Cytaty o domu (1603 cytatów, strona 8)

„Ona pewnego dnia przestaje przestawiać meble i dom nieruchomieje.”

Piotr Müldner-Nieckowski (1946)

Za kobietą tren (2001)

„Poznanie Kristiiny to była tylko kropla, która przelała czarę goryczy. Dusiłem się w Polsce. Nie chodzi nawet o politykę, bo w moim domu rodzinnym się nie politykowało. Po prostu wiedziałem, że socjalizm jest zły i tyle. Dużo czytałem, mity greckie pochłonąłem już, jak miałem sześć lat. Potem czytałem Tyrmanda, świat książek to był świat wolnej myśli, gdzie istniało dobro i zło, i sprawiedliwość. A wokół mnie było wszechobecne kłamstwo, biurokracja, upodlenie. Jacyś ludzie wciąż decydowali o moim życiu i postępowaniu. To się czuło wszędzie, na uczelni, w każdym urzędzie. Zaduch. Powiedziałem mamie, że chcę od tego uciec.”

Stefan Widomski (1943) polski działacz gospodarczy

o przyczynach wyjazdu do Finlandii
Źródło: Piotr Głuchowski, Marcin Kowalski, Nokiaman. Tylko głupi umiera bogaty http://wyborcza.biz/biznes/1,101716,11573237,Nokiaman__Tylko_glupi_umiera_bogaty.html?as=1, gazeta.pl, 10 kwietnia 2012 roku

O ludziach , O kłamstwie , O książkach , O świecie

„Opowiem panu jedną homelską historię i zobaczymy, jak pan wówczas zaśpiewa. Pan pewnie słyszał o cadyku z Równego? Nie był on przecież ani młody, ani tak głupi jak ja. Chyba ten cadyk jest dla pana bezwzględnym autorytetem, ponieważ pan się przytrzymuje wszystkich przepisowych mamrotań. Więc do tego cadyka przychodzi pewnego razu surowy talmudysta z najbardziej gorzkimi wymówkami:
„Słuchaj, rebe, ja cię zupełnie nie rozumiem. Wszyscy mówią, że jesteś świątobliwym Żydem, a ja mieszkam obok i odnoszę wrażenie, że masz nie dom, tylko kabaret. Ja sobie siedzę i czytam Talmud, a twoi chasydzi licho wie co wyrabiają – oni śpiewają i tańczą, i śmieją się głośno, jakby to była operetka moskiewska”.
Cadyk odpowiada mu najspokojniej:
„No tak, oni się śmieją jak dzieci, oni sobie śpiewają jak ptaszki, oni skaczą jak koźlęta. Bo oni w sercach mają nie ponurą złość, lecz radość i powszechną miłość.””

Ilja Erenburg (1891–1967) rosyjski pisarz

Burzliwe życie Lejzorka Rojtszwańca
Źródło: s. 275.

O miłości , O dzieciach , O historii , O wrażeniach

„Młodym artystom, często pozbawionym odpowiedniego zaplecza finansowego i promocyjnego, ciężko jest się odnaleźć, nawet jeśli mają za sobą występ czy sukces w tak dużym międzynarodowym konkursie. Szczerze mówiąc, na początku sama nie zdawałam sobie sprawy, jak brutalnie te realia wyglądają. Praktycznie wszystko musieliśmy przygotować na własny rachunek. Nie mam nawet teamu, który by dla mnie pracował, więc sama pracowałam w domu na mailami, rozsyłałam różne materiały.”

Magdalena Tul (1980) polska piosenkarka, kompozytorka i autorka tekstów

Źródło: Paweł Piotrowicz, Wszyscy czekają na show!, Onet, 9 maja 2011 http://muzyka.onet.pl/publikacje/wywiady/wszyscy-czekaja-na-show,1,4620635,wiadomosc.html

O muzyce , O czekaniu , O sukcesie

„Pamiętam z dzieciństwa, jak mama powtarzała: „Obiad, którego nie robi się w dwadzieścia minut, nie liczy się”. Miała w domu książkę kucharską pod tytułem „Nie znoszę gotować”. Mogłaby się pod tym hasłem podpisać. Gotowanie z pewnością nie było jej pasją. Dlatego też na naszym stole pojawiały się proste, niewymyślne dania. W dodatku najczęściej przyrządzone z przetworzonych produktów.”

Meryl Streep (1949) aktorka amerykańska

Źródło: wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=59224

O dzieciństwie , O gotowaniu

„Chyba każda ekipa wybierająca się na mecz do Radomia spodziewa się trudnego meczu. Z Jadarem Radom nie gra się łatwo, zwłaszcza na ich własnym terenie. Hala jest tutaj dość ciężka, doping radomskich kibiców też nam nie pomagał. Cały mecz był bardzo zacięty, tym bardziej cieszymy się z naszego zwycięstwa. Do domu wywozimy trzy punkty, umacniamy się na pozycji lidera, czyli same pozytywy.”

Dawid Konarski (1989)

Źródło: Wywiad, 2009 http://www.sport1.pl/Dawid-Konarski-nie-wiedzialem-ze-nie-ma-mnie-w-protokole/a86316

O grach

„Niewątpliwie, dzisiaj media spełniają ogromną rolę jeśli chodzi o formację młodego człowieka. Często ubolewamy, ponieważ, by pozytywnie formować człowieka powinny współpracować wszystkie elementy: szkoła, rodzina, społeczeństwo, radio, telewizja. Często tej harmonii nie ma. Coś innego młodzież słyszy w domu, szkole, nawet w parafii. Potem coś innego widzi w telewizji, słyszy w radiu. To jest bardzo destruktywne i utrudnia jakiekolwiek wychowanie.”

Zenon Grocholewski (1939) kardynał polski

Źródło: O. Waldemar Gonczaruk CSsR, o. Tadeusz Rydzyk CSsR, Wywiad z J.E ks. Zenon Kardynałem Grocholewski, Prefektem Kongregacji ds. Wychowania Katolickiego w Stolicy Apostolskiej http://www.radiomaryja.pl/multimedia/wywiad-z-j-e-ks-zenon-kardynalem-grocholewski-prefektem-kongregacji-ds-wychowania-katolickiego-w-stolicy-apostolskiej/, radiomaryja.pl, 10 lipca 2012

O młodzieży , O szkole , O rodzinie

„Znam osobę, która nie wyjechała na urlop, bo się bała, że przez tydzień nie będzie jej na Pudelku. Ja nie flirtuję z tabloidami, nie daję im przecieków, nie umawiam się na „przypadkowe zdjęcia”. I tak je mają. Któregoś dnia wyszłam z domu i zorientowałam się, że pod klatką stoi ciągle ten sam samochód. I jeździ za mną. W środku siedzą jakieś tępe typy, palą, piją kawę i żrą hot dogi ze stacji benzynowej. Paparaty. Jem obiad w knajpie, wydłubuję ość z zębów, a oni pstrykają. Dla nich jestem „ryjem”, którego trzeba ustrzelić.”

Anna Mucha (1980) aktorka polska

Źródło: Grzegorz Sroczyński, Anna Mucha tresowana do odwagi, „Gazeta Wyborcza - Wysokie Obcasy online”, 15 kwietnia 2011 http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,96856,9434478,Anna_Mucha_tresowana_do_odwagi.html

O samochodach , O kawie , O piciu

„Opuszczony dom sprawia równie przygnębiające wrażenie, co samotny człowiek.”

Henning Mankell (1948–2015) szwedzki pisarz

Nim nadejdzie mróz
Źródło: s. 24

O wrażeniach

„Piosenki, które śpiewał każdego dnia,
Uprzyjemniały życie jego rodzicom.
Nastrój ich skromnego, wypełnionego miłością domu
Zabierali wszędzie z sobą.”

Tom Parker (1909–1997)

The song he sang in home each day
pleased his parents in every way.
Their humble home with love to space
the three together went everywhere (ang.)
wiersz okolicznościowy napisany po śmierci Presleya, umieszczony na etykietce wina, mimo że Presley nie lubił tego alkoholu.
Źródło: Leszek C. Strzeszewski, Elvis, op. cit., 164.

O życiu , O śmierci , O nastroju , O rodzicach

„Obejrzyj. Nie patrz na dzieci. Jasne, są straszne i będziesz się zastanawiał, co to za mutanty. Popatrz na rodziców. Właściwie na mamę, bo taty prawie nie ma w tych programach. Widzisz zabieganą, zaniedbaną kobietę, która już nie wytrzymuje? Chodzi w porozciąganym podkoszulku, ma trzydzieści kilogramów nadwagi. Jedne wrzeszczą na dzieci i narzekają, że nie mogą. Inne już się poddały. Dzieci na nie plują i je kopią, a one ocierają ślinę i proszą: „Bądź grzeczny”. (…) Niania cierpliwie obserwuje rozwój sytuacji. Potem udziela rad. Proponuje, żeby to ojciec położył dzieci spać i poczytał im przed snem. Albo organizuje dla całej rodziny atrakcję: wizytę dla całej rodziny na placu zabaw, w cyrku albo na torze przeszkód. No proszę, nawet działa. Dzieci się bawią i nie wrzeszczą, rodzice się bawią i nie są naburmuszeni. Tyle że za kilka dni niania wyjedzie. I choć jej rady na chwilę pomogły, rodzina się nie naprawi. Rodzina, w której mama jest wiecznie zmęczona i nie znajduje chwili dla siebie, ojciec czuje się przytłoczony narzekaniami, pracą i życiem i ucieka z domu, kiedy może. Dawno już przestali się kochać.”

Leszek Talko (1965)

o Superniani
Pomocy, jestem tatą!… czyli jak być dobrym ojcem i nie osiwieć zbyt szybko (2008)

O kobietach , O dzieciach , O rodzinie , O rodzicach

„Ja jestem oczytany! Ja mam w domu całom biblotekem, a w niej same białe króliki! Tylko mię siem trochę myli, bo maturem to ja już dawno… ooo… dawno powinnem zrobić…”

Jacek Fedorowicz (1937) polski satyryk i aktor

Teksty kabaretowe, Moje spotkania z Kolegą Kierownikiem, Wspomnienia o Koledze Kierowniku

„A może jest tak, że mój dom jest tam, gdzie ja. No i potrzebuję coraz więcej walizek na wspomnienia.”

Matylda Podfilipska (1980)

Źródło: „artPapier”, 5 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zbzpr.htm

„Wjechałeś do Jędrzejowa. Tkanka miejska Jędrzejowa jest, jak wiadomo, Czwartym Cudem Siódemki. (…) Tak więc jędrzejowski rynek był względnie niezabudowanym kawałkiem śmietniska w śmietnisku zabudowanym, które to śmietnisko nosiło ogólną dumną nazwę miasta Jędrzejowa. Budynkiem, który dominował w centrum miasta, był Dom Handlowy Piast, wyglądający tak, jakby go najpierw obsadzili uchodźcy z terenów opanowanych przez Złotą Ordę, a następnie każdy z tych uchodźców otworzył jakiś mały biznesik.
Jędrzejów był idealnym reprezentantem małomiasteczkowej beznadziei Rzeczpospolitej Polskiej. Miastem o wiele bardziej idealnym niż Zamość, bo precyzyjnie pokazywał, co się stało z miasteczkami w tej części Europy, którą zajmuje państwo o nazwie Polska. To miasto wyglądało na złe. Na wściekłe. Na wściekle wkurwione i wcale mu się nie dziwiłeś. Wkurwione jak sam szatan. I wszyscy jego mieszkańcy byli podkurwieni, bo musieli być podkurwieni.”

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

Siódemka (2014)
Źródło: s. 169.

„Postulanci mieli się uczyć psałterza, a ich opiekunowie wprowadzali ich w życie monastyczne. Saba często mawiał, że mnich pustelnik powinien się odznaczać przenikliwością, być gorliwym, mężnym, wstrzemięźliwym, czujnym i zrównoważonym, zdolnym pouczać innych, opanowanym na ciele i na duchu. Pismo święte mówi, że tylko taki człowiek, pozostający w zgodzie z samym sobą, może przebywać w odosobnieniu: „Bóg daje samotnym mieszkanie w domu.””

Cyryl ze Scytopolis (524–558) palestyński mnich, hagiograf

Źródło: Życie świętego Sabby, 28

O życiu , O Bogu

„Mój dom to słowo, to dobre słowo twe
Mam dom, gdy jesteś, mam dom, gdy jesteś tu”

Tadeusz Nalepa (1943–2007) polski muzyk rockowy, gitarzysta i wokalista

Słowa: Bohdan Loebl
Sen szaleńca
Źródło: Mój dom umiera

„W czasach, kiedy jeszcze wydanie książki pozostawało dla mnie w sferze marzeń, byłam przekonana, że widok mojej powieści na półce sklepowej ogromnie mnie poruszy, że wręcz będę biegać do sklepu tylko po to, żeby na nią popatrzeć. No, a wybrałam się do Empiku zobaczyć „Cienie przeszłości” dopiero, kiedy znajomi na mnie naskoczyli, że do tej pory tego nie zrobiłam. Poszłam, spojrzałam. Tylko właściwie co z tego, że książka stoi na półce? Ważny jest dla mnie jej odbiór, to, czy spodoba się Czytelnikom. Dlatego z uwagą czytam recenzje i ewentualne komentarze na temat cyklu, cieszy mnie każda pozytywna wypowiedź i martwi krytyczna, zwłaszcza kiedy dostrzegam słuszność danego zarzutu, natomiast fakt, że mogę sobie na książkę spojrzeć w księgarni – czy w domu na półce z książkami – nie ma aż takiego znaczenia.”

Magda Parus (1975)

Źródło: Wywiad, 2010 http://www.literatura.gildia.pl/wywiady/wywiad_z_magda_parus

O książkach , O literaturze , O czytaniu , O przeszłości

„Czy panowie muszą tak napierdalać od bladego świtu?! Że nie podbijam karty na zakładzie azbestu o siódmej rano, to już w waszym robolskim mniemaniu muszę być nierobem?! Już możecie inteligentowi jebać po uszach od brzasku! Żeby se czasem kałamarz nie pospał godzinkę dłużej kapkę od was, skoro zasnął dopiero nad ranem! I żeby się kompletnie spalił w blokach już na starcie! Grunt, że kurwa, inteligent załatwiony na dzień cały! Wrócicie napierdalać jak siądę do pracy!”

Adaś Miauczyński Bohater filmów i sztuk teatralnych Marka Koterskiego

do robotników hałasujących pod jego domem
Dzień świra (2002)

O czasie

„Ważne jest to, żeby ludzie razem z sobą dorastali i rozumieli to, co ty chcesz im powiedzieć. Nieważne, czy studiują, czy pracują, czy są z bloku, czy z dobrego domu, czy z ulicy. Ważne, że to rozumieją. Ja robię to dla wszystkich, chyba o to chodzi, nie?”

Miuosh (1986)

Piąta strona świata
Źródło: utwór Patos

O ludziach

„Teoria asymetrii informacji [za którą Stiglitz dostał nagrodę Nobla] burzy neoliberalną utopię doskonałości rynku, wolnej konkurencji. Rozwiewa złudzenie, że bez ingerencji państwa mielibyśmy równowagę popytu i podaży, pełne zatrudnienie, pełne wykorzystanie aparatu produkcyjnego. Ten idylliczny obraz można podtrzymywać tylko wtedy, gdy się uważa, że – trochę tylko upraszczając – gospodarka jest domem aukcyjnym, w którym wszyscy gracze posiadają pełną informację, że informacja nic lub bardzo niewiele kosztuje, zaś reklama informuje, a nie kreuje potrzeby, ogłupia i zniewala. Nieprzypadkowo sformułowanie teorii asymetrii informacji zbiegło się w czasie z powstaniem teorii kosztów transakcyjnych. Obie te teorie sprowadzają na ziemię liberalną utopię, pokazując, że ekonomia wolnego rynku zajmuje się w gruncie rzeczy nieważnymi sprawami.”

Tadeusz Kowalik (1926–2012)

Źródło: rozmowa Sławomira Sierakowskiego, Kowalik: Od Stiglitza do Keynesa (wywiad z 2005) http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/gospodarka/20140730/kowalik-od-stiglitza-do-keynesa, krytykapolityczna.pl, 30 lipca 2014.

O czasie , Obraz

„Można się tak całe życie zastanawiać, czy wyjść z domu, czy może lepiej zostać, bo zacznie padać deszcz. Ja po prostu wychodzę i nie kombinuję.”

Agnieszka Dygant (1973) aktorka polska

Źródło: „Sukces”, marzec 2008 http://dygantofc.pl/o-agnieszce/cytaty/

O życiu , O sukcesie

„Od wielu lat śpiewam piosenki Wysockiego, od trzech lat występuję z nimi publicznie, bo po graniu przez wiele lat w zespole rockowym zafascynowała mnie piosenka aktorska i znam tego artystę bardziej od tej strony. Zawsze wybierałem do swojego repertuaru piosenki, które mnie poruszały. Wysocki przez całe życie we mnie żył. Mój ojciec śpiewał jego utwory, w wielu rosyjskich domach uważało się go za przyjaciela rodziny. Jego portret wisiał u mnie w domu obok zdjęcia Led Zeppelin czy The Beatles. Osobiście nigdy go nie poznałem, nie wnikałem w jego relacje z teatrem i ludźmi. Dopiero teraz, przygotowując się do tej sztuki, poznałem jego życie.”

Eugeniusz Malinowski (1967) aktor i muzyk pochodzenia rosyjskiego

o spektaklu Rajskie jabłka.
Źródło: „Rzeczpospolita” nr 16, 19 stycznia 2007 http://www.teatrpolonia.pl/spektakl-rajskie-jablka/recenzje/413

O życiu , O relacjach , O śpiewie

„Szczęście osiągnę, gdy uznam ojczyznę za własny dom.”

Simonides z Keos (-556–-468 p. n. e.) liryk grecki

O szczęściu , O ojczyźnie

„Taki młody człowiek kończy szkołę i idzie grać do sitcomu albo do reklamy. No to kto komu ma zazdrościć? Co drugi odcinek o ciąży, ona mnie zdradza, ja ją zdradzam. 1498 odcinek o tym samym. Takie scenariusze to ja sobie sam napiszę, 15 dziennie. Bez wychodzenia z domu. Od czasu, kiedy w sztuce pojawiło się nowe pojęcie – oglądalność, wszystko się zmieniło. W średniowieczu była ogromna oglądalność, jak na rynku kat obcinał głowę obywatelowi oskarżonemu o kradzież jednego jajka. Szalona oglądalność! Ale to nie znaczy, że to mi się ma podobać.”

Bohdan Łazuka (1938) polski aktor i piosenkarz

Źródło: Aneta Szeliga, Czasem chciałbym być poważny, „Metro”, 27 września 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/24336

O czasie , O czytaniu

„Kto to słyszał, żeby takie żarty wyprawiać. Gdybym był w Polsce, wziąłbym pasa i sprał im tyłki.”

Lech Wałęsa (1943) polski polityk i działacz związkowy, przywódca Solidarności, laureat Pokojowej Nagrody Nobla, były prezydent Pol…

o uczestnikach pikiety pod jego domem w rocznicę odwołania rządu Jana Olszewskiego.

„Czego on wiecznie chce od mojej szyi?” – pomyślałam w ostatecznym zniecierpliwieniu.
– Więc jednak mnie kochasz! – powiedział Patryk i dopiero wtedy zrozumiałam, że moje przyjście tutaj ma dla niego zupełnie jednoznaczny sens.
Wyrwałam mu się energicznie.
– Nie wygłupiaj się! Patryk, ty myślisz, że po co ja tu przyszłam?
– Jak to po co przyszłaś? Tylko jednego, uwierz, możesz szukać u mnie po nocy…
– Och Patryk, za kogo ty mnie masz! Szukam u ciebie byle jakiego kąta, żeby się przespać do rana, szklanki herbaty i dobrej rady! Jestem potwornie zdenerwowana i daj mi spokój z miłością!
Patrzył na mnie kompletnie osłupiały.
– Herbaty? – wyjąkał.”

Krystyna Siesicka książka Jezioro osobliwości

Czyś ty oszalała? Nie mogłaś napić się w domu?
Jezioro osobliwości

O myślach , O herbacie , O myśleniu , Kochać się

„Wprawdzie zarówno teatralni, jak filmowi twórcy zmierzają do tego samego: kreują pewną rzeczywistość, do której chcą wprowadzić widza, jednak zawsze uważałam, że siedząc w sali kinowej z popcornem w jednej ręce i colą w drugiej albo w domu przed telewizorem zajadając pomidorową, w przerwach na reklamę strofując kota, który właśnie usiłuje ukraść z blatu kawałek rozmrażającego się mięsa, nie osiągnie się nigdy takiego skupienia, jak w teatrze.”

Katarzyna Anzorge (1981) polska aktorka

Źródło: Lena Szatkowska, Mam apetyt na Generałową z Płatonowa, „Tygodnik Płocki” nr 10, 7 marca 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/134723.html

O rzeczywostości

„Wzdłuż ulicy Złotej stał szpaler złożony z ludności cywilnej. Stoją po obu stronach prawie tłumnie. Stoją i żegnają polskich żołnierzy, którzy przecież oddali wszystko dla Polski. I oni – ludność cywilna – to wiedziała. Żegnali nas pełni modlitwy, wzruszających okrzyków, podziękowań za naszą postawę. Oni płakali, a myśmy szli najpiękniejszą defiladą, jaka mogła się żołnierzowi zdarzyć. Szliśmy wyprostowani, zdyscyplinowani i pełni wzruszenia. I tak ludność Warszawy odprowadziła nas prawie do miejsca, gdzie składaliśmy broń, w domu akademickim przy Placu Narutowicza. Wchodziliśmy na podwórze poszczególnymi oddziałami i każdy osobno występował z szeregu i rzucał na stos to nasze żelastwo, które przez dwa miesiące pozwoliło nam żyć w wolnej Warszawie. To była wielka, niezapomniana gorycz.”

Hanna Szczepanowska (1929–2017)

o powstaniu warszawskim.
Źródło: Hanna Szczepanowska „Heban” Archiwum Historii Mówionej http://www.1944.pl/archiwum-historii-mowionej/hanna-szczepanowska,607.html 1944.pl

O historii , O płaczu

„Bo ja, proszę pana, byłem świadkiem. Oglądałem likwidację getta w moich Siedlcach. Nie zapomnę, siedzi to we mnie. Byłem, proszę pana, pomocnikiem murarza, pracowałem na rampie kolejowej, kiedy ich prowadzili przez całe miasto. Stały wagony, wysypane wapnem niegaszonym, załadowano ich, biednych, zwyczajnych ludzi, ohyda. Był tam pan Zając – miał sklepik, gdzie kupowałem razem z mamą. Pan Ganiewski, fotograf. Pojechali do Treblinki. Pociąg odjechał, na rampie zostało kilku młodych chłopaków, żeby posprzątać, wyczyścić. Rampa pokryta krwią, jakieś chustki, stare walizki, śmieci, strzępy ubrań, mycki, mój Boże wszystko, co zostaje po ludziach. Patrzę, a jednym z tych zostawionych chłopaków jest mój kolega z gimnazjum, młodszy trochę. Znałem tę rodzinę, kolega nazywał się Szymek Różowykwiat. Jego tata był wspaniałym krawcem. Udawałem, że coś muruję, podszedłem do Szymka. Opowiedział mi najstraszniejszą historię, jaką kiedykolwiek słyszałem. No więc wpadli do nich nocą, byli już spakowani. Pan Różowykwiat coś powiedział, to go zastrzelili. Potem Heńka, Szymkowego brata. Potem mamę Szymka. A najmłodszego brata esesman chwycił za nóżkę, rozkręcił i głową o ścianę. Zabił. Wie pan, chciałem pomóc, nawet coś Szymkowi mówiłem, żeby uciekał, przyszedł do nas do domu. Ale nic nie mogłem więcej. Szymek wtedy nie przyszedł. Ale w moich snach przychodzi. Jeszcze dzisiaj. Gładzę go wtedy, w tym śnie, po głowie i przepraszam, bo przecież nie ochroniłem go, nie pomogłem.”

Robert Rogalski (1920) aktor polski

Źródło: Paweł Smoleński, Opowiedziałem o tym, co dla mnie ważne, „Gazeta Wyborcza” http://wyborcza.pl/magazyn/1,129628,12911524,Opowiedzialem_o_tym__co_dla_mnie_wazne.html, 23 listopada 2012

O Bogu , O ludziach , O rodzinie , O historii

„Armaty mamy świetne, ale żeby trafiać, potrzebujemy dokładnych map. Problem polega na tym, że wydano nam tylko mapy Niemiec. Nie mamy map Związku Sowieckiego.”

Jakow Dżugaszwili (1907–1943) gruziński wojskowy, syn Józefa Stalina

Źródło: Wiktor Suworow, Alfabet Suworowa, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2014, ISBN 9788378186427, s. 276.

O problemach

„Moja mama każdą wątpliwą lekcję historii przerabiała ze mną na nowo. Moi rodzice przestraszyli się dopiero, kiedy postanowiłam iść na Krakowskie Przedmieście, gdzie demonstrowali studenci. No to uciekłam z domu i poszłam tam. Pamiętam, że stałam wśród demonstrujących studentów naprzeciwko milicji, trochę tak jakbym była na spektaklu. Kiedy milicja ruszyła na tłum przed kościołem św. Krzyża, to ja stałam jak wbita w ziemię – trochę ze strachu, a trochę z niewiary, że to wszystko naprawdę. Dopiero jak oberwałam pałką, jak zobaczyłam, że innych biją, zrozumiałam, że naprawdę jestem w środku historycznego zdarzenia i jak inni mogę być jego ofiarą. Bo dotąd tutaj wszystko było trochę na niby.”

Joanna Szczepkowska (1953) aktorka polska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Gazeta Wyborcza Stołeczna”, 30 stycznia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zrnc.htm

O strachu , O wierze , O historii , O rodzicach

„Ilekroć wspominam dzieciństwo, przesłania mi oczy żółta mgła. (…) Onaż to, „wspaniała”, jak mawiano, żółcień, żółcień przysługująca jedynie domowi cesarskiemu sprawiała, że od najwcześniejszych lat czułem się istotą jakiegoś „niebiańskiego” rodzaju, niepodobną do innych ludzi.”

Puyi (1906–1967) ostatni cesarz Chin

Byłem ostatnim cesarzem Chin
Źródło: tom I, s. 34

O ludziach , O dzieciństwie

„Na początku zgrupowania, drugiego stycznia, powiedzieliśmy sobie o kilku rzeczach. To tak jak w małżeństwie. Są dni fajne, ale są też i te „ciche”. Mówisz sobie, że to już tyle lat… Patrzysz, a tam fajna dziewczyna idzie. A zapominasz, że masz w domu księżniczkę. Z nami też tak trochę jest. Jeżeli jesteś dwa tygodnie czy miesiąc ze sobą, to niestety – przez ten miesiąc musisz się kochać. A są dni, że nie możesz na siebie już patrzeć, ale mimo wszystko następnego dnia znowu jesteś razem.”

Bogdan Wenta (1961) polski piłkarz ręczny

Źródło: onet. pl http://sport.onet.pl/0,1274768,2115831,,wenta_przez_ten_miesiac_musisz_sie_kochac,wiadomosc.html

O małżeństwie , O sporcie , O zapominaniu , Kochać się

„Cały świat ma dziś problem z tym, że dzieci nie czytają, nawet Finowie. Skoro nie czytają w domu, to nie należy się na to obrażać, tylko czytać głośno podczas lekcji. A potem rozmawiać o rzeczywistych problemach, które są w tekście, i pokazywać, że to te same problemy, które ma współczesny człowiek, tylko wyrażone innym językiem. Gdy się mówi o ważnych sprawach, uczniów to wciąga”

Zofia Agnieszka Kłakówna (1950) polska polonistka, nauczycielka, autorka podręczników

Źródło: Punkty za pochodzenie. Do szkoły, polityka.pl, 2 czerwca 2011 http://www.polityka.pl/spoleczenstwo/artykuly/1516350,2,ucz-sie-pod-klucz-czego-uczyc-na-polskim.read

O dzieciach , O świecie , O problemach , O czytaniu

„Postawiono mnie nad domem Bożym, aby zarówno moje posługiwanie, jak i stanowisko górowały ponad wszystkim. Do mnie powiedział prorok: – Wywyższę cię ponad narody i królestwa. O mnie mówi apostoł: – Tobie dam klucze Królestwa Niebieskiego. Sługa, którego postawiono nad całym domem, jest namiestnikiem Chrystusa, następcą Piotra, pomazańcem Pana, Bogiem faraonów. Postawiono go pośrodku, między Bogiem i ludźmi, jest mniejszy od Boga, ale większy od człowieka, sądzi wszystkich, gdy jego nikt nie sądzi.”

Innocenty III (1160–1216) papież

fragment kazania wygłoszonego w 1198 r.
Źródło: Ernst W. Wies, Fryderyk II, tłum. Jacek Antkowiak, PIW, Warszawa 2002.

O Bogu , Chrystus

„Dom to miejsce, gdzie dusza rozbiera się do naga. Dom to miejsce, gdzie można zdjąć maskę i dać się domowi pogłaskać po policzku. Dom kołysze do snu. Dom nie ocenia, nie rozlicza, dom kocha bezwarunkowo i bezinteresownie. Tylko dom tak kocha. Jeśli jest prawdziwym domem.”

Agnieszka Kacprzyk (1980)

Źródło: Klinika kukieł

O duszy , O zdjęciach , Kochać się

„(…) sam wiem coś o tym, mieszkam w takim nowym domu. Chociaż jestem majorem milicji, musiałem korzystać z takich nielegalnych usług.”

Jerzy Edigey (1912–1983)

Niech pan zdejmie rękawiczki

„Oto podnoszę ten niezwykły kielich ofiarny ku niebu: na jego obrzeżach błękitne góry, na ich szczytach i w dolinach pomiędzy nimi zdobne diamenty i rubiny sanktuariów maryjnych: Barda, Marii Śnieżnej, Kralików i Wambierzyc; przy drogach niezliczone krzyże i statuetki… W samym środku, jak perła w muszli, mój dom rodzinny w dolinie łąk i olch… Tę czarę wyrywam sobie z serca i drążącymi rękoma podnoszę ku niebu – tę najcięższą ofiarę mojego życia. Składam ją Bogu, chyląc czoła przed jego świętą wolą.”

Joseph Wittig (1879–1949) niemiecki duchowny katolicki, teolog, poeta

Źródło: Joseph Wittig, strona miejska Nowej Rudy http://www.um.nowaruda.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=358:joseph-wittig&catid=59:sawni-noworudzianie&Itemid=82

O Bogu , Serce

„Dniu mój
brylancie najpiękniejszy w świecie
domie złoty
błękitny wielorybie
łzo w moich oczach”

Tadeusz Różewicz (1921–2014) polski poeta, dramaturg, prozaik

Źródło: Moje usta [w:] Słowo po słowie, Wyd. Dolnośląskie, Wrocław 2003, s. 64.

„Mahatma Gandhi przejdzie do historii na równi z Buddą i Chrystusem.”

Louis Mountbatten (1900–1979) brytyjski polityk, lord, wicekról Indii

wypowiedziane po tragicznej śmierci Mahatmy Gandhiego.
Źródło: Gertrud Fussenegger, Władczynie, tłum. Barbara Lulińska, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 1998, s. 233.

O śmierci , O historii , Chrystus

„Kazał przyprowadzić dziewczynę do jego małego domu w Londynie, gdzie chciał się z nią rozmówić. Przysiągł sobie, że Bess nie poślubi bękarta. Uwaga króla, jakoby krew rodu Lightbody nie dorównywała szlachetnością krwi królewskiego bękarta tylko go rozwścieczyła.”

Bertrice Small (1937–2015)

Królewska intryga (2001)

„[Ksenofobia] jest to w istocie niechęć nie do po prostu „obcych”, lecz do obcych, którzy weszli lub chcą wejść do naszego domu; i to często nieproszeni.”

Bogusław Wolniewicz (1927–2017) filozof polski

Ksenofobia i wspólnota

„Gdybym pisał do Pani w pierwszej chwili gniewu, moje pióro przepaliłoby papier na wylot… Mimo rozpaczy i bezsilnej złości pohamuję się jednak i potrafię z zimną krwią oświadczyć, że w moich oczach jest pani najbardziej niegodnym stworzeniem i że mój pobyt w tym kraju otworzył mi oczy na Pani odrażający tryb życia.”

Aleksander de Beauharnais (1760–1794) polityk francuski

z listu do Józefiny pisanego na Martynice.
Źródło: Sigrid Maria Grössing, Kobiety za kulisami historii, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2002, ISBN 8311095914, tłum. Barbara i Daniel Lulińscy, s. 47.

O kobietach , O historii

„Henry Kissinger: Emigracja Żydów ze Związku Radzieckiego nie jest celem polityki Stanów Zjednoczonych. A jeśli w ZSRR będą pakowali Żydów do komór gazowych, to nie jest to amerykańskie zmartwienie. Może humanitarne zmartwienie.
Richard Nixon: Wiem. Nie możemy z tego powodu wysadzić świata w powietrze.”

Richard Nixon (1913–1994) prezydent USA

rozmowa, która odbyła się w marcu 1973 w Białym Domu po wizycie Goldy Meir. Premier Izraela zabiegała, żeby Waszyngton zmusił Moskwę, by zezwoliła prześladowanym Żydom na wyjazd z ZSRR.
Źródło: wyborcza.pl, 14 grudnia 2010 http://wyborcza.pl/dziennikarze/1,96904,8817489,Kompromitacja_Nixona_i_Kissingera.html#ixzz18BcRKu1t

„Indyferentyzm religijny to zabójczy system, do którego odrzucenia skłania nas sam rozum naturalny. Jego światło poucza nas, że wśród wielu religii, które nie zgadzają się z sobą nawzajem, gdyż tam gdzie jedna jest prawdziwa, druga musi z konieczności być fałszywa. Napominani jesteśmy też, że nie może być żadnej spójności światła z ciemnością. Przeciwko tym szerzycielom starożytnych błędów wierni muszą być upewniani, Czcigodni Bracia, że prawdziwe jest jedynie wyznanie wiary katolickiej, jako że Apostoł uczy nas, iż jest tylko jedna wiara i jeden chrzest. Jak mówi Hieronim, człowiek, który spożywa Baranka poza swym domem jest bluźniercą, ten zaś, który podczas potopu nie znajduje się w Arce Noego, zginie. Nie dano też ludziom innego imienia, w którym mogliby być zbawieni, poza imieniem Jezusa. Ten, kto uwierzy, będzie zbawiony, kto zaś nie uwierzy, będzie potępiony.”

Pius VIII (1761–1830)

Źródło: encyklika Tradidi humilati nostrae.

O wierze , O religii , O świetle

„(…) nie boję się wybuchu popularności, bo od kiedy urodziła się moja córka, nie jestem w stanie zwariować. Dom trzyma mnie w pionie tak mocno, że jestem pewna, że nie odbije mi palma ani nie zacznę nagle grać we wszystkim, co przyjdzie.”

Dominika Kluźniak (1980) aktorka polska

Źródło: Eksplozja energii, „Elle”, 25 lutego 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/27297

O czytaniu , O córce

„I co z tego, że ja, minister telekomunikacji, nie mam w domu telewizora? Czy minister obrony trzyma w domu pociski?”

Ariel Atias (1970)

Źródło: „Forum”, 8 stycznia 2007

„Pierwszym na dziś obowiązkiem każdego Polaka jest okazanie pomocy bezdomnym, dziś, zaraz, natychmiast! Nie śmią istnieć domy całe, a nie mające miejsca i strawy dla bezdomnych. Dzielmy się z nimi wszystkim, co posiadamy, szczęśliwi, że się jeszcze dzielić możemy! Przyjmując w dom wygnańców niech nikt sobie nie wyobraża, że wyświadcza łaskę, że jest czyimś dobrodziejem. To nie łaska, lecz obowiązek. Nie dobrodziejstwo, lecz powinność.”

Zofia Kossak-Szczucka (1889–1968) pisarka polska

apel „Najbiedniejsi” o pomocy wzajemnej w czasie powstania warszawskiego, Warszawa, 22 sierpnia 1944.
Cytaty z Zofii Kossak-Szczuckiej
Źródło: Andrzej Krzysztof Kunert, Rzeczpospolita Walcząca. Powstanie Warszawskie 1944, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 1994, s. 169.

O czasie , O pomocy

„(…) Marzył o takim zorganizowaniu swego domu towarowego, aby – wykorzystując chciwość innych – nasycić własną. Mawiał często, że gdy chce się z ludzi wydobyć największy wysiłek, na jaki ich stać, i wykrzesać z nich odrobinę uczciwości, należy przede wszystkim zagrać na ich apetytach.”

Émile Zola książka Wszystko dla pań

Wszystko dla pań (1883)
Źródło: s. 44

O ludziach , O wysiłku

„Zawsze stały u nas ładne meble i nasz dom był przyjemny dla oka. Mieliśmy oddzielne pokoje, jadalnię, prosięta i zwierzęta gospodarskie. Znałam ludzi pozbawionych tego wszystkiego, wiedziałam, że mam lepiej i że nie jesteśmy biedni.”

Tina Turner (1939) amerykańska piosenkarka

o latach wczesnego dzieciństwa.
Źródło: Kurt Loder, Tina Turner: She’s Got Legs! / Soul Survivor, „Rolling Stone”, 11 października 1984

O ludziach , O pokoju , O zwierzętach , O dzieciństwie

„Mieliśmy chyba ze trzy czy cztery przerwy w zdjęciach, kiedy pozwolili nam pojechać do domu, ale większość czasu spędziliśmy w Nowej Zelandii, która stała się dla nas całym światem, całym życiem.”

Elijah Wood (1981) aktor amerykański

Źródło: wywiad, 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=6948

O świecie , O czasie

„W domu księstwa Pronto (adres; Via.
Morbida 13) – dzika chryja:
Głowę, i to w dodatku nieżywą,
Książę znalazł w pudle na pieczywo,
A nikt z służby nie wie, skąd i czyja.”

Edward Gorey (1925–2000) rysownik amerykański, ilustrator

Źródło: Limeryk, „Dekada Literacka” 1991, nr 31, tłum. Stanisław Barańczak

„Chcę ponownie wyjść za mąż. Widziałaś u mnie generała Bonaparte… Spytasz, czy go kocham. Ale… nie. Czy jestem zatem niechętna? Nie, ale jestem wobec niego obojętna, a to mi się nie podoba… Podoba mi się natomiast jego wielkie uczucie, o którym mówi z siłą tak wielką, że nie mogę wątpić w jego uczciwość, i właśnie dlatego wzbraniam się nadal przed wyrażeniem zgody na małżeństwo…”

Józefina (1763–1814) cesarzowa Francji, żona Napoleona

z listu do przyjaciółki.
Źródło: Sigrid Maria Grössing, Kobiety za kulisami historii, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2002, ISBN 8311095914, tłum. Barbara i Daniel Lulińscy, s. 58–59.

O kobietach , O małżeństwie , O emocjach , O historii

„Na przystanku tramwajowym wypaliłem papierosa, aż do ostatniego tytoniowego włókna, po sam brzeg bibułkowego filtra. Taaak, papieros był jedyną rzeczą, jaką ukrywałem przed moją ukochaną Żabcią, nie zdradzałem jej myślą ani uczynkiem, nie gapiłem się jak wszyscy moi koledzy na biust pani Lucynki z księgowości ani też nie kartkowałem w ubikacji pisemek z gołymi babami, jakie przemycali przez granicę ci dwaj spryciarze z działu eksportu; przynosiłem karnie całą pensję do domu, po drodze nie wymieniając nawet jednego grosika na piwną pianę w „Cyganerii”; gdy mówiłem, że idę na mecz z kolegami, trafiałem faktycznie na trybuny, a nie w opary dymu, unoszącego się ponad karcianymi stolikami i moczyłem usta w alkoholu tylko wówczas, gdy na moje pytające spojrzenie, odpowiadała dyskretnym, widocznym tylko dla nas skinieniem. Nie miałem sobie niemal niczego do zarzucenia, co więcej, odnajdywałem niepowtarzalny, kojący umysł zapach w tej bezprzykładnej poprawności. Podczas gdy moi koledzy, zdradzający swoje żony w każdej szufladzie biurka, cierpieli okrutnie z powodu urojonych małżeńskich ograniczeń, ja byłem wolny od trosk podobno nierozłącznie związanych ze stanem bycia-mężem i bycia-ojcem, nie odczuwałem specjalnie ciężaru obowiązków, jakie spadały niby gradobicie po odejściu od ołtarza; oni cierpieli piekielne męki, gdy ja taplałem się beztrosko po właściwej stronie otchłani dorosłych rozkoszy, może właśnie za to Bóg mnie pokarał?”

Adam Ubertowski (1967)

Trans-Syberia

O Bogu , O myślach , O odejściu , O cierpieniu

„Terach opływał we wszelkie dostatki. Mieszkał w pięknym domu z rozliczną służbą i posiadał niewolników, setki baranów, złoto i srebro, a także synów, którzy wyręczali go w pracy i na podmiejskich pastwiskach sprawowali pieczę nad czeladzią pasterską. Zajmował się nadto handlem, jako że od dawna pożegnał się z życiem wędrownego pasterza. Był więc szacownym patrycjuszem sławnego miasta Ur Chaldejskiego, jak je nazywa Biblia.”

Zenon Kosidowski (1898–1978) polski pisarz, esseista, poeta

Opowieści biblijne (1963)
Źródło: s. 31

O pożegnaniu

„Czym jest socjalizm?
: Powiemy wam, czym jest socjalizm. Ale najpierw powiemy, czym nie jest. A na tę sprawę mieliśmy kiedyś zupełnie inny pogląd niż obecnie.
: Otóż: socjalizm nie jest
: – społeczeństwem, gdzie pewien człowiek, który nie popełnił przestępstwa, czeka w domu na przyjście policji;
: – społeczeństwem, gdzie jest przestępstwem być bratem, siostrą, żoną lub synem przestępcy;
: – społeczeństwem, gdzie pewien człowiek jest nieszczęśliwy, ponieważ mówi to, co myśli, a inny jest nieszczęśliwy, ponieważ nie mówi tego, co myśli;
: – społeczeństwem, gdzie pewien człowiek żyje lepiej, ponieważ nie myśli w ogóle;
: – społeczeństwem, gdzie pewien człowiek jest nieszczęśliwy, ponieważ jest Żydem, a inny czuje się lepiej, ponieważ nim nie jest;
: – państwem, którego żołnierze pierwsi wstępują na ziemię innego kraju;
: – państwem, w którym ktoś żyje lepiej, ponieważ wychwala przywódców państwa;
– państwem, w którym ktoś jest skazany bez sądu (…).”

Leszek Kołakowski (1927–2009) polski filozof

Inne cytaty

O myślach , O siostrze , O czekaniu , O myśleniu

„(…) Murzyni w obecnem czasie w modzie. Do jakiego teatru się pan nie wybierzesz, dwóch, trzech ich przedstawia, a już najmarniej jeden. Podobnież artyści, co ich podgrywają, nie myją się z czarnej farby już po pare miesięcy – nie opłaci się jem, bo wiedzą, że w następnej sztuce znowuż za Murzynów będą. Żony jem w domu raban podnoszą, do pościeli nie chcą puszczać, ale żaden się nie myje. (…)
Rozchodziło się o to, że Turki wojne jemu wypowiedzieli, a że duchowieństwu nie wypada się naparzać, wynajęli księża tego Murzyna, żeby się za nich z Turkamy obleciał.
A nazywał się on (…) Hotello, dlatego, że Murzyni w hotelach najczęściej służą za dzwońców, czyli szwajcarów.
(…) Tak nasz z koleżką zgniewał, żeśmy chcieli się do niego podnieść i na scene wejść, towarzyskiego alibi go nauczyć. (…)
(…) ten ów Murzyn mówi:
„Owszem, proszę duchownych osób, mogie knoty Turkom spuścić, ale pod waronkiem, że katolickie kobiete pod tytułem Desdymona za małżonkie mi dacie”.
„Owszem, proszę bardzo – mówiom księża – załatwione” – i dali jem ślub. Ale nadleciał ojciec tej kobiety i mówi, że mowy o tem być nie może, boby się nie mógł z czarnem zięciem w towarzystwie pokazać. Ale ponieważ że ona się zgadzała, Murzyn zaczął się do teścia stawiać.
„Odskocz, tatuś, od nowożeńców, bo będzie niedobrze. Widziałem mętrykie – Desdymona jest pełnoletnia i pozwoleństwa rodziców nie potrzebuje. Chodź, Mondzia, do domu noc poślubne uskuteczniać!”
I poszli. Pokazało się potem, że stary Desdymony miał rację. Murzyn okazał się skończonem żłobem i niemożebny w pożyciu.
Tak się złożyło, że sąsiadka, cholera, ukradła Murzynowej chustkie do nosa, którą on jej dał w prezencie… Co ten lebiega o te chustkie za grandy toczył (…). Trzy godziny nas wszystkich męczył, a najwięcej żonę.
(…) żona szuka wszędzie, nie może znaleźć, to (…) mówi, na jury, że w praniu.
Jak oparzony wyleciał, za chwilę jest nazad, widocznie na górze był, przejrzał na sznurach całe pranie, i wiesz pan, co zrobił?…
Wtenczas to właśnie chcieliśmy z koleżką iść do niego na te scene. „Kobiete, łobuzie, bijesz o głupie chustkie za sto złotych?!”
Ale na tem nie koniec. Jeden oficer, któren na posadę gienerała lefrektował i chciał Hotella z niej wyślizgać, do pucu mu natrajlował, że jeden podporucznik do Desdymony uderza. Myślał, że Murzyn podporucznika zimnem trupem położy i do mamra go za to zamkną.
Detalicznie wszystko mu streszczał, jak podporucznik się z jego żoną podbawiał. Ten niby tyż to słucha, ale furt powtarza: „gdzie chustka” i „gdzie chustka”?
Wiesz pan, jak się skończyło – przeliczył jeszcze raz bieliznę z magla i u d u s i ł żonę, ponieważ że chustki nie było!
(…) Zanadto nie trzeba się znowuż nad Murzynamy rozczulać, bo i między niemy dranie się trafiają. Jedź pan do Łodzi, to się pan przekonasz!”

Stefan Wiechecki (1896–1979) pisarz i dziennikarz polski, humorysta (pseud. Wiech)

Źródło: Ksiuty z Melpomeną

O kobietach , O wojnie , O myślach , O rodzicach

„Moja matka była kiedyś najpiękniejszą kobietą w mieście.
Znała wszystkie bajki Andersena (…).

Teraz nosi sztuczną szczękę. Gdy ją odwiedzam,
krzyczy na powitanie: Synku! (…)

Pyta, dlaczego tak późno wróciłem do domu.
Jakby nic się nie zmieniło i zatrzymał się wokół niej
czas.”

Grzegorz Wróblewski (1962) polski poeta i dramaturg

Źródło: Z wizytą u matki

O kobietach , O matce , O czasie

„Ulepszać duszę nauką, aby posuwać się przed siebie i pozostawić wszystko, albowiem dusza jest domem wszystkiego. Zaiste dusza jest naczyniem, zaś nauka – kagankiem, a mądrość ludzka – oliwą.”

Awicenna (980–1037) perski lekarz, filozof i uczony

O mądrości , O duszy , O nauce

„Papier jest rzeczą znakomitą, bywa trzymany dostojną ręką monarchy, pisze się na nim papieskie i cesarskie imiona. Pochodzi ze złego domu. Jego ojciec był gałganem, jego matka szmatą, ale z biegiem lat cygańskie dziecko, które rozwinęło się z nieczystego łachmana, osiągnęło olbrzymią sławę. (…) Papier jest narzędziem uczonego, tworzywem książki, pomocą kancelarii, skarbem uczniów, podporą ludzkiej przyjaźni.”

Abraham a Sancta Clara (1644–1709) niemiecki duchowny katolicki, augustianin

Źródło: Kazimiera Maleczyńska, Dzieje starego papieru, wyd. Ossolineum, 1974, s. 23.

O przyjaźni , O dzieciach , O książkach , O matce

„Widzę siebie, jak patrzę zakochanym wzrokiem w oczy ślicznej panny z dobrego domu i nagle nadlatują hitlerowskie bombowce, które zaczynają zrzucać tony świszczących bomb. Gdy ludzie wpadają w przeraźliwą panikę, już pali się Zamek Królewski. Z radia włączonego w knajpie słychać przemówienie prezydenta Starzyńskiego, który wzywa do heroicznej obrony mojego ukochanego miasta.
– Karolino, musimy uciekać! – krzyczę do panny, z którą umówiłem się w kawiarni na lody malinowe.
– Ale gdzie…?”

Jarosław Hebel (1974) dziennikarz polski

pyta zdezorientowana dziewczyna.
Oni już nie wierzą…

O ludziach

„Mam dość forsy, żeby mieć gdzieś żądania dystrybutorów. Żaden z nich nie powie mi: „Nie wolno ci o tym mówić” albo „Lepiej to zmień, bo nie podpiszę z tobą następnego kontraktu”. Mam już dom i zadbałem o dobro swojej rodziny, a ponadto mam dosyć pieniędzy z tego filmu i książki, żeby nakręcić następny. Jestem w stanie powiedzieć: „Spieprzaj”. Żaden człowiek z branży nie zmusi mnie do pójścia na kompromis, wymachując mi forsą przed nosem.”

Michael Moore (1954) amerykański filmowiec, dokumentalista

w 2002.

O książkach

„Pani Helena pojawiła się w naszym domu, kiedy miałam siedem dni, i została. Jej rodzina mieszkała na Starej Pradze. Ponieważ byłam wychowywana w dużym stopniu przez nią, krążyłam między domem aktorskim, domem dziadka z kulturą antyczną i wielkimi pisarzami, jak Iwaszkiewicz, oraz między domem na Pradze, gdzie była dyscyplina do bicia dzieci, muchy na lepach i naprawdę twarde i biedne życie z kartoflanką.”

Joanna Szczepkowska (1953) aktorka polska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Existence” nr 3, jesień 2009.

O życiu , O dzieciach , O rodzinie

„W domu niczego nie brakowało, lecz nie wolno było niczego ruszyć. Wszystko trzymane było na zimę (…). (…) choćbyś miała zemdleć, nie możesz niczego ruszyć.”

Ester Kreitman (1891–1954) pisarka żydowska, tworząca w języku jidysz

Taniec demonów

„Zmęczony chciałem ciszę złowić,
milczenia toń utrwalić w domu,
wykraść niemotę z wydm pustkowi
i światło blade w srebrach chromu.”

Jan Wyka (1902–1992)

Źródło: Połów, „Życie Literackie” 1956, nr 7 (12 lutego), s. 4 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14792

O życiu , O świetle

„Gdyby internetu nie wymyślili gdzieś na początku lat 70. chłopcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego, kombinując alternatywne systemy łączności na wypadek wojny jądrowej, to z pewnością wymyśliliby go Polacy. Na potrzeby wojny domowej. Dla typowego polskiego gnoma sieć to zbawienie duszy. Może, nie wychodząc z domu, dosrać anonimowo wszystkim wielkim tego świata. I pójść spać w poczuciu dobrze spełnionego patriotyzmu.”

Kuba Wojewódzki (1963) polski dziennikarz muzyczny

Źródło: „Gala” nr 9/2010

O wojnie , O duszy

„Jeśli zacznie pan przeliczać dochód narodowy na głowę i porównywać z innymi krajami, to wyjdą panu różne przerażające zestawienia. Bezsensowne! Indianie rzadko obracają pieniędzmi oraz prawie nigdy nie rejestrują obrotów. Ich dochody się nie pojawiają w statystykach. Jedzenie pozyskują bezpłatnie z puszczy lub pola. Tak samo jak przez wieki. Jeśli im się nie wiedzie w mieście, mogą wyjść 20 kilometrów za miasto i na ziemi niczyjej postawić dom dla swojej rodziny. W Ekwadorze niepotrzebny jest żaden dochód, żeby żyć przyzwoicie całymi latami. Wystarczy włożyć trochę wysiłku fizycznego. Powoływanie się na pieniądze Polski i Ekwadoru nie ma sensu, bo w Ekwadorze pieniądze nie są niezbędne do życia.”

Wojciech Cejrowski (1964) polski dziennikarz i podróżnik

odpowiedź na argument, że PKB per capita w Polsce wynosi ok. 18 tysiące dolarów, a w Ekwadorze, którego obywatelstwo chce przyjąć Cejrowski, ok. 3 tysiące.
Źródło: „Rzeczpospolita” nr?

O pieniądzach , O jedzeniu , O wysiłku , O wieku

„Ten kraj jest pełen pięknych kobiet, chciałbym kupić jedną z nich, by zabrać ze sobą do domu. Czy uważacie, że sto tysięcy funtów to godziwa cena?”

Ibn Saud (1875–1953) twórca i od 1932 król Arabii Saudyjskiej

podczas pobytu w Egipcie.
Źródło: Nigel Cawthorne, Życie erotyczne wielkich dyktatorów, op. cit., s. 211.

O życiu , O kobietach

„Naszym celem jest odsunięcie Żydów od władzy i wyrzucenie ich z naszych ziem do Izraela lub jakiejkolwiek innej części świata, którą sobie obiorą za dom (być może nawet Madagaskar), nie ograbiając jednak jej mieszkańców z ich dorobku i własności.”

Ben Klassen (1918–1993)

Biblia Białego Człowieka

„Mnie akurat samotność nie przeszkadza. Więcej nawet: lubię być sama. Kiedy na planie krząta się koło mnie armia ludzi, jedni poprawiają mi ubranie, inni nakładają makijaż, modelują włosy, ktoś mówi mi, co mam robić, przechodząc z punktu A do punktu B – nie marzę o niczym innym, niż o tym, żeby wreszcie trochę pobyć we własnym towarzystwie. Posiedzieć w domu, wziąć gorącą kąpiel, poczytać książkę albo gazetę, pooglądać CNN… Pożyć własnym życiem, krótko mówiąc.”

Halle Berry (1966) amerykańska aktorka

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, W „Catwoman” nie ma Batmana - mówi Halle Berry specjalnie dla Stopklatki,13 lutego 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=18571, tłum. Krzysztof Lipka-Chudzik

O ludziach , O samotności

„Kilka dni przed śmiercią mąż chciał zaprosić do domu księdza, chciał przyjąć ostatnie namaszczenie. Odkładałam to, bo nie sądziłam, że śmierć będzie tak blisko… Nie zdążyłam… Od kilku dni szeptał do mnie, że umiera, i robił wtedy znak krzyża. Mąż dobrze żył z Kościołem, czytał Pismo Święte.”

Czesław Kiszczak (1925–2015) polski wojskowy i polityk

wyznania Marii Kiszczak po śmierci męża.
Źródło: Kiszczak konając zrobił znak krzyża http://www.se.pl/wiadomosci/polityka/kiszczak-konajac-zrobi-znak-krzyza_724104.html, „Superexpress”, 7 listopada 2015

O śmierci , O czytaniu

„Popatrz na to… założę się, że chciałbyś mieć co tam włożyć.”

Rosemary West (1953) brytyjska seryjna morderczyni

czasami, kiedy Fred West przychodził z pracy do domu, witał go widok Rose West z szeroko rozsuniętymi nogami
Źródło: Gordon Burn, Happy Like Murderers: The True Story of Fred and Rosemary West, Faber & Faber, 1998, cyt. za: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, wyd. Muza SA, Warszawa, 2006, ISBN 83-7319-854-7, tłum. Barbara Gutowska-Nowak, s. 134

O historii

„Mówi się, że pierwszy dom buduje się dla nauki, drugi na sprzedaż, a trzeci dla siebie. I pewnie coś w tym jest. Ale ja widzę dziś, ile popełniłam błędów, jak dużo może być lepszych rozwiązań. Mało tego – znam wszystkie nowinki budowlane. Ostatnio pojawiły się struktury betonu ze światłowodami i można sobie zrobić ścianę, która będzie przepuszczała światło. Ja to wszystko za chwilę chcę mieć! A z takim zespołem, z jakim teraz pracuję, wszystko jest na wyciągnięcie ręki. To jest tak jak ze znalezieniem partnera na całe życie. Ale udało się! Jesteśmy grupą przyjaciół, która doskonale się rozumie.”

Ewa Minge (1968) polska projektantka mody

Źródło: wywiad, „Gala”, 17–18/2010 http://www.gala.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/viewpointer/1/artykul/ewa-minge-wnetrze-na-miare.html

O życiu , O świetle , O nauce

„Milicja przyszła do mojego domu jeszcze przed północą 12 grudnia, a więc przed wprowadzeniem stanu wojennego. Zabrali mnie na komendę na ul. Wilczą.”

Stefan Kurowski (1923–2011) polski ekonomista

Źródło: Moja droga, moja walka, naszdziennik.pl, 10 maja 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20080510&id=my61.txt

O walce

„Zwracam się do Was w sprawach wagi najwyższej. Ojczyzna nasza znalazła się nad przepaścią. Dorobek wielu pokoleń, wzniesiony z popiołów polski dom ulega ruinie. Struktury państwa przestają istnieć. Gasnącej gospodarce zadawane są codziennie nowe ciosy. Warunki życia przytłaczają ludzi coraz większym ciężarem. Przez każdy zakład pracy, przez wiele polskich domów, przebiegają linie podziałów.”

Wojciech Jaruzelski (1923–2014) generał, działacz PZPR, prezydent PRL i RP

Źródło: przemówienie 13 grudnia 1981, za: Wojciech Jaruzelski, Przemówienia 1981–1982, Książka i Wiedza, Warszawa 1983, s. 213.

O ludziach , O książkach , O wiedzę , O ojczyźnie

„(…) jestem bardzo związany z morzem. Mimo że urodziłem się we Lwowie, wychowywałem się w Krakowie, ale byłem w szkole rybołówstwa morskiego. Uciekłem z domu – to były lata 50. i zaciągnąłem się do rybaków. Trochę pływałem, bo morze zawsze mnie fascynowało. Zresztą fascynuje mnie do dzisiaj. To jest potężna siła, której my lądowi ludzie nie rozumiemy. To jest wielki okrutny olbrzym, który czasem przyjmuje nas łaskawie, czasem niszczy. Ludzie morza to jest osobny gatunek. Bardzo ładnie powiedział kiedyś wielki polski żeglarz Leonid Teliga: „linia horyzontu, to, co oddziela morze od nieba, jest zawsze magiczna, dlatego że gdzieś tam za horyzontem leżą wszystkie nasze marzenia. My możemy je spełnić, trzeba tam tylko dopłynąć.””

Andrzej Kotkowski (1940–2016)

Źródło: Ania Serdiukow, Hołd dla miasta z morza, stopklatka.pl, 9 października 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=59258

O ludziach , O marzeniach , O sile , O czasie

„Występowałem praktycznie w każdym teatrze w większym mieście w Polsce. Grywałem w domach kultury, właściwie w każdym miejscu, gdzie się zbierali ludzie zainteresowani teatrem.”

Emilian Kamiński (1952)

Źródło: „Życie”, 10 lipca 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ekaminski.htm

O życiu , O ludziach

„Nasza kultura robi Amerykanom wodę z mózgu i wpaja, że musimy litować się nad innymi. Nadawanie automatycznie obywatelstwa dzieciom nielegalnych imigrantów, którzy złamali prawo to jak pozwolenie na osiedlenie się w twoim domu obcej kobiecie, która wtargnęła do niego, urodziła w nim dziecko i stwierdziła, że ponieważ jej dziecko urodziło się w tym domu, ono nabywa do niego prawo i tam zostają.”

Ron Bass (1942)

Źródło: Dariusz Serwach, Czy dzieci nielegalnych imigrantów powinny być obywatelami?, expatpol.com http://expatpol.com/index.php?stsid=29633&cktst=1, 30 sierpnia 2006

O kobietach , O dzieciach , O wodzie

„Jest to dobry i potrzebny głos w naszych domach. Potrzebny w szpitalach dla chorych i cierpiących. Radio Maryja to towarzysz osób samotnych. Jak oni się z tym Radiem modlą, jaka to dla nich pomoc, siła, radość i nadzieja.”

Tadeusz Płoski (1956–2010) biskup polowy WP

Źródło: O Radiu Maryja powiedzieli, radiomaryja.pl, 2 grudnia 2011 http://beta.radiomaryja.pl/bez-kategorii/o-radiu-maryja-powiedzieli/

O nadziei , O sile , O pomocy , Radość

„Dzięki dziedzictwu patriarchalnej przeszłości, nasz system społeczny wymaga głównie od kobiety dawania widocznego świadectwa możliwości finansowych całego domu. Zgodnie z formułą obowiązującą we współczesnym cywilizowanym społeczeństwie dobre imię domu powinno być przedmiotem szczególnej troski kobiety i dlatego właśnie do niej przede wszystkim należy cała sfera reprezentacyjnych wydatków i konsumpcji na pokaz, na których owo dobre imię się opiera. W swej idealnej formie, którą chcą realizować klasy bogatsze, dbałość o ostentacyjne marnowanie majątku i wysiłku powinna być jedyną gospodarczą funkcją kobiety.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O kobietach , O wysiłku , O przeszłości

„Chowa spekulant worki w sklepie, Kołtun z trwogi pacierze klepie (…)
Wiedźmy po domach straszą dzieci,
– Masła nie ma, wzięli „Sowieci” (…) Pasibrzuch wiejski chłopów judzi
– Na Sybir będą wywozić ludzi
– Żyje, mąci, knowa podziemie,
– Walka trwa nadal, wróg nie drzemie, Kto nie z nami, będzie z nami,
Kto przeciw nam – piła go złamie!
Który tam? Z drogi, Partia kroczy
Twoja partia ludu roboczy (…)”

Jan Brzechwa (1898–1966) polski poeta

Źródło: Czerwony marsz

O dzieciach , O ludziach , O piciu , O walce

„Rozwalcie wszystkich… zróbcie największą jatkę, jaką tylko się da.”

Charles Manson (1934–2017) morderca amerykański, przywódca sekty, muzyk

instrukcje dla swych „zwolenników” przed dokonaniem masakry w domu Sharon Tate.
Źródło: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, op. cit, s. 294.

O książkach , O świecie , O historii

„Zanim Fidel [Castro] dotarł z więzienia do domu, jego koszula była czerwona od szminki.”

Jules Dubois (1910–1966)

odnośnie amnestii na Kubie w 1955.
Źródło: Przemysław Słowiński, Dyktatorzy i ich kobiety. Seks, władza i pieniądze, Wydawnictwo Videograf, Chorzów 2013, ISBN 9788378351320, s. 210.

O kobietach , O pieniądzach , O seksie

„Mieszkałem w domu pełnym inteligencji przy ul. Mickiewicza 37, na II piętrze. Ale jeśli ktoś się bał, to nie Niemców. Jeżeli niemiecki oficer zobaczył mnie na ulicy i nie otrzymał rozkazu aresztowania mnie, nie miałem się czego bać. Ale gdy polski sąsiad, który zauważył, że kupiłem więcej chleba, niż zwykle – musiałem się bać.”

Władysław Bartoszewski (1922–2015) polski polityk, działacz społeczny, historyk

Ich lebte in einem Haus voller Intelligenzija, in der Mickiewicz-Str. 37, II. Stock. Aber wenn jemand Angst hatte, dann nicht vor den Deutschen. Wenn ein Offizier mich auf der Straße sah und nicht Befehl hatte, mich festzunehmen, musste ich nichts fürchten. Aber der polnische Nachbar, der bemerkte, dass ich mehr Brot kaufte als üblich, vor dem musste ich Angst haben. (niem.)
odpowiedź na pytanie dziennikarza „Był pan w ruchu oporu i pomagał Żydom. Miał pan wtedy sąsiadów, których się obawiał?”.
Oryginalne pytanie dziennikarza: Sie haben für den Widerstand gearbeitet und auch Juden geholfen. Hatten Sie damals Nachbarn, vor denen Sie sich fürchteten? (niem.)
Źródło: wywiad udzielony „Die Welt”, 26 lutego 2011, Eine tragische Gestalt http://www.welt.de/print/die_welt/vermischtes/article12648079/Eine-tragische-Gestalt.html

O inteligencji

„W wyzwolonej przez samych Polaków stolicy kraju – Warszawie przywódcy Polski Walczącej i Polski Podziemnej zamierzali przyjąć Armię Czerwoną, tak jak przyjmuje się gości we własnym domu. Wówczas, w 1944 r., to się nie udało. Funkcję gospodarza goszczącego w Polsce nie tylko Rosjan, ale także przedstawicieli wielu innych narodów, nawet dawnych wrogów, podczas obchodów 50. rocznicy Powstania Warszawskiego pełnił Prezydent Najjaśniejszej Rzeczypospolitej – państwa, które dzięki „Solidarności” wybiło się na niepodległość.”

Tomasz Szarota (1940) polski historyk i publicysta

Źródło: Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza, Marian Marek Drozdowski (red.), wyd. Instytut Historii PAN, Warszawa 1995, s. 18

O historii

„Ja zawsze kochałem ludzi i to stworzyło wokół mnie dobrą atmosferę. Spora tu zasługa mojej żony Haliny Machulskiej. Wtedy z przyjemnością się pracuje. Choćby szkoła czy ognisko aktorskie, które stworzyliśmy z dzieciakami – wszyscy zawsze czuli się tu jak w domu. Czasem to nie był ich drugi dom, ale pierwszy.”

Jan Machulski (1928–2008) aktor polski

Źródło: „Życie Warszawy”, 10 stycznia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jeszczebym.htm

O życiu , O ludziach , O przyjemności , O szkole

„Dlaczego Nowy Jork? Po prostu jestem szczęśliwy, mogąc tutaj mieszkać, to jest moje miejsce. Nie dorastałem w samym Nowym Jorku, ale bardzo blisko, w New Jersey, pół godziny drogi stąd, natomiast moi dziadkowie mieszkali na Manhattanie. Spędziłem więc mnóstwo czasu, krążąc tymi szlakami. Nie uważam jednak, że to miasto numer jeden. To pewien rodzaj nowojorskiej przesady. Mamy kawę numer jeden na świecie, sernik, wszystko jest pierwsze na świecie. Ale to tylko reklama niemająca nic wspólnego z rzeczywistością. Natomiast z pewnością Nowy Jork jest jedynym miastem na świecie, które należy do wszystkich. To nie jest Ameryka, tu jest wszystko. To miasto, którego 40 proc. populacji urodziło się za granicą. To miasto, w którym mówi się w każdym języku, w którym wyznawana jest każda religia, w którym mieszka każda rasa. Nie ma na ziemi miasta tak pełnego różnic, jak Nowy Jork.”

Paul Auster (1947) amerykański pisarz

Źródło: Michał Nogaś, Dumanie nad Domami http://www.polityka.pl/kultura/rozmowy/1529323,1,rozmowa-z-pisarzem-i-scenarzysta-paulem-austerem.read, Polityka.pl, 7 sierpnia 2012 r.

O religii , O kawie , O rzeczywostości , O czasie

„W czwartki odbywały się kolacyjki starszych panów. Przychodził wuj Józio, maszynista. Przed 1939 rokiem należał do kolejowej arystokracji – lokomotywy obsługiwało się wtedy w białych rękawiczkach. Bywali mistrz tkacki Schultz i wuj Ewaryst, księgowy. Znali się z przedwojennej fabryki dywanów, której współwłaścicielem był daleki wuj Uliński. Już w luźniejszym klimacie, panowie rozebrani do szelek grali w preferansa. Napatrzyłem się na ludzi z przedwojennym sznytem. Pozostało mi zamiłowanie do szelek.”

Bronisław Wrocławski (1951) aktor polski

o domu rodzinnym.
Źródło: Oficjalna strona serialu Barwy szczęścia http://www.barwyszczescia.pl/wywiady:1477.html

O ludziach

„(…) poświęciła tak wiele bezsennych nocy na analizę swojego stanu – tylko dlatego, że los podarował jej sporo czasu na zastanowienie – że nie mogła dłużej zwlekać z zapaleniem światła w niektórych pokojach swego serca. Długo się przed tym wzbraniała, być może ze strachu, że znajdzie w sobie nawiedzony dom, zamieszkany przez wszelkie możliwe upiory, od zwyczajnych duchów po wampiry i najstraszniejsze potwory, czające się w każdym kącie, od piwnic po strych. Owszem, znalazła ich parę, ale bardziej zaniepokoiło ją odkrycie, że w domu jej duszy wiele pokojów stoi pustych, zimnych i zakurzonych.”

Dean Koontz (1945) pisarz amerykański

Ostatnie drzwi przed niebem (2001)

O losie , O strachu , O pokoju , O duszy

„Dziś, gdy od szkoły, przez uniwersytet, rynek pracy, aż po emeryturę uczeni i zmuszeni jesteśmy konkurować ze sobą na każdym polu, najbardziej liczy się umiejętność dostosowania, zmienność tożsamości. Wytwarza to w nas „tożsamość elastyczną”. Ktoś z taką tożsamością będzie miał łatwiej niż osoba, która „traktuje siebie zbyt serio” i nie potrafi się dostosować. W ten sposób wstyd może prowadzić do rozdwojenia osobowości: mamy elastyczną tożsamość dla innych i własną w domu. Ale skoro tu jestem taki, a tu taki, to w zasadzie nie mam pojęcia, kim w ogóle jestem. Wielu, przede wszystkim młodych ludzi, ucieka z tego powodu w konserwatyzm albo popiera ideologie nacjonalistyczne.”

Sławomir Sierakowski (1979) socjolog i publicysta polski

Źródło: Siła bezwstydnych, krytykapolityczna. pl, 25 maja 2013 http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/opinie/20130525/sierakowski-sila-bezwstydnych

O ludziach , O sile , O osobowości

„No i co się tak patrzysz? Nie widziałeś człowieka bez rąk? Taki się urodziłem, kurna jego mać – ręce zakończone tuż za łokciami, szczęście, że chociaż te łokcie są. A żebyś ty brachu widział, jak ja jeździłem na rowerze! Z góry od kościoła zjeżdżałem bez trzymanki, ze sto metrów prawie. No, kiedy mały byłem. Przyjezdne to mnie pokazywały palcami. A co to ja, cudak? Czy to cyrk jaki? A jak w nogę grałem! Masę miałem, to nikt mnie nie mógł ruszyć. Dwie, trzy kiwki i bania! Biegi i skoki też mi dobrze szły. Ale w siatę, w kosza, w pingla – to ja nigdy. W bilarda za to umiem grać i już niejednego frajera opitolilem i stawiać mi musiał. Postawiłbyś i ty kielonka, i piwo. Już się nie bój, potrafię wypić i bez rąk. W domu to mam łyżkę i widelec z rzemykami, które wkładam na te moje popieprzone ręce, i nawet nóż, ale trudno żebym z czymś takim chodził do baru, nie?”

Ryszard Lenc (1955)

Źródło: Łyżka, widelec, nóż, „Sekrety ŻAR-u” 2005, nr 3

O szczęściu , O piwie

„Ja żyję w każdym irackim domu. Nie potrzebuję stałego adresu.”

Saddam Husajn (1937–2006) polityk iracki, dyktator

Źródło: BBC, 6 lipca 2004

„Dom nie jest tam, gdzie mieszkamy, ale tam, gdzie kochamy i jesteśmy kochani.”

Karlheinz Deschner (1924–2014) pisarz i historyk niemiecki

Heimat ist nicht dort wo man wohnt, sondern wo man liebt und geliebt wird. (niem.)

Kochać się

„Po fali optymizmu, gdy sytuacja chwilowo się poprawiła i mogliśmy przeprowadzić remont, nasza ferma znowu zaczęła podupadać i już nigdy z tego upadku się nie podźwignęła. Ojciec wybił wszystkie lisy, a później także norki, i dostał za nie szokująco mało pieniędzy. W ciągu dnia zajmował się rozbiórką wszystkich pomieszczeń, w których nasz futrzarski biznes się narodził i wkrótce potem upadł, a później wychodził pracować do odlewni, na popołudniową zmianę. Do domu wracał koło północy.”

Alice Munro (1931)

Drogie życie
Źródło: s. 393.

O optymiźmie , O biznesie

„Myślę, że dzięki dyscyplinie i wychowaniu, które wyniosłam z domu, mam dystans do swojego zawodu. Staram się nie przejmować castingami, nie podchodzić do nich osobiście – jeśli nie chcą mnie takiej, jaką jestem, trudno. Co do moich warunków – dziś są takie a nie inne i muszę z nich korzystać. Teraz mam czas delikatnych, eterycznych blondynek. Kiedy miałabym zagrać Ofelię jak nie teraz? Jestem chyba „pogodzona” z własnym wyglądem i z tym, że być może czasem trochę mi pomaga. Chociaż ciekawym wyzwaniem byłoby zagrać rolę „wbrew” warunkom. Podjęłabym się tego z uśmiechem na twarzy.”

Natalia Rybicka (1986) aktorka polska

Źródło: Agnieszka Michalak, Natalia Rybicka: Wskoczyłam od razu na głęboką wodę, „Dziennik Gazeta Prawna”, 12 października 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/148281.html

O uśmiechu , O myślach , O wodzie , O wyglądzie

„Patrz, czego byś chciał, brat? ameryki w szkole,
gdzie co drugi uczeń marzy by mieć nabity pistolet.”

O.S.T.R. (1980) raper polski

Album O.c.b.
Źródło: Dom

„RFK RFK RFK RFK RFK
Robert F. Kennedy Robert F. Kennedy
RFK RFK RFK RFK RFK musi zginąć RFK musi zginąć…”

Sirhan Sirhan (1944)

zapis w notatniku w styczniu 1968.
Źródło: Paul Elliott, Krwawa historia morderstw i zamachów politycznych, op. cit., s. 181.

O historii

„Wypadłem przez okno. Z drugiego piętra. Próbowałem dostać się na dach, chwyciłem za rynnę, no i straciłem równowagę. Wylądowałem pomiędzy balustradą a starą pralką, którą ktoś zostawił przed domem. Wiesz, kiedy człowiek jest młody, nie myśli zbyt wiele o śmierci, nie odczuwa strachu. Ten wypadek dał mi nauczkę: pora zwolnić tempo i zacząć doceniać urodę życia. Wyobraź sobie – leżałem w szpitalu i nie mogłem się ruszać. Opiekowały się mną cztery pielęgniarki. Przez cały czas dręczył mnie potworny ból. Złamałem cztery kręgi, trzy żebra i nieomal uszkodziłem rdzeń kręgowy. Lekarze naprawdę myśleli, że z tego nie wyjdę. Cała moja godność gdzieś się ulotniła. Tkwiłem bezwładnie na łóżku, wszystko robili za mnie, było to naprawdę upokarzające. Kiedy zaś już odzyskałem siły, przekonałem się, ile przyjemności daje życie. Dopiero wtedy byłem w stanie docenić, jak wspaniale jest po prostu móc wyjść na spacer. Dzięki temu doświadczeniu zyskałem pewnego rodzaju dojrzałość, którą – jak mi się wydaje – mogłem później obdarzyć Legolasa. Naprawdę miałem szczęście. Miałem dużo, dużo szczęścia.”

Orlando Bloom (1977) angielski aktor

Źródło: Wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=12826

O życiu , O śmierci , O bólu , O szczęściu

„Zabić ich wszystkich, wszystkich Europejczyków w Rodezji, czy się chowają po domach, w rzekach czy w dżungli. Wojna to wojna. Obywatele Zimbabwe muszą tym Europejczykom odebrać ziemię i odzyskać stuprocentową kontrolę nad własną ojczyznę.”

Idi Amin (1925–2003) dyktator Ugandy

odnośnie wojen prowadzonych w Rodezji, Namibii i RPA.
Źródło: Joseph Kamau, Andrew Cameron, Lust to Kill: The rise and Fall of Idi Amin, cyt. za: Źródło: Shelley Klein, Najgroźniejsi dyktatorzy w historii, op. cit., s. 182.

O wojnie , O historii , O ojczyźnie

„Zakupy to nie jest pojęcie, tylko filozofia.(…) jak to jest, że facet wychodzi z domu na zakupy na dwie godziny, wraca, ma w ręku śrubokręt i jest szczęśliwy? Przecież to jest marnowanie potencjału (…)!”

Katarzyna Piasecka (1978)

Kryptonim „Meduza”

O facetach

Cytaty o domu strona 8

Cytaty o domu
strona 8