Cytaty na temat zobaczenie (878 cytatów, strona 9)

„Bond to dla mnie rzecz święta. Wychowałem się na tych filmach i dla mnie ciągle pełne są one niesamowitej magii. Gdybym zobaczył, jak to wygląda od kuchni, magia zniknęłaby bezpowrotnie. Dlatego masz moje słowo: owszem, kupię bilet na każdy następny film z agentem 007, choćby i za ostatnie pieniądze, ale sam nigdy w życiu go nie zagram.”

Colin Farrell (1976) aktor irlandzki

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Ze zmęczenia padałem na twarz. Yola rozmawia z Colinem Farrellem, Stopklatka.pl, 31 grudnia 2004 http://stopklatka.pl/-/6664929,ze-zmeczenia-padalem-na-twarz-yola-rozmawia-z-colinem-farrellem

O pieniądzach

„Kiedy zobaczyłam napis „Arbeit macht frei”, pomyślałam, że nie będzie źle, bo ja się roboty nie boję, pewnie mnie wkrótce zwolnią. Nieraz przecież pomagałam dziadkom przy sianokosach.”

Zofia Posmysz (1923) polska pisarka, scenarzystka, autorka m.in. ''"Pasażerki"''

wspomnienie pierwszego dnia pobytu w niemieckim obozie koncentracyjnym Auschwitz.
Źródło: „Pasażerka” – opera o gehennie Auschwitz, tvp.info, 8 października 2010 http://www.tvp.info/2944176/pasazerka-opera-o-gehennie-auschwitz

O wspomnieniach

„Byłem totalnie przerażony, ale udało mi się przedostać do domu. Zdawałem sobie sprawę, jak wielkie ryzyko podejmuję, jednak musiałem ich zobaczyć.”

Ervin Zádor (1935–2012)

o swoim powrocie do rodziny w ogarniętym powstaniem Budapeszcie w 1956 (wcześniej przebywał w górach, przygotowując się z reprezentantami do igrzysk olimpijskich).
Źródło: Boks w wodzie, „Focus Historia” nr 12 (92)/2014 (grudzień), s. 26.

O domu , O historii

„Limuzyny pierwszy raz zafascynowały mnie w Stanach Zjednoczonych. Nie możesz zobaczyć co jest w środku, ale wszyscy na nie patrzą. Z zewnątrz wyglądają całkiem pięknie, a wewnątrz wyglądają bardzo tanio, jak domy publiczne. Poza tym tych samochodów się nie kupuje, tylko wynajmuje.”

Leos Carax (1960)

Źródło: Ian Pelczar, Carax: Żyję na wyspie Kino, portalfilmowy.pl, 10 stycznia 2013 http://www.portalfilmowy.pl/wydarzenia,5,13120,4,1,Carax-Zyje-na-wyspie-Kino.html

„Życie zawsze wychodzi nam naprzeciw z zaproszeniem: „Chodźcie, zobaczycie, jak cudownie jest żyć.” A co my robimy? Cofamy się i robimy mu zdjęcie.”

Russell Baker (1925–2019)

O życiu , O zdjęciach

„Co się tyczy [paryskich] bulwarów, to w ogóle nie można po nich chodzić. Wszyscy zasuwają z burdelu do kliniki, a z kliniki z powrotem do burdelu. A dokoła jest tyle trypra, że ledwie można złapać dech. Kiedyś wypiłem trochę i poszedłem Polami Elizejskimi - a dokoła było tyle trypra, że ledwie powłóczyłem nogami. Zobaczyłem dwoje znajomych: on i ona, oboje jedzą kasztany, bardzo starzy oboje. Gdzieś ich już widziałem? W gazetach? Nie pamiętam, ale poznałem: Louis Aragon i Elsa Triolet. "Ciekawe - błysnęła mi myśl - skąd idą: z kliniki do burdelu czy z burdelu do kliniki?" I sam sobie przerwałem: "Wstydziłbyś się. Jesteś w Paryżu, a nie w Chrapuszowie. Zadaj im lepiej pytania o sprawy społeczne, o najbardziej palące sprawy."
Doganiam Louisa Aragona i zaczynam mówić, otwierając przed nim serce. Mówię, że jestem zdesperowany, ale nie mam najmniejszych wątpliwości, że umieram od nadmiaru węwnętrznych sprzeczności, i dużo różnych takich. A on spogląda na mnie, salutuje mi jak stary weteran, bierze swą Elsę pod rękę i idzie dalej. Ja znów ich doganiam i zwracam się tym razem już nie do Louisa, lecz do Triolet. Mówię, że umieram na brak wrażeń, że gdy przestaję rozpaczać, ogarniają mnie wątpliwości, gdy tymczasem w chwilach rozpaczy w nic nie wątpiłem… A ona tymczasem, jak stara kurwa, poklepała mnie po policzku, wzięła pod rączkę swojego Aragona i poszła dalej.
Potem, rzecz jasna, dowiedziałem się z prasy, że to wcale nie byli oni, tylko Jean-Paul Sartre i Simone de Baeuvoir, ale jaka to teraz dla mnie różnica! Poszedłem do Notre-Dame i wynająłem tam mansardę. Mansarda, facjatka, oficyna, antresola, strych - ciągle to wszystko mylę i nie widzę różnicy. Krótko mówiąc, wynająłem miejsce, w którym można leżeć, pisać i palić fajkę. Wypaliłem dwanaście fajek i odesłałem do "Revue de Paris" mój esej pod francuskim tytułem "Szyk i blask - immer elegant". Esej na temat miłości.
A wiecie przecież, jak trudno jest we Francji pisać o miłości. Dlatego że wszystko, co dotyczy miłości, zostało już we Francji dawno napisane. Tam wiedzą o miłości wszystko, a u nas nic. Spróbujcie u nas komuś ze średnim wykształceniem pokazać twardy szankier i zapytać: "Jaki to szankier, twardy czy miękki!" - na pewno strzeli: "Jasne, że miękki." A jak zobaczy miękki, to już zupełnie straci orientację. A tam - nie. Tam mogą nie wiedzieć, ile kosztuje dziurawcówka, ale jeśli już szankier jest miękki, to będzie takim dla każdego i nikt go nie nazwie twardym…
Krótko mówiąc, "Revue de Paris" zwróciło mi esej pod pretekstem, że został napisany po rosyjsku, a francuski był tylko tytuł. Wypaliłem więc na antresoli jeszcze trzynaście fajek i stworzyłem nowy esej, również poświęcony miłości. Tym razem cały tekst od początku do końca był napisany po francusku, a rosyjski był jedynie tytuł: "Skurwysyństwo jako najwyższe i ostatnie stadium kurestwa." I posłałem tekst do "Revue de Paris".
[Znów mi go zwrócili. ] Styl, powiedzieli, znakomity, natomiast główna myśl - fałszywa. Być może, powiedzieli, da się to zastosować do warunków rosyjskich, ale nie francuskich. Skurwysyństwo, powiedzieli, wcale nie jest u nas stadium najwyższym i bynajmniej nie ostatnim. U was, Rosjan, powiedzieli, kurestwo, które osiągnie granice skurwysyństwa, zostanie przymusowo zlikwidowane i zastąpione przez programowy onanizm. Natomiast u nas, Francuzów, nie jest wprawdzie w przyszłości wykluczone organiczne zrastanie się pewnych elementów rosyjskiego onanizmu, potraktowanego bardziej swobodnie - z naszą ojczystą sodomią, będącą efektem transformacji skurwysyństwa za pośrednictwem kazirodztwa; jednakże owo zrastanie się nastąpi na gruncie naszego tradycyjnego kurestwa, mając charakter absolutnie permanentny.”

Wieniedikt Jerofiejew książka Moskwa-Pietuszki

Moscow to the End of the Line

O myślach , O myśleniu , O wrażeniach , O charakterze

„Uznał, ze jeśli kilka piw nie pozwoli mu zobaczyć sytuacji w innym świetle, to prawdopodobnie dokona tego kilka następnych.”

Terry Pratchett książka Czarodzicielstwo

Sourcery

„A! Tę wojnę będzie warto zobaczyć… Żadnego pijanego rzucania się do gardeł bandytów-imbecyli…
- Moja matka by zwariowała! - powiedziała Sylwia.
- Bynajmniej - odparł. - To ją podnieci, o ile dożyje.”

Ford Madox Ford (1873–1939)

Some Do Not...

O matce

„Zszedłem, podając ci ramię, co najmniej z miliona schodów
i teraz, kiedy cię nie ma, jest pusto na każdym stopniu.
I w ten sposób krótka była nasza wspólna podróż.
Moja trwa nadal, choć już nie potrzebuję
połączeń i rezerwacji,
pułapek, które szydzą z tych, co uważają,
że rzeczywistość jest tym, co się widzi.

Zszedłem z miliona schodów, podając ci ramię
nie dlatego, że czworgiem oczu więcej można zobaczyć.
Schodziłem z tobą, bo przecież wiedziałem,
że prawdziwe źrenice, choć takie zaćmione,
z nas dwojga miałaś ty.”

Eugenio Montale (1896–1981) poeta włoski, noblista

O rzeczywostości

„… rosłem i dojrzewałem w oczekiwaniu dnia, kiedy będę mógł wreszcie dosięgnąć zasłony, która cieniem okrywa świat, i zobaczyć nagle jego oblicze pełne mądrości i dobroci; z tymi niedorzecznymi i pijanymi swą potęgą bogami chciałem stoczyć walkę o władzę nad światem i zwrócić ziemię tym, którzy ją przepełniają własną odwagą i własną miłością.”

Romain Gary książka Promise at Dawn

Promise at Dawn

O walce , O świecie , O Bogu

„Autor wspomina w książce, jak to na jednej z pamiątkowych notatek pozostawionych po wizycie w rzeźni któreś z odwiedzających ją dzieci napisało: "Dziękuję za świńskie oczy". Faktycznie, przydałyby nam się oczy zwierząt, żebyśmy mogli rzeczywiście zobaczyć, na czym polega dramat losu, jaki ludzie im zgotowali. Ludzkie najwyraźniej nam nie wystarczają. - Posłowie Dariusza Gzyry”

Jonathan Safran Foer książka Jedzenie zwierząt

Eating Animals

O losie , O zwierzętach , O dzieciach , O ludziach

„Ludzie nie pragną żeczy wymyślonych, pociąga ich tylko to, co zobaczyli wcześniej.”

Andrzej Stasiuk (1960) pisarz polski

Nine

O ludziach

„Raz w przedwieczornej mgle w Londynie
Ulicznik jakiś mnie zaskoczył
Podobny był do mej jedynej
Ze wstydu więc spuściłem oczy
W spojrzeniu jego czując drwinę

Zły chłopak szedł i całą parą
Gwiżdżąc w kieszenie ręce włożył
Ja za nim domy nad tą parą
Jak rozstąpione fale morza
On Hebrajczycy ja Faraon

Niech cegły zwalą się lawiną
Jeślim cię miła fałszem karmił
Władcą Egiptu i władczynią
Jestem i ciurą jego armii
Jeśli nie jesteś mą jedyną

W rogu ulicy która płonie
Ogniami wszystkich swoich fasad
Runami mgieł w nieutolonej
Krwawiącej skardze wszystkich fasad
Kobieta szła podobna do niej

Ten wzrok nieludzki i niewierny
Ta blizna tuż pod szyją gołą
Pijana szła przez próg tawerny
W tej samej chwili gdy pojąłem
Każdej kochanej fałsz bezmierny

Kiedy przytułał się z daleka
Ulisses mądry d przystani
Drgnęła staremu psu powieka
I za przędziwem cienkich tkanin
Żona na powrót męża czeka

Do Sakontali syty chwały
Wracał małżonek-król po walce
Oczy miłością jej pałały
Czekała blada a jej palce
Samca gazeli sierść głaskały

Ledwie wspomniałem szczęście króli
Tu nieprawdziwa tam niedobra
W której wciąż kocham się najczulej
Dwa cienie które los mi dobrał
Zderzyły się by zjątrzyć ból mój

Żal się już piekłem na mnie wali
Otwórz się niebo niepamięci
Za pocałunek jej zuchwali
Królowie życie z własnej chęci
Nędzarze cień by swój sprzedali

Zazimowałem w swej przeszłości
O słońce wielkanocne grzej i
Niech ciepło w sercu mym zagości
Bo zmarzło tak jak w Cezarei
czterdziestu męczenników kości

Pamięci o mój piękny statku
Czy nam już nie dość podróżować
Po fali wód o przykrym smaku
Od zórz po zmierzchy od różowych
Aż po te smutki na ostatku

Szalbierko żegnam twój kobiecy
Cień pomylonych dwóch postaci
I tej z którą zwiedzałem Niemcy
Jam ją w ubiegłym roku stracił
I nigdy nie zobaczę więcej

O Drogo Mleczna płyń siostrzyco
Białych strumieni ziem Chanaan
Kochanek białych w mgle zachwyceń
Zgrajo topielców niekochana
Ciągnijmy za nią ku mgławicom

Pamiętam jak innego roku
Kwietniowy świr zwiastował wiosnę
Śpiewałem radość u jej boku
Śpiewałem miłość męskim głosem
Gdy rozkwitała miłość roku”

Guillaume Apollinaire (1880–1918) francuski poeta

O wiośnie , O kochankach , O piekle , Chłopak

„Czy zawsze musisz zobaczyć, żeby uwierzyć?”

C.W. Gortner

The Confessions of Catherine de Medici

„Regent nader zręcznie wprasował się do autobusu, który na pełnym gazie pędził w kierunku placu Arbackiego, i umknął. Iwan, zgubiwszy jednego ze ściganych, całą swoją uwagę skoncentrował na kocurze i zobaczył, że dziwny ów kot podszedł do drzwi wagonu motorowego linii A, który stał na przystanku, bezczelnie odepchnął wrzeszczącą kobietę, chwycił za poręcz i nawet wykonał próbę wręczenia konduktorce dziesiątaka przez otwarte z powodu upału okno.
Zachowanie się kota wstrząsnęło Iwanem do tego stopnia, że zastygł nieruchomo obok sklepu kolonialnego na rogu, i wtedy zdumiał się po raz drugi, i to znacznie silniej, tym razem za przyczyną konduktorki. Ta, skoro tylko zobaczyła włażącego do tramwaju kota, wrzasnęła, dygocąc z wściekłości:
-Kotom nie wolno! Z kotami nie wolno! Psik! Wyłaź, bo zawołam milicjanta!
Ani konduktorki, ani pasażerów nie zdziwiło to, co było najdziwniejsze – nie to więc, że kot pakuje się do tramwaju, to byłoby jeszcze pół biedy, ale to, że zamierza zapłacić za bilet!
Kot okazał się zwierzakiem nie tylko wypłacalnym, ale także zdyscyplinowanym. Na pierwszy okrzyk konduktorki przerwał natarcie, opuścił stopień i pocierając monetą o wąsy, usiadł na przystanku. Ale gdy tylko konduktorka szarpnęła dzwonek i tramwaj ruszył, kocur postąpił tak, jak postąpiłby każdy, kogo wyrzucają z tramwaju, a kto mimo to jechać musi. Przeczekał, aż miną go wszystkie trzy wagony, po czym wskoczył na tylny zderzak ostatniego, łapą objął sterczącą nad zderzakiem gumową rurę i pojechał, zaoszczędziwszy w ten sposób dziesięć kopiejek.”

Michaił Bułhakow książka Mistrz i Małgorzata

The Master and Margarita

O kotach , O kobietach , O zachowaniu , Szarpnięcie

„Czasem bywa tak, że podziwiamy, bośmy przyzwyczaili się podziwiać, a także dlatego, że nie chcemy popsuć sobie parady. Bywa też, że podziwiamy przez delikatność, aby nie robić przykrości. Na wszelki wypadek doradzam: uderzmy w nich mocno aby zobaczyć, czy się nie przewrócą.”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1953 - 1956

O czasie

„Ręce w górę! W górę! (…) Coście za jedni? Ty mów! – odezwał się najwyższy z uzbrojonych podchodząc do prodziekana Aniłłowicza.
(…)
– Jedziemy do Wrocławia… jesteśmy uczonymi, uniwersytet… Polska… – dobiegały Wielenieckiego pojedyncze słowa. (…) Wszyscy stali nieruchomo. Pod dużą wierzbą przy rowie dwóch leśnych obszukiwało szofera.
– No… – rzekł dowódca, widać nie bardzo wiedząc, co robić z tym fantem – no…
Nagle wzrok jego padł na milicjanta, który coraz bardziej bladł od upływu krwi.
– Żbik, co z tym szczeniakiem?
– Melduję posłusznie, komunista, panie kapitanie. Znalazłem! – triumfująco, choć spokojnie wypalił Żbik, ów brodacz w spadochroniarskim hełmie, który postrzelił milicjanta. Podniósł w górę zakrwawioną książeczkę. Do tej pory podtrzymywał chłopca, jakby tego nie czując. Teraz puścił go. Tamten ukląkł od razu i zastygł niezdarnie na czworakach. Ze spęczniałej bluzy mundurowej kapała krew.
Żbik potrząsnął w powietrzu książeczką. Żaden z profesorów nie spojrzał w tę stronę; była cisza. Dowódca założył kciuki za pas. Marszcząc czoło wciągnął ze świstem powietrze.
– A wy co, polscy profesorowie? – ryknął nagle głosem wysilonym do zdarcia. – Co robicie?! Rozkazów bolszewików słuchacie?! Chleb moskiewski zapachniał?! Żydokomunę zaprowadzić?! Co?! Co?! Co?! – krzyczał coraz przenikliwiej, jakby upajając się własnym głosem. (…) – Bolszewika wam dali, żeby bronił?! A przed kim?! Przed kim, ja się was pytam, panowie moi?! Przed nami, przed armią polską, przed siłami zbrojnymi niepodległej rzeczypospolitej…
Urwał, krótką chwilę wytrzymał w strasznej ciszy i rzucił:
– Komuniści, wystąp! (…) Są peperowcy? Żydzi? No?!
Grupa profesorów zwarła się jeszcze bardziej, tak że Wieleniecki został zupełnie sam na jej narożu. Chwila, a wystąpiłby przed szereg. Czuł, jak pali mu pierś legitymacja partyjna i jak powoli łomocą pulsy w głowie. Dwaj leśni przeciągali przez rów milicjanta, który leciał im z rąk. Po raz ostatni zobaczył Wieleniecki twarz chłopca.
(…)
Profesorowie kupą rzucili się do autobusu. (…) Starter stęknął, szyby zadrżały i autobus ruszył od razu z drugiego biegu. Gdy mijali zakręt, od łąki rozległ się jeden głośny strzał.”

Stanisław Lem (1921–2006) polski pisarz, futurysta

Powrót

O górach , O miłości , O sile , O ciszy

„Sheila miała własną walizkę i my ze Slimem też i poszliśmy na przystanek i kupiliśmy Sheili bilet i zaczekaliśmy z nią na autobus. Ale kiedy ten autobus szykował się już do odjazdu, wszyscy byliśmy strasznie smutni i wystraszeni. „Jadę w ciemną noc” powiedziała Sheila, jak zobaczyła autobus z napisem Chicago. „Jadę i nigdy już tu nie wrócę. Trochę jakbym umarła. Ale jadę tam, do Kalifornii”. „Raczej dopiero zaczynasz żyć, skoro tam jedziesz” zaśmiał się Slim, a Sheila powiedziała, ze ma taka nadzieje.”

Jack Kerouac książka Pic

Pic

O nocy

„Kusiło mnie, żeby zobaczyć, co jest dalej, po drugiej stronie. Zastanawiałem się, co się przeżywa, przechodząc granicę. Co się czuje? Co myśli? Musi to być moment wielkiej emocji, poruszenia, napięcia. Po tamtej stronie - jak jest? Na pewno - inaczej. Ale co znaczy to - inaczej? Jaki ma wygląd? Do czego jest podobne? A może jest niepodobne do niczego, co znam, a tym samym niepojęte, niewyobrażalne.”

Ryszard Kapuściński książka Podróże z Herodotem

Travels with Herodotus

O wyglądzie , O myślach , O myśleniu

„Drugi pewnik, który dobrze mi [kretynowi] robi na zdrowie, to przekonanie, że ideologia - taka czy inna chciałoby się powiedzieć, ale nie można, bo zawsze chodzi o jedną ideologię, tę, którą się wybiera jako swoją - samoczynnie zapewnia mądrość osobnikowi, który ją wybiera. A wszystkie one, te ideologie, zgromadzone są w dwie osobne kupy, nazwane "lewicową" i "prawicową". Dzisiaj nie można już otworzyć gazety, usłyszeć radia, usłyszeć i zobaczyć co gada i pokazuje telewizja, ani też rozmawiać z kimkolwiek, nawet ze sobą samym, żeby wszystko, ale to wszystko - nie było interpretowane tylko jako "lewicowe", "prawicowe". Nikt już nie pyta, czy coś jest mądre czy głupie, uczciwe czy nieuczciwe, wysokie czy niskie, małe czy duże, otwarte czy zamknięte, rzadkie czy gęste, miękkie czy twarde, okrągłe czy kanciaste, suche czy lepkie, grząskie, proste, krzywe, pachnie, śmierdzi, stoi, biegnie, żyje, zdechło, mówi, ryczy, milczy, truje, smakuje, gadzie, ptasie, a może futerkowe? Mój Boże, tyle pytań, można je mnożyć w nieskończoność, bo nieskończenie bogaty jest przecież świat. Ale nie, jest tylko jedno pytanie: "postępowe to czy niepostępowe"."Prawicowe to czy lewicowe".”

Sławomir Mrożek (1930–2013) polski dramatopisarz, prozaik i rysownik

O mądrości , O Bogu , O zdrowiu , O świecie

„Niech przez miesiąc w niewoli pracuje przy sadzonkach, może wtedy zrozumie, ile trudu trzeba włożyć w zazielenienie Tbilisi. [gdy przejeżdżając jedną z głównych ulic Tbilisi zobaczył właściciela knajpki wylewającego pomyje pod drzewami. ]”

Ławrientij Beria (1899–1953) radziecki działacz komunistyczny, szef NKWD

Źródło: Lew Łurje, Człowiek w złotych binoklach, „Ogoniok”, 19 lipca 2013.

„Moje życie męczące, trapiące i dymiące, różnie wyzywające dla mnie. Sami widzicie jaki ja jestem męczennikiem – tak jak Pan Jezus, jak Bóg, Pan Jezus. Też wyzywali jego łotry. Biczowali, znęcali się, mówili: – Weź krzyż, nieś! Tak, Pan Jezus wziął. Ja też mogę krzyż, zbudujcie dla mnie krzyż, duży! Też Będę niósł. Do Częstochowy. Zbudujcie dla mnie, proszę was. I ubiorę się w szaty tak jak Bóg. Jak Pan Jezus. I będę niósł, i bijcie mnie, biczujcie, tak jak Chrystusa Króla Nieba i Ziemi. Ale później on pokazał jedno: pogrzebaliście jeszcze Jego, przywaliliście kamieniami, żeby nie mógł odwalić swego grobu, żeby nie mógł stać. Ale on pokazał swoją siłę, moc. Przyszedł, aż trzy Maryji szły zobaczyć do grobu jego, czy tam leży? Czy kamienie są? A co tylko zobaczyli? Chusty jego. A grób pusty. Grób pusty! A On pokazał się i powiedział: – Jestem pośród was! Jestem pośród was. Tak samo ja będę. Nie będę Tym Chrystusem, Panem Jezusem, ale będę zwykłym człowiekiem i też mnie ma, da Bóg Pan Jezus moc, siłę. I że grób mój się otworzy. I będę chodzić pośród was. Zobaczycie naocznie mnie żywego i prawdziwego, bo to będzie zależy tylko od tego człowieka w górze. I on mnie dopomoże. On to uczyni. Bo on widzi jak ja się męczę na tym świecie, jak ja mam biedę, jak wszystko. Jak nie rozbierają płoty, a mają nakaz.”

Krzysztof Kononowicz (1963) kandydat na prezydenta Białegostoku w wyborach z 12 listopada 2006

o swoim męczeństwie, śmierci i zmartwychwstaniu
Źródło: https://www.youtube.com/watch?v=hwy9jQ8prCk&t=258

Chrystus , O życiu , O sile , O Bogu

„Widzisz Wisienko, zrobili ze mnie bandytę i nie pozwalają mi tego wyjaśnić. To wszystko kłamstwo. Żalę się przed Bogiem, Tobą i Andrzejkiem. Żyję tylko dlatego aby Ciebie raz jeszcze zobaczyć. Bogu dziękuję, że dał mi tak dobrą żonę. Wierzę że Andrzejka wychowasz na dobrego Polaka i katolika. Bądź mężna! To dla Boga i Polski. (…) Mnie żal tylko Was. Przebacz, ja nie mogłem inaczej żyć.”

Łukasz Ciepliński (1913–1951) wojskowy polski, oficer AK

do żony, list przesłany potajemnie z więzienia UB.
Źródło: „Nie mogłem inaczej żyć” – testament ppłk. Łukasza Cieplińskiego, „Pługa”. http://www.klubgp.tychy.pl/nasza-historia/nie-moglem-inaczej-zyc-testament-pplk-lukasza-cieplinskiego-pluga, tychy.pl

O kłamstwie , O Bogu

„Na koniec umieram jako córka Kościoła. Nadszedł już czas, mój Oblubieńcze, że się zobaczymy.”

Teresa z Ávili (1515–1582) hiszpańska zakonnica i mistyczka, święta Kościoła katolickiego

ostatnie słowa, po ustanowieniu Karmelu w Burgos w drodze powrotnej do Avili, gdy umiera w nocy z 15 na 16 października 1582 w Alba de Torres.
Źródło: Benedykt XVI - papież, Św. Teresa od Jezusa - nauczycielką wiernych wszystkich czasów https://www.niedziela.pl/artykul/1397/Sw-Teresa-od-Jezusa---nauczycielka, niedziela.pl

O czasie , O córce

„Tak jak trudno jest pierwszy raz przyjść na grób rodziców, tak trudno przyjechać do swojego własnego zgładzonego miasteczka, tam gdzie pierwszy raz zobaczyłeś piękno pól, tam gdzie ojciec pierwszy raz prowadził cię do chederu, gdzie pierwszy raz oglądałeś świat.”

Mordechaj Canin (1906–2009) żydowski pisarz i publicysta

Przez ruiny i zgliszcza
Źródło: rozdz. Sokołów, s. 219.

Cytaty o pięknie , O rodzicach , O świecie

„W kosmosie nie ma nic, co dałoby nam szczęście. Tu na Ziemi mamy wszystko, co najcenniejsze we wszechświecie. Na jednym kwiatku, na jednym jesiennym liściu można zobaczyć, wszystkie kolory istniejące w kosmosie. To mi wystarcza. W moim odczuciu przyszłość niewiele ma do zaoferowania jednostce. Niszczymy ludy pierwotne, grupy etniczne, a przecież wszyscy należymy do jakiejś grupy etnicznej, jesteśmy ludami pierwotnymi, żyjemy na tej planecie i musimy o nią wspólnie dbać. Musimy też troszczyć się o zwierzęta. Ilekroć doprowadzamy do wyginięcia jednego ze zwierząt, działamy na własną szkodę. To tak, jakbyśmy ucinali sobie palec, w ten sposób okaleczamy własne ciało.”

Eric Burdon (1941) wokalista angielski (The Animals)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Warszawa, 7 maja 1998.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Przy mikrofonie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 83-7052-806-6, s. 317.

O zwierzętach , O szczęściu , O ludziach , O przyszłości

„Nie lubię rozmawiać o moich tekstach. Każdy rozumie je w inny sposób. Gdybym powiedział ci: rzuć kamyk swego losu, rzuć go w morską głębinę, jakby to był twój los – to przecież odebrałbyś te słowa inaczej niż ktoś inny lub ja, gdy je pisałem. Myślę o moich tekstach tak, jak się myśli o elektryczności. Nie można jej zobaczyć, dopóki nie stanie się światłem. A to słuchacz zapala światło. Wtedy słowa piosenki stają się jego własnością.”

Greg Lake (1947–2016) brytyjski muzyk rockowy, basista

z wywiadu dla Radiowej Trójki – 10 czerwca 1997.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Przy mikrofonie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 83-7052-806-6, s. 269.

O losie , O myślach , O myśleniu , O świetle

„Pracowałem naprawdę z wieloma artystami. Nine Inch Nails, Fear Factory, Jean-Michel Jarre, Battles. Było ich zbyt wiele, bym mógł ich wszystkich zapamiętać, niemniej jednak niemalże wszystkie kolaboracje były przyjemnymi niespodziankami. Praktycznie nigdy nie były planowane i wychodziły spontanicznie, więc na ten moment nie mam nic zaplanowanego, ale nigdy nie wiadomo, czy coś nagle się nie pojawi. Jestem teraz w trasie, spotykam wielu ludzi, więc siłą rzeczy pomysły i propozycje to chleb powszedni. Zobaczymy, co z tego wyjdzie. Jestem pewien, że w przyszłości dojdzie do kolejnych kolaboracji, ale na ten moment nie mam pojęcia z kim.”

Gary Numan (1958)

Źródło: Dominik Dwornicki, Ludzie tacy jak ja muszą ciągle coś udowadniać https://kvlt.pl/wywiady/gary-numan-ludzie-tacy-jak-ja-musza-ciagle-cos-udowadniac/, tłum. Marcel Szczepanik, kvlt.pl, 9 lutego 2019

O ludziach , O sile , O przyszłości

„Żaden z cmentarzy, które do tej pory widziałem, nie został zniszczony przez niemieckich pogan, wszystkie przez pobożnych chrześcijan, których cała wiara opiera się na uświęceniu grobu, z którego nazareński Żyd Joszua powstał z martwych jako Bóg. W domach tych pobożnych katolików zobaczycie ściany obwieszone wizerunkami Żydówki Miriam i jej syna, których groby, gdyby umarli w Lubartowie, tamtejsi mieszczanie rozgrzebaliby, żeby powyrywać złote zęby, a z macew zrobić osełki do ostrzenia siekier i noży.”

Mordechaj Canin (1906–2009) żydowski pisarz i publicysta

Przez ruiny i zgliszcza
Źródło: rozdz. Hrubieszów, Lubartów, Tyszowce, Krasnystaw, s. 133.

O domu , O Bogu , O wierze

„Umrzeć to znaczy już nigdy więcej nie zobaczyć przyjaciół.”

Gabriel García Márquez (1927–2014) pisarz kolumbijski, noblista

Dwanaście opowiadań tułaczych

„Nawet, jeżeli pan prezydent zawetował dwie ważne ustawy, to jeszcze nie jest powód, żeby dziś przesądzać, kto będzie kandydatem popieranym przez PiS w następnych wyborach. Pożyjemy, zobaczymy. Dla mnie nie jest oczywiste, że naturalnym kandydatem w wyborach prezydenckich będzie Andrzej Duda. Będziemy oceniać całą kadencję i wtedy podejmiemy decyzję.”

Marek Suski (1958) polski działacz polityczny

Źródło: Poseł PiS o wetach: Prezydent jak „wojska rosyjskie w czasie powstania warszawskiego” http://www.newsweek.pl/polska/polityka/weto-prezydenta-dudy-do-ustaw-o-sn-i-krs-posel-pis-krytykuje,artykuly,413735,1.html?src=HP_Special_3poc, newsweek.pl, 25 lipca 2017

O decyzjach

„Widzę, najpierw muszę zobaczyć obraz. Jak chociażby te twoje zdjęcia: chmury, aż po horyzont, koloryt przedświtu, oczekiwanie na słońce, które za chwilę wynurzy się z Pacyfiku. I potem staram się do obrazu dopasować dźwięk. Czasami to się udaje, czasami nie.”

Kitarō (1953)

odpowiedź na pytanie „Twoja muzyka przypomina obrazy. Gdy ją malujesz, gdy stajesz przed czystym płótnem, to widzisz ją czy słyszysz?” z wywiadu dla Radiowej Trójki – Warszawa, 17 czerwca 1997.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Przy mikrofonie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 83-7052-806-6, s. 83.

Obraz , O słońcu

„Kiedy zobaczyłem pierwszy raz pustynię, zrozumiałem, że przestrzeń – ogromna, nieogarniona przestrzeń – też jest żywiołem, tak jak woda, ogień i wiatr.”

Stanisław Moskal (1935–2019) polski naukowiec i pisarz

wspomnienia z podróży.
Niegdysiejsze śniegi, niegdysiejsze mgły
Źródło: s. 368.

O wodzie

„W przypadku Barona z Na dnie były z mej strony pewne próby oskarżycielskie. Natomiast nie tylko w moim aktorstwie, ale i we mnie coś się chyba zmieniło po tylu latach, bo w Marmieładowie zobaczyłem tylko okazję do obrony człowieka, który upadł tak nisko. Dziś wydaje mi się, że jest lepiej, gdy bronimy ludzi.”

Jan Świderski (1916–1988) polski aktor i reżyser

Źródło: Witold Filler, Jan Świderski, Warszawa 1977

O ludziach

„Stary francuski ksiądz, który przebywał z nami jako jeniec, poprosił mnie, abym razem z nim po południu udał się do miasta. Chciał zobaczyć, jak się czują niemieccy duchowni i Niemcy, którym nie powiodła się ucieczka… Mimo że byliśmy przygotowani na najgorsze, to, co zobaczyliśmy, wstrząsnęło nami do tego stopnia, że nie da się tego wyrazić słowami. Kilka metrów od naszego obozu natknęliśmy się na widok, którego nie zapomnę do końca życia. Zabito kilkanaście niemieckich dziewcząt, które wcześniej zgwałcono. Kilka z nich powieszono za nogi i rozpruto im brzuchy. Koledzy już wcześniej mówili mi o podobnych rzeczach, ale nie chciałem wierzyć. Zatrzymaliśmy się i odmówiliśmy modlitwę.”

Jürgen Thorwald (1915–2006)

Wielka ucieczka (1951), ISBN 978-83-08-05853-4, Wydawnictwo Literackie Sp. z o.o. 1995

„Dla Sowietów było jasne, że wprawdzie odstąpią Polakom te tereny, ale z możliwie jak najmniejszymi bogactwami. W każdym mieście i w każdej wsi Śląska urządzono, natychmiast po ich zdobyciu, obozy służące przejmowaniu łupów. Kiedy w końcu kwietnia przypadek ponownie sprowadził mnie do kilku wsi w okolicy Głogowa, zobaczyłem, że w domach wyrwane były nawet podłogi, drzwi, futryny, krzyże okienne, umywalki, urządzenia klozetowe, przewody elektryczne i wyłączniki światła. Wszystko to, rzucone na stos, czekało na załadunek i wywiezienie do Rosji. Często urządzenia elektryczne i telefony ładowano łopatami na ciężarówki…”

Jürgen Thorwald (1915–2006)

Wielka ucieczka (1951), ISBN 978-83-08-05853-4, Wydawnictwo Literackie Sp. z o.o. 1995

O bogactwie , O czekaniu , O domu

„Można stać się lepszym człowiekiem. Książki uczą pokory. Książki uwrażliwiają. Książki powodują, że dostrzegamy dużo więcej szczegółów. Bez książek pewnie nigdy nie zwróciłabym uwagi, że biedę widać w butach i to w różnorodny sposób. Inaczej w tych starych znoszonych, inaczej w nowych, kupionych za 20 zł. Dzięki książkom możemy to wszystko zobaczyć, bo one uczą nas drugiego człowieka.”

Maria Dąbrowska-Majewska (1956)

Źródło: Maria Dąbrowska-Majewska: Więzienie to Polska w mikroskali https://www.styl.pl/magazyn/news-maria-dabrowska-majewska-wiezienie-to-polska-w-mikroskali,nId,2480850, styl.pl

O książkach , O butach

„Widać również w Powstaniu Warszawskim – niesłychaną jedność społeczeństwa, zupełnie niebywałą. Mimo wszystkich tragedii, powstanie miało oparcie w ludności cywilnej – bez tego nie byłoby możliwe. A przecież to ci, którzy nie walczyli, cierpieli najbardziej – siedzenie w piwnicach było straszne. Do końca życia pozostanie mi w pamięci obraz, kiedy spotkaliśmy w nocy matkę z dziećmi, zagubioną zupełnie, ale jak zobaczyła powstańców, pierwsze jej słowa brzmiały, żebyśmy się trzymali, że musimy się wszyscy trzymać. Potem jej oczywiście pomogliśmy.”

Jerzy Kłoczowski (1924–2017) historyk i polityk polski

Źródło: Powstanie Warszawskie to jedność, obywatelskość i duch służby https://ekai.pl/powstanie-warszawskie-to-jednosc-obywatelskosc-i-duch-sluzby/, ekai.pl, 1 sierpnia 2017.

O matce , O cierpieniu , Obraz , O dzieciach

„W przedszkolu w Vásárosnamény po raz pierwszy zobaczyłam, długi, czarny fortepian. Więc chciałam dotykać klawiszy, był estetyczny i przyciągający.”

Ivett Gyöngyösi (1993) węgierska pianistka

A vásárosnaményi óvodában láttam meg először egy nagy, hosszú, fekete zongorát. Annyira meg akartam érinteni a billentyűket, esztétikailag is nagyon vonzott a hangszer. (węg.)
początki fascynacji grą na fortepianie.
Źródło: Aleksandra Kozár: „Szándékosan rejtettem az arcomat” – Gyöngyösi Ivett zongoraművész http://magyarnarancs.hu/zene2/szandekosan-rejtettem-az-arcomat-gyongyosi-ivett-zongoramuvesz-93954, magyarnarancs.hu, 28 lutego 2015.

„Dziś instytucje UE potrzebują mniej samouwielbienia – którego próbkę mogliśmy dziś zobaczyć na sali – zaś więcej świeżego powietrza, przejrzystości i uczciwości. W przeciwnym razie coraz więcej osób będzie odnosić się do Wspólnoty z niechęcią, pogardą, czy wręcz wrogością. A przecież nie jest to naszym celem, prawda?”

Ryszard Legutko (1949) filozof polski, działacz polityczny

Źródło: Obecna sytuacja w Unii Europejskiej. oświadczenia prezydenta Republiki Francuskiej François Hollande’a i kanclerz Republiki Federalnej Niemiec Angeli Merkel, Strasburg, 7 października 2015 http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+CRE+20151007+ITEM-013+DOC+XML+V0//PL&language=PL&query=INTERV&detail=3-495-000

O prawdzie

„Nie trzeba wielkiej bystrości, żeby zobaczyć, do czego prowadzi deptanie prawa. Chociaż człowiekowi, nawet wykształconemu, prawo może wydać się nudne. Trzeba doświadczenia, żeby dostrzec, że za suchymi paragrafami kryje się ochrona naszej wolności, ładu, porządku społecznego, że w prawie tkwi ukryte piękno.”

Adam Zagajewski (1945) poeta polski, eseista, prozaik, tłumacz

Źródło: Katarzyna Janowska Oślepiający blask wolności (WYWIAD) https://kultura.onet.pl/wywiady-i-artykuly/oslepiajacy-blask-wolnosci-rozmowa-z-adamem-zagajewskim/ejqqt6l, onet.pl, 8 czerwca 2019.

Cytaty o pięknie , O wolności

„Jestem głęboko poruszony tym, co zobaczyłem w filmie Pana Tomasza Sekielskiego. Ogromne cierpienie osób skrzywdzonych budzi ból i wstyd. W tym momencie przed oczami mam także dramat osób pokrzywdzonych, z którymi spotkałem się osobiście. Dziękuję wszystkim, którzy mają odwagę opowiedzieć o swoim cierpieniu. Przepraszam za każdą ranę zadaną przez ludzi Kościoła.”

Wojciech Polak (1964) Prymas Polski

o filmie Tomasza Sekielskiego pt. Tylko nie mów nikomu (2019) przedstawiającym przypadki pedofilii w Kościele polskim
Źródło: Przewodniczący KEP: dziękuję Tomaszowi Sekielskiemu https://ekai.pl/przewodniczacy-kep-dziekuje-tomaszowi-sekielskiemu/, ekai.pl, 11 maja 2019.

O ludziach , O cierpieniu , O bólu

„Tak chciałbym dziś w Gietrzwałdzie zobaczyć kawałek wolnej Polski, gdzie ludzie przez łzy radości patrzą na siebie życzliwie, gdzie mówią sobie do ucha i do serca dobre słowa, gdzie wyciągają do siebie pomocne dłonie, jak dzieci jednej Matki. Matko, zdepcz ten diabelski mur wrogości!”

Józef Zawitkowski (1938) polski duchowny katolicki, biskup

Źródło: Poruszająca homilia bp. Zawitkowskiego w Gietrzwałdzie: Dlaczego Polskę wymazano z mapy Europy? Bośmy byli głupi i chwaliliśmy się naszymi grzechami https://wpolityce.pl/kosciol/401958-poruszajaca-homilia-bp-zawitkowskiego-w-gietrzwaldzie, wpolityce.pl, 30 czerwca 2018

O wrogości , O dzieciach , O ludziach , O matce

„Zobaczyłem zdjęcie i pomyślałem, że ta kobieta jest jak anioł. Nie wynająłem jej macicy. To wyrażenie używane przez fundamentalnych konserwatystów. Pożyczyłem ją. Czuję się z nią bardzo związany. Uchyliłbym nieba kobiecie, która pomogła mi dać życie tym chłopcom.”

Ricky Martin (1971) piosenkarz portorykański

O wyborze surogatki
Źródło: Ricky Martin: Jestem mamą i tatą https://www.newsweek.pl/ricky-martin-jestem-mama-i-tata-sesja-z-dziecmi/s9qhkyv, newsweek.pl, 23 marca 2012

O aniołach , O zdjęciach , O życiu , O kobietach

„Mijał czas i powoli ubywało artystów Piwnicznych. Zacząłem wtedy namawiać Piotra, żeby ściągnąć do Piwnicy aktorów Starego Teatru, którzy nie do końca byli wykorzystywani u siebie i mieli ochotę na jakieś eksperymenty artystyczne. Piotr był temu przeciwny, uważał, że trzeba szukać amatorów, najlepiej plastyków, jak Dymny czy Litwin. Pewnie miał rację, ale nie było czasu na to, by czekać, aż objawi się nowy geniusz samouk. Piwnica umierała i trzeba było szybko ją ratować. Zrobić parę przedstawień z zawodowcami, zobaczyć, co z tego wyniknie.”

Andrzej Maj (1950–2005) polski reżyser

o swojej pracy reżyserskiej w Piwnicy pod Baranami w latach 70. XX wieku.
Źródło: Piwnica pod Baranami czyli Koncert ambitnych samouków. Warszawa: Tenten, 1994, s. 260–261.

O pewności siebie , O czasie , O czekaniu

„Wynalezienie Milika dla kadry to był świetny pomysł Nawałki. Przecież mało kto wyobrażał sobie, że Milik może zagrać z Niemcami. Gdy kadrowicze zobaczyli jego nazwisko na tablicy myśleli, że trener się pomylił, że tam miał być Mila.”

Artur Wichniarek (1977) piłkarz polski

Źródło: Marek Wawrzynowski, Artur Wichniarek: Krzysztof Piątek wciąż daleko od Roberta Lewandowskiego https://sportowefakty.wp.pl/pilka-nozna/809274/artur-wichniarek-krzysztof-piatek-wciaz-daleko-od-roberta-lewandowskiego, sportowefakty.wp.pl, 9 marca 2019

O myślach , O myśleniu

„Mamy także swoje satysfakcje, ja miałem wczoraj satysfakcję, właściwie przedwczoraj oglądając jedną ze znanych pań posłanek partii rządzącej, gdy czmychała z polskiego Sejmu pod eskortą policji państwowej. Mieliśmy tą satysfakcję wszyscy i pewnie wszyscy myślimy: niech już tak zostanie (…). Wczoraj można było zobaczyć oznaki lęku wśród rządzących. I niech tak zostanie.”

Bronisław Komorowski (1952) polski polityk, prezydent Polski

o ataku pod Sejmem przez KOD na posłankę Prawa i Sprawiedliwości Krystynę Pawłowicz.
Źródło: „Miałem satysfakcję, oglądając, jak jedna z pań posłanek czmychała z polskiego Sejmu” https://www.tvp.info/28268291/mialem-satysfakcje-ogladajac-jak-jedna-z-pan-poslanek-czmychala-z-polskiego-sejmu, tvp.info, 18 grudnia 2016.

O myślach , O myśleniu

„Lech Kaczyński chciał zobaczyć, jak wygląda sytuacja na froncie. Wyszliśmy z samochodu, a wtedy zaczęli do nas strzelać. Widzieliśmy jak fruwają pociski. Było po zmroku, ale było je widać. Moi ochroniarze byli wyszkoleni, żeby zapewnić mi bezpieczeństwo. Kiedy rozległy się strzały, rzucili się na mnie i powalili mnie na ziemię. Zacząłem krzyczeć i spojrzałem w górę, a Lech Kaczyński stał wyprostowany. Wszyscy naokoło leżeli, a kule latały bardzo blisko. On trzymał głowę wysoko, a nawet lekko się uśmiechał. Niektórzy dziennikarze zauważyli to i pisali potem, że Lech Kaczyński stał jak bohater. Jestem pewny, że był bohaterem. Nie bał się wrogów i z otwartą przyłbicą czekał na swój los, na swoją śmierć.”

Micheil Saakaszwili (1967) gruziński polityk, prezydent Gruzji

Źródło: „Katastrofa smoleńska była zemstą Putina na Lechu Kaczyńskim” https://www.tvp.info/33484585/katastrofa-smolenska-byla-zemsta-putina-na-lechu-kaczynskim, tvp.info, 4 sierpnia 2017.

O górach , O śmierci , O losie , O czekaniu

„Pani Jaskulska w kółko powtarzała, że czas z tym skończyć, bo nie ma już zdrowia do dzieciaków i pokazywała, jak jej od szkoły włosy wychodzą. Całymi garściami sobie wyciągała i podsuwała im pod nosy, żeby dobrze zobaczyli i zapamiętali, że szkoła wykończy każdego. Nawet najtwardszych i doświadczonych. Pani Jaskulska zawsze mówiła, że jest twarda i doświadczona, w przeciwnym razie już dawno siedziałaby kompletnie łysa w jakimś zakładzie dla obłąkanych.”

Katarzyna Wasilkowska (1970)

Jowanka i gang spod Gilotyny
Źródło: s. 47–48.

O czasie , O szkole

„Rzeczywiście Święto Niepodległości przebiegało w bardzo dobrej atmosferze, było bezpiecznie, mogliśmy zobaczyć biało-czerwoną na ulicach Warszawy. To był widok piękny, jesteśmy dumni z tego, że tak dużo Polaków postanowiło wziąć udział w uroczystościach związanych ze Świętem Niepodległości.”

Mariusz Błaszczak (1969) polski polityk

o Marszu Niepodległości mającym miejsce 11 listopada 2017 w Warszawie.
Źródło: Dziennikarz zadaje Błaszczakowi niewygodne pytania, ten zaczyna atak: „Polityka”? No to wiadomo… http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114884,22634437,dziennikarz-zadaje-blaszczakowi-niewygodne-pytania-ten-zaczyna.html, gazeta.pl, 11 listopada 2017

„I PiS pokazał sprawczość – obiecali, zrobili, działa. Trzeba było wytrzymać w tej roli. A oni, jak zobaczyli, że sondaże jeszcze urosły od wyborów, to, dawaj, roszczenia od Niemców, konflikty z Brukselą, ataki w różnych kierunkach. To wywołuje u ludzi narastające poczucie destabilizacji. Ludzie chcą zmian, ale nie chcą się poczuć zakłopotani, że wszystko wokół się rozregulowuje.”

Janusz Palikot (1964) polski polityk

Źródło: Palikot: do polityki nie wracam http://www.newsweek.pl/polska/polityka/palikot-do-polityki-nie-wracam-wywiad-z-renata-grochal-,artykuly,426312,1.html, newsweek.pl, 22 kwietnia 2018

O ludziach

„Żaden lider żadnej partii od czasu upadku komunizmu nie zdobył samodzielnej większości w parlamencie, samodzielnie nie stworzył rządu, nie podporządkował sobie wszystkich służb specjalnych i – wprost – mediów publicznych, nie zlikwidował apolitycznej służby cywilnej, ale też nie przejął kontroli nad Trybunałem Konstytucyjnym, sądami powszechnymi, Krajową Radą Sądownictwa oraz Sądem Najwyższym. Prezes PiS będzie miał władzę niespotykaną w systemach demokratycznych. Obywatelom teraz pozostaje wierzyć jedynie w szczerość intencji Kaczyńskiego. Sęk w tym, że kilka dni temu mogliśmy zobaczyć, co prezes PiS – w silnych nerwach – naprawdę myśli na przykład o posłach opozycji i jakie są jego prawdziwe motywacje.”

Michał Szułdrzyński (1980)

Źródło: Szułdrzyński: PiS prowadzi do lewicowej rewolucji http://beta.rp.pl/Publicystyka/307209871-Szuldrzynski-PiS-prowadzi-do-lewicowej-rewolucji.html, rp.pl, 21 lipca 2017.

O motywacji , O myślach , O myśleniu , O czasie

„Pamiętam jedną biedną ranną dziewczynę. Miała poranione nogi owinięte w ceratę. Niosący ją powstańcy trafili w kanale na dość głęboką wodę i w ten sposób do ran dziewczyny dostało się błoto. Była w strasznym stanie, kiedy została wyciągnięta na powierzchnię, ale kiedy zobaczyła Śródmieście w słońcu, zaczęła się śmiać.”

Jerzy Tomaszewski (1924–2016) artysta fotografik polski

o przeżyciach z powstania warszawskiego.
Źródło: Agnieszka Żurek, Tysiące zdjęć z powstania http://www.radiomaryja.pl/bez-kategorii/tysiace-zdjec-z-powstania/, 1 sierpnia 2011.

O wodzie , O dziewczynach

„Każdy mój dzień to cud Bożej Miłości i Bożego Miłosierdzia. W swym kapłaństwie stajemy wobec nieustannej tajemnicy, której nie da się wytłumaczyć. Że wytrzymałem, że się tu w ogóle znalazłem… Kiedy byłem dzieckiem mówiłem, że chcę być księdzem, a nie zakonnikiem, ale nawet przez sekundę nie pożałowałem tego, że zostałem paulinem. Pamiętam, że kiedy przyjechałem tu z ojcem i zobaczyłem prawie pusty pokój - tylko krzyż i obraz, to się modliłem, aby w nim nie zamieszkać, a potem… mieszkałem tam jako przeor przez sześć lat.”

Jerzy Tomziński (1918) polski duchowny rzymskokatolicki, paulin

Refleksje o powołaniu zakonnym.
Źródło: O. Jerzy Tomziński - wzmocnij ducha na wiosnę! http://jasnagora.com/wydarzenie-5479, Biuro prasowe Jasnej Góry, 21 lutego 2010, jasnagora.com.

Obraz , O dzieciach , O zamieszkaniu , O pokoju

„Nikt nie wie, ile złośliwości, ile obelg musiałaś znieść, mówisz, że czołgałaś się prosząc o przebaczenie tych, którzy nie mogli ci wybaczyć, oskarżasz się, że obdarzałaś swym gniewem tych, co na niego nie zasłużyli, mówisz, że mogłaś być wolna poprzez swoje niewolnictwo, mówisz o oddaleniu i dystansie, już nie przypominam sobie, nigdy o tym nie rozprawiam, obnażać się ze swoim bólem? nigdy! w ten sposób przestaje nazywać się bólem (…) jeśli zadali mi cierpienie, nie mówię im tego i nie zobaczą mnie, jak w mojej jamie liżę sobie rany, kto nie ofiarował mi całego nieba, aby nie dać mi ani skrawka chmury?.”

Carlos Fuentes (1928–2012) pisarz meksykański

Rozdział: Erynie, s. 132
Święta strefa

O przebaczeniu , O cierpieniu

„Będziecie szpiegowali, jak robiliście to przez dwa i pół stulecia, dopóki nie rzucicie się na swoją zdobycz. potwory z kamienia i marmuru, smoki i demony szalonego księcia, który zdecydował się ucieleśnić swoje zwidy, ogromne gipsowe słonie, zamaskowane domy: powinniście wejść przez te drzwi, które są paszczą Demona, do tego klasztoru za wściekłymi oczami Demiurga: powinniście drżeć kiedy mnie zobaczycie. Nie, nie był szalony, mówi Leonr Fini: był to książę Orsini, który zmusił do pracy swoich saraceńskich więźniów.”

Carlos Fuentes (1928–2012) pisarz meksykański

Rozdział: Szczęście w kartach
Święta strefa

„Kiedy maharadża Dhruva medytował o postaci Viṣṇu znajdującej się wewnątrz serca, postać ta nagle zniknęła. Otworzywszy oczy, ujrzał Viṣṇu przed sobą. Powinniśmy zawsze myśleć o Kṛṣṇie tak jak maharadża Dhruva, a po osiągnięciu doskonałości ujrzymy Kṛṣṇę twarzą w twarz. Oto właściwa metoda. Czekajmy cierpliwie na odpowiedni moment i nie zniechęcajmy się, jeśli nie ujrzymy Pana natychmiast. Dziewczyna, która oczekuje dziecka zaraz po ślubie, dozna rozczarowania. Nie oczekujmy zatem, że od razu po przyłączeniu się do ruchu świadomości Kṛṣṇy zobaczymy Kṛṣṇę. Musimy jednak głęboko wierzyć, że ten moment kiedyś nastąpi, jak to było w przypadku Kuntīdevī. Co do tego nie ma żadnych wątpliwości.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada (1896–1977) duchowny hinduski

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 207-208.

O myślach , O myśleniu , O ślubie , O dzieciach

„Bóg przychodzi do tego świata osobiście, pozostawia nauki w postaci Bhagavad-gīty, a także bhaktów potrafiących przybliżyć Go innym. My zaś uparcie nie uznajemy Boga. To głupota z naszej strony. Tych, którzy nie uznają Najwyższego, Bhagavad-gītā nazywa łotrami i głupcami (mūḍhāḥ). Bóg istnieje i istnieje także Jego energia. Skoro nie potrafimy dostrzec Jego samego, możemy przynajmniej zobaczyć Jego energię. Mimo iż nie widzimy elektrowni i inżynierów, którzy nią kierują, wykorzystujemy elektryczność. Powinniśmy dowiedzieć się, skąd ona pochodzi. Taką funkcję pełni inteligencja. Dociekania doprowadzą w końcu do samej elektrowni. Przekonamy się wtedy, że kieruje nią człowiek. Elektryczność jest bezosobowa i elektrownia także, ale stojący za nimi człowiek jest osobą. Bóg też jest osobą. To logiczne. Jak mógłby być bezosobowy? Bezosobowe nie ma inteligencji. Wynaleźliśmy tyle wspaniałych maszyn pozbawionych jednak inteligencji. Inteligencję ma obsługująca je osoba. Kṛṣṇa mówi: mayādhyakṣeṇa prakṛtiḥ sūyate sa-carācaram.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada (1896–1977) duchowny hinduski

„Dostrzegasz energię, która uwidacznia się w zdumiewających akcjach i reakcjach zachodzących w materialnym stworzeniu, lecz nie myśl, że działa ona niezależnie. Ja nią kieruję”.
Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 167.

O inteligencji , O Bogu , O nauce , O głupocie

„Dla mnie najbardziej skompromitowaną osobą kończącego się tygodnia jest nie Jan Vincent-Rostowski, bo po byłym żołnierzu platformy spodziewałam się złośliwości i arogancji, lecz pan Chmaj. Dawno nie spotkałam się z taką agresją. Była to też pierwsza osoba, która wykazała się tak wielkim brakiem klasy, odkąd 2 lata temu zaczęłam pracę w komisji śledczej ds. Amber Gold. Na szczęście, wszystko uwieczniły kamery i studenci prawa z całej Polski będą mogli zobaczyć, jak nie zachowywać się na przesłuchaniach.”

Małgorzata Wassermann (1978) polska prawniczka i polityk

Źródło: Małgorzata Wassermann skomentowała słynne zdjęcie z Chmajem: "Dawno nie spotkałam się z taką agresją" https://wpolityce.pl/polityka/404735-wassermann-skomentowala-slynne-zdjecie-z-chmajem, wpolityce.pl, 20 lipca 2018

O szczęściu

„Bardzo cenną inicjatywą jest powstanie muzeum w Markowej, gdzie każdy może zobaczyć jak Polacy pod groźbą utraty życia okazywali pomoc swoim żydowskim braciom. (…) Liczę na to, że tego typu inicjatywy pozwolą lepiej zrozumieć Europejczykom rolę Polski i Polaków w czasie II wojny światowej i relacje polsko-żydowskie. To przecież właśnie Polacy zostali najliczniej uhonorowani przez Instytut Yad Vashem, o czym tak często w Europie i na świecie nie chce się pamiętać.”

Tomasz Poręba (1973) Polski polityk

Źródło: W Brukseli o bohaterstwie Ulmów. Poręba: Cały czas musimy odkłamywać niesprawiedliwy obraz Polaków https://wpolityce.pl/swiat/346163-w-brukseli-o-bohaterstwie-ulmow-poreba-caly-czas-musimy-odklamywac-niesprawiedliwy-obraz-polakow, wpolityce.pl, 27 czerwca 2017.

O relacjach , O wojnie , O pomocy , O czasie

„Dopiero 18 stycznia dojechaliśmy na miejsce, bo długo nas trzymali na postojach. O godzinie 5 lub 6 rano nas odryglowali. To był straszny hałas, który kojarzył mi się z zamknięciem bramy Pawiaka – odryglowanie, a potem odsunięcie tych sztab. Zrobił się niesłychany harmider, wrzask Niemców, szczekanie psów, krzyki mężczyzn, nawoływania kobiet. (…) Był to barak, potem okazało się, że widzimy przez okno (które nie miało szyb) wielki teren, przesuwające się światło i jakieś postaci. Zanim rzuciłyśmy się by zająć miejsce musiałyśmy znaleźć nasze przyjaciółki z Pawiaka, więc zaczynałyśmy się nawoływać. To nasze nawoływanie, przepychanie się w kierunku wolnego miejsca było jednocześnie bardzo przykre, bo tego nie było nigdy w żadnej celi na Pawiaku, w celach panowała na ogół cisza już wieczorem. A tu było coś dziwnego, my wszystkie poddałyśmy się temu szaleństwu. Ja wybiegłam z Alą Dańską na poszukiwanie sienników. Zobaczyłyśmy puste baraki i wbiegłyśmy do nich. Tam miałam pierwszą sprzeczkę, nawymyślałam kobiecie, która chciała mi wyrwać siennik. Był to nieprzyjemny moment, ale triumfalnie z Alą wyniosłyśmy ten siennik, na którym cała nasza szóstka kładła potem głowy. Rano zobaczyłyśmy, że tylko na kawałku podłogi są położone deski. W oknie, przy którym spałyśmy, nie było szyb. Włosy Uli Biderman dosłownie przymarzły, bo w nocy było dwadzieścia kilka stopni mrozu, tuliłyśmy się jedna do drugiej.”

Danuta Brzosko-Mędryk (1921–2015)

o uwięzieniu w obozie niemieckim KL Majdanek.
Źródło: Przyjaźń, która dawała moc. Pamięci Danuty Brzosko-Mędryk (1921-2015) http://www.ravensbruck.pl/pl/ciekawostki/danuta-brzosko-medryk, ravensbruck.pl

O szaleństwie , O świetle , O ciszy , O kobietach

„Żaden happening. Chciałam z nim chwilę porozmawiać, spojrzeć mu w oczy. W trakcie ostatniej debaty o Trybunale Konstytucyjnym zapisałam się do zgłoszenia wniosku o zmianie regulaminu zupełnie od czapy. Wiedziałam, że mam 20 sekund, zanim marszałek Kuchciński wyłączy mi mikrofon. Powiedziałam posłowi Kaczyńskiemu, że mam dla niego prezent, z którego lektury będzie miał większy pożytek niż z czytania książek na swój temat. Podeszłam do niego, a on mówi, że ode mnie prezentu nie przyjmie. Odpowiedziałam, że mnie to nie obchodzi, i wręczyłam mu konstytucję. Przez moment mogłam mu się przyjrzeć z bliska. Zobaczyłam przestraszonego starszego pana, któremu drży każdy mięsień twarzy. Jego mit upadł. Nie mam potrzeby już go więcej spotykać.”

Joanna Scheuring-Wielgus (1972) Polska działaczka społeczna i samorządowa

o Jarosławie Kaczyński
Żródło: wysokieobcasy.pl http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/7,152731,23085260,joanna-scheuring-wielgus-spojrzalam-w-oczy-kaczynskiemu.html?disableRedirects=true, 3 marca 2018 r.

O książkach , O czytaniu

„Był bardzo ważny dla amerykańskiego teatru, kiedy kształtowały się jego eksperymentalne nurty. To na pewno fascynująca postać, chociaż nie wpłynął ani na mnie, ani na moje dokonania. Zainspirował natomiast osoby, które odcisnęły jakoś swoje piętno na mojej osobie, na przykład Josepha Chaikina i Judith Malinę. A jeśli miałbym wskazać ważnego dla mnie przedstawiciela polskiego teatru, mój wybór padłby na Tadeusza Kantora. Gdy zobaczyłem jeden czy dwa spektakle Grotowskiego, kompletnie nie wiedziałem, o co chodzi. Byłem na to o jakieś dziesięć lat za młody. Z kolei moje spotkanie z dziełami Kantora nastąpiło już podczas studiów. Robiły na mnie piorunujące wrażenie.”

Tony Kushner (1956) amerykański dramatopisarz, scenarzysta

o Jerzym Grotowskim.
Źródło: Michał Hernes, Kushner: polityczna dusza Amerykanów została okaleczona, krytykapolityczna.pl, 17 maja 2012 http://www.krytykapolityczna.pl/Serwiskulturalny/KushnerPolitycznaduszaAmerykanowzostalaokaleczona/menuid-305.html

O wrażeniach

„Znamy niektórych fanów już od trzech lat i wciąż przychodzą oni, nie żałując swojego wysiłku, żeby nas zobaczyć. Dla nas to jeden z najfajniejszych aspektów tej całej sprawy, bo znamy ich po imieniu i pytamy, co u nich nowego. To wspaniale widzieć te stare twarze – a także mnóstwo nowych.”

Harry Styles (1994) brytyjski piosenkarz, autor tekstów i aktor

Źródło: Gdzie jesteśmy. Nasz zespół, nasza opowieść, tłum. Dariusz Rossowski, Wydawnictwo JK, Łódź 2013, s. 48.

O wysiłku

„Był za młody, za ładny, przesadnie wystylizowany. Nawet te róże były zbyt czerwone. Zobaczyłam chłopaka bez wyrazu.”

Romy Schneider (1938–1982) aktorka austriacka

o pierwszym spotkaniu z Alainem Delonem na lotnisku przed rozpoczęciem zdjęć do wspólnego filmu.
Źródło: Katarzyna Dolińska Alain Delon. Wilka nie da się oswoić http://www.gala.pl/artykul/alain-delon-wilka-nie-da-sie-oswoic-tylko-u-nas, gala.pl, 15 listopada 2015.

Chłopak

„Żeby zobaczyć cały świat, nie trzeba wyjeżdżać z Królewca, wystarczy przyjść do portu i tam zobaczyć ten cały świat.”

Immanuel Kant (1724–1804) niemiecki filozof

Źródło: Adam Hlebowicz, Kaliningrad bez wizy, Oskar, Gdańsk 2012, ISBN 978-83-63709-17-4, s. 86.

O świecie

„W Wiadomościach TVP jest nowy szef. Obejrzałem właśnie fragment programu – o Trybunale Konstytucyjnym i Sądzie Najwyższym. To był prawdziwy thriller – podróż do przeszłości. Ten materiał był w 100% w stylu Dziennika Telewizyjnego: nagonka na konkretną osobę, poniżanie jej, oskarżanie etc. z użyciem wypowiedzi kilku osób, ale tylko z jednej strony. Druga strona – ta oskarżana – nie dostała szansy w tym materiale… Długo pracowałem w TVP, za czasów rożnych ekip i różnie bywało, ale nie przyszło mi do głowy, ze kiedykolwiek w wolnej Polsce w telewizji publicznej zobaczę tak beznadziejną, ordynarną propagandę.”

Maciej Orłoś (1960) dziennikarz polski, aktor

Źródło: gazeta.pl, Maciej Orłoś obejrzał nowe „Wiadomości”. „Nie przyszło mi do głowy, że w wolnej Polsce…”, 15 sierpnia 2017 http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114883,22234818,maciej-orlos.html#BoxNewsImg&a=66&c=96

O przeszłości

„Kiedy kupiłam mieszkanie przy alei Szucha, okazało się, że dokładnie w tej kamienicy, piętro wyżej mieszkał tu i popełnił samobójstwo. Zmarł co prawda w szpitalu, następnego dnia po tym akcie, ale niewątpliwie to miejsce, w tej kamienicy, były naznaczone jego energią i tragizmem – okaleczonego człowieka, rozczarowanego państwem, o które wiele lat walczył, a potem z takim trudem je budował. Owszem popełniał błędy, ale cały czas w coś wierzył – że Polska stanie się silnym i niezależnym państwem, z którym świat zacznie się liczyć. A gdyby przeżył kolejne pięć miesięcy, na własne oczy zobaczyłby śmierć tego państwa. Więc może dobrze, że los mu tego oszczędził.”

Walery Sławek (1879–1939) premier Polski

Autorka: Monika Jaruzelska, Rodzina, wyd. Czerwone i Czarne, Warszawa 2004, ISBN 9788377001462, s. 122.
O Walerym Sławku

O samobójstwie , O śmierci , O losie , O prawdzie

„Dobre ogrody zoologiczne nie są dziś menażeriami. To ośrodki ochrony przyrody. Jeśli zaś zredukujemy naturę do czegoś, czego ludzie nie zrozumieją, czego nie mogą zobaczyć, powąchać, być może dotknąć, jeśli będą ją mogli pooglądać tylko na ekranie smartfona, to nie sądzę, żeby im na niej zależało.”

Joel Sartore (1962)

Źródło: rozmowa Tomasza Ulanowskiego, Portret przed zagładą. Zagrożone gatunki na zdjęciach Joela Sartore'a, „Duży Format” http://wyborcza.pl/duzyformat/7,127290,22505102,portret-przed-zaglada-zagrozone-gatunki-na-zdjeciach-joela.html, wyborcza.pl, 16 października 2017.

O naturze , O ludziach

„Nie mam już takiego mocnego przekonania, jakie wcześniej miałem, że jak się zakończy dobra zmiana, to będzie można odbudować autorytet Trybunału Konstytucyjnego. Bo może już nigdy się to nie uda. Upadek tego autorytetu jest faktem. Już się zdarzył. To jest w głowach. Ludzie zobaczyli coś, co jeszcze cztery lata temu nie mieściło się w świadomości, jako możliwy scenariusz.”

Marek Safjan (1949) prawnik polski

Źródło: Prof. Marek Safjan: Musiałem trzy razy powtarzać, co robi PiS. Prawnikom z UE nie mieści się to w głowach http://weekend.gazeta.pl/weekend/1,152121,22130519,prof-marek-safjan-musialem-trzy-razy-powtarzac-co-robi-pis.html#MT, gazeta.pl, 24 lipca 2017

O zmianach , O ludziach

„W listopadzie, jak dobrze się przyjrzysz, to zobaczysz, że w każdej kałuży widać schody, które prowadzą pod ziemię.”

Joanna Bator książka Ciemno, prawie noc

Ciemno, prawie noc (2012)
Źródło: s. 122.

„Morze ma to do siebie, że za jego wypukłym horyzontem można zobaczyć wszystko, czego dusza zapragnie. A rzeczywistość?”

Leonid Teliga (1917–1970) polski żeglarz

O morzu , O rzeczywostości , O pewności siebie , O duszy

„Ta ziemia nie zawsze należała do Komanczów, przed wielu laty to była ziemia Tonkawów, ale spodobała się nam, więc zabiliśmy Tonkawów i przejęliśmy ich ziemię… Tonkawowie są teraz tawohho i próbują nas zabić, kiedy tylko zobaczą. Ale biali tak nie myślą, wolą zapominać, że wszystko, czego chcą, już do kogoś należy. Myślą: O, jestem biały, to musi być moje.”

Philipp Meyer (1974)

I naprawdę w to wierzą, Tiehteti. Nigdy nie widziałem białego, który nie byłby zaskoczony w chwili śmierci. (…) Kiedy ja coś kradnę, spodziewam się, że mnie zabiją i znam swoją pieśń, którą będę śpiewał umierając. (…) Nie jestem nawet odrobinę szalony. Biali są szaleni. Wszyscy chcą być bogaci, tak jak i my, ale boją się przyznać przed sobą, że wzbogacić można się tylko w jeden sposób: kradnąc innym. Uważają, że jeśli nie widzą ludzi, którym coś zabierają, jeśli ich nie znają ani nie przypominają, to w istocie nie kradną.
Postać: Toshaway, wódz Komanczów
Syn
Źródło: s. 114.

O myślach , O myśleniu , O zapominaniu , O lecie

„A potem doszliśmy do wniosku, że nie dość gadać, wciąż tylko gadać o naszych bolączkach, że to prowadzi wyłącznie do ogólników i doktrynerstwa; zobaczyliśmy, że nasi mędrcy, tak zwani przodujący ludzie i oskarżyciele, sami nic nie są warci, że zajmujemy się głupstwami, rozprawiamy o jakiejś sztuce, nieświadomej twórczości, o parlamentaryzmie, adwokaturze i diabli wiedzą o czym jeszcze, podczas gdy chodzi o chleb powszedni, gdy duszą nas najciemniejsze przesądy, gdy wszystkie nasze towarzystwa akcyjne rozlatują się tylko dlatego, że brak uczciwych ludzi; gdy nawet wolność, o którą troszczy się rząd, może nam nie wyjść na dobre, ponieważ chłop chętnie sam okradłby siebie, byleby tylko do nieprzytomności upić się w karczmie.”

Iwan Turgieniew książka Ojcowie i dzieci

А потом мы догадались, что болтать, все только болтать о наших язвах не стоит труда, что это ведет только к пошлости и доктринерству; мы увидали, что и умники наши, так называемые передовые люди и обличители, никуда не годятся, что мы занимаемся вздором, толкуем о каком-то искусстве, бессознательном творчестве, о парламентаризме, об адвокатуре и черт знает о чем, когда дело идет о насущном хлебе, когда грубейшее суеверие нас душит, когда все наши акционерные общества лопаются единственно оттого, что оказывается недостаток в честных людях, когда самая свобода, о которой хлопочет правительство, едва ли пойдет нам впрок, потому что мужик наш рад самого себя обокрасть, чтобы только напиться дурману в кабаке. (ros.)
Bazarow w rozmowie z Pawłem Pietrowiczem.
Ojcowie i dzieci (1862)
Źródło: rozdz. 10, s. 192.

O wolności , O ludziach , O pewności siebie , O duszy

„Ojcem chrzestnym tego pomysłu był (…) Henryk Bista, z którym mieszkałem kiedyś w jednym bloku. Byłem wówczas 16-letnim chłopakiem, gdy pewnego dnia, wychodząc na spacerze swoim psem Bartkiem, zobaczył mnie z piłką pod pachą i zapytał: – Słuchaj, byłeś kiedyś w teatrze? – A po co? – odparłem. – No wiesz, bo to takie magiczne miejsce. A w ogóle wiesz, że ja jestem aktorem? – ciągnął – No wiem, ale to co?”

Grzegorz Pawłowski (1957)

dopytywałem, – No to przyjdź kiedyś na jakąś sztukę – zachęcał. Tak też się stało. Zabrał mnie na spektakl raz, dragi, trzeci, zapraszał za kulisy, na próby i tak jakoś we mnie teatr zaczął się osadzać. W końcu zrodziła się myśl, by pójść w jego ślady. Jak się później okazało, wcale nie było to takie łatwe (...). Do szkoły teatralnej zdawałem pięć razy.
o tym, jak został aktorem.
Źródło: Katarzyna Szczczyrek, Aktorzy sceny rzeszowskiej - Grzegorz Pawłowski, „Super Nowości Rzeszów” nr 23, 03 lutego 2013 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/155453.html

O piłce nożnej , Chłopak

„Nie miałabym nic przeciwko zagraniu w odcinku Ekipy. Słyszałam, że producenci są moimi wielbicielami. Rzeczywiście, rozmawiałam z jednym z nich, zatem zobaczymy, jak to się potoczy. Uwielbiam ten program. Przypuszczam, że nie umiem śpiewać, więc raczej nie wystąpię w Amerykańskim Idolu.”

Betsy Russell (1963) aktorka amerykańska

Sama nie wiem. Przyjęłabym dobrą rolę, ale przyjęłabym także słabą rolę w dobrym projekcie.
Źródło: Betsy Russell o filmie „Piła V”, „Kino Świat”, 23 października 2008 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/68,1

O śpiewie

„Robię szczere kino – chciałbym, aby ludzie je tak odbierali. Opowiadam historie, jakie sam chciałbym zobaczyć w kinie. Być może jestem nieco wbrew rzeczywistości. Ale nie ma w tym konsekwencji. Moje filmy więcej mówią o mnie niż dziesiątki wywiadów. I ta granica cały czas się przesuwa – jak wiele można o sobie powiedzieć… Jeszcze więcej?”

Jacek Borcuch (1970) polski aktor, reżyser, scenarzysta

myślę, po każdym filmie. Dzielę się swoimi myślami, tęsknotami, tym, co mi chodzi po głowie. Noszę w sobie melancholię, świadomość śmierci. Ale też staram się cieszyć życiem.
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/baza-film-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/jacek-borcuch

O rzeczywostości , O ludziach , O czasie , O historii

„Miałem sześć lat, kiedy zobaczyłem, że wszystko jest Bogiem, i włosy stanęły mi na głowie, i tak dalej – odparł Teddy.”

Jerome David Salinger książka Teddy

Pamiętam, to było w niedzielę. Moja siostra była wtedy jeszcze maleńkim dzieckiem i piła mleczko, a ja nagle zobaczyłem, że ona jest Bogiem i to mleko jest Bogiem. Więc ona po prostu przelewała Boga w Boga, jeśli mnie pan rozumie.
Teddy

O Bogu

Cytaty na temat zobaczenie strona 9

Cytaty na temat zobaczenie
strona 9