Cytaty na temat spokojna (480 cytatów, strona 3)

„Wy, Królewiacy, macie śmieszną naturę. Kiedy jadących drogą napadnie pies natarczywym i hałaśliwym ujadaniem, bierze was zaraz ochota, aby wyskoczyć z pojazdu, stanąć na czworakach i zacząć mu się odszczekiwać. My, w Wileńszczyźnie, pozwalamy psu szczekać, bo taka już jego psia natura, ale nie przerywamy przez jego psie szczekanie podróży i bez wojny z psami spokojnie jedziemy do naszego celu. Wam zdaje się, na przeszczekaniu psa, na wygraniu wojny z byle parszywym szczeniakiem bardziej zależy niż na szybkim dojechaniu do celu podróży.”

Józef Piłsudski (1867–1935) polski działacz niepodległościowy i polityk, premier, Naczelnik Państwa, twórca tzw. rządów sanacyjnych

Źródło: Jerzy Robert Nowak, Na przekór skorpionom. Wyznania upartego Polaka, Wydawnictwo Maron, Warszawa 2005, s. 52.

O wojnie , O naturze

„W Djeddah, jednym z największych portów Arabii Saudyjskiej, do którego zawijają statki wiozące pielgrzymów do Mekki znalazł swą przystań uciekinier, o którym już mało kto poza granicami jego kraju zdaje się pamiętać: Idi Amin Dada – były prezydent Ugandy. Pędzi spokojne, żeby nie powiedzieć szczęśliwe dni na wygnaniu. Podobno nie pije. Stał się również przykładnym muzułmaninem, nie opuszcza żadnej z codziennych modlitw. Jedyną jego pasja jest udzielanie dobrych rad nowym przywódcom swego kraju. Robi to przez telefon, a król Arabii Saudyjskiej płaci rachunki bez zmrużenia powiek. Od czasu rozwodu z byłą śpiewaczką jazzową Sarah Kyolaba mieszka sam. Jego rodzina, składająca się z czterdziestu dziewięciorga dzieci, rozproszyła się po świecie. Ale towarzyszy mu stale straż przyboczna, która ma za zadanie zarówno chronić go jak i pilnować, aby znów nie popełnił jakiegoś szaleństwa.”

Idi Amin (1925–2003) dyktator Ugandy

Autorzy: Pierre Accoce, Pierre Rentchnick, Chorzy, którzy nami rządzą, tłum. Marta Kubiak, Wydawnictwo Test, Lublin 1992, s. 9.

O dzieciach , O rodzinie , O piciu , O pasji

„Lekarze dają chorym środki nasenne, by mogli spać spokojnie; oni, lekarze.”

Sacha Guitry (1885–1957)

„Dużo motyli mi pokaż, serca motyli przybliż i przytul,
myśli spokojne ponad wodami pochyl miłością.”

Konstanty Ildefons Gałczyński (1905–1953) polski poeta

Kronika olsztyńska (1950)
Źródło: Prośba o wyspy szczęśliwe

O myślach , O myśleniu , Serce

„Mając 13 lat, znalazłam w szufladzie ojca zdjęcie, które przedstawiało stos chudych trupów, szkieletów, na których leżało śliczne żydowskie dziecko. Miało zamknięte oczy, ale wyglądało spokojnie, jakby spało. Było ładne, wyróżniało się. Nie mogłam się po tym odkryciu pozbierać. Ojciec nie opowiadał nigdy o swojej obozowej przeszłości. Zaczęłam naciągać go na opowieści. Nie chciał. Zdjęcia też w końcu zniknęły. Później w różnych wspomnieniach obozowych czytałam, że ojciec ryzykował życie i pomagał innym.”

Tomira Kowalik (1947) polska aktorka

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 7 lutego 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/teatrje2.htm

O życiu , O dzieciach , O czytaniu , O przeszłości

„To był jedyny okres w moim życiu, kiedy miałam ochotę skończyć ze swoim życiem. Wyskoczyć przez okno i spokojnie spocząć na bruku ulicy Moliera.”

Magdalena Środa (1957) polska filozof, etyk, działaczka państwowa

o wyczerpujących zajęciach w szkole baletowej.
Źródło: Źródło: Aleksandra Pawlicka, Ta straszna Środa?, op. cit., s. 35.

„A taka to była spokojna okolica. Nawet skrzaty z rzadka jeno szczały tu babom do mleka.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

Caldemeyn do Geralta.
Ostatnie życzenie
Źródło: Mniejsze zło

O złu

„Stefania Grodzieńska, świetna polska tancerka, odznaczająca się oryginalną urodą i niezwykłym wdziękiem młodocianej postaci. Ciemna brunetka, smukła, wiotka, o wyrazistych oczach. Cicha i spokojna, ale gdy dojdzie do tańca, to ta cicha woda brzegi rwie. Taka jest wtedy pełna tańca, tak wyładowuje z siebie kipiący nadmiar taneczności wzbierający w jej duszy.”

Stefania Grodzieńska (1914–2010) aktorka i pisarka polska

O Stefanii Grodzieńskiej
Źródło: „Film”, 1937 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20985

O duszy , O wodzie , O czytaniu , O tańcu

„Skazaniec poprosił o papierosa. Jeden powiedział, żeby mu dać, bo ten skazany był kiedyś jego agentem. No, niech sobie chociaż zapali. I nie dopalił do końca, wykonawca wyroku strzelił, zanim skazaniec skończył. Szef pyta: „Dlaczego nie pozwoliłeś mu dopalić?” A on na to: „Sam pan mówił, żeby miał lekką śmierć. No to wystrzeliłem, zanim skończył, pewnie myślał, że ma spokojnie czas na dwa sztachy, że jeszcze przez te dwa sztachy będzie żyć.” Krwi prawie wcale nie było. Lekko umarł. Bo w myślach miał jeszcze te dwa sztachy życia. Życie mierzone długością papierosa.”

Oleg Ałkajew (1951)

Źródło: rozmowa Andrieja Mołodycha, Nieśmiertelna kara śmierci, „Russkij Rieportior”, tłum. „Forum”, 1 sierpnia 2011.

O życiu , O śmierci , O karze , O myślach

„Miłość i odległość geograficzna. Kiedy człowiek, którego się kocha, odjeżdża pociągiem, odczuwa się czasem całkiem wyraźnie swego rodzaju ulgę. Uchodzi się rzeczywistości, można całkiem spokojnie znowu obcować z wyobrażeniem.”

Lars Gustafsson (1936–2016)

Śmierć pszczelarza
Źródło: s. 31–32.

O miłości , O rzeczywostości , O czasie , O odległości

„Nie potrafię siedzieć spokojnie i patrzeć, jak ktoś tyra za dwóch. Muszę wtedy wstać i pilnować roboty, krążyć wokół tytana pracy z rękami w kieszeniach i udzielać mu wskazówek. Taką już mam czynną naturę.”

Jerome K. Jerome (1859–1927) pisarz angielski

I can't sit still and see another man slaving and working. I want to get up and superintend, and walk round with my hands in my pockets, and tell him what to do. It is my energetic nature. (ang.)
Trzech panów w łódce nie licząc psa

O naturze

„Prowadzę spokojne życie i jestem oddany mojej religii, islamowi i Allachowi. Nie mam żadnych problemów… Jestem zadowolony z tego, co dostaję, i nawet opłacam szkoły kilku moim osieroconym krewnym w Ugandzie, a również pomagam ludziom potrzebującym.”

Idi Amin (1925–2003) dyktator Ugandy

o pobycie na wygnaniu w Arabii Saudyjskiej.
Źródło: news.bbc.co.uk, cyt. za: Shelley Klein, Najgroźniejsi dyktatorzy w historii, op. cit., s. 184.

O życiu , O religii , O historii

„W każdym mieście, kiedy odbywała się akcja, całe getto bywało otoczone przez motłoch, który urządzał formalne polowanie na Żydów (…). Ilu Żydów w ten sposób zginęło? Niezliczona ilość, bo w najlepszym wypadku zabierali Żydom pieniądze i nie doprowadzali do żandarmerii, ale przecież to i tak było równoznaczne z wyrokiem śmierci. Co ma zrobić Żyd bez pieniędzy? Co najwyżej samemu dojść do żandarma i poprosić o kulę.
Tłum, bezimienny tłum solidarnie w ten sposób postępował. (…) Czy należy stąd wyciągać wniosek co do ogółu? Czy należy wykonać statystykę dobrych uczynków w porównaniu ze złymi? Nie, to nie jest ważne. Toć sam Najwyższy Bóg zajął stanowisko w Starym Testamencie, że jeśli w mieście okaże się dziesięciu sprawiedliwych, to miasta nie zburzy. Prawdopodobnie i w Warszawie znajdzie się również dziesięciu sprawiedliwych (…), tak że ludność polska może spokojnie spać po nocach, nic im nie grozi, a ten, co zrabował, to ma i będzie mieć nadal.”

Calek Perechodnik (1916–1944)

Spowiedź (1943)

O śmierci , O pieniądzach , O Bogu , O nocy

„Moje kaczki sobie spokojnie żyją. U mnie w gospodarstwie nie ma prawa nikt ich zabić”

Mieczysław Aszkiełowicz (1957) polski rolnik i polityk

Źródło: Aszkiełowicz: Trzymam w garści prezydenta i premiera, gazeta.pl, 17 września 2007 http://olsztyn.gazeta.pl/olsztyn/1,35197,4494758.html

„Ostateczny cel nie jest bowiem jakimś stanem, który gdzieś tam, u kresu ruchu i niezależnie odeń, a więc niezależnie od drogi przez sam ruch odbywanej, czeka na proletariat jako „państwo przyszłości”; stanem, o którym z tej racji można w codziennej walce spokojnie zapomnieć, przywołując go co najwyżej na niedzielnych kazaniach, jako moment uwznioślający pośród powszednich trosk.”

György Lukács (1885–1971) węgierski filozof

Źródło: Historia i świadomość klasowa, 1922, tłum.M.J. Siemek, Warszawa 1988.

O historii , O czekaniu , O przyszłości , O walce

„W mojej prywatnej hierarchii dzieci zajmują miejsce gdzieś na równi z psami – powinny być posłuszne, inteligentne i spokojne.”

Sue Grafton (1940–2017)

D jak dłużnik, Kinsey Millhone
Źródło: s. 132

O dzieciach

„zawsze spokojny i zrównoważony, dobrze władał logiczną argumentacją, lubił opierać się na faktach, był skromnym człowiekiem i bojownikiem. Nie mówił wiele, nigdy nie podnosił głosu, ale dobrze znał wspólną pozycję i trzymał się jej, nie ustępując.”

Mikałaj Aksamit (1954) białoruski polityk

O Mikałaju Aksamicie

„Matka ucinała sobie drzemkę i jeśli miała szczęście, maluchy również zasypiały. Kiedy wstawała, zakładała nową sukienkę, jakby czekało ją spokojne popołudnie, przeznaczone na relaks. W rzeczywistości było to zmienianie pieluch, a także owo mało stosowne zajęcie, które zawsze starałam się ignorować i omijać wzrokiem, kiedy to najmniejsze z dzieci, przystawione przez matkę do piersi, łapczywie ssało mleko.”

Alice Munro (1931)

Oko
Źródło: s. 333.

O szczęściu , O dzieciach , O matce , O rzeczywostości

„Dziennikarz: Jesteś bardziej spokojną osobą, czy taki kozak bardziej?
Marcin Możdżonek: Taki kozak bardziej.”

Marcin Możdżonek (1985) siatkarz polski

„I tak mam drugą
Hipotetyczną australijską jaźń niedoszłego
Przybysza z czystego, nowego, pustego kraju,
Gdzie prawie wszystkie pieśni trzeba będzie dopiero
Zaśpiewać. To właśnie może ten cień przeprowadził mnie
Przez wyspy czarów, przylądki, które mogły były
Nazywać się: podstęp, rozczarowanie i pożegnanie,
Do obcego i spokojnego brzegu, gdzie teraz stoję,
„Terra Incognita”: ląd, którego pamięć jeszcze się
Nie zaczęła, przeszłość odeszła w niepamięć,
A ostał się tylko śmietnik mar, legend i kłamstwa.
W sercu tej ziemi również króluje pustynia.”

Harri Webb (1920–1994)

Źródło: Bumerang w salonie, tłum. Andrzej Szuba

O kłamstwie , O rozczarowaniu , O odejściu , O przeszłości

„Jeżeli nie będzie jakiejś megakatastrofy, typu upadek Ukrainy, to jest duża szansa, że poziomu 3,20 zł za franka już nie zobaczymy. Nie jesteśmy w stabilnej sytuacji, ale jesteśmy w takiej sytuacji, że spać możemy wszyscy spokojnie.”

Ryszard Petru (1972) polski ekonomista i polityk

O kursie franka szwajcarskiego
Źródło: Filip Springer, Partyzanci miejscy. Kołysanka Petru, „Gazeta Wyborcza”, 2 czerwca 2015 (oryginalna wypowiedź dla PAP, 5 sierpnia 2008)

O szansie

„Fjallbäcka przypominała mrowisko, w którym panuje ciągły ruch. Teraz było tak spokojnie, jakby miasteczko zapadło w sen. A przecież wiedziała, że to złudny spokój, że pod powierzchnią kłębi się to samo zło co wszędzie, gdzie są ludzie. Napatrzyła się na to w Sztokholmie. Tu jednak niebezpieczeństwo wydawało się jeszcze większe. Nienawiść, zawiść, chciwość i zemsta – wszystko to zamiatano pod dywan, bo „co ludzie powiedzą.””

Camilla Läckberg książka Księżniczka z lodu

Pod wyglansowaną powierzchnią kipiało: zło, małostkowość i złośliwość.
Postać: Erika Falck
Księżniczka z lodu

O nienawiści , O ludziach , O zemście , O snach

„Jestem przeciwnikiem kary śmierci, ale ten przypadek jest wyjątkowy. Demjaniuk wprowadził do komór gazowych tysiące ludzi, a potem mełł na pył ich kości: mężczyzn, kobiet i dzieci. (…) Oczywiście Niemcy nie skażą go na śmierć, ale mam nadzieję, że Demjaniuk dostanie dożywocie. Ten człowiek nie powinien spokojnie umrzeć we własnym łóżku. Mam nadzieję, że to, czego nie zrobiła moja Jerozolima, zrobi nie moje Monachium.”

Szewach Weiss (1935) izraelski polityk, politolog, pisarz, ambasador Izraela w Polsce

Źródło: „Rzeczpospolita”, 4 grudnia 2009 http://www.rp.pl/artykul/401487.html

O śmierci , O kobietach , O dzieciach , O ludziach

„W końcu, dziecko, wejdziesz do krainy śmierci bez trudu, bez ryzyka, odbędziesz spokojną, bezpieczną podróż w towarzystwie własnej śmierci, oddanej przyjaciółki, która była przy tobie w każdej chwili twojego życia, która zna cię lepiej niż ty sama…”

Philip Pullman (1946) pisarz angielski

Mroczne materie III: Bursztynowa luneta (2000)

O śmierci , O dzieciach

„Jak byłam mała, świat mnie trochę przerażał. Wszystko wokół było piękniejsze, większe, odrobinę mnie przerastało. Ja miałam za duże okulary, włosy obcięte „pod garnek”, w sposób tak popularny w PRL-u. Świat mnie peszył. Może stąd wynika dzisiaj moja siła działania. Teraz spokojnie patrzę w lustro.”

Patrycja Markowska (1979) piosenkarka polska

Źródło: „Gala”, 49/2010

O świecie , O sile

„Przerobiłem taki ciężki okres mojego życia i on się jeszcze nie skończył. Kiedy okazuje się, że wszystkie rzeczy w które wierzysz, na które stawiasz i tak dalej, robią cię po prostu w chuja… i ludzie którym ufasz też robią cię w chuja… dochodzisz do punktu w którym po prostu nie chce ci się do tego wszystkiego lgnąć. Tak jak wspominałem kiedyś w naszej rozmowie – ja uciekam od popularności i tego wszystkiego. Wolę spokojne życie, wolę miejsca takie jak to, gdzie mogę sobie przyjechać i jestem tutaj jak każdy inny, jestem tutaj jak uczestnik i jako osoba z którą można normalnie pogadać, wypić piwo, zapytać o wszystko. Z drugiej strony mogę wystąpić jako ja i ci ludzie, którzy są mi równi bawią się razem ze mną. Myślę, że to jest bardzo fajne.”

Rahim (1978) muzyk polski, raper

Źródło: wywiad z Rahimem http://www.hip-hop.pl/teksty/projector.php?id=1045225151

O życiu , O ludziach , O myślach , O piwie

„Moje kochane, dobre dzieci! Wasz tatuś musi Was teraz opuścić. Zostaje Wam, biednym, jeszcze tylko Wasza kochana, dobra mamusia (…) Jeszcze nie rozumiecie, co Wasza dobra mamusia dla Was znaczy, jakim cennym skarbem jest ona dla Was. Miłość i troska matki jest najpiękniejsza i najcenniejsza ze wszystkiego, co jest na ziemi (…) Z jak pełną poświęcenia i miłości troskliwą opieką otaczała Was zawsze. Z ilu pięknych chwil w życiu zrezygnowała dla Was. Jak drżała o życie Wasze, kiedy chorowaliście, jak cierpiała i niezmordowanie Was pielęgnowała. Nigdy nie była spokojna, jeżeli nie miała Was wszystkich przy sobie (…).”

Rudolf Höß (1901–1947) administrator niemiecki, nazista

z pożegnalnego listu Rudolfa Hoessa do dzieci z 11 kwietnia 1947
Wspomnienia Rudolfa Hössa, komendanta obozu oświęcimskiego

O miłości , O życiu , O dzieciach , O matce

„Widzowie myślą, że najtrudniejsza rzecz to pokazać na ekranie skomplikowaną eksplozję. A tak naprawdę większy problem stanowi uchwycenie szczerego ludzkiego uśmiechu lub autentycznego przerażenia. Kiedy ludzie widzą coś strasznego, nie wrzeszczą wniebogłosy i nie podskakują nerwowo. Reagują dużo bardziej spokojnie, wiele w sobie kryją. To trudne do osiągnięcia na ekranie.”

Tarik Saleh (1972)

Źródło: Wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=59435

O ludziach , O uśmiechu , O myślach , O problemach

„Bo tyle się wokół nas dzieje… Rano biegniemy do pracy, po południu po dzieci, w sobotę robimy zakupy, w niedzielę organizujemy rodzinom rozrywki. Albo karmimy koty i stresujemy się egzaminami z obcych języków. Od czasu do czasu spotykamy się z ludźmi, których naprawdę lubimy. Zbyt rzadko. Podobnie, jak zbyt rzadko wdychamy spokojnie powietrze, które przypomina nam o minionych wakacjach, zbyt rzadko po prostu siedzimy i patrzymy przed siebie, bez celu…”

Grażyna Plebanek (1967) polska filolog polska i pisarka

Nielegalne związki (2010)

O dzieciach , O czasie , O wakacjach

„Odnośnie skutków nawrócenia można się spotkać z dwojaką postawą. Jednych rozpiera entuzjazm neofity, nie mogą się oni powstrzymać od opowiadania całemu światu o swoich przeżyciach z Bogiem, a sposób, w jaki to czynią, może być wręcz nieznośny dla otoczenia. Inni zaś z powodu nawrócenia stają się bardziej spokojni, chcą raczej ukryć to co odkryli. Bóg pociąga ich w stronę ciszy.”

Marcin Bytniewski (1980)

Publikacje teologiczne
Źródło: Ci, co zaufali Panu, odzyskują siły…, 2006

O Bogu , O świecie , O sile

„Na miejscu nie zbudowanego gniazda, które pochłonęłoby wszystkie słomki, na skalistym dnie osobowości tworzy się grota zawierająca jezioro naszej nagromadzonej mądrości. Ani jednej jego kropli nie zużyto na spryskiwanie ukochanych kwiatów. Dlatego niczego nie brak: cały świat widzi siebie i widzę ja w tym zwierciadle. Tak jest, świata i nasze fundamenty wznoszą się wyraźnie widoczne ku powierzchni, niby fundamenty zatopionego przez morze miasta, i wystarczy zaczerpnąć – oczywiście spokojną dłonią – by wydobyć wszystko, co pasuje do obecnej chwili i do każdoczesnej okoliczności. Również to, czego się nigdy nie uczyłem. I to właśnie jest cudowne.”

Albert Paris Gütersloh (1887–1973)

Słońce i księżyc. Powieść historyczna z teraźniejszości

O świecie , O osobowości , O morzu

„Posiadanie wiernych przyjaciół jest tak samo ważne, jak zaspokajanie życiowych potrzeb. Pewne i spokojne grono przyjaciół to bezpieczeństwo chroniące przed wieloma zagrożeniami.”

Fethullah Gülen (1941)

Having faithful friends is just as important as satisfying the vital necessities of life. Being among a secure and peaceful circle of friends means finding safety against many hazards and dangers. (ang.)
Źródło: Perły mądrości

„Swą rzeczową, spokojną książką, opartą na analizie faktów i dokumentów, zadał autor cios śmiertelny legendzie Piłsudskiego.”

Irena Pannenkowa (1879–1969)

O Irenie Pannenkowej i Legendzie Piłsudskiego
Źródło: z recenzji „Przeglądu Wszechpolskiego”, cyt. za: Daria i Tomasz Nałęcz, Józef Piłsudski…, op. cit., s. 48.

„Jedna bitwa szerzej otwiera nam oczy, niż dziesiątki lat spokojnych rządów.”

Bolesław Prus (1847–1912) polski pisarz i publicysta

„Daszeńka, siedź spokojnie, nie ruszaj się. Opowiem ci historię o tym, dlaczego terriery kopią dziury w ziemi. Ludzie utrzymują, że szukają tam myszy. Nie szukają. Terriery nigdy nie widziały myszy. Poza tym, mały urwisie, zaraz byś ją przegonił. A jednak wciąż kopiesz… Wiesz dlaczego? Nie wiesz, prawda?”

Karel Čapek (1890–1938) pisarz czeski

Daszeńka, czyli żywot szczeniaka

O ludziach , O prawdzie , O historii

„Każdy trener musi się liczyć z presją. Andrea nie zna jednak języka polskiego. Nie będzie oglądał polskiej telewizji, czytał waszych gazet ani przeglądał stron internetowych. Nie musi zatem przejmować się opiniami mediów czy kibiców. Może spokojnie skoncentrować się na pracy.”

Lorenzo Bernardi (1968) włoski siatkarz

Źródło: „Przegląd Sportowy”, wywiad, 2011 http://www.przegladsportowy.pl/Siatkowka/Lorenzo-Bernardi-Nie-wiem-kim-jest-Adam-Malysz,artykul,99644,1,904.html

O czytaniu

„Z natury jestem spokojnego usposobienia i nie zwykłem wdawać się w wątpliwe przygody. Jednakże jakąś interpretację teoretyczną należało znaleźć za wszelką cenę, choćby nie wiem jak wysoką.”

Max Planck (1858–1947) fizyk niemiecki, noblista

stwierdzenie odnośnie swojego prawa promieniowania.

O naturze

„Rosja po prostu nie akceptuje nowej rozszerzonej Unii. Rozmawia z najsilniejszymi, a takich jak my, którzy kiedyś byli w jej strefie wpływów – po prostu ignoruje. Aleksander Kwaśniewski bez przerwy jeździł do Moskwy i to kompletnie nic nie dało. Trzeba być spokojnym, nie dawać się sprowokować, ale jednocześnie bronić naszego statusu niepodległego państwa i pełnoprawnego członka Unii Europejskiej.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

o polityce wschodniej.
Źródło: wywiad dla „Gazety Polskiej” nr 7, 14 lutego 2007

„Chłopiec przygląda mi się chwilę.
– Pani pewnie ze Śródmieścia?
Nie odpowiadam.
– To nic. Przyzwyczai się pani. U nas wszystko chodzi jak w zegarku. Czołg wali 40 razy. Jeżeli ucichnie, to znaczy że był i odjechał. W innym wypadku czeka nas jeszcze 40 strzałów. Bombardują też regularnie co pół godziny. Przylecą, rzucą swoje i dalej można chodzić spokojnie. Wiemy nawet kiedy mają obiad i kiedy idą spać. Do wszystkiego można przywyknąć, przekona się pani.”

Teresa Wilska (1926)

Notatka dotycząca 24 sierpnia 1944
Oszczędzajcie filipinki

O czekaniu

„Nie szukaliśmy tego pola pracy. Sam Bóg wybrał narzędzie, którym drogę wskazywał… a chociaż burza zerwała nam dach i ściany, fundamenty z łaski Bożej pozostały, a nimi była silna wiara, że dążyłyśmy zawsze do spełnienia woli Bożej. Na tej wierze budujemy spokojnie, swobodnie i ufnie, że wierny jest Bóg, bo z pracą i z pokuszeniem uczyni także wyjście.”

Jadwiga Borzęcka (1863–1906) polska zakonnica, zmartwychwstanka

Refleksje Jadwigi Borzęckiej z 1899.
Źródło: Kłosy z Bożej Roli. Jadwiga Borzęcka Rocznik VI. Tomik 74. Maj nr 5. Warszawa. 1939. Wydawnictwo Salezjańskie, s. 37 (PDF) http://www.zmartwychwstanki.org.pl/files/Jadwiga_Klosy-z-Bozej-Roli.pdf

O Bogu , O wierze , O zerwaniu

„Sam się szwendam ulicami, tyle tu wspomnień o tobie,
że mógłbym z nich spokojnie stworzyć cały wszechświat.”

Zeus (1983)

Źródło: utwór Symfonia smaków

O wszechświecie

„Gdy dookoła nas wre wszędzie kłótnia i zawiść partyjna, gdy dygoce i rozpala się niechęć dzielnicowa, trudno, by żołnierz był spokojny.”

Józef Piłsudski (1867–1935) polski działacz niepodległościowy i polityk, premier, Naczelnik Państwa, twórca tzw. rządów sanacyjnych

o przyczynach zamachu majowego.

„Marksizm dał mi tak ogromne szczęście, jakiego tylko człowiek może sobie życzyć: wiedzę – dokąd należy zdążać, i spokojną pewność końcowego wyniku sprawy, której poświęciłam życie.”

Nadieżda Krupska (1869–1939) rosyjska działaczka komunistyczna

Źródło: Larysa Wasiliewa, Kremlowskie żony, op. cit., s. 23.

O życiu , O szczęściu

„W Gwinei Równikowej jestem przy okazji meczów i turniejów. W stolicy kraju Malabo mam zresztą swój apartament. W porównaniu z Nigerią, to bardzo spokojne miejsce. Naprawdę dobrze się tam czuję i cieszę się, że mogę grać dla tego kraju.”

Chinasa Okoro Gloria (1987)

Źródło: Michał Zichlarz, Trzymajmy kciuki za nasze dziewczyny!, afryka.org, 26 października 2012 http://afryka.org/afryka/afryka.org/afryka/trzymajmy-kciuki-za-nasze-dziewczyny-,news/

O dziewczynach

„Tak się jakoś dziwnie składało, że ilekroć wychodziłem z mego pokoju na korytarz, stała tam Gertruda. Wspaniała była. Emanowała czystym, skondensowanym seksem, prowokowała aż do bólu – i wiedziała, że to robi, grała tym, dawkowała kropla po kropli, przyzwalając łaskawie, żebym trochę pocierpiał. Najwyraźniej sprawiało jej to radość. A ja znowu tak strasznie z tego powodu nie cierpiałem. Spokojnie mogła mnie przecież odstawić na boczny tor i nie pozwolić mi – nawet z dala, w przelocie – tym się ekscytować. Jak większość mężczyzn, którzy znaleźliby się na moim miejscu, wiedziałem doskonale, że nie dostanę od niej nic – że nie będzie intymnych rozmów, ekscytujących jazd kolejką górską w lunaparku, długich spacerów w niedzielne popołudnia – póki nie złożę jej pewnych dziwacznych obietnic.”

Charles Bukowski książka Faktotum

Faktotum

O pokoju , O seksie , O cierpieniu , Radość

„Wychlejcie Ocean Spokojny,
Spluńcie na wojny.”

Krzysztof Grabowski (wokalista) (1965) polski wokalista, kompozytor i autor tekstów

Cytaty z utworów Pidżamy Porno
Źródło: Hymn pokoju

O wojnie , O pokoju

„Spytałem ją, skąd powstała koncepcja wschodniej granicy Polski znanej jako linia Curzona.
– Ach, „Curzon line” – rzekła, śmiejąc się. – My ją nazywamy „luncheon line”. Byłam wtedy z Carrem, gdy zebrała się rada, aby wykreślić Polsce wschodnią granicę. Nikt nie wiedział, co to jest ta polska wschodnia granica, gdzie zaczyna się Rosja, gdzie kończy się Polska. Debaty przeciągały się bez końca, nadchodziła pora lunchu, wszyscy byli głodni i, jak to mówią, „annoyed”. Ty wiesz, co oznacza dla Anglika lunch. Tymczasem sprawa nie posuwała się ani na cal. Wreszcie lord Curzon przypomniał sobie, że ma jakieś stare mapy dotyczące „the second partition of Poland”. Zniknął na chwilę w swoim gabinecie, po czym wrócił tryumfująco z mapą w ręku, gdzie czerwoną linią była oznaczona granica. Wszyscy odetchnęli z ulgą, bez zastanowienia przyjęto ją jako wschodnią granicę Polski i całe towarzystwo, gratulując Curzonowi, pośpieszyło na spóźniony obiad. Jeden z dygnitarzy, winszując Curzonowi rozcięcia tego węzła gordyjskiego, powiedział: „Polacy to troublemakers, nawet nie dadzą spokojnie zjeść lunchu”. Stąd przezwaliśmy tę linię „luncheon line”. Widzisz, Mac, tak się u nas załatwia sprawy międzynarodowe…”

Mieczysław Jałowiecki (1876–1962)

Na skraju Imperium i inne wspomnienia
Źródło: s. 613, 614

Pora roku

„Nie było i nie będzie w harcerstwie lustracji, zaglądania do sumień, do teczek, nie będzie upokarzającego powtarzania Przyrzeczenia. ZHP, jak mało które stowarzyszenie, przeszedł spokojnie przez ferment ostatnich lat… Nie dopuśćmy do działań niezgodnych z Prawem Harcerskim. Oczyszczanie z błędów przeszłości jest procesem długotrwałym… Wiemy, jak dużo mamy jeszcze do zrobienia, ale miejmy świadomość, że w tej wędrówce ku szczęściu jesteśmy na dobrym tropie…”

Stefan Mirowski (1920–1996) polski instruktor harcerski, specjalista w zakresie normalizacji

luty 1993

O przeszłości

„Rozumiesz przecież, że ją trzeba zabić? Pytanie jak gdyby zawisło na chwilę w spokojnym powietrzu nocy, aby ulecieć poprzez ciemności w kierunku Morza Martwego. Herkules Poirot znieruchomiał z ręką na okiennym ryglu. (…) Z pedantyczną dokładnością zasłonił okno i zmierzając w stronę łóżka, uśmiechnął się dobrotliwie. „Rozumiesz przecież, że ją trzeba zabić”. Ciekawe zdanie! W sam raz dla uszu słynnego detektywa – i to pierwszego wieczoru w Jerozolimie.”

Agatha Christie książka Rendez-vous ze śmiercią

Źródło: Rendez-vous ze śmiercią (1938), tłum. Tadeusz Jan Dehnel

O śmierci , Pytanie

„Trzeba wykopać głęboką studnię
Jeśli chce się czystej wody
Czerwień róż, och czerwień róż
Głębokie wody nie są spokojne”

Till Lindemann (1963) niemiecki muzyk rockowy, wokalista zespołu Rammstein

Tiefe Brunnen muss man graben
wenn man klares Wasser will
Rosenrot oh Rosenrot
Tiefe Wasser sind nicht still (niem.)
Teksty piosenek
Źródło: Rosenrot, album Rosenrot (2005).

„Ludzie zawsze nazywali The Cure ponurymi, ale słuchanie ich czyniło mnie szczęśliwym. W tym smutku było coś co czyniło mnie spokojnym i myślę, że jesteśmy podobni.”

Billy Corgan (1967)

People always called The Cure gloomy, but listening to The Cure made me happy. There was something about the gloominess that gave me comfort, and I think we’re the same way. (ang.)
Źródło: wywiad, „Playboy”, 1997

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Nie tak sobie wyobrażałam słynnego Hedaarda z Aumalle – rzuciła po chwili, odzyskawszy rezon. – Myślałam, żeś wyższy, panie, znacznie wyższy… I szerszy w barach.
– Moja legenda widać nie jest wyjątkiem – odparł spokojnie z niegasnącym uśmieszkiem – jest mocno przesadzona, jak każda inna.”

Marcin Pągowski (1978)

Antoinette w rozmowie z Hedaardem.
Zima mej duszy, Zima mej duszy

O myślach , O myśleniu

„Doszłam do takiego punktu, w którym nie mogę iść do sklepu albo gdziekolwiek… dwa ostatnie razy mówiłam sobie, spokojnie, wszystko będzie dobrze, poszłam w normalnym stroju, bez przebrania… no i nie zrobiłam żadnych zakupów. Ale nie narzekam. Tak już jest, mimo, że to jest dosyć dziwne, muszę do tego przywyknąć. Następnym razem podwinę włosy i założę kapelusz albo coś.”

Avril Lavigne (1984) muzyk rockowy, wokalistka

„Jak sam tytuł wskazuje, Auschwitz traktuje o obozach zagłady. Obejrzałam straszny dokumentalny film na ten temat i zastanawiałam się – jak ludzie mogą wierzyć i bezgranicznie kochać Boga, który pozwala na takie rzeczy? A ponoć jest wszechmogący… Tymczasem spokojnie patrzył z góry na dzieci siłą wyrywane z objęć swoich matek, prowadzone na ich oczach do komór i zabijane bez litości. Jakbym ja była wszechmogącym Bogiem, to na pewno bym na takie rzeczy nie pozwoliła. Czyli co? Czy wniosek z tego, że jestem lepsza od Boga?”

Anja Orthodox (1964) polska wokalistka rockowa - członkini zespołu Closterkeller

Źródło: oficjalna strona zespołu

O Bogu , O dzieciach , O ludziach , O matce

„Cała ziemia jest pełna winorośli, zwłaszcza na brzegach rzek, które są bardzo liczne i płyną szeroko i spokojnie. Obszar ten ma w paru miejscach podłużny kształt, jest kilka wysokich gór oraz bardzo piękne równiny i szerokie łąki.”

Michiel de Ruyter (1607–1676)

o Dolnym Manhattanie w dzienniku podróży z połowy XVII w.
Źródło: Marc Beise, Świątynia chciwości, „Süddeutsche Zeitung”, tłum. „Forum”, 14 listopada 2011.

„Stary Sandomierz z wyniosłymi szczyty
Ginie przed okiem, w cień nocy spowity,
Tylko u jego stóp rozległe błonie
Mnogością ognisk w czarnych mrokach płonie.
A po spokojnej modrej Wisły toni,
Od gorejącej ogniskami błoni
Wrzaski jak wycia cmentarnych straszydeł,
Z szumem jak łopot nietoperzych skrzydeł,
Zmieszane z koni powiązanych rżeniem,
Płyną, nadbrzeżną gąszcz przejmując drżeniem.”

Ferdynand Kuraś (1871–1929) polski poeta ludowy, pamiętnikarz i publicysta

Źródło: Zdrada tatarska

O zdradzie , Koń

„Tak się czuję szczęśliwa jak rzadko; czuję się zupełnie bezpieczna w ręku Pana Jezusa i zdaje mi się, że gdybym stała choćby nad przepaścią, spokojna byłabym, tak się czuję własnością Pana! I widzę, że to wielka łaska to moje oddanie się Jezusowi, że większej łaski nie ma i w niebie samym.”

Jadwiga Borzęcka (1863–1906) polska zakonnica, zmartwychwstanka

Fragment listu do o. Piotra Semenenki.
Źródło: o. Joachim Roman Bar OFMConv., s. Teresa Matea Florczak CR – Polscy święci. Służebnica Boża Jadwiga Borzęcka. t.5. ATK. Warszawa. 1985, s. 237.

„Ekipa czasem zapomina i traktuje mnie tak jakbym naprawdę spodziewała się dziecka! – śmieje się nasza gwiazda. – Panowie na każdym kroku ustępują mi miejsca, a panie z rozczuleniem głaszczą mnie po sztucznym brzuchu! Jest zrobiony klasycznie z gąbki i poduszek. Miałam podobny 35 lat temu na planie filmu Niespotykanie spokojny człowiek Stanisława Barei. To były czasy komunizmu, więc ekipa wykorzystywała mnie do zakupów spożywczych. Bywało, że poświęcaliśmy na to dwie godziny przed zdjęciami.”

Małgorzata Potocka (aktorka) (1953) polska aktorka, reżyserka, producentka filmowa

Źródło: Małgorzata Potocka i sztuczny brzuch! http://www.barwyszczescia.pl/wywiady:1492.html

O dzieciach , O gwiazdach , O czasie , O zapominaniu

„Tak bardzo przyzwyczaiłem się do obecności Boga w sobie, że w głębi serca zawsze mam modlitwę, która dochodzi niemal do warg. Ta zaledwie świadoma modlitwa nie ustaje nawet w półśnie, któremu towarzyszy kołysanie pociągu czy pomruk okrętowej śruby, nawet w uniesieniu ciała czy duszy, nawet w gorączce miasta czy napięciu uwagi w czasie pochłaniającego zajęcia. Gdzieś w głębi mnie jest toń nieskończenie spokojna i czysta i nie mogą jej dotknąć ani cienie, ani wiry powierzchni.”

Guy de Larigaudie (1908–1940)

O Bogu , O duszy , O czasie , Serce

„Śpię spokojnie na oboje uszu, lubo się wielu książąt w Stambule na zgubę moją sprzysięga, a lękam się tylko Kozaków, którzy będąc nikczemnym wymiotem polskim sen tylu monarchów płoszą.”

Murad III (1546–1595) Sułtan turecki

wypowiedziane w 1589 r. po ataku Zaporożców na Eupatorię.
Źródło: Paweł Jasienica, Rzeczpospolita Obojga Narodów. Srebrny Wiek, Warszawa 1999.

O snach , O wieku

„Wydaje mi się, że największym dobrodziejstwem na tym świecie jest fakt, że umysł ludzki nie jest w stanie skorelować całej swej istoty. Żyjemy na spokojnej wyspie ignorancji pośród czarnych mórz nieskończoności i wcale nie jest powiedziane, że w swej podróży zawędrujemy daleko. Nauki - a każda z nich dąży we własnym kierunku - nie wyrządziły nam jak dotąd większej szkody; jednakże pewnego dnia, gdy połączymy rozproszoną wiedzę, otworzą się przed nami tak przerażające perspektywy rzeczywistości, a równocześnie naszej strasznej sytuacji, że albo oszalejemy z powodu tego odkrycia, albo uciekniemy od tego śmiercionośnego światła przenosząc się w spokój i bezpieczeństwo nowego mrocznego wieku.”

Howard Phillips Lovecraft książka Zew Cthulhu

Źródło: Zew Cthulhu (1926), tłum. Ryszarda Grzybowska

O rzeczywostości , O nauce , O wieku

„(…) studiowałem dokument, ale szybko zrozumiałem, że nie będę dokumentalistą, bo jestem raczej powolny w działaniu i nie mam tego zmysłu szybkich decyzji, wyczucia, jakie pytania są właściwe itd. Ja muszę w domu spokojnie wszystko sobie naszkicować, zaplanować, a potem kręcić według tego, co przygotowałem.”

Jan Svěrák (1965) czeski reżyser filmowy

Źródło: wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=43020

O domu , O decyzjach , Pytanie

„Utrwalać warto w sobie tylko to, co w nas najcenniejsze. Resztę można spokojnie pominąć.”

Stefan Pacek (1938)

„Miałem taki okres, gdy chodziłem na ryby. Człowiek może się wyluzować, zapomnieć o wielu rzeczach. Bo piłka to stres. Chociaż w sumie dzisiaj wszyscy walczą o pracę, stanowiska i pieniądze. W futbolu kariera jest jednak krótka i mamy niewiele czasu, by zapewnić sobie spokojną przyszłość.”

Jerzy Brzęczek (1971) polski piłkarz

Źródło: Piotr Nowik, Jerzy Brzęczek – metoda na piłkarską długowieczność, uwolnijswojczas.pl, 23 lipca 2009 http://www.uwolnijswojczas.pl/si-magazyn/si-sport-jerzy-brzeczek-metoda-na-pilkarska-dlugowiecznosc-wywiad/629

O pieniądzach , O rybach , O sporcie , O czasie

„Sypiam spokojnie. Bo to politycy są winni temu, że zamiast pokojowych rozwiązań wybierają przemoc.”

Michaił Kałasznikow (1919–2013) rosyjski konstruktor broni

Źródło: Times http://www.militarytimes.com/article/20131223/NEWS04/312230014/AK-47-inventor-Mikhail-Kalashnikov-dead-94|Military

„Cała Australia na niego patrzy. Ale on odpowietrzył się tym spokojnym startem.”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

Letnie igrzyska olimpijskie w Sydney, 2000

„Zły śpi spokojnie.”

Akira Kurosawa (1910–1998) japoński reżyser, scenarzysta i producent filmowy

The bad sleep well. (ang.)
tytuł jednego z jego filmów.

„Świat cały śpi spokojnie
i wcale o tym nie wie,
że nie jest tak na wojnie,
jak jest w żołnierskim śpiewie.”

Eugeniusz Małaczewski (1895–1922) polski prozaik

O wojnie , O świecie

„Moje sumienie jest czyste i spokojne. Wytrwam.”

Slobodan Milošević (1941–2006) przywódca serbski

Źródło: Erich Schaake, Kobiety dyktatorów, op. cit., s. 56.

O kobietach

„Bogu dzięki, że nie jestem znowu młody, pomyślał ze współczuciem Struan. Teraz już wiem, że miłość jest jak morze, czasem spokojna, czasem burzliwa – niebezpieczna, piękna, uśmiercająca, życiodajna. Ale nietrwała, wiecznie zmienna. A w obliczu czasu niepowtarzalna jedynie na krótko.”

James Clavell książka Tai-Pan

Tai-Pan

O miłości , O Bogu , O czasie , O morzu

„Tak czy owak wszystko dobrze się skończyło. Zmieniłem kierunek studiów na historię z ukierunkowaniem polityczno-filozoficznym i poznałem kilku nowych przyjaciół. Od tego czasu, życie na uczelni było wszystkim czego pragnąłem począwszy od niewielkiej ilości czasu jaki ode mnie wymagano. Tak naprawdę, nigdy się nie pogodziłem z faktem, że osiągnięcia na uczelni to coś wymagającego wysiłku. Dwa lata później zakończyłem swoją edukację z bardzo średnimi ocenami i dwoma na nowo odkrytymi i raczej naiwnymi ambicjami z lat młodzieńczych. Chciałem podróżować. I chciałem pisać.
Chęć oczywiście, sama w sobie nie gwarantuje sukcesu. Niestety moje raczej cieplarniane wychowanie nie nauczyło mnie tego. Nie nauczyły mnie tego również 3 lata w instytucji edukacyjnej, gdzie kobiety w średnim wieku codziennie sprzątają ci pokój i ścielą łóżko. Prawdę mówiąc byłem zepsuty. Przeniosłem się do Londynu, który wessał mnie niczym doktora Watsona na początku Studium w szkarłacie. W przeciwieństwie do Dr. Watsona nie zamierzałem jednak pozostać na długo – chciałem zaoszczędzić jedynie trochę pieniędzy, coś napisać i wybrać się w podróż dookoła świata płacąc za wszystko z zaliczek od hojnego wydawcy.
Jasne.
Londyn zweryfikował te marzenia. W domu, w Norfolk, a nawet w Cambridge, moje pragnienie zostania pisarzem odróżniały mnie od tłumu. W Londynie, fakt, że chcesz zostać pisarzem (artystą, reżyserem ) było czasem czymś dobijająco przeciętnym. Każdy w Londynie pisze powieść, planuje to zrobić, zna kogoś kto to robi, pracuje w wydawnictwie, albo co najgorsze z wszystkiego – już coś wydał.
Dzięki szczęśliwej sytuacji geopolitycznej będącej następstwem kliku wieków brytyjskiego imperializmu ustępującego pola szybko rozwijającej się strefie wpływów Stanów Zjednoczonych, ludzie na całym świecie chcą się uczyć angielskiego.
Z zupełnie zrozumiałych, choć pedagogicznie niepewnych powodów, ludzie wierzą, że jedyny sposób by nauczyć się angielskiego to lekcje z native speakerami. Dodaj do tego powszechną żyłkę handlową przedsiębiorców, odrobinę sprytnej reklamy i oto wynik – przemysł Nauki Języka Angielskiego (NJA). Niecały rok od momentu, gdy zdecydowałem, że chcę żyć i pracować za granicą znalazłem się w Istambule mając za sobą cztery tygodnie treningu w International House bez wartego uwagi doświadczenia i z większą pensją niż lokalny lekarz. Czyż gospodarka rynkowa nie jest wspaniała?
NJA była dla mnie dość przypadkową karierą (zapewne podobnie jak w przypadku 90% jej pracowników), lecz dziwnym trafem kontynuowałem ją 14 lat. Poczucie winy w stosunku do nieszczęsnych tureckich lekarzy sprawiło, że dobrze wyuczyłem się tego fachy. Czytałem literaturę, dołączyłem do zawodowych stowarzyszeń, zapisałem się na dalsze kursy. Z Istambułu jeździłem do Londynu, Z Londynu do Madrytu, z Madrytu do Glasgow. Z nieopierzonego ucznia stałem się dyrektorem studium, potem doświadczonym profesjonalistą w dziedzinie NJA i wreszcie trenerem nauczycieli. Moje wynagrodzenie rosło. Niewielkie szkółki otworzyły mi drogę do w miarę poważnych instytucji, które otworzyły mi drogę do profesjonalnych firm, które otworzyły mi drogę do posady na uniwersytecie. Rozdawałem foldery na konferencjach. Ale zaraz…
Czy nie chciałem zostać pisarzem? No tak. Podczas, kiedy utrzymywałem się z uczenia angielskiego, również pisałem w tym języku. czasem wściekle, czasem spokojnie i leniwie – zależnie od nastroju. Pisałem krótkie historie, pisałem artykuły. Pisałem scenariusz i poświęciłem półtora roku mojego cennego czasu próbując sprawić aby jakiś filmowiec potraktował go poważnie. Pisałem powieść. Zupełnie nic nie wydałem i nikt nie zrobił filmu.
Na plus mogę policzyć to, że pisałem to na co miałem ochotę.
W końcu napisałem Modyfikowany węgiel. Golancz go wydał, Hollywood kupiło, a ja zostawiłem swoją stałą pracę.
Osiem miesięcy. Tak po prostu.
Ciągle piszę. Musiałbym być martwy albo sparaliżowany, żeby przestać.”

Richard Morgan (1965)

Źródło: informacja biograficzna z obwoluty Modyfikowanego węgla

O języku słowackim , O życiu , O kobietach , O ludziach

„Agnieszka powiedziała mi kiedyś, że w obu nas jest taka „nerwica życia”. Niby wydaje się, że jest normalnie, spokojnie, ale to tylko pozory. To dziwne, ale właśnie sobie uświadamiam, że po naszej przyjaźni nie pozostało prawie żadnego śladu. A jednak Agnieszka była w moim życiu właściwie stale obecna. Często wysyłała kartki, dzwoniła z lotniska. Bardzo przeżywała chwilę, gdy urodziły mi się bliźniaczki. Kiedy leżałam w szpitalu, dzwoniła do mnie codziennie, opowiadała o swoich doświadczeniach macierzyńskich z Agatą.”

Ewa Błaszczyk (1955) polska aktorka

Źródło: „Rzeczpospolita”, 28 kwietnia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nerwicaz.htm

O przyjaźni

„(…) słuchacze, szczególnie jazzowi, muzyki spokojnej, nie tylko w Polsce lubią słuchać rzeczy, które już gdzieś tam kiedyś usłyszeli.”

Andrzej Dąbrowski (1938) polski piosenkarz, perkusista, kompozytor, dziennikarz, fotografik, kierowca rajdowy

Źródło: wywiad z Andrzejem Dąbrowskim http://www.andrzejdabrowski.com/Wywiady_prasowe/Wywiad.pdf

„Pierwsi chrześcijanie postawili nam pod tym względem wzór znakomity; z największą niesprawiedliwością i okrucieństwem prześladowani przez pogańskich cesarzy, nigdy nie przestali się zachowywać posłusznie i ulegle; wydawało się wprost, iż tamtych srogość chcą przemóc własną pokorą (…). Inna sprawa była, gdy cesarze przez swoje dekrety lub pretorzy przez swoje groźby chcieli ich zmusić do sprzeniewierzenia się wierze chrześcijańskiej lub innym obowiązkom: w takich chwilach woleli zaiste odmówić posłuszeństwa ludziom niż Bogu. Wszakże i w podobnych okolicznościach dalecy byli od tego, aby jakikolwiek wszczynać bunt i majestat cesarski obrażać, a jednego tylko żądali, aby wolno im było swoją wiarę otwarcie wyznawać i być jej niezachwianie wiernymi. Poza tym nie myśleli o żadnym buncie, a na tortury szli tak spokojnie i ochoczo, że wielkość ich ducha brała górę nad wielkością zadawanych im mąk.”

Leon XIII (1810–1903) papież

Encyklika Diuturnum illud o pochodzeniu władzy cywilnej

O Bogu , O wierze , O górach , O myślach

„Wileńskie cmentarze mają pejzaż gór,
umarli tu jeden ponad drugim leżą,
szczeble innymi miarami się mierzą:
nad zapomnianym kwitną wiecznie
pomne bzy,
nędzarz może górować nad panem
Becu --
wszystkie widma czekają, aż zapieje
kur.

Nie jest tu straszno. Mogę w północ
ciemną
siedzieć na grobie, z śmierci dłonią
w dłoni,
czuć wiew śmiertelny na spokojnej
skroni,
Wilno pode mną, a Boga nade mną.”

Witold Hulewicz (1895–1941)

Źródło: Cmentarze

O śmierci , O Bogu , O czekaniu

„Tamtego dnia mama ugotowała na pierwsze danie zupę. Tata był tak zdenerwowany, że prawie zemdlał ze strachu. Kiedy brał do ręki łyżkę, drżała mu ręka i zupa wylewała się poza talerz. Nie trafiał nawet łyżką do buzi. Nie mógł powstrzymać śmiechu. To była dziwna sytuacja, ale ja byłem spokojny. Tylko ja.”

Raúl González (1977) hiszpański piłkarz

wspomnienia Raúla, gdy został powołany do pierwszego składu Realu Madryt w 1994.
Źródło: Wszystkiego najlepszego, Kapitanie, realmadrid.pl, 27 czerwca 2011 http://www.realmadrid.pl/index.php?co=aktualnosci&id=34916

O strachu , O śmiechu

Borys Szyc (1978) aktor polski

Źródło: „Super TV” nr 21, maj 2005

O myślach , O myśleniu

„Nakręciłam taki film, jaki sama miałam ochotę obejrzeć. A że akurat byłam w nastroju na ciepłą, romantyczną historię… No cóż, tak wyszło. Nie sądzę, żebym miała kiedykolwiek ochotę nakręcić kino akcji. Wolę raczej takie spokojne produkcje. Pozwalają uwierzyć, że świat nie jest taki zły, a ludzie – mimo wszystkich kłopotów z komunikacją – potrafią się porozumieć.”

Sofia Coppola (1971) amerykańska aktorka, scenarzystka i reżyser filmowa, a także fotografik i projektantka mody

o filmie Między słowami.
Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Walentynkowy prezent dla Tokio. Sofia Coppola specjalnie dla Stopklatki, 20 lutego 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=18680, tłum. Krzysztof Lipka-Chudzik

O ludziach , O świecie , O historii , O komunikacji

„Obóz, jak się zorientowałem. Obejmował teren około półtora kilometra kwadratowego płaskiego terenu. Otoczony był solidnym ogrodzeniem z drutu kolczastego, rozpiętego kilkoma rzędami pomiędzy drewnianymi słupami. Ogrodzenie miało ponad dwa i pół metra wysokości. Po zewnętrznej stronie przechadzały się patrole w odstępach około pięćdziesięciometrowych. Po stronie wewnętrznej strażnicy z bronią stali co jakieś piętnaście metrów. Za drutami stało kilkanaście baraków. Przestrzeń pomiędzy nimi wypełniał gęsty, falujący tłum. Więźniowie tłoczyli się, przekrzykiwali. Z kolei strażnicy starali się utrzymywać ich we względnym porządku…
… Po lewej stronie od bramy, o jakieś sto metrów za ogrodzeniem, był tor kolejowy, a właściwie rodzaj rampy. Prowadził od niej do ogrodzenia chodnik zbity z desek. Na torowisku stał pociąg złożony z około trzydziestu wagonów towarowych. Były brudne i zakurzone…
… Mijaliśmy akurat jakiegoś starca. Siedział na ziemi nagi i rytmicznie kiwał się do przodu i tyłu. Jego oczy błyszczały i nieustannie mrugał powiekami. Nikt nie zwracał na niego uwagi. Obok leżało dziecko w łachmanach. Miało drgawki. Z przerażeniem spoglądało dookoła.
Tłum pulsował jakimś obłędnym rytmem. Wrzeszczeli, machali rękami, kłócili się i przeklinali. Zapewne wiedzieli, że niedługo odjadą w nieznane, a strach, głód i pragnienie potęgowały poczucie niepewności i zwierzęcego zagrożenia. Ludzie ci zostali wcześniej ograbieni z całego skromnego dobytku, jaki im pozwolono zabrać w tę podróż. Było to pięć kilogramów bagażu. Były to zwykle jakieś najpotrzebniejsze w drodze przedmioty. Poduszka, jakieś okrycie, trochę jedzenia, butelka z wodą. Czasem kosztowności czy pieniądze. Docierała tu przeważnie ludność gett, która nie miała już nic…
Pobyt w obozie nie trwał długo. Zazwyczaj nie dłużej niż cztery dni. Potem pakowano ich w wagony na śmierć. Przez czas pobytu w obozie prawie nie otrzymywali jedzenia. Zdani byli na własne zapasy.
Baraki obozowe mogły pomieścić mniej więcej połowę więźniów. Drugie tyle pozostawało na dworze. Powietrze wypełniał odór ludzkich odchodów, potu, brudu i zgnilizny…
… Oficer SS, odpowiadający zapewne za załadunek, stanął przed tłumem Żydów. Nogi rozstawił szeroko.
– Ruhe! Ruhe! Spokój! – wrzasnął. – Wszyscy Żydzi mają wejść do wagonów. Pojedziecie tam, gdzie jest dla was praca. Ma być porządek. Nie wolno się pchać ani opóźniać załadunku. Kto będzie wywoływał panikę albo stawiał opór, zostanie zastrzelony.
Przerwał i wbił wzrok w masę ludzką przed sobą. Spokojnie zaczął otwierać kaburę pistoletu. Wyjął broń. Pierwsze szeregi Żydów zaczęły się cofać. Niemiec zaśmiał się i oddał trzy strzały w tłum. W grobowej ciszy rozległ się przeszywający krzyk. Spokojnie schował pistolet.
– A teraz do wagonów! Raus! – wrzasnął.
Tłum zamarł. Z tyłu rozległy się strzały. Ludzie ławą ruszyli do przodu, krzycząc przeraźliwie. Zbliżali się do drewnianego pomostu. Ludzki strumień był jednak zbyt szeroki, aby się w nim pomieścić. Esesmani otworzyli ogień. Pędzący zaczęli padać. Rozległ się głuchy tupot nóg po deskach rampy. Teraz zaczęli strzelać strażnicy stojący przy wagonach. Tłum przyhamował.
– Ordnung! Ordnung! – wrzeszczał esesman.
Pierwsi Żydzi wpadli do wagonu. Niemcy przy drzwiach odliczali ich. Po liczbie „sto czterdzieści” esesman zawył „Halt!” i dwukrotnie strzelił. Przystanęli. Pociąg powoli szarpnął i nowy wagon wtoczył się na wysokość pomostu. Zaczęli go wypełniać nowi więźniowie.
Wedle wojskowych regulaminów wagon towarowy przeznaczony był na osiem koni lub czterdziestu żołnierzy w transporcie. Upychając ludzi na siłę i bez jakiegokolwiek bagażu, można było pomieścić w wagonie sto osób. Niemcy wydali rozkaz pakowania po stu trzydziestu, ale jeszcze dopychali dodatkową dziesiątkę. Gdy drzwi nie dały się zamknąć, tłukli na oślep kolbami, strzelali do środka wagonu, wrzeszczeli na nieszczęsnych Żydów. Ci, aby zrobić miejsce dla nowych, wspinali się na ramiona i głowy już znajdujących się wewnątrz. Z głębi wagonu dochodził jakiś potępieńczy ryk i wycie.
Gdy upchnięto już sto czterdzieści osób, strażnicy przystąpili do zamykania drzwi. Były ciężkie, wykonane z drewna obitego żelazem. Miażdżyły wystające na zewnątrz kończyny wśród wrzasków bólu. Po zasunięciu drzwi zabezpieczano je żelazną sztabą i ryglowano.
Przed załadunkiem na podłogę wagonów sypano warstwę niegaszonego wapna. Oficjalnie był to zabieg higieniczny. Chodziło o nie rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych. W praktyce wapno gwałtownie absorbowało wilgoć z powietrza. Spadała zawartość tlenu i ludzie zaczynali się dusić. Równocześnie wapno w kontakcie z ludzkimi odchodami wydzielało trujące substancje, między innymi chlor. Ten zaś dusił stłoczonych więźniów. Niemcy osiągali podwójny cel. Choroby zakaźne istotnie się nie rozprzestrzeniały, a wagon można było łatwiej po transporcie wymyć. Po drugie, transportu tego nie przeżywało wielu „podróżnych”. A o to przecież chodziło.
Czasami od polskich kolejarzy docierały informacje, że takie wagony z Żydami stały na bocznicach po kilka dni. Po otwarciu znajdowano w nich same trupy…
… Na obozowym placu pozostali zabici i konający. Strażnicy przechadzali się wolnym krokiem i dobijali ich strzałami w głowę. Wkrótce zapanowała cisza…”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

Karski dostał się w przebraniu strażnika do obozu tranzytowego dla Żydów w Izbicy, który był „ostatnim etapem” przez obozem zagłady w Bełżcu.
Tajne państwo: opowieść o polskim Podziemiu

Koń , O miłości , O śmierci , O pieniądzach

„Powinno się naśladować nauczyciela duchowego, który jest zdyscyplinowany, spokojny, pogodny,
Obdarzony specjalnymi cechami, sumienny, bogaty w wiedzę pism,
Wysoce zrealizowany odnośnie natury rzeczywistości, zręcznym mówcą,
Ucieleśnieniem miłości i niezmordowany.”

Asanga (300)

Źródło: Mahāyānasūtrālaṅkāra

O naturze , O rzeczywostości , O nauczycielach

„Kiedy nadejdzie twój czas, odejdź spokojnie i nie rób wokół tego zbytniego szumu.”

Banksy brytyjski artysta graffiti

Wojna na ściany (2005)

O odejściu , O czasie

„Aby żyć spokojnie, najgłówniejszym warunkiem jest nie kochać nikogo, nie przywiązywać się do niczego, ani do rzeczy, ani do miejsca, ani do przechadzek.”

Pitigrilli (1893–1975)

Pogodny pesymista

Kochać się

„Tam, gdzie są ludzie piękni, jak wiersze,
Spokojni, jak lustro,
Ze swoją niezmierzoną tęsknotą
Ci leniwi, których miłość odbito
Kobieta z blednącą tęczówką czoła?
Przyniosłabym im kwiaty.Myślę o tym przyjacielu, zbyt poniesionym przez muzykę,
Który zamienił w gry
I zrobił grę nudy,
Tego zbyt poruszonego twarzami,
Który odwrócił swą twarz do ściany, i tego niesamowitego kłamcy,
Który w końcu zmienił się w prawdę.”

Henri Coulette (1927–1988)

Źródło: Czarny Anioł, tłum. Mariusz Drozdowski

O miłości , O kobietach , O ludziach , O aniołach

„Dlaczego nie mamy być szczęśliwi? Jest przecie Bóg nad nami i nasze życie widzi. Pod Jego okiem lata te zbiegły i w Jego opiece jesteśmy. Nie da nam zmarnieć, bośmy w sumieniu spokojni i praca tych lat nie pójdzie na marne.”

Maria Rodziewiczówna (1864–1944) polska pisarka

Kwiat lotosu
Źródło: Wyd. Alfa, Warszawa 1990, s. 76

O życiu , O Bogu

„Może ojciec Tadeusz Rydzyk jeszcze o tym nie wie, ale na 27 mln zł zebranych podczas ostatniego finału, tylko 1 mln 200 tys. kosztowało nas zorganizowanie „Przystanku Woodstock”. Te pieniądze spokojnie otrzymujemy z procentów.”

Jerzy Owsiak (1953) polski muzyk i działacz społeczny

wypowiedź skierowana do o. Tadeusza Rydzyka po emisji w TV Trwam filmu Przystanek Woodstock – przemilczana prawda.

O pieniądzach , O prawdzie

„Często bardzo tak bywa, że w jakiejkolwiek porze czasu, ale szczególniej więcej spokojnej, pojawia się postać maleńkiej Dzieciny. Ale niezwykłej piękności i miłości, a mądrość tej Dzieciny to wcale nie jest ludzka, ani też nie jest do wyrażenia. Są przeróżne upominki i pieszczoty, i modlitwa wspólna nieznającymi wyrażeniami i przeróżnie uczy mnie Pan Jezus, i o przyszłości mówi. A wszystko to pociąga mnie niesłychanie, ażeby co pilno przyjść tam, gdzie On mieszka. Niekiedy godzinami trwa ten stan, jestem ustawicznie tym obcowaniem zajęta. Ale zwykle jestem najspokojniejsza, gdy się na cierpienie zgadzam. Często też jest mowa o trwogach i niepewnościach, jakie w duszy mojej się rodzą. Pyta często Pan Jezus, jakby nic nie wiedział, co dusza moja wtenczas robi. I mówił dalej, że o ile Mu zaufam, to On mi zginąć nie pozwoli. Mówił też, żebym zawsze wobec kapłanów była pokorną i uprzejmą, cichą, łagodną, lecz bez niepokoju, jak dobry Ojciec mię pouczał i tak przygotował. Ale znów postać zmienia. I tak powstaje, jako wyraz dobroci Ojca, a postawa jakby jakiego dojrzałego męża. Przemawia i daje odczuć, z jaką ufnością ma każdy prawo zbliżyć się do Niego, choćby się najgorzej czuł. Doświadczalnie dał uczuć Swoją ojcowską dobroć dla dusz, krwią swoją odkupionych. I zalecał, żeby każdemu o tym mówić.”

Aniela Salawa (1881–1922) Polka, błogosławiona Kościoła katolickiego

Dziennik, 13 września 1918.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, o. Albert Wojtczak, Polscy święci. Służebnica Boża Aniela Salawa, t. 1, ATK, Warszawa 1983, s. 292–293.

O mądrości , O emocjach , O duszy , O zaufaniu

„Największym szczęściem dla duszy na ziemi jest wypełnienie Woli Bożej. Wszyscy ludzie byliby spokojni i szczęśliwi, gdyby tylko wypełniali Wolę Bożą.”

Feliksa Kozłowska (1862–1921) założycielka i duchowa opiekunka mariawityzmu

O szczęściu , O ludziach , O duszy

„Wypogodzenie – silny ruch samolotowy nad miastem i karetek Czerwonego Krzyża w ul. Łyczakowskiej w związku z naciskiem Sowietów od Tarnopola i wedle pogłosek nawet z zajęciem Złoczowa, który kilka dni temu miał być okrutnie zbombardowany przez Sowietów. Godziny popołudniowe] spędziliśmy na wypoczynku w domu, ja wieczorem u Weinerta i noc (deszczowa) spokojna. Denerwujące pogłoski o zamiarze zabrania w nocy oficerów (nawet z rodzinami). Zapadłem na spuchnięcie oka prawego, może z prochu przy sortowaniu [antykwariatu] Tomasika.”

Karol Badecki (1886–1953) polski historyk literatury, bibliotekoznawca, badacz dziejów Lwowa

Źródło: „Dziennik”, 16 lipca 1944 http://www.lwow.home.pl/rocznik/lipiec44.html

O domu , O nocy

„Mam cały stos magazynów z modą ślubną. Jednak nigdy w moim życiu nie stanęłam przed takim trudnym wyborem. Przez bardzo długi okres koncertowałam. Teraz ważne dla mnie jest spotkanie z moją rodziną. Chcę się do nich wybrać tego lata i spędzić z nimi trochę czasu. Wejść do studia i mieć kilka chwil, aby na spokojnie sobie wszystko przemyśleć”

Stacy Ferguson (1975)

O rodzinie , O studiach , O czasie

„Kiedy po chodnikach walą podkute buty, kiedy wokół słychać zgrzyt i łomot niezliczonych czołgów – za późno na krzyk. Trzeba strzelać albo milczeć. (…) Szaleńcami są ci, co na swoich brudnych czołgach wdzierają się do pięknych, spokojnych miast; szaleńcami są ci, co wiedzą że prędzej czy później te czołgi wtargną na Schwarzenbergplatz i nie robią nic, aby temu zapobiec. (…) Źle być bezradnym obywatelem kraju, po którego drogach ze zgrzytem i hukiem suną pancerne kolumny wyzwolicieli. A czyż lepiej być wyzwolicielem?”

Wiktor Suworow (1947) pisarz rosyjski

Akwarium

O butach

„Rano decyduję, czy dziś udaję kobietę, czy zostaję facetem, to zależy od trudności, komplikacji dnia. Jeżeli wyjątkowo skomplikowany – wybieram kobietę. Łatwiejszy – spokojnie, jestem facetem i do tego wyjątkowo leniwym i niezależnym.”

Krystyna Janda (1952) polska aktorka

Różowe tabletki na uspokojenie

O kobietach , O facetach

„Teraz w programach telewizyjnych kamera jest umieszczana pod sufitem i lata po studiu. Dlaczego? Dlaczego prowadzący wrzeszczą i nie mogą stać spokojnie? Emocji nie buduje się na wrzasku.”

Stanisława Ryster (1942)

Źródło: wyborcza.pl http://wyborcza.pl/1,75248,7496921,Ryster__Wracam_do_gry.html?as=1&ias=2&startsz=x

„Nauczyłem się tego, że siatkówka jest grą dla ludzi spokojnych, takich jak ja. Trzeba umieć trzymać nerwy na wodzy, trzeba wiedzieć co się robi i gdzie trzeba być w danej chwili.”

Grzegorz Kosok (1986) siatkarz polski

Źródło: Wywiad z Grzegorzem Kosokiem, rzeszow.pl, 14 lipca 2011 http://resovia.rzeszow.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=323:wywiad-z-grzegorzem-kosokiem&catid=5:wywiady&Itemid=14

O ludziach , O wodzie

„To wymarzony kraj do życia. Wszystko jest ułożone, czas płynie spokojnie, a do tego można pozwolić sobie na luksusy. W odróżnieniu od Izraela, gdzie ludzie często są nerwowi.”

Jerzy Brzęczek (1971) polski piłkarz

o Austrii.
Źródło: Piotr Nowik, Jerzy Brzęczek – metoda na piłkarską długowieczność, uwolnijswojczas.pl, 23 lipca 2009 http://www.uwolnijswojczas.pl/si-magazyn/si-sport-jerzy-brzeczek-metoda-na-pilkarska-dlugowiecznosc-wywiad/629

O ludziach , O sporcie , O czasie

„Terach zajmował się gospodarstwem, wydawał rozporządzenia, prowadził rachunki i handlował. Codziennie rano i wieczorem oddawał pokłony bóstwu domowemu, a w święta udawał się pod piramidę i modlił się tam żarliwie do boga księżyca (…). Zdawałoby się, że życie popłynie mu w spokojnym dosycie. Doczekał się przecież podeszłego wieku i niemałej zamożności. A jednak któregoś dnia postanowił zamknąć podwoje domu, wyrzec się wygód, opuścić rodzinne miasto na zawsze i wybrać się na nową tułaczkę do odległego miasteczka, które nazywało się Haran (…).”

Zenon Kosidowski (1898–1978) polski pisarz, esseista, poeta

Opowieści biblijne (1963)
Źródło: s. 32

O życiu , O Bogu , O domu , O wieku

„Co jednak będzie jeżeli Chiny utrzymają swą „asymetryczną” strategię? Jeżeli będą stopniowo rozwijać relacje ekonomiczne, działać spokojnie i z umiarem, zwiększając powoli swoje sfery wpływu, wciąż dążący do tego drogą pokojową? Jeżeli będą stopniowo i powoli wypierać Waszyngton z Azji, starając się jednak nie nadużywać amerykańskiej cierpliwości?”

Fareed Zakaria (1964)

Źródło: Robert Potocki, Paleopolityka amerykańska wg Patricka Buchanana, geopolityka.org, 11 marca 2012 http://www.geopolityka.org/analizy/1368-paleopolityka-amerykanska-wg-patricka-buchanana

O relacjach , O cierpliwości