Cytaty na temat rzucać (233 cytatów)

„Znowu milczę sobie, bo cię monologiem zanudzę,
chociaż kocham twoje nogi, rzucam okiem na cudze.”

Taco Hemingway (1990) polski raper, znany też jako FV, albo Fifi

Wosk
Źródło: utwór 515

Kochać się

„To, że Paweł VI był liberałem, jak przyznaje jego przyjaciel, kard. Danielou, wystarczy, by wyjaśnić zniszczenia dokonane podczas jego pontyfikatu. Papież Pius IX szczególnie często mówił o liberalnym katoliku, uważając go za niszczyciela Kościoła. Liberalny katolik jest istotą o dwóch obliczach, żyjącą w świecie nieustannych sprzeczności. Chciałby pozostać katolikiem, a jednocześnie owładnięty jest ideą pojednania ze światem. Wyraża swoją wiarę słabo, gdyż obawia się okazać zbyt dogmatycznym, a w rezultacie jego działania są zbieżne z działaniami wrogów wiary katolickiej. Czy papież może być liberałem i pozostawać papieżem? Kościół zawsze ostro potępiał liberalnych katolików, ale nie zawsze rzucał na nich ekskomunikę.”

Marcel Lefebvre (1905–1991) francuski biskup katolicki, twórca schizmy

Źródło: The New Mass and the Pope, 8 listopada 1979.

O świecie , O wierze

„Doświadczenie pozwala nam kierować własnym życiem wedle zasad sztuki, brak doświadczenia rzuca nas na igraszkę losu.”

Platon (-427–-347 p. n. e.) grecki filozof

Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

O losie , O myślach , O myśleniu

„Świat dookoła rzuca ludzi na kolana,
Świat nie pieści, nie głaszcze jak mama.
Świat jest piękny – widziałem na obrazach,
Wiem co to miłość i widziałem jak upada.”

Diox (1985)

Wątpię 2

O miłości , O ludziach , O świecie , Obraz

„Ci, którzy rzucali w nas jajami, są już bez jaj.”

Joanna Senyszyn (1949) polska działaczka polityczna, ekonomistka

o aktywistach Młodzieży Wszechpolskiej podczas Parady Równości, czerwiec 2006

O młodzieży

„Jak daleko ta mała świeca rzuca swe promienie! Podobnie świeci dobry uczynek w niedobrym świecie.”

William Shakespeare (1564–1616) angielski poeta i dramatopisarz

„Nam nie wolno w tej sprawie przekroczyć granicy, a tą granicą jest fakt, że Niemiec jest człowiekiem! I nie wolno nikomu (…) godności ludzkiej w tym Niemcu poniewierać! (…) Uważajmy, byśmy na siebie nie ściągnęli hańby takiej, jak Niemcy na siebie. (…) Widziałem transport jeńców pomęczonych, spoconych, pochylonych cierpieniem. Przyjeżdża pociąg, otwarte wagony, kobiety polskie rzucają przekleństwa.(…) Co to ma znaczyć?! Takich rzeczy nie wolno robić, jeśli się chce być prawdziwym człowiekiem.”

Jan Zieja (1897–1991) polski duchowny katolicki, kapelan Szarych Szeregów i Armii Krajowej

w sierpniu 1945 r.
Źródło: Magdalena Grochowska, Zieja. Stoję na rynku nienajęty, wyborcza.pl, 12 września 2011 http://wyborcza.pl/1,76842,10263125,Zieja__Stoje_na_rynku_nienajety.html?as=18&startsz=x

O kobietach , O cierpieniu

„Nie mówmy więc, że ofiara Mszy świętej jest tylko ucztą pamięci, ucztą wspomnień, odbywaną tylko na wspomnienie tego, co Nasz Pan uczynił podczas Ostatniej Wieczerzy. Bo to jest bluźnierstwem, potwarzą rzucaną na naukę katolicką, potwarzą rzucaną na to, co uczynił i ustanowił Nasz Pan Jezus Chrystus. To przyczynia się do upadku kapłaństwa. Kapłan nie jest w żadnym razie tylko osobą prowadzącą ucztę pamięci. On jest nie tylko tym, który podczas uczty przewodniczy zgromadzeniu. Kapłan jest tym, który składa ofiarę. Kapłan jest tym, który sprawia, że Boży Baranek ofiarny zstępuje na ołtarz, że naprawdę jest obecny na ołtarzu.”

Marcel Lefebvre (1905–1991) francuski biskup katolicki, twórca schizmy

Źródło: s. 44

O nauce , O wspomnieniach , Chrystus

„Moja pierwsza książka powstała w momencie, gdy odszedł mój ukochany rottweiler Bucz. Tak naprawdę, na początku to był pies mojego brata. Oddał mi go, bo zamiast szczerzyć kły, tylko się do wszystkich… „uśmiechał”! Pamiętam, że gdy Bucz trafił w końcu do nas, mój kochany kot Prezes potwornie się obraził… Wlazł na drzewo morelowe, zrywał liście i rzucał nimi w Bucza! Ale później się do siebie przekonali. Bucz był ze mną ponad osiem lat, rozumiał każde moje słowo. Gdy umarł, przyjaciele radzili mi, żebym skupiła się na pisaniu. Ta książka miała być rodzajem terapii: dlatego opisałam w niej moje smutki i rozterki i moje australijskie radości.”

Agnieszka Fitkau-Perepeczko (1942)

Źródło: Małgorzata Karnaszewska, Agnieszka Fitkau-Perepeczko - Tam jest niebo na Ziemi... http://www.m-jak-milosc.pl/76607/agnieszka-fitkau-perepeczko-tam-jest-niebo-na-ziemi.html

O książkach , O smutku , O kotach , O odejściu

„Tata prowokował i upokarzał mnie do tego stopnia, że próbowałem się na nim zemścić, więc dostawałem jeszcze bardziej. Czasem ciskałem w niego butem lub rzucałem się na niego z pięściami, dlatego obrywałem więcej niż wszyscy moi bracia razem wzięci. Stawiałem mu opór a on po prostu mnie katował.”

Michael Jackson (1958–2009) amerykański muzyk, kompozytor i autor tekstów

Źródło: autobiografia Moonwalk

O butach , O czasie

„Mnie tam na moich porannych kacach seks specjalnie nie rajcował. Wolałem to robić na nocną zmianę. Ale w nocy zawsze było to samo – ta wariatka wrzeszczała i rzucała we mnie czym popadło: telefonami, książkami telefonicznymi, butelkami, szklankami (pustymi i pełnymi), radioodbiornikami, torebkami, gitarami, popielniczkami, słownikami, pękniętymi paskami od zegarków, budzikami… Niezwykła z niej była kobieta.”

Charles Bukowski książka Faktotum

Faktotum

O kobietach , O książkach , O seksie

„PiS nie jest normalną opozycją, a sektą polityczną, posiadającą guru, misję i własnych świętych. To raczej ruch wywrotowy, który próbuje nie tyle polepszyć III RP, co ją zburzyć. Formacja ta rzuca najboleśniejsze zarzuty na przeciwników i równocześnie narzeka, że ona sama jest ofiarą „brutalnego ataku.””

Norman Davies (1939) brytyjski historyk

Źródło: wywiad dla „Newsweeka”, „Metro”, 9 sierpnia 2010.

„Ciotka Anda była starą panną. Była starą panną do szpiku kości. Była starą panną w o wiele większym stopniu, niż na przykład ciotka Luśka, jej młodsza siostra, również stara panna, która wszakże nie nosiła szczególnych znamion staropanieństwa. Ciotka Anda już przy pierwszym kontakcie nie nastręczała wątpliwości co do swego stanu. Spośród licznych cech typowej starej panny, trudnych do wyodrębnienia i opisu, choć wyraźnie widocznych w geście, postawie, słowach i zachowaniach, szczególnie rzucała się w oczy drobiazgowa pedanteria i ponadnormalna dbałość o higienę. Do miasta zawsze wychodziła w rękawiczkach, żeby nie dotknąć gołą ręką czegoś brudnego.”

Adam Augustyn (1936–2016)

Źródło: Pogrzeb starej panny

O zachowaniu , O siostrze

„Ludzie dzielą się na kapitalistów i socjalistów. Jedni i drudzy potrzebują pieniędzy. Różnią ich tylko metody zdobywania. Jeżeli kapitalista potrzebuje pieniędzy, ostro zabiera się do pracy. Jeżeli socjalista potrzebuje pieniędzy, rzuca robotę i innych namawia, by poszli w jego ślady.”

Wiktor Suworow (1947) pisarz rosyjski

Akwarium

O ludziach

„Po lasach pełno było cietrzewi. Tokowiska zaczynały się bardzo wczesną wiosną. Cietrzewie zaczynały tokować już w początkach marca. W tych miejscach robiło się z jedliny wygodne budki, wykopywało dół, by można było wygodnie nogi spuścić, obkładało się darnią, gałązkami, siadało jak na krześle i przez jedlinę obserwowało teren naokoło. Wszystko zaczynało się o drugiej, trzeciej nad ranem. Wpierw odzywał się cietrzew, który zwoływał inne, na Białorusi nazywany takawik. Zaczynał gruchać, potem raptownie słyszało się łopot skrzydeł przypominający klaskanie, brzmiało to tak: czuhsiii, czuhsiii. Pierwszy cietrzew rzucał jak gdyby wezwanie, po nim przylatywał drugi. Tokowiska bywały tak bogate, że zbierało się jakieś czterdzieści, pięćdziesiąt par. Koguty prowadziły ze sobą walkę. Walczyły nie tylko parami, czasami w jednej gromadzie zbierało się trzech, czterech samców i jeden drugiego walił na wszystkie strony. Samiczki siadały oddzielnie, tak jak damy na turnieju, w jednym rzędzie i przyglądały się. Prawdopodobnie zwycięzca szedł potem po swoje laury i odbierał nagrodę. Wszystko to zaczynało się, kiedy jeszcze było całkiem ciemno, później dopiero robiło się szaro, jaśniej i jaśniej, aż do wschodu słońca. Jeżeli działo się to na dużej polanie, na którą zaczynały padać promienie wschodzącego słońca, to w momencie kiedy tarcza słoneczna wychylała się zza horyzontu, toki zamierały zupełnie. Ten, który je zwoływał i siedział na drzewie, także cichł, bitwa ustawała, wszystko nieruchomiało. Samce i samiczki, które siedziały wygodnie, zwracały się główkami do słońca i jakieś pół minuty, czasami minutę, trwała cisza. Sprawiało to przejmujące wrażenie, było coś nadzwyczajnego w patrzeniu na ten hołd oddawany słońcu. Później zaś znowu toczyła się walka. Wszystko trwało jeszcze około pół godziny, nie dłużej, po czym ptactwo odlatywało. Wcześniej, gdy jeszcze było szaro, jak ustrzeliło się jednego samca z walczącej pary, to często drugi wskakiwał na niego i walił go dziobem, aż i jego się ustrzeliło. Strzały początkowo nie płoszyły cietrzewi, dopiero kiedy słońce było wyżej, robiły na nich wrażenie, i po jednym, drugim strzale ptaki rozpierzchały się. Cichym przykazaniem myśliwych było, aby nie wychodzić z ukrycia, dopóki cietrzewie same się nie roproszyły. Żeby nie zapamiętały, że w budkach ukryci są ludzie. Jak już odleciały, wychodziło się, zabierało zabite sztuki i wracało do domu. Wieszało się je na kilka tygodni w przewiewnym miejscu, aby mięso skruszało. Na wielkanocnym stole zawsze był cietrzew.”

Aleksandra Ziółkowska (1949) pisarka polska

Lepszy dzien nie przyszedł już
Źródło: Z miejsca na miejsce [w: Lepszy dzień nie przyszedł już], Warszawa, Iskry 2012, str 214–215

O ludziach , O domu , O wiośnie , O wrażeniach

„Co do poznania istoty Bożej, najpierw należy przyjąć, że Bóg jest. Człowiekowi rozumnemu rzuca się to w oczy.”

Tomasz z Akwinu (1225–1274) filozof i teolog katolicki

O wierze (1259–1265)

O Bogu

„Nikt nie domyśla się nawet
Że coraz mniej rzucam cienia
Tak jakby coś się skończyło
Na przykład śmieszne złudzenia”

Stanisława Celińska (1947) polska aktorka

Cytaty z piosenek wykonywanych przez S. Celińską
Źródło: „Znikanie”, sł. Dorota Czupkiewicz

„Czy miał pan dużo przygód?"
Odpowiadam machinalnie:
"Trochę." i rzucam się do tyłu, żeby uniknąć jego zionącego oddechu.
Tak, powiedziałem to machinalnie, bez zastanowienia.
Zazwyczaj jestem rzeczywiście raczej dumny, że miałem tyle przygód. Ale dzisiaj, ledwo
wymówiłem te słowa, zdjęło mnie wielkie oburzenie na siebie: zdaje mi się już że kłamię, że
przez całe życie nie miałem najmniejszej przygody, lub raczej że nie wiem, co oznacza to
słowo.”

Jean-Paul Sartre (1905–1980) powieściopisarz, dramaturg, eseista i filozof francuski, noblista

O zdjęciach , O życiu

„Zarówno egoizm, jaki i bezinteresowność zniszczą człowieka. Jeśli dusza jest zbyt egoistyczna, myśli tylko o osobistych pragnieniach i celach, a jeśli będzie żyła wystarczająco długo, nikt jej nie wesprze i wielu spróbuje ja zniszczyć. Aby przeżyć, człowiek musi stać… się silny i pozbawiony serca, że ani miłość ani przywiązanie nie będą próbowały do niego dotrzeć. W końcu taka osoba przestaje już być człowiekiem, staje się bezduszną machiną (…) Osobą zbyt bezinteresowną rzucają tu i tam potrzeby innych – ciągnęła Przedwieczna. – Bo zawsze jest więcej potrzeb, niż mogłaby zaspokoić najbardziej miłosierna istota. Jeśli taki człowiek nie będzie dość silny, aby odpowiedzieć na najpilniejsze i najbardziej palące potrzeby, albo wykrwawi się na śmierć od stawianych mu żądań, albo utraci całą serdeczność w mechanicznej pogoni, żeby zaspokoić potrzeby świata. A zatem ktoś, kto pragnie, aby jego życie miało znaczenie, musi zawsze wybierać pomiędzy egoizmem i bezinteresownością.”

L.E. Modesitt, Jr. (1943)

Wojna Ładu (1995)

O miłości , O życiu , O śmierci , O duszy

„Zbyt upokarzające i okrutne byłoby przyznanie: Polskę zgładzono, gdyż zawadzała dominującym niegdyś w Europie potęgom; Polskę przywrócono, gdy dziś panującym w Europie potęgom stała się potrzebna. „Cud” rzuca zasłonę na tę sprawę i pozwala pełną piersią napawać się dniem dzisiejszym.”

Julian Brun (1886–1942) polski dziennikarz i działacz komunistyczny

o cudach przywoływanych przez Szymona Gajowca w Przedwiośniu Stefana Żeromskiego.
Źródło: Stefana Żeromskiego tragedia pomyłek, www.nowakrytyka.pl http://www.nowakrytyka.pl/spip.php?article446

„Jestem szczęśliwy, że już jakieś sześć lat temu, kiedy rozpowszechniane przez prasę angielską oszczerstwa o Leninie prześcignęły nawet potwarze rzucane na Washingtona w roku 1780 – w dedykacji, jaką umieściłem na jednej z moich książek, którą posłałem Leninowi, powitałem w nim największego męża stanu Europy… Nie wątpię, że przyjdzie dzień, kiedy w Londynie obok posągu Wellingtona stanie posąg Lenina…”

George Bernard Shaw (1856–1950) dramaturg i prozaik irlandzki, noblista

O książkach

„Jak można w Święto Niepodległości rzucać kamieniami? 11 listopada 1939 r. zaintonowałem w siedleckim kościele Boże, coś Polskę. Pieśń wylała się na ulicę, to było wspaniałe uczucie, choć wokół okupacja. A teraz w Warszawie maszerują jacyś, urągają, niszczą, co wspólne. To jest właśnie antypolskie.”

Robert Rogalski (1920) aktor polski

Źródło: Paweł Smoleński, Opowiedziałem o tym, co dla mnie ważne, „Gazeta Wyborcza” http://wyborcza.pl/magazyn/1,129628,12911524,Opowiedzialem_o_tym__co_dla_mnie_wazne.html, 23 listopada 2012

O Bogu , O emocjach

„W tamtym okresie musiałam czasami pomagać ojcu, bo brat był jeszcze na to za mały. Pompowałam świeżą wodę i chodziłam tam i z powrotem wzdłuż kojców, czyszcząc pojemniki i napełniając je. Lubiłam to zajęcie. Taka praca wydawała mi się ważna, ceniłam też samotność, która się z nią wiązała. Później, gdy podrosłam, musiałam więcej pomagać mamie, czego nie znosiłam. Zajęcia domowe wykonywałam z rozżaleniem i wciąż rzucałam zjadliwe uwagi.”

Alice Munro (1931)

Drogie życie
Źródło: s. 390.

O samotności , O wodzie

„Proletariat obrał sobie święto wiosny za dzień swego święta, ponieważ w wielkim procesie historycznym przypadła mu podobna rola, jak wiośnie w procesie rozwijania się przyrody. Socjalizm wyzwala młode, twórcze siły społeczeństwa, rzuca podwaliny pod nowy, słoneczny świat sprawiedliwości i prawdy, kroczy na czele postępu gospodarczego, skupia w sobie bogactwo wielkich idei moralnych, w ogóle jest dźwignią powstawania i rozwoju wyższych i bujniejszych form życia ludzkości. Dzień pierwszego maja jest zatem w swej najgłębszej treści świętem wiosny.”

Adam Próchnik (1892–1942) działacz socjalistyczny i oświatowy, historyk

Źródło: Czym jest dzień 1 maja, „Jednodniówka majowa–1 maj 1920 r.” http://lewicowo.pl/czym-jest-dzien-1-maja/

O świecie , O sprawiedliwości , O wiośnie , O sile

„Rzuca błotem,
mógłby złotem.”

Karol Dusza (1930)

Źródło: Krakowski kołtun, Fraszki, „Życie Literackie” nr 17, 22 kwietnia 1956, s. 11 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14807

O życiu

„Oddzielone falującym wzgórzem
dwie armie zamaskowane
rzucają nie kończące się alleluja bitwy.
Wódz, w namiocie,
ocenia pradawną wściekłość swego ludu.
Ten drugi, wpatrzony w rubież rzeki,
widzi swój cień w innym ciele, nie mogąc się rozpoznać.”

José Lezama Lima (1910–1976) pisarz kubański

Źródło: Bitwa chińska, tłum. Andrzej Nowak

O ludziach , Wściekłość

„Bracie, możesz wierzyć nawet w kamienie, dopóki nie zaczniesz nimi we mnie rzucać.”

Wafa Sultan (1958) psychiatra amerykański, komentator polityczny

Źródło: YouTube http://www.youtube.com/watch?v=N20YLEd9XP8

„Jestem żywym zaprzeczeniem haseł rzucanych przez niektórych litewskich polityków, że litewska szkoła daje lepsze wykształcenie młodym ludziom niż szkoła polska. Nie jestem gorsza. I nikt nigdy nie wpajał mi nienawiści do państwa litewskiego.”

Ewelina Saszenko (1987)

Źródło: Marcin Kowalski, Bitwa na polskie głosy, wyborcza.pl, 17 lipca 2012 http://wyborcza.pl/duzyformat/1,127380,12144800,Bitwa_na_polskie_glosy.html

O wykształceniz , O szkole

„Zastanów się, co mówisz, rzucał
opryskliwie, ale częściej milczał,
milczał dużo, zawzięcie, nawet
kiedy pił. Potem zniknął, też
cicho. I nikt
nie słyszał, żeby umarł.”

Gintaras Grajauskas (1966)

Źródło: Wiersze wiklinowego krzesła, tłum. Izabela Korybut-Daszkiewicz

„Nie ma dobrych polskich komedii. Ja nie rzucam w życiu codziennym tekstów z tych współczesnych filmów. Wolę „Misia.””

Marcin Możdżonek (1985) siatkarz polski

Źródło: reprezentacja.net http://www.reprezentacja.net/siatkowka/seniorzy/aktualnosci/28112_mozdzonek_nie_ma_dobrych_polskich_komedii

„Artysta, który pragnie poklasku, a skarży się na małe uznanie tłumu, stoi jeszcze w przedsionku sztuki, nie czuje się jej panem, który łask nie żebrze, tylko hojną ręką je na tłum rzuca i nie pragnie podzięki – tej pragnie tylko plebejusz w duchu, jej pragnie tylko dorobkiewicz.”

Stanisław Przybyszewski (1868–1927) polski pisarz, dramaturg i publicysta

Confiteor

„Lepiej jest rzucać cień, niż w cieniu stać. Ale tymi, którzy stoją w cieniu, też nie wolno pogardzać, zwłaszcza w upalny dzień.”

Leonie Swann książka Sprawiedliwość owiec

Sprawiedliwość owiec

„Wierny ojczyźnie mojej do ostatniego momentu, walczyłem za jej wolność pod nieśmiertelnym Kościuszką. Upadła ona przed przemocą i nie pozostaje nam, jak pocieszające wspomnienie, żeśmy krew przelewali za ziemie przodków naszych, żeśmy widzieli nasze chorągwie zwycięskie pod Dubienką, Racławicami, Warszawą i Wilnem. Polacy, nadzieja powstaje! Francja zwycięża, ona się bije za sprawę narodów, starajmy się osłabić jej nieprzyjaciół. Francja pozwala nam schronienia, czekając lepszych losów dla kraju naszego, idźmy pod jej chorągwie, te są znakiem honoru i zwycięstwa. Legiony polskie formują się we Włoszech, na tej ziemi, niegdyś świątyni wolności. Już oficerowie i żołnierze, towarzysze trudów naszych i męstwa są ze mną, już się bataliony formują. Przybywajcie, koledzy, rzucajcie broń, którą wam nosić przymuszono, bijmy się za sprawę wspólną wszystkich narodów, za wolność pod walecznym Bonaparte, zwycięzcą Włoch! Triumfy Rzeczypospolitej Francuskiej są naszą jedyną nadzieją, za jej pomocą i jej aliantów może zobaczymy jeszcze domy nasze, któreśmy z rozrzewnieniem porzucili.”

Jan Henryk Dąbrowski (1755–1818) polski generał

odezwa legionowa z 20 stycznia 1797.
Źródło: J. Willaume (oprac.), Legiony Dąbrowskiego. Europa w dobie wojen napoleońskich. Teksty źródłowe do nauki historii w szkole, nr 26, Warszawa 1960

O losie , O nadziei , O historii , O wolności

„Jakaż to szczególna rzecz, pokusa! Spoglądasz na jakiś przedmiot i powoli czujesz,że rzuca na ciebie urok, wznieca niepokój, zyskuje nad tobą moc, jak twarz kobiety. Przenika cię jego czar, dziwny czar, płynący z kształtu, barwy, wyglądu; i już go kochasz, pragniesz, pożądasz. Ogarnia cię potrzeba posiadania, potrzeba z początku łagodna, jak gdyby nieśmiała, ale która rośnie, staje się gwałtowna, nieodparta.”

Guy de Maupassant (1850–1893)

Źródło: Włosy (tłum. I. Wieczorkiewicz)

O kobietach , O wyglądzie , Kochać się

„(…) trzeba uczciwie powiedzieć: tak człowiek się zagubił, wychowawcy się zgubili. Nie mają już odwagi „straszyć piekłem”. Może nawet słuchacze przestali się go lękać. Pamiętajmy, że jeszcze w niezbyt odległych czasach w kazaniach rekolekcyjnych czy misyjnych sprawy ostateczne stanowiły zawsze nienaruszalny punkt programu rozważań, a kaznodzieje umieli na ten temat mówić w sposób obrazowy i sugestywny. Iluż ludzi te kazania i nauki o sprawach ostatecznych skłoniły do nawrócenia, do spowiedzi! (…) Wstrząsały jego sumieniem, rzucały na kolana, przyprowadzały do kratek konfesjonału, miały swoje potężne oddziaływanie zbawcze.”

Jan Paweł II książka Przekroczyć próg nadziei

Źródło: Przekroczyć próg nadziei, [za:] „Egzorcysta”, marzec 2013, nr 3 (7), s. 68.

O ludziach , O piekle , O nauce , Odległy

„Patrzcie, jak drzewo rzuca długie cienie,
I nasz, i kwiatów cień pada na ziemię:
Co nie ma cienia, istnieć nie ma siły.”

Czesław Miłosz (1911–2004) polski poeta, prozaik, eseista, tłumacz i krytyk literacki, noblista

Źródło: Wiara, w: Świat (poema naiwne), Warszawa 1943 http://www.milosz.pl/w_swiat.php.

O świecie , O wierze , O drzewach , O sile

„Na szczęście dla głowy Mocka stróż kamienicy nie spał i zdążył na czas otworzyć drzwi, Mock uściskał go wylewnie i nie spiesząc się, rozpoczął mozolną wędrówkę po schodach, wpadając na Scyllę poręczy i Charybdę ściany, straszony przez Cerbera, który z wyciem i szczekaniem rzucał się w przedsionkach Hadesu za jakimiś zamkniętymi drzwiami. Mock, niepowstrzymany nawet syrenim śpiewem służącej, która usiłowała zdjąć z niego płaszcz i kapelusz, ani dziką radością psa Argosa, dotarł do Itaki swej sypialni, gdzie czekała na niego wierna Penelopa w muślinowym szlafroczku i pantoflach na obcasach.”

Marek Krajewski (1966) pisarz polski

Źródło: Wrocław, niedziela 27 listopada 1927, północ, Koniec świata w Breslau, wydanie IV wydawnictwo WAB

O szczęściu , O czasie , O czekaniu , O zdjęciach

„Jarosław Kaczyński i Antoni Macierewicz dawno powinni siedzieć. Za sponiewieranie godności Rzeczypospolitej, za insynuacje polityczne, za niszczenie autorytetu najwyższych instytucji państwa polskiego, za przyczynianie się do utraty wiarygodności Polski w Europie. Nie jest nawet ważne, czy oni mają rację, czy nie. Tak długo, jak w Rzeczypospolitej będzie można rzucać bezkarnie kalumnie pod adresem najwyższych organów państwa polskiego, nie będzie rozwoju demokracji w Polsce. Pozwalamy sobie na zbyt wiele i stwarzamy atmosferę, że można pozwolić sobie na jeszcze więcej. Pytanie tylko, czy Rzeczpospolita to wytrzyma.”

Kazimierz Kik (1947)

wypowiedź z 2012 roku.
Źródło: Prof. Kik zafascynowany „dobrą zmianą”. Edukacja super, 500 plus super. Ubolewa: Przez lata wspierałem siły, które niszczyły kraj http://www.tokfm.pl/Tokfm/7,102433,20998497,prof-kik-zafascynowany-dobra-zmiana-edukacja-super-500.html, tokfm.pl, 18 listopada 2016.

O demokracji , O sile , O zmianach , Pytanie

„Faktycznie jestem włóczykijem, długo w jednym miejscu nie zagrzeję. Ostatnio na przykład pofrunęłam do Paryża, gdzie żarłocznie rzucałam się na owoce morza: homary, langusty, krewetki, raki, ślimaki czyli – jak u nas się popularnie mówi: „robactwo morskie lub lądowe””

Ewa Złotowska (1947) aktorka polska

pochłaniając je prawie ze skorupami...
Źródło: Gdzieś jest, lecz nie wiadomo gdzie... http://www.nostalgia.pl/pszczolkamaja/wywiad/

„Nie wiem, czy to się rzuca w oczy, ale Barbara piecze tylko i wyłącznie szarlotkę. Dlatego u nas nie ma dnia na planie, żeby w kuchni, czy w pokoju nie było jabłek. Jak wchodzimy do serialowej kuchni i nie ma jabłek, to znaczy, że nie ma zdjęć.”

Teresa Lipowska (1937) aktorka polska

o serialu M jak miłość.
Źródło: Bez jabłek nie kręcimy - rozmowa z Teresą Lipowską, 26 listopada 2010 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/6565/Bez-jablek-nie-krecimy-rozmowa-z-Teresa-Lipowska.html

O miłości , O pokoju , O piekle

„Kiedy się rzuca z okna człowiek
Każdy z żyjących jest mordercą”

Teresa Socha-Lisowska (1928–2010) Polska poetka (1928-2010)

Źródło: Kiedy się rzuca z okna człowiek, „Życie Literackie” nr 41, 13 października 1957, s. 4 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14884

O życiu

„Martwią mnie wulgaryzmy rzucane w kierunku osób homoseksualnych.”

Robert Biedroń (1976) polski polityk i działacz środowiska gejowskiego

„Biada temu pięknemu i historycznemu miastu Kraków! Biada krakowskiej inteligencji, jeśli w Sejmie musi ją reprezentować poseł Jan Maria Rokita. Panie pośle – Janie Mario Rokito – jest pan z wykształcenia prawnikiem. Ukończył pan najbardziej szacowną uczelnię w kraju, a opowiada pan publicznie głupoty i rzuca pan bezpodstawne oskarżenia na innych będąc sam w gorszej sytuacji prawnej.”

Renata Beger (1958) polska polityk

do Jana Rokity.

O głupocie , O wykształceniz , O inteligencji

„Rosjanie (…) rzucają się na górali. Ziemia umyka im spod kopyt, nabierają z każdym krokiem coraz większej prędkości, pędząc na cienką, czerwoną wstęgę, obramowaną od góry lśniącą stalą.”

William Howard Russell (1820–1907)

The Russians (…) dashed at the Highlanders. The ground flies beneath their horses’ feet; gathering speed at every stride, they dash on towards that thin red streak topped with a line of steel. (ang.)
słynny fragment reportażu z bitwy pod Bałakławą (25 października 1854). Cienka, czerwona wstęga, później już jako „cienka, czerwona linia” weszła do anglosaskiej kultury jako synonim zwycięskiej i bohaterskiej walki z przeważającym wrogiem.
Źródło: Robert Chambers, Robert Carruthers, Chambers’s cyclopædia of English literature…, t. 7, Nowy Jork 1880, s. 35

O walce , O prędkości

„(…) Jest to eksperyment. Rzecz się tak przedstawia, skoro ja – że się tak wyrażę – jestem tym, który Polskę wciągnąłem w to przedsięwzięcie, to mogę powiedzieć, że daję teraz Ukraińcom możliwości. Jeśli im się uda, to się uda, nie osiągną sukcesu, to nie będą go mieć. Są dwa sposoby, by nauczyć ludzi pływania. Wolę sposób rzucania ich na głęboką wodę i zmuszania, by pływali. To właśnie robię z Ukraińcami.”

Józef Piłsudski (1867–1935) polski działacz niepodległościowy i polityk, premier, Naczelnik Państwa, twórca tzw. rządów sanacyjnych

o wsparciu Polski dla Ukraińskiej Republiki Ludowej w wywiadzie dla angielskiej gazety „Daily News”, 16 maja 1920.
Źródło: Lech Wyszczelski, Wojna polsko-rosyjska 1919–1920, t. 1, wyd. Bellona, Warszawa 2010, s. 393.

O wojnie , O ludziach , O wsparciu , O wodzie

„Mógłbym zabierać cię do parku i rzucać ci frisbee.
– Wiem, ale nie mogę.
– Kupię ci różne zabawki do gryzienia. Może być piszcząca kaczka, jeśli chcesz.
– Przykro mi, Tommy, ale nie mogę się zmienić w wilka.”

Christopher Moore (1957)

Krwiopijcy

„Jestem bardzo poruszony muzyką renesansową, ale wciąż kocham grać hard rocka – jeśli tylko jest on wyrafinowany i ma za sobą pewną myśl. Nie chcę rzucać się po scenie i robić z siebie idiotę, a widzę obecnie wiele zespołów tak robiących. Wiele rzeczy dzisiaj mnie niepokoi – jest tyle muzyki pochodnej. Gdzie się podziały progresywne kapele jak Cream, Procul Harum, Jethro Tull czy Experience? Można iść dalej, ale musimy z tym żyć.”

Ritchie Blackmore (1945) brytyjski muzyk rockowy, gitarzysta

Źródło: thehighwaystar.com, luty 1991 http://www.thehighwaystar.com/interviews/blackmore/rb199102xx.html

O myślach , O myśleniu , Kochać się

„Cieniutki księżyc rzuca na niebo światło pozbawione blasku, oświetlające równym błyskiem wzburzoną wodę. Jak od wielu lat, po raz kolejny poszukuję właściwego porównania, które pozwoliłoby mi uchwycić to cudowne rozkwitanie morza – wody i światła, które od dawna mi się wymyka. Znowu na próżno. To dla mnie symbol tego, co trwa.”

Albert Camus (1913–1960) francuski pisarz, noblista

Dzienniki z podróży

O poszukiwaniu , O świetle , O wodzie

„Jeśli się będziemy koncentrowali w obronie tylko na tych dwóch zawodnikach, to nic nam to nie da, bo inni też potrafią rzucać. Ale na pewno trzeba będzie spróbować, aby Jicha rzucił nam mniej bramek, niż w poprzednich meczach.”

Mateusz Jachlewski (1984) polski piłkarz ręczny

Źródło: Wywiad, 2010 http://www.pomorska.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20100126/SPORT99/516484957

„(…) uznanie poparte pracą daje dopiero prawdziwą satysfakcję i spełnienie. Sława dla sławy mnie nie interesuje, a nawet krępuje. Czasem czuję się nieswojo, gdy na jakiejś imprezie rzucają się na mnie fotoreporterzy. Błyski fleszy, choć miłe, nie są najważniejsze dla mnie jako aktorki.”

Aleksandra Kisio (1983) polska aktorka

Źródło: Sława ją krępuje, „Tele Tydzień” nr 52, 22 grudnia 2008 http://www.plebania.pl/roznosci/wywiady/443-aleksandra-kisio

O czasie

„Ktoś tam mijając nas rzuca nieprzyjemną uwagę… ty śpieszysz się… odchodzisz… lecz uśmiechnij się, uśmiechnij się szeroko. Jeśli ten uśmiech jest szczery, radosny – i tamten uśmiechnie się także, a cały incydent skończy się spokojnie. Spróbuj!”

Guy de Larigaudie (1908–1940)

O uśmiechu

„W maju 1979 roku, podczas swoich wielkich teoriopoetyckich sporów, młodzi krasopisarze Zbigniew Loba i Tadeusz Żukowski zakładają się o wódkę, kto wymyśli najbardziej płaską metaforę świata.
Przyszły poeta Żukowski rzuca szybko: „flądra plaży”. I niedoszły poeta Loba nic już nie może wymyślić. Bardziej płaskiego, oczywiście.
Wkrótce potem Zbigniew Loba napisał jednak ciekawą, szkoda że niewydaną, powieść Wędrowałem w ciemności.
Kto wymyślił najbardziej płaską metaforę świata?
Założę się o wódkę, że między „flądrą plaży” a „wędrówką w ciemności” istnieje dziwne, wcale niemetaforyczne podobieństwo.”

Sergiusz Sterna-Wachowiak (1953) polski poeta i prozaik

Źródło: Najbardziej płaska metafora świata w: Sceny z życia codziennego artystów, „Akcent”, nr 3/2011

„Nadchodzące wypadki rzucają cień przed sobą.”

Isadora Duncan (1877–1927) tancerka amerykańska

„Historię widzimy w przebłyskach. Czy będzie to major, czy krajobraz po bitwie, czy życie kochanki, czy batalion w kartoflisku – wszystko w przebłysku: drzewo, niecki, fasola na progu, owszem, nawet pończochy, ruch chwilowej namiętności – wszystko to rzuca się w oczy w nagłym błysku. Nie ma sposobu na objęcie całego widoku.”

Leopold Buczkowski (1905–1989) polski prozaik

Źródło: Pierwsza świetność

O życiu , O historii , O kochankach , O drzewach

„Dziewczyna rzuca się pod pociąg relacji Warszawa – Berlin,
jej wątle ciało odbija się od zderzaka lokomotywy
puszczają wszystkie szwy skóry, ścięgien, arterie żył
długo skrywane dziewczyńskie tajemnice rozsypują się
wzdłuż nasypu.”

Anna A. Tomaszewska (1968) poetka polska

Źródło: Wiersz zza granicy

O tajemnicy , O relacjach

„Rzuca się na progu… nie potrafi wstrzelić się.”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

o Robercie Kranjcu.
Skoki narciarskie, Innsbruck 2004

„Urodziłem się w kraju, w którym, jak w prawie całej Ameryce, praktykowano magię, a czarownicy porozumiewali się z niewidzialnymi mocami. Tajemnice tubylców nie zniknęły wraz z przybyciem konkwistadorów. Co więcej, katolicyzm rozpowszechnił w koloniach praktyki przywoływania tajemnych sił, demonizm czy rzucanie uroku. W mieście, w którym przeżyłem moje pierwsze lata, mówiło się, dobrze to pamiętam, o diabolicznych zjawach, upiorach i duchach, jak o czymś zupełnie normalnym. W pewnej ubogiej rodzinie, która sąsiadowała z nami, zdarzyło się na przykład, że pewnemu młodemu człowiekowi objawił się duch jakiegoś hiszpańskiego pułkownika i wyjawił mu, gdzie na podwórku zakopany jest skarb. Wprawdzie młodzieniec umarł z przerażenia, jednak jego rodzina nagle się wzbogaciła i pozostaje zamożna aż do dziś. Jednemu biskupowi ukazał się inny biskup, aby wskazać mu miejsce, gdzie znajduje się pewien dokument zagubiony w archiwum katedry. Kiedyś diabeł porwał kobietę przez okno domu, który dobrze znam. Moja babka zapewniała mnie, że nocą krąży po okolicy straszliwy mnich bez głowy oraz włochata i ogromna łapa, która błąka się samotna jak jakiś pająk z piekła rodem.”

Rubén Darío (1867–1916)

Źródło: opowiadanie Larwa, cyt. za: Tomasz Pindel, Leksykon… http://katedra.nast.pl/artykul/5133/Leksykon-hispanofantastyczny-1/, op. cit.

O kobietach , O tajemnicy , O rodzinie , O domu

„Potrzebujemy kolejnej partii chłopców. Lekkomyślnych, porywczych, zuchwałych, nieostrożnych. Pójdą pierwsi w ogień i dym, w sam środek bitwy. Widziałem, jak jeden z moich synów, wówczas dwunastolatek, stoi na szczycie klifu i krzykiem rzuca wyzwanie wrogowi. Jeszcze nikt nie dostał medalu za rozsądek.
Chłopców wykradamy, skąd się da. Nie obchodzi nas, czy są z naszej strony, czy z tej drugiej. I tak szybko zapomną, po której kiedyś byli stronie, jeżeli w ogóle są tego świadomi. W końcu, co może mieć w głowie taki siedmiolatek? Powiesz mu, że nasz sztandar jest najlepszy i najpiękniejszy, i że my jesteśmy najlepsi i najmądrzejsi, a on w to wierzy. Lubią mundury. Lubią wymyślne kapelusze z piórkami. Lubią dostawać medale. Lubią sztandary, bębny i wojenne okrzyki.”

Carol Emshwiller (1921–2019)

Chłopcy

„Wiesz, te dzisiejsze dzieciaki… Kiedy dochodzą do progu, za którym jest już względna samodzielność, rzucają się w jej wir zupełnie bezmyślnie. A potem dziwią się i patrzą na nas, kiedy zrobią jakieś głupstwo.”

Graham Masterton (1946) brytyjski pisarz

„To nie bogowie rzucają na nas klątwy, sami potępiamy siebie własnymi słowami i uczynkami.”

Sherrilyn Kenyon (1965)

Seria Mroczny Łowca, Objęcia nocy

O Bogu

„Bardzo mały człowiek może rzucać bardzo duży cień.”

Wojciech Adamiecki (1934–2008) polski dziennikarz, reportażysta, tłumacz i dyplomata

„Mieliśmy ściśle ustalony podział ról. Staszek rzucał pomysł ogólny, organizujący fabułę. Potem dorzucał jeszcze śmieszne sytuacje, bez rozpisania ich na głosy. Był naprawdę bardzo dowcipnym człowiekiem. Umiał wyłapywać z życia takie scenki. Moją rolą było ubieranie tego wszystkiego w słowa, precyzyjne ustalanie kolejności oraz zakresu tego, co widz w danym momencie powinien wiedzieć, a co powinno mu się pokazać potem. To trudne zadanie, ale lubiłem takie łamigłówki. No i wreszcie rolą Staszka było przygotowywanie posiłków (był natchnionym kucharzem), a moją – zjadanie ich.”

Jacek Fedorowicz (1937) polski satyryk i aktor

o współpracy ze Stanisławem Bareją.
Źródło: Jacek Szczerba, Artysta pierwszego dubla, „Gazeta Wyborcza”, 18 lipca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/apdu.htm

O współpracy

„Nie masz więc Radio Maryja, czasu na program błahy, czy, jak mówią, „atrakcyjny”, „dochodowy”, „reklamowy”, „biznesowy”. Ileż Wy, Ojcowie, i wszyscy Wasi Współpracownicy musicie mieć sił, by nie liczyć godzin najofiarniejszej pracy (…) Nie dziwcie się też, że jeżeli nadal będziecie służyć Prawdzie o Bogu i człowieku – a przecież będziecie!”

Kazimierz Majdański (1916–2007) polski duchowny katolicki, biskup

będą w was rzucać kamieniami, może coraz większymi i coraz celniej.
w homilii podczas pielgrzymki Rodziny Radia Maryja na Jasną Górę w 1998.
Źródło: O Radiu Maryja powiedzieli, radiomaryja.pl, 2 grudnia 2011 http://beta.radiomaryja.pl/bez-kategorii/o-radiu-maryja-powiedzieli/

O Bogu , O górach , O czasie

„Donald był psem (…) Pragnął jedynie, aby rzucano mu kij, który mógłby przynieść z powrotem po to, aby znów można było go rzucić po to, aby znów mógł go przynieść z powrotem i tak dalej, i tak dalej. Delikatnie mówiąc, Donald nie był zbyt rozgarnięty. Z pewnością nie skomponowałby IX Symfonii Beethovena.”

Kurt Vonnegut książka Galapagos

Galapagos

„Wszędzie panuje chaos. Ludzie po prostu rzucają się na wszystko w zasięgu ręki: komunizm, zdrową żywność, zen, surfing, balet, hipnozę, terapię grupową, orgie, rowery, zioła, katolicyzm, podnoszenie ciężarów, podróże, ucieczkę od rzeczywistości, wegetarianizm, Indie, malarstwo, rzeźbę, pisanie, komponowanie, dyrygenturę, wyprawy z plecakiem, jogę, kopulację, hazard, alkoholizm, wędrówki bez celu, mrożony jogurt, Beethovena, Bacha, Buddę, Chrystusa, samobójstwo, szyte na miarę garnitury, podróże odrzutowcem do Nowego Jorku, dokądkolwiek… Te fascynacje zmieniają się nieustannie, mijają, ulatują bez śladu. Ludzie po prostu muszą znaleźć sobie jakieś zajęcia w oczekiwaniu na śmierć. To chyba dobrze, że istnieje jakiś wybór.”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

Kobiety

O śmierci , O ludziach , O rzeczywostości , O samobójstwie

„Moja wrażliwość skierowana jest na pokazywanie porządnych ludzi w normalnym życiu. Panuje opinia, że porządni ludzie są nieciekawi dla filmu. Wydaje mi się, że to kwestia gustu. Mnie wystarczy jeden jakiś indywidualny rys. Znałem kiedyś bardzo zacnego człowieka, maszynistę kolei wąskotorowej. Zbliżając się do stacji, mijał swój, usytuowany tuż przy torach, domek. Za każdym razem, zima, lato, rzucał na podwórko z jadącego pociągu swoją ciężką, kolejarską teczkę, która padając wzbijała kurz. Może nie chciało mu się jej dźwigać, no i by żona wiedziała, że może już odgrzać obiad. Przez całe życie z przekonaniem kultywował ten wypracowany przez siebie zwyczaj.”

Andrzej Barański (1941) polski reżyser

Źródło: „Kino”, listopad 1998 http://www.parnas.pl/index.php?co=blog&id=12&idb=80

O życiu , O ludziach , O zimie , O lecie

„Serce ludzkie bywa czasem tak zgłodniałe, że rzuca się nawet na kamienie, nie czując ich martwoty i chłodu.”

Feliks Chwalibóg (1866–1930)

O czasie , Serce

„Z wyzwaniem rzucam światu w twarz rękawicę i obserwuję jak upada ten karłowaty olbrzym. Jednak jego upadek nie uciszy mojej nienawiści. Podobny Bogu będę błąkał się wśród obłoków świata.”

Karol Marks (1818–1883) niemiecki filozof, ekonomista i działacz rewolucyjny

O Bogu , O świecie

„Teraz już na pewno wiem, to, co wiedziałem już jako dziecko, że kino to mównica, z której poręcznie jest rzucać zapalne kopcie w trakcie uroczystych akademii” – mówił prowokator Szulkin w wywiadzie udzielonym jednemu z krytyków.”

Piotr Szulkin (1950–2018) polski reżyser, scenarzysta, pisarz

Źródło: Janusz Wróblewski, Magia kina, Warszawa 1995

O dzieciach

„Lubię pić, alkohol rozluźnia ludzi i pomaga w nawiązywaniu rozmowy. To taki hazard; wychodzisz wieczorem się napić, a nie wiesz, gdzie wylądujesz następnego ranka. Może być wspaniale, może nastąpić katastrofa – tak jakbyś rzucał kostką. Różnica pomiędzy samobójstwem a powolną kapitulacją.”

Jim Morrison (1943–1971) amerykański muzyk rockowy i poeta

Źródło: Jerry Hopkins, Danny Sugerman, Nikt nie wyjdzie stąd żywy…, op. cit.

O ludziach , O alkoholu , O piciu , O samobójstwie

„Właśnie włączyłam telewizor i nie mogę uwierzyć, że Andrzej Lepper nie żyje. Wspominam go dobrze, był człowiekiem z charyzmą. Wydaje mi się, że to, co robił, przerosło jego siły, nie wytrzymał psychicznie. Miał na pewno dobre zamiary, założenia, ale nie miał kto mu pomóc, nie miał ludzi wokół siebie, którzy mogliby go wspierać. Nie miał przyjaciół, miał złych doradców, otoczył się niewłaściwymi ludźmi. Zawsze ceniłam go za pracowitość. Nie zwracał uwagi na to, gdy pod jego adresem rzucano nieprzyjemne odzywki, robił swoje. Informacja o śmierci Andrzeja Leppera jest dla mnie szokująca. To się nie stało nagle, miał zapewne problemy, z którymi nie potrafił sobie poradzić. Nie sądzę, by Andrzeja Leppera do tak dramatycznego kroku popchnęły kłopoty finansowe, choć dziwię się, jak Samoobronę było stać na utrzymanie tak drogiego biura w Warszawie.”

Maria Zbyrowska (1956) polska działaczka polityczna

Źródło: Andrzej Lepper nie żyje. "Nie miał mu kto pomóc", gazeta.pl, 6 sierpnia 2011 http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80270,10072313,Andrzej_Lepper_nie_zyje___Nie_mial_mu_kto_pomoc_.html

O śmierci , O ludziach , O sile

„Bądź jak wiatr, który rzuca się w przestrzeń z jaskini skalnej. Wznoś się wyżej, coraz wyżej…”

Zaratusztra

2. Cytaty błędnie przypisywane Zaratusztrze
Źródło: Myślę, więc jestem: aforyzmy, maksymy, sentencje, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, Antyk, Kęty 1993, ISBN 8386482001, s. 350.

„Poza Misiem, gdzie rzucam cyckami po ekranie, nikt o to nie zadbał.”

Zofia Czerwińska (1933–2019) polska aktorka

o scenach rozbieranych.
Źródło: „Rzeczpospolita”, 15 lipca 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dnak.htm

„Przyznaję, ten, którego kochałam, był: a. martwy oraz b. chyba niespecjalnie zainteresowany podtrzymaniem romantycznego związku ze mną. Ale to nie oznaczało, że wolno mi się rzucać na pierwszego przystojniaka, jaki się nadarzy. Dziewczyna musi się kierować jakimiś zasadami…”

Meg Cabot (1967)

Cykl Pośredniczka, Nawiedzony

Kochać się

„Historię sztuki, jak zresztą i inne nauki humanistyczne o pokrewnym charakterze, spotyka najwięcej ataków ze strony artystów. W kawiarnianych dyskusjach uderza wzajemna niechęć, jaką żywią ku sobie obie strony.(…) Jakaś podświadoma pogarda występuje u malarzy lub rzeźbiarzy, z chwilą gdy zaczynają mówić o badaczach sztuki.
Oskarżenia bywają gwałtowne i nie liczące się z istotnemi faktami. Mają najczęściej charakter subiektywny, bo ludzie, którzy je rzucają, nie sprawdzają na zimno swych myśli i nie ważą każdego ze słów. Forma tych zarzutów najczęściej bywa pełna wyższości, sarkazmu, złośliwości, dowcipu.”

Karol Estreicher (młodszy) (1906–1984) polski historyk sztuki

Źródło: Wizja sztuki i historja sztuki http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=63444&dirids=1, Kraków 1933, s. 3.

O ludziach , O historii , O myślach , O charakterze

„Marzę o powrocie do czasów, kiedy ludzie emocjonalnie reagowali na przedstawienia. Może rzucanie pomidorami to byłaby ekstrawagancja i pewna przesada, ale teatr powinien budzić zdecydowane odczucia. Kiedy widz jest wciągnięty w wir zdarzeń, podniecony tym, co widzi, a aktor np. za cicho powie swoją kwestię, to widz ma prawo krzyknąć: Powiedz głośniej! Nie słyszałem!”

Wojciech Malajkat (1963) aktor polski

Źródło: Izabela Szymańska, „Gazeta Wyborcza Stołeczna”, 13 marca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wmal.htm

O ludziach

„Hipotezy – to sieci, i tylko ten, kto je rzuca, coś łowi.”

Novalis (1772–1801)

Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał K. Nowak, Warszawa 1998.

O myślach , O myśleniu

„Sztuka teatru jest najbardziej ulotną sztuką i najbardziej pańską ze wszystkich sztuk. Rzuca niedbałym gestem swe bogactwa, nie dbając o ich przetrwanie. Może dobrze, że tak jest. Konfrontacje z czasem bywają nieraz bardzo bolesne i wytrzymują je tylko nieliczni.”

Zofia Kucówna (1933) polska aktorka

Zapach szminki

O sztuce , O czasie , O bogactwie

„Rozdawanie pieniędzy na bujdy olimpijskie – to luksus, na który może pozwolić sobie tylko kraj bardzo bogaty. Gdyby całe pięć milionów „Funduszu nauki i kultury” oddano na szkoły lub szpitale, nikt rozsądny nie mógłby się oburzać, ale jeżeli naukę i sztukę nazywa się luksusem, na który państwo niema pieniędzy, i jednocześnie oddaje się te pieniądze na subsydjowanie hockeya na lodzie i skakania przez płotki, to mamy święte prawo oburzać się na takie barbarzyństwo (…) Tam gdzie ludność głoduje i mieszka w brudzie i nędzy, w kraju gdzie zarobki robotnicze są najnędzniejsze w Europie, gdzie poziom zdrowotny jest niższy niż na Bałkanach, niema sensu upajać się tem, że jedna bardzo wysoka kobieta rzuca nikomu niepotrzebnym dyskiem – trzydzieści osiem metrów”

Antoni Słonimski (1895–1976) polski poeta, felietonista, dramatopisarz, satyryk, krytyk teatralny i działacz społeczny

Źródło: „Wiadomości Literackie” nr 40, 1928

O kobietach , O pieniądzach , O nauce , Sens

„Znam też trochę lekarzy, którzy „nawrócili się”, przestali przerywać ciąże, jak już „wyskrobali” sobie dwa porządne mieszkania w Warszawie albo piękną willę. Teraz są już bardzo przeciw. O jednym lekarzu, znane nazwisko, przez lata mówiło się nawet „złota łyżka”. A teraz jest publicznie przeciw i pierwszy chce rzucać kamieniem. Nie wypada mi lub wręcz nie wolno mi wymieniać nazwisk, zwłaszcza kiedy obowiązuje mnie tajemnica lekarska, ale bardzo drażni mnie ta hipokryzja. Żonie jednego znanego przeciwnika diagnostyki prenatalnej robiłem amniopunkcję, w wielkiej tajemnicy, żonie obrońcy życia terminowałem ciążę z zespołem Downa. Pytałem: jak to jest, przecież jesteście przeciw? A oni mówili: słuchaj, to naprawdę „wyjątkowa sytuacja.””

Romuald Dębski (1956–2018) polski lekarz

Wyjątkowa, bo dotyczyła ich osobiście, a nie ich pacjentek. Bo dla pacjentek zawsze mają żelazne sumienie.
Źródło: rozmowa Aleksandry Szyłło, Dębski: Jestem z pacjentką na dobre i na złe, „Duży Format” http://wyborcza.pl/duzyformat/1,139142,16171511,Debski__Jestem_z_pacjentka_na_dobre_i_na_zle.html, wyborcza.pl, 18 czerwca 2014.

O tajemnicy

„Wolności siewca w rolę pustynną
Wyszedłem rankiem, za gwiazd;
Ręką przeczystą, ręką niewinną
W bruzd zbronowanych piach
Płodne rzucałem ziarno –
Trud poszedł jednak na marne,
Myśl tylko błogą straciłem i czas.”

Aleksander Puszkin książka Свободы сеятель пустынный

Свободы сеятель пустынный,
Я вышел рано, до звезды;
Рукою чистой и безвинной
В порабощенные бразды
Бросал живительное семя –
Но потерял я только время,
Благие мысли и труды… (ros.)
Źródło: wiersz Wolności siewca http://wiersze.wikia.com/index.php?title=Wolności_siewca&useskin=monobook, 1823

O myślach , O wolności , O czasie , O myśleniu

„Jak często z wielką bezmyślnością podchodzimy do pracy. Wykonujemy ją, aby zbyć, aby tylko wykonać. Nic nas nie obchodzi, co się wokół nas dzieje, jakby nasza praca była oderwana od wszystkiego, co nas otacza. Jakby wyglądał człowiek, który tłukłby kamienie i za siebie rzucał nie patrząc, co się z nimi stanie, czy padną w okno wystawy sklepowej, czy na dach, czy gdzie w pole. O nie! On wyrabiając kamienie, musi wiedzieć gdzie je rzucić. On jest związany z tą robotą, on musi wczuć się w całość, bo jest jednostką pracującą w tej całości.”

Wincenta Jadwiga Jaroszewska (1900–1937) polska zakonnica

refleksje z 14 listopada 1935 o pracy.
Źródło: Siostry Benedyktynki Samarytanki Krzyża Chrystusowego – Przesłanie Matki Wincenty Jadwigi Jaroszewskiej. http://www.samarytankiosb.pl/zalozycielka2f.html

O matce , O siostrze

„Opisujemy świat w kategoriach moralnych, niczym sędziowie, a powinniśmy najpierw w kategoriach metafizycznych i duchowych. Prawdziwa wiara to komunia, wspólnota i miłość.
I modlitwa, która jest wcześniejsza i bardziej podstawowa niż przykazania, kodeksy, encykliki czy bioetyka, o której tyle w Polsce rozprawiamy. Bez pokory i prostoty właściwej modlitwie te rozmowy nie mają większego sensu, bo to już nie są rozmowy, tylko rzucanie kamieniem z odległego brzegu.”

Krzysztof Mądel (1966) polski jezuita, filozof, teolog moralista, etyk rynku i demokracji

Źródło: rozmowa Aleksandry Klich, Kto się boi Franciszka?, „Gazeta Wyborcza”, 3–4 sierpnia 2013.

O miłości , O świecie , O wierze , Sens

„Zbierają krągłe bulwy, jak jaja spod kwoki,
I rzucają je w wiadro lub ceber głęboki,
Co głucho brzmią jak bębny na odmarsz jesieni.”

Leopold Staff (1878–1957) poeta polski

Źródło: Kartoflisko

Jesień

„Ja tak spontanicznie rzucałem się na ten swój tapczan i po nocach pisałem. Pisałem z jakiejś potrzeby. Czułem, że powinienem ślad swojej egzystencji, swojego pobytu tutaj zostawić. Nie wiem dla kogo. Może dla nikogo.”

Tadeusz Konwicki (1926–2015) polski prozaik, scenarzysta, reżyser

Źródło: Co ja tu robię? Tadeusz Konwicki, reż. Janusz Anderman, 2009.

O nocy

„Nigdy nie rzucaj na stół wszystkich kart.”

Robert Ludlum (1927–2001) pisarz amerykański

Klątwa Prometeusza

„Kiedyś, przed laty, w ostatniej sekundzie obrzydliwie ustawionego meczu o Mistrzostwo Polski, sędzia podyktował karnego w samej końcówce. Straszny mecz. Kibice rzucali butami. Prowadziliśmy 19:18. Rzuciłem 12 bramek. Ostatnie dwie sekundy… a sędzia na chama dyktuje dla nich rzut karny. Piłkarze wzięli się do bójki. A ja odkręciłem korek i wylałem mu na głowę całą flaszkę zimnej wody…”

Bogdan Wenta (1961) polski piłkarz ręczny

Źródło: malemen.pl http://www.malemen.pl/mmextra/8

O butach , O lecie

„Kiedy tylko cierpię na bezsenność, rzucam okiem na zdjęcie Toyoty Camry i momentalnie odpadam.”

Jeremy Clarkson (1960) angielski dziennikarz motoryzacyjny

O cierpieniu , O zdjęciach

„Czyż nie wieszali ludzi głową w dół, nie topili w workach, nie krzyżowali na deskach, nie grzebali żywcem, nie miażdżyli na śmierć? Nie zmuszali ich do jedzenia odchodów? Nie zdzierali im skóry batem? Nie rzucali żywcem na pożarcie przez robaki i mrówki albo zostawiali przywiązanych na bagnach, by pożarły ich komary? Nie wrzucali ich do kotłów wrzącego syropu? Nie wpychali mężczyzn i kobiet do beczek, najeżonych wewnątrz kolcami i nie staczali ich ze zboczy w przepaść? Nie rzucali nieszczęsnych czarnych psom ludojadom, dopóki te nie były już tak nażarte ludzkim mięsem, że okaleczone ofiary dobijano bagnetami i sztyletami?”

Pompee Valentin Vastey (1781–1820)

w 1814, usprawiedliwiając wymordowanie w 1804 roku kilku tysięcy białych kolonistów ocalałych z powstania niewolników w Haiti.
Źródło: Adam Węgłowski, Żywe trupy. Prawdziwa historia zombie, Kraków 2016, s. 61.

O śmierci , O kobietach , O ludziach , O jedzeniu

„Powiedział, że mam zakaz rozmów z dziennikarzami, żadnych zdjęć. To ja mówię: „Co, mam się rzucać na ulicy na fotoreportera, jak mi zdjęcie zrobi?”. A Lepper: „Tak, wtedy trzeba uciekać”. Potem mówi, że nie wolno mi jeździć hummerem ani maybachem. To co? Rowerem mam przyjeżdżać do Sejmu? Więc odpowiadam Lepperowi: „Ale hummer jeszcze pół roku temu był OK?”. Do Krakowa ich woziłem i przez godzinę jeździliśmy w tę i z powrotem jak idioci, żeby wszyscy Leppera widzieli. Potem mówi do mnie: „Bo pokazuje pan pieniądze”. A pół roku temu moje pieniądze były dobre? Smakowały? – pytam go. Dopiero potem było głosowanie nad wykluczeniem mnie z klubu parlamentarnego. Po głosowaniu 30 posłów do mnie przyszło. Tłumaczyli, że musieli głosować „za”. Mam rodzinę, kredyty, nie dziw się – przekonywali.”

Piotr Misztal (1965) polski przedsiębiorca i polityk

o swojej rozmowie z Andrzejem Lepperem.

O pieniądzach , O rodzinie , O zdjęciach , O idiotach

„Przezorne włóczęgi, włóczęgi i batjary polityczne, które niedawno jeszcze pucowały buty fedfeblom pruskim (…) mają teraz zuchwałą bo bezkarną czelność rzucania sobie na „luft” słóweczkiem Targowica.”

Adolf Nowaczyński (1876–1944) polski pisarz, satyryk, działacz polityczny

Źródło: „Myśl Narodowa”, 30 czerwca 1926

O butach , O myślach , O myśleniu

„Ten incydent nie rzuca jednak takiego cienia na osobę Kotlińskiego, by nie mógł kandydować.”

Janusz Palikot (1964) polski polityk

o współpracy oraz przeprowadzaniu wywiadów z mordercą ks. Jerzego Popiełuszki.
Źródło: Były ksiądz, założyciel „Fakty i Mity” na liście Palikota, dziennikwschodni.pl, 20 lipca 2011 http://www.dziennikwschodni.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20110720/KRAJSWIAT/432046389

O współpracy

„Znów więc ten Chopin, od którego uciekałem pod koniec lat osiemdziesiątych, który wypełnił całą dekadę swoją muzyką. Począwszy od strajków w Gdańsku i Szczecinie, od zakładania Solidarności – był wciąż w tle. Patriotyczny podmuch muzyczny. Wykorzystywali go organizatorzy mszy za ojczyznę i opozycyjnych wieczornic, twórcy anty-reżimowych filmów i władza – na wszystkich poziomach przekazu. Muzyka Chopina współbrzmiała z powtarzanym w kółko wystąpieniem towarzysza generała, ogłaszającego wprowadzenie stanu wojennego. Była wręcz jedyną muzyką, jaką można było usłyszeć w radiu w pierwszych dniach tego stanu. A potem rozbrzmiewała na rozpoczęcie i na zakończenie programów telewizyjnych i radiowych, przed przemówieniami i po przemówieniach. Rozbrzmiewała – jeśli nic innego nie można było zaproponować – jako wypełniacz lub jako ważny punkt programu. Słychać ją było, gdy na budynkach pojawiły się hasła: „Wrona skona” i „Zima wasza, wiosna nasza”, gdy czołgi jeździły po ulicach i żołnierze grzali dłonie przy koksownikach, gdy opozycjoniści ośmieszali esbeków i gdy esbecy zabijali opozycjonistów, gdy milicjanci pałowali krnąbrne społeczeństwo i gdy społeczeństwo rzucało w nich kamieniami lub zapalało świece w oknach. Preludia, mazurki, walce nadawał Głos Ameryki, Radio Wolna Europa i następcy Macieja Szczepańskiego. Wszyscy przymilali się do Chopina, wszyscy go puszczali i wszyscy słuchali – stojąc w kolejkach za papierosami i wołowiną z kością, w czasie przesłuchań i akademii, idąc ze strachu na wybory i czytając wydane w podziemiu wiersze Miłosza, ciesząc się, gdy Lechowi Wałęsie przyznano Pokojową Nagrodę Nobla i gdy zniesiono kartki na masło, oglądając w telewizji parodię procesu Piotrowskiego i jego kolegów, i chowając księdza Popiełuszkę. Słuchaliśmy tej naszej muzyki z coraz większym znudzeniem, z coraz większą dezaprobatą.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Koncert wyszehradzki – Pogranicza Nr 4/2002

O strachu , O muzyce , O wiośnie , O zimie

„(…) występowałam w telewizyjnych Marzeniach Marcina Dańca jeszcze w szkole średniej, ale jako ozdobnik. A wzięło się to stąd, że wcześniej brałam udział w pokazach mody w krakowskiej telewizji i ktoś mnie polecił Marcinowi Dańcowi. Moja rola polegała na odgrywaniu na scenie różnych wcieleń, byłam rzucana na głęboką wodę, i radź sobie, dziewczyno! Nie wiem, na ile zaważył brak świadomości tego, czego się podejmuję, na ile odwaga. Ale teraz wspominam to doświadczenie z rozrzewnieniem. Miało ogromny wpływ na decyzję o zdawaniu do szkoły teatralnej.”

Urszula Grabowska (1976) polska aktorka

Źródło: Rośnie we mnie spokój, „Zwierciadło” nr 3, 11 marca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/112790.html

O decyzjach , O wodzie , O odwadze

„Miłość duszy nie jest jeszcze taka, jak Bóg tego żąda. Dusza nagle traci obecność Bożą. Powstają w niej różne błędy i wady, z którymi musi toczyć zaciekły bój. Wszystkie błędy podnoszą głowę, jednak czujność jej jest wielka. Na miejsce dawnej obecności Bożej wstąpiła oschłość i posucha duchowa, nie czuje smaku w ćwiczeniach duchownych, nie może się modlić, ani tak jak dawniej, ani jak teraz się modliła. Rzuca się we wszystkie strony i nie znajduje zadowolenia. Bóg się przed nią ukrył, a ona w stworzeniu pociechy nie znajduje i żadne stworzenie nie umie jej pocieszyć. Dusza pragnie namiętnie Boga, ale widzi swą nędzę, zaczyna odczuwać sprawiedliwość Bożą. Widzi jakoby utraciła wszystkie dary Boże, umysł jej jest jakby przyćmiony, ciemność zapada w całej jej duszy, zaczyna się udręka co do nie pojęcia. Dusza starała się przedstawić stan swej duszy spowiednikowi, lecz nie została zrozumiana. Zapada jeszcze w większe niepokoje. Szatan zaczyna swe dzieło.”

Faustyna Kowalska książka Dzienniczek

Dzienniczek
Źródło: cytat z „Dzienniczka” nr 96

O miłości , O Bogu , O sprawiedliwości , O ćwiczeniach

„(…) trudną sytuacją jest wspólna scena z Robertem Górskim. Górskiego nazywamy „Walcem”. On jest jak burza. Bardzo lubię Górala, ma niesamowity talent, dużo pisze, jest bardzo kreatywny, ale w serialu jest jak walec, nie patrzy na innych. W Spadkobiercach trzeba współpracować, takie są reguły. Rzucasz coś, ktoś ci odpowiada. Nie ma pośpiechu.”

Dariusz Kamys (1963) polski artysta kabaretowy

Źródło: Seweryn Domagała, Wywiad z Dariuszem Kamysem, 6 kwietnia 2008 http://www.sewi.pl/wywiady/wywiad-z-dariuszem-kamysem-kabaretbloxpl/

„Była to największa masakra, jaką w życiu widziałem. Zdesperowani strzelali na chybił trafił, jak szaleni, wspinali się na drzewa, po czym spadali z nich przeszyci kulami z karabinów maszynowych, rzucali się do ataku ku miejscom, z których prowadzono do nich ogień i nie docierali. Szli z odkrytą piersią, stanowiąc znakomity cel dla naszych kul. Ich broń, którą poświęcił biskup Granady, na nic się teraz nie zdawała.”

Augusto Sandino (1895–1934)

o zasadzce partyzantki sandinistowskiej, która dokonała ataku na maszerującą kolumnę piechoty morskiej w dniu 27 lutego 1928 w okolicach miasta Jinotega.
Źródło: Zbigniew Marcin Kowalewski, Guerilla latyno-amerykańska, Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1978, s. 23.

„Dowodem na takie życiowe credo wielu jest wielomilionowa publiczność różnego rodzaju sitcomów, telewizyjnych show i seriali, lektury brukowców oraz temu podobnych rozrywek. Rzuca się więc łatwo w oczy brak dążeń, aspiracji, czy elementarnej chęci spełniania indywidualnych marzeń. Ludzie ci znajdują substytut własnego szczęścia w postaci ekranowej papki i sukcesów podobnych sobie przedstawicieli tzw. przeciętnego zjadacza chleba. Jeżeli dodamy do tego modną w cywilizacji Zachodu postawę, że najważniejsze to być i mieć, „vox populi”, jego stosunkiem roszczeniowym (to i to mi się należy), zawiść, brak życzliwości, obraz naszego świata nie napawa optymizmem.”

Przemysław Mieszko Rudź (1976)

Źródło: Damian Koczkodon, Przemysław Rudź – Jestem wielkim piewcą wolności człowieka, 28 sierpnia 2011 http://elmuzyka.blogspot.com/2011/08/przemysaw-rudz-jestem-wielkim-piewca.html

O ludziach , O optymiźmie , O wolności , O sukcesie

„Nasi wojskowi, zwłaszcza typu Pstrokońskiego, już chcą wprowadzać numerus clausus w instytucjach wojskowych. I nasi antysemici, i nacjonaliści żydowscy (Żabotyńczycy) rzucają myśl czysto żydowskich oddziałów z polskim dowództwem. Politycznie jest to bardzo niepożądane i dobrze by było, aby w Londynie takiej myśli nie faworyzowano.”

Stanisław Kot (1885–1975) historyk polski, działacz ruchu ludowego

w depeszy z października 1941 do rządu w Londynie, o reakcji polskich oficerów na masowy (ponad 40 proc. ochotników) napływ do Armii Andersa polskich Żydów zwolnionych z łagrów.
Źródło: Krystyna Kersten, Polacy-Żydzi-Komunizm. Anatomia półprawd 1939–1968, Warszawa 1992, s. 35.

O myślach , O myśleniu

„Tonącym we łzach rzuca się także koło ratunkowe.”

Elżbieta Grabosz

Łza