Cytaty na temat posiadać
strona 2

Paweł Edelman Fotografia
Mike Figgis Fotografia
Blaise Pascal Fotografia
Mahomet Fotografia
Lech Kaczyński Fotografia

„Jeśli ktoś posiada pieniądze, to skądś je ma.”

Lech Kaczyński (1949–2010) polski polityk, prezydent Polski

Źródło: Witold Gadomski, „Jeśli ktoś posiada pieniądze, to skądś je ma”, „Gazeta Wyborcza” nr 204, 1 września 2007, s. 3.

„Dobry dyktator to stworzenie tak rzadkie, że naród, który takowe posiada, musi nie tylko przedłużać mu okres sprawowania władzy, lecz samo jego życie.”

Francisco Bulnes (1847–1924)

wypowiedziane w 1887.
Źródło: Tadeusz Łepkowski, Historia Meksyku, Wrocław, Ossolineum, 1986, s. 293

Konstanty Schmidt-Ciążyński Fotografia

„Sprawy miejskie
Posiedzenie Rady Miejskiej d. 1 kwietnia.
(…)
Z porządku dziennego r. m. Dr F. Jakubowski uzasadnia wnioski co do nabycia przez gminę dla Muzeum Narodowego zbioru kamei i gem p. Schmidta-Ciążyńskiego. Sprawozdawca podnosi wysoką wartość tego zbioru, jakiego nie posiada w takiej ilości żadna instytucya, a zbiór ten mieści 2,500 sztuk kamei i gem. Wartość tę zbioru sprawdzili wysłani do Wiednia pp. Maryan Sokołowski i Zygmunt Cieszkowski. Za zbiór ten, którego wykaz szczegółowy odczytuje sprawozdawca, zażądał właściciel wypłaty rocznej renty w sumie 3,600 złr. Suma ta przedstawia się jako mała w porównaniu z wartością zbioru, lecz ponieważ było za ciężko dla Rady ponosić takową wyłącznie, dlatego zwrócono się do Sejmu z prośbą o subwencyę jak najwyższą na ten cel, a Sejm przeznaczył 1,000 złr., przez co umożliwił nabycie zbioru. Prócz kamei i gem ofiaruje p. Schmidt-Ciążyński dla Muzeum 61 obrazów, które się już tam znajdują i 67 sztuk obrazów, które tymczasowo do Rapperswylu posłał, a których odebranie będzie połączone z pewnemi trudnościami. W ocenienie szczegółowe zbioru nie wdaje się sprawozdawca, znanym on jest bowiem z wystawy Sobieskiego, i prosi wreszcie Radę o przyjęcie wniosków, które brzmią następnie:
1) Gmina miasta Krakowa nabywa od p. Konstantego Schmidt-Ciążyńskiego zbiór kamei i gemm na własność, na rzecz Muzeum Narodowego w Krakowie, za rentę dożywotnią p. Konstantemu Schmidt Ciążyńskiemu, rocznie począwszy od 1 stycznia. 1885 w ilości 3600 zł. aw. w ratach półrocznych z góry opłacać się mającą. 2) Nabycie dokonanem zostaje na podstawie wykazu inwentarycznego dołączonego. 3) Renta roczna, w ustępie 1) określona, wypłacaną będzie w ten sposób, iż na ten cel użytą będzie suma 1000 złr. przez Sejm krajowy na ten cel przeznaczona, zaś resztę, w ilości 2600 złr. wa. wypłacać będzie gmina m. Krakowa z funduszów bieżących. 4) Poleca się Sekcyi skarbowej, aby fundusz na zapłacenie renty tegorocznej obmyśliła i do dyspozycyi Pana Prezydenta pozostawiła, tudzież, aby na przyszłość odpowiednie fundusze w budżecie rocznym zamieszczała. 5) Do zawarcia i podpisania umowy z p. Konstantym Schmidt Ciążyńskim, upoważnia Rada miejska Pana Prezydenta, tudzież Radców pp. Dra Faustyna Jakubowskiego i Dra Henryka Jordana.
Po otwarciu dyskusyi nad wnioskami, zabiera głos r. m. Baranowski, który sądzi, iż właśnie dlatego, że Muzeum jest Narodowe, Sejm powinien dać większą subwencyę, a mianowicie 2,600 złr., miasto zaś mogłoby się przyczynić kwotą 1,000 złr. Zawielki to ciężar dla gminy, dlatego oświadcza, iż głosować będzie przeciw wnioskom.
R. m. Dr Warschauer rozbiera szczegółowo charakter wydatków miejskich i dzieli takowe na egoistyczne, tj. potrzebne na budowę bruków, kanałów itd., i na wydatki krajowe, do których miasto przyczyniać się musi. Ani z jednego, ani z drugiego funduszu wydatku na nabycie kamei czynić nie można. Mówca był przeciwny założeniu Muzeum, które obecnie już kosztuje gminę 3,000 złr., a które przysporzyło miastu dwóch urzędników i woźnego. Niezawodnie jest ładnie, żeby były Muzea, galerye; niezawodnie, że zbiór rzeczony jest cenny, że ma pretium affectionis; niezawodnie, że ma gmina pewne obowiązki względem kraju, ale nie tak wielkie, bo przypuśćmy, że Sejm w którymkolwiek roku nie da subwencyi, to wtedy cały jej ciężar spadnie na miasto, za rzecz, która nie jest w ścisłym związku z Muzeum Narodowem, chyba o tyle, o ile działy sztuki wogóle mają związek ze sobą. Mówca doradza, aby i zamożne prywatne osoby przyczyniły się do nabycia, i proponuje następujący rozkład kwoty: Sejm niech da 1/3, miasto 1/3 i ludzie prywatni 1/3. Pieniądze są, trzeba je dać.
R. m. prezes Majer jest za wnioskami, ale musi się usprawiedliwić, dlaczego. Wiele jest prawdy w słowach mówcy poprzedniego, i gdyby nie pewne względy, nie mógłby oświadczyć się za nabyciem zbioru. Na wszelkie targi, jak podobny, bo inaczej układu na przeżycie nazwać nie można, wzdryga się jego sumienie, inna rzecz bowiem, jeżeli rodzice odstępują dzieciom majątek, a sobie zastrzegają rentę. Przyznaje mówca, że zbiór ten, to rzecz przydatna, ale pierwej iść powinny potrzeby konieczne. Gdyby nie było Muzeum Narodowego, to nikomu nie postałoby w głowie nabywanie zbioru, ale skoro Muzeum jest, to naszym obowiązkiem, aby się rozrastało. Znawcy powiadają, że nabytek robimy za cenę stosunkowo niską; znawcy w Wiedniu orzekli, iż wartość samego materyału, nie licząc wartości sztuki, oszacować można na 40,000 do 50,000 złr. Ale to wszystko mając na względzie, nie mógłby jeszcze mówca za nabyciem wotować, gdyby nie zasiłek, jaki przeznaczył Sejm w kwocie 1,000 złr., a nie traćmy nadziei, że usiłowaniom naszych posłów uda się więcej uzyskać. Drugim względem, skłaniającym mowcę do głosowania za nabyciem, jest zapewnienie, że znajdzie się fundusz i to taki, iż miasto ciężaru nie poniesie.
R. m. Dr Machalski wyjaśnia poprzedniemu mówcy, iż niema najmniejszej niemoralności co do zachodzącego tu dożywocia, bo ono jest uświęconem we wszystkich społeczeństwach cywilizowanych. Rada nie spekuluje tu na życie niczyje, a życie p. Schmidta-Ciążyńskiego jest w ręku Boskiem.
R. m. Rehman zapytuje, czy subwencya Sejmu jest jednorazową, czy też będzie udzielaną i na przyszłość.
R. m. Romanowicz wyjaśnia, że jest to datek roczny, więc nie potrzeba będzie wnosić petycye, bo odnośną kwotę będzie wstawiał co roku Wydział krajowy; nie chroni to wszakże tej rubryki od tego, że może się za nią nie podnieść większość rąk, czego przecież po reprezentacyi kraju przypuścić nie można, aby się w tym względzie taka większość nie znalazła.
Sprawozdawca Dr F. Jakubowski dodaje do wyjaśnienia r. m. Machalskiego tę uwagę, że jeżeli rodzice dzieciom majątek zostawiają, a sobie rentę dożywotnią zastrzegają, to tutaj obywatel przychodzi i mówi: oddaję wam wszystko, co mam, całą moją własność, dajcie mi rentę dożywotnią. Tu propozycya wychodzi z jego strony i jemu wolno tak postąpić; Co do r. m. Warschauera, który mówi: niech ktoś da, to nie od nas zawisło, by dał, ani Sejmu także do większej ofiary zmusić nie możemy, Sejmu, który w trudnych warunkach ofiarował 1000 złr. Jeżeli zaś ktoś ma dać, to nie od nas także zawisło, ale trzeba rozpocząć składać datki, a radca Warschauer rozpoczął od proponowania datków. Radca Warschauer dzieli także wydatki na niższe i wyższe, lecz ile razy przychodzimy z żądaniem niższych wydatków, to nam mówią o wyższych, ile zaś razy żądamy wydatków na wyższe cele, to nam mówią o brukach, kanałach itd. Gdy szło n. p. o szkołę przemysłową, to mówiono: po co szkoła przemysłowa! I zdaje się, ze słów p. Warschauera, jak gdyby gmina Krakowa mogła tylko kanały i bruki budować i ten jedynie miała obowiązek. Muzeum, przeciw któremu występuje p. Warschauer, ma dziś dziesięć razy większą wartość, niż suma, jaką na nie gmina wydała. Sprawozdawca wskazuje i na te wyższe cele, jakie miasto Kraków ma do spełnienia wobec kraju i narodu i prosi jeszcze raz o uchwalenie wniosków.
W głosowaniu imiennem, zarządzonem na wniosek r. m. Epsteina, głosowali za: Armółowicz, Dr Bobrzyński, Dr Bochenek, Geissler, Dr Hajdukiewicz, Dr F. Jakubowski, Dr Jakubowski Maciej, Dr Jordan, Dr Kasparek, dyrektor Kieszkowski, Knaus. JE. Dr Kopff, Dr Kohn, Dr Lisowski, Dr Majer, Dr Machalski, Muczkowski, hr. Potocki, Romanowicz, Dr Rosenblatt, Dr Straszewski, Szpakowski, hr. Tamowski, Zaremba, Dr Zatorski, Dr Zoll. Razem 26 głosów.
Przeciw głosowali: Dr Asnyk, Baranowski, Birnbaum, Epstein, Grosse, Gwiazdomorski, Kwiatkowski, Dr Oetinger, Rehman, Stockmar, Dr Warschauer, Zieleniewski. Razem 12 głosów.
Wstrzymali się od głosowania: Chęciński, Dr Domanski, Fedorowicz, Feintuch, wiceprezydent Friedlein, Goebel, Dr Horowitz, X. Midowicz, Mendelsburg, Schwarz.
Nieobecni: Chrzanowski Leon, Goldgardt, Matusińsiki, hr. Mieroszowski, Mirtenbaum, Dr Pareński, Dr Pieniążek, Dr Retinger, Rzewuski, Spira, Dr Weigel.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 76, 3 kwietnia 1885, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

Alfred de Musset Fotografia

„Ten umrze nie skarżąc się: posiadał kobietę, którą kochał.”

celui-là mourra sans se plaindre : il a eu la femme qu’il aimait. (fr.)
Spowiedź dziecięcia wieku
Źródło: cz. III, rozdz. XI http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/spowiedz-dzieciecia-wieku.html, tłum. Tadeusz Boy-Żeleński.

Jorge Luis Borges Fotografia
Robert Gliński Fotografia

„Z pomysłem zrobienia filmu o Katyniu wystąpił osiem lat temu Lew Rywin. (…) Bardzo szybko zdaliśmy sobie sprawę z tego, że największym problemem przy realizacji tej produkcji będzie nie kwestia pieniędzy czy obsady aktorskiej, ale właśnie scenariusza. Taka opowieść musiała się składać z ogromnej ilości szczegółów, a scenarzysta zajmujący się tym tematem powinien posiadać ogromną wiedzę o tragedii, która rozegrała się wiosną 1940 roku. Niestety, na horyzoncie nie pojawił się nikt, kto potrafiłby napisać taki scenariusz. Rywin rozpisał nawet taki wewnętrzny konkurs, to znaczy zaproponował kilku wybranym scenarzystom przedstawienie pomysłu na taki film. Konkurs ten nie przyniósł jakiś rewelacyjnych efektów, a najciekawszym z nich był pomysł zaprezentowany przez Jerzego Janickiego i Andrzeja Mularczyka. Pomysł ten jednak został odrzucony, ponieważ jego wizja miała za bardzo reportażowo-telewizyjny charakter. Wtedy zaproponowałem, żeby scenariusz napisał Cezary Harasimowicz. Czarek zaproponował opowieść bazującą po części na losach swojego dziadka, który był polskim oficerem i tylko cudem nie trafił do obozu. Jego scenariusz przedstawia tragizm kampanii wrześniowej oraz odmalowuje portret głównego bohatera zanim dostał się do Katynia. Najistotniejsza część scenariusza rozgrywa się w obozie w Kozielsku, gdzie przesłuchujący więźniów enkawudzista prowadzi brutalną grę o duszę polskiego oficera, próbując go zwerbować do sowieckiego wywiadu. Stawką tej rozgrywki jest życie Polaka. (…) Scenariusz Czarka został poddany kilku przeróbkom i wreszcie w 1998 Rywin zdecydował, że robimy ten film. Natychmiast rozpoczęliśmy przygotowania. Byliśmy w Rosji, zwiedzaliśmy monastyr w Kozielsku, byliśmy również w Katyniu, żeby zobaczyć, jak wygląda dzisiaj ów złowieszczy las. Spotykaliśmy się również z ludźmi, którzy pamiętają tamte czasy. W czasie tej dokumentacji był z nami również scenograf Jacek Osadowski, który przygotował wstępne projekty dekoracji.(…) Zaczęliśmy angażować aktorów, była już w większości skompletowana ekipa realizacyjna, był harmonogram zdjęć. Według niego zdjęcia miały rozpocząć się we wrześniu 1999 roku. Prowadziliśmy również rozmowy z kaskaderami. Nagle któregoś dnia, to było na wiosnę ubiegłego roku, Rywin zaprosił mnie i Frykowskiego do swojego gabinetu i oświadczył, że nie będziemy robić tego filmu, ponieważ Andrzej Wajda zamierza robić film o Katyniu. Co więcej, Wajda uważa, iż tylko on powinien zrobić taki film, a jeśli tak jest w rzeczywistości, to nie będziemy w stanie zdobyć pieniędzy na tę produkcję, ponieważ sprzeciw Wajdy podparty jego wielkim autorytetem sprawi, że stanie się to bardzo trudne.”

Robert Gliński (1952) polski reżyser

Źródło: Wywiad, 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1069

Arystoteles Fotografia
Hannah Arendt Fotografia

„Jedynie obserwator, nigdy zaś aktor, nie może rozumieć i wiedzieć, co dokonuje się w widowisku.(…) Podstawowe jest tu przekonanie, że wyłącznie obserwator posiada miejsce, które umożliwia oglądanie całości sztuki.”

Hannah Arendt (1906–1975) amerykańska teoretyk polityki, filozof i publicystka

Źródło: O myśleniu, Warszawa 1989, tłum. Hanna Buczyńska-Garewicz, s. 26.

Rainer Maria Rilke Fotografia
François Rabelais Fotografia

„Nie posiadam nic cennego. Zostawiam wiele długów. Resztę zapisuję biednym.”

François Rabelais (1494–1553) francuski pisarz

słowa przypisywane Rabelaisowi jako jego ostatnia wola.
Źródło: Aidan Reynolds, William E. Charlton, Arthur Machen: A Short Account of His Life and Work, 1964, s. 186.

Józef Górski Fotografia
Chris Hedges Fotografia

„Siła prawdy i siła miłości  – nie tej sentymentalnej, lecz tej o której mówił Martin Luther King  – to siła, którą posiada ruch Occupy Wall Street, i która tak bardzo przeraża państwo. Wierzę, że z tą siłą – jeśli w niej wytrwamy  –  pokonamy ich.”

Chris Hedges (1956)

fragment przemówienia z 18 marca 2012 r.
Źródło: Siła prawdy, przeł. M. Sutowski, krytykapolityczna.pl, 22 marca 2012 http://www.krytykapolityczna.pl/Opinie/HedgesSilaprawdy/menuid-1.html

David Gilmour Fotografia

„Roger nie ma obecnie prawa mówić mi, co mam robić ze swoim życiem, chociaż wierzy, że takie prawo posiada. I nigdy nie zrujnuje mojej kariery, chociaż ostatnio próbuje.”

David Gilmour (1946) brytyjski muzyk rockowy, gitarzysta i wokalista

Źródło: Penthouse, wrzesień 1988, odnośnie Rogera Watersa

Marek Nowakowski Fotografia
Maria Valtorta Fotografia
Hans-Hermann Hoppe Fotografia
Dan Brown Fotografia
Marilyn Manson Fotografia
Wojciech Eichelberger Fotografia
Peter H. Buck Fotografia
Faust Socyn Fotografia

„Nie ma sprawiedliwości tam, gdzie jeden nie ma nic, a drugi posiada więcej, niż mu potrzeba.”

Faust Socyn (1539–1604) włoski filozof, reformator religijny, działający w Polsce

Źródło: Ludwik Chmaj, Wykłady Rakowskie Fausta Socyna, s. 193. http://www.apologeta.nazwa.pl/teologia/Wyklady%20Rakowskie%20Fausta%20Socyna.pdf

Wiktor Zborowski Fotografia
Jacek Woroniecki Fotografia
Jane Fonda Fotografia
Bronisław Baczko Fotografia
Stanisław Bułak-Bałachowicz Fotografia
Tadeusz Żenczykowski Fotografia

„Szeroko używana przez komunistyczną propagandę teoria głosi, że Powstanie wywołała „reakcja polska” dla walki o zdobycie władzy. A przecież w Polsce Podziemnej (nazywanej w języku komunistycznym „reakcją”) działał od dawna prawowity aparat władzy, reprezentujący Rząd Polski i z jego ramienia nie tylko wskazujący społeczeństwu zasady postępowania pod okupacją, ale kierujący podziemnym szkolnictwem, sądownictwem, pomocą, społeczna, działalnością kulturalną i wielu innymi dziedzinami życia kraju. Delegatura Rządu – przekształcona później w Krajową Radę Ministrów – posiadała powszechny autorytet, wspierany przez Radę Jedności Narodowej, w której miały swych przedstawicieli wszystkie najważniejsze niepodległościowe ugrupowania polityczne. Terenowi kierownicy tych władz państwowych na równi z komendantami Okręgów AK ujawniali się wobec wkraczających wojsk sowieckich. Był to najlepszy dowód istnienia i działalności legalnej administracji państwowej. Polska Podziemna nie potrzebowała więc zdobywać władzy, gdyż ją od dawna sprawowała. To tylko Związek Sowiecki chciał Polsce narzucić samozwańcze władze z własnego doboru i nominacji.”

Tadeusz Żenczykowski (1907–1997) polski prawnik, działacz polityczny i publicysta

Źródło: Tadeusz Żenczykowski, Samotny bój Warszawy, Wydawnictwo Editions Spotkania, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin–Paryż 1990, s. 134.

Jean Louis d'Usson de Bonnac Fotografia
Frédéric Bastiat Fotografia
Chuck Palahniuk Fotografia

„Rzeczy, które posiadasz w końcu zaczynają posiadać ciebie.”

Fight Club
Podziemny krąg (1996)

„Jeśli ktoś faktycznie uważa się za „religijnego” pod względem moralnym, duchowym i intelektualnym, wtedy czuje się on szczęśliwy i radosny. Tacy ludzie posiadają doprawdy wyrafinowane poczucie humoru.”

Henepola Gunaratana (1927) lankijski mnich

Źródło: Humor w literaturze palijskiej, sasana.wikidot.com http://sasana.wikidot.com/humor-w-literaturze-palijskiej

Alaksandr Łukaszenka Fotografia
Feliks Koneczny Fotografia
Tadeusz Kantor Fotografia

„Sztuka, którą tworzę, posiada konstrukcję wzruszenia, to znaczy robię wszystko, by wytworzyć „pole wzruszenia.””

Tadeusz Kantor (1915–1990) polski reżyser, malarz, scenograf, grafik

Źródło: Monika Joanna Dobrowlanska-Sobczak, Das Spiel mit dem Zuschauer

Thorstein Veblen Fotografia
Anthony Eden Fotografia
Ron Paul Fotografia
William Wharton Fotografia

„Dopiero gdy utraci się jeden z posiadanych darów, zaczyna się doceniać i dostrzegać pozostałe.”

William Wharton (1925–2008) pisarz amerykański

Spóźnieni kochankowie

Bazyli Wielki Fotografia
Agnieszka Odorowicz Fotografia
Bolesław Bierut Fotografia
Michał Lesień Fotografia

„(…) aktor potrzebuje dowodu uznania, aby dobrze wykonywać swoją pracę. Nie należy tego mylić z popularnością z kolorowych pisemek, ale bycie „celebrytem” również posiada swoje dobre strony… na przykład darmowe jedzenie na bankietach i gadżety.”

Michał Lesień (1974) polski aktor

Źródło: Aktor do wynajęcia... – wywiad z Michałem Lesieniem, 16 października 2009 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/5562/Aktor-do-wynajecia-wywiad-z-Michalem-Lesieniem.html

Marcelo Piñeyro Fotografia
Karol Darwin Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia

„W każdej społeczności, w której istnieje własność prywatna, dla zachowania równowagi ducha trzeba posiadać przynajmniej tyle co inni, których uważa się za równych sobie, posiadanie zaś nieco większej ilości dóbr jest niezwykle pożądane. Lecz gdy tylko ktoś zdobywa więcej i przyzwyczaja się do nowego, wyższego poziomu zamożności, nowo uzyskany standard przestaje go cieszyć bardziej niż poprzedni, niższy. Zawsze więc występuje tendencja do traktowania obecnego poziomu zamożności jako punktu wyjścia do powiększania stanu posiadania. Wprowadza to z kolei coraz to nowe standardy i potrzebę równania do grup coraz to wyżej stojących pod względem zamożności. Upragnionym celem jest tu osiągnięcie poziomu bogactwa, który stawiałby daną jednostkę wyżej od reszty społeczności. Dopóki wynik porównań jest niekorzystny, normalny, zdrowy człowiek żyje w nieustannym niezadowoleniu ze swego losu; gdy zaś osiągnie poziom, który można by nazwać przeciętnym dla danej społeczności lub klasy, to nieustanne niezadowolenie ustąpi miejsca niestrudzonym wysiłkom, aby powiększyć różnicę między swoim stanem posiadania a owym poziomem przeciętnym. Rezultat tych porównań nigdy nie jest tak korzystny, aby człowiek nie pragnął jeszcze bardziej zdystansować tych, z którymi rywalizuje w walce o pozycję majątkową.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

Ben Klassen Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia

„W skład zawodów pieniężnych wpływających na utrwalenie temperamentu łupieżczego wchodzą zawody związane bezpośrednio z posiadaniem własności – czyli stanowiące właściwe zajęcia klasy próżniaczej – oraz pomocnicze funkcje łączące się z przywłaszczaniem i gromadzeniem majątku. Chodzi tu o osoby związane z posiadaniem przedsiębiorstw zaangażowanych w walkę konkurencyjną – zwłaszcza zaś o tak podstawowy element zarządzania gospodarką jak operacje finansowe. Można do tej kategorii zaliczyć również większość zawodów powiązanych z handlem. Najdoskonalszym wcieleniem człowieka uprawiającego zawód „pieniężny” jest „kapitan przemysłu”. Jest to człowiek raczej sprytny niż pomysłowy, a jego pozycja ma raczej charakter finansowy niż produkcyjny. Zarządza on przemysłem w sposób dowolny. Pieczę nad technicznymi szczegółami produkcji i organizacji przemysłu zleca podwładnym o mniej „praktycznym” umyśle – ludziom posiadającym instynkt pracy, a nie takim, którzy posiadają zdolności administracyjne. Jeśli chodzi o kształtowanie natury ludzkiej poprzez wychowywanie i selekcję, ogół zawodów „nieekonomicznych” należy zaliczyć do tej samej kategorii, co zawody pieniężne. Taki właśnie charakter ma zawód polityka, duchownego i wojskowego.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

William Hazlitt Fotografia
Jacek Woroniecki Fotografia
Albert Jacquard Fotografia
Aureliusz Augustyn z Hippony Fotografia
XVI Karmapa Fotografia

„Podobnie jak rysunek na wodzie
Znika sam z siebie
Również zwodnicze przejawienia
Rozpuszczają się
Kiedy zrozumie się, że nie posiadają
Jakiejkolwiek egzystencji.”

XVI Karmapa (1924–1981)

Źródło: Pieśń Mahamudry; cyt. za diamentowadroga.pl http://www.diamentowadroga.pl/dd02_10/piesn_mahamudry_dd3

Stefan Niesiołowski Fotografia
Oscar Wilde Fotografia

„Żaden artysta nie posiada sympatii etycznych. Sympatia etyczna jest u artysty niewybaczalnym zmanierowaniem stylu.”

Oscar Wilde (1854–1900) angielski poeta, prozaik i dramatopisarz

Źródło: Eleonora Udalska, Od Hugo do Witkiewicza. Poetyki. Manifesty. Komentarze, Fundacja Astronomii Polskiej, 1993, s. 159.

John Lennon Fotografia
Pius XI Fotografia
Eustachy Januszkiewicz Fotografia

„Przepraszam, że cię, mój Leonardzie, rumienię, ale ja nie cierpię Słowackiego jako poetę. Ma wersyfikację, ma to, co stary, szczwany dobrze wierszopis posiada: łatwość rymowania, czasem i piękne obrazy ale czucia ani za szeląg.”

Eustachy Januszkiewicz (1805–1874) polski pisarz, wydawca i księgarz

z listu do Leonarda Niedźwieckiego wysłanego do Londynu z Paryża w dniu 24 czerwca 1836
Źródło: S. Jasińska, Słowacki w zapiskach Leonarda Niedźwiedzieckiego, "Pamiętnik Biblioteki Kórnickiej", 1947, z. IV, s. 208-209

Tales z Miletu Fotografia
Friedrich Nietzsche Fotografia
Leszek Miller Fotografia

„Jedynym dowodem, który posiada, jest jego dowód osobisty.”

Leszek Miller (1946) polityk polski, premier

o pośle RP Zbigniewie Ziobrze w programie publicystycznym Tomasza Lisa Co z tą Polską?, Polsat, 30 września 2004.

Tess Gerritsen Fotografia
Jorge Luis Borges Fotografia

„Nie będzie nigdy wyjściowych drzwi. Jesteś we wnętrzu,
a twierdza obejmuje wszelki punkt wszechświata
i ni awersu, ni rewersu nie posiada,
ni zewnętrznego muru, ni tajnego centrum.”

Jorge Luis Borges (1899–1986) argentyński pisarz, poeta i eseista

Źródło: Labirynt w: E. Stachura, Wiersze, poematy, piosenki, przekłady, wyd. Czytelnik, Warszawa 1982, s. 343, tłum. Edward Stachura.

Grzegorz Przybył Fotografia
Raymond Aron Fotografia

„Mądrze jest posiadać umiejętność obrony w świecie, gdzie postęp i zdziczenie idą w jednakowym tempie.”

Dean Koontz (1945) pisarz amerykański

Fałszywa pamięć (1999)

Gerhard Ludwig Müller Fotografia
Adam Mickiewicz Fotografia
Jodi Picoult Fotografia

„To, co się posiada, nigdy nie zrekompensuje tego, co się utraciło.”

Jodi Picoult (1966)

Czarownice z Salem Falls (2001)

Viggo Mortensen Fotografia
Renata Dancewicz Fotografia

„Praca z Kazimierzem Kutzem jest chyba marzeniem każdego aktora. On, oprócz bezdyskusyjnego talentu i niezwykłego poczucia humoru, posiada jeszcze zdrowy rozsądek. Umie pracować z aktorem, wie jak do niego dotrzeć. W jego rękach aktorzy czują się bezpiecznie.”

Renata Dancewicz (1969) aktorka polska

Źródło: Marek Pałka, Nie znoszę rywalizacji, „Dziennik Zachodni”, 27 czerwca 2007 http://www.dziennikteatralny.pl/artykuly/nie-znosze-rywalizacji.html

Chris Hedges Fotografia
Friedrich Nietzsche Fotografia
Julian Apostata Fotografia
Adam Ciołkosz Fotografia

„Tylko wielkie cele warte są wielkich ofiar, tylko wysiłek na miarę olbrzymią posiada moc oczywistą, która przekształca miliony „zjadaczy chleba” w świadomych twórców historii.”

Adam Ciołkosz (1902–1978) polski działacz socjalistyczny, instruktor harcerski

Źródło: Służba przyszłości, „Dziennik Ludowy”, 11 listopada 1938.

Wanda Nowicka Fotografia

„SLD tak bardzo przesunął się do centrum, zabiegał o dobre stosunki z Kościołem. (…) Sprawy aborcji, praw kobiet czy mniejszości seksualnych przestały ich interesować. (…) Kościół bardzo skorzystał na wejściu do Unii, dostaje olbrzymie pieniądze z dopłat do ziemi, którą posiada. Twierdzenie, że Kościół mógłby powiedzieć wtedy „nie””

Wanda Nowicka (1956) polska działaczka feministyczna

było albo mydleniem oczu, albo złą oceną sytuacji.
o realizowaniu przez SLD w latach 2001–2005 zgodnej z Kościołem polityki w sprawach światopoglądowych i majątkowych w zamian za jego poparcie dla wejścia Polski do UE.
Źródło: rozmowa Agaty Nowakowskiej i Dominiki Wielowieyskiej, „Duży Format”, 25 sierpnia 2011

Arystoteles Fotografia
Ernst Moritz Arndt Fotografia

„Być jednym narodem, posiadać jedno uczucie dla jednej sprawy, gromadzić się z krwawym mieczem zemsty – to religia naszych czasów; przez tę wiarę musicie być zgodni i silni, przez nią zmóc piekło i szatana (…).”

Ernst Moritz Arndt (1769–1860)

Źródło: Heinrich August Winkler, Długa droga na Zachód. Tom 1. – dzieje Niemiec 1806–1933, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2007, s. 71

Antoine de Saint-Exupéry Fotografia
John Maynard Keynes Fotografia
Jacek Gmoch Fotografia

„Drużyna, która posiada piłkę ma większą szansę na strzelenie bramki”

Jacek Gmoch (1939) polski trener piłkarski

mecz Polska-Macedonia, maj 2008.
Mundial Niemcy 2006 w studio TVP

Jacek Woroniecki Fotografia
Stanisław Mackiewicz Fotografia