Cytaty na temat okrucieństwo

Zbiór cytatów na temat okrucieństwo, ludzie, inny, mienie.

Cytaty na temat okrucieństwo

Michał Bakunin Fotografia

„Religia zabija człowieczeństwo, napełniając serca okrucieństwem.”

Michał Bakunin (1814–1876) rosyjski myśliciel, rewolucjonista

Religia

Tadeusz Boy-Żeleński Fotografia
Jean Giraudoux Fotografia
Czyngis-chan Fotografia
Lew Trocki Fotografia
Dwight Eisenhower Fotografia

„Nienawidzę wojny tak, jak nienawidzić może tylko żołnierz, który ją przeżył i widział całe jej okrucieństwo i głupotę.”

Dwight Eisenhower (1890–1969) prezydent USA

Źródło: Nigel Cawthorne, Dowódcy i generałowie. Prawdziwe historie, Grupa Wydawnicza Foksal, Warszawa, 2014, s. 178.

Friedrich Nietzsche Fotografia
Lew Tołstoj Fotografia
Pius XII Fotografia

„Postawa tych, którzy odrzucają wojnę z powodu jej okrucieństw, a nie ze względu na jej niesprawiedliwość, toruje drogę do zwycięstwa agresorom.”

Pius XII (1876–1958) papież

przemówienie na Boże Narodzenie 1949.
Źródło: Romano Amerio, Iota Unum. Analiza zmian w Kościele katolickim w XX wieku, Wydawnictwo Antyk, 2009, s. 521.

Bertrand Russell Fotografia
Marilyn Manson Fotografia
Plutarch Fotografia
Lew Tołstoj Fotografia

„Okrucieństwo wszystkich rewolucji jest tylko skutkiem okrucieństwa władców.”

Lew Tołstoj (1828–1910) pisarz rosyjski

Жестокости всех революций – только следствие жестокостей правителей. (ros.)
Rewolucja
Źródło: Путь жизни http://az.lib.ru/t/tolstoj_lew_nikolaewich/text_0540.shtml.

Clive Staples Lewis Fotografia
To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?
Paul McCartney Fotografia
Jonathan Carroll Fotografia

„Śmierć nie zostawia alternatywy, inaczej jest z bólem i okrucieństwem.”

Jonathan Carroll (1949) pisarz amerykański

Czarny koktajl

Szymon Wiesenthal Fotografia
Piotr Kropotkin Fotografia
Adam Michnik Fotografia

„Kto pragnie szczęścia, nie powinien wierzyć w szczęśliwość rewolucyjną. Rewolucja wyzwala ludzi, ale wyzwala też w ludziach podłość, zawiść i okrucieństwo.”

Adam Michnik (1946) polski dziennikarz i publicysta

Źródło: Nasza przemoc, nasza zaraza, „Gazeta Wyborcza”, 23–25 kwietnia 2011

Javier Marías Fotografia
John le Carré Fotografia
Pius IX Fotografia
Wilhelm Zdobywca Fotografia
Tomasz Lis Fotografia

„Powtórzę to, co mówiłem parę lat temu, choć wiem, że ta teza jest ryzykowna: jeżeli torturowanie pana Chaleda Szejka Mohammeda uniemożliwiło przeprowadzenie chociaż jednego zamachu – jestem za. Bawicie się chłopcy w terroryzm, okrucieństwo? To liczcie się z konsekwencjami.”

Tomasz Lis (1966) polski dziennikarz telewizyjny

Źródło: Lis: „Jeśli torturowanie zapobiegło chociaż jednemu zamachowi – jestem za”, 6 maja 2011 http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,9549087,Lis___Jesli_torturowanie_zapobieglo_chociaz_jednemu.html

Leszek Kołakowski Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia
Ewa Klajman-Gomolińska Fotografia
Saladyn Fotografia

„Może rozprawimy się z wami, tak jak potraktowaliście mieszkańców Jerozolimy, gdy ją zajęliście w 1099 roku przy pomocy morderstw, zniewolenia i innych podobnych okrucieństw.”

Saladyn (1138–1193)

do posłów Królestwa Jerozolimskiego podczas negocjowania kapitulacji miasta, ostatecznie sułtan pozwolił chrześcijanom bezpiecznie opuścić Jerozolimę.
Źródło: Francesco Gabrieli, Arab Historians of the Crusades, Berkeley 1984, s. 141.

Slavoj Žižek Fotografia

„Miłość bez okrucieństwa jest bezsilna; okrucieństwo bez miłości jest ślepą, szybko wygasającą namiętnością.”

Slavoj Žižek (1949) słoweński socjolog, filozof, psychoanalityk i krytyk kulturalny

Źródło: Dyktatura proletariatu w Gotham City, krytykapolityczna.pl, 24 sierpnia 2012 http://www.krytykapolityczna.pl/Opinie/ZizekDyktaturaproletariatuwGothamCity/menuid-197.html

Erika Steinbach Fotografia
Harold B. Lee Fotografia
Carlo Gnocchi Fotografia
George Bernard Shaw Fotografia

„Kiedy człowiek zabije tygrysa, nazywa to sportem, ale jeśli tygrys zabija człowieka, nazywa się to okrucieństwem.”

George Bernard Shaw (1856–1950) dramaturg i prozaik irlandzki, noblista

When a man wan­ts to mur­der a ti­ger, he cal­ls it sport; when the ti­ger wan­ts to mur­der him, he cal­ls it fe­roci­ty. (ang.)
Maxims for Revolutionists (1903)
Źródło: nr 62

Aureliusz Augustyn z Hippony Fotografia

„Cóż jest naganne w wojnie? Czy to, że z jej powodu giną ludzie, którzy i tak kiedyś umrą, by [ci, którzy ocaleją] żyli w pokoju? Wyrzucanie tego jest cechą ludzi tchórzliwych, a nie ludzi religijnych. Chęć wyrządzania krzywdy, mściwość i okrucieństwo, duch nieprzejednany i bezwzględność buntownika, nadto żądza panowania – oto, co zasługuje w wojnie potępienie.”

Aureliusz Augustyn z Hippony (354–430) wczesnochrześcijański biskup i teolog

Quid enim culpatur in bello? An quia moriuntur quandoquidem morituri ut domentur in pace victuri? Hoc reprehendere timidorum est, non religiosorum. Nocendi cupiditas, ulciscendi crudelitas, implacatus atque implacabilis animus, feritas rebellionis, libido dominandi, et si qua simila, hæc sunt quæ in bello culpantur. (łac.)
Źródło: Contra Faustum, 74.

Herod Wielki Fotografia
Barbara Engelking-Boni Fotografia
Mark Twain Fotografia
Mark Twain Fotografia
Eli Roth Fotografia
Gabriel García Márquez Fotografia
Artur Domosławski Fotografia
Jerzy Pilch Fotografia
Mahamat-Saleh Haroun Fotografia
Jean Dubuffet Fotografia
Henryk I Beauclerc Fotografia

„W pewnym sensie Henryk sprawdził się jako król. Wspierał uczonych, stworzył system wymiaru sprawiedliwości, który stał się podstawą dzisiejszych sądów królewskich i starał się utrzymać w Anglii pokój. Był jednak wyjątkowym rozpustnikiem i mówi się, że spłodził więcej nieślubnych dzieci niż jakikolwiek król angielski. Wkrótce po koronacji w 1100 roku poślubił Matyldę, pobożną córkę króla Szkocji Malcolma, która tak naprawdę chciała zostać zakonnicą. W tym samym czasie Henryk utrzymywał namiętny związek z walijską księżniczką o imieniu Nesta, która nie bez protestów przyjęła fakt, że utraciła łaski królewskie. Według Kronik anglosaskich Henryk odziedziczył również normańskie okrucieństwo. W 1125 roku wezwał do Winchesteru wszystkich, którzy mieli prawo bić w Anglii monety. Torturował zarówno winnych, jak i niewinnych. Była to kara za rozprowadzanie fałszywych monet. Osobiście zepchnął z murów zamku człowieka, który ośmielił się wystąpić przeciwko niemu, a następnie oślepił dwóch wnuków nieszczęśnika. Przez dwadzieścia osiem lat więził swojego brata Roberta i pozbawił go praw do tytułu książęcego.”

Henryk I Beauclerc (1068–1135) król Anglii

Autorzy: Nigel Blundell, Susan Blackhall, Upadek domu Windsorów, tłum. Grażyna Jagielska, Wydawnictwo Prolog, Warszawa 1993, ISBN 83-85763-058, s. 29–30.

Tomasz Strzembosz Fotografia
Antoni Kępiński Fotografia

„U człowieka agresja, zabijanie, okrucieństwo mają główną przyczynę w chęci obrony lub poszerzenia granic „mojego.””

Antoni Kępiński (1918–1972) polski psychiatra i pisarz

Autoportret człowieka. Myśli, aforyzmy, Agresja i autoagresja
Źródło: s. 180

Friedrich Kellner Fotografia

„Przebywający w okolicy na wakacjach żołnierz powiedział, że był świadkiem niebywałych potworności na terenach okupowanej Polski. Obserwował nagich Żydów – mężczyzn i kobiety – ustawianych przed długim głębokim rowem. Na rozkaz oficera SS wszyscy oni zostali zabici przez Ukraińców strzałem w tył głowy, po czym padali do rowu. Ten wypełniano potem ziemią, mimo, że ze środka dochodziły okrzyki tych, którzy nadal żyli. Te akty okrucieństwa były tak nieludzkie, że część użytych jak narzędzia Ukraińców przechodziła załamanie nerwowe. Wszyscy żołnierze wiedzący o tak bestialskich poczynaniach nazistowskich podludzi wyrażali opinię, że naród niemiecki powinien trząść się jak galareta, gdyż niedługo nadejdzie czas zapłaty. Nie ma kary, która byłaby adekwatna dla tych nazistowskich potworów. Oczywiście, gdy nadejdzie już czas zapłaty, razem z winnymi będą musieli cierpieć niewinni. Z racji jednak na to, że obecnej sytuacji winne jest 99 procent ludności Niemiec, czy to pośrednio, czy bezpośrednio, można powiedzieć, że ci, którzy podróżują razem, razem zawisną.”

Friedrich Kellner (1885–1970) historyk niemiecki

Źródło: Friedrich Kellner, Vernebelt, verdunkelt sind alle Hirne, Tagebücher 1939–1945, red. Sascha Feuchert, Robert Martin Scott Kellner, Erwin Leibfried, Jörg Riecke, Markus Roth, Wallstein Verlag, Getynga 2011, ISBN 9783835306363, 28 października 1941.

Antoni Słonimski Fotografia
Piotr Kropotkin Fotografia
Marek Jędraszewski Fotografia

„Jeśli jest Bóg, nawet dla najbardziej bezwzględnej władzy jest jeszcze jakiś moment refleksji, aby nie okazać do końca swojego okrucieństwa. Jeśli zabraknie Boga – wtedy wszystko wolno.”

Marek Jędraszewski (1949) polski biskup katolicki

Źródło: 73. rocznica zbrodni katyńskiej http://archidiecezja.lodz.pl/new/?news_id=63e60a29986855ceb215433f2b15d096, archidiecezja.lodz.pl, 12 kwietnia 2013

Stefan Okrzeja Fotografia
Wacław Hryniewicz Fotografia

„Rosyjski filozof religijny Mikołaj Bierdiajew pisał przed laty, iż problem zbawienia, wiecznej zatraty i wiecznego piekła jest „najbardziej dręczącym spośród problemów, które mogą powstać w ludzkiej świadomości”. Wszelkie próby konstruowania „ontologii piekła”, dokonywane w ramach tradycyjnej nauki, to – jego zdaniem – nic innego jak „dogmatyzowanie dawnych sadystycznych instynktów człowieka”. Nie ma wieczności negatywnej i złej. Wieczność może być tylko boska. Element sadyzmu zajmuje, zdaniem Bierdiajewa, dużo miejsca w dziejach religii. Chrześcijaństwo nie jest w tym względzie wyjątkiem (wystarczy sięgnąć do pism św. Augustyna, Lutra czy Kalwina). Ortodoksyjna teologia zbyt łatwo godziła się z sadystycznymi uczuciami. Trudno pojąć, dlaczego okrucieństwo w myśleniu o losach innych może stać się oznaką ortodoksyjności. Gdzie szukać głównego źródła tego aż nazbyt ludzkiego nastawienia? Być może w języku samych Ewangelii, z którego przebija ludzka ograniczoność i skłonność do okrucieństwa. Boskie światło z trudem przebija się przez ciemności ludzkich instynktów. Słusznie pisał Bierdiajew: „Eschatologiczny element okrucieństwa pochodzi nie od samego Jezusa Chrystusa. Został on przypisany Jezusowi Chrystusowi przez tych, których naturze to odpowiadało. (…). Wyznaję religię ducha i mocno przy tym obstaję. W historycznym objawieniu duch został zaciemniony przez ludzką ograniczoność; na objawienie nakłada się pieczęć socjomorfizmu”.”

Wacław Hryniewicz (1936) polski teolog katolicki, duchowny

Źródło: Trzecia droga nadziei, „Tygodnik Powszechny”, 25.01.2004 r.

Andrzej Lepper Fotografia
Zenon Kosidowski Fotografia
Jerzy Hoffman Fotografia
Karol Musioł Fotografia
Jerzy Łoś Fotografia
Janusz Głowacki Fotografia
Emanuel Ringelblum Fotografia
Arthur Schopenhauer Fotografia
Joseph Conrad Fotografia
Stanisław Wielgus Fotografia
Philip Zimbardo Fotografia
Henryk Sienkiewicz Fotografia
Jan Hartman Fotografia
Michel Leiris Fotografia

„Polacy wyjątkowo wręcz chcieliby być lubiani, a przede wszystkim doceniani od bieguna po biegun i w każdym punkcie równika. Jesteśmy wszakże przedmurzem, pierwsi stawiliśmy czoło, urodziliśmy papieża, zwyciężyliśmy komunizm i wynaleźli lampę naftową. Poza tym Polakami byli m. in. Apollinaire, Batory, Chopin, Conrad, Kopernik, Matka Boska czy Wit Stwosz. Obiektywnie więc od świata nam się należy, a jak nie, to antypolonizm. Ze swej strony, bliżej niż za oceanem, lubimy mało kogo. Niemcy to bezduszni pedanci i rozwrzeszczani w stadach piwosze, myślący wiecznie o Drang nach Osten i podporządkowaniu szlachetnych Słowian. Rosjanie – zapite prymitywy z niewolniczymi duszami niezdolnymi do demokracji, dybiące na nas od wschodu. Żydzi – brudni oszuści marzący o władzy nad globem, a na razie panoszący się w rządach, bankach i przemyśle rozrywkowym, nienawidzący też wszystkiego co czyste i chrześcijańskie. To oczywiście tylko śmieszne takie stereotypy, których zainteresowani powinni nie brać pod uwagę i wielbić nas pomimo. Z kolei niemieckie marzenia o wykupywaniu polskiej ziemi, spiski żydowskie i azjatyckie okrucieństwo Rosjan to przecież bezstronne stwierdzenie faktów, które jako takie nie mogą nikomu ubliżać”

Ludwik Stomma (1950) polski antropolog kultury i etnolog

Źródło: Radość we czworo, „Polityka”, nr 50 (2380), 14 grudnia 2002.

Andrzej Sapkowski Fotografia
Franciszek II Walezjusz Fotografia

„Król był chory. Ktokolwiek pisze o Franciszku II, nie może zacząć inaczej. Król był znowu chory. A jeśli nawet niezupełnie chory, to w stanie dotkliwej hipochondrii. Jedno tylko trzyma tego cherlawego i histerycznego piętnastolatka przy życiu: starsza o dwa lata namiętna i piękna żona, na którą rzuca się nawet publicznie – co budzi powszechny niesmak – we frenetycznych uniesieniach. Nie mając czym, stara się jej zaimponować choćby okrucieństwem. Organizuje tortury, egzekucje. Patrząc na męczonych i unicestwianych czuje się nareszcie, jako pan życia i śmierci, choć przez chwilę silny. Ona przygląda się krwawym widowiskom z zimnym dystansem. Podniecają ją równie mało, o miłosne paroksyzmy nieletniego męża. Robi jednak dobrą minę do złej gry, bo wie, czego chce – być królową Francji, i manipulując tym zaślinionym szczeniakiem, uzyskać realną, pełną władzę w najpotężniejszym królestwie Europy. Niestety, marzenia rozwiewają się. Król jest hipochondrykiem, tchórzem i fantastą – ale jest też naprawdę chory. Znowu chory. Umiera 5 grudnia 1560 roku, nie ukończywszy siedemnastu lat. Dla Marii Stuart jest to cios straszliwy. Nie, nie o uczucia chodzi – tych nigdy nie było.”

Franciszek II Walezjusz (1544–1560) król Francji

Źródło: Ludwik Stomma, Tadeusz Dominik, Kobiet czar…, Wydawnictwo Książkowe Twój Styl, Warszawa 2000, ISBN 8371631537, s. 111.

Władimir Putin Fotografia

„Panie Premierze, Drodzy Polscy Przyjaciele, Drodzy Państwo, Rodacy!Przywiodła nas tutaj wspólna pamięć, wspólny dług historyczny i wiara w przyszłość. Dzisiaj pochylamy głowy przed tymi, którzy mężnie przyjęli tutaj śmierć; przed tymi, których dążenia, nadzieje, talenty zostały bezlitośnie rozdeptane, przed tymi, kogo się nie doczekano. Nie doczekały się, ale na zawsze zachowały w swoich sercach matki, dzieci, ukochane. W ziemi tej spoczywają obywatele radzieccy, którzy spłonęli w ogniu represji stalinowskich w latach 30., oficerowie polscy, rozstrzelani na podstawie tajnego rozkazu, żołnierze Armii Czerwonej rozstrzelani przez nazistów podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Katyń nierozerwalnie powiązał ich losy. Tutaj obok siebie, jak w bratniej mogile, zyskali wieczne odpoczywanie. Odpoczywanie, ale nie zapomnienie, ponieważ nie może być wytarta z pamięci śmierć męczeńska niewinnych ofiar. Nie można schować prawdy o zbrodniach. Rosja i Polska, jak żadne inne państwa, Rosjanie i Polacy, jak żadne inne narody Europy, musieli przeżyć praktycznie wszystkie tragedie XX w. Zapłacić olbrzymią, zbyt wysoka cenę za dwie wojny światowe, za bratobójcze zbrojne konflikty, za okrucieństwo i nieludzkość totalitaryzmu. Nasz naród, który przeżył koszmar wojny domowej, przymusową kolektywizację wsi, masowe represje lat 30., doskonale rozumie, chyba lepiej niż ktokolwiek inny, co oznacza dla wielu polskich rodzin Katyń, Miednoje, Piatichatki, dlatego że w tym żałobnym rzędzie i miejscach masowych kaźni obywateli radzieckich jest poligon w Butowie pod Moskwą, Góra Siekierna na Sołowkach, rowy egzekucyjne w Magadanie i Workucie, bezimienne mogiły Norylska i Kanału Białomorskiego. Represje niszczyły ludzi nie zważając na ich narodowość, przekonania, wiarę. Ich ofiarami stawały się całe warstwy społeczne w naszym kraju: Kozacy, duchowni, zwykli chłopi, profesorowie, oficerowie – w tym również oficerowie armii carskiej, którzy w swoim czasie wstąpili na służbę do Armii Czerwonej – również ich nie oszczędzono – nauczyciele, robotnicy. Logika była jedna: zasiać strach, obudzić w człowieku najniższe instynkty, podjudzać ludzi przeciwko sobie i zmuszać ich do ślepego posłuszeństwa.Zbrodnie te nie mogą być usprawiedliwione w żaden sposób. W naszym kraju została dokonana jasna ocena polityczna, prawna i moralna zbrodni reżimu totalitarnego. I ocena ta nie podlega żadnej rewizji. Wobec tych grobów, wobec ludzi, którzy przychodzą tutaj oddać hołd swoim bliskim byłoby cyniczne powiedzieć: zapomnijmy o tym, że wszystko zostało w przeszłości. Nie. Jesteśmy zobowiązani pielęgnować pamięć o przeszłości, i oczywiście będziemy to czynić, jakkolwiek gorzka nie byłaby ta prawda. Nie jesteśmy w stanie zmienić przeszłości, ale w naszych siłach jest zachować albo przywrócić prawdę, a to znaczy również sprawiedliwość historyczną. Jest to ciężka praca, praca bardzo żmudna, której podjęli się historycy Rosji i Polski, przedstawiciele społeczeństwa i duchowieństwa. Wracając w przeszłość pracują w imię prawdy, a to znaczy w imię przyszłych stosunków między naszymi krajami. Właśnie taka wspólna droga dla zdefiniowania pamięci narodowej, ran historycznych pozwoli nam uniknąć ślepej uliczki niezrozumienia, wyrównywania rachunków, prymitywnych interpretacji dzielenia narodów na te, które miały rację i te, które były winne, jak to czasami usiłują robić nieodpowiedzialni politykierzy. W ciągu dziesięcioleci cynicznych kłamstw usiłowali zataić prawdę o egzekucjach katyńskich, ale byłoby takim samym kłamstwem obarczanie tą winą narodu rosyjskiego. Historia pisana przez złość i nienawiść jest równie fałszywa i zalakierowana jak wylizana historia w interesie konkretnych ludzi czy grup politycznych. Jestem pewny, że coraz częściej i w Rosji, i w Polsce zdajemy sobie z tego sprawę i jakie by to nie było trudne musimy wychodzić naprzeciwko sobie i zdawać sobie sprawę, że nie sposób żyć tylko i wyłącznie tą przeszłością. Dlatego jesteśmy dzisiaj wspólnie razem tutaj w Katyniu na tej uroczystości z okazji 70. rocznicy polskiej tragedii. Byliśmy wspólnie w Gdańsku w rocznicę wybuchu II wojny światowej. Na jej frontach nasze narody walczyły przeciwko wspólnemu wrogowi i jestem przekonany, że będziemy wspólnie obchodzić jubileusz wielkiego zwycięstwa – w którym główną, decydującą rolę odegrali żołnierze Armii Czerwonej – za które oddały swoje życie setki tysięcy żołnierzy wojska polskiego armii Andersa i Armii Krajowej, obrońcy Moskwy i Warszawy, Westerplatte i Smoleńska. Nasze straty i doświadczenia sojusznicze powinny nas zbliżać do siebie. Nie mamy moralnego prawa pozostawić przyszłym pokoleniom brzemienia nieufności do siebie. We współczesnym świecie, w Europie XXI w. nie ma innej alternatywy dla prawdziwego dobrego sąsiedztwa między narodami Polski i Rosji. Jest to wybór godny naszych dwóch narodów, które są skazane na to sąsiedztwo; wybór godny naszego wspólnego, tragicznego, ale wielkiego losu.Światła pamięć i wieczne odpoczywanie wszystkim, których przyjęła ziemia Katynia. Pokoju, pomyślności i dobrobytu dla żyjących obecnie.Dziękuję.”

Władimir Putin (1952) rosyjski polityk

przemówienie wygłoszone podczas obchodów 70 rocznicy zbrodni katyńskiej, tekst za PAP.
Przemówienia rocznicowe
Źródło: interia.pl, 7 kwietnia 2010 http://fakty.interia.pl/raport/70-rocznica-zbrodni-katynskiej/news/przeczytaj-pelna-tresc-przemowienia-putina-w-katyniu,1461636,6896

Franciszek (papież) Fotografia

„Okrucieństwo nie skończyło się w Auschwitz-Birkenau, ono istnieje także i w dzisiejszym świecie; w tylu miejscach, gdzie toczy się wojna, dzieje się dokładnie to samo.”

Franciszek (papież) (1936) papież

wypowiedziane wieczorem w piątek 29 lipca 2016 z okna Domu Arcybiskupów Krakowskich podczas odbywających się Światowych Dni Młodzieży.
Źródło: Okrucieństwo nie skończyło się w Auschwitz-Birkenau http://www.pap.pl/aktualnosci/news,577087,papiez-okrucienstwo-nie-skonczylo-sie-w-auschwitz-birkenau-istnieje-takze-i-dzis-.html, pap.pl, 29 lipca 2016.

Marcin Orliński Fotografia

„Nie wierzę w chrześcijańskiego Boga ani w idealną, kartezjańską jaźń. Wierzę natomiast w zabawę, okrucieństwo i miłość.”

Źródło: Maciej Topolski, Nagła użyteczność wyszczerbionych słów, „Rita Baum” nr 20, 2011.

John Steinbeck Fotografia
Jerzy Andrzejewski Fotografia
Borys Pasternak Fotografia
Slavoj Žižek Fotografia
Iwona Śledzińska-Katarasińska Fotografia

„Oświadczam: Donald Tusk nie ma skłonności do okrucieństwa ani nie jest kapryśny, a już tak dobrze jak traktował profesor Gilowską, to nie wiem, czy kogoś innego w przeszłości tak traktował.”

Iwona Śledzińska-Katarasińska (1941) polska działaczka polityczna, dziennikarka

o wywiadzie Gilowskiej w „Rzeczpospolitej” w której stwierdziła, że Donald Tusk jest kapryśny i ma skłonności do okrucieństwa.
Źródło: tnv24.pl http://www.tvn24.pl/-1,1650255,0,1,premier-nie-jest-okrutny-ani-kaprysny,wiadomosc.html, dnia 31 marca 2010

Baldur von Schirach Fotografia
Andrzej Mielęcki Fotografia
Kurt Vonnegut Fotografia
Libba Bray Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia
Andrzej Sapkowski Fotografia

„Uważam, że związek pomiędzy cywilizacją a okrucieństwem jest dokładnie odwrotny, niż zakłada Lem. Brutalność ludzi zwiększa się coraz bardziej. Proszę zwrócić uwagę, że wszystkie starożytne czy średniowieczne kaźnie i tortury, które nam się wydają nieprawdopodobnie okrutne, wcale nie miały takiego wymiaru dla ówcześnie żyjących ludzi. Przekonanie o ich wyjątkowej brutalności jest po prostu wynikiem projekcji w przeszłość naszych współczesnych norm i wyobrażeń. Powszechna w dawnych czasach pogarda dla życia – celowo tutaj używam tego słowa – powodowała, że okrucieństwo było właściwie na porządku dziennym. A jeśli było na porządku dziennym, to traciło walor wyjątkowości, przestawało być okrucieństwem. Wbicie na pal, ucięcie ręki czy wyłupienie oczu odbywało się bez najmniejszej dawki sadyzmu. To była po prostu sprawiedliwa kara za przestępstwo, którą kat wykonywał pogwizdując. Co więcej, sam skazany był przekonany, że na karę zasłużył, a co to za kara, która mało boli? Natomiast w dzisiejszych czasach, gdy słyszę o bombardowaniach, napalmie i bestialstwach służb specjalnych w różnych krajach, nie mogę się opędzić od myśli, że w tym wszystkim tkwi wyłącznie sadyzm i absolutne zbydlęcenie. W tym sensie okrucieństwo zadawane przez ludzi cywilizowanych wydaje mi się znacznie gorsze od brutalności naszych przodków.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

Historia i fantastyka
Źródło: s. 5, 6.

Jan Lechoń Fotografia
Leon XIII Fotografia
Izabella Cywińska Fotografia
John Steinbeck Fotografia
Celia Rees Fotografia
Olof Palme Fotografia