Cytaty na temat oddanie
strona 5

Ludwig von Mises Fotografia
Alfred Palla Fotografia
Ricardo Patiño Fotografia

„Julian Assange oddał wielkie zasługi prawom człowieka i wolności prasy. W razie wydania go do USA grozi mu nieuczciwy proces, a nawet kara śmierci.”

przyznając twórcy Wikileaks azyl polityczny w Ekwadorze.
Źródło: Bartosz Wieliński, Wojna o króla przecieków, „Gazeta Wyborcza”, 17 sierpnia 2012.

Honoriusz Balzac Fotografia
Kazimierz Kik Fotografia
Benedykt XVI Fotografia
Oktawian August Fotografia

„Warusie, oddaj mi moje legiony!”

Oktawian August (-63–14 p. n. e.) cesarz rzymski

Vare, redde mihi legiones! (łac.)
Słowa wypowiedziane po klęsce w Lesie Teutoburskim (9 r.n.e.), w której Publiusz Warus utracił trzy legiony. Klęska ta mocno wstrząsnęła Augustem, przez kilka miesięcy nie golił się ani nie strzygł, a każdą rocznicę obchodził w żałobie.
Źródło: Swetoniusz, Boski August 23

Wojciech Jaruzelski Fotografia
Maria Szyszkowska Fotografia
Budda Siakjamuni Fotografia

„Oddani przyjaciele to najlepsza rodzina.”

Budda Siakjamuni (-563–-483 p. n. e.)

Źródło: „Diamentowa Droga” nr 22, s. 28.

Stanisław Papczyński Fotografia

„I któż się nie zgodzi z tym, że ołtarzem Boga Najwyższego jest serce człowieka i to szczególnie pobożnego? Bo jak na ołtarzu materialnej świątyni jest zawsze Bóg ukryty w Najświętszej Eucharystii, tak samo jest i w oddanym Mu sercu.”

Stanisław Papczyński (1631–1701) zakonnik polski, założyciel katolickiego zgromadzenia marianów

Wskazania (Pamiętaj, że jesteś Bożą świątynią).
Źródło: o. Stanisław Papczyński MIC – Duchowe wskazania., s. 57 http://www.stanislawpapczynski.org/assets/pdfs/duchowe_pl.pdf

Hak Ja Han Fotografia

„Mój mąż i ja, wraz z 13 dziećmi i 20 wnukami jesteśmy absolutnie oddani Bogu i ludzkości. Stworzyliśmy na poziomie rodziny (…) „drzewo Życia”, o którym mówi Biblia.”

Hak Ja Han (1943)

Źródło: Federacja Kobiet na Rzecz Pokoju Światowego, psychomanipulacja.pl http://www.psychomanipulacja.pl/art/federacja-kobiet-na-rzecz-pokoju-swiatowego.htm

Olga Tokarczuk Fotografia
Maria Rodziewiczówna Fotografia
Maciej Stuhr Fotografia
Voltaire Fotografia
Ian Bostridge Fotografia

„(…) wychowałem się w tradycji pieśni niemieckiej i w śpiewie potrafię oddać raczej smutek, melancholię czy głębię; dużo trudniej jest mi zaśpiewać coś wesołego, z ducha włoskiego, choć prawdopodobnie jest to równie głębokie.”

Ian Bostridge (1964) angielski tenor

Źródło: Karolina Kolinek, Cielesność muzyki, dwutygodnik.com, marzec 2013 http://www.dwutygodnik.com/artykul/4350-cielesnosc-muzyki.html

Philippe Pétain Fotografia

„Trzeba przerwać walkę. Zwróciłem się do przeciwnika z pytaniem, czy gotów jest przystąpić do poszukiwania, między nami żołnierzami, po walce i honorowo, środków wiodących do położenia kresu działaniom wojennym. Niech wszyscy Francuzi skupią się wokół rządu, niech się pozbędą niepokoju i oddadzą się wyłącznie wierze w przeznaczenie ojczyzny.”

Philippe Pétain (1856–1951) marszałek Francji, szef rządu Vichy

Źródło: Rząd Vichy – ratunek dla kraju czy hańba? http://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/1168361,Rzad-Vichy-%E2%80%93-ratunek-dla-kraju-czy-hanba/?utm_source=box&utm_medium=link&utm_campaign=related, polskieradio.pl, 23 lipca 2014.

Thomas Piketty Fotografia
Stanisław Mackiewicz Fotografia
Zofia Nałkowska Fotografia
Artur Balazs Fotografia

„Głosy oddane na PO to są de facto głosy oddane przeciwko polskiej wsi.”

Artur Balazs (1952) polski polityk

Źródło: Artur Balazs wraca na polityczną scenę, gazeta.pl, 22 września 2007 http://szczecin.gazeta.pl/szczecin/1,34954,4476899.html

Jarosław Marek Rymkiewicz Fotografia
Emile Hirsch Fotografia
Marcin Dorociński Fotografia
Jacek Woroniecki Fotografia
Krystyna Zachwatowicz Fotografia
Jakub Berman Fotografia

„Gdy rewolucja zbliża się do osiągnięcia swoich celów, jej wrogowie walczą coraz rozpaczliwiej, a zatem oddani rewolucjoniści muszą sięgać po środki coraz skrajniejsze.”

Jakub Berman (1901–1984) polski polityk i działacz komunistyczny

Źródło: Timothy Snyder, Skrwawione ziemie. Europa między Hitlerem a Stalinem, tłum. Bartłomiej Pietrzyk, wyd. Świat Książki, Warszawa 2011.

Joris-Karl Huysmans Fotografia
Jan Karski Fotografia

„Obóz, jak się zorientowałem. Obejmował teren około półtora kilometra kwadratowego płaskiego terenu. Otoczony był solidnym ogrodzeniem z drutu kolczastego, rozpiętego kilkoma rzędami pomiędzy drewnianymi słupami. Ogrodzenie miało ponad dwa i pół metra wysokości. Po zewnętrznej stronie przechadzały się patrole w odstępach około pięćdziesięciometrowych. Po stronie wewnętrznej strażnicy z bronią stali co jakieś piętnaście metrów. Za drutami stało kilkanaście baraków. Przestrzeń pomiędzy nimi wypełniał gęsty, falujący tłum. Więźniowie tłoczyli się, przekrzykiwali. Z kolei strażnicy starali się utrzymywać ich we względnym porządku…
… Po lewej stronie od bramy, o jakieś sto metrów za ogrodzeniem, był tor kolejowy, a właściwie rodzaj rampy. Prowadził od niej do ogrodzenia chodnik zbity z desek. Na torowisku stał pociąg złożony z około trzydziestu wagonów towarowych. Były brudne i zakurzone…
… Mijaliśmy akurat jakiegoś starca. Siedział na ziemi nagi i rytmicznie kiwał się do przodu i tyłu. Jego oczy błyszczały i nieustannie mrugał powiekami. Nikt nie zwracał na niego uwagi. Obok leżało dziecko w łachmanach. Miało drgawki. Z przerażeniem spoglądało dookoła.
Tłum pulsował jakimś obłędnym rytmem. Wrzeszczeli, machali rękami, kłócili się i przeklinali. Zapewne wiedzieli, że niedługo odjadą w nieznane, a strach, głód i pragnienie potęgowały poczucie niepewności i zwierzęcego zagrożenia. Ludzie ci zostali wcześniej ograbieni z całego skromnego dobytku, jaki im pozwolono zabrać w tę podróż. Było to pięć kilogramów bagażu. Były to zwykle jakieś najpotrzebniejsze w drodze przedmioty. Poduszka, jakieś okrycie, trochę jedzenia, butelka z wodą. Czasem kosztowności czy pieniądze. Docierała tu przeważnie ludność gett, która nie miała już nic…
Pobyt w obozie nie trwał długo. Zazwyczaj nie dłużej niż cztery dni. Potem pakowano ich w wagony na śmierć. Przez czas pobytu w obozie prawie nie otrzymywali jedzenia. Zdani byli na własne zapasy.
Baraki obozowe mogły pomieścić mniej więcej połowę więźniów. Drugie tyle pozostawało na dworze. Powietrze wypełniał odór ludzkich odchodów, potu, brudu i zgnilizny…
… Oficer SS, odpowiadający zapewne za załadunek, stanął przed tłumem Żydów. Nogi rozstawił szeroko.
– Ruhe! Ruhe! Spokój! – wrzasnął. – Wszyscy Żydzi mają wejść do wagonów. Pojedziecie tam, gdzie jest dla was praca. Ma być porządek. Nie wolno się pchać ani opóźniać załadunku. Kto będzie wywoływał panikę albo stawiał opór, zostanie zastrzelony.
Przerwał i wbił wzrok w masę ludzką przed sobą. Spokojnie zaczął otwierać kaburę pistoletu. Wyjął broń. Pierwsze szeregi Żydów zaczęły się cofać. Niemiec zaśmiał się i oddał trzy strzały w tłum. W grobowej ciszy rozległ się przeszywający krzyk. Spokojnie schował pistolet.
– A teraz do wagonów! Raus! – wrzasnął.
Tłum zamarł. Z tyłu rozległy się strzały. Ludzie ławą ruszyli do przodu, krzycząc przeraźliwie. Zbliżali się do drewnianego pomostu. Ludzki strumień był jednak zbyt szeroki, aby się w nim pomieścić. Esesmani otworzyli ogień. Pędzący zaczęli padać. Rozległ się głuchy tupot nóg po deskach rampy. Teraz zaczęli strzelać strażnicy stojący przy wagonach. Tłum przyhamował.
– Ordnung! Ordnung! – wrzeszczał esesman.
Pierwsi Żydzi wpadli do wagonu. Niemcy przy drzwiach odliczali ich. Po liczbie „sto czterdzieści” esesman zawył „Halt!” i dwukrotnie strzelił. Przystanęli. Pociąg powoli szarpnął i nowy wagon wtoczył się na wysokość pomostu. Zaczęli go wypełniać nowi więźniowie.
Wedle wojskowych regulaminów wagon towarowy przeznaczony był na osiem koni lub czterdziestu żołnierzy w transporcie. Upychając ludzi na siłę i bez jakiegokolwiek bagażu, można było pomieścić w wagonie sto osób. Niemcy wydali rozkaz pakowania po stu trzydziestu, ale jeszcze dopychali dodatkową dziesiątkę. Gdy drzwi nie dały się zamknąć, tłukli na oślep kolbami, strzelali do środka wagonu, wrzeszczeli na nieszczęsnych Żydów. Ci, aby zrobić miejsce dla nowych, wspinali się na ramiona i głowy już znajdujących się wewnątrz. Z głębi wagonu dochodził jakiś potępieńczy ryk i wycie.
Gdy upchnięto już sto czterdzieści osób, strażnicy przystąpili do zamykania drzwi. Były ciężkie, wykonane z drewna obitego żelazem. Miażdżyły wystające na zewnątrz kończyny wśród wrzasków bólu. Po zasunięciu drzwi zabezpieczano je żelazną sztabą i ryglowano.
Przed załadunkiem na podłogę wagonów sypano warstwę niegaszonego wapna. Oficjalnie był to zabieg higieniczny. Chodziło o nie rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych. W praktyce wapno gwałtownie absorbowało wilgoć z powietrza. Spadała zawartość tlenu i ludzie zaczynali się dusić. Równocześnie wapno w kontakcie z ludzkimi odchodami wydzielało trujące substancje, między innymi chlor. Ten zaś dusił stłoczonych więźniów. Niemcy osiągali podwójny cel. Choroby zakaźne istotnie się nie rozprzestrzeniały, a wagon można było łatwiej po transporcie wymyć. Po drugie, transportu tego nie przeżywało wielu „podróżnych”. A o to przecież chodziło.
Czasami od polskich kolejarzy docierały informacje, że takie wagony z Żydami stały na bocznicach po kilka dni. Po otwarciu znajdowano w nich same trupy…
… Na obozowym placu pozostali zabici i konający. Strażnicy przechadzali się wolnym krokiem i dobijali ich strzałami w głowę. Wkrótce zapanowała cisza…”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

Karski dostał się w przebraniu strażnika do obozu tranzytowego dla Żydów w Izbicy, który był „ostatnim etapem” przez obozem zagłady w Bełżcu.
Tajne państwo: opowieść o polskim Podziemiu

Maria Valtorta Fotografia
Agata Bogusz Fotografia
Ali Abdullah Salih Fotografia

„Zrzekam się władzy i będę się wciąż zrzekał i oddam władzę w nadchodzących dniach.”

Ali Abdullah Salih (1947–2017) polityk jemeński

przemówienie wyemitowane w państwowej telewizji (8 października 2011).
Źródło: "Zrzekam się władzy". Kolejna udana rewolucja?, tvn24.pl, 8 października 2011 http://www.tvn24.pl/0,1720158,0,1,zrzekam-sie-wladzy-kolejna-udana-rewolucja,wiadomosc.html

Modibo Keïta Fotografia

„Lepsza klęska niż oddanie walkowerem.”

Ala Makota. Na fali sukcesu (2007)

Robert Cialdini Fotografia
Remigiusz Mróz Fotografia
Leon XIII Fotografia
Bertrice Small Fotografia
Sufjan Stevens Fotografia
Barack Obama Fotografia
Grzegorz Ciechowski Fotografia

„już miałem świece gasić
kiedy weszłaś
by mi oddać swój grzech
w konfesjonale nagle jaśniej
mów – gdy mówisz
świeci twój szept”

Grzegorz Ciechowski (1957–2001) polski muzyk rockowy

Z utworów
Źródło: Tobie wybaczam (misja), Obywatel świata (1992)

Jerzy Owsiak Fotografia
Diego Forlán Fotografia
Zygmunt Konieczny Fotografia
Małgorzata Glinka-Mogentale Fotografia
Jane Austen Fotografia
Lech Wałęsa Fotografia

„Gdybym był na miejscu Tuska dałbym polecenie spałować, oddać za to, władzę trzeba szanować, wybierać mądrze, brać udział w wyborach, organizować się, ale potem szacunek, ktoś ich wybrał, oni są przedstawicielami narodu, nie mogą pozwolić sobie na takie, na opluwanie, na bijatykę, no, no, no. Panie premierze, więcej zdecydowania, dość takiej zabawy.”

Lech Wałęsa (1943) polski polityk i działacz związkowy, przywódca Solidarności, laureat Pokojowej Nagrody Nobla, były prezydent Pol…

wypowiedź o zablokowaniu wyjść z Sejmu przez związkowców w dniu 11 maja 2012.
Źródło: Radio Zet, 16 maja 2012

Huber Matos Fotografia
Manly Palmer Hall Fotografia
Pierre de Bourdeille, seigneur de Brantôme Fotografia
José Mourinho Fotografia
Witold Gadowski Fotografia
Ava Gardner Fotografia

„W aktorstwie mam tylko jedną zasadę, zawierz reżyserowi i oddaj mu serce i duszę.”

Ava Gardner (1922–1990) aktorka amerykańska

Źródło: Sławne cytaty z filmu, „Świat na dłoni Extra”, nr 1/2016, s. 98.

Hugo Chávez Fotografia
Aleksander Sołżenicyn Fotografia

„System u nas panujący (…) żąda od nas pełnego oddania własnej duszy…”

Aleksander Sołżenicyn (1918–2008) rosyjski prozaik, noblista

Źródło: Na wozwratie dychanija i soznanija

Eduardo Mondlane Fotografia

„Ty strzelisz pierwszy. Oddasz pierwszy strzał za Mozambik.”

Eduardo Mondlane (1920–1969)

do jednego z rekrutów na treningu partyzanckim.
Źródło: Ryszard Kapuściński, Chrystus z karabinem na ramieniu, wyd. Czytelnik, Warszawa 1976, s. 154.

Piotr Apostoł Fotografia

„Panie, dlaczego teraz nie mogę pójść za Tobą? Życie moje oddam za Ciebie.”

Piotr Apostoł (-1–67 p. n. e.) apostoł, święty kościoła katolickiego

Ewangelie
Źródło: Jn 13, 37

Fisz Fotografia
Andrzej Lepper Fotografia
Konstanty Schmidt-Ciążyński Fotografia

„Kronika miejscowa i zagraniczna.
Kraków 27 lipca.
(…)
Komitet Muzeum Narodowego odbył wczoraj posiedzenie (…)
Dr F. Jakubowski zdał sprawę Komitetowi z rokowań, jakie toczyły się w Wiedniu z p. Schmidtem co do odstąpienia dla Muzeum Narodowego jego zbiorów, mianowicie kamei i gemm. Preliminarya ugody, które Rada miasta ma zatwierdzić w miesiącu wrześniu, brzmią w najgłówniejszym streszczeniu: za rentę dożywotnią w kwocie 300 funt. sterl. zbiory p. Schmidta stają się własnością Muzeum. (…) Dodać tylko musimy dobrą wiadomość, że p. Schmidt odstąpił bez zastrzeżeń jakiegokolwiek wynagrodzenia dla Muzeum Narodowego inne zbiory, mianowicie te, które posłał już na ręce hr. Wł. Platera do Muzeum w Rapperswyll. Hr. Wł. Plater nie odpowiedział podobno p. Schmidtowi na jego propozycję co do pomieszczenia daru w Rapperswll, dlatego p. Schmidt niezwiązany zupełnie, pragnie z posłanych tam przedmiotów, co do przjęcia których nie oświadczył się p. Plater, zrobić dar dla Muzeum Nar. P. Schmidt zamierza także ewentualnie inne jeszcze zbiory oddać do Muzeum, poprzednio jednak porozumie się w tej mierze. Komitet przyjął umowę przygotowawczą, zawartą z p. Schmidtem, oraz polecił mu podziękować w swojem imieniu za jednę i drugą darowiznę.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 170, 29 lipca 1883, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

Thomas Jefferson Fotografia

„Nie jestem wśród tych którzy boją się narodu. Naród, nie bogacze, jest naszą ostoją nieprzerwanej wolności. Aby zachować narodową niezależność, nie wolno nam pozwolić aby nasi włodarze obciążyli nas wiecznym długiem. Musimy uczynić wybór między ekonomią i wolnością, czy obfitością i poddaństwem. Jeśli wpadniemy w takie długi, że będziemy musieli opodatkować nasze posiłki i napoje, nasze rzeczy pierwszej potrzeby, nasze wygody, naszą pracę i rozrywkę, nasze powołania i wiarę, tak jak to uczyniono ludziom w Anglii, wtedy nasi ludzie, tak jak oni będą musieli pracować szesnaście godzin z dwudziestu czterech i oddać zarobek z piętnastu tych godzin dla rządu na długi i codzienne wydatki; szesnasta zaś godzina będzie niewystarczająca aby zarobić na chleb i trzeba będzie żyć jak oni żyją, na owsiance i kartoflach, nie mieć czasu pomyśleć, nie mieć środków aby pociągnąć winnych do odpowiedzialności; ciesząc się gdy zdobędziemy utrzymanie wynajmując się do zakuwania łańcuchów na szyjach naszych nieszczęsnych współbraci. Nasi właściciele ziemscy, też jak tamci, zatrzymają w rzeczy samej tytuł i zarządzanie majątkiem niby ich, jednak w rzeczywistości utrzymywanym dzięki zaufaniu do skarbu, muszą jak tamci błąkać się po obcych krajach i zadowalać się nędzą, zapomnieniem, wygnaniem i chwałą narodu. Ten przykład daje nam zbawienną naukę, że prywatne fortuny są niszczone zarówno przez publiczną jak i prywatną rozrzutność. I to jest tendencja wszystkich rządów ludzkich. Odstępstwo w jednej zasadzie staje się precedensem w drugiej; a to drugie dla trzeciego i tak dalej, aż masy społeczne są zredukowane do bycia jedynie automatami w nędzy, odartymi z uczuć poza cierpieniem i grzechem. Tak zaczyna się bellum omnium in omnia (wojna wszystkich z wszystkimi), którą niektórzy filozofowie tego świata błędnie biorą za stan naturalny, zamiast za nadużycia człowieka. Koniem pociągowym tego strasznego zespołu jest dług publiczny. Opodatkowanie kroczy za nim i wprowadza nędzę i ucisk.”

Thomas Jefferson (1743–1826) 3. prezydent Stanów Zjednoczonych

Źródło: list do Samuela Kerchevala, 12 lipca 1816

Andrzej Maksymilian Fredro Fotografia

„Żyjesz światu, żyjesz ludziom, żyjesz komu; to żyjesz sobie godzinę, którą oddasz bogu.”

Andrzej Maksymilian Fredro (1620–1679) polski pisarz polityczny

Źródło: Przysłowia mów potocznych, albo przestrogi obyczajowe, radne, wojenne http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccontent?id=92602, wyd. Karola Pollaka, Sanok 1855, s. 35.

Ireneusz Mazur Fotografia
Wincenta Jadwiga Jaroszewska Fotografia
Jan Hempel Fotografia
Sheikh Mujibur Rahman Fotografia
Tony Parsons Fotografia
Andrzej Lepper Fotografia
Maria Peszek Fotografia
Anna Hazare Fotografia

„Będę pościł aż do śmierci, ponieważ premier odmówił stworzenia komisji, która opracowałaby treść ustawy antykorupcyjnej Jan Lokpal Bill. Dla sprawy poświęcę życie bez żalu, jestem pełen oddania dla narodu.”

Anna Hazare (1937)

podczas konferencji prasowej poprzedzającej rozpoczęcie strajku głodowego przeciwko korupcji (kwiecień 2011).
Źródło: Agnieszka Budzyńska, Indie: Głodówka w proteście przeciwko korupcji, polska-azja.pl, 6 kwietnia 2011 http://www.polska-azja.pl/2011/04/06/indie-glodowka-w-protescie-przeciwko-korupcji/

Feliks Koneczny Fotografia
Jan Pietrzak Fotografia

„Więcej partii w Sejmie niż chmurek w oddali,
Oj, niełatwo strawić ten parlamentaryzm.”

Jan Pietrzak (1937) polski satyryk

Źródło: Kabaretowa alternatywa, 1990

Piotr Kropotkin Fotografia
Przemysław Saleta Fotografia
Bronisław Komorowski Fotografia

„To nie żadna wpadka oddać głos na Radka. Tym bardziej nie wiocha, gdy się Bronka kocha.”

Bronisław Komorowski (1952) polski polityk, prezydent Polski

wiersz wypowiedziany w Toruniu podczas spotkania z członkami i sympatykami PO, zachęcający tych pierwszych do wzięcia udziału w prawyborach mających wyłonić kandydata tej partii na prezydenta spośród Bronisława Komorowskiego i Radosława Sikorskiego, 20 marca 2010.

Dietrich von Hildebrand Fotografia
Anne Frank Fotografia
Michał Wiśniewski Fotografia

„Naszym prawem jest być dzieckiem miłości
Powitanym tu jak najwyższy z gości
Choć wiem, że tych uczuć nie odda mi nikt”

Michał Wiśniewski (1972) polski wokalista i autor tekstów

Cytaty z piosenek zespołu Ich Troje
Źródło: utwór Prawo, parafraza wiersza Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej

Pierre de Bourdeille, seigneur de Brantôme Fotografia

„Gdy żona jest gruba jak krowa, nie jest grzechem, jeśli się odda mężowi, leżąc na boku.”

Pierre de Bourdeille, seigneur de Brantôme (1540–1614) francuski historyk, żołnierz i biograf

Źródło: Elwira Watała, Wielcy zboczeńcy, Warszawa 2007, ISBN 9788373992276.