Cytaty na temat kość (177 cytatów, strona 2)

„Ostro jak krawędź
ostrygi tęsknota za białym wielorybem wżera mu się

w wosk mózgu. I w kość i w skórę. Powtórzy starą
opowieść. W jego drżących mięśniach zbiera się
rozżarzony płyn, w głowie krzyczą mu szalone ptaki
i owady. W wiecznie zranionych oczach odblask oceanu.”

Aleš Debeljak (1961–2016)

Słownik ciszy
Źródło: „Dekada Literacka” 1991, nr 28, tłum. Katartna Salamun-Biedrzycka

O ptakach

„Czas opowieści krąży niejako w pewnej przestrzeni; wydłuża się, opóźnia, zatrzymuje się lub też przyspiesza, nabierając zawrotnego pędu. Opowieść w ę d r u j e w czasie powieściowym, jakby po jakimś obszarze, przybliża się i oddala, biegnie do przodu wielkimi skokami albo posuwa się drobnymi kroczkami, pozostawia białe plamy całych okresów chronologicznych (wykreślając je), potem zaś cofa się, by odzyskać ten utracony czas, przeskakuje z przeszłości w przyszłość i z powrotem ze swobodą niedostępną nam, istotą z krwi i kości, w realnym życiu.”

Mario Vargas Llosa (1936) pisarz peruwiański

Listy do młodego pisarza

O czasie , O przeszłości , O przyszłości

„Ironią jest to, że choćbyś nie wiem jak tłumaczył, większość ludzi i tak nie zrozumie odpowiedzi, bo nie ma takich doświadczeń – to jak paragraf 22 – ponieważ wielu czytelników nie jest alpinistami, nie mają szans tego pojąć, nie wiedzą, jak się człowiek czuje przy −20°C, ani co potrafi zrobić z nim wysokość, nie mieli złamanej kości, nie wiedzą, jak ogromnie można być wyczerpanym.”

Joe Simpson (1960)

Źródło: Może alpiniści są zadufanymi w sobie arogantami i wierzą, że ich akurat góry oszczędzą… – wywiad z Joe Simpsonem, 16 grudnia 2011 http://wspinanie.pl/serwis/201112/16joe-simpson-wywiad.php

O ludziach

„W Libanie kobiety stworzyły swój własny model piękna, jak nigdzie na świecie – bardzo wysokie brwi, maleńki nos, wydatne usta, wysokie kości policzkowe itd. Chcemy wyglądać jak kobiety Zachodu, podporządkowane jednak naszym własnym kryteriom, nie do końca rozsądnym.”

Nadine Labaki (1974)

Źródło: Nadine Labaki o filmie „Karmel”, Gutek Film, 3 stycznia 2008 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/38,3

O kobietach

„Cholera jasna! Teraz już dokładnie wiem, gdzie byłam w czasie, gdy Staruszek Bóg rozdawał inteligencję: w kolejce obok, po francuski strój kąpielowy. Po zakupie stroju obłowiłam się zimowymi butami i kożuchem z guzikami z kości (…) Potem zjadłam kanapkę z łososiem i wróciłam do Boga – po ten nieszczęsny olej do głowy. Ale, jak się łatwo domyślić, dla mnie już nie wystarczyło. Podobnie jak i dla kilku innych osób cierpiących na zespół Gansera, bradyphrenię czy też oligofrenię w zaawansowanym stadium debilizmu.”

Wiktoria Płatowa (1965)

Postać: Warwara Andriejewna Sulejmnienowa – Waria
Rytuał ostatniej nocy
Źródło: Preludio Andante

O Bogu , O butach , O inteligencji , O czasie

„U nas, w Polsce, olbrzymia większość księży była i jest z ludu. Nasze duchowieństwo jest, Bogu dziękować, krwią z krwi i kością z kości polskiego chłopa i polskiego robotnika. Nasz kościół jest kościołem ludowym. Dlatego tak trudno bolszewikom go zniszczyć.”

Józef Maria Bocheński (1902–1995) polski duchowny katolicki, dominikanin, filozof

Kazania i przemówienia, Tom 2
Źródło: Kościół a demokracja, Wydawnictwo Salwator, Kraków 2005, s. 245.

O Bogu , O ludziach , O demokracji

„No cóż – góry. Ziemia garbata; kalectwo. Ale jak każde kalectwo ma w sobie coś wyjątkowego, nieprzeciętnego, co każe się namyśleć. Skała syci się, karmi, napawa swoim milczeniem. Oto kości, od których odpadło mięso w ciągu przedhistorycznych stuleci.”

Jalu Kurek (1904–1983) pisarz polski

Świnia Skała

„To jam powrozem biernym, który skuł ci
Ramiona; pletnią, którą cię smagano;
Cierniem, co skroń ci wieńczyła nim zbrodnia;
Podaną tobie z octem gąbką żółci;
Tą kością, którą o twą szatę grono;
Krzyżem, na którym do dziś konasz co dnia.”

Leopold Staff (1878–1957) poeta polski

„1 I 1991 roku Polska Prowincja Chrystusa Króla, przy współpracy Regii Świętej Rodziny, otworzyła nową placówkę misyjną w Jamusukro na Wybrzeżu Kości Słoniowej, obejmując posługę duszpasterską w pięknej bazylice sanktuarium Afryki – Matki Bożej Pokoju (Notre-Da me de la Paix). (…) Misja na Wybrzeżu Kości Słoniowej, w Jamusukro, została nam zadana i zlecona przez samego Ojca Świętego (…) Osobistym życzeniem Ojca Świętego było, aby posługiwanie pielgrzymom w Bazylice Matki Bożej Pokoju przejęli polscy pallotyni. Jest to dowód wielkiego zaufania wobec nas i naszej działalności apostolskiej (…) Dzięki życzliwości superiora, ks. Henryka Hosera SAC, jego rady i współbraci, otrzymaliśmy w darze trzech współbraci: ks. Aleksandra Pietrzyka SAC, ks. Andrzeja Maciejewskiego SAC i ks. Antoniego Myjaka SAC (…) Nowa placówka w Jamusukro stwarza wiele możliwości pracy apostolskiej zgodnie z linią charyzmatu naszego Założyciela.”

Czesław Parzyszek (1943) polski duchowny katolicki, pallotyn

Źródło: ks. Piotr J. Karp, Między niebem a ziemią Afryki http://www.ms.ecclesia.org.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=684, 14 czerwca 2011 – Miejsca Święte

O pokoju , O zaufaniu , O matce , O współpracy

„Blecher jest modernistą z krwi i kości, trochę spóźnionym dzieckiem epoki wielkiej melancholii w sztuce. Jego ekstazy niewiele mają wspólnego z mistycznym zachwytem nad światem, w którym panuje jakkolwiek pojmowany wyższy ład. Kryzysy są kryzysami w obu znaczeniach, epifanie bez wątpienia świeckie, a Blecherowska transcendencja jest transcendencją pustą.”

Max Blecher (1909–1938)

Cytaty o pisarzu
Źródło: Dariusz Sośnicki, Trochę dziwny chłopak, dwutygodnik.com, nr 108/2013 http://www.dwutygodnik.com/artykul/4534/

O dzieciach , O świecie

„Jezioro zszywały igły lodu. Żurawina zmarzła na kość. Lis podszedł do zabudowań Kaleciuków i przyglądał się kurom. Przechylił łeb, jakby się dziwił ich upierzeniu i smakował to, co pod piórami. Zostawił ślad lisiego pyska na świeżym, luźnym śniegu.”

Ludwik Janion (1953)

Żurawina

„We mnie było mało ciepła. Niewiele mięsa zostało już przy moich kościach. Wystarczało go tylko dla podtrzymywania złości – ostatniego ludzkiego uczucia. Właśnie nie obojętność, lecz złość była ostatnim ludzkim uczuciem – tym, które bliższe jest kościom.”

Warłam Szałamow (1907–1982)

Opowiadania kołymskie
Źródło: s. 731

O emocjach , O obojętności

„W swym dziele jesteś dziwny, lepisz nas w bardzo szczególny sposób, bo jesteśmy sobą do szpiku kości, uparci jak osły albo jacy tam sobie chcemy, a potem ciągle dajesz nam do zrozumienia, że nie tacy powinniśmy być, nie tacy, jakimi nas stworzyłeś.”

Torgny Lindgren (1938–2017)

Droga wężowa na skale (1982)

O zrozumieniu

„Pod sześćdziesiątym trzecim, Zofia i Jolanta Kackie, siostry. Pierwsza siedziała cztery lata za manko w sklepie, nie pracuje, zarabia, jeżeli znajdzie amatora na swoje stare kości. Druga to jeszcze lepszy numer. Zdemolowała kiedyś pół lokalu, pobiła milicjanta i w pijanym widzie rozniosła nam radiowóz. No, nie dosłowne, ale co zdążyła, to potłukła i podarła. Obie wyglądają jak czarownice.”

Anna Kłodzińska (1915–2008) dziennikarka i autorka kryminałów milicyjnych.

Źródło: Taniec szkieletów

O siostrze , O tańcu

„Utrwalenie tego, co zrobiliśmy – słowami, na papierze – będzie naszym sposobem na udowodnienie sobie, że coś znaczymy, że odegraliśmy jakąś rolę. Że nasze działania coś zmieniły. Nie wiem, jak dużo, ale coś na pewno. Spisanie tego to szansa, że zostaniemy zapamiętani. A przysięgam na Boga, że to dla nas ważna sprawa. Nie chcemy skończyć jako sterta martwych białych kości, niezauważeni, nieznani i – co najgorsze – ze świadomością, że nikt się nie dowie o ryzyku, jakie podjęliśmy, ani tego nie doceni.”

John Marsden (1950) Pisarz australijski

Seria Jutro, Jutro: Kiedy zaczęła się wojna

O Bogu , O szansie

„Ulotne dźwięki o umownym sensie mogą być z krwi i kości. Nieraz już w życiu przekonałem się, jak wiele mogą zdziałać słowa. Odkryłem ich czarodziejską moc. Potrafiły nie tylko zmienić rzeczywistość, potrafiły ją tworzyć, a w szczególnych przypadkach – nawet ją zastąpić. (…) O tak, nie darmo księga, która wysuwa twierdzenie, że na początku wszystkiego było i zawsze jest Słowo, uchodzi za księgę świętą!”

Antoni Libera książka Madame

Madame
Źródło: s. 63.

O rzeczywostości , Sens

„Nadchodzą ciężkie czasy. Wszystko co dobre, stanie się złe, a co złe jeszcze gorsze.(…) Czasem myślę, że bogowie z nas kpią. Rzucają naraz wszystkie kości, żeby sprawdzić jak skończy się ta gra.”

Bernard Cornwell (1944)

Postać: Nimue
Trylogia arturiańska, Zimowy monarcha

O Bogu , O grach , O myślach , O czasie

„Dnie całe przepędzała na chwale Bożej, nie ustając w modlitwie i rozmowie z niebem. (…) Jedną tylko suknią i prostym płaszczem okrywała ciało swoje wątłe i tak dalece wycieńczone postami, że pod skórą same tylko blade a zimne i biczowaniem schropowaciałe przeglądały w niej kości.”

Jadwiga Śląska (1174–1243)

O Jadwidze Śląskiej
Źródło: Żywot świętej Jadwigi (XIII w.), cyt. za: Beata Maciejewska, Święta księżna z butami pod pachą, „Ale Historia”, w: „Gazeta Wyborcza”, 6 sierpnia 2012

O butach , O historii

„W 1998 roku z własnej i nieprzymuszonej woli wpakowałam się pod tramwaj. Jechałam do firmy dubbingowej Master Film, w której przez dziesięć lat pracowałam jako reżyser dubbingu. Miałam dużo czasu, ale pojechałam nietypową drogą. Nieopodal Dworca Centralnego wpadłam w ogromny korek. Stałam półtorej godziny, w końcu pomyślałam, że zrobię zawrotkę. Kiedy ruszyłam, od mojej lewej strony wjechał we mnie tramwaj. Samochód został sprasowany, ja też. Dziura w głowie, krwiaki na mózgu, poturbowany obojczyk, łopatka, obie kości kulszowe… Koledzy śmiali się: ty to masz szczęście do telewizji. Czekając na mnie włączyli telewizyjny Kurier Warszawski i zobaczyli wypadek. Telewizja przyjechała pierwsza. Po niej straż, która mnie wyrzynała z blachy, potem policja, a na końcu pogotowie ratunkowe. Nic nie pamiętam.(…) Ten wypadek powiedział mi coś ważnego: żeby nie żyć za szybko. Robić tyle, ile się może. Cieszyć się każdym dniem życia. Każdym faktem. Codziennie budzę się i mówię: dziękuję ci, Boże.”

Ilona Kuśmierska (1948) aktorka polska

Źródło: „Kurier Lubelski”, 28 grudnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/postawilamna.htm

O Bogu , O szczęściu , O samochodach , O czasie

„Cieszę się, że nigdy go nie uprałem. Pachnie jak śmierć, blondynka i zwycięstwo. Może to powinien być mój prezydencki uniform? Czy prezydenci w ogóle mają uniformy? Chyba nie. Ale jak już będę prezydentem, będę mógł robić co zechcę! Na przykład przepiszę ten cały Akt Rejestracji superbohaterów. I tak jest niepotrzebny. „Jesteś samozwańczym superbohaterem, chłopcze?” „Jasne, kurwa, sir. Regularnie biegam na patrole w gaciach na wierzchu i walczę z przestępczością, bo nie rozumiem cholernych zasad, wedle których działa nasz świat.” „To dobrze. Dlatego teraz wyślę cię do obozu koncentracyjnego, gdzie zostaniesz poddany lobotomii, sterylizacji, łamaniu kości i pasteryzacji. Tak rozkazuje prezydent Goblin.” To ostatnie brzmiało bardziej jak Dr. Doom. Ale wciąż oddaje sens idei. Notatka do siebie: Częściej dyktować po nagu, pomysły zdają się płynąć o wiele swobodniej.”

Warren Ellis (1968) Angielski pisarz, scenarzysta komiksowy i telewizyjny.

Norman, przebierając się w strój Green Goblina
Thunderbolts

O śmierci , O świecie , O zwycięstwie , Sens

„Jeżeli wy z powodu ujawnionej obecnie różnicy zdań staniecie na stanowisku wojny z nami, to nie może być tu mowy ani o walce, ani o porażce, ani o zwycięstwie. Taki już jest wasz specjalny przywilej i wynikająca z niego i ciążąca na was specjalna odpowiedzialność. Towarzysze! W naszej Komunistycznej Międzynarodówce kości połamane zrastają się. Obawiam się natomiast czego innego: właśnie z racji tego waszego specjalnego przywileju niebezpieczni dla was nie są tacy ludzie, którym można dla takich przyczyn, jak nam, łamać kości, ale tacy, którzy w ogóle kości nie mają.”

Maria Koszutska (1876–1939) polska działaczka komunistyczna

gdy 3 lipca 1924 r. na moskiewskim kongresie Kominternu Stalin zagroził polskim komunistom „łamaniem kości”.
Źródło: Źle trafiliście, towarzyszu Stalin, w: Wielkie mowy historii, t. 2, wyd. Polityka Spółdzielnia Pracy, Warszawa 2006

O wojnie , O ludziach , O historii , O walce

„Koncentracja idzie w parze z cierpliwością, z umiejętnością czekania. Chodzi o odczytywanie świata jak książki, zespolenie się z nim. Czucie go w kościach i interpretowanie jego sygnałów aż do znalezienia chwili, jedynej, kiedy można skutecznie uderzyć. Oto istota zabójstwa.”

Licia Troisi (1980)

Wojny świata wynurzonego, Sekta zabójców
Źródło: rozdział 19, Podróż szkoleniowa

O książkach , O czekaniu , O cierpliwości

„Do czterdziestego roku życia myślałem, że w środku jest kość.”

Henryk IV Burbon (1553–1610) król Francji

o swoim przyrodzeniu.

O myślach , O myśleniu

„Jak umrzesz – wyrwą ci złote zęby, już poprzednio zapisane w księgi obozu. Spalą, popiołem wysypią pola albo osuszą stawy. Co prawda marnotrawią przy spalaniu tyle tłuszczu, tyle kości, tyle mięsa, tyle ciepła! Ale gdzie indziej robią z ludzi mydło, ze skóry ludzkiej abażury, z kości ozdoby.”

Tadeusz Borowski (1922–1951) polski poeta, prozaik i publicysta

U nas w Auschwitzu…

O ludziach , O prawdzie

„Lubię stwarzać świat na scenie i dlatego tak chętnie sięgam po powieści. Adaptując je, mogę wykreować świat, jaki wyobraziłam sobie podczas lektury. Zawsze najpierw wyobrażam sobie przestrzeń, w której rozgrywa się akcja powieści, potem słyszę dźwięki, wyobrażam sobie pewne sytuacje sceniczne, a na końcu uświadamiam sobie, że przecież potrzebne są postaci, ludzie z krwi i kości. I wtedy zaczynają się schody…”

Emilia Sadowska (1971)

Źródło: „Głos Wielkopolski”, 8 września 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/23892

O ludziach , O świecie , O czytaniu

„Chciałam ich pokazać jako ludzi z krwi i kości, jednocześnie unikając przy tym tonu moralizatorskiego.”

Katarzyna Adamik (1972) polska plastyk, storyboardzistka i reżyser

o bezdomnych.
Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=49490

O ludziach

„Są choroby, w których wszystkie sprężyny naszej istoty fizycznej wydają się jakby połamane, energie unicestwione, muskuły zwiotczałe, kości rozmiękłe jak ciało, a ciało płynne jak woda.”

Guy de Maupassant (1850–1893)

Źródło: Horla http://www.polona.pl/dlibra/docmetadata?id=4342, wyd. W. Zukerkandel, Lwów, s. 29, tłum. Zygmunt Niedźwiecki.

O chorobach , O wodzie

„Dwie kobiety leżały zwinięte w kłąb, jak porzucone szmaty, i widziałem, że do końca próbowały chronić dzieci. Jedno z nich miało oderwaną od tułowia głowę, drugie przytulało się do oberżniętego ramienia matki, a czaszkę strzaskał mu potężny cios. Tak mocny, że czaszka ta była tylko rudoczerwoną galaretą z wystającymi szpikulcami kości i szarymi naciekami rozlanego mózgu.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Sługa Boży
Źródło: s. 130, wyd. I

O kobietach , O dzieciach , O matce

„Człowiek jest jedynym zwierzęciem, które robi interesy. Czy widział kto, by pies wymieniał kości z drugim psem?”

Adam Smith (1723–1790) brytyjski myśliciel

Nobody ever saw a dog make a fair and deliberate exchange of one bone for another with another dog. (ang.)
Badania nad naturą i przyczynami bogactwa narodów
Źródło: Księga I, rozdz. II

O zwierzętach

„Tak wielu krępuje rozmowa o miłości.
Jestem przesiąknięty miłością do szpiku kości.
Ja żyję miłością to mnie napędza.”

Fisz (1978)

Album Polepione dźwięki
Źródło: Drewno

„Boli mnie głowa, ręce i nogi. Mięśnie, kości, paznokcie, włosy, zęby i serce. A najbardziej dusza.”

Anna Onichimowska (1952) polska pisarka i scenarzystka

Hera, moja miłość
Źródło: Haiku 9, s. 131

O duszy , Serce

„Trudno zrozumieć Chińczyków i kobiety. Znałem Chińczyków, którzy dwa-trzy lata cierpliwie przesiadywali nad kawałeczkiem słoniowej kości wielkości orzecha. Z tego niekształtnego kawałka Chińczyk za pomocą całej armii malutkich nożyków i pilniczków wycinał statek – cud sprytu i cierpliwości: statek miał wszystkie sprzęty, żagle, niósł na sobie odpowiednią ilość załogi, przy czym każdy z marynarzy był wielkości ziarnka maku, a liny były takie cienkie, że nawet nie rzucały cienia, – i to wszystko było do niczego… Sam statek był tak kruchy, że lekkie dotknięcie unicestwiłoby szatańską pracę głupiego Chińczyka. Kobiece kłamstwo często przypomina mi chiński statek wielkości orzecha – mnóstwo cierpliwości, sprytu – wszystko zupełnie bezcelowe, wszystko znika przy zwykłym dotyku.”

Arkadij Awierczenko książka Ложь

Трудно понять китайцев и женщин. Я знал китайцев, которые два-три года терпеливо просиживали над кусочком слоновой кости величиной с орех. Из этого бесформенного куска китаец с помощью целой армии крохотных ножичков и пилочек вырезывал корабль – чудо хитроумия и терпения: корабль имел все снасти, паруса, нес на себе соответствующее количество команды, причем каждый из матросов был величиной с маковое зерно, а канаты были так тонки, что даже не отбрасывали тени, – и все это было ни к чему… Cам корабль был настолько хрупок и непрочен, что одно легкое нажатие ладони уничтожало сатанинский труд глупого китайца. Женская ложь часто напоминает мне китайский корабль величиной с орех – масса терпения, хитрости – и все это совершенно бесцельно, безрезультатно, все гибнет от простого прикосновения. (ros.)
Źródło: Ложь

O kobietach , O kłamstwie , O pomocy , O cierpliwości

„Nasz „skok w kapitalizm” tak jak go przeprowadzono był pierwszym wielkim oszustwem. (…) zamknięcie się Balcerowicza w resortowej wieży z kości słoniowej spowodowało, że Balcerowicz nie był w stanie reagować na zwrotne sygnały, które gospodarka wysłała swoim reformatorom. Z czasem miało się na przykład okazać, że doktrynalna obrona powszechnie znienawidzonego popiwku trwała dużo dłużej niż było to konieczne.”

Jacek Kuroń (1934–2004) polski historyk, pisarz, polityk, działacz społeczny i polityczny

Źródło: Siedmiolatka czyli kto ukradł Polskę? s. 76.

O oszustwie , O czasie

„Ach, nasze kości pokryły się nowym ciałem miłosnym.”

Arthur Rimbaud (1854–1891) francuski poeta

Iluminacje

„Czyż ci, którzy łupili lud aż do kości i poddawali go najbardziej barbarzyńskim okrucieństwom, jakie tylko można sobie wyobrazić, mają prawo mówić o ulżeniu doli ludu, aby winę jego ucisku i ruiny przerzucić na kogo innego?…”

Armand Jean Richelieu (1585–1642) francuski książę, kardynał

o księciu Concinim i jego arystokratycznych stronnikach.
Źródło: Jan Baszkiewicz, Richelieu, PIW, Warszawa 1984.

O ludziach

„To jest kabaretowe, jeżeli mamy mieć jednego ministra, który jest ministrem ministra służby zdrowia, ochrony środowiska, rolnictwa i nazywa się Donald Tusk, wszystkich ministrów, a pozostali sto pewien rodzaj w zasadzie sekretarek czy asystentów w tych resortach, a nie prawdziwych ministrów z krwi i kości, no to mamy sytuację putinowską. No przecież Donald Tusk nie stworzył rządu, nie ma rządu, jest jedna osoba, jest jeden super minister, możemy go nazywać jak chcemy, najbardziej pasuje do tego kabaretu, z jakim mamy do czynienia, zresztą takiej szopki nie widziałem, znaczy te sto dni rządu, które są po prostu od katastrofy do katastrofy, przedstawić jako ciąg sukcesów…”

Janusz Palikot (1964) polski polityk

Źródło: Gość Radia Zet, Radio Zet, 29 lutego 2012 http://www.radiozet.pl/Programy/Gosc-Radia-ZET/Blog/Janusz-Palikot-29-Luty-2012

O sukcesie

„Nie traktujemy naszego wspólnego grania jako „projektu”! Nagrywamy płyty, gramy koncerty i nie zamierzamy prędko odpuścić! Wychodząc na scenę czujemy się zespołem z krwi i kości! Co zaś tyczy nagrań to może gościnnie ktoś będzie przechodził koło studia, wpadnie na piwo i coś od siebie dorzuci podczas nagrań, jak było za pierwszym razem ale to wszystko. Tego się nie planuje, to wychodzi spontanicznie podczas pracy.”

Piotr Wtulich (1973)

Źródło: Wywiad, 21 stycznia 2009 http://www.rockz.pl/wywiady/246-wywiad-z-kayem-z-black-river

O piwie , O studiach

„Z Chopinem zaprzyjaźniłam się do tego stopnia, że mojemu mężowi – pianiście – powiedziałam (…), że gdybyśmy żyli w czasach Chopina, to miałby konkurencję. Bo rzeczywiście zobaczyłam w tym wielkim kompozytorze faceta z krwi i kości, naprawdę wspaniałego mężczyznę, ciekawą osobowość, człowieka, który mógł się podobać, w którym można się zwyczajnie zakochać. To było dla mnie odkrycie, bo Chopin kojarzy się z takimi pojęciami jak: wielki kompozytor, gruźlica, problemy, emigracja, tęsknota, dramatyczne i smutne utwory. A ja nagle zobaczyłam, że to był mężczyzna naprawdę ciekawy, interesujący, dowcipny, taki który mógł porwać, mógł się podobać, mógł powodować różne emocje.”

Anna Czerwińska-Rydel (1973)

Źródło: Agnieszka Sikorska-Celejewska, Wielcy ludzie obrastają w legendy – rozmowa z Anną Czerwińską-Rydel http://qlturka.pl/2015/12/11/wielcy-ludzie-obrastaja-w-legendy-rozmowa-z-anna-czerwinska-rydel/, qlturka.pl, 25 listopada 2011

O ludziach , O literaturze , O osobowości

„W dolinie milczał z gębą pełną srebra
stojąc nad kością, na której się potknął,
on, który szedł do wójta potem i meldował: człowiek,
nie, nie człowiek, grenadier, szkielet z bladą twarzą,
z hełmem na głowie, nie:
na bladej czaszce (…).”

Thomas Bernhard (1931–1989) austriacki pisarz i dramaturg

Źródło: W dolinie, tłum. Stanisław Barańczak

„Pośród różnych metod rozwijania oddania wobec guru najlepszą jest modlitwa, czyli błaganie. Kiedy wyrażamy oddanie przy pomocy modlitwy, idzie, ma się rozumieć, nie o szumne słowa czy wyrafinowane melodie, lecz głębię uczucia. Słowa modlitwy muszą budzić najgłębszy rezonans, płynąć prosto z serca i poruszać do szpiku kości, tworząc tym samym zręby oddania.”

Ogjen Trinlej Dordże (1985) dominicki poeta

Źródło: wykład wygłoszony w Sarnath, 28 października 2003.

O emocjach , O pomocy , Serce

„I nie potrzebne mi [filozofii] ściany biblioteki zdobione kością słoniową i szkłem, ale miejsce w twoim umyśle, w którym nie księgi ułożyłam, lecz to, co w nich najcenniejsze, myśli moich dawnych ksiąg.”

Boecjusz (480) rzymski filozof, polityk i tłumacz

Źródło: O pocieszeniu jakie daje filozofia

O myślach , O myśleniu

„Dziękuję Ci za pamięć. O Tobie i Twej pracy miałem już wcześniej wiadomości. Mam do Ciebie prośbę. Prześlij ode mnie pozdrowienia do Kraju „Rakoniowi” (Grot-Rowecki) i Berce (mjr Wacław Berka). Obecnie dowodzę 7 DP. Zamieniliśmy się miejscami z Bohuszem (Zygmunt Bohusz-Szyszko). Czuję się świetnie. Do zrobienia ogromnie dużo, a idzie to strasznie wolno. Straty poniesione przez ludność polską w ZSRR są olbrzymie, a jeśli sytuacja się nie zmieni i pomoc nie stanie się naprawdę skuteczną, to zima 1942/1943 może stać się dla niej grobem, a dla nas grzechem śmiertelnym, z którego nas historia na pewno nie rozgrzeszy. Naciskaj, stary, gdzie możesz i otwieraj ludziom oczy na prawdę. Dotychczasowa akcja jest niedostateczna. Ludzie giną z głodu. Codziennie przychodzą do szpitali dywizji „żywe trupy”, mówię Ci, dosłownie skóra i kości. 97 procent z nich ginie. Żadna pomoc nie jest już skuteczna. Na poprawę sytuacji wewnętrznej liczyć nie można. Może się ona tylko pogorszyć. Pomoc musi pójść z zewnątrz. Musi być ona zorganizowana na skalę 1 500 000 ludzi. Może już tyle nie ma, ale mniej 1 000 000 zejść nie wolno. Sądzę, że się na mnie za tych parę słów nie obrazisz, a wykorzystasz je jak trzeba. Powinieneś tam w Londynie być naszym ambasadorem i to lepszym niż Kot w Kujbyszewie. Niech mu ziemia będzie lekką.”

Leopold Okulicki (1898–1946) generał polski

do płk. Stanisława Gano, 17 czerwca 1942.
Źródło: Andrzej Przemyski, Ostatni komendant generał Leopold Okulicki, op. cit., s. 93–94.

O głodzie , O ludziach , O historii , O kotach

„Ludzie nauki to nie mieszkańcy wieży z kości słoniowej. Zwłaszcza zaś specjaliści z zakresu nauk ścisłych i technicznych są powołani do podnoszenia jakości życia.”

Ryszard Legutko (1949) filozof polski, działacz polityczny

Źródło: wywiad, 2009 http://www.wywiady.gazeta-info.pl/index.php?id=wywiadyWyswietl&n=12

O ludziach , O nauce

„Drobny, niski mężczyzna z twarzą, w której wszystko jest płaskie – nos, wargi, kości policzkowe. Houphouët wyrządził postępowym siłom Afryki ogrom zła. Odegrał on w rewolucji afrykańskiej znacznie gorszą rolę, niż wiele innych popularnych – w negatywnym sensie – nazwisk afrykańskich. Jeżeli w krajach byłej Afryki francuskiej zostały rozbite siły lewicy i postępu – to jest w tym główna zasługa Houphouëta-Boigny’ego. Prezydent Wybrzeża Kości Słoniowej jest afrykańskim ideologiem, organizatorem i promotorem francuskiego neokolonializmu.”

Félix Houphouët-Boigny (1905–1993) prezydent Wybrzeża Kości Słoniowej

na konferencji szefów państw afrykańskich w maju 1963.
O Félixie Houphouëcie-Boignym
Źródło: Ryszard Kapuściński, Gdyby…, op. cit., s. 73.

O sile , Sens

„Ja myślę, że te półfinały z ZAKSĄ w jakimś sposób nam pomogły. Dały nam coś, co jeszcze bardziej poderwało nas do gry. Pod względem fizycznym pięć meczów oczywiście dało nam porządnie w kość i nie ma w tym nic dziwnego, był to dla nas ogromny wysiłek. Ale mieliśmy w zanadrzu coś jeszcze – siłę mentalną. Myślę, że było to widać, bo mimo, że Skra okazała się być po prostu lepsza, to przed osiągnięciem zwycięstwa musiała się z nami trochę pomęczyć.”

Pedro Azenha (1981)

Źródło: Wywiad http://www.supervolley.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=5147:pedro-azenha-w-jastrzbiu-byo-wietnie&catid=16:sylwetki-i-wywiady&Itemid=22

O myślach , O wysiłku , O sile , O myśleniu

„Najtrudniejsza jest częstotliwość pobudek. Czwarta rano wtedy daje porządnie w kość.”

Marta Kuligowska (1976)

Źródło: Ida Dawidowicz, Mój budzik dzwoni o czwartej nad ranem, „Claudia” nr 8, sierpień 2012, s. 17.

„A bogowie grają w kości i nie pytają wcale czy chcesz przyłączyć się do gry (…) Bogowie kpią sobie z twojego poukładanego życia (…) nie przejmują się zbytnio ani naszymi planami na przyszłość ani oczekiwaniami. Gdzieś we wszechświecie rzucają kości i przypadkiem wypada twoja kolej. I odtąd zwyciężyć lub przegrać – to tylko kwestia szczęścia.”

Borys Pasternak (1890–1960) rosyjski poeta i prozaik

O Bogu , O przyszłości

„Aniołkiem nie byłam i trochę dałam w kość rodzicom. Byłam królową trzepaka i trzymałam sztamę z chłopakami. Grałam z nimi w kapsle i w kosza, kradłam jabłka i czereśnie. I wcale się tego nie wstydzę. Takie to były czasy, że wszystkiego brakowało. Nie pochodzę z bogatej rodziny i w naszym domu nigdy się nie przelewało, ale miałam bardzo szczęśliwe dzieciństwo. Czułam miłość rodziców i miałam poczucie bezpieczeństwa. To samo chcę przekazać Michelle, bo dobre warunki materialne, które wspólnie z Roberto zapewniamy córeczce, to nie wszystko.”

Małgorzata Glinka-Mogentale (1978) siatkarka polska

o dzieciństwie.
Źródło: „Przegląd Sportowy”, 2013 http://siatkowka.przegladsportowy.pl/Siatkowka-Malgorzata-Glinka-Mogentale-zagra-w-Chemiku-Police,artykul,179675,4,1064.html

O miłości , O domu , O rodzicach , O dzieciństwie

„Wyjazd dla was, nie pierwszy raz, rym, bit i bas – Bez wątpliwości, przybijamy piątki, lub łamiemy kości”

Hans (raper) (1981) polski raper

Źródło: utwór: Punkt Wyjścia

„To miasto to cmentarzysko. I wszystkie kości czekają na swoją kolej.”

Michael Connelly (1956) pisarz amerykański

Cmentarzysko

O czekaniu

„Ciało rozpada się, lecz kości zostają. Kości to jedyna nadzieja tych, którzy nie pokładają nadziei w życiu pozagrobowym i wierzą głęboko, że Bóg jest fikcją, a obecne życie – jedynym.”

Philip Roth książka Everyman

Everyman

O życiu , O Bogu , O nadziei

„Ten wybrany naród, ta narzeczona, z przeproszeniem, ma połamane kości, cała jest w bolączkach jak Hiob, sponiewierana, palona w ogniu. Czy coś takiego może się podobać? Pan Bóg też lubi ładne kobiety.”

Julian Stryjkowski (1905–1996) polski pisarz

Sen Azrila

O kobietach , O Bogu

„Śpiewne i zbolałe głosy dzieci na opustoszałych polskich drogach, wołające o kawałek chleba (…) Ileż to razy powracały w mojej duszy, jak echo dalekiego płaczu i nie dający spokoju wyrzut sumienia! Maluchy te, to była sama skóra i kości, wychudzone i wyciągnięte rączki, nóżki jak patyczki, trzęsące się z zimna w zbyt szerokich spodenkach… Nagle zbiegały się zewsząd, kiedy pojawiały się pociągi z włoskimi żołnierzami (…) walczyły o kawałki chleba rzucane im z okien pociągu… i na własne oczy widziałem, jak niemiecki wartownik wystrzelił serię z karabinu w sam środek tej hałaśliwej, obdartej gromadki!”

Carlo Gnocchi (1902–1956)

Chrystus wśród Strzelców Alpejskich
Źródło: s. 122.

O dzieciach , O duszy

„Długa jest lista okrucieństw, jakich dopuściła się ludzkość wobec samej siebie; niejeden naród cierpiał z powodu wygnania. Jednak na żaden inny lud nie miało ono równie druzgocącego wpływu, jak na Indian żyjących we wschodniej części kontynentu. Indianie byli uwrażliwieni na wszelkie aspekty swego naturalnego otoczenia. Zamieszkiwali otwartą przestrzeń. Znali każde okoliczne bagno, każdą polanę, każde wzgórze, każdą skałę, każde źródło i każdy potok tak dobrze, jak może je znać jedynie myśliwy. Nigdy do końca nie pojęli zasady ustanawiającej prywatną własność gruntów – było to dla nich czymś równie niepojętym jak prywatna własność powietrza – lecz kochali swoją ziemię bardziej, niż był ją w stanie pokochać jakikolwiek właściciel. Czuli się jej częścią, jak skały i drzewa, zwierzęta i ptaki. Ich ojczyzna była świętą ziemią, godną czci jako miejsce spoczynku kości ich przodków i stanowiącą naturalne sanktuarium ich religii. Indianie wierzyli, że jej wodospady i grzbiety górskie, jej chmury i mgły, jej doliny i łąki zamieszkują liczne duchy, z którymi pozostawali w codziennym kontakcie. To właśnie z tej obmywanej deszczami krainy lasów, strumieni, jezior – do której przynależeli dzięki tradycji swoich przodków i własnym aspiracjom duchowym – Indianie zostali wygnani na suche i bezdrzewne równiny położone daleko na zachodzie, w bezludne rejony znane pod nazwą Wielkiego Amerykańskiego Pustkowia”

Dale Van Every (1896–1976)

Great American Desert
Źródło: The Disinherited; cyt. za: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 190.

O ludziach , O religii , O historii , O ptakach

„Gra w karty lub w kości na pieniądze jest zabroniona.”

Bartholomew Roberts (1682–1722)

punkt III
Kodeks piracki

O pieniądzach , O grach

„Ten, który nadszedł, … panuje nad nimi, mówi do nich. – Głos jego przeciągły, ostry, wyraźny – każde słowo rozeznasz, zrozumiesz – … czoło wysokie, przestronne, włosa jednego na czaszce nie masz… – skóra przyschła do czaszki, do liców, żółtawo się wcina pomiędzy koście i muszkuły – … a kiedy ramię wzniesie, wyciągnie. wytęży ponad nimi, schylają głowy, zda się, że wnet uklękną przed tym błogosławieństwem wielkiego rozumu – nie serca – precz z sercem, z przesądami, a niech żyje słowo pociechy i mordu!”

Zygmunt Krasiński książka Nie-Boska komedia

Źródło: Nie-boska komedia

Serce

„Była i jest jedyną z krwi i kości diwą w tym kraju. Żal mi jej, że tak bardzo dawała powody ludziom do tego, żeby się z niej śmiali. To też jest człowiek strasznie połamany w dzieciństwie.”

Karolina Korwin-Piotrowska (1971) polska dziennikarka i felietonistka

o Edycie Górniak.
Źródło: Sorry, będę inna! http://polki.pl/zycie_gwiazd_znaniilubiani_artykul,10020720,2.html

O dzieciństwie

„To jest człowiek aparatu z krwi i kości. Ze wszystkimi wadami aparatowego uprawiania polityki. Jest niemal klonem Oleksego czy Millera. Napieralski jest jak wyciągnięty za uszy sekretarz z komitetu powiatowego. Jak patrzę na jego wygląd, na argumentację, to tak jakbym widział aktywistę z ’68 r.”

Tomasz Nałęcz (1949) polski polityk, historyk

o Grzegorzu Napieralskim.
Źródło: dziennik.pl http://www.dziennik.pl/polityka/article331433/Napieralski_nie_dorasta_do_kolan_Oleksemu.html, 3 marca 2009

O wyglądzie

„Dlaczego właściwie Korwin budzi panikę większą od niegdysiejszego Giertycha? Moja hipoteza: bo większość uczestników tej debaty stara się nie dostrzec słonia w pokoju, który odpowiedź ma wypisaną wielkimi literami na swoim cielsku. Korwin nie jest obcą naroślą na zdrowej tkance Trzeciej Rzeczpospolitej, odwrotnie, to jest jej krew z krwi, kość z kości. Establishment Trzeciej Rzeczpospolitej wpadł w panikę, bo widzi w Korwinie własne odbicie w krzywym zwierciadle. Rzeczy, które Korwin wygaduje, brzmią szokująco obrzydliwie – a jednocześnie są po prostu logicznym rozwinięciem światopoglądowych fundamentów miłościwie nam panującego ustroju.”

Wojciech Orliński (1969) polski dzienikarz

Źródło: Korwin, syn Popisa, blog, 4 czerwca 2014 http://wo.blox.pl/html

O pokoju

„Dobroczynność nie polega na dawaniu kości psu. Dobroczynność to kość dzielona z psem wówczas, gdy jesteś równie głodny jak on.”

Jack London (1876–1916) pisarz amerykański

A bone to the dog is not charity. Charity is the bone shared with the dog when you are just as hungry as the dog. (ang.)
Źródło: Confession http://www.online-literature.com/london/the-road/1/

„Przynajmniej cześć MSZ zachowała się jak nastolatka, która zaszła w ciążę. Jest przekonana, że ciąża rozejdzie się po kościach.”

Tomasz Nałęcz (1949) polski polityk, historyk

o incydencie z tablicą w Smoleńsku.
Źródło: radiozet.media.pl http://www.radiozet.media.pl/Wiadomosci/Polska/Nalecz-MSZ-jak-nastolatka-w-ciazy, 20 kwietnia 2011

O zachowaniu

„Bez czynu uczony nie jest jeszcze człowiekiem. Idee muszą działać poprzez kości i ramiona dobrych ludzi, inaczej to tylko mrzonki.”

Matthew Pearl książka Klub Dantego

Postać: Waldo Emerson
Klub Dantego

O ludziach

„Problem dewastacji środowiska przyciągał uwagę greckich władców
już na początku VI w. p. n. e. Prawodawca Solon proponował wprowadzenie zakazu uprawiania ziemi na stromych stokach, aby zapobiec erozji; Pizystrat wprowadził premię dla rolników, którzy sadzili drzewa oliwne, wyrównując w ten sposób straty spowodowane wyrębem lasów i nadmiernym wypasem. Dwieście lat później Platon pisał o spustoszeniu, jakiego dokonano na ziemiach Attyki: l jak można to wnosić z [wyglądu] małych wysp, nasza pozostała ziemia przedstawiała się w porównaniu z dawną jak kości chorego człowieka: po odpłynięciu z niej tego, to było tłuste i mięknienie pozostało teraz w tej okolicy nic więcej jak tylko
szkielet. (…) Góry bowiem, gdzie dzisiaj tylko pszczoły znajdują
pożywienie, jeszcze do niedawna dawały drzewa. (…) ziemia dawała niezmiernie dużo paszy dla trzód. Woda, zsyłana co rok przez Zeusa, nie płynęła
na próżno (…). Wszędzie płynęły obfite fale źródeł i rzek. Co do
istniejących dawniej źródeł, to jeszcze do dzisiaj zachowane poświęcone im
świątynie są świadectwem, że to, co powiedzieliśmy na ten temat, jest
prawdziwe'.”

Norman Davies (1939) brytyjski historyk

Europe

O problemach , O wodzie , O wyglądzie , O stracie

„Religia – każda religia – pozwala myśleć spokojnie, że tak, jak jest teraz, będzie zawsze, że wszystko zostało obmyślone i zaplanowane od tej chwili aż do skończenia czasów i że zawsze rządziła i będzie rządzić nami ta sama moc – jakiś bóg czy bogowie. Gdyby człowiek wierzący miał dopuszczać, że władza rządząca światem podlega zmianom, kto mógłby mu obiecać życie wieczne? A panujący – królowie, cesarze – uczepili się tej idei: nasza władza nie powinna się zmieniać, ponieważ opiera się na Wielkiej Władzy, która nigdy się nie zmienia – na prawie boskim. Religii potrzebna jest niezmienność. Stąd, na przykład, tak niesłychanie gwałtowne reakcje Kościoła katolickiego, kiedy jacyś goście sto czy dwieście lat temu zaczęli przegrzebywać skamieliny, jaskinie, kości, udowadniając, że świat jest o wiele starszy, niż głosi Biblia, i że nie zawsze wyglądał tak, jak wygląda teraz: że żyły na nim dziwne zwierzęta, że krowy i pchły nie zostały stworzone przez Boga, lecz powstały w wyniku ewolucji gatunków, że my, ludzie, byliśmy bardzo specyficznymi małpami. Nic nie mogło brzmieć równie wywrotowo – i odkrycie to wywróciło wszystko do góry nogami.”

Martín Caparrós (1957)

El hambre

O myślach , O myśleniu , O życiu , O Bogu

„Od pierwszego Adama, który ujrzał noc,
I dzień, i kształt swojej dłoni,
Ludzie snuli opowieści i utrwalali
W kamieniu, w metalu czy na pergaminie
To wszystko, co zawiera ziemia czy co tworzy sen.
Oto ich dzieło: Biblioteka.
Powiadają, że liczba jej woluminów
Przekracza liczbę ciał niebieskich
Czy ziaren piasku na pustyni. Człowiek,
Co chce ją wyczerpać,
Traci rozum i zuchwałe oczy.
Zawarta jest tu rozległa pamięć wieków
Minionych, miecze i bohaterowie,
Lakoniczne symbole algebry,
Wiedza, co sonduje planety
Rządzące przeznaczeniem,
Moce ziół i talizmanów ze słoniowej kości,
Wiersz, w którym trwa pieszczota,
Nauka, co rozszyfrowuje samotny
Labirynt Boga - teologia,
Alchemia, która w błocie szuka złota,
I formy wyobrażeń bałwochwalcy.
Niewierni twierdzą, że gdyby spłonęła,
Spłonęłaby historia. Lecz się mylą.
Te nieskończone księgi zostały spłodzone
Przez ludzką bezsenność. Jeśliby z nich wszystkich
Nie ocalała ani jedna, bezsenność
Spłodzi na nowo każdy wers i każdą kartę,
Wszystkie prace i każdą miłość Heraklesa,
Każdą lekcję każdego manuskryptu.
Teraz, w pierwszym stuleciu Hidżry,
Ja, ów Omar, co ujarzmił Persów
I narzuca Islam kuli ziemskiej,
Rozkazuję żołnierzom, by zniszczyli ogniem
Rozległą Bibliotekę,
Co nie zginie. Niech będzie pochwalony
Bóg, który nie śpi, i Muhammad, Prorok.”

Jorge Luis Borges (1899–1986) argentyński pisarz, poeta i eseista

O nocy , O wiedzę , O snach , O miłości

„Raz w przedwieczornej mgle w Londynie
Ulicznik jakiś mnie zaskoczył
Podobny był do mej jedynej
Ze wstydu więc spuściłem oczy
W spojrzeniu jego czując drwinę

Zły chłopak szedł i całą parą
Gwiżdżąc w kieszenie ręce włożył
Ja za nim domy nad tą parą
Jak rozstąpione fale morza
On Hebrajczycy ja Faraon

Niech cegły zwalą się lawiną
Jeślim cię miła fałszem karmił
Władcą Egiptu i władczynią
Jestem i ciurą jego armii
Jeśli nie jesteś mą jedyną

W rogu ulicy która płonie
Ogniami wszystkich swoich fasad
Runami mgieł w nieutolonej
Krwawiącej skardze wszystkich fasad
Kobieta szła podobna do niej

Ten wzrok nieludzki i niewierny
Ta blizna tuż pod szyją gołą
Pijana szła przez próg tawerny
W tej samej chwili gdy pojąłem
Każdej kochanej fałsz bezmierny

Kiedy przytułał się z daleka
Ulisses mądry d przystani
Drgnęła staremu psu powieka
I za przędziwem cienkich tkanin
Żona na powrót męża czeka

Do Sakontali syty chwały
Wracał małżonek-król po walce
Oczy miłością jej pałały
Czekała blada a jej palce
Samca gazeli sierść głaskały

Ledwie wspomniałem szczęście króli
Tu nieprawdziwa tam niedobra
W której wciąż kocham się najczulej
Dwa cienie które los mi dobrał
Zderzyły się by zjątrzyć ból mój

Żal się już piekłem na mnie wali
Otwórz się niebo niepamięci
Za pocałunek jej zuchwali
Królowie życie z własnej chęci
Nędzarze cień by swój sprzedali

Zazimowałem w swej przeszłości
O słońce wielkanocne grzej i
Niech ciepło w sercu mym zagości
Bo zmarzło tak jak w Cezarei
czterdziestu męczenników kości

Pamięci o mój piękny statku
Czy nam już nie dość podróżować
Po fali wód o przykrym smaku
Od zórz po zmierzchy od różowych
Aż po te smutki na ostatku

Szalbierko żegnam twój kobiecy
Cień pomylonych dwóch postaci
I tej z którą zwiedzałem Niemcy
Jam ją w ubiegłym roku stracił
I nigdy nie zobaczę więcej

O Drogo Mleczna płyń siostrzyco
Białych strumieni ziem Chanaan
Kochanek białych w mgle zachwyceń
Zgrajo topielców niekochana
Ciągnijmy za nią ku mgławicom

Pamiętam jak innego roku
Kwietniowy świr zwiastował wiosnę
Śpiewałem radość u jej boku
Śpiewałem miłość męskim głosem
Gdy rozkwitała miłość roku”

Guillaume Apollinaire (1880–1918) francuski poeta

O wiośnie , O kochankach , O piekle , Chłopak

„Kreślę tych kilka słów w związku z publicznie komentowanym faktem przystąpienia mojego syna, Jacka Władysława Bartyzela, do Ruchu Poparcia Palikota. Nie będę rozwodził się nad błahą w sumie, bo czysto formalną, okolicznością, iż syn mój jest człowiekiem dorosłym, samodzielnym i niepodlegającym już od lat mojej władzy rodzicielskiej. Ktokolwiek ma odrobinę choćby wyobraźni i niezbędnej wiedzy, musi zdawać sobie sprawę z tego, czym ten postępek jest dla mnie i dla całej mojej rodziny, której nie mogło spotkać już chyba nic gorszego. Kto jednak żądałby ode mnie również publicznego wyrzekania się krwi z krwi mojej i kości z kości mojej, ten – proszę – niechaj przeczyta naprzód wiersz Konstandinosa Kawafisa Kapłan w Serapejon i zastanowi się czy byłaby to postawa chrześcijańska.”

Jacek Bartyzel (1956) polski publicysta, działacz opozycji w czasach PRL

Źródło: Jacek Bartyzel: W sprawie wstąpienia Jacka W. Bartyzela do Ruchu Palikota https://konserwatyzm.pl/jacek-bartyzel-w-sprawie-wstapienia-jacka-w-bartyzela-do-ruchu-palikota/, konserwatyzm.pl, 18 lutego 2012

O wiedzę

„Gdy młodsza z sióstr Bowien, w dwa dni po rozpoczęciu ucieczki, jednej z nich zdjęła buty, ciało odeszło od kości wraz z obuwiem. Przytrafiło się to wielu setkom ludzi, a tylko nieliczni znaleźli jakiegoś lekarza, który ich przyjął na kilka nocy, amputował odmrożoną stopę albo przynajmniej na parę godzin uśmierzył ból.”

Jürgen Thorwald (1915–2006)

Wielka ucieczka (1951), ISBN 978-83-08-05853-4, Wydawnictwo Literackie Sp. z o.o. 1995

O ludziach , O zdjęciach , O butach , O odejściu

„Niewielu ludzi wie o tym, jakie cuda otwierają się przed nimi w opowieściach i wizjach młodości; albowiem jako dzieci słuchamy i marzymy, snujemy tylko na poły ukształtowane myśli, a gdy próbujemy wspominać jako dorośli, jesteśmy już prozaiczni, otępieni trucizną życia. Wszelako niektórzy z nas budzą się w nocy z głową pełną fantomów zaczarowanych wzgórz i ogrodów, krynic śpiewających w słońcu, złotych urwisk zwieszonych nad pomrukującymi morzami, równin ciągnących się ku śpiącym miastom z kamienia i spiżu, mrocznych kompanii herosów jadących na białych, nakrytych czaprakami koniach wzdłuż skrajów gęstych puszcz. W takich razach wiemy, że wejrzeliśmy przez wrota z kości słoniowej w ów cudowny świat, co należał do nas, nim staliśmy się mądrzy i nieszczęśliwi.”

Howard Phillips Lovecraft książka Celephaïs

Źródło: Celephaïs, tłum. Maciej Płaza

O myślach , O myśleniu , O dzieciach , O ludziach

„Oni wszyscy mieli krew i kości. Mieli emocje, marzenia, plany. Mieli swoich bliskich. Czekała na nich w domu wielka miłość, czekał obiad albo późna kolacja. Każdy z nich obiecał, że o 18 będzie w domu…”

Joanna Racewicz (1973) polska dziennikarka, prezenterka telewizyjna

o ofiarach katastrofy polskiego Tu-154 w Smoleńsku w 2010.
Źródło: "Mieli marzenia, plany". Mija dziewięć lat od katastrofy smoleńskiej https://fakty.interia.pl/raporty/raport-lech-kaczynski-nie-zyje/aktualnosci/news-mieli-marzenia-plany-mija-dziewiec-lat-od-katastrofy-smolens,nId,2928308, interia.pl

O marzeniach , O czekaniu , O miłości , O domu

„Wyobrażał Pan sobie, młody człowieku, że te ściśle przestrzegające przepisów religijnych kobiety nie miały żadnych pragnień erotycznych, o których bez przerwy trąbią nasze kolorowe magazyny? Myślał Pan pewnie, że wszyscy ci mężczyźni, noszący takie same kapelusze, takie same czarne ubrania, a kobiety takie same peruki, wcale nie odczuwali pociągu seksualnego, ale tak nie jest. To były istoty z krwi i kości, odznaczające się takimi samymi cechami ludzkimi jak my. Bo do czego służyłyby zakazy, jeśli nie do ustrzeżenia się przed najgorszym? Kto Panu powiedział, że odnoszą skutek?”

Gilles Rozier (1963) francuski pisarz, poeta i tłumacz

Z kraju bez miłości
Źródło: s. 69–70.

O myślach , O myśleniu , O kobietach , O mężczyznach

„Jesteśmy najlepsi na świecie! Jesteśmy najlepsi na świecie! Pokonaliśmy Anglię 2–1 w piłkę! To zupełnie nieprawdopodobne. Pokonaliśmy Anglię! Anglię – miejsce narodzin gigantów. Lord Nelson, Lord Beaverbrook, Sir Winston Churchill, Sir Anthony Eden, Clement Attlee, Henry Cooper, Lady Diana – pokonaliśmy ich wszystkich. Pokonaliśmy ich wszystkich. Maggie Thatcher słyszysz mnie? Maggie Thatcher, mam dla ciebie wiadomość w trakcie kampanii wyborczej. Mam dla ciebie wiadomość: wyeliminowaliśmy Anglię z mistrzostw świata. Maggie Thatcher, jak się mówi w twoim języku w bokserskich barach wokół Madison Square Garden w Nowym Jorku: twoi chłopcy dostali mocno w kość! Twoi chłopcy dostali mocno w kość!”

Bjørge Lillelien (1927–1987) norweski dziennikarz sportowy i komentator

Vi er best i verden! Vi er best i verden! Vi har slått England 2–1 i fotball! Det er aldeles utrolig! Vi har slått England! England, kjempers fødeland – Lord Nelson, Lord Beaverbrook, Sir Winston Churchill, Sir Anthony Eden, Clement Atlee, Henry Cooper, Lady Diana, vi har slått dem alle sammen, vi har slått dem alle sammen. Maggie Thatcher, can you hear me? Maggie Thatcher, jeg har et budskap til deg midt under valgkampen, jeg har et budskap til deg: Vi har slått England ut av verdensmesterskapet i fotball. Maggie Thatcher, som de sier på ditt språk i boksebarene rundt Madison Square Garden i New York: – Your boys took a hell of a beating! Your boys took a hell of a beating! (norw./ang.)
wypowiedziane 9 września 1981, po zakończeniu meczu kwalifikacyjnego do mistrzostw świata w Hiszpanii w 1982. W rzeczywistości Anglicy zakwalifikowali się do mistrzostw świata. Norwegowie zajęli ostatnie miejsce w grupie.
Źródło: Audhild Gregoriusdotter Rotevatn, Journalistspråk i endring http://www.sprakradet.no/globalassets/vi-og-vart/publikasjoner/spraknytt/2009/12009/spraaknytt_2009_1.pdf, „Språknytt”, tom 37, 1/2009, s. 17.

O piłce nożnej , O narodzinach , O języku słowackim

„Nietrudno domyślić się, kto łoży na organizowanie awantur w Warszawie i kraju. Są to ci sami zawiedzeni wrogowie Polski Ludowej, których życie nie nauczyło rozumu, którzy przy okazji dają o sobie znać, różni pogrobowcy starego ustroju, rewizjoniści, syjoniści, sługusi imperializmu. Chcę z tego miejsca stwierdzić, że śląska woda nie była i nigdy nie będzie wodą na ich młyn. I jeśli poniektórzy będą nadal próbowali zawracać nurt naszego życia z obranej przez naród drogi, to śląska woda pogruchocze im kości.”

Edward Gierek (1913–2001) polski polityk komunistyczny, I sekretarz KC PZPR

z przemówienia na wiecu na ówczesnym placu Feliksa Dzierżyńskiego w Katowicach 14 marca 1968
Źródło: NIE dla Roku Edwarda Gierka! https://koliber.org/nie-dla-roku-edwarda-gierka/, koliber.org, 8 stycznia 2013.

O życiu , O wodzie

„Wszyscy wierzą, że są silniejsi niż Zło. Jak gdyby Zło było jakąś obcą chorobą. Tymczasem toczy nas ono wszystkich do szpiku kości, wżera się w głowy i w serca.”

Jean-Claude Izzo książka Solea

Solea (1998)
Źródło: s. 157.

O złu , Serce

„Treblinka numer 2 to nie jest żaden obóz karny, to jest miejsce, gdzie święci triumf zły geniusz rasy niemieckiej. Cmentarz trzech milionów Żydów, cmentarz, gdzie nikt kości ludzkiej nie znajdzie, albowiem mądrzy Niemcy zużywają je na nawóz naturalny, który później otrzyma polski rolnik jako premię za dostarczone zboże Niemcom. Tak, tak, Żydzi, Wasza praca, Wasz pot, Wasza energia twórcza, według Niemców, nie dość użyźniły ziemię polską, Wasze popioły lepiej to uczynią!”

Calek Perechodnik (1916–1944)

Spowiedź
Źródło: s. 80.

„Pan Zieliński sam sobie wystawia recenzję. Już na pierwszy rzut oka widać, że on nie ma nic mądrego do powiedzenia. Jest odpychający, operuje prymitywnymi pojęciami, idzie na łatwiznę. Jest bardzo słaby intelektualnie i do szpiku kości uległy. W zasadzie to postać usługowa, która wypowie każdą głupotę, byle tylko zyskać uznanie przełożonych. Szkoda, że w życiu publicznym jest miejsce dla osób, wypowiadających się aż tak beznadziejnie głupio.”

Feliks Falk (1941) reżyser polski

o Jarosławie Zielińskim.
Źródło: Feliks Falk: „Komornik” jest o ludziach, którzy rządzą dziś Polską. Choć wątpię, czy oni to rozumieją http://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/feliks-falk-komornik-jest-o-ludziach-ktorzy-rzadza-dzis-polska-choc-watpie-czy-oni-to/hpgq4nl, onet.pl, 2 sierpnia 2017

O głupocie

„Tak, siostro. Dlatego właśnie próbujemy odnaleźć jej kości. Żeby można je było odpowiednio potraktować.”

Kathy Reichs (1948)

Nie byłam pewna, jak się traktuje kości świętego, ale zabrzmiało dobrze.
Cykl Kości, Dzień śmierci (1999)

O siostrze

Cytaty na temat kość strona 2

Cytaty na temat kość
strona 2