Cytaty na temat kamień (243 cytatów, strona 2)

„Cenę niewolnika ustalało się według jakości uzębienia. Ludzie wyrywali sobie zęby albo piłowali je kamieniami, żeby mieć niską wartość rynkową. Tyle męki, żeby być wolnym.”

Ryszard Kapuściński książka Jeszcze dzień życia

Jeszcze dzień życia

O ludziach

„But Szymona wskazuje na wschód
(tak przynajmniej twierdzi mech na trzech kamieniach)
I nic więcej Nikogo w pobliżu
Żadnej opłakującej skulonej wśród krzaczków
ani wyliniałego kundla co by wył przy zwłokach
Przez dziurki w podręcznikach widać tylko błocko
i pogubione nasiona dmuchawca”

Maria Korusewicz

Źródło: Śmierć Szymona de Monfort (1265). Wnioski z bitwy pod Evesham

O śmierci , O butach

„Pamiętasz, jak lubiłem Platona. Dziś wiem, że kłamał. Bo w rzeczach ziemskich nie odbija się ideał, ale leży ciężka, krwawa praca człowieka. To myśmy budowali piramidy, rwali marmur na świątynie i kamienie na drogi imperialne, to myśmy wiosłowali na galerach i ciągnęli sochy, a oni pisali dialogi i dramaty, usprawiedliwiali ojczyznami swoje intrygi, walczyli o granice i demokracje. Myśmy byli brudni i umierali naprawdę. Oni byli estetyczni i dyskutowali na niby.”

Tadeusz Borowski (1922–1951) polski poeta, prozaik i publicysta

U nas w Auschwitzu…

O demokracji , O ojczyźnie

„Miasto jak kamień rzuciłem za siebie”

Julian Przyboś (1901–1970) poeta i eseista polski

Źródło: W góry

„To, co było
mieszka w przywołaniu, w dzikim winie
wzroku, którego kłącza oplątują kamień
i garść pomazanych szlamem śmieci.
Świat uwalnia się z własnego kształtu.
Jest szatą bez ciała, trójkątem bez boków.”

Mirosław Dzień (1965)

Źródło: Cytrynowa dolina

O świecie

„ciemność biegnie po zboczu, potyka się
oddech pachnie potem, dym się
z niej unosi dzwonią podkowy i kamienie
krew w skroń i w oddali nóż
drzewo w rzece przygląda się swojemu milczeniu
podczas gdy liść całuje się z cieniem”

Ivo Harák (1964)

Tom Miękkie gumy (2006)
Źródło: Mak

O drzewach

„Funkcjonariusze państwowi w większości przypadków nie kierują się ani rozsądkiem, ani pobudkami moralnymi; sami siebie traktują jak drewno, ziemię i kamienie; a przecież ludzi drewnianych można by po prostu ciosać z pnia i też spełnialiby te same funkcje, co owi obywatele, wzbudzający nie większy szacunek niż kukły czy sterta śmieci.”

Henry David Thoreau (1817–1862) amerykański pisarz, poeta i filozof

O ludziach

„Ty padniesz za mną jak kamień do grobu
i tak przez miłość naszą nigdy nie spełnioną
żyć będzie dalej razem z nami ziemia.”

Pablo Neruda (1904–1973) poeta chilijski, noblista

Źródło: Sto sonetów o miłości

O miłości

„Słowo (…) jest jak kamień rzucony z procy; gdy trafi na ścianę, odbije się i zwróci przeciw tobie samemu.”

Bolesław Prus książka Faraon

Faraon

„Pamiętajcie wy o mnie co sił! Co sił!
Choć przemknąłem przed wami jak cień!
Palcie w łaźni, aż kamień się zmieni w pył –
Przecież wrócę, gdy zacznie się dzień!”

Jacek Kaczmarski (1957–2004) polski bard, poeta i prozaik

Źródło: Epitafium dla Włodzimierza Wysockiego, 1980

„Niektóre niemowlęta nie są jeszcze skażone przez swój świat. Dlatego wiedzą, widzą i słyszą to, czego nie wiedzą, nie widzą i nie słyszą starsze dzieci lub dorośli. Posiadają naturalny dar odróżniania dobra od zła i białej magii od czarnej. Gdy mówią, nie kłamią, za to znakomicie wyczuwają kłamstwa innych. Rozumieją tez mowę ptaków, zwierząt, kamieni, roślin. Potem, niestety, z tego wyrastają (…).”

Dorota Terakowska (1938–2000) polska pisarka i dziennikarka

W krainie kota

O dzieciach , O kłamstwie , O świecie , O ptakach

„Trawo pod kamieniem
biała, spocona i śliska.
Trawo, która dźwigasz
zamiast rosy kamień,
zamiast motyla kamień.”

Grzegorz Stec (1955) polski artysta malarz

Źródło: Siła

O sile

„Wszyscy chcą się porozumiewać. Nie można uciekać się wyłącznie do pomocy języka – mojego czy twojego – bo jeśli nie znamy ani jednego wspólnie, nie zrozumiemy się. Da się jednak przebić przez tę powierzchnię. O ile wiem, dla ludzkości pierwszym instrumentem dialogu był bęben, jeszcze przed nim – uderzenia dłonią o dłoń. W Afryce brano kamienie; w Azji – misy z wodą, w które bito gałęzią drzewa albo sypano żwir, wreszcie zwilżano palec i wodzono po ich krawędziach. Takie narzędzia poruszają coś, co jest głęboko ukryte w każdym człowieku. Bóg stworzył atom, z atomów składa się wszystko w świecie; to fizyka uczy, że istnieje całość, ale każda jej część też jest całością. To oznacza, że twoi przodkowie i moi… że do pewnego stopnia jesteśmy tą samą osobą. Istnieje coś wspólnego w nas obojgu, rodzaj genetycznego kodu. A ponieważ nie ma kultury na świecie, która nie komunikowałaby się przy pomocy instrumentów perkusyjnych, dlaczego nie mielibyśmy używać tego rdzennego sposobu, by sprowokować kontakt. To moja filozofia.”

Ellen Stewart (1919–2011) amerykańska reżyserka i producentka teatralna

Źródło: Leszek Karczewski, Klucz brzmi L.O.V.E., „Gazeta Wyborcza Łódź”, 8 października 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/kluczb.htm

O Bogu , O wodzie , O pomocy

„Trzynastego Grudnia w Marszu (Kaczyńskiej) Niepodległości wziąłbym chętnie udział. Idąc pod jej prąd. W kierunku Europy spod znaku Merkozy. A jeśli miałbym udać się wieczorem pod dom Generała, to tylko po to, żeby wyrwać kamienie z rąk tym, którzy do dzisiaj jeszcze nie wyszli z umysłowego internatu.”

Janusz Rudnicki (1956) polski pisarz

Źródło: Wszystko się opłacało! http://wyborcza.pl/1,123708,10805830,Wszystko_sie_oplacalo_.html, wyborcza.pl, 13 grudnia 2011.

O domu

„Nas nauczono. Nie ma miłości.
Jakże nam jeszcze uciekać w mrok
przed żaglem nozdrzy węszących nas,
przed siecią wzdętą kijów i rąk,
kiedy nie wrócą matki ni dzieci
w pustego serca rozpruty strąk.
Nas nauczono. Trzeba zapomnieć,
żeby nie umrzeć rojąc to wszystko.
Wstajemy nocą. Ciemno jest, ślisko.
Szukamy serca – bierzemy w rękę,
nasłuchujemy: wygaśnie męka,
ale zostanie kamień – tak – głaz.”

Krzysztof Kamil Baczyński (1921–1944) polski poeta

Źródło: Pokolenie, 1943

O dzieciach , O matce , Serce

„Śląsk. Jeździliśmy do Bytomia, Zabrza, Gliwic… Pamiętam bardzo dobrze tamtą wspaniałą, polską publiczność. Tego słuchania języka polskiego. Pamiętam, jak obrzucono nasz teatralny autobus kamieniami. Niemcy nawet nie kryli się z tym. Pikietowali sale, w których występowaliśmy, ale nigdy nie odwołaliśmy przedstawienia. Naszą koleżankę napadli i pobili bojówkarze, hitlerowcy. Kto zrozumie, co znaczyło być wtedy, tam – Polakiem”

Irena Kwiatkowska (1912–2011) aktorka polska

Źródło: Roman Dziewoński, Irena Kwiatkowska i znani sprawcy

„Każdy kamień to inna historia.”

Sidney Polak (1972) polski muzyk

Sidney Polak
Źródło: Chomiczówka

O historii

„Pragnę, by przyszłość mego ludu błyszczała jak ten kamień.”

Jean-Bédel Bokassa (1921–1996) dyktator Republiki Środkowoafrykańskiej

o 138-karatowym diademie w kształcie serca, który wieńczył jego koronę
Źródło: Waldemar Łysiak, Ballada o czarnym Makapho i o duchach w: tenże, Wyspy bezludne, op. cit., s. 255.

O ludziach , O przyszłości

„Każdy wędrowiec, choć wybrał swój los i nie zamieniłby do na inny, ma taką chwilę, kiedy przechodząc przez wieś o zmierzchu i widząc przez okno izbę, gdzie rodzina zasiada do stołu w kręgu lampy, odczuwa strach przed przyszłością żal za przeszłością i niepewność, czy wybrał właściwie. Wtedy chciałby rzucić w szybę kamieniem. Na pozór po to, by zniszczyć obraz, który uważa za głupi i niedorzeczny. A naprawdę po to, żeby dodać sobie odwagi. Nie wie, że jednocześnie ktoś obserwuje go z głębi domu. Ktoś, kto widząc włóczęgę, zazdrości mu wędrówki, bo sam siedzi przez całe życie w tej samej izbie, ciepłej i przytulnej, ale za to w bezruchu i nudzie. I ten ktoś ma ochotę wyjść przed dom i rzucić w wędrowca kamieniem. Pozornie z oburzenia na niemoralne, bo bezpłodne życie włóczęgi, a naprawdę z zawiści i zemsty za swoją nudę. Dwa mijające się w locie kamienie – więc po co nimi rzucać? Lepiej niech każdy schowa swój kamień do swojej kieszeni. Po co wymieniać jeden kamień na inny? Dwa takie same kamienie.”

Sławomir Mrożek (1930–2013) polski dramatopisarz, prozaik i rysownik

Varia. Życie i inne okoliczności

O życiu , O losie , O strachu , O rodzinie

„Hezjod opowiada o sukcesji bogów nieba, znanej też Homerowi. Pierwotnie najpotężniejszy był Uranos, ale ponieważ gnębił swe dzieci, Gaja namówiła jego syna Kronosa, żeby wykastrował ojca. Kronos z kolei połykał własne potomstwo, aż jego żona Rea dała mu do zjedzenia kamień zamiast Zeusa. Ten ostatni wychowywał się na Krecie, a potem zmusił ojca do wyplucia połkniętych braci. Korzystając z ich pomocy oraz ze wsparcia innych sprzymierzeńców, pokonał Kronosa z jego tytanami i strącił ich do Tartaru.(…) Prawdopodobnie pochodzi on [ten mit] aż z Sumeru. W tych wschodnich opowiadaniach spotykamy się z sukcesją bogów, a motyw kastracji, połykania oraz kamienia przewija się w taki sposób, iż pomimo różnic widać wyraźnie, że podobieństwo do pism Hezjoda nie jest przypadkowe.”

Jasper Griffin (1937–2019)

Źródło: Dzieje świata klasycznego

O Bogu , O dzieciach , O wsparciu , O pomocy

„Tochman towarzyszy antropolożce Ewie Klonowski w jej wysiłku scalenia rozproszonych szczątków, w jej nadziei, że kolejny odkopany masowy grób pomoże połączyć kości zmarłych z pogrążoną w żałobie rodziną. Nie ferując wyroków, nie proponując komentarza autor pozwala, by głosy ocalonych same opowiedziały o tych wstrząsających poszukiwaniach. W rezultacie otrzymujemy żywy portret kraju nadal zmagającego się z konsekwencjami wojny. Jednak głęboki sens „Jakbyś kamień jadła” nie odnosi się wyłącznie do Bośni – opowiada o uniwersalnym ludzkim pragnieniu, by móc pogrzebać i opłakać ciało.”

Wojciech Tochman (1969) polski dziennikarz

Źródło: „The Financial Times”

O wojnie , O rodzinie , O poszukiwaniu , O wysiłku

„Wśród większości najwybitniejszych mężów stanu z okresu kształtowania się starej konstytucji (…) powszechnie panował pogląd, że branie do niewoli Afrykańczyków jest pogwałceniem prawa natury, że jest to zło zasadnicze z moralnego, społecznego i politycznego punktu widzenia. Nie bardzo umiano sobie poradzić z tym, ale w powszechnie panującej wówczas opinii, dzięki zrządzeniu Opatrzności instytucja ta miałaby kiedyś prze-minąć. Poglądy te opierały się na równości ras. I na tym polegał ich błąd. Nasze nowe państwo powstaje na wręcz przeciwnej zasadzie. Fundamentem tego państwa, jego kamieniem węgielnym jest wielka prawda, że Murzyn nie jest równy białemu człowiekowi, że niewolnictwo – podporządkowanie się rasie doskonalszej – jest sytuacją naturalną i normalną (…) zgodną z nakazami Stwórcy (…). Nasza Konfederacja zbudowana jest na zasadach ściśle zgodnych z tym prawem. Kamień odrzucony przez pierwszych budowniczych stał się opoką, kamieniem węgielnym nowego gmachu.”

Alexander Stephens (1812–1883)

Źródło: Krzysztof Michałek, Dyplomaci i okręty z dziejów polityki zagranicznej skonfederowanych Stanów Ameryki 1861–1865, Warszawa 1987, s. 30–31.

O prawdzie , O błędach , O naturze , O złu

„Każda kropla potrafi drążyć kamień.”

Bogdan Wenta (1961) polski piłkarz ręczny

Źródło: Każda kropla potrafi drążyć kamień http://www.handball24.pl/?p=6730

„Życie bez trudności byłoby niczym strumień bez kamieni i zakrętów – pewnie tak samo interesujący jak beton. Bez problemów niemożliwy jest własny rozwój, grupowe osiągnięcia, postęp ludzkości.”

Benjamin Hoff (1946)

Te Prosiaczka
Źródło: Efekt Kłapouchego, s. 52

O życiu

„Potem zjawił się Graal, niesiony oburącz przez bardzo piękną i szlachetną pannę, za którą znowu szli giermkowie. Kiedy weszła panna z Graalem, tak wielka jasność spłynęła na komnatę, że świece pobladły, jak gwiazdy i księżyc bledną przed wschodzącym słońcem. Za tą panną szła druga niosąc tacę ze srebra. Graal niesiony przodem był z najczystszego złota, wysadzany drogimi kamieniami, najwspanialszymi i najróżniejszymi, jakie tylko są w ziemi albo w morzu – żaden klejnot nie może się równać z Graalem.”

Chrétien de Troyes średniowieczny poeta francuski

Źródło: Perceval z Walii czyli opowieść o Graalu, tłum. J. Kowalski.

„Kamieni z nieba spada bardzo mało (co skądinąd powinno nas cieszyć) i szansa znalezienia meteorytu jest chyba jeszcze mniejsza niż szansa wysokiej wygranej na loterii.”

Andrzej Pilski (1953)

Nieziemskie skarby (1999)

O szansie

„Największy skarb
Nad perły, złoto, drogie kamienie
Najwięcej cenię – czyste sumienie!”

Leszek Wierzchowski (1949) polski polityk, pisarz i poeta

Źródło: Dziwne stany świadomości. Fraszki, Kraków 2003

„Los Polaków
Raz – kamienie na szaniec,
Raz – na gębę kaganiec!…”

Leszek Wierzchowski (1949) polski polityk, pisarz i poeta

Źródło: Dziwne stany świadomości. Fraszki, Kraków 2003

O losie

„Ale młodość też niczego nie gwarantuje. Na nic nie ma gwarancji. Nie ma prawa do czegokolwiek.(…) Wszystko jest zakazane, a jednak nigdy nie możemy być pewni, czy nie robimy czegoś jeszcze bardziej zakazanego i z którego kierunku dosięgnie nas kula. Staramy się upodobnić do kamieni, do murów. Staramy się przestać istnieć.”

Roma Ligocka (1938) polska malarka i pisarka

o życiu w getcie.
Dziewczynka w czerwonym płaszczyku

„W czasie sumy przed duszą przesunęła się znowu słodka, przecudna postać Matki Niepokalanej, ale w innej koronie, niż Ją widziałam z rana. Zdziwiona wpatrywałam się w tę koronę i odczytałam „Polonia” – litery ułożone były z jasnych, jak gwiazdy drogich kamieni. Maryja z majestatem królewskim błogosławiła Polskę na cztery strony, nazywając ją miłym Jej Sercu królestwem.”

Leonia Nastał (1903–1940) polska zakonnica

Źródło: Uwierzyłam miłości. Dziennik duchowy i wybór listów, Wydawnictwo WAM, Kraków 2010, s. 283.

O duszy , O matce , O czasie , Serce

„(…) twórczość nie jest udziałem człowieka, chyba tylko w przenośni (…). Udziałem człowieka jest siebie samego zakląć w słowo, kamień, tony (…). Droga do prawdy, to jedyny bezpośredni cel sztuki. Jako antytezę sztuki prawdziwej, wyrażającej się przez styl czyli 'indywidualność duszy', można postawić sztukę fałszywą, udaną, wyrażoną przez manierę, sposób, sztukę nauczoną.(…) Styl właśnie, jest to szczerość, przyrodzony głos duszy, jej kształt, jej język; maniera to przedrzeźnianie stylu, to głos i język papugi, kalectwo kształtu.”

Adam Chmielowski (1846–1916) polski malarz, święty kościoła katolickiego

Źródło: Irena Kossowska, Adam Chmielowski, culture.pl, maj 2006 http://www.culture.pl/baza-sztuki-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/adam-brat-albert-chmielowski

O duszy , O szczerości

„Tu gdzie mnie nie ma świat umiera
i o litość blaga każde drzewo kamień książka rym
tu gdzie mnie nie ma jest ponury wietrzny wieczór
ulicami snuje się trujący dym
tu gdzie mnie nie ma nie ma też nadziei
na najmniejszy pozytywny obrót moich spraw
tu gdzie mnie nie ma nic w ogóle nie ma
prócz pamięci mej mizernych papierowych raf”

Grzegorz Turnau (1967) polski wokalista, pianista, kompozytor, poeta

Utwory – teksty własne
Źródło: utwór Pamięć z płyty Pod światło

O książkach , O świecie , O drzewach , O świetle

„Elton John ogłosił, że wyjdzie za swojego długoletniego partnera Davida Furnisha. Podobno uwierzył, że dwóch mężczyzn może się pobrać, kiedy zobaczył ślub księcia Karola i Kamili Parker Bowles.”

Conan O'Brien (1963) komik amerykański

Źródło: Conan O’Brien – gadki wybrane II http://www.joemonster.org/art/4648/Conan_O_Brien_gadki_wybrane_II

O ślubie

„W jego wyobraźni ludzkość przedstawiała się jako zbiór szarych kamieni, między którymi raz na tysiąc, jeżeli nie rzadziej, trafiał się klejnot. Zaś ponad tymi chłodnymi i bezświetlnymi bytami ukazywały się istoty nadzwyczajne, podobne do zapalonych lamp, które szarym kamieniom nadają fizjognomię, a klejnotom – blask, barwę i przezroczystość.”

Bolesław Prus Emancypantki

Emancypantki
Źródło: tom II

„Dziwne jest prawo naszego życia! Jestestwem swojem wrosnąć w kawałek ziemi; na lada marnym odłamie skały, wśród mchów, kamieni i piasków ugrzęznąć myślą i uczuciem, żyć i odradzać się, umierać!…
Czemże jest życie? Czerpaniem sił z ziemi i z nieba. A czem jest śmierć? Ona jest zwrotem, oddaniem wszystkiego, cośmy ze świata czerpali. Wiecznie w to jedno koło wpleceni, wiecznie spełniamy ten obowiązek my, wszyscy potomkowie przyrody. Smutni, czy szczęśliwi, ulegamy tylko prawu konieczności. Nad nami zawsze jedna tarcza jasnego słońca i niezliczone gwiazd miliony. Sąż one iskrami życia?
I po co życie wśród tych olbrzymów światła, ruchu? Aby czuć i myśleć? Aby przecierpieć wszystkie boleści, przebłądzić otchłań ciemności, poznać jedną prawdę, wyssać niekiedy kropelkę szczęścia? To dla człowieka za dużo, dla ciebie przyrodo – za mało.
Dlaczego w człowieku iskrzy się brylant życia, piękny w szczęściu, a może piękniejszy jeszcze w cierpieniu? Potężne siły wszechświata potrzebują tej marnej czaszki i bijącego serca, ażeby ziemi przelać dzielną moc swoją. A tak, zwikłani milionami węzłów z życiem całego świata, wpatrzeni w ciemne błękitu tonie i łańcuchem pracy przykuci do ziemi, spełniamy maleńką cząstkę dzieł niezmierzonej przyrody. Może być dumnym, kto wszechświat uczuwa w sobie! I uważa człowiek przyrodę za wielką, jeżeli sam jest wielki; on ją czcić musi, jeżeli czci – sam jest godny.
Ale człowiek na ziemi jest jeszcze dzieckiem, które nie dorosło swego przeznaczenia, nie dorosło uczuciem i myślą. On drży niespokojnie w puszczy, wśród wspaniałych kolumn, nakrytych zielonem sklepieniem, pod którem tak swobodnie gołębie gruchają i szczygły wyśpiewują pieśń godową. On w zamyśleniu lękliwie stąpa po kobiercu miękkich trawników, gdzie się do niego uśmiechają kwiaty sasanek, pierwiosnków i konwalij.”

Adolf Dygasiński (1839–1902) polski pisarz, publicysta i pedagog

W puszczy
Źródło: rozdz. II, s. 81, 82

O życiu , O śmierci , O dzieciach , O emocjach

„Całe nasze życie jest jak kamień rzucony w wodę. Nigdy nie wiemy, jakie kręgi zatoczymy naszym upadkiem, czyją śmierć spowodujemy i kogo uzdrowimy. Ile niepokoju wzniecimy dokoła siebie, ile katarakt zdejmiemy ze ślepych rzek.”

Roman Brandstaetter (1906–1987) polski pisarz

Źródło: Pieśń o moim Chrystusie, Instytut Wydawniczy Pax, 1960, s. 127.

O życiu , O śmierci , O wodzie

„Oto cud porównań, który jest
prajęzykiem, naszą mową właściwą.
Kamień jest tylko kamieniem. Lecz może być
piaskowcem, szczątkiem wulkanu – jeśli
do świata rzeczowników zaprosimy Porównania.”

Jan Tulik (1951)

Źródło: O porównaniach

„Wielu dziennikarzy relacjonowało wydarzenia 11 listopada w taki sposób, jakby między narodowcami i tzw. antyfaszystami była oczywista symetria – po prostu się bili. To kłamstwo, stroną atakującą byli narodowcy. Blokujący bronili się, były też przypadki odrzucania kamieni – nie widziałem, by atakowali.”

Seweryn Blumsztajn (1946)

Źródło: wyborcza.pl, 18 listopada 2010 http://wyborcza.pl/1,76842,8682995,Nasze_ulice.html?as=1&startsz=x#ixzz161TQCazo

O kłamstwie

„Płacz za dnia
Skowyt nocą
Rzeki krwi
Morze łez –
Pamiętają nawet kamienie!
A ty, mój bracie w wolności, zapomniałeś?”

Lhasang Cering (1952)

Źródło: Nawet kamienie http://www.hfhrpol.waw.pl/Tybet/raport.php?raport_id=170

O wolności , O płaczu , O morzu

„Chciałaś wiedzieć. Nie odwracaj kamieni, jeśli nie chcesz zobaczyć bladych stworzeń, które pod nimi mieszkają.”

Janet Fitch książka Biały oleander

Postać: Ingrid Magnussen
Biały oleander (1999)
Źródło: rozdział 31, s. 400

„Reformować? Nie ma mowy! Boję się nawet głośniej kichnąć. Nie daj Bóg poruszyć jeden kamień, a już leci cała lawina. (…) Swoboda gospodarcza przyniesie tylko chaos. Zobaczycie. Sami się przekonacie. Ludzie wzajemnie się powybijają.”

Leonid Breżniew (1906–1982) radziecki polityk, działacz Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego

Źródło: Philippe Comte, Nagły zgon Leonida Iljicza w: Ostatnie dni dyktatorów, op. cit., s. 169.

O Bogu , O ludziach

„We mgle nabrzeże i drzewa
jeszcze nie zostały upamiętnione,
wody Niemna
zlewając się z melodią brudnego bruku Kowna
sącząc się w strofy Mickiewicza,
w pieśni buntownicze i pieśni smutku;
nieśmiertelność jeszcze nie dotknęła pióra (…)
księżyc oświetla śpiącą kobietę -
muzę,
wiatr kartkuje modlitewnik Maryli (…),
oddech Maryli tak blisko (…),
wyciosuje się w marmurze
małe miasto,
żeby jego kamienie polubić zacisnąwszy zęby
wygnanie nie zastąpiło ojczyzny
a wokół zielenieją lasy
żywe jeszcze i chłodne
Niemna sine wody”

Judita Vaičiūnaitė (1937–2001)

Źródło: Z „Elegii Niemna” (2. Świeca Adama Mickiewicza), tłum. Katarzyna Krzyżewska

O kobietach , O ojczyźnie

„Przemierzam kraj, pragnąc wyjaśnić sprawy, których nie rozumiem. Skąd na szczytach gór biorą się muszle, odciski korali, roślin i wodorostów zwykle występujących w morzu. Dlaczego grzmot trwa dłużej od swej przyczyny i czemu błyskawica jawi się oczom z chwilą powstania, a grzmot, by się przemieścić wymaga czasu. W jaki sposób różne koła powstają na wodzie wokół miejsca uderzonego przez kamień i jak ptak utrzymuje się w powietrzu. Te pytania i inne niezwykłe zjawiska całe życie angażują moje myśli.”

Leonardo da Vinci (1452–1519) malarz, rzeźbiarz, architekt, konstruktor maszyn, filozof

O życiu , O myślach , O ptakach , O czasie

„Lecz zaklinam – niech żywi nie tracą nadziei
I przed narodem niosą oświaty kaganiec;
A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei,
Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec!”

Juliusz Słowacki książka Testament mój

Inne cytaty
Źródło: Testament mój

O śmierci , O Bogu

„Jego dzieło zapadło jak kamień w wodę. Powstały kręgi dyskusyjne.”

Marek Konecki (1949)

Księga kpin (satyry, ironie i nonsensy)

O wodzie

„Przetnij kamień na pół, a będziesz miał dwa kamienie. Ale przetnij żabę na pół, a będziesz miał tylko jedną martwą żabę.”

Archimedes (-287–-212 p. n. e.) grecki filozof przyrody i matematyk

Źródło: Tadeusz Gospodarek, Aspekty złożoności i filozofii nauki w zarządzaniu, Wałbrzych 2012, s. 60.

O nauce

„Jedni napełniają kieszenie kamieniami, żeby mieć czym rzucić w bliźniego. Inni po to, żeby skutecznie się utopić. Jedni i drudzy wyglądają podobnie, ale nie mają ze sobą nic wspólnego.”

Anna M. Nowakowska (1960)

Dziunia na uniwersytetach (2015)

„[To szokuje] W każdym kraju – nie tylko katolickim. W muzułmańskim by pani kamieniami już dostała; w Indiach byłaby pani wyklęta; Chińczycy pogardzali by panią jako białym człowiekiem, który nie zna swej wartości; w Japonii by pani w ogóle nie mogła tego zrobić w taki sposób (chyba że byłaby pani zawodową kurtyzaną). Więc to nie tylko w kraju katolickim – wolnym; wszędzie spotyka się coś takiego z potępieniem.”

Wojciech Cejrowski (1964) polski dziennikarz i podróżnik

odpowiedź na twierdzenie Agnieszki Frykowskiej, że jej czyn został potępiony przez katolicyzm w kraju.
Źródło: program Z kamerą wśród ludzi (ocenzurowana wersja, która była w TV)

O ludziach

„Żadna historia nie jest oderwana od innych. Czasami historie splatają się ze sobą, a czasem pokrywają się wzajemnie, tak jak rzeka pokrywa kamienie.”

Mitch Albom (1958) amerykański pisarz i dziennikarz sportowy

Pięć osób, które spotykamy w niebie
Źródło: Koniec

O historii , O czasie

„Składał się on z kamiennego kręgu i dwóch par pionowych kamieni, które ja nazywam „bramami”.(…) Jedna z nich wskazuje na północ, druga (…) wskazuje na pozycję Słońca 21 czerwca. To początek lata. Początek sezonu deszczowego w tej części Afryki.”

Romuald Schild (1936) archeolog polski

o znalezisku na Saharze, które mogło być jednym z najstarszych odnalezionych kalendarzy. Mógł służyć do wyznaczania pory deszczowej.
Źródło: program Starożytne cywilizacje, odc. 1, Królestwo faraonów

„Co więcej napadały na nas i usiłują wciąż napadać plemiona, które odczuwają wobec nas śmiertelny strach. Zaledwie uważają nas za ludzi, chętniej przyjmują, że pod postacią ludzką jesteśmy demonami, które zstąpiły na świat. Przypisują nam moce w ich rozumieniu nieczyste, władztwo nad wszystkim, co żywe i martwe, a jednak to ich nie odstrasza. Trzeba podziwiać ich odwagę. Ta nieustępliwość może w końcu okazać się groźna. My jesteśmy już zbyt pewni swej siły, oni nie mają nic do stracenia. Próbują raz po raz i kto wie, czy kiedyś ta zaciekłość nie trafi na chwilę naszej słabości lub nieuwagi. Wtedy będziemy zgubieni. Boję się, że wyspa, która jest najbardziej niedosiężną fortecą, nie oprze się pewnego dnia nagim kijom i kamieniom młodych plemion.”

Maciej Kuczyński Atlantyda, wyspa ognia

Atlantyda, wyspa ognia (1967)

O ludziach , O świecie , O strachu , O sile

„Nie potrafiłem żyć w tamtej rzeczywistości. To był chory świat. Byłem zmęczony wyszukiwaniem sposobów na to, żeby jakoś funkcjonować. Nie pomagało w tym obrzucanie ZOMO-wców kamieniami i wypijanie dużych ilości alkoholu. W społeczeństwie wypaliła się wola walki. Ludzie nie potrzebowali już nawet ubeków, zaszczuwali się sami. Cieszyli się gdy ponownie zaczęto im sprzedawać masło bez kartek.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Poza rzędem – rozmowa Józefa Plessa – „Samo Życie” Nr 2/1999

O życiu , O ludziach , O świecie , O rzeczywostości

„Jeśli pragnie pani, by syn szedł przez świat honorowo, nie wolno jej uprzątać kamieni spod jego nóg, lecz musi go nauczyć twardo je pokonywać. I, zamiast prowadzić go za rękę, musi pani pozwolić mu iść samodzielnie.”

Anne Brontë książka Lokatorka Wildfell Hall

Lokatorka Wildfell Hall

O świecie

„Stare pytanie społeczeństwa przemysłowego – w istocie kamień węgielny klasycznej ekonomii politycznej – „czym jest wartość?” nie znajduje definitywnej odpowiedzi w globalnym społeczeństwie sieci. Wartością jest wszystko to, co jest przetwarzane w każdej z dominujących sieci w każdym momencie i w każdym skrawku przestrzeni zgodnie z hierarchią zaprogramowaną w sieci przez oddziałujących na sieć aktorów.”

Manuel Castells (1942) socjolog hiszpański

Źródło: Communication Power, Oxford 2009.

Pytanie

„Cóż począć – lubię być dyrektorem. (…) kandydatów na dyrektorów teatru jest w Polsce więcej niż teatrów, a z pewnością wolę to niż tłuc kamienie, choćby ze względu na słabe wyrobienie fizyczne. I wiem, dlaczego lubię tę pracę. Nie gram w karty ani na wyścigach, loteria i toto-lotek mogą dla mnie nie istnieć, nie uprawiam niebezpiecznych sportów (…). Nie znaczy to wcale, abym nie odczuwał potrzeby hazardu. Pełnienie obowiązków kierowniczych zaspokaja tę potrzebę z nadwyżką. Prowadzenie teatru to gra, w której ryzyko jest kolosalne.”

Zygmunt Hübner (1930–1989) polski reżyser i aktor

Źródło: Zamiast życiorysu w: Zygmunt Hübner. 23 marca 1930–12 stycznia 1989, Gdańsk-Kraków-Warszawa 2000

O grach , O sporcie

„Grupa około dwudziestu dziewcząt i kobiet idzie ulicą i wali w bębny; najwyraźniej zmierzają na jakieś wesele. Za nimi biegnie tuzin chłopaków, którzy obrzucają je kamieniami. Walka płci wcześnie się zaczyna.
(Jednak nie szły na wesele; w tej chwili siedzą na pagórku naprzeciwko mojej sypialni).”

Paul Bowles (1910–1999) amerykański pisarz

Dni. Dziennik z Tangeru 1987–1989.
Źródło: s. 21.

O kobietach , O walce , Chłopak

„Jak się człowiek potyka, to powinien zauważyć, o które kamienie.”

Maciej Grzybowski (1942)

Źródło: R. Kuciński, Mam dobre życie, „Kalisia Nowa”, 4-5–6/2010, s. 11.

O życiu

„Nie czcimy niczego i nikogo. Uważamy, że idea „czczenia” jest poniżająca. Jest to równoznaczne z obniżaniem własnej wartości w stosunku do czczonego obiektu, obojętne czy jest on zmyślony czy rzeczywisty. Przez tysiące lat ludzie idiotycznie czcili koty, krowy, słońce, kamienie, strachy i duchy wszelkiego rodzaju. […] Uważamy, że jest to głupia praktyka zakorzeniona w prymitywnych przesądach i niechlubna pozostałość po dzikiej przeszłości ludzkości.”

Ben Klassen (1918–1993)

Biblia Białego Człowieka

O ludziach , O strachu , O słońcu , O przeszłości

„Bardzo przeżyłam moment składania Ślubów. Ojciec stanął przed ogromnym Obrazem Matki Bożej Jasnogórskiej, wziął tekst Ślubów do ręki i powiedział do mnie: „Powtarzaj – «Królowo Polski – przyrzekamy!». Jesteśmy jakby symbolem ludu zebranego pod Szczytem Jasnej Góry”. Czytał dobitnie, wyraźnie, z ogromnym wzruszeniem. Ja drżącym głosem powtarzałam: „Królowo Polski, przyrzekamy!”. Po skończonej uroczystości Ojciec był radosny i szczęśliwy jak nigdy przedtem. Dokonało się to, czego tak bardzo pragnął: Naród złożył Śluby i Prymas złożył Śluby. W zadumie Ojciec powiedział: „Stała się wielka rzecz. Jakiś ogromny, wielki, ciężki kamień przetoczył mi się z ramion na ziemię. Czuję się wolny jak ptak. Ufam, że Królowa Niebios i Polski doznała dziś wielkiej chwały na Jasnej Górze!”. Na drugi dzień, 27 sierpnia, musiałam wyjechać z Komańczy. Kończyła mi się przepustka. Przy pożegnaniu Ojciec powiedział mi: „Dostałem wiadomość, że Śluby zostały złożone. Było przeszło milion ludzi. To był prawdziwy cud”.”

Maria Okońska (1920–2013)

o Ślubach Jasnogórskich z prymasem Wyszyńskim w Komańczy.

O ludziach , O matce , O ptakach , O ślubie

„Kiedy w sierpniu roku 1921 w Zakopanem wracałem z wieczoru, na którym czytałem swoje najlepsze wiersze, odprowadzany przez słuchaczów przez całą długość Krupówek (od Morskiego Oka do Trzaski) gradem kamieni, dostatecznie dużych, aby rozpłatać głowę przeciętnego, a nawet nieprzeciętnego śmiertelnika (niestety było zbyt ciemno), myślałem o tym, że opinja elity publiczności naszej, wyrażona doraźnie po tym wieczorze, była dla mnie naogół… zbyt pochlebną. Ukamieniowanie w r. 1921 nie wchodziło bynajmniej w zakres moich ambicji. Byłem poprostu zażenowany, jak zbyt chwalony autor.”

Bruno Jasieński (1901–1938) polski poeta futurystyczny

Źródło: Nogi Izoldy Morgan, Lwów 1923, s. 11.

O myślach , O czytaniu , O myśleniu

„Kiedy Chińczycy wychodzą na ulice z bronią, nożami, maczetami, kamieniami, mogą bezkarnie polować na Ujgurów. Milicja nie reaguje. Nie próbuje ich zatrzymać. Nie słyszałem o żadnym aresztowanym Chińczyku. A powinienem, bo na ulicach zginęło aż 156 osób.”

Erkin Alptekin (1939)

Źródło: Jakim prawem milicja do nas strzela? http://www.rp.pl/artykul/331233.html, „Rzeczpospolita”, 8 lipca 2009

„Kochaj cierń, co dolega, i kamień, co nuży. Jakże ci słodki będzie kiedyś kres podróży.”

Leopold Staff (1878–1957) poeta polski

Źródło: Kamień i cierń

Kochać się

„Odkryłem wtedy prawo nieszczęścia,
tron z okrwawionego złota,
wolność nierządną,
ojczyznę nagą
serce poranione i zmęczone
i wrzawę umarłych bez łez,
suchych jak spadające kamienie.
I wtedy przestałem być dzieckiem
bo zrozumiałem, że mojemu narodowi
nie pozwolono na życie
i odmówiono pogrzebu.”

Pablo Neruda (1904–1973) poeta chilijski, noblista

Źródło: Niesprawiedliwość

O życiu , O dzieciach , O wolności , O ojczyźnie

„Można kamień rzucić w powietrze. Przez to jednak nie urosną mu skrzydła.”

Friedrich Hebbel (1813–1863) niemiecki dramaturg i poeta

„Zamiast chleba otrzymaliśmy kamień, a zamiast ryby węża. Gdy ten konglomerat abstrakcyjnych pojęć stawał się namiastką wiedzy o bogu, szkoły teologiczne mogły rozkwitać, lecz żywa religia znikała ze świata. Religia rozwija się nie dzięki abstrakcyjnym definicjom i systemom logicznie powiązanych właściwości, nie dzięki szkołom teologicznym i ich profesorom. Wszystko to jest wtórną naroślą na konkretnym doświadczeniu religijnym, na uczuciu i dążeniu do odnowy, pojawiającym się w życiu poszczególnych ludzi.”

William James (1842–1910) filozof i psycholog amerykański

Doświadczenia religijne

O Bogu , O ludziach , O religii , O emocjach

„Kamień: rzecz p o s p o l i t a.”

Antoni Regulski

Kolacja u Pascala

„Jeśli piszesz scenariusz, wiesz, że nie zostaniesz Bergmanem. Jeżeli to jest powieść, jakim powieściopisarzem masz nadzieję zostać, wiedząc, że przed tobą był Dostojewski. I Dickens, i Cervantes, i wszyscy ci mistrzowie, którzy doprowadzili cię do tego więzienia przy biurku.
Ale jeśli jesteś prawdziwym pisarzem, nie masz innego wyjścia, musisz to robić, a solidną jak kamień podstawą tego wszystkiego musi być wiara w siebie.”

William Goldman (1931–2018) amerykański pisarz, dramaturg i scenarzysta

Źródło: Maciej Karpiński, Niedoskonałe odbicie, op. cit., s. 17, 18.

O wierze

„odkąd przestałeś przesypywać kamienie w palcach
a na plażę wychodzisz tylko nocami
czuję że koniec wisi obok księżyca
na milczącym niebie”

Krystyna Myszkiewicz (1977)

Źródło: Odkąd

O nocy

„Trwać jak kamień w gruncie. Mocne, wspaniałe!”

Ryszard Kapuściński (1932–2007) polski reportażysta, dziennikarz, pisarz i publicysta

1983
Lapidaria

„Ja na kolanach, po kamieniach,
póki tylko jest sens, póki tylko jest powód,
koncerty to alibi, dyskografia to dowód,
nie z Vivy i MTV, a zza szyb samochodów.”

Miuosh (1986)

Piąta strona świata
Źródło: utwór Patos

Sens

„W początkach wieku XV Hieronim z Pragi udał się na Litwę, głosząc wiarę chrześcijańską w zachodniej połaci kraju. Jego relacja przekazana przez Eneasza Sylwiusza Piccolominiego w pół wieku później, zawiera opis czci wężów, kamiennego młota niezwykłych rozmiarów, wiecznego ognia, świętych lasów i drzew szczególnie wysokich. Najstarszy dąb w lesie uważano za siedzibę bóstwa. Hieronim w zapale misjonarskim pozabijał węże, pogasił ogniska i ściął święte drzewo. Wywołało to sprzeciw ludzi, którzy udali się do wielkiego księcia Witolda ze skargą na przybysza o zniszczenie domu bożego (sacram Dei domum), skąd otrzymywano deszcz i dobrą pogodę; nie wiadomo było już, gdzie się modlić i szukać swego boga. Witold wzruszył się dolą ludu i skłonił Hieronima do opuszczenia kraju. Nowożytne informacje o pogaństwie litewskim, miejscami żywym jeszcze w wieku XVII, wspominają o ponownym wzniecaniu świętego ognia przez tarcie dębiny o szare kamienie polne.”

Aleksander Gieysztor (1916–1999) polski historyk mediewista

Mitologia Słowian
Źródło: s. 89.

O Bogu , O ludziach , O wierze , O domu

„Reprywatyzacja była jak kamień filozoficzny – pozwalała momentalnie zamieniać ołów w złoto. Pozwoliła na powstanie gigantycznych fortun dzięki fałszerstwom, ślepocie sędziów (którzy najczęściej podzielali przekonanie, że prywatne jest lepsze z zasady) i nieuczciwości urzędników, a także części aparatu wymiaru sprawiedliwości. Im bardziej bogacili się skupywacze roszczeń, prawnicy, nowi właściciele, tym bardziej rosły ich wpływy w samorządzie, a nawet w kręgach administracji centralnej. Zdobyli dość władzy, by zapobiec wprowadzeniu w sprawie reprywatyzacji przejrzystych reguł gry i ograniczyć jej zakres do odszkodowań na poziomie, któremu może sprostać dziś nasz budżet.”

Piotr Ikonowicz (1956) polski polityk

Źródło: Zatrzymać reprywatyzację! http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/miasto/20160905/ikonowicz-zatrzymac-reprywatyzacje, krytykapolityczna.pl, 5 września 2016.

O sprawiedliwości

„Zbadaj swoje priorytety. Twoja drabina stoi do góry nogami. Najwęższa część jest na dole, a najszersza na górze. Zwróć uwagę, jak mądrze budowane są domy: największe kamienie kładzie się na dole, a najmniejsze na górze. Wielu ludzi dzisiaj buduje na odwrót: nie odróżniają między tym co wielkie i małe, pierwsze i ostatnie, tym co jest ważne, a co najważniejsze. Taka ściana szybko runie. Tak wiele ścian dzisiaj się sypie, tyle wiązań pęka przez bezmyślność robotników i dumę budowniczych.”

Charbel Makhlouf (1828–1898)

Św. Charbel. Orędzia z Nieba
Źródło: s. 52

O ludziach

„Moimi skarbami nie są ani złoto, ani srebro, ani drogocenne kamienie, ani żadna rzecz, która łatwo się psuje i krótko trwa, ale wytwory pracy mojego umysłu (…); to są skarby znacznie trwalsze niż wszystkie bogactwa ziemskie. I z tego właśnie powodu mam je w szczególnej cenie. Ponieważ one to sprawią, że będę żyć po śmierci, i stanowić będą świadectwo, że nie żyłem na tym świecie na darmo i bezużytecznie.”

Étienne Dolet (1509–1546)

Źródło: List do króla Franciszka I (1544), tłum. Andrzej Nowicki

O śmierci , O bogactwie

„Dla Hegla historia jest jak bieg rzeki. Każde najdrobniejsze poruszenie wody w danym punkcie rzeki w rzeczywistości określane jest przez prądy wodne i wiry w górnym jej biegu. Ale decydują o nim także kamienie i ukształtowanie koryta rzecznego akurat w tym miejscu, w którym stoisz i przyglądasz się wodzie. (…) Również historia myśli – czy też historia rozumu – jest jak bieg rzeki. Zarówno myśli, które „napływają” jako tradycja od ludzi, którzy żyli przed tobą, jak i warunki materialne, które panują w twoich czasach, współuczestniczą w określaniu twojego sposobu myślenia. Dlatego nie możesz twierdzić, że jakaś myśl jest na zawsze i wiecznie prawdziwa. Ale myśl ta może być właściwa w tym momencie, w którym się znajdujesz.”

Jostein Gaarder książka Świat Zofii

Świat Zofii

O ludziach , O historii , O myślach , O rzeczywostości

„Oj, pięknie teraz zagrał Sebastian Świderski. Zszokowani są Indonezyjczycy i Sebastian też jest chyba zszokowany, bo pewnie on sam się nie spodziewał, że nada tej piłce taką rotacje. Spadła jak kamień.”

Piotr Dębowski (1965) polski dziennikarz sportowy

Wpadki komentatorskie

„Dookoła jak nie rzeka, to bagno, jeżeli już nie bagno, to grzęzawisko, a jak pole, to na polu kamienie, a pod kamieniem jak nie żmija to ropucha (…). Jeśli idzie o światopogląd to oczywiście nie ma chałupy z numerem 13, jak urodzi się kot w kolorze czarnym, to się go utopi (…) Oczywiście nie pożycza się mleka, a tym bardziej masła po zachodzie, a w każdym razie zabiera zastaw, żeby pożyczający nic odejmował snu dzieciakom.”

Janusz Głowacki (1938–2017) polski pisarz

Skrzek

O kotach

„Jakże często nasze życie wcale nie polega na robieniu prawdziwych rzeczy. Myślimy i rozmawiamy o ludziach, których nigdy nie widzieliśmy, udajemy, że zwiedzamy miejsca, których w rzeczywistości nigdy nie oglądaliśmy, dyskutujemy o rzeczach istniejących tylko jako nazwy, jakby były tak samo prawdziwe jak kamienie czy zwierzęta. Era informacji? Raczej era wyobraźni. Żyjemy w świecie własnych umysłów. Nie, tak naprawdę to żyjemy w umysłach innych ludzi.”

Tad Williams (1957) amerykański pisarz fantasy

Źródło: Góra z czarnego szkła

O życiu , O ludziach , O górach , O myślach

„Wiem, ukochana: teraz wypadają mi włosy
od hulaszczego życia, i muszę leżeć na kamieniach.
Widzicie mnie pijącego najtańszą wódkę, a okrywa
mnie tylko wiatr.
(…)
Ale niekiedy nocą, gdy widzicie mnie pijącego,
widzę jej twarz, pobladłą na wietrze, silną i zwróconą
ku mnie, i wtulam się w wiatr.”

Bertolt Brecht (1898–1956) niemiecki pisarz, dramaturg, teoretyk teatru, inscenizator i poeta

Źródło: Pieśń o ukochanej, tłum. Jacek St. Buras

„Gdy już traw, korzonków, myszy, psów, kotek, ścierwa nie stało; więźnie wyjedli, trupy wykopując z ziemie wyjedli, piechota się sama między sobą wyjadła i ludzie łapając pojedli. Truszkowski, porucznik piechotny, dwu synów swych zjadł; hajduk jeden także syna zjadł; drugi matkę; towarzysz jeden sługę zjadł swego; owo zgoła syn ojcu, ociec synowi nie spuścił, pan sługi, sługa pana nie był bezpieczen; kto kogo zgoła zmógł, ten tego zjadł, zdrowszy chorszego pozbył.(…) W tak tedy okrutnym głodzie nastąpiły rozmaite choroby, śmierci srogie, że na człowieka z głodu umierającego patrzeć z strachem i nie bez płaczu przychodziło, których wielem się napatrzył, ziemię pod sobą, ręce, nogi, ciało jako mógł żarł, a co najgorsza, że choćby rad umarł, a umrzeć nie mógł, kamień albo cegłę kąsał, prosząc Pana Boga, aby w chleb przemienił, ale ukąsić nie mógł.”

Józef Budziłło

relacjonując sytuację polskiej załogi na Kremlu na kilka dni przed kapitulacją w listopadzie 1612 r.
Źródło: Wojna moskiewska wzniecona i prowadzona z okazji fałszywych Dymitrów od 1603 do 1612 r., oprac.J. Byliński, J. Długosz, Wrocław 1995, s. 164.

O śmierci , O głodzie , O Bogu , O wojnie

„Wolno nam, gdy jest powód, mówić o zmarłym źle, ale gdy się przyzwyczaimy wszyscy do tego, że ich materialne szczątki są jak kamień przydrożny, bezosobowe, rzeczowe, bez żadnego odniesienia do naszego życia duchowego, choćby czasem mogły się przydać, grozi nam, że również żyjących będziemy traktować jako przedmioty wymienialne. I to byłby kres naszej kultury.”

Leszek Kołakowski (1927–2009) polski filozof

Mini wykłady o maxi sprawach (1997–2003)

O czasie , O zmarłych

„Nie bez racji utrzymuje się, że dysputa przypomina zderzenie dwóch kamieni, dzięki któremu wskrzesać można ogień, głęboko w nich ukryty.”

Pierre Bayle (1647–1706) Fr. filozof.

l’on n’a pas tort de dire que la dispute ressemble au choc de deux pierres qui en fait sortir le feu qu’elles renferment invisiblement. (fr.)
Źródło: Dictionnaire historique et critique de Pierre Bayle http://books.google.pl/books?id=cwoZAAAAYAAJ&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false, Desoer, 1820, s. 316.

„Najsłodszym chlebem jest ten chleb, którym można nakarmić głodnego; trucizną i twardym kamieniem, przez przekleństwo w kamień zamienionym, jest ten chytrze ukryty, zachłannie gromadzony, pleśniejący bez użytku.”

Kornel Makuszyński książka Awantura o Basię

Awantura o Basię

„Teraz możemy sobie co najwyżej popłakać, nie ma sensu odwoływać się do sumienia prezesa Balcerowicza, bo on sumienia nie ma. Tam jest kamień.”

Eugeniusz Kłopotek (1953) polityk polski

komentarz do projektu uchwały autorstwa Ligi Polskich Rodzin, wzywającej Leszka Balcerowicza do ustąpienia ze stanowiska prezesa Narodowego Banku Polskiego.

Sens

„Trudno opisać zmianę, jaką wniosłeś w me życie.
Jeśli teraz żyję, przedtem byłam jak martwa,
Choć jak kamień nic sobie z tego nie robiłam
Trwając w miejscu zgodnie ze zwyczajem.”

Sylvia Plath (1932–1963) amerykańska poetka, pisarka i eseistka

Źródło: List miłosny

O życiu

„Wspólnoty pozbawione były widocznych oczu, ale za to bardzo dobrze działały u nich organizmy odpowiedzialne za wzrok, więc w zasadzie oczy do niczego nie były im potrzebne. Jej pracodawca tak skupił się w sobie, że obecnie wyglądem bardziej przypominał kamień z kolcami niż krzew. Wspólnoty tak właśnie się zachowywały, gdy chciały zagwarantować innym odrobinę prywatności, bądź też, gdy po prostu chciały się odseparować od przeprowadzanych w pobliżu interesów.”

Octavia E. Butler (1947–2006)

Amnestia

O wyglądzie

„Małżeństwo to coś takiego jak wzajemne czulenie się dwóch kamieni szlifierskich.”

John Osborne (1929–1994) brytyjski dramatopisarz, aktor i scenarzysta

Źródło: Nieprzyjemne prawdy. Aforyzmy naszych czasów, KAW, 1987, wybór i tłum. Henryk Zdanowski, s. 142.

O małżeństwie

„Nigdy nie zgodziłabym się na negocjacje z Powellem i Bushem. Zamiast spotkania w Camp David chwyciłabym za kamienie i koktajle Mołotowa i ciskałabym je im w twarz, gdyż jest to jedyny język, jaki rozumie wróg.”

Lajla Chalid (1944)

w wywiadzie z Isabel Pisano
Źródło: Isabel Pisano, Ja, terrorysta! Rozmowy ze współczesnym katem, Wydawnictwo "Wołoszański", Warszawa 2005, ISBN 83-89344-11-4, tłum. Danuta Zasada, s. 260.

„Pewien król zarządza, aby pod karą śmierci kamień uważano za diament.”

Georg Christoph Lichtenberg (1742–1799) pisarz niemiecki, aforysta

O śmierci , O karze

„Dzięki takim żołnierzom, fanatycznie oddanym sprawie wyzwolenie Polski i ludu polskiego z niewoli, stało się PPS „niepokonaną potęgą”, jak mówił prokurator rosyjski Żyżyn… Ale jacyż to dziwni byli „żołnierze”. Nie chciał ich kraj „uspokojony” po 1863 roku, bał się ich i przeklinał; nie mieli odznak żołnierskich, broń musieli kryć przed okiem szpiegów carskich i prowokatorów, a czekała ich nie śmierć na polu bitwy, lecz skatowanie przez zbirów carskich, lub – sąd wojenny i szubienica… W najlepszym razie straszna rosyjska katorga. Jawna prasa polska rzuciła na ich groby ciężkie kamienie oszczerstwa i obelgi, a tylko w podziemiach rewolucji otaczano ich nazwiska – pseudonimy skromnym wieńcem chwały. A przecież była to jedyna siła w narodzie, która z potęgą niepokonanego żywiołu dążyła do Niepodległej Ojczyzny! Dążyła do niej z całą świadomością, że bez zjednoczenia i wyzwolenia Polski nie ma co marzyć o nowoczesnym życiu, o rozwoju, o sile klasy robotniczej polskiej, rozbitej w zaborach na trzy odłamy, z konieczności słabe i niezdolne do wypełnienia historycznej misji proletariatu.”

Ignacy Daszyński (1886–1936) polski polityk

o bojowcach PPS walczących w rewolucji 1905.

O śmierci , O ludziach , O książkach , O sile

„Pamiętam, jak wkrótce po dotarciu posiłków na Maltę mój samolot został w bitwie trafiony przez messerschmita 109. Z dymiącym ogonem, zdołałem wylądować, kołami o góry, na małym polu w południowo-zachodniej części wyspy. Trzy stareńkie Maltanki w długich spódnicach i czarnych chustach na głowie pracowały w polu. Kiedy wygramoliłem się z kabiny, jedna z nich podeszła w moim kierunku, potykając się o kamienie. Popatrzyła mi z zatroskaniem w twarz. Łzy, nie słowa, wyrażały jej ulgę. Z prostotą, a zarazem z dostojeństwem, położyła rękę najpierw na skrzydle samolotu, a potem na moim ramieniu. Kiedy wykonywała znak krzyża, pobożnie i niespiesznie, życzliwy uśmiech rozjaśnił jej dobrotliwą, pooraną zmarszczkami twarz. Na moment, na tym pobłogosławionym maltańskim polu, katolicyzm i anglikanizm stały się jednym.”

Percy Lucas (1915–1998)

Źródło: Mariusz Misztal, Historia Malty w: Historia małych krajów Europy pod red. Józefa Łaptosa, Ossolineum, Wrocław, 2002, ISBN 8304045907, s. 367.

O uśmiechu , O historii , O łzach

„No cóż, kto nigdy nie wykorzystał nietrzeźwej niech rzuci pierwszy kamień… Ale jak zakonnik to kara konieczna”

Rafał A. Ziemkiewicz (1964) polski pisarz

Źródło: Rechot Ziemkiewicza: Kto nigdy nie wykorzystał nietrzeźwej..., dziennik.pl, 23 września 2014 http://wiadomosci.dziennik.pl/opinie/artykuly/470485,rechot-rafala-a-ziemkiewicza-z-gwaltu-na-kobiecie-lepper-bylby-z-ciebie-dumny.html

O kobietach , O karze

„Z zimnych serc musisz zdjąć kamienie,
Niech twój bunt płonie jak Adriatyk.
Musisz chcieć, musisz mieć nadzieję,
Że i ty kiedyś gdzieś sam stworzysz swój świat.

Z zimnych serc musisz zdjąć kamienie,
Szukać wciąż prawdy swej, swej wiary.
Przyjdzie czas twoich gwiazd na niebie –
Znajdziesz brzeg swoich mórz i swój na nim świat.”

Janusz Kondratowicz (1940–2014) polski poeta, satyryk

Źródło: piosenka Serce jak muzyka z repertuaru zespołu Top One

O świecie , O wierze , O muzyce , O czasie

„Daemon nazywał to grą w jaja i pyskówki. Jeśli nowy mężczyzna na dworze płaszczy się, bez względu na powód, i nie okazuje siły ani złości, królowa i czarownice z Pierwszego Kręgu odbierają to jako bunt, a inni mężczyźni, obawiający się o swoją pozycję na dworze – jako wyzwanie. Natomiast jeśli nowy mężczyzna pokazuje, że ma jaja, i zaczyna pyskować, zmuszając królową i inne czarownice, by pamiętały, jak groźne są ciemne Kamienie, nawet jeśli ich właściciel nosi pierścień i nazywany jest niewolnikiem, traktowany jest ostrożniej, napotyka mniej wyzwań ze strony mężczyzn i zyskuje opinię drapieżnika na łańcuchu, a nie ofiary. Na niektórych dworach oznaczało to różnicę między życiem a śmiercią.”

Anne Bishop (1955) amerykańska pisarka

Niewidzialny pierścień (2000)

O śmierci , O mężczyznach , O sile