Cytaty na temat gdzieś (622 cytatów, strona 6)

„Muszę przez cały czas uważać na to, co mówię, choćby tylko ze względu na to, że mówimy po angielsku, a to dla mnie przecież obcy język. Mogę popełnić jakiś błąd, powiedzieć coś, co zabrzmi głupio lub śmiesznie i chwilę później cały świat będzie o tym wiedział. To po prostu kwestia instynktu samozachowawczego. Nie chcę potem przeczytać gdzieś o sobie jakichś bzdur, w dodatku odwołujących się do naszej rozmowy.”

Penélope Cruz (1974) aktorka hiszpańska

Źródło: wywiad http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=54046

O świecie , O błędach , O czasie

„Rozmawiając z tymi, którzy stają bezradni, bo nie dysponują żadnymi dowodami niewinności, mimo woli kojarzę sobie rok 1968, kiedy to grono aparatczyków z PZPR rezerwowało dla siebie kompetencje do rozstrzygania, kto jest prawdziwym Polakiem. Ci, których władza uznała za Żydów, nie byli w stanie wykazać swej polskości. Jaką merytoryczną polemikę można było zresztą podjąć z Władysławem Gomułką, gdy w swym osławionym wystąpieniu informował, że Janusz Szpotański to „człowiek o moralności alfonsa” natomiast wobec Pawła Jasienicy formułował zarzut współpracy ze służbami specjalnymi? Kiedy zniknie z polskiej kultury ten styl Pierwszych Sekretarzy? Syndrom Jasienicy ma swe liczne odpowiedniki w pomówieniach obecnej epoki. Wystarczy przypomnieć choćby listę Macierewicza, gdzie logiką (if any) podejrzeń objęto ludzi tak zasłużonych jak prof. Wiesław Chrzanowski, więziony w stalinowskich czasach. Patrząc na podobną praktykę bezpodstawnych oskarżeń uzasadnionych jedynie esbeckim raportem, trzeba konsekwentnie stawiać pytanie: jak często musimy powtarzać praktyki, w których dominuje zawadiacki styl budowniczych Nowej Huty?”

Józef Życiński (1948–2011) polski duchowny katolicki, arcybiskup lubelski

Źródło: Prawda historii a humanizm Ewangelii, „Tygodnik Powszechny”, 15 stycznia 2007, za: „Gazeta Wyborcza” http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,53600,3848228.html

O ludziach , O prawdzie , O historii , O współpracy

„Gdzieś tam na trzęsawiskach, na rozstajach małej jak atom ziemi, umierają ludzie i konają przedwcześnie nieszczęśliwe narody… Serce kosmosu bije na alarm.”

Tadeusz Konwicki (1926–2015) polski prozaik, scenarzysta, reżyser

Mała apokalipsa

O ludziach , Serce

„Weźmy pod uwagę jeden tylko składnik wychowania religijnego, jakim jest odwaga wyrażania swych przekonań religijnych i gotowość publicznego ich wyznawania. Ilu to ludzi ulega jeszcze pod tym względem fałszywemu wstydowi, gdy trzeba dać przed innymi dowód swej pobożności, choćby np. zrobić znak krzyża świętego przed lub po posiłku. Przywykli tylko do modlitwy prywatnej, czują się oni skrępowani wobec publicznych przejawów czci Bożej i gdy idą na nabożeństwo do kościoła, wolą się gdzieś schować w jakimś kąciku, gdzie by ich nikt nie widział. Jakże inaczej rozwijałoby się ich życie religijne, gdyby od młodości byli zaprawieni do czynnego udziału w społecznym kulcie publicznym Kościoła, gdyby mieli zwyczaj co niedzielę i święto być na mszy świętej i głośno razem z innymi modlić się i śpiewać. „Chwała na wysokości Bogu” by ich zaprawiało do jawnego oddawania czci Bogu, „Wierzę w jednego Boga” do odważnego wyznawania swojej wiary. Nie cofnęliby się przed nim w chwilach próby i nie naraziliby się a to, aby i ich wyparł się kiedyś Chrystus przed Ojcem, który jest w niebiesiech, za to, że oni wstydzili się wyznawać Go jawnie przed ludźmi”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

por. Mt 10, 32n
Pełnia modlitwy
Źródło: s. 118

O życiu , O Bogu , O ludziach , O wierze

„Najpierw przez wiele lat to środowisko opowiadało, że my ludzie, którzy robiliśmy marzec 68, że nasi rodzice do KPP należeli, to jeszcze niedawno Semka i Suski takie bzdury opowiadali, robili z nas niemalże komunistów, co jest kłamstwem regularnym, bo myśmy w czasie tych wydarzeń walczyli o wolną Polskę, a nie o żaden komunizm, o demokrację, o wolność, tak samo jak i w czasie wszystkich późniejszych, a później nagle okazało się, że panowie Kaczyńscy uczestniczyli w tych wydarzeniach, czego nikt sobie nie przypomina, aczkolwiek mogli gdzieś tam być w tym tłumie na Uniwersytecie, tam było parę tysięcy ludzi to tam nie wiadomo dokładnie kto tam był, ale na pewno nie byli jakimiś postaciami aktywnymi w tym czasie. I nagle jest sytuacja taka, że jest 40. rocznica wydarzeń marca 68, Lech Kaczyński, który nie zaprasza Adama Michnika, w którego obronie był ten wiec przecież, jednocześnie mówi „śmy” tam z bratem tam byli na tym wiecu, takie zdanie. No więc byli na wiecu w obronie Michnika, a Michnik to jest najgorsze zło, jakie w ogóle może być jednocześnie. Taka drobna sprzeczność.”

Krzysztof Łoziński (1948) Pisarz, publicysta, polityk

Źródło: rozmowa Moniki Olejnik, Gość Radia Zet, 20 kwietnia 2012 http://www.radiozet.pl/Programy/Gosc-Radia-ZET/Blog/Krzysztof-Lozinski#comments

O ludziach , O kłamstwie , O demokracji , O rodzicach

„Nazywom się chińskie ciasteczko. Składom się z mąki, cukru, jajek, oleju, waniliowego aromatu, szczypty soli, migdału bez skórki i mądrości. Najpierw należy mnie zagnieść na twarde ciasto, rozwałkować. Potem wyciąć kwadraty, a w środek kwadratu włożyć migdał i karteczkę z sentencją. Rogi zlepić u góry. Piec dwadzieścia minut w blasze wysmarowanej olejem, na złoty kolor, w temperaturze około dwustu stopni Celsjusza. Podawać na zimno. Najlepiej po kaczce (po pekińsku). (…) Najpierw występowałom jako ciekawostka w restauracjach i barach. Teraz jestem wszędzie, zatrułom cały świat. Jestem bardzo toksyczne oraz zjadliwe. Przenoszę się kropelkowo, płciowo, w rozmowie, w transfuzji, na spowiedzi – w każdy sposób, jak Duch Święty. Mądrość z mego środka objęła w posiadanie cały świat, jestem w powieściach typu broszurowe i okładka twarda, w przemówieniach polityków, w wystąpieniach przywódców religijnych. Właściwie to nie wiem, czy gdzieś mnie jeszcze nie ma. (…) Jestem bestsellerem, jak gówno zalałom cały świat. Słyszycie ten chlupot? To ja. Nowy potop. Nazywom się chińskie ciasteczko. Do usług.”

Ignacy Karpowicz (1976) polski pisarz i tłumacz

Balladyny i romanse

O mądrości , O świecie , O kolorach , O piekle

„Są przewrotne rezolucje
Które mają zgubną treść
Nigdy nikt ich nie przeczyta
Ale my to mamy gdzieś”

Lech Janerka (1953) polski muzyk rockowy, basista

Historia podwodna (1986)
Źródło: utwór Konstytucje

„Płynąc z prądem, zawsze się gdzieś zapłynie.”

Honoriusz Balzac Komedia ludzka

Komedia ludzka, Cykl Stracone złudzenia, Wielki człowiek z prowincji w Paryżu

„Redaktor: To jak, długo będziecie spać?
Paweł Zagumny: Pewnie nie, bo rano z pewnością znowu nas gdzieś zaciągniecie.”

Paweł Zagumny (1977) siatkarz polski

po powrocie z MŚ 2006.

„Stałem na korytarzu, rozmawiałem z jednym posłem PiS-u – nie powiem z jakim, bobym mu pocałunek śmierci złożył i on nagle uciekł gdzieś do toalety. Mówię: Gdzie uciekasz? Bo Kuchciński szedł. A dobrze, że tylko Kuchciński. No to z tamtej strony my o demokracji uwag naprawdę nie chcemy słuchać, ani o koalicji. Panie prezesie, z panem zawrzeć koalicję, to tak jak wejść do smoczej jamy.”

Stefan Niesiołowski (1944) polityk polski, biolog

O śmierci , O demokracji , O pocałunku

„Realnie rzecz biorąc, jeśli poseł Michał Kamiński miałby jakieś konkretne zastrzeżenia do o. Tadeusza Rydzyka czy dzieł związanych z Radiem Maryja, to przecież mógłby wystąpić na drogę prawną, ale on straszy bliżej nieokreślonymi służbami. Straszy tak, jakby był ich zwierzchnikiem lub przynajmniej współpracownikiem. Kto to wie? W sumie poseł Michał Kamiński gdzieś zabrnął politycznie i ideowo, jest politykiem niepoważnym i mało wiarygodnym, chyba wielkiej kariery już nie zrobi.”

Piotr Jaroszyński (1955)

Źródło: Mentalność kacyków, naszdziennik.pl, 25 czerwca 2011 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20110625&typ=po&id=po03.txt

„Gdzieś wyczytałem, że jeśli w dramacie pewną partię tekstu aktor wypowiada w minutę, to w komedii podobny fragment powinien zająć mu 30 sekund. I w pełni się z tym zgadzam.”

Grzegorz Warchoł (1947)

Źródło: Konferencja przez „Zemstą” http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/52695.html

O zemście

„Wypełznął zza bidetu; czarny cień w niebieskiej łazience, atramentowy kleks na gładkiej bibule. Nie żywił się światłem. Odpychał je, jak olej odpędza wodę, pozostawiał gdzieś obok swej gładkiej sierści.
– No? Musiałeś narzygać na płaszcz tego dupka? I kapelusz?
Kot Lisy otarł się o jego nogi. Heineman poczuł strach. I nagłe podniecenie spodziewaną projekcją.
– Mogłeś jeszcze narzygać mu na buty. Wtedy byłbym już zupełnie kontent.
Kot Lisy przesunął się pod umywalkę, pochylił swą okrągłą czaszkę i zwymiotował raz jeszcze. Tym razem wprost na klapki własnej pani.”

Maciej Żerdziński (1967) polski pisarz

Źrenice

O strachu , O butach , O kotach , O wodzie

„Widziałem gdzieś tam przyczajonego Ahonena, wypalającego pół papierosa.”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

o Jannie Ahonenie.
Skoki narciarskie, Kuusamo 2003

„Cejrowski cieszy się ogromną popularnością. Jeśli gdzieś występuje, to ludzie nie mieszczą się w sali, choćby nie wiem jak była duża.”

Jerzy Szacki (1929–2016) polski socjolog i historyk myśli społecznej

O ludziach

„Może to już kiedyś było
Może gdzieś widziałam cię
Kilka chwil spędzonych razem
Jakże dobrze ciebie znam… To ty…”

Doda (1984) polska piosenkarka (Doda; Doda Elektroda)

Cytaty z piosenek Dody, Z zespołem Virgin, Virgin
Źródło: To ty

„(…) od jakiegoś czasu uważam za wyższą formę sztuki i filmowego opowiadania seriale telewizyjne.(…) Według mnie współczesna formuła serialu pozwala na ciekawsze opowiedzenie dłuższej historii, stworzenie fajnych postaci. Gdzieś to zaczęło się unowocześniać od Rodziny Soprano i Seksu w wielkim mieście, a teraz gdzie nie spojrzeć – dobre seriale. No może jeszcze nie w Polsce, ale miejmy nadzieję, że to się niedługo zmieni…”

Kamil Śmiałkowski (1971)

Źródło: Anna Serdiukow, Hordy zombie Kamila Śmiałkowskiego, stopklatka.pl, 6 sierpnia 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=68271

O seksie , O historii , O czasie

„Mijają lata
giną gdzieś w próżni
bezpowrotnie.
Zatapiam myśli
w książce wspomnienia,
po rajskich ogrodach
błądzę samotnie.”

Wanda Gizicka (1925) poetka polska

Źródło: Mijają...z tomiku Pory roku

O myślach , O myśleniu

„Paradoksalnie klasyczna muzyka elektroniczna jest ostoją swoistego ideowego konserwatyzmu. Mówię tu oczywiście za siebie i grono twórców, których znam i z którym współpracuję. W czasach, gdy świat kompletnie się zrelatywizował, czarne już nie jest czarne, kiedy widzimy upadek etyki, zachowań społecznych opartych na poszanowaniu drugiego człowieka, jego wolności do wyrażania swoich poglądów, politycznej poprawności, ostracyzmu, który spotyka myślących inaczej, są dziedziny sztuki, które stoją twardo za starym dobrym humanizmem. Spójrzmy tylko na uduchowione koncerty elektroniczne i muzykę sakralną Józefa Skrzeka, czy antysystemowe ideowo-muzyczne zbuntowane propozycje Władka Komendarka. Jeśli dodamy do tego twórców młodszej generacji, do których nieskromnie się zaliczam, otrzymamy spore grono muzyków idących na przekór oficjalnej linii ideowej forsowanej przez mainstream. W sumie takie połączenie, z jednej strony nowoczesności i technologii, a z drugiej powrotu do podstawowych zasad i normalności, jest istotnym elementem podtrzymującym działalność twórczą. Wiemy przecież, że ze ścierania się sprzeczności, czasem mogą się rodzić bardzo ciekawe projekty.”

Przemysław Mieszko Rudź (1976)

Źródło: Muzyka elektroniczna to transcendentna podróż, Wnas.pl 11 lipca 2014 http://wnas.pl/artykuly/5332-przemyslaw-rudz-muzyka-elektroniczna-to-transcendentna-podroz-nasz-wywiad

O świecie , O muzyce , O zachowaniu , O wolności

„Patrzyłem na zburzone miasta i – proszę mi wierzyć – w jakiś sposób czułem się odpowiedzialny za tę wojnę, której sensu i celu nie byłem w stanie pojąć: żołnierzowi każe się walczyć i ginąć, reszta nie należy do niego. Wszystko, co może osiągnąć żołnierz na wojnie, w najlepszym przypadku, to udział w jakimś mglistym zwycięstwie, które – zaręczam panu – po tym wszystkim co musi przeżyć i przecierpieć – nie ma dla niego żadnego sensu. Można odnieść jakieś zwycięstwo w życiu, lecz nigdy na wojnie, na wojnie przegrywa się wszystko, czym żyło się dotychczas; można najwyżej ocalić ciało, gdyż na wojnie – przegrywają wszyscy. Sama wojna jest poza życiem, tam najświętsze słowa brzmią pusto. (…) … widok tych martwych drzew targnął mną silniej niż widok zabitych ludzi… Tam, między tymi drzewami, po raz pierwszy pocałowała mnie kobieta. Czy wie pan, co czuje człowiek, kiedy zrozumie, że już nigdy nie ujrzy drzewa, pod którym został pierwszy raz pocałowany? (…) Do mojego domu, do mojego życia wtargnęli ludzie, którzy pozostawili gdzieś swoje sady, swoje domy, swoje miłości i – zburzyli mój dom. Ja wtargnąłem do domów innych ludzi i burzyłem je… (…) Jakże to jest – myślałem – że miliony ludzi, którzy kochają swoje domy, swoje dzieci i żony, którzy pragną pracować, a nienawidzą wojny – na rozkaz setki generałów porzucają wszystko i mordują się, niszczą i grabią swoje domy? Na wojnie o wszystkim decyduje pierwszy strzał: potem zostaje tylko strach i chęć ocalenia siebie. Nie byłem dłużej w swoim domu niż kwadrans – trzeba było iść dalej, znowu zabijać i burzyć – lecz przysiągłem sobie wówczas, że ostatni strzał tej wojny będzie ostatnim dniem mego życia wśród tych wszystkich prawd i haseł… Nie ma takich prawd, panie doktorze, za które musieliby ginąć ludzie wolni, to nie są ludzkie prawdy. (…) Człowiek musi czymś żyć, a dzisiejszy świat zabiera mu wszystko…”

Marek Hłasko (1934–1969) polski pisarz

Umarli są wśród nas

O kobietach , O wojnie , O dzieciach , O ludziach

„Henryk Sienkiewicz był pisarzem dla dzieci, które na zawsze zostają w nas i którymi my na zawsze zostajemy gdzieś w głębi naszych serc i w mrokach podświadomości. Stefan Żeromski był pisarzem dla młodzieży. Józef Mackiewicz jest pisarzem dla dorosłych, dla ludzi w wieku męskim, wieku klęski.”

Marian Hemar (1901–1972) poeta polski, satyryk

Źródło: „Tydzień Polski”, 1966

O dzieciach , O ludziach , O młodzieży , O wieku

„Są jednak jeszcze inne sposoby, żeby nasze było górą. Trzeba z pokarmu zamienić się w drapieżnika. I chyba to właśnie chce nam zaproponować w swoim programie wyborczym PJN. Na razie pomysł ten testuje w swojej szwalni ekspert gospodarczy tej partii, Maciej Polakowski. To nie są żarty z nazwiska, naprawdę tak się nazywa, patriotycznie. Ponieważ pomysł jest dopiero testowany, nie wszystko jeszcze działa idealnie. Ze szwalni eksperta udało się spuścić z okien na prześcieradłach grupie przetrzymywanych tam Wietnamczyków. Jak można się domyślić, zabrano im paszporty i komórki, pracowali po kilkanaście godzin dziennie o misce ryżu. Pomysł, żeby oprzeć gospodarkę na niewolnictwie, a niewolników przywozić gdzieś ze świata, nie jest nowy, a więc i nie jest oryginalny. I chyba nie ma w nim nic złego, skoro Polska jest najważniejsza.”

Kinga Dunin (1954) polska publicystka, socjolog kultury, krytyk literacki

Źródło: Podnieś koszulę, krytykapolityczna.pl, 6 czerwca 2012 http://www.krytykapolityczna.pl/Dunin/Podnieskoszule/menuid-68.html

„Moja codzienność wygląda tak, że wstaję rano, wypijam dwie kawy i wypalam 10 papierosów i idę do pracy. Gdzieś w południe zjadam śniadanie. Potem znowu jest 10 papierosów. Za dużo palę, to moja ogromna wada.”

Jerzy Bończak (1949) polski aktor

Źródło: We mnie też jest trochę diabła, „Gazeta Olsztyńska” nr 210, 8–9 września 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/145803.html

„Boone miał problem ze statkami wielorybniczymi. Lubił je topić. Założył GEE, był bohaterem naszej inwazji na sowiety, ale siedem lat temu wykopali go. U wybrzeży Południowej Afryki wyładował zodiaca plastikiem, skierował go w piratującego wielorybnika i w ostatniej chwili wyskoczył. Statek poszedł na dno, a Boone ukrył się w którymś ze łzawych europejskich państw socjaldemokratycznych. Co jakiś czas jednak gdzieś znikał, a kolejne wielorybniki wybijały kratery w dnach mórz i oceanów.”

Neal Stephenson książka Zodiac

Zodiac (thriller ekologiczny)
Źródło: Zodiac (thriller ekologiczny), str. 30, Poznań 2001.

O problemach , O czasie

„Jestem facetem w pudełku, pochowanym we własnym gównie.”

Layne Staley (1967–2002) amerykański muzyk rockowy, wokalista

I’m the man in the box, buried in my shit. (ang.)
Z tekstów piosenek, Facelift (1990)
Źródło: Man in the Box

O facetach , Pudełko

„To magia słów Poker haseł używanych Nieistotnych tak jak śnieg, Który dawno stopniał gdzieś”

Tomasz Zeliszewski (1955) perkusista polski (Budka Suflera)

Źródło: Fraszka dla Staszka

„Tak, to miasto, St. Petersburg, kaprys tyrana, który zapragnął, by jego wspomnienie Wenecji przybrało kształt w kamieniu na bagnistym brzegu rzeki, gdzieś na końcu świata, pod najbardziej niegościnnym z nieb, to miasto, wznoszone cegła po cegle przez poetów, szarlatanów, awanturników i szalonych kapłanów, przez niewolników i wygnańców, to miasto nosi wspólne imię tego księcia i świętego, który dzierży klucze niebios… Petersburg, miasto zbudowane z dumy, wyobraźni i pragnień… Tak jak my sami jesteśmy, lub być powinniśmy.”

Angela Carter (1940–1992) pisarka angielska

Źródło: Wieczory cyrkowe

O wspomnieniach

„Może lepiej nie być wybranym. Może lepiej pić, weselić się, robić świństwa wszystkim, ile wlezie i zginąć gdzieś, w jakiejś bitwie, od strzały, co zabija tak szybko, że się nie wie o własnej śmierci?”

Andrzej Ziemiański książka Achaja

Achaja

O śmierci , O piciu

„Skąd wiesz?
– Skąd wiem co?
– Skąd wiesz, że chcesz, żeby została twoją dziewczyną?
– Jakby to… Po prostu tak czuję. Gdzieś w trzewiach.
Bo istotnie tam czuł. Nie w sercu, nie w głowie, nawet nie w kroczu; to trzewia natychmiast tak się ścisnęły, że nie chciały przyjmować nic ponad dym papierosowy.”

Nick Hornby (1957) angielski powieściopisarz i eseista

Był sobie chłopiec

Serce

„Agnieszka Chylińska jest utalentowaną osobą. Ona jest głosem pokolenia. Trochę krzyczy, więc to jest głos dość chrapliwy, brutalny. Ale i świat jest brutalny i chrapliwy. Zależy, kto czego oczekuje od muzyki. Każdy ma swój własny gust. Kasia Nosowska w momencie, kiedy została mamą, przestała być taką trochę drapieżną hippiską. Agnieszka Chylińska dojrzewa jako młoda kobieta. W momencie, kiedy zostanie matką, urodzi dziecko, wszystko jej się przeobrazi. Cały ten bunt, który jest po prostu przypisany dwudziestolatkom, spłynie gdzieś tam sobie z czasem i niewiele z tego buntu zostanie.”

Grzegorz Markowski (1953) wokalista polski (Perfect)

Źródło: fcforever http://www.fcforever.webserwer.pl/chylinska/innioniej.htm

O kobietach , O dzieciach , O świecie , O matce

„Nie jestem głupcem, który nie rozumie, że dzisiejszy sport wiąże się z wielkimi pieniędzmi. Ale gdzieś musi być jakaś granica. Igrzyska olimpijskie i mistrzostwa świata to turnieje, które powinny być pokazywane w ogólnodostępnej telewizji. Każdy powinien mieć okazję, by poczuć tę atmosferę. Mundial to nie maszynka do robienia pieniędzy. Moim zdaniem zakodowanie mistrzostw to dyskryminacja Polaków.”

Płamen Konstantinow (1973) siatkarz bułgarski

o mistrzostwach świata w piłce siatkowej mężczyzn 2014, które mają być transmitowane w płatnych kanałach.
Źródło: Płamen Konstantinow: zakodowanie transmisji to dyskryminacja Polaków, wywiad 2014 http://eurosport.onet.pl/siatkowka/mistrzostwa-swiata-siatkarzy/plamen-konstantinow-zakodowanie-transmisji-to-dyskryminacja-polakow/ksvbq

O sporcie

„Gdzieś w 1967 roku byłem pewnego dnia w sklepie Manny's Musical Instruments. Strasznie wtedy padało. Nagle do środka wszedł mały, nieco zmokły facecik, który przedstawił mi się jako Paul Simon. Powiedział, że chciałby, abym przyszedł dziś do niego na kolację, i dał mi swój adres. Powiedziałem, że przyjdę.
Kiedy wszedłem do mieszkania do Paula, on akurat tkwił na czworakach przed takim samym zestawem Magnavoxa, jaki miał Pląsacz z Sun Village. Miał ucho przyklejone do głośnika i słuchał płyty Django Reinhardta.
Po chwili Paul oznajmił mi ni stąd, ni zowąd, że jest wytrącony z równowagi, ponieważ musiał zapłacić w tym roku sześćset tysięcy podatku dochodowego. Pomyślałem sobie, żebym ja tylko mógł zarobić sześćset tysięcy dolarów! A w ogóle ile trzeba zarobić, żeby zapłacić taki podatek? I wtedy wszedł Art Garfunkel. Gadaliśmy razem bez końca.
Powiedzieli mi, że już od dawna nie byli na żadnym tournée. Wspominali z rozrzewnieniem stare dobre czasy. Nie wiedziałem, że nazywali się kiedyś Tom & Jerry i że mieli wtedy hit „Hey, Schoolgirl in the Second Row”.
Powiedziałem im: „Cóż, doskonale rozumiem waszą tęsknotę za rozkoszami życia w trasie, więc chcę wam coś zaproponować… Jutro wieczorem gramy w Buffalo. Co powiecie na to, żebyście pojechali z nami i otworzyli nasz koncert jako Tom & Jerry? Nikomu nie powiem, że to wy. Weźcie sprzęt, jedźcie z nami i zagrajcie «Hey, Schoolgirl in the Second Row» i inne stare kawałki, tylko nie przeboje Simona & Garfunkela”. Pomysł im się spodobał i powiedzieli, że pojadą.
Otworzyli nasz koncert jako duo Tom & Jerry. Potem przyszła kolej na nas. Kiedy bisowaliśmy, powiedziałem do publiczności: „Chciałbym, żeby nasi przyjaciele zagrali jeszcze jeden numer”. Wyszli i zaśpiewali „Sound of Silence”. Wtedy dopiero wszyscy zdali sobie sprawę, że to SIMON & GARFUNKEL. Po koncercie podeszła do mnie jakaś wykształcona pani i powiedziała: „Dlaczego pan to zrobił? Dlaczego żartuje pan sobie z Simona i Garfunkela?””

Frank Zappa (1940–1993) amerykański muzyk rockowy, multiinstrumentalista, kompozytor

Jakbym im naprawdę zrobił chamski dowcip! Co ona, kurwa, myślała? Że te dwie supergwiazdy spadły tu z nieba, a myśmy je zmusili do śpiewania: „OOO-boppa-loochy-bah, she's mine!”?
Źródło: Takiego mnie nie znacie

O myślach , O myśleniu

„Ja przede wszystkim ubolewam, że artysta nie ma gdzie pokazać tego, co robi. Ja jestem w tym cyrku dlatego, że wydaję płytę i mam świadomość, że muszę się gdzieś promować. Przecież nie będę tańczyć na rurze! Czy na lodzie… Nie ma innych propozycji dla artystów, którzy chcą zaistnieć, nie ma programów muzycznych, są tylko festiwale. Artyści robią co mogą, żeby się podlansować. Gwiazdki serialu chodzą na promocje perfum, żeby ich zdjęcie ukazało się w kronice towarzyskiej.”

Maryla Rodowicz (1945) piosenkarka polska

o swoim udziale w show Gwiezdny Cyrk.
Źródło: wywiad http://www.miastomuzyki.pl/?p=bio&d=wyw&id=320&wid=337

O zdjęciach

„Bo widzi pan, ja zawsze gdzieś jestem przez pomyłkę… To dramat mojego życia, przez głupi przypadek stracić wiele albo nawet wszystko.”

Maria Nurowska (1944) polska powieściopisarka i nowelistka

Hiszpańskie oczy

„W Berlinie ja ciągle gdzieś mam pod płaszczem taki mentalny pasiak. To nie jest związane z tym, że lubię być ofiarą – co można efektownie dyskontować – tylko że noszę mentalny pasiak wstydu za nasze polskie zasrane dziurawe chodniki. A z kolei w tym Wałbrzychu to się czuję takim nośnikiem cywilizacji. Mam mundur zupełnie innego koloru, bo ja widzę, że ci ludzie tak naprawdę nie potrafią pracować. Spotkanie z ekipą techniczną teatru w Wałbryzchu jest dojmującym i frustrującym doznaniem, bo oni nie potrafią równo gwoździa wbić. Poziomnica im lata.”

Jan Klata (1973) polski reżyser i dramaturg

Źródło: Wywiad udzielony Cezaremu Michalskiemu na temat „Kinderszenen” Jarosława Marka Rymkiewicza, „Dziennik”, 20 września 2008

O ludziach

„Po ukończeniu szkoły byłem zdecydowany poświęcić się teatrowi i brać udział tylko w ambitnych przedsięwzięciach. W pewnym momencie zorientowałem się, jak bardzo zmienił się rynek, i że słowo sukces nabrało zupełnie innego znaczenia. Zauważyłem to, ale długo się z tym nie zgadzałem. Nie chciałem zaakceptować tego, że za sukces uważa się zdjęcie na okładce magazynu albo udział w telenoweli. Ważniejsze było dla mnie, i wciąż jest, uznanie widza spotkanego gdzieś przypadkiem. Jednak po jakimś czasie uświadomiłem sobie, że jeśli nie będę odnosił sukcesów komercyjnych, ominie mnie wiele szans. Źle się czułem, kiedy odmawiano mi jakiejś roli, tłumacząc: „Pana nikt nie zna, potrzebujemy znanej twarzy.””

Piotr Adamczyk (1972) polski aktor

Źródło: „Życie”, 10 września 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/teatrjak.htm

O życiu , O czasie , O sukcesie , O zdjęciach

„Wiosna zielone rozplata kosy,
Rumianem licem rozkwita
Z powietrznych piewców rannemi głosy
Grono kupalnic ją wita.”

August Bielowski (1806–1876) polski historyk

Źródło: Wiosna z antologii Ziemia polska w pieśni

O wiośnie

„Związki sportowców są dość specyficzne. Nas ciągle nie ma w domu. Ostatnio, jak przez jakiś czas byłem w domu, to żona się mnie pytała kiedy w końcu gdzieś wyjadę. Więc może to? Żeby móc się za sobą stęsknić.”

Paweł Zagumny (1977) siatkarz polski

recepta na udany związek.
Źródło: Jestem zakochany, zagumny.pl]

O domu , O czasie

„To ta chwila, gdy matka nie ma co dać dziecku zjeść.
Wszystko przepiła, poszła spać i ma cię gdzieś.”

Wilku (1977)

Źródło: Smak chwili na albumie Witam was w rzeczywistości grupy WWO

O dzieciach , O matce , O rzeczywostości

„Skoro zaś u nas za elitę robi towarzystwo, które daje wzorce cwaniactwa i kolesiostwa, które, mówiąc górnolotnie, dają nam przykłady jedynie nihilizmu i moralnego relatywizmu, to powiem szczerze, że bez względu na profesjonalne osiągnięcia tworzących ją artystów czy profesorów – ja taką elitę mam gdzieś. Wolę być chamem.”

Rafał A. Ziemkiewicz (1964) polski pisarz

Źródło: Interia

„I znowu gdzieś uciekałam z odczynem tętniaka schizofrenii, gdzieś biegłam i gdzieś się chowałam, gdzieś żyłam i gdzieś mdlałam. Ludzie zapomnieli, że mieli być ze mną do końca świata, bo okazało się, że to jeszcze nie czas. Za karę ogłoszono pogrom garbusów i nastała noc kryształowa z roztłuczonych szkiełek kolorowych lampek mego jestestwa.”

Ewa Klajman-Gomolińska (1966)

Iluzja
Źródło: Rok przepukliny słonecznej

O ludziach , O karze , O czasie , O nocy

„A bogowie grają w kości i nie pytają wcale czy chcesz przyłączyć się do gry (…) Bogowie kpią sobie z twojego poukładanego życia (…) nie przejmują się zbytnio ani naszymi planami na przyszłość ani oczekiwaniami. Gdzieś we wszechświecie rzucają kości i przypadkiem wypada twoja kolej. I odtąd zwyciężyć lub przegrać – to tylko kwestia szczęścia.”

Borys Pasternak (1890–1960) rosyjski poeta i prozaik

O Bogu , O przyszłości

„(…) całe grono przyjaciół a przede wszystkim STS zaważył na tym, że zostałam w tym zawodzie, jaki wykonuję, bo wcale nie to było moim zamiarem.”

Zofia Merle (1938) polska aktorka

Źródło: Marek Ciszak, Malinowa sytuacja. Rozmowa z Zofią Merle http://www.marekciszak.ovh.org/merle.html

„Przewrotne słówko „nie mam”
na jarmarku cudów.
Dziw gramatyczny,
łaska opaczności.

Nie ma ktoś kogoś czegoś. Albo kogoś nie ma.
Nie ma go tu lub ówdzie.
Znaczy że gdzieś jest.
Gdziekolwiek.
Skoro nie tu, więc jest prawie wszędzie.”

Stanisław Balbus (1942)

Źródło: Wisława Szymborska: Być i nie mieć

„To nie jest czekanie na „modernizację” robioną w Polsce przez globalne korporacje, bo globalne korporacje modernizację tego kraju mają gdzieś. Tu ryzyko zmiany musi podjąć agencja państwowa, która będzie miała do tego środki i będzie do tego zobowiązana. To jest przecież model socjaldemokratyczny. To nie będzie etatyzm jako hasło, jakieś ruiny niewydolnego państwa pokrywające jak największy obszar, a w tych ruinach i tak wolna amerykanka, silniejsi zjadają słabszych. Nam chodzi o skupienie sił całego państwa i całej polityki w paru miejscach, z których na gospodarkę można naprawdę oddziaływać poprzez impuls do alokacji środków w kierunku proekologicznym, prozatrudnieniowym, prospołecznym. Trzeba ileś osób zakontraktować do pewnej technologii, trzeba przejść całą tę drogę ryzykownego inwestowania – tego nie zrobi prywatny biznes.”

Janusz Palikot (1964) polski polityk

Wywiad dla „Krytyki Politycznej”

O biznesie , O czekaniu

„Człowiek, ta wieczna niespodzianka nie da się ująć w system. Jeśli ktoś dziś zapytałby mnie w jaki ustrój, ideologię lub system wierzę, byłbym w kłopocie. Nie wierzę w żaden ustrój, wszystkie ideologie mam gdzieś i systemami w odniesieniu do człowieka pogardzam. Byłbym raczej skłonny odpowiedzieć, że wierzę w każdy ustrój, ideologię czy system, w którym jest n a p r a w d ę mowa o człowieku. Pozwolić człowiekowi ŻYĆ – oto jedyny system i ideologia. Pozwolić żyć, a nie KAZAĆ żyć, zostawić mu wybór celu jego życia, a nie narzucać mu z góry. I skończyć z gloryfikacją śmierci.”

Andrzej Bobkowski (1913–1961) polski pisarz i przedsiębiorca emigracyjny

31 stycznia 1943.
Szkice piórkiem

O śmierci

„Jeżeli istnieje gdzieś antyświat zbudowany z antymaterii, to jest tam też anty-Układ Słoneczny, anty-Słońce i anty-Ziemia. I z pewnością na tej anty-Ziemi badaniami naukowymi zajmują się antysemici.”

Witalij Ginzburg (1916–2009) fizyk rosyjski, noblista

Źródło: Spotkania z Ginzburgiem – wspomina prof. Marek Abramowicz z Uniwersytetu w Göteborgu, portal Gazeta.pl, 7 października 2003 http://serwisy.gazeta.pl/nauka/1,34135,1710611.html

O nauce , O słońcu

„A kiedy minął już miesiąc w mej samotnej drodze
Gdzieś na szlaku zatrzymał pojazd mój wędrowiec
Sprawiedliwość i prawda – rzekłem do rodaka
I był pierwszym, co spytał – „Dobrze, ale jaka?”
I podzielił się ze mną chlebem i kłopotem
To był też easy rider, tylko na piechotę.”

Krzysztof Daukszewicz (1947) satyryk polski

Piosenki
Źródło: Easy Rider

O prawdzie , O sprawiedliwości

„Społeczeństwo nie ma narzędzi ustalania trafnych odpowiedzi na trudne pytania. Jego odpowiedzi powstają z plotek, gdzieś zasłyszanych pomówień, demagogicznych argumentów, stereotypów, uprzedzeń i ludzkiej głupoty”

Marek Ostrowski (1944)

Źródło: Marek Ostrowski, Co nas obchodzi świat, Wydawnictwo Trio, Warszawa 2006, s. 131.

O głupocie , O świecie , Pytanie

„Zaczęło się to od pewnego incydentu z Gustawem Holoubkiem i Magdą Zawadzką, gdzieś z początku lat 80. Przyjechali oni do Stanów Zjednoczonych na zaproszenie Departamentu Stanu, który zawiózł ich do teatru pokazując tak elementarne sprawy, jak kulisy teatralne, garderoby, peruki etc. Obydwoje – mieszkali u mnie – wrócili niemal z płaczem. Zdałam sobie wówczas sprawę, że Hollywood nie ma zielonego pojęcia o polskich artystach. Postanowiłam właśnie wtedy stworzyć salon kulturalny. Chciałam, aby Amerykanie poznali polską kulturę i polskich artystów. Od tej pory odwiedzali mnie w Belwederze nie tylko ludzie związani z filmem, ale także malarze, rzeźbiarze, sportowcy, muzycy, naukowcy. Przyświecała mi cały czas jedna myśl – robię polskie imprezy dla Amerykanów, aby zapoznać ich z naszą kulturą. Zrobiłam ich na swój koszt blisko 200.”

Yola Czaderska-Hayek (1952)

Źródło: Krzysztof Spór, Rozmowa z Yolą Czaderską-Hayek - „naszym” człowiekiem w Hollywood, stopklatka.pl, 23 maja 2001 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=3537

O ludziach , O myślach , O czasie , O myśleniu

„Gdzieś w głębi serca poczułam, że pewna część mnie na zawsze pozostanie samotna: że od narodzin do śmierci, a może i dłużej, wszyscy mamy coś, co jest nasze i tylko nasze. Z przerażeniem zdałam sobie sprawę z tej samotnej małej części mnie, ale ta świadomość miała chyba coś wspólnego z dorastaniem: z poczuciem, że okej, jestem częścią swojej rodziny, częścią grona przyjaciół, ale to nie wszystko. Istnieję niezależnie od ludzi, którzy mnie kochają i otaczają. To była samotna myśl, ale niekoniecznie nieprzyjemna.”

John Marsden (1950) Pisarz australijski

Seria Jutro, Jutro 4: Przyjaciele mroku

O śmierci , O ludziach , O myślach , O narodzinach

„Człowiekowi osłoniętemu przed burzami tego świata, wydelikaconemu duchowo, wydaje się, że żyje. Potem czyta książkę (na przykład Kochanka lady Chatterley), wyjeżdża gdzieś albo porozmawia z Richardem i odkrywa, że wcale nie żyje, lecz pogrążony jest w śnie zimowym. Objawy hibernacji są łatwo wykrywalne – pierwszym jest niepokój. Drugi symptom (kiedy hibernacja staje się niebezpieczna i może skończyć się śmiercią), to brak przyjemności. Tylko tyle. Wygląda na niegroźną chorobę. Monotonia, nuda, śmierć. Miliony tak żyją (albo tak umierają), wcale o tym nie wiedząc. Pracują w biurach. Prowadzą samochody. Wyjeżdżają na pikniki z rodzinami. Wychowują dzieci. Potem, pod wpływem napotkanej osoby, książki, zasłyszanej piosenki, następuje jakaś terapia szokowa, to ich budzi i wybawia od śmierci. Niektórzy nigdy nie dochodzą do stanu świadomości. Przypominają ludzi, którzy w śniegu zasypiają na zawsze.”

Anaïs Nin (1903–1977) pisarka francuska

Źródło: Dziennik t. I

O śmierci , O dzieciach , O ludziach , O przyjemności

„Jeśli gdzieś zamieszka człowiek zbyt bogaty, ludzie wokół niego stają się zbyt biedni.”

Octave Mirbeau (1848–1917) pisarz francuski

O ludziach , O zamieszkaniu

„Pokraczna parada typów bez uroku. Może gdzieś w drugim szeregu siedzą Adonisy, ale w ławach pierwszych i na bilbordach: gruby, brzydki, łysy, kurdupel, garbus, gigant, sepleniący, pokurcz, podgardle obwisłe, pożyczka z tłustych włosów, niedogolony, pryszcze, stare buty i sznurowadła na supeł…”

Wojciech Cejrowski (1964) polski dziennikarz i podróżnik

o politykach w Polsce.
Źródło: http://cejrowski.com/dziennik/index. php? id=56212404&subpage=3&show_all=

O butach

„Była katowiczanką – najlepszym ambasadorem naszego regionu. Wielokrotnie i jej, i mężowi proponowano, by się gdzieś przenieśli. Nie chcieli.”

Krystyna Bochenek (1953–2010) polska dziennikarka i polityk

Autorka: Krystyna Szaraniec, „Rzeczpospolita”, Wulkan energii, mistrz organizacji http://www.rp.pl/artykul/462950.html

„W każdym oddechu czuję, że wszystko znika gdzieś.”

Rahim (1978) muzyk polski, raper

Podróże po amplitudzie
Źródło: utwór Można?

„Dziś bardzo brakuje mi prostych i szczerych międzyludzkich więzi. Zniknął gdzieś podstawowy szacunek do drugiej osoby, zbyt dużą rolę w tworzeniu hierarchii społecznej odgrywają pieniądze. Człowiek zszedł na dalszy plan. Patrzę w telewizor, widzę dziennikarzy, polityków, aktorów, ale tak naprawdę, kurczę, to nie widzę tam ludzi. Jest za to cała galeria masek.”

Bisz (1984)

Cytaty wywiadów
Źródło: Joanna Lach, Buntownik, który sprzedaje tysiące płyt, wyborcza.pl, 16 października 2012 http://wyborcza.pl/1,75475,12677516,Buntownik__ktory_sprzedaje_tysiace_plyt__ROZMOWA_.html

O pieniądzach , O ludziach

„W psychice ludzkiej gdzieś na samym jej dnie leży najsilniejsza bodaj potrzeba wiary, potrzeba religji, potrzeba przeświadczenia, iż poza rzeczami dającemi się ogarnąć własnym umysłem, istnieją koncepcje wyższe, prawdy nie dla każdego dostępne, których losy pozostają w ręku Opatrzności, względnie ludzi opatrznościowych. I właśnie człowiek opatrznościowy, on tylko, może sobie pozwolić na zamknięcie przed innymi tajemnic swoich wyższych planów i głębszych przemyśleń.”

Tadeusz Dołęga-Mostowicz (1898–1939) polski pisarz

Bracia Dalcz i S-ka
Źródło: Bracia Dalcz i S-ka, t. I, rozdz. VII, wyd. Tow. Wyd. Rój, Warszawa 1937, s. 235.

O losie , O ludziach , O tajemnicy , O wierze

„Kochani, jeszcze Murzyn. Boże! Gdzieś ty się nie mył! Chodź tutaj bracie! On się nie mył wcale, zobaczcie, no!”

Tadeusz Rydzyk (1945) polski duchowny katolicki, publicysta

12 lipca 2009 w trakcie XVII Pielgrzymki Rodziny Radia Maryja do czarnoskórego zakonnika, jednego z gości zaproszonych na Pielgrzymkę. Po tym powitaniu, poproszony do mikrofonu zakonnik powiedział „Chcę dziękować Panu Bogu za Radio Maryja, które tyle nauczyło mnie o Polsce”.
Źródło: O. Rydzyk na Jasnej Górze: Kochani, Murzyn! Nie mył się, gazeta.pl, 15 lipca 2009 http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80273,6823955.html

O Bogu , Kochać się

„Gdy jedno ego napotyka drugie (lub gdy zbiera się większe ich grono), zaczynają się dramaty. Ale nawet jeśli żyjesz samotnie, i tak stwarzasz swój własny dramat. – Ilekroć użalasz się nad sobą, dramatyzujesz. – Kiedy ogarnia cię poczucie winy albo niepokój, również jest to dramat. – Kiedy godzisz się na to, żeby teraźniejszość znikła za zasłoną przeszłości lub przyszłości, tworzysz czas psychologiczny – czyli materiał, z którego dramat powstaje. – Ilekroć nie pozwalasz obecnej chwili po prostu być, a więc odmawiasz jej należnego szacunku, także tworzysz dramat.”

Eckhart Tolle (1948)

Potęga teraźniejszości (1999)

O czasie , O przeszłości , O przyszłości

„Moje podejście do zawodu jest pozbawione furii, pazerności i pasji. Chyba nigdy nie osiągnę takich szczytów jak ci, którzy oprócz talentu wyróżniają się jeszcze zachłannością. Nie będę nawet próbował wspinać się gdzieś bardzo wysoko. Mnie życie aktorskie niesie samo. Jestem mu za to wdzięczny, poddaję się i płynę, lekko sterując tylnymi odnóżami.”

Wiktor Zborowski (1951) aktor polski

Źródło: Beata Kęczkowska, "Mistrz i Małgorzata", Michaił Bułhakow (audiobook z serii "Mistrzowie Słowa", biblioteka gazety wyborczej), Warszawa 2012, s. 17.

O życiu

„Nie panuję nad sobą, gdy dama zakłada nogę na nogę gdzieś obok”

Ten Typ Mes (1982)

Źródło: Nie wystarczy wejść do studia, z repertuaru Emila Blefa

O studiach

„Natomiast myślę gdzieś podskórnie, że cała rzesza artystów – że tak uderzę z naszej strony – nigdy w życiu nie doświadczy tego, co się tutaj dzieje.”

Katarzyna Nosowska (1971) polska piosenkarka rockowa

o Woodstocku.
Źródło: Jerzy Owsiak, Jan Skaradziński, Przystanek Woodstock. Historia najpiękniejszego festiwalu świata, Warszawa 2010

O historii , O myślach , O myśleniu

„(…) jest pełno takich ludzi, zespołów, które są niezmiernie interesujące. W dzisiejszych czasach o wiele łatwiej jest nagrać materiał niezłej jakości, nawet w warunkach domowych, a potem zaprezentować go światu. Internet jest zarówno zmorą, ale też darem opatrzności, że w zalewie wszystkich propozycji, te lepsze wypływają na wierzch, a te gorsze gdzieś tam się chowają.”

Jakub Kawalec (1978) polski gitarzysta i wokalista

Źródło: Konrad Olejnik, Kuba Kawalec – happysad - Nadal traktujemy naszą działalność jak przygodę, rockmagazyn.pl, 23 marca 2014 http://www.rockmagazyn.pl/wywiad/353,kuba-kawalec-happysad-nadal-traktujemy-nasza-dzialalnosc-jak-przygode.htm

O ludziach , O świecie

„Co!? On napluł na mój portret, a ja mam go karmić przez sześć miesięcy. Panowie, wyście chyba poszaleli. Wypuśćcie go i powiedzcie, że ja też mam go gdzieś. I zakończmy już te sprawę. Wielka rzecz!”

Aleksander III Romanow (1845–1894) car Rosji

pewien chłop został skazany za to, że napluł na portret cara na sześć miesięcy więzienia. Sprawa w końcu dotarła do cara. Gdy dowiedział się o tej sprawie wybuchnął śmiechem i w ten sposób wyraził swoją opinie.
Źródło: Maria Aprelenko, Prominent Russians: Alexander III the Peacemaker http://russiapedia.rt.com/prominent-russians/the-romanov-dynasty/alexander-iii-the-peacemaker/, russiapedia.rt.com

O śmiechu

„Szczęścia nie szukaj daleko
za siódmą gdzieś górą i rzeką,
odnajdziesz je tu
zwyczajnie w tym dniu
ukryte w twoim uśmiechu,
na chwilę od ciebie uciekło
i wróci niebawem jak echo.”

Jerzy Miller (poeta) (1923–2007) polski poeta

Źródło: Szczęścia nie szukaj daleko

O uśmiechu

„Nie wierzę w istnienie Boga, wyobrażanego, jako starszego Pana z brodą, jednak tam w górach widzę istnienie wielkiej siły Wszechświata, wielkiej energii, siły sprawczej. Dla mnie, jako geofizyka, fenomen istnienia żyjącej planety w zimnej, czarnej pustce wszechświata, jest niepojęty, statystycznie niewytłumaczalny. Zawieszona gdzieś w przestrzeni, chroniona cieniutką warstwą atmosfery nie mogła powstać jako wynik chemicznych procesów.”

Andrzej Zawada (1928–2000) wspinacz polski

Źródło: Janusz Kasza, Andrzej Zawada - Pozostało jeszcze siedem. Wywiad, wyprawy.onet.pl http://wyprawy.onet.pl/877,509,1024197,ekspedycja.html

O Bogu , O sile

„Bo też gdyby owa konsumpcja przywilejów, owo wielkie żarcie odbywało się jakoś po cichu, dyskretnie -wziął, schował i nic nie widać, poucztował, przedtem zasłaniając firankami okna, pobudował się, lecz głęboko w lesie, żeby innych nie drażnić. Ale gdzie tam! Tutaj zwyczaj nakazuje, żeby olśnić i oszołomić, żeby wyłożyć wszystko jak na wystawie, zapalić wszystkie światła, oślepić, rzucić na kolana, przytłoczyć, zmiażdżyć! Po cóż w ogóle mieć? Żeby tylko milczkiem, na boku, gdzieś tam, coś tam, podobno mówią, ktoś mówił, ktoś słyszał, ale gdzie, co? Nie! Tak mieć, to nie mieć wcale! Naprawdę mieć, to trąbić, że się ma, zwoływać, żeby oglądali, niech patrzą i podziwiają, niech im oczy wychodzą na wierzch! I rzeczywiście, na oczach milczącego i coraz bardziej wrogiego tłumu nowa klasa daje pokaz irańskiego dolce vita, które nie zna umiaru w swoim rozpasaniu, zachłanności i cynizmie. Sprowokuje ona pożar, w którego płomieniach zginie wraz ze swoim stworzycielem i protektorem.”

Ryszard Kapuściński książka Szachinszach

Shah of Shahs

„Co się tyczy [paryskich] bulwarów, to w ogóle nie można po nich chodzić. Wszyscy zasuwają z burdelu do kliniki, a z kliniki z powrotem do burdelu. A dokoła jest tyle trypra, że ledwie można złapać dech. Kiedyś wypiłem trochę i poszedłem Polami Elizejskimi - a dokoła było tyle trypra, że ledwie powłóczyłem nogami. Zobaczyłem dwoje znajomych: on i ona, oboje jedzą kasztany, bardzo starzy oboje. Gdzieś ich już widziałem? W gazetach? Nie pamiętam, ale poznałem: Louis Aragon i Elsa Triolet. "Ciekawe - błysnęła mi myśl - skąd idą: z kliniki do burdelu czy z burdelu do kliniki?" I sam sobie przerwałem: "Wstydziłbyś się. Jesteś w Paryżu, a nie w Chrapuszowie. Zadaj im lepiej pytania o sprawy społeczne, o najbardziej palące sprawy."
Doganiam Louisa Aragona i zaczynam mówić, otwierając przed nim serce. Mówię, że jestem zdesperowany, ale nie mam najmniejszych wątpliwości, że umieram od nadmiaru węwnętrznych sprzeczności, i dużo różnych takich. A on spogląda na mnie, salutuje mi jak stary weteran, bierze swą Elsę pod rękę i idzie dalej. Ja znów ich doganiam i zwracam się tym razem już nie do Louisa, lecz do Triolet. Mówię, że umieram na brak wrażeń, że gdy przestaję rozpaczać, ogarniają mnie wątpliwości, gdy tymczasem w chwilach rozpaczy w nic nie wątpiłem… A ona tymczasem, jak stara kurwa, poklepała mnie po policzku, wzięła pod rączkę swojego Aragona i poszła dalej.
Potem, rzecz jasna, dowiedziałem się z prasy, że to wcale nie byli oni, tylko Jean-Paul Sartre i Simone de Baeuvoir, ale jaka to teraz dla mnie różnica! Poszedłem do Notre-Dame i wynająłem tam mansardę. Mansarda, facjatka, oficyna, antresola, strych - ciągle to wszystko mylę i nie widzę różnicy. Krótko mówiąc, wynająłem miejsce, w którym można leżeć, pisać i palić fajkę. Wypaliłem dwanaście fajek i odesłałem do "Revue de Paris" mój esej pod francuskim tytułem "Szyk i blask - immer elegant". Esej na temat miłości.
A wiecie przecież, jak trudno jest we Francji pisać o miłości. Dlatego że wszystko, co dotyczy miłości, zostało już we Francji dawno napisane. Tam wiedzą o miłości wszystko, a u nas nic. Spróbujcie u nas komuś ze średnim wykształceniem pokazać twardy szankier i zapytać: "Jaki to szankier, twardy czy miękki!" - na pewno strzeli: "Jasne, że miękki." A jak zobaczy miękki, to już zupełnie straci orientację. A tam - nie. Tam mogą nie wiedzieć, ile kosztuje dziurawcówka, ale jeśli już szankier jest miękki, to będzie takim dla każdego i nikt go nie nazwie twardym…
Krótko mówiąc, "Revue de Paris" zwróciło mi esej pod pretekstem, że został napisany po rosyjsku, a francuski był tylko tytuł. Wypaliłem więc na antresoli jeszcze trzynaście fajek i stworzyłem nowy esej, również poświęcony miłości. Tym razem cały tekst od początku do końca był napisany po francusku, a rosyjski był jedynie tytuł: "Skurwysyństwo jako najwyższe i ostatnie stadium kurestwa." I posłałem tekst do "Revue de Paris".
[Znów mi go zwrócili. ] Styl, powiedzieli, znakomity, natomiast główna myśl - fałszywa. Być może, powiedzieli, da się to zastosować do warunków rosyjskich, ale nie francuskich. Skurwysyństwo, powiedzieli, wcale nie jest u nas stadium najwyższym i bynajmniej nie ostatnim. U was, Rosjan, powiedzieli, kurestwo, które osiągnie granice skurwysyństwa, zostanie przymusowo zlikwidowane i zastąpione przez programowy onanizm. Natomiast u nas, Francuzów, nie jest wprawdzie w przyszłości wykluczone organiczne zrastanie się pewnych elementów rosyjskiego onanizmu, potraktowanego bardziej swobodnie - z naszą ojczystą sodomią, będącą efektem transformacji skurwysyństwa za pośrednictwem kazirodztwa; jednakże owo zrastanie się nastąpi na gruncie naszego tradycyjnego kurestwa, mając charakter absolutnie permanentny.”

Wieniedikt Jerofiejew książka Moskwa-Pietuszki

Moscow to the End of the Line

O myślach , O myśleniu , O wrażeniach , O charakterze

„B[ucur] T[incu], przyjaciel z dzieciństwa, pisze mi, ze czuje gorycz, bo nie mógł się "zrealizować". Takie rozgoryczenie jest nieuzasadnione. Każdy realizuje się na własny sposób. Ci zaś, którzy myślą, że pozostali gdzieś poniżej własnych możliwości, są w błędzie. Niech tylko spojrzą na tych, którym się udało, którzy dali z siebie wszystko, którzy - dzięki zasługom czy szczęściu - stali się znani: to wraki, strzępy, ludzie przegrani (…) Nic mi oni nie mają do powiedzenia, nudzę się przy nich; za to jakież wrażenie bogactwa w zetknięciu z tamtymi! Uciekajcie od wszystkich, którzy mają za sobą dzieło!

(…)

Jedyne, co robi mi naprawdę dobrze, to praca fizyczna. Nic innego nie potrafi mnie uszczęśliwić, bo nic innego tak przyjemnie ie zawiesza wiru pytań bez odpowiedzi.

Doskwiera mi chroniczne roztargnienie. Dłuższa koncentracja męczy mnie i nudzi. Na szczęście jestem obsesjonatem, a obsesja zmusza nas do koncentracji, jest koncentracją automatyczną.

"Zrobiliście błąd, stawiając na mnie!" - mamy w chwilach przygnębienia ochotę powiedzieć tym, którzy oczekują od nas Bóg wie jakich cudów. Zostać poniżej tego co można by zrobić, co powinno się zrobić… trudno o konstatację bardziej gorzką.”

Emil Cioran (1911–1995) pisarz pochodzenia rumuńskiego

Zeszyty 1957 - 1972

O myślach , O bogactwie , O myśleniu , O wrażeniach

„Patrik zrozumiał, że trzeba pożegnać się z marzeniami. Oczywiście potem kochał się w innych, a kiedy żenił się z Karin, był nawet przekonany, że dożyje z nią późnej starości. Mimo to gdzieś z tyłu głowy zawsze kołatała mu się myśl o Erice. Czasem ta myśl była nieobecna przez wiele miesięcy, a czasem wracała po kilka razy dziennie.”

Camilla Läckberg książka Księżniczka z lodu

The Ice Princess

Kochać się , O pożegnaniu , O myślach , O czasie

„Też kiedyś to pani czuła? - zapytał.

Milczała przez chwilę.

-Owszem, ale nie tak. Inaczej. Kiedy całymi dniami nie mówiłam do nikogo, a nocami spacerowałam, i wszędzie byli ludzie, którzy mieli gdzieś swoje miejsce, którzy dokądś chodzili, mieli gdzieś swój dom. Tylko ja nie. Wtedy wszystko powoli stawało się nierzeczywiste, jakbym się utopiła i szła po dnie przez jakieś obce podwodne miasto…”

Erich Maria Remarque książka Łuk triumfalny (powieść)

Arch of Triumph: A Novel of a Man Without a Country

O ludziach , O nocy , O domu

„Wymarzone, ukochane głosy
tych, co umarli, albo tych, co dla nas
tak są straceni, jak umarli.

Czasem do nas przemawiają w snach
czasem je w zadumaniu słyszy umysł.

A z ich brzmieniem powraca na chwilę
dźwięki najpierwszej naszego życia poezji,
jak muzyka, która nocą, gdzieś w dali, dogasa.”

Constantinos P. Cavafis (1863–1933) poeta grecki

O muzyce , O czasie , O snach

„W mojej pamięci jest swoim własnym cieniem. Która z nich jest realniejsza, kobieta, która rozłożyła się na trawiastej skarpie moich wspomnień, czy też ta powłoka kurzu i suchy szpik, jedyne jej ślady, które przechowała ziemia? Na pewno gdzieś trwa dla innych, ruchoma figura w gabinecie figur woskowych, jakim jest pamięć, ale ich obraz jest inny niż ten, który ja noszę w myślach, a wszystkie różnią się między sobą. W ten sposób człowiek rozgałęzia się i rozszczepia w umysłach innych ludzi. Nie trwa, nie może trwać, bo to nie jest nieśmiertelność. Nosimy w sobie postacie zmarłych do chwili, aż sami nie umrzemy, a wtedy to nas noszą przez krótką chwilę, a potem ci, co nas nosili, odchodzą, i tak dalej, aż po najdalsze, wymykające się wyobraźni pokolenia.”

John Banville The Sea

The Sea

Obraz , O ludziach , O zmarłych , O kobietach

„Samotność - odwieczny refren życia. Nie gorszy i nie lepszy od paru innych rzeczy. Za dużo się o tym mówi. Człowiek zawsze jest sam i nigdy sam nie jest. Nagle pojawiły się skrzypce, nakładając się gdzieś na półmrok. Jakiś ogród na wzgórzach otaczających Budapeszt. Ciężki zapach kasztanów. Wiatr. I sny jak młode sowy, siedziące skulone na ramieniu, o oczach coraz jaśniejszych o zmierzchu. Noc, która nigdy nie staje się nocą. Pora, w której wszystkie kobiety pięknieją. Duże brązowe motyle skrzydła wieczoru.”

Erich Maria Remarque książka Łuk triumfalny (powieść)

Arch of Triumph: A Novel of a Man Without a Country

O nocy , O samotności , O kobietach , Pora roku

„Świat jest pełen różnych możliwości. Trzeba mieć otwarty umysł i przyjmować to, co życie nam podsuwa. Nie warto się załamywać, kiedy nie dostaniemy tego, czego pragniemy. Dajmy się zaskoczyć, może gdzieś po drodze los przyniesie nam coś lepszego.”

Rachel Cohn (1968)

O losie , O świecie , O życiu

„strach nie jest jak choroba zakaźna, nie przychodzi skądś, ale sam go tworzysz. głównie przez miłość. im bardziej coś kochasz, tym bardziej dręczy cię myśl, że mógłbyś to stracić. wtedy strach jest zawsze gdzieś tuż obok.”

Jonathan Carroll książka The Wooden Sea

The Wooden Sea

Kochać się , O myślach , O myśleniu , O miłości

„Pociągła twarz o rysach lewantyńskich,
dziobatą cerę ukrywają baczki;
kiedy wyjmuje papierosa z paczki,
bezbarwny pierścień nad palcu rozbłyskiem
dwustuwatowym nagle wzrok poraża.
Moja soczewka jest bardzo wrażliwa,
mrużę więc oczy - i on się odzywa,
krztusząc się dymem przy słowie "przepraszam".

Styczeń na Krymie. Czarnomorski brzeg
zima odwiedza jakby dla zabawy:
nawet nie może utrzymać się śnieg
na ostrych klingach wysokiej agawy.
Świecą pustkami restauracje. Dymi
paskudnie brudny ichtiozaur na redzie
i zalatuje laurami zgniłymi.
"Nalać wam tego paskudztwa?" "Nalejcie."

A więc zmierzch, uśmiech i karafka. W mroku
gdzieś w dali barman, zaciskając dłonie,
jak młody delfin wznieca kręgi wokół
feluki chamsą po brzeg wypełnionej.
Czworokąt okna. Żółtofiolet pylą
odblaski garnków. Na tle ciemnej palmy
lecą śnieżynki. Zatrzymaj się chwilo
nie tyle piękna, co niepowtarzalna.”

Josif Brodski (1940–1996) rosyjski poeta i eseista

O zimie , O uśmiechu , Pora roku

„Będę kopał -- wbił szpadel w ziemię, przydeptał z mocą, wyrwał i odrzucił bryłę ziemi. -- Będę kopał w ramach pokuty. Bo zawiniłem! Iniquitates meae supergressae sunt caput meum! Poszedłem na wojnę! Z ciekawości! Mogłem powstrzymać innych, nie powstrzymałem. Mogłem nauczać. Mogłem manipulować. Mogłem kopnąć kogo trzeba w dupę! Mogłem wreszcie, mając wszystko gdzieś, siedzieć na Podskalu z Marketą u boku, mogłem wraz z nią milczeć i patrzeć, jak płynie Wełtawa. A ja wyruszyłem na wojnę. Z najniższych pobudek: z ciekawości samej wojny i natury ludzkiej.
-- Winien więc jestem śmierci tych, co tu leżą. Winien będę śmierci i tych nieszczęść, które dopiero nastąpią. Dlatego, kurwa, będę kopał ten grób.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

O wojnie , O nieszczęściu , O naturze , O śmierci

„Ty wiesz: raz jeszcze ciebie stracić muszę i nie mogę.
Jak celny strzał trafia mnie i niepokoi
każda praca, krzyk każdy, a także słony
podmuch, co to zawitał znad brzegów lecąc i wiosnę ponurą czyni
na Sottoripa.

Kraina żelastwa i masztów lasem
sterczących w tumanach wieczoru.
Przydługi zgrzyt dobiega gdzieś z dali,
jak paznokciem po szkle tak drażni. Znaku szukam
zagubionego, jedynej poręki, jaką bez cienia
żalu złożyłaś mi w darze.
I piekło jest bez wątpienia.”

Eugenio Montale (1896–1981) poeta włoski, noblista

O wiośnie , O piekle

„Zwróciłem się więc wprost do niego i z pasją czyniłem mu jakieś wyrzuty niepojęte, wsiadłem na niego ostro, wdałem się w jakąś potężną polemikę poza granicami sensu, gdzieś w absurdzie, to zaś grążyło się w nim, jak w poduszce, powoli obie głowy nasze ogarnął sen i pierwszy zasnął Berlevi, ja zaraz potem, prawie jak po wódce w knajpie, gdy się gada żeby gadać w słodki odurzeniu, było nie było, jeszcze kieliszeczek, co tam, która godzina, jeszcze go raz!… Jeszcze jednego! Bo, uważa pan, tylko dopodskóna kwietyzacja aglomeracji ujętej antropoidalnie nalej przepij wypij co już trzecia chodźmy zaraz surrealizm socjologii ta butelka szpulka no to jeszcze go za-s-y-mi-lo-wać tee ciee sznaps sznaps sznaps.”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1961-1966

O snach , Sens

„Można powiedzieć, że byłem gdzieś niezręczny, może nawet kogoś wsypałem, ale nie to, że byłem agentem. Nie to, że chciałem kogoś zdradzić (…) Przysięgam i niech mnie szlag trafi, jeśli kłamię.”

Lech Wałęsa (1943) polski polityk i działacz związkowy, przywódca Solidarności, laureat Pokojowej Nagrody Nobla, były prezydent Pol…

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„Rzadko kończę się w miejscu, do którego zamierzałem się udać, ale często kończę gdzieś, gdzie powinienem być.”

Douglas Adams (1952–2001) brytyjski pisarz

„Gdzieś na początku lat 70. ubiegłego wieku, schodząc z Przełęczy Kościelcowej po samotnym przejściu grani od Zawratowej Turni, miałem okazję obserwować, jak Wanda Rutkiewicz wraz z Andrzejem Sikorskim wspina się drogą Dziędzielewicza na zachodniej ścianie Kościelca. Zaczęli dość późno, robili właśnie pierwszy wyciąg, gdy usiadłem sobie na głazie i wyciągnąłem szkicownik. Droga była piękna, pogoda dopisywała. Wanda pomachała do mnie ze stanowiska. Krzyknąłem, że prześlę jej rysunek. Niestety, nie dotarł do niej, bo mój ulubiony plecak-horolezka, w którym miałem szkicownik, kilka dni później runął w czeluść z Żabiego Konia.”

Marek Konecki (1949)

Lodowy rycerz i inne górskie osobliwości

O pogodzie , O wieku , Koń

„Dokąd zmierzamy. Myślałem, że nad tym właśnie muszę mieć kontrolę. Dokąd zmierzam, jak się tam dostanę, kto jest ze mną. A na końcu nie ma nagrody. Bo nie wiesz, o co się ścigasz. No, może w przyszłym życiu. Bo przecież jest gdzieś kierowca. Ja nie muszę prowadzić tego autobusu. Mam już dość zderzeń, poruszania się niewłaściwymi ulicami i stwierdzania, że wszystko jest w porządku. Przepłynąć rzekę i nie dać się znieść w wodospad. To, że nie jesteś odpowiedzialny, daje pewne poczucie komfortu. Nauczyło mnie tego ojcostwo, fakt, że mogę chronić dzieci, dopóki nie nauczą się podróżować własną drogą.”

James Hetfield (1963) amerykański muzyk rockowy

z wywiadu dla Radiowej Trójki – 4 czerwca 2003.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 207.

O myślach , O myśleniu , O dzieciach , O podróżowaniu

„Szukałem w nim jakichś cech herosa. I nie znalazłem. To ciągle był ten sam uśmiechnięty, pogodny i łagodny Janek. (...) Może tylko gdzieś, na samym dnie jego uśmiechu, czaiły się te stalowe błyski, właściwe ludziom, którzy przemaszerowali przez piekło.”

Jan Suzin (1930–2012) polski prezenter telewizyjny

o Janie Rodowiczu, koledze ze studiów na Politechnice Warszawskiej, gdzie uczyli się tuż po wojnie.
Źródło: Jan Rodowicz. Biografia. Przed Wojną http://www.anoda.org/jan-rodowicz-anoda/przed-wojna, anoda.org

O uśmiechu , O piekle

„Człowiek bowiem ma bardzo szeroki kąt widzenia i gromadzi bardzo dużo doznań wzrokowych, łapie w neurony bardzo dużo impulsów. Fotografia pozwala skupić się na detalu, zajrzeć gdzieś tam, gdzie… patrzymy na co dzień, ale nie ma to aż tak dużego znaczenia, nie jest to szczególne. A fotografia zawęża pole widzenia i nakierowuje uwagę: spójrzcie, to jest ważne, to jest dla mnie istotne, tutaj coś jest. I moje teksty też są taką próbą postawienia ramki na pewnym fragmencie naszego życia.”

Lech Janerka (1953) polski muzyk rockowy, basista

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Warszawa, 7 marca 1997.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Przy mikrofonie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 83-7052-806-6, s. 340.

„Szept świata umilkł, zastąpiły go hałasy miasta, szmer komputerów, grzmot przelatujących nad głową samolotów i męczący biały szum oceanów informacji. Od jakiegoś momentu w swoim życiu zaczynamy widzieć świat we fragmentach, wszystko osobno, w kawałkach odległych od siebie niczym galaktyki, a rzeczywistość, w jakiej żyjemy, w tym nas upewnia: lekarze leczą nas według specjalności, podatki nie mają związku z odśnieżaniem drogi, którą jeździmy do pracy, obiad nijak się ma do wielkich ferm hodowlanych, a nowa bluzka do obskurnych fabryk gdzieś w Azji. Wszystko jest od siebie oddzielone, żyje osobno, bez związku.”

Olga Tokarczuk (1962) polska pisarka

Cytaty z mowy noblowskiej Czuły narrator

O rzeczywostości , O świecie , Odległy , O pewności siebie

„Pan Bóg patrzy na was z nieba, uśmiecha się i cieszy, że jesteście razem. I chce was zapewnić, że cieszy się Rzeczpospolita. Jestem przekonany, że cieszy się także, gdzieś u Bożego tronu, książę Mieszko.”

Andrzej Duda (1972) polski polityk, prezydent, prawnik

Źródło: Zakończyło się Spotkanie Młodych na Polach Lednickich https://poznan.onet.pl/zakonczylo-sie-spotkanie-mlodych-na-polach-lednickich/855wh7j, onet.pl, 3 czerwca 2018

O uśmiechu , O Bogu

„Stara kurdyjska mądrość mówi, że nie ma innych przyjaciół niż góry. Właśnie po raz kolejny okazała się ona prawdziwa. Kurdowie zostali zdradzeni przez Amerykanów i wydani na pastwę Erdogana. Na kurdyjskie wioski spadają bomby, a politycy i zwykli cywile są mordowani przez sterowane z Ankary bojówki. Celem Erdogana jest czystka etniczna. To tylko pozornie historia, która rozgrywa się gdzieś daleko. Bo jeśli dziś Trump sprzedał Rożawę, to dlaczego jutro nie miałby sprzedać nas?”

Adrian Zandberg (1979) polski historyk i polityk lewicowy

Źródło: Adrian Zandberg: Rożawa, Warszawa, wspólna sprawa https://www.se.pl/wiadomosci/polityka/adrian-zandberg-rozawa-warszawa-wspolna-sprawa-aa-S7gX-q7jW-LNJe.html, se.pl, 19 października 2019.

O mądrości , O historii

„Dla tych bydlaków powinna być kara śmierci. Choć dla tego konkretnego przypadku przywróciłbym również tortury. (…) Zawsze byłem i jestem zwolennikiem kary śmierci. I nawet nie próbujcie mnie atakować poprawnością polityczną. Mam to gdzieś i zdania nie zmienię.”

Patryk Jaki (1985) polski polityk

o karach dla sprawców gwałtu w Rimini.
Źródło: Patryk Jaki: Dla tych bydlaków z Rimini przywróciłbym karę śmierci i tortury http://www.polskatimes.pl/fakty/polityka/a/patryk-jaki-dla-tych-bydlakow-z-rimini-przywrocilbym-kare-smierci-i-tortury,12426000/, polskatimes.pl, 28 sierpnia 2017

O karze , O śmierci

„Jak nam raz opowiadał Andrzej Drella nad ranem, w ogóle cała współczesna psychologia behawioralna sprowadza się do wskazania winnego gdzieś poza nami samymi. Bynajmniej ta jej gałąź, za krórą płaci się dwieście złych za godzinę.”

Marcin Kołodziejczyk (1973)

Prymityw
Źródło: s. 359.

„Nie umiem sobie wyobrazić, że pewnego dnia, żeby gdzieś wyjechać, muszę mieć wizę albo stempelki. Kierunek, w którym poszła Wielka Brytania, jest dla mnie kompletnym nieporozumieniem. Muszę ze smutkiem stwierdzić, że jestem rozczarowana moim krajem. Ludzie byli okłamywani i tak naprawdę nie wiedzieli na co głosują. Wciskano kity o emigrantach, o służbie zdrowia, o zwiększeniu grantów z Unii Europejskiej. To referendum powinno zostać powtórzone, bo teraz ludzie znacznie lepiej rozumieją, co oznacza dla nas wyjście ze wspólnoty. To wszystko ma swoje odzwierciedlenie w nastrojach społecznych, gdzie coraz częściej do głosu dochodzą skrajni prawicowi ekstremiści. Odczuwam więcej niechęci wobec mnie niż wtedy, gdy tu przyjechałam. Czasem czuję, że nie jestem na Wyspach mile widziana.”

Deborah Dyer (1967) angielska piosenkarka

o wyjściu Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej.
Źródło: Adam Drygalski, Skunk Anansie: W Polsce też macie z tym problem https://muzyka.interia.pl/wywiady/news-skunk-anansie-w-polsce-tez-macie-z-tym-problem,nId,2764036, muzyka.interia.pl, 3 stycznia 2019

O ludziach , O czasie

„Prawdopodobnie nikt nie potrafiłby właściwie opisać Piławy w owych dniach. We wspomnieniach pastora pozostały tylko przerażające szczegóły, pomieszane fragmenty wrażeń. Były w nich widoki kobiet w ciąży, rodzących w jakimś kącie, jakiejś sieni, jakimś baraku, niekiedy – mimo swego stanu – po drodze jeszcze zgwałcone. Później zdołały zbiec i teraz trzęsły się ze strachu, że urodzą diabelskiego potwora. Widział też dziwnie pobladłe twarze zgwałconych gdzieś na drogach dziewcząt, którym jeszcze raz powiodła się ucieczka, a teraz szukały lekarzy. Byli też ciężko ranni i chorzy, pełni obaw, że ich się pozostawi; często pod kocem skrywający broń, by zmusić sanitariuszy do zabrania ich ze sobą lub skończyć z własnym życiem, zanim wpadną w ręce Rosjan.”

Jürgen Thorwald (1915–2006)

Wielka ucieczka (1951), ISBN 978-83-08-05853-4, Wydawnictwo Literackie Sp. z o.o. 1995

O wrażeniach , O kobietach , O strachu , O pewności siebie

„Ja nie potrzebuję futerka od faceta. Mnie nawet nie kręci, jak mi obieca, że mnie na łódkę weźmie. Nawet jak mówi, że ma helikopter i gdzieś tam mnie zabierze, bo ja też mam helikopter.”

Dominika Kulczyk (1977)

Źródło: Tomasz Kwaśniewski, Dominika Kulczyk. Dziewczyna z helikoptera http://wyborcza.pl/magazyn/7,124059,21160139,dominika-kulczyk-dziewczyna-z-helikoptera.html/, wyborcza.pl, 23 grudnia 2016.

„Co to jest za pedofilia? To po prostu pederastia. W żargonie nazywa się to mafią lawendową. Jeśli gdzieś jest problem w Kościele, to właśnie tutaj. Film Sekielskiego został wykorzystany w zamiarze uderzenia w prawą stronę, w Kościół. Wpisuje się to w pedofilską, antykościelną retorykę.”

Ryszard Legutko (1949) filozof polski, działacz polityczny

o filmie Tylko nie mów nikomu.
Źródło: Legutko: To nie pedofilia, tylko pederastia. Nadużycia dotyczą chłopców w wieku 12-17 lat https://wiadomosci.dziennik.pl/polityka/artykuly/597944,legutko-pedofilia-problemem-kosciola-jest-homoseksualizm.html, dziennik.pl, 16 maja 2019.

O problemach