Cytaty na temat gdzieś (622 cytatów)

„Odwiedzając Wawel, oglądając zgromadzone tam tak liczne pamiątki dawnej świetności, gdy wzrok nasz pada na szczerbiec, jakże brakuje nam w muzealnych gablotach tych tak wielu wymienionych insygniów koronnych. Jakże chcemy wierzyć, że gdzieś tam w tajemniczym bezimiennym grobie, w zapomnianej już dawno kościelnej czy klasztornej krypcie lub w głębokim zamkowym lochu, leżą złożone skrzynie i czekają na godnego odkrywcę.”

Marek Żukow-Karczewski (1961) polski historyk, publicysta i działacz społeczny

Źródło: Klejnoty i insygnia koronacyjne w dawnej Polsce. Prawdy i legendy, „Życie Literackie” nr 32, 9 sierpnia 1987, s. 5. http://mbc.malopolska.pl/dlibra/docmetadata?id=12429&from=publication&tab=1

O życiu , O czekaniu

„Przychodzi w życiu godzina – jesteś jeszcze od niej bardzo daleko – kiedy znużone oczy znoszą już tylko jedno światło, to, które piękna noc, jak dzisiejsza, tworzy i sączy wraz z mrokiem; kiedy uszy nie mogą już słuchać innej muzyki prócz tej, którą gra blask księżyca na flecie milczenia. Gdzieś w połowie niewiadomego drzewa niewidzialny ptak siląc się skrócić dzień zgłębiał przeciągłą nutą otaczającą samotność; ale otrzymywał od niej odpowiedz tak jednomyślną, odzew tak nabrzmiały ciszą i bezruchem, iż można by rzec, że zatrzymał na zawsze chwilę, której bieg chciał przyśpieszyć.”

Marcel Proust książka W poszukiwaniu straconego czasu

W poszukiwaniu straconego czasu
Źródło: tom I, W stronę Swanna, s. 123, 133

O grach , O ptakach , O samotności , O świetle

„Mam dosyć całego tego gówna mówiącego mi, bym myślał pozytywnie
Jak mam myśleć pozytywnie, kiedy ja nie widzę nic pozytywnego.
Wiesz o czym mówię?
Rapuję o otaczającym mnie gównie, bo to gówno widzę.
Wiesz o czym mówię?
Na razie mam dosyć wszystkiego.
Mam dosyć tego, co dzieje się w moim mieście.
Brak mi swobody, wiesz o czym mówię?
Ale jednak jest wporzo, wiesz o czym mówię?
Mam tylko dosyć. Oto moje zdanie.”

Eminem (1972) Amerykański raper, uznawany za legendę hip-hopu wszech czasów

Źródło: utwór: If I Had

O myślach , O myśleniu

„Piekielne pomysły działają na zmysły
a dusza gdzieś skryta
nikt o nią nie pyta (…).”

Stanisław Ignacy Witkiewicz (1885–1939) polski pisarz, filozof, dramaturg i malarz

Źródło: Wariat i zakonnica

O wariatach , O duszy

„Kiedy wszyscy widzą, że król jest nagi,
wtedy trudno mu ukryć, że ma poddanych gdzieś.”

Andrzej Majewski (1966) pisarz i fotografik polski

„Nadzieja to mały ptak, który śpiewa gdzieś w nas i którego nie można uciszyć (…) To ona podtrzymuje nas na duchu i nie pozwala się poddać, nawet jeśli sytuacja wydaje się beznadziejna.”

Alex Kava (1960)

Fałszywy krok (2004)

O nadziei , O ptakach , O śpiewie

„Nie mogę więc się skarżyć, jednak coś z życia wyciągnąłem, a że inni więcej, no cóż, zresztą kto ich wie, każdy tylko trajluje, przechwala się, że z tą, że z
tamtą, a naprawdę bida z nędzą, wraca do domu, siada, buty zdejmuje, do łóżka się kładzie sam z sobą, więc po co tyle gadania, ja przynajmniej, wie pan, jak człowiek tak na sobie się skupi i zacznie sobie małe, nieznaczne przyjemnostki świadczyć, nie tylko
zresztą erotyczne, bo na przykład, może się pan jak basza zabawić kuleczkami z chleba, przecieraniem binokli, ze dwa lata to uprawiałem, tu mnie głowę suszą sprawami rodzinnymi, biurowymi, polityką, a ja sobie binokle… otóż, mówię, co to ja chciałem, acha, pan nie ma pojęcia jak się od takich drobnostek ogromnieje, wprost nie do wiary, człowiek się rozrasta, swędzi pana pięta to jakby gdzieś daleko na Wołyniu, na kresach, zresztą ze swędzenia pięty też można mieć trochę satysfakcji, wszystko zależy od
podejścia, ujęcia intencji, panie, jeśli odcisk może boleć, to dlaczegożby nie miał i rozkoszy przysporzyć? A wsadzenie języka w zakamarki zębów? Co chciałem powiedzieć? Epikureizm, czyli rozkosznisium, może być dwojakie, bo primum dzik, bawół, lew, secundum pchełka, muszka, ergo w skali wielkiej i w skali małej, ale, jeśli w małej, to
potrzebna jest zdolność mikroskopowania, dozyfikowania i właściwego podzielenia, lub rozczłonkowania, bo jedzenie karmelka możesz pan rozłożyć na etapy primum wąchanie secundum lizanie, tertium wsadzanie, quartum zabawki z językiem, ze ślinką, quintum wyplucie na rękę, przypatrzenie się, sextum rozpęknięcie za pomocą zęba, że poprzestanę na tych kilku etapach, ale, jak pan widzi, można już sobie jako tako poradzić
i bez dancingów, szampana, kolacyjek, kawioru, dekoltów, frufru, pończoszek, majteczek, biustów, wyprężeń, skotek hi, hi, hi, ojej, co pan, jak pan śmie, hihihi, hahaha,; hochoch, yych, yych, z karczkiem. Ja przy kolacji sobie siedzę, z rodziną gawędzę, z lokatorami, a przecie i tak trochę paryskiego szantanu sobie po cichu wyskrobię. I niech mnie przyłapią! Tle, he, he, nie przyłapią! Cała rzecz polega na pewnego rodzaju wewnętrznym
wymoszczeniu się rozkosznisiowym i przyjemnościowym z wachlarzami, z pióropuszami, w rodzaju Sułtana Selima Wspaniałego. Ważne są wystrzały artylerii. Oraz bicie w dzwony.

Wstał, ukłonił się, zaśpiewał:

Gdy się nie ma, co się lubi
To się lubi, co się ma!”

Witold Gombrowicz książka Kosmos

Cosmos

O rodzinie , O wierze , O pomocy , O jedzeniu

„Gdzieś na Sycylii znajduje się czterysta starannie oznaczonych grobów. Wszystko to ponieważ jednen człowiek, zasnął na posterunku. Jednak groby są niemieckie, ponieważ przyłapaliśmy śpiącego drania zanim oni to zrobili.”

George Patton (1885–1945) amerykański generał

There are four hundred neatly marked graves somewhere in Sicily. All because one man went to sleep on the job. But they are German graves, because we caught the bastard asleep before they did.
Źródło: Charles M. Province, The unknown Patton http://books.google.pl/books?id=yXshAAAAMAAJ&q=There+are+four+hundred+neatly+marked+graves+somewhere+in+Sicily.+All+because+one+man+went+to+sleep+on+the+job.+But+they+are+German+graves,+because+we+caught+the+bastard+asleep+before+they+did.&dq=There+are+four+hundred+neatly+marked+graves+somewhere+in+Sicily.+All+because+one+man+went+to+sleep+on+the+job.+But+they+are+German+graves,+because+we+caught+the+bastard+asleep+before+they+did.&hl=pl&ei=k5yZTIXPJYKWswbbtM2RDA&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=10&ved=0CE0Q6AEwCQ, Hippocrene Books, 1983, s. 33.

„Zaraz na pewno usłyszę, że poleciałem na kasę i nie mam honoru, że polscy działacze się o mnie bili, prosili żebym grał z orzełkiem na piersi, tylko ja to wszystko miałem gdzieś. Mam już dosyć tych bzdur. Prawda jest inna.”

Lukas Podolski (1985) piłkarz niemiecki pochodzenia polskiego

O prawdzie

„Kiedyś geje w Warszawie musieli się chować gdzieś na placu Trzech Krzyży, policja ich ganiała, byli traktowani jak zboczeńcy, niemalże przestępcy. Teraz urządzają parady w centrum miasta, mają kluby, organizacje, a nawet posłów w Sejmie.”

Zbigniew Lew-Starowicz (1943) polski lekarz, ekspert seksuologii

Źródło: Prof. Zbigniew Lew-Starowicz: Gender podoba się tylko elitom, fronda.pl, 1 grudnia 2013 http://www.fronda.pl/a/prof-zbigniew-lew-starowicz-gender-podoba-sie-tylko-elitom,32371.html

„Za słaby by można go odczuć, a rośnie w siłę zabija spokój.
I boję się on zabiera wszystko mi, wszystko czym mogłam żyć…
Tak dawny, a tkwi gdzieś we mnie, dławi oddech przenika moje wnętrze
Ból jest dziś mym kochankiem…
Bo to on może zniszczyć wszystko… lub wybaczyć…”

Kasia Kowalska (1973) piosenkarka polska

Płyta Gemini
Źródło: Kto może to dać

O bólu , O kochankach , O sile

„(…) latanie jest jak kobieta i jeśli się ją kocha, to wtedy boisz się, że nie jesteś dosyć dobry dla niej i że nie starczy ci życia, aby się nią nacieszyć. Ale to czujesz tylko wtedy, jak naprawdę kochasz, bo nie obchodzi cię przecież, co powie czy pomyśli o tobie dziwka, z którą gdzieś tam śpisz, a rano wychodzisz na palcach, żeby jej nie obudzić i żeby już z nią nie gadać.”

Marek Hłasko książka Palcie ryż każdego dnia

Palcie ryż każdego dnia

O kobietach , O lataniu , Kochać się

„Ziarno, które w porę nie wykiełkuje obumiera. Trzeba mi było iść pod wiatr, wtedy świat dowiedziałby się na co stać Sarę Coleman. Trzeba było nie pozwolić, aby cokolwiek… abyście stanęli mi na drodze. Czego chcesz ode mnie? Jeszcze czegoś? Nie mam już nic. Wszystko zabiliście. MATT mamo… rozmazał ci się makijaż. SARA COLEMAN to fasada. Trochę pudru i koloru… jestem zmęczoną kobietą. Niczego się nigdy nie bałam (chrząka), a teraz boję się ciebie. Przypominasz życie. Mam gdzieś, czy to jest właściwe, byle bym się dobrze czuła. Muszę iść do domu. Zamówię taksówkę. Jestem przemoczona do suchej nitki. Zepsuliście mi zegarek (patrzy na rękę, jakby sprawdzała godzinę, potem przykłada ją do ucha). Każdy dzień mojego życia. MATT samo się rozpadło, mamo… jak kalendarz.”

Marzena Broda (1965) polska pisarka, poetka i dramaturg

Skaza

O życiu , O kobietach , O świecie , O domu

„My wszyscy, żyjący blisko Rosji, nie jesteśmy w dobrej sytuacji. Jeśli za bardzo ich wkurzymy, mogą użyć swojej niewyobrażalnej siły militarnej. Gdy Zachód wprowadzi sankcje i skaże Rosję na niekończące się embargo, Putin nie pozostawi tego bez odpowiedzi. W końcu doprowadzimy go na skraj przepaści. Pytanie, co dalej. Mówiąc szczerze, od trzeciej wojny światowej wolałbym oddanie Ukrainy w ręce Rosji. Miałbym Ukraińców gdzieś. Rzecz jasna, to nie fair wobec ukraińskich obywateli, którzy zasługują na życie we własnym, niepodległym kraju, o który walczyli i wciąż walczą.”

Uwe Boll (1965) niemiecki reżyser

Źródło: Michał Hernes, Uwe Boll: Konflikt ukraińsko-rosyjski to materiał na komedię, stopklatka.pl, 9 września 2014 http://stopklatka.pl/wywiady/-/133928350,uwe-boll-konflikt-ukrainsko-rosyjski-to-material-na-komedie

O życiu , O wojnie , O sile , Pytanie

„Kilka tygodni przed wyjazdem Łukasz Kadziewicz kupił sobie nowe buty do gry. Zapłacił 250 złotych. Ale nie czuł się w nich komfortowo, gdzieś go obcierały. Nie były dla niego. Któregoś wieczora zapytał mnie, czy chcę je od niego odkupić. Odpowiedziałem: „Kadziu, dam tobie dwie stówy i w tych butach zdobędę mistrzostwo Europy”. Chyba więc wierzyłem gdzieś po cichu w ten nasz sukces. W nowych butach rozegrałem cały turniej w Turcji.”

Daniel Pliński (1978) polski siatkarz

Źródło: wywiad, 2009 http://aves.lksdwernicki.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=86:daniel-pliski-dla-nas&catid=3:newsflash&Itemid=75

O butach , O sukcesie

„I dokąd uciec w za ciasnym bucie, gdy twardy bruk,
Są gdzieś daleko przejrzyste rzeki i mamy XX wiek…”

Jonasz Kofta (1942–1988) polski poeta, dramaturg, satyryk, i piosenkarz

Źródło: Pamiętajcie o ogrodach w: Wiersze, Toruń 1994, s. 54.

O butach , O wieku

„(…) w ubiegłym roku spędzałem święta, to było gdzieś za równikiem, święta Bożego Narodzenia i zadzwonił Krzysztof Wakuliński z Kubą Strzyczkowskim do mnie zza stołu wigilijnego i odśpiewali kolędę. I to jest też takie miłe i niesamowite, że ktoś o tobie pamięta i że ci ludzie dołączyli do tego stołu, który jednak wcale nie jest taki pusty na tym moim jachcie, bo tutaj są ze mną ci najbliżsi i te święta, które trwały u mnie bardzo krótko, bo coś tam musiałem z żaglami robić i się gdzieś tam sprężać, to jednak były bardzo fajne.”

Roman Paszke (1951) żeglarz polski

Źródło: wywiad Kamili Dreckiej, Prawdę mówiąc, TVP Info, 24 listopada 2012

O ludziach

„Prawie niemożliwe jest spojrzeć na przeciętną fizjonomię i nie odwracać wtedy wzroku, by popatrzeć na coś innego, by popatrzeć na cokolwiek, pomarańczę, skałę, butelkę terpentyny, psi tyłek. Przyzwoitych twarzy nie ma nawet w więzieniach ani domach wariatów, a lekarz, który pochyla się nad tobą w chwili, gdy umierasz, nosi maskę idioty. Nie lubię swojej twarzy, nienawidzę luster; popełniliśmy błąd gdzieś kiedyś dawno temu i nie potrafimy znaleźć drogi powrotnej.”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

Szekspir nigdy tego nie robił

O wariatach , O błędach , O domu , O idiotach

„A nazajutrz miałem być w Baia Mare, które kiedyś nazywało się Nagybánya. Miałem węszyć za minionym, szukać tego nieustannego „kiedyś”, które w moich stronach jest teraźniejszością, ponieważ „jutro” właściwie nigdy nie nadchodzi, bo zatrzymuje się w dalekich krajach znęcone ich powabem, przekupione, a może po prostu zmęczone. To, co ma nadejść, nigdy tu nie dociera, ponieważ zużywa się gdzieś po drodze i zamiera jak blask dalekiej latarni. Panuje tutaj wieczny schyłek i dzieci rodzą się zmęczone. W ukośnym świetle późnej jesieni gesty i ciała ludzi są tym wyrazistsze, im mniejsze jest ich znaczenie. Mężczyźni stoją na rogach ulic wpatrzeni w pustkę dnia. Plują na chodnik i palą papierosy. To jest teraźniejszość. Tak jest w mieście Sabinov, w mieście Gorlice, w Gönc, w Caransebeş, w całym słynnym międzymorzu między Czarnym i Bałtykiem. Stoją i przeliczają papierosy w paczkach i drobne w kieszeniach. Czas nadciąga z daleka i przypomina obce powietrze, którym już ktoś oddychał.”

Andrzej Stasiuk książka Jadąc do Babadag

Jadąc do Babadag

O mężczyznach , O dzieciach , O ludziach , O czasie

„Myślę, co bym zrobił, gdybym był Żydem i przeżył… Niewykluczone, że poszedłbym do UB. Jak Chaim Hirszman, któremu udało się wyskoczyć z transportu z Bełżca do Sobiboru. Nie dziwię się, że po takim doświadczeniu poszedł do UB. Gdzieś musiał szukać schronienia. Zastrzeliła go nastoletnia dzieciarnia z organizacji niepodległościowej, kiedy już zresztą z UB się zwolnił. Dzień przed śmiercią składał zeznania o Bełżcu. Dnia następnego miał je kontynuować. Podziemie tyle nawojowało, że usunęło bardzo ważnego świadka zbrodni. Niewykluczone, że dzięki tym dzieciakom paru esesmanów uniknęło kary… Co za upiorny chichot historii.”

Andrzej Stasiuk (1960) pisarz polski

Źródło: rozmowa Doroty Wodeckiej, Bo przecież Jezus był Polakiem, „Gazeta Wyborcza”, 3–4 sierpnia 2013.

O śmierci , O karze , O historii , O myślach

„(…) mimo swoich nerwów, niecierpliwości, chęci szybkiego nazwania i posiadania jej, od momentu kiedy przeczytam scenariusz gdzieś w zakamarkach mego mózgu ta postać już się rodzi, rodzi się sama. Ona już pracuje. Poza moją świadomością zbiera na ulicy obrazki, książki, które chciałaby przeczytać, doświadczenia, a nawet sposoby trzymania łyżeczki. Ale to właśnie wymaga czasu.”

Agata Buzek (1976) polska aktorka i modelka, córka Jerzego

Źródło: Artur Cichmiński, Nagroda im. Cybulskiego. Agata Buzek: Długo bez filmu nie mogłabym wytrzymać, 17 listopada 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=60638

O książkach , O czasie , O cierpliwości

„Pewnie ci dobrze
gdzieś o tej porze,
pewno przyjemnie.
A wokolutko –
pejzaż bez smutku
pejzaż beze mnie.”

Jeremi Przybora (1915–2004) polski aktor, satyryk, poeta, piosenkarz

Źródło: Pejzaż bez ciebie, muz. Jerzy Wasowski

Pora roku

„Ci, którzy odeszli, gdzieś istnieją. Wierzę w tę energię, która gdzieś się kumuluje.”

Andrzej Kotkowski (1940–2016)

Źródło: Ania Serdiukow, Hołd dla miasta z morza, stopklatka.pl, 9 października 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=59258

O odejściu

„Wysypała się oto z wagonów w tę noc aszchabadzką gromadka małych nędzarzy, pozbawionych wszystkiego – włącznie z sercem rodzicielskim, które zastygło gdzieś pod śniegiem… Kołysała się tylko na wietrze stacyjna lampa, rzucając raz cień, a raz światło na umęczone, wymizerowane twarze dzieci. Tragiczna gromada wyciągnęła się w długi pochód. Parami – parami szło nieszczęście z chorobą, głód z wszami – do autobusów, ledwo wlokąc nogami… Halo, halo, czyż nie widzicie, że w tych autobusach jadą najnieszczęśliwsze na świecie dzieci, dzieci więźniowie, dzieci wykolejeńcy, dzieci sieroty, dzieci starcy.”

Hanka Ordonówna (1902–1950) polska aktorka, piosenkarka, tancerka

o swoich podopiecznych, wychowankach sierocińca w Aszchabadzie.
Źródło: Sławomir Koper, Ordonka, „Uważam Rze Historia”, cyt. za: „Rzeczpospolita”, 25 września 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/143534.html?josso_assertion_id=C3C8B5D7ED8D5276

O głodzie , O nieszczęściu , O dzieciach , O historii

„Dla każdego, kto się boi, jest samotny albo nieszczęśliwy, stanowczo najlepszym środkiem jest wyjście na zewnątrz, gdzieś, gdzie jest się zupełnie sam na sam z niebem, naturą i Bogiem. Bo dopiero wtedy, tylko wtedy, czuje się, że wszystko jest tak, jak być powinno i że Bóg chce widzieć ludzi szczęśliwymi wśród prostej, ale pięknej natury. Jak długo to istnieje, a będzie na pewno zawsze istnieć, wiem, że we wszystkich okolicznościach, istnieje zawsze pociecha na każde zmartwienie. I wierzę mocno, że natura potrafi ukoić każde cierpienie.”

Anne Frank (1929–1945) Żydówka, autorka dziennika

O Bogu , O ludziach , O naturze , O cierpieniu

„Nie budujemy więc u nas żadnego stanu (…), ale budujemy postęp, a do niego niech się garną ludzie wszystkich stanów, to jest wszystkich zatrudnień, i niech będzie jeden tylko stan prawych i oświeconych obywateli, których naród za swoich przewodników uważać będzie; zaś droga i sposobność przejścia w ich grono niech każdemu będzie dana.”

Karol Marcinkowski (1800–1846) polski lekarz i społecznik

słowa z 1844.
Źródło: Andrzej Szwarc, Karol Marcinkowski [w:] Andrzej Szwarc, Marek Urbański, Paweł Wieczorkiewicz, 100 postaci, które tworzyły historię Polski, wyd. Świat Książki, Grupa Wydawnicza Bertelsmann Media, Warszawa 2000, ISBN 837311288X, s. 281.

O ludziach , O książkach , O świecie , O historii

„Koloryt polskich kolęd sprawił, że jako małej dziewczynce długo wydawało mi się, że Pan Jezus urodził się gdzieś w Polsce, w małej stajence na wsi. Pasterze zbudzeni przez aniołów i spieszący do szopy wydawali mi się polskimi parobkami. Boże Narodzenie wydawało mi się bardzo polskim świętem, z grudniowym mrozem, kożuchami, butami i czapami. Byłam zawiedziona dowiedziawszy się, że Pan Jezus przyszedł na świat w dalekim Betlejem, najmniejszym z miast Judy. Kiedy jako dorosła osoba zobaczyłam to miasto wydało mi się nadzwyczajne: zbudowane z białego i różowego kamienia, rozłożone na dwóch zboczach pokrytych winnicami, gajami figowymi, migdałowymi, drzewami granatów i oliwek. Byłam bardzo przejęta odwiedzając bazylikę Narodzenia prowadzącą do Groty Narodzenia. Wzruszyłam się jednak dopiero znajdując polskie akcenty w Palestynie, jak choćby: III i IV stację Drogi Krzyżowej w Jerozolimie, pomnik z płaskorzeźbami Matki Boskiej Częstochowskiej w Tyberiadzie na dziedzińcu kościoła św. Piotra Rybaka wzniesiony w 1945 roku przez żołnierzy 2. Korpusu, wizerunek polskiej Madonny w otoczeniu Mieszka I i Dąbrowki w sanktuarium Zwiastowania w Nazarecie.”

Aleksandra Ziółkowska (1949) pisarka polska

Ulica Żółwiego Strumienia

O Bogu , O świecie , O aniołach , O butach

„Takie są smętne, wieczorowe dramaty:
Postaci zrodzone w jasne dni
Szukają gdzieś drogi donikąd,
I naraz ciężkie stają się wszelkie nazwy,
Pod ich balastem cierpią łagodne
I obłaskawione rzeczy.

Czujesz, jak trudno odnaleźć drogę
Od jednego istnienia do drugiego?
Oto słońca były jako pieśni…
I nagle góry stoją zasłuchane,
A tyś samotny został ze swym lękiem.”

Rainer Maria Rilke (1875–1926) poeta austriacki

O cierpieniu

„Świadomość, że gdzieś jest ktoś, kto mimo dzielącej odległości lub nie wyrażonych myśli, wyczuwa twą obecność, przemienia tę ziemię w raj.”

Johann Wolfgang von Goethe (1749–1832) niemiecki poeta

Pozostałe

O myślach , O odległości , O myśleniu

„Aby osoba, grupa lub społeczeństwo mogły zasłużyć na miano „nowoczesnych”, nie muszą nic wielkiego czynić. Żadnych strategicznych przegrupowań, żadnych nowych twarzy, obejdzie się też bez mitycznych „inwestycji”. Dla stworzenia nowoczesnego państwa wystarczy, że jego elity amputują sobie jedną niedużą wajchę, jeden malutki, ale kluczowy dla funkcjonowania społeczeństwa dynks. Ta zbędna wajcha służyła dawniej do przełączania zachowania z trybu „publiczny” do trybu „prywatny” i nazywała się WSTYD. Poczucie wstydu było tak silnym bodźcem formującym, że w sferze publicznej ludzie pragnęli wyglądać lepiej, przyzwoiciej i mądrzej niż we własnej chałupie. To się skończyło gdzieś pod koniec dwudziestego stulecia, wraz z konkluzją, że skoro wstyd jest uczuciem przykrym i ograniczającym, to trzeba go odgórnie znieść. Zadanie zlikwidowania tych nienowoczesnych umysłowych ograniczeń powierzono psychologii. Psychologia to najmniej wstydliwa ze wszystkich gałęzi filozofii. Rozpustna i pozbawiona zahamowań nauka nieścisła. Pod hasłem „precz z hipokryzją” przystąpiono do walki z zakłamaną, udawaną przyzwoitością na pokaz. Z pruderią umysłową. Człowiek pozbawiony hamulców stał się pozytywnym bohaterem i wzorem do naśladowania.”

Anna M. Nowakowska (1960)

Źródło: Wyciekło http://annanowakowska.blog.pl/2015/06/18/wycieklo/, „Tygodnik Ciechanowski”, 16 czerwca 2015

O ludziach , O zachowaniu , O emocjach , O nauce

„Słowa same poprowadzą. Słowa wszystko na wierzch wywleką. Słowa i z najgłębszej głębi wydrą, co gdzieś boli i skowycze. Słowa krwi upuszczą i od razu lżej się robi (…). Bo słowa to wielka łaska. Cóż ma człowiek tak naprawdę więcej prócz słów dane? I tak nas wszystkich czeka kiedyś wieczne milczenie, to się jeszcze namilczymy. Może przyjdzie nam ściany z bólu drapać za najmniejszym słowem. I każdego słowa niewypowiedzianego na tym świecie do siebie będziemy jak grzechów żałować (…). A ileż takich słów niewypowiedzianych zostaje w każdym człowieku i umiera razem z nim i gnije z nim, i ani mu potem w cierpieniu nie służy ani w pamięci. To po co jeszcze sami sobie zadajemy milczenie?”

Wiesław Myśliwski książka Kamień na kamieniu

Kamień na kamieniu (1984)

O cierpieniu , O czekaniu

„Imponujący mężczyzna bez ubrania robi się trochę mniejszy. Kobieta, która budzi podziw, robi się zwyczajna. Gdzieś leży jej torebka, buty na obcasach, rajstopy w modny wzorek. Koronkowy stanik już nie modeluje piersi, które się wylały i są białe.
Trzeba to przytulić, szybko, nim nastąpi katastrofa! Nie patrzeć! I już nie wiadomo kim są, ani czy są piękni. Nie ma komu imponować, nie ma kogo zadziwiać. Forma znika, zostaje bliskość. Wymieszana. Za mały dystans, by wygląd ocalał. Rozebrani z wyglądu pływają po sentymentalnym jeziorze osobliwości.”

Anna Nasiłowska (1958)

Źródło:
Cytaty z utworów poetyckich

O kobietach , O butach , O wyglądzie

„Gdy jedno ego napotyka drugie (lub gdy zbiera się większe ich grono), zaczynają się dramaty. Ale nawet jeśli żyjesz samotnie, i tak stwarzasz swój własny dramat. – Ilekroć użalasz się nad sobą, dramatyzujesz. – Kiedy ogarnia cię poczucie winy albo niepokój, również jest to dramat. – Kiedy godzisz się na to, żeby teraźniejszość znikła za zasłoną przeszłości lub przyszłości, tworzysz czas psychologiczny – czyli materiał, z którego dramat powstaje.”

Eckhart Tolle (1948)

Ilekroć nie pozwalasz obecnej chwili po prostu być, a więc odmawiasz jej należnego szacunku, także tworzysz dramat.
Potęga teraźniejszości (1999)

O czasie , O pewności siebie , O przeszłości , O przyszłości

„tyle lat nie było cię w domu zbudowanym z chrustu
każda chwila, którą muszę spędzić z dala od Ciebie
oddala mnie od etiudy. Czyżby sprawiły to twoje piękne
słowa? bo w Twoje życie weszło moje życie.

Nic mnie nie powstrzyma przed kolejnym wybuchem –
Wielki głód odsunął nasze zaślubiny gdzieś na peryferie.”

Maksymilian Tchoń (1987) polski poeta i eseista

Źródło: Muzyka kosmosu, z tomu: Narracje, Episteme, Lublin 2019, s. 55.

O życiu , O domu , O głodzie

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„Jest rodzajem chodzącej poezji, jest idealną pięknością… ale jednocześnie gdzieś w głębi bardzo mądra.”

Johnny Depp (1963) aktor amerykański

„Moją zmorą jest świat obrazków, kultura obrazkowa, ułuda przesłaniająca świat. (…) Moja działka jest skromna. To nie mainstream. Choć może za mocno powiedziałem, że kultura obrazkowa zaślepia. Miałem na myśli reklamę, telewizję, Facebooka, wszystko, co się ogląda na różnych iPhone'ach i iPadach. Ale weźmy film dokumentalny: on przecież też oszukuje, działa na wyobraźnię, a zarazem, ile przenosi informacji. Kino, które robię, funkcjonuje gdzieś na obrzeżach kultury obrazkowej. To szkoła koncentracji, a nie zabawa iluzją.”

Andrzej Jakimowski (1963) reżyser polski

Źródło: Tadeusz Sobolewski, Jakimowski: Widzimy tylko tyle, ile niewidomi są w stanie sobie wyobrazić http://wyborcza.pl/1,75475,13714350,Jakimowski__Widzimy_tylko_tyle__ile_niewidomi_sa_w.html, Wyborcza.pl, 11 kwiecień 2013 r.

O świecie , O szkole , O myślach , O oszukiwaniu

„Dla mnie te kategorie [pop czy rock] w ogóle nie mają sensu, liczy się sama muzyka, która albo się ludziom podoba, albo nie. Ale jeśli już musiałbym nas gdzieś uplasować, to powiedziałbym, że na albumach reprezentujemy taki pop z domieszką rocka, natomiast na koncertach to już zdecydowanie rock – wtedy gramy ostrzej i bardziej szalejemy. Tak naprawdę jednak nie robi nam absolutnie żadnej różnicy, jak nas poszczególni recenzenci określą i gdzie zakwalifikują.”

Samu Haber (1976)

Źródło: Sunrise Avenue – Samu Haber – Większość piosenek, które piszę powstaje w dość niezwykłych okolicznościach, Rockmagazyn.pl, 13 lipca 2011 http://www.rockmagazyn.pl/wywiad/140,sunrise-avenue-samu-haber-wiekszosc-piosenek-ktore-pisze-powstaje-w-dosc-niezwyklych-okolicznosciach.htm

O muzyce , Sens

„Kiedy zastanawiam się, jak określić go jednym zdaniem, wciąż przychodzi mi na myśl, że odszedł artysta niedoceniony. Mój pierwszy mistrz, autorytet dla wszystkich, którzy zajmowali się kinem we Wrocławiu. Ambitny, erudyta, niesamowicie oczytany, który całe kino miał w małym palcu. Ale te wszystkie „-izmy”, którymi nas częstował w „Zimowym zmierzchu”, nie wynikały z potrzeby imponowania innym, wyrosły z jego doświadczeń, przemyśleń. A on przy swoich pozorach otwarcia na innych ludzi pozostawał gdzieś w środku zamknięty. Jednocześnie potrafił zaintrygować, fascynować.”

Sylwester Chęciński (1930) polski reżyser i scenarzysta filmowy

o Stanisławie Lenartowiczu.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 29 października 2010 http://wroclaw.gazeta.pl/wroclaw/1,35762,8591292,Przyjaciele_o_Lenartowiczu__Byl_z_litewskiej_stali.html

O ludziach , O myślach , O odejściu , O myśleniu

„Jeżeli usiłujesz sobie wmówić, że nie sposób cię zapomnieć, zawsze znajdzie się ktoś, kto nie będzie pamiętał, że już cię gdzieś spotkał.”

John Irving książka Hotel New Hampshire

Hotel New Hampshire (1981)

„Kiedy uczyłam się w szkole o drugiej wojnie światowej, odbywało się to z perspektywy brytyjskiej, czyli głównie mówiono o tym, co działo się w Wielkiej Brytanii podczas gdy wojna trwała gdzieś indziej – racjonowanie wszystkiego, mężowie odchodzący na wojnę i temu podobne. Warszawa była wówczas w samym centrum wydarzeń. Tylko niewielkie fragmenty miasta przetrwały wojnę. To naprawdę niesamowite.”

Janet Montgomery (1985)

Źródło: Janet Montgomery: Anna dostrzega w Mercierze bratnią duszę, tvp.pl http://szpiedzywwarszawie.tvp.pl/9661817/wywiady/janet-montgomery-anna-dostrzega-w-mercierze-bratnia-dusze

O wojnie , O duszy

„Pamiętaj, że tylko wtedy gdy geniusz przeszłości wcieli się we współczesną moc, spotkamy pierwszego prawdziwie amerykańskiego poetę. Spotkamy też gdzieś pierwszego prawdziwego czytelnika wychowanego raczej na ulicach niż w atheneum.”

Matthew Pearl książka Klub Dantego

Postać: Waldo Emerson
Klub Dantego

O przeszłości

„W tamtych czasach rodzice bardzo chcieli zapewnić mnie i dwa lata młodszej siostrze lepszą przyszłość, więc ojciec przyjechał z Polski do Brooklynu nie mając grosza w kieszeni i, mimo że w ogóle nie znał języka, znalazł pracę. Po latach dorobił się pięknego domu na Long Island i zapewnił nam wszystko, czego potrzebowaliśmy. To poświęcenie rodziców zawsze gdzieś we mnie tkwiło, więc bardzo chciałem, aby byli ze mnie dumni.”

Mike Komisarek (1982) hokeista amerykański pochodzenia polskiego

Źródło: Mike Komisarek, polacywkanadzie.ca, 17 lutego 2012 http://polacywkanadzie.ca/2012/02/17/mike-komisarek/

O domu , O rodzicach , O przyszłości

„Z natury jestem introwertykiem, powiedział do głuchej już słuchawki. Walczyłem, na swój sposób, aby znaleźć drogę do zrozumienia rzeczy wyższych, do chociażby odrobiny piękna. Kiedy miałem dobre dni, czułem, że było to w zasięgu ręki, tuż, tuż, gdzieś we mnie, gdzieś wewnątrz. Ale wciąż łudziło mnie. Uwikłałem się w rzeczy, w świat i jego bałagan i nie potrafię oprzeć się temu. Znalazłem się w niewoli groteski, tak jak uprzednio byłem w niewoli codzienności. Morze wypluło mnie z głębin w górę; życie na lądzie wciąga mnie w dół.”

Salman Rushdie książka Szatańskie wersety

Szatańskie wersety (1988)

O życiu , O świecie , O górach , O zrozumieniu

„Niezależnie od czasów potrzebujemy przyjaciela, kogoś, kto nam na pewne sprawy zwróci uwagę, a inne wytłumaczy. Poeci potrafią tak pięknie zadawać pytania, tak umiejętnie oswajają różne problemy. Człowiek nie czuje się samotny, a poza tym jak się słucha poezji, to trzeba się na chwilę zatrzymać. Choćby przez ten moment inaczej się oddycha. Myśli się o sprawach istotnych: o życiu, o osobach bliskich, ale też tych mniej znanych, które są tuż obok, a może tylko minęły się z nami. W poezji jest to wszystko. Jest też to, co nas boli, czego się boimy. Odnajdując to, człowiek nie czuje się samotny ze swoimi lękami i bólem, który gdzieś tam w sobie nosi.”

Anna Dymna (1951) polska aktorka

O myślach , O myśleniu , Pytanie

„Nie mogę się jeszcze przyzwyczaić
Do obrazków, które z kina znam.
W głowie gdzieś nie mogę się przestawić,
Że to jest już całkiem inny kraj.”

Bogdan Olewicz (1946) polski autor tekstów piosenek i dziennikarz

Źródło: Całkiem inny kraj z repertuaru zespołu Perfect

„Gdzieś na dnie snu,
późną jesienią,
powraca tu
rozmowa zła,
te głosy dwa,
których już nie ma,
ten stary temat –
to ty i ja.”

Agnieszka Osiecka (1936–1997) polska poetka, autorka tekstów piosenek

Cytaty z tekstów literackich, Cytaty z wierszy i piosenek
Źródło: Gdzieś na dnie snu

Jesień

„Jesteśmy tylko ludźmi: czasami rozsądek gdzieś nam ucieka i zwyciężają emocje.”

Joanna Sydor-Klepacka (1975) polska aktorka

Źródło: Joanna Sydor – Każdemu trzeba dać drugą szansę http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/817/Joanna-Sydor-Kazdemu-trzeba-dac-druga-szanse.html

„Poznałem kogoś i chciałem z tą osobą gdzieś wyjechać, odetchnąć. Padło na Stany. Potrzebna mi była taka ucieczka. Chociaż i tam byłem parę razy rozpoznawany, czasem w zupełnie niespodziewanych sytuacjach. Na przykład rozmawiam z kimś przez telefon na innym kontynencie i ten ktoś mnie rozpoznaje. To była chęć złapania oddechu, schowania się w gąszczu innych spraw. Byłem strasznie zakochany, w Stanach urodziła się moja córka – to wtedy było dla mnie najważniejsze. Podobało mi się to, że mogę robić rzeczy zupełnie przyziemne, jak praca fizyczna takiego ogrodnika, czy jeżdżenie autem dostawczym. Odpowiadała mi taka odskocznia.”

Joka (1977) polski raper

Źródło: Przemysław Bollin, Kaliber 44: ta płyta to tribute dla artystów, na których się wychowałem, muzyka.onet.pl, 15 lutego 2016 http://muzyka.onet.pl/hip-hop/kaliber-44-ta-plyta-to-tribute-dla-artystow-na-ktorych-sie-wychowalem-wywiad/sy48gv

O muzyce , O czasie , O córce

„społeczeństwo wręcza władzę małej względnie liczbie osób, z konieczności wręcz istnieć muszą rządy osobiste, grono rządzących bowiem szuka tylko osoby, której by się oddało”

Piotr Kropotkin (1842–1921)

Demokracja

„Zielony krajobraz, który nas otaczał wydawał się tak archaiczny i udomowiony w porannym słońcu, jakby zdjęto go z płótna Constable's i wcale bym się nie zdziwiła gdyby okazało się nagle, że jesteśmy tylko małymi postaciami gdzieś w tle takich półcieni jak Wóz z sianem czy Dolina Dedham.”

Alan Bradley (1938)

Badyl na katowski wór

O zdjęciach

„Wcześniej tego roku pojechaliśmy na narty. Byłem właśnie w sklepie, gdzie płaciłem rachunek, i stała tam pewna znana mi pobieżnie kobieta. Czekałem na swój rachunek, a ona coś kupowała, sitko do herbaty. Zupełnie nagle zapytała mnie: „Gdzie zginął twój ojciec?” Byłem bardzo zaskoczony, wyrzuciłem z siebie jakieś „Oh, Anzio”. I teraz: to jest kobieta mniej więcej w moim wieku, a więc gdzieś tak w okolicach czterdziestki. Powiedziała: „Mój ojciec także zginął na wojnie”. Najwyraźniej ktoś pożyczył jej egzemplarz The Final Cut, a ona wysłuchała go w całości i uznała za bardzo poruszający. Tak naprawdę to powiedziała, że wzruszył ją do łez. Powiedziała mi to, stojąc w sklepie, z pewnym wysiłkiem jak podejrzewam, i pamiętam, że pomyślałem wtedy: „To naprawdę wystarczy. I nie będzie miało żadnego znaczenia, jeśli Amerykanie tego nie kupią”.”

Roger Waters (1943) muzyk rockowy, basista i wokalista

Filozofia, Muzyka
Źródło: wywiad przeprowadzony przez Karla Dallasa, 1984

O kobietach , O wojnie , O wysiłku , O czekaniu

„Nie bój się cieni. One świadczą o tym, że gdzieś znajduje się światło.”

Oscar Wilde (1854–1900) angielski poeta, prozaik i dramatopisarz

Never fear shadows, for shadows only mean there is a light shining somewhere near by. (ang.)

O świetle

„Obozowanie jest prostym życiem, ograniczonym do rzeczywistych potrzeb i jest równocześnie najwyższym stopniem przebywania w przyrodzie. Autentyczne obozowanie nie jest dziś bardzo lubiane, dlatego że mężczyźni uważają, że w tym celu potrzebny jest wyjazd gdzieś bardzo daleko do odległych miejsc i za duże pieniądze, a kobiety uznają je za niewygodne, niehigieniczne, a czasami nawet niebezpieczne. Są to błędne wyobrażenia, a powstały dlatego, że ludzie nie pojmują obozowania jako rodzaju sztuki. Rozsądne przeprowadzone obozowanie powinno wykazać się jako przyjemne odprężenie ciała i ducha ludzi, wyczerpanych pośpiechem i nerwowością życia.”

Ernest Thompson Seton (1860–1946) amerykański instruktor skautingu pochodzenia angielsko-kanadyjskiego, pisarz

O kobietach , O mężczyznach , O pieniądzach , O ludziach

„Wielki Bóg miał na mnie zbyt wiele spluw, był zbyt potężny i racja była po jego stronie aż za bardzo. Nie chciałem żeby mi wybaczono albo mnie zaakceptowano, albo odnaleziono, chciałem czegoś mniej, czegoś nie za wiele – kobiety o przeciętnej uczciwości ducha i ciała, samochodu, miejsca do mieszkania, trochę jedzenia, niezbyt wielu bolących zębów i przebitych opon, nie chorować długo przed śmiercią; dobry byłby nawet telewizor, w którym pokazywano by kiepskie programy, i pies byłby czymś miłym, i małe grono przyjaciół, i dobra kanalizacja, wystarczająco dużo czegoś do picia, by wypełnić czas do śmierci, której (jak na tchórza) niespecjalnie się boję. Śmierć niewiele dla mnie znaczy. To ostatni dowcip z serii fatalnych dowcipów. Śmierć nie jest problemem dla umarłego. Śmierć to kolejny film i to jest w porządku. Śmierć przysparza problemów tylko tym, których się za sobą zostawia, związanym jakoś ze zmarłym, a te problemy zwiększają się bezpośrednio w racjonalnym świecie, proporcjonalnie do wielkości majątku zostawionego przez umrzyka. Przy wypadku samochodowym jedynym problemem jest usunięcie resztek.”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

Szekspir nigdy tego nie robił

O śmierci , O kobietach , O Bogu , O jedzeniu

„Postęp dokonywa się nietyle przez wymyślanie rzeczy nowych, ile przez coraz lepsze zastosowanie starych. Biada społeczeństwu, które goni za „nowinkami”, nie wyzyskawszy jeszcze należycie postępowo starych swych sposobów. Wszelka przerwa w rozwoju wytwarza niebezpieczną wyrwę, w którą można się stoczyć. Tyczy się to nie tylko ogólnych zasad, ale także szczegółów. Każdy pierwiastek ustroju, każdy moment kulturowy musi być wyzyskany wszechstronnie i w zupełności; inaczej następuje w pewnem miejscu mechanizmu życia zbiorowego przerwa, wyrwa lokalna. Coś gdzieś zepsuje się, a gdy takich usterek nazbiera się więcej, mechanizm cały przestanie działać sprawnie.”

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

Uwaga: Reprint wydania z 1921 roku.
O postępie
Źródło: Polskie Logos a Ethos, t. 2, Wyd. Antyk, Komorów, b.d.w., s. 373. ISBN 83-86482-23-0

„Strasznie lubię gościa [Bogusława Lindę]. Uważam, że dostał się w szpony stereotypu. A skoro ruszają go takie rzeczy, to znaczy, że jest wrażliwy. Spotkałem go przez chwilę. Pracowałem nad muzyką do filmu Słodko-gorzki w łódzkiej filmówce. Całą noc miksowałem, do piątej i zasnąłem trochę nieświeży w tamtejszym barze, gdzieś w kącie pośród kaset, kabelków i ubrań, które miałem ze sobą. Obudził mnie gwar i okazało się, że tam są wszyscy: pan Machalica, pan Linda, pan Kondrat. Ale to ludzie sztuki, nie takie rzeczy widzieli i wykazują duże poczucie humoru, szczególnie pan Kondrat. Wypiliśmy razem kawę. Bardzo ich pozdrawiam.”

Robert Brylewski (1961–2018) polski muzyk rockowy (Brygada Kryzys)

Źródło: Rafał Księżyk, Robert Brylewski, „Playboy” nr 1, 2007.

O ludziach , O kawie , O nocy

„Mając do wyboru – skakać ze spadochronem jako awangarda ofensywy albo iść noga za nogą, w tłumie ludzi, którym nie można ufać – uznali, że mniejsze szansę na przeżycie mają jako szara masa armatniego mięsa. Kiedy zaczną do nich strzelać, woleli trafić gdzieś, gdzie mogliby na sąsiada patrzyć z nadzieją, a nie z obawą.”

Stephen E. Ambrose książka Kompania braci

Kompania braci

O ludziach

„Gdzieś w chmurach żyją pająki,
Co snują pajęczynę deszczu (…)
Słyszysz! To szelest nóg pajęczych,
Ściany i dach oplatających.”

Maksim Bahdanowicz (1891–1917) białoruski poeta, krytyk literacki, historyk

Дзесь у хмарах жывуць павукі,
Што снуюць павучыну дажджа (…)
Чуеш! Во шорах ног павукоў,
Аплятаючых сьцены і дах. (białorus.)
Źródło: wiersz Gdzieś w chmurach żyją pająki… http://wiersze.wikia.com/index.php?title=Gdzieś_w_chmurach_żyją_pająki...&useskin=monobook, 1911

„Odeszła moja młodość
Gdzieś za góry, lasy
A może to ja odszedłem
Gubiąc po drodze
Lata i wspomnienia
I dotarłem
Do takiej krainy
Gdzie nie straszne
Lata pozostawione
Ani zaschnięte róże
W staroświeckim wazonie
Ocierałem się o czas
Jak o płot przy drodze
Teraz patrzę
Na jego resztki
W połowie spróchniałe
l czekam
Aż wicher czasu
Powali mnie
Wraz z nim”

Józef Wawroń (1928–2017) polski poeta

Źródło: Pożegnanie, „Sekrety ŻAR-” 2005, nr 4 http://www.pzn-mazowsze.org.pl/kultura/klub_zar/sekret11/sek_11.html#poezja

O odejściu , O czasie , O czekaniu , O pożegnaniu

„Każdy artysta stara się być indywidualistą i nie lubi, jak go gdzieś w jakieś szuflady wciskają.”

Jacek Bławut (1950) polski operator i reżyser filmowy

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=47834

„Oddał swe życie gdzieś tam wysoko, tam gdzie sprawy ziemi są tak odległe, blask słońca tak czysty, a Bóg tak blisko.”

Jan Zumbach (1915–1986) polski lotnik, as myśliwski

epitafium napisane po zestrzeleniu Ludwika Paszkiewicza kolegi Zumbacha z Dywizjonu 303.

O życiu , O Bogu , Odległy

„Za stodołą, gdzieś na płocie
Kogut gromko pieje.
Zaraz przyjdę, miła, do cię
Ino się odleję.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

Coś się kończy, coś się zaczyna
Źródło: Coś się kończy, coś się zaczyna

„Bardzo lubię czerwone wino, które mi szkodzi, bo miewam po nim straszne migreny. A mimo to nie mogę mu się oprzeć. Nie mogę się też oprzeć dalekim podróżom. Jestem w stanie wyścibolić ostatnie pieniądze, żeby wyjechać gdzieś w najdalszy koniec świata.”

Magdalena Cielecka (1972) polska aktorka

O pieniądzach , O winie

„Ja myślę, że jest szczęśliwy, że w ogóle gdzieś wylądował.”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

po złym skoku Freiholza.
Skoki narciarskie, Planica 2003

O myślach , O myśleniu

„Zanim wreszcie się podda i wróci do ładowni, zauważa jeszcze tylko jedną rzecz: uzbrojeni są, kurwa, po zęby. Jakby mieli zabić kilkadziesiąt osób po drodze z samolotu do sracza i z powrotem. Bobby Shaftoe spotkał już kilku takich paranoików podczas swych podróży i niespecjalnie ich lubi […]
Znajduje sobie miejsce na podłodze tuż obok starszego szeregowego Geralda Hotta i wyciąga się. Rewolwerek ukryty w pasie uwiera go w plecy, więc wyciąga go i wtyka do kieszeni. Ale uczucie dyskomfortu przenosi się teraz na sztylet Marine Raider, na plecy, między łopatkami. Widzi, że będzie chyba musiał zwinąć się w kłębek na boku – co się nie udaje, ponieważ do jednego boku ma przypięty standardowy wojskowy pistolet samopowtarzalny Colt, któremu nie dowierza, a na drugim – wzięty z domu rewolwer, któremu ufa. Musi więc gdzieś upchnąć to wszystko i jeszcze rozmaite magazynki, ładownice i inne ustrojstwa. A także wyciągnąć przytroczony do łydki nóż V-44 Gung-ho do karczowania dżungli, dekapitacji Nipów i rozbijania kokosów, oraz krótkolufowego derringera, przyczepionego do drugiej nogi, dla równowagi. Zostawia tylko granaty w przednich kieszeniach, jako że nie planuje kłaść się na brzuchu.”

Neal Stephenson książka Cryptonomicon

Źródło Cryptonomicon, rozdział W górze str. 144, Warszawa 2001
Cryptonomicon

O emocjach , O domu

„Prawdę mówiąc myślę o zakończeniu kariery, ale nie przez ostatnią porażkę – mam świadomość swojego wieku. Jestem już prawdziwym weteranem wagi ciężkiej. Czasami również przypominają o sobie stare kontuzje, jakich doświadczyłem w przeszłości. Mam jednak nadzieję, że zostało mi jeszcze trochę czasu i to gdzieś koło roku, później pozostawiam to woli bożej.”

Fiodor Jemieljanienko (1976) rosyjski zawodnik sportów walki

Źródło: MMA. Legendarny zawodnik u schyłku kariery?, sport.pl, 10 lutego 2011 http://www.sport.pl/inne/1,102005,9082907,MMA__Legendarny_zawodnik_u_schylku_kariery_.html

O myślach , O sporcie , O czasie , O wieku

„Istnieje pewność, że każde wybory zostaną tak zmanipulowane, tak sfałszowane, że ta władza będzie trwała wiecznie. Jest rzeczą zadziwiającą, że opozycja do tej pory nie wywalczyła, żeby człowiek idący na głosowanie miał kartę czipową, która jest identyfikatorem uniemożliwiającym wyborcze fałszerstwo. Dopóki głosowanie będzie kartkowe, będzie manipulowane. Jestem święcie przekonany o tym, że każde wybory po 1989 r. były zmanipulowane. Jakieś worki z papierami, które gdzieś się przewozi z miejsca na miejsce, urny z jakiejś dykty… Dlaczego nie są z przezroczystej pleksi, żeby było widać, kto i co do nich wrzuca? Dlaczego w wyborach prezydenckich w drugiej turze karty na jednego kandydata nie mogą być niebieskie, a na drugiego zielone? Dlaczego nie stosuje się najprostszych sposobów zapobiegania oszustwom? To jest granda, to jest skandal i granie na nosie całemu społeczeństwu. Jestem przekonany, że 50 proc. ludzi, którzy nie uczestniczą w wyborach, uważa je za pic na wodę fotomontaż. Wielkie kłamstwo”

Janusz Rewiński (1949) polski aktor, satyryk i polityk

Źródło: Paweł Paliwoda, Rewiński: dlaczego krzyczę na telewizor, niezalezna.pl, 10 marca 2012 http://niezalezna.pl/24960-rewinski-dlaczego-krzycze-na-telewizor

O ludziach , O kłamstwie , O wodzie

„Czasami tonę w szarości dnia, gotuję, sprzątam, stoję gdzieś między obiadem, tramwajem a łóżkiem czekając na coś, na kogoś już sama nie wiem. Są ludzie, mijają. Są jeszcze kwiaty i wcześniejsze powroty do domu, o których ktoś zapomniał.”

Radosław Kobierski (1971)

Źródło: Harar

O ludziach , O domu , O Kwiatach , O gotowaniu

„Mistyk to ktoś, kto wyrzekł się własnego umysłu przy pierwszym zetknięciu z umysłami innych. Gdzieś w dzieciństwie, gdy jego pojmowanie rzeczywistości zderzyło się z cudzymi twierdzeniami, arbitralnymi rozkazami i sprzecznymi żądaniami, ogarnął go tak przemożny lęk przed niezależnością, że wyrzekł się rozumu. Mając wybór między "ja wiem" a "oni mówią", wybrał autorytet innych, wolał się podporządkować, niż zrozumieć, wolał wierzyć, niż myśleć. Wiara w nadprzyrodzoność zaczyna się od wiary w wyższość innych. Jego poddanie się przybrało formę uczucia, że musi ukryć brak zrozumienia, że inni posiadają jakąś tajemną wiedzę, której sam jest pozbawiony i że w jakiś niedostępny mu sposób potrafią tak zaczarować rzeczywistość, by odpowiadała ich życzeniom.”

Ayn Rand książka Atlas zbuntowany

Atlas zbuntowany

O wierze , O emocjach , O myślach , O zrozumieniu

„Życie było jak powietrze (…). Niepodobna było odsunąć go na bok gdzieś daleko, a jedyne, co można było robić, to pogrążyć się w nim i oddychać. Zagadkę stanowiło to, jak ludzie mogli wciągać je do płuc i nie krztusić się, kiedy było w nim tyle brudów, że właściwie można by je żuć.”

Nick Hornby (1957) angielski powieściopisarz i eseista

Był sobie chłopiec

O życiu , O ludziach

„Czytałem gdzieś, że aż ponad dwadzieścia procent wszystkich kobiet uważa, że zalicza się do zaledwie trzech procent najpiękniejszych kobiet w kraju (…). Nie wiem, ilu ludzi uważa się za należących do tych trzech procent najbrzydszych, ale bycie niezadowolonym ze swojego wyglądu, i to przez całe życie, musi być okropne.”

Jostein Gaarder książka Dziewczyna z pomarańczami

Dziewczyna z pomarańczami

O życiu , O kobietach , O ludziach , O wyglądzie

„W szybkiej wymianie myśli, często półtonami, wytyczamy położenie, określamy pozycję, w jakiej znaleźliśmy się. Nauczono nas brać wszystko dosłownie, oduczono myślenia „z tolerancją”. Nauczono nas przywiązywać znaczenie do słów, a nie do s e n s u. Oduczono poszukiwania sensu, myląc słowami ślady rozsądnych poszukiwań. Cały dziewiętnasty wiek nie robił nic innego, jak tylko uczył ludzi przywiązywania znaczenia do słów, wypowiadanych przez wielkie umysły z większym lub mniejszym poczuciem odpowiedzialności. Zabrnęliśmy w ciemny scholastycyzm, który doprowadził do największego, być może, paradoksu naszych czasów: pokolenie wychowane w kulcie rzeczywistości, zatraciło zupełnie jej poczucie. Człowiek dzisiejszy jest w większości wypadków barografem. Jak barograf notuje zmiany ciśnienia, nie wiedząc i nie rozumiejąc sensu zjawisk, których jest wykładnikiem, tak człowiek notuję tę rzeczywistość, nie zdając sobie głębiej sprawy z tego, co się dzieje. Notuje się rzeczywistość w postaci strachu, cierpienia, beznadziejności, chwilowego odprężenia, przypływu nadziei. Ale krzywa tych zmian to tylko rezultat, to nie rzeczywistość, nie jej istota i sens. Sous savez, Saint-Beuve powiedział gdzieś: Il faut subir son tempa, pour agir sur lui. Trzeba znieść (jak ból, jak mękę) swą epokę, by na nią oddziaływać. Ale nie we śnie, nie w narkozie. Są operacje, których nie wolno robić ze znieczuleniem, nawet miejscowym. Naszej epoki nie wolno operować, usypiając się optymizmem i idealizmem – w y j ą t k o w o ś c i ą. Bo coraz bardziej zaczyna chodzić nie tylko o prawa człowieka, ale o człowieka w ogóle.”

Andrzej Bobkowski (1913–1961) polski pisarz i przedsiębiorca emigracyjny

12 sierpnia 1943.
Szkice piórkiem

O bólu , O ludziach , O strachu , O poszukiwaniu

„Zwykle, jak coś w życiu robiłam, to robiłam do upadłego. Jak leżałam brzuchem do góry, to leżałam tak długo, jak mogłam. Tylko to „leżenie” dla mnie jest możliwe między jedną a drugą pracą. Jest w tym jakiś porządek. Zawód aktorki wybrałam z konkretnych powodów; zawsze interesował mnie człowiek, jego psychika i emocje, to zainteresowanie mieściło się gdzieś pomiędzy psychiatrią a psychologią. Z tego też względu przede wszystkim interesowały mnie role wymagające dogłębnego prześwietlenia człowieka. Lubię też śpiewać mądre teksty, chcę być ich jakimś przekazicielem. Pracę społeczną mogę zaś podejmować tylko dzięki wykonywanemu aktorstwu.”

Ewa Błaszczyk (1955) polska aktorka

Źródło: „Przewodnik Katolicki”, 22 lutego 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/przeczytac.htm

O śpiewie

„Jakieś dziwne nie ziszczone tęsknoty i głuche niepokoje nurtują nasze serca. Gdzieś kiedyś może stoczyły się na nas z Giewontu lub spłynęły nam w dusze z szumiących wśród nocy olbrzymów Białowieskiej Puszczy. Gdzieś kiedyś może wyszły z dna Bałtyku lub posypały się z niebios takim deszczem iskier, że nie potrafi ich zgasić życiowa szarzyzna.”

Tadeusz Perkitny (1902–1986) polski technolog drewna, leśnik

Okrążmy świat raz jeszcze (2009)

O duszy , Serce

„Kolejarze podnieśli mnie więc do góry i próbowali przepchnąć przez drzwi. Wózek się zaklinował… Wisiałem w powietrzu czerwony ze wstydu i nerwów. Pociąg nie ruszał. Pasażerowie nerwowo biegali dookoła i pytali, co się dzieje. Każdy przecież jedzie do stolicy na umówione spotkanie, musi coś załatwić, nie może się spóźnić. (…) Zastanawiam się, ile osób na wózkach znalazło się w takiej sytuacji jak ja. Ile musiały znieść upokorzenia, bo kupiły bilet i chciały gdzieś dotrzeć. Ja dojechałem, bo jestem posłem. Gdybym nie miał mandatu, pewnie zostałbym na peronie i czekał na pociąg z szerszymi drzwiami.”

Marek Plura (1970) polski polityk

Źródło: Niepełnosprawny poseł zaklinowany w pociągu, wyborcza.pl, 3 lipca 2008 http://wyborcza.pl/1,76842,5420156,Niepelnosprawny_posel_zaklinowany_w_pociagu.html#ixzz15B2G4PtZ

O czekaniu

„Jakub właśnie wdrapywał się na konia gdy nadszedł posterunkowy Birski.
– Witam obywatela.
– Szacunek.
– Wybieramy się gdzieś na koniku?
– A co?
– Chuchnijcie obywatelu.
– Jakub chuchnął a czterdziestu rozbójników dało odczuć swoją obecność. (…)
– A wiecie, co grozi za kierowanie po pijanemu?
-A czym ja kieruje? – zdziwił się Jakub.
Gliniarz zmieszał się lekko.
– A koniem sterujecie. Stwarzacie zagrożenia drodze.
– E tam. Koń sam jedzie, jest taki mądry, że nie trzeba nim kierować. Mało to razy mnie zawiózł do domu…
– Wy się Wędrowycz doigracie. Ponoć znowu chcieliście kupować drut na sidła?
– A widział ty kiedyś sidła w życiu? Drut mi jest mi potrzebny do chmielu.
– Wy nie zajmujecie się uprawa chmielu.
– Może mam zamiar, mogę was nawet sądownie zaskarżyć o blokowanie inicjatywy gospodarczej (…).”

Andrzej Pilipiuk książka Czarownik Iwanow

Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Czarownik Iwanow

O domu , Koń

„Nie lubię początków i końców. Wolałabym wiecznie dryfować gdzieś pośrodku. Najgorsze w tym konkretnym końcu i początku jest to, że po raz pierwszy w życiu nie mam pojęcia dokąd zmierzam.”

Emily Giffin (1972)

Coś pożyczonego

„Źle się dzieje, panie, źle się dzieje. – Nie wiem, czy w ogóle raczył wysłuchać mojej opinii, ponieważ zajęty był powtarzaniem jednego i tego samego. – Coś strasznego schodzi – podniósł wzrok i zapatrzył się w dal – gdzieś z gór…
– A niby co? Włochaty potwór jeżdżący dupą po śniegu?”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Ja, inkwizytor. Dotyk zła
Źródło: s. 292, wyd. I

„Kobiety w decydujących chwilach życia zawsze podchodzą do okna i gdzieś przez nie w przestrzeń patrzą.”

Michał Choromański książka Schodami w górę, schodami w dół

Schodami w górę, schodami w dół (1965)
Źródło: s. 167

O kobietach

„Panowała opinia, że Polacy przynajmniej przyzwoicie się zachowują. Ja się tym pocieszałam. Szokiem było wejście Niemców z NRD, to było jakieś przełamanie tabu, po raz pierwszy od II wojny światowej armia niemiecka najechała terytorium innego państwa. Strasznie wyglądali Rosjanie: obdarci, w łachmanach, głodni – coś nawaliło z aprowizacją i oni przez kilka dni nie mieli zapasów, nie mieli co jeść. I tu trzeba powiedzieć, że Czesi nie byli tacy poczciwi, żeby ich karmić; wręcz przeciwnie, na ich oczach zajadali się pieczoną kiełbasą albo brzoskwiniami, taki mieli sposób na walkę z okupantem. Pierwsze dni po wejściu wojsk były szalenie ciekawe. Ciągle gdzieś się biegało, w powietrzu latały kule, chłopcy wskakiwali na czołgi i walili motykami w zbiorniki z benzyną.”

Agnieszka Holland (1948) polska reżyserka i scenarzystka

Źródło: rozmowa Agnieszki Wiśniewskiej, Dwie rewolucje, krytykapolityczna.pl, 3 maja 2013 http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/film/20130503/holland-dwie-rewolucje

O wojnie , O piekle , O walce

„Opowiadający zazwyczaj potrafi wszystko dobrze wytłumaczyć i zarazem wytłumaczyć siebie, opowiadać to to samo co przekonywać lub wykazywać, albo pozyskiwać zrozumienie, w ten sposób wszystko może stać się zrozumiałe, nawet największe podłości, i wszystko może być przebaczone, jeśli jest cokolwiek do przebaczenia, wszystko puszczone płazem czy oswojone, a nawet obdarzone współczuciem, stało się, trudno, i trzeba nauczyć się z tym żyć, jeśli już wiemy, że się stało, i usadowić to gdzieś w naszej świadomości i w naszej pamięci, tak by dało nam dalej żyć, pomimo tego że się stało i mimo tego że o tym wiemy. Właśnie dlatego to, co się zdarzyło, nie jest nigdy tak groźne jak obawy i hipotezy, domysły i wyobrażenia, i senne koszmary, o które wcale nie wzbogacamy naszego poznania, lecz już doznawszy tych przeżyć czy też jak najszybciej je przemyślawszy, odsuwamy je i spychamy, w rezultacie wciąż nas przerażają w odróżnieniu od zdarzeń, które tracą na wadze same przez się, to znaczy, właśnie dlatego, że są zdarzeniami, bo rozumujemy następująco: wobec tego, że to się stało i wiem o tym, i jest to nieodwracalne, to powinienem sobie to wytłumaczyć i oswoić się z tym lub też postarać się, by ktoś mi to wytłumaczył, a najlepiej byłoby, gdyby opowiedziała mi to osoba, która się tego podjęła, bo ona wie. Szkopuł w tym, że osoba ta, już opowiadając, może wkraść się w łaski. Siła przedstawiania, jak sądzę: dlatego są oskarżeni, dlatego są wrogowie, których się morduje albo dokonuje się na nich egzekucji, albo linczuje, nie dopuszczając, by powiedzieli choćby jedno słowo – dlatego istnieją przyjaciele, których skazuje się na wygnanie i mówi się im: „Nie znam cię”, albo nie odpowiada się na ich listy – żeby nie mogli się usprawiedliwiać i nie wkradli się nagle w łaski, mówiąc o mnie, wyłącznie mnie szkalują, więc lepiej, żeby nie mówili, choć milcząc nie stają w mojej obronie.”

Javier Marías (1951) hiszpański pisarz

Jutro, w czas bitwy, o mnie myśl

O przebaczeniu , O zrozumieniu , O sile

„Pokrycie pieniądza w złocie jest zupełnym mitem. Wartość złotego kruszcu była od samego początku sztucznie wykoncypowana.(…) Decydującą rolę odegrała tu argumentacja teologiczna. Jego wartość ustalono gdzieś w starożytnym Babilonie na podstawie kryteriów sakralnych. Uznawano je za symbol Słońca, a srebro miało reprezentować Księżyc. Kapłani określili wartość złota do srebra na jeden do 13 i jednej trzeciej, co wynikało z obliczeń obrotów ciał niebieskich. Relacja ta utrzymała się przez całą starożytność, aż po schyłek średniowiecza, dotrwała nawet do czasów nowożytnych. Wartość obu kruszców wzięto więc dosłownie z nieba.”

Christina von Braun (1944)

Źródło: rozmowa Romaina Leicka, Choroba wielkich zer, „Der Spiegel”, tłum. „Forum”, 23 lipca 2012.

O chorobach , O relacjach

„Dawno, dawno temu – tak Sonia zaczynała szczególne zdania, w których nie pojawiały się krowy, kury i świnie, święta, chleb i podatki, sianokosy, wykopki i gradobicia, tak zaczynała zdania, które grzęzły gdzieś w krtani, zatrzymywały na gładkich, bezzębnych dziąsłach, by ześliznąć się na powrót w ciało, do płuc, serca i kurzu, zbijającego się w kłębki pośród starych, zużytych narządów. (…) Minęło dziesięć, trzydzieści i pięćdziesiąt lat, lecz dla Soni od dwudziestu, czterdziestu i sześćdziesięciu lat to było równie dawne dawno temu.”

Ignacy Karpowicz książka Sońka

Sońka

Serce

„Najważniejsze jest, by gdzieś istniało to, czym się żyło. I zwyczaje. I święta rodzinne. I dom, który się wspomina. Najważniejsze jest, by żyć dla powrotu.”

Antoine de Saint-Exupéry (1900–1944) francuski pisarz i poeta, lotnik

List do zakładnika

O domu

„Był taki moment, gdzieś od 1993, no może 1994 r., aż do zeszłego roku, kiedy ludzie praktycznie nie interesowali się satyrą polityczną. Ale obecna sytuacja, czyli PiS i bracia Kaczyńscy, spowodowała, że tego typu satyra wróciła do łask. Ludzie chcą, by ktoś powiedział niby w żartach to, co oni tak naprawdę czują, a czego czasem boją się powiedzieć na głos.”

Krzysztof Daukszewicz (1947) satyryk polski

Inne wypowiedzi
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 24 listopada 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/fonk.htm

O ludziach , O czasie

„Satysfakcję czuję, kiedy wiem, że coś, co robię, ma sens, że moja praca nie pójdzie na marne i gdzieś zostanie.”

Paweł Małaszyński (1976) polski aktor

Sens

„Ponad 60 proc. osób kończących studia w Europie to kobiety. One potem gdzieś znikają. Nie możemy sobie na to pozwolić.”

Viviane Reding (1951)

Źródło: Wojciech Lorenz, Kryzys musi nas jednoczyć, nie dzielić, rp.pl, 13 listopada 2011 http://www.rp.pl/artykul/13,751231-Kryzys-musi-nas-jednoczyc--nie-dzielic.html?p=2

O kobietach , O studiach

„Pisarze zwykle coś tam rozważają nad czasem, bo czas jest kategorią literacką – w literaturze zawsze chodzi o opowiadanie czegoś, co w czasie się zaczęło, miało jakieś przedłużenie i gdzieś się skończyło.”

Jurij Andruchowycz (1960) ukraiński pisarz

Źródło: Zofia Król, Tęsknoty http://www.dwutygodnik.com/artykul/3968/, Dwutygodnik.com, nr 92/2012.

O literaturze , O czasie

„Nie jestem w życiu zbyt widowiskowa. Odwracam się i odchodzę. Można mnie zrazić ignorancją, brakiem uwagi, atencji. W niepowodzeniach zamykam się i trudno mnie potem otworzyć, dotrzeć do mnie. Bywa, że wychodzę z domu, gdzieś uciekam, chcę być goniona i przepraszana.”

Magdalena Cielecka (1972) polska aktorka

O domu , Niepowodzenie

„Zaczęłam o tym [zostaniu aktorką] myśleć, jak byłam mała, jeszcze w podstawówce. W liceum miałam taki moment, że – dzięki dwóm gdańskim lekarzom weterynarii, braciom Piotrowi i Krzysztofowi Czubek – chciałam leczyć zwierzęta. Niestety, lekcje chemii w liceum sprawiły, że szybko z tego pomysłu zrezygnowałam. I wreszcie, gdzieś tak w trzeciej klasie liceum, poczułam, że nie mogę robić niczego innego, że muszę iść w ślady rodziców. Wszyscy w kółko powtarzali „Musisz zostać aktorką!” – dlatego w pewnym momencie powiedziałam, że nie chcę. Jednak ostatecznie okazało się, że to oni mieli rację. Musiałam zostać aktorką, bo nawet jeśli myślałam o innych zawodach, to serce ciągnęło mnie do teatru.”

Katarzyna Z. Michalska (1985) polska aktorka

Źródło: Mirosław Baran, Katarzyna Michalska o Dorocie Kolak: Mama jest moim prywatnym krytykiem, „Gazeta Wyborcza - Trójmiasto”, 11 sierpnia 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/144297.html?josso_assertion_id=7A656E29E42CC398

O myślach , O rodzicach , O zwierzętach , O myśleniu

„Za każdym razem staram się, by święta w moim przeżywaniu były czymś głębszym. Nie można wpaść w świąteczną rutynę. Przecież wciąż zdobywamy nowe doświadczenia, które należy przemyśleć i ocenić. Także świat, który nas otacza ciągle się zmienia – dziś jest już inny, niż wczoraj. Podobnie ze świętami – chcemy w nie wnosić naszą ożywioną wiarę, że Bóg jest z nami, że nie jest Bogiem gdzieś z odległych przestrzeni kosmicznych, ale naszym Emmanuelem, który przynosi nam zbawienie. Jan Paweł II zachęcał nas, abyśmy byli duchowo aktywni, abyśmy nie bali się wypływać na głębię. I staram się tak czynić.”

Władysław Ziółek (1935)

Źródło: Piotr Drzewiecki, Adam Wiklak, Abp Ziółek o Adwencie i Narodzeniu Pańskim http://archidiecezja.lodz.pl/new/?news_id=7c078a613aa6c26b235385217936c671, „Katol”, za: archidiecezja.lodz.pl, 20 grudnia 2011

O Bogu , O świecie , O wierze , Odległy

„Filmy to nie konie wyścigowe. Ale zmuszony bywam do udziału w festiwalach. Filmy trzeba przecież gdzieś sprzedać, zapewnić chleb sobie i swojej ekipie. Kilka razy ugiąłem się i wziąłem udział w konkursach ze świadomością, że pomoże mi to uzyskać lepszą cenę. Ale czułem się, jakbym poszedł na ulicę. W młodości powtarzałem sobie: Jeść trzeba, nic jednak nie usprawiedliwia prostytuowania się sztuki.”

Aki Kaurismäki (1957)

Źródło: Matti Pukko, Ironiczny i nostalgiczny, „Kino” nr 11/2006, s. 31, tłum. Irena Gruca-Rozbicka.

O koniach

„W pewnym momencie zaczęłam zastanawiać się, czy moje życie zmierza we właściwym kierunku i z przerażeniem odkryłam, że przestałam nad nim panować! Jakbym zgubiła gdzieś scenariusz i moim prywatnym romantycznym komediom brakowało happy endu.”

Reese Witherspoon (1976) aktorka amerykańska

Źródło: Magdalena Poulain, Blondynka na topie, „To i Owo” nr 8, 21 lutego 2012, s. 6.

O życiu

„A tu lata mijają, a ci ludzie wciąż dbają,
góry, góry, mikstury etcetera.
lecz rzecz dziwna, tym niemniej,
Choć to nie brzmi przyjemnie
coraz gdzieś jakiś człowiek umiera.”

Andrzej Waligórski (1926–1992) polski artysta kabaretowy, poeta

Źródło: Ludzie dbają o siebie

O ludziach

„Dobrej odpowiedzi na to pytanie nie ma. Każdy góry traktuje po swojemu. Na przykład, gdy Piotr Pustelnik opowiada o górach, to zawsze mówi dużo o mistyce gór. U mnie jest inaczej. Gdzieś w podświadomości pewnie jest i taka mistyczna więź człowieka z górą podobna do mistycznej więzi rolnika z ziemią… Ale to wszystko, co potrafię na ten temat powiedzieć. Dla mnie góry nie są jakąś formą mistyczną. To jest kupa kamieni, na którą trzeba wejść i zejść…”

Artur Hajzer (1962–2013) polski alpinista i himalaista

o powodach, dla których chodzi w góry
Źródło: Jakub Karp, Góra to zadanie - wywiad z Arturem Hajzerem, cz. 1 http://forumextremum.pl/wywiady/gora-to-zadanie-wywiad-artur-hajzer-cz1.html, forumextremum.pl, 10 czerwca 2013

O górach , Pytanie

„Panowie wróciłem z Paryża, jaki ładny! Idę sobie nucąc szlagier, Charlesa Aznavoura i podziwiam wieżę Eiffela, a pod nią kłębowisko ludzi przed dziwnym urządzeniem, wyglądającym jak tory wąskotorówki, wznoszące się łagodnie ku niebu, gdzieś na 20 metrów. Co chwila ktoś potężnie zbudowany jednym ruchem ręki wypycha po torach mały wagonik. Z amerykańskimi muskularnymi marynarzami rywalizuje kilku angielskich „byczków”, pchają w granicach 17 metrów. Każdy z nich ma nadzieje, że jego wózek wtoczy się do końca torów, co wcześniej jeszcze nie zdarzyło się – i zdobędzie nagrodę 1000 franków oraz uznanie gapiów. Pomyślałem, że chyba właściciel torowiska założył pod nie magnesy, aby do tego jeszcze nie doszło. Chcąc się o tym przekonać, płacę 3 franki, zawijam rękawy i przystępuję do walki. Mocno zapieram się nogami, robię kilka głębokich oddechów i posyłam wózek w chmury. Tak panowie, wózek po torach pędzi z ogromną szybkością, uderza w zaporę, której szczątki spadają, na głowę zdumionych obserwatorów, wyje syrena, a wózek leci dalej! Właściciel łapie się za głowę. Prawie błaga mnie, abym nie podchodził już do jego urządzenia, daje mi nagrodę oraz dodatkowo 500 franków. Gratulacjom i poklepywaniu po plecach nie ma końca. (…).”

Marian Glinka (1943–2008) polski aktor

Źródło: Jan Włodarek, Marian Glinka – silny i sprawny http://www.jwip.pl/readarticle.php?article_id=1119

O ludziach , O walce

„(„O ówczesnych gwiazdach pop: New Kids on the Block, Rick Astley, George Michael, …”) Ludzie mi mówią: „Och, Bill, zostaw ich w spokoju. Oni są tacy grzeczni, tacy sympatyczni… i są takim dobrym wzorem dla dzieci.”
Pieprzyć to! Od kiedy to przeciętność i banalność jest dobrym wzorem dla waszych dzieci? Ja chcę, żeby moje dzieci słuchały ludzi, którzy kurwa wymiatali. Mam gdzieś czy umierali w basenach swoich własnych wymiocin! Chcę kogoś kto, kurwa, gra prosto ze serca.
„Mamusiu, ten pan, którego Bill kazał mi słuchać, ma narośl na nosie.””

Bill Hicks (1961–1994) amerykański komik i satyryk

Zamknij się i słuchaj, jak on gra!
Występ w Oxford Playhouse w Oksfordzie (1992)

O dzieciach , O ludziach , O grach , Serce

„Teraz akurat na ranczu w Arizonie codziennie, choć z jednodniowym opóźnieniem z powodu różnicy czasu. Kazałem tu sobie dociągnąć światłowody i mam dostęp do Telewizji Trwam. To jedyna polska stacja, która daje się w USA odpalić przez internet. Spodziewałem się, że będzie dostęp do TV Polonia, którą finansujemy z podatków jako stację dla Polonii zagranicznej. Nic z tego – wyświetla mi się, że na tym obszarze nie ma dostępu. No to gdzie ma być dostęp, jeśli nie w kraju, gdzie żyją miliony Polaków? Z kolei w Polsce jest na odwrót – wszystkie inne stacje łatwo znaleźć, a Telewizję Trwam zepchnięto gdzieś na szary koniec kablówki. Jesteście teraz katolickim głosem w moim domu na prerii. Oglądam głównie wiadomości i rozmowy polityczne.”

Wojciech Cejrowski (1964) polski dziennikarz i podróżnik

Źródło: Czas radykałów, naszdziennik.pl, 14 kwietnia 2012 http://naszdziennik.pl/index.php?dat=20120414&typ=my&id=my07.txt

O domu , O czasie

„OK, Raúla czas się skończył, w pewnym momencie zagalopował się, ale wydaje mi się, że każdy trener na jego miejscu gdzieś by tam zaczął popełniać błędy. Przez trzydzieści lat, nie mieliśmy medalu, wyobrażasz to sobie? Przez trzydzieści lat, jeździliśmy na imprezy, nie przywożąc z nich nic! A teraz wyjazd na finał Ligi Światowej i zajęcie w nim trzeciego, czy czwartego miejsca, jest odbierane jako w ogóle dno! Piąte miejsca na olimpiadzie – dno! Z całym szacunkiem, bo uwielbiam piłkę nożną, wyobrażasz sobie polskich piłkarzy, którzy na mistrzostwach świata zajmują drugie miejsce? (…) I są wicemistrzami? My nimi byliśmy i na pewno duży wkład miał w to Raúl.”

Łukasz Kadziewicz (1980) siatkarz polski

Źródło: Kulisy Sportu (zapis wywiadu w serwisie YouTube). http://www.youtube.com/watch?v=kDEQ9E5YIx4&feature=mh_lolz&list=PL67A2999A04310D4B

O sporcie , O czasie

„Kino – mówił w tym samym wywiadzie – wykształciło się gdzieś pod koniec lat sześćdziesiątych w kierunku bardzo minimalistycznego grania, nawet niedogrywania, takiego bycia. To kino, które zaczęło się od bardzo teatralnych przedsięwzięć, różne gesty lat dwudziestych, modulacje głosu. Jeśli się przyjrzeć historii kina pod względem konstrukcji aktorskich, to widzi się drogę od udawania, absolutnie sztucznego, symbolicznych, wymyślonych gestów, do absolutnej naturalności i prawie że niedogrania.”

Jurek Bogajewicz (1949) polski reżyser, scenarzysta i aktor

Źródło: wywiad Jacka Mateckiego i Agnieszki Passendorfer, „Cinema Polska” 10/1996

O historii