Cytaty na temat gdzieś
strona 2

Wojciech Mann Fotografia
Anna Onichimowska Fotografia
Elizabeth Taylor Fotografia
Pindar Fotografia
Józef Cepil Fotografia

„Lepper kazał nam wpuszczać sobie atlasy w koszty prowadzenia biura. Do dziś gdzieś te książki się walają.”

Józef Cepil (1960) inżynier rolnik, polski polityk

o obowiązku kupowania przez posłów Samoobrony książek Andrzeja Leppera.
Źródło: Koniec Samoobrony, wprost.pl, 41/207 http://www.wprost.pl/ar/115262/Koniec-Samoobrony/?O=115262&pg=1

Raúl Lozano Fotografia
János Háy Fotografia

„Nie wiem, czy prawdziwy Bóg też jest tak bezradny i dlatego tyle zamętu jest na świecie, czy tylko zapomniał o nas i gdzieś daleko od nas po drugiej stronie kosmosu drapie się po brzuchu.”

János Háy (1960)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Warszawa, 30 kwietnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zrozumieci.htm

Keanu Reeves Fotografia
Nicole Kidman Fotografia

„O innowacjach w Polsce mówi się bardzo dużo, ale przedsiębiorstwa nastawiają się raczej na absorpcję technologii, która została już gdzieś”

Olga Malinkiewicz (1982) Polska fizyk

Źródło: Olga Malinkiewicz. Dzięki niej będziemy świadkami rewolucji w fotowoltaice http://gramwzielone.pl/energia-sloneczna/11888/olga-malinkiewicz-dzieki-niej-bedziemy-swiadkami-rewolucji-w-fotowoltaice, gramwzielone. pl, 18 lipca 2014

Efraín Huerta Fotografia

„Marek Magiera: Działa ci mikrofon, Tomek?
Tomasz Wójtowicz: Tak (śmiech).
Marek Magiera: Bo tak się zastanawiam, dlaczego nic nie mówisz. Zapatrzyłeś się gdzieś widocznie.”

Marek Magiera (1978)

uszczypliwy komentarz Magiery po dłuższym milczeniu Wójtowicza
Źródło: półfinał OrlenLigi 2014-2015 Fakro Muszyna - Trefl Sopot, ipla.tv http://www.ipla.tv/Polski-cukier-muszynianka-muszyna-pge-atom-trefl-s/vod-6246655

Maria Seweryn Fotografia
Bert Hellinger Fotografia

„Kto ufa życiu, nie wypatruje gdzieś daleko tego, co jest za rogiem.”

Bert Hellinger (1925–2019) niemiecki psychoterapeuta

Źródło: Sumienie miał czyste, przekład Zenona Mazurczaka

Artur Andrus Fotografia

„Jeśli chcecie gdzieś przenosić, to w Bieszczady,
Bo to idealne miejsce dla stolicy.”

Artur Andrus (1971) polski dziennikarz i poeta

Źródło: Jeśli chcecie gdzieś przenosić, to w Bieszczady

Federico Moccia Fotografia

„Ta sama godzina, to samo miasto, tyle, że gdzieś dalej.”

Wybacz, ale będę ci mówiła skarbie

Layne Staley Fotografia

„Jeśli masz doświadczać cierpienia tutaj, to masz go doświadczać także gdzieś indziej.”

Layne Staley (1967–2002) amerykański muzyk rockowy, wokalista

Źródło: Jon Wiederhorn, Alice in Chains, to Hell and Back: Rolling Stone’s 1996 Feature http://www.rollingstone.com/music/news/alice-in-chains-to-hell-and-back-rolling-stones-1996-feature-20110405

Antoni Lange Fotografia

„Mogą na innych gdzieś planetach przebywać istoty tyle od nas doskonalsze, że w stosunku do nas są jak bogowie. Takimi istotami zdali mi się ci ludzie, którzy mnie otaczali.”

Antoni Lange (1862–1929) polski poeta, dramatopisarz i powieściopisarz okresu Młodej Polski, także poliglota i tłumacz

Cytaty z utworów prozatorskich, Miranda (powieść)

Rahim Fotografia
Brad Pitt Fotografia
Stanisław Lem Fotografia
Danny Boyle Fotografia
Stefan Wyszyński Fotografia
Jerome David Salinger Fotografia
Erich Maria Remarque Fotografia

„Możliwe, że praca nie jest rzeczą przyjemną, ale rano trzeba przecież gdzieś pójść.”

Janina Ipohorska (1914–1981)

Źródło: „Problemy. Miesięcznik popularno-naukowy”, wydania 1–6, Instytut Prasy Czytelnik, 1960, s. 424.

Tomasz Kot Fotografia
Przemysław Wojcieszek Fotografia
Władimir Żyrinowski Fotografia

„To będzie dla nas wielka hańba, jeśli gdzieś pojawią się portrety Stalina, który był najstraszniejszym przestępcą. Takiego zbrodniarza nigdy nie było na świecie.”

Władimir Żyrinowski (1946–2022) polityk rosyjski

reakcja na zamiar mera Moskwy, by w stolicy Rosji z okazji rocznicy zwycięstwa nad nazizmem ustawić tablice gloryfikujące Józefa Stalina.

Wiesław Myśliwski Fotografia
Dariusz Suska Fotografia
Krystyna Feldman Fotografia
Katarzyna Nosowska Fotografia

„Lęku pręcik, gdzieś za mostkiem, przy aorcie
żarzy się bez przerwy…
Jak w żarówce mały drutu zawijasek
Co wiązkę światła sączy…”

Katarzyna Nosowska (1971) polska piosenkarka rockowa

Utwór: Odrobina dyskomfortu, z płyty UniSexBlues
Cytaty utworów

Miguel Ángel Asturias Fotografia

„Gdy powiemy Bogu, gdy powiemy naszym synom, żonom, samym sobie w końcu: „Słuchajcie Amerykanie, gdzieś w Ameryce jest naród, który się właśnie obudził””

Miguel Ángel Asturias (1899–1974) gwatemalski pisarz i poeta

wszyscy wykrzykną BOLIWIA!
Źródło: Carta a mis amigos de America; cyt. za Marcin Kula, Anatomia rewolucji narodowej (Boliwia w XX wieku), Wydawnictwo Leopoldinum, Wrocław 1999, s. 55.

Leszek Kołakowski Fotografia
Roman Polko Fotografia

„Jestem negatywnie zaskoczony tym, że bin Laden znajdował się w Pakistanie. Rozumiem, ze mógł się tam ukrywać, ale gdzieś w górach, gdzie władze pakistańskie nie mają nad tym kontroli. Teraz jednak pojawia się pytanie: ile lat Pakistan udzielał wsparcia i bezpiecznego schronienia bin Ladenowi”

Roman Polko (1962) polski generał

Źródło: Gen. Polko: „Teraz pojawia się pytanie: ile lat Pakistan wspierał ben Ladena?” http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,9528248,Gen__Polko___Teraz_pojawia_sie_pytanie__ile_lat_Pakistan.html, gazeta.pl, 2 maja 2011.

Brian Molko Fotografia
Bartosz Arłukowicz Fotografia
José Luis Sampedro Fotografia

„Przed laty usłyszałem gdzieś formułę, która bardzo mi odpowiada, że wszystkie wybryki natury są naturalne. Skoro coś istnieje, należy mu się szacunek.”

José Luis Sampedro (1917–2013)

Źródło: Aleksandra Lipczak, Nadchodzi nowy, lepszy świat, wyborcza.pl, 18 kwietnia 2012 http://wyborcza.pl/magazyn/1,126176,11567387,Nadchodzi_nowy__lepszy_swiat.html

Henning Mankell Fotografia

„Jej narzeczony był ogromnym mężczyzną – taki miś olbrzymiego wzrostu, barczysty i potężny, ale odnoszący się do niej z ogromną subtelnością. Tę delikatną dziewczynę gorąco pokochał. Kiedyś stali oboje razem. Zaczęło się bombardowanie. Ona się wyrwała, zaczęła uciekać i została trafiona – na jego oczach. Jakiś podmuch zdarł z niej całe ubranie. W szpitalu na Mokotowskiej w kostnicy, wśród kilkunastu trupów, zobaczyłyśmy jej ciało. Leżała tylko w białej koszulce, całej we krwi. To było wzruszające i wstrząsające. Jej narzeczony chciał koniecznie zrobić dla niej trumnę. Trumien już od dawna nie było, większość wydobytych spod gruzów zwłok po prostu zakopywano w ziemi. Ale on zdobył jakieś deski, zbił proste pudło i gdzieś za ulicą Wiejską mieliśmy ją pochować. Trzeba było iść dość daleko, przejść przez cały Plac Trzech Krzyży, w okolicy Instytutu Głuchoniemych. (Wtedy to zobaczyłam zniszczoną moją szkołę Królowej Jadwigi). Narzeczony Wandzi sam wykopał grób, złożył ją do „trumny”, szlochał jak dziecko, a jego łzy padały na ciało Wandzi. Ponieważ co chwilę był nalot, chcieliśmy jak najszybciej zakończyć ten pogrzeb. Tymczasem on ukląkł, złożył całe dłonie jak przy pacierzu i modlił się serdecznie. Wandzia leżała słodko uśmiechnięta, spokojna, uroczo dziecinna, drobniutka w tej swojej koszulce, prawie naga, calutka we krwi. Była jak polski sztandar: biała koszulka i czerwona krew… Nie było księdza, więc my prowadziłyśmy modlitwy – jej narzeczony modlitwę. Potem nakrył swą skrzynkę jakąś deską, rzuciliśmy troszkę ziemi, on sam grób zakopał, usypał kopczyk i postawił krzyż, który wystrugał z odpowiadał. Gdy skończyłyśmy się modlić, on jeszcze zaczął „Pod Twoją obronę” i gdy łkającym głosem mówił, wszyscy płakaliśmy i tak łkając kończyliśmy patyków. Było coś wstrząsającego w żałobie tego olbrzymiego mężczyzny. A myśmy stały, jak zawsze zdumione, że jeszcze żyjemy. Inni odchodzą, a my zostajemy, nawet żadna z nas nie jest ranna.”

Maria Okońska (1920–2013)

Źródło: Maria Okońska Wspomnienie z Powstania Warszawskiego, op. cit., s. 124–125.

Rozalia Celakówna Fotografia

„Dokąd pójdziemy drogą pod wiatr – my z XX wieku?
Kto pomoże znaleźć gdzieś ślad
Uczuć człowieka w człowieku.”

Janusz Kondratowicz (1940–2014) polski poeta, satyryk

Źródło: piosenka My – z XX wieku z repertuaru Czerwonych Gitar

Ewelina Kopic Fotografia
Sohrab Sepehri Fotografia

„Nie mąćmy wody:
może gdzieś w dole gołąb ją pije
lub w odległym zakątku sikorka myje skrzydła
lub gdzieś w wiosce dzban się napełnia.”

Sohrab Sepehri (1928–1980)

Źródło: Woda, tłum. Albert Kwiatkowski; cyt. za literaturaperska.com http://www.literaturaperska.com/sepehri/sepehri3.html

Bronisław Maj Fotografia

„zapamiętaj –
może już jutro będziemy
całkiem gdzieś indziej.”

Bronisław Maj (1953) polski poeta

Źródło: Ujrzane przelotnie

Janusz Korwin-Mikke Fotografia
Daniel Beauvois Fotografia
Albert Szent-Györgyi Fotografia
Sun Myung Moon Fotografia
Dorota Masłowska Fotografia
Sufjan Stevens Fotografia

„Internet to tylko duża komora plotek – dlatego jest tak fascynujący i zabawny. To wspaniała platforma dla powierzchownej komunikacji. Czuję, że Internet powinien zostać w jakiś sposób rozbrojony. Istnieje potrzeba filozoficznego podważenia. Bierzemy go zbyt poważnie i dosłownie. Dla odniesienia idziemy do Wikipedii, która pełna jest nieścisłości i dezinformacji. Jest to pewien rodzaj piękna – wszystko jest wytworem wyobraźni; nie jest rzeczywistością w ogóle. Ktoś mówił mi, że jest tam wideo Steve Gadda, albo jakiegoś innego perkusisty na YouTube. To było najbardziej błahe nagranie, ale w ciągu dwóch czy trzech komentarzy dwaj mężczyźni kłócą się kto był najlepszym perkusistą na świecie i planują między sobą miejsce spotkania i walki. To było pełne przekleństwa. Wydaje się dziwne, jak szybko dostajesz wiadomość od tego do tego. To co kultywuje Internet, jest szaleńcze i bardzo dziwne. Myślę, że to nie jest zdrowe. Powinni zakazać zamieszczania komentarzy! To koszmarna sprawa gdzieś wejść, żeby uzyskać informacje albo kupić bilety i wszędzie napotykać przekleństwa. Przypuszczam, że to jest jak z graffiti w stoisku łazienkowym: chcesz po prostu się odlać i utykasz patrząc na bluźnierstwa na ścianie albo brutalnie dobitne rysunki.”

Źródło: „Drowned In Sound”, 1 grudnia 2011 http://www.interviewmagazine.com/blogs/music/2009-12-01/sufjan-stevens-bqe/

„Czytam, więc jestem człowiekiem. Bo nawet jeżeli gdzieś nie możesz być, to czytając, tam jesteś.”

Źródło: Urszula Krutul, Całe życie czytałem, „Gazeta Współczesna” nr 102, 28 maja 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/140042.html

Joanna Kaczor Fotografia
Feliks Koneczny Fotografia

„Komedie i śmieszność na scenie przychodzą mi dosyć łatwo. Może jest to gdzieś w mojej naturze? Czasami wieczorna farsa rzeczywiście nie współgra z moim samopoczuciem, ale przychodzi godzina 19, trzeba się skupić, wyjść do publiczności i zagrać.”

Źródło: Stefan Drajewski, Lubię silnych reżyserów, „Polska Gazeta Wielkopolska” nr 33, 9 lutego, 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/132696.html

Fisz Fotografia
Henry Louis Mencken Fotografia

„Purytanizm jest straszną obawą, że gdzieś ktoś mógłby być szczęśliwy”

Henry Louis Mencken (1880–1956)

Źródło: Wielka księga mądrości, wybór Jacek i Tomasz Ilga

Jakub Wolny Fotografia
Anna Kamieńska Fotografia
Grubson Fotografia

„Gdzieś na szczycie góry
wszyscy razem spotkamy się.”

Grubson (1986) polski raper

O.R.S.
Źródło: Na szczycie

Edyta Bartosiewicz Fotografia
Thomas Woodrow Wilson Fotografia
Andrzej Grabarczyk Fotografia

„Gdy zawaliłem studia, zastanawiałem się, co robić dalej. Może pójść na biologię, może na ochronę wód? Nawet na Uniwersytet Śląski składałem papiery. Aż tu ojciec, pamiętając moje parateatralne działania ze szkoły, mówi: „A może byś do szkoły teatralnej poszedł”. „Czy ja wiem? Nie wiem”. „To chodź do teatru”. I tak zostałem adeptem w Teatrze Nowym w Zabrzu. Pół roku w nim byłem. Prześliznąłem się przez jedną sztukę Różewicza. Wyszedłem na scenę i właściwie nic poza tym. Jednak wyszedłem po raz pierwszy na prawdziwe, zawodowe deski. I pomyślałem: „No dobrze, może spróbuję”. Tato wymyślił cały repertuar na egzaminy, przygotował mnie do nich i zdałem. A jak już zdałem, to nadal nie wiedziałem, czy to faktycznie jest to. Na szczęście miałem takich profesorów, od których nie dało się już odejść. Aczkolwiek Tadeusz Łomnicki, który był opiekunem naszego roku, zawsze nam mówił: „Słuchajcie, jest tyle zawodów na «a»: a murarz, a piekarz, a… Jak ktoś nie chce być aktorem, to niech da sobie spokój”. Razem z Łomnickim uczyła nas cała plejada wspaniałych aktorów. Byłoby więc nietaktem nie przykładać się do pracy. I w końcu gdzieś na drugim roku zrozumiałem, że chcę być aktorem. Musiałem jednak popracować nad wymową. Troszkę przeszkadzała mi śląska gwara. Pani od dykcji mówiła: „Andrzej, popracuj, popracuj, bo zaciągasz.””

Andrzej Grabarczyk (1953) aktor polski

Z tym zaciąganiem miałem jeszcze problem przez jakieś trzy lata po ukończeniu studiów.
Źródło: Danuta Lubina-Cipińska, Wincenty i Andrzej Grabarczykowie. Ode mnie wziął miłość do teatru, „Śląsk” 7/04 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/odemnie.htm

Popek Fotografia
Julia Kamińska Fotografia
Till Lindemann Fotografia

„(…) mój debiut, spektakl „Wschody i Zachody Miasta” pojawił się na antenie gdzieś o godzinie 23.48, więc mało kto go zauważył.”

Jacek Głomb (1965)

Źródło: Wywiad http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=57573

Frances Hodgson Burnett Fotografia
Donald Tusk Fotografia

„Polskość jako zadany temat… Wydawałoby się: tylko usiąść i pisać. A tu pustka, tylko gdzieś w oddali przetaczają się husarie i ułani, powstańcy i marszałkowie, majaczą. (…) Jak wyzwolić się z tych stereotypów, które towarzyszą nam niemal od urodzenia, wzmacniane literaturą, historią, powszechnymi resentymentami? Co pozostanie z polskości, gdy odejmiemy od niej cały ten wzniosło – ponuro – śmieszny teatr niespełnionych marzeń i nieuzasadnionych rojeń? 'Polskość to nienormalność' – takie skojarzenie narzuca mi się z bolesną uporczywością, kiedy tylko dotykam tego niechcianego tematu. Polskość wywołuje u mnie niezmiennie odruch buntu: historia, geografia, pech dziejowy i Bóg wie co jeszcze wrzuciły na moje barki brzemię, którego nie mam specjalnej ochoty dźwigać, a zrzucić nie potrafię (nie chcę mimo wszystko?), wypaliły znamię i każą je z dumą obnosić. Więc staję się nienormalny, wypełniony do granic polskością, i tam, gdzie inni mówią człowiek, ja mówię Polak; gdzie inni mówią kultura, cywilizacja i pieniądz, ja krzyczę Bóg, Honor i Ojczyzna (wszystko koniecznie dużą literą); kiedy inni budują, kochają się i umierają, my walczymy, powstajemy i giniemy. I tylko w krótkich chwilach przerwy rozważamy nasz narodowy etos odrobinę krytyczniej, czytamy Brzozowskiego i Gombrowicza, stajemy się normalniejsi.”

Donald Tusk (1957) polski polityk

Źródło: Polak rozłamany, „Znak”, listopad-grudzień 1987 http://www.miesiecznik.znak.com.pl/archiwumcyfrowe/80s/1987/390-391.pdf, s. 191.

Till Lindemann Fotografia
Jadwiga Staniszkis Fotografia

„Z jednej strony ktoś bardzo sprytny (…), a jednocześnie trochę to był dla mnie taki niezbyt rozgarnięty facet, który nie potrafi słuchać, bez przerwy gdzieś znika i rozmawia nie wiadomo z kim.”

Jadwiga Staniszkis (1942) polska socjolog i publicystka

o Lechu Wałęsie.
Źródło: Życie umysłowe i uczuciowe. Z Jadwigą Staniszkis rozmawia Cezary Michalski, Warszawa 2010.

Laura Samojłowicz Fotografia
Jarosław Modzelewski Fotografia
Stefan Chwin Fotografia
Feliks Koneczny Fotografia
Ryszard Horowitz Fotografia
Douglas Adams Fotografia

„'Herbatniki'
Wydarzyło się to faktycznej osobie, a jestem nią ja. Chciałem złapać pociąg. Było to w kwietniu 1976 roku, w Cambridge w Wielkiej Brytanii. Zostało jeszcze trochę czasu do odjazdu pociągu. Poszedłem po gazetę, by porozwiązywać krzyżówkę, po kawę i paczkę herbatników. Usiadłem przy stoliku. Opiszę wam scenerię – jest niezwykle ważne, abyście bardzo wyraźnie ją ujrzeli. A więc tu mamy stolik, tu gazetę, filiżankę z kawą, herbatniki. Naprzeciwko mnie siedzi mężczyzna, całkiem przeciętny gość w biznesowym garniturze, z teczką. Nic nie wskazywało na to, aby miał zrobić cokolwiek dziwnego. A jednak zrobił: nagle pochylił się do przodu, wziął do ręki herbatniki, rozerwał opakowanie, wyjął jednego i zjadł.
Muszę powiedzieć, że z takiego typu rzeczami my Brytyjczycy bardzo źle sobie radzimy. W naszej historii, naszym wychowaniu, naszej edukacji nie ma nic, co uczyłoby nas, jak zachować się w stosunku do kogoś, kto w biały dzień kradnie nam herbatniki. Wiadomo, co by się stało, gdyby rzecz miała miejsce na dworcu South Central w Los Angeles. Natychmiast rozpoczęłaby się strzelanina, zjawiłyby się helikoptery, CNN, rozumiecie… w końcu zrobiłem to, co zrobiłby każdy czerwonokrwisty Brytyjczyk: zignorowałem wydarzenie. Gapiłem się w gazetę, wziąłem łyk kawy, próbowałem zrozumieć artykuł, w tekst którego się wpatrywałem, nie byłem jednak w stanie nic pojąć, z wyjątkiem powtarzania w myśli: „Co mam robić?”.
W końcu uznałem: „Trudno, muszę coś zrobić”. Próbując z całych sił nie zauważać, że w tajemniczy sposób paczka została otwarta, wyjąłem herbatnik. Pomyślałem sobie: „To go uspokoi”. Nie uspokoiło, bowiem po chwili powtórzył to, co przedtem. Wziął następny herbatnik. Ponieważ za pierwszym razem nic nie powiedziałem, za drugim jakby trudniej było podnieść temat: „Przepraszam bardzo, trudno tego nie zauważyć, ale…”. Nic by to nie dało.
Zjedliśmy całą paczkę. Było w niej co prawda tylko osiem herbatników, ale sprawa zdawała się trwać wieczność. On brał herbatnik, ja brałem herbatnik, on brał herbatnik. Kiedy skończył, wstał i odszedł. Wymieniliśmy pełne znaczenia spojrzenia, po czym poszedł sobie, ja zaś głęboko odetchnąłem i opadłem ciężko na oparcie krzesła.
Wkrótce podstawiono pociąg, dopiłem kawę, wstałem i podniosłem gazetę, pod którą leżały moje herbatniki. Tym, co szczególnie lubię w tej opowieści, jest wrażenie, że gdzieś po Anglii przez ostatnie ćwierć wieku krąży całkowicie przeciętny facet, który ma do opowiedzenia identyczną historię – tyle tylko, że brakuje jej puenty.”

Douglas Adams (1952–2001) brytyjski pisarz

z przemowy do pracowników Embedded Systems, 2001

Doda Fotografia

„Uwielbiam Britney Spears i nie wstydzę się tego. Środowisko rockandrollowe może mnie zlinczować. Mam to gdzieś.”

Doda (1984) polska piosenkarka (Doda; Doda Elektroda)

Źródło: „Glamour”, lipiec 2007

Tom Waits Fotografia
Michaił Kałasznikow Fotografia
Kacper Kuszewski Fotografia

„Dzień się skończył,
zwinął w rulon swój plakat
i postawił gdzieś w kącie wszechświata –
Przyszedł zmierz
z wiadrem
klejem
i pędzlem takim jak trzeba
i nalepił
nowy afisz
na kiosku nieba.”

Źródło: Noc, albo Dla zakochanych, „Życie Literackie” nr 4, 27 stycznia 1957, s. 7 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14847

Thomas Moore Fotografia
Michał Winiarski (siatkarz) Fotografia

„Nic tak bardziej nie smakuje, jak takie zwycięstwo, gdzie można powiedzieć, już byliśmy… powiem brzydko, w gównie, a teraz jesteśmy już zwycięscy.”

Michał Winiarski (siatkarz) (1983) siatkarz polski

o meczu Polska – Włochy (3:2) na PŚ 2011 w Japonii.
Źródło: Polska - Wlochy 3:2, PGE Skra Bełchatów – informacje http://www.youtube.com/watch?v=pXqW66D6jhM&feature=related

„Nie jest dobrze być bardzo kochanym w tak młodym wieku, tak wcześnie. To rodzi złe przyzwyczajenie. Wydaje się, że tak już być musi. Wydaje się, że to gdzieś powinno istnieć, że można to odnaleźć. Liczy się na to. Wpatruje się, ma nadzieję, czeka. Miłość macierzyńska to obietnica, którą życie nam daje u progu i której nie dotrzymuje nigdy. I z tym niedosytem pozostać trzeba do końca życia. Ilekroć kobieta bierze nas w ramiona i przyciska do serca, są to tylko kondolencje. Zawsze powracamy na grób matki, by wyć nad nim jak opuszczony pies. Już nigdy, już nigdy, już nigdy. Wspaniałe ramiona otaczają szyję, najsłodsze wargi szepcą o miłości, ale już się wie. Kiedy znów przychodzi pragnienie, można się miotać na wszystkie strony – nie ma już studzien, są tylko miraże. O pierwszym przebłysku świtu przeprowadziło się gruntowne studia nad miłością i dokumentację nosi się ze sobą. Wszędzie dokąd pójdziemy, nosimy w sobie truciznę porównań i czas mija na oczekiwaniu tego, co już kiedyś otrzymaliśmy. Nie twierdzę, że należałoby zabraniać matkom zbytniej miłości do dzieci. Mówię tylko, że lepiej jest, kiedy matki mają jeszcze kogoś do kochania. Gdyby moja matka miała kochanka, nie umierałbym przez całe życie z pragnienia przy każdym źródle. Na moje nieszczęście znam się na prawdziwych diamentach.”

Romain Gary (1914–1980) francuski pisarz i dyplomata

Obietnica poranka