Cytaty na temat zapach (96 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Dalszą pozycją w jego arsenale był zapach wzbudzający litość, skuteczny na kobiety w średnim i podeszłym wieku. Trącił rozwodnionym mlekiem i czystym białym drewnem. Grenouille – nawet jeżeli zjawiał się nieogolony, z ponurą miną i w wierzchnim okryciu – sprawiał wówczas zabiedzonego, bledziutkiego chłopaczka w postrzępionej kurtce, któremu koniecznie trzeba pomóc. Przekupki na rynku, poruszone tym zapachem, wtykały mu orzechy i suszone gruszki, ponieważ wydawał im się wygłodzony i bezradny. Rzeźniczka zaś, skądinąd kawał jędzy, pozwalała mu wybierać stare cuchnące ochłapy mięsa i kości i zabierać to sobie gratis, ponieważ ów zapach niewinności wzruszał jej macierzyńskie serce.”

Patrick Süskind książka Pachnidło

Perfume: The Story of a Murderer

O kobietach , Serce , O wieku

„Cały ten chat, te gadu-gadu, te wszystkie kontakty międzyludzkie internetem, to iluzja. Nie nawiązują się więzi, nie widać człowieka całego. Naturalnie mogę pokazać się taka, jaka nie jestem – wyidealizowana albo zafałszowana, i to właśnie jest pułapką, bo nie oceniają mnie naprawdę. Nie lubią mnie takiej, jaka jestem. Rozumiesz to…? W tym, kogo poznajemy ma znaczenie wszystko. Wygląd, tembr głosu, modulacja, spojrzenie, zapach, gestykulacja, zacinanie się… Tego w internecie nie ma. Jesteśmy tam papierowi. Sztuczni.”

Małgorzata Kalicińska (1956) polska powieściopisarka

Cykl Rozlewisko, Dom nad rozlewiskiem
Źródło: rozdział 4, Szpadle, cement, bałagan i ciepłe maile

O wyglądzie

„Czy naprawdę pytasz jaki powód skłaniał Pitagorasa do niejedzenia mięsa? Zastanawiam się raczej przez jaki przypadek oraz w jakim stanie świadomości musiał być pierwszy człowiek, który swoimi ustami posmakował rozlanej krwi i wbił swoje zęby w mięso nieżywego stworzenia, zastawił stoły martwymi, cuchnącymi ciałami i miał czelność nazwać jedzeniem i pożywieniem części, które jeszcze chwilę wcześniej krzyczały i płakały, poruszały się i żyły. Jak oczy mogły znieść widok rzezi, gdy podrzynane były gardła i zdzierana skóra, a kończyny odrywano od kończyn. Jak jego nos wytrzymać mógł ten zapach? Jak to się stało, że nieczystości nie odebrały mu smaku, gdy ten miał kontakt z ranami, wysysając ich soki oraz serum ze śmiertelnych ran? I z pewnością nie są to lwy czy wilki, które zjadamy w odruchu samoobrony – wręcz przeciwnie – ignorujemy to i zarzynamy niewinne, oswojone istoty, które nie posiadają żądeł ani kłów, którymi mogłyby nas zranić. Z powodu kawałka mięsa pozbawiamy ich słońca, światła, całej życiowej ewolucji, do której mają prawo poprzez narodziny oraz życie.”

Plutarch (46–127) pisarz antyczny

O życiu , O jedzeniu , O narodzinach , O płaczu

„Rewolucja kubańska miała zapach cukru i rumu. Rewolucja chilijska będzie miała smak placka z mięsem i czerwonego wina.”

Salvador Allende (1908–1973) chilijski polityk

Źródło: Kazimierz Kozub, Politycy z pierwszych stron gazet, wyd. Iskry, Warszawa 1976, s. 12.

„Zdobyta wolność ma zapach prochu.”

Antoni Regulski

O wolności

„Bywa, że w konfesjonale penitenci skarżą się na to, iż są zaniedbywani seksualnie przez partnerów. (…) Nie istnieje żadne przykazanie usprawiedliwiające „anoreksję erotyczną”. Źródłem pożądania seksualnego jest świat wewnętrzny, jego siłą jest wyobraźnia, jego celem rozkosz. (…) Jako ksiądz mogę polecić lekturę Pieśni nad pieśniami. Pokazuje ona, jak twórczo wykorzystać zapach, liryczne słowa, taniec czy randki na „warsztatach we dwoje”. Na pożegnanie i na „zachętę” przytaczam słowa: „Jedzcież przyjaciele, pijcie, upajajcie się (miłością), najdrożsi!””

Jacek Prusak (1971) polski jezuita, dziennikarz

(Pnp 5,1). Reszta jest waszą sprawą i nie mieszajcie do tego Boga, tylko Mu zawierzcie.
Źródło: kobieta.gazeta.pl, 8 sierpnia 2007 http://kobieta.gazeta.pl/kobieta/1,107880,4373444.html

O kobietach , O Bogu , O świecie , O piciu

„Każdy początek ma w sobie smak odrodzenia, każdy koniec zaś roztacza zapach śmierci.”

Amos Oz (1939–2018) pisarz izraelski

Źródło: Spokój doskonały

O śmierci

„Nigdy tam nie byłam. Ale dotknęłam
tego delikatnie pozłacanego piasku,
tej pijanej, oceanicznej roślinności.(…)
Zgaduję popołudnie, lasy na drugim brzegu,
szafranowy pierścień nad zielenią
nieomal pływającą i czarną,
rzeki bez mgły, wody z bezkresnymi
tajemnicami, błoto moich kroków,
zapach życia, patrzenie znów w słońce
jak w dostojnego i silnego boga (…).
Życie mieści się we wgłębieniu pomiędzy wydmami
i odchodzą rozpraszając się zmysły
ponieważ już tylko proszą o zapach: ten morski,
ten, który przysyłają nieruchomi bogowie głębin.
Nigdy tam nie byłam. Nigdy nie wrócę z tej Atlantydy.”

Aurora Luque (1962)

Źródło: Wydmy, „Dekada Literacka” 1997, nr 12 (136), tłum. Beata Mirek

O życiu , O Bogu , O tajemnicy , O słońcu

„Młodzieniec taki, posłany w świat, zewnętrznie bogaty, wewnętrznie ubogi, daremnie starał się zamienić skarby wewnętrzne zewnętrznymi; chciał wszystko otrzymać z zewnątrz – podobny starcom, którzy liczą, że zapach młodych dziewcząt doda im sił.”

Arthur Schopenhauer (1788–1860) filozof niemiecki

O świecie

„BJ:' – Michael Jackson jest niebezpieczny
'Dziennikarz:' – Co w Green Dayu jest niebezpiecznego?
'BJ:' – Nasz zapach zapewne.”

Billie Joe Armstrong (1972) amerykański muzyk rockowy

Wywiady

„Każde mieszkanie powinno mieć swój zapach, wtedy dopiero jest naprawdę mieszkaniem.”

Krystyna Siesicka (1928–2015) polska prozaik, autorka utworów dla młodzieży

Zapach rumianku, Kasia

„Świat przenika błogość, która przenika i sama jest przenikana. Tak jak zapach kwiatu zależy od kwiatu, i bez kwiatu jest niemożliwy, podobnie bez formy itd. nie można by było dostrzec błogości.(…) A zatem cały świat jest spontanicznie doskonały, ponieważ spontaniczna doskonałość jest jego naturą. Kiedy umysł znajduje się w oczyszczonym stanie, jego esencją jest również nirwana.”

Budda Siakjamuni (-563–-483 p. n. e.)

Tantry, Hevajra Tantra

O świecie , O naturze

„Szukałem atrakcyjnej kobiety o silnym charakterze, roztaczającą wokół siebie aurę zmysłowości i wdzięku. Kierując się tymi kryteriami wybrałem aktorkę, która jest przede wszystkim prawdziwą kobietą, Kasię Smutniak; jest ona bardzo nowoczesną kobietą o niepowtarzalnym stylu, a jednocześnie bez trudu przychodzi jej okazywanie tej specyficznej wrażliwości, którą miałem na myśli tworząc zapach „Idole d’Armani.””

Giorgio Armani (1934) włoski projektant mody

o Kasi Smutniak, która została twarzą perfum „Idole d’Armani”.
Źródło: Wywiad http://stylio.pl/styliowirowka-wywiad-z-giorgio-armani

O kobietach , O myślach , O charakterze , O myśleniu

„Powąchał zapach szczęścia, piękna woń, jak rzepaku na wiosnę, jak rzepaku w maju – teraz jest wyczuwalna na Stadionie Narodowym.”

Tomasz Zimoch (1957)

na meczu Polska – Rosja podczas Euro 2012 po wyrównującym golu Jakuba Błaszczykowskiego.
Źródło: Polskie Radio https://www.polskieradio.pl/114/1985/Artykul/623364,Polska-Rosja-11

O wiośnie

„Kiedy oglądam ludzi, zwierzęta, rzeczy, pejzaże, zwracam uwagę na fakturę, zapach, kształt. Lubię dotknąć każde rzeczy. Mniej przeżywam to intelektualnie, bardziej zewnętrznie, fizycznie.”

Eustachy Rylski (1944) polski prozaik, dramaturg, scenarzysta

Źródło: Polska z odrąbanym łbem, „Przekrój” 2006, nr 5.

O ludziach , O zwierzętach

„Natura jest dla mnie sprawą przestrzeni, pewnej konsystencji świata – to ziemia i powietrze, chmury, ogień i woda; to ciągłe przekształcanie się przyrody. człowiek pragnie otworzyć oczy dla słońca i nieba, wdychać zapach ziemi. Bo właśnie Natura daje nam uczucie, że istniejemy. Sądziłem, że w naturalności jest złoże, które może uczynić moją sztukę żywą. Dlatego w obrazach starałem się pokazać przede wszystkim człowieka. Człowieka obnażonego, bez atrybutów kultury czy cywilizacji: kobietę i mężczyznę w ich odwiecznych gestach. Poprzez erotykę pragnąłem ukazać, jak silnie człowiek pożąda natury i że jest ona dobra.”

Jan Dobkowski (1942) polski malarz

Źródło: „Przegląd Powszechny” 1986, cyt. za: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_dobkowski_jan

O kobietach , O emocjach , O naturze , O wodzie

„Wiersze moje jak kwiatki krótki zapach ślą,
jak kwiaty tracą płatki.
Na wielkich, samotnych polach Waterloo
zerwane kwiatki…”

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska (1891–1945) poetka polska

Źródło: Kwiatki z Waterloo

O zerwaniu , O Kwiatach

„Każdą podróż staram się maksymalnie wykorzystywać. Raczej rzadko myślę o ludziach, którzy tworzyli rozkład czy projektowali pojazdy. Wolę poznawać ludzi i obserwować, co dzieje się po drodze. Zwracam uwagę na każdy dźwięk czy zapach. Staram się być bacznym obserwatorem.”

Igor Przybylski (1974)

Źródło: Ewa Łączyńska-Widz, Kolej to dla mnie środowisko naturalne http://www.obieg.pl/felieton/25276, obieg.pl, 6 czerwca 2012.

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Wmawiano we mnie, że świat jest z tęcz, mężczyzna szczytem rozumu, dom świątynią, miłość wiecznością. Okazało się, że świat jest z piasku i sośniny, mężczyzna istotą pełną kaprysów, humorów i zacofania, dom placem sprzeczek i plotek, a miłość perfumą złego gatunku, która się ulatnia, zanim się jej zapach pozna!”

Maria Rodziewiczówna (1864–1944) polska pisarka

Czarny chleb. Opowiadania
Źródło: Znachor, s. 173

O miłości , O świecie , O domu

„Nazajutrz po rannem śniadaniu wyprawiliśmy się na Łopiennik. Było nas siedmiu czy ośmiu, wszyscy jechaliśmy na koniach, ja na kucu huculskim.(…) O zachodzie słońca przyjechaliśmy do samego podnóża tej góry i tam rozłożyliśmy się obozem. Wieczorem nałożono ogromny ogień z drzew szpilkowych i jałowcowych gałęzi, których ożywiający zapach jeszcze dziś mi się przypomina. Noc przepędziliśmy w szałasach, których nam odstąpili owczarze. Nazajutrz, na dobrą godzinę przed świtem, wstaliśmy, a owczarze poprowadzili nas dalszymi, lecz za to nie za bardzo stromymi ścieżkami na sam szczyt Łopiennika.”

Zygmunt Kaczkowski (1825–1896) polski pisarz

o wycieczce na Łopiennik w 1833 roku

O nocy , Koń

„Literaturą zajmują się ludzie, którzy potrafią wyrazić zapach, przywołać muzykę, oddać intensywność kolorów.”

Jerzy Łukosz (1958)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 8 sierpnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/autobiografiaj.htm

O ludziach , O literaturze

„Byłam wegetarianką przez trzynaście lat. Powodem takiej diety było złe samopoczucie po zjedzeniu mięsa.(…) Wciąż bardzo zdrowo się odżywiam, nie tylko w celu trzymania wagi, ale aby dobrze się czuć. Jednak nie miałam dobrych wyników na badaniu krwi. Brakowało mi erytrocytów i lekarz zalecił mi jeść trochę mięsa. Poza tym odkryłam, że podoba mi się jego zapach, kiedy mama przyrządza je w kuchni. To był prawdopodobnie znak, że mój organizm potrzebuje troszkę czerwonego mięsa. Teraz jadam je raz w tygodniu, choć wciąż najbardziej lubię tuńczyka.”

Martina Čufar (1977)

Źródło: Piotr Drożdż, Martina Čufar, „Góry”, nr 3 (130), marzec 2005 http://www.goryonline.com/gory,393,0,0,0,F,news.html

„Tyś jest, cenzuro, wcale nie taka straszna
Nie kazamaty ani krople słonej wody
Co płyną po ciemnych i kamiennych ścianach,
Nie świst pejcza i krwawe zaklęcia
Tylko słońce w firankach, jesionowe biurko,
Wesoło gwiżdże czajnik, kawy domowy zapach
W kątach się rozpiera i słychać wysoki
Perlisty śmiech zażywnej urzędniczki
Która trzyma w ręku zwyczajne nożyczki.”

Adam Zagajewski (1945) poeta polski, eseista, prozaik, tłumacz

Źródło: Mała piosenka o cenzurze

O śmiechu , O słońcu

„Lubię, kiedy jest sobota,
gdy po wszystkich już kłopotach.
Lubię śpiewać, lubię tańczyć,
lubię zapach pomarańczy.”

Bogdan Chorążuk (1934)

Źródło: piosenka „Smak i zapach pomarańczy” z repertuaru Tadeusza Woźniaka

O śpiewie

„Schylony, aż garbaty, gdy tłoczy cię brzemię,
Wdychasz zapach garbarni, czyszcząc sztywny rzemień.”

Mieczysław Braun (1902–1941)

Źródło: Szewc

„W przypadku niektórych osób człowiek czuje, że pod przykrywką nienagannych manier czai się coś nieprzyjemnego. To jak przykry zapach, który się czuje, ale nie można dociec jego pochodzenia.”

Charlotte Link (1963)

Ostatni ślad

„Niewrzęda przy całej swojej czułości dla języka, jego niespodzianek i zapadni, wnikliwie opisuje emigrację nie tylko na obcą ziemię, ale i w obcą mowę.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Autorka: Katarzyna Szumlewicz, STRZASKANY ŚWIAT, „Twórczość” Nr 2/2001.
O Krzysztofie Niewrzędzie

„Urzeka czar nocy
zapalonej oceanem gwiazd
przez okno szeroko otwarte
zapach bzu przenika,
wzrusza szept krajobrazu,
kwiaty podnoszą powieki,
wiatr złe myśli rozwieje,
budzi nowe nadzieje.”

Wanda Gizicka (1925) poetka polska

Źródło: Wiosną z tomiku Skojarzenia

O wiośnie , O myślach , O Kwiatach , O myśleniu

„Spróbuje udawać, że nic się nie zdarzyło, rozpaczliwie szukając normalności, ale na próżno. Wszystko będzie wydawało się nieco inne niż wczoraj. Nie całkowicie inne, tylko troszeczkę. Jedzenie będzie smakowało trochę inaczej. Powietrze będzie miało nieco inny zapach. Kolory ukażą niemal niedostrzegalne odcienie.”

Harlan Coben (1962) amerykański pisarz

Cykl z Myronem Bolitarem, Krótka piłka (1996)
Źródło: rozdział 36

O jedzeniu

„Uwielbiam oddychać tym powietrzem, lubię ten styl życia. Rzym to najpiękniejsze miasto na ziemi, cały świat jest tu w jednym miejscu. A proszę pamiętać, że jako piłkarz byłem niemal wszędzie, więc wiem, co mówię. Lubię ten zapach historii.”

Adam Nawałka (1957) piłkarz i trener polski

o Włoszech.
Źródło: Nawałka: Punktem zwrotnym była praca z kadrą narodową, przegladsportowy.pl, 17 października 2013 http://pilka-nozna.przegladsportowy.pl/Pilka-nozna-Rozmowa-z-Adamem-Nawalka,artykul,184269,2,291.html

O świecie , O historii

„Lucy pachniała zagranicą. Zagranica ma słodkawy zapach kurzu.”

Joanna Szczepkowska (1953) aktorka polska

Kocham Paula McCartneya

„Mogła mi pani o tym powiedzieć wcześniej. Zrezygnowałem z papierosów, ale lubię zapach tytoniu, zapach dymu.”

Mohammad Reza Pahlawi (1919–1980)

gdy Oriana Fallaci spytała, czy może zapalić papierosa.
Źródło: Oriana Fallaci, Wywiad z historią, op. cit., s. 429.

O historii

„Chłonął chciwie woń dekadencji, zapach pierwotny i ostateczny zarazem.”

Tadeusz Żuczkowski (1955)

Torowisko

„Ludzie bowiem mogą zamykać oczy na wielkość, na grozę, na piękno, i mogą zamykać uszy na melodie albo bałamutne słowa. Ale nie mogą uciec przed zapachem. Zapach bowiem jest bratem oddechu. Zapach wnika do ludzkiego wnętrza wraz z oddechem i ludzie nie mogą się przed nim obronić, jeżeli chcą żyć. I zapach idzie prosto do serc i tam w sposób kategoryczny rozstrzyga o skłonności lub pogardzie, odrazie lub ochocie, miłości lub nienawiści. Kto ma władzę nad sercami ludzi.”

Patrick Süskind książka Pachnidło

Pachnidło

O ludziach , Cytaty o pięknie , Serce

„Nie powtarzajmy tylko sloganów.
Co oznacza: odnaleźć siebie.
Konkretnie, takim jakim się jest.
Naucz się chodzić, mówić, poruszać rękami.
Po swojemu, bo to ma być tylko twoje.
Ludzie bowiem mają lepką naturę
i do ciebie też kleją się inni.
A przypomnij sobie zapach zupy w twoim domu.
Nie wstydziłeś się go długo.
Wytarte krzesło, na którym siedziała babcia.
Wykrzywione buty twojego ojca.”

Bogusław Jasiński (1953)

Źródło: ZAsłyszane, wyd. Ethos, ISBN 9788360799055

O ludziach , O butach , O domu , O naturze

„Leży przede mną Twoja fotografia zrobiona zaraz po śmierci. Z przetrąconym już karkiem spoczywasz na kocu, oczy masz zamknięte, usta rozchylone, pełne wargi są ciut blade – czyżbyś spadając przygryzł je sobie pod czarnym kapturem? Twoje piękne dłonie z palcami tak długimi, że zaraz widzi się je przy etiudach i mazurkach, zastygły w pełnym gracji ruchu – tak jakbyś właśnie w chwili otwarcia zapadni chciał pstryknąć palcami na kelnera żądając rachunku. Wiem, w momencie śmierci byłeś skrępowany, ręce miałeś związane na plecach, nogi spętane.”

Niklas Frank (1939) niemiecki dziennikarz i pisarz; syn Hansa Franka

Źródło: s. 6.

O śmierci

„Usłyszałem bicie dzwonów w oddali, poczułem zapach duszy Delgadiny śpiącej na boku, usłyszałem krzyk na horyzoncie, płacz kogoś, kto może zmarł sto lat temu w alkowie. I wówczas zgasiłem światło w ostatnim tchnieniu, wplotłem swe palce w jej palce, by poprowadzić ją za rękę, i odliczyłem dwanaście uderzeń dwunastej w nocy i moich dwanaście ostatnich łez, dopóki nie zaczęły piać koguty, a po nich nie rozległy się dzwony chwały i petardy święta, które uczciły radość niebywałą, że cały i zdrowy przeżyłem swoje dziewięćdziesiąt lat.”

Gabriel García Márquez książka Rzecz o mych smutnych dziwkach

Rzecz o mych smutnych dziwkach

O duszy , O świetle , O płaczu , Radość

„Kłamstwo ma charakterystyczny zapach. Prawda też.”

Harlan Coben (1962) amerykański pisarz

Cykl z Myronem Bolitarem, Zaginiona (2009)
Źródło: rozdział 30

O prawdzie , O kłamstwie

„Czy nigdy nie będę szczęśliwy? Co mam zrobić, żeby być? – Chciał sobie przypomnieć, czy kiedyś już w życiu odczuwał prawdziwą radość. Stanęły mu przed oczami zapomniane fragmenty przeszłości: bardzo wczesny chłodny poranek, słońce wstaje zza gór, po błotnistej drodze skaczą małe szare ptaszki. Nie miał wtedy żadnego specjalnego powodu do radości, ale ją czuł.
Albo to: wieczór, koń o lśniącej sierści ociera swą piękną szyję o płot, słychać nawoływanie przepiórek, gdzieś, skądś kapie woda. Aż zaczął szybciej oddychać w podnieceniu, kiedy sobie to przypomniał.
I jeszcze: jedzie starym wozem drabiniastym ze swoją kuzynką. Była starsza od niego, nie pamięta, jak wyglądała. Koń spłoszył się i szarpnął, ona upadła na niego i podnosząc się oparła rękę na jego nodze. Ogarnęła go rozkosz, czuł ją w brzuchu, uderzyła mu do głowy, aż do mózgu, aż do bólu.
I to: jest o północy w wielkiej ciemnej katedrze, ostry barbarzyński zapach żywicy kręci mu w nosie. Trzyma w ręku małą świeczkę przewiązaną białą jedwabną kokardą. Senny szmer odprawianej przed wielkim ołtarzem mszy nadpływa z oddali i usypia go słodko.
Mięśnie Juana rozluźniły się. Zasypiał na słomie w opuszczonej stodole. Nieśmiałe myszy wyczuły, że śpi, wyszły spod słomy, zaczęły się bawić i krzątać, i deszcz poszeptywał cicho na dachu”

John Steinbeck książka Zagubiony autobus

Autobus do San Juan

O wodzie , O słońcu , O przeszłości , Koń

„To już nawet nie przebłyski! To już nie
jest wyraźne Pamięć stygnie
jak wyłączony po dyskotece kolorofon
Pamiętam tylko zapach asfaltowego boiska
do piłki ręcznej na które po deszczu
wybiegały trenować studentki”

Krzysztof Siwczyk (1977)

Źródło: Rozgrzewka-stygnięcie

„Kobiety są jak róże: niby zupełnie do siebie podobne, a jednak zapach, forma i kolor każdej z nich jest trochę inny.”

Alfred Aleksander Konar (1862–1940)

O kobietach , O kolorach

„Rebeka, zawsze Rebeka! Dokądkolwiek bym poszła, gdziekolwiek bym usiadła, nawet w moich myślach i moich snach, spotykałam Rebekę. Znałam teraz jej figurę, długie, smukłe nogi, małe, wąskie stopy. Ramiona szersze od moich, zwinne, zgrabne ręce. Ręce, które potrafiły sterować, potrafiły utrzymać konia. Ręce, które układały bukiety, wykonywały modele okrętów i napisały „Maxowi od Rebeki” na tytułowej stronie książki. Znałam także jej drobną, owalną twarz, jasną cerę, ciemne włosy. Znałam zapach jej perfum, domyślałam się, jak brzmiał jej śmiech, jaki miała uśmiech. Rozpoznałabym jej głos wśród tysiąca innych głosów. Rebeka, zawsze Rebeka! Nigdy się od niej nie uwolnię.”

Daphne du Maurier książka Rebeka

Rebeka

O książkach , O uśmiechu , O śmiechu , O snach

„tutaj ziemia ma zapach osocza, jest chora.
jej mieszkańcy hibernują głęboko.”

Dawid Jung (1980) polski poeta i krytyk literacki

Poemat o mówieniu prawdy (2014)
Źródło: [cz. 10]

„Na przystanku tramwajowym wypaliłem papierosa, aż do ostatniego tytoniowego włókna, po sam brzeg bibułkowego filtra. Taaak, papieros był jedyną rzeczą, jaką ukrywałem przed moją ukochaną Żabcią, nie zdradzałem jej myślą ani uczynkiem, nie gapiłem się jak wszyscy moi koledzy na biust pani Lucynki z księgowości ani też nie kartkowałem w ubikacji pisemek z gołymi babami, jakie przemycali przez granicę ci dwaj spryciarze z działu eksportu; przynosiłem karnie całą pensję do domu, po drodze nie wymieniając nawet jednego grosika na piwną pianę w „Cyganerii”; gdy mówiłem, że idę na mecz z kolegami, trafiałem faktycznie na trybuny, a nie w opary dymu, unoszącego się ponad karcianymi stolikami i moczyłem usta w alkoholu tylko wówczas, gdy na moje pytające spojrzenie, odpowiadała dyskretnym, widocznym tylko dla nas skinieniem. Nie miałem sobie niemal niczego do zarzucenia, co więcej, odnajdywałem niepowtarzalny, kojący umysł zapach w tej bezprzykładnej poprawności. Podczas gdy moi koledzy, zdradzający swoje żony w każdej szufladzie biurka, cierpieli okrutnie z powodu urojonych małżeńskich ograniczeń, ja byłem wolny od trosk podobno nierozłącznie związanych ze stanem bycia-mężem i bycia-ojcem, nie odczuwałem specjalnie ciężaru obowiązków, jakie spadały niby gradobicie po odejściu od ołtarza; oni cierpieli piekielne męki, gdy ja taplałem się beztrosko po właściwej stronie otchłani dorosłych rozkoszy, może właśnie za to Bóg mnie pokarał?”

Adam Ubertowski (1967)

Trans-Syberia

O Bogu , O domu , O myślach , O odejściu

„Rasizm to nieudany związek z drugim człowiekiem, przy czym fakt tego nieudania staje się czymś zwyczajowym. Spytajcie przypadkowych ludzi, co czują w kontakcie z obcym. Przede wszystkim nieufność, jeśli nie wstręt i lęk. Obcy jest jak napotkana na drodze nieznana roślina, której sam zapach może się okazać trujący.”

Albert Memmi (1920) pisarz i eseista francuski

Poznajemy rasizm na własnej skórze
Źródło: s. 3.

O ludziach

„Kiedy mama była w domu, rano wokół unosił się zapach smażonego boczku i naleśników. Skakaliśmy i dokazywaliśmy. Mama jest w domu! Ale trwało to przeważnie jeden dzień, bo wieczorem zaczynali pić i się kłócić, i mama sobie szła.”

Leon Hendrix (1948)

Źródło: Charles R. Cross, Jimi Hendrix. Pokój pełen luster, tłum. Jarosław Rybski, Wydawnictwo Dolnośląskie, ISBN 9788324594320, s. 43.

O pokoju , O domu , O piciu

„Borsuk wylazł z nory i nie zawiódł; już sam zapach przyprawiał o mdłości, a do tego mlaskanie, chrząkanie, syczenie i popierdywanie czyniło odpowiednią, dziką i pełną nieoczekiwanej przyszłości atmosferę. Co będzie z Tuskiem? – spytała naiwnie hiena. I ślina pociekła jej po brodzie. Jak skończy? – dodał Brudu; tajemniczy zwierz o dwu głowach żywiący się pomówieniem i insynuacją. Borsuk oblizał się po wargach i z oczami jak dwie główki dżdżownicy zawyrokował: skończy z głową w nocniku.”

Janusz Palikot (1964) polski polityk

o wywiadzie Jarosława Kaczyńskiego dla „Gazety Polskiej”.

O przyszłości

„Tutaj nic nie jest twoje. Zupełnie oduczono mnie nawyku myślenia kategorią,, moje” – wszystko mam w posiadaniu czasowym, co z tego, że może to być czas do końca życia. Ćwiczy się nas tylko w rozpoznawaniu abstrakcyjnego zestawu liter jako imienia i nazwiska oraz psiego przywiązania do miejsca snu.(…) Niekiedy leżąc na swoim posłaniu, przewracam się z boku na bok nie mogąc zasnąć, trochę przerażony a trochę rozbawiony myślą, że nawet niepodważalna domena własności – wspomnienia – to tylko ciasny kantor wymiany obrazów na interpretacje i vice versa. Rozpaczliwie usiłuję przywołać kobiety, które kochałem, zapach ich ciał, miękkość włosów i jedyne co staje się namacalne to warstwa rozdzielającego nas wtedy powietrza.”

Konrad Kęder (1965)

Antologia twórczości postnatalnej (1996)

O kobietach , O myślach , O czasie , O myśleniu

„Najpierw zapomniałam, jak brzmiał jej głos, potem zamazywał się wyraz twarzy, stopniowo zanikały także: zapach jej rozczochranych włosów, delikatny dotyk i śmiech.”

Jana Frey (1969)

Chłód od raju

O śmiechu

„Kiedy zapytam
zapach śliw o przeszłość,
wiosenny księżyc
nie odpowie. Jego cień
widzę w łzach na rękawie.”

Fujiwara-no Ietaka (1158–1237)

O przeszłości , Łza

„Politycy zawodowi, czyli ci, co poza polityką nie mają życia, reagują na smak, zapach władzy, chciałoby się powiedzieć: na swąd władzy, jak narkoman na heroinę. Jak coś takiego poczują, to jak psy gończe wyrywają do przodu, tratują wszystko po drodze.”

Marek Belka (1952) polski ekonomista, polityk, premier rządu

Źródło: Radio Zet, 25 października 2004

O psie

„Myśl o tobie ma zapach
z którego się nie wraca”

Marek Śnieciński (1958)

Źródło:

O myślach , O myśleniu

„Czy utrata miłości musi boleć? Drgnąłem. Liść otarł się o policzek i pomyślałem, że jest znakiem, jaki żywi dają umarłym. Chwile potem zastygłem, kiedy powietrze wdarło mi się do gardła, mokre, niosące zapach pleśni. Na cokolwiek spojrzałem, życie wydawało się nieskończoną kroplą wody, w której nie potrafiłem pływać.”

Marzena Broda (1965) polska pisarka, poetka i dramaturg

Luka

O życiu

„Strach ma swój zapach. Drapieżnik go wyczuje.”

Joyce Carol Oates (1938) pisarka amerykańska

Córka grabarza (2007)

O strachu

„Są dwa sposoby: bić po łapach lub robić wokół kogoś zapach.”

Tadeusz Gicgier (1927–2005)

„Nowe wałbrzyskie osiedle wyrosło na wzgórzu porośniętym brzozami pogiętymi od wiatrów. Zimą na jego szczycie zwalały się ściany śniegu, które zalegały do maja, pokryte czarną skorupą jak spaloną skórą. W pozostałych porach roku przywiewało tu wszystkie śmieci z okolicy; przy wiosennych wichurach przylatywały nawet gazety z Wrocławia i Legnicy. Targane wichurą latały papiery, strzępy szmat, zardzewiałe rury, martwe ptaki i psie kupy. Nieraz dolecą nawet opakowania od niemieckich czekolad zza zachodniej granicy, z napisami Milka, rysunkami uśmiechniętej krowy i wciąż wyczuwalnym zapachem kakao. Dzieci z Piaskowej Góry będą je zbierać, wygładzać paznokciami sreberka i wąchać tak długo, aż słodki zapach zniknie.”

Joanna Bator książka Piaskowa Góra

Piaskowa Góra (2009)
Źródło: s. 30.

O dzieciach , O ptakach , O zimie

„Czuję już, mocny puls po grzbiecie gdzieś wędruje dreszcz
słodki dreszcz.
Przytul się, zanim blask rozłączy nas i kołysz mnie
kołysz tak.
I tylko zapach Twego ciała
w erotycznej grze
uskrzydla mnie to wręcz zniewala,
wręcz zniewala.
Bo Twoja miłość mnie unosi
jest w niej życia sens.
Zapach kobiety to narkotyk
mój narkotyk”

Krzysztof Logan Tomaszewski (1945) tekściarz, pisarz polski

Źródło: piosenka „Zapach kobiety” z repertuaru Budki Suflera

O miłości , O kobietach , O grach , Sens

„Wszyscy się zmieniamy, a zmiana przychodzi niczym lekki wietrzyk poruszający zasłonami o brzasku dnia, jak ulotny zapach polnych kwiatów ukrytych w trawie. Zdarza się, że niekiedy odczuwają wtedy niewielki ból – myślą wtedy najczęściej, że złapali katar, albo też czują lekką odrazę na myśl o tym, co wczoraj było jeszcze dla nich najukochańsze.”

John Steinbeck (1902–1968) pisarz amerykański, noblista

O bólu , O myślach , O trawie , O zmianach

„Cywilizacja? Ona tylko próbuje nam ułatwić życie, plącząc je niemiłosiernie, a miłość, taka wiesz, wielka, w której i kobieta, i dziecko, i pies, i sosna, zapach miodu, morza… to dopiero wartość!”

Małgorzata Kalicińska (1956) polska powieściopisarka

Zwyczajny facet

O miłości , O życiu , O kobietach , O dzieciach

„Bałem się: dotyku, całowania, tego, że jej się nie spodobam, że jej nie wystarczę. Ale gdy trzymaliśmy się w objęciach i czułem jej zapach, ciepło i siłę, wszystko stało się oczywiste.”

Bernhard Schlink książka Lektor

Lektor (1995)

O sile

„Ostatnia myśl osoby decyduje, jaki kształt przybierze dusza przy ponownych narodzinach. Podobnie jak zapach ogrodu lilii przenoszony jest przez powiew wiatru, tak „zapach” tendencji i cech charakterystycznych, które dominowały w obecnym życiu, zostaje przeniesiony do następnego.”

Sathya Sai Baba (1926–2011)

Spotkania z Sai Babą
Źródło: s. 138

O duszy , O myślach , O narodzinach , O myśleniu

„Otaczają go dziewczęta z Bletchley. Uczciły fajrant malując się szminką. Wojenna szminka jest na pewno posklejana z odpadków i resztek, po tym jak wszystko co najlepsze, zużyto do pokrywania wałów śmigieł. Aby ukryć jej paskudne mineralno-zwierzęce pochodzenie, potrzebny jest krzykliwy, zbyt intensywny aromat.
To zapach wojny.
Waterhouse nie został jeszcze oprowadzony po Bletchley Park, ale wie z grubsza, o co chodzi. Wie, że te nieśmiałe dziewczęta, posłusznie, zmiana za zmianą, przepuszczające przez swe maszyny ryzy zapełnionego bzdurami papieru, zabiły razem więcej żołnierzy niż Napoleon.”

Neal Stephenson książka Cryptonomicon

Źródło Cryptonomicon, rozdział Metro str. 116, Warszawa 2001
Cryptonomicon

O wojnie , O zmianach

„Jaki zapach ma w ciemności
róża, niczym młodociana śmierć.”

Hasso Krull (1964)

Źródło: ***, tłum. Aarne Puu

O śmierci

„Warto było poddać się złu, by chociaż przez chwilę poczuć zapach życia, które gdzieś na górze toczyło się zwykłym trybem. Jednocześnie budziły się w niej uśpione tęsknoty. Nie była już taka jak dawniej i tęskniła za tą sobą, którą już nigdy nie będzie. Było to bolesne pożegnanie, a jednak konieczne, jeśli miała przetrwać.”

Camilla Läckberg (1974) szwedzka pisarka

Postać: Siv Lantin (matka Malin Lantin vel Tanji Schmidt)
Kaznodzieja

O pożegnaniu

„W obcych miejscach i hotelach po pewnym czasie odzywa się tęsknota. Co z tego, że codziennie zmieniają pościel i ręczniki, jeśli chciałoby się owinąć koszulą męża, poczuć jego zapach, zobaczyć syna… Wtedy rodzą się na planie bliskie relacje. Ludzie pękają, zwierzają się.”

Kinga Preis (1971) polska aktorka

Źródło: „Twój Styl” nr 10 (255), październik 2011

O ludziach , O relacjach , O czasie

„Nie możemy ślepo naśladować ZSRR (…). Każde pierdnięcie ma swój zapach, a nie można powiedzieć, żeby wszystkie pierdnięcia radzieckie pachniały przyjemnie.”

Mao Zedong (1893–1976) przywódca chiński

przemawiając w 1956 na posiedzeniu Biura Politycznego.
Źródło: Paul Johnson, Historia świata (od roku 1917), op. cit., s. 584.

O historii

„Moim zdaniem zapach idealny przypomina nieco aurę, która wyprzedza i podąża za kobietą, opowiadając o jej charakterze.”

Giorgio Armani (1934) włoski projektant mody

Źródło: wywiad http://stylio.pl/styliowirowka-wywiad-z-giorgio-armani

O kobietach , O charakterze

„W serca wszystkich wstąpiła nagle otucha, zapach ten bowiem przyniósł jak gdyby wspomnienie błyszczących od rosy wiosennych poranków pod bezchmurnym niebem, w krainie która sama jest wiosną, przelotnym wspomnieniem piękniejszego świata.”

John Ronald Reuel Tolkien Władca Pierścieni

królewskie ziele.
Władca Pierścieni

O wiośnie , O wspomnieniach , Serce

„Jak kwiat bez przeszkód swobodnie ofiaruje swe piękno i zapach całemu światu, tak ludzie powinni usunąć ze swego życia przywiązanie, gniew, chciwość, pożądanie, dumę, morderstwo, przemoc i inne splamienia; bo dopóki ktoś nie kultywuje prawdziwych wskazań Dharmy, nie może rozkwitnąć wonny kwiat.”

Dharma Sangha (1990)

Kazanie z 21 marca 2012

O ludziach , O świecie , Cytaty o pięknie , O gniewie

„– Zawsze gdy przechodzę obok tych pomników… „Polegli za wolność naszą i waszą”, „W obronie ojczyzny”, „Za niepodległą Polskę”… Rany boskie, czy jest w ogóle coś bardziej idiotycznego? Ludzie wyjeżdżają, osiedlają się w Anglii, Hiszpanii, Holandii, Ameryce, znajomy ożenił się z dziewczyną z Nowej Zelandii – ważne jest JAK, nie GDZIE, gdzie zaniosą cię namiętności, praca, los; tam. Co to ma za znaczenie, pod jaką flagą, jakim rządem, jakim językiem żyć ci przyszło, jaką pieczątkę biją ci w papiery i jakie słowo wpisują w rubryce „narodowość”? Toż trzeba by być socjopatą! Życie to jest co innego: twoi rodzice, dom, nachylające się nad tobą twarze, dzieciństwo i młodość, przyjaciele i znajomi, ludzie i uczucia między ludźmi, twoje życie, jaki zawód wybierzesz, jakie książki, filmy, potrawy lubisz, czy spoglądasz nocą w niebo, czy zasypiasz na łące pod kwiatami, czy odurzył cię zapach lasu, co zapamiętasz, twoje życie, kilka osób, kilka przedmiotów, kilka miejsc, żona, dzieci, kilka osób, które kochasz i które ciebie kochają, i żebyś mógł zapewnić im szczęście, widział, jak dorastają, starzeją się, dał, co najlepsze, wziął, co najlepsze, żeby wnuki twoją twarz nad sobą widziały, i żeby tak się domknęło, kilka osób, kilka przedmiotów, kilka miejsc, twoje życie. Coś kruchego, bezbronnego, niemowlę ukryje w swojej dłoni. W jakie szaleństwo, w jaką chorobę umysłu trzeba zapaść, żeby to odrzucić, zdeptać, zniszczyć – dla tych paru słów, kolorów i pieczątek, dla nazw! Jak ci kibole pierdolnięci, co się pałują i rżną w obronie „honoru” swojego klubu – tylko że kibole narodowi mają jeszcze większego świra i tu zawsze idzie zadyma na śmierć i życie. Wyrzuć to z siebie! „My”, „oni””

Jacek Dukaj (1974) pisarz polski

do niczego ci to nie potrzebne! Masz tylko swoje życie.
Źródło: Przyjaciel prawdy. Dialog idei

O życiu , O śmierci , O losie , O szczęściu

„Muszę stanąć na krawędzi twego cienia
ściany świata odepchnąć z całej siły na boki
wybacz, chcę spojrzeć na pestkę w jabłku ukrytą
by zobaczyć zapach jabłka w jego istocie”

Katarzyna Bogucka-Krenz (1953) polska poetka, pisarka i tłumaczka

24 podróże z życia kobiety
Źródło: Ucieczka w głąb rzeczy

O sile

„Rozbieram się do naga, podkręcam kaloryfer do maksimum i wpełzam pod pościel. Z mojego ciała bije zapach trzech pięknych kobiet. Staram się nie myśleć o tej pierwszej i pozwalam ukołysać mu się do snu.”

Maciej Rajk (1984)

Miłość i inne pajęczyny (2009)

O kobietach , O myślach , O myśleniu

„Moja miła, moja cicha, moja śliczna,
lekki powiew i muzyka, zapach nocy,
przypomnienie, przytulenie, noc liryczna,
moja miła, moja cicha, moja śliczna…”

Ireneusz Iredyński (1939–1985) polski prozaik, dramaturg, poeta

Źródło: Moja miła, moja cicha, moja śliczna, piosenka z repertuaru Jerzego Połomskiego

O muzyce , O nocy

„Nie jestem może człowiekiem wrażliwym, ale jakoś wolę zapach lasu i łąki od smrodu rozkładających się ciał.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Sługa Boży
Źródło: s. 137, wyd. I

„Jeżeli piszę dwie, trzy godziny – na więcej zwykle nie mam siły – czuję spokój i ulgę. Mam wrażenie, że pisząc, coś sobie lepiej wyjaśniam, lepiej – bardziej świadomie – poznaję smak życia, jego zapach i dotyk.”

Daniel Odija (1974) pisarz polski

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Trójmiasto, 8 czerwca 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/piszacco.htm

O wrażeniach , O sile

„Kiedy ma się dwadzieścia lat, to klęska jest jeszcze przygodą. Ale w dziesięć lat później wygląda ona jak stara prostytutka i jest tak samo nie do zniesienia, jak jej zapach i jej obecność.”

Marek Hłasko (1934–1969) polski pisarz

Źródło: Stacja

„W środowisku chrześcijańskim poddawanie się złemu humorowi, spleen, szerzenie pesymizmu nie może być za żadną cenę tolerowane. Powiedzieć chrześcijanin-pesymista, byłoby to samo, co powiedzieć chrześcijanin bez wiary, nadziei i miłości. Jak dobry człowiek nie pokazuje się ludziom brudny i cuchnący, a nawet w zaniedbanym ubraniu, tak nie powinien im pokazywać się w złym humorze i szerzyć wokoło siebie niemiły zapach zniechęcenia.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Katolicka etyka wychowawcza, Tom II/1
Źródło: s. 253

O wierze

„Uwielbiam zapach płonących czarownic o poranku.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Ja, inkwizytor. Bicz Boży
Źródło: s. 441, wyd. I

„Marta: Wiecie co? Otarła się o moją rękę.
Dziewczyna pracująca na poczcie: Nie zauważyłam.
Pućka: Otarła się?
Marta: No pewnie! Jeszcze zapach został.
Dziewczyna pracująca na poczcie: Ja nie czuję.
Marta: Bo katar masz. Lepiej sobie nos wytrzyj.
Pućka: Ja czuję. Pięknie pachnie.”

Iga Cembrzyńska (1939) polska aktorka

po tym, jak w foyer teatru obok dziewczyn przechodzi Iga Cembrzyńska.
O Idze Cembrzyńskiej
Źródło: film Dziewczyny do wzięcia

O dziewczynach

„Uwielbiam zapach pieniędzy, ale nie znoszę ich smaku.”

Steve Hackett (1950) brytyjski muzyk rockowy, gitarzysta

Źródło: Zabójcze puenty, „Forum”, nr 10, 15-28 maja 2015, s. 82.

„Istnieje droga ucieczki przed nieustannym zgiełkiem tłumu, trzeba tylko zanurzyć się we własny głos wewnętrzny, własny spokój, szczęście, a nawet zapach.”

Orhan Pamuk (1952) turecki pisarz, laureat Nagrody Nobla

Czarna księga (1994)

O szczęściu

„Podobnie rzecz się ma i z instytucjami społecznymi jak np. teatr i inne miejsca widowisk publicznych, które same przez się nie są złe i niemoralne, które nawet są konieczne dla kultury społecznej, a jednak lepiej, aby w nich kapłanów nie widziano. Jest tam jakiś szczególnie silny zapach świata, jego zasad i pożądliwości, który może zarówno przylgnąć do sławy kapłana jak i przeniknąć jego duszę i ująć jej coś z jej czystości kapłańskiej; w Belgji mówi się o pokazywaniu się duchowieństwa w wielu miejscach publicznych: Licet, sed non clericat.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Królewskie kapłaństwo
Źródło: s. 104, 105

O duszy

„Gdy się coś jątrzy na świata mapach,
Czuję z daleka w tym nafty zapach.”

Kurt Tucholsky (1890–1935) pisarz i dziennikarz niemiecki

Źródło: Rosja, za: Księga pięciu szyderców, Czytelnik 1955, przełożył Antoni Marianowicz

„Głos oraz zapach ciała najmniej się w nas zmieniają.”

Cesare Pavese (1908–1950) włoski poeta i tłumacz

„Zamykam oczy i widzę złote iskry. Czuję zapach jabłek. Branwen. Zapach piór sokoła siedzącego na mojej rękawicy, gdy wracam z łowów. Złote iskry. Widzę jej twarz. Widzę krzywiznę policzka, mały, lekko zadarty nos. Krągłość ramienia. Widzę ją… Noszę ją… Noszę ją na wewnętrznej stronie powiek.”

Andrzej Sapkowski książka Maladie i inne opowiadania

Maladie i inne opowiadania

„Samotność - odwieczny refren życia. Nie gorszy i nie lepszy od paru innych rzeczy. Za dużo się o tym mówi. Człowiek zawsze jest sam i nigdy sam nie jest. Nagle pojawiły się skrzypce, nakładając się gdzieś na półmrok. Jakiś ogród na wzgórzach otaczających Budapeszt. Ciężki zapach kasztanów. Wiatr. I sny jak młode sowy, siedziące skulone na ramieniu, o oczach coraz jaśniejszych o zmierzchu. Noc, która nigdy nie staje się nocą. Pora, w której wszystkie kobiety pięknieją. Duże brązowe motyle skrzydła wieczoru.”

Erich Maria Remarque książka Łuk triumfalny (powieść)

Arch of Triumph: A Novel of a Man Without a Country

O nocy , O samotności , O kobietach , Pora roku

„W przedziale panował ledwo uchwytny, higieniczny zapach nadzwyczajnego lakieru, a pociąg biegł gładko niczym (później Tietjens przypomniał sobie to porównanie) brytyjskie papiery wartościowe gwarantowane przez rząd.”

Ford Madox Ford (1873–1939)

„Dziś byłam w przepaściach piekła, wprowadzona przez Anioła. Jest to miejsce wielkiej kaźni, jakiż jest obszar jego strasznie wielki. Rodzaje mąk, które widziałam: pierwszą męką, która stanowi piekło, jest utrata Boga; drugie - ustawiczny wyrzut sumienia; trzecie - nigdy się już ten los nie zmieni; czwarta męka - jest ogień, który będzie przenikał duszę, ale nie zniszczy jej, jest to straszna męka, jest to ogień czysto duchowy, zapalony gniewem Bożym; piąta męka - jest ustawiczna ciemność, straszny zapach duszący, a chociaż jest ciemność; widzą się wzajemnie szatani i potępione dusze, i widzą wszystko zło innych i swoje; szósta męka jest ustawiczne, towarzystwo szatana; siódma męka - jest straszna rozpacz, nienawiść Boga, złorzeczenia, przekleństwa, bluźnierstwa. Są to męki, które wszyscy potępieni cierpią razem, ale to jest nie koniec mąk, są męki dla dusz poszczególne, które są męki zmysłów, każda dusza czym grzeszyła, tym jest dręczona w straszny, i nie do opisania sposób. Są straszne lochy, otchłanie kaźni, gdzie jedna męka odróżnia się od drugiej; umarłabym na ten widok tych strasznych mąk, gdyby mnie nie utrzymywała wszechmoc Boża. Niech grzesznik wie, jakim zmysłem grzeszy, takim dręczony będzie przez wieczność całą; piszę o tym z rozkazu Bożego, aby żadna dusza nie wymawiała się, że nie ma piekła, albo tym, że nikt tam nie był i nie wie jako tam jest.”

Faustyna Kowalska książka Dzienniczek

Dzienniczek (Dz 741).
Dzienniczek
Źródło: s. Faustyna Kowalska: Widziałam życie wieczne https://www.fronda.pl/a/s-faustyna-kowalska-widzialam-zycie-wieczne,72017.html, fronda.pl

O rozpaczy , O piekle , O cierpieniu , O Bogu

„Żeby wdychać zapach kobiety, trzeba wydzielać zapach pieniądza.”

Tomasz Wargala (1976)

Antologia del Premio internazionale per l’aforisma „Torino in sintesi”

O kobietach

„Borsuk wylazł z nory i nie zawiódł; już sam zapach przyprawiał o mdłości, a do tego mlaskanie, chrząkanie, syczenie i popierdywanie czyniło odpowiednią, dziką i pełną nieoczekiwanej przyszłości atmosferę. Co będzie z Tuskiem? – spytała naiwnie hiena. I ślina pociekła jej po brodzie. Jak skończy?”

Janusz Palikot (1964) polski polityk

dodał Brudu; tajemniczy zwierz o dwu głowach żywiący się pomówieniem i insynuacją. Borsuk oblizał się po wargach i z oczami jak dwie główki dżdżownicy zawyrokował: skończy z głową w nocniku.
o wywiadzie Jarosława Kaczyńskiego dla „Gazety Polskiej”.
Źródło: politbiuro http://politbiuro.gazeta.pl/politbiuro/1,90039,6874972,_Glowa_w_nocniku__kontra__mlaskajacy_borsuk_.html, 30 lipca 2009, za blogiem posła

O przyszłości

„Im bardziej kochałam, tym więcej lękałam się: gdy słyszałam w nocy obce kroki, wstrzymywałam oddech. Zmieniałam się (sic!) w słuch. Wciąż ogarniał mnie strach, że mogą je wykryć i spalić w obozie zagłady, skąd wiatr przynosił mdły, słodkawy zapach spalanych ciał. Stałam się jedną nieustanną modlitwą. Słowa są za słabe, by oddać tragedię moich przeżyć. Dzisiaj wydaje mi się, że to, co się stało, jest snem.”

Julia Pępiak (1890–1971) polska Sprawiedliwa wśród Narodów Świata

o ratowaniu matki żydowskiej Salomei z jej córką Bronią przed Niemcami w pobliżu niemieckiego SS obozu zagłady w Bełżcu.
Źródło: Julia Pępiak uratowała Salomeę Helman i jej córeczkę http://pamiecitozsamosc.pl/julia-pepiak-uratowala-salomee-helman-i-jej-coreczke, pamiecitozsamosc.pl

Kochać się , O snach , O strachu

„W bożnicy było rojno jak w ulu. Ciężka woń gorejących świec, ludzki pot, zapach czarnej tabaki. Na stopniach przy wejściu siedzieli żebracy – starcy o czerwonych powiekach, ślepcy z bielmami, kulawi ze szczudłami lub bez szczudeł. Tuż koło drzwi, przy długim stole, szykowali się do modlitwy rzemieślnicy, krawcy i szewcy, tragarze nieuczeni, niepiśmienni – siedzieli barczyści lub chuderlawi, czysto wymyci, wspierając się ciężko na dębowych deskach stołu i zaglądając do modlitewnych książek, których nie potrafili czytać. Na podwyższeniu i przed ołtarzem, wzdłuż wschodniej ściany, siedzieli prominenci – ludzie bogaci lub mądrzy i uczeni, poważani i znani. Ojciec usadowił się w jednej ze środkowych ławek, nie zanadto na przedzie i nie zanadto w tyle. Trzymałem się poły jego kapoty i patrzyłem w sufit, na gwiazdy ze złoconego drzewa migające na firmamencie, który niegdyś był lakierowany i błękitny, a teraz okopcony i szary jak niebo przed słotą. Lwy skrzydlate nad ołtarzem poruszały potężnymi łbami i otwierały paszcze, ale nie słyszałem ich ryku. Gwar zagłuszał poszczególne dźwięki, słychać było tylko ten gwar, tonęły w nim pienia sześcioskrzydłych serafinów, wycie wichru pustynnego, modły starców i szlochanie kobiet, ukrytych za firankami na małej galeryjce. Zapach tabaki zatykał oddech, ludzie kichali i wycierali nosy, a za oknami zapadał zmierzch, szkiełka witraży mieniły się w świetle świec i w blasku dużego elektrycznego żyrandola.”

Kalman Segal (1917–1980) pisarz i poeta polski narodowości żydowskiej

Źródło: Raz w roku przebaczać, w: Przygoda w miasteczku, Iskry, Warszawa 1965, s. 23–24.

O kobietach , O ludziach , O książkach , O czytaniu