Cytaty na temat smutny
strona 2

Jan Pietrzak Fotografia

„Nad Wisłą w smutnym baraczku
Mieszkała paczka Polaczków
I zamiast trzymać się normy,
Robiła grubsze reformy.”

Jan Pietrzak (1937) polski satyryk

Źródło: Paczka Polaczków wg Kaczki Dziwaczki Jana Brzechwy, 1989

Daniel Handler Fotografia
Artur Domosławski Fotografia
Andrzej Czuma Fotografia

„Był jedynie asystentem Jacka Kuronia i śmiał się z postulatów niepodległościowych. Teraz chciałby zatrzeć swoją przeszłość, opluwając innych. Historia zna już takie przypadki. To smutne i żałosne.”

Andrzej Czuma (1938) polski prawnik i historyk

reakcja na wcześniejsze słowa Jarosława Kaczyńskiego, w których oskarżył Stefana Niesiołowskiego o wsypanie kolegów na przesłuchaniu w 1970.
Źródło: Niesiołowski wcale nie sypał http://www.tvn24.pl/-1,1575874,0,1,niesiolowski-wcale-nie-sypal,wiadomosc.html, tvn24.pl, 4 grudnia 2008

Bronisław Ferdynand Trentowski Fotografia
Marian Rentgen-Güntner Fotografia

„Ja żyć już nie mogę, położę się – umrę.
Ubiorą mnie ładnie, położą mnie w trumnę
(…)

Wywiozą mnie w trumnie za miasta rogatki,
Położą mnie w grobie, zasadzą mi kwiatki.
Niech smutny przechodzień pomyśli, poduma:
Tu leży ten, co umarł.”

Marian Rentgen-Güntner (1888–1940)

Źródło: Marian Rentgen, Ballada o miłości, w: Ryszard Marek Groński, Jak w przedwojennym kabarecie. Kabaret warszawski 1918–1939, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1987, s. 153.

Tadeusz Gajcy Fotografia

„Serce pełne miłości smutnej niosę
jak żołnierz mogiłę pod swym hełmem
niesie przez czas.”

Tadeusz Gajcy (1922–1944) polski poeta

Źródło: poemat Do potomnego

Edmondo De Amicis Fotografia
Erich Maria Remarque Fotografia
Federica Mogherini Fotografia

„Zamachy, do których doszło w Brukseli, przyniosły Europie cierpienie, jakiego Bliski Wschód doznaje na co dzień. (…) Jest jasne, że korzenie bólu, jaki odczuwamy w naszym regionie, są te same. Jesteśmy zjednoczeni nie tylko w cierpieniu ofiar, ale także w odpowiedzi na te czyny i we wspólnym zapobieganiu ekstremizmowi i przemocy. (…) To bardzo smutny dzień dla Europy.”

Źródło: Federica Mogherini: Europa doznała cierpienia, jakiego Bliski Wschód doznaje na co dzień http://www.rp.pl/Zamachy-w-Brukseli/160329815-Federica-Mogherini-Europa-doznala-cierpienia-jakiego-Bliski-Wschod-doznaje-na-co-dzien.html, rp.pl, 22 marca 2016.

„Dawno zauważono, że świat jest zabawny we fragmentach, lecz w całości smutny. Tragizm świata pozbawionego humoru byłby trudny do zniesienia.”

Źródło: „Rzeczpospolita”, 2 października 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wwtc.htm

Roman Dmowski Fotografia
Jacek Woroniecki Fotografia
Grzegorz Halama Fotografia

„Nie zazdroszczę lekarzom. Gdy na tysiąc przypadków nie uda im się wyleczyć jednego, pojawia się w stosunku do nich nieufność. A ciało ludzkie jest tylko ciałem – wcale tak dużo o nim nie wiemy. Nawet doktor House nierzadko miewa smutną minę, stwierdzając, że choroba jest nieuleczalna.”

Grzegorz Halama (1970) polski aktor kabaretowy

Źródło: Grzegorz Halama uwielbia pracę z kamerą, Świat seriali, 4 czerwca 2010 http://www.swiatseriali.pl/seriale/na-dobre-i-na-zle-384/news-grzegorz-halama-uwielbia-prace-z-kamera,nId,281288

Mariusz Grzegorzek Fotografia
Ludwik Osiński Fotografia
Adam Zagajewski Fotografia
Leonardo da Vinci Fotografia
Bernard Antony Fotografia

„Człowiek prawicy to pesymista radosny, człowiek lewicy to smutny optymista.”

Źródło: Jacek Bartyzel, Bernard Antony, legitymizm.org http://www.legitymizm.org/spw-bernard-antony

Wojciech Orliński Fotografia
Samuel Taylor Coleridge Fotografia
Frank Herbert Fotografia

„Smutne jest rozstanie z przyjaciółmi; miejsce to tylko miejsce.”

Frank Herbert książka Diuna

Hawat do Paula (na Kaladanie), Paul (noc w filtrnamiocie).
Diuna

Irvine Welsh Fotografia
Jack Kerouac Fotografia
Michaił Lermontow Fotografia

„I byłoby to wszystko śmieszne,
Gdyby nie było takie smutne.”

Michaił Lermontow (1814–1841) rosyjski pisarz i dramaturg

Wsio eto było by smieszno,
Kogda by nie było tak grustno. (ros.)

Max Jacob Fotografia
Jan XXIII Fotografia
Elżbieta Zającówna Fotografia
Leonardo da Vinci Fotografia
Adam Bielan Fotografia

„Bardzo smutne, że doczekaliśmy się w Polsce polityków, którzy świąt Bożego Narodzenia nie szanują i w te święta starają się wywołać w Polsce wojnę domową.”

Adam Bielan (1974) polski polityk

o proteście posłów opozycji w sali plenarnej Sejmu rozpoczętym 16 grudnia 2016.
Źródło: A. Bielan, Doczekaliśmy w Polsce polityków, którzy nie szanują świąt http://www.radiomaryja.pl/informacje/a-bielan-doczekalismy-polsce-politykow-ktorzy-szanuja-swiat/, radiomaryja.pl, 27 grudnia 2016.

Jeanette Winterson Fotografia
Józef Piłsudski Fotografia

„Łączność w wojsku podczas wojennych wypadków jest taką samą bronią jak armata, karabin maszynowy, jak kuchnia polowa, jak wóz amunicyjny kompanji. (…) Bez łączności bowiem nie ma i być nie może skoordynowanej pracy wojska, nie ma złączenia wysiłków krwawych żołnierza dla odniesienia zwycięstwa i krew ludzka leje się darmo, leje się niepotrzebnie, tak jak w jakiejś awanturze karczemnej bezcelowe i bez żadnej korzyści dla celu postawionego wojska szukania zwycięstwa nad nieprzyjacielem. Dlatego też powtarzać zawsze będę, że lepsza jest dobra łączność niż armata, niż karabin maszynowy, niż kuchnia polowa i wóz amunicyjny. Moje określenie, które stale przy grach wojennych powtarzam jest, że wojsko bez pracy nad łącznością staje się zwyczajną dziewką publiczną, szukającą awantur miłosnych po różnych lasach i pagórkach, bez żadnej korzyści dla wojny oprócz zadowolenia rozdziwaczonej pindy. (…) W doświadczeniu z ubiegłej wojny, gdzie byłem zwycięskim Naczelnym Wodzem, wyniosłem smutne wrażenia, że wojska, któremu dowodziłem nie tylko nie robiły i nie czyniły łączności, ale starannie od niej uciekały, tak jakgdyby się lubowały w stanie owej ladacznicy z rozdziwaczonym organem płciowym. (…) Wszystkie doświadczenia wojny z początku 1914 roku, które przestudjowałem, wskazują wyraźnie i jasno, że jazda nie uważała nigdy za stosowne trzymać łączność z kimkolwiek na świecie oprócz sama z sobą, była zatem ideałem wymarzonym tej dziewki publicznej, czyniącej awantury miłosne po różnych kątach bez celu i potrzeby. Wobec tego zaś, że nasza jazda jak dotąd za najwyższą tradycję uważa byłą jazdę rosyjską, która była najwybitniejszą przedstawicielką tego kurwiarskiego kierunku, (…) będę więc musiał obmyślić prawdę o łączności dla jazdy zupełnie ad hoc, zupełnie specjalnie, bez łączenia jej z prawdą o łączności w reszcie wojsk.”

Józef Piłsudski (1867–1935) polski działacz niepodległościowy i polityk, premier, Naczelnik Państwa, twórca tzw. rządów sanacyjnych

rozkaz z 27 marca 1929 o łączności (sygn. archiw.: CAW, akta GISZ, tecz. 518/2).
Źródło: „Polityka” nr 11 (2236), 11 marca 2000, s. 86 http://www.polityka.pl/archive/do/registry/secure/showArticle?id=3352376

Anna Seniuk Fotografia

„Wciąż tkwi we mnie obraz babci. Nigdy się nie uśmiechała, była wiecznie smutna. Dziś wiem, że umarła z tęsknoty. A ja odziedziczyłam po babci nieco jej smutku.”

Anna Seniuk (1942) aktorka polska

Źródło: „Twój Styl”, 4 stycznia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26345

Patrick Leahy Fotografia

„To smutny dzień, kiedy Kongres przypieczętował ograniczenie naszej wolności.”

Patrick Leahy (1940) amerykański polityk

o ustawie regulującej zasady traktowania osób zatrzymanych w związku z podejrzeniem o terroryzm.
Źródło: „Polityka”, 28 października 2006

Dorota Masłowska Fotografia
Ryszard Kapuściński Fotografia
John Green Fotografia
Fernando Arrabal Fotografia
Charlotte Brontë Fotografia

„(…) znalazłam w swoim mężu najczulszego opiekuna, najtkliwszego pocieszyciela, najlepszą ziemską podporę, jaką kiedykolwiek miała kobieta. Jego cierpliwość nie ma granic, pomimo smutnych dni i niespokojnych nocy.”

Charlotte Brontë (1816–1855) angielska pisarka

w liście do przyjaciółki Ellen Nussey.
Źródło: Anna Przedpełska-Trzeciakowska, Na plebanii w Haworth, op. cit., s. 497

Stanisław Dygat Fotografia
Kyra Sedgwick Fotografia

„Myślę, że w pewnym momencie dochodzimy do etapu: nie chcę już grać tych dołujących, mrocznych, smutnych rzeczy. Kto tak naprawdę chce to oglądać?”

Kyra Sedgwick (1965) aktorka amerykańska

Źródło: Brenda Johnson nas zaskoczy, „To i Owo” nr 40, 5 października 2010, s.5.

Alison Jackson Fotografia

„Jestem bardzo prokrólewska. Bez nich Brytania byłaby smutnym miejscem.”

o panującej dynastii Windorów
Źródło: Królewskie majtasy, „Angora”, nr 45 (1221), 10 listopada 2013, s. 81.

Graham Masterton Fotografia
Emanuel Ringelblum Fotografia
Marina Abramović Fotografia

„Nie chciałabym jedynie, by mój pogrzeb był smutny. Będą trzy trumny w trzech ważnych dla mnie miejscach: w Belgradzie, Amsterdamie i Nowym Jorku, i trzy ceremonie. Nikt nie będzie wiedział, gdzie znajduje się ciało…”

Marina Abramović (1946) jugosłowiańska artystka intermedialna

Źródło: rozmowa Marioli Wiktor, Gwiazda wycięta na brzuchu, „Gazeta Wyborcza”, 5 października 2012.

Szczepan Twardoch Fotografia
Kazimiera Zawistowska Fotografia

„Strugami deszczu mży mgielna szaruga,
Noc pełna cieni, wystygła i długa,

Przedzgonnych psalmów snuje hymn pokutny,
Łka w strunach deszczu w rytm niezmiernie smutny.”

Kazimiera Zawistowska (1870–1902)

Źródło: O przyjdź Ty do mnie... [w:] Poezye http://zbc.uz.zgora.pl/dlibra/doccontent?id=22446&dirids=1, wyd. H. Altenberg, Lwów, s. 39.

„Otóż i Hetman. Wzdycha, że nie błonia,
Że mu białego nie podadzą konia,
Aczci on rycerz w niemałym kłopocie,
Siedzi na szkapie niby pies na płocie,(…)
Toć to wódz jest od parady,
Od defilad, od biesiady.
Lalka z polskiej smutnej szopki,
Co ucieszne czyni hopki…(…)”

Maria Markowska (1878–1939)

fragment pamfletu skierowanego przeciwko Józefowi Piłsudskiemu.
Źródło „Wiadomości Ideowe”, Daria i Tomasz Nałęcz, Józef Piłsudski – legendy i fakty, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1987, ISBN 83-203-1967-6, s. 15

Marian Pankowski Fotografia
Jerzy Maksymiuk Fotografia

„(…) jestem raczej smutnym człowiekiem. Wesołego tylko udaję przy ludziach.”

Jerzy Maksymiuk (1936) dyrygent polski

Źródło: „Gazeta w Bydgoszczy”, 7 listopada 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jmaksymiuk1.htm

Tadeusz Komorowski Fotografia

„Wydałem rozkaz wszczęcia jawnej walki w Warszawie dnia pierwszego sierpnia 1944, w chwili gdy armia czerwona znajdowała się u samych wrót naszej stolicy i kiedy wszystkie względy wojskowe zdawały się wskazywać, że chwila dojrzała do otwarcia bitwy na tym odcinku. Wydałem te rozkazy ufając, że bitwa rozpoczęta wewnątrz miasta przez nasze siły zostanie niezwłocznie poparta przez wojska sowieckie, przez wznowioną ofensywę, przez bombardowanie niemieckich obiektów wojskowych, przez rzucanie nam materiałów wojennych. Nie zamierzam ani oskarżać, ani odpierać zarzutów. Muszę jednak podkreślić, że kosztem niesłychanych poświęceń uczyniliśmy wszystko, co leżało w ludzkiej mocy, by w naszym Kraju wziąć udział w wysiłku wojennym Sojuszników i aby przyspieszyć nasze wyzwolenie. Było również naszym życzeniem wykazanie naszej dobrej woli oraz uczynienie możliwym porozumienia dzięki wspólnej walce przeciwko wspólnemu wrogowi. Jest straszną tragedią naszego Narodu, że cel ten nie został osiągnięty i że w godzinie zwycięstwa nad Niemcami Polska nie odzyskała ani niezależności, ani wolności. Dla mnie szczególnie smutną i tragiczną jest świadomość, że tysiące mych byłych żołnierzy obecnie wypełniają sowieckie więzienia i obozy koncentracyjne. Pragnę również podkreślić, że autorytet moralny Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych oraz ich przywódców i głębokie zaufanie, jakim cały Naród Polski ich obdarzał, były dla nas źródłem natchnienia i otuchy, z którego czerpaliśmy konieczną siłę do prowadzenia naszej walki.”

Tadeusz Komorowski (1895–1966) polski generał, dowódca AK, polityk emigracyjny

Źródło: Tadeusz Bór-Komorowski w relacjach i dokumentach, opracował Andrzej Kunert, Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2000, s. 411.

Dorota Deląg Fotografia

„Mama mówi, że zawsze byłam cichym dzieckiem, a ja myślę, że byłam po prostu smutna.”

Dorota Deląg (1972) polska aktorka i prezenterka telewizyjna.

Źródło: Wywiad http://www.gala.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/artykul/dorota-delag-1/

Jan Nowicki Fotografia

„Starość może być bardzo smutna, ale jedno jest pewne: trzeba zrobić wszystko, żeby była radosna.”

Jan Nowicki (1939) polski aktor, pedagog

Źródło: „Dziennik Teatralny” http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/22871

Tré Cool Fotografia
Gabriele d'Annunzio Fotografia
Anita Werner Fotografia

„Niektórzy (…) wchodzą na portfel i myślą, że wtedy są wyżsi. Smutna prawda bankietów. Na szczęście rzadko na nich bywam.”

Anita Werner (1978) polska prezenterka telewizyjna

Źródło: Arkadiusz Bartosiak, Łukasz Klinke, Anita Werner, „Playboy”, nr 2, 2008

Marlena Dietrich Fotografia
Libba Bray Fotografia
Mitch Albom Fotografia
Wiktor Hugo Fotografia
František Halas Fotografia

„niedzielne popołudnia smutne
smutkiem starych niewiast
człapiących wciąż ku oknom
starą drogą wydeptaną w chodniku (…)
oczy starych kobiet
wypłakane i trwożne
i tęskne i łagodne
wy wciąż gasnące oczy”

František Halas (1901–1949)

Źródło: Stare kobiety, „Życie Literackie” nr 9, 3 marca 1957, s. 3 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14852, tłum. Adam Włodek

Ignacy Karpowicz Fotografia
Jan Sztaudynger Fotografia

„Zrobiłem dziś odkrycie
Smutne niesłychanie:
„Serce nie zna, co to pany”,
Lecz zna, co to panie.”

Jan Sztaudynger (1904–1970) poeta polski, satyryk

Źródło: Prawda serca, Fraszki, „Życie Literackie” nr 16, 15 kwietnia 1956, s. 11 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14806

Zenon Kosidowski Fotografia

„Inklinacjami poetyckimi można poniekąd wytłumaczyć sobie owe psychologicznie paradoksalne zjawisko, że Łukasz, chyba najbardziej wykształcony wśród ewangelistów, nagromadził w swoich przekazach o narodzinach dzieciątka Jezus więcej elementów cudowności niż jego poprzednicy. Do pewnego stopnia musimy oczywiście położyć to na karb procesu mitologizacji Jezusa, procesu, który wówczas już posunął się dalej niż za czasów Marka i Mateusza. Ale sam fakt deifikacji nie wyjaśnia nam, dlaczego Łukasz tak bezkrytycznie wciela do swojej ewangelii te rozbrajająco naiwne, przez prostaczków kolportowane pogłoski, owe podawane z ust do ust, typowo ludowe, urocze baśnie, w których dzieją się dziwy nad dziwami. Archanioł Gabriel zwiastuje narodziny Jana Chrzciciela i Jezusa, a potem każe pasterzom iść do Betlejem. Gdy ruszają w drogę „zastępy wojsk niebieskich” głoszą chwałę Boga i wołają: „Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli”. Na widok ciężarnej Marii w łonie Elżbiety skoczyło z radości dzieciątko; przyszła matka Jana Chrzciciela zawołała wówczas: „Błogosławionaś ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota twego”.
Gdy przypominamy sobie te czarodziejskie sceny, pełne chwytającej za serce prostoty, radosnych uniesień i światłości niebieskiej, gdy słyszymy hymny Marii i Zachariasza, jak też rozlegające się w przestworzach pienia anielskie – zaczynamy rozumieć Łukasza. Wydaje się bowiem, że nie tylko poetycka wrażliwość na urodę tych ludowych baśni podszepnęła mu myśl, by wcielić je w biografię Jezusa. Wyczuł on może nieomylnym instynktem, ile radości, pokrzepienia i nadziei przyniosą te proste opowieści licznym pokoleniom smutnych i udręczonych ludzi. Dostrzegając ich wagę dla chrześcijaństwa, niejako zalegalizował je swoim autorytetem i nadał im sankcję prawdy historycznej.”

Zenon Kosidowski (1898–1978) polski pisarz, esseista, poeta

Opowieści ewangelistów (1979)
Źródło: Opowieści ewangelistów

Halina Bortnowska Fotografia
Taco Hemingway Fotografia

„Szczerze mówiąc. nie chce mi się pisać smutnych rapów.
szczerze mówiąc, w tej dziedzinie w kraju tłusty zasób.”

Taco Hemingway (1990) polski raper, znany też jako FV, albo Fifi

Wosk
Źródło: utwór Szczerze

Anna Achmatowa Fotografia

„Zszarzał na niebie błękit emalii,
wyraźniej słychać pieśń okaryny.
To przecież tylko piszczałka z gliny,
czemu tak smutnym głosem się żali!…”

Anna Achmatowa (1889–1966) rosyjska poetka

Tom Białe ptaki (1917)
Źródło: Zszarzał na niebie błękit…, tłum. Irena Piotrowska

Krzysztof Kamil Baczyński Fotografia
Charles Bukowski Fotografia
Julianna Margulies Fotografia
Tadek Fotografia
Andrzej Rosiewicz Fotografia
Joris-Karl Huysmans Fotografia
Agatha Christie Fotografia

„Nie ma nic smutniejszego niż spustoszenia, jakie czyni starość.”

Agatha Christie (1890–1976) pisarka angielska

Inne cytaty

Kayah Fotografia
Fannie Flagg Fotografia
Roman Kuźniar Fotografia
Jean Paul Fotografia

„Podniosłem wszystkie zmurszałe całuny leżące w trumnach; oddaliłam wzniosłą pociechę rezygnacji, jedynie po to, by sobie wciąż mówić: – Ach, przecież to tak nie było! Tysiąc radości zrzucono na zawsze w doły grobowe, a ty stoisz tu sam i przeliczasz je. Nienasycony! nienasycony! nie otwieraj calkowicie podartej księgi przeszłości!… Czyż nie dość jeszcze jesteś smutny?”

Jean Paul (1763–1825) pisarz niemiecki, humorysta

Ich hob alle mürbe Leichenschleier auf, die in Särgen lagen – ich entfernte den erhabenen Trost der Ergebung, bloss um mir immer fort zu sagen: – Ach, so war es ja nicht! Tausend Freuden sind auf ewig nachgeworfen in Grüfte und [du] stehst allein hier und überrechnest sie! Dürftiger! Dürtfiger! Schlage nicht das ganze zerrissene Luch der Vergangenneit auf!... Bist du noch nicht traurig genug? (niem.)
Źródło: Rozrywki biograficzne pod czaszką olbrzymki. Opowieść o duchach.

Mitch Albom Fotografia
Zbigniew Herbert Fotografia
Aleksander Puszkin Fotografia
Tomasz Terlikowski Fotografia
William McGonagall Fotografia

„To smutne, że w ostatnią niedzielę 1879 roku
Nasza srebrzysta Tay straciła wiele uroku.
Zawalił się most, co jej ozdobą miał być,
I spadł z niego pociąg grzebiąc 90 żyć.
Płaczmy, bo tej pustki długo nie wypełni nic.”

William McGonagall (1825–1902)

katastrofa mostu kolejowego nad zatoką Firth of Tay 28 grudnia 1879.
Wiersze
Źródło: Terry Deary, Krwawa Szkocja, op. cit., s. 159.

„Motorem i główną inicjatywą mojej 20-letniej działalności w Himalajach była przede wszystkim odpowiedzialność. Wydaje mi się, że tym razem jej zabrakło. Nasuwa mi się smutna refleksja, że chłopcy zbyt długo przebywali na wysokości około 8000 metrów. Część zespołu miała też zbyt małe doświadczenie.”

Jacek Berbeka (1959)

o wyprawie, podczas której zaginął jego brat, Maciej Berbeka.
Źródło: Jacek Berbeka, brat zaginionego himalaisty z Zakopanego: „Brakło odpowiedzialności”, podhale24.pl, 7 marca 2013 http://podhale24.pl/aktualnosci/artykul/23125/Jacek_Berbeka_brat_zaginionego_himalaisty_z_Zakopanego_quotBraklo_odpowiedzialnosciquot.html

William Somerset Maugham Fotografia
Juliette Binoche Fotografia
Leopold Tyrmand Fotografia

„Żyjemy tu, w Warszawie życiem tramwajowym. Znaczy to, że w naszej warszawskiej epoce tramwaj wzniósł się do roli symbolu. Oczywiście tramwaj wyraża miejską jednostkę komunikacyjną, taką samą jak trolejbus czy autobus. Mówi się: żyjemy życiem takim czy innym, wtedy gdy życie owo dobywa z człowieka jego najistotniejsze cechy. Czyli że w zetknięciu z nim człowiek objawia się w całej okazałości. Przepełniony irracjonalnie tramwaj warszawski stanowi doskonały odczynnik, przekonujemy się w nim codziennie, jacy jesteśmy i jak bardzo żyjemy życiem tramwajowym. W chwili gdy najbliższy bliźni demoluje nam śledzionę, unicestwia czar dopiero co kupionego płaszcza, niweczy z trudem przyszyte guziki, gasi brutalnie przepiękny połysk żarliwie wyczyszczonych butów, gniecie na miazgę wiezione dla dzieci ciastka, uśmiecha się przepraszająco, pakując nam w usta rękaw od kurtki, w której przed chwilą czyścił kominy lub wypakowywał stare śledzie – w takiej chwili, powtarzam, instynkty, jak działa żaglowej fregaty, wysuwają się groźnie z burt naszych dusz. Wtedy dopiero spostrzegamy z przerażeniem, jacy potrafimy być pierwotni, dzicy, egoistyczni, kłótliwi, nietolerancyjni, zaślepieni, krótkowzroczni. Z drugiej strony – ileż wspaniałych wartości dostrzegamy naraz w życiu, gdy uda nam się wepchnąć jako ostatni do rozchodzącego się w szwach autobusu, gdy przygodny sąsiad, wisząc na stopniu, odstąpi nam trzy centymetry kwadratowe miejsca, akurat tyle, by postawić na nich szpic buta, gdy złapany rozpaczliwie za krawat ten, który już do połowy tkwi w środku, uśmiechnie się bez pretensji i przygnie nas mocnym ramieniem, gdy wreszcie starsza pani, której, prąc ku wyjściu, strąciliśmy kapelusz, porwali w strzępy gazety i wgnietli całą zawartość siatki z masłem, jajami i marmoladą w biust, uśmiechnie się z tramwajową melancholią i powie smutne, lecz przebaczające: – Nie szkodzi… – Wtedy widzimy, jak dalece potrafimy być solidarni, wyrozumiali, ludzcy i coś ciepłego rozpływa się nam jak słodka, rozgrzana czekolada koło serca. Nic nie wzbudza w nas tak nieprzytomnej złości i bezmyślnej chęci awantur, jak niekończące się wyczekiwanie na wypchane ludźmi trolejbusy, do których nie można się dostać, jak tępota, brutalności i nieuprzejmość w tramwaju, o nic nie będziemy się sprzeczać i kłócić tak namiętnie, jak o grubiaństwa współpasażerów i bezduszną wrogość konduktorów. Ale też nic nie wzbudza w nas takiego uczucia zadowolenia, satysfakcji i wygody, jak widok wyczekiwanego numeru na ulicznym horyzoncie i stwierdzenie, że znajdziemy w nim miejsce siedzące. Tramwaj wyzwala w nas dziś w Warszawie cenną bezpośredniość przeżywania i dlatego żyjemy tu, w Warszawie życiem tramwajowym.”

Leopold Tyrmand książka Zły

Zły

Jessica Lange Fotografia

„Z natury jestem raczej smutna i ponura.(…) Nikt nie lubi kontaktów z kimś takim jak ja!”

Jessica Lange (1949) aktorka amerykańska

Źródło: „InStyle”, nr 3/2010