Cytaty na temat smutny
strona 3

Endre Ady Fotografia

„Gdy pieściłem, gdy tuliłem,
Zawsze błaznem smutnym byłem.”

Endre Ady (1877–1919) węgierski poeta

Źródło: Nigdy wiernie nie kochałem, tłum. Bohdan Zadura

Sébastien-Roch Nicolas de Chamfort Fotografia
Johann Wolfgang von Goethe Fotografia

„Póki nie umierasz i nie stajesz się na nowo, jesteś tylko smutnym gościem na tej tajemniczej ziemi.”

Johann Wolfgang von Goethe (1749–1832) niemiecki poeta

Pozostałe
Źródło: Dietrich von Hildebrand, Przemienienie w Chrystusie, Znak, Kraków 1982, tłum. Juliusz Zychowicz, s. 15.

Piotr Pytel Fotografia

„Tylko osoby młode, niedoświadczone życiowo, nieposiadające kultury prawnej są zdolne wykonywać polecenia Macierewicza. Nie zdają sobie oni sprawy z odpowiedzialności karnej, jaka na nich ciąży, są też przeświadczone o swojej bezkarności. Smutne nie jest to, że Misiewicz przyjmuje honory od generałów. Smutne jest to, że są mu one oddawane.”

Piotr Pytel (1967)

Źródło: Gen. Piotr Pytel: funkcjonariusze BOR czują się teraz jak ludzie gorszej kategorii http://wiadomosci.onet.pl/kraj/gen-piotr-pytel-funkcjonariusze-bor-czuja-sie-teraz-jak-ludzie-gorszej-kategorii/7gqkywd, onet.pl, 13 lutego 2017.

„Byłam smutna… Coś zakłóciło spokój naszych ciał.”

Diane Arbus. Biografia

Janusz Leon Wiśniewski Fotografia

„Budziłam się w smutku, zasypiałam w smutku i chciałam być smutna pomiędzy.”

Janusz Leon Wiśniewski (1954) polski naukowiec i pisarz

Martyna

Jostein Gaarder Fotografia
Arystoteles Fotografia

„Każde stworzenie jest smutne po cielesnym obcowaniu.”

Arystoteles (-384–-321 p. n. e.) Filozof starożytnej Grecji
Gregory Nunzio Corso Fotografia

„Człowiek jest JEDNOŚCIĄ w smutnym
skłóconym osaczeniu losu.”

Gregory Nunzio Corso (1930–2001) pisarz amerykański

powracający motyw wiersza
Źródło: Życie to Rotary Club

Emanuel Ringelblum Fotografia
Joanna Brodzik Fotografia
Julian Tuwim Fotografia

„Umrę ci kiedyś
Oczy mi zamkniesz
i wtedy swoje
smutne, zdziwione
– bardzo otworzysz…”

Julian Tuwim (1894–1953) polski poeta

Wiosny i jesienie. Wiersze dawne i nowe
Źródło: s. 27

Wacław Bojarski Fotografia

„Pewien smutny wujo rzekł: Ci, panie, wszyscy
To są… jakby… tego… kryptokomuniści.”

Wacław Bojarski (1921–1943) polski poeta

Źródło: Antologia poezji głupich i mądrych Polaków, wybór Ludwik Stomma, Gdańsk 2000.

David Lynch Fotografia
Rubén Darío Fotografia

„Jakże smutna księżniczka… Cóż księżniczkę tak boli?
Wstrzymywane westchnienia płyną z ust mimo woli,
Co straciły swą barwę, których uśmiech już zbladł.
Siedzi smutna księżniczka na swym krześle złoconym,
W oniemiałych klawiszach pochowały się tony,
Zapomniany w wazonie rozsypuje się kwiat.”

Rubén Darío (1867–1916)

Źródło: Sonatina (początek), tłum. Janusz Strasburger, cyt. za: Tomasz Pindel, Leksykon hispanofantastyczny: #1 Rubén Darío http://katedra.nast.pl/artykul/5133/Leksykon-hispanofantastyczny-1/ [udostępniony 6 października 2010] – katedra.nast.pl

Józef Andrzej Frasik Fotografia
Christina Rossetti Fotografia
Roman Gutek Fotografia
Abu Sajid Fadlullah ben Abulchajr Fotografia
Teresa Wilska Fotografia
Kirk Hammett Fotografia
Steven Erikson Fotografia
Tadeusz Iwiński Fotografia

„Czy kultura, która jest jałowa, negatywna, pasywna i autorytarna może uchronić się przed upadkiem? W rzeczywistości przyszłość Frankokanadyjczyków jest smutna.”

Pierre Vadeboncoeur (1920–2010)

Źródło: Marta Kijewska-Trembecka, Quebec i Quebecois. Ideologie dążeń niepodległościowych, Kraków 2007, s. 174.

Karol May Fotografia
Swietłana Alliłujewa Fotografia
Stephen Chbosky Fotografia
Jan Twardowski Fotografia
Jostein Gaarder Fotografia
Paul Cameron Fotografia

„To bardzo smutne, że w Polsce, kraju, który jako pierwszy w Europie zagwarantował w konstytucji wolność słowa, o homoseksualizmie nie można nawet rozmawiać ze studentami na uniwersytecie.”

Paul Cameron (1939)

Źródło: Homoseksualiści są jak narkomani, rp.pl http://www.rp.pl/artykul/2,301548__Geje_sa_jak_narkomani_.html

Anna Czerwińska-Rydel Fotografia
Krystian Zimerman Fotografia
Isabel Abedi Fotografia

„(…) lubię tę aurę ciemności, która go otacza. Lubię jego twarz, smutne oczy. Jest dziwnie piękny, niczym noc bez gwiazd.”

Isabel Abedi (1967) niemiecka autorka książek dla dzieci

Whisper – Nawiedzony dom
Źródło: rozdział 9

Arturo Pérez-Reverte Fotografia

„Dziewczyny, które szybko rosną, mają smutne oczy.”

Arturo Pérez-Reverte (1951) pisarz hiszpański

Cierpliwy snajper

Ignacy Loyola Fotografia

„Niedbalstwo i oziębłość sprawiają, że wszystkie prace są smutne gnuśnemu.”

Ignacy Loyola (1491–1556) założyciel jezuitów, święty Kościoła Katolickiego

Sentencje wybrane św. Ignacego

Luis Cernuda Fotografia
Tadeusz Breza Fotografia

„Emigrancki los to strasznie smutna sprawa. Kompleksy! Żale! Urazy!”

Tadeusz Breza (1905–1970)

Urząd (1960)
Źródło: s. 101

Miuosh Fotografia
Bob Marley Fotografia

„Dobre chwile dzisiejszego dnia są smutnymi wspomnieniami jutra.”

Bob Marley (1945–1981) jamajski muzyk reggae

The good times of today are the sad thoughts of tomorrow (ang.)

Józefa Śmigielska Fotografia
Stefan Kisielewski Fotografia
William McGonagall Fotografia
Béla Bartók Fotografia

„Gdy przeczytałem pani list, siadłem do fortepianu – mam smutne przeczucie, że poza muzyką nie będę miał w życiu innej pocieszycielki.”

Béla Bartók (1881–1945) węgierski kompozytor

Źródło: z listu do S. Geyer (1907)

Dorota Miśkiewicz Fotografia

„Obraziłam się, gdy pokazałam tacie, co wymyśliłam i nie usłyszałam: „Ale super!”, tylko: „Trochę za smutno”. Zaczęłam dzielić się swoimi kompozycjami z kolegą z klasy. On słuchał i mówił: „Dobre, dobre, smutne, ale dobre”. To mi bardziej odpowiadało. A po latach „odobraziłam się” i pokazuję tacie to, co tworzę.”

Dorota Miśkiewicz (1973) polska wokalistka jazzowa, skrzypaczka

Źródło: Magdalena Rybak, Dorota Miśkiewicz: Zawsze mam jakieś „ale”…, zwierciadlo. pl, 19 lipca 2012 http://zwierciadlo.pl/2012/kultura-wywiady/dorota-miskiewicz-zawsze-mam-jakies-ale/5

Janusz Palikot Fotografia

„Och Jarosławie, cóż byśmy poczęli bez Ciebie? Jaki los nam gotujesz każdego dnia?! Jak pięknie ścielesz nam drogę do zwycięstwa?! Jak mamy wyrazić naszą dozgonną wdzięczność? Bez Ciebie wszystko jest takie czarne i smutne!”

Janusz Palikot (1964) polski polityk

o wywiadzie Jarosława Kaczyńskiego dla „Gazety Polskiej”.
Źródło: blog Janusza Palikota http://palikot.blog.onet.pl/, 29 lipca 2009

Tomasz Lis Fotografia
Małgorzata Musierowicz Fotografia
José Mourinho Fotografia

„Ten puchar nie jest mój, nie jest drużyny, jest wszystkich w Realu. To oczywiście wspaniałe uczucie i wielki sukces, ale moja praca tutaj to nie tylko kolekcjonowanie zaszczytów, ale przede wszystkim budowanie silnego zespołu. W mojej pracy ta wygrana wiele nie zmienia, tylko to, że w razie porażki po prostu byłbym smutny.”

José Mourinho (1963) portugalski trener piłkarski

po zwycięstwie w finałowym meczu Pucharu Króla z FC Barceloną.
Źródło: onet.pl, Mourinho: nie przyszedłem tu tylko po trofea, 21 kwietnia 2011 http://sport.onet.pl/pilka-nozna/liga-hiszpanska/mourinho-nie-przyszedlem-tu-tylko-po-trofea,1,4249001,wiadomosc.html

Tadeusz Kutrzeba Fotografia
Artur Więcek Fotografia

„(…) pochodzę z Podhala, gdzie człowiek smutny bywa tylko na kacu.”

Artur Więcek (1967) filmowiec polski

Źródło: Wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=25620

Zulfikar Ali Bhutto Fotografia

„Jakież to smutne, że wielkie narody i wielcy politycy nie potrafią przewidzieć logicznych i nieuniknionych konsekwencji swych poczynań. A przecież dzisiejsze czyny mają w sobie zalążki przyszłych wydarzeń, które nastąpią nieubłagane jak Nemezis.”

Zulfikar Ali Bhutto (1928–1979) pakistański polityk

na forum ONZ w 1960.
Źródło: Barbara Wizimirska, Drogi kariery. Zulfikar Ali Bhutto i jego partnerzy: Indira Gandhi i Mujibur Rahman, op. cit., s. 3.

Licia Troisi Fotografia
David Gilmour Fotografia
Sławomir Fabicki Fotografia

„Filmy powinno się raczej odbierać jako dobre i złe. Taka przynajmniej jest moja kategoria oceny filmu. Nie dzielę filmów na smutne czy wesołe, optymistyczne bądź pesymistyczne.”

Sławomir Fabicki (1970) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: Artur Cichmiński, Właściwie to wkurza mnie wszystko. Rozmowa ze Sławkiem Fabickim, autorem filmu „Z odzysku”, stopklatka.pl, 16 listopada 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=34642

Artur Balazs Fotografia

„Puenta jego życia jest rzeczywiście bardzo smutna, ale życie wcale takie nie było. Przecież on pokazał Polakom, że przeciętny, zwykły człowiek może stać się bardzo ważnym politykiem i odgrywać bardzo istotną rolę w państwie. Myślę, że dla wielu ludzi stał się symbolem niewyobrażalnego sukcesu.”

Artur Balazs (1952) polski polityk

o Andrzeju Lepperze.
Źródło: „Lepper ze łzami mówił, że nie wie, jak spojrzy w oczy rodzinie”, onet.pl, 8 sierpnia 2011 http://wiadomosci.onet.pl/raporty/andrzej-lepper-nie-zyje/lepper-ze-lzami-mowil-ze-nie-wie-jak-spojrzy-w-ocz,1,4815454,wiadomosc.html

Edyta Górniak Fotografia
Piotr III Romanow Fotografia
Jacques Maritain Fotografia

„Jak kobieta widzi, że ktoś jest smutny, to nie mówi mu nigdy: „jesteś smutny”. Tak głupio postępuje tylko mężczyzna. Kobieta udaje, że wcale nie widzi smutku – jest weselsza, milsza, piękniejsza niż zazwyczaj. Wtedy smutek znika.”

Tadeusz Rittner (1873–1921) dramatopisarz polski

Źródło: Księga cytatów z polskiej literatury pięknej od XIV do XX wieku, wyb. Paweł Hertz, Władysław Kopaliński, Warszawa 1975, PIW, s. 419.

Jim Jarmusch Fotografia

„To smutny i piękny świat.”

Jim Jarmusch (1953) amerykański reżyser, scenarzysta, aktor i muzyk

It’s a sad and beautiful world (ang.)
Źródło: piosenka z filmu Poza prawem, w wykonaniu Toma Waitsa

Laura Bush Fotografia

„Znamy – ja znam mojego męża i wszyscy Amerykanie wiedzą, w jaki sposób zachował się w sprawie Afganistanu i wojny z terrorem (…). To smutne, że teraz gra się na ludzkich emocjach, tak jakbyśmy mogli zrobić cokolwiek, żeby do tego nie dopuścić, a przecież nie o to chodzi (…). Na podstawie tych danych wywiadu w żaden sposób nie mógł przewidzieć, co się stanie.”

Laura Bush (1946) żona 43. prezydenta USA

oświadczenie wydane na Węgrzech w okresie, kiedy w Stanach Zjednoczonych do świadomości mediów i obywateli dotarł fakt, że przed 11 września 2001 rząd amerykański otrzymywał wiele wskazówek odnośnie zamachu.
Źródło: John B. Roberts II, Ranking pierwszych dam, op. cit., s. 304.

Alexander Stubb Fotografia
Terry Pratchett Fotografia
Benjamin Constant Fotografia
Jacek Saryusz-Wolski Fotografia

„Jacek Saryusz-Wolski nie zdradził Platformy Obywatelskiej. Przyjmując propozycję PiS kandydowania na prezydenta Europy jako konkurent Donalda Tuska, zdradził siebie. I wszystkie ideały pokolenia lat 80., Solidarności, koleżeństwa, lojalności, uczciwości. Tak, uczciwość, jaka obowiązywała, obowiązuje i stanowi nieopisaną wartość. Smutne.”

Jacek Saryusz-Wolski (1948) polityk polski

Autorka: Jagienka Wilczak, Co Wolski załatwi dla Polski? https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/kraj/1696522,1,saryusz-wolski-zdradzil-przede-wszystkim-sam-siebie.read, polityka.pl, 5 marca 2017.
O Jacku Saryuszu-Wolskim

Roberto Bolaño Fotografia

„Na wspomnienie o Traklu Amalfitano, prowadząc swój wykład niemal automatycznie, pomyślał o aptece nieopodal jego mieszkania w Barcelonie, do której zwykle chodził, kiedy potrzebował lekarstwa dla Rosy. Pracował w niej farmacueta wyglądający na nastolatka, nadzwyczaj chudy i w wielkich okularach, który nocami, kiedy apteka pełniła dyżur, zawsze czytał książkę. Pewnej nocy Amalfitano zapytał go, czuł bowiem, że powinien coś powiedzieć, podczas gdy farmaceuta szukał leków na półkach, jakie książki lubi i jaką książkę czyta w tej chwili. Farmaceuta odpowiedział mu, nawet się nie odwracając, że podobały mu się książki typu "Przemiana", "Bartleby", "Proste serce", "Opowieść wigilijna". A potem powiedział, że czyta teraz "Śniadanie u Tiffany'ego", Capotego. Pomijając "Proste serce" i "Opowieść wigilijną", które, jak powszechnie wiadomo, są opowiadaniami, a nie książkami, intrygujące było owo upodobanie młodego farmaceuty - który być może w swoim poprzednim życiu był Traklem, a być może w tym życiu miał napisać wiersze smutniejsze jeszcze niż te, które wyszły spod pióra jego dalekiego austriackiego kolegi - przedkładającego, ponad wszelką wątpliwość, dzieła mniejsze nad dzieła większe. Wybierał "Przemianę" zamiast "Procesu", wybierał "Bartleby'ego" zamiast "Moby Dicka", wybierał "Proste serce" zamiast "Bouvarda i Pecucheta", "Opowieść wigilijną" zamiast "Opowieści o dwóch miastach" albo "Klubu Pickwicka". Jakiż to smutny paradoks, pomyślał Amalfitano. Już nawet oświeceni farmaceuci nie mają odwagi siegnąć po wielkie dzieła, niedoskonałe, gwałtowne, te, które otwierają drogę w nieznane. Wybierają doskonałe wprawki wielkich mistrzów. Albo, by powiedzieć innymi słowy to samo: chcą widzieć wielkich mistrzów podczas szermierczych sesji treningowych, ale nie obchodzą ich prawdziwe batalie, gdzie wielcy mistrzowie walczą z czymś, z tym czymś, co przeraża nas wszystkich, czymś, co nas paraliżuje i bierze za rogi, i jest krew, i śmiertelne rany, i smród.”

Roberto Bolaño (1953–2003) chilijski pisarz
Julie Powell Fotografia
Erich Maria Remarque Fotografia
Jean-Paul Sartre Fotografia
Erich Maria Remarque Fotografia

„Przytłumione stukanie dobiegające z zewnątrz przerywało ciszę, jakby coś chciało się dostać do środka, coś szarego, ponurego i bezkształtnego, coś smutniejszego niż smutek - odległe anonimowe wspomnienie, niekończąca się fala, która nadpływała i pragnęła odzyskać i pogrzebać to, co poprzednio przyniosła i porzuciła na wyspie - trochę człowiek, a trochę światło i myślenie.

-Dobra noc na picie.

-Tak… i zła, żeby być samemu.

Ravic myślał przez chwilę.

- Do tego wszyscy musieliśmy się przyzwyczaić - powiedział w końcu. - To, co nas kiedyś trzymało razem, zostało zniszczone. Rozsypaliśmy się niczym szklane paciorki z zerwanego sznura. Nic nie jest już trwałe. - Ponownie napełnił kieliszek. - Jako chłopiec przespałem kiedyś noc na łące. Było lato, niebo zupełnie bezchmurne. Zanim zasnąłem, widziałem Oriona, który stał ponad lasami na horyzoncie. Potem, w środku nocy, obudziłem się - i Orion stał nagle w górze nade mną. Nigdy nie zapomnę tego widoku. Wcześniej uczyłem się, że Ziemia jest planetą i się obraca, ale uczyłem się tego tak jak wielu rzeczy, o których czyta się tylko w książkach, i nigdy się nad tym nie zastanawiałem. Wtedy po raz pierwszy poczułem, że naprawdę tak jest. Czułem, jak lecę bezszelestnie przez niesamowitą przestrzeń. Odczuwałem to bardzo mocno, wydawało mi się niemal, że muszę się trzymać, żeby nie wyrzuciła mnie siła odśrodkowa. Było tak pewnie dlatego, że obudzony z głębokiego snu, opuszczony przez pamięć i przyzwyczajenie, patrzyłem przez chwilę w ogromne przesunięte niebo. Ziemia przestała nagle być dla mnie trwałą podstawą - i od tamtej pory już nigdy się nią nie stała.”

Arch of Triumph: A Novel of a Man Without a Country

David Gahan Fotografia
Wiesław Michnikowski Fotografia

„Chyba najbardziej śmieszą mnie politycy. Tylko że ich zachowanie jest żenujące, a żarty na ich temat mogą być tylko i wyłącznie niecenzuralne. Tak więc jest to bardzo smutny rodzaj rozrywki.”

Wiesław Michnikowski (1922–2017) aktor polski

Źródło: Tani drań. Wiesław Michnikowski w rozmowie z Marcinem Michnikowskim, Warszawa 2014, s. 216–217.

David Clayton-Thomas Fotografia
Leopold Tyrmand Fotografia

„Żyjemy tu, w Warszawie życiem tramwajowym. Znaczy to, że w naszej warszawskiej epoce tramwaj wzniósł się do roli symbolu. Oczywiście tramwaj wyraża miejską jednostkę komunikacyjną, taką samą jak trolejbus czy autobus. Mówi się: żyjemy życiem takim czy innym, wtedy gdy życie owo dobywa z człowieka jego najistotniejsze cechy. Czyli że w zetknięciu z nim człowiek objawia się w całej okazałości. Przepełniony irracjonalnie tramwaj warszawski stanowi doskonały odczynnik, przekonujemy się w nim codziennie, jacy jesteśmy i jak bardzo żyjemy życiem tramwajowym. W chwili gdy najbliższy bliźni demoluje nam śledzionę, unicestwia czar dopiero co kupionego płaszcza, niweczy z trudem przyszyte guziki, gasi brutalnie przepiękny połysk żarliwie wyczyszczonych butów, gniecie na miazgę wiezione dla dzieci ciastka, uśmiecha się przepraszająco, pakując nam w usta rękaw od kurtki, w której przed chwilą czyścił kominy lub wypakowywał stare śledzie – w takiej chwili, powtarzam, instynkty, jak działa żaglowej fregaty, wysuwają się groźnie z burt naszych dusz. Wtedy dopiero spostrzegamy z przerażeniem, jacy potrafimy być pierwotni, dzicy, egoistyczni, kłótliwi, nietolerancyjni, zaślepieni, krótkowzroczni. Z drugiej strony – ileż wspaniałych wartości dostrzegamy naraz w życiu, gdy uda nam się wepchnąć jako ostatni do rozchodzącego się w szwach autobusu, gdy przygodny sąsiad, wisząc na stopniu, odstąpi nam trzy centymetry kwadratowe miejsca, akurat tyle, by postawić na nich szpic buta, gdy złapany rozpaczliwie za krawat ten, który już do połowy tkwi w środku, uśmiechnie się bez pretensji i przygnie nas mocnym ramieniem, gdy wreszcie starsza pani, której, prąc ku wyjściu, strąciliśmy kapelusz, porwali w strzępy gazety i wgnietli całą zawartość siatki z masłem, jajami i marmoladą w biust, uśmiechnie się z tramwajową melancholią i powie smutne, lecz przebaczające: – Nie szkodzi…”

Leopold Tyrmand książka Zły

Wtedy widzimy, jak dalece potrafimy być solidarni, wyrozumiali, ludzcy i coś ciepłego rozpływa się nam jak słodka, rozgrzana czekolada koło serca. Nic nie wzbudza w nas tak nieprzytomnej złości i bezmyślnej chęci awantur, jak niekończące się wyczekiwanie na wypchane ludźmi trolejbusy, do których nie można się dostać, jak tępota, brutalności i nieuprzejmość w tramwaju, o nic nie będziemy się sprzeczać i kłócić tak namiętnie, jak o grubiaństwa współpasażerów i bezduszną wrogość konduktorów. Ale też nic nie wzbudza w nas takiego uczucia zadowolenia, satysfakcji i wygody, jak widok wyczekiwanego numeru na ulicznym horyzoncie i stwierdzenie, że znajdziemy w nim miejsce siedzące. Tramwaj wyzwala w nas dziś w Warszawie cenną bezpośredniość przeżywania i dlatego żyjemy tu, w Warszawie życiem tramwajowym.
Zły

Greta Thunberg Fotografia

„Nie przejmuję się hejtem i atakami ze strony osób zaprzeczających istnieniu kryzysu klimatycznego. Po prostu ich ignoruję. To przezabawne, ponieważ są tak zdesperowani. Jeśli nie mają do czego się przyczepić, to po prostu zmyślają. To jednocześnie bardzo smutne, ale i śmieszne.”

Greta Thunberg (2003) szwedzka aktywistka klimatyczna

Źródło: Joanna Potocka, Greta Thunberg przepłynie Atlantyk na szczyt klimatyczny w USA https://www.rmf24.pl/fakty/swiat/news-greta-thunberg-przeplynie-atlantyk-na-szczyt-klimatyczny-w-u,nId,3122164, rmf24.pl, 30 lipca 2019.

Charles Bukowski Fotografia

„Założyli mi kajdanki i wrzucili na tylne siedzenie. Znowu ta sama smutna scena. Jechali wolno, rozmawiając o różnych planowanych absurdalnych rzeczach - o poszerzeniu frontowej werandy, o budowie basenu z tyłu domu albo dodatkowego pokoiku dla babci. Gadali też o sporcie - w końcu byli prawdziwymi mężczyznami.”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

Dodgersi mieli jeszcze szansę, nawet jeśli dwie albo trzy inne drużyny wyprzedzały ich w tabeli. I znowu o sprawach rodzinnych - jeśli Dodgersi wygrywali, oni też wygrywali. Jeśli człowiek lądował na Księżycu, oni też lądowali na Księżycu. Ale jeśli przymierający głodem żebrak prosił ich o dziesięć centów - brak dokumentów, spierdalaj, obsrańcu. Oczywiście kiedy nie byli w mundurze. Nie znam żebraka, który kiedykolwiek prosił gliniarza o wsparcie. Pod tym względem kartoteka jest czysta.
Historie o zwykłym szaleństwie

Bronisław Piłsudski Fotografia

„Czytałem w ich smutnych oczach poczucie bliskiego końca. Nie troszczymy się o ich przyszłość, a oni szybko tracą swą indywidualność, zanikają w niszczycielskim starciu z zaborcami. Należąc do narodu, który także cierpi, czułem ich zgnębienie.”

Bronisław Piłsudski (1866–1918) polski etnograf i rewolucjonista

z prelekcji na temat Ajnów, wygłoszonej w Paryżu w Towarzystwie Antropologicznym w 1909 r.
Źródło: Jerzy Chociłowski, Bronisława Piłsudskiego pojedynek z losem, Iskry, Warszawa 2018, ISBN 978-83-244-0512-1, s. 153.

Beata Szydło Fotografia

„Jeżeli dzisiaj mówimy o symbolu Platformy i PSL-u rządzenia w polskiej szkole, to co jest tym symbolem? Wojna z drożdżówkami. To jest symbol Platformy i PSL-u. Ale po tych smutnych dla polskiej szkoły latach, chcemy dać jej teraz nowy kształt, nowe możliwości i chcemy przede wszystkim wprowadzić te zmiany, które pani minister Anna Zalewska przygotowała.”

Beata Szydło (1963) polska działaczka samorządowa i polityczna

Źródło: Premier Szydło: Wojna z drożdżówkami, symbol rządów PO-PSL http://niezalezna.pl/88620-premier-szydlo-wojna-z-drozdzowkami-symbol-rzadow-po-psl, niezalezna.pl, 4 listopada 2016.

Stanisław Mackiewicz Fotografia
Józef Ignacy Kraszewski Fotografia
Wojciech Smarzowski Fotografia

„Moim zdaniem Kościół nie udostępni żadnych swoich archiwów, bo otworzyłoby to bardzo dużo różnych tropów. Jeśli powstanie komisja, która będzie badać przypadku pedofilii, zajmie się tylko tymi księżmi, których znamy z telewizji czy internetu. Nie dowiemy się niczego nowego. To smutne, ale myślę, że tak będzie.”

Wojciech Smarzowski (1963) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: Wojciech Smarzowski w "Rezerwacji": Kościół nie udostępni żadnych swoich archiwów https://kultura.onet.pl/film/wiadomosci/wojciech-smarzowski-w-rezerwacji-kosciol-nie-udostepni-zadnych-swoich-archiwow/w2grxcc, onet.pl, 7 czerwca 2019.

Agaton Giller Fotografia
Rafał Trzaskowski Fotografia

„Po dzisiejszych występach Premiera w Strasburgu i ministra Wilda w Sejmie o Centralnym Porcie Komunikacyjnym, dochodzę do banalnego, acz smutnego wniosku – rządzą nami sztukmistrz i iluzjoniści.”

Rafał Trzaskowski (1972) polski polityk, Prezydent Warszawy od 2018

Źrodło: wyborcza.pl http://warszawa.wyborcza.pl/warszawa/7,54420,23634912,centralny-port-komunikacyjny-jest-potrzebny-bo-jastrzebie-zdroj.html, 4 lipca 2018 r.

Nicki Minaj Fotografia

„To smutne, że kobiety nie są wystarczająco doceniane. Nie tylko w muzyce, także w Hollywood. Cały czas natykam się na wypowiedzi kobiet, które żalą się, że zarabiają mniej od mężczyzn. Musimy o tym rozmawiać. Musimy postawić na swoim.”

Nicki Minaj (1982) trynidadzko-amerykańska raperka, piosenkarka, autorka tekstów, aktorka i modelka

Źródło: Alexandra Gouveia, Vogue Arabia, tłum. Marta Umiejewska, cyt. za: Nicki Minaj w Vogue Arabia: „Bycie silną kobietą albo posiadanie wpływów nie musi koniecznie oznaczać, że nie możesz okazać wrażliwości albo się rozpłakać” http://allaboutmusic.pl/nicki-minaj-w-vogue-arabia/, allaboutmusic.pl, 21 sierpnia 2018

Julian Barnes Fotografia
Władysław Orkan Fotografia

„Wrócili jeszcze na ojczyznę umrzeć, ale z nich już w gazdostwie niewiele pociechy. Wyssała im siły Ameryka. Krwawo naprawdę te dolary zdobyte. I refleksja się smutna zastanowi: czy warte straconego zdrowia.”

Władysław Orkan (1875–1930) polski pisarz tworzący w okresie Młodej Polski

W chwilach szczerości, gdy chwalba minęła, przyznają się też, jak tam ciężko było.
– Powiem wam – mówił mi jeden z takich inwalidów – tam ino bisness, dudki. Człek pracujący za maszyną stoi. Ino się kości mijają. Jakby tu człek pracował, jako tam, w tej Ameryce, toby się na kamieniu szczerym chleba dorobił.
Listy ze wsi
Źródło: t. 1, s. 123.

Joseph Daul Fotografia

„Przewodniczącemu Tuskowi wyznaczono – zgodnie z protokołem – miejsce w pierwszym rzędzie. Jednak Tusk, jako dżentelmen, przesunął się do drugiego rzędu, by w pierwszy rzędzie wprowadzić trochę równowagi płci. To smutne, że w swoim żałosnym ataku na przewodniczącego oceniasz, kto w EPL jest ceniony i szanowany. Donald Tusk jest najlepszym ambasadorem Polski w Unii Europejskiej i tak zostanie. A póki co niepokoi mnie stan twojego zdrowia psychicznego.”

Joseph Daul (1947)

odpowiedź na wpis na Twitterze Jacka Saryusza-Wolskiego dot. Donalda Tuska.
Źródło: gazeta.pl http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114884,22705636,saryusz-wolski-spekuluje-nt-tuska-byly-szef-na-to-niepokoi.html?utm_source=facebook.com&utm_medium=SM&utm_campaign=FB_Gazeta, 27 listopada 2017.

Franciszek Jägerstätter Fotografia
Kazimierz Bartoszewicz Fotografia

„Chrzciny, smutne następstwo wesołego początku.”

Kazimierz Bartoszewicz (1852–1930) polski historyk, publicysta, satyryk

Źródło: Słownik prawdy i zdrowego rozsądku

Dolindo Ruotolo Fotografia