Cytaty na temat ślad (284 cytatów, strona 2)

„Ojcem chrzestnym tego pomysłu był (…) Henryk Bista, z którym mieszkałem kiedyś w jednym bloku. Byłem wówczas 16-letnim chłopakiem, gdy pewnego dnia, wychodząc na spacerze swoim psem Bartkiem, zobaczył mnie z piłką pod pachą i zapytał: – Słuchaj, byłeś kiedyś w teatrze? – A po co? – odparłem. – No wiesz, bo to takie magiczne miejsce. A w ogóle wiesz, że ja jestem aktorem? – ciągnął – No wiem, ale to co? – dopytywałem, – No to przyjdź kiedyś na jakąś sztukę – zachęcał. Tak też się stało. Zabrał mnie na spektakl raz, dragi, trzeci, zapraszał za kulisy, na próby i tak jakoś we mnie teatr zaczął się osadzać. W końcu zrodziła się myśl, by pójść w jego ślady. Jak się później okazało, wcale nie było to takie łatwe (…). Do szkoły teatralnej zdawałem pięć razy.”

Grzegorz Pawłowski (1957)

o tym, jak został aktorem.

O myślach , O myśleniu , Chłopak

„To mogło się wydarzyć w środę. Ale w środę, metaforyczne w środę, „te oczodoły wołają o prawdę” premiera polskiego rządu, wywołały zachwyt. Już na drugi dzień liberalni politycy, opiniotwórczy Michnik od dawna niepiszący, zaproponowali posprzątać tropy pamięci z katyńskiego lasu, zapomnieć ślady profanacji znad charkowskich grobów. (…) To się mogło zdarzyć w środę, zdarzyło się wczoraj. To był ten kwiat polskiej inteligencji, to były te elity, które miały zasilić swą krwią ziemię smoleńska, by katyńska ofiara sprzed 70 lat nie została zapomniana, byśmy nie zasypali tropów, którymi kroczyli ci żegnający się z najbliższymi.”

Zbigniew Suchy

11 kwietnia 2004 w czasie mszy w Archikatedrze Przemyskiej w intencji ofiar katastrofy polskiego samolotu prezydenckiego pod Smoleńskiem‎. W poprzednią środę w Katyniu był premier Donald Tusk.
Źródło: Szokująca homilia w Archikatedrze Przemyskiej, alert24.pl, 12 kwietnia 2010 http://www.alert24.pl/alert24/1,84880,7763307,Szokujaca_homilia_w_Archikatedrze_Przemyskiej__POSLUCHAJ_.html

O inteligencji , O czasie , O Kwiatach

„Jako dziecko potwornie się jąkałem. Kiedy po raz pierwszy wszedłem na scenę w szkolnym przedstawieniu, nagle przestałem się jąkać. To było niesamowite! Za każdym razem, kiedy wchodziłem na scenę, kłopoty z mówieniem znikały bez śladu. No a poza tym odkryłem, że aktorstwo to niezła zabawa. Naprawdę. Choć w moich ustach być może zabrzmi to dziwnie, uważam, że aktorstwo jest formą artystycznej ekspresji. Gdybym umiał rzeźbić, to zająłbym się rzeźbą. Gdybym umiał śpiewać, to byłbym piosenkarzem. Gdybym pisał wiersze, to zostałbym poetą. A tak uprawiam jedyną dziedzinę sztuki, jaka mi została. Każdy film stanowi dla mnie naukę. Próbuję grać za każdym razem trochę inaczej, dzięki czemu wciąż nie straciłem zainteresowania tym zajęciem. To wciąż fascynujące – wziąć strony z tekstem i próbować z nich stworzyć żywą postać. Jak dotąd nigdy mnie to nie znudziło.”

Bruce Willis (1955) aktor amerykański

Źródło: Wywiad http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=10109

O dzieciach , O nauce , O śpiewie

„incognito odchodzi
pod pachą niesie
małą trumienkę
futerał swojego ciała
zostawia list
zastawny
w recepcji hotelu
którego nikt nie odbiera
zostawia ślad
postrzępioną gazetę
z nekrologiem na ostatniej
stronie”

Jarosław Trześniewski-Kwiecień (1961) polski poeta i prawnik

Źródło: incognito wspomnienie pośmiertne

O wspomnieniach

„Fale załamują mój cień
ziarnkami piasku
przeprawiają sekundy życia
na prawy brzeg (…)
może zdążę utrwalić ślad”

Kazimierz Burnat (1943)

Źródło: Przystań z: Cichnące, 2003 r.

„Przybyszewski nie pozostawił we mnie głębszych śladów, lecz Miciński – tak. Byłem bliższy Kropotkina, niż Marksa. Zresztą poza „Manifestem Komunistycznym” Karol Marks nigdy nie przemawiał do mojej wyobraźni. Prędzej Engels, i to w późniejszym czasie.”

Włodzimierz Sokorski (1908–1999) polski działacz komunistyczny, pisarz, dziennikarz, generał

Źródło: Romans z komuną, Wydawnictwo Res Polona, Łódź 1991, s. 11.

O czasie

„Pierwsza miłość wyciska tak głęboki ślad w sercu dziewczyny jak pieczęć w wosku.”

Miguel de Cervantes (1547–1616) pisarz hiszpański

O miłości , O dziewczynach , Serce

„Wychowując się w muzycznym domu, naturalnie poszłam w ślady rodziców. Początkowo myślałam o balecie. Potem przyszedł czas na naukę gry na fortepianie i skrzypcach. Szło mi całkiem dobrze. W średniej szkole muzycznej byłam najzdolniejsza w klasie, ale zawsze ciągnęło mnie do teatru, kostiumu i całej tej otoczki towarzyszącej operze. Zaczęłam się uczyć śpiewu na trzy tygodnie przed egzaminem na akademię. Chciałam być solistką, a dobrze wiedziałam, że życie instrumentalisty to ciężki kawałek chleba. Dwanaście lat, które poświęciłam skrzypcom, to była dobra szkoła życia, ale chyba zbyt byłam leniwa, żeby dalej iść w tę stronę. Instrument sprzedałam zaraz po dyplomie i dziś, jeśli coś gram, to tylko na fortepianie, gdy przygotowuję się do roli i sama sobie akompaniuję.”

Aleksandra Kurzak (1977)

Źródło: Maciej Łukasz Gołębiowski, Opera to teatr, tyle że bardzo trudny, „Hi Fi i Muzyka”, 23 września 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/24232

O życiu , O szkole , O muzyce , O domu

„Nic nie mija bez śladu, wszystko się odezwie (…).”

Aleksiej Nikołajewicz Tołstoj (1883–1945) pisarz rosyjski

„Ameryka uwielbia wynajdywać ikony, na których wiesza się winę. Lecz, niewątpliwie, ja przyjąłem rolę Antychrysta; jestem głosem indywidualności lat dziewięćdziesiątych, a ludzie mają skłonność łączyć kogokolwiek, kto wygląda i zachowuje się inaczej z nielegalną i niemoralną działalnością. W rzeczywistości większość dorosłych nienawidzi tych, którzy nie idą ich śladami. To śmieszne, że ludzie są na tyle naiwni, by zapomnieć tak szybko Elvisa, Jima Morrisona i Ozzy'ego. Wszyscy oni byli narażeni na te same starodawne argumenty, kontrole i uprzedzenia.”

Marilyn Manson (1969) kontrowersyjny muzyk amerykański

Columbine: Whose fault is it (esej)

O ludziach , O rzeczywostości

„Zegar chodził, lecz potykając się co sekundę, rozsiewał zwątpienie. Bo co sekundę przystawał jakby. Na chwilę. Niewielką. Prawie niezauważalną. Wystarczająco jednak długą, by uznać, że stanął na zawsze; że nigdy już nie poruszy choćby jedną ze swoich wskazówek. Każda z takich chwil budziła więc niepokój. Groziła bowiem utrudnioną orientacją w czasie. Lub wręcz utratą tej orientacji. Niczym w stanie odurzenia, kiedy to wnioski wysnuwane z przesłanek podporządkowane są omamom. Kiedy radości mylą się z zachwytami, a smutki z tragediami. Kiedy faktyczne intencje zanikają we wszechogarniającym przejaskrawieniu. Straszyła dezorientacją i niespójnością. A także nadmierną kondensacją treści – mnożeniem się jej utajonych elementów wynikającym z tego, iż jakikolwiek detal w każdym momencie mógł zostać zaakcentowany w dowolny sposób. Zatrważała koniecznością przekładania każdego przedmiotu, działania lub pojęcia i każdej postaci na idee i znaczenia. W jednej z takich chwil gwałtowny powiew myśli porwał materię, która pomknęła przez przestrzeń, nie pozostawiając po sobie najmniejszego śladu.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Second life
Źródło: s. 6

O smutku , O myślach , O czasie , O myśleniu

„Z ekonomicznego punktu widzenia próżnowanie, traktowane jako zajęcie, ma bardzo wiele wspólnego z czynami świetnymi, owoce bezczynnego życia, będące jednocześnie jego prestiżowymi oznakami, są w istocie swej bardzo zbliżone do trofeów uzyskanych dzięki czynom bohaterskim. Jednakże bezczynność w węższym sensie, w odróżnieniu zarówno od wykonywania tych czynów, jak jakichkolwiek zajęć produkcyjnych, na ogół nie pozostawia żadnych śladów materialnych. Dlatego też świadectwa spędzenia jakiegoś okresu życia na czcigodnym próżnowaniu przybierają zwykle formę dóbr «niematerialnych». Takimi niematerialnymi dowodami próżnowania są quasi-naukowe lub quasi-artystyczne osiągnięcia, a także wiedza nieużyteczna, która nie służy bezpośrednio podtrzymywaniu lub przedłużeniu życia ludzkiego. W naszych czasach np. funkcję taką pełni znajomość języków martwych i filozofii okultystycznej, znajomość zasad poprawnej wymowy, składni i prozodii; uprawianie różnych rodzajów muzyki (tylko w domu i dla przyjemności) oraz pielęgnowanie innego rodzaju «talentów»; kultywowanie mody w zakresie ubrania, umeblowania i ekwipaży; oddawanie się grom towarzyskim i sportowym, hodowanie nieużytecznych, służących rozrywce zwierząt, jak psy pokojowe lub konie wyścigowe. We wcześniejszych stadiach rozwoju motywem skłaniającym do zdobywania tych wszystkich umiejętności mogło być coś innego niż potrzeba udowodnienia, że nie spędziło się czasu na żadnym pożytecznym produkcyjnym zajęciu – inne mogły być także przyczyny, dla których umiejętności te i zainteresowania stały się modne. Jednakże, gdyby nie okazały się z czasem użyteczne jako świadectwo nieprodukcyjnego użytkowania czasu, nie przetrwałyby do dzisiaj i nie stałyby się zajęciami i zainteresowaniami właściwymi klasie próżniaczej.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O przyjemności , O psie , O domu , O grach

„Choć papierków po cukierkach
tu i ówdzie ślad,
marzy ci się bombonierka
taka jak ja
niby nic, a jednak zerkasz,
jak się dostać do pudełka
odkryć tajemnicę słodką,
delikatnie zdjąć złotko.”

Barbara Stępniak-Wilk (1969)

Źródło: Bombonierka

O tajemnicy , O zdjęciach , Pudełko

„Wraz z ostatecznym końcem socjalizmu na Węgrzech znikną też politycy okradający obywateli, traktujący ich jak idiotów, patrzący na nich z góry i z pogardą. Istotą komunizmu jest kłamstwo, a jego ślady są na Węgrzech wciąż obecne.”

Viktor Orbán (1963) węgierski polityk

Źródło: www.se.pl, 10 kwietnia 2010 http://www.se.pl/wydarzenia/opinie/viktor-orban-nie-musze-walczyc-z-jerzym-buzkiem_135961.html?p=3

O kłamstwie

„Chcę poznać życie (…). Chcę ująć je w dłonie. Chcę zostawić ślady stóp na piasku bezludnej wyspy, chcę grać z ludźmi w piłkę. Chcę… (…) Chcę wszystkiego.”

Neil Gaiman książka Księga cmentarna

Postać: Nikt Owens
Księga cmentarna
Źródło: rozdział 8, Rozstania i pożegnania, s. 224

O życiu

„Jeżeli w takich sprawach, jak zacieranie śladów, od których interpretacji zależy zrozumienie tego, co się stało, jeżeli wobec oczywistych faktów nadzwyczajnego zainteresowania czynników politycznych postępowaniami prokuratury uważa się, że nie było nacisków, to jest coś absolutnie zdumiewającego.”

Włodzimierz Cimoszewicz (1950) polski polityk, premier RP

Źródło: Dominika Wielowieyska, Cimoszewicz: Prokuratura zdumiewa Blidą, „Gazeta Wyborcza”, 7 lipca 2011

O zrozumieniu

„Kiedy pracuję nad dużą rolą, następuje pewne sprzężenie zwrotne. Ja obdarzam daną postać cechami żywego człowieka i nawet jeśli jest ona wymyślona to jednak przetworzona i przekazywana przeze mnie. Często więc nosi ślady moich cech. Natomiast ta wymyślona postać zaczyna funkcjonować również w moim umyśle, a zatem jej sztucznie skonstruowany obraz może się nakładać na moją osobowość, moje reakcje, mój sposób bycia.”

Dorota Stalińska (1953) aktorka polska

Źródło: „Ekran” nr 10, 1990

O osobowości , Obraz

„Zarówno przebywanie w obozie koncentracyjnym, jak schizofrenia są przeżyciami przekraczającymi granice ludzkiej wytrzymałości i dlatego ślad jaki po sobie zostawiają, może być podobny.”

Antoni Kępiński (1918–1972) polski psychiatra i pisarz

„Nie boję się upływu czasu. Być może dopiero kiedy będę starsza, odzyskam prawdziwy spokój. Lubię obserwować starych ludzi. Ich twarze są jak książki. Przeżycia pozostawiają na nich ślad, i to jest piękne.”

Edyta Górniak (1972) polska piosenkarka

„Pani”, nr 6/2007

O ludziach , O książkach , O czasie

„(…) w razie klęski jedynie dyrektor nie ma żadnego alibi. Albo zbuduje coś, co przetrwa jakiś czas, albo nie. Dlatego nie może walczyć o to, by zostawić po sobie własny artystyczny ślad, bo wtedy skupia się na tym, a nie na prowadzeniu zespołu.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: Jacek Wakar, Zamiast graffiti – akwarela, „Dziennik Gazeta Prawna”, 24 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20802

O czasie , O czytaniu

„Niewątpliwie jest to prowokacja. Chcą nas skłócić, podzielić, osłabić. Bez względu na to, kim jest Wałęsa – nie wolno nam teraz sprzymierzać się z wrogiem. Ubecki donos drę na drobne kawałki, podpalam, wyrzucam tam, gdzie powinno być jego miejsce, i spuszczam wodę. Nie ma już śladów.”

Anna Walentynowicz (1929–2010) polska działaczka związkowa

w roku 1982, po otrzymaniu grypsu z kopiami dokumentów TW „Bolka”.
Źródło: A. Walentynowicz, A. Baszanowska, Cień przyszłości, Kraków 2005, s. 137

O wodzie , O przyszłości

„Najbardziej charakterystycznym i rozpowszechnionym aspektem włoskiego renesansu w dziedzinie nauki jest ruch humanistyczny. (…) termin „humanizm” w odniesieniu do renesansu włoskiego nie kryje w sobie wszystkich tych mglistych i pogmatwanych pojęć, jakie teraz powszechnie z nim łączymy. W renesansie można znaleźć zaledwie nieliczne ich ślady. Przez humanizm rozumiemy jedynie tendencję wieku, by przywiązywać jak największą wagę do studiów klasycznych oraz uważać starożytność klasyczną za ogólny wzorzec i model, którym należy się kierować we wszystkich przejawach aktywności kulturalnej (…).”

Paul Oscar Kristeller (1905–1999)

Humanizm i scholastycyzm we włoskim renesansie (1961)

O nauce , O wieku

„Zachodnie poczucie kultury osobistej i społecznej wymaga, aby nikogo nie strofować, nie pouczać z góry nawet w wypadku, gdy byłoby to obiektywnie uzasadnione przez sytuację lub nierówną pozycję dwóch stron. Nawet jeśli zachodzi nierówność usprawiedliwiająca np. pouczanie jednej strony przez drugą i jeśli sytuacja, zawód, charakter relacji takiego pouczania wręcz wymagają, robi się to zwykle w takiej formie, aby o ile można zatrzeć wrażenie nierówności, usunąć jej zewnętrzne objawy, zatrzeć ślady wywieranej presji lub upokorzenia. Obowiązuje to zwłaszcza w stosunkach tak oficjalnych i na taki wysokim szczeblu jak dyplomatyczne. Po sowiecku zaś czyni się na odwrót: niemal orientalna hierarchia zostaje podkreślana wszędzie, gdzie jest, a gdzie jej nie ma, tam każda ze stron stara się ją na swoją korzyść stworzyć i zamanifestować, przy czym protekcjonalna lub grubiańska wyniosłość jednej strony, a pokora lub upokorzenie drugiej, stanowią nieodłączny atrybut zewnętrzny tego stosunku.”

Robert Stiller (1928–2016) polski tłumacz i pisarz

Semantyka zbrodni

O wrażeniach , O charakterze , O relacjach

„Czysty brud to są ślady namuliska, które ma na sobie grotołaz po wyjściu z jaskini. W przypadku groty nowo odkrytej to jest brud wręcz aseptyczny, nie ma nic wspólnego z człowiekiem, to nie żaden ludzki syf, tylko glina, gleba, albo na przykład resztki guana nietoperzy. Błotem w jaskini mogę się smarować jak domorosły apacz, ale w błoto uliczne przedreptywane przez setki podeszew nie włożyłbym ręki. Zmywam z siebie to, co ludzkie, ale po wyjściu z groty nie wstydzę się ubłoconych okularów, gęby czerwonej od sklejonych terra rosa i włosów sklejonych gliną. Nie szukam potoku, żeby się oczyścić, zanim wrócę między ludzi – wszak to z ludzkości się pod ziemią oczyszczam.”

Wojciech Kuczok (1972) pisarz polski

Źródło: Agnieszka Drotkiewicz, Oczyszczenie http://www.dwutygodnik.com/artykul/4117/, Dwutygodnik.com nr 96/2012

O ludziach

„Mistrz i Małgorzata stał się dla mnie najważniejszą i ogromnie bliską lekturą, odkąd, jeszcze w czasie studiów, miałem okazję przeczytać drukowany w odcinkach w radzieckim czasopiśmie „Moskwa” oryginał utworu. Książka jest nie tylko uczciwa, ale i magiczna. Przeszedłem moskiewskim szlakiem przygód bohaterów powieści i śladami jej autora. Miałem okazję rozmawiać z Lubow Biełozierską-Bułhakową, drugą żoną pisarza. Byłem na grobie Bułhakowa, na cmentarzu Nowodiewiczym, gdzie został pochowany niedaleko Czechowa i Stanisławskiego. Na zamalowanych graffiti ścianach klatki schodowej przy ulicy Sadowej można dziś przeczytać inskrypcję: „Woland, wróć!””

Andrzej Maria Marczewski (1947) polski reżyser, dramaturg i scenarzysta

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/baza-teatr-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/andrzej-maria-marczewski

O książkach , O czasie

„We wszystkim tym, co zdarza się w życiu człowieka, trzeba odczytać ślady miłości Boga. Wtedy do serca wkroczy radość.”

Stefan Wyszyński (1901–1981) polski duchowny katolicki, prymas

O Bogu , Serce , Radość

„Inne kraje potrafiły prowadzić wtedy (w XVII w.) aktywniejszą politykę gospodarczą – Szwedzi ściągali cudzoziemców, żeby zbudowali im przemysł metalurgiczny, bo zauważyli, że bardziej opłacalny jest eksport żelaza kutego niż surówki żelaza… W Polsce do końca XVIII w. nie ma śladów takiego myślenia.”

Michał Kopczyński (1964)

Źródło: rozmowa Adama Leszczyńskiego, Chłopi swoich panów, „Ale Historia”, w: „Gazeta Wyborcza”, 28 października 2013.

O historii , O myślach , O myśleniu

„Pisarz musi kłamać, bo kłamstwo jest wliczone w jego zawód. Przecież sama powieść to gra wyobraźni, zmyślanie, preparowanie półprawd i fikcji, koloryzowanie, manipulowanie. Pisarz kluczy, blefuje, zaciera za sobą ślady, przywdziewa maski, zmienia życiorysy, bajeruje, a często wręcz struga wariata. Nie jestem nałogowym kłamcą, ale szachrajem czasem bywam.”

Andrzej Rodan (1945)

Autobiografia

O kłamstwie , O wariatach , O grach , O czasie

„Wykorzystując każdą chwilę na rozwój i tworzenie, wygrywamy z czasem. Zostawiamy jakiś ślad – myśl, wiersz, obraz – nieważne, jak trwały. Ważne, by ktoś kiedyś mógł się na niego natknąć i z niego skorzystać.”

Halina Duczmal-Pacowska (1924)

O myślach , O czasie , O myśleniu , Obraz

„Bez pisma słowa jako takie nie mają widzialnej postaci, chociaż możemy zobaczyć przedmioty, które one oznaczają. Słowa są dźwiękami. Można je przywołać – „przypomnieć”. Nie można ich jednak nigdzie „szukać”. Nie mają ani siedliska, ani śladu (…). Są zdarzeniami.”

Walter Jackson Ong (1912–2003)

Oralność i piśmienność

„Zgubiłem twój ślad
I teraz w świat
Pójdę już sam.”

Franciszek Walicki (1921–2015) polski oficer marynarki wojennej, dziennikarz muzyczny i publicysta

piosenka z repertuaru Czesława Niemena.
Źródło: Wiem, że nie wrócisz

O świecie

„Nikt nie może przejść przez życie bez pozostawienia śladów, tak – jak nikt nie może przez pole i często się zdarzy, że pozostawiony przez nas ślad pomaga znaleźć drogę tym, co idą za nami.”

Józef Kret (1895–1982) polski instruktor harcerski, pedagog

Źródło: Harcerze wierni do ostatka, 1969

O życiu

„Oddajemy cześć tym, którzy przeciwstawili się tyranii 30 lat temu i wszystkim, którzy poszli ich śladem. Bohaterowie „Solidarności” wiedzieli, że naród polski pragnie i zasługuje na więcej w swoim kraju, i położyli fundament pod budowę Polski, którą widzimy dzisiaj. Dzięki ich odwadze i oddaniu sprawie wolności, Polska jest teraz kluczowym sojusznikiem w NATO, kwitnącą demokracją i promieniem nadziei dla wielu, którzy żyją jeszcze w ucisku.”

Hillary Rodham Clinton (1947) amerykańska działaczka polityczna, żona Billa Clintona

Źródło: interia.pl, 31 sierpnia 2010 http://fakty.interia.pl/swiat/news/hillary-clinton-o-solidarnosci,1525134,4

O demokracji , O wolności

„Jeśli dojdzie do choćby jednego incydentu, zmiażdżę Polaków tak doszczętnie, że po Polsce nie zostanie nawet ślad.”

Adolf Hitler (1889–1945) kanclerz Rzeszy, twórca i dyktator III Rzeszy niemieckiej

11 sierpnia 1939 w Obersalzbergu podczas rozmowy z Carlem Burckhardtem.
Źródło: Carl J. Burckhardt, Meine Danziger Mission, Monachium 1960, s. 339–343 http://www.worldfuturefund.org/wffmaster/Reading/Germany/Burckhardt.htm.

„Przejść przez świat i przestrzeń
które stworzył Nikt i nie dla ciebie
nawet jeżeli twe imię i doświadczenie mają jakąś wartość
nawet jeżeli litery Boga nie płoną razem z korą brzozową
nikt ich nigdy nie będzie czytał
obudzony rano odkrywasz
że twoje ślady są już pokryte przez opadłe liście
i że znów zapomniałeś
przed chwilą ujrzany sen”

Jaan Kaplinski (1941)

Źródło: 2, tłum. z ros. Anatol Roitman

O Bogu , O świecie , O snach , O czytaniu

„Zdarzało się już, że duchy raniły ludzi – powiedziała pani Vaizey. – Budzisz się rano i znajdujesz purpurowe ślady na całym ciele. Czasem również dusza ludzi. Siła nie musi być widzialna czy namacalna, żeby mogła wyrządzić ci krzywdę. Nie widzisz wiatru, ale przecież może cię wywrócić. Nie dotkniesz dymu, ale łzawią ci od niego oczy.”

Graham Masterton książka Rook

Rook

O ludziach , O duszy , O sile , O czasie

„Nie ma śladu żadnego zainteresowania losem Żydów ze strony biskupów (…). Nie ma (…) nawet mowy o sytuacji konwertytów, która była przedmiotem troski hierarchów katolickich innych krajów okupowanych, wzywających Watykan, aby interweniowano w ich sprawie. Najważniejszym, a właściwie jedynym kościelnym źródłem informacji z Polski o tragicznej sytuacji Żydów są listy wysyłane do Stolicy Apostolskiej przez metropolitę Kościoła greckokatolickiego Andrzeja Szeptyckiego. On też w odróżnieniu od biskupów Kościoła rzymskokatolickiego, wydał polecenie, aby ukrywano Żydów w klasztorach greckokatolickich i w budynkach kościelnych.”

Jan Tomasz Gross książka Złote żniwa

Złote żniwa
Źródło: s. 186.

O losie

„Punktem wspólnym dla etnologa i tych, o których mówi, jest miejsce, a ściślej – to, które zajmują tubylcy, którzy tam żyją, pracują, bronią go, budują jego mocne strony, strzegą jego granic, ale także dostrzegają ślady chtonicznej czy nadprzyrodzonej mocy przodków lub duchów zaludniających i ożywiających jego intymny świat, jakby cząstka ludzkości, która składa jej w tym miejscu dary i ofiarę, stanowiła także jej kwintesencję…”

Marc Augé (1935)

Nie-miejsca
Źródło: Bülent Diken, Od obozów dla uchodźców do osiedli grodzonych Biopolityka i koniec miasta, s. 128 http://www.praktykateoretyczna.pl/PT_nr2-3_2011_Biopolityka/09.diken.pdf.

O świecie

„Wiem jedno
że umiem siebie ostrzec
przed powszechnością zdrad
spodchmurykapelusza
miłość dostrzec
gdyż ta najtrwalszy
pozostawiła ślad…”

Czesław Niemen (1939–2004) polski piosenkarz, kompozytor i autor tekstów piosenek

Z utworów
Źródło: Spodchmurykapelusza

O miłości , O zdradzie

„Irytuje mnie dominująca obecnie w literaturze polskiej poetyka silnego, osobistego głosu. „Ja”, które opowiada, że jadło kanapkę w tramwaju, z ręką w kieszeni i z palcem w dupie. Myślałam nad tym, czy da się mówić z perspektywy ogółu, zagłuszając podmiot. Teraz myślę nad tym, czy da się zagłuszyć ogół. Ciężko mi powiedzieć, w co wierzę. Wydaje mi się, że nasza osobliwość nie znika – wręcz przeciwnie – cały czas jest budowana z szumów i śladów, z szeptów i krzyków, aby ulegać ciągłym zmianom. „Ja” to taki błazen, który pławi w przesadzie, bawi, zwodzi, kłamie i straszy, jak jakieś dydko.”

Katarzyna Fetlińska (1991) poetka polska, urodzona w 1991 roku

Źródło: „Jestem matematyczną, oczytaną katarynką”. Z Katarzyną Fetlińską rozmawia Łukasz Zatorski http://biuroliterackie.pl/przystan/czytaj.php?site=200&co=txt_4168

O literaturze , O myślach , O czasie , O czytaniu

„Śladami resztek komunizmu w Polsce są stare, zgrane melodie, które doskonale znamy z czasów totalitarnych. Pierwsza sprawa to walka z symbolami religijnymi w przestrzeni publicznej, a przede wszystkim z krzyżem. Sierp i młot zawsze widział wroga w krzyżu. Od tego bolszewicy zaczęli. Sponiewierali krzyż, ażeby ośmielić ludzi do sponiewierania wartości chrześcijańskich. Ale to działo się przecież wtedy, gdy było nam najgorzej za reżimu komunistycznego. Dziś też krzyż przeszkadza w wielu miejscach. Za słaba była reakcja Kościoła na historię z krzyżem, która działa się przed Pałacem Prezydenckim w Warszawie. To był moment, w którym jawne się stało, że idee nowej komuny idą do ataku. Oni tutaj absolutnie się odkryli. Wtedy trzeba było to dostrzec i powiedzieć: „Panowie, komuna jeszcze raz? Temu mówimy stanowcze «nie».””

Stanisław Nagy (1921–2013) polski teolog, kardynał

To był ten moment, w którym jawne się stało, że idee nowej komuny idą, nabierają rozpędu. Teraz krzyż nie pasuje już w Sejmie, a niedługo może w szkole czy w sali szpitalnej.
Źródło: Nowa komuna nabiera rozpędu, naszdziennik.pl, 24 marca 2012 http://naszdziennik.pl/index.php?dat=20120324&typ=wi&id=wi03.txt

O ludziach , O historii , O walce

„Należy w sobie dostrzec pozytywne wartości, bo nawet w najgorszym z nas jest jeszcze ślad Bożej dobroci.”

Stefan Wyszyński (1901–1981) polski duchowny katolicki, prymas

„Okazało się, że Karolek Marks znów miał rację, bo to siły wytwórcze dokonują rewolucji, a przemiany społeczne idą w ślad za nimi.”

Jacek Kuroń (1934–2004) polski historyk, pisarz, polityk, działacz społeczny i polityczny

o rewolucji informatycznej
Źródło: Nadzieja i rozczarowanie. Pisma polityczne 1989–2004, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2010.

O nadziei , O rozczarowaniu , O sile

„Nigdzie śladu jakiegokolwiek wysiłku ku ozdobie, zadbaniu, czystości. Nigdzie śladu przekwitłej już choćby grządki. Nędza, opuszczenie i jakby dążenie właśnie do wtopienia się bez reszty w ogólną popielatość, nijakość, żadność – strach przed zwróceniem na siebie czyjejkolwiek uwagi, czyichkolwiek oczu.”

Beata Obertyńska (1898–1980) poetka polska

Źródło: W domu niewoli

O strachu , O domu , O wysiłku

„Żaden kluczowy system działań nie może trwać bez bezpośredniego czy pośredniego powiązania z ludzkimi potrzebami i ich zaspokojeniem. Rozumienie każdego elementu kulturowego musi między innymi określać jego instrumentalny bezpośredni związek z zaspokojeniem istotnych potrzeb, czy są one podstawowe, czyli biologiczne, czy pochodne, czyli kulturowe. Kiedy nawyk przestaje być nagradzany, wzmacniany, czyli użyteczny życiowo, po prostu zanika. Innymi słowy, krytykujemy tu „przeżytek”, nic nie znaczące ślady, pozbawione sensu formy i podobne pojęcia używane jako nieuzasadnione środki argumentacji w rekonstrukcyjnym dziele pewnych ewolucyjnych czy dyfuzjonistycznych teorii.”

Bronisław Malinowski (1884–1942) polsko-brytyjski antropolog

Naukowa teoria kultury (1944)

Sens

„Jeśli istnieje Bóg, to jest on nie tylko mistrzem w zostawianiu śladów po sobie. Jest przede wszystkim arcymistrzem w ukrywaniu się. A świat nie puszcza pary z ust, o, nie. W przestrzeni niebieskiej wciąż trzyma się język za zębami. Niewiele się plotkuje wśród gwiazd. Ale wciąż nikt nie zapomniał o Wielkim Wybuchu. Od tamtej pory nieprzerwanie panuje milczenie i wszystko, co istnieje, oddala się od siebie. Wciąż można natknąć się na jakiś księżyc albo na kometę. Nie oczekujcie jedynie na życzliwe okrzyki. W niebie nie drukują wizytówek.”

Jostein Gaarder (1952) pisarz norweski

Maja, Manifest

O Bogu , O świecie

„Podstawowym gestem malarza jest położenie zaprawy. Jego praca nie polega na rozprowadzaniu zabarwionej wody delikatnym piórkiem czy pędzelkiem, lecz na nabieraniu tej gliny, tej gęstej pasty gołymi rękami prosto z wiadra czy miski i nałożeniu takiej zaprawy na ścianę oddaną do jego dyspozycji, na zaangażowaniu się całym ciałem, na ugniataniu tej masy otwartą dłonią, palcami, by odcisnąć w niej ślady myśli, rytmu krwi krążącej w żyłach, impulsów nerwów.”

Jean Dubuffet (1901–1985) francuski malarz i rzeźbiarz

Dubuffet o cyklu Mirobolus, Asfalt i Spółka (1945–1946).
związane z cyklami obrazów

O myślach , O myśleniu

„Wierzymy, że wielbienie [Pana] rozciąga się o wiele dalej niż modlitwa, nauczanie i śpiewy gospel. Najwyższym aktem uwielbienia Boga jest przestrzeganie Dziesięciu Przykazań, podążanie śladami Syna Bożego, ciągłe czynienie rzeczy Jemu miłych. Czym innym jest mówienie o swym poświęceniu Panu, czym innym natomiast szanowanie Jego woli przez podążanie ścieżką, którą nam wyznaczył.”

Joseph Fielding Smith (1876–1972)

We believe that worship is far more than prayer and preaching and gospel performance. The supreme act of worship is to keep the commandments, to follow in the footsteps of the Son of God, to do ever those things that please Him. It is one thing to give lip service to the Lord; it is quite another to respect and honor His will by following the example He has set for us.
Źródło: „I Know That My Redeemer Liveth,” Ensign, Dec. 1971, 27.; cyt. za Joseph Fielding Smith, Served 1970–1972, lds.org http://www.lds.org/churchhistory/presidents/controllers/potcController.jsp?leader=10&topic=quotes

O Bogu

„Praca – nie brudzi. Nie mów nigdy o robotniku wracającym od pracy: Jest brudny – ale mów: Ma na swojej odzieży ślady swojej pracy.”

Edmondo De Amicis książka Serce

Serce

O odzieży

„Antek nie do końca poszedł w nasze ślady. Wybrał po prostu podobną branżę. Pracuje, grając, ale zamierza być reżyserem. Mówi, że nie chce kończyć wydziału aktorskiego. Gdy Antek był mały, pracowałam w teatrze. Zabierałam go tam często, marząc jednocześnie, aby moje dziecko wybrało sobie jakiś normalny zawód. Przesiadywał w rekwizytorni, przymierzał hełmy. Jasiek też czekał w garderobie na zakończenie spektaklu. Chłopcy przesiąkli atmosferą teatru, ale dzięki temu recytowali przedstawienia na pamięć, poznawali dobrą literaturę. Są humanistami, choć Jasiek ma zdolności matematyczno-fizyczne.”

Małgorzata Ostrowska-Królikowska (1964) aktorka polska

Źródło: Izabela Górnicka-Zdziech, Rodzinne życie z pasją, „Magazyn Familia”, 20 sierpnia 2009 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/Rodzinne_zycie_z_pasja,1772,91.html

O życiu , O dzieciach , O literaturze , O czekaniu

„Tam z ogromnym wzruszeniem uklęknąłem na tej mokrej ziemi i ucałowałem ją z szacunku dla niego i dla tego, co zrobił dla Kościoła w Radomiu. A zarazem modliłem się, aby on mi pomagał w mojej posłudze biskupiej, abym mógł iść śladami jego serca”

Zygmunt Zimowski (1949–2016) polski biskup katolicki, teolog

Źródło: Ireneusz Domański, Biskup Zygmunt Zimowski wraca do Watykanu http://miasta.gazeta.pl/miasto/1,96987,6512918,Biskup_Zygmunt_Zimowski_wraca_do_Watykanu.html, miasta.gazeta.pl, 18 kwietnia 2009

Serce

„Zbiegać za jednym klejnotem pustynie,
Iść w toń za perłą o cudu urodzie,
Ażeby po nas zostały jedynie
Ślady na piasku i kręgi na wodzie.”

Leopold Staff (1878–1957) poeta polski

Źródło: Kochać i tracić

„Na śniegu krew, na bramach lód
Niezapomniany obraz dni, tu ginął tłum z nadzieją w sercu (…)
Czas pokrył bólu ślad, lecz pamięć w sercu głęboko będzie trwać! Głęboko będzie trwać! Do końca życia.
Wskrześ w sobie pamięć tamtych chwil, okrzyków echo, syren ryk, modlitwy szept i kule w piersiach!
Przed barykadą żywych ciał twój padał rozkaz, by oddać strzał
Spadł nowy śnieg lecz gorycz przetrwa.”

Mariusz Szczerski (1970–2005) wokalista polski (Honor)

Cytaty z utworów zespołu Honor
Źródło: Ulice grudnia

O czasie , Obraz , Serce

„(…) ślady palców odciśnięte w miękkiej glinie szczęśliwie zachował zastygły kalcyt…”

Leon Tarasewicz (1957) malarz polski

Wykład habilitacyjny

O zachowaniu

„O tamtej miłości
o wierszu pisanym
znakami twych stóp
nic nie wiesz
ani ty ani śnieg
który zasypał ślady”

Jerzy Grupiński (1938) polski poeta

Źródło: Wiersz z pamięci

„W moim archiwum znalazłem ślady wskazujące na to, że już jako dwudziestolatek chciałem coś o ojcu napisać. Może jednak nigdy nie napisałbym tej książki, gdyby nie kanclerz Kohl i jego prawicowa polityka, gdyby nie sekretarz Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej Geissler. Coraz uważniej zacząłem słuchać tego, co mówią politycy, i coraz częściej kojarzyło mi się to z wypowiedziami ojca.”

Niklas Frank (1939) niemiecki dziennikarz i pisarz; syn Hansa Franka

w wywiadzie z Ewą Kacprzycką i Jackiem Kwiatkowskim.
Źródło: s. 232.

O książkach

„Człowiek powinien zostawiać za sobą wyłącznie ślady stóp i zabierać tylko wspomnienia.”

Tony Parsons (1953)

Mężczyzna i chłopiec (1999)

„Jak pisać o tym człowieku, a jak o pisarzu i reporterze? Krzysztof Kąkolewski i Klemens Krzyżagórski sugerowali niegdyś badaczom reportażu chodzenie… śladami reportera.
Śladami Kapuścińskiego pójść nie sposób. Był w ponad stu krajach świata. Pisze o połowie z nich. Od pięćdziesięciu lat. Można być za to w krajach, które grają w jego książkach pierwsze skrzypce. Można ze stu krajów wybrać pięć – po jednym na każdy zamieszkany kontynent.”

Marek Kusiba (1951)

Przemyśleć cały świat. Spotkania z Ryszardem Kapuścińskim

O książkach

„Pisanie biało na białym to tworzenie rytmu. Ten, kto patrzy na ruch piszącej dłoni, zachowuje we wzrokowej pamięci jego ślad. Każdy, kto nie widział ruchu, jest pozbawiony pamięci jego śladów.”

Bernard Lagneau (1937) plastyk francuski

„Wszystkie łzy wylewane przez kobiety nie zostawiają śladów na tym świecie.”

Marion Zimmer Bradley książka Mgły Avalonu

Mgły Avalonu (1994)

O kobietach , O łzach

„Śladem bieda przyszła, śladem!
Za zbytkami, za nieładem…”

Franciszek Karpiński (1741–1825) polski poeta klasycystyczny

Źródło: Pieśń Dziada Sokalskiego, w Kordonie Cesarskim w: Dzieła http://www.sbc.org.pl/dlibra/doccontent?id=8941, Warszawa 1830, s. 146.

„Gdzieś w centrum miasta, które tkwi w każdym z nas, leży cmentarz starych miłości. szczęściarze, zadowoleni ze swego życia i z tego, z kim je dzielą, przeważnie o nim nie pamiętają. Nagrobki są wyblakłe lub powywracane, trawa nieskoszona, wszędzie plenią się jeżyny i dzikie kwiaty.
U innych miejsce to wygląda dostojnie i schludnie jak cmentarz wojskowy. Kwiaty podlano i ułożono, wysypane tłuczniem ścieżki są starannie zagrabione. Widać ślady częstych odwiedzin.
Cmentarz większości z nas przypomina szachownicę. Niektóre pola są zaniedbane albo wręcz leżą odłogiem. Kto by sobie zawracał głowę nagrobkami – czy też miłościami, które pod nimi spoczywają? Nawet nazwiska zatarły się w pamięci. Inne groby pozostają jednak ważne, choćbyśmy niechętnie się do tego przyznawali. Odwiedzamy je często, niekiedy – prawdę mówiąc – zbyt często. Nigdy nie wiadomo jak się będziemy czuli po wyjściu z cmentarza: czasem będzie nam lżej, czasem ciężej na duszy. Nie sposób przewidzieć w jakim nastroju będziemy wracać do domu teraźniejszości.”

Jonathan Carroll (1949) pisarz amerykański

Zakochany duch

O domu , O duszy , O trawie , O czasie

„Rajd pamięci śladami oddziału „Bartka” organizujemy już od kilku lat. Młodzież maszeruje górską trasą do Wisły, gdzie impreza kończy się konkursem historycznym i spotkaniem z żołnierzami Podziemia Niepodległościowego, kombatantami Narodowych Sił Zbrojnych.”

Stanisław Pięta (1971) polski prawnik i polityk

Źródło: Górski Rajd śladami „Bartka”, naszdziennik.pl, 29 kwietnia 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20080429&typ=po&id=po54.txt

O młodzieży

„Gdy zatem wojna się skończyła, a w ślad za nią rozpoczęła się odbudowa gospodarcza, wówczas właściciele nieruchomości, a z nimi klasy posiadające w ogóle, wszczęły zaciekły atak na całe prawodawstwo czasu wojny, jako ograniczające własność prywatną, w szczególności zaś na znienawidzoną ustawę o ochronie lokatorów. W Polsce, gdzie ustawa o ochronie lokatorów wynikła z dekretu rządu Moraczewskiego – walka przeciw tej ustawie i w jej obronie skoncentrowała się około trzech głównych zagadnień: nienaruszalności prawa lokatora do dachu nad głową, a więc obrony przed wyrzuceniem na bruk, ustawowego oznaczenia wysokości czynszu komornianego z usunięciem tak zwanej dobrowolnej umowy i rozciągnięcia dobrodziejstw ustawy także na sublokatorów.”

Kazimierz Pużak (1883–1950) polski polityk, działacz PPS-u

Źródło: Nowa ustawa o ochronie lokatorów, „Robotniczy Przegląd Gospodarczy”, nr 5/1924 http://lewicowo.pl/nowa-ustawa-o-ochronie-lokatorow/.

O wojnie , O ustawie , O czasie , O walce

„Człowiek w czerni uciekał przez pustynię, a rewolwerowiec podążał w ślad za nim.”

Stephen King (1947) pisarz amerykański

The man in black fled across the desert, and the gunslinger followed. (ang.)
pierwsze zdanie tomu I.
Mroczna wieża
Wariant: Człowiek w Czerni uciekał przez pustynię a Rewolwerowiec podążał w ślad za nim…

„… ziemia jest wielkim tropem.
Odszperaj pochodzenie, które strzeże, wielki ślad, gdzie krzepnie nieobecność.”

Michel Deguy (1930) francuski poeta

Źródło: Próg w: E. Stachura, Wiersze, poematy, piosenki, przekłady, wyd. Czytelnik, Warszawa 1982, s. 392, tłum. Edward Stachura.

„Oblicze świata nosi ślady rewolucji, spustoszyły je pożary i konflikty interesów. Od dawna już nie znamy jedności panowania, zobowiązanego wobec tego, co najwyższe – nie znamy miecza władzy i sprawiedliwości, który jako jedyny gwarantuje pokój wioskom, świetność pałacom, zgodę narodom. A przecież tęsknota za tym żywa jest wszędzie, w marzeniach kosmopolitów, w teorii nadczłowieka, w wierze w czarodziejską moc ekonomii, wreszcie w śmierci, w którą żołnierz rzuca się na polu bitwy.”

Ernst Jünger (1895–1998) pisarz niemiecki

Robotnik

O śmierci , O pokoju , O wierze , O sprawiedliwości

„Słowo się rzekło, płot stoi, a kobyły ani śladu.”

Henryk Jagodziński (1928–2000) polski satyryk i aforysta

„Agnieszka powiedziała mi kiedyś, że w obu nas jest taka „nerwica życia”. Niby wydaje się, że jest normalnie, spokojnie, ale to tylko pozory. To dziwne, ale właśnie sobie uświadamiam, że po naszej przyjaźni nie pozostało prawie żadnego śladu. A jednak Agnieszka była w moim życiu właściwie stale obecna. Często wysyłała kartki, dzwoniła z lotniska. Bardzo przeżywała chwilę, gdy urodziły mi się bliźniaczki. Kiedy leżałam w szpitalu, dzwoniła do mnie codziennie, opowiadała o swoich doświadczeniach macierzyńskich z Agatą.”

Ewa Błaszczyk (1955) polska aktorka

Źródło: „Rzeczpospolita”, 28 kwietnia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nerwicaz.htm

O przyjaźni

„Kreacje w dramatach Wyspiańskiego noszą na sobie ślady procesu epistemologicznego, poznawczego. Człowiek powinien sam siebie słuchać, sam siebie obserwować. Powinien być otwarty na impulsy płynące do niego ze świata – to konstytuuje pełny wymiar osobowy. Tak traktuje swoje postacie. Zawsze jest to bogate i konkretne wyobrażenie człowieczeństwa.”

Ewa Miodońska-Brookes (1939)

Źródło: Anna Czabanowska-Wróbel, NIEPRZERWANY DIALOG. O Wyspiańskim i tajemnicach jego twórczości, „Alma Mater”, nr specjalny, 2007, s. 18.

O tajemnicy

„Faktem pozostaje, że bez kobiet nie byłoby chrześcijaństwa. Maria Magdalena i inne kobiety były pierwszymi misjonarkami zmartwychwstałego Jezusa. Apostołowie nie chcieli wierzyć kobietom, które twierdziły, że widziały żyjącego Jezusa. Ewangelie apokryficzne, których Kościół później zakazał, opisały wielką rolę kobiet u progu chrześcijaństwa. Później patriarchalne, zdominowane przez mężczyzn struktury Kościoła likwidowały ślady matriarchatu w pierwotnym Kościele.”

Hubertus Mynarek (1929)

Wypowiedzi w wywiadach
Źródło: Kościół to perwersja, eioba.pl http://www.eioba.pl/a/2e05/kosciol-to-perwersja

O kobietach

„Anonimowość to podstawa w jego fachu. Każdy ślad jego prawdziwej tożsamości trafiający gdziekolwiek do akt zmniejsza jego użyteczność i w końcu zagraża życiu. Tu w Ameryce, gdzie wiedzą o nim wszystko, czuł się jak Murzyn, któremu czarownik ukradł cień. Jakaś żywotna część jego przeszła w cudze ręce jako zastaw. Tym razem u przyjaciół, owszem, ale jednak…”

Ian Fleming książka Żyj i pozwól umrzeć

Żyj i pozwól umrzeć (1954)

„Wracam śladami samochodów
i nocuję w mieście. Psy są tutaj ciche
i bardziej uważne. Żadne z tych miejsc
już mnie nie pamięta, ja pamiętam wszystkie.
Nośne światła, notes sklepikarza,
krechy długie jak kolejka na sybir,
przedszkola muzyczne.”

Agnieszka Wolny-Hamkało (1979)

Źródło: Travel channel, „Dekada Literacka” 2004, nr 4 (206)

O psie

„Wyprowadził własne ślady w pole.”

Stanisław Jerzy Lec (1909–1966) poeta polski, aforysta

„Największym nieszczęściem jest skostniałość serca, któremu jednego dnia staje się wszystko obojętne: radość i zgryzota, miłość i nienawiść, smak słodyczy i smak soli. Lepiej takiemu sercu, aby umarło! Nic na nim nie zostawi śladu, nic nim nie zatrzęsie, ani nic nie podnieci. Przeżyło się za życia i trwa w nieruchomym, na nic nieczułym letargu: wszystko inne cierpi albo raduje się, miewa sny i tęsknoty, trwoży się śmiertelnie trwogą, albo bucha odwagą – człowiek zaś chory na skostniałość serca nie drgnie, choćby grom przy nim uderzył, nie zaśmieje się, choćby samo słońce do niego przyszło. Jest mu wszystko doskonale obojętne.”

Karolina Stachoń-Weit (1895–1987) łączniczka, skarbniczka Szarych Szeregów

Cytaty z notatnika
Źródło: Janusz Krężel, Szare szeregi na terenie Dębicy, Dębica 2009

O miłości , O nienawiści , O nieszczęściu , O grach

„Fotografowanie jest zdecydowanie aktywniejszym sposobem do poznawania świata niż patrzenie. Pozostawia znacznie głębsze ślady w nas samych, w naszej świadomości i przestrzeni duchowej, budząc jednocześnie niepokój i rodząc pytanie: czy to, co chcę utrwalić na zdjęciach ma jakiś sens, poza mną samym?”

Mirosław Araszewski (1941)

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.fotal.pl/miroslaw-araszewskifotografia

Sens , Pytanie

„Chrystus uśmiechnął się: „Synu mój najukochańszy, nie pozostawiłem cię nawet przez najdrobniejszą chwilę. Pojedyncze ślady, które widziałeś w najtrudniejszych chwilach swojego życia były moimi śladami… W te ciężkie dni musiałem cię nieść w moich ramionach.””

Bruno Ferrero (1946)

Źródło: Dlaczego?

Chrystus

„Potem strażnicy starannie usuwali z kabiny ślady krwi.”

Justin Marie Bomboko (1928–2014)

wskazując w filmie dokumentalnym Mobutu roi du Zaire Thierry'ego Michela miejsce, gdzie nocą śmigłowce zrzucały do rzeki szczątki ofiar dyktatury Mobutu zawinięte w płótno
Źródło: Jean-Pierre Langellier, Mobutu, ucieczka "Wielkiego Lamparta" w: Ostatnie dni dyktatorów, wyd. Znak Horyzont, Kraków 2014, tłum. Anna Maria Nowak, s. 224.

„Przyznaję się, że kiedy byłem po raz pierwszy w Jerozolimie w roku 1969 i szedłem za krzyżem w sam Wielki Piątek w małej grupie pielgrzymiej śladem Via Dolorosa, wśród hałaśliwych, obojętnych muzułmańskich Palestyńczyków, myślałem pocieszając w duchu Pana Jezusa, że tam, w bliskiej memu sercu Kalwarii, o tej porze, nieprzeliczone rzesze idą za Nim w pochodzie zapłakane i rozmodlone dróżkami Jego Męki.”

Stanisław Nowak (1935) polski duchowny katolicki, arcybiskup

Źródło: Moja pielgrzymka do Kalwarii Zebrzydowskiej na 400-lecie jej istnienia, „Pielgrzym Kalwaryjski”, 16/2003, za: kalwaria.eu http://www.kalwaria.eu/wspomnienie-abpa-stanislawa-nowaka.html

O myślach , O wspomnieniach , O myśleniu , Serce

„Jezioro zszywały igły lodu. Żurawina zmarzła na kość. Lis podszedł do zabudowań Kaleciuków i przyglądał się kurom. Przechylił łeb, jakby się dziwił ich upierzeniu i smakował to, co pod piórami. Zostawił ślad lisiego pyska na świeżym, luźnym śniegu.”

Ludwik Janion (1953)

Żurawina

„Całe moje życie było jednym długim poszukiwaniem Boga. Wszędzie i o każdej godzinie, na każdym miejscu świata tropiłem jego ślady. Śmierć będzie dla mnie tylko cudownym spuszczeniem ze smyczy.”

Guy de Larigaudie (1908–1940)

O życiu , O śmierci , O Bogu , O poszukiwaniu

„Zarazem ta wiara jest pewna i bezkompromisowa. Sam Sienkiewicz charakteryzuje ją mówiąc, że człowiek owych czasów był człowiekiem „wiary niewzruszonej bez śladu i cienia zwątpienia” (21). W rzeczy samej nie znajdujemy w Trylogii śladu zwątpienia w prawdy wiary.”

Józef Maria Bocheński (1902–1995) polski duchowny katolicki, dominikanin, filozof

o wierze „sienkiewiczowych rycerzy”; w nawiasie strona podanego cytatu.
Religia w Trylogii
Źródło: s. 13

O wierze

„Nie ma najmniejszej niechęci naszych rycerzy względem Żydów współczesnych, nie mówiąc już o nienawiści z jaką ci rycerze odnoszą się do protestantów. Nie ma np. ani śladu podejrzenia o nielojalność względem Rzplitej, którą tak szczodrze darzy się kalwinów. (…) Krótko mówiąc nie ma w Trylogii ani śladu antysemityzmu.”

Józef Maria Bocheński (1902–1995) polski duchowny katolicki, dominikanin, filozof

Religia w Trylogii
Źródło: s. 99

„Zawsze moją uwagę przyciągały miejsca zawierające w sobie skumulowany czas. I choć raczej unikałem bezpośredniej obecności człowieka, to jednak zawsze pojawiał się jakiś jego ślad.”

Ireneusz Zjeżdżałka (1972–2008)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_zjezdzalka_ireneusz

O czasie

„Jeśli Syria upadnie, w ślad za nią pójdą inne niezależne państwa, a potem Rosja. Ponieważ USA chcą rozpalić nową wojnę światową. Mówiłem o tym patriarsze Cyrylowi. Jeśli Syria padnie, to dla Rosji nie zostanie nawet szklanka czystej wody w basenie Morza Śródziemnego.”

Ahmad Badreddin Hassoun (1949)

Źródło: Siergiej Safronow, Naczelny mufti Syrii: „Po upadku Syrii przyjdzie czas na Rosję”, geopolityka.org, 11 marca 2012 http://www.geopolityka.org/syria-2012/1367-naczelny-mufti-syrii-po-upadku-syrii-przyjdzie-czas-na-rosje

O czasie

„Nie chcę żyć w świecie, gdzie każdy jest przez cały czas obserwowany. Zostawcie mnie w spokoju. Nie chcę zostawiać po sobie śladu w postaci danych, na podstawie których będzie można wysnuć fałszywy obraz.”

Jacob Appelbaum (1983)

Źródło: Nathaniel Rich, Przeciekł i uciekł, „Rolling Stone”, tłum. „Forum”, 20 grudnia 2010

O czasie , Obraz

„Wszyscy rodzice wyrządzają krzywdę swoim dzieciom. Nic nie można na to poradzić. Młodość, niczym najczystsze szkło, odbija ślady rąk, które jej dotykają. Jedni rodzice zostawiają smugi, inni rysy, jeszcze inni rozbijają dzieciństwo na małe kawałeczki o ostrych krawędziach, których już potem nigdy nie da się skleić.”

Mitch Albom (1958) amerykański pisarz i dziennikarz sportowy

Pięć osób, które spotykamy w niebie
Źródło: Dziś są Eddiego urodziny

O dzieciach , O urodzinach , O rodzicach , O dzieciństwie

„Święty Mikołaj uciekał przez miasto, a elf pomocnik podążał w ślad za nim.”

Jakub Ćwiek książka Kłamca

Kłamca
Źródło: Cicha noc, parafraza początku cyklu Mroczna wieża Stephena Kinga

O nocy

„To one przewijały nas
i kąpały, z nich i przez nie,
dla nich żyję. Więc dlaczego
mam teraz nagość ukrywać?
Dotyk ręki, pieszczota oka,
plama jak pocałunek
na ramieniu, czułość
pędzla i ślad na biodrze.”

Sławomir Matusz (1963) poeta polski

Źródło: Spotkanie z malarką z tomu „Cycek Boży” 2006

O pocałunku

„Lekarz mi niedawno tłumaczył, że mężczyźnie na kacu chce się uprawiać miłość, bo czuje śmiertelne zagrożenie, a natura mu podpowiada, że to jest ostatni moment do pozostawienia po sobie jakiegoś śladu.”

Marek Kondrat (1950) aktor polski

Źródło: rozmowa Katarzyny Kubisowskiej, Wszystko, co najważniejsze, „Gazeta Wyborcza”, 18-19 maja 2013.

O miłości , O naturze

„Często siedzisz nad jeziorem z wędką. Łowisz piksele.
Nie ma nikogo, kto by się na ciebie nabrał. Jest kilku takich,
co zbierają złom z twoich snów. Stanowi to jednak abstrakcję,
którą przecinają ślady latających ryb.”

Jacek Krajl (1985)

Źródło: Konsolidacja

O snach

„Spędził swoje życie na powodowaniu wielkich szkód, które zostawiły ślad na życiu całego kraju. Jego śmierć oznacza koniec jego fizycznej obecności, ale nie tego, co zrobił krajowi.”

Adolfo Pérez Esquivel (1931) argentyński architekt i rzeźbiarz, obrońca praw człowieka

o Jorge Rafaelu Videli.
Źródło: Argentyna: nie żyje były dyktator - Jorge Rafael Videla http://konflikty.wp.pl/kat,1020339,title,Argentyna-nie-zyje-byly-dyktator-Jorge-Rafael-Videla,wid,15656946,wiadomosc.html, wp.pl

O życiu , O śmierci

„Naznaczać wszystko: podłogę, stół, płótno, butelkę, powietrze, zegar, ptaka… będą to ślady naszego istnienia jako twórców, sama manifestacja obecności twórczej, obecności uporczywie ingerującej.”

Zdzisław Jurkiewicz (1931–2012) polski malarz

własna koncepcja sztuki.
Źródło: Manifest, „Odra”, cyt. za: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_jurkiewicz_zdzislaw

O ptakach

„Samolot zderzył się z podłożem w położeniu na plecach. To jest bardzo łatwo udowodnić po śladach na drzewach. (…) W pozycji plecowej już był za szosą. Za szosą był już całkiem w pozycji plecowej, można powiedzieć.”

Edmund Klich (1946)

Źródło: Jak walnęło, to się urwało, gazetapolska.pl, 12 stycznia 2012 http://www.gazetapolska.pl/117-jak-walnelo-sie-urwalo

„Od samego początku mojej działalności wyprawowej zmierzałem do wchodzenia na tereny gdzie nikt przede mną nie był. Nie lubię chodzić po cudzych śladach… jeśli miałem być 278 na Evereście – wolę być na mniejszej górze pierwszy. Być pierwszym – to zupełnie inaczej smakuje.”

Ryszard Schramm (1920–2007) polski biolog

Źródło: wywiad Anny Wcisło, „Przekrój” 1984, cyt. za: Katarzyna Pelcner, Ryszard Wiktor Schramm, Kolosy http://kolosy.org/schramm.php

„wczoraj nadal jeszcze ślepo żyłem
na jednym i tym samym kawałku ziemi, wędrując
między śladami kół, siedząc zaskorupiały gliną
na brzegu pola, wyciągając z obnażonej ziemi
nakrapiane brązem jaja skowronka,
zataczając się za pługiem, zbierając
kartofle”

Wulf Kirsten (1934)

Źródło: Los

O losie

„Staramy się pokornie kroczyć śladami naszego drogiego Zbawcy. Potrzebujemy Jego Ducha i Jego łaski w każdej godzinie, gdyż w przeciwnym razie zaczniemy popełnić błędy i wyrządzać szkodę.”

Ellen G. White (1827–1915) prorokini pochodzenia amerykańskiego

We are trying to humbly follow in the footprints of our dear Saviour. We need His Spirit and His grace every hour, or we shall make blunders and shall do harm. (ang.)
Źródło: list 18, 1879 do swojego syna, Williama White’a

„Długie lata zimnej wojny pozostawiły ślady w świadomości i o nie tylko zawodowych polityków. Są to przesądy, podejrzliwość, niewiedza, a nawet niechęć poznania rzeczywistych stanowisk i możliwości innych. A przestawianie się na inne tory bynajmniej nie jest łatwe. Jednakże trzeba uczyć się współpracy.”

Leonid Breżniew (1906–1982) radziecki polityk, działacz Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego

w przemówieniu do uczestników Światowego Kongresu Sił Pokoju obradującego w Moskwie w końcu października 1973.
Źródło: Kazimierz Kozub, Politycy z pierwszych stron gazet, wyd. Iskry, Warszawa 1976, s. 51–52.

O wojnie , O pokoju , O współpracy

„Po pokonaniu Niemiec hitlerowskich zostały osadzone w Polsce, w wyniku zdrady ze strony aliantów, władze okupacyjne podporządkowane Związkowi Sowieckiemu. W zamiarach Stalina leżała ostateczna likwidacja państwa polskiego, Narodu, kultury i języka, nie mówiąc już o zatarciu śladów religii katolickiej w tej części Europy. Komunistom nie wystarczyło wymordowanie tysięcy oficerów i przywódców polskich, nie wystarczyło zesłanie setek tysięcy (ostatecznie milionów) Polaków do syberyjskich łagrów, nie wystarczyło zakatowanie i wymordowanie dziesiątków tysięcy polskich patriotów, którzy po roku 1945 nie pogodzili się z poddaniem Polski czerwonej okupacji. Im to nie wystarczyło: przez ludzi, którzy nigdy nie byli Polakami, a w rządzie okupacyjnym jedynie udawali Polaków, postanowili zmienić duszę i sumienia Polaków. Podjęli różne zbrodnicze akcje zmierzające do ograniczenia działalności Kościoła, do zafałszowania jego oblicza poprzez różnego rodzaju dywersje, poprzez nękanie policyjne kapłanów i biskupów, poprzez oszczercze kampanie propagandowe, procesy pokazowe, w wyniku których wielu dzielnych kapłanów utraciło zdrowie, a nawet życie.”

Jerzy Bajda (1928–2012) polski teolog

Źródło: Oddać Polskę Chrystusowi, naszdziennik.pl, 21 maja 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20080521&id=my11.txt

O życiu , O ludziach , O zdrowiu , O zdradzie

„Nie uważam się za „zawodowego aktora”. Zawodowy ma być pilot samolotu, chirurg, budowniczy mostów. Poeta, ksiądz to nie zawód, to coś więcej. U artysty warsztat jest konieczny, ale nie wystarcza. Trzeba dbać o szereg rzeczy znacznie trudniej uchwytnych. Na przykład stosunek do wartości. Udział w miernych, pozbawionych ambicji produkcjach, na przykład w głupich sitcomach telewizyjnych, nie jest bezkarny. Pozostawia ślad. Sztuka aktorska to także odwaga zadbania o własną kondycję moralną, psychiczną, emocjonalną. Ja, kiedy czuję, że za dużo gram w teatrze i zaczynam się zużywać – przerywam. Zajmuję się przez jakiś czas czymś innym. Czytam, podróżuję, wymyślam przepisy kulinarne, słucham muzyki. Uzupełniam to, czego mi akurat brakuje, by być nie tylko rzemieślnikiem, ale przede wszystkim samoświadomym, pełnym człowiekiem. Inaczej nie czułbym się aktorem, ale „produktem” czy wytwórcą „produktów.””

Wojciech Pszoniak (1942) polski aktor

Przynajmniej tak rozumiem etos aktorski i to próbuję przekazać swoim studentom.
Źródło: Joanna Derkaczew, Aktor to nie zawód, „Gazeta Wyborcza” nr 46, dodatek „Gazeta Telewizyjna”, 24 lutego 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/133841.html

O sztuce , O podróżowaniu , O czasie , O czytaniu

Cytaty na temat ślad strona 2

Cytaty na temat ślad
strona 2