Cytaty na temat ruszaj (95 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Nasze państwo jest jak biuro turystyczne. Przynajmniej dwa razy w tygodniu ruszamy w lepszą przyszłość.”

Ninus Nestorović (1965) serbski aforysta

Tom Wymięte myśli

O przyszłości

„Gdy wieje wiatr, ruszają się konary drzew, ale to nie konary tworzą wiatr.”

Wang Chong (27–97)

„Jestem bydlakiem. Kawałem chama. Grubą świnią. Cynikiem. Nic mnie nie rusza, ani mordy, ani bandytyzm, ani wasze chamstwo, bo ja was stworzyłem przecież. Ale od soboty płaczę. Naprawdę nie sądziłem, w najśmielszych marzeniach, że kompletnie nie umiejąc grać w piłkę nożną ogramy mistrzów świata. W Warszawie, Niemców. Tu jest klucz do tych łez.”

Paweł Zarzeczny (1961–2017) polski dziennikarz sportowy

po zwycięstwie reprezentacji Polski z Niemcami 2:0, 11 października 2014 roku
Źródło: weszlo.com http://weszlo.com/2014/10/13/jak-co-poniedzialek-pawel-zarzeczny-123/,

O piłce nożnej

„W całym kraju są ludzie tacy jak ja, którzy ruszają w drogę, by niszczyć ludzkie życie.”

Henry Lee Lucas (1936–2001) amerykański seryjny morderca

Źródło: Arkadiusz Czerwiński, Kacper Gradoń, Seryjni mordercy, wyd. MUZA SA, Warszawa 2001, ISBN 83-7200-932-5, s. 17.

O ludziach , O życiu

„Jesienią ruszało się już wszędzie, nawet na Bałkanach. A w Polsce? Cenzura zakazuje „Tygodnikowi Solidarność” pisać o antykomunistycznej rewolucji w Bułgarii, utrzymani są wszyscy wojewodowie, MON i MSW są komunistyczne, w MSZ na czele stoi sympatyczny starszy pan Krzysztof Skubiszewski. Działają struktury PZPR, a milicja rozpędza tych, którzy występują przeciwko komunistom. Telewizja nadaje pod kierunkiem Andrzeja Drawicza, ale w dużej mierze w starym składzie personalnym. A premier nie chce niczego zmieniać.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

o sytuacji w Polsce jesienią 1989.
Źródło: Michał Karnowski, Piotr Zaremba, O dwóch takich… Alfabet braci Kaczyńskich, wydawnictwo M, Kraków 2010, s. 180

Jesień

„Moje dzieci muszą się ruszać. Nie mogą siedzieć przed telewizorem. Musimy zachęcać je do uprawienia sportów.”

Michelle Obama (1964) amerykańska prawniczka, żona Baracka Obamy

Źródło: wp.pl, 10 lutego 2010 http://kobieta.wp.pl/kat,26337,title,Michelle-Obama-walczy-z-otyloscia-u-dzieci,wid,11948428,wiadomosc.html?ticaid=1b0f8

O kobietach , O dzieciach , O sporcie

„Rzecz nie stoi. I z posad
nie rusza się. To fakt.
Bo rzecz to przestrzeń, poza
którą tej rzeczy brak.”

Josif Brodski (1940–1996) rosyjski poeta i eseista

Źródło: Martwa natura, tłum. Stanisław Barańczak

O naturze

„Genezyp poczuł znowu jakieś tam męskie skomlenia i nakazy wewnątrz ciała. Gruczoły zaczynały się ruszać, niezależnie od stanów ducha. Co on je w ogóle obchodził – teraz użyjemy my, a resztę niech biorą sobie wszyscy diabli.”

Stanisław Ignacy Witkiewicz książka Nienasycenie

Nienasycenie

„Jestem jak helikopter, ciągle muszę ruszać swoimi skrzydłami i wtedy dobrze się czuję. Zabija mnie bezczynność.”

Wiktor Zin (1925–2007) polski architekt, działacz kultury

Źródło: „Tele Tydzień”, nr 17, 21 maja 2007

„Strasznie lubię gościa [Bogusława Lindę]. Uważam, że dostał się w szpony stereotypu. A skoro ruszają go takie rzeczy, to znaczy, że jest wrażliwy. Spotkałem go przez chwilę. Pracowałem nad muzyką do filmu Słodko-gorzki w łódzkiej filmówce. Całą noc miksowałem, do piątej i zasnąłem trochę nieświeży w tamtejszym barze, gdzieś w kącie pośród kaset, kabelków i ubrań, które miałem ze sobą. Obudził mnie gwar i okazało się, że tam są wszyscy: pan Machalica, pan Linda, pan Kondrat. Ale to ludzie sztuki, nie takie rzeczy widzieli i wykazują duże poczucie humoru, szczególnie pan Kondrat. Wypiliśmy razem kawę. Bardzo ich pozdrawiam.”

Robert Brylewski (1961–2018) polski muzyk rockowy (Brygada Kryzys)

Źródło: Rafał Księżyk, Robert Brylewski, „Playboy” nr 1, 2007.

O ludziach , O kawie , O nocy

„Gdy lód rusza, bałwany tracą głowę.”

Antoni Regulski

Kolacja u Pascala

„O Boże, o Wenero i ty, Merkury, patronie
złodziei,
Użycz mi małego sklepiku z tytoniem
lub w jakiejkolwiek urządź mnie profesji,
Byleby nie w tym cholernym pisarstwie,
gdzie trzeba wciąż ruszać mózgownicą.”

Ezra Pound (1885–1972) poeta amerykański

Źródło: Wyspa na jeziorze

O Bogu

„Kolejarze podnieśli mnie więc do góry i próbowali przepchnąć przez drzwi. Wózek się zaklinował… Wisiałem w powietrzu czerwony ze wstydu i nerwów. Pociąg nie ruszał. Pasażerowie nerwowo biegali dookoła i pytali, co się dzieje. Każdy przecież jedzie do stolicy na umówione spotkanie, musi coś załatwić, nie może się spóźnić. (…) Zastanawiam się, ile osób na wózkach znalazło się w takiej sytuacji jak ja. Ile musiały znieść upokorzenia, bo kupiły bilet i chciały gdzieś dotrzeć. Ja dojechałem, bo jestem posłem. Gdybym nie miał mandatu, pewnie zostałbym na peronie i czekał na pociąg z szerszymi drzwiami.”

Marek Plura (1970) polski polityk

Źródło: Niepełnosprawny poseł zaklinowany w pociągu, wyborcza.pl, 3 lipca 2008 http://wyborcza.pl/1,76842,5420156,Niepelnosprawny_posel_zaklinowany_w_pociagu.html#ixzz15B2G4PtZ

O czekaniu

„A denaturat mnie nie rusza akurat.”

Jacek Ziobro

Zwierzenia Zdzicha Kidawy

„Ruszaj się, Bruno, idziemy na piwo;
Niechybnie brakuje tam nas!
Od stania w miejscu niejeden już zginął,
Niejeden zginął już kwiat!”

Edward Stachura (1937–1979) polski poeta, prozaik, pieśniarz i tłumacz

Źródło: Nie rozdziobią nas kruki w: Wiersze, poematy, piosenki, przekłady, wyd. Czytelnik, Warszawa 1982, s. 203.

O piwie , O Kwiatach

„Ta nasza wojna polsko-jaruzelska rozmyła się. To co zostało powiedziane w Magdalence: „Wy nie ruszacie naszych, my nie ruszamy waszych” jest niezwykle aktualne.”

Katarzyna Łaniewska (1933) polska aktorka

Źródło: Rozmowa niezależna – Katarzyna Łaniewska, gazetapolska.pl, 14 lipca 2011 http://vod.gazetapolska.pl/282-rozmowa-niezalezna-katarzyna-laniewska

O wojnie

„Ludzkość jest podzielona na 3 kategorie – na nieruchomych, ruchomych i tych, którzy się ruszają.”

Benjamin Franklin (1706–1790) amerykański polityk, uczony i filozof

„Aktor musi być trochę jak księżniczka, która cierpliwie czeka na królewicza, a czasem jak rycerz, który rusza na smoka.”

Katarzyna Herman (1971) polska aktorka

Źródło: „Gala” nr 41/2007, 8–14 października 2007

O czasie , O czekaniu , Księżniczka

„Czy ludzie nas kiedyś zrozumieją? – zastanawiała się siedząca obok mnie Wisia. – Czy ktoś nas zrozumie, choćby nie wiem, ile opowiadać? Jakimi słowami da się opisać to, że można do takiego koszmaru przywyknąć, i do tego zawszonego parszywego łóżka, i do tych mętnych ziółek, i że naszym jedynym pragnieniem jest teraz tylko to, aby nam dali spokój. Aby nas nie ruszali. Kto tego nie przeżył, nie zrozumie, tak jak nie odczuje naszej udręki mimo najwierniejszej relacji. Bo po cóż będziemy opisywać najpotworniejsze sceny? Wzbudzą na pewno zgrozę, ale przecież nasze cierpienie polega przede wszystkim na ciągłości, na beznadziejności. Jesteśmy wiecznie w stanie bólu psychicznego i fizycznego. To tak jakby stale ktoś bliski umierał. I tak jakby stale ktoś na ciebie pluł. I tak jakby wszystko to działo się jednocześnie. Czy ja wiem, jak to przetłumaczyć na pojęcia ludzi wolnych?”

Krystyna Żywulska (1914–1993) polska pisarka, felietonistka, autorka tekstów piosenek i graficzka

Przeżyłam Oświęcim (1946)

O ludziach , O cierpieniu , O udręce , O relacjach

„Kiedy człowiek rusza naprzód i nabiera rozpędu, czasem może zapomnieć, dokąd zmierza i dlaczego, ale dzięki pędowi i tak tam dociera. Dopiero na miejscu odkrywa, że nie jest tam, gdzie chciał.”

Barbara Delinsky (1945)

Źródło: Droga nad urwiskiem

O czasie

„Chcesz wiedzieć, jak wyglądała dawna chwała twojego Rzymu? Senatorska godność? Ład obozowy? Dzielność i karność żołnierskiego stanu, jego niezłomna, niezwyciężona odwaga, gdy ruszał do boju?
Spójrz na nasze państwo!
U nas znajdziesz to wszystko. Na nas przeszło wraz z władzą cesarską. Tytuł cesarski nie przypadł nam nagi. Przybył odziany w swą siłę, klejnoty swoje przynosząc ze sobą. Twoi konsulowie są u nas. U nas twój senat. U nas wojsko twoje!”

Fryderyk I Barbarossa (1122–1190) Święty Cesarz Rzymski z rodu Hohenstaufów

do papieża Hadriana IV na krótko przed swoją koronacją na cesarza.
Źródło: Ernst W. Wies, Fryderyk II, tłum. Jacek Antkowiak

O sile , O odwadze

„Już nie chcę, nie mogę, niech strzela, niech strzela,
Już dalej nie dotrę, no, zabij, psia mać!
Gdy umrę, przestanę nareszcie umierać
Przestanę się ruszać, przestanę się bać!”

Jacek Kaczmarski (1957–2004) polski bard, poeta i prozaik

Źródło: Urodziny, 1982

O urodzinach

„Chciałam nakręcić film o cudzie. Cuda stanowią paradoks, pewien wyłom w logicznym cyklu życia i śmierci, zaś oczekiwanie cudu implikuje nadzieję, że wszystko się dobrze skończy i że ktoś nad nami czuwa. Długo szukałam odpowiedniej scenerii. Wybrałam Lourdes, bo chciałam podkreślić to, że pielgrzymi ruszają tam właśnie w nadziei na doświadczenie cudu. Na pierwszy rzut oka można pomyśleć, że cuda są na wskroś pozytywne – weźmy na przykład nagłe ozdrowienie paralityka. Jednak gdy zaczęłam zgłębiać historię takich wydarzeń, natrafiłam na przypadki, w których choroba powracała. Cud okazywał się ulotny. Odzwierciedlenie tego można odnaleźć w arbitralnych, przypadkowych aspektach naszego życia: niektóre rzeczy wydają nam się wspaniałe, wręcz cudowne, lecz z czasem okazują się okropne lub po prostu banalne.”

Jessica Hausner (1972)

Źródło: Jessica Hausner o swoim filmie „Lourdes”, „Gutek Film”, 13 stycznia 2010 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/108,1

O śmierci , O chorobach , O historii , O czasie

„Leć zwinna duszo, ruszaj w podróż dziwną
leć ku morzu znaczeń, boś perłą jest cenną.”

Rumi (1207–1273) perski poeta i mistyk

Pozostałe
Źródło: gazal XXIII (2873), tłum. Albert Kwiatkowski; cyt. za literaturaperska.com http://www.literaturaperska.com/rumigazale/rumigazale23.html

O duszy

„Generalnie mało mnie tak jakoś rusza, że ten Zapatero ich premier obecny jest w ogóle naprawdę gorszy, niż którykolwiek z premierów jakich mieliśmy w Polsce.”

Kazimierz Staszewski (1963) polski muzyk rockowy

Kazik solo
Źródło: wywiad z Kazikiem Staszewskim w Radiu Wrocław 1:50 http://www.youtube.com/watch?v=TLgDP18VhBA&feature=related

„Warszawa będzie broniona do ostatniego tchu. Jeśli padnie, świadczyć to będzie, iż po ostatnim żołnierzu polskim przejechał czołg niemiecki. Obywatele stolicy winni od tej chwili poświęcić całą swą energię, by ułatwić zadanie walczącemu wojsku (…). Nikt nie powinien ruszać się z miejsca, gdzie go obrona stolicy zastanie. Opuszczenie Warszawy w takiej chwili będzie uważane za tchórzostwo.”

Wacław Lipiński (historyk) (1896–1949)

fragment przemowy radiowej Lipińskiego z 7 września 1939.

„Liczba bandytów antysemickich rosła z dnia na dzień. Dla wykolejeńców był to jedyny sposób zarobkowania. Już nie wystarczały im pojedyncze napaści. Organizacja patronująca tym bandyckim elementom (niewątpliwie któraś z filii ONR-u) postanowiła dać Warszawie spektakl, którego antysemici byli z dawna spragnieni… Zimą kilkakrotnie zdarzały się ekscesy, z których najgłośniejszy był pogrom lutowy (1940 r.). Bandy antysemitów, przeważnie młodocianych ruszały pod kierunkiem Niemca, zabezpieczającego tyły i patronującego akcji. Uzbrojenie tych band składało się z kijów, lasek, łomów żelaznych itd. Hasła napastników były: „wytępić Żydów”, „precz z Żydami”, „niech żyje niepodległa Polska bez Żydów” itd. Po drodze tłukli szyby w sklepach oznaczonych tarczą Dawida, wyłamywali żaluzje żelazne, otwierali sklepy i rabowali. Żydów napotkanych po drodze tłukli, przewracali, bili do nieprzytomności. Rabunek sklepów to był finał pogromu, jego cel istotny. Pogromy trwały przez kilka dni, nikt nie ingerował. Milczała polska policja, odpowiedzialna za bezpieczeństwo ludności, milczały polskie organizacje niepodległościowe.”

Emanuel Ringelblum (1900–1944) polski historyk narodowości żydowskiej

Stosunki polsko-żydowskie w czasie drugiej wojny światowej. Uwagi i spostrzeżenia
Źródło: s. 52–53.

O zimie

„Z lękiem nadgryzasz
uszko stanika – przeraża cię
rozmiar miseczki i nagła pustka.
Drżę na myśl, że jeszcze
cię rusza ta kołysanka
bioder.”

Konrad Wojtyła (1979)

Źródło: Czarny wodewil, XVII

O myślach , O myśleniu

„Każdy, kto kocha wiatr, wie jak jest,
Kiedy już z oczu nam ginie brzeg.
Wiatr na wantach gra, morze rusza w tan,
Kiedy kil znaczy ślad pośród pian.”

Krzysztof Dzikowski (1938) polski satyryk i literat

Źródło: Trzecia miłość – żagle

O miłości , O grach , O morzu , Kochać się

„Wsiada do auta i rusza wściekle, jak jeden z wielu dręczonych nadmiarem testosteronu biedaków, którzy zużywają gumy samochodowe w zastępie lateksowych.”

Grażyna Plebanek (1967) polska filolog polska i pisarka

Nielegalne związki (2010)

„Ja i Chmielewski wyjęliśmy księdza z bagażnika, a Piotrowski odszedł. Myśleliśmy, co by zrobić, żeby się dalej nie ruszał. Wtedy Piotrowski powiedział: „Kamułki do nóg.””

Leszek Pękala (1952) oficer Służby Bezpieczeństwa PRL, jeden z zabójców ks. Popiełuszki

na swoim procesie w Toruniu w 1985.
Źródło: Waldemar Chrostowski, Świadectwo. Dokumenty, Kraków 1991.

O myślach , O odejściu , O myśleniu

„W kolejce po schedę po Ryszardzie stanął jego dwulicowy brat Jan. Młode lata spędził na spiskowaniu i zwalczaniu własnej rodziny. Już jako król do tego stopnia rozgniewał papieża, że ten ekskomunikował całą Anglię. Jan miał charakter równie okropny jak jego ojciec. Rozwiódł się z żoną, bo nie urodziła mu dzieci, a wreszcie zadarł z baronami, którzy zbuntowali się przeciwko niemu i zmusili do podpisania Wielkiej Karty Wolności (Magna Carta). (…) Jan cieszy się straszną opinią. Współcześni historycy sugerują jednak, że może nie był taki zły; przynajmniej przez cały czas przebywał w Anglii. Pod koniec swoich rządów zaczął podróżować. Gdziekolwiek się ruszał, zabierał ze sobą klejnoty Korony i skarbiec. Zerwał z tym zwyczajem, kiedy podczas przeprawy przez rzekę wóz ze skarbami wywrócił się, a klejnoty zaginęły w piasku.”

Jan bez Ziemi (1166–1216) król Anglii

Autorzy: Nigel Blundell, Susan Blackhall, Upadek domu Windsorów, tłum. Grażyna Jagielska, Wydawnictwo Prolog, Warszawa 1993, ISBN 8385763058, s. 33.

O dzieciach , O podróżowaniu , O charakterze , O zerwaniu

„Stonka – nieuświadomiony element turystyczny w górach. Przemieszcza się i żeruje zwykle w większych stadach. Charakteryzuje się tym, iż tępi i niszczy wszystko, co się rusza (np. kozice, świstaki, misie) i to, co stoi względnie spokojnie”

Marek Konecki (1949)

np. krokusy, turnie
Słowniczek terminów górskich

„Cztery etapy smutku. Pierwszy to szok. Potem przyszło zaprzeczenie. To trwało aż do dzisiejszego ranka. Dziś ruszamy do następnego etapu. Gniew. Kiedy nadejdzie pogodzenie się?”

Paullina Simons (1963) pisarka

Tatiana i Aleksander

O gniewie

„Żołnierze spełniają swój obowiązek wobec Fuhrera i Ojczyzny jak najofiarniej, wkładając w to całą swą osobowość, jak napomina Pismo Święte. Niechże ruszają w pole ufając Bogu i Zbawicielowi naszemu Jezusowi Chrystusowi… Ale pozostający w kraju lud również z gotowością nieść będzie nałożone sobie ofiary.”

Matthias Ehrenfried (1871–1948)

we wrześniu 1939 r.
Źródło: Karlheinz Deschner, Polityka papieska w XX wieku, t. 2, tłum. Robert Stiller, wyd. Uraeus, Warszawa 2006, str. 57.

O Bogu , O ludziach , O wieku , O osobowości

„Krytyka religii rozczarowuje człowieka po to, by myślał, działał, i kształtował swoją rzeczywistość jako rozczarowany człowiek, który odzyskał rozum, i się porusza wokół siebie samego, a więc wokół swojego prawdziwego słońca. Religia jest jedynie iluzorycznym słońcem, które się kręci wokół człowieka tak długo, jak on sam nie rusza się wokół samego siebie.”

Karol Marks (1818–1883) niemiecki filozof, ekonomista i działacz rewolucyjny

Przyczynek do krytyki heglowskiej filozofii prawa (1844)
Źródło: Wstęp

O religii , O myślach , O rzeczywostości , O myśleniu

„Na wydział aktorski zdawałem w sumie osiem razy przez cztery lata do różnych szkół aktorskich. Za każdym razem proponowano mi, bym poszukał sobie innego zawodu. Wszyscy mówili, że nie umiem mówić i dobrze się ruszać. W ogóle nic mi podobno nie wychodziło. Na szczęście od początku wierzył we mnie pan prof. Aleksander Bednarz, za co bardzo mu dziękuję.”

Marek Kałużyński (1975)

Źródło: „Gazeta Łódzka”, 2 maja 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mkaluzynski.htm

O szczęściu

„Zdaję sobie sprawę z tego, że istnieje niepisana zasada braku zaufania dla zwycięzców talent show. Zapewne wiele osób żyje w przekonaniu, że po wygranej rusza cała maszynka wytwórni i wokalista musi odśpiewać utwory wyciągnięte z „szuflady” któregoś z producentów. W moim przypadku tak nie było. Zakładam, że program przyśpieszył / ułatwił kilka spraw. Udało się zdobyć kontrakt z wytwórnią, co było moim marzeniem. Nastawiam się jednak na kilka kroków w tył w celu pozyskania prawdziwych, wiernych fanów muzyki rockowej. Praca będzie niezwykle ciężka, ale jestem na to gotów.”

Damian Ukeje (1986)

Źródło: Michał Lis, Damian Ukeje, „Magazyn Gitarzysta” http://www.magazyngitarzysta.pl/ludzie/wywiady/12260-damian-ukeje.html

O ludziach , O zaufaniu

„(…) myślę, że ludzie przyjdą przede wszystkim zobaczyć z ciekawości, czy ten Karewicz jeszcze się jakoś rusza i odzywa, czy może już nawet nie pamięta, jak się nazywa.”

Emil Karewicz (1923) aktor polski

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 12 marca 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zegnams.htm

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„To jest skandal lewicy. W dupę by tego Wassermana pocałowali, jak by tylko mogli, żeby ich tylko nie ruszał.”

Józef Oleksy (1946–2015) polski polityk

o Zbigniewie Wassermannie.
Rozmowa z Gudzowatym

„(…) co to w ogóle jest olśniewająca literatura? Jest tyle książek doskonałych formalnie, które w ogóle nas nie ruszają.”

Dorota Segda (1966) aktorka polska

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Poznań, 18 sierpnia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/katedraj.htm

O książkach , O literaturze

„Jeżeli nie jesteś odporny na taką krytykę, to po co to czytasz? Mnie to nie rusza. Nawet gdy coś przeczytam, to się z tego śmieję. Może po tych słowach rozpęta się na mnie nagonka, ale mam to w nosie, nie wzruszają mnie takie rzeczy.”

Katarzyna Skowrońska-Dolata (1983) siatkarka polska

Źródło: przeglądsportowy.pl http://www.przegladsportowy.pl/Siatkowka/Katarzyna-Skowronska-o-siatkarskiej-Lidze-Mistrzyn,artykul,70667,1,892.html

O czytaniu

„Czy chcesz dobrowolnie pozostać na wyspie i żyć pośród nas?
– Przecież wy sami ją opuszczacie!
– A więc dowiedziałeś się i tego. Masz rację. W tym wypadku udasz się wraz ze wszystkimi.
– Dokąd?
– I to możesz już wiedzieć. Popłyniemy wprost na zachód, przez ocean, do wybrzeży odległych o całe tygodnie żeglugi, a odkrytych przez naszych żeglarzy. Przed nami nie stanęła tam ludzka stopa, kraj jest dziki i pusty i przez nas zostanie zasiedlony.
– Nie chcę go oglądać jako więzień. Wypuśćcie mnie i pozwólcie odwiedzić na krótko mój własny kraj, a wrócę tutaj.
– To nie jest możliwe.
– Więc po co pytasz, czy zostanę dobrowolnie?
– Aby wiedzieć, jak postępować z tobą.
– Związać mnie, zabić, otruć, gdyż dopóki będę mógł się ruszać, nie zaprzestanę prób ucieczki.”

Maciej Kuczyński Atlantyda, wyspa ognia

Atlantyda, wyspa ognia (1967)

Odległy

„Wypadłem przez okno. Z drugiego piętra. Próbowałem dostać się na dach, chwyciłem za rynnę, no i straciłem równowagę. Wylądowałem pomiędzy balustradą a starą pralką, którą ktoś zostawił przed domem. Wiesz, kiedy człowiek jest młody, nie myśli zbyt wiele o śmierci, nie odczuwa strachu. Ten wypadek dał mi nauczkę: pora zwolnić tempo i zacząć doceniać urodę życia. Wyobraź sobie – leżałem w szpitalu i nie mogłem się ruszać. Opiekowały się mną cztery pielęgniarki. Przez cały czas dręczył mnie potworny ból. Złamałem cztery kręgi, trzy żebra i nieomal uszkodziłem rdzeń kręgowy. Lekarze naprawdę myśleli, że z tego nie wyjdę. Cała moja godność gdzieś się ulotniła. Tkwiłem bezwładnie na łóżku, wszystko robili za mnie, było to naprawdę upokarzające. Kiedy zaś już odzyskałem siły, przekonałem się, ile przyjemności daje życie. Dopiero wtedy byłem w stanie docenić, jak wspaniale jest po prostu móc wyjść na spacer. Dzięki temu doświadczeniu zyskałem pewnego rodzaju dojrzałość, którą – jak mi się wydaje – mogłem później obdarzyć Legolasa. Naprawdę miałem szczęście. Miałem dużo, dużo szczęścia.”

Orlando Bloom (1977) angielski aktor

Źródło: Wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=12826

O życiu , O śmierci , O bólu , O szczęściu

„Rusza pociąg
sapiąc głośno.
Już w przedziałach
grzyby rosną,
a na półce,
wśród bagaży,
leży sobie bukiet z jarzyn.”

Dorota Gellner (1961)

Źródło: Jesienny pociąg

„Aniele Boży Stróżu mój,
Ty właśnie nie stój przy mnie
jak malowana lala,
ale ruszaj w te pędy
niczym zając po zachodzie słońca.”

Jan Twardowski (1915–2006) poeta polski, duchowny katolicki

Źródło: Aniele boży

O aniołach

„Zazwyczaj są otwarci na propozycje i wspólnie ruszamy w podroż w poszukiwaniu dźwięków. A poszukiwania nie są łatwe. Dwa kroki w przód, jeden do tyłu…”

Jocelyn Pook (1960)

o reżyserach i ich oczekiwaniach wobec twórcy muzyki filmowej.
Źródło: Łukasz Figielski, Wydarzenie w Cieszynie – Jocelyn Pook. Rozmowa i koncert, stopklatka.pl, 25 lipca 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=21073

O poszukiwaniu

„Daszeńka, siedź spokojnie, nie ruszaj się. Opowiem ci historię o tym, dlaczego terriery kopią dziury w ziemi. Ludzie utrzymują, że szukają tam myszy. Nie szukają. Terriery nigdy nie widziały myszy. Poza tym, mały urwisie, zaraz byś ją przegonił. A jednak wciąż kopiesz… Wiesz dlaczego? Nie wiesz, prawda?”

Karel Čapek (1890–1938) pisarz czeski

Daszeńka, czyli żywot szczeniaka

O ludziach , O prawdzie , O historii

„Na ringu byłem niszczycielem. Zwierzęciem wytresowanym tak, by wyeliminować wszystko, co się rusza. Mój trener mówił: Mike, bierz go!”

Mike Tyson (1966) bokser amerykański

i z miejsca się rzucałem.
Źródło: rozmowa Maika Grossekathofera, Kim jestem? Skończonym dupkiem!, „Der Spiegel”, 9 stycznia 2012.

O zwierzętach

„Nigdzie nie zamierzałem się ruszać, droga memu sercu przyjaciółko. – Hedaard wyszczerzył zęby w nieładnym uśmiechu. – Lubię zwyczajnie grać w otwarte karty i niezmiernie mnie ciekawiła czekająca w razie odmowy alternatywa.
– No to teraz już ją znasz – prychnęła Antoinette. – Wierz mi, to nic osobistego.
– Taaaaak. Nigdy nie jest to nic osobistego. Zwykle jest to siła wyższa, albo racja stanu, najczęściej zaś strach o własną rzyć i pospolite skurwysyństwo.”

Marcin Pągowski (1978)

Zima mej duszy, Zima mej duszy

O strachu , O uśmiechu , O sile , Serce

„nie ruszać się stąd
nie jechać nigdzie
na żadne inne planety
chyba że one tu -
więc
jak by co do czego doszło
udać że się nie znamy”

Miron Białoszewski (1922–1983) polski poeta

Stara proza. Nowe wiersze
Źródło: Nowe wiersze

„W życiu uczestniczyłem w kilku rewolucjach muzycznych i społecznych. Wygląda to tak, że kiedy ruszają masy, słyszalny staje się głos pojedynczego człowieka. Rewolucja hip-hopowa doprowadziła do tego, że nagle wszyscy mogli stać się artystami. Wystarczyło pójść z kolegą do piwnicy, podłączyć mikrofon do sprzętu i zacząć rymować. Rewolucja związana z komórkami dopiero ma się wydarzyć. Na razie rozniecam ją razem z kilkuset osobami w Polsce, które tak jak ja, robią filmy przy pomocy telefonów. Nasza idea polega na tym, że powstaje telewizja obywatelska, w której nie ma miejsca dla mędrców mówiących, co jest mądre i ładne. W tak rozumianym medium ludzie będą mogli prezentować dokładnie taki fragment swojego świata, jaki chcą pokazywać. Jedynym kryterium emisyjności podobnych materiałów będzie to, czy są ciekawe i robione przez wrażliwych ludzi…”

Cezary Ciszewski (1970)

Źródło: Piotr Czerkawski, Byłem w stanie umrzeć dla mojego filmu. Rozmowa z Cezarym Ciszewskim, stopklatka.pl, 17 grudnia 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=51287

O ludziach , O pomocy

„Inklinacjami poetyckimi można poniekąd wytłumaczyć sobie owe psychologicznie paradoksalne zjawisko, że Łukasz, chyba najbardziej wykształcony wśród ewangelistów, nagromadził w swoich przekazach o narodzinach dzieciątka Jezus więcej elementów cudowności niż jego poprzednicy. Do pewnego stopnia musimy oczywiście położyć to na karb procesu mitologizacji Jezusa, procesu, który wówczas już posunął się dalej niż za czasów Marka i Mateusza. Ale sam fakt deifikacji nie wyjaśnia nam, dlaczego Łukasz tak bezkrytycznie wciela do swojej ewangelii te rozbrajająco naiwne, przez prostaczków kolportowane pogłoski, owe podawane z ust do ust, typowo ludowe, urocze baśnie, w których dzieją się dziwy nad dziwami. Archanioł Gabriel zwiastuje narodziny Jana Chrzciciela i Jezusa, a potem każe pasterzom iść do Betlejem. Gdy ruszają w drogę „zastępy wojsk niebieskich” głoszą chwałę Boga i wołają: „Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli”. Na widok ciężarnej Marii w łonie Elżbiety skoczyło z radości dzieciątko; przyszła matka Jana Chrzciciela zawołała wówczas: „Błogosławionaś ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota twego”.
Gdy przypominamy sobie te czarodziejskie sceny, pełne chwytającej za serce prostoty, radosnych uniesień i światłości niebieskiej, gdy słyszymy hymny Marii i Zachariasza, jak też rozlegające się w przestworzach pienia anielskie – zaczynamy rozumieć Łukasza. Wydaje się bowiem, że nie tylko poetycka wrażliwość na urodę tych ludowych baśni podszepnęła mu myśl, by wcielić je w biografię Jezusa. Wyczuł on może nieomylnym instynktem, ile radości, pokrzepienia i nadziei przyniosą te proste opowieści licznym pokoleniom smutnych i udręczonych ludzi. Dostrzegając ich wagę dla chrześcijaństwa, niejako zalegalizował je swoim autorytetem i nadał im sankcję prawdy historycznej.”

Zenon Kosidowski (1898–1978) polski pisarz, esseista, poeta

Opowieści ewangelistów (1979)
Źródło: Opowieści ewangelistów

O Bogu , O ludziach , O pokoju , O matce

„Ruszasz w bój? Wbij się w wieczorowy strój.”

Robert Ludlum (1927–2001) pisarz amerykański

Klątwa Prometeusza

„Żołnierze go kochali. Nie tylko wypełniali wszystkie jego rozkazy, ale byli gotowi ruszać za nim na najniebezpieczniejsze szarże przeciwko faszystowskim czołgom. Nie, Durruti nie umarł. Jego duchowy płomień tli się w każdym, kto go pokochał, i nie zostanie ugaszony.”

Buenaventura Durruti (1896–1936) hiszpański przywódca anarchistyczny

Autorka: Emma Goldman, cyt. za: Anarchistka w drodze do wolności, praca zbiorowa, „Przekrój” nr 37, 10 września 2012.

Kochać się

„W wyższych sferach urzędowych krąży obecnie prawdziwa podobno historyjka z życia rodzinnego, będąca tematem literackim na miarę naszej epoki. Żona, wychodząc na zakupy, kazała mężowi zreperować kaloryfer, z którego ciekła woda. Po powrocie zobaczyła męża od pasa w dół. Leżał bowiem na wznak na podłodze z korpusem i głową skrytą pod meblem i stukał narzędziem w kaloryfer. Będąc kontenta z mężowskiego posłuszeństwa, poczochrała leżącego pieszczotliwie po genitaliach i przeszła do drugiego pokoju. (Prominenci miewają bowiem w swoich mieszkaniach po dwa pokoje, a nawet trzy). Ku swemu przerażeniu zobaczyła męża siedzącego w fotelu. Małżonkowie postanowili, że musi ona iść i przeprosić hydraulika za to, że go przywitała nazbyt poufale. Rzemieślnik nie reagował jednak na jej słowa i nie ruszał się. Wezwano pogotowie, tym razem lekarskie, a nie ogrzewnicze. Głaskanie hydraulika po genitaliach – jak się okazało – tak zaszokowało nie rozpieszczonego widać specjalistę, że gwałtownie poderwał głowę, walnął się czołem o żeliwne żeberko i stracił przytomność. Wstrząśnienie mózgu skończyło się happy endem i on też mógłby wieńczyć powieść poświęconą temu zdarzeniu.”

Jerzy Urban (1933) polski dziennikarz

Źródło: Rola mezaliansów, „Szpilki”, maj 1986

O pokoju , O wodzie

„Zdałem sobie sprawę, że jest to fach, do którego trzeba się urodzić. Wymaga określonych predyspozycji umysłu. Większość kierowców to introwertycy. Są w stanie całymi godzinami koncentrować się, nie zwracając uwagi na ból, przeciążenie szyi czy rąk. Po jednym dniu takiej jazdy ledwo mogłem się ruszać, nawet siedząc w samochodzie. Nie byłem w stanie rozprostować palców, mięśni karku, pleców. I wtedy poczułem strach. Strach, który wnika w mięśnie, który sprawia, że człowiek przestaje się kontrolować. To jak zaciskanie zębów nocą – nawet nie zdajesz sobie sprawy, że to robisz. Mówisz sobie: „Boże, skąd ten cały ból?” Ci faceci wykształcili w sobie umiejętność panowania nad własnym lękiem. Kiedy zaś lęk wymyka się spod kontroli, najwyższy czas się wycofać.”

Sylvester Stallone (1946) aktor amerykański

o kierowcach rajdowych.

O Bogu , O bólu , O strachu , O czasie

„Przyjaciele i kamraci! Tam [na południu] jest znój, głód, łachmany, ulewne deszcze, dezercja i śmierć; tu beztroska i przyjemność. Tam leży Peru ze swymi bogactwami, tu jest Panama i jej bieda. Wybierajcie! Niech każdy z was zadecyduje, co przystoi odważnemu Kastylijczykowi. Ja ruszam na południe.”

Francisco Pizarro (1478–1541) konkwistador hiszpański

Źródło: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, wyd. Świat Książki, tłum. Jerzy Korpanty, s. 117.

O śmierci , O głodzie , O przyjemności , O książkach

„Słychać było ruch na korytarzach, rozgardiasz. Do mnie terroryści nie weszli. Nie ruszałem się z pokoju. Potem zadzwoniła do mnie recepcja, żebym nie wychodził pod żadnym pozorem z pokoju”

Jan Masiel (1963) polityk polski

relacja z wydarzeń w Bombaju, gdy dokonano tam zamachu terrorystycznego.
Źródło: Europoseł Masiel bezpieczny w Bombaju, gazeta.pl, 27 listopada 2008 http://poznan.gazeta.pl/poznan/1,36001,5999736.html

O pokoju , O relacjach

„Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Chciałbym skierować słowa do posła sprawozdawcy i zadać pytanie, ale panowie z PiS-u, naprawdę, nie lękajcie się. Przed wyborami mówiliście, że jesteście otwarci na powołanie komisji śledczej. Naszym zdaniem art. 95 ust. 2 konstytucji, powtarzam, art. 95 ust. 2 konstytucji, jak i art. 111 konstytucji jest przez nas pedantycznie przestrzegany. Mam takie wrażenie, szanowni państwo z PiS-u, że za duży power na palnik poszedł i ta pokrywka za mocno się rusza tutaj i za bardzo się denerwujecie. Naprawdę, nie lękajcie się, szanowni państwo, dopuśćcie prawdę. Dopuśćcie prawdę w tej Izbie, powołajmy wspólnie tę komisję.”

Sebastian Karpiniuk (1972–2010) polski polityk

debata sejmowa nad powołaniem komisji śledczej ds. nacisków na służby, 11 stycznia 2008.
Źródło: stenogram z posiedzenia Sejmu http://orka2.sejm.gov.pl/Debata6.nsf/cf6cd6bc70d259a4c125738c004d6617/5f80885acc7cb741c12573cd0057d881?OpenDocument

O wrażeniach , Pytanie

„Nie wystarczy oglądać piłkę nożną w telewizji. Sport trzeba też samemu uprawiać. I jak najwięcej się ruszać! Więc tańczcie, gimnastykujcie się, miejcie jak najwięcej seksu, spacerujcie, zmniejszcie ilość spożywanej soli i regularnie kontrolujcie swe ciśnienie”

José Gomes Temporão (1951) polityk brazylijski

Źródło: Seks to zdrowie!!!, tierralatina.pl, 28 kwietnia 2010 http://www.tierralatina.pl/2010/04/seks-to-zdrowie/

O zdrowiu , O seksie , O sporcie

„My nie mamy wyborów, tylko wojnę. Kiedy ruszasz na front, zdajesz sobie sprawę, co cię może spotkać. Jestem gotowy na każdy scenariusz.”

Uładzimir Niaklajeu (1946) poeta, prozaik, polityk

wypowiedziane przed białoruskimi wyborami 19 grudnia 2010.
Źródło: Marcin Wojciechowski, Nie bądź bezpieczny, poeta pamięta, „Gazeta Wyborcza”, 31 grudnia 2010.

„No, to jadziem na Bielany, cała paka rusza dziś:
Mańka, Feluś ten szemrany, ruda Zośka, ja i Zdziś.
Pod tę pachę bierz panienkę, a wałówkę w drugą rękę,
Bo od rana na Bielanach ubaw na sto dwa!
Tańczy kizior ze swą cizią, z rudą Zośką ja,
A Antoni na harmonii tra, ra, ra, ra gra.”

Michał Ochorowicz (1907–1998)

Źródło: Jadziem na Bielany

O grach

„Mętnej wody i głupca lepiej nie ruszać.”

Isokrates (-436–-338 p. n. e.) mówca grecki

„No to z Panem Bogiem. Ruszaj do wszystkich diabłów.”

Molier (1622–1673) francuski komediopisarz

O Bogu

„Nabierałem szybkości, odbijałem się o półki, tłukłem w skałę kaskiem i plecakiem, czekając na ostatnie uderzenie. Po prawdopodobnie 30 sekundach wylądowałem w głębokim śniegu u podstawy ściany. Zacząłem ruszać nogami i rękami i zrozumiałem, że niczego nie złamałem. W szoku wyjąłem przeciwsłoneczną szminkę i zacząłem smarować nią usta.”

Jan Mostowski (1928–2012)

o upadku z północnej ściany Eigeru (ok. 500 m).
Źródło: Jan Mostowski, drytooling.com.pl, 10 maja 2012 http://drytooling.com.pl/baza/ludzie/2031-jan-mostowski

O ludziach

„Teraz ruszaj na wycieczkę,
Może spotkasz Perepeczkę!”

Stefan Friedmann (1941) aktor polski, satyryk

Cytaty z tekstów kabaretowych
Źródło: W góry, miły baco!

„Nie ruszam się, nie ruszam. O co tu, kurwa, chodzi?
– Ma pan nietoperza na głowie!
– Tak, i za to chce mnie pan zastrzelić?”

Christopher Moore (1957)

Najgłupszy anioł

„Jedna rewolucja niszczy drugą rewolucję
Zrozum – to tylko walka instytucji
W imię tej walki co pewien czas ponury
Ruszają na podboje armie kute w zbroje”

Kazimierz Staszewski (1963) polski muzyk rockowy

Kazik solo
Źródło: utwór Świadomość

O czasie , O walce

„Na pewno wkurza mnie to, że w polskim kinie nie robi się filmów, które zmuszają do dyskusji. One przebiegają przez kina, niektóre są nawet bardzo dobre, otrzymują nawet nagrody, jednak poruszane przez nich problemy jakoś specjalnie nas nie dotyczą. Trudno się w taką czy inną tematykę zagłębić i o niej rozmawiać. Jeśli już, to podkreślamy warsztat, technikę filmu czy aktorskie kreacje. Ja natomiast uważam, że robienie filmów polega na czymś innym. Dobrze, kiedy film w jakiś sposób rusza człowiekiem, „denerwuje” go, wywołuje refleksję na różnymi aspektami otaczającego nas świata.”

Dominik Matwiejczyk (1979)

Źródło: „Czarny” jest moim ostatnim, niskobudżetowym filmem. Rozmowa z Dominikiem Matwiejczykiem, Stopklatka, 10 grudnia 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=72163

„Gdy w środku gwiazdy spalą się wszystkie zasoby wodoru, Słońce będzie miało jeszcze jego duży zapas, ale nie w rejonach centralnych. I dlatego za pięć miliardów lat zacznie ono umierać. Mój pomysł polega na tym, aby wodór przemieścić z górnych rejonów do środka Słońca. Trzeba po prostu zamieszać Słońce. (…) Można wysłać ogromną bombę atomową, która eksploduje wewnątrz Słońca. Wybuch spowoduje, że wszystko zacznie się ruszać i w ten sposób wodór będzie się przesuwał w kierunku środka gwiazdy. Inne rozwiązanie polega na wysłaniu bardzo silnego promienia laserowego w stronę Słońca i stworzeniu punktu ciepła daleko od centrum, co wywoła ruch materii.”

Hubert Reeves (1932)

Źródło: Lesław Peters, Zamieszać Słońce http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=61183, „Przekrój”, nr 2/2638, 14 stycznia 1996, s. 17.

O słońcu

„Nam tu i bez wojny trudno przeżyć
Nie siedzieć nie stać
Ruszać się szybciej
Szukać lepszej pracy

Z ubezpieczeniem
Z emeryturą
Z prawem do urlopu
W razie czego

Lektury tylko obowiązkowe
Zakaz pisania po polsku

Post internetowy”

Jerzy Gizella (1949)

Źródło: Idy marcowe

O wojnie

„To w sumie proste: wystarczy, że nie będziesz się ruszał, a nie zrobisz nic, czego później mógłbyś żałować.”

Ann-Marie MacDonald (1958)

Zapach cedru

„Film to pewna maszyna. Jak rusza, to za każdym razem jest taka sama – czy to dramat, czy komedia, czy to dzieje się w zimie, czy w lecie, czy to jest film trochę większy, czy mniejszy, czy gra Polański, czy ktoś inny. To pewna rzeczywistość, której wszyscy muszą się podporządkować.”

Andrzej Wajda (1926–2016) polski reżyser filmowy

Źródło: wywiad, 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=11083

O grach , O rzeczywostości

„Zamiast narzekać, sama stworzę sobie nowe możliwości. Jestem typem dziewczyny, która podwija rękawy i rusza do pracy.”

Vera Farmiga (1973) aktorka amerykańska

Źródło: „InStyle”, nr 4/2010

O dziewczynach

„Wszystko, co lata poleci tam i zbombarduje wszystko, co się rusza.”

Henry Kissinger (1923–2023) amerykański polityk i dyplomata

w 1970, powtarzając dowódcom wojskowym rozkaz Richarda Nixona.
Źródło: National Archives and Records Administration, cyt. za: Oliver Stone’s Untold History of the United States (2012), tłum. Anna Rajca, Mirosław Filipowicz, odcinek 7

„Ludzie ruszają przed siebie, by się odnaleźć, by się zatracić – nieważne. Wybrać swoje przeznaczenie.”

Joanne Harris (1964) pisarka angielska

Jeżynowe wino (2000)

O ludziach

„Czuć, jak Jego jestestwo przenika moją istotę i całą Trójcę, napełniającą skrytości duszy mojej, bo w Nim żyjemy, ruszamy się i jesteśmy.”

Maria Karłowska (1865–1935) polska zakonnica, założycielka Zgromadzenia Sióstr Pasterek, błogosławiona katolicka

Źródło: Waldemar Rozynkowski, s. Glaudiosa Dobrska, Duch Pasterek/bł. Maria Karłowska, Wydawnictwo Bernardinum, Pelpin 2010, Pisma t. III, 1 s. 35.

O duszy

„Miłość bez małżeństwa podobną jest do wędrownego ptaka, który usiada spocząć na maszcie ciągle posuwającego się okrętu; lepsze jest, jak sądzę, piękne a pożyteczne zielone drzewo, co się wcale z miejsca nie rusza i na konarach złożyć można swe gniazdo, nie obawiając się, by go liny okrętowe nie zrzuciły.”

Jean Paul (1763–1825) pisarz niemiecki, humorysta

O miłości , O małżeństwie , O ptakach , O drzewach

„Żyj z poczuciem spokojnej wyższości nad życiem, nie bój się biedy, nie żałuj straconego szczęścia, przecież i tak – ani goryczy do dna, ani słodyczy do pełna. Już dosyć tego, że nie marzniesz, że głód i pragnienie nie rwą ci wnętrzności. Jeśli masz nieprzetrącony kręgosłup, jeśli obie nogi jeszcze chodzą, obie ręce się ruszają, oboje oczu widzi, a oboje uszu słyszy – to komu jeszcze tu zazdrościć? Po co? Zawiść zżera w końcu samego zawistnika. Przetrzyj oczy – przywróć czystość sercu – i najwyżej sobie ceń tych, którzy ci dobrze życzą. Nie krzywdź ich, nie obrażaj, z nikim z nich nie rozstawaj się w gniewie, toć nie wiadomo czy to nie ostatni twój uczynek przed aresztowaniem i czy nie taki twój obraz zostanie w ich pamięci!”

Aleksander Sołżenicyn (1918–2008) rosyjski prozaik, noblista

Archipelag Gułag

O głodzie , Obraz , Serce

„Kiedy ginie inkwizytor, czarne płaszcze ruszają do tańca.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Łowcy dusz
Źródło: s. 82, wyd. I

O tańcu

„Choć jednak człowiek wyabstrahował przestrzeń i czas z rzeczy przestrzennych i czasowych, mimo to uważa czas i przestrzeń za pierwsze, podstawowe warunki istnienia tych rzeczy. Myśli sobie zatem, że świat, tj. ogół wszystkich rzeczy rzeczywistych, materia, treść świata, powstał W przestrzeni i W czasie. (…) W rzeczywistości jest wprost odwrotnie… nie przestrzeń i czas są założeniem dla rzeczy, lecz rzeczy są założeniem dla przestrzeni i czasu. Wszak przestrzeń albo rozciągłość zakłada coś, co jest rozciągłe, a czas, a ruch – czas jest przecież tylko pojęciem wyabstrahowanym z ruchu – zakłada coś, co się rusza. Wszystko jest przestrzenne i czasowe.”

Ludwig Feuerbach (1804–1872) niemiecki filozof

Wykłady o istocie religii

O świecie , O myślach , O rzeczywostości , O czasie

„To po prostu jest w nas od początku. Cały czas zajawka hip-hop'em odkąd to usłyszałem i zacząłem robić. Innej muzyki nie robiłem tylko hip-hop i to mnie najbardziej rusza. Uwielbiam grać koncerty, uwielbiam jeździć na imprezy i stąd ta energia. Energia płynie z hip-hop'u i myślę, że każdy kto przychodzi na imprezy hip-hop'owe i słucha tego ten czuje tą energię.”

Joka (1977) polski raper

Źródło: Wywiad z Kaliber 44, hip-hop.pl, 10 marca 2001 http://www.hip-hop.pl/teksty/projector.php?id=44

O myślach , O czasie , O myśleniu

„Nigdy nie krzyczały, ponieważ nie spodziewały się niczego złego. Były takie niewinne. Moje małe przyjaciółki lubiły towarzystwo. Często kładłem po kilka ciał obok siebie. Ale po chwili czułem się znudzony, one się nie ruszały. Więc szukałem kolejnych dziewcząt.”

Pedro López (1948)

z wywiadu udzielonego w styczniu 1999.
Źródło: Michał Filipczak, López Pedro http://killer.radom.net/~sermord/New/zbrodnia.php-dzial=mordercy&dane=LopezPedro.htm, zbrodnia.of.pl

„Koniec miłości nie daje o sobie zapomnieć. Nawiedza snami. Nawiedza ciszą. Nawiedzani przez upiory, stajemy się jak one. Życie dopływa. Słabnie tętno. Nic cię nie rusza. Niektórzy to aprobują i twierdzą, że to leczy. To wcale nie leczy. Martwe ciało nie czuje bólu.”

Jeanette Winterson (1959) ang. pisarka

Wolność na jedną noc

O życiu , O snach

„Jesteśmy do siebie podobni. Roznosi nas energia i jesteśmy nerwowi. Ja stukam palcami, on zawsze rusza głową. Obydwaj potrafimy zaciąć się w pół słowa. Coś nas więc łączy.”

George Clooney (1961) aktor amerykański

o pracy z Quentinem Tarantino.

„Lawrence Pritchard Waterhouse rusza do bitwy uzbrojony w jedną trzecią arkusza angielskiego papieru maszynowego, na którym wypisano parę słów, czyniąc zeń PRZEPUSTKĘ do Bletchley Park. Ktoś na czarnoniebiesko, piórem Mont Blanc jakiegoś wyższego oficera, nabazgrał na nim jego nazwisko i parę innych rzeczy, zakreślił w kółku zwrot WSZYSTKIE SEKCJE i przystroił pieczęć, rozmazaną jak czerwony pocałunek dziwki – to niedbalstwo bardziej emanuje władzą i potęgą niż precyzja i staranność fałszerza.”

Neal Stephenson książka Cryptonomicon

Źródło Cryptonomicon, rozdział Ultra, str. 156, Warszawa 2001
Cryptonomicon

O pocałunku

„To nie jest proste. Gdy wracam z rozmów z ludźmi, którzy mają Huntingtona, to widzę, jak oni umierają z pełną świadomością. A ja z nimi rozmawiam. I czasem nawet sama nie wytrzymuję. No bo jak człowiek wie o tym, że powolutku będzie tracił mózg, nie będzie mógł się ruszać i prawdopodobnie wkrótce odejdzie, tymczasem przy mnie jest wesoły i uśmiechnięty, to sama zastanawiam się: „Boże, ale o czym ja będę z tobą rozmawiać?”. A on na to: jakże o czym? O pięknych momentach życia – o tym, że mogę jeszcze ruszać dłonią i trzymać aparat.”

Anna Dymna (1951) polska aktorka

pytana, jak radzi sobie z przenikaniem się światów studentów, z którymi pracuje i niepełnosprawnych.

O Bogu , O świecie , O odejściu , O czasie

„Ale nie, o nie! Łżą kusiciele-mistycy, nie ma na świecie żadnych karaibskich mórz i nie pływają po nich odważni do szaleństwa flibusterowie ani korweta nie rusza za nimi w pościg, nie ściele się ponad falami dym z dział. Niczego takiego nie ma i nigdy nie było!”

Michaił Bułhakow (1891–1940) pisarz rosyjski

O szaleństwie

„Krzyknąłem, że nie jestem ani pisarz, ani członek czegokolwiek, ani metafizyk, czy eseista, że jestem ja, wolny, swobodny, żyjący… Ach, tak, odrzekli, jesteś więc egzystencjalistą.

Ale nagość moja, transoceaniczna, stamtąd, z pampy, nagość, która była mi potrzebna do miłości mojej z Argentyną (wbrew memu wiekowi!) nie pozwalał mi nie być z nimi obnażającym. Wytworzyła się nieprzyzwoitość. Z jakimż zażenowaniem te tuzy przyjmowały mój wzrok namiętnie naiwny, dobierający się do nich poprzez ubranie… śmiertelna dyskrecja, dyskretna melancholia, zgaszenie taktowne, odpowiadały mojemu żądaniu stamtąd, z peryferii świata, z ojczyzny Indian. Ubrani od stóp do głowy, opatuleni, choć maj przecież, z twarzami wystylizowanymi przez fryzjerów… a każdy miał w kieszonce mały posążek, zupełnie nagi, by mu się przypatrywać okiem znawcy. Panuje skromność i rozwaga. Nikt nie narzuca się nikomu. Każdy robi swoje. Produkują i funkcjonują. Kultura i cywilizacja. Uwięzieni w stroju, ledwie się mogą ruszać, podobni do owadów posmarowanych czymś lepkim. Kiedy zacząłem zdejmować spodnie powstał popłoch, dawaj drała drzwiami i oknami. Pozostałem sam. Nikogo nie było w restauracji, nawet kucharze uciekli… dopierom wtedy się spostrzegł, że co to, na Boga, co robię, co ze mną… i skrzywiony stałem z nogawką jedną na nodze, drugą w ręku.

Wtem Kot wchodzi z ulicy i widząc mnie tak stojącego pyta ze zdumieniem: - Co ty, zwariowałeś? Mnie wstyd i chłodno, odpowiadam, że tak trochę zacząłem się obnażać, a wszystko uciekło. Mówi: - Oszalałeś, tobie się w głowie pomieszało, gdzie by tu kto się twojej nagości przestraszył, przecie na całym świecie nie znajdziesz takiego zdzierania szat, jak tutaj… czekaj, na królików trafiłeś, ale ja ci sproszę lwów takich, że choćbyś goły na stole tańczył, ani mrugną! Stanął tedy zakład między nami, zakład szlachecki i polski (bo ja z Kotem nie po argentyńsku a po polsku się czułem, bo tę babkę wspólną mieliśmy), i nie dzisiejszy, chyba tak z końca zeszłego stulecia. No, dobra! Sprosił kogo trzeba, intelekty najbrutalniej obnażające, ja nic, aż kiedy już do wetów przyszło, zaczynam portki zdejmować. Zwiali, grzecznie przeprosiwszy, że niby czas na nich! Więc Leonor Fini i Kot do mnie mówią: - Jakże to, nie może być żeby oni się przestraszyli, przecie intelekty wyspecjalizowane w tym mają! Mnie ciężko bardzo i źle na duszy, smutek mnie zżera, mało brakowało a byłbym się gorzko rozpłakał, ale mówię: - Cała rzecz w tym, że oni, uważacie, nawet rozbieraniem się ubierają i nagość to u nich tylko jedna para pantalonów więcej. Ale jak ja tak zwyczajni portki spuściłem, to ich zemgliło, a głównie dlatego, żem nie robił tego wedle Prousta, ani a la Jean Jacques Rousseau, ani wedle Montaigne'a czy w sensie egzystencjalnej psychoanalizy, tylko ot tak sobie, byle zdjąć.”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1961-1966

O kotach , O ojczyźnie , Sens , O Bogu

„Tam między gałązkami coś tkwiło — coś sterczało odrębnego i obcego, choć niewyraźnego… i temu przyglądał się też mój kompan.
— Wróbel.
— Acha.
Był to wróbel. Wróbel wisiał na drucie. Powieszony. Z przechylonym łebkiem i rozwartym dzióbkiem. Wisiał na kawałku cienkiego drutu, zahaczonego o gałąź.
Szczególne. Powieszony ptak. Powieszony wróbel. Ta ekscentryczność krzyczała tutaj wielkim głosem i wskazywała na rękę ludzką, która wdarła się w gąszcz — ale kto? Kto powiesił, po co, jaki mógł być powód?… myślałem w gmatwaninie, w tym rozrośnięciu obfitującym w milion kombinacji, a trzęsąca jazda koleją, noc hucząca pociągiem, niewyspanie, powietrze, słońce, marsz tutaj z tym Fuksem i Jasia, matka, chryja z listem, moje „zamrażanie” starego, Roman, zresztą i kłopoty Fuksa z szefem w biurze (o których opowiadał), koleiny, grudy, obcasy, nogawki, kamyczki, liście, wszystko w ogóle przypadło naraz do tego wróbla, jak tłum na kolanach, a on zakrólował, ekscentryk… i królował w
tym zakątku.
— Kto by go mógł powiesić?
— Jakiś dzieciak.
— Nie. Za wysoko.
— Chodźmy.
Ale nie ruszał się. Wróbel wisiał. Ziemia była goła, ale miejscami nachodziła ją trawa krótka, rzadka, walało się tu sporo rzeczy, kawałek zgiętej blachy, patyk, drugi patyk,
tektura podarta, patyczek, był też żuk, mrówka, druga mrówka, robak nieznany, szczapa i tak dalej i dalej, aż ku zaroślom u korzeni krzaków — on przyglądał się temu, podobnie jak ja.
— Chodźmy. Ale jeszcze stał, patrzył, wróbel wisiał, ja stałem, patrzyłem. —
Chodźmy. — Chodźmy. Nie ruszaliśmy się jednak, może dlatego, że już za długo tu
staliśmy i upłynął moment stosowny do odejścia… a teraz to stawało się już cięższe, bardziej nieporęczne… my z tym wróblem, powieszonym w krzakach… i zamajaczyło mi się coś w rodzaju naruszenia proporcji, czy nietaktu, niestosowności z naszej strony…
byłem śpiący.
— No, w drogę! — powiedziałem i odeszliśmy… pozostawiając w krzakach wróbla, samego.”

Witold Gombrowicz książka Kosmos

Cosmos

O nocy , O matce , O myślach , O odejściu

„Słońce. Mdło. Tutaj stoimy w kolejce, a tam, na przeciwległym chodniku, idą i idą, mijają i mijają, bez przerwy lizą i lizą, skąd tyle tego, przecież już jestem o dwadzieścia kilometrów od centrum Buenos Aires! A jednak mijają i mijają, wciąż wyłażą zza rogu i przechodzą i wyłażą i przechodzą i wyłażą i przechodzą i wyłażą aż zwymiotowałem. Zwymiotowałem, a ten co przede mną stał spojrzał i nic, bo i cóż! Tłok.

Ja znowu zwymiotowałem i - nie wiem, czy nie przesadzam - jeszcze raz zwymiotowałem. Cóż jednak z tego znowu i z tego jeszcze raz, kiedy tam znowu przechodzą i jeszcze przechodzą, a w samym Buenos Aires, jest z pięć milionów pięć razy dziennie chodzących do wychodka czyli w sumie dwadzieścia pięć milionów na dwadzieścia cztery godzin, zwymiotowałem, podjechał ombibus i wsiadaliśmy, jeden za drugim, a trzeci za drugim i siódmy za szóstym, szofer ziewał, przyjmował pieniądze, wydawał bilety, płaciliśmy jeden za drugim, ruszamy, jedziemy, radio, przygrzewa, duszno, przelewa się przede mną roztopione masło rozlewające się jejmości ze złotym naszyjnikiem a staruszkowi coś się gaworzy, wpychają się, napychają, wypychają, pchają, ja bym zwymiotował…

Po co? Miliony! Miliony! Miliony! Iluż wymiotowało w tej samej chwili w Buenos Aires, ilu? Ze stu może, w sumie, ze stu pięćdziesięciu? Więc po co dodawać jeden więcej wymiot? Jakież bogactwo! Milionerem byłem, wszystko mnożyło mi się przez tysiąc i milion.”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1961-1966

O bogactwie , O pieniądzach , O słońcu

„Owady, gryzonie, ślimaki, małpi mózg… Indianie jedzą wszystko co się rusza. Ważne, żeby w ogóle było.”

Wojciech Cejrowski książka Rio Anaconda

Utwory, Rio Anaconda

„Czekał na korytarzu pod drzwiami prokuratora magistra J. Sikory. Siedział na ławce pod ścianą, krzywiąc się, jakby oddychanie sprawiało mu ból. Ciekawa sekretarka zagadnęła: – Co tak dziwnie się rusza? Pobity? Młody człowiek skinął głową. – Kto pobił? – Milicja.”

Kazimierz Orłoś (1935) polski pisarz, scenarzysta filmowy i telewizyjny

I co: będziecie skarżyć milicję? Pobity ponownie skinął głową. Sekretarka roześmiała się: – Dziecko!
Źródło: Przechowalnia, Kantor Wydawniczy SAWW, Poznań 1990, s. 116.

O czekaniu , O bólu

„Ukształtowała mnie filozofia chrześcijańska, czyli współczująca i nadwrażliwa. Myślę, że traumatyczne doświadczenia mojego bohatera, o których wspomina Maliszewski, to właśnie pokłosie chrześcijańskiego współczującego wychowania, które każe mi współczuć wszystkiemu, co się rusza. Cieszę się, że wychowałem się w chrześcijaństwie, ale jeszcze bardziej cieszę się z tego, że mam to już za sobą, że mogę myśleć samodzielnie.”

Grzegorz Kwiatkowski (1984) muzyk

Wywiady
Źródło: Śmierć, mój publiczny wróg. Z Grzegorzem Kwiatkowskim rozmawia Dawid Jung [w]: „Art. Papier”, 15 listopada, nr 22 (142)/2009.

O myślach , O myśleniu , O pewności siebie