Cytaty na temat pot (1827 cytatów, strona 6)

„Film jest sztuką, w której tysiące elementów muszą się złożyć w jednej sprawie. Czasami bierzesz w czymś udział, a potem się zastanawiasz, co z tego wyjdzie.”

Przemysław Bluszcz (1970) polski aktor

Źródło: Wywiad http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=57536

„Anarchiści właśnie, w większym niż inni stopniu, zapobiegli porażce w pierwszych dwóch miesiącach wojny, a członkowie ich milicji jeszcze długo potem, mimo niezdyscyplinowania, uchodzili wśród czysto hiszpańskich sił zbrojnych za bezsprzecznie najlepszych żołnierzy.”

George Orwell książka W hołdzie Katalonii

W hołdzie Katalonii (1938)

O wojnie

„Dziś często ważniejsze jest bycie osobą publiczną czy popularną, a mniej istotne, co się zrobiło i z jakiego powodu. Żenuje mnie to, i bardzo nie chciałabym wpaść w taką pułapkę. Mam nadzieję, że dbam o to wystarczająco. Najpierw jest mój zawód, a potem związana z nim reszta – wywiady, bywanie na premierach. Ważne, by zachować właściwe proporcje.”

Magdalena Cielecka (1972) polska aktorka

O zachowaniu

„Idzie się do szkoły teatralnej z przekonaniem, że będzie się potem aktorem teatralnym, a nie filmowym. Będąc jednocześnie w Krakowie myśli się o tym, tym bardziej.”

Katarzyna Maciąg (1982) polska aktorka

Źródło: Wywiad, 5 lutego 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=62895

O myślach , O myśleniu

„Dziś na planie Krzysio Jaroszyński, prywatnie mąż Eli Zającówny, która już zrobiła swoje i teraz skupia się, by rodzić. (…) Krzysiek (to jego debiut) gra telewizyjnego świra od teledysków, Halaya. Chłop ma poczucie humoru, więc idzie z nim szybko, jak po maśle. Do tego tak się przejął rolą, że nawymyślał sobie grepsów, aż mu żona potem zazdrościła.”

Juliusz Machulski (1955) polski reżyser filmowy

Tańczący z VIP-ami

O grach

„Kiedy długo śpię, nie strzelam potem goli. Dlatego wolę wychodzić wieczorami.”

Romário (1966) polityk brazylijski

„Życie jest drogą, życie jest snem,
a co będzie potem – nie wiem i wiem.”

Magda Czapińska (1951) poetka polska, autorka tekstów piosenek

Źródło: Ale jestem

O życiu , O snach

„Nie przejmuj się zbytnio tym, co ludzie powiedzą. Rób, co ci się w życiu podoba, jeśli tylko będziesz mogla potem w lustrze spojrzeć sobie w twarz.”

Lucy Maud Montgomery (1874–1942) pisarka kanadyjska

Pozostałe utwory, Czarodziejski świat Marigold (1927)

O ludziach

„Kiedy zaczęliśmy rozmawiać o pracy nad Pożegnaniem jesieni, jeszcze na długo przed skonstruowaniem adaptacji, chcieliśmy zupełnie odwrócić sytuację z powieści. Witkacowska rewolucja miała być w naszym spektaklu zderzeniem starych i młodych, wigoru i rozpadu, energii i zmęczenia. W tym pierwotnym pomyśle chcieliśmy obsadzić role Atanazego, Prepudrecha, Heli i Zosi aktorami starymi, osiemdziesięciolatkami, pokazać historię z Pożegnania jesieni jako wspomnienie ich dawnego życia, rozpaczliwą próbę ponownego przeżycia młodości. Rewolucjonistami mieli być ludzie młodzi, atrakcyjni, sprawni, silni, bezwzględni. Potem jednak z tego pomysłu zrezygnowaliśmy, ale temat zderzenia starości i młodości, rozpaczliwego szukania doświadczeń i rozpaczy wynikającej z braku możliwości dalszego doświadczania jest dla tego spektaklu tematem kluczowym. Bo czy jest w naszym życiu jakaś ważniejsza rewolucja niż rewolucja starości?”

Piotr Sieklucki (1980)

Źródło: Tatiana Drzycimska, Rewolucja starości, 1 kwietnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/114481.html

O ludziach , O historii , O wspomnieniach , O pożegnaniu

„Zagrałem w kilku świetnych filmach, w końcu wszyscy będą pamiętać Bodyguard, Nietykalnych czy Robin Hooda, a że potem potoczyło się inaczej – no cóż, bywa. Osobiście niczego nie żałuję, byłem na szczycie, teraz na nim nie jestem. Ale moje życie było i jest wspaniałe.”

Kevin Costner (1955) aktor i reżyser amerykański

Źródło: Robert Ziębiński, Kevin Costner dla Newsweeka: Jestem chłopakiem od westernów, newsweek.pl, 1 lutego 2010 http://www.newsweek.pl/artykuly/sekcje/kultura/kevin-costner-dla-newsweeka--jestem-chlopakiem-od-westernow,52939,3

O życiu

„Gomułka w swoim własnym poczuciu jest przekonany, że uprawia bardzo poważną i bardzo ryzykowną politykę. To jest inny sposób uniezależnienia się od Rosji czy też utrzymania jakiegoś marginesu suwerenności niż metoda Gierka. (…) Mitręga użerania się z salonem, na którą ta władza jest skazana. Oczywiście „List 34”, potem opozycja, to wszystko ważne sprawy, ale Gomułka próbuje rzeczy ważniejszych, które jednak nikogo z tamtego salonu nie obchodzą.”

Jadwiga Staniszkis (1942) polska socjolog i publicystka

współczując Władysławowi Gomułce problemów z opozycją.
Źródło: Życie umysłowe i uczuciowe. Z Jadwigą Staniszkis rozmawia Cezary Michalski, Warszawa 2010.

O życiu

„Przede wszystkim chodzi o to, co Niemcy wyprawiali w Wielkopolsce już w 1939 r., o czym wciąż mało się mówi. Tymczasem już na początku wojny Niemcy brutalnie wypędzali Polaków z Wielkopolski i mordowali inteligencję. Gdy jeszcze pełniłem funkcję posła, zostałem poproszony o zainicjowanie akcji przypominania tej historii, której świadków przecież wciąż ubywa. Takie były początki. Potem założyliśmy stowarzyszenie Wspólnota Ofiar Niemieckich Wypędzeń, które ma dokumentować tę tragedię. Niemcy, wysiedlając Polaków, dawali polskim rodzinom 15 minut na opuszczenie domów. Podczas tych akcji, dokonywanych zimą, zmarło wiele dzieci. Ludność wysiedlono na tereny ówczesnej Generalnej Gubernii, a więc na tereny południowo-wschodniej obecnej Polski. Gdy przed kilkoma laty w Warszawie wystąpiono z pomysłem policzenia wojennych strat stolicy, zaproponowałem, by zrobić to samo w Poznaniu.”

Zbigniew Jacyna-Onyszkiewicz (1944) polski fizyk i polityk

Źródło: Przekraczamy granice fizyki, naszdziennik.pl, 15 marca 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20080315&id=my21.txt

O wojnie , O dzieciach , O historii , O inteligencji

„Zarobiłem trochę i wymyśliłem sobie, że założę w Łodzi wypożyczalnię samochodów. Kupiłem mercedesy, fiaty uno. Przez rok zarabiałem nawet niezłe pieniądze. Ale potem zaczęli mi je kraść. Nie było tygodnia, żeby mi nie zginął samochód. Rzuciłem to. Sprzedałem samochody.”

Piotr Misztal (1965) polski przedsiębiorca i polityk

Źródło: Siedem tajemnic Piotra M., wyborcza.pl, 29 stycznia 2008 http://wyborcza.pl/1,76842,4877032.html?as=2&startsz=x

O pieniądzach , O tajemnicy , O samochodach

„Większość radioaktywnych szczątków wylądowała po eksplozji na dachu bloku III. Ponieważ roboty się nie sprawdziły wysłano tam ludzi. Uprzątali radioaktywny gruz po prostu łopatami. Nabierało się tego na łopatę, biegło do bloku IV, sypało gruz w czeluść na dole – i pędziło z powrotem. Z powodu bardzo silnego promieniowania taka szychta trwała zaledwie 20–40 sekund. Przez ten czas dało się zrobić tylko jedną rundę z łopatą, potem trzeba było zbiegać w dół, i szedł następny.(…) Ten dach miał jakieś 50 na 50 metrów, a w sumie w akcji tam na górze brało udział 3500 żołnierzy.”

Igor Kostin (1936–2015) ukraiński fotograf i dziennikarz

Źródło: rozmowa Eugena Maiera, Powinienem już dawno nie żyć, „Süddeutsche Zeitung”, tłum. „Forum”, 26 kwietnia 2011.

O ludziach , O czasie

„Faonie, tylko Tyś jest moją troską, Ciebie powracają mi moje sny, sny jaśniejsze niż pogodny dzień. Tam Cię odnajduję, choć nie ma Cię w naszych stronach. Niedługie są jednak radości, jakimi darzy sen. Często zda mi się, że na twoich ramionach wspieram głowę, często widzę, jak moje oplatają Twoją. Rozpoznaję pocałunki, któreś złączywszy język swój z moim, tak umiejętnie umiał brać, tak umiejętnie dawać. Potem Cię pieszczę i mówię słowa zupełnie jak w rzeczywistości, czuwają me usta i zmysły czuwają. Wstyd nie pozwala mi opowiadać więcej, gdy wszystko się dopełniło i wszystko było radością, ale bez Ciebie nie mogę czuć się szczęśliwą.”

Owidiusz książka Heroidy

Heroidy

O rzeczywostości , O snach , Radość

„W dzieciństwie moim ciągle szeptano mi w uszy tzw. mądre przysłowia: „Nie dmuchaj pod wiatr!” „Głową muru nie przebijesz!” „Nie porywaj się z motyką na słońce!”. Doszedłem potem do wniosku, że silna wola, energia i zapał mogą te właśnie zasady załamać. I obecnie kiedy stoimy wobec wielkich zadań dalszej budowy państwa polskiego, właśnie potrzeba nam ludzi, którzy potrafią tej starej mądrości tych przysłów się przeciwstawić.”

Józef Piłsudski (1867–1935) polski działacz niepodległościowy i polityk, premier, Naczelnik Państwa, twórca tzw. rządów sanacyjnych

odpowiedź na przemówienie rektora Uniwersytetu Lubelskiego, 11 stycznia 1920.

O ludziach , O historii , O woli , O słońcu

„Duchowość w teatrze to temat na osobny wywiad albo głęboką rozprawę filozoficzną – nie można zbyć tego byle frazesem, dlatego zamiast brnąć w pięknoduchowskie epitety, wolę zadowolić się podstawami. W teatrze warto najpierw przyswoić sobie pierwsze litery alfabetu: a, b i c, żeby potem pomyśleć o całej reszcie.”

Andrzej Seweryn (1946) aktor i reżyser polski

Źródło: „Tygodnik Powszechny”, 1 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20208

O czytaniu

„Kiedy zostałam wyróżniona pierwszy raz, czułam się, jakbym wyleciała w kosmos. To było takie surrealistyczne. Potem zastanawiałam się: I co teraz? Musiałam sobie przypomnieć, dlaczego jestem aktorką. Bo chcę opowiadać historie.”

Hilary Swank (1974) aktorka amerykańska

o otrzymaniu pierwszego Oscara w 1999.
Źródło: „InStyle”, 4/2011

O historii

„Jako dziecko byłam wstydliwa. Nie było takiej możliwości, żebym wystąpiła na szkolnej akademii, publicznie zaśpiewała czy wyrecytowała wiersz. Potem burzliwie przechodziłam okres dojrzewania, byłam okropna. Mama od razu pójdzie do nieba, bo czyściec miała już ze mną! Jako 14–15-latka chodziłam na wagary, paliłam papierosy i pyskowałam rodzicom. Próbowałam wszystkich zakazanych spraw. Przekraczałam granice, ile się da. Za nic w świecie nie chciałam być taka jak wszyscy! Kiedy ogoliłam głowę, znalazłam się w centrum zainteresowania. Na szczęście mama jakoś ze mną wytrzymała…”

Patrycja Soliman (1981) aktorka polska

Źródło: Anielica czy diablica? http://barwyszczescia.tvp.pl/21767862/anielica-czy-diablica

O szczęściu , O dzieciach , O rodzicach

„Idę podwórkiem. I nagle podbiega do mnie sześcioletni chłopczyk w poziomkach policzków. W ręce trzyma drewniany pistolet, „Pif! Paf!” – strzela w moim kierunku. Potem chowa broń do kieszeni. „Robota skończona””

Ewa Lipska (1945) poetka polska

mówi i odchodzi.
Źródło: Takie czasy

„Po liceum kilka lat spędzamy na studiach, potem przez kolejne 4 lata robimy doktorat. Tak naprawdę przez ten czas nie zajmujemy się studiowaniem jakiejś konkretnej dyscypliny, raczej nabywamy umiejętności „bycia naukowcem”. Uczymy się samodzielnie myśleć, formułować problemy, planować i przeprowadzać eksperymenty. Nauczenie się tego zajmuje wiele czasu, ale gdy w końcu posiądziemy te umiejętności, będziemy mogli je wykorzystywać w dowolnej dyscyplinie – fizyce, chemii czy biologii. Wtedy okazuje się, że rzecz nie polega na przestawaniu byciu biologiem i stawaniu się matematykiem, ale raczej na prowadzeniu jakiegoś doświadczenia w tej, a nie innej dziedzinie wiedzy.”

Walter Gilbert (1932) fizyk i biolog amerykański, noblista

Źródło: Bo w nauce ważna jest elegancja, wyborcza. pl, 21 czerwca 2007 http://wyborcza.pl/1,76506,4242340.html

O myślach , O wiedzę , O nauce , O czasie

„Na początku trochę się stresowałem, ale potem świadomość występu u boku Boba Hoskinsa zaczęła mnie mobilizować, by grać coraz lepiej. Dogadywaliśmy się bardo dobrze. Graliśmy w karty, rozmawialiśmy. Wciąż wysyłamy sobie kartki na święta.”

Sergiusz Żymełka (1991) aktor polski

o pracy nad filmem Tam, gdzie żyją Eskimosi.

„Tylko w kulturze, gdzie toleruje się macho, występują mężczyźni-jelenie. To prostacka kultura, brak w niej miejsca dla mądrych kobiet, brak dla nich szacunku. I potem się okazuje, że tylko przed mamą macho srają w gacie ze strachu.”

Grażyna Plebanek (1967) polska filolog polska i pisarka

Nielegalne związki (2010)

O kobietach , O mężczyznach , O strachu

„Była jak moja starsza siostra. Najpierw zawodowa, potem życiowa. (…) „Nie ma ludzi niezastąpionych”. Bzdura. „Czas leczy rany”. Następna bzdura. „Bóg tak chciał”. Nieprawda. Jeśli Bóg jest miłością – jeśli jest – nie może chcieć nam zabrać ludzi, których kochamy. Nie tylu. Nie naraz. Nie tak gwałtownie.”

Kamil Durczok (1968) polski dziennikarz

o Krystynie Bochenek.

O Bogu , O ludziach , O siostrze , O czasie

„Heksagram, znany również jako pieczęć Salomona, kiedyś stanowił sekretny symbol kapłanów spoglądających w gwiazdy, a potem przejęli go królowie izraelscy – Dawid i Salomon.”

Dan Brown książka Kod Leonarda da Vinci

Kod Leonarda da Vinci (2003)

„Najpierw cię ignorują. Potem śmieją się z ciebie. Później z tobą walczą. Później wygrywasz.”

Mohandas Karamchand Gandhi (1869–1948) Indyjski przywódca polityczny i religijny

First they ignore you. Then they laugh at you. Then they fight you. Then you win. (ang.)
zdanie przypisywane Gandhiemu, którego jednak nigdy nie wypowiedział, a będące przerobioną wypowiedzią amerykańskiego socjalisty Nicholasa Kleina z 1918.
Źródło: Alexander C. Kaufman, Billionaire Magazine Cites Fake Gandhi Quote To Defend Insane Wealth http://www.huffingtonpost.com/entry/billionaire-magazine-fake-gandhi-quote_us_55dc836fe4b0a40aa3ac2ded, „The Huffington Post”, 26 sierpnia 2015.

„Mapy które tworzymy, by zapisać coś w naszej pamięci, a potem skodyfikować w systemie przekonań jako „najprawdziwsze prawdy”, są tylko fragmentami opisu przeżywanych faktów, są jedynie fragmentami opisu terenu, czyli sytuacji, które przeżyliśmy.”

Maciej Bennewicz (1961)

Coaching. Czyli restauracja osobowości (2013)

„Dopiero teraz zobaczyłem, ile ojca kosztował smutek.
– Piątą klepkę – mawiała potem Franny.”

John Irving książka Hotel New Hampshire

Hotel New Hampshire (1981)

O smutku

„Zwykle kręcę długie sekwencje, które potem psuję (…).”

Marcelo Piñeyro (1953) reżyser argentyński

Źródło: Reżyser Marcelo Pineyro o filmie „Metoda”, „Vivarto”, 17 stycznia 2008 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/40,1

„Należę do pokolenia, które jednak o Nikiforze słyszało i widziało te obrazy, więc potem to sobie połączyłam w całość.”

Krystyna Feldman (1916–2007) aktorka polska

o filmie Mój Nikifor.
Źródło: stopklatka.pl, wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=22004

Obraz

„Nocą przed występem na I Festiwalu Jazzowym w Sopocie spacerowaliśmy po molu. Wtedy w Polsce, jeśli już się grało jazz, to tylko tradycyjny. Mieliśmy tremę, jak ludzie przyjmą ten modern jazz Komedy. I podszedł od nas taki chłopczyk, blondynek i jąkając się, powiedział: „Nic się nie martwcie, ja będę waszym pierwszym kibicem. Będę siedział po turecku przed pierwszym rzędem i wołał: bis!”. I tak rzeczywiście zrobił. Dlatego nazwaliśmy go Kibic. Ale potem nie można się było od Skolimowskiego uwolnić. Ciągle za nami jeździł, chciałam mu okazać za to wdzięczność i załatwiałam, że będzie nam światła ustawiał. Komeda wymyślił, żeby były efekty świetlne, bo to ludziom ułatwi słuchanie, bo przecież nie byli przyzwyczajeni do modern jazzu, a jeździliśmy po różnych powiatowych miasteczkach, żeby zarobić. Ale Skolimowski się na tym nie znał, źle te światła puszczał. I chłopcy – Wróblewski z Milianem – łapali go po koncercie i robili mu „witki a la Skolimo.””

Zofia Komedowa (1929–2009)

Zawijali go w kołdrę i dawali mu łomot.
Źródło: Żółty mustang Krzysia - wywiad z żoną Krzysztofa Komedy, wyborcza.pl, 23 kwietnia 2009 http://wyborcza.pl/1,75475,6528733,Zolty_mustang_Krzysia___wywiad_z_zona_Krzysztofa_Komedy.html

O ludziach , O wdzięczności

„Biali Afrykanerzy mają takie samo historyczne prawo do posiadania własnego miejsca w burskim volkstaat jak Żydzi w odniesieniu do Izraela i czarne narody w całej niepodległej Afryce. Zgodnie z historycznym prawem kraj ten nie należy do nikogo innego, jak tylko do Burów, którzy w ostatnim stuleciu okupili go swoją krwią, swoim potem i łzami swych mężczyzn, kobiet i dzieci.”

Eugène Terre'Blanche (1941–2010)

Źródło: Grzegorz Bębnik, Ostatnia walka Afrykanerów, Biała Podlaska 2004, str. 169

O kobietach , O dzieciach , O walce , Łza

„Grałem w piłkę do 15. roku życia i myślałem, że właśnie tym chcę się zajmować przez całe życie, ale potem uznałem, że nie zależy mi na piłce tak bardzo, jak powinno i wybrałem mniej istotny zawód, zostając aktorem.”

Colin Farrell (1976) aktor irlandzki

O życiu , O myślach , O myśleniu

„Dzieci bzdurzą i – że tak powiem – chcą być bzdurzone. Potem im to przechodzi. Któremu nie przejdzie – zostaje poetą.”

Julian Tuwim (1894–1953) polski poeta

o literaturze dziecięcej.
Pegaz dęba, czyli panopticum poetyckie
Źródło: s. 17

O dzieciach , O literaturze

„Wal strzała za każdy raz, gdy jako ziom, dałeś ciała,
potem ja i będziemy tak pili do rana,
po jednym za wszystkie kłamstwa, małe i wielkie
i skoro już tak, to lepiej idź po następną butelkę.”

Miuosh (1986)

Prosto przed siebie
Źródło: utwór Nie mamy skrzydeł

O kłamstwie , O piciu

„Pierwsza Piła kosztowała nas 700 tys. dolarów, tyle że potem Lionsgate dorzuciło milion dolców. Naznaczony pochłonął 1,5 miliona dolarów.”

James Wan (1977)

Źródło: Wywiad z twórcą „Piły” i „Naznaczonego”, filmweb.pl, 21 lipca 2011 http://www.filmweb.pl/article/Wywiad+z+tw%C3%B3rc%C4%85+%22Pi%C5%82y%22+i+%22Naznaczonego%22-75776

O piciu

„Wykonałem numer, który może posłużyć jako przykład przyszłym pokoleniom. Jeżeli nie jesteś zadowolony z tego, co robisz – przestań występować. Dwanaście lat nie graj, potem wracasz i wtedy każdy powie: nie, on wcale nie był taki kiepski, jak myślałem. To jest moja recepta na sukces. Grałem w przeszłości bardzo dobre role, ale okazuje się, że teraz to nie ma żadnego znaczenia. Proporcje bardzo ciepłego przyjęcia, którego doznałem, z tym, co rzeczywiście zrobiłem, są żadne. Być może po prostu od dawna nie oglądano aktora tego typu i takiego rodzaju grania. Z aktorów w tak podeszłym wieku, którzy wychodzili na scenę, pamiętają już tylko Solskiego. Jeden z recenzentów napisał o mnie: „Wyszedł na scenę i już nic nie musi.””

Andrzej Łapicki (1924–2012) aktor polski

To widocznie wystarczyło do pozytywnej oceny.
Źródło: „Teatr” 12/08, 12 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pmstw.htm

O myślach , O sukcesie , O wieku , O przeszłości

„Przebywający w okolicy na wakacjach żołnierz powiedział, że był świadkiem niebywałych potworności na terenach okupowanej Polski. Obserwował nagich Żydów – mężczyzn i kobiety – ustawianych przed długim głębokim rowem. Na rozkaz oficera SS wszyscy oni zostali zabici przez Ukraińców strzałem w tył głowy, po czym padali do rowu. Ten wypełniano potem ziemią, mimo, że ze środka dochodziły okrzyki tych, którzy nadal żyli. Te akty okrucieństwa były tak nieludzkie, że część użytych jak narzędzia Ukraińców przechodziła załamanie nerwowe. Wszyscy żołnierze wiedzący o tak bestialskich poczynaniach nazistowskich podludzi wyrażali opinię, że naród niemiecki powinien trząść się jak galareta, gdyż niedługo nadejdzie czas zapłaty. Nie ma kary, która byłaby adekwatna dla tych nazistowskich potworów. Oczywiście, gdy nadejdzie już czas zapłaty, razem z winnymi będą musieli cierpieć niewinni. Z racji jednak na to, że obecnej sytuacji winne jest 99 procent ludności Niemiec, czy to pośrednio, czy bezpośrednio, można powiedzieć, że ci, którzy podróżują razem, razem zawisną.”

Friedrich Kellner (1885–1970) historyk niemiecki

Źródło: Friedrich Kellner, Vernebelt, verdunkelt sind alle Hirne, Tagebücher 1939–1945, red. Sascha Feuchert, Robert Martin Scott Kellner, Erwin Leibfried, Jörg Riecke, Markus Roth, Wallstein Verlag, Getynga 2011, ISBN 9783835306363, 28 października 1941.

O kobietach , O karze , O podróżowaniu , O cierpieniu

„Ale chciałbym się jedynie naszych artystów zapytać – używalibyście tych samych argumentów, gdyby wasz koleżka Romek najpierw upił, a potem pobawił się doodbytniczo z waszą 13-letnia córką? I jeszcze jedno pytanie – czy macie nasrane w tych waszych głowach?!”

Marek Migalski (1969) politolog polski

o reakcji artystów w sprawie Romana Polańskiego.
Źródło: gazeta.pl http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80708,7090897,Migalski_do_obroncow_Polanskiego___Czy_macie_nasrane.html

Pytanie

„Należy go [film] kręcić niejako zgodnie z tym, jak płynie życie jego bohaterów i większość rzeczy na planie robić własnymi siłami. Nigdy nie jest on gigantycznym konstruktem wypełnionym tysiącami statystów i technicznych. Trzeba czerpać siłę z chaosu, wprowadzić go niejako w system krwionośny filmu i odpowiednio wykorzystać jego potencjał. Nasze nastawienie zakłada rezygnację z filmowej precyzji i zastąpienie jej siłą mięśni, fizyczną pracą wyciskającą siódme poty z każdego, kto próbuje zapisać na taśmie ulotne wrażenia… Więcej tu przypadku niż decyzji i testowania pierwotnych założeń. Główną rolę zawsze odgrywa proces zainicjowany decyzją, że przeżycie przygody wraz z bohaterami własnego filmu jest nie tylko środkiem, ale i celem reżysera.”

Benh Zeitlin (1982)

Źródło: Anna Bielak, Wędrówka wspomnień http://www.dwutygodnik.com/artykul/4007/, Dwutygodnik.com nr 93/2012

O życiu , O wrażeniach , O decyzjach , O sile

„Bardzo zapaliłem się do zrobienia podwójnego filmu. Początkowo sam chciałem wyreżyserować oba filmy. Pomyślałem że to niezła okazja, żeby wykorzystać moje niedokończone pomysły i zebrać je razem. Pomyślałem, że to będzie ciekawe doświadczenie dla widowni – obejrzeć dwa filmy w cenie jednego. Przez „Sin City” nie miałem na to czasu, potem powiedziałem o tym Quentinowi. On wymyślił fałszywe zwiastuny, film na całą noc i nazwał to „Grind House.””

Robert Rodriguez (1968)

Źródło: film.wp.pl http://film.wp.pl/id,2428,name,Robert-Rodriguez,osoba_wywiady.html?

O czasie , O nocy

„Nie może tak być, że międzynarodowa federacja (FIVB) chwali nas za organizację imprez, za kibiców, a potem traktuje jak dzieci gorszego Boga.”

Jerzy Matlak (1945) polski trener siatkarski

o problemach na Grand Prix 2010 w Japonii.
Źródło: onet.pl http://sport.onet.pl/siatkowka/grand-prix-2010/oburzony-trener-polskiej-kadry-nie-jestesmy-dziecm,1,3536931,wiadomosc.html

O Bogu , O dzieciach , O sporcie

„Na pewno nie było łatwo. Wczesne wstawanie, potem zaraz apel (później odmówiłyśmy stawania do apeli), nędzne śniadanie i czekanie na 45-minutowy spacer, jeżeli się np. nie było go pozbawionym za karę. A my, ponieważ protestowałyśmy przeciwko wielu sprawom, to często byłyśmy karane w rozmaity sposób. A to odbierano nam prawo do spaceru, to znów pozbawiano nas prawa do korespondencji z rodziną czy wizyt najbliższych itp. Od samego początku odmówiłyśmy pracowania. Praca w więzieniu była niewolnicza, płacono grosze i odciągano pieniądze za wyżywienie. Wychodziłyśmy z założenia, że jeżeli władza ludowa nas zamknęła, to niech nas żywi. Z tego właśnie powodu karmiono nas wg tzw. normy „nie praca”. Było to naprawdę minimum, tyle, aby można było przeżyć. Poza tym każda z nas sama organizowała sobie życie w celi. Ja np. uczyłam się francuskiego. Byłyśmy bardzo solidarne i pomagałyśmy sobie wzajemnie.”

Ewa Kubasiewicz-Houée (1940) polska polonistka, działaczka opozycyjna w czasach PRL

Źródło: Najwyższe ubeckie „wyróżnienie”, sw. org. pl http://www.sw.org.pl/ewa-wyw.html

O życiu , O pieniądzach , O rodzinie , O karze

„– Kolor ma jak nie przymierzając kupa. Zgniła, czy co? Nie dotykaj, parchów dostaniesz.
– Jak mam niby zdjąć z haczyka bez dotykania? – uniósł się Walery. Rybka rzeczywiście nie wyglądała apetycznie.
– No to łap ją, łap, ale potem mnie dotykał nie będziesz.
„Jak bym miał na to ochotę” odszczeknął w myślach Walery, chwycił śliską, brązową rybę i zdjął z haczyka.”

Błażej Dzikowski (1976) polski prozaik i scenarzysta

Legenda o brązowej rybce

O kolorach , O rybach , O zdjęciach

„Chciałem wstąpić do SS (…). Na początku wojny Niemcy parły od zwycięstwa do zwycięstwa. Po 18 dniach pokonaliśmy Polaków, a zaraz potem Francuzów. Byliśmy w euforii. Chcieliśmy brać w tym udział.”

Oskar Gröning (1921–2018) niemiecki SS-Unterscharführer

zeznania na procesie w kwietniu 2015.
Źródło: Buchalter z Auschwitz, „Angora” nr 18 (1298), 3 maja 2015, s. 75.

O wojnie

„Prezes Piotr Hałasik, jeśli jest człowiekiem honoru, powinien się podać do dymisji. Prezes najpierw wiele naobiecywał, miał być zagraniczny sponsor. Potem zaczął tworzyć dream team, czym rozbił inne kluby, a zawodnikom zrobił krzywdę, bo w środku sezonu musieli rozglądać się za innymi klubami. Mówi się o tragicznej sytuacji finansowej związku. Swoimi działaniami prezes odbiera nam radość, pogrąża tę dyscyplinę w kryzysie”

Janusz Filipiak (1952) polski informatyk, przedsiębiorca, działacz sportowy

o Piotrze Hałasiku.
Źródło: Janusz Filipiak: Nie możemy doprowadzić do upadku polskiego hokeja, sport.pl, 13 grudnia 2013 http://www.krakow.sport.pl/sport-krakow/1,115700,15129158,Janusz_Filipiak__Nie_mozemy_doprowadzic_do_upadku.html

O sporcie , Radość

„Wystartowałam świetnie. W 1969 roku Erwin Axer zaangażował mnie do Współczesnego. Był to teatr znakomitości (…) Grałam Akulinę w Potędze ciemności Tołstoja. Zapytałam Axera, jak mam to grać. Odpowiedział: 'nie wiem, sama sobie poradzisz'. Po jednym z przedstawień niechcący usłyszałam, jak mnie chwali. Nie dosłuchałam do końca. Uciekłam z teatru. Po projekcji Krajobrazu po bitwie w Cannes niektórzy krytycy pisali, że należy mnie uhonorować obok Moniki Vitti. Dlaczego – myślałam w popłochu – przecież ja jeszcze nic nie umiem. A zaraz potem dostałam nagrodę w Opolu za piosenkę Ptakom podobni.”

Stanisława Celińska (1947) polska aktorka

Źródło: Przemysław Szubartowicz, „Trybuna”, 1–2 kwietnia 2000

O myślach , O ptakach , O myśleniu

„Ciesz się każdą chwilą, abyś potem nigdy nie żałował, że utraciłeś młodość. Każdemu etapowi życia Pan przypisał właściwe mu niepokoje.”

Paulo Coelho książka Piąta góra

Piąta góra (1996)

„Kiedyś w San Francisco i w Los Angeles obrzucono nas butami. Nie wiem dlaczego? Może chcieli w ten sposób powiedzieć: „Kolesie, jesteście świetni. Macie za to nasze buty!” No ale potem musieli iść boso do domu?”

James Hetfield (1963) amerykański muzyk rockowy

O losie , O butach , O domu

„Myślę, że ludziom zbyt często zdarza się podejmować pracę z myślą, co z niej wyniknie za 10 lat. Moim zdaniem powinno się kierować nie tym, jakie znaczenie może mieć dane zajęcie w perspektywie lat, ale jakie ma dla nas znaczenie w najbliższy poniedziałek. A potem wtorek, środę, czwartek i piątek…”

Bill Gates (1955) szef firmy Microsoft

Źródło: wywiad dla polskiego „Forbesa” nr 03/2006

O myślach , O myśleniu

„To bardzo piękny zawód: można poznać i przeżyć wiele rzeczy, na które normalnie nie miałoby się szansy. To jak ze szczęściem: każdy chce je złapać choć na chwilę. Potem szczęście odpływa, ale zostaje pamięć, że kiedyś jednak było. Ale z drugiej strony, tak łatwo trafić w tym zawodzie na niewłaściwą ścieżkę… A później czuć zgorzknienie. Wydaje mi się, że szczególnie trudno jest w tym zawodzie mężczyznom…”

Joanna Jeżewska (1965) aktorka polska

o aktorstwie.
Źródło: Joanna Jeżewska – Czasami współczuję mężczyznom http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/813/Joanna-Jezewska-Czasami-wspolczuje-mezczyznom.html

O szczęściu

„Jestem jak najdalszy od mitologizowania zawodu aktora. Dla mnie to jakieś nieporozumienie, kiedy ktoś mi porównuje to do odprawiania co wieczór mszy, wypruwania flaków, czegoś tam przeżywania. Coś przeżyć to ma widz i tylko on. Jest to jedyna prawda o tym zawodzie. Aktor może zwymiotować, zsikać się czy popłakać na scenie, ale jeśli widza nie będzie to obchodzić, nie ma to wtedy żadnego znaczenia. Być może ten, kto nas z tej sceny czy ekranu najbardziej wzrusza i wstrząsa naszą rzeczywistością, umie to robić na pstryknięcie i tylko technicznie? Mnie, jako widza, zupełnie to nie obchodzi. Dla mnie ważne jest to, co ja wtedy czuję. Jakimi środkami aktor to osiąga, pozostaje absolutnie drugorzędną sprawą. Sam jestem aktorem wyznającym dość kontrowersyjną tezę, że dziewięćdziesiąt procent sytuacji, które my, aktorzy, mamy odegrać, zdarzają nam się w życiu na co dzień i to niezapowiedzianie. Nie jesteśmy do nich w żaden sposób przygotowani. Wielkość aktorstwa polega na tym, kiedy ktoś w tej jednej sekundzie jest w stanie uwierzyć w ten cały, założony świat, a potem przekonać do tego widzów. Dlatego jestem bardzo daleki od nadawania temu zawodowi jakiejś większej rangi, jeśli mówimy akurat o pewnym posłannictwie czy misyjności. Chwile szczególne, urzekające owszem się zdarzają, ale naprawdę nie ma powodu robić z tego od razu religii.”

Maciej Stuhr (1975) aktor polski

Źródło: wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=50238

O prawdzie , O świecie , O religii , O rzeczywostości

„Powstanie roku 1830/1831 w ogóle mogło przetrwać kryzys nocy listopadowej, a potem mimo wszelkich klęsk istnieć przez dziesięć miesięcy tylko dzięki naciskowi mas ludowych, opinii publicznej, całej aktywnej politycznie części dołów społecznych.”

Jerzy Łojek (1932–1986) polski historyk i pisarz

Szanse powstania listopadowego
Źródło: s. 9–10

„Czy to jest ideał sprawiedliwości, ogłosić (wyrok) na samym początku i potem powiedzieć, że się będzie szukało dowodów?”

Leszek Balcerowicz (1947) polski polityk i ekonomista

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 15 marca 2006 http://serwisy.gazeta.pl/kraj/1,34314,3214124.html

O sprawiedliwości

„Mam takie tygodnie, gdy rano nie mogę wyjść z sypialni i przestają na mnie działać nawet najsilniejsze leki. (…) Nauczyłem się, że człowiek chory powinien zmuszać się do aktywności. Mnie praca nad filmem zmusza do przezwyciężenia siebie samego. Wkładam mnóstwo wysiłku, najpierw, żeby coś pisać, potem – żeby jechać na plan, rozmawiać, podejmować decyzje.”

Lars von Trier (1956) duński reżyser filmowy

Źródło: Film jako terapia, rp.pl, 19 maja 2011 http://www.rp.pl/artykul/9131,660536_Krzyk_obolalego_artysty.html

O decyzjach , O wysiłku

„Kaczyński jest uczniem Stanisława Ehrlicha, teoretyka prawa, który w pierwszym okresie PRL był bardzo mocno związany z nurtem stalinowskim. Ehrlich uważał, że klasa robotniczo-chłopska musi tworzyć polityczny ośrodek decyzyjny niezależny od państwa. Echa tej myśli powtarzały się potem przez lata w wypowiedziach Kaczyńskiego i w przygotowanym przez PiS w 2011 roku „raporcie o stanie państwa.””

Andrzej Zoll (1943) polski prawnik, rzecznik praw obywatelskich

Zawsze marzył, by ustawić się poza strukturą państwa.
Źródło: Andrzej Zoll: Nie rozumiem Kaczyńskiego. Obywatel został sam http://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/andrzej-zoll-nie-rozumiem-kaczynskiego-obywatel-zostal-sam/8p01wz1, onet.pl, 26 stycznia 2017.

O myślach , O myśleniu

„Czasami warto spędzić przed lustrem godzinę by potem wyglądać świetnie.”

Miley Cyrus (1992) aktorka i piosenkarka amerykańska

„Ojciec nigdy nie poddawał się emocjom w życiu publicznym. Lubił przytaczać wspomnienie pewnego przedwojennego krytyka teatralnego, który był na premierze jakiejś romantycznej sztuki. Tak nim wstrząsnęła, że do rana nieprzytomny z zachwytu chodził po Warszawie. A kiedy wrócił do domu, napisał recenzję dyskwalifikującą ten spektakl. Wzruszenie minęło, zorientował się, że nie był dobry. Ojciec potrafił się wzruszać, ale potem, jak mówił, jest czas na zapalenie papierosa, żeby wszystko przemyśleć, zracjonalizować i dopiero wtedy wydać swój osąd.”

Piotr Dejmek (1953–2010) polski aktor i producent filmowy

Źródło: „Rzeczpospolita”, 4 lutego 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dnitpb.htm

O domu , O wspomnieniach , O czasie

„Kiedyś uznawano tylko podejście klasyczne (teraz tak się mówi), później ktoś przełamał barierę i w techno użył głosów operowych, zewsząd pojawiły się przeróbki utworów innych artystów, czyli sample… Ale teraz jest inaczej. Elektronika daje miliardy możliwości i tylko od człowieka zależy czy akceptuje brzmienie niekonserwatywne czy nie. Ci, którzy nie boją się panicznie wprowadzać nowych pomysłów, po jakimś czasie wygrywają. I na nich po prostu inni artyści potem się wzorują. I tak to się wszystko kręci.”

Przemysław Mieszko Rudź (1976)

Źródło: Tomek Nowak, Kraftwerk jest tu, muzyka. pl, 26 czerwca 2013 http://www.muzyka.pl/wywiady/strona/229/6.html

O muzyce , O czasie

„Nie zapomnę jak spikerka w telewizji po ostatnim odcinku powiedziała: „Z ulgą żegnamy ten nieudany serial wyprodukowany w Zespole X”. Ja o mało nie umarłem wtedy. No a potem okazało się, że to kultowe dzieło, a ja zdobyłem sobie sławę reżysera od uczuć. I zaczęli mi proponować inne. Ja lubię filmować, pracować szybko, aktorzy i ekipy mnie lubią. Z drugiej strony to chyba naturalny bieg rzeczy. Młodzi do Oscara, starzy do kasy!”

Radosław Piwowarski (1948) polski reżyser, scenarzysta i aktor filmowy

o serialu Jan Serce.

O emocjach

„Do dzisiaj pamiętam siebie jako 13-letniego chłopaka z ul. Łukasiewicza [w Płocku], który w grudniu 1981 r. wybrał się z kolegą na sanki na tzw. parowę. Byłem wkurzony, bo nie wiedziałem, dlaczego w telewizji nie pokazali Teleranka. Ja na sankach, a tu czołgi jechały na teren ówczesnych Mazowieckich Zakładów Rafineryjnych i Petrochemicznych. Potem w drodze do domu, nie wiedząc co robię, zerwałem obwieszczenie o wprowadzeniu stanu wojennego i zabrałem na pamiątkę. Mama na ten widok przeraziła się, że nas zaaresztują.”

Ireneusz Czop (1968) polski aktor teatralny i filmowy

Źródło: Rafał Kowalski, Jak Ireneusz Czop z Łukasiewicza zrobił aktorską karierę, „Gazeta Wyborcza Płock”, 18 maja 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/139380.html

O domu , O zerwaniu , Chłopak

„Kiedyś, po meczu reprezentacji, przyszedł do mnie Krzysiek Ignaczak i powiedział, żeby zagrać piosenkę o rudym lisie z Akademii Pana Kleksa, gdy tylko Zagumnemu wyjdzie kiwka, bo on o to prosi. Nie sprawdziłem i dałem się wkręcić. Gumie wychodzi akcja, a z głośników „rudy ojciec, ruda matka…”.. Tylko mi palcem pogroził, a cały zespół w śmiech. Potem przyszedł do mnie i pyta: „Czyj to pomysł?”, ja do niego: „Nie powiem.”, a Guma: „To powiedz Ignaczakowi, że ma przerąbane.””

Marek Magiera (1978)

O matce , O śmiechu

„Człowiek boi się śmierci z egoizmu, bo chciałby zobaczyć, jak dorasta jego dziecko, a potem dzieci dziecka.”

Robert Więckiewicz (1967) aktor polski

Źródło: „Zwierciadło”, 2007, nr 3/1925.

O śmierci , O dzieciach , O egoiźmie

„Cztery etapy smutku. Pierwszy to szok. Potem przyszło zaprzeczenie. To trwało aż do dzisiejszego ranka. Dziś ruszamy do następnego etapu. Gniew. Kiedy nadejdzie pogodzenie się?”

Paullina Simons (1963) pisarka

Tatiana i Aleksander

O gniewie

„Dżentelmen nie robi niczego, czego nie można by potem opowiedzieć w czasie obiadu.”

Oscar Wilde (1854–1900) angielski poeta, prozaik i dramatopisarz

O czasie

„Dywan w Gabinecie Owalnym jest lepki od spermy prezydentów. Wyglądają przez okno i myślą sobie „Mam was wszystkich” a potem walą sobie jak wstrętne małpy w czasie rui. Po to żyją. Nikt kto tego chce nie zasługuje na zaufanie. Czemu nie potraficie tego zrozumieć?!”

Warren Ellis Transmetropolitan

Postać: Spider Jerusalem
Transmetropolitan

O zaufaniu , O myślach , O czasie , O myśleniu

„Co jakiś czas muszę coś zmieniać. Jestem tak zwanym niespokojnym duchem, szybko się nudzę i w związku z tym muszę próbować nowych rzeczy. Zresztą dla samej psychiki aktora ważne jest, aby miał on taką możliwość. Ja bardzo głęboko wchodzę w postaci i kiedy gram dużo dramatycznych ról, potem źle się to na mnie odbija. Dopiero wtedy zaczynam się dobrze czuć, kiedy mogę przekładać to wcieleniami komediowymi.”

Stanisława Celińska (1947) polska aktorka

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=44284

O czasie

„A potem będziemy mogli awansować bez przerwy
na zgrzyty w miłości, drobne porażki i zwątpienia.
Każdy z nas będzie ważniejszy od siebie i innych
jak sam prezes spółki z niczym nie ograniczoną
nieodpowiedzialnością za fioletowe śliwy pod oczami
duszy. I nikt nie będzie tęsknił do skotłowanych
prześcieradeł porannej mgły, limfatycznych plam
na słońcu przyśpieszonych oddechów.”

Tomasz Gerszberg (1970) poeta, tłumacz

Źródło: Adwent z tomu Ciechozimek

O duszy

„Spiąć kołnierzyk czarnymi spinkami, a potem – do teatru.”

Edward VII (1841–1910) król Anglii

wg anegdoty tak zareagował, gdy szykując się do wyjścia na miast dowiedział się o śmierci jakiegoś dalekiego krewnego.
Źródło: Stephen Clarke, 1000 lat wkurzania Francuzów, op. cit., s. 335.

O śmierci

„Bez fundamentów nie ma na czym budować prostych ścian i wnętrza domu, jakim jest związek, a potem rodzina. Gdy jednak dostrzeżemy własne deficyty, potrzebny jest remont i doinwestowanie. Największą inwestycją w miłość jest inwestycja w siebie samego.”

Maciej Bennewicz (1961)

Miłość toksyczna, miłość dojrzała. Coaching relacji (2011)

O miłości , O rodzinie , O domu

„Aktor musi być zawsze odszczepieńcem. Nigdy tak jak wszyscy. Tworzyć w samotności, wybuchać ekstazą twórczą na oczach innych. A potem znowu do swojej celi! Cela nie w sensie wyobcowania ze społeczeństwa, ale w sensie umiejętności poświęcenia siebie samego pracy twórczej.”

Wsiewołod Meyerhold (1874–1940)

Źródło: Przed rewolucją (1905–1917)

O samotności , Sens

„Trafnie czują psy, gdy coraz bardziej
niespokojnie nasłuchują pod drzwiami, trafnie
czują dzieci, których milczenie staje się
coraz bardziej uważne: coś się zbliża (…)
coś stoi przed progiem, coś dzwoni (…)
Po wszystkich przechodzą ciarki, u każdego
wzbiera dziwny lęk, a potem zaczynają psy
szczekać, dzieci płakać, a dorośli
mówić o zdrowiu i pogodzie.”

Alojz Ihan (1961)

Źródło: Trafnie czują, „Dekada Literacka” 1994, nr 9 (92), tłum. Katarina Šalamun-Biedrzycka

O dzieciach , O zdrowiu , O psie , O pogodzie

„Gdyby odbiorca moich płyt i koncertów chciał spędzić ze mną cały dzień, toby się zanudził. Zobaczyłby mnie w porannych kapciach, jak robię herbatę, a potem idę na zakupy i że jestem bałaganiarą – w myśl zasady: przewróciło się, niech leży. Inaczej zobaczy mnie przyjaciel, który zna mnie długo. Nie widzi kapci, tylko to, co mam w sobie.”

Gaba Kulka (1979) polska wokalistka, pianistka i kompozytorka

Źródło: „Zwierciadło”, 2/1960, luty 2010

O myślach , O herbacie , O myśleniu

„(…) z Łodzią to specyficzny przypadek. Do Warszawy mamy tylko 120 km, to bardzo blisko. Na początku jeździ się tam, nawet codziennie, tylko do pracy. Potem raz w tygodniu i wraca na weekend, a po roku, dwóch latach już się tam zostaje. Teraz problem polega na tym, że ci, którzy mogliby coś tutaj stworzyć, ciekawego zrobić, to nagle odnajdują się w stolicy, rozparcelowani po różnych korporacjach. Robią kariery, odnajdują się w życiu i to jest OK. Szkoda tylko, że miasto Łódź nie stworzyło im takiej możliwości. To, że ja tu mieszkam, robię tu filmy i jakoś udaje mi się funkcjonować, jest tak naprawdę dosyć samobójcze. Powinienem mieszkać i pracować w Warszawie. Nie oszukujmy się, pieniądze na film są w Warszawie. Ale Łódź jest pod tym względem wyjątkiem. Ma ona swoją filmową przeszłość, kiedy do lat 80. kręciło się tu naprawdę dużo. Była tu baza, która została do dziś. Jest tu kilka firm produkujących filmy. Z wiodącym Opus Film, dzięki któremu z Łodzi nie zniknęła jeszcze definitywnie produkcja filmowa. Dzięki tej firmie jakoś to wszystko funkcjonuje.”

Piotr Szczepański (filmowiec) (1975)

Źródło: Artur Cichmiński, Potrzebuję miejsca, z którego mogę czerpać inspirację. Nasza rozmowa z Piotrem Szczepańskim, stopklatka.pl, 13 kwietnia 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=37257

O pieniądzach , O problemach , O przeszłości , O oszukiwaniu

„Co ja sobie mogłem chcieć? Na początku nikt na mnie nie zwracał specjalnej uwagi. Potem zacząłem grać dla niemieckiej młodzieżówki i moja kariera potoczyła się błyskawicznie. Nikt nie proponował mi gry dla Polski, gdy jeszcze to było możliwe. Co miałem robić? Przyjechać i prosić, by ktoś z reprezentacji się mną zainteresował? Bądźmy poważni.”

Lukas Podolski (1985) piłkarz niemiecki pochodzenia polskiego

„Na szczęście Kaczyńscy przeminą, choć zdążą popsuć gospodarkę. Czeka nas zastój. Ale tylko przez cztery lata. Potem naród jak koń, któremu ktoś przystawił kaktus pod ogon, zacznie wierzgać i wszelki ślad po bliźniakach zaginie. Oni po prostu znikną w tym bezmiarze obietnic bez pokrycia.”

Stanisław Lem (1921–2006) polski pisarz, futurysta

O szczęściu , O czekaniu , Koń

„W związku z toczącymi się od lat pracami nad ustawą o równym statusie kobiet i mężczyzn, zwaną potem ustawą o równym traktowaniu, Radziszewska doprowadziła do tego, że żadnej z tych ustaw nie będzie. Będzie za to ustawa o zmianie niektórych ustaw, której istotą jest to, że – inaczej niż w poprzednich projektach – nie będzie żadnego urzędu zajmującego się polityką równościową. Natomiast wszystkie te kompetencje zostaną przekazane rzecznikowi praw obywatelskich.”

Wanda Nowicka (1956) polska działaczka feministyczna

o działalności pełnomocniczki rządu do spraw równego traktowania w rządzie Donalda Tuska (2007–2011), Elżbiety Radziszewskiej.
Źródło: Niewydarzeni rzecznicy http://wyborcza.pl/1,75515,7217576,Niewydarzeni_rzecznicy.html#ixzz1aMONx4va, wyborcza.pl, 4 listopada 2009, dostęp 10 października 2011

O kobietach , O ustawie

„Przypominam sobie uwagi starego, bardzo utalentowanego aktora prowincjonalnego i cenionego reżysera, który, zdenerwowany bezradnością młodej adeptki, nie mogącej należycie zagrać sceny przerażenia, zawołał groźnie:
– Niech pani zejdzie ze sceny! Jak zawołam „już”, proszę wpaść i krzyknąć.
Młode stworzenie schodzi ze sceny ze łzami w oczach; doświadczony reżyser-praktyk obnaża obie połowy, które w całości noszą umowną nazwę „czterech liter”, celuje nimi wprost na drzwi, po czym tragicznym, grobowym głosem woła:
– Już!
Ofiara wpada na scenę. Parę sekund oniemienia, a potem przejmujący krzyk przerażenia.
– Bardzo dobrze! – woła rozpromieniony reżyser.”

Karol Adwentowicz (1871–1958) polski aktor i reżyser

Bardzo dobrze! Niech pani ten obraz zachowa w oczach do premiery, a będzie świetnie!
Źródło: Wspominki, Warszawa 1960.

Obraz , Łza

„Powiedział, że mam zakaz rozmów z dziennikarzami, żadnych zdjęć. To ja mówię: „Co, mam się rzucać na ulicy na fotoreportera, jak mi zdjęcie zrobi?”. A Lepper: „Tak, wtedy trzeba uciekać”. Potem mówi, że nie wolno mi jeździć hummerem ani maybachem. To co? Rowerem mam przyjeżdżać do Sejmu? Więc odpowiadam Lepperowi: „Ale hummer jeszcze pół roku temu był OK?”. Do Krakowa ich woziłem i przez godzinę jeździliśmy w tę i z powrotem jak idioci, żeby wszyscy Leppera widzieli. Potem mówi do mnie: „Bo pokazuje pan pieniądze”. A pół roku temu moje pieniądze były dobre? Smakowały? – pytam go. Dopiero potem było głosowanie nad wykluczeniem mnie z klubu parlamentarnego. Po głosowaniu 30 posłów do mnie przyszło. Tłumaczyli, że musieli głosować „za”. Mam rodzinę, kredyty, nie dziw się – przekonywali.”

Piotr Misztal (1965) polski przedsiębiorca i polityk

o swojej rozmowie z Andrzejem Lepperem.

O pieniądzach , O rodzinie , O zdjęciach , O idiotach

„W ogóle nie jestem typem depresyjnym. Cieszę się, jak jest pochmurno, pada deszcz. Każdy dzień jest świetny. Gdy wstaję rano, czuję radość. Dzieciaki nie dadzą mi pospać, a ja nie jestem zła, tylko szczęśliwa, że ma mnie kto obudzić, a potem napsocić. Kocham życie całą sobą, jak w piosence Edyty Geppert: „Choć tej wędrówki mi nie uprzyjemnia.””

Aleksandra Nieśpielak (1973)

Źródło: Alina Mrowińska, ALEKSANDRA NIEŚPIELAK – Kocham całą sobą, „Gala”, 2 lipca 2009 http://www.gala.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/viewpointer/1/artykul/aleksandra-niespielak-kocham-cala-soba.html

O życiu , Kochać się , Radość

„Zdążymy jeszcze rozegrać partyjkę, a potem podbijemy Hiszpanów.”

Francis Drake (1540–1596) korsarz angielski

zdanie, które miał wypowiedzieć w czasie gry w kule z lordem wielkim admirałem Charlesem Howardem podczas oczekiwania na potężną flotę hiszpańską
Źródło: Grzegorz Jasiński, Flota Tudorów w: Tudorowie i Stuartowie (tom 2. serii Dynastie Europy), Biblioteka Gazety Wyborczej, 2010, ISBN 97883268008525, s. 93.

O czasie

„Przede wszystkim jestem lekarzem, chirurgiem, a potem senatorem.”

Margareta Budner (1975) lekarz medycyny, senator VI kadencji

Źródło: Mammobus w gminach, naszemiasto.pl, 14 sierpnia 2007 http://nowytomysl.naszemiasto.pl/archiwum/1504714,zdrowie-mammobus-w-gminach,id,t.html

O zdrowiu

„Jak się pan zapatruje na karę śmierci?
Józef spojrzał ze zdumieniem w oczy Tomaszowi. Potem rzekł:
– Uważam, że nawet w tym pytaniu jest sprzeczność. Kara wyłącza zadanie śmierci, bo zabicie nie jest karą.
– Więc czym jest według pana kara śmierci?
– Morderstwem.”

Sergiusz Piasecki (1901–1964) polski pisarz, oficer wywiadu

Źródło: Dla honoru organizacji. Część 2. Wilno 1942–1943

O śmierci , O karze , Pytanie

„Znów więc ten Chopin, od którego uciekałem pod koniec lat osiemdziesiątych, który wypełnił całą dekadę swoją muzyką. Począwszy od strajków w Gdańsku i Szczecinie, od zakładania Solidarności – był wciąż w tle. Patriotyczny podmuch muzyczny. Wykorzystywali go organizatorzy mszy za ojczyznę i opozycyjnych wieczornic, twórcy anty-reżimowych filmów i władza – na wszystkich poziomach przekazu. Muzyka Chopina współbrzmiała z powtarzanym w kółko wystąpieniem towarzysza generała, ogłaszającego wprowadzenie stanu wojennego. Była wręcz jedyną muzyką, jaką można było usłyszeć w radiu w pierwszych dniach tego stanu. A potem rozbrzmiewała na rozpoczęcie i na zakończenie programów telewizyjnych i radiowych, przed przemówieniami i po przemówieniach. Rozbrzmiewała – jeśli nic innego nie można było zaproponować – jako wypełniacz lub jako ważny punkt programu. Słychać ją było, gdy na budynkach pojawiły się hasła: „Wrona skona” i „Zima wasza, wiosna nasza”, gdy czołgi jeździły po ulicach i żołnierze grzali dłonie przy koksownikach, gdy opozycjoniści ośmieszali esbeków i gdy esbecy zabijali opozycjonistów, gdy milicjanci pałowali krnąbrne społeczeństwo i gdy społeczeństwo rzucało w nich kamieniami lub zapalało świece w oknach. Preludia, mazurki, walce nadawał Głos Ameryki, Radio Wolna Europa i następcy Macieja Szczepańskiego. Wszyscy przymilali się do Chopina, wszyscy go puszczali i wszyscy słuchali – stojąc w kolejkach za papierosami i wołowiną z kością, w czasie przesłuchań i akademii, idąc ze strachu na wybory i czytając wydane w podziemiu wiersze Miłosza, ciesząc się, gdy Lechowi Wałęsie przyznano Pokojową Nagrodę Nobla i gdy zniesiono kartki na masło, oglądając w telewizji parodię procesu Piotrowskiego i jego kolegów, i chowając księdza Popiełuszkę. Słuchaliśmy tej naszej muzyki z coraz większym znudzeniem, z coraz większą dezaprobatą.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Koncert wyszehradzki – Pogranicza Nr 4/2002

O strachu , O muzyce , O wiośnie , O zimie

„Zbrodnia katyńska jest dla Rosjan zupełnie niezwykłą zbrodnią, ale z zupełnie innego powodu niż dla Polaków. Całkowite ujawnienie tej sprawy i jej precyzyjne umiejscowienie w czasie łączy się z obalaniem świętego mitu Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. To byłoby pokazanie wszystkim, że wojna nie zaczęła się - tak jak mówiono i wciąż się często mówi - w 1941 roku i II wojna, z punktu widzenia Związku Sowieckiego, nie była wojną obronną, a potem wyzwoleniem Europy. Rosjanie musieliby oficjalnie przyznać, że wojna rozpoczęła się dwa lata wcześniej i przez te dwa lata ZSRR było przyjacielem III Rzeszy. To jest najważniejsza dla Rosjan konsekwencja przyznania się do Katynia.”

Andrzej Kunert (1952) polski historyk

Źródło: Zuzanna Piechowicz, Rosjanie boją się ws. Katynia tego, że stworzy precedens, gazeta.pl, 16 kwietnia 2012 http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114871,11544229.html

O wojnie , O czasie

„Życie
skrzętnie skrywa meandry
lecz wciąż kusi prostotą poczęcia
Nawet zgorzkniałą słodycz
miłości owija papierkiem tajemnic
by łatwiej omamić zdobycze
Wręcz hojnie podstawia beznogie
stołki awansu by potem wycisnąć
piętno cyrografu na duszy
i uśmiechem lichwiarza pokryć
niepowodzenia
Potrafi też tak ogłupić pochwałami
że osłupiałe serca kamienieją
Na powtórkę jednak nie pozwala
ale samo bez zgody człowieka
idzie na wagary gdy tylko
zazgrzyta klucz w bramie
Piotrowej”

Maria Duławska (1942)

Źródło: Niepokorność pejzażu, Zamość 2010

O życiu , O tajemnicy , O uśmiechu , O duszy

„Rozum śpi i budzą się demony. Demon jak demon: ma czarny łeb, czerwone rogi, na imię mu RAŚ i straszy w Polsce, choć nie powinien. Bo jeśli coś diablęciu można zarzucić, to raczej lekko wyliniałą sierść i starej daty poglądy. (…) RAŚ nie jest groźny, lecz anachroniczny. Żąda pozostawienia wypracowanych na Śląsku pieniędzy. Czyli otwiera rachunek, który źle się dla Ślązaków skończy, bo zaraz ktoś zacznie wyciągać kasę dla dotowanego górnictwa, a kto inny policzy, ile Ślązacy dołożyli do odbudowy zrujnowanej stolicy. I potem zejdzie na rozliczenia Habsburgów ze śląskimi Piastami i będzie z tego ino chaja”

Kamil Durczok (1968) polski dziennikarz

tylko awantura
Źródło: Lęk przed RAŚ bierze się z nieznajomości Śląska, polskatimes.pl 10 grudnia 2010 http://www.polskatimes.pl/opinie/343643,lek-przed-ras-bierze-sie-z-nieznajomosci-slaska,id,t.html

„Człowiek życiowo zaradny umie temu co czyni wyłącznie dla siebie, nadać pozory, że czyni to dla drugich, którzy czują się potem wielce tym zobowiązani i zgadzają się na wszystko, co on miał na celu.”

E.T.A. Hoffmann książka Kota Mruczysława poglądy na życie

Der Lebenskluge muß es verstehen, allem, was er bloß seinetwegen tut, den Anschein zu geben, alles täte er es um anderer willen, die sich dann hoch verpflichtet glauben und willig sind zu allem, was man bezwecke. (niem.)
Źródło: Kota Mruczysława poglądy na życie

„Te dwadzieścia tysięcy [robotników] to prawie wyłącznie mężczyźni, nieliczne kobiety skupiły się na obrzeżach tłumu, nie tyle z powodu zwyczaju każącego mężczyznom i kobietom stać po przeciwnych stronach nawy podczas mszy, ale głównie dlatego, że gdyby wmieszały się w tę ciżbę, to może i uszłyby z życiem, ale niechybnie zostałyby, jak to się dziś mówi, zgwałcone; Nie kuś twego Pana i Boga, a jeśli go kusisz, to potem nie uskarżaj, że jesteś przy nadziei.”

José Saramago (1922–2010) pisarz portugalski, noblista

Baltazar i Blimunda
Źródło: s. 244.

O kobietach , O mężczyznach , O Bogu

„Podczas okupacji zajmowałem się przede wszystkim wojskiem. Byłem zapisany do szkoły mechanicznej, ogrodniczej. Wtedy tylko takie działały. Ale nauka to była żadna. Sam więc uczyłem się w domu matematyki, fizyki, chemii, literatury i angielskiego. We wrześniu 1945 roku zdałem do liceum, przerobiłem dwuletni program w ciągu roku i zdałem maturę na samych piątkach. I dopiero potem była politechnika w Łodzi, a później w Warszawie. Naprawdę studiowałem, nie imprezowałem. Nie opuściłem ani jednego wykładu. A że miałem fenomenalną pamięć, do egzaminów wcale nie musiałem się uczyć.”

Jacek Karpiński (1927–2010) polski elektronik i informatyk

Źródło: Martwię się tylko wtedy, jeśli mogę coś zmienić…, wywiad z Jackiem Karpińskim, crn.pl, 15 maja 2010 http://www.crn.pl/artykuly/archiwum/2007/5/martwie-sie-tylko-wtedy-jesli-moge-cos-zmienic?searchterm=jacek

O domu , O literaturze , O nauce , O matematyce

„(…) język białoruski znałem, jak mówią Anglicy, so-so. Dlatego obawiałem się, że będzie dużo pomyłek. (…) A potem, kiedy Alaksiej Karol zaproponował zrobić serię esejów w gazecie „Nowy Czas” i odpowiedziałem mu, że piszę po rosyjsku, a on mówi mi: „Niech pan pisze po rosyjsku, a my będziemy tłumaczyć”, to zrobiło mi się tak wstyd, i zacząłem uczyć się języka białoruskiego. Przyswoiłem go dość szybko.”

Alaksandr Tamkowicz (1963) białoruski dziennikarz

O czasie

„Mam generalnie taki pogląd na sprawę, ze sportem muzyka nie jest, więc trudno jakby obiektywne prawdy na ten temat wygenerować, a potem nagradzać wygenerowanych nagrodami!”

Kazimierz Staszewski (1963) polski muzyk rockowy

na temat nieprzyjmowania statuetek.
Kazik w wywiadach
Źródło: czat MTV, 22 maja 2007

O muzyce , O sporcie

„A potem, jeśli nie brak ci przenikliwości, spostrzeżesz, w jaki sposób wciągnąłem cię w pułapkę, bo przecież mówiłem ci na każdym kroku, ostrzegałem dokładnie, że prowadzę ku potępieniu (…).”

Umberto Eco książka Imię róży

Imię róży, Dopiski na marginesie „Imienia róży”

„Od dziecka uwielbiałem występować. Było nas pięciu braci, ja najmłodszy. Cała piątka zdradzała absolutny talent aktorski. Wszyscy śpiewali, przebierali się, układaliśmy rozmaite spektakle. Potem trójka z nas zajęła się sztuką – najstarszy brat został pianistą, średni zrobił wielką karierę w Ameryce jako reżyser filmowy i teatralny, ale też jako pedagog. Wielkie hollywoodzkie gwiazdy u niego się kształciły. Miał na imię Tadeusz. Brał udział w Powstaniu Warszawskim, potem trafił do obozu pracy, a później do Londynu, gdzie skończył Królewską Akademię Dramatyczną. Jego uczniami byli m. in. Martin Sheen, Sigourney Weaver, Mercedes Ruehl. Ja zacząłem studiować śpiew na Akademii Muzycznej w Sopocie. Chciałem zostać śpiewakiem operowym, zresztą debiutowałem w operze razem z Marią Fołtyn. Ona śpiewała partię Halki, ja Janusza. Reżyserował gościnnie Iwo Gall. Zwrócił na mnie uwagę i powiedział: „Posłuchaj mojej rady, zrób studia aktorskie. Teatr będziesz miał do końca życia, a śpiew, nawet najpiękniejszy, skończy się w pewnym momencie, w pełni rozkwitu. Będziesz miał 50 lat i koniec – emerytura i zdarte gardło”. Z początku więc łączyłem te dwa kierunki – grałem, śpiewałem, a także reżyserowałem. Na Akademii Muzycznej we Wrocławiu przez ćwierć wieku wykładałem aktorstwo. Zawsze wychodziłem z założenia, że im większa rozpiętość w artystycznych pasjach, tym bardziej człowiek się rozwija. I zaczyna rozumieć, o co chodzi.”

Bogusław Danielewski (1928)

Źródło: Gdy palacz miał wpływ na repertuar Teatru Polskiego, „Gazeta Wyborcza - Wrocław”, nr 4 online, 7 stycznia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108755.html#

O dzieciach , O studiach , O śpiewie , O wieku