Cytaty na temat pot (1827 cytatów, strona 7)

„Zawsze śmialiśmy się w podstawówce: jak jest po czesku gołąb? – „dachowyj obsrywacz”, a jak jest po czesku parasolka? – „szmaticzku na paticzku” i tym podobnie. To był lekceważący stosunek nieuświadomiony. Potem tym bardziej byłem zaskoczony, im lepiej rozumiałem, że to jest ciekawa kultura.”

Mariusz Szczygieł (1966) dziennikarz polski

„Czas Kultury” nr 1–2/2007, O Czechach

„Czuję się bardzo źle, myśląc o tym, w jakim punkcie znalazła się Polska. Jestem bezbrzeżnie zdumiona tym, że w demokratycznym kraju decyzje o obsadzie redakcji podejmuje nie zarząd stacji, a rząd. Jestem zasmucona, kiedy słyszę premiera, który mówi, że jeśli opozycja wygra wybory, to będziemy mieli powtórkę z 13 grudnia. Jestem przerażona, gdy Jarosław Kaczyński oznajmia, iż nie rozumie decyzji niezawisłego sądu o wypuszczeniu na wolność doktora G., i zaraz potem dodaje, że prawo nie powinno przeszkadzać w działaniu. Jestem zawstydzona, gdy o człowieku, który głosi, że Oświęcim nie był obozem zagłady, a obozem pracy, w którym Żydzi dostawali trzy gorące posiłki dziennie, premier mówi, że to „wybitny historyk” i wciąga go na listę wyborczą PiS. Jeśli takie są standardy Czwartej RP, to ja poproszę o Piątą.”

Hanna Lis (1970) polska dziennikarka

Źródło: „Gala”, nr 40/2007,1–7 października 2007

O myślach , O decyzjach , O wolności , O myśleniu

„W dużym mieście widz ma wybór: może pójść do jednego z kilku teatrów, a w Łomży ma tylko jeden. I dlatego muszę tak konstruować repertuar, aby znalazły się w nim propozycje dla maluchów i żeby ten jeszcze nie całkiem dorosły odbiorca przyszedł do nas. Najpierw więc szukam tematów, które mogłyby widza w tym trudnym przedziale wiekowym – między dzieciństwem a dorosłością – zainteresować. Dopiero potem próbuję znaleźć interesujący tekst, a na końcu formę.”

Jarosław Antoniuk (1963) teatrolog, reżyser

Źródło: Stefan Drajewski, Teatralne rozmowy w każdym wieku, «Polska Głos Wielkopolski» nr 269, 19 listopada 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/127641.html

O wieku , O dzieciństwie , O dorosłości

„Liść, czy garść ziarna… zacznij od tego, naucz się trochę, co to jest kochać. (…) Najpierw liście, krople deszczu, a potem kogoś, kto przyjmie to, czego cię liść nauczył, co dojrzało od kropli deszczu. Jasne, niełatwa to sprawa, może trzeba na to całego życia, ja swoje temu poświęciłem i nie zdołałem się nauczyć. Wiem tylko, jak wielką prawdą jest, że miłość to łańcuch miłosci, tak jak przyroda to łańcuch życia.”

Truman Capote książka Harfa traw

Harfa traw

O miłości , Kochać się

„To są przykłady codziennej naszej działalności na Kubie. Zostaliśmy odcięci absolutnie od wszelkich kontaktów z oficjalnymi władzami, korespondencja odbywała się wyłącznie za pomocą not. Wtedy to zaczął się najciekawszy okres mojego ambasadorowania w Hawanie. Zacząłem jeździć po prowincjach hawańskich, spotykać z ludźmi z opozycji, ciesząc się pełną ochroną. Za moim samochodem ogon, przed moim samochodem szpice. Odwiedzałem oczywiście tych ludzi, którzy na takie spotkania wyrażali zgodę. Bo jeżdżąc na Kubę, rozmawiając z opozycją, trzeba pamiętać o jednym, że my zawsze jesteśmy w uprzywilejowanej sytuacji. W razie czego poważne konsekwencje będą wyciągane wobec ludzi, z którymi rozmawiamy. Nas czeka najwyżej 24-godzinny areszt, a potem ekskursja. Oni muszą tam zostać.”

Tomasz Turowski (1948)

o pobycie na Kubie w randzie ambasadora.
Źródło: Tomasz Turowski, były Ambasador RP na Kubie, 2006 http://www.solidarnizkuba.pl/turowski.

O ludziach , O czekaniu , O pomocy

„Kobieta inspiruje mężczyznę do wielkich czynów, których spełnienie potem mu uniemożliwia.”

Aleksander Dumas (syn) (1824–1895) pisarz i dramaturg francuski

O kobietach

„Bo co to znaczy ładna – na planie i podczas sesji fotograficznych mam osoby, których zadaniem jest wyłącznie dbanie o mój wygląd. Potem zdjęcia obrabiają graficy. Tymczasem na co dzień nie jestem tak perfekcyjna. Kiedy wstaję rano, wyglądam jak Sylvia, moja bohaterka z Granic miłości, po przepłakanej nocy.”

Charlize Theron (1975) aktorka amerykańska

Źródło: „To i Owo”, nr 43, 20 października 2009, s. 5.

O wyglądzie

„Najlepsze listy miłosne powstają, kiedy z góry nie wie się, co się będzie pisało, i potem też się nie pamięta, co się pisało.”

Jean-Jacques Rousseau (1712–1778) szwajcarski filozof, pisarz i pedagog

„Wszystko odbywało się z niezwykłą precyzją, w zamierzonej kolejności. Najpierw panika wywołana atakiem, potem budowa sieci wież granicznych, poczytywanych za elementy systemu obrony, a następnie (dopiero po podzieleniu Ziemi na kwadraty i ustanowieniu lokalnych samorządów) – zstąpienie Proksów na Ziemię, budowa amb, defilady pojazdów powietrznych. Zdezorganizowana łączność między kwadratami ułatwiała narastanie legendy o potędze Proksów. Zlikwidowanie kosmodromów i obserwatoriów uniemożliwiało stwierdzenie, ile właściwie statków wylądowało na Ziemi…”

Janusz A. Zajdel książka Wyjście z cienia

Stawczak podsumowuje inwazję Proksów.
Wyjście z cienia

„Uważałam, że [rodzice] mają prawo stosować zakazy i nakazy, bo mnie utrzymują i wychowują. Ale w szkole roznosiła mnie energia. Wciąż wracałam z uwagami, które rodzice cierpliwie podpisywali. Potem podpisywałam już sama, bo ile można zawracać im głowę…”

Katarzyna Bujakiewicz (1972) polska aktorka

Źródło: Beata Biały, Pracująca dziewczyna, styl.pl http://www.styl.pl/magazyn/wywiady/news-pracujaca-dziewczyna,nId,954319,nPack,2

O rodzicach

„Przyszedł do mnie Marcin Dzierżanowski z „Wprost”. I zaczął opowiadać, że w Stanach trwa debata nad tą bajką, bo jedna z postaci rzekomo promuje homoseksualizm. Potem włącza magnetofon i pyta: „Czy słyszała pani o sprawie Teletubisiów?”. Co tu odpowiedzieć – myślę sobie. Zaprzeczyć? No, ale przecież przed chwilą o tym słyszałam, bo mi opowiedział. Potwierdzić? Też głupio, bo nic tak naprawdę nie wiem. W końcu powiedziałam: możemy zbadać tę sprawę (…) Dziennikarz to potem trochę ubarwił, no i wyszło, jak wyszło. Do dziś zachodzę w głowę, dlaczego nie odpowiedziałam po prostu: niech pan mnie nie rozśmiesza, to świetna bajka. Przecież ja lubię Teletubisie. Mam dziewięcioro wnucząt i ona się na tym wychowują.”

Ewa Sowińska (1944) polski lekarka i działaczka polityczna

o zamieszaniu medialnym wokół jej wypowiedzi.

O myślach , O bajkach , O myśleniu

„Polak może wierzyć, że jeśli zginie za Ojczyznę, będzie zbawiony. Dla Czecha życie doczesne jest jedynym, jakie ma. Potem nie będzie nic. W tej sytuacji inaczej podchodzi się do ofiary z życia.”

Mariusz Szczygieł (1966) dziennikarz polski

„Czas Kultury” nr 1–2/2007, O Czechach

O życiu , O ojczyźnie

„Matka przełożona była na oddziale z księdzem, więc zaprowadzono mnie tam. Rozmawialiśmy przez chwilę, a potem ona wskazała mi ręką jakieś dziecko leżące w koszyku. „Czy wie pan, ile ono ma lat”, zapytała. Odpowiedziałem, że nie wiem i zapytałem ile. „Szesnaście” – odpowiedziała. „Wygląda na pięć, nieprawdaż? Nigdy się nie zmieni, nigdy. Odrzucili je jednak. Jak mogli go nie zakwalifikować?”, dziwiła się. A ksiądz, który stał obok, przytaknął. „Proszę na nie spojrzeć” – kontynuowała – „Żadnego pożytku z niego nie będzie. Jak mogli odmówić wyzwolenia go od takiego nędznego żywota?” To mną naprawdę wstrząsnęło – oto katolicka siostra, matka przełożona, i ksiądz. I oni uważali to za słuszne. Czy mogłem więc wątpić w racje takiego postępowania?”

Franz Stangl (1908–1971) Austriak, komendant obozów koncentracyjnych

fragment relacji Stangla na temat jego udziału w akcji eutanazji prowadzonej w III Rzeszy.

O dzieciach , O matce , O siostrze , O relacjach

„Trzeba by mieć twarz z gipsu, żeby nie było widać zmarszczek. Uśmiechamy się, płaczemy, cierpimy, a wszystko to potem widać na twarzy, i to jest piękne.”

Małgorzata Niemen (1955)

Źródło: „Zwierciadło”, nr 5/1927, maj 2007

O cierpieniu , O płaczu

„Gdyby nie Monnet, który wpłynął na Schumana, toby nie było Wspólnoty Węgla i Stali, a potem zjednoczonej Europy.”

Marcin Król (1944) polski filozof i historyk idei

Źródło: Byliśmy głupi, wyborcza.pl, 7 lutego 2014 http://wyborcza.pl/magazyn/1,136528,15414610,Bylismy_glupi.html

„Ja jestem trochę jak Stańczyk, obserwuję zjawiska, a potem na swój sposób je opisuję. Z Chłopcami Radarowcami było tak, że po prostu zacząłem jeździć samochodem. Patrzę tu radar, tu radar, tam radar, zacząłem obcować z tą rzeczywistością drogową. No i tak jakoś pod melodię Krakowiaczka, zaczęły układać mi się słowa.”

Andrzej Rosiewicz (1944) piosenkarz polski

o powstaniu piosenki Chłopcy Radarowcy.
Źródło: Cyfrowa Biblioteka Polskiej Piosenki http://www.bibliotekapiosenki.pl/Chlopcy_radarowcy

O rzeczywostości

„Sergiusz Rubinstein
dwa miliony dolarów przeputał
na smukłe, rozłożyste, srogie
pięknozębne, jasno – i wilgotnookie
ladies, stepgirlsy i wampy barowe,
potem leukoplast nad ryjkiem,
gdy został uduszony,
badanie odcisków palców
nie dało żadnych punktów zaczepienia.”

Gottfried Benn (1886–1956) pisarz niemiecki

Źródło: Jeszcze tylko w przelocie wszystko, tłum. Feliks Przybylak

„Chodzi o to, by uchronić przemysł kluczowy przed grabieżą. Żeby rzeczywiście uwłaszczyć polskich ludzi pracy w procesie prywatyzacji, a nie wąskiej grupie aferzystów dać możliwość zagarnięcia całego ogromnego zysku z PPP. By dać szansę nie tylko zagranicznym konsorcjom, ale przede wszystkim polskiemu kapitałowi narodowemu. By wreszcie nie stawiać zaprzęgu przed końmi, to znaczy, że najpierw trzeba reprywatyzować, a dopiero potem, to co pozostało, prywatyzować (…) Nie widzę powodu, by tartaku, młyna, warsztatu, czy ziemi nie miał odzyskać jej poprzedni właściciel, a uzyskać spekulant tylko dlatego, że taka była wola reżimu komunistycznego, a obecnie pana ministra Lewandowskiego. To, co oferuje nam Ministerstwo Przekształceń jest zwykłym neobolszewizmem, a niekiedy paserstwem. Nie mam zresztą wątpliwości odnośnie do motywów, jakimi kieruje się ta praktyka.”

Andrzej Lepper (1954–2011) polski polityk

Źródło: Samoobrona. Dlaczego? Przed czym?, Warszawa 1993

O ludziach , O woli

„Były już takie miejsca, takie same słowa,
aksamitne sukienki, szeleszczący jedwab.
Zawsze na każdą stypę zdążymy się przebrać
w pożyczone kostiumy. A potem od nowa
zaczniemy zapominać. Dokąd przyjacielu,
dokąd prowadzisz nocą moje dawne ciało(…)?
dlaczego tak mało
zostało dla nas miejsca w szerokiej przestrzeni?
Zima. Śnieg grubą warstwą kładzie się na ziemi.
Dokąd prowadzisz nocą moje chłodne ciało?”

Anna Piwkowska (1963)

Źródło:

O zimie , O zapominaniu

„Mężczyzna to pudełko, do którego kobiety bezmyślnie wrzucają swoje marzenia. A potem mają pretensje, że wyjmują coś nieco innego niż to, co włożyły do środka. I tłuką na oślep: miałeś być inny!”

Agnieszka Drotkiewicz (1981) polska pisarka

Teraz
Źródło: rozdział 13

O kobietach , O marzeniach , Pudełko

„Uwielbiam porządek, ale nie umiem go utrzymać. Czasem wpadam w szał porządkowania wszystkiego. Spędzam wtedy cały dzień na układaniu książek i drobiazgów. Układam wszytko po nowemu, a potem niczego nie mogę znaleźć.”

Janusz Gajos (1939) polski aktor

Źródło: „Zwierciadło”, 2/1960, luty 2010

O książkach , O czasie

„Uwielbiam kabaret Hrabi, to, co robi Robert Górski w Kabarecie Moralnego Niepokoju, Władka Sikorę, który kiedyś stworzył potęgę kabaretu Potem, a teraz założył kabaret Adin.”

Artur Andrus (1971) polski dziennikarz i poeta

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 9 października 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nbwun.htm

„Istnieją u nich (Babilończyków) takie zwyczaje. Najmądrzejszy naszym zdaniem jest ten, który, jak słyszę, mają też iliryjscy Enetowie. W każdej wsi raz do roku zwykło dziać się, co następuje: Skoro dziewice dojrzeją do zamążpójścia, wszystkie zbiera się i prowadzi razem na jedno miejsce, a dokoła nich ustawia się tłum mężczyzn. Następnie każe herold jednej po drugiej powstać i kolejno je licytuje, naprzód najurodziwszą ze wszystkich, potem, gdy ona wiele zdobędzie złota i zostanie sprzedana, wywołuje inną, która po tamtej jest najurodziwsza. Tak sprzedaje się je do współżycia małżeńskiego. Ilu więc zamożnych Babilończyków zdolnych jest do żeniaczki, ci wszyscy wzajemnie się prześcigają, aby zakupić najpiękniejszą, zdolni zaś do żeniaczki mężczyźni z ludu, którym nie zależy na piękności, otrzymują pieniądze i brzydsze dziewice. Skoro bowiem herold przelicytuje najurodziwsze z dziewic, wtedy każe powstać najniekształtniejszej albo takiej, co może jest kaleką, i tę wywołuje: „Kto, otrzymawszy najmniej złota, chce się z nią ożenić?”, aż temu ona przypadnie, który gotów jest najmniej wziąć. Te więc pieniądze pochodzą od urodziwych dziewic i w ten sposób dziewczęta brzydkie i kaleki wyposażane są przez piękności. Nikomu nie było wolno wydawać swej córki za tego, kogo chciał, nie mógł też kupujący bez poręczyciela zabrać dziewczyny do domu, lecz musiał postawić ręczących, że chce ją poślubić, i dopiero wtedy mógł ją zabrać; jeżeli jednak nie znosili się nawzajem, prawo żądało zwrotu pieniędzy. Kto chciał, mógł też z innej wsi przybyć i kupić sobie żonę. Był to najpiękniejszy u nich zwyczaj, ale niestety nie utrzymał się aż do dzisiejszych czasów.”

Herodot książka Dzieje

Dzieje
Źródło: I, Klio.

O mężczyznach , O pieniądzach , O ludziach , O domu

„Oddając się zmysłom człowiek wyrzeka się niejako swej godności istoty rozumnej i to go potem wstydem napawa i zniesławia.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

W szkole wychowania
Źródło: Cnota kardynalna umiarkowania, s. 222

„Krzyczeć „wolność” jest przyjemnie, a jak ona przychodzi, to potem ludzie szukają ojca Rydzyka, żeby powiedział, kto tam konspiruje i przeszkadza. Fundamentalizm jest ubocznym produktem wolności. Bo wolność przychodzi zawsze łącznie z ryzykiem i niepewnością. Nie można mieć wolności bez niepewności.”

Zygmunt Bauman (1925–2017) polski socjolog, filozof, eseista

Źródło: rozmowa Tomasza Kwaśniewskiego, Więc będzie wojna?, „Gazeta Wyborcza”, 14–15 kwietnia 2012

O wojnie , O ludziach , O wolności

„Jeśli oziębłość to twoja kara dla niej lub dla niego, natychmiast porzuć tego rodzaju głupie pomysły. Miłości i intymności nie warto karać, bo zanim osiągnie się jakiś absurdalny efekt w postaci skruchy, można wykopać głęboki rów, którego potem najczulsze gesty nie zasypią.”

Maciej Bennewicz (1961)

Miłość toksyczna, miłość dojrzała. Coaching relacji (2011)

O karze

„Wychowując się w muzycznym domu, naturalnie poszłam w ślady rodziców. Początkowo myślałam o balecie. Potem przyszedł czas na naukę gry na fortepianie i skrzypcach. Szło mi całkiem dobrze. W średniej szkole muzycznej byłam najzdolniejsza w klasie, ale zawsze ciągnęło mnie do teatru, kostiumu i całej tej otoczki towarzyszącej operze. Zaczęłam się uczyć śpiewu na trzy tygodnie przed egzaminem na akademię. Chciałam być solistką, a dobrze wiedziałam, że życie instrumentalisty to ciężki kawałek chleba. Dwanaście lat, które poświęciłam skrzypcom, to była dobra szkoła życia, ale chyba zbyt byłam leniwa, żeby dalej iść w tę stronę. Instrument sprzedałam zaraz po dyplomie i dziś, jeśli coś gram, to tylko na fortepianie, gdy przygotowuję się do roli i sama sobie akompaniuję.”

Aleksandra Kurzak (1977)

Źródło: Maciej Łukasz Gołębiowski, Opera to teatr, tyle że bardzo trudny, „Hi Fi i Muzyka”, 23 września 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/24232

O życiu , O szkole , O muzyce , O domu

„Na ekranach chciałem pojawiać się częściej, ale nie byłem amantem, który wchodzi z filmu do filmu i to bez względu na to co zrobił w poprzednim i co zrobi w następnym. Jeżeli chodzi o Zbigniewa Buczkowskiego, to raczej on grał u boku Ewy Szykulskiej i moim. Zbynio w tym czasie był statystą i właśnie w „Dziewczynach” grając kelnera dostał po raz pierwszy w życiu poważne zadanie aktorskie i to był jego debiut, który powiódł go do wspaniałej kariery filmowej. Pracując nad filmem czuliśmy, że w krzywym zwierciadle pokazujemy beznadzieję tego czasu w którym żyliśmy i nie bardzo wierzyliśmy, że puści to cenzura, po premierze w telewizji, ówczesny V-ce prezes TV jakiś Lorenc nie zostawił na tym filmie suchej nitki, twierdząc, że reżyser bazował na najniższych instynktach itp. itd. Potem jednak przyszły nagrody: Jantar 73 w Koszalinie, Złoty Ekran TV, bodajże Srebrne Grono w Łagowie i jeszcze jakieś zagraniczne. Na pewno nie byliśmy w stanie przewidzieć takiego efektu.”

Jan Stawarz (1939)

o filmie Dziewczyny do wzięcia.
Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=42789

O dziewczynach , O czasie

„Z robieniem telewizji jest jak z robieniem kupy. Człowiek się tyle namęczy, że potem nie chce tego oglądać.”

Kuba Wojewódzki (1963) polski dziennikarz muzyczny

„A potem przyjdzie śmierć: wszystko rozwiązując niczego nie wyjaśni. Odejdziemy tak, jakeśmy żyli: osobno. Świat nasz własny i jedyny musi nam wystarczyć do śmierci i po śmierci. Byle tylko nie zgłębiać tej myśli do końca, byle tylko nie przemyśleć tego fizycznie. Obumieranie rąk, mącenie się myśli, sen wieczysty przeżyty naprawdę: wtedy chwyta paroksyzm piekielnego, kurczowego strachu. Odejdziemy tak, jakeśmy naprawdę żyli: osobno. Zawsze pomiędzy potwornie wielkim światem i potwornie wielkim niebem, samotni.”

Jarosław Iwaszkiewicz (1894–1980) polski poeta i pisarz

Cytaty z prozy, Księżyc wschodzi

O śmierci , O świecie , O strachu , O myślach

„(…) no więc poszło od tego, jak Rafe Haley zaczął przez okno szopy podglądać Małego Sama. A potem chodził i opowiadał, że Mały Sam ma trzy głowy czy coś w tym rodzaju. Nie można wierzyć w ani jedno słowo z tego, co opowiadały chłopaki Haleyów. Trzy głowy! Przecież to wbrew naturze, no nie? Każdy wie, że Mały Sam ma tylko dwie głowy i nigdy nie miał więcej.”

Henry Kuttner (1915–1958) amerykański pisarz science-fiction

Źródło: Profesor opuszcza scenę

O naturze , Chłopak

„Jak to mówił Bardini, aktor najszczęśliwszy jest w momencie zmiany. Kiedy zmienia jeden teatr na drugi. A potem się zaczynają kłopoty.”

Ewa Dałkowska (1947)

Źródło: „Polska Dziennik Łódzki”, 7 października 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nzsco.htm

„Czas nie kutas, nie stanie no co ty, Świat nie smutas wyciska z nas siódme poty”

Grubson (1986) polski raper

Coś więcej niż muzyka
Źródło: "NieTak2"

O świecie , O czasie

„Bp Michał Kozal, powołany w przededniu ostatniej wojny i straszliwej okupacji do posługi biskupiej w Kościele włocławskim, potem więziony i zesłany do obozu koncentracyjnego w Dachau. Jeden z tysięcy tam umęczonych – odszedł w opinii świętości. Dziś tu, w Warszawie, wyniesiony do chwały ołtarzy jako męczennik. Rodacy znają koleje jego życia i męczeństwa. Oto człowiek, jeszcze jeden wśród tych, w których okazała się Chrystusowa władza „w niebie i na ziemi”. Władza miłości – przeciw obłędowi przemocy, zniszczenia, pogardy i nienawiści. Tę miłość, którą Chrystus objawił, bp Kozal przyjął w całej pełni jej wymagań. Nie cofnął się nawet przed tym najtrudniejszym: „Miłujcie waszych nieprzyjaciół” (Mt 5, 44). Niech będzie jednym jeszcze patronem naszych trudnych czasów, pełnych napięcia, nieprzyjaźni i konfliktów. Niech będzie wobec współczesnych i przyszłych pokoleń świadkiem tego, jak wielka jest moc łaski Pana naszego Jezusa Chrystusa – Tego, który „do końca umiłował”.”

Michał Kozal (1893–1943) polski biskup, męczennik Kościoła Katolickiego

fragment homilii Jana Pawła II wygłoszonej podczas beatyfikacji bp Michała Kozala, Warszawa 14 czerwca 1987.

O miłości , O wojnie , O odejściu , Chrystus

„Zawsze jest tak samo: najpierw precz z tyranią i korupcją, wiwat wszystkie stany, a potem nocne pukanie do drzwi, szczęk karabinu i smutne rocznice w kalendarzu. Każda rewolucja tworzy najpierw swoją prawomocność, historię, legendę. W Meksyku miała za sobą dziesięć lat walki, milion zabitych, heroiczną epopeję. Lud wierzył w Rewolucję. Ale pewnego październikowego dnia na placu Tlatelolco Rewolucja otworzyła ogień do ludu. Był rok 1968.”

Artur Domosławski (1967) dziennikarz polski

Gorączka latynoamerykańska
Źródło: s. 17.

O ludziach , O historii , O walce

„Już wiemy, dlaczego ten model nazywa się F360. Jedziesz nim i nagle słyszysz 'ffffff', a potem robisz 360°.”

James May (1963) brytyjski dziennikarz, prezenter telewizyjny

„Wielkie święta doroczne były istnemi uroczystościami emigracyjnemi. Na Boże Narodzenie, osobliwie zaś na Wielkanoc i Zielone Świątki, rozjeżdżali się ludzie w różne strony świata: do Warszawy, do Łowicza, do Błonia, a już najwięcej do Łodzi, Zgierza, Pabjanic, gdzie żyrardowiacy mieli najwięcej krewnych. I nawzajem, najwięcej gości przyjeżdżało do Żyrardowa z „Łodzi – miasta”, jak przyjezdni mówili zazwyczaj. Przy wyjazdach było dużo przygotowań i kłopotów, co komu zawieźć i czy się aby w Koluszkach nie będzie czekało zbyt długo, bo to z temi Koluszkami nigdy nic nie wiadomo. Można się trochę spóźnić i już tamtego pociągu do Łodzi niema. Czekaj potem parę godzin! Już na tydzień naprzód mówiono o tych wyjazdach, prezentach, Koluszkach, o ulicy Piotrkowskiej, o Widzewskiej, o Bałutach i o Helenowie, gdzie muzyka ładnie grywa i gdzie jest bardzo wesoło.”

Paweł Hulka-Laskowski książka Mój Żyrardów

Mój Żyrardów

O Bogu , O ludziach , O muzyce , O czekaniu

„Kiedyś byłam na urlopie w Lanckoronie i spotkałam Jerzego Nowaka, mojego serdecznego przyjaciela z Krakowa. Przyrzekliśmy sobie wtedy, że musimy się spotkać na scenie. Uznaliśmy też, że najbardziej odpowiednią dla nas sztuką będzie Romeo i Julia. Ja zagram oczywiście Romea, a on Julię. Wiedziałam, że jestem aktorką charakterystyczną i do pewnych postaci nie mam warunków. Na początku, kiedy pożaliłam się w domu, że gram prawie samych chłopaków, parobków, energicznych młodziaków, a nawet Staszka w Weselu, mama odpowiedziała mi wtedy: „Cicho, smarkaczu, graj to, co ci dają”. I potem, już z uśmiechem, przypomniała starą maksymę: „Nie ma małych ról, są tylko mali aktorzy”. Dziś wdzięczna jestem Stwórcy, że nigdy nie byłam amantką. Słodkie twarzyczki amantek szybko się starzeją i jeśli brak tym aktorkom zdolności charakterystycznych, spotykamy potem typowe dzidzie-pierniki.”

Krystyna Feldman (1916–2007) aktorka polska

Źródło: „Rzeczpospolita”, 25 września 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/amantkis.htm

O uśmiechu , O domu , Chłopak

„W Elewarze nie byłem nigdy, nawet nie wiem, jaki jest adres. O Śmietance nie miałem zielonego pojęcia. Film mnie zbił z nóg. Byłem w sanatorium, byłem zaskoczony strasznie zjawiskiem i prowokacją. To jest zmanipulowane, jeżeli ktoś tnie i wydzwania potem, i mówi, że puści to, puści tamto, no to ja zawiadamiam prokuraturę. Ja nic nie oglądałem, ja nie znam taśm, nawet teraz ich nie oglądałem w całości.”

Władysław Serafin (1950) polski polityk

o nagraniu z udziałem swoim i Władysława Łukasika, byłego szefa Agencji Rynku Rolnego, na którym jest mowa o nepotyzmie w spółce Elewarr, należącej do Skarbu Państwa.
Źródło: tokfm.pl http://www.tokfm.pl/Tokfm/1,102433,12177190,Serafin__Chcialem_przeprosic_kolege_Lukasika__Wladku_.html, 23 lipca 2012

„Najpierw byłam za nim, jeszcze w wyborach w 1995 r. za nim głosowałam, ale potem ludzi już nie szanował, zapomniał o nich.”

Maria Wiśniowiecka (1945–2017) polski polityk

o Lechu Wałęsie.
Źródło: Misja wesołej kumoszki, polityka.pl, 23 sierpnia 2003 http://archiwum.polityka.pl/art/misja-wesolej-kumoszki,380439.html

O ludziach

„W latach ’80. trochę stchórzyliśmy i wbrew temu, jaki mamy obraz samych siebie, to „Solidarność” dała się w istocie bardzo łatwo spacyfikować, wszystko się szybko rozpełzło, a potem dogorywało właśnie po kruchtach, zupełnie zneutralizowane politycznie. W końcu została tylko garstka elity opozycyjnej, która naprawdę nie miała innego wyjścia, jak dogadywać się z komunistami, bo nie było już społecznego potencjału dla opozycji. I myślę, że Kościół odegrał w tym wszystkim szalenie dwuznaczną rolę.”

Agata Bielik-Robson (1966) polska filozof

Źródło: rozmowa Agaty Bielik-Robson i Tadeusza Bartosia, Ateizm, gnoza i magiel polski, krytykapolityczna.pl, 16 marca 2013 http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/czytaj-dalej/20130316/ateizm-gnoza-i-magiel-polski

O myślach , O czytaniu , O myśleniu , Obraz

„Z pewnością pierwszego meczu, na Filipinach, nie przegrałem umyślnie. Tal potem powiedział, że jeśli wygrałbym go, to długo bym nie pożył. Najłatwiej byłoby powiedzieć, że nie zostałem mistrzem świata, gdyż Breżniew nie pozwolił. Ale w rzeczy samej Breżniew nie chciał też i Kasparowa, ale Kasparow wytrzymał i koniec końców pokonał Karpowa. W moim charakterze były niedostatki, których nigdy nie mogłem przezwyciężyć, poprawić. I właśnie te niedostatki przeszkodziły mi zostać mistrzem, gdyż zbyt późno posiadłem najważniejsze tajniki kunsztu szachowego, gdy oddałem już zbyt dużo energii.”

Wiktor Korcznoj (1931–2016) rosyjski szachista

Źródło: wywiad z Korcznojem (2004) http://new-arch.rp.pl/artykul/470236_U_czlowieka_jest_sumienie.html

O charakterze

„Po moim wyjściu na wolność z amerykańskiego więzienia Rosjanie darzyli mnie naturalnym szacunkiem. Jeszcze w latach 80. grywałem z radzieckimi dyplomatami w tenisa na kortach Mery. Znałem ich świetnie. Przykładem może być to, że w połowie lat 90. ówczesny szef rosyjskiego wywiadu, a potem premier Rosji Jewgienij Primakow otworzył mi ścieżkę do bezpośrednich kontaktów w razie pilnej potrzeby.”

Marian Zacharski (1951) polski agent wywiadu

opowiadając, dlaczego zaczął szpiegować Rosjan.
Źródło: dziennik.pl, 31 października 2008 http://wiadomosci.dziennik.pl/opinie/artykuly/132975,slynny-szpieg-uderza-w-kwasniewskiego.html

O wolności

„(…) doktor był fanem Slayera. Rzekł do mnie: Pierwsze co mam zamiar zrobić, to uratować twoje życie. Następnie mam zamiar uratować twoje ramię. Potem spróbuję uratować twoją karierę.”

Jeff Hanneman (1964–2013) amerykański gitarzysta metalowy (Slayer)

po ugryzieniu przez pająka.
Źródło: Jeff Hanneman był bliski śmierci, opowiedział o tym w jednym z ostatnich wywiadów., antyradio.pl http://www.antyradio.pl/Muzyka/Newsy-Muzyczne/Jeff-Hanneman-byl-bliski-smierci-opowiedzial-o-tym-w-jednym-z-ostatnich-wywiadow

O życiu , O śmierci , O muzyce

„Najpierw przyszli po komunistów,
ale się nie odezwałem,
bo nie byłem komunistą.

Potem przyszli po socjaldemokratów
i nie odezwałem się,
bo nie byłem socjaldemokratą.

Potem przyszli po związkowców,
i znów nie protestowałem,
bo nie należałem do związków zawodowych.

Potem przyszła kolej na Żydów,
i znowu nie protestowałem,
bo nie byłem Żydem.

Wreszcie przyszli po mnie,
i nie było już nikogo, kto wstawiłby się za mną.”

Martin Niemöller First they came...

Als die Nazis die Kommunisten holten,
habe ich geschwiegen;
ich war ja kein Kommunist.

Als sie die Sozialdemokraten einsperrten,
habe ich geschwiegen;
ich war ja kein Sozialdemokrat.

Als sie die Gewerkschafter holten,
habe ich nicht protestiert;
ich war ja kein Gewerkschafter.

Als sie die Juden holten,
habe ich nicht protestiert;
ich war ja kein Jude.

Als sie mich holten,
gab es keinen mehr, der protestierte. (niem.)
spotykane również w innych brzmieniach ( przykład http://wiersze.doktorzy.pl/kiedyprzyszli.htm).
Źródło: Der Weg ins Freie, 1946

„Widzę znacznie więcej politycznej woli teraz niż przed wybuchem kryzysu w Grecji. Propozycja Komisji Europejskiej żeby najpierw prezentować budżet na forum europejskim a dopiero potem krajowym przez wiele lat była ignorowana, a teraz stała się faktem. Przyjęliśmy „sześciopak”, zaczyna się dyskusja o ministrze finansów strefy euro, albo o biurze budżetowym.”

Mario Monti (1943) polityk włoski

Źródło: rozmowa Marka Pielacha, obserwatorfinansowy.pl, 2 listopada 2011 http://www.obserwatorfinansowy.pl/2011/11/02/kryzys-strefa-euro-mario-monti/

„Łatwo znaleźć składniki miłości, ale wszystko zależy od tego, jak się je miesza. Potrzeba ogromnej pracy. (…) Po pierwsze, trzeba umieć rozumieć i akceptować. Potem trzeba być najlepszym przyjacielem. Zawsze. Trzeba pracować nad pokonywaniem tego, czego w tobie nie lubi druga osoba. Potrzeba wielkiego serca, mimo że tak łatwo jest po prostu być małym człowiekiem w tak wielu sytuacjach… Czasami iskra zapalająca miłość jest z ludźmi od początku. Ale wielu tę iskrę bierze za płomień, który – jak uważają – będzie trwał wiecznie. To dlatego tak wiele ognia i żaru serc ludzkich po prostu się wypala i w końcu gaśnie. Nad prawdziwą miłością trzeba pracować diabelnie ciężko.”

Jonathan Carroll (1949) pisarz amerykański

Śpiąc w płomieniu

O miłości , Serce

„dźwignij. I przebij. A potem zostaw go
obok pierwszego. I nic nie zmieniaj.
Co za zaszczyt. Postawić rzeźbę obok kamienia.”

Kazimierz Hoffman (1928–2009) poeta polski

Źródło: Kamień Moore'a, „Twórczość” 2006, nr 1

„Czuję wielką potrzebę zerwania z wieloma ludźmi, przede wszystkim z przyjaciółmi; potem rezygnuję – czas się tym zajmie.”

Emil Cioran (1911–1995) pisarz pochodzenia rumuńskiego

O zerwaniu , O czasie

„(…) brydż nie wymaga nie wiadomo jakich umiejętności. Trzeba jedynie umieć się koncentrować, logicznie myśleć i wyciągać wnioski. No i liczyć do trzynastu, a potem do pięćdziesięciu dwóch. Przydaje się też czasem odrobina psychologicznej smykałki.”

Renata Dancewicz (1969) aktorka polska

Źródło: Beata Biały, Lubię czuć, że żyję. Wywiad, „Skarb” 10/2011, s. 79.

O myślach , O czasie , O myśleniu

„Wielka miłość zdarza się w życiu tylko raz, wszystko, co następuje potem, jest tylko szukaniem tej utraconej miłości.”

Marek Hłasko (1934–1969) polski pisarz

O miłości

„Najpierw żarcie, potem moralność.”

Bertolt Brecht Opera za trzy grosze

Denn erst kommt das Fressen, und dann kommt die Moral (niem.)
Opera za trzy grosze (1928)

O morzu

„To nie jest wojna polsko-polska. Bo na czym polega dziś polityka? Na kreowaniu ciągle nowego konfliktu, który przesłania problemy, z jakimi rządzący nie potrafią sobie poradzić, a potem na zarządzaniu tym konfliktem. Typowa była agrawacja, czyli wyolbrzymienie i przeinaczenie słów Jarosława Kaczyńskiego o Angeli Merkel.”

Piotr Andrzejewski (1942) polski działacz polityczny i adwokat

Źródło: Gubi nas dwuznaczność, naszdziennik.pl, 29 października 2011 http://naszdziennik.pl/index.php?dat=20111029&typ=my&id=my07.txt

O wojnie

„Za kibolską mentalnością kryje się wciąż powtarzany frazes, jakoby futbol bez kibiców tracił sens. Tymczasem jest wręcz odwrotnie. Ludzie najpierw zaczęli uprawiać sport, a dopiero potem inni zaczęli się im przyglądać. Bo piłkę można kopać bez widzów, ale nie sposób kibicować bez piłkarzy. (…) Szkoda, że kibole są aż tak beznadziejnie głupi. W przeciwnym razie być może wreszcie by pojęli, że jeśli nie potrzebują piłkarzy, to nie potrzebują także stadionu. Legię mogą sławić gdziekolwiek, choćby w lesie. Policja by się nie wtrącała, no i nie musieliby patrzeć na tych żałosnych „grajków.””

Rafał Stec (1976) polski dziennikarz sportowy

Źródło: Kibol beznadziejnie głupi jest, sport.pl http://www.sport.pl/sport/1,86005,4316428.html

O ludziach , O sporcie , Sens

„Tych zapowiedzi było już od groma i jeszcze trochę, więc trudno mi tym razem w nie uwierzyć. Wystarczy przypomnieć sobie ogłoszony z wielką pompą plan konsolidacji finansów, firmowany przez Boniego i Rostowskiego. Potem musieliśmy czekać kolejne miesiące na sformowanie się wizji pod postacią ustaw. Wydawało się, że już za chwilę projekt ujrzy światło dzienne, a tymczasem wyjęto z niego zaledwie jeden element, pod postacią podwyżki VAT.”

Eugeniusz Kłopotek (1953) polityk polski

o planach ustawowych rządu.
Źródło: money.pl http://www.money.pl/archiwum/mikrofon/artykul/klopotek;ustawowej;ofensywy;nie;bedzie,222,0,657886.html, 20 sierpnia 2010

O świetle , O czekaniu

„Usłyszała muzykę. Usłyszała głosy. A potem nagłą ciszę, gdy zajrzała w głąb.”

Terry Pratchett (1948–2015) angielski pisarz

Wolni Ciutludzie. Opowieść ze Świata Dysku (2003)

„Piszę dość szybko. Moja pierwsza wystawiona sztuka, Baśń o Rycerzu bez Konia, powstała w cztery wieczory. Ale do samego pisania należy doliczyć jeszcze proces myślowy, kiedy chodzi się z Bajką w Głowie, czasami kilka tygodni – niby się nie myśli o niej zbyt często, a jednak umysł pracuje. A potem siada się i pisze – tak po prostu. Jakby ktoś dyktował. To wielka przyjemność – często sama nie wiem, co napiszę w następnej linijce. Albo wiem, co ma być, a wychodzi coś zupełnie innego – i to jest największa frajda. Jeśli chodzi o równoległość – zdarza mi się czasem, ale raczej wolę pisać jedną po drugiej.”

Marta Guśniowska (1978)

Źródło: Agata Hołubowska, Jeśli nie napiszę niczego przez kilka dni, czuję się dziwnie – wywiad z Martą Guśniowską, qlturka.pl, 6 listopada 2013 http://www.qlturka.pl/czytelnia,teatr_film,jesli_nie_napisze_niczego_przez_kilka_dni_czuje_sie_dziwnie__wywiad_z_marta_gusniowska,21500.html

O przyjemności , O sztuce , O myślach , O czasie

„Wiele gwiazd staje się z czasem niewolnikami swojego wizerunku i potem się w tym gubi.”

Amy Lee (1981) amerykańska muzyk rockowy, gitarzystka

Źródło: Co powinny kobiety, wywiad http://www.amylee22.republika.pl/wywcopowinny.htm

O kobietach , O czasie

„Weźmy pierwszy rozdział Genesis i otwórzmy jakikolwiek porządny podręcznik naukowej egzegezy. Dowiadujemy się najpierw, że ten tekst został stworzony w czasie niewoli babilońskiej; analiza wykazuje, że on był przedtem przekazywany ustnie z pokolenia na pokolenie i ma wyraźnie budowę mnemotechniczną ułatwiającą zapamiętywanie. Jest podzielony na siedem dni, a każdy dzień zaczyna się tak samo, jest stały rytm: „i rzekł Bóg…, i stało się…, i widział, że to było dobre…”. Obraz świata, który jest pod to podłożony, pochodzi z babilońskich lub sumeryjskich tekstów kosmologicznych, które kursowały wtedy na Bliskim Wschodzie. Teraz przyjrzyjmy się bliżej samemu tekstowi: otóż on ma bardzo piękną budowę, najpierw jest wstęp, taka jakby ramka: „na początku Bóg stworzył niebo i ziemię, a ziemia była pusta”, potem jest opis stworzenia, a na końcu znowu ramka: konkluzja, siódmy dzień, wypoczynek. Cała reszta kompozycji ujęta jest w dwa tridua, opis pierwszych trzech dni wyobraźmy sobie umieszczone po lewej stronie, opis pozostałych trzech dni po prawej. I jest wyraźna paralelność: w pierwszym dniu Pan Bóg oddziela wody górne od dolnych – było takie wyobrażenie babilońskie – a w czwartym dniu wypełnia wody górne i dolne ptakami i rybami. W pierwszym triduum stwarza przestworza, obszary, w drugim wypełnia je bytami. Więc to jest kompozycja literacka, a nie podręcznik kosmologii, to jest piękny poemat, zapewne o funkcji liturgicznej, i trzeba go tak tłumaczyć, a nie dosłownie. Nie można dosłownie tłumaczyć np. „Lilli Wenedy”.”

Michał Heller (1936) polski filozof, teolog, fizyk kosmolog

Wywiad Język Pana Boga

O Bogu , O ptakach , O rybach , O czasie

„Jarosław Kaczyński mówi o sobie i swoim bracie jak o uczestnikach krucjaty. Warto jednak pamiętać, że rycerze jednej z krucjat zaatakowali nie pogan, lecz chrześcijański Konstantynopol. Tak to często z ideologami bywa, że najpierw są szlachetne idee, a potem wyrusza się tam, gdzie są największe łupy.”

Rafał Grupiński (1952) polski polityk

Źródło: Plemienna polityka PiS, „Gazeta Wyborcza”, 21 lutego 2006

„Sens życia to jest to, czego szuka każdy początkujący student. Potem już nie ma na to czasu.”

Izabela Sowa (1969)

Cierpkość wiśni

O czasie , Sens

„Coś mi się stało, teraz nie ma już wątpliwości. Przyszło jakby choroba, nie jak zwykła pewność i nie jak coś oczywistego. Umieściło się podstępnie, po trochu; poczułem się nieco dziwnie, nieco skrępowany, i to wszystko. Potem, już we mnie, przycupnęło, bez ruchu, i mogłem sobie tłumaczyć, że nic mi nie jest, po prostu fałszywy alarm. Ale teraz to znowu postępuje.”

Jean-Paul Sartre książka Mdłości

Mdłości (1938)

O chorobach

„Tak więc będziemy nawiązywać do tej całej energii, którą wkładaliśmy w słowacko-rosyjskie stosunki w latach 2006–2010. Potem nastąpiła przerwa, ponieważ relacje niezwykle się ochłodziły z powodów ideologicznych, z czym zupełnie nie możemy się zgodzić. Chcemy wrócić do racjonalnego i przyjaznego dialogu.”

Robert Fico (1964) słowacki polityk i prawnik

wypowiedziane w kwietniu 2012.
Źródło: Nowy premier Słowacji Robert Fico zapowiedział „nowe otwarcie” w stosunkach z Rosją, wpolityce.pl, 13 kwietnia 2012 http://wpolityce.pl/depesze/26579-nowy-premier-slowacji-robert-fico-zapowiedzial-nowe-otwarcie-w-stosunkach-z-rosja

O relacjach

„Zbyt poważnie traktuję mandat, wolę tysięcy wyborców, którzy podpisali moje listy i przyszłą rolę Sejmu w państwie, aby rezygnować z walki o wybór. Niedawno złożył mi ją (propozycję rezygnacji z kandydowania) telefonicznie przewodniczący Komitetu Obywatelskiego „Solidarności” w Lublinie prof. Jerzy Kłoczowski. Argumentował, że „Polska tego wymaga”. Nie mieszajmy do tego ojczyzny. Po prostu prof. Kłoczowski nie jest moim entuzjastą. Wcześniej przesłałem do Komitetu Obywatelskiego „Solidarności” w Lublinie list, w którym zaproponowałem, że chciałbym kandydować do Sejmu z ramienia Solidarności (…) Tym bardziej, że Lech Wałęsa dawał mi wielokrotnie dowody swego zaufania i poparcia. Jeszcze parę tygodni temu zapewniał mnie, że bardzo liczy na moje doświadczenie poselskie w nowym Sejmie. List mój został odczytany na posiedzeniu w mojej obecności. Potem odbyło się głosowanie. Doc. Zieliński z UMCS i ja nie otrzymaliśmy 50 proc. głosów członków komitetu. Przyznaję, że po głosowaniu w komitecie sytuacja była dla mnie wielce krępująca. Zostałem jednak zachęcony przez wiele osób duchownych i świeckich oraz jednoznacznie wsparty przez klub Chrześcijańsko-Demokratyczny i KIK w Lublinie. Te środowiska zebrały za moją kandydaturą ponad 26 tys. podpisów. Takie powszechne poparcie przekonało mnie, że powinienem kandydować.”

Ryszard Bender (1932–2016) polski polityk i historyk

wyjaśniając czemu startuje w wyborach w 1989 spoza list „Solidarności”.

O zaufaniu , O walce , O ojczyźnie

„Najpierw szlachcie mówią: „von”,
Potem szlachcie mówią: „won!””

Jan Sztaudynger (1904–1970) poeta polski, satyryk

Źródło: Porządek rzeczy, Fraszki, „Życie Literackie” nr 16, 15 kwietnia 1956, s. 11 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14806

O życiu

„O moich solówkach mogę powiedzieć tylko to, że zawsze wymyślałem je na poczekaniu. Myślę, że mam talent do melodyjnych improwizacji. Dzisiejsi 'wielcy' gitarzyści grają solówki, które mogą być nuta po nucie przećwiczone na próbach i są potem wiernie odtwarzane w czasie koncertu. Nawet jeśli brzmi to jak wersja studyjna, to nikogo to już nie razi. Ja uważam, że jest to nudne. Jeśli jednak gra jest bardzo szybka, to każdy myśli, że tak jest dobrze. I uważam, że to również jest nudne.”

Frank Zappa (1940–1993) amerykański muzyk rockowy, multiinstrumentalista, kompozytor

O grach , O myślach , O czasie , O myśleniu

„Dom jest miejscem, w którym na piecu spokojnie gotuje się zupa, napełniając kuchnię wspaniałym zapachem… i napełniając twoje serce, a potem żołądek, radością.”

Keith Floyd (1943–2009)

O domu , O piekle , O gotowaniu , Serce

„Polacy zauważyli, że historia, którą znają, nie ma wiele wspólnego z historią, z jaką się utożsamiają ludzie w innych częściach świata. Najpierw pytają, dlaczego tak jest, a potem uciekają we własną historię. Pojawia się poczucie niedocenienia, niezrozumienia. (…) Człowiek, który się wychował na „Dywizjonie 303”, jest przekonany, że Polacy wygrali bitwę o Anglię. Może tam byli jacyś Brytyjczycy, ale generalnie to my. Monte Cassino wydaje nam się bitwą polsko-niemiecką. Czesi są z kolei przekonani, że to oni obronili Tobruk. Otóż, do lat 90. żyliśmy w pewnym historycznym getcie. Jeśli ktoś inaczej rozkłada akcenty, uciekamy we wsobność. Tylko my mamy rację, oni kłamią.”

Rafał Wnuk (1967) historyk polski

Źródło: Czy wypada pytać o sens powstania warszawskiego? (zapis dyskusji w Ośrodku Brama Grodzka - Teatr NN) http://lublin.wyborcza.pl/lublin/1,48724,20732851,czy-wypada-pytac-o-sens-powstania-warszawskiego.html, lublin.wyborcza.pl, 24 września 2016.

O ludziach , O historii

„Wysłałaś mnie do łazienki, bym udowodnił, że jestem prawdziwym mężczyzną, godnym ciebie, który potrafi cię chronić i bronić. Zabiłem tego dużego Pana Pająka Krzyżaka, który rozpiął sieć na wannie. A potem deszcz padał przez 40 dni i nocy. Warta wylała. Woźną, Wrocławską i Wodną płynęły rzeki. Na środku rynku utworzyło się jezioro.”

Maciej Gierszewski (1975)

Źródło: Nigdybądź

„Największą polską zmorą są przepisy o zamówieniach publicznych. To się odbija na wszystkich dziedzinach życia – od autostrad po zakup samolotów dla wojska – tym bardziej że dzięki unijnej kasie państwo sporo inwestuje. W przetargach liczy się tylko cena. To za to oferenci dostają najwięcej punktów, nie za jakość. Miało to ukrócić korupcję, a tymczasem spowodowało paraliż. Bo przychodzi jakaś firma, daje cenę za kilometr autostrady o połowę niższą, a potem albo budowę partoli, albo staje w połowie prac i domaga się renegocjacji kontraktu. To opóźnia inwestycje o lata. I w efekcie są droższe, niż gdyby od razu wybrać ofertę.”

Jerzy Owsiak (1953) polski muzyk i działacz społeczny

Źródło: rozmowa Grzegorza Sroczyńskiego, Wkurzam, choć wkurzać nie chcę, „Gazeta Wyborcza”, 14–15 stycznia 2012

„Posłuchaj, co jest rzeczą niezbędną: przede wszystkim – uznać, że jest Bóg. A następnie okazać dobrą wolę i wyciągnąć z życia, które zostało nam dane jego najpiękniejszą część: miłość bliźnich. Oto prawdziwa wiara, tj. coś, o czym nie myśli się tylko w niedzielę, lecz czym przepojona być musi każda godzina i wszystkie czynności dnia codziennego. Abyś mógł w ten sposób praktykować religię polecam ci dwie rzeczy: Najpierw – czytaj Biblię i Ewangelię. Dodam, że to cudowne książki, obarczone objawieniem Boskim są równocześnie porywającą lekturą, interesującymi książkami moralności, poezji i historii. A potem czytaj inną książkę wspaniałą: przyrodę, którą stworzył Bóg.”

Robert Baden-Powell (1857–1941) brytyjski wojskowy, pisarz, twórca skautingu

Skauting i Bóg

O miłości , O Bogu , O książkach , O wierze

„Dziś na świecie jak i w Polsce celebrytami stają się jacyś fordanserzy, krawcowe, kucharki czy panie od ścierania kurzu. To potwornie zabawne! Charakterystyczne dla polskiej kultury masowej jest to, że w odróżnieniu od zagranicznych celebrytów u nas te osoby prawie zawsze się nienawidzi. Traktuje się ich jak takie zabawki, z których można się pośmiać, a potem rozjechać w internecie. Jest to o tyle uczciwy układ, że wszyscy ludzie, którzy się do tego pchają, mają pełną tego świadomość. Są tacy, którzy nieźle z tego żyją. Mnie jednak potwornie śmieszy to, jak wiele osób jest gotowych kompromitować się publicznie właściwie za darmo, jeszcze dostając za to cięgi. W takich Stanach robienie z siebie idioty w mediach jest z reguły dobre płatną pracą. Tutaj na ogół nie. Ale chętnych nie brakuje.”

Mikołaj Lizut (1973) polski dziennikarz

Źródło: Znany dziennikarz ostro o polskim show-biznesie: Ta wiocha udaje..., onet.pl 31 stycznia 2013 http://muzyka.onet.pl/publikacje/znany-dziennikarz-ostro-o-polskim-show-biznesie-ta,1,5408976,wiadomosc.html

O ludziach , O muzyce , O idiotach

„Byłam niechcianym dzieckiem. Zelma miała zamiar odejść od męża, kiedy okazało się, że jest w ciąży. Ta bardzo młoda wówczas kobieta nie pragnęła kolejnego dziecka. Nawet jako dziewczynka widziałam, że mnie nie kocha. Gdy byłam mała, zastanawiałam się, dlaczego nie okazuje mi miłości, ale zawsze byłam samotnicą, a potem się uniezależniłam i już o to nie dbałam.”

Tina Turner (1939) amerykańska piosenkarka

o matce.
Źródło: Tina Turner: Interview With US Magazine, „US”, marzec 2000

O kobietach , O dzieciach , O matce , O odejściu

„Wszyscy to wiedzieliśmy, wszyscy to przeżywaliśmy, a jednak trzeba było to sobie wyraźnie i jeszcze raz uprzytomnić: lato 1940 roku było straszne. Straszne dla wszystkich ludzi dobrej woli. Wtedy, w owym lipcu, nie śpiewały ptaki, nie pieściło ich słońce, nie dla nich był nawet spokojny chleb, w pocie czoła zdobyty. Cała wolna jeszcze ludzkość przecierała sobie przerażone oczy i budziła się jakby z koszmarnego snu do jawy, która miała być również koszmarem, tylko jeszcze posępniejszym. Światem wstrząsały niebywałe dotychczas dreszcze, serca miliarda ludzi tłukły się w najgorszym przeczuciu, w niepokoju, w rozpaczy, w zwątpieniu. Wszyscy ludzie, wszyscy – i ten u góry, i ten na dole, i wrażliwy, i ociężały, i cockney nad Tamizą, i kaboko w Brazylii, i górnik w Pensylwanii, i hodowca w Australii, i plantator na Jawie – wszyscy, jakby porażeni, tracili nadzieję. Oczekiwali ostatecznej klęski. Klęski już nie tylko wielkiej Brytanii, ostatniego wolnego bastionu Aliantów za Zachodzie Europy, lecz całego ucywilizowanego świata. I nie byli ani pod wpływem wrogiej propagandy, ani piątej kolumny; mieli inne źródła zwątpienia: fakty. Nagie fakty. Żelazną wymowę faktów.”

Arkady Fiedler książka Dywizjon 303

początek książki.
Dywizjon 303

O ludziach , O książkach , O świecie , O ptakach

„Po zakończeniu semestru zawsze urządzaliśmy wielki jubel. Było bardzo wesoło, hulanka i swawola. I tam zdarzyło się, że się pierwszy i ostatni raz upiłem się. Dostaliśmy świadectwa, trzeba było to oblać. Jak się kończyło, Crux zawsze była ciut niespokojna. Po kryjomu poszliśmy do chłopskiej gospody, śpiewaliśmy pieśni zbójeckie i pili. Szczegółów nie pamiętam, potem to sobie odtworzyłem. Następnego dnia obudziła mnie mleczarka, która mnie znalazła na drodze ze Steyr na Karsten. Byłem w opłakanym stanie. Przychodzę do mojej Crux. Na litość Boską, panie Adolfie, jak pan wygląda! Kąpię się, ona mi robi czarną kawę, potem pyta: a jak tam świadectwo? Zaglądam do torby – nie ma! Chryste Panie! I co ja teraz pokażę matce? Mówię sobie, powiem, że pokazywałem w pociągu, przeciąg zdmuchnął za okno i przepadło! A Crux naciska. Co jest? – Ktoś mi rąbnął! – Mówi się trudno, musi pan zaraz pójść do szkoły, może dadzą duplikat. Ma pan jeszcze w ogóle pieniądze? – Ani grosza… Dała mi pięć guldenów. Idę do szkoły, dyrektor każe mi poczekać. W międzyczasie, okazało się, do szkoły dotarły cztery kawałki tego świadectwa. Po pijanemu, w nieświadomości pomyliłem je z papierem toaletowym. To był koszmar. Co usłyszałem od rektora, nie nadaje się do powtórzenia. Okropność. Przysiągłem na wszystkie świętości na resztę życia rzucić alkohol. Dostałem ten duplikat. Jak ja się krępowałem! Przyszedłem do Crux, a ona: i co powiedział?”

Adolf Hitler (1889–1945) kanclerz Rzeszy, twórca i dyktator III Rzeszy niemieckiej

Co powiedział, tego kobiecie nie powiem. Ale jedno pani mogę powiedzieć: koniec z alkoholem! To była lekcja, która nie pozwoliła mi nigdy więcej wypić. Pojechałem do domu z lekkim sercem, może nie takim całkiem lekkim, bo widywałem w życiu lepsze świadectwa.
Cytaty przypisywane, Rozmowy przy stole
Źródło: s. 189

O kobietach , O pieniądzach , O alkoholu , O domu

„Potem świecznik nagle cienie zmylił,
żeśmy sądzili, że jesteśmy w Sewilli,
jaka Sewilla?! To Katowice w zamieć.”

Konstanty Ildefons Gałczyński (1905–1953) polski poeta

Kronika olsztyńska (1950)
Źródło: Wojciech Janota, Katowice w literaturze polskiej, Katowice, Biblioteka Śląska, Śląskie Towarzystwo Miłośników Książki i Grafiki, 2008, s. 30.

O książkach , O literaturze

„Nie wiem, czy tamtego dnia byłam szczęśliwa – napięcie i niepokój coraz bardziej dawały mi się we znaki – ale jestem pewna, że potem już nigdy nie zaznałam szczęścia.”

John Marsden (1950) Pisarz australijski

Seria Jutro, Jutro: Kiedy zaczęła się wojna

„Są ludzie, co złożyli przysięgę Republice jednej i niepodzielnej, potem przysięgę Dyrektoriatowi w pięciu osobach, potem Konsulatowi w trzech osobach, potem Cesarstwu w jednej osobie, potem pierwszej Restauracji, potem znowu Cesarstwu, wreszcie przysięgli Restauracji drugiej i coś jeszcze zachowali dla Ludwika Filipa. Ja tak bogaty nie jestem. Idę za orszakiem pogrzebowym starej monarchii jak pies nędzarza.”

François-René de Chateaubriand (1768–1848) francuski pisarz, polityk i dyplomata

O ludziach , O zachowaniu

„Jasna więc sprawa, że sama łatwość komunikacji w Sieci nie oznacza, że z komunikacji tej powstanie opinia. Nowe media są wszakże nowymi miejscami konwersacji, która dla powstania opinii jest niezbędna. Opinia też, jeśli ma mieć znaczenie polityczne, wymaga ucieleśnienia. Rozumieli to np. francuscy licealiści i studenci, którzy protestowali w 2005 r. przeciwko ustawie o pierwszym zatrudnieniu. Najpierw w Sieci, gdzie powstały tysiące blogów. Potem zaś, zmobilizowani trwającą na tych blogach konwersacją, po wypracowaniu opini wyszli na ulice Paryża w milionowej demonstracji. Rząd ustąpił.”

Edwin Bendyk (1965) polski publicysta

Źródło: Antymatrix, 14 października 2010 http://bendyk.blog.polityka.pl/?p=839

O ustawie , O komunikacji

„Upraszam pana Jeffersona, aby w razie, gdybym zmarł bez testamentu, wykupił z mych pieniędzy i wyzwolił tylu Murzynów, by pozostała suma wystarczyła na ich edukację i utrzymanie. To jest, aby każdy z nich poznał z góry obowiązki obywatela w wolnym państwie i wiedział, że musi bronić swej ojczyzny przed wrogami zarówno obcymi, jak i wewnętrznymi, którzy chcieliby zmienić Konstytucję na gorsze, żeby ich potem stopniowo zakuć w niewolę, aby miał dobre i ludzkie serce, wrażliwe na cierpienia drugich.”

Tadeusz Kościuszko (1746–1817) polski i amerykański generał

Źródło: Tadeusz Kościuszko, Thomas Jefferson, Korespondencja (1798–1817), tłum. Agnieszka Glinczanka, Warszawa 1976, s. 146.

O cierpieniu , O ojczyźnie , Serce

„Grałem na basie [w zespole rockowym]. A że byłem strasznie radykalny, w pewnym momencie stwierdziłem, że albo jestem muzykiem, albo aktorem i podjąłem kretyńską decyzję, żeby sprzedać gitarę, bardzo fajną. Potem pożyczałem instrumenty od kogoś. W tym roku żona kupiła mi gitarę basową i zrobiła mi tym niesamowity prezent. Teraz każdy wieczór po próbie spędzam na graniu.”

Radosław Krzyżowski (1972)

Źródło: Marta Paluch, Jestem dosyć humorzasty, ale mam poczucie humoru!, „Polska Gazeta Krakowska” nr 140, 17 czerwca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/119473.html

O decyzjach

„(…) Mahlera w żadnym wypadku nie możemy uznać za kompozytora, który pisał muzykę programową. Wstępne komponowanie symfonii według literackiego czy filozoficznego planu stanowiło wprawdzie element jego warsztatu, ale sam kompozytor na pewnym etapie pracy program ten ignorował, a potem wyrzucał, dochodząc do wniosku, że jeśli muzyka wymaga opisu nie jest na tyle cenna, na ile by pragnął. Ponadto z jego własnych słów wiemy, że np. pierwszą część III Symfonii zaczął pisać z jakimś konkretnym zamysłem lecz potem muzyka jakby się sama komponowała, nie miał nad jej przebiegiem pełnej kontroli.”

Jerzy Semkow (1928–2014)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 5 kwietnia 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jsemkow.htm

O muzyce

„Pozbycie się słów jest moim zadaniem jako operatora zdjęć: najpierw trzeba znaleźć drogę pośród słów, aby mogły wyrażać użyteczne wizje. A potem przychodzi etap pozbywania się słów, oczyszczania się z konwencji i struktur języka mówionego i pisanego w celu uzyskania wolności wyrazu dla idei w sposób wizualny. Słowami komunikujemy się. Pozbywając się słów, znajdujemy się. Opuszczając teren słów być może uzyskujemy możliwość wyrażenia czystych emocji i idei lub eksplorowania sfer światła i koloru dla innego wyrażenia tego, co chce się powiedzieć. Poruszając się w obszarze słów, możemy próbować komunikować się z ludźmi – przy tańcu, muzyce, jedzeniu lub w chwilach pomiędzy – z ludźmi, co do których spodziewamy się, że będziemy nas z nimi coś łączyć, coś, co słowa mogą tylko zapowiadać.”

Christopher Doyle (1952) australijski operator filmowy

Źródło: Wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=13704

O jedzeniu , O wolności , O tańcu

„Interesowałem się muzyką poważną, potem taneczną, a w czasie studiów zacząłem grać muzykę jazzową zupełnie sam. Jedyną szkołą było radio.”

Krzysztof Komeda (1931–1969) kompozytor polski

Źródło: Krzysztof Komeda o sobie http://www.polskieradio.pl/6/241/Artykul/280633,Krzysztof-Komeda-o-sobie

O czasie

„W związku z toczącymi się od lat pracami nad ustawą o równym statusie kobiet i mężczyzn, zwaną potem ustawą o równym traktowaniu, Radziszewska doprowadziła do tego, że żadnej z tych ustaw nie będzie. Będzie za to ustawa o zmianie niektórych ustaw, której istotą jest to, że – inaczej niż w poprzednich projektach – nie będzie żadnego urzędu zajmującego się polityką równościową. Natomiast wszystkie te kompetencje zostaną przekazane rzecznikowi praw obywatelskich.”

Elżbieta Radziszewska (1958) polska lekarka i polityk

Autorka: Wanda Nowicka
O Elżbiecie Radziszewskiej
Źródło: Niewydarzeni rzecznicy http://wyborcza.pl/1,75515,7217576,Niewydarzeni_rzecznicy.html#ixzz1aMONx4va, wyborcza.pl, 4 listopada 2009 [dostęp 10 października 2011].

O kobietach , O ustawie

„W Łapanowie na rynku wyciągnąłem z widowni mężczyznę. Zadałem mu pytanie: – A jak tam Twoja dziewczyna? Ludzie kładli się ze śmiechu. Nie wiedziałem, co się dzieje, ale byłem zadowolony, że mi tak dobrze idzie. Potem okazało się, że to był miejscowy proboszcz.”

Łukasz Rybarski (1964)

Źródło: Z Donaldem na Euro, „Tele Tydzień”, nr 25, 16 czerwca 2008

O ludziach , O śmiechu , Pytanie

„Zawsze ufaliśmy dzieciom. Nawet kiedy pojawiały się problemy w szkole, wierzyliśmy w to, co nam mówiły. Potem okazywało się, że słusznie.”

Małgorzata Ostrowska-Królikowska (1964) aktorka polska

Źródło: Izabela Górnicka-Zdziech, Rodzinne życie z pasją, „Magazyn Familia”, 20 sierpnia 2009 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/Rodzinne_zycie_z_pasja,1772,91.html

O życiu , O dzieciach

„Czasami jestem stremowana, ale potem znowu jestem dzikim dzieckiem, najgłośniejszym w pokoju. Każdy przecież przechodzi przez różne emocje.”

Avril Lavigne (1984) muzyk rockowy, wokalistka

O dzieciach , O pokoju

„Któregoś dnia, gdy robiłam zakupy zadzwonił do mnie na komórkę Jan Jakub Kolski i zapytał czy nie znalazłabym trochę czasu, żeby z nim porozmawiać. Zamiast odpowiedzieć mu na pytanie ja zaczęłam się śmiać. Moja reakcja wynikała z tego, że byłam święcie przekonana, że to Bartek Opania robi mi głupi kawał. Bartek był znany w szkole teatralnej z tego, że wydzwaniał do koleżanek i podawał się za składających im propozycje reżyserów. Bartek znakomicie imituje cudze głosy, dlatego większość osób, do których dzwonił dawała się nabrać, tak jak ja tego dnia w sklepie. Pomyślałam, że przecież Bartek pracował już z Kolskim na planie filmu Historia kina w Popielawach i świetnie zna jego głos, to na pewno on. Dlatego powiedziałam do słuchawki, tak, tak, oczywiście i rozłączyłam się. Kiedy wieczorem zadzwoniła do mnie moja agentka i powiedziała, że dzwonił Kolski oblał mnie zimny pot. Oczywiście do spotkania wkrótce doszło i wtedy opowiedziałam Jakubowi o tym, że wzięłam go za żartującego Opanię, bardzo go to rozbawiło.”

Dorota Landowska (1969) polska aktorka

Źródło: Wywiad, 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1310

O historii , O czasie , Pytanie

„Wtedy Matka Przełożona w obecności wszystkich zebranych, ogarniętych wielkim wzruszeniem, wydobyła sztandar biało-czerwony, pięknie haftowany, ukryty do tej chwili w poszewce poduszki. Poprzedniego dnia w jakimś momencie wezwała nas do swego pokoiku. Patrzyłyśmy z podziwem, z jakim oddaniem ta staruszka haftowała polski sztandar. Dotykałyśmy delikatnie biało-czerwonego materiału, chowanego od tylu lat właśnie na tę chwilę, kiedy będzie mogła go zawiesić na domu. Uśmiechała się do nas, nie przerywając roboty. Już jutro – mówiła – na naszym domu zawiśnie sztandar. I tak się stało. Stanęliśmy na baczność. Powoli sztandar zawisnął na domu. Początkowo nieśmiało, tu i ówdzie, a potem w coraz to nowych domach ukazywały się biało-czerwone znaki wolności. Sztandary spływały z okien, balkonów i bram… Był to bardzo nierozważny krok, bo dom tak ozdobiony nieustannie był ostrzeliwany, jeśli nie przez czołgi, to przez ukrytych „gołębiarzy”, którzy sprytnie z różnych kryjówek strzelali na ulice, podwórka i w okna.”

Maria Okońska (1920–2013)

Źródło: Maria Okońska, Wspomnienie z powstania warszawskiego, op. cit., s. 27.

O domu , O matce , O wolności , O wspomnieniach

„To wszystko zaczęło się od wizyty prezydenta Władimira Putina na Westerplatte 1 września 2009 r. W Polsce wówczas chyba nie dostrzeżono tego gestu, ale on miał znaczenie. Miliony Rosjan uświadomiły bowiem sobie, że II wojna światowa zaczęła się nie 22 czerwca 1941 r., ale niespełna dwa lata wcześniej. Uświadomiły sobie, że na początku ZSRR nie stał po właściwej stronie.
Istotą narracji historycznej Rosji jest przekonanie, że Rosja zawsze miała słuszność. I ten przekaz został istotnie zachwiany. Potem była wizyta premiera Putina w Katyniu. To pierwszy rosyjski premier, pierwszy wysoki przedstawiciel państwa rosyjskiego na grobach katyńskich.”

Norman Davies (1939) brytyjski historyk

Źródło: wywiad Pawła Wrońskiego, Rozmowa świętej Polski ze świętą Rosją, „Gazeta Wyborcza”, 22 grudnia 2010.

O wojnie

„Pan Bóg najpierw stworzył mężczyznę, a potem kobietę. Ze mną jest podobnie. Kiedy piszę, zaczynam od brudnopisu.”

Karen Blixen książka Den afrikanske farm

Pożegnanie z Afryką

O kobietach , O Bogu

„No bo niby co? – głos Grolscha wyrwał mnie ze słodkich rozmyślań. – Przecież mnie nie zabijecie okrutnie, prawda? – Skrzywił się z wyraźną boleścią. – Dzieciaczka takiego… Pewnie i synkiem waszym mógłbym być. – Czujnie spojrzał na mnie spode łba.
Uchowaj Boże, pomyślałem, bo to by oznaczało, że wcześniej musiałbym wychędożyć twoją matkę, co by z kolei znaczyło, że upiłem się w stopniu przechodzącym ludzkie pojęcie. Ale trzeba przyznać, że chłopak rozbawił mnie nieudolną próbą zyskania mej litości i mych względów.
Uśmiechnąłem się do niego serdecznie i pogroziłem żartobliwie palcem.
– Ty figlarzu, ty.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Podszedłem i wyciągnąłem dłonie, jakbym chciał rozplątać więzy krępujące jego nadgarstki.
A potem skręciłem mu kark.
Ja, inkwizytor. Dotyk zła
Źródło: s. 161–162, wyd. I

O Bogu , O prawdzie , O matce , Chłopak

„Nie komuniści się bali, ale konkurencja. Że żadnej ich książki ludzie już nie kupią, gdy moja wyjdzie. Cztery lata leżała zaaresztowana w Komitecie Centralnym, to był skutek. Komunistów gówno obchodziły narządy płciowe. Ich obchodziło to, że pan Kozakiewicz powiedział, że książka nie może wyjść, a drugi seksuolog, pan Imieliński, to potwierdził. Gdy książka wreszcie trafiła do cenzury, czepiali się, że zdjęcia pozycji są za duże, a były wielkości pocztówki. Zmniejszaliśmy, aż się zrobiły maleńkie jak znaczek pocztowy. Co im zrobiłam mniejszy, to miał być jeszcze mniejszy. I tak na okrągło. W końcu jak już był taki mały, że nie było wiadomo, kto baba, a kto chłop, to mówię do naszego grafika: „Panie, zrób pan chłopa czarnego, babę białą, albo odwrotnie, żeby było widać, czyje nogi, czyje ręce, bo przecież to wszystko razem jest do niczego”. Zrobił i rzeczywiście bardzo czytelne są te rysunki. Więc potem pytali: „Ale dlaczego biała kobieta z Murzynem?””

Michalina Wisłocka (1921–2005) polska lekarka-seksuolog

To był największy zarzut. Mózg staje.
o Sztuce kochania.
Źródło: Rozmowa z dr Michaliną Wisłocką http://seksualnosc-kobiet.pl/artykuly/rozmowa_z_dr_michalina_wislocka/5, seksualnosc-kobiet.pl

O kobietach , O ludziach , O książkach

„Kiedy młodzi artyści proszą mnie o radę w rysowaniu ludzkiej stopy, mówię im: 'Pierwszą rzeczą, której musisz się nauczyć jest jak zdjąć swojego buta, potem jak zdjąć skarpetkę. Potem oprzyj ostrożnie stopę na kolanie, weź kartkę papieru i rysuj swoją stopę.”

Chuck Jones (1912–2002)

When a young artist asked me for advice on drawing the human foot, I told him, 'The first thing you must learn is how to take your shoe off, and then how to take your sock off, then prop your leg up carefully on your other knee, take a piece of paper, and draw your foot. (ang.)

O butach , O zdjęciach

„Dziewczyna zaś nie zdawała sobie sprawy, że pierwszy stosunek może obudzić w niej głód seksualny. O tym dziewczętom na ogół się nie mówi, prawdą jednak jest, że nowo powstała potrzeba seksualna jest trudna do opanowania, szczególnie dla kogoś, kto nie umie sobą kierować. Stąd może się zrodzić późniejsza tendencja przechodzenia z rąk do rąk, szukania coraz nowych doznań. Dlatego chłopiec, który jest tym pierwszym bierze na siebie wielką odpowiedzialność. Dziewczyna zaś, która dla zabawy, lekkomyślnie podnieca chłopca, potem zaś umyka bojąc się samego aktu – również bywa odpowiedzialna za zdarzające się wcale nie tak rzadko wypaczenia w życiu seksualnym młodego mężczyzny.”

Wanda Krzemińska (1914–1985)

O kobiecie dwanaście rozdziałów

O głodzie

„Fotografuj zoomem: histeryczny saksofon
zaraz potem czuły niczym dziecko pośród
piskląt; talerze perkusji sypiące refleksami
i bas konający jak zwierzę. A on siedział
i czuwał – z czupryną ognia na głowie
w białej koszuli poplamionej mrokiem.”

Mariusz Baryła (1964)

Źródło: Krzysztof Komeda

O dzieciach , O zwierzętach