Cytaty na temat pot (1827 cytatów, strona 16)

„najpierw pstrąg
a za pstrągiem karp
potem ja
po mnie morski koń
morski pies
a na końcu kot
nie ma cię -
moja śmierć na pięć”

Grzegorz Ciechowski (1957–2001) polski muzyk rockowy

Z utworów
Źródło: Śmierć na pięć, (listopad 2001)

O śmierci , O kotach , Koń

„Byłem z grupą znajomych, ale ona cały czas przyciągała moją uwagę. Spodobała mi się, intrygowała. Zbyszek [Preisner] z jakiegoś powodu postanowił nas ze sobą wyswatać. Przybiegał to do mnie, to do Haliny, podpytywał, czy jesteśmy wolni, kazał wymienić się numerami telefonów. Sugerował, jak by to było pięknie, gdybyśmy byli razem: połączenie muzyki i aktorstwa. Zrobił się z tych żartów happening, do tego stopnia, że obecny na wieczorze jezuita za namową Zbyszka dał nam ślub. Ze sreberek zrobiliśmy obrączki. Potem przenieśliśmy się do Maski, klubu aktora przy Starym Teatrze, świetnie bawiąc się tą konwencją. „Skoro już mam twój telefon, zadzwonię”, powiedziałem Halinie. „Jasne, chętnie, jak tylko będziesz w Krakowie.””

Łukasz Nowicki (1973) polski aktor

o poznaniu przyszłej żony, Haliny Mlynkovej.
Źródło: Halina Mlynkova i Łukasz Nowicki, kobieta.pl, 9 lutego 2011 http://www.kobieta.pl/gwiazdy/emocje/zobacz/artykul/halina-mlynkova-i-lukasz-nowicki/

O kobietach , O ślubie , O czasie

„Mówią często o mnie, że jestem optymistą, ale ja jestem pesymistą straszliwym. Myślę sobie tak: wolę się ucieszyć niż zmartwić. Wolę spodziewać się, że będzie źle, a potem się ucieszę, niż oczekiwać radości i się rozczarować. Najlepiej byłoby być jakby pośrodku, między optymizmem a pesymizmem, ale to jest szalenie trudne.”

Wiesław Gołas (1930) polski aktor

Źródło: „Trybuna”, 30 września 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mojapa.htm

O myślach , O optymiźmie , O myśleniu

„Podziwiałem go za to, że nigdy nie tracił rozumu. Przyznał się potem, że go nigdy nie miał.”

Marek Konecki (1949)

Księga kpin (satyry, ironie i nonsensy)

„Demokracja to wolność słowa. (…) Demokracja to kontrolowanie rządu. Ja zaakceptuję kontrolę narodu nad sobą. (…) Nie żywię żadnej urazy do tych, którzy mnie przetrzymywali w areszcie domowym. Służby bezpieczeństwa traktowały mnie dobrze. (…) Wierzę w prawa człowieka i w zasady prawa. (…) Potrzebuję energii ludzi. (…) Chcę usłyszeć głos narodu, a potem zdecydujemy, co chcemy robić.”

Aung San Suu Kyi (1945) polityk birmańska

komentarz po uwolnieniu z aresztu.
Źródło: gazeta.pl, 14 listopada 2010 http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,81048,8657008,Birma__Suu_Kyi__demokracja_to_wolnosc_slowa.html

O ludziach , O demokracji , O wolności

„Ciągle przepychanki: raz jesteśmy w koalicji, raz wychodzimy, potem się godzimy. Od paru miesięcy jestem bardzo niezadowolony z nieustannych ataków na koalicjanta. Nie podoba mi się, że liderzy partii wystawiają na rządowe stanowiska ludzi bez przygotowania albo takich z partyjną przeszłością, których nie chce PiS.”

Jan Bestry (1954) polski polityk

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 21 września 2006

O ludziach , O przeszłości

„Neurowie mają scytyjskie zwyczaje.(…) Ci Neurowie wydają się być czarodziejami. Opowiadają bowiem Scytowie i zamieszkali w Scytii Hellenowie, że stale raz do roku każdy z Neurów na kilka dni staje się wilkiem, a potem znowu przybiera dawną postać. Ja wprawdzie w te ich baśnie nie wierzę, niemniej tak oni utrzymują i na to przysięgają.”

Herodot książka Dzieje

o plemieniu Neurów – przez część współczesnych historyków utożsamianym z Prasłowianami.
Dzieje
Źródło: IV, Melpomene.

O zamieszkaniu

„Umieranie – (…) – to taki prosty akt. Ale wszystkie chwile, które prowadzą do niego, wszystkie minuty, jakie następują potem, są przerażająco skomplikowane.”

John Katzenbach (1950)

Ofiara

„Proust oczywiście ma rację, że każda rozmowa jest trochę pustoszeniem siebie. Ale skąd bierze się to uczucie? Może trochę z niewydolności mowy. Kiedy myślimy, wiemy, o co nam chodzi, kiedy mówimy, kiedy już powiemy, zostajemy trochę rozczarowani. Jak to, więc tylko o to chodziło? Więc tylko tyle, te nasze skarby osiągnięte, kiedy ukażą się jako parę zdań, właściwie je wyczerpujących, wcale nie przedstawiają się tak bogato. Ale to wina mowy, a może i – po części – przyczyna tkwi także w tym, że rzeczywiście, co przeczute, wydawało nam się większe i piękniejsze niż sformułowane. A co do mowy, przecież dopiero po największych wysiłkach i trudach zaledwie parę książek na świecie oddaje jako tako to, o co chodziło autorowi, a w jego mniemaniu zapewne także niedostatecznie, cóż tu wymagać od zdań kleconych na poczekaniu, byle jakich i przypadkowych, żeby nas dostateczne wyrażały. Potem kiedy się wypowiemy, kiedy się podzielimy, jesteśmy trochę jak czajnik z wrzątkiem, z którego zdjęto pokrywkę, ciśnienie spada. Dotychczas mile się nosiło poczucie własnego sekretu, wyłącznie osobistego. Dzielimy się nim trochę przez to, że pragniemy zaskoczyć, zadziwić słuchacza sobą samym. I zostajemy rozczarowani, bo po wypowiedzeniu się zaznacza się w nas odpływ. Przez to może nawet rozmowa pustosząca, obniżająca wewnętrzne ciśnienie jest pobudką. Bo chcąc się znowu napełnić, przystępujemy od początku do pracy wewnętrznej”

Sławomir Mrożek (1930–2013) polski dramatopisarz, prozaik i rysownik

Dzienniki, Dziennik. Tom 1. 1962–1969

O książkach , O emocjach , O myślach , O wysiłku

„Byłem przy nim prawie czterdzieści lat. Najpierw przez dwanaście lat w Krakowie, a potem przez kolejnych dwadzieścia siedem w Rzymie. Zawsze przy nim. Zawsze u jego boku. A teraz, w chwili śmierci, poszedł sam. (…) Po tamtej stronie, kto mu towarzyszy?”

Stanisław Dziwisz (1939) polski duchowny katolicki, sekretarz Jana Pawła II, arcybiskup krakowski

O śmierci

„Ten błyskotliwy wychowanek kolegium jezuickiego, duży orator o wielkiej charyzmie, choć adwokat słaby, bo po tym jak jego kancelaria praktycznie splajtowała, musiał się czymś zająć – zajął się więc działalnością polityczną. Początkowo, wydawałoby się, nie miał ochoty zmieniać systemu kubańskiego na komunistyczny – to Raúl Castro od 15 roku życia był członkiem Partii Komunistycznej, nie Fidel. Potem role się odwróciły i w lutym 1959 roku Fidel zostaje premierem Kuby.”

Tomasz Turowski (1948)

o Fidelu Castro.
Źródło: Tomasz Turowski, były Ambasador RP na Kubie, 2006 http://www.solidarnizkuba.pl/turowski.

„W dzień premiery trzeba się uspokoić wewnętrznie, by potem dobrze zagrać. Ale nic kosztem rodziny.”

Beata Wnęk-Malec (1966)

Źródło: Iwona Kłopcka-Marcjasz, Taka miłość się zdarza, „Nowa Trybuna Opolska” nr 211, 11 września 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/123414.html

O miłości

„Jedynacy mają skłonność do życia w samotności, nie chcą potem z nikim współdziałać. Zamykają się sami w sobie i chyba mają trudności w utrzymaniu stosunków z innymi ludźmi.”

Yasunari Kawabata (1899–1972) japoński prozaik i poeta, noblista

Tysiąc żurawi

O samotności

„Walczyłem m. in. z brygadą Dirlewangera, złożoną z morderców. Ci ludzie byli wypuszczani z więzień pod warunkiem, że będą się bili na śmierć i życie. To była dla nich jedyna droga do wolności. Drugą grupą, która im pomagała, była jedna z najlepiej wyćwiczonych dywizji pancerno-spadochronowych, nosząca imię Hermann Goering. Ona miała załogi wyćwiczone w walkach w Afryce, na południu Włoch. Załogi świetnie wyszkolone, miały pełno sprzętu i broni. Walczyłem z nimi, ale potem zostałem ranny przez strzelca wyborowego.”

Janusz Brochwicz-Lewiński (1920–2017) polski wojskowy, powstaniec warszawski

o walkach w czasie powstania warszawskiego 1944.
Źródło: Gen. Gryf o powstaniu, emigracji, III RP, Smoleńsku i walce z Rosją. „Gdyby mogli, sprzątnęliby mnie na ulicy” http://wpolityce.pl/historia/261112-tylko-u-nas-gen-gryf-o-powstaniu-emigracji-iii-rp-smolensku-i-walce-w-rosja-gdyby-mogli-sprzatneliby-mnie-na-ulicy, wpolityce.pl, 1 sierpnia 2015.

O życiu , O śmierci , O ludziach , O historii

„a potem cisza,
co przekręca ojca na lewą stronę.
potem staje się to,
co stać się miało
i potem robi się
od nowa
niedobrze.”

Konrad Wojtyła (1979)

może boże
Źródło: Powiedzmy, że

O ciszy

„Dziewczyna (…) zdążyła już zjeść większość przyniesionych przez niego owoców (…)
– Byłam głodna – wyjaśniła.
– Ja też byłem głodny – odparł.
Spojrzała na małe płonące w sali ogniska, potem znów na Richarda.
– Lubisz koty? – spytała.
– Tak – odrzekł Richard. – Dosyć lubię.
Na twarzy Anestezji odbiła się ulga.
– Udko? – spytała.”

Neil Gaiman książka Nigdziebądź

Czy pierś?
Richard Mayhew i Anestezja.
Nigdziebądź

„Jestem jak kartka do origami. Złożę się na pół, potem znów na pół i znów, aż w końcu zmienię się w kogoś zupełnie innego.”

Jodi Picoult (1966)

Krucha jak lód

„Aż trudno uwierzyć, że w XXI wieku nadal w większości scenariuszy kobiety to jakieś kompulsywne, nieprzewidywalne mimozy, niepotrafiące się wysłowić. Problem polega chyba na tym, że od zarania kina scenariusze piszą frustraci w kryzysie wieku średniego. Aktorka z ambicjami musi naprawdę odsiewać mnóstwo śmieciowych propozycji i walczyć potem na planie z reżyserami. Albo wypracować jakąś strategię.”

Emily Blunt (1983) angielska aktorka

Źródło: Joanna Derkaczew, Emily Blunt: Piszcie nas jak facetów http://wyborcza.pl/1,75475,11559024,Emily_Blunt__Piszcie_nas_jak_facetow.html, Gazeta Wyborcza.pl, 18 kwietnia 2012

O kobietach , O problemach , O wieku

„Minęły niestety czasy, kiedy wierni i księża wierzyli w mordy rytualne, a Prymas Tysiąclecia wahał się w tej sprawie. Dziś rozlewa się inna wiara, mianowicie że chrześcijańskie rodziny naturalne i zastępcze zabijają swoje małe Madzie. W rzeczywistości wskaźnik zabitych dzieci jest wciąż taki sam jak w czasach kiedy była maca, potem socjalizm, a później Wałęsa. Zwiększył się tylko telewizyjny popyt na zabite dzieci.”

Jerzy Urban (1933) polski dziennikarz

Źródło: Rodzina klatką dla ludzi, blog Jerzego Urbana, 3 października 2012 http://jerzyurban.blog.pl/2012/10/03/rodzina-klatka-dla-ludzi/#comments

O dzieciach , O ludziach , O rodzinie , O wierze

„Z bożej łaski Anna, rodzona księżna Wirtembergii i Tecku, hrabina Mimpelgardu, także księżna Śląska, Legnicy, Brzegu i Złotoryi, urodziła się w Stuttgarcie w landzie Wirtembergia w dniu 2 czerwca roku 1561. Poślubiła na Śląsku jej pierwszego męża, Jego Książęcą Mość, szlachetnie urodzonego Księcia i Pana Jana Jerzego, Księcia Śląska, Legnicy i Brzegu. Wesele odbyło się 10 września 1582. Spłodziła z nim syna i córkę, jednak niczego nie wychowała, pozostając w małżeństwie 10 lat bez 11 tygodni. Potem we wdowieństwie prowadziła dwór w Wołowie przez 2 lata i 13 tygodni. W drugie małżeństwo wstąpiła z Jego Książęcą Mością, szlachetnie urodzonym Księciem i Panem, Księciem Fryderykiem, zwanym IV, Księciem na Śląsku, Legnicy, Brzegu i Złotoryi. Jej książęce wesele odbyło się 24 listopada w roku 1594 w Legnicy; w małżeństwie tym żyła 1 rok i 23 tygodnie i nie spłodziła żadnych dzieci. We wdowieństwie pozostawała aż do końca, swój posagowy majątek utrzymując w Chojnowie. Kazała zrobić ową kryptę w roku 1597 i rozstała się z życiem po chrześcijańsku 6 lipca wieczorem między 7 a 8 godziną w roku 1617. Jej całkowity wiek sięgnął 55 lat. Boże nagródź w swej łasce cichym pokojem i wesołym zmartwychwstaniem na Sądzie Ostatecznym. Amen.”

Anna Wirtemberska (1561–1616)

epitafium z trumny księżnej Anny Wirtemberskiej.
O Annie Wirtemberskiej
Źródło: Stanisław Horodecki, Chojnowska fara. Kościół pw. świętych Apostołów Piotra i Pawła (dawniej Najświętszej Maryi Panny), Chojnów 2010.

O Bogu , O małżeństwie , O dzieciach , O pokoju

„Rektorem szkoły teatralnej może być albo wielka indywidualność artystyczna, która nadaje uczelni ton, albo osoba, która będzie po prostu sprawnie pełnić urząd. Ja jestem za szkołą, która kształtuje ludzi na miarę wielkich artystycznych wyzwań, które potem może weryfikować życie – tak prowadził szkołę np. Tadeusz Łomnicki.”

Joanna Szczepkowska (1953) aktorka polska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Gazeta Wyborcza Stołeczna” nr 95, 22 kwietnia 2008 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/54471.html

O życiu , O ludziach

„Patrzyłem na zburzone miasta i – proszę mi wierzyć – w jakiś sposób czułem się odpowiedzialny za tę wojnę, której sensu i celu nie byłem w stanie pojąć: żołnierzowi każe się walczyć i ginąć, reszta nie należy do niego. Wszystko, co może osiągnąć żołnierz na wojnie, w najlepszym przypadku, to udział w jakimś mglistym zwycięstwie, które – zaręczam panu – po tym wszystkim co musi przeżyć i przecierpieć – nie ma dla niego żadnego sensu. Można odnieść jakieś zwycięstwo w życiu, lecz nigdy na wojnie, na wojnie przegrywa się wszystko, czym żyło się dotychczas; można najwyżej ocalić ciało, gdyż na wojnie – przegrywają wszyscy. Sama wojna jest poza życiem, tam najświętsze słowa brzmią pusto. (…) … widok tych martwych drzew targnął mną silniej niż widok zabitych ludzi… Tam, między tymi drzewami, po raz pierwszy pocałowała mnie kobieta. Czy wie pan, co czuje człowiek, kiedy zrozumie, że już nigdy nie ujrzy drzewa, pod którym został pierwszy raz pocałowany? (…) Do mojego domu, do mojego życia wtargnęli ludzie, którzy pozostawili gdzieś swoje sady, swoje domy, swoje miłości i – zburzyli mój dom. Ja wtargnąłem do domów innych ludzi i burzyłem je… (…) Jakże to jest – myślałem – że miliony ludzi, którzy kochają swoje domy, swoje dzieci i żony, którzy pragną pracować, a nienawidzą wojny – na rozkaz setki generałów porzucają wszystko i mordują się, niszczą i grabią swoje domy? Na wojnie o wszystkim decyduje pierwszy strzał: potem zostaje tylko strach i chęć ocalenia siebie. Nie byłem dłużej w swoim domu niż kwadrans – trzeba było iść dalej, znowu zabijać i burzyć – lecz przysiągłem sobie wówczas, że ostatni strzał tej wojny będzie ostatnim dniem mego życia wśród tych wszystkich prawd i haseł… Nie ma takich prawd, panie doktorze, za które musieliby ginąć ludzie wolni, to nie są ludzkie prawdy. (…) Człowiek musi czymś żyć, a dzisiejszy świat zabiera mu wszystko…”

Marek Hłasko (1934–1969) polski pisarz

Umarli są wśród nas

O kobietach , O wojnie , O dzieciach , O ludziach

„To jest więc świadomy sygnał. Rosjanie to są jednak ludzie cywilizowani, którzy metody właściwego postępowania jednak znają, wiedzą też, jak się prowadzi śledztwa, mają odpowiednie technologie. Więc to wypucowanie wraku to jest powiedzenie: myśmy już orzekli, sprawy nie ma. Nie miejcie złudzeń, żadnych złudzeń. Możemy wam to potem nawet posklejać, to dla nas nie ma żadnego znaczenia. Śledztwo się skończyło. Nikt już nie będzie nic przy tym grzebał. Koniec.”

Zbigniew Romaszewski (1940–2014) polski polityk, działacz praw człowieka

o zachowaniu Rosjan w sprawie tragedii smoleńskiej.
Źródło: Zbigniew Romaszewski dla wPolityce.pl o wypucowanym wraku: to jest powiedzenie, że śledztwa nie ma, i już nie będzie, wpolityce.pl, 14 kwietnia 2012 http://wpolityce.pl/wydarzenia/26645-zbigniew-romaszewski-dla-wpolitycepl-o-wypucowanym-wraku-to-jest-powiedzenie-ze-sledztwa-nie-ma-i-juz-nie-bedzie

O ludziach , O zachowaniu

„Justine to ja. Opowiedziałem o stanie umysłu, jaki dobrze znam. (…) Justine mówi, że życie jest kiepską ideą. Bóg przeżył radość stworzenia, ale nie przemyślał, co ma być potem. (…) Ten film był mi bardzo potrzebny: nie piję, czuję się lepiej.”

Lars von Trier (1956) duński reżyser filmowy

o filmie Melancholia.
Źródło: Film jako terapia, rp.pl, 19 maja 2011 http://www.rp.pl/artykul/9131,660536_Krzyk_obolalego_artysty.html

O życiu , O Bogu , O piciu , Radość

„W każdym małżeństwie występuje ten problem: pewnych rzeczy nie można powiedzieć, a potem wbrew jednej i drugiej stronie tajemnice urastają do nieba.”

Adolf Rudnicki (1912–1990) polski pisarz

Niebieskie kartki
Źródło: s. 119

O małżeństwie , O tajemnicy , O problemach

„Pułkownik stał z założonymi rękoma, a czwórka kongresmenów przy eleganckim szklanym stole pracowicie wgryzała się w gąszcz rubryczek. Przez dłuższą chwilę słychać było tylko skrzypienie stalówek. Ten dźwięk, charakterystyczny dla piór, których cena bywa porównywalna z ceną średniej wielkości sondy kosmicznej, ten upał… Kongresmena Josepha Adlera z Teksasu przeszył nagły dreszcz. Na kręgosłupie załaskotał strumyczek potu, pióro paliło mdlejące palce. Znowu wróciło przeklęte wspomnienie ze szkoły w Austin: klasówki, testy, wieczny upał, wieczne kłopoty z nauką, bicie linijką po rękach przez dyrektora i w końcu te przeklęte koty. Adler skurczył się w sobie, ścisnął w dłoniach skronie i starał się przypomnieć, co w takich przypadkach radził mu psychoanalityk, ale w jego senatorskiej głowie chlupotała tylko pustka. Ocknął się, gdy ujrzał, jak rubryka w jego formularzu sama pokrywa się pismem. Wytrzeszczył oczy tylko po to, by przeczytać: „Jaki silny i gibki, jaka śliczna pupa, jakie cudne, dzikie oczy”. Nie, nie przerażało go, że wypisuje takie obrzydliwości jak pierwszy lepszy gej. Przerażało go raczej to, że obrzydliwości wypisywał dłonią ozdobioną długimi ciemnozielonymi paznokciami. Poczuł nagły ból w okolicy serca.
– Joseph, nie śpij, skończ wreszcie wypełnianie tej cholernej ankiety – zahuczał mu nad prawym uchem znajomy bas Nata Corvusa.
Senator Adler drgnął i natychmiast zastygł ze wstydu. Prawy łokieć senator z ramienia Partii Demokratycznej, Rebeki Vogel z Arkansas, wpijał mu się w mostek, a jej zdobna zielonymi paznokciami dłoń wypisywała właśnie w rubryce „Odznaczenia wojenne” słowa: „cudny purpurowy języczek.””

Włodzimierz Kalicki (1955)

Najwyraźniej sąsiadka nie uznawała pisania linijka po linijce. Zjechała piórem ze swojego formularza, chwilę poskrobała po szklanym blacie i dalej pisała już po ankiecie kongresmena Adlera.
Kot typu Stealth

O bólu , O nauce , O wspomnieniach , Serce

„Żałuję, że nie dysponujemy technologią, która pozwoliłaby nam walczyć z Bogiem jak równy z równym. (…) Zagnać Go do jego matecznika, dać odpłatę za wszelkie niesprawiedliwości przygniatające ludzkość. A potem pozwolić Mu poprawić Jego aroganckie zachowanie albo wtrącić Go do piekła.”

Dan Simmons (1948) amerykański pisarz fantastyki naukowej

Cykl Hyperion Cantos, Dylogia Hyperion, Zagłada Hyperiona (1990)
Źródło: rozdział 29

O Bogu , O zachowaniu , O piekle

„Nie, spokojnie. Chce pan wracać do historii, to powiedziałbym, że sytuacja jest taka trochę jak z Sienkiewicza, kiedy między dwoma obozami zalegli przeciwnicy. Na początku się lżą, a potem zobaczymy. Albo dochodzi do bitwy, albo dochodzi do tego, że idą razem na grzańca.”

Krzysztof Janik (1950) polski polityk i politolog

Źródło: rmf fm http://www.rmf24.pl/tylko-w-rmf24/wywiady/kontrwywiad/news-janik-teatralna-klotnia-na-lewicy-lza-sie-przed-bitwa-a-pote,nId,936571, 25 lutego 2013

O historii

„Zdarza się, że adepci pióra zdobywają mój adres e-mailowy i potem uparcie przysyłają mi swoje projekty literackie, ale ich namolność ogranicza pocztowa funkcja „uznaj za spam.””

Wojciech Kuczok (1972) pisarz polski

Źródło: wywiad dla „Magazynu Książki”, gazeta.pl, 22 listopada 2011 http://wyborcza.pl/1,75475,10689494,Kuczok__Grafomania_jest_jak_onanizm.html

O książkach

„Jesteście jedyni dla mnie i żaden sukces nie przewróci mi w głowie. Nie zmienię się dla nikogo. Obojętnie co się ze mną stanie, to moim domem zawsze będzie Warszawa. A ja pomogę Wam zdobyć świat przy moim boku (…). Pragnę polską piosenkę wprowadzić w świat i to jest moim celem… (…) Potem przyjadę do domu, do Was. Zrobimy ogromne party. Razem z Wami chcę przygotować mój wielki koncert w Sali Kongresowej. Potem znowu wyjadę do Las Vegas na otwarcie swojego programu.”

Violetta Villas (1938–2011) polska piosenkarka

Źródło: fragment listu artystki z USA do Orkiestry Polskiego Radia.

O świecie , O domu , O sukcesie

„Powiedziałam, że nie [będę uprawiać z nim seksu]
- O tak, dziwko, będziesz - powiedział. - Zrobisz wszystko, co ci każę. A jeśli nie, to cię zabiję i potem będę się z tobą kochał, tak jak z innymi dziwkami. Mnie tam wszystko jedno, bo i tak będziesz jeszcze ciepła.
Przywiązał mi ręce do kierownicy i odbył ze mną stosunek analny. Potem wyjął z bagażnika butelkę denaturatu. Powiedział, że to niespodzianka dla mnie. Wlał mi to wszystko do odbytu. To okropnie bolało, bo nieźle mnie porozrywał. Ubrał się, włączył radio, usiadł na masce i siedział tak chyba z godzinę. Byłam strasznie wkurzona. Darłam się na niego i szarpałam się, żeby uwolnić ręce. W końcu rozwiązał mnie, okręcił mi szyję drutem i próbował mnie znowu zgwałcić. Szamotaliśmy się. Sięgnęłam po pistolet. Strzeliłam. Później ściemniałam, bo wiedziałam, że policja i tak mi nie uwierzy, że to było w obronie własnej.”

Aileen Wuornos (1956–2002) amerykańska seryjna morderczyni

o okolicznościach zabójstwa Richarda Mallory'ego

O seksie , O historii , Kochać się

„W ręku masz pędzel i farby. Najpierw malujesz raj, a potem do niego wchodzisz.”

Nikos Kazandzakis (1883–1957)

„Moja codzienność wygląda tak, że wstaję rano, wypijam dwie kawy i wypalam 10 papierosów i idę do pracy. Gdzieś w południe zjadam śniadanie. Potem znowu jest 10 papierosów. Za dużo palę, to moja ogromna wada.”

Jerzy Bończak (1949) polski aktor

Źródło: We mnie też jest trochę diabła, „Gazeta Olsztyńska” nr 210, 8–9 września 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/145803.html

„Polska polityka to wspinaczka bardzo wysokogórska, a potem skok z tej góry na bungee.”

Kazimierz Marcinkiewicz (1959) polityk polski, premier RP

„Pan Zbyszek Cybulski, który jest dla mnie drugim po Bogu wśród polskich aktorów, przed nim nie ma nikogo, po nim już zaczynają się pojawiać, przewartościował tą branżę. On udowodnił swoim graniem, naturalizmem, że można inaczej. Niesamowicie korzystał z partnerów. Był takim naszym Marlonem Brando. I jeśli nawet ta konwencja sprzed tych ponad czterdziestu lat wydaje się dziś starociem, to bez niego nie byłoby tego, co zdarzyło się potem. Ludzie z niego czerpali. Wielu otworzył oczy. To nie była gra, to było bycie.”

Eryk Lubos (1974)

Źródło: wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=61544

O Bogu , O ludziach , O grach

„(…) niedawno wydałem książkę i tam opisałem pewne spotkanie po latach z dziewczyną z mojej młodości. Ostatni raz widziałem się z nią w 1939 roku. A to było tak. Mieszkaliśmy w domach obok siebie. Pamiętam, że pożyczyłem jej książkę Chata wuja Toma, której już potem nie odzyskałem. Pewnego dnia, trzy lata temu zadzwonił do mnie telefon. I damski głos mówi do mnie – „Przepraszam, czy ja się dodzwoniłam do pana Pyrkosza?” Ja na to: – „Tak słucham panią?” I wtedy mnie olśniło: – „Kurcze pieczone, to ty mi nie oddałaś książki Chata wuja Toma!”. Rozpoznałem ją po głosie – przedziwna i śmieszna sprawa. Nadal utrzymujemy kontakt, choć ona mieszka w Australii. Co prawda książki do tej pory mi nie oddała, ale jeszcze się o to postaram!”

Witold Pyrkosz (1926–2017) polski aktor teatralny i filmowy

Źródło: Szachista z dolnej półki, 16 listopada 2010 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/6534/Szachista-z-dolnej-polki-rozmowa-z-Witoldem-Pyrkoszem.html

O prawdzie , O książkach , O domu , O piekle

„Wiedziałyśmy, że folksdojcze podają się nieraz za Polaków, a potem zdradzają Niemcom, gdzie są powstańcy. Z nich też rekrutowali się tak zwani gołębiarze, nieuchwytni ludzie, ukryci na strychach i poddaszach, którzy strzelali z okien do żołnierzy i ludności cywilnej. Bardzo trudno było wykryć ich kryjówki i wielu ludzi zginęło od ich kul.”

Maria Okońska (1920–2013)

Źródło: Maria Okońska, Wspomnienie z powstania warszawskiego, op. cit., s. 51–52.

O ludziach , O wspomnieniach

„Nie myśl.. – szepnęła. – Nie myśl nic. Czuł na twarzy jej piersi, jej ręce. Nie było właściwie światła, tylko mętne pełganie dogasającej latarki, która wtoczywszy się miedzy kłosy, rzucała spośród nich rozczesany smugami cienia blask. Słyszał powolny, spokojny rytm jej serca, jakby ktoś do niego przemawiał w starym, najlepiej zrozumiałym języku. Wciąż jeszcze zwidywały mu się tamte twarze, gdy słabo, jakby bez tchu, pocałowała go w usta. Potem zacisnęła ich ciemność. Był szorstki chrzest słomy pod włochatym kocem i kobieta, która dawała mu rozkosz, ale nie tak, jak się to czyni zawsze. W każdej chwili panowała nad sobą i nad nim. Dlatego później, znużony, trzymając jej piękne ciało bez cienia namiętności, ale całą siłą rozpaczy, rozpłakał się na jej piersiach. Potem uspokoił się i spojrzał na nią. Leżała na wznak, trochę wyżej, a w ostatnim świetle jej twarz byłą taka spokojna. Nie śmiał spytać, czy go kocha. Tak ofiarować się, jakby się dawała obcemu ostatni kęs – to było więcej niż miłość. A wiec i jej nie znał. Nagle przemknęło mu przez głową, że nie wie o niej nic, że nie pamięta nawet jej imienia. Cichutko szepnął: – Słuchaj… Ale zamknęła mu usta dłonią miękką, choć pełną stanowczości. Potem uniesionym rąbkiem koca zaczęła wycierać jego łzy i pocałowała go lekko w policzek. Wtedy opadła odeń nawet ciekawość, tak że w ramionach tej obcej kobiety stał się jedno mgnienie biały i niezapisany, jak w chwili narodzin.”

Stanisław Lem książka Szpital Przemienienia

Stefan i Nosilewska.
Utwory, Szpital Przemienienia

O miłości , O kobietach , O myślach , O narodzinach

„Führer chce nadal oszczędzać Leningrad. (…) Gdybyśmy zdobyli to miasto, nie moglibyśmy przecież w ogóle wyżywić spędzonej tam 5-milionowej masy. (…) Jest więc absolutnie w naszym interesie, jeśli jeszcze przez jakiś czas Leningrad będzie stawiał opór. Potem będziemy mogli niszczyć to milionowe miasto ulica za ulicą, dzielnica za dzielnicą.(…) Taki sam los czeka ewentualnie Moskwę.”

Joseph Goebbels (1897–1945) niemiecki polityk nazistowski, minister propagandy

w 1941.
Dzienniki (1923–1945)

O losie , O czasie , O czekaniu

„W końcu coś wynaleźliśmy – gothic metal, a potem poszliśmy dalej!”

Nick Holmes (1971) brytyjski wokalista metalowy (Paradise Lost)

Źródło: Ewa Śródka, Wojciech Wysocki, Lost: „pionierzy doomu”, nuta.pl https://web.archive.org/web/20010714113908/http://www.nuta.pl/wywiady/d/1/71/Paradise

„Postmodernistycznym nieporozumieniem jest wiara, że można najpierw pisać, a dopiero potem żyć. Wielu młodych jednak pragnie zostać pisarzami przede wszystkim dlatego, że mają ochotę żyć jak pisarze. To stawianie wszystkiego na głowie. Przede wszystkim się żyje, a dopiero potem można ewentualnie ocenić, czy ma się coś do przekazania, a decyduje o tym samo życie. Zapis jest owocem życia, nie zaś życie owocem zapisu.”

Jostein Gaarder (1952) pisarz norweski

Córka dyrektora cyrku

O życiu , O wierze

„Myśmy mieli około 30 lat i potwornie marnowaliśmy czas, młodość. Siedzieliśmy na murku pod Bristolem i Marek Piwowski powiedział – może byśmy coś napisali? I zaczęliśmy dla kawału pisać. Pierwszą sceną, jaką napisaliśmy była „zgaduj zgadula”, a potem poszło.”

Jerzy Karaszkiewicz (1936–2004) polski aktor

o tym, jak powstawał scenariusz film Rejs.
Źródło: Wywiad w Polskim Radiu PR 1, 1 lutego 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pogromcal.htm

O czasie

„Kiedy na początku transformacji do Leszka Balcerowicza przychodziły pielgrzymki akademików zatroskanych stanem polskiej nauki z prośbą, aby zwiększył nakłady na nią, niezmiennie odpowiadał: „Nie, bo nie takie jest nasze miejsce w globalnym podziale pracy”.
I miał rację, jak nigdy. Sektor prywatny w Polsce oferuje głównie słabo płatną i niewymagającą kwalifikacji pracę w produkcji i usługach. Zapotrzebowanie na specjalistów generuje przede wszystkim sektor publiczny, wymagający armii urzędników i nauczycieli. I takich właśnie absolwentów wypuszczają polskie uczelnie: kandydatów do pracy w bankowym okienku, przy tablicy lub w urzędzie za biurkiem.
Po co mamy kształcić specjalistów, menadżerów, naukowców, którzy i tak wyjadą, szukając zatrudnienia w centrum światowego systemu gospodarczego? Niech ich sobie centrum samo wykształci. Jeśli chcemy coś w Polsce zmieniać, to zacznijmy od zmiany rynku pracy i biznesu, a potem dopiero zabierajmy się za kształcenie.”

Przemysław Sadura (1977)

Źródło: Po co nam specjaliści?, krytykapolityczna.pl, 21 maja 2012 http://www.krytykapolityczna.pl/Opinie/SaduraPoconamcispecjalisci/menuid-1.html

O biznesie , O nauce , O nauczycielach

„Myślisz, że jak się budzisz rano, dzień wczorajszy się nie liczy. Tylko że ten dzień jest właśnie wszystkim, co się liczy. No bo co? Życie składa się z dni. Z niczego innego. Możesz myśleć, że uciekniesz, zmienisz nazwisko i nie wiadomo co jeszcze. Że zaczniesz od początku. A potem pewnego ranka się obudzisz i patrząc w sufit, będziesz się zastanawiała, kto tam leży.”

Cormac McCarthy książka To nie jest kraj dla starych ludzi

You think when you wake up in the mornin yesterday dont count. But yesterday is all that does count. What else is there? Your life is made out of the days it's made out of. Nothin else. (ang.)
To nie jest kraj dla starych ludzi (2005)

O życiu , O myślach , O myśleniu

„Zbierałam różne przedmioty: wachlarze, dzwonki, stare książki, nuty, niepotrzebne bibeloty, dokumenty… Ciekawość i zachwyt nad urodą tych drobiazgów zatrzymywały je, a potem wrzucałam je do szarlatańskiej szuflady rzeczy niemodnych, zapomnianych i niepotrzebnych, w których towarzystwie nieźle mi się żyje.”

Marta Stebnicka (1925)

Źródło: Michał Mizera, Cacka z szylkretu, „Business Class” nr 81, lipiec-sierpień 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/119973.html

O książkach

„(…) niektórzy ludzie przestali poszukiwać piękna, a potem dziwią się, że ich życie jest takie brzydkie. Nie stań się jedną z takich osób. Zdolność do podziwiania piękna pochodzi od Boga. Zwłaszcza piękna w drugim człowieku. Poszukaj piękna w każdym kogo spotkasz, a na pewno je znajdziesz. Każdy nosi w sobie odprysk boskości. I każdy kogo spotkamy ma nam coś do przekazania.”

Richard Paul Evans (1962)

Dotknąć nieba

O życiu , O Bogu , O ludziach , O poszukiwaniu

„Pan Jezus nas doświadcza różnymi sposobami: to niedostatkiem, to zniechęceniem, ale skoro to wszystko z pomocą Bożą zniesiemy, potem dobrze; chociaż to prawda, że i potem nie bez krzyżyków, ale jakoś nawyka się do nich, bo gdzie ma być większa chwała Boża, tam też i trudności większe.”

Małgorzata Szewczyk (1828–1905) polska zakonnica, błogosławiona katolicka

zalecenia dla Zgromadzenia Córek Matki Bożej Bolesnej (serafitek).
Źródło: Z pism bł. Małgorzaty Szewczyk (Tygodnik Rodzin Katolickich „Źródło”) http://www.zrodlo.krakow.pl/rocznik-2013/numer-23-2013-specjalny/z-pism-bl-matki-malgorzaty-szewczyk/

O prawdzie , O matce , O pomocy

„Proszę pani, w ciągu 16 latach pracy w parlamencie uczestniczyłem ze strony PSL-u w różnych koalicjach. Tworzyliśmy wspólnie rząd Tadeusza Mazowieckiego… potem byliśmy z lewicą. W Polsce wszystko jest możliwe, w systemie demokratycznym wszystko jest możliwe.”

Józef Zych (1938) polski prawnik i polityk, poseł, marszałek Sejmu

„Rzeczywistość nie ma o niczym pojęcia. Rzeczywistość jest pełna wątpliwości i niepewności. Rzeczywistość bywa napalona i miewa dni, kiedy lubi czytać gazetki z dowcipami. Rzeczywistość to ten starszy gość w miasteczku, narzekający, że wnuki znowu zwinęły mu sztuczną szczękę. Rzeczywistość to pięciu kolesiów, którzy usiłują nastroić trzy gitary i jeden keyboard i strasznie im to nie idzie. Rzeczywistość jest źródłem każdej gwiazdy i planety, każdej galaktyki. Każdego pyłku, każdego atomu, każdego kleptonu, sleptonu i leptonu. Rzeczywistość jest źródłem każdego gluta w twoim nosie, każdej plamy potu na koszulce twojego starego, każdego kawałka gówna, który przyczepił ci się do zadka. Rzeczywistość to ta chwila.”

Brad Warner (1964)

Hardcore zen (2010)

O nastroju , O rzeczywostości , O czytaniu

„Ja lubię zabawę, kawały, pieśni biesiadne, ale z alkoholem jestem bardzo ostrożny, bo źle znoszę. Męczy mnie potem kac. Wódki nie lubię, wolę piwo lub wino… Rozumiem, czemu ludzie piją. Jak jestem na rauszu, to mi zaraz wydaje się, że te ustawy są lepsze, sytuacja jaśniejsza, a sukcesy większe. Na ogół piję z dobrej okazji… Szkoda mi tych, co piją ze smutku.”

Tadeusz Cymański (1955) polski ekonomista i polityk

Źródło: wywiad dla „Gazety Wyborczej”

O ludziach , O piciu , O piwie , O winie

„Wizyta w Indiach odmieniła moje życie. Bo to był ten moment, który pozwolił mi na podjęcie decyzji przynajmniej o zmianie diety. A potem już krok po kroku postępowały inne zmiany. Postanowiłam, że od jutra nie jem i tak to się zaczęło.”

Anna Kalata (1964) polska działaczka polityczna

o swojej przemianie podczas pobytu w Indiach.
Źródło: Przemiany Anny Kalaty, tvn.pl, 30 maja 2010 http://uwaga.onet.pl/33887,news,,przemiany_anny_kalaty,reportaz.html

O życiu , O decyzjach

„Najważniejsza sprawa to odpowiednia obsada. Jeśli uda się zebrać inteligentnych, utalentowanych aktorów, to już jest pół sukcesu. Zdążyłem się przekonać, że większość z nich marzy o rolach zupełnie innych niż wszystko, co do tej pory grali. Na tym właśnie polega przyjemność uprawiania tego zawodu. Więc trzeba dać im okazję, żeby rozwinęli skrzydła. A potem poprowadzić, żeby ich osobiste interpretacje zgadzały się z wizją reżysera.”

Clint Eastwood (1930) aktor i reżyser amerykański

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Clint Eastwood specjalnie dla Stopklatki!, stopklatka.pl, 24 grudnia 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=72553

O przyjemności , O sukcesie

„Ziemia ta sama rozstrzygnie, jak żyć ma, jakim prawem się rządzić (…) Będziecie, moi państwo, powołani w najbliższym czasie do tego, abyście naprzód zaczęli rządzić się sami w instytucjach samorządowych. Potem przyjdzie chwila, kiedy będziecie mogli swobodnie się wypowiedzieć, jak Państwo wasze będzie urządzone. Będzie to wielki akt, gdy po raz pierwszy człowiek na tej ziemi będzie swobodnie wypowiadać się będzie. Powołany będzie każdy – ubogi czy bogaty, każdy człowiek będzie miał głos dlatego, by losem ziemi decydowała większość.”

Józef Piłsudski (1867–1935) polski działacz niepodległościowy i polityk, premier, Naczelnik Państwa, twórca tzw. rządów sanacyjnych

do mieszkańców Mińska Litewskiego, po odbiciu miasta przez Wojsko Polskie z rąk bolszewików, 19 września 1919.
Źródło: Joanna Gierowska-Kałłaur, Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich (19 lutego 1919–9 września 1920), op. cit., s. 53.

O losie , O historii , O czasie

„Shawn nie odpuszcza. Gdy dostaje piłkę pod koszem, to tak, jakby chciał powiedzieć: „Pole trzech sekund to moje terytorium”. Zawsze goni za bezpańskimi piłkami, a w drugiej kwarcie meczu przeciwko Spurs nurkował nawet do drugiego rzędu miejsc na widowni, aby nie dopuścić do straty piłki. Rozciągnął się jak długi na parkiecie. Jego koszulka była mokra od piwa, gdyż wpadł na dwóch popijających kibiców. Potem spojrzał przez ramię, aby przekonać się o skutkach swojej akcji.”

Witalij Potapenko (1975)

o Shawnie Kempie.

O stracie

„Dla Warmiaka najważniejszy jest Pan Bóg, potem rodzina, ziemia, a potem posłuszeństwo temu, który rządzi, bo ktoś rządzić musi. A pochodzenia się nie wybiera (…). Noc przed przysięgą była dla mnie najtragiczniejszą nocą. Ja z niemieckimi korzeniami na Polskę? Doszedłem do wniosku, że w Polsce się urodziłem, Polska mnie wykarmiła, a więc jestem to Polsce winny. Wyszło na to, że może krew we mnie niemiecka, ale dusza słowiańska.”

Edward Cyfus (1949) warmiński działacz regionalny, autor publikacji i pogadanek w gwarze warmińskiej

Źródło: Bohdan Melka, Historia i Trauma, „Angora” nr 12 (1292), 22 marca 2015, s. 6.

O Bogu , O rodzinie , O duszy , O historii

„Nieudane małżeństwo jest to stwarzanie w dwójkę problemu, który potem pojedynczo usiłuje się rozwiązać.”

Aleksander Kumor

O małżeństwie

„Być może to głupie, ale naprawdę wierzę, że można kogoś pokochać, mocno, intensywnie właśnie przez 30 sekund. Potem ten ktoś wsiada do taksówki, odchodzi, dzieje się coś innego.”

Adrian Lyne (1941)

Źródło: Dagmara Romanowska, Anatomia romansu. Rozmowa z Adrianem Lyne'em, stopklatka.pl, 12 lipca 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=9686

„Istnieje (…) różnica pomiędzy autorem reportażu a autorem wywiadu. Zgodnie z polskim prawem prasowym autor wywiadu oddaje tekst swojemu rozmówcy do autoryzacji. Więc to bohater ma do powiedzenia ostatnie słowo. Może się nie zgodzić. Nie zdarzyło mi się tak jeszcze. Staram się pokazywać bohaterów swoich rozmów tak, jak ich sam zobaczyłem, czyli zinterpretować ich, ale równocześnie tak, żeby oni zobaczyli siebie tak, jak chcieli się pokazać. To nie jest łatwe. I tego się ciągle uczę. Autor reportażu zaprzyjaźnia się z bohaterem, a potem go zdradza. Bohater autoryzuje, jeśli o to prosi, swoje wypowiedzi, ale nie tekst. Autor reportażu pokazuje bohaterów swoich tekstów tak, jak ich zobaczył, usłyszał.”

Remigiusz Grzela (1977)

Źródło: Hanna Rydlewska, Masz pomysł, zapomnij, exklusiv.pl http://www.exklusiv.pl/artykul/id,155

„Pamiętam, pojechaliśmy z kolegami tuż po skończeniu studiów do Gdyni, z dyplomem przerobionym na sztukę objazdową. Przeróbka powstała pod auspicjami profesorów Rudzkiego, Bardiniego i Sempolińskiego, nosiła tytuł Bal na Gnojnej, tak jak przebój Grzesiuka, który śpiewałem. Występowaliśmy w kinie Bałtyk, gdzie… patrzę i własnym oczom nie wierzę, stoją za kulisami Zbyszek Cybulski i Bobek Kobiela. Cybulski był już wtedy Cybulskim, a Bobek tym Kobiela. Najpierw pomyślałem: „Niemożliwe, mam pijackie zwidy”. Zaraz sobie jednak uprzytomniłem, że przecież nie piję, tym bardziej że Zosia jest obok. Oni rzeczywiście tam byli. Potem bardzo mnie komplementowali. Cybulski powiedział, że liczą się tylko Holoubek i ja.”

Bohdan Łazuka (1938) polski aktor i piosenkarz

Źródło: Karolina Prewęcka, Zapracowałem na Łazukę, „Przegląd”, 7 października 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/24530

O piciu , O śpiewie , O czytaniu

„Moim największym problemem w Toruniu były moje starty. Potem na trasie już nie było najgorzej, jednak to nie wystarczyło. Nadal nie doszliśmy z moim teamem, co było nie tak, dlatego rozczarowanie było tym większe. Przed nami jeszcze prawie cały sezon więc to nie jest dla mnie żaden problem. Już wcześniej nigdy nie błyszczałem na torze w Toruniu, ale liczyłem na to, że uda mi się dobrze wypaść w sobotę. Myśleliśmy i kombinowaliśmy, może ja po prostu źle odczytuję ścieżki na torze, może moje silniki nie są wystarczająco dobre na tą nawierzchnie, a może po prostu źle dobieram przełożenia. Nadal nie znamy przyczyny tak słabego występu, więc przed nami tajemnica która musimy rozwiązać.”

Andreas Jonsson (1980) żużlowiec szwedzki

Źródło: Michał Szumowicz, Gollob to zupełnie inna liga, espeedway.pl, 22 czerwca 2010 http://www.espeedway.pl/news,andreas_jonsson_igollob_to_zupelnie_inna_ligai,38731,10.html

O tajemnicy , O rozczarowaniu , O myślach , O problemach

„Może trudno w to uwierzyć, ale jako dziecko byłem chorobliwie wstydliwy, tak jak mój brat. Kiedy pojechaliśmy na pierwszą wżyciu kolonię i opiekunowie dzielili na grupy według wieku, to na pytanie, czy jestem z rocznika 1971, odpowiedziałem, że nie, a potem tak samo odpowiadałem na kolejne pytania, bo chciałem, żeby mnie zostawili w spokoju. W końcu musiałem się przyznać, bo nie dało się udowodnić, że się w ogóle nie urodziłem.”

Robert Górski (1971) polski twórca kabaretowy

Jak zostałem premierem (2012)

O dzieciach , O wieku , Pytanie

„Stoi na stacji lokomotywa,
Ciężka, ogromna i pot z niej spływa –
Tłusta oliwa.
Stoi i sapie, dyszy i dmucha,
Żar z rozgrzanego jej brzucha bucha.”

Julian Tuwim (1894–1953) polski poeta

Źródło: Lokomotywa w: Antologia poezji dziecięcej, op. cit., s. 166.

„Ukrainiec dał mu w gębę,
Litwin mu siedzenie sprał,
Niemiec wybił wszystkie zęby,
Potem kulę w łeb mu dał.
Nad śmiertelnym go barłogiem
Spytał ktoś, ciekawski zbyt:
– Kto największym twoim wrogiem?
Ów, nim skonał, charknął: Żyd!”

Janusz Minkiewicz (1914–1981) pisarz polski, satyryk

Źródło: Wierszyk historiozoficzny

„Niestety po Rozbrat kręcą się jacyś dziwni ludzie, którzy nigdy nie wygrali żadnych wyborów, a którzy nagle mają wpływ na Napieralskiego. Jest walka o to, kto ma dostęp do ucha pana przewodniczącego. Chłopcy robią to samo co mój syn, który ma 5 lat. Jak on dostaje nową zabawkę, zaczyna ją wyginać w lewo, w prawo. I nie przejmuje się tym, że jak za mocno coś pociągnie, to urwie zabawce łepek. Tak bawią się właśnie chłopcy na Rozbrat. Urywają sobie nawzajem łepki, łamią nogi, niszczą wizerunki. Bo eksperymentują. A potem próbują przekonać, że porażka jest sukcesem.”

Andrzej Szejna (1973) polityk polski

Źródło: SLD powoli zamienia się w sektę, dziennik.pl, 23 czerwca 2009 http://wiadomosci.dziennik.pl/polityka/artykuly/153023,sld-powoli-zamienia-sie-w-sekte.html

O ludziach , O sukcesie , O walce

„No więc raz białoruscy dziennikarze zainteresowali się przyczynami takiej wściekłej rusofobii Pazniaka. Rezultaty ich dochodzenia okazały się szokujące! Okazuje się, że jego dziadziuś, Jan Poźniak, jeszcze przed wojną był członkiem narodowo-socjalistycznej partii Białorusi. Była taka profaszystowska grupka emigrantów-nacjonalistów, która się okopała w latach 30. w hitlerowskim Berlinie. Jan Poźniak liczył się tam redaktorem naczelnym partyjnej gazety „Białoruski Świt”, gdzie publikowane były artykuliki o niepełnowartościowości Rosjan, którzy barbarzyńsko poniżyli „Białorusinów-Aryjczyków”, o konieczności zniszczenia „Żydów-komunistów” (…) Ciekawe, że potem te myśli, po prawie 50 latach, prawie słowo w słowo powtórzył wnuk Jana Poźniaka.”

Jan Poźniak (1895–1940) publicysta i działacz białoruskiej mniejszości narodowej w II Rzeczypospolitej

Paszkwile

O wojnie , O myślach , O myśleniu

„Studio filmowe to ludzie i organizacja, a nie sprzęt. Nie mogę ograniczać się do zakupu jednej lub dwóch kamer i będę potem zmuszał operatorów do pracy na moim sprzęcie. Wypożyczam sprzęt od firm specjalistycznych, które z tego żyją. Ja zainwestowałem w studio: halę zdjęciową, zaplecze do budowy dekoracji, postprodukcję w postaci dwóch zestawów montażowych AVID i studia dźwiękowego).”

Piotr Dzięcioł (1950) polski producent filmowy

Źródło: Hubert Kuberski, Piotr Dzięcioł o oscarowej promocji „Ediego” i planach produkcyjnych http://archive.fo/QGd4X, stopklatka.pl, 7 grudnia 2002

O ludziach , O studiach

„Anglik, kiedy myśli, chodzi, Francuz leży, Amerykanin siedzi. A o Rosjanach mówią, że myślą potem.”

Siergiej Iwanow (1953) polityk rosyjski

Źródło: „Forum”, 7 maja 2012

O myślach , O myśleniu

„To jest polityka małego Dyzia, który, jak prezes podstępem postawił go w trudnej sytuacji, to piszczał cieniutkim głosikiem tam pod pomnikiem. Potem składał to na stan swojej choroby. No, jeśli ktoś jest chory, to nie chodzi i nie infekuje innych na demonstracji, tylko kładzie się do łóżka i leczy swoje wirusy. Więc jak prezes na niego huknął jak wilkojad, znaczy ludojad, to piszczał cieniutkim głosikiem. Zorientował się, że zaliczył wpadkę, to teraz postanowił tupać do prezydenta. Tylko że to jest tupanie nieznośnego bachora, których chcąc coś wymusić na kimś starszym i bardziej poważanym, tupie. No, pan poseł Ziobro może jeszcze rzucić się na ziemię pod Kancelarią Prezydenta i krzyczeć jak oparzony.”

Tomasz Nałęcz (1949) polski polityk, historyk

o wystąpieniu Zbigniewa Ziobry na demonstracji w obronie Telewizji Trwam.
Źródło: tvn24.pl http://www.tvn24.pl/-1,1742537,0,1,nalecz-o-ziobrze-to-tupanie-bachora,wiadomosc.html, 24 kwietnia 2012

O chorobach

„Najpierw zwyciężyć, a potem zrobić ze zwycięstwa jak najlepszy użytek.”

Horatio Nelson (1758–1805) admirał brytyjski

First gain the victory and then make the best use of it you can. (ang.)
przed bitwą o Nil (1 sierpnia 1797).

„Gdzieś w 1967 roku byłem pewnego dnia w sklepie Manny's Musical Instruments. Strasznie wtedy padało. Nagle do środka wszedł mały, nieco zmokły facecik, który przedstawił mi się jako Paul Simon. Powiedział, że chciałby, abym przyszedł dziś do niego na kolację, i dał mi swój adres. Powiedziałem, że przyjdę.
Kiedy wszedłem do mieszkania do Paula, on akurat tkwił na czworakach przed takim samym zestawem Magnavoxa, jaki miał Pląsacz z Sun Village. Miał ucho przyklejone do głośnika i słuchał płyty Django Reinhardta.
Po chwili Paul oznajmił mi ni stąd, ni zowąd, że jest wytrącony z równowagi, ponieważ musiał zapłacić w tym roku sześćset tysięcy podatku dochodowego. Pomyślałem sobie, żebym ja tylko mógł zarobić sześćset tysięcy dolarów! A w ogóle ile trzeba zarobić, żeby zapłacić taki podatek? I wtedy wszedł Art Garfunkel. Gadaliśmy razem bez końca.
Powiedzieli mi, że już od dawna nie byli na żadnym tournée. Wspominali z rozrzewnieniem stare dobre czasy. Nie wiedziałem, że nazywali się kiedyś Tom & Jerry i że mieli wtedy hit „Hey, Schoolgirl in the Second Row”.
Powiedziałem im: „Cóż, doskonale rozumiem waszą tęsknotę za rozkoszami życia w trasie, więc chcę wam coś zaproponować… Jutro wieczorem gramy w Buffalo. Co powiecie na to, żebyście pojechali z nami i otworzyli nasz koncert jako Tom & Jerry? Nikomu nie powiem, że to wy. Weźcie sprzęt, jedźcie z nami i zagrajcie «Hey, Schoolgirl in the Second Row» i inne stare kawałki, tylko nie przeboje Simona & Garfunkela”. Pomysł im się spodobał i powiedzieli, że pojadą.
Otworzyli nasz koncert jako duo Tom & Jerry. Potem przyszła kolej na nas. Kiedy bisowaliśmy, powiedziałem do publiczności: „Chciałbym, żeby nasi przyjaciele zagrali jeszcze jeden numer”. Wyszli i zaśpiewali „Sound of Silence”. Wtedy dopiero wszyscy zdali sobie sprawę, że to SIMON & GARFUNKEL. Po koncercie podeszła do mnie jakaś wykształcona pani i powiedziała: „Dlaczego pan to zrobił? Dlaczego żartuje pan sobie z Simona i Garfunkela?””

Frank Zappa (1940–1993) amerykański muzyk rockowy, multiinstrumentalista, kompozytor

Jakbym im naprawdę zrobił chamski dowcip! Co ona, kurwa, myślała? Że te dwie supergwiazdy spadły tu z nieba, a myśmy je zmusili do śpiewania: „OOO-boppa-loochy-bah, she's mine!”?
Źródło: Takiego mnie nie znacie

O myślach , O myśleniu

„Gdzie jest mój Amulet Perswazji?
Pani Dee chwilę zastanawiała się głęboko. Potem przemierzyła pokój i podeszła do biblioteczki
– Jest tutaj – powiedziała wyjmując talizman spomiędzy stron powieści w kolorowej książce. – Używałam go jako zakładki.
(…)
– Gdzie jest moja różdżka? – zapytał żonę.
– Wsadziłam ją do worka razem z kijami golfowymi.
(…)
– Gdzie jest moja krew hipogryfa? – dopytywał się pan Dee, przetrząsając sekretarzyk w living – roomie.
– W kuchni, w buteleczce po aspirynie.”

Robert Sheckley (1928–2005) amerykański pisarz science fiction

Źródło: Księgowy

O pokoju

„Były momenty, kiedy się chowałam przed ludźmi za protezami, ewentualnie nosząc koszule, żeby nie było widać, że nie mam rąk. Potem stopniowo coś się we mnie przełamało. Udowadniałam sobie i wszystkim, że pomimo wszystko, jestem w stanie zrobić wiele rzeczy.”

Katarzyna Rogowiec (1977) polska sportsmenka, mistrzyni paraolimpijska

Źródło: Joanna Jaraszek, Rozmowa z Katarzyną Rogowiec laureatką konkursu „Człowiek bez barier 2005”, niepelnosprawni.pl, 24 października 2005 http://www.niepelnosprawni.pl/ledge/x/14075

„Nie lubię robić fotografii na planie filmowym. Po pierwsze dlatego, że – nawet jeśli masz pozwolenie – uważam to za nieuprzejme wobec innych członków ekipy, którzy w tym momencie akurat ciężko pracują. Po drugie, plan to królestwo reżysera i operatora kamery, to oni mają prawo zadecydować, co warto utrwalić na kliszy. No i po trzecie, fotografie poszczególnych scen stanowiłyby niepotrzebne powtórzenie tego, co potem i tak pojawiłoby się na ekranie.”

Viggo Mortensen (1958) aktor amerykański

Źródło: wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=17702

„Pamiętam sprawę dilerów narkotyków. 17-letnia licealistka handlowała narkotykami wciągnięta przez swojego chłopaka, potem zmuszona przez szefa gangu. Odstąpiłam od wymierzenia kary, wiedziałam, że jeśli zostanie skazana, będzie miała kłopoty z dostaniem się na studia. Powiedziałam jej sporo w uzasadnieniu. Po dwóch latach ona i jej chłopak przyszli do mnie z kwiatami, zaręczeni.”

Anna Wesołowska (1954) polska sędzia

o resocjalizacji.
Źródło: Telesprawiedliwość, „Gazeta Wyborcza”, „Duży Format”, 3 marca 2006 http://serwisy.gazeta.pl/df/1,34471,3194480.html

O karze , O studiach , Chłopak

„Wielkie odkrycia są najpierw wymysłem, a potem czymś oczywistym.”

Roman Gorzelski (1934–2010)

„Polscy kibice są lepiej zorganizowani. W Danii, podczas rozgrzewek widzieliśmy ludzi rozsadzonych tak, jak trafił się bilet, którzy potem łączyli się i stali w jednym sektorze. Fajnie, że ochrona pozwala na takie coś.”

Mariusz Jurkiewicz (1982) polski piłkarz ręczny

Źródło: Oh, there's a championship? Where do you play? http://www.pol2016.ehf-euro.com/news/single-news/news/jurkiewicz-oh-theres-a-championship-where-do-you-play/

O ludziach

„To jest tych kilka sekund, kiedy wybudzamy się ze snu, ale nie jesteśmy jeszcze całkowicie świadomi. Przez tych kilka sekund jesteśmy czymś bardziej prymitywnym, niż będziemy po obudzeniu. Spaliśmy właśnie snem naszych… przodków i jakaś cząstka ich samych oraz ich świata nadal w nas tkwi. Przez tych kilka chwil jesteśmy nieukształtowani, niecywilizowani. Nie jesteśmy tymi ludźmi, których znamy, ale stworzeniami pozostającymi w większej harmonii z drzewami niż z klawiaturą komputera. Jesteśmy nienazwani, bezimienni, naturalni, zawieszeni między tym, co było, a tym, co będzie, kijanką poprzedzającą żabę, gąsienicą poprzedzającą motyla. Jesteśmy, przez kilka krótkich chwil, niczym i wszystkim, czym możemy być. A potem (…) a potem – no cóż – otwieramy oczy i zaczynamy dzień, i stajemy się sobą.”

Jerry Spinelli (1941) amerykański pisarz

Źródło: Gwiazdka

O snach

„Wy, Polacy, przez niniejszy ucisk oczyszczeni i miłością wspólną silni, nie tylko będziecie się wzajem wspomagali, nadto poniesiecie ratunek innym narodom i ludom, nawet wam niegdyś wrogim, i tym sposobem wprowadzicie dotąd niewidziane braterstwo ludów. Bóg wyleje na was wielkie łaski i dary, wzbudzi między wami ludzi świętych i mądrych i wielkich mistrzów, którzy zajmą zaszczytne stanowiska na kuli ziemskiej. Języka waszego będą się uczyć w uczelniach na całym świecie. Cześć Maryi i Najświętszego Sakramentu zakwitnie w całym narodzie polskim. Szczególnie przez Polaków Austria podniesie się i stanie się federacją ludów. A potem na wzór Austrii ukształtują się inne państwa. Najwyżej zaś Pan Bóg was wyniesie, kiedy dacie światu WIELKIEGO PAPIEŻA. Ufajcie przeto w Panu, bo dobry jest, miłosierny i nieskończenie sprawiedliwy…”

Bronisław Markiewicz (1842–1912) polski duchowny katolicki, błogosławiony

fragment dramatu Bój bezkrwawy Bronisława Markiewicza
Źródło: Ksiądz Bronisław Markiewicz – zapomniany prorok http://www.katolik.pl/ksiadz-bronislaw-markiewicz---8211--zapomniany-prorok,1023,416,cz.html, katolik.pl

O Bogu , O ludziach , O świecie

„No, jak Bachleda dobrze skoczy to wiemy, że tradycją jest potem dobre ciasto, ale najpierw musi dobrze skoczyć… (upadek Bachledy) uuuu no to nie będzie ciasta…”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

o Bachledzie.
Skoki narciarskie, Zakopane 2002

„Na Ślązaka nie należy patrzeć z polskiego czy niemieckiego punktu widzenia. Ślązak to ten, dla którego mała ojczyzna jest najważniejsza, czyli dom, jego otoczenie, ludzie, tradycja i historia. Potem przychodzi narodowość, czyli związek z tą dużą ojczyzną, dalszą i nieco bardziej abstrakcyjną. Dlatego wypowiedź Kaczyńskiego jest totalnie bzdurna.”

Henryk Kroll (1949) polityk mniejszości niemieckiej w Polsce

na temat słów Jarosława Kaczyńskiego, że „śląskość jest przypuszczalnie przyjęciem zakamuflowanej opcji niemieckiej”.
Źródło: gazeta.pl, 5 kwietnia 2011 http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80271,9382438,Polscy_Niemcy__Kaczynski_nas_szkaluje.html

O ludziach , O domu , O historii , O ojczyźnie

„Na galerii dla publiczności nerwowe starsze panie z takich bogatych przedmieść, jak Toorak. Wieść niesie, że nowy premier ma wprowadzić darmowy przydział piwa. To ma być początek. Potem przyjdzie kolej na zniesienie ustroju kapitalistycznego.”

Murray Sayle (1926–2010)

relacjonując atmosferę pierwszego po zwycięstwie wyborczym Australijskiej Partii Pracy posiedzenia parlamentu w Canberze (jako sprawozdawca londyńskiego "Sunday Times")
Źródło: Kazimierz Kozub, Politycy z pierwszych stron gazet, wyd. Iskry, Warszawa 1976, s. 415.

„Wszystkie Akademie powstawały w czasach, kiedy średnia wieku, w którym człowiek umierał, była poniżej 60 lat. W związku z tym przyjmowano do Akademii ludzi mających po około 30 lat, a potem oni wcześnie umierali i przyjmowano nowych młodych. A teraz Akademie, PAN albo PAU są sposobem, aby wybić się z tego tłumu profesorów. Wybiera się do nich ludzi starych. A ja na tyle mam zdrowego rozsądku, iż wiem, że jako stary człowiek już znacznie gorzej i wolniej myślę.”

Adam Łomnicki (1935) polski biolog i ekolog

Źródło: Andrzej Kobos, Teoria ewolucji..., op. cit.

O ludziach , O myślach , O wieku , O myśleniu

„Wymyślono film, aby zarejestrować świat. Ale zauważono, że gdy się nagra więcej klatek, a potem odtworzy je z normalną szybkością, zobaczymy świat w zwolnionym tempie. Kamera, która miała tylko odtwarzać rzeczywistość, zaczęła widzieć o wiele więcej niż my widzimy.”

Zbigniew Rybczyński (1949) polski reżyser filmów animowanych

Źródło: wywiad Tadeusza Sobolewskiego, cyt. za: Zbigniew Rybczyński. Podróżnik do krainy niemożliwości, praca zbiorowa, Warszawa 2000

O świecie , O rzeczywostości

„U nas też mamy demokrację – i dobrze nam tak! Każdy – prosta dójka, krzywy menel i WCzc. Anna Sobecka i p. prof. Magdalena Środowa… Wszyscy mogą sobie zagłosować – a każdy głos liczy się jednakowo.
Efekty tego systemu widać. Uważałem zawsze, że p. Lech Wałęsa był bardzo złym prezydentem. Potem uważałem, że p. Aleksander Kwaśniewski był jeszcze gorszym prezydentem. Obecnie uważam, ze JE Lech Kaczyński jest jeszcze gorszy… A co będzie dalej?”

Janusz Korwin-Mikke (1942) polski polityk

Źródło: blog, 1 października 2008

O demokracji

„Trzeba powoli. Tak jak ze wszystkim, trzeba po prostu zacząć. Zrobić pierwszy krok. Po nim zrobię drugi i trzeci. A potem będę już umiała przejść cały ten dystans.”

Małgorzata Musierowicz (1945) pisarka polska

Postać: Bebe
Małomówny i rodzina (1975), Brulion Bebe B. (1990)
Źródło: s. 182

„Okrąg jest jedyną figurą geometryczną określoną przez swój środek. Problem jajka i kury tu nie istnieje, środek był pierwszy, potem przyszedł obwód. Ziemia, z definicji, też ma środek. I tylko głupiec wierzy że może sobie iść gdzie mu się podoba, bo środek przytrzyma go na powierzchni, nie pozwoli wylecieć z orbity. Wystarczy że twoje poczucie środka przemieści się, wyskoczy ze świstem na powierzchnię, koniec z równowagą. Koniec z równowagą.”

Sarah Kane (1971–1999) dramatopisarka angielska

Crave

O miłości , O głupcach , O problemach

„Ja rozumiem, że możecie sobie robić jaja przed świętami, ale nie aż takie. Jeśli w spółce jest konflikt społeczny, to trzeba ten konflikt społeczny rozwiązać. Dopiero potem sprzedawać spółkę. Nie upadajcie na głowę.”

Waldemar Pawlak (1959) polski polityk ludowy, premier RP

odpowiedź na pytanie czy publiczne mówienie o opóźnieniu giełdowego debiutu Jastrzębskiej Spółki Węglowej i podsycanie konfliktu poprzez popieranie związków zawodowych, nie jest działaniem na szkodę spółki.
Źródło: interia.pl http://biznes.interia.pl/news/pawlak-nie-robcie-sobie-jaj,1628519, 21 kwietnia 2011

O biznesie

„Potem pyta, czy może mnie pocałować. Zazwyczaj nie lubię tego pytania. Po prostu całuj – zawsze myślę.”

Emily Giffin (1972)

Coś pożyczonego

O myślach , O myśleniu , Pytanie

„Sprawa wyzwolenia chłopów, która znalazła się na porządku dziennym w Radzie Państwa, jest według mnie pod względem ważności jej dla Rosji kwestią, od której zależeć będzie siła i potęga państwa. Jestem przekonany, że wszyscy panowie podzielacie moje zdanie o konieczności uczynienia tego kroku i korzyściach z niego wynikających. Jestem także przekonany, że sprawy tej nie wolno odkładać na potem i dlatego żądam, aby Rada Państwa ukończyła nad nią pracę w pierwszej połowie lutego, a dekrety mogły być ogłoszone na początku prac polowych. Czynię za to pana przewodniczącego osobiście odpowiedzialnym. Powtarzam: moją wolą jest zakończenie tej sprawy teraz. Już cztery lata ciągną się związane z nią prace, budząc rozliczne obawy oraz oczekiwania, zarówno wśród właścicieli ziemskich jak i chłopów. (…) Gotów jestem przyjąć wasze uwagi, jednak proszę nie zapominać, że myślą przewodnią całości winna być poprawa bytu chłopów, i to nie w słowach czy na papierze, lecz naprawdę.”

Aleksander II Romanow (1818–1881) car Rosji

podczas wystąpienia na forum Rady Państwa w 1861.
Źródło: Władysław Andrzej Serczyk, Poczet władców Rosji (Romanowowie), op. cit,, s. 201–202.

O myślach , O sile , O myśleniu , O zapominaniu

„Zespoły filmowe, które kiedyś istniały dziś straciły na znaczeniu – a warto byłoby powrócić do tego rodzaju pracy. Teraz jest tak, że realizuje się jeden projekt, potem następny i jeszcze kolejny, ale nie ma żadnej wspólnoty. Poza tym polska kinematografia w pewnym momencie się po prostu rozsypała. Młody narybek nie mógł się porozumieć ze starszymi twórcami. Dziś mam wrażenie, że robi się znowu więcej, jest większa inicjatywa. Myślę, że z czasem skuteczniej będzie się docierać do poszczególnych filmowych grup i one się będą jednoczyć, mówić wspólnym głosem. Ale też trzeba pamiętać, że tamto wielkie filmowe pokolenie było naznaczone doświadczeniem wojny. Nas ani World Trade Center, ani wojna w Iraku nie naznaczyły w ten sposób. I dobrze. Ale w związku z tym, nie ma jednej życiowej dominanty – panuje większy eklektyzm. Z drugiej strony nasze doświadczenia bywają różne, ale dzięki temu kino jest bardziej różnorodne.”

Lesław Żurek (1979) polski aktor

Źródło: Trzeba umieć wąchać czas. Janusz Morgenstern i Lesław Żurek wspólnie specjalnie dla Stopklatki, stopklatka.pl, 22 października 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=59755

O wojnie , O myślach , O wrażeniach , O czasie

„Boć i służba Boża nie jest na tej ziemi bez cierni i bez niebezpieczeństw; książę tego świata i na sługi Boże umie sieci zarzucać, i do oparcia się jego ułudom trzeba, aby powołanie oparte było o silniejsze podstawy niż samo tylko pragnienie zapewnienia sobie zbawienia. I na świecie można się zbawić, gdy się przykazania Boże wypełnia; łaski swej Bóg nikomu nie odmawia. Natomiast i na służbie Bożej można się zgubić, gdy się w niej szuka najpierw siebie, a potem dopiero Boga, t. j. gdy się nie przylgnie całą duszą do tego źródła łaski, jakiem jest Bóg tak, ażeby aż o sobie samym zapomnieć. To miał niewątpliwie na myśli Zbawiciel, gdy mówił do rzeszy swych słuchaczy: „Kto bowiem chciałby duszę swą ocalić, straci ją; a ktoby stracił duszę swą dla Mnie i dla Ewangelji, zbawi ją””

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Mk 8, 35
Królewskie kapłaństwo
Źródło: s. 21

O Bogu , O duszy , O myślach , O stracie

„Po to przecież uprawia się ten przedziwny zawód. Żeby nie bać się żyć, dostawać od życia za swoje, a potem-nie dosłownie – ale dzielić się tym z widzem.”

Kamilla Baar-Kochańska (1979) polska aktorka

Źródło: Wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=28223

„Wszystko jest piękne, ale kiedyś się kończy i potem na scenę wychodzę ja.”

Piotr Bałtroczyk (1961) polski dziennikarz, konferansjer, prezenter telewizyjny i radiowy

Inne wypowiedzi

„Tak jak handlarze złota i srebra znają się na nim, tak też jedynie handlarze słowa w pełni rozumieją literackie klejnoty. Zwierzę zje kwiat leżący na ziemi i nie doceniając go będzie po nim stąpać, a potem pójdzie własną drogą. Tylko ten, kto jest w pełni człowiekiem, powącha ów kwiat i umieści go w butonierce lub we włosach.”

Fethullah Gülen (1941)

Just as dealers of gold and silver are experts of gold and silver, only dealers in words truly understand literary jewels. An animal will eat a flower on the ground and the inappreciative ones will step on it and go on their way. Only one who is truly human will smell a flower and place it in his or her lapel or hair.
Źródło: Perły mądrości

O Kwiatach , O zwierzętach

„Sama wyszukuję ubrania do sesji fotograficznych. I muszę przyznać, że gdy potem oglądam swoje seksowne fotki, jestem bardzo dumna. Chyba mogę, prawda?”

Rihanna (1988) barbadoska piosenkarka

Wywiad, „Joy”, nr 9(42)/2009

O prawdzie

„Najpierw jedna osoba, potem następna, a w końcu niemal wszyscy dotykają ust wskazującym, środkowym i serdecznym palcem lewej dłoni i wyciągają ją ku mnie. To stary i rzadko widywany gest naszego dystryktu, sporadycznie używany podczas pogrzebów. Oznacza podziękowanie, a także podziw. Tak się żegna kogoś drogiego sercu.”

Suzanne Collins książka Igrzyska śmierci

Trylogia Igrzyska śmierci, Igrzyska śmierci

Serce

„O moja Piwno! Od Augustianów! Od nieszporów! Psalmów: I Siedmiu Boleści. Chodziłem kiedyś do Augustianów na nieszpory. Był tłok. Kadzili. Były palmy. Śpiewali. Te nieszpory. Te żydowskie sprawy w kościele z gotyku, w XX wieku językiem Kochanowskiego. I kiedy dochodziło do: Ty jesteś kapłan do końca wieka wedle obrządku Melchizedeka… wzruszałem się najwięcej. Od tych słów usłyszałem, zapamiętałem pierwsze nieszpory. Dlatego to piszę. Bo to się zazębia o siebie. Wszystko. I moje strony, Leszno, Chłodna. I Muranów. Bo tam najwięcej tych moich kościołów. Potem Żydzi. I te psalmy. I ta kobieta pod filarami. Jerozolima dom nasz, dom Boży, chwała jego co dzień się mnoży… Potem było, że coś „pełna w spichrze”, że zaszczyca „… trwała stolica”. Jerozolima na Starym Mieście czy Muranowie. Potem w getcie. Był jeszcze jeden psalm: Jeżeli domu sam Pan nie zbuduje, daremno nad nim robotnik pracuje. Jeżeli miasta Pan nie strzeże z góry, próżno straż czujna opasuje mury. I to dalej… co pamiętam, tyle:… (coś) odpowiada, gdy do swych w bramie nieprzyjaciół gada.”

Miron Białoszewski (1922–1983) polski poeta

Pamiętnik z powstania warszawskiego

O kobietach , O domu , O śpiewie , O wieku

„Całe życie czytałem. Pamiętam nawet, jak to się u mnie zaczęło. Moja mama była śpiewaczką. Pracowała do późnych godzin nocnych. A ja nie lubiłem chodzić do przedszkola. Wolałem zostawać w domu. I zawsze rano czekałem, kiedy o 9 czy 10 mama otworzy oczy. I wtedy wskakiwałem do jej łóżka. Miałem taką wielką, przedwojenną książkę z baśniami braci Grimm, która była napisana gotykiem. I miała niesłychane ilustracje. Mama mi to czytała, tłumacząc a vista z niemieckiego. I te bajki towarzyszyły mi przez całe dzieciństwo. I potem, jak już się nauczyłem czytać, zacząłem czytać wszystko. I to bez umiaru. Wszystkie historie o latarkach pod pierzyną podczas czytania, to – wypisz wymaluj – moje dzieciństwo. Potem, kiedy tylko skończyłem szkołę podstawową, były to fantastyczne czasy, kiedy trzeba było bardzo dużo czytać lektur. Ja nigdy nie brzydziłem się czytania lektur.”

Roberto Skolmowski (1957)

Źródło: Urszula Krutul, Całe życie czytałem, „Gazeta Współczesna” nr 102, 28 maja 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/140042.html

O życiu , O domu , O historii , O czekaniu

„Kirsanow wziął nas do kawiarni, mnie i Ważyka, i mówi: „No, opowiada się, że u nas nie ma wolności. To nie partia jest winna, to my sami, literaci. Dam wam przykład. Parę lat temu umarła mi żona. Bardzo ją kochałem. To była wielka miłość. I śmierć jej była dla mnie wielką tragedią. No i napisałem elegię na śmierć żony. Przeczytałem kilku przyjaciołom i mówię im, że chcę posłać do pisma. Oni na to: wariat jesteś. Coś ty zwariował? Naród buduje socjalizm, a ty będziesz elegie pisał? Opamiętaj się, to może bardzo groźnie dla ciebie się skończyć. Ale ja na to nie zważałem. Posłałem do redakcji i wydrukowali. I zaraz potem wszyscy zaczęli pisać elegie. Czy umarła żona, czy nie umarła żona…” (…) on chciał nas przekonać, jak szaloną wolność dają władze. (…) Oczywiście mnie i Ważyka wtedy dreszcz przeszedł na tę wolność…”

Aleksander Wat (1900–1967) polski poeta i prozaik

Mój wiek. Pamiętnik mówiony

O miłości , O śmierci , O wariatach , O wolności

„Ja ją pobłagam, jak ją spotkam. Ja bym się nigdy w taki sposób się nie wypowiadał. Staram się mówić publicznie tylko o takich rzeczach, których potem nie będę się wstydził ani przed mamą, ani przed dziećmi, ani za parę lat.”

Paweł Kowal (1975) polski historyk i polityk

komentarz do wypowiedzi Nelli Rokity, która „poradziła” Jarosławowi Kaczyńskiemu, aby się ożenił.
Źródło: dziennik.pl http://www.dziennik.pl/polityka/article292083/Blagam_niech_Nelli_Rokita_zamilknie.html, 4 stycznia 2009

O dzieciach

Cytaty na temat pot strona 16

Cytaty na temat pot
strona 16