Cytaty na temat pot (1827 cytatów, strona 15)

„Jak dopłynąłem do ściany, to dokładnie patrzyłem na tablicę wyników, bo nie wiedziałem, czy to ja wygrałem, czy nie. Dlaczego nasi tak krzyczeli? Nie chciałem popełnić błędu i cieszyć się, a potem przeżyć rozczarowanie, że jestem drugi, trzeci.”

Paweł Korzeniowski (1985) pływak polski

o zdobyciu złotego medalu MŚ.
Źródło: swim.pl http://www.swim.pl/modules.php?name=News&file=article&sid=105

O rozczarowaniu , O błędach

„To nie była zwykła wiara w Boga, ale coś z płomienia wiary. Płonęła Warszawa, płonęły ludzkie serca, zwłaszcza jeszcze w sierpniu, bo potem przyszły trudniejsze momenty i załamania. Okres między 15 a 26 sierpnia to był czas wielkiego podniesienia ducha, ogromnej modlitwy, jarzących się świec zapalanych na ołtarzykach Matki Bożej Jasnogórskiej i niezwykłej ufności. Mogę śmiało napisać, że i nasza ufność do Matki Bożej przechodziła wszelkie pojęcie. Żyłyśmy tą ufnością. Nasze postanowienie, które uczyniłyśmy na Chłodnej, że idziemy na Jasną Górę, było rzeczywistością. To nie było tylko hasło, które człowiek czasem sobie przypomina, ale to było nasze życie. Żyłyśmy Matką Bożą Jasnogórską. Byłyśmy tak Nią przejęte i zafascynowane, że nieustannie w duszy widziałyśmy Cudowny Obraz. Nieraz zdawało się nam, że chmury układają się w kształt postaci Matki Bożej. Tak było przed 26 sierpnia. Wszystkie zobaczyłyśmy na niebie zarys obrazu Matki Bożej Częstochowskiej w znanym kształcie koron i sukienek. Widziałyśmy to nie tylko my, ale i inni. Wtedy rozgrzała mnie nieugięta pewność, że nie zginiemy i tej pewności nie straciłyśmy do końca powstania, pomimo świadomie złożonej ofiary z życia. Miałyśmy pewność, że my ocalejemy i że Matka Boża znajdzie sposób, by uratować Warszawę.”

Maria Okońska (1920–2013)

Źródło: Maria Okońska Wspomnienie z powstania warszawskiego, op. cit., s. 63.

O życiu , O Bogu , O wierze , O duszy

„Nabrałam pokory. Dzieci, które spędzają dużo czasu w szpitalu, trochę inaczej dojrzewają, bardzo wcześnie włączają się emocje zarezerwowane dla świata dorosłych. A kiedy leżysz na takich oddziałach, jak ja leżałam, gdzie dzieci głównie umierały, to trudno, żeby się potem w głowie przewróciło.”

Karolina Korwin-Piotrowska (1971) polska dziennikarka i felietonistka

Źródło: Sorry, będę inna! http://polki.pl/zycie_gwiazd_znaniilubiani_artykul,10020720,2.html

O dzieciach , O czasie

„Nie należałem do żadnej partii, ale byłem blisko Unii Wolności. Mazowiecki mieszkał za rogiem, przychodził, wypijał kilka whisky, ożywiał się o drugiej w nocy, wychodził o czwartej, ledwie żywi byliśmy z Julią. A on jeszcze na ulicy gadał, bo na rauszu się obaj zamaszyście odprowadzaliśmy. To całe środowisko to byli moi serdeczni przyjaciele, ale jednak… No jak to powiedzieć, żeby nikogo nie obrazić… Myśmy byli oderwani od realnych ludzkich problemów. Z naszego punktu widzenia w tej całej rewolucji chodziło przecież o wolność. Na przykład problemy z cenzurą w Peerelu. Kto je miał? Dla 97 procent Polaków to w ogóle nie była żadna uciążliwość. A dla nas odwrotnie, to był problem podstawowy, że kreślą albo zakazują drukować tego, co się w pocie czoła wyprodukowało. Wolność była dla nas najważniejsza, absolutnie. Ona nam wystarczyła. A kwestie solidarności społecznej, biedy na wsi, pegeerów, nierówności… Zabrakło nam wyobraźni.”

Marcin Król (1944) polski filozof i historyk idei

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 8 lutego 2014

O problemach , O wolności

„Trzeba się kierować względami politycznymi, czyli najpierw musimy wyrównać poziomy gospodarcze, a potem możemy sobie pozwolić na wspólne inwestycje. W przeciwnym razie pewnego dnia obudzimy się w mniejszej Polsce.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

Polska naszych marzeń

„Pinta potu oszczędzi galon krwi.”

George Patton (1885–1945) amerykański generał

A pint of sweat will save a gallon of blood. (ang.)
list z 3 marca 1944 r., później opublikowany w War as I knew it.
Źródło: G.S. Patton, P.D. Harkins War as I knew it http://books.google.pl/books?id=2A4BPpDQTfcC&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false, Houghton Mifflin Harcourt, 1995, s. 405.

„Ról dla aktorek w ogóle jest mało, a z tego i tak najwięcej dla młodych dziewczyn. Wiele moich starszych, uznanych i szanowanych koleżanek po fachu musi przyjmować pracę w tasiemcach, żeby przeżyć. Nawet w teatrze latami czekają na rolę. I jeszcze ciągłe sprawdzanie się na castingach. Dla kobiety, która zna swoją wartość, to upokarzające. Potem łatwo wpaść w obsesję własnego wyglądu, mieć problem z zaakceptowaniem starzenia się.”

Roma Gąsiorowska (1981) aktorka polska

Źródło: Trendsetterka, „Wprost” nr 27, 4-10 lipca 2011 http://www.dziennikteatralny.pl/artykuly/trendsetterka.html

O kobietach , O problemach , O wyglądzie , O czekaniu

„Dwa kieliszki wystarczą. Najpierw jeden, potem kilkanaście drugich.”

Julian Tuwim (1894–1953) polski poeta

Wiersze i aforyzmy, Jarmark rymów

„Przetrwać, przetrwać życie, potem damy już sobie radę!”

Stanisław Jerzy Lec (1909–1966) poeta polski, aforysta

O życiu

„W dolinie milczał z gębą pełną srebra
stojąc nad kością, na której się potknął,
on, który szedł do wójta potem i meldował: człowiek,
nie, nie człowiek, grenadier, szkielet z bladą twarzą,
z hełmem na głowie, nie:
na bladej czaszce (…).”

Thomas Bernhard (1931–1989) austriacki pisarz i dramaturg

Źródło: W dolinie, tłum. Stanisław Barańczak

„Są pewne granice w świecie.

Można gasić nawet ciemność
przez jakiś czas.

A potem
i tego się już nie da.”

Miroslav Holub (1923–1998)

Źródło: utwór Okręgowy przywódca NSDAP z tomu Tak zwane serce (tłum. Leszek Engelking)

O czasie

„Kozacy Zaporożcy 800 lat byli w poddaństwie u królów polskich, potem siedem lat u nas, a my, garnąc ich do siebie i mając nadzieję, że w służbie będą prawi i stali, broniliśmy ich, walczyliśmy o nich z Polską i Litwą, wiele krwi niewinnej wylaliśmy, a niepozwalaliśmy ich krzywdzić. Wówczas Kozaków było tylko 8 000, a my Tatarzy zrobiliśmy ich 20 000. Kozakom to się podobało, gdyśmy ich zasłaniali i z pomocą zawsze przychodzili, wówczas Chmielnicki mnie, Sefergazy-agę w nogi całował i chciał być u nas w poddaństwie wiecznem. Teraz Kozacy sprzeniewierzyli się nam, zdradą od nas odłączyli, zapomniawszy naszą dobroć, poszli do Cara moskiewskiego. Wy, posłowie, wiedzcie o tem, że to zdrajcy i buntowniki, zdradzą Cara tak, jak nas i Polaków zdradzili. Mechmet-girej Car nie zdoła tego zrobić, ażeby na nich wojną nie chodzić i nie niszczyć. Chyba żaden z Krymców i Nogajów nie będzie miał paznogci na palcach rąk swoich, chyba oczy ich ziemia przysypie – wtenczas tylko zdrady i wiarołomstwa kozackiego mścić nie będziemy.”

Sefer Gazi aga

do posła moskiewskiego, Żerebcowa, żądającego zaprzestania wojny przeciwko Kozakom.
Źródło: Franciszek Gawroński, Krwawy gość we Lwowie http://www.pbi.edu.pl/book_reader.php?p=31532&s=1, str. 4 (11)

O wojnie , O zdradzie , O pomocy

„Ostatni film polski, który naprawdę mi się podobał, to Konopielka Witolda Leszczyńskiego z wczesnych lat 80. Potem według mnie nic ciekawego w polskim kinie się nie działo.”

Wojciech Smarzowski (1963) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/baza-film-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/wojciech-smarzowski

„Woda ma to do siebie, że się zbiera i stanowi zagrożenie, a potem spływa do głównej rzeki i do Bałtyku, więc nie słyszałem od dłuższego czasu o zjawiskach powodziowych, które by trwały dłużej niż tydzień czy dwa.”

Bronisław Komorowski (1952) polski polityk, prezydent Polski

w odpowiedzi na pytanie, czy wybory prezydenckie zostaną przełożone w związku z powodzią.
Źródło: TVN24, 18 maja 2010 http://www.tvn24.pl/12690,1656877,0,1,woda-ma-to-do-siebie--ze-splywa,wiadomosc.html

O wodzie , O czasie

„Abraham był niedobrym synem i zamiast usłuchać swego ojca Teracha i uczciwie sprzedawać na bazarze gliniane bożki, usłuchał nie znanego jeszcze wtedy nikomu Boga, niepotrzebnie zawarł z Nim przymierze i ruszył do jakiejś ziemi, z której go potem kilka razy wypędzano.”

Julian Stryjkowski (1905–1996) polski pisarz

Sen Azrila

O Bogu

„Gnał jak szalony, uderzając podeszwami o betonowe płyty. Gdzieś blisko rozległy się strzały, ale nie wiedział, czy to on był ich celem.(…) W Śródmieściu Chlebowski dostrzegał więcej strachu i nerwowości niż na Starym Mieście, strzały rozlegały się częściej i oddawano je z bliższej odległości. Po raz pierwszy uświadomił sobie, że nawet jeżeli dotrze na Szopena 7, nawet jeżeli odnajdzie matkę Zosi i zdobędzie jej dziennik, kluczowy dowód w sprawie, być może nie będzie miał możliwości wrócić na Stare Miasto. Bez słowa wyminął pracujących przy barykadzie ludzi i odbił, w Wilczą, potem w Mokotowską. Po lewej stronie miał Aleje Ujazdowskie, przed sobą ulicę Szopena. W powietrzu czuć było swąd spalenizny.”

Bartłomiej Rychter (1978)

Źródło: Ostatni dzień lipca

O ludziach , O strachu , O matce , O odległości

„Dopiero kiedy, przewróciłem się, wtedy ona na mnie najechała. Tłumaczyła się potem, że jak widzi leżącego faceta, to nie ma hamulców.”

Marek Konecki (1949)

Księga kpin (satyry, ironie i nonsensy)

„Za tym Chrystusem ubogim, który sam niósł krzyż i swoim wyznawcom nieść kazał, idą ci nieliczni, pogardzani przez cały świat. Nigdy pomiędzy uczniami jego nie znalazł się papież, kardynał, cesarz czy ktoś podobny, ponieważ wąska i trudna jest droga, którą On prowadzi: przez umartwianie ciała, samozaparcie, pokutę, przez wiarę, przez miłość do wszystkich, przez to, co ciału przykrość sprawia. Podobnie zaś jak tego Chrystusa potępili i prześladowali najpierw faryzeusze, a potem cały świat, tak i jego uczniów odstraszają od niego, wskutek czego niewielu wyznaje owego Chrystusa ubogiego. Całemu bowiem światu podoba się ten Chrystus bogaty, za którym idą i którego czczą wielcy ludzie tego świata, przy którym jest moc i władza, blask i przepych obrzędów sprawiających przyjemność ciału.”

Jerzy Blandrata (1515–1588)

Przeciwstawienie fałszywego Chrystusa i owego prawdziwego, zrodzonego z Maryi, Chrystus ubogi, za którym idą biedacy znienawidzeni przez świat

O miłości , O ludziach , O przyjemności , O świecie

„Przestałem srać krwią. Dali mi listę tego, co mogę jeść, i przestrzegli, że pierwszy kieliszek mnie zabije. Powiedzieli też, że umrę, jeśli nie pójdę na operację. Miałem karczemną awanturę z japońską lekarką na temat operacji i śmierci. Powiedziałem krótko: – Żadnej operacji – a ona wyszła bez słowa, potrząsając na mnie z gniewu tyłkiem. Kiedy mnie wypisywali, Harry wciąż żył, chuchając na swoje papierosy.
Szedłem ulicą w słońcu, żeby przekonać się, jak to jest. Było dobrze. Obok przejeżdżały samochody. Chodnik był taki, jak zawsze bywaj chodniki. Zastanawiałem się, czy pojechać autobusem czy zadzwonić po kogoś, żeby mnie zawiózł do domu. Wszedłem do knajpy, żeby zatelefonować.
Usiadłem i zapaliłem. Zjawił się barman i zamówiłem butelkę piwa.
– Co nowego? – zapytał.
– Niewiele – odparłem. Odszedł. Nalałem sobie piwa do szklanki, potem przyglądałem się szklance chwilę i wreszcie wypiłem połowę. Ktoś wyrzucił monetę do szafy grającej i zagrała nam muzyka. Życie wyglądało teraz nieco lepiej. Opróżniłem szklankę i nalałem sobie drugą, zastanawiając się, czy mój dziobak jeszcze kiedyś stanie. Rozejrzałem się po barze: żadnych kobiet. Zrobiłem najlepszą rzecz poza tą: wziąłem do ręki szklankę i wypiłem.”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

Tom Najpiękniejsza dziewczyna w mieście (1967)
Źródło: Życie i śmierć na oddziale dla ubogich

O życiu , O śmierci , O kobietach , O muzyce

„(Obcy) Coraz bardziej przekonywał się, że miał rację, gdy sądził, że z niego drwili podczas oficjalnego przyjęcia do miasta. Nie mógł jednak zrozumieć, dlaczego wszyscy wypuścili białe gołębie. Potem dopiero zauważył, że wszystkie gołębie w Karamoro miały skrzydła z góry czarne, a z dołu białe. Tak że patrząc z dołu wszystkie są białe, chyba że któryś pikuje w dół, wówczas widać, że ma częściowo czarne skrzydła.”

Jan Drzeżdżon (1937–1992) pisarz tworzący w języku kaszubskim

białe gołębie miały symbolizować zgodę na pozostanie Obcego w mieście.
Źródło: Karamoro

„Ja po prostu chcę, żeby to ciągle było malowaniem, żeby to było o malowaniu i procesie malowania, nakładania – i to wszystko. A ostatecznego celu naprawdę nie widzę. Nie widzę takiego punktu, do którego dojdę i potem już można umierać.”

Tomasz Ciecierski (1945)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_ciecierski_tomasz

„Wśród setek niedawno aresztowanych i pobitych w Mińsku była masa studentów, wśród nich zapewne też tych z największej stołecznej uczelni technicznej. Rozumiem, że rektor Politechniki Lubelskiej może nie wiedzieć, co się dzieje na Białorusi. Warto jednak pamiętać o tym, że ludzie, którzy jednym ruchem pióra łamią komuś życie, tylko dlatego, że manifestował potrzebę wolności dla swojego kraju, potem, jak gdyby nigdy nic, zapraszają profesorów z Europy Zachodniej, by móc powiedzieć: proszę, nawet Polacy do nas przyjeżdżają, wszystko jest więc w porządku.”

Siarhiej Pielasa (1976) białoruski i polski dziennikarz

o przyjęciu przez rektora Politechniki Lubelskiej prof. Marka Opielaka tytułu profesora honorowego Uniwersytetu Technicznego w Mińsku.
Źródło: Paweł Reszka, Małgorzata Bielecka-Hołda, Rektor nie polityk http://www.archiwum.wyborcza.pl/Archiwum/1,0,7345955,20110119LU-DLO,Rektor_nie_polityk,zwykly.html, „Gazeta Wyborcza Lublin” nr 14, 19 stycznia 2011, Lublin, Agora S.A., ISSN 0860-908X, s. 1.

O życiu , O ludziach , O wolności

„W Warszawie pełno jest tablic upamiętniających rozstrzelanych Polaków. Kto rozstrzeliwał? „Hitlerowcy albo naziści”. Niemców przy tym nie było. Ja te czasy pamiętam. Nikt się wtedy nie pytał, jakie ci Niemcy mieli legitymacje! I nie dziwmy się, że potem się mówi o „polskich obozach śmierci”. Przecież z tych tablic wynika, że Niemców w Polsce nie było! Trzeba to zmienić, póki żyją ludzie, którzy tamte czasy pamiętają.”

Jan Pietrzak (1937) polski satyryk

Źródło: „Goń z pomnika bolszewika” w Klubie Ronina, blogpress. pl, 13 lipca 2012 http://blogpress.pl/node/13599

O śmierci , O ludziach

„Bülow i Witte to ludzie nierównej wartości. Witte był niewątpliwie największy mężem stanu cesarskiej Rosji. Był to człowiek idei, człowiek twardych i samodzielnych przekonań. Bülow był to zdolny felietonista; płytki, strasznie płytki, ale efektowny. Witte karierę zawdzięcza swej brutalności, niegrzeczności, twardym przekonaniom. Takich ludzi lubił Aleksander III. Jak czytamy pamiętniki Wittego, a potem pamiętniki lidera inteligenckiej opozycji w Rosji, słynnego Pawła Milukowa, to widzimy szalony dystans pomiędzy tymi dwiema indywidualnościami: Witte to tytan inteligencji, Milukow to ubożuchna znajomość pewnych pryncypiów na pamięć, umysłowość przeciętnego belfra.”

Siergiej Witte (1849–1915) polityk rosyjski

Źródło: Stanisław Cat-Mackiewicz, Europa in flagranti, Universitas, Kraków 2012, s. 53

O ludziach , O inteligencji , O czytaniu

„Dopóki nie przeczytałam tego zdania nie znałam Dumy i Uprzedzenia, dopiero potem sięgnęłam potem tę książkę. I cóż znalazłam? Wypracowany dagerotyp pospolitego oblicza; pieczołowicie ogrodzony, starannie uprawiany ogród o schludnych rabatach i delikatnych kwiatach, ale ani śladu bystrej, żywej twarzy, otwartej przestrzeni, świeżego powietrza, błękitnego wzgórza, łagodnej doliny. Nie chciałabym żyć wśród jej pań i panów w ich eleganckich ale dusznych domach…
…Rozumiem natomiast uwielbienie dla George Sand, bo chociaż nie znam takiego dzieła, którym mógłbym się zachwycić bez reszty (…) – mimo to rodzaj jej umysłowości, chociaż nie całkiem dla mnie zrozumiałej, budzi mój głęboki szacunek: jest mądra i głęboka; panna Austen jest tylko zręczna i spostrzegawcza.”

Charlotte Brontë (1816–1855) angielska pisarka

Źródło: Anna Przedpełska-Trzeciakowska, Na plebanii w Haworth, op. cit., s. 312, 313

O domu

„Wspaniale jest zobaczyć nazwę takiego zespołu jak Metallica na plakacie, który mówi, że wystąpi Deep Purple, potem Dio, a potem Metallica – co wydarzyło się w 1988 roku, To była wielka chwila.”

Lars Ulrich (1963) muzyk rockowy, perkusista, członek zespołu Metallica

Wypowiedzi członków zespołu, Lars Ulrich

„Nakarmiono go łyżeczką, kiedy pokazał jedną z ckliwych fotografii na ścianie, przedstawiającą dziewczynkę karmiącą kózkę, a potem wskazał na siebie. Tak jakby się uśmiechnął. Uśmiechnęliśmy się w odpowiedzi. Mołotow uznał to za przejaw osobliwego poczucia humoru Koby, a Beria padł na kolana i ucałował dłoń Stalina.”

Nikita Chruszczow (1894–1971) przywódca ZSRR

o agonii Stalina.
Źródło: Simon Sebag Montefiore, Stalin. Dwór czerwonego cara

„Rektorem naszej uczelni był (…) Eugeniusz Fulde – wspaniały aktor, reżyser i pedagog, który uczył nas rzemiosła na scenie. Krążyła wówczas laka pogłoska, że jeżeli rektor kogoś ze studentów pocałuje, to znaczy, że len będzie musiał odpaść. Pewnego dnia, po jednym z egzaminów, szlam korytarzem i nagle rektor Fulde, którego mijałam, cmoknął mnie w czoło!!! Moi koledzy zamarli. Aleja niewiele myśląc podbiegłam do niego i również pocałowałam go w czoło… Zastanawialiśmy się potem, kto z nas wyleci!”

Grażyna Barszczewska (1947) polska aktorka

Źródło: „Dziennik Zachodni” nr 263, 12–13 listopada 2005 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/18329.html

O myślach , O myśleniu

„Gdy się nasze wychowanki okażą niewdzięczne, przypomnijmy sobie wszystkie szczegóły Męki Chrystusowej. Gdy znudzenie, wstręt ogarniać nas będzie, wspomnijmy na krwawy pot Chrystusa.”

Maria Karłowska (1865–1935) polska zakonnica, założycielka Zgromadzenia Sióstr Pasterek, błogosławiona katolicka

Źródło: Waldemar Rozynkowski, s. Glaudiosa Dobrska, Duch Pasterek/bł. Maria Karłowska, Wydawnictwo Bernardinum, Pelpin 2010, Pisma t. III, 5 s. 131.

Chrystus

„Jesteście z Ziemi?
– Z Układu.
– Nie rozumiem. Jesteście ludźmi?
– Od czasu, gdy opuściłeś Ziemię, minęło wiele lat.
– Prawda, najpierw anabioza. – Potrząsnął głową. – Potem przez tyle lat wlokłem się z miasta do miasta w nadziei spotkania kogoś, kto pomoże mi wrócić. Powiedzcie, jaka ona dziś jest… Ziemia?
– Nie wiemy, Rudier.”

Wiktor Żwikiewicz (1950) polski pisarz science fiction

Wołanie na Mlecznej Drodze

O prawdzie , O czasie

„Gdy nie wiadomo z czym się ma do czynienia, to przeważnie to się wącha, potem liże a następnie z nieznacznym lękiem nadgryza. Tak właśnie było ze mną. Nadgryzłem siebie, kawałek siebie. I co to za smak, matko, ojcze, kraju w którym przyszło mi żyć, dziwny kraju, ulico, która mnie prowadzisz, nie wiem dokąd, bo czyż nieznany smak zna swój cel?”

Marian Lech Bednarek (1956)

Źródło: Smak (2005)

„Mnie się zdaje, że teraz pan ma prawo nauczania, gdy sam ludzkiego bólu doznał. Nie ten, wedle mnie, jest człowiekiem, kto nad świat wyższy własną pychą, ale kto te rany zbadał i w sobie nosił, a potem dopiero na nie lekarstwa szuka. Teraz dopiero myśl pana będzie jaśniejszą, rozum prawszym!”

Maria Rodziewiczówna (1864–1944) polska pisarka

Kwiat lotosu
Źródło: Wyd. Alfa, Warszawa 1990, s. 162

O świecie , O myślach , O myśleniu

„Ostatnimi czasy coraz więcej ludzi trafia do więzień tylko dlatego, że napisali coś na Twitterze albo na blogu w internecie. Odłącza im się telefon, śledzi się ich. Milicja w środku nocy włamuje się do mieszkania, przewala wszystko, a potem fabrykuje obciążające dowody. Sądy skazują niewinnych ludzi na dziesięć lat pozbawienia wolności.”

Ai Weiwei (1957) chiński artysta i architekt

Źródło: rozmowa Henrika Borka, Zadarł z wielkim smokiem, „Süddeutsche Zeitung”, tłum. „Forum”, 11 kwietnia 2011.

O ludziach , O wolności

„Musiałem zrezygnować z bycia psychiatrą. Lekarz patrzy na każdego człowieka z osobna, polityk zajmuje się sprawami całego społeczeństwa. Nie mogłem przed południem rozmawiać z pacjentem, który był w zupełnie innym świecie, a potem zdejmować biały fartuch i zajmować się problemami międzynarodowymi.”

Bogdan Klich (1960) polski polityk

Źródło: wyborcza.pl, 24 lutego 2009 http://wyborcza.pl/1,76842,6305447,Przywitanie_z_bronia__Rzecz_o_Bogdanie_Klichu.html

„Ludzie sądzą, że kłamca odnosi zwycięstwo nad ofiarą. Ja jednak nauczyłem się, że kłamstwo jest sprzeniewierzeniem się samemu sobie, bo rezygnuje się z własnej rzeczywistości na rzecz człowieka, którego się okłamuje, czyniąc go swoim panem i skazując się od tego momentu na udawanie takiej rzeczywistości, jakiej domagają się jego poglądy. I jeśli dzięki kłamstwu osiąga się doraźny cel, płaci się potem cenę niszczącą to, czemu owa zdobycz miała służyć. Człowiek, który okłamuje świat, jest od tej pory niewolnikiem świata.”

Ayn Rand książka Atlas zbuntowany

Atlas zbuntowany

O ludziach , O kłamstwie , O świecie , O rzeczywostości

„Jak się jest dzieckiem, to się myśli, że rodzice są absolutnie doskonali i ślepo się ich kocha. Potem człowiek zaczyna ich nienawidzić, bo nie są tak doskonali, jak sobie wyobrażał, i rozczarowują nas. A jeszcze potem człowiek uczy się akceptować ich błędy, bo sam je robi. I może wówczas właśnie staje się dorosły.”

Guillaume Musso (1974)

Wrócę po ciebie

O dzieciach , O myślach , O rodzicach , O myśleniu

„Od dzieciństwa wszystko sobie wizualizuję. Wydzieram z magazynów zdjęcia rzeczy, które mi się podobają, i wieszam je w widocznym miejscu albo noszę w notesie, żeby często na nie patrzeć. Potem jakoś tak się dzieje, że te wizualizacje się spełniają.”

Anna Orłowska-Filasiewicz

Źródło: „InStyle”, nr 3/2010.

O dzieciństwie

„Kobiety spieszą ku tym podłamanym i pomagają im wstać, chodzić, jeść, ubierać się, sikać, żyć…
Często kobieta zostaje przy takim połamańcu bardzo długo, chociaż cały czas na walizkach, chociaż mówi sobie: jeszcze tylko muszę zrobić to i to… a potem już na pewno… ale zostaje przy nim na całe swoje życie, które bywa krótsze niż jego – a on sobie potem chwyta inną…”

Alexandra Berková (1949–2008)

Ciemna miłość

O życiu , O kobietach , O czasie

„A kto rycerzem, ten już po zakonie
Znać to powinien, czego bronić trzeba:
Więc naprzód stawać ma w wiary obronie,
I Maryi Panny, tej Królowej Nieba,
Potem w obronie granicy – i basta!
Bo reszta z tego już człeku wyrasta.”

Wincenty Pol (1807–1872) polski poeta i geograf

Źródło: Mohort, cz. I, w: Dzieła Wincentego Pola wierszem i prozą, t. III, wyd. F.H. Richter, Lwów 1875, s. 23.

O wierze

„Zamiast czekać, aż ZSRR upadnie i potem rzucić się na osłabione Niemcy, Amerykanie włączyli się do walki w sam czas, by uratować rozsypujący się reżim komunistyczny. To rosyjski żołnierz, powtarzam, pokonał żołnierza niemieckiego, lecz system marksistowski ocalony został przez amerykańskie dostawy materiału wojennego. Gdy Mołotow zaproponował w zamian za te dostawy pewną liberalizację systemu, Roosevelt odrzekł, że nie widzi takiej potrzeby.”

Vladimir Volkoff (1932–2005) pisarz francuski

Źródło: Montaż, Klub Książki Katolickiej 2006, s. 342. ISBN 83-88481-69-X

O książkach , O czasie , O czekaniu , O walce

„Bankructwo państwa to nie to samo co bankructwo firmy. Polska też zbankrutowała… W 1981 roku rząd Jaruzelskiego de facto ogłosił niewypłacalność i przestaliśmy oddawać długi – kapitał, i odsetki. Nikt nam niczego nie chciał pożyczyć. Stąd inflacja, kartki na wszystko i puste sklepy. Wcześniej Gierek zaimportował masę towarów za pożyczone pieniądze. I potem nie byliśmy tego w stanie oddać. Na początku lat 90. dzięki reformom Balcerowicza dogadaliśmy się z wierzycielami z Zachodu na spłatę tylko połowy długu. Do dziś to pokutuje, mamy niższy rating od Czechów, bo oni nie poprosili o redukcję długu.”

Ryszard Petru (1972) polski ekonomista i polityk

Źródło: rozmowa Wojciecha Staszewskiego, „Duży Format”, 29 września 2011.

O pieniądzach

„Kiedyś potrafiłem grać bez przerwy po pięć godzin dziennie z przerwami na obiad. Potem zaczęło się życie, praca, dziewczyna, obowiązki i w efekcie teraz mam system 30-minutowy. Przez pięć minut rozgrzewam rękę a potem gram bardzo szybkie przebiegi. Nie ma to na celu rozwoju techniki a jedynie ćwiczenie mięśni żeby ręka „nie zapomniała” co już umie. Może to błąd, ale jak na razie nie jestem zawodowym muzykiem i nie żyje z muzyki, dlatego też wychodzę z założenia, że to co już potrafię musi mi wystarczyć… Inaczej sprawa wygląda gdy intensywnie robię z jednym z moich zespołów nowy materiał, wtedy praktycznie gram non stop.”

Filip Hałucha (1980)

Źródło: Wywiad, 2009 http://www.magazyngitarzysta.pl/ludzie/wywiady/2879-heinrich-rootwater.html

O życiu , O ludziach , O błędach , O ćwiczeniach

„A potem – tylko jak wyrzeźbić to, co stało się potem? – nadszedł esesman Mitte, zwany „Aniołem Śmierci”. Zbliżył się do dziewczynki. Na jego bladej twarzy z jasnym wąsem błąkał się uśmiech. Popychał ją lekko w kierunku placu sortowni, gdzie przeglądano rzeczy pozostawione przez więźniów. Z jednej z walizek wyjęła kolorową chustkę, zaczęła ją podrzucać. Potem kolejne, jakby była na jarmarku. Wyjęła też dziecięce okulary. Czy wiedziała, co ją czeka? Mitte poprowadził ją do wejścia w żywopłocie, na którym wisiała flaga Czerwonego Krzyża (za nią miał być lazaret). Rozległ się strzał.”

Samuel Willenberg (1923–2016)

O miłości , O śmierci , O uśmiechu , O aniołach

„W Polsce jest taka fatalna tradycja zdrady narodowej. I to jest właśnie nawiązywanie do tego. To jest jakby w genach niektórych ludzi, tego 'najgorszego sortu Polaków'. No i ten najgorszy sort właśnie w tej chwili jest niesłychanie aktywny, bo czuje się zagrożony. Proszę zwrócić uwagę, że wojna, potem komunizm, później transformacja tak, jak ją przeprowadzono, to właśnie ten typ ludzi promowała, dawała mu wielkie szanse.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

Źródło: Polacy gorszego sortu szykują pozew zbiorowy przeciw Kaczyńskiemu http://polska.newsweek.pl/polacy-gorszego-sortu-szykuja-pozew-zbiorowy-przeciw-kaczynskiemu,artykuly,375837,1.html, Newsweek. pl, 15 grudnia 2015

O wojnie , O ludziach , O zdradzie

„Kiedy byłem młodszy, i jeszcze tylko kobiety były na wyciągnięcie palca do tej gazety, to bardzo często oglądałem tam tylko obrazki. A teraz czytam, bo naprawdę fajne wywiady są w „Playboyu”. (…) Ale na mnie mały ma wpływ gazety, czy takie rzeczy, ja mam swój styl życia, który jest inny od każdego, więc jakby „Playboy” nie jest w stanie mi podskoczyć. Żaden. (…) Tego typu pisma wpływają na pewno na mężczyzn i patrzą co jest modne, żeby móc potem zaimponować kobietom, ale myślę, niestety, że nie w tym rzecz.”

Misiek Koterski (1979) aktor polski

Źródło: wywiad http://alefaceci.pl/title,Misiek-Koterski-o-Playboyu,vid,11785598,wideo_wiadomosc.html?ticaid=69b6f

O kobietach , O myślach , O czytaniu , O myśleniu

„Przede wszystkim chcę pogratulować i złożyć wyrazy szacunku i podziwu panu premierowi Jarosławowi Kaczyńskiemu, prezesowi PiS (…). Każdy, kto z uwagą obserwuje scenę polityczną nie ma dzisiaj wątpliwości co do jednego: otóż z całą pewnością jest pan wielkim politykiem i wielkim strategiem. Ale ja muszę dodać jeszcze jedno: z całą pewnością jest pan także wielkim człowiekiem. Świadectwa pana wielkości są jednoznaczne. (…) Podjął pan wielkie ryzyko, kiedy wraz z władzami PiS zdecydował pan, że ja będę kandydatem na prezydenta. A potem podjął pan kolejne ryzyko, wystawiając na kandydata na premiera panią Beatę Szydło. Trzeba wielkiej odwagi i determinacji; żeby czegoś takiego dokonać, trzeba być rzeczywiście wizjonerem (…) wszyscy w Polsce wiedzą, że pan jest liderem PiS.”

Andrzej Duda (1972) polski polityk, prezydent, prawnik

podczas uroczystości desygnowania Beaty Szydło na stanowisko premiera.
Źródło: Aneta Bańkowska, Łudziliście się, że Duda będzie niezależnym prezydentem? Dziś pokazał, jak jest naprawdę http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114871,19183548,ludziliscie-sie-ze-duda-bedzie-niezaleznym-prezydentem-to.html, gazeta.pl, 13 listopada 2015.

„W pewnej chwili Pas zaczął nucić „Pierwszą Brygadę”. Coraz głośniej. Obecni podchwycili słowa i melodię. Rytm marsza towarzyszył dygotom domku. Po „Brygadzie” śpiewaliśmy „Białe róże”, potem już inne piosenki, jedna wypływała z drugiej: „Rozmaryn”, „Ułani pod okienkiem”, „Czerwony pas”, „Jak dobrze nam zdobywać góry”, „Otwarte okna”. Padały bomby, pociski z nieba i z ziemi, a my śpiewaliśmy jak w transie, porwani melodią pieśni legionowej, żołnierskiej, harcerskiej. Nikt nie myślał, co może stać się w każdej chwili. Nikt już się nie bał. Nawet ja straciłam nieustające dotąd poczucie strachu. Niech się dzieje, co ma się dziać, my śpiewamy, wszystko jedno. Zrobiło się prawie wesoło.”

Teresa Sułowska-Bojarska (1923–2013) polska poetka i prozaik

o powstaniu warszawskim 1944

O strachu , O myślach , O śpiewie , O myśleniu

„Chciałbym mieć śmieszną reklamę, taką jak Little Penny. Może nazwaliby ją Little Oden. a potem, mam nadzieję, zdobędę mnóstwo mistrzowskich tytułów i zrobią mi takie poważne reklamy jak Tigerowi Woodsowi albo Lance’owi Armstrongowi.”

Greg Oden (1988) koszykarz amerykański

Źródło: „Gazeta Wyborcza” za gamedaily.com, 2 lipca 2007

„Jestem ze starej szkoły. (…) Zelwerowicz zawsze nas uczył, że pierwszy jest teatr, potem ty w teatrze. I ja tego się trzymam, i dla mnie to jest wyznacznikiem.”

Mirosława Dubrawska (1928–2010) polska aktorka

Źródło: „Trybuna” 2001, nr 262

„Samotność ma to do siebie, że najpierw boli, a potem człowiek zaczyna ją cenić.”

Jonathan Kellerman (1949)

Nad krawędzią

O samotności

„Zwierzenia byłyby najbardziej prawdziwe, gdyby się je potem odwoływało.”

Franz Kafka (1883–1924) pisarz austriacki pochodzenia żydowskiego

„Staramy się w każdym z dzieci odkrywać to, co je ciekawi, a potem te zainteresowania rozwijać. Najmłodsze zabieramy na różne zajęcia, aby z czasem wybrały z nich te, które lubią najbardziej. Każde ma inne talenty i potrzeby”

Małgorzata Ostrowska-Królikowska (1964) aktorka polska

Źródło: Izabela Górnicka-Zdziech, Rodzinne życie z pasją, „Magazyn Familia”, 20 sierpnia 2009 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/Rodzinne_zycie_z_pasja,1772,91.html

O życiu , O dzieciach , O czasie

„Wszystko wskazuje na to, że Rudolf zaprowadził Marię Vetserę do drugiej części domku, żeby jej nie kompromitować, sam zaś zabarykadował się w swojej sypialni. Kiedy zabójcy dostali się po drabinie do pokoju, arcyksiążę starał się schronić za potężnym stołem. Trzymał się go tak mocno, że musieli obciąć mu palce. Potem odsunęli stół i zabili Rudolfa. Maria Vetsera również została zabita i położona obok ciała arcyksięcia, żeby go skompromitować.”

Zyta Burbon-Parmeńska (1892–1989) cesarzowa Austrii i królowa Węgier

przedstawiając w 1983 okoliczności śmierci Rudolfa Habsburga-Lotaryńskiego (twierdziła, że został zamordowany, a nie, jak się powszechnie uważa, popełnił samobójstwo).
Źródło: Isabelle Bricard, Leksykon śmierci wielkich ludzi, tłum. Anita i Krzysztof Staroniowie, Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 1998, ISBN 8305129713, s. 387.

O śmierci , O ludziach , O książkach , O pokoju

„Kariera w teatrze wiąże się z hierarchią. Najpierw jesteś w zespole, potem grasz pierwsze role i w końcu tą główną. Ja wszedłem do Muzycznego bocznym wejściem i nie sądzę abym umarł na scenie po zagraniu tej upragnionej. Cały czas bawią mnie moje małe sukcesy.”

Tomasz Czarnecki (1983)

Źródło: Piotr Sobierski, Jak lalki tańczą w musicalu, „Gazeta Wyborcza Trójmiasto”, dodatek „Sztorm”, 27 maja 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/117899.html

O czasie , O sukcesie

„Złudzenie Marksa, potem złudzenie setek, nawet milionów, nie zmienia sytuacji, że komunizm ani jako nauka, ani jako praktyka, ani jako historia nie sprawdził się, gdyż będąc utopią sprawdzić się nie mógł. Natomiast jako religia poruszał miliony. Wcielał się w demiurga historii, walcząc z kapitalizmem, układami świata państw rozwiniętych, a nawet z Bogiem, któremu chciał ukraść ludzką nadzieję. Nadzieja jednak też sprawdzić się nie może, gdyż jest sprzeczna z uniwersalnymi prawami bytu. Dlatego Chrystus dał się ukrzyżować, podczas gdy Lenin, Mao Tsedung, Pol Pot krzyżowali ludzi, którzy nie chcieli w nich uwierzyć.”

Włodzimierz Sokorski (1908–1999) polski działacz komunistyczny, pisarz, dziennikarz, generał

Źródło: Romans z komuną, Wydawnictwo Res Polona, Łódź 1991, s. 17.

O Bogu , O ludziach , O religii , O nadziei

„Muszę przez cały czas uważać na to, co mówię, choćby tylko ze względu na to, że mówimy po angielsku, a to dla mnie przecież obcy język. Mogę popełnić jakiś błąd, powiedzieć coś, co zabrzmi głupio lub śmiesznie i chwilę później cały świat będzie o tym wiedział. To po prostu kwestia instynktu samozachowawczego. Nie chcę potem przeczytać gdzieś o sobie jakichś bzdur, w dodatku odwołujących się do naszej rozmowy.”

Penélope Cruz (1974) aktorka hiszpańska

Źródło: wywiad http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=54046

O świecie , O błędach , O czasie

„Pamiętam pierwszy dzień w NHL. Wchodzę do szatni Bruins, a tam siedzą same kolosy. Nieogoleni, mnóstwo tatuaży, połamane nosy, połowa bez zębów. Nieźle – pomyślałem. Już po czterech meczach miałem dwie szramy na twarzy. Najpierw dostałem kijem w brodę i założyli mi osiem szwów. Na żywca, w szatni. I zaraz potem wróciłem na lód, tylko zakrwawioną koszulkę mi wytarli. W innym meczu podjeżdżam do bramkarza, strzelam i… dostaję kijem prosto w zęby. Po tych pierwszych meczach siedziałem wieczorem przed lustrem i myślałem: „Boże, to jak ja będę wyglądał za rok?””

Mariusz Czerkawski (1972) hokeista polski, olimpijczyk

Źródło: sport.pl http://www.sport.pl/hokej/1,64952,6567843,mariusz_czerkawski__po_kilku_dniach_w_nhl_mialem_14.html

O Bogu , O myślach , O sporcie , O myśleniu

„Jesteśmy coraz bardziej niecierpliwi, jak wtedy, kiedy wygłodniali stoimy w kolejce do budki z fast foodem. Chcemy szybko i tanim kosztem, najlepiej za darmo się najeść, potem ustępujemy miejsca w kolejce następnej wygłodniałej osobie. Kochamy coraz szybciej i powierzchowniej.”

Petr Zelenka (1967) reżyser i scenarzysta czeski

Źródło: Wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=27691

Kochać się

„(…) jeżeli mam okazję pracować w teatrze, to z niej korzystam, ponieważ tylko to uczy warsztatu, który potem wykorzystuje się w filmie.”

Łukasz Simlat (1977) polski aktor

Źródło: wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wydarzenia/wydarzenie.asp?wi=34067

„Mówi się, że dzieci na chwilę odchodzą, ale potem wracają. Ważne, by wtedy nie tryumfować: a nie mówiłam?!”

Małgorzata Niemen (1955)

Źródło: „Zwierciadło”, nr 5/1927, maj 2007

O dzieciach

„W Polsce panuje zjawisko fetyszyzacji płodu, bowiem najpilniej strzeżone jest bezpieczeństwo dziecka na etapie embrionu, potem nie ma już jakiejkolwiek troski.”

Magdalena Środa (1957) polska filozof, etyk, działaczka państwowa

Źródło: Co z tą Polską?, 8 marca 2008

O dzieciach

„Nazywom się chińskie ciasteczko. Składom się z mąki, cukru, jajek, oleju, waniliowego aromatu, szczypty soli, migdału bez skórki i mądrości. Najpierw należy mnie zagnieść na twarde ciasto, rozwałkować. Potem wyciąć kwadraty, a w środek kwadratu włożyć migdał i karteczkę z sentencją. Rogi zlepić u góry. Piec dwadzieścia minut w blasze wysmarowanej olejem, na złoty kolor, w temperaturze około dwustu stopni Celsjusza. Podawać na zimno. Najlepiej po kaczce (po pekińsku). (…) Najpierw występowałom jako ciekawostka w restauracjach i barach. Teraz jestem wszędzie, zatrułom cały świat. Jestem bardzo toksyczne oraz zjadliwe. Przenoszę się kropelkowo, płciowo, w rozmowie, w transfuzji, na spowiedzi – w każdy sposób, jak Duch Święty. Mądrość z mego środka objęła w posiadanie cały świat, jestem w powieściach typu broszurowe i okładka twarda, w przemówieniach polityków, w wystąpieniach przywódców religijnych. Właściwie to nie wiem, czy gdzieś mnie jeszcze nie ma. (…) Jestem bestsellerem, jak gówno zalałom cały świat. Słyszycie ten chlupot? To ja. Nowy potop. Nazywom się chińskie ciasteczko. Do usług.”

Ignacy Karpowicz (1976) polski pisarz i tłumacz

Balladyny i romanse

O mądrości , O świecie , O kolorach , O piekle

„Mam natomiast mały żal do Janka Pospieszalskiego, bo to jest mój przyjaciel, który już raz próbował mnie agitować. Mówił: „Montujemy paczkę przeciw czerwonym, czekamy na ciebie”. I ja go pytałem: „Dobra, rozjebiemy bolszewików. A co potem?” A Jaś mi na to: „Nieważne. Najpierw musimy ich rozjebać”. Pytałem więc, dlaczego mnie agituje przeciw komuś, a nie za czymś porządnym. Zapytałem, czy rzeczywiście popiera ten program. On, który ma zaszyty esperal, który ma wiele problemów z kobietami, jak każdy z nas, z domem, z rodziną. Nawet z Bogiem. Grzeszymy jak skurwysyn. On, który miał swego czasu prywatną firmę konfekcyjną i z tym wszystkim popiera radykalny ruch związkowy o chrześcijańskim rodowodzie? I co gorsza, dość beztrosko wciąga w to innych? Nie chciałbym, aby tak się stało, ale możliwe, że kiedyś trzeba będzie zapytać Jasia, dlaczego wpędził kraj w taki kanał. To nie są żarty. A tu, jak na ironię, cały rock świata wywodzi się z nastrojów lewicowych. Rodzi się w bólach, w krzywdzie.”

Zbigniew Hołdys (1951) polski muzyk, wokalista i kompozytor

Źródło: wywiad dla miesięcznika „Playboy”, nr 2/1998.

O kobietach , O Bogu , O rodzinie , O domu

„Rozejrzała się z zaciekawieniem, patrząc na narzędzia, zamki i porozrzucane wszędzie rupiecie. Willie nie jest schludnym fachowcem, a ja, przyznaję, też jestem bałaganiarzem. Dotknęła kilku zamków, a potem skupiła uwagę na mnie.”

Stephen Coonts (1946)

Kłamcy i złodzieje (2004)

„(…) z reguły jest tak w tym kraju, że jak ktoś coś bardzo przyzwoicie zagra, to potem bardzo długo nie gra, ponieważ dobrze zagrał raz i wystarczy.”

Maciej Kozłowski (1957–2010) polski aktor

Źródło: program Wieczór z Jagielskim

O grach

„My nie stoimy ponad historią, my podlegamy jej prawom. Rewolucja jest nieuchronnym następstwem ogólnego kryzysu systemu; jej organizacyjne i programowe przygotowanie zmniejsza jej społeczne koszty. Jeśli coś jest tu zbrodnią przeciw pokojowi wewnątrz kraju, to polityka panującej biurokracji, która najpierw stara się zdezorganizować i pozbawić świadomości politycznej masy, a potem próbuje złamać rewolucyjny ruch mas środkami zbrojnej przemocy.”

Karol Modzelewski (1937–2019) polski historyk i polityk

Źródło: List otwarty do partii (razem z Jackiem Kuroniem, 1964)

O pokoju , O historii

„To jest tak strasznie dobrze mieć Stena w ręku
I śmiać się śmierci prosto w twarz,
A potem zmierzyć – i prać – bez lęku
Za kraj! Za honor nasz!
Dziś idę walczyć – Mamo!…”

Józef Szczepański (1922–1944) poeta polski, żołnierz AK, uczestnik powstania warszawskiego

Źródło: Dziś idę walczyć Mamo!

O śmierci

„Oczarowani – rozczarowani. Tak za piosenką Mileny Farmer nazwało się moje pokolenie we Francji. Słodkie hasło reklamowe do tego samego, o czym pisze Houellebecq w Cząstkach elementarnych spermą i gównianą prawdą. Najpierw oczarowani, potem rozczarowani polityką obiecującą dobrobyt i szczęście. Najbardziej rozczarowani sobą, gdy dostają czego chcą. Szczęście stało się nowym rodzajem marchewki pozornie dostępnej dla każdego. Stąd rozczarowanie, gdyż za marchewką czai się bat. Przynęta dla wielu jest tylko do polizania, nad nią szyldy humanizmu i reklamowe slogany.”

Manuela Gretkowska (1964) pisarka polska

Europejka

O szczęściu , O rozczarowaniu

„Jako dziecko błąkałam się po zakamarkach teatru, w którym grał mój tato. Potem sama, jako dziecko, w teatrze występowałam. Przez lata granie przeplatało się z moim codziennym życiem, więc dziwne byłoby gdybym nie spróbowała. Kiedy, za pierwszym razem, nie dostałam się do szkoły teatralnej, odezwały się we mnie diabliki ambicji. Teraz, kiedy jestem już prawie na mecie teatralnej szkoły, dopiero zaczynam odkrywać, jak bliskim mojej duszy środkiem wyrazu jest kreowanie postaci.”

Aleksandra Hamkało (1988) polska aktorka

Źródło: Artur Cichmiński, Jestem nawiedzona. Rozmowa z gwiazdą „Big Love”, stopklatka.pl, 13 lutego 2012 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=85225

O dzieciach , O duszy , O matce

„Uprzywilejowana pozycja tylko jednego z Kościołów prowadzi do patologii. Sami o tym pisaliście, choćby o gruntach preferencyjnie przyznawanych Kościołowi rzymskokatolickiemu, które potem sprzedawano za grube miliony. Inne Kościoły, gminy żydowskie mogą tylko marzyć o takich przywilejach.”

Grzegorz Napieralski (1974) polityk polski

„Pierwszy raz zetknąłem się z dubbingiem, będąc w zespole Fasolki. Najwidoczniej poszukiwano dziecięcych głosów, więc ktoś z produkcji zgłosił się do Fasolek, wybrano mnie i tak pierwszy raz znalazłem się w studio. Był początek lat 90., miałem z 7 lat i zaproszono mnie do roli prosiaczka w Kubusiu Puchatku. Zamiast dubbingować, zacząłem powtarzać to samo co mówi postać po angielsku… Chyba nie byłem rozgarniętym dzieckiem, więc współpraca się zakończyła i wróciłem do śpiewania w Fasolkach. Po kilku latach z castingu dostałem się do Teatru Polskiego Radia, gdzie najpierw uczyłem się pod okiem Jana Warenyci, a potem nagrywałem słuchowiska. Na stanowisku kierownika produkcji, pracował tam Romuald Cieślak, który wyłowił mnie do studia Master Film. Potem już poszło. Byłem sprawny i elastyczny, poza tym umiałem już pracować z mikrofonem, więc zacząłem grać w innych studiach.”

Grzegorz Drojewski (1983)

Źródło: wywiad, styczeń 2011 http://www.dubbing.pl/wywiady/

O dzieciach , O poszukiwaniu , O studiach , O współpracy

„A zaczęło się od tego, że kiedy prowadziłem, jeszcze w latach 70., kółko fotograficzne, miałem dość fotografowania zakładu poprawczego. No, bo ile można fotografować mury i kraty? Po długich naradach i uzyskaniu odpowiednich zgód, zaczęliśmy od wycieczek nad Narew. A potem były wycieczki, rajdy, spływy, obozy survivalowe.”

Ryszard Franciszek Makowski (1948)

Źródło: „Tygodnik Ostrołęcki”, kwiecień 2009 http://www.to.com.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20090413/TO_ARCHIWUM/415663546

„Zapamiętajcie, że za nieszczerość i tchórzostwo zawsze trzeba płacić. Nie wyobrażajcie sobie, że przez całe lata można uprawiać służalczą propagandę na rzecz radzieckiego lub też jakiegokolwiek innego reżimu, a potem powrócić nagle do intelektualnej przyzwoitości. Raz się skurwisz – kurwą zostaniesz.”

George Orwell (1903–1950) pisarz i publicysta angielski

Do remember that dishonesty and cowardice always have to be paid for. Don’t imagine that for years on end you can make yourself the boot-licking propagandist of the Soviet régime, or any other régime, and then suddenly return to mental decency. Once a whore, always a whore. (ang.)
skierowane do angielskich intelektualistów i lewicowych dziennikarzy (reakcja Orwella na propagandę wymierzoną przeciwko Polsce).
Źródło: As I Please, „Tribune”, 1 września 1944 http://wintermute10.tripod.com/AIP-37.htm

„Jedną z najgorszych rzeczy w życiu jest żałowanie. Coś się wydarza, ty robisz nie to, co trzeba, a potem latami żałujesz, że nie zrobiłeś czegoś całkiem innego. Na przykład ja, gdy spaceruję brzegiem morza albo odwiedzam grób przyjaciółki, zawsze myślę o tym dniu, dawno, dawno temu, gdy nie zabrałem latarki w miejsce, gdzie koniecznie trzeba było zabrać latarkę, i skutki tego były tragiczne. Dlaczego ja nie wziąłem latarki? – wyrzucam sobie, chociaż już nic nie można na to poradzić.”

Daniel Handler książka Gabinet gadów

Trzeba było wziąć latarkę.
Gabinet gadów
Źródło: rozdział IV, s. 53, 54

O myślach , O myśleniu

„Potem dostałem potężny e-mail, który zaczynał się tak: „Odkryłeś coś, na co wszyscy czekaliśmy od 30 lat.””

Grzegorz Niedźwiedzki (1980) polski paleontolog

o reakcji na odkrycie, którego dokonał w Zachełmiu.
Źródło: Gazeta Wyborcza, 7 stycznia 2010 http://wyborcza.pl/1,75248,7427572,Lapy__lapy__cztery_lapy.html?as=2&ias=2

O czekaniu

„Mieliśmy liberalnych papieży. Pierwszego liberalnego papieża (Jana XXIII), który wyszydził „proroków przeznaczenia” i zwołał pierwszy w historii Kościoła liberalny sobór. Bramy owczarni zostały otwarte, wilki weszły do stada i dokonały jego masakry. Potem przyszedł drugi liberalny papież (Paweł VI), papież dwulicowy; odwrócił ołtarz, zniósł Ofiarę, sprofanował świątynię. Trzeci liberalny papież Jan Paweł II pojawił się na scenie, papież praw człowieka, papież ekumeniczny, papież Zjednoczonych Religii. On umył ręce, zasłonił twarz wobec tak wielkiego zniszczenia po to, by nie widzieć krwawiących ran Córy Syjonu, śmiertelnych ran niepokalanej Oblubienicy Jezusa Chrystusa.”

Marcel Lefebvre (1905–1991) francuski biskup katolicki, twórca schizmy

Oni Jego zdetronizowali
Źródło: s. 234–235

O religii , O historii , Chrystus

„W czasach wiecznych porachunków i strzelanin, kiedy media cały czas informowały o Wołominie, Pruszkowie i jatkach w centrum Warszawy, zgłaszały się do mnie partnerki gangsterów na terapię, często prosząc, żebym wpłynął na zmianę życia przez ich partnerów. Potem, kiedy byłem na jakimś wyjeździe w Zakopanem, ktoś cały czas fundował mi szampana. Butelki były przynoszone na mój stolik. Powiedziano mi, że to od słynnego „Pershinga” z Pruszkowa. Do dziś nie wiem, czym sobie zasłużyłem na takie wyróżnienie.”

Zbigniew Lew-Starowicz (1943) polski lekarz, ekspert seksuologii

Źródło: dziennikzachodni.pl http://blogi.dziennikzachodni.pl/poprostupytam/2013/11/19/prof-lew-starowicz-czyta-biblie-byl-ministrantem-a-episkopat-go-skrytykowal/

O czasie , O czytaniu

„Tadeusz grał jedną ze swoich najważniejszych scen w tym przedstawieniu: rozmowę obłąkanego Leara z oślepionym Gloucesterem. Pod koniec tej sceny Lear ucieka swoim prześladowcom. Tadeusz wybiegł za kulisy, i jak potem się okazało, usiadł w fotelu, który był przygotowany do następnej sceny z jego udziałem. Tam, w kulisie czekał na swoje wejście nieżyjący już aktor Marek Obertyn i to on zobaczył, jak nagle Tadeusz spada z krzesła i opada na podłogę. Ja i kilku współpracowników, którzy oglądali próbę z widowni, usłyszeliśmy dziwny odgłos i krzyk, prawdopodobnie Marka. Pobiegliśmy za kulisy i zobaczyliśmy leżącego Tadeusza. Wszyscy myśleliśmy, że to jakieś zasłabnięcie, wiedzieliśmy też, że ma wstawiony rozrusznik serca. Szybko przyjechała karetka pogotowia i przewieziono go na OIOM. Razem z jego żoną Marysią Bojarską, która była też obecna na próbie, czekaliśmy w szpitalu na wynik badania. Po kilkudziesięciu minutach dowiedzieliśmy się od lekarza, że Tadeusza już nie ma z nami.”

Eugeniusz Korin (1954)

o okolicznościach śmierci Tadeusza Łomnickiego.
Źródło: Marek Zaradniak, Pędźmy za nim biegiem, biegiem!, „Polska Głos Wielkopolski” nr 44, 22 lutego 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/133662.html

O śmierci , O myślach , O czekaniu , O myśleniu

„Odór dotarł do nas na wiele kilometrów przed celem podróży. Droga wiodła wzdłuż torów kolejowych. Gdy zostało piętnaście czy dwadzieścia minut jazdy do Treblinki, zaczęliśmy natykać się na zwłoki leżące obok torów, najpierw dwie-trzy sztuki, potem więcej, a kiedy w końcu dojechaliśmy do stacji kolejowej, leżały ich chyba setki – leżały tak przez wiele dni, w upale […] Tego dnia w Treblince było istne Piekło Dantego. Kiedy wjechałem do obozu i wysiadłem z samochodu na placu, stałem po kolana w pieniądzach. Brodziłem w banknotach, monetach, kamieniach szlachetnych, biżuterii, odzieży. Leżały rozrzucone po całym placu. Fetor był nie do zniesienia. Wszędzie leżały setki, nie, tysiące rozkładających się ciał […] Pośród namiotów i ognisk zobaczyłem grupy Ukraińców i kobiet – były to, jak się później dowiedziałem, prostytutki z całej okolicy – wszyscy pijani, tańczyli, śpiewali i grali na instrumentach.”

Franz Stangl (1908–1971) Austriak, komendant obozów koncentracyjnych

relacja z pierwszej wizyty w Treblince.
Źródło: Gita Sereny, W stronę ciemności. Rozmowy z komendantem Treblinki, wyd. Cyklady, Warszawa 2002, s. 135.

O kobietach , O pieniądzach , O piekle , O relacjach

„Kiedy piszę, kieruję się własnym poczuciem smaku. Staram się dbać nie tylko o treść, ale i o formę. Co nie oznacza, że to, o czym piszę, uważam za przyjemne, gustowne i smaczne. Świat składa się z piękna, ale częściej z brzydoty, z cierpienia i smrodu rozkładu. Jak o tym pisać, by nie zbliżać się do granicy dobrego smaku? Myślę, że kiedy ekshumowany masowy grób cuchnie, to trzeba ten odór śmierci opisać. Bo czują go bohaterki mojej opowieści, które stoją nad tą dziurą w ziemi i czekają na rozpoznanie swych pomordowanych mężów i synów. Można oczywiście tego potem nie czytać. Bo jest niesmaczne. Nikogo nie zmuszam.”

Wojciech Tochman (1969) polski dziennikarz

Z wywiadów
Źródło: WORKSHOP

O śmierci , O świecie , O myślach , O cierpieniu

„Gdzie napluł, potem wylizał.”

Wincenty Rzymowski (1883–1950) polityk polski

Źródło: cykl Nagrobki Nowaczyńskiemu, „Myśl Niepodległa” 1909, nr 115

O myślach , O myśleniu

„Zawsze się zastanawiam, z jakiego środowiska wywodzi się bohater, jakie mógł mieć w życiu przygody, jakie dzieciństwo? Wszystko ma przecież na niego wpływ - to są pewne kody, wynik naszych historii. Ale najpierw czytam scenariusz, daję go też do przeczytania swoim asystentkom i już ubieram postaci, już je widzę, chociaż jeśli jeszcze nie zapadła decyzja aktorska, nie widzę ich twarzy. A potem wszystkiego o postaci dowiaduję się od scenarzysty i reżysera.”

Dorota Roqueplo (1960)

Źródło: Dominika Bierczyńska, Kostium mówi prawdę o człowieku (wywiad z Dorotą Roqueplo), "Kino", nr 9/2014 (567), wrzesień 2014, s. 40.

O historii , O decyzjach , O czytaniu , O dzieciństwie

„Bezetyczna państwowość doprowadziła do tego charakterystycznego pojmowania polityki, jako sztuki dochodzenia do władzy. Tłumaczą nam to, że to dla dobra publicznego, żeby wykonać pewien program; a potem dodają, że ze względu na dobro publiczne muszą pilnować, żeby władzy nie utracić. W praktyce wychodzi na to, że celem rządu jest utrzymać się przy władzy – i nic więcej. (…) Ze „sztuki dochodzenia do władzy” robią się sobkowskie łowy na władzę, nie przebierające w środkach. Głównym zajęciem rządu staje się tępienie wszelkiej opozycji, co po niedługim czasie zamienia się w prześladowanie wszystkich porządnych ludzi, nie chcących się poniżać służalstwem. Rząd taki skupia około siebie zwolenników coraz wątpliwszej wartości, aż w końcu polityka bezetyczna wyradza się w sztukę robienia brudnych interesów. Nieunikniona „ewolucja!””

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

Polityka a etyka
Źródło: Państwo i Prawo, Wydawnictwo WAM, Kraków 1997, s. 103–104.

O ludziach , O czasie

„Poszedłem do ogrodu, ale jednak to nie to samo co plaża, tym bardziej że były chmury.
A potem mama zawołała:
– Mikołaj! Dlaczego leżysz na trawie? Nie widzisz, że zaczyna padać?”

René Goscinny książka Nowe przygody Mikołajka

Nowe przygody Mikołajka

O trawie

„Jako młody chłopak dorastający w Nowym Jorku odmówiłem złożenia przysięgi na wierność fladze. Zostałem za to oczywiście odesłany do dyrektora. A on zapytał: „dlaczego nie chcesz przysięgać na flagę? Wszyscy to robią!” Odpowiedziałem, że wszyscy kiedyś wierzyli, że Ziemia jest płaska, ale to nie zmieniło faktu, że nie jest. Wyjaśniłem, że Ameryka wszystko, co ma zawdzięcza innym kulturom, innym narodom i że raczej złożyłbym przysięgę na wierność Ziemi i wszystkim jej mieszkańcom. Nie trzeba chyba mówić, że wkrótce po tym porzuciłem szkołę całkowicie i założyłem laboratorium w swoim pokoju. Tam zacząłem zgłębiać tajniki nauki i przyrody. Uświadomiłem sobie wtedy, że wszechświatem rządzą pewne prawa i że człowiek razem z całym społeczeństwem nie jest wolny od tych praw. Wtedy nastąpił krach roku 1929, który rozpoczął okres znany nam dziś jako „Wielki Kryzys”. Ciężko było mi zrozumieć dlaczego miliony ludzi głodowało, zostało bez pracy i dachu nad głową, gdy wszystkie fabryki nadal stały. Ilość zasobów się nie zmieniła. Wtedy właśnie uświadomiłem sobie, że reguły gry ekonomicznej były z gruntu błędne. Niedługo potem przyszła Druga Wojna Światowa, podczas której narody na zmianę, systematycznie wyniszczały się nawzajem. Później obliczyłem sobie, że całe zniszczenie i zmarnowane zasoby przeznaczone na tę wojnę mogłyby swobodnie zaspokoić potrzeby każdego mieszkańca tej planety. Od tamtej pory obserwowałem jak ludzkość nieuchronnie zmierza ku zagładzie. Na moich oczach marnowano i niszczono bezcenne surowce w imię zysku i wolnorynkowych idei. Byłem świadkiem wciśnięcia systemu wartości społeczeństwa w ramy chorego materializmu i bezmyślnej konsumpcji. Widziałem finansowe potęgi przejmujące kontrolę nad rządami i polityką rzekomo wolnych narodów. Teraz mam 94 lata i obawiam się, że moje usposobienie jest takie samo jak 75 lat temu. Musimy skończyć z tym gównem.”

Jacque Fresco (1916–2017)

Źródło: film https://www.youtube.com/watch?v=4Z9WVZddH9w&feature=youtu.be&t=5m55s Zeitgeist: Moving Forward (2011)

O wojnie , O ludziach , O pokoju , O nauce

„W tej partii jest Andrzej Lepper a potem długo, długo nic. Bez Andrzeja Leppera nie ma Samoobrony. Kto tego nie widzi ten nie rozumie polityki. Ja bardzo lubię pana Maksymiuka, ale bez obrazy, on tej partii nie pociągnie.”

Lech Woszczerowicz (1940) polski ekonomista i polityk

o Samoobronie.
Źródło: Lech Woszczerowicz: W niewłaściwym miejscu, w niewłaściwym czasie, gazeta.pl, 13 lipca 2007 http://trojmiasto.gazeta.pl/trojmiasto/1,35635,4311785.html

O czasie , Obraz

„(…) mówiłem Mikołajowi o Miłości. Że to nieprawda, że jest jedna na całe życie, choć to prawda, ze się taka nieraz zdarza, ale niezmiernie rzadko. Że jak wszystko na świecie i miłość może gasnąć, jedna kończyć się może, druga zaczynać. Może się powtarzać, wybuchać z nową siłą. Że czasem trzeba jej szukać wiele lat, różnie to bywa. A potem, że czas koi najdotkliwsze zawody, mówiłem. I że to, co „później”, to niekiedy zaistnieć może z jeszcze większą intensywnością. Z większą dojrzałością, z większą roztropnością, mądrością i radością. Tak mówiłem. I że może nawet ma to wtedy stokrotnie większą wartość. Daje więcej szczęścia. Może pełniejszego.”

Włodzimierz Odojewski (1930–2016) pisarz polski

... i poniosły konie

O miłości , O życiu , O mądrości , O prawdzie

„Czuje się młodo i jestem w świetnej formie. Zdrowo się odżywiam, dietetyk w klubie układa mi jadłospis. Będę jeszcze kopał przez co najmniej dziesięć lat, potem zacznę grać w golfa.”

Sebastian Janikowski (1978) piłkarz polski

Źródło: Sebastian Janikowski: Zawsze mam czas na seks – WYWIAD, gwizdek24.se.pl, 23 listopada 2010 http://gwizdek24.se.pl/inne/sebastian-janikowski-zawsze-mam-czas-na-seks_160795.html

O seksie , O czasie

„Jeśli Hanowerczycy mieli jakąś wspólną wadę była nią wyjątkowa tępota. Jerzy I nigdy nie chciał być królem Anglii i kategorycznie odmawiał nauki angielskiego. Niewiele wiedział o angielskim prawie i obyczajach i niewiele go one obchodziły. Był szczęśliwy, gdy sprawy związane z rządzeniem mógł zrzucić na Roberta Walpole'a. Ale Jerzy, mężczyzna o wyłupiastych oczach i wieprzowatej twarzy, był także okrutnikiem. Kiedy odkrył, że żona ma kochanka, wtrącił ją do więzienia i zabronił widywać dzieci (nigdy ich już nie ujrzała). Wkrótce potem zniknął także kochanek. Jerzy nienawidził swojego syna (późniejszego Jerzego II) i unikał go starannie. Większość swojego panowania spędził w Hanowerze. Tam też umarł. Brytyjscy poddani nie płakali po nim.”

Jerzy I Hanowerski (1660–1727) król Wielkiej Brytanii

Autorzy: Nigel Blundell, Susan Blackhall, Upadek domu Windsorów, tłum. Grażyna Jagielska, Wydawnictwo Prolog, Warszawa 1993, ISBN 83-85763-058, s. 43.

O dzieciach , O kochankach , O nauce , O płaczu

„Polityka zagraniczna Clintona i Gore’a to farsa. Gdy tylko pojawi się jakiś kłopot, natychmiast jadą tam nasi chłopcy. Bośnia? Wysłać wojsko. Somalia – wysłać, a potem oglądać w telewizji, jak ciągają po ulicach ciała naszych zabitych.”

John McCain (1936–2018) amerykański senator

podczas wiecu przedwyborczego w Karolinie Południowej.

„A co to znaczy być buddystą? Ja jestem megaleniwym facetem. I to wiem na pewno. Od ponad roku nie siadłem na poduchę. Jak to mówi lama Ole: „Bycie buddystą to wiadra potu i krwi”. Pytałem jego świątobliwość Karmapę, czy bycie buddystą to praktykowanie. Powiedział, że nie, bo bycie buddystą to sposób nastawienia do świata, walka o to, żeby być dobrym. Jeśli jestem buddystą, to złym i leniwym. Ale jak mam się koniecznie określić religijnie, to tak. Jestem buddystą.”

Marcin Wrona (dziennikarz) (1969)

odpowiedź na pytanie, czy jest buddystą.

O facetach , O walce

„Do dziś utrzymuję kontakt z sędziwą Gisellą May, każdorazowo wyrażając jej wdzięczność za wspaniały gest wobec Barbary Kostrzewskiej. W dniu naszego przyjazdu do Berlina dla obejrzenia Dolly, Giselle spotkało wielkie nieszczęście. Kilka godzin przed spektaklem zmarła jej ukochana matka. Z oczywistych powodów postanowiono spektakl odwołać. Jednak gdy niemiecka gwiazda dowiedziała się o wizycie polskiej koleżanki, zdecydowała się mimo wszystko zagrać. Zagrała wspaniale, a po spektaklu przyjęła nas w garderobie. Obie z Barbarą najpierw płakały, a potem rozmawiały długo i serdecznie.”

Sławomir Pietras (1943)

Wejście dla artystów (rubryka felietonowa w tygodniku „Angora”)
Źródło: O czym myślałem podczas Hello Dolly, „Angora” nr 17 (1297), 26 kwietnia 2015, s. 9.

O nieszczęściu , O gwiazdach , O matce , O myślach

„Pisarz nie przechodzi z czytelnikiem całej drogi, prowadzi go tylko kawałek, potem pokazuje mu mniej więcej kierunek i proponuje: – idź dalej. Pisarz nie wlecze za sobą czytelnika w drodze ku wartościom. Przede wszystkim stawia pytania i sugeruje odbiorcy, że jest wolny w odpowiedzi, niech odbiorca odpowiada jak potrafi, jak chce.”

Piotr Wojciechowski (1938)

rozmowa Heleny Zaworskiej z Piotrem Wojciechowskim.
Źródło: Helena Zaworska, Nam idzie o życie, Wiedza Powszechna, Warszawa 1991, s. 152.

O życiu , O wiedzę , Pytanie

„Na dobrą sprawę to partnerzy znaleźli mnie. Piotr i Artur usłyszeli w mediach o mojej pracy naukowej. Rozmawialiśmy o możliwości rozwoju technologii perowskitowej w Polsce. Może to hiszpańskie słońce, a może nadawanie na tych samych falach sprawiło, że postanowiliśmy: wchodzimy w to razem, zakładamy swój biznes. Żegnaj uczelnio, żegnaj korporacjo! Witajcie wyzwania, pot, krew i łzy!”

Olga Malinkiewicz (1982) Polska fizyk

Źródło: Innowacyjni Polacy i rewolucja energetyczna. Czy to się uda?, wnp.pl, 7 lutego 2016 http://energetyka.wnp.pl/innowacyjni-polacy-i-rewolucja-energetyczna-czy-to-sie-uda,265353_1_0_0.html

O biznesie , O słońcu , O łzach