Cytaty na temat mieszkanie (692 cytatów, strona 6)

„Po Kazimierzu Polacy Ludwika obrali.
Ten w Węgrzech mieszkał, władzę skoro mu oddali,
Elżbieta, matka jego, rządziła koroną,
Ale bardzo słabiała, niewieścią obroną
Młodych a nieuczciwych w rade obierała
A radnych, godnych panów z urzędu zrzucała.”

Maciej Stryjkowski (1547–1593)

Źródło: O początkach, wywodach, działalności, sprawach rycerskich wielkiego narodu litewskiego, cyt. za: Andrzej Donimirski, Niezwykłe kobiety w dziejach, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, Warszawa 1988, ISBN 8320206782, s. 107.

O kobietach , O matce

„Polska jest jednym z ostatnich krajów w Europie pod względem dróg komunikacyjnych, kolejowych i bitych. To samo jest z siecią pocztowo-telegraficzną. Głód tanich mieszkań w miastach staje się z rokiem każdym większy. Miasta w większości są nie skanalizowane, bez wodociągów, elektryczności, gazu. Dla miliona dzieci brakuje budynków szkolnych. Konsumpcja w Polsce, zwłaszcza towarów przemysłowych na wsi, utrzymuje się na tak zatrważająco niskim poziomie, że nawet zestawienie z konsumpcją krajów kolonialnych wypada dla nas kompromitująco. Co mówić o zaspokajaniu potrzeb kulturalnych?”

Stanisław Dubois (1901–1942) polski działacz socjalistyczny, publicysta

Źródło: 300 milionów i 200 rodzin. Tylko 300 milionów, „Dziennik Popularny” nr 1, 1 stycznia 1937 http://lewicowo.pl/300-milionow-i-200-rodzin-tylko-300-milionow/

O głodzie , O dzieciach

„Trzeźwość pomierna i zdrowie przedłuża,
Mieszka ni cnoty marnie nie zadłuża.”

Mikołaj Rej (1505–1569) polski poeta i prozaik renesansowy

Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, wybór i oprac. Leszek Bubel, Zamek, Warszawa 1995, s. 148.

O zdrowiu

„Dziwię się, że w Polsce jest tyle homofobii. Przecież żyjemy w XXI wieku. Nie rozumiem, dlaczego chłopaki nie mogą się całować – wolny kraj, wolni ludzie. Obok mojego bloku mieszka dwóch chłopaków. Sąsiedzi mówili: „Darek, zobacz, jakie to fajne chłopaki”. Nagle sąsiedzi zobaczyli jak się całują, i mówią: „Darek, zobacz, jaka to zaraza.””

Dariusz Michalczewski (1968) polski bokser

No gdzie my żyjemy?! Ludzie, to jakieś średniowiecze!
Źródło: Niech się chłopaki całują, „Duży Format”, w: „Gazeta Wyborcza”, 25 września 2014.

O ludziach , O wieku , Chłopak

„Czy zło istnieje? Czy jest śmiercionośną mocą, która opętuje nieostrożnych? Czymś oddzielnym, co można oskarżyć i obciążyć winą, odrębnym od osoby, którą wykorzystało? Czy przeskakuje z duszy do duszy, snując swe diaboliczne spiski w niedostrzegalnych miejscach, czy splata w węzły paraliżujące lęki i zdumiewające sposobności, czyste przerażenie i brutalny interes? A może to straszliwe słowo jest jedynie staromodnym, bardzo wygodnym określeniem wszelkich cech, którym zdecydowanie brak moralnego kontekstu, uogólnieniem obejmującym wszystko co zdeprawowane i porażająco okrutne, nazwą definiującą ów szczególny błysk w oku tego, kto jest dawcą grozy, bólu, cierpienia i niemożliwej do zniesienia żałoby? Dajcie demonowi szkarłatne łuski i ostre szpony. Macki i ociekające jadem kły. Troje oczu i sześć wężowych języków. A gdy przycupnie w waszej duszy, kolejnym mieszkaniu w wiecznym korowodzie mieszkań, niech wszyscy bogowie uklękną w modlitwie. W rzeczywistości jednak zło to tylko słowo, zbędne uprzedmiotowienie. Odrzućmy ideę zewnętrznego czynnika będącego źródłem niewyobrażalnego okrucieństwa. Smutna prawda wygląda tak, że wszyscy jesteśmy skłonni do obojętności, świadomej odmowy miłosierdzia, odrzucenia wszystkiego, co w nas moralne.”

Steven Erikson książka Myto ogarów

Myto ogarów (2008)

O Bogu , O prawdzie , O duszy , O rzeczywostości

„Przynajmniej ze trzydziestu kardynałów ma mieszkania większe od mojego.”

Tarcisio Bertone (1934) włoski duchowny katolicki, kardynał

o swoim rzymskim apartamencie (700 mkw.).
Źródło: Powiedzieli, „Forum”, 5 sierpnia 2016.

„Ojczyzna, to nie kraj, w którym mieszkasz, ale kraj którego potrzebujesz i który potrzebuje ciebie.”

Stefan Pacek (1938)

O ojczyźnie

„Mam do tego miasta ogromny sentyment, m. in. ze względów rodzinnych. Mój dziadek był wysokim urzędnikiem Ordynacji Zamojskiej, przed wojną mieszkało tu wielu członków naszej rodziny, ich przyjaciele. Zamość zajmuje szczególne miejsce na mapie mojej pamięci.”

Stefan Szmidt (1943) polski aktor teatralny i filmowy

o Zamościu.
Źródło: W Alei Sław, „Tygodnik Zamojski” nr 24, 13 czerwca 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/141550.html

O wojnie

„Pierwszy raz prowadziłem wykopaliska w mieszkaniu. Krzepcy młodzi ludzie, zaangażowani przez właściciela domu i przez niego opłaceni (…), ziemię wyrzucali przez okna. A gospodyni pilnowała, jak robota idzie, aby tylko jak najszybciej „odtrupić” dom. Najwyraźniej obawiała się, że te podpodłogowe trupy będą jej stukały od spodu po nocach, ale niepotrzebnie. Ja w towarzystwie ludzkich szkieletów przespałem niejedną noc, i nic. Żadnych kontaktów nie chcieli ze mną nawiązywać.”

Marek Gedl (1934–2014)

o domu zbudowanym na cmentarzysku z epoki brązu.
Źródło: Elżbieta Dziwisz, Pięć tysięcy lat w jednym miejscu, „Alma Mater” nr 122–123, luty-marzec 2010, s. 31.

O ludziach , O domu , O nocy

„Jestem Argentyńczykiem, ale już od pięciu lat mieszkam w Urugwaju i pisząc scenariusz do filmu, od razu myślałem o nim w kategoriach urugwajskiej rzeczywistości.”

Adrián Biniez (1974)

Źródło: Lech Moliński, Cenię art house i mainstream. Twórca „Gigante” w Stopklatce, 3 września 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=58108

O myślach , O rzeczywostości , O myśleniu

„Nie żyję w luksusie, wiele lat spędziłem na dworcu. Na studiach w Poznaniu co noc rysowałem na dworcu, bo są tam dobre ku temu warunki: ludzie nieruchomi. (…) Mieszkałem z bezdomnymi na dworcu i rysowałem ich portrety, żeby się uwiarygodnić. Robiłem reportaż w Baniosze, gdzie jest góra śmieci. W wygrzebanych norach śpią tam ludzie. Też z nimi mieszkałem. Więc życie kloszarda mnie nie przeraża.”

Piotr Najsztub (1962) dziennikarz polski

Źródło: wywiad z Piotrem Najsztubem, 27 maja 2010, Metrocity.pl http://metrocity.pl/metrocity/1,105988,7944819,Najsztub_opowiada_o_warszawskim__czesto_gownianym.html

O życiu , O ludziach , O górach , O nocy

„Nasze osiedle jest typową wylęgarnią dzieci. Mieszkają tu albo single, które lada moment się sparują, albo młode małżeństwa zachodzące w ciążę i kredyt. Dziewczyny są ode mnie o dziesięciolecie młodsze, o tych kilka najważniejszych lat wrażliwsze. Pomiędzy dzieckiem a pracą. Te niewracające do roboty, bo jej nie ma, czują się skazane na macierzyństwo. Te pracujące są rozdarte między domem a przymusowymi robotami w nocy, weekendami i delegacjami. Pochlipują po korytarzach wkurwione na szefów, rozżalone na mężów. Podaję im jednorazówki na otarcie łez i czuję się w obowiązku (ni to starsza siostra, ni to macocha) coś powiedzieć: Słynny wybór między karierą a macierzyństwem to wymysł bezdzietnych redaktorek pism kobiecych i chyba gwiazd Hollywoodu. Kto tu mówi o karierze? Pracuje się, żeby przeżyć kredyt. Zrobienie kariery, do której wszyscy cię namawiają, tak jak kiedyś rodzina zgromadzona wokół twego nocniczka: „No zrób, zrób wreszcie, kochanie” jest czasową mantrą i też nie gwarantuje szczęścia.”

Manuela Gretkowska (1964) pisarka polska

Europejka

O małżeństwie , O dzieciach , O rodzinie , O domu

„Kto nie mieszkał w akademiku, nic nie wie o życiu.”

Andrzej Piaseczny (1971) polski muzyk i aktor

Źródło: Renata Gratkowska, Andrzej Piaseczny. Tak szykuje się do bitwy, „Życie na Gorąco”, nr 32, 9 sierpnia 2012, s. 11.

O życiu

„Jedna jedyna,
Pulsar
Między Alfą a Omegą,
Chwała mieszka w podniebieniu.”

Ștefan Augustin Doinaș (1922–2002)

Źródło: Conjuratio poetica, tłum. Ewa Rossi

„Hip-hop jest niezrównoważony. Obecnie raperzy gloryfikują to piekło. Jak mogą mówić, że życie w getcie jest cool? Kto chce mieszkać ze szczurami, karaluchami, w miejscu gdzie strzelają, zabijają, gwałcą, tam gdzie zawsze spotkasz pijaków i ćpunów.”

RZA (1969)

krytyka raperów za przekaz w ich utworach.

O życiu , O piekle

„Powiem szczerze, że ja się w ogóle cieszę, że jestem w Polsce, że włączam sobie telewizor i mówią w moim języku. Takie małe rzeczy mnie cieszą na przykład, że jem polski chleb albo zupę grzybową w restauracji. Kiedy mieszkamy w Polsce, takie rzeczy wydają się śmieszne i czasem pewnie chcielibyśmy zjeść coś takiego, co ja jem na co dzień we Włoszech. Tymczasem ja byłam wczoraj prze szczęśliwa, że dostałam zupę grzybową na obiad.”

Katarzyna Skowrońska-Dolata (1983) siatkarka polska

po długiej nieobecności w Polsce.
Źródło: reprezentacja.net http://www.reprezentacja.net/siatkowka/aktualnosci/25075

O czasie

„W tym kontekście pojawienie się szlachetnego rycerza wzywającego do krucjaty mogłoby stać się doprawdy opatrznościowe. Fidel Castro widzi siebie w tej roli. Jednak wymarzona rola została już wcześniej obsadzona przez innego „apostoła”, który wcześniej pojawił się na scenie. Jest senatorem, nazywa się Eddy Chibás, jest bogaty, a więc nieprzekupny, mieszka sam i porywa tłumy w każdy niedzielny wieczór, podczas emisji swego słynnego w całym kraju programu radiowego. Senator Chibás ma piskliwy, przenikliwy głos, skrzeczący jak u papugi, rozpoznawalny wśród tysiąca innych. Jest egzaltowanym kabotynem. Populista, fanatyk, ale zarazem człowiek dogłębnie uczciwy, ma dużą odwagę cywilną i nie waha się wyzywać na pojedynek przeciwników politycznych, którzy szukają z nim zwady. Ten trybun ludowy o manierach ludojada właśnie opuścił z hukiem Kubańską Partię Rewolucyjną (Autentyczną), którą uznał za skorumpowaną, aby założyć nowy ruch, Partię Ludu Kubańskiego (Ortodoksyjną), bardziej radykalną w swym nacjonalizmie. W ciągu kilku miesięcy nowy ruch zajmuje centralne miejsce na politycznej szachownicy kraju. Wszyscy obserwatorzy przewidują zwycięstwo Eddy’ego Chibása w wyborach prezydenckich w 1948 roku. Ten rycerz na białym koniu, polityczny odnowiciel, wziął na celownik uniwersyteckie „gangi.””

Eduardo Chibás (1907–1951)

Kubańczycy są już zupełnie wyczerpani wojną gangów, przypominającą pełzającą wojnę domową.
Źródło: Serge Raffy, Fidel Castro, tłum. Maria Mróz, wyd. Świat Książki, Warszawa 2006, s. 42.

O wojnie , O ludziach , O książkach , O świecie

„Wiele osób mieszka dziś w grodzonych osiedlach, w bogatych enklawach i nie czują żadnej odpowiedzialności za społeczeństwo za bramą.”

Tony Judt (1948–2010)

Źródło: rozmowa Grzegorza Sroczyńskiego z Januszem Filipiakiem, Milioner ma wyglądać na milionera, „Duży Format”, 8 sierpnia 2013.

„Patrzyłam na piękną twarz, spokojną i nawet smutną […], i serce pękało mi z żalu. Czułam, że nie wywiązałam się z roli córki, że nigdy nie byłam dobrą córką, że mieszkałam w domu jak obcy człowiek i w niczym nie pomagałam tej samotnej duszy, temu staremu, choremu, przez wszystkich odrzuconemu i pozostawionego na swoim Olimpie człowiekowi, który mimo wszystko był moim ojcem i kochał mnie tak, jak umiał i mógł - i wobec którego muszę żywić nie tylko uczucia złe, ale i dobre.”

Swietłana Alliłujewa (1926–2011)

patrząc na umierającego ojca.
Źródło: Swietłana Alliłujewa, Dwadzieścia listów do przyjaciela

O emocjach , O domu , O duszy , Serce

„Urodziłam się 30 maja 1910 r.… Byłam jedna u matki. Bardzo chciałam się uczyć czytać, ale rodzice nie dbali o mnie. Ojczym był pijak, w karty grał, matka nie miała pojęcia, co to nauka i czy trzeba, czy nie, dziecko uczyć. I mamusia miała swój kłopot z ojcem, że był pijak, jak dziś jeszcze jest i do śmierci tak będzie. Otóż to dziecko skąd mogło się uczyć? Takie dziecko dobrze się chowało samo. Prosiłam dzieci, co chodzą do szkoły, ażeby mi pokazały jakie parę liter, i tak było. Potem coś ukradłam i nosiłam im, żeby mnie uczono i tak się nauczyłam abcd i tak dalej. Blisko mieszkała sklepikarka. Łapałam kury i jej dawałam i ona nauczyła mnie czytać. A potem czytałam dużo gazet i różne książki. Czytać umiem dobrze, ale pisać – szkaradnie, bom mało pisała, a czytałam dużo. I tak zostało we mnie na całe życie, aż do dziś. Jestem z tej nauki dumna, pomimo, że nie jestem uczona w szkołach… Że umiem czytać, to Cyganie ze mnie się śmieli i pluli na mnie… co chcieli to mówili na mnie, a ja im na złość czytałam jak najwięcej… Prosiłam rodziców, żeby mię dali do szkoły, ale nie chcieli słuchać o tym, co ja ich prosiłam. Mówili: No, będziesz pani nauczycielka! I dałam spokój z tym i tylko czytałam, czytałam, aż mnie oczy bolały.”

Papusza (1908–1987)

Źródło: Papusza – poetka cygańska, „Przekrój” 1952, nr 383, s. 5.

O życiu , O śmierci , O dzieciach , O książkach

„Bo ja kocham Sanok, a nie ludzi, którzy w nim mieszkają.”

Orest Lenczyk (1942) polski trener piłkarski

o powodzie, dla którego nie przyjeżdża często do rodzinnego miasta.
Źródło: Piłka to nie bumerang, „Tygodnik Sanocki” nr 51/52 (789/790), 22–29 grudnia 2006, s. 19.

O ludziach , Kochać się

„Babcia jest dla mnie postacią mityczną. Zmarła, zanim się urodziłam, ale wszyscy, którzy ją znali, twierdzą, że jesteśmy do siebie podobne. Z wyglądu i temperamentu. Babcia ma ciekawy dorobek aktorski. Najpierw, obok m. in. Karola Wojtyły, była aktorką Teatru Rapsodycznego w Krakowie. Premiera pierwszego, legendarnego przedstawienia tego teatru – Król Duch, odbyła się w 1941 roku, w jej mieszkaniu, przy ulicy Komorowskiego. Późniejszy papież miał być zresztą ojcem chrzestnym mojego ojca. Tak się nie stało, i może trochę szkoda – byłby to zapewne jedyny chrześniak Jana Pawła II, który został buddystą.”

Maja Ostaszewska (1972) aktorka polska

Źródło: Łukasz Maciejewski, Wszyscy jesteśmy zwierzętami, „Film” nr 6, czerwiec 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/119009.html

O wyglądzie , O babci , O zwierzętach , O zmarłych

„Kurwy, trochę pokory,
Mówicie rap jest zły,
to jaki jest terroryzm? Hę?
Niby o tym się nie mówi, wiem.
Ważniejsza pensja, wyścig do szczęścia,
by mieszkać jak pan, jeść jak pan,
chodzić jak pan, jak pan mieć szpan.
Nie kłam, że nie nakręca ciebie lans, bo nie uwierzę.
Lepiej wytłumacz mi zjawisko rasowych uprzedzeń,
zbrodni w imię głupoty.
Co świat chce udowodnić?
Trupy, filozofia z dupy,
spójrz prawdzie w oczy;
Rządzą nami przygłupy.
Nawet patrząc na Bałuty.”

O.S.T.R. (1980) raper polski

Tabasko
Źródło: Ból doświadczeń

O bólu , O głupocie , O świecie

„O PO nie można powiedzieć ani tego, że jest roztropna, ani tego, że wniosek o wotum nieufności wobec ministra rolnictwa złożyła, bo miała uzasadnione powody. Jedyny powód to zemsta i destabilizacja. To jest zwykła próba wprowadzenia do świadomości społecznej, w tym wypadku tej części społeczeństwa, która mieszka na wsi i pracuje w rolnictwie, że sytuacja jest niestabilna, że minister rządu dlatego, że nie jest z PO, a nawet dlatego, że nie otrzymał namaszczenia PO, jest ministrem, którego trzeba odwołać.”

Tadeusz Dębicki (1945) polski rolnik i polityk

w trakcie debaty nad wnioskiem PO o votum nieufności dla ministra rolnictwa Krzysztof Jurgiela.
Źródło: wystąpienie na posiedzeniu Sejmu, 26 kwietnia 2006 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata5.nsf/851e81387c160e4fc125745f00379393/73ca5d589f1bb719c1257465003a20eb?OpenDocument

O zemście

„Nie należałem do żadnej partii, ale byłem blisko Unii Wolności. Mazowiecki mieszkał za rogiem, przychodził, wypijał kilka whisky, ożywiał się o drugiej w nocy, wychodził o czwartej, ledwie żywi byliśmy z Julią. A on jeszcze na ulicy gadał, bo na rauszu się obaj zamaszyście odprowadzaliśmy. To całe środowisko to byli moi serdeczni przyjaciele, ale jednak… No jak to powiedzieć, żeby nikogo nie obrazić… Myśmy byli oderwani od realnych ludzkich problemów. Z naszego punktu widzenia w tej całej rewolucji chodziło przecież o wolność. Na przykład problemy z cenzurą w Peerelu. Kto je miał? Dla 97 procent Polaków to w ogóle nie była żadna uciążliwość. A dla nas odwrotnie, to był problem podstawowy, że kreślą albo zakazują drukować tego, co się w pocie czoła wyprodukowało. Wolność była dla nas najważniejsza, absolutnie. Ona nam wystarczyła. A kwestie solidarności społecznej, biedy na wsi, pegeerów, nierówności… Zabrakło nam wyobraźni.”

Marcin Król (1944) polski filozof i historyk idei

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 8 lutego 2014

O problemach , O wolności

„Jak długo żyła mama, byłam tam traktowana jak gość. Nie gotowałam, nie grzałam wody, nie paliłam w piecach. Teraz zaś nie byłam nawet w stanie ogarnąć myślą mieszkania w opuszczonym domu. Nie potrafiłam sobie wyobrazić choćby jednego spędzonego w nim dnia.”

Felicia Mihali (1967)

Z kraju sera

O domu , O myślach , O piekle , O gotowaniu

„O Serce Maryi, gorejące miłością i mieszkanie ulubione Ducha Świętego, przygotuj, proszę, serce moje, a raczej wstąp do niego sama na przyjęcie tego Najświętszego Gościa.”

Maria Karłowska (1865–1935) polska zakonnica, założycielka Zgromadzenia Sióstr Pasterek, błogosławiona katolicka

Źródło: Waldemar Rozynkowski, s. Glaudiosa Dobrska, Duch Pasterek/bł. Maria Karłowska, Wydawnictwo Bernardinum, Pelpin 2010, Pisma t. III, 1 s. 247.

Serce

„Nie zapominam, gdzie się urodziłem, gdzie mieszka moja rodzina i gdzie nauczyłem się grać w piłkę ręczną. Zawsze czułem się Polakiem i teraz chcę odwdzięczyć się krajowi, który dał mi tak wiele.”

Bogdan Wenta (1961) polski piłkarz ręczny

przed finałowym spotkaniem podczas MŚ 2007.

O rodzinie , O zapominaniu

„Zarówno irańska sztuka, jak i kultura wciąż w dużym stopniu mnie inspirują, ale nie cenię rzeczy tylko z racji ich pochodzenia. (…) Nie jestem osobą pragnącą należeć do jakiejkolwiek społeczności, której członkowie patrzą na siebie przez pryzmat narodowej tradycji. Nie szukam więc na siłę kontaktu z Irańczykami przebywającymi na emigracji. (…) Nie chodzi tu o nacjonalizm, ale autentyczne rozumienie przeżycia. Jest z tym trochę tak jak ze wspomnieniami z dzieciństwa – każdy ma swoje, ale podobne przeżycia ewidentnie zbliżają do siebie niektórych ludzi. Nie można jednak żyć tylko przeszłością, pielęgnować w sobie nostalgii i płakać nad tym, że mieszka się w innych współrzędnych geograficznych.”

Marjane Satrapi (1969) irańsko-francuska pisarka, autorka komiksów, reżyserka filmów animowanych

Źródło: Anna Bielak, Jestem zdegustowana http://www.dwutygodnik.com/artykul/4191/, Dwutygodnik.com nr 98/2012.

O ludziach , O sztuce , O sile , O przeszłości

„Kultura białoruska, ta niezależna i niepokorna wobec władzy, skazana jest obecnie na największą inwigilację. (…) W Grodnie, gdzie mieszkam, sam byłem świadkiem, gdy agenci KGB rekwirowali książki, które z politycznego punktu widzenia nie były akceptowalne, chodzi tutaj głównie o krytykę wobec prezydenta Łukaszenki.”

Juryj Humianiuk (1969–2013) białoruski poeta, prozaik i dziennikarz

o sytuacji w dziedzinie kultury na Białorusi, 25 listopada 2008.
Źródło: Maciej Jung, Rozmowa z Jurym Humianiukiem i Vitalem Voranauem http://zeszytypoetyckie.pl/krytyka/223-z-jurym-humianiukiem-i-vitalem-voranauem-rozmawia-maciej-jung, „Zeszyty Poetyckie”

O książkach

„Wy nie wiecie, a ja wiem,
Jak rozmawiać trzeba z psem,
Bo poznałem język psi,
Gdy mieszkałem w pewnej wsi.”

Jan Brzechwa (1898–1966) polski poeta

Źródło: Jak rozmawiać trzeba z psem

„Ostatnimi czasy coraz więcej ludzi trafia do więzień tylko dlatego, że napisali coś na Twitterze albo na blogu w internecie. Odłącza im się telefon, śledzi się ich. Milicja w środku nocy włamuje się do mieszkania, przewala wszystko, a potem fabrykuje obciążające dowody. Sądy skazują niewinnych ludzi na dziesięć lat pozbawienia wolności.”

Ai Weiwei (1957) chiński artysta i architekt

Źródło: rozmowa Henrika Borka, Zadarł z wielkim smokiem, „Süddeutsche Zeitung”, tłum. „Forum”, 11 kwietnia 2011.

O ludziach , O wolności

„Mieszkamy w czasach, w których wszystko jest możliwe. Kilka dni temu w wiadomościach mówili o człowieku, który zamierza odtworzyć mamuta. Jesteśmy o krok od domowych tyranozaurów.”

Joshua Jackson (1978) aktor kanadyjski

Źródło: Joshua Jackson hoduje tyranozaura, Wirtualna Polska, 26 kwietnia 2009 http://film.wp.pl/id,97122,title,Joshua-Jackson-hoduje-tyranozaura,wiadomosc.html

„Byłem już bardzo bogaty i bardzo biedny, mieszkałem i pracowałem w USA, mam własny biznes. Chciałem posmakować władzy, ale teraz wydaje mi się, że to był błąd. W Sejmie można zwariować. Ostatnio jechałem sejmową windą z senatorem Niesiołowskim. Pytam go, ile lat już w polityce siedzi. On mówi, że szesnasty rok. Pytam więc, czy często w szpitalu lądował, a on na to, że chyba będzie musiał się położyć, bo już też nie wytrzymuje.”

Piotr Misztal (1965) polski przedsiębiorca i polityk

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 3 kwietnia 2006

O błędach , O biznesie

„Pan Bóg kiedy budował świat
marszczył czoło
obliczał obliczał obliczał
dlatego świat jest doskonały
i nie można w nim mieszkać”

Zbigniew Herbert (1924–1998) polski poeta

Źródło: W pracowni

O Bogu , O świecie

„Nie chodzi o to, czy Turcja już spełnia wymogi Unii, czy jeszcze nie. Chodzi o to, czy my chcemy muzułmańskiej Turcji w Europie zbudowanej na wartościach chrześcijańskich, czy nie. Mówi się tu o dokonanym postępie Turcji. Jestem psychologiem i zależy mi na losie każdego człowieka, ale wiem, że nie wszystko, co ważne dla ludzi, da się wymierzyć miarą. Ważne są też emocje i uczucia mieszkańców Europy, które są raczej na nie. Obserwuję muzułmanów w Brukseli od dwudziestu lat i nie chciałbym, by taki duży kraj w ramach Unii Europejskiej miał wpływ na losy mego kraju – Polski. Może za pięćdziesiąt lat nasze światy będą gotowe na spotkanie – wcześniej nie. Pomóżmy muzułmanom tam, gdzie oni mieszkają. Doprowadźmy do szybkiego powstania państwa Palestyny, które cierpi wiele ze strony Izraela – jestem za. Ta potrzeba jest bardziej pilna. Nie mamy żadnych zobowiązań wobec Turcji. Nie bądźmy hipokrytami, nie bójmy się powiedzieć „nie” Turcji.”

Jan Masiel (1963) polityk polski

fragment wystąpienia w Parlamencie Europejskim, 14 grudnia 2004.

O losie , O ludziach , O emocjach , O cierpieniu

„W którymś momencie byłem przecież takim sfrustrowanym aktorem serialowym (…). Grałem w kilku tasiemcach, zarabiałem sporo pieniędzy, wynajmowałem mieszkanie, byłem popularny. I myślę, że gdyby trwało to jakieś pięć lat, miałbym siebie dość. Być może nawet zerwałbym z tym zawodem, który tak bardzo kocham. Bo przekonałem się, że taki status aktora nie daje mi żadnej satysfakcji. Na szczęście dla mnie te seriale nie okazały się hitami, więc ich produkcję zakończono. Widocznie tak miało być. Oczywiście nie oceniam aktorów grających w telenowelach, bo różnie w życiu się zdarza. Mnie jednak granie w tasiemcach usypia, nie jestem wówczas w stanie wykrzesać z siebie czegoś nowego, twórczego. I tyle.”

Marcin Dorociński (1973) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 20 kwietnia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jfmn.htm

O szczęściu , O myślach , O zerwaniu , O myśleniu

„To było jeszcze za komuny. Jak Tusk mieszkał z żoną w akademiku, to policja dwa razy dziennie do niego wyjeżdżała. Znam byłego milicjanta, który ma odpowiednie dokumenty, ale boi się zemsty i prosi o anonimowość. On mówi też, że Tusk w drzewo uderzył kiedyś po pijanemu, ale to też zostało zatarte.”

Danuta Hojarska (1960) polski rolnik i polityk

Źródło: Hojarska: Donald Tusk bił żonę i jeździł po pijanemu, wp.pl, 20 sierpnia 2007 http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Hojarska-Donald-Tusk-bil-zone-i-jezdzil-po-pijanemu,wid,9128020,wiadomosc.html

O zemście , O drzewach

„Dzisiaj przeszukałem całe mieszkanie w poszukiwaniu pokoju. W końcu wieczorem znalazłem go w kuchni.”

Marek Konecki (1949)

Kalendarium kpin

O pokoju , O poszukiwaniu

„Nikt z nas nie jest pewien, czy pewnego dnia nie zostanie wyrzucony ze swego mieszkania, obrabowany ze swojej wolności i zamknięty w piwnicach lub obozach koncentracyjnych.”

Klemens August von Galen (1878–1946) niemiecki duchowny katolicki, kardynał, błogosławiony Kościoła katolickiego

O wolności

„(…) jest pewna paralela między sposobem, w jaki przestępcy uzyskują kontrolę nad życiem innych ludzi i tym, jaki kupujący nieruchomości uzyskuje kontrolę nad ziemią, na której mieszkają ludzie. I jedni, i drudzy robią coś niestosownego.”

Jacques Audiard (1952) francuski scenarzysta, reżyser i aktor

Źródło: Jacques Audiard o filmie „W rytmie serca”, „Best Film”, 21 listopada 2007 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/36,1

O ludziach

„Świat jest zły, bo złymi są jego mieszkańcy, jak złym jest dom; nie jego ściany, ale ci, którzy w nim mieszkają.”

Aureliusz Augustyn z Hippony (354–430) wczesnochrześcijański biskup i teolog

Homilie na Ewangelię św. Jana
Źródło: homilia 3

O świecie , O domu

„Myślę, że błędem był brak konsekwencji we wprowadzaniu polityki integracji. W gruncie rzeczy wiadomo dlaczego. Na Łotwie mieliśmy o wiele więcej imigrantów ze Związku Sowieckiego, którzy przyjechali tutaj i żyli w czasie okupacji. Na Łotwie mieliśmy bardzo silny i wpływowy Interfront, który występował przeciwko niepodległości. I wreszcie – wszystkie wielkie instalacje wojskowe, siedziby sowieckich przedsiębiorstw były skoncentrowane na Łotwie. Nasz kraj był zatem bardzo istotny w tej sowieckiej układance nad Bałtykiem. Więc polityka integracji po 1990 roku powinna była być znacznie bardziej konsekwentna. Ale nie zgadzam się z tezą, że przegraliśmy. Nie znam dokładnych procentów, ale absolutna większość ludności rosyjskojęzycznej w 1989 roku nie znała języka łotewskiego. Teraz każdy, który kończy szkołę powinien znać łotewski i z pewnością zna. Przez ostatnie 2 lata mieliśmy wspólny egzamin dla uczniów łotewskich i rosyjskich. I nic się strasznego nie stało. W Dyneburgu jest inna sytuacja, bo tam mieszka tylko 15% Łotyszy. Nie ma więc takiego środowiska językowego, w które można by się zanurzyć. I uważam, że dla Łatgalii powinny być specjalne programy dla nauki języka łotewskiego.”

Sarmīte Ēlerte (1957)

o łotewskiej polityce integracji ludności rosyjskojęzycznej
Źródło: „Sarmīte Ēlerte: polityka integracji na Łotwie nie jest skazana na klęskę”, radiownet.pl, 20 września 2014 http://www.radiownet.pl/publikacje/sarmite-elerte-polityka-integracji-na-lotwie-nie-jest-skazana-na-kleske

O błędach , O myślach , O nauce , O czasie

„A co z byłym prezydentem Kwaśniewskim? Ma on problem. Wiele problemów. Po pierwsze ma pieniądze. Wybudował sobie na przykład dom na Mazurach, co samo w sobie jest bezczelnością. Przecież powinien mieszkać w M2 jako polityk lewicowy. Do tego doradza Kulczykowi. Kulczyk jest ucieleśnieniem zła, bo ma wielkie pieniądze. Doradzać Kulczykowi jest więc wielkim złem.”

Tomasz Lis (1966) polski dziennikarz telewizyjny

Źródło: Ma pieniądze, czyli świnia, natemat.pl, 16 stycznia 2013 http://tomaszlis.natemat.pl/47183,ma-pieniadze-czyli-swinia

O pieniądzach , O domu , O problemach

„Teraz stałem się ascetą i mieszkam w jaskini. Seksu nie uprawiam wcale, co jednak czyni mnie dużo bardziej interesującym facetem.”

Jake Gyllenhaal (1980) aktor amerykański

Źródło: „Joy” nr 6 (51), 2010

O seksie , O facetach

„P: Czy zaczynałeś życie ta jak my z wieloma oczekiwaniami, i co cię skłoniło aby je porzucić? Odp: Kiedy miałem sześć-siedem lat czułem się jakbym mieszkał wewnątrz zamkniętego pudła, które zostało sporządzone z nieba i ziemi, i z tego powodu płakałem. Razu pewnego zapytałem matki: „Czy możesz usunąć mnie z tego pudła nieba i ziemi?” Odpowiedziała, „Nie mogę.” Wtedy powiedziałem, „Ja to zrobię.””

Baba Hari Dass (1923–2018)

The Yellow Book, 1974

O życiu , O matce , O płaczu

„Mieszkanie spełniało kilka funkcji. Funkcję spania, funkcję czytania, funkcję jedzenia, funkcję malowania się i funkcję nie-myślenia. Wszystkie funkcje koncentrowały się na zaścielonym żółtą kapą łóżku.”

Grażyna Plebanek (1967) polska filolog polska i pisarka

Pudełko ze szpilkami

O jedzeniu , O myślach , O czytaniu , O myśleniu

„Pewnego więc czasu, gdy Bolesław [Chrobry] zabawiał się łowami w lasach swoich około miasteczka Kielc, a miał w towarzystwie swojem książęcia Emeryka, zdarzyło się, że w pogoni za jeleniem [strażnikiem drzewa świata] wybiegł był na wyżynę gór, które Łysą górą nazywają, a nad które nie ma wyższych w Polsce. Tu, poniechawszy rogacza, poczęli z podziwieniem przypatrywać. się rozwalinom odwiecznej budowy, które skutkiem powszechnego potopu i dawności czasu zsypały się w ogromne skał pokłady, jakie i dziś oglądamy. Powiadają, bowiem, że to miejsce miało być niegdyś mieszkaniem i twierdzą olbrzymów, mężów wielkiej siły, którzy tu przez jakiś czas przebywali i mieli swoje siadło.”

Jan Długosz (historyk) książka Roczniki, czyli kroniki sławnego Królestwa Polskiego

Roczniki, czyli kroniki sławnego Królestwa Polskiego (1480)

O sile , O czasie

„Domem Boga Żywego jest serce wierzącego, w którym mieszka Duch Święty. Eklezja to duchowe, niewidzialne dla oczu, współuczestnictwo tych wszystkich, którzy zostali obdarzeni takim sercem.”

Kanzō Uchimura (1861–1930)

Źródło: Agnieszka Kozyra, Samurajskie chrześcijaństwo, Warszawa 1995, str. 33

O Bogu , O domu , Serce

„Mariusz Wlazły: Całe dzieciństwo marzyłem o zdalnie sterowanym samochodziku. No i wreszcie mogłem go sobie kupić. Wybrałem model do składania. Myślałem, że zmontowanie go zajmie mi tydzień. Ale tak mnie wciągnęło, że uwinąłem się w pół dnia.
Paulina Wlazły: Później przez tydzień jeździł po mieszkaniu.”

Mariusz Wlazły (1983) polski siatkarz

O myślach , O dzieciństwie , O myśleniu

„Kupiłem dom na wsi, żeby moje dzieci, które mieszkały w XV dzielnicy Paryża, mogły zobaczyć krowy zamiast Arabów.”

Jean-Marie Le Pen (1928) polityk francuski

Źródło: „Forum”, 29 listopada 2010

O dzieciach , O domu

„Kto nigdzie nie mieszka, łatwo podróżuje.”

John Grisham (1955) pisarz amerykański

Cytaty z powieści, Testament (1999)

O podróżowaniu

„Jakoż na własne słyszeliśmy uszy, jak opowiadano i własnymi widzieliśmy oczami w dziełach autorów chrześcijańskich, iż w Anglii dopuszczano się w tych czasach wielkich okrucieństw; karzą srogą śmiercią wszystkich księży wiary papieskiej, wszystkich wyznawców i zwolenników tejże religii, a nawzajem tak samo postępują w Hiszpanii i we Francji, gdzie wyznawców nauki Marcina Lutra, tak okrutną śmiercią mordują, że każdemu, który o tym słyszy, włosy na głowie powstają. Lecz zdaje się, że to wszystko jest karą za ich grzechy, w wspomnianych bowiem trzech państwach, przelewano wiele krwi Izraelitów, bez najmniejszej przyczyny i prześladowano niewinnych do tego stopnia, że ich wygnano z krajów, gdzie się urodzili i przemieszkiwali tak, że ani jeden Izraelita tam nie pozostał.
Podobne postępowanie nigdy nie miało miejsca w Polsce, gdzie obecnie się znajdujemy. I owszem, tutaj pociągają do odpowiedzialności i surowo karzą tych, którzy im źle czynią lub szkodzą; tu nawet wspierają Żydów przychylnymi przywilejami, aby mogli mieszkać szczęśliwie i spokojnie. Królowie ziem tutejszych i ich dygnitarze (oby Bóg powiększył ich szczęście!) są miłośnikami wspaniałomyślności i prawości – toteż nie wyrządzają żadnego bezprawia lub krzywdy Żydom w ich krajach mieszkającym i dlatego też Bóg użyczył ziemi tej wielkiej potęgi i spokoju, tak dalece, że różniący się wiarą nie tchną ku sobie nienawiścią i nie wytępiają jedni drugich.”

Izaak ben Abraham z Trok (1533–1594)

Źródło: Chizzuk Emuna, 1585 r.

O śmierci , O Bogu , O szczęściu , O wierze

„Nie wierzę w żaby, w które zaklęto księżniczki. Ale w księżniczki, w których mieszkają żaby, już tak.”

Gaba Kulka (1979) polska wokalistka, pianistka i kompozytorka

Źródło: „Zwierciadło”, 2/1960, luty 2010

Księżniczka

„Ten zawodnik mieszka z własną rodziną i własną matką.”

Dariusz Szpakowski (1951) polski dziennikarz sportowy

Komentarze z mistrzostw świata w piłce nożnej Francja ’98

O rodzinie , O matce

„To miejsce magiczne, miejsce mojego dzieciństwa. Mieszkaliśmy tam w domu mojego wspomnienia dziadka Janka (dom nie był jego własnością, tylko kopalni). Dom miał sześć pokoi i leżał w kolonii Bugaj. Pamiętam adres: Bugaj 219. Miał ogród obrośnięty orzechem laskowym i jarzębinami. Można było siadać i jeść, i kłaść się na gałęziach. I był staw. A dookoła wielkie na 80 km kw. lasy. W tych lasach w czasie wojny byli partyzanci. W Starachowicach mieszkała najpierw rodzina mojej mamy – Szydłowscy. Ojciec trafił tam w poszukiwaniu pracy. Był inżynierem budowlanym, a w Starachowicach była największa w Polsce fabryka broni. I powstawały różne kolonie, zjeżdżali się tam ludzie. Budowniczych brakowało. Tata został tam, kiedy poznał moją mamę.”

Jadwiga Kaczyńska (1927–2013) polska filolog

o Starachowicach.

O wojnie , O ludziach , O rodzinie , O pokoju

„Zastanawiam się nad przeprowadzką do San Francisco. Tu, gdzie mieszkam, wdaję się w spory. Wygrywam je dzięki temu, że jestem potężny. Uprawiałem sztuki walki, byłem członkiem Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych. Heterycy oceniają gejów według stereotypów – widzą ich jako zniewieściałych i słabych. Jestem zaprzeczeniem takich skrótów myślowych. Jestem tym, kim jestem, a ludzie muszą to zaakceptować.”

Cameron Mitchell (1973)

Źródło: wywiad udzielony Vincentowi Lambertowi http://vincentlambert.blogspot.com/2000/02/porn-star-interview-caesar.html, vincentlambert.com, 27 lutego 2000.

O ludziach , O walce

„Demon ziemskich pożądań zawsze próbuje zwieść umysł człowieka. Jeśli w twoim pokoju mieszka żmija, to musisz ją wygnać, abyś mógł spać spokojnie. Musicie zerwać okowy doczesnych namiętności i odrzucić je precz, jak uczynilibyście ze żmiją. Musicie zdecydowanie bronić waszych umysłów.”

Budda Siakjamuni (-563–-483 p. n. e.)

Źródło: Bukkyo Dendo Kyokai, Nauka Buddy, wyd.1.

O pokoju , O zerwaniu , O nauce

„Tu pragnę wyrazić trzy uczucia duszy pod wpływem szczególnej łaski Bożej. Pierwsze uczucie. Nadzwyczajny wstręt do wszystkiego, co nie jest Bogiem, a na to miejsce pragnienie, ach, jak bardzo wielkie: dużo, ach dużo cierpieć dla Boga. Drugie uczucie. Szał miłości, porywający duszą gwałtem ku wyżynom tam, gdzie mój Pan i Bóg mieszka. Ach, jak wielki to szał miłości! Trzecie uczucie. Niepojęta boleść duszy, czemu Pan Bóg jest tak mało kochany i tak zapomniany, i tak zlekceważony! Wówczas cierpienia fizyczne srogo przywaliły mnie, ale i boleść z obrazy Pana Boga odpowiednio. A moje kochane udręczenia – bo mi je tak Pan Jezus kazał nazywać – o jakżeż się bardzo wzmogły! Nic nie wiedziałam, gdzie się znajdują, bom tak była bardzo ogarnięta miłością i tym, co Pan Bóg od ludzi cierpi. Tak mile Pan Jezus mówił do duszy mojej biednej: „Pozostań tu, pozostań moja maleńka pieszczotko! Ja już tak długo czekałem na ciebie! Powiedz i powierz się Sercu Mojemu! Ja je zapalę. Ja je oczyszczę. Ja je udoskonalę. Ja je napełnię ogniem i żarem, zniszczę to, co Mnie, w nim się może nie podobać! Pozostań tu u stóp Mojego Boskiego Serca jak najdłużej.””

Aniela Salawa (1881–1922) Polka, błogosławiona Kościoła katolickiego

Dziennik, 11 września 1921.
Źródło: o. Franciszek Świątek, W blaskach anioła. Bł. Aniela Salawa, Wyd. Maria Vincit, wyd. IV, Wrocław 2009, ISBN 9788385647607, s. 189–190.

O Bogu , O ludziach , O aniołach , O emocjach

„W czasie studiów uświadomiłem sobie, że w historii Ameryki, jakiej uczą na uniwersytecie, brak walki ludzi pracy o prawa socjalne. W podręczniku historii nie było niczego o mnie i o moim – małym jeszcze wówczas – życiowym doświadczeniu. Zacząłem szukać książek o historii walk świata pracy o prawa socjalne, studiować własnymi ścieżkami, docierać do historii nieobecnej lub słabo obecnej w oficjalnym dyskursie. Doszedłem do konkluzji wydającej się dziś zupełną oczywistością: że historia, jakiej nas uczono, była tylko jedną z wersji historii; wersją opowiedzianą z perspektywy klas wyższych. Podążając tą drogą, odkrywałem, że oficjalna historia Ameryki ignorowała także zmagania innych grup o ich prawa – rodowitych Amerykanów, zwanych Indianami, czarnych, kobiet. Kilkuletnie doświadczenie mieszkania na Południu Stanów w latach 50. i 60. umocniło we mnie dysydenckie spojrzenie na ich dzieje.”

Howard Zinn (1922–2010)

Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś
Źródło: s. 19.

O kobietach , O ludziach , O książkach , O historii

„(…) naprawdę nie wiedziałam zbyt wiele o Polsce, mimo że mój dziadek był Polakiem. Jestem do niego bardzo podobna, mój ojciec też. Kiedy mieszkałam w Londynie wszyscy mówili, że wyglądam jak typowa Skandynawka. Natomiast będąc w Polsce zobaczyłam, ze jestem podobna do Polek, że moja uroda nie wyróżnia się tutaj niczym specyficznym. Polacy są bardzo spokojni, uprzejmi, potrafią pięknie okazywać swoje uczucia. I taki też był mój dziadek. Mam nadzieję, że posiadam kilka jego cech.”

Anja Garbarek (1970) piosenkarka norweska

Źródło: Basia Bardadyn, Nie umiem udawać. Rozmowa z Anją Garbarek, autorką muzyki do najnowszego filmu Luca Bessona, 13 marca 2006 http://archiwum.stopklatka.pl/news/nie-umiem-udawac-rozmowa-z-anja-garbarek-autorka-muzyki-do-najnowszego-filmu-luca-bessona-150417

O emocjach

„Jeden dzień w przybytkach Twoich lepszy jest niż innych tysiące. Błogosławiony, który mieszka w domu Twoim, Panie, nieustannie Cię wychwala.”

August Czartoryski (1858–1893) polski duchowny katolicki, salezjanin, błogosławiony katolicki

tekst na obrazku prymicyjnym Augusta Czartoryskiego z psalmu
Źródło: Książę w habicie http://gosc.pl/doc/2677742.Ksiaze-w-habicie/3, gosc.pl

O domu

„Konkretne miejsce jest bardzo ważne, ale dla mnie ważniejszy jest duchowy dom, tam, gdzie osiągasz spokój, bezpieczeństwo. Tam gdzie czujesz Boga. A to można osiągnąć nie tylko tam gdzie się mieszka.”

Nneka (1981)

Źródło: Zdzisław Furgał, Nneka: „Czujecie muzykę!”, nuta.pl http://www.nuta.pl/wywiady/d/2/176/?pnum=2

O Bogu , O domu

„Robert Janson, lider supergrupy Varius Manx, ma opinię szamana. Dziwne rzeczy dzieją się z jego byłymi wokalistkami. Pierwsza związała się ze stuletnim Walijczykiem. Druga nagrała płytę, sprzedając własne mieszkanie, tak więc od dawna słucha jej na świeżym powietrzu. Trzeciej lider udowodnił, że jak się nie odejdzie we właściwym czasie, to on sam pomoże. Teraz wraca z nową śpiewaczką Anną Józefiną Lubieniecką. Już nam jest jej szkoda.”

Kuba Wojewódzki (1963) polski dziennikarz muzyczny

Źródło: „Polityka”, marzec 2010

O odejściu , O czasie

„Nie troszczę się o jedzenie, picie, ani mieszkanie, natomiast śledzić nowe zjawiska to jest jedynym moim pragnieniem.”

Carl Scheele (1742–1786) chemik szwedzki

Źródło: Andrzej Kajetan Wróblewski, Uczeni w anegdocie – aptekarz http://archiwum.wiz.pl/2001/01021700.asp, „Wiedza i życie” nr 2/2001.

O życiu , O jedzeniu , O piciu , O wiedzę

„Umrzeć – tego się nie robi kotu.
Bo co ma począć kot
w pustym mieszkaniu.”

Wisława Szymborska (1923–2012) polska poetka, noblistka

Źródło: Kot w pustym mieszkaniu

O kotach

„Nie rozumiem, jak można mieszkać w pałacu ze złota, podczas gdy tylu ludzi umiera z głodu, a następnie jechać i całować ziemię krajów biednych.”

Diego Maradona (1960) piłkarz argentyński

o papieżu Janie Pawle II.
Źródło: tuttomercatoweb.com, 29 października 2010 http://www.tuttomercatoweb.com/napoli/?action=read&idnet=dHV0dG9uYXBvbGkubmV0LTUwNDE5

O głodzie , O ludziach

„Grzegorz Jurgielewicz (przyp. Karcharoth) przed swoim upadkiem był bardzo agresywną i zdeterminowaną osobą… oddany ideologii BM i satanizmowi, gloryfikował nazizm jako część sił ciemności jakie wyznawał… poznałem go kiedy z Balrogiem nagrywał swoje pierwsze dema Infernum… dzięki niemu poznałem Capricornusa (przyp. Maciej Dąbrowski)… imponował mi swoją „złą” naturą i pomysłami związanymi z przyszłością… niektóre z tych pomysłów teraz wydawać się mogą śmieszne ale kiedyś była to część naszego stylu BM… Karcharoth w tamtych czasach opowiadał że będzie razem mieszkał z Capricornusem… będą spali w trumnach… zasłaniali okna czarnymi zasłonami… chciał być bezkompromisowy do końca… Kiedy ukazał się pierwsza płyta Infernum i zaczęły się problemy z Policją i UOP, Karcharoth załamał się pod wpływem stresu i zwariował… rozpoczęły się jego zmagania z schizofrenią… które go zniszczyły… zmienił się po tym nie do poznania… i nie podniósł się aż do samobójstwa… Pomimo że przechodził różne fazy zmieniania poglądów o 180 stopni to do końca zawsze był wielbicielem Crowleya.”

Robert Fudali (1969)

o członkach zespołu Graveland.
Źródło: Black Emperor zine (2008) http://www.graveland.org/index.php?option=com_content&view=article&id=115:black-emperor-zine-pl&catid=4:interviews&Itemid=6

O naturze , O samobójstwie , O przyszłości

„Przez letnie miesiące pół dnia uczyłem się, a od południa do wieczora pracowałem przy żniwach. Resztę egzaminów zdałem po wakacjach. Trzeci rok studiów rozpocząłem bez forsy. Ubranie spadało ze mnie. Brat kupił mi nowe, za co byłem mu wdzięczny. I tak jakoś przetrzymałem ostatni rok. Dawałem korepetycje uczniom z gimnazjum i trochę zarabiałem na swoje potrzeby. Ratowało mnie to głównie, że w styczniu 1923r moja młodsza siostra Pola wyszła za mąż za dalekiego krewnego Franka Soszyńskiego stolarza z Warszawy. Był on dość zamożny. Zdążył już dorobić się części domu w Bydgoszczy i 2/3 domu w Warszawie przy ulicy Dzielnej N-56. Poza tym prowadził warsztat stolarski przy ulicy Leszno 48. Wesele odbyło się w Siedlcach w mieszkaniu Stacha przy ulicy Ogrodowej 4 Małżonkowie Soszyńscy t. j. Szwagrostwo zamieszkali w lokalu przy warsztacie. Było to dość nędzne mieszkanie zawsze zakurzone i niemożliwe do utrzymania w czystości. Ale w tym czasie trudno było zdobyć się na coś lepszego, gdyż odstępne bardzo drogo kosztowało.
I tak siostra męczyła się w tym mieszkaniu do śmierci szwagra w 1934 r. Był to zacny i dobry człowiek. Dowód – na jego pogrzebie żydzi lokatorzy z ul. Dzielnej z jego domu kupili wieńce i urządzili orszak żałobny, co było opisane w Expresie Porannym pod tytułem „Niesamowity pogrzeb”. Później żydówki przychodziły na jego grób opłakiwać swego dobrego gospodarza, który pomimo zaległości w komornem ponad 10.000zł. nikogo przez cały czas nie wyeksmitował z mieszkania.
Po jego śmierci Siostra Pola wraz z dwojgiem dzieci Jankiem lat 10 i Krystyną lat 6 zamieszkała w 2 pokojowym mieszkaniu w swoim domu przy ulicy Dzielnej 56.”

Jan Soszyński (1924–1944)

Ze wspomnień wuja
Źródło: fragment pamiętnika Wincentego Kobylińskiego, wuja Jana Soszyńskiego.

O śmierci , O dzieciach , O domu , O siostrze

„(…) niedawno wydałem książkę i tam opisałem pewne spotkanie po latach z dziewczyną z mojej młodości. Ostatni raz widziałem się z nią w 1939 roku. A to było tak. Mieszkaliśmy w domach obok siebie. Pamiętam, że pożyczyłem jej książkę Chata wuja Toma, której już potem nie odzyskałem. Pewnego dnia, trzy lata temu zadzwonił do mnie telefon. I damski głos mówi do mnie – „Przepraszam, czy ja się dodzwoniłam do pana Pyrkosza?” Ja na to: – „Tak słucham panią?” I wtedy mnie olśniło: – „Kurcze pieczone, to ty mi nie oddałaś książki Chata wuja Toma!”. Rozpoznałem ją po głosie – przedziwna i śmieszna sprawa. Nadal utrzymujemy kontakt, choć ona mieszka w Australii. Co prawda książki do tej pory mi nie oddała, ale jeszcze się o to postaram!”

Witold Pyrkosz (1926–2017) polski aktor teatralny i filmowy

Źródło: Szachista z dolnej półki, 16 listopada 2010 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/6534/Szachista-z-dolnej-polki-rozmowa-z-Witoldem-Pyrkoszem.html

O prawdzie , O książkach , O domu , O piekle

„Budowa drewnianego miasta, miasta skrzyń, trwa całymi dniami, od świtu do zmierzchu. Pracują wszyscy, moczeni deszczem, paleni słońcem, nawet milionerzy, jeśli sprawni fizycznie, przykładają się do roboty. (…) Pakowanie odbywa się pod osłoną nocy. Tak jest lepiej, bo wtedy nikt nie wtyka nosa w cudze rzeczy, nikt nie będzie liczyć, ile wywożę i czego (…).
Stopniowo, z nocy na noc, miasto kamienne traciło swoją wartość na rzecz miasta drewnianego. Stopniowo też zmieniało się myślenie ludzi. Ludzie przestali myśleć w kategoriach domu i mieszkania i rozprawiali tylko o skrzyniach. (…) Była to już jedyna rzecz, która ich interesowała i o którą się troszczyli. Ta Luanda, którą pozostawiali, była dla nich sztywną i obcą makietą, sceną zabudowaną, ale pustą, jak po skończonym widowisku.”

Ryszard Kapuściński książka Jeszcze dzień życia

o opuszczeniu stolicy Angoli przez Portugalczyków w 1975.
Jeszcze dzień życia

O ludziach , O domu , O myślach , O nocy

„W tej chwili siedzę w najdyskretniejszym zakątku mojego mieszkania mam przed sobą pańską krytykę. Za chwilę będę ją miał za sobą.”

Max Reger (1873–1916) niemiecki pianista

Źródło: Wojciech Kalwat, Plotki z brodą, „Mówią Wieki”, nr 11/12 (634), listopad 2012, s. 80.

O wieku

„Ja z Polski nigdy nie wyjechałem. Mieszkam na Greenpointcie, w polskiej dzielnicy, wśród polskich sklepów i towarów.”

Andrzej Czeczot (1933–2012) polski grafik, twórca filmów animowanych

Źródło: Czeczot: Dla Amerykanów jestem „too sophisticated”, „Gazeta Wyborcza”, 19 lipca 1990

„Na 2011 rok w planach jako źródła finansowania budownictwa 7,5 miliona metrów kwadratowych mieszkań, ferm mleczno-towarowych, ośrodków hodowli trzody chlewnej i całego szeregu innych programów założono… zero rubli. Zero!”

Michaił Miasnikowicz (1950) białoruski polityk

krytyka pod adresem doradcy prezydenta ds. ekonomicznych
Źródło: „Nasza Niwa” http://nn.by/?c=ar&i=62981, 9 listopada 2011 (białorus.)

„Nie chcę już mieszkać na stałe we Francji, ale we Włoszech, bo kocham ten kraj. Chciałbym wracać do Paryża tylko wtedy, kiedy będę miał na to ochotę.”

Gérard Depardieu (1948) aktor francuski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 18 stycznia 2009 http://www.rp.pl/artykul/250225.html

Kochać się

„Królestwo Grecji nie jest Grecją. Jest to tylko jej niewielka część, najmniejsza i najbiedniejsza. Grekiem nie jest tylko ten, który mieszka w tym królestwie, ale i ten, który mieszka w Janinie, Konstantynopolu, Smyrnie czy Trebizondzie i w jakiejkolwiek innej ziemi, związanej z historią Grecji i z narodem greckim. Są dwa główne centra hellenizmu: Ateny, stolica królestwa greckiego, i „Miasto” (Konstantynopol), marzenie i nadzieja wszystkich Greków.”

Joanis Kolettis (1774–1847)

wystąpienie w parlamencie (1844).
Źródło: J. Bonarek, T. Czekalski, S. Sprawski, S. Turlej, Historia Grecji, Kraków 2005, s. 478.

O nadziei , O historii

„Istotą kraju kolonialnego jest to, że w życiu kraju podbitego wytwarza on całe szeregi przepaści. Wszędzie powstają te przepaście: w ekonomice, w uwarstwieniu społecznym, w mentalności ludzkiej. Dla kraju kolonialnego charakterystyczny jest obraz, na którym widzimy najnowocześniejszą zautomatyzowaną fabrykę tranzystorów, a przy ścianie tej fabryki zaczynają się pieczary, gdzie mieszkają ludzie posługujący się do dziś drewnianą motyką. „Patrzcie, jakie wybudowaliśmy im wspaniałe szosy””

Ryszard Kapuściński książka Wojna futbolowa

mówią koloniści. Tak, ale przy tych szosach leżą wioski, których ludność nie wyszła jeszcze z paleolitu.
Wojna futbolowa
Źródło: Algieria zakrywa twarz, 4

O ludziach , Obraz

„Miasteczko widzi wszystko. Setki par oczu czuwają za szybami mieszkań w najczarniejszą noc. Stanowiska obserwacyjne są wszędzie. Obserwatorzy reprezentują obie płci, wszelakie kategorie wiekowe i społeczne. Są najstarszą i największą armią wolontariuszy.”

Tadeusz Żuczkowski (1955)

Torowisko

O nocy

„Każde rozstanie jest bolesne i człowiek przeżywa po nim rodzaj żałoby. Myślę jednak, że lepiej się rozstać, niż być razem tylko dla dobra dziecka. Wierzę, że jest ono szczęśliwsze, gdy wychowuje go dwoje spokojnych rodziców w systemie naprzemiennym. To lepsze rozwiązanie niż mieszkanie z dwojgiem sfrustrowanych, znerwicowanych, walczących ze sobą ludzi.”

Katarzyna Galica (1975) polska aktorka

Źródło: Małgorzata Jungst, Katarzyna Galica marzy o niezależności, teletydzien.pl, 23 listopada 2012 http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-katarzyna-galica-marzy-o-niezaleznosci,nId,716590

O dzieciach , O ludziach , O myślach , O rodzicach

„Kolejny dziwny wieczór. Wpadają do mnie ludzie, gadają, a ja nimi nasiąkam: przyszli rabini, rewolucjoniści z giwerami, agenci FBI, kurwy, poetki, młodzi wierszokleci z Uniwersytetu Stanowego, profesor z Loyoli jadący do Michigan, prof. z Uniwersytetu Kal w Berkeley, kolejny, który mieszka w Riverside, 3 czy 4 młodzików na gigancie, typowych obiboków z głowami pełnymi cytatów z Bukowskiego… i przez jakiś czas myślałem, że ta banda wejdzie mi z nogami do serca i zbezcześci mój cenny spokój, ale mam wielkie wielkie szczęście, bo każdy coś mi przyniósł i zostawił w prezencie i już nie muszę czuć się jak Jeffers w swojej kamiennej wieży, i mam też szczęście jeszcze dlatego, że sława, którą się cieszę, jest w dużej części cicha i dyskretna i raczej nie mam szans zostać drugim Henrym Millerem, z wielbicielami biwakującymi przed moim domem, bogowie okazali się dla mnie łaskawi, pozwalają mi nadal istnieć i cieszyć się dobrym zdrowiem, a nawet robić zapiski, obserwować, czuć dobro dobrych ludzi i czuć tę cudowność pełznącą po ręce jak zwariowana mysz. I choć jutro jest niewiadomą, to takie życie, podarowane mi w wieku 48 lat, to sama słodycz.”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

Historie o zwykłym szaleństwie

O życiu , O Bogu , O szczęściu , O ludziach

„Miłość i godność nie mieszkają pod jednym dachem.”

Owidiusz (-43–17 p. n. e.) poeta rzymski

O miłości

„Do ukazania się książki [Miasto Boga] byłem Murzynem ze slumsów, za którym ludzie oglądali się na ulicy ze strachem, czy nie zamierzam ich napaść, a w sklepie stawał przy mnie strażnik pewien, że zaraz zwinę ryż czy fasolę z półki.
Teraz tu gdzie mieszkam, nie ma problemu. Sąsiedzi mnie znają. Jestem sławny. Często mnie zaczepiają i proszą, czy mogą sobie zrobić ze mną zdjęcie telefonem komórkowym. Ale gdziekolwiek indziej w Rio czarny to od razu złodziej. Rasizm się mocno trzyma. Policja chętnie bije czarnych, w pracy są dyskryminowani. Zaprowadzenie równości jest rzeczą podstawową. I wszystko zaczyna się znowu od edukacji. Ale szybko się nie zmieni.(…) Niechęć jest wzajemna.”

Paulo Lins (1958) pisarz brazylijski

Źródło: Aleksandra Szyłło, Maciej Stasiński, Jeż z Miasta Boga, „Gazeta Wyborcza”, 26 marca 2012.

O Bogu , O ludziach , O książkach , O strachu

„Księżyc, pucułowata, oszukańcza bestia, wyglądał już zza frontu, co stoi na szosie do Dubna, pusty, szczera ruina, gdzie tylko lisy i sowy mieszkają, a w głębokich podziemiach czort na pewno sprawiłby tryzny po swojej ciotce świni, gdyby nie to, że nie lubi on, podlec, duszy sołdackiej.”

Wacław Kostek-Biernacki (1884–1957)

Źródło: Twarda proswirka

O duszy

„To było coś nieprawdopodobnego. Wiedzieliśmy, że w Chicago mieszka wielu Polaków, ale czegoś takiego na sali się nie spodziewaliśmy. Jestem dumny, że mogę być trenerem tego zespołu i takiego kraju jak Polska, który tak kocha siatkówkę i swoją drużynę.”

Andrea Anastasi (1960) włoski siatkarz, trener siatkówki

Źródło: Andrea Anastasi: Jestem dumny, że mogę być trenerem Polaków, eurosport.onet.pl, 18 czerwca 2011 http://eurosport.onet.pl/siatkowka/reprezentacje/andrea-anastasi-jestem-dumny-ze-moge-byc-trenerem-polakow/66l3l

Kochać się

„Do 1985 roku, gdy mieszkałem w Holandii, realizowałem filmy klasyczne i bliskie realizmowi. Często sięgałem po literaturę biograficzną i autobiograficzną. Do świata fantastycznego wszedłem ponownie wraz z przybyciem do Ameryki. Wydawało mi się, że jestem w stanie robić to dobrze, skoro w młodości ta tematyka tak mnie fascynowała. Z jednej strony traktowałem to jak powrót do dzieciństwa, a z drugiej znajomość popkultury pomagała mi odnaleźć się w Stanach Zjednoczonych. Gdy się tam przeprowadziłem, miałem czterdzieści siedem lat i problem sprawiało mi przestawienie się na życie w tym zupełnie innym świecie. Częściowo mi się to udało, ale gdy mam robić film osadzony w amerykańskich realiach, jest to dla mnie sporym problemem. Dlatego łatwiej mi zrobić science-fiction. Wówczas nikt nie zarzuci mi, że mam kłopot z percepcją amerykańskiej kultury. Wciąż czuję się Europejczykiem i zachowuję się jak obywatel Europy. Kiedy zrobiłem w Ameryce realistyczny film, oparty na rozmowach z autentycznymi ludźmi, czyli „Showgirls”, to musiało się zakończyć katastrofą.”

Paul Verhoeven (1938) holenderski reżyser i scenarzysta

Źródło: Michał Hernes, Reżyser „Nagiego instynktu” dla Stopklatki: Jezus jak bin Laden, stopklatka.pl, 29 marca 2013 http://stopklatka.pl/-/49645466,rezyser-nagiego-instynktu-dla-stopklatki-jezus-jak-bin-laden?page=3,

O życiu , O literaturze , O problemach , O dzieciństwie

„Ależ Rudi, być po stronie Izraela nie oznacza, że popiera się wszystko, co postanowi Izrael. Trzeba zawrzeć pokój z Palestyńczykami. Oni mają takie samo prawo jak ty do tego, żeby tutaj żyć. To jest także ich terytorium. Mieszkali tam, zanim jeszcze powstało państwo Izrael. Już sama historia naszych prześladowań powinna sprawić, żebyśmy przemówili do nich słowami, na które sami czekaliśmy przez wieki.”

Éric-Emmanuel Schmitt (1960) pisarz francuski

Dziecko Noego

O pokoju , O historii , O czekaniu , O wieku

„Gdzieś w 1967 roku byłem pewnego dnia w sklepie Manny's Musical Instruments. Strasznie wtedy padało. Nagle do środka wszedł mały, nieco zmokły facecik, który przedstawił mi się jako Paul Simon. Powiedział, że chciałby, abym przyszedł dziś do niego na kolację, i dał mi swój adres. Powiedziałem, że przyjdę.
Kiedy wszedłem do mieszkania do Paula, on akurat tkwił na czworakach przed takim samym zestawem Magnavoxa, jaki miał Pląsacz z Sun Village. Miał ucho przyklejone do głośnika i słuchał płyty Django Reinhardta.
Po chwili Paul oznajmił mi ni stąd, ni zowąd, że jest wytrącony z równowagi, ponieważ musiał zapłacić w tym roku sześćset tysięcy podatku dochodowego. Pomyślałem sobie, żebym ja tylko mógł zarobić sześćset tysięcy dolarów! A w ogóle ile trzeba zarobić, żeby zapłacić taki podatek? I wtedy wszedł Art Garfunkel. Gadaliśmy razem bez końca.
Powiedzieli mi, że już od dawna nie byli na żadnym tournée. Wspominali z rozrzewnieniem stare dobre czasy. Nie wiedziałem, że nazywali się kiedyś Tom & Jerry i że mieli wtedy hit „Hey, Schoolgirl in the Second Row”.
Powiedziałem im: „Cóż, doskonale rozumiem waszą tęsknotę za rozkoszami życia w trasie, więc chcę wam coś zaproponować… Jutro wieczorem gramy w Buffalo. Co powiecie na to, żebyście pojechali z nami i otworzyli nasz koncert jako Tom & Jerry? Nikomu nie powiem, że to wy. Weźcie sprzęt, jedźcie z nami i zagrajcie «Hey, Schoolgirl in the Second Row» i inne stare kawałki, tylko nie przeboje Simona & Garfunkela”. Pomysł im się spodobał i powiedzieli, że pojadą.
Otworzyli nasz koncert jako duo Tom & Jerry. Potem przyszła kolej na nas. Kiedy bisowaliśmy, powiedziałem do publiczności: „Chciałbym, żeby nasi przyjaciele zagrali jeszcze jeden numer”. Wyszli i zaśpiewali „Sound of Silence”. Wtedy dopiero wszyscy zdali sobie sprawę, że to SIMON & GARFUNKEL. Po koncercie podeszła do mnie jakaś wykształcona pani i powiedziała: „Dlaczego pan to zrobił? Dlaczego żartuje pan sobie z Simona i Garfunkela?””

Frank Zappa (1940–1993) amerykański muzyk rockowy, multiinstrumentalista, kompozytor

Jakbym im naprawdę zrobił chamski dowcip! Co ona, kurwa, myślała? Że te dwie supergwiazdy spadły tu z nieba, a myśmy je zmusili do śpiewania: „OOO-boppa-loochy-bah, she's mine!”?
Źródło: Takiego mnie nie znacie

O myślach , O myśleniu

„Trzy miliony wymordowanych polskich Żydów to przecież trzy miliony mieszkań, które w większości zajęli Polacy, a do tego dodać trzeba inne mienie: złoto, meble, warsztaty, futra czy choćby stare palta, buty, ubrania itp. Niemcy brali tylko to, co lepsze, a i tak nie do wszystkiego umieli dotrzeć. Nie ulega wątpliwości, że eksterminacja Żydów połączona była z awansem społecznym polskiej biedoty (…)”

Jacek Kuroń (1934–2004) polski historyk, pisarz, polityk, działacz społeczny i polityczny

Źródło: Wiara i wina, s. 20.

O wierze , O butach

„Dobranoc, spraw, Jezu, dla samego siebie,
Byś w mym sercu mieszkał jako w drugim niebie.”

Józef Baka (1707–1780) polski duchowny katolicki, jezuita, poeta

Uwagi rzeczy ostatecznych i złości grzechowej
Źródło: rozdział 6, Uwaga wieczorna

Serce

„Co za fatalny świat
Podzielony granicami
Z ludźmi, których kochasz
Rozmawiasz tylko listami
Czujesz ich jedynie przy pomocy pocztowego kleju
Tylko dlatego, że mieszkają w innym kraju
Na tym świecie każdy jest zachłanny i pazerny
Na tym świecie każdy chce pieniądze i koncerny
Kilku frajerów rządzi świata tego polityką
Najpotężniejsi z nich myślą o władzy nad galaktyką”

Kazimierz Staszewski (1963) polski muzyk rockowy

Kult
Źródło: utwór Po co wolność

O pieniądzach , O świecie , O myślach , O wolności

„Można nabawić się tam klaustrofobii! Wyobraź sobie, że w hotelu, w którym mieszkaliśmy, recepcja mieści się na pięćdziesiątym piętrze! Poważnie: wjeżdżasz pięćdziesiąt pięter w górę, żeby odebrać klucz do pokoju. Rozumiesz, co można poczuć, patrząc w dół? Nie dość, że człowiek ma jeszcze w pamięci 11 września, to na dodatek wiadomo, że w Japonii niemal bez przerwy zdarzają się trzęsienia ziemi. Fajnie, prawda? W hotelu bez przerwy oddychasz klimatyzowanym powietrzem, siedzisz w ciasnych pomieszczeniach, a szlafroki są co najmniej o trzy numery za małe. Czułem się jak zamknięty w szufladzie.”

Bill Murray (1950) aktor amerykański

o japońskich hotelach.
Źródło: wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=18304

O prawdzie , O pokoju , O górach

„Od 12 roku pracowałem już w jednej z przędzalni łódzkich i na własnej skórze poznałem dolegliwości ustroju kapitalistycznego, a więc: niska płaca, 12 godzinny dzień roboczy, praca ponad siły, niedostatek w domu, ciasne mieszkanie, w którym musiało się pomieścić osiem osób, słowem, życie zwykłe proletariusza łódzkiego, wytwarzającego miliony dla krezusów bawełnianych.”

Aleksy Rżewski (1885–1939)

Źródło: Rewolucja 1905. Przewodnik Krytyki Politycznej, Warszawa 2013.

O życiu , O domu , O sile

„Zrozumiałem tam, że sztuka nie jest kaprysem, ozdobą ani świąteczną datą w kalendarzu; że można z nią mieszkać w jednym pokoju niby z ukochaną osobą.”

Ilja Erenburg (1891–1967) rosyjski pisarz

Ludzie, lata, życie. 1891–1917 Dzieciństwo i młodość
Źródło: s. 126.

O pokoju , O sztuce

„Kronikarze wspominają o obłędzie Mieszka II, Bolesława Śmiałego, Władysława legnickiego i Janusza mazowieckiego. Pewne cechy schizofreniczne wykazywali także Bolesław Rogatka, zwany czasem Dziwacznym, oraz Jan II żagański zwany Szalonym. Pierwsze objawy schizofrenii występują zwykle pomiędzy piętnastym a czterdziestym rokiem życia i mogło zdarzyć się, iż książęta i księżniczki piastowskie, wobec skróconej wówczas przeżywalności, umierali wcześniej, przed pojawieniem się pierwszych objawów chorobowych.”

Jerzy Jankowski (1887–1941)

Monarsze sekrety

O czasie , Księżniczka

„Ludzie byli zmęczeni okupacją, niesłychanie trudnymi warunkami życia, jego zagrożeniem w każdym miejscu i chwili. Nawet najbardziej „niewinny” człowiek, nie obciążony żadnymi „trefnymi” materiałami ani powiązaniami konspiracyjnymi, nie był nigdy, wychodząc z domu, pewien, że do niego wróci lub że łapanka nie wyciągnie go z mieszkania. Że nie zostanie zastrzelony na ulicy, że nie będzie rozstrzelany czy powieszony jako „zakładnik”, czy zabity po cichu w ruinach getta, w Palmirach, Magdalence lub innym miejscu. Teraz – w ostatnich dniach lipca 1944 r.”

Kazimierz Leski (1912–2000) inżynier polski, żołnierz AK, uczestnik powstania warszawskiego

ludzie po prostu odżyli.
Źródło: Życie niewłaściwie urozmaicone. Wspomnienia oficera wywiadu i kontrwywiadu AK, wyd. II, Warszawa 1995, s. 291.

O życiu , O ludziach , O domu

„Konie króla Francji mieszkają lepiej ode mnie!”

Ernest August (1629–1698)

na widok warunków, w jakich przebywały w stajni konie króla Francji Ludwika XIV.
Źródło: Melania Sobańska-Bondaruk, Stanisław Bogusław Lenard (oprac.), Wiek XVI-XVIII w źródłach. Wybór tekstów źródłowych z propozycjami metodycznymi dla nauczycieli historii i studentów, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, s. 328.

O historii , O nauczycielach , O wieku , O koniach