Cytaty na temat czuć (707 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Myśleć to co prawdziwe, czuć to co piękne i kochać co dobre – w tym cel rozumnego życia.”

Platon (-427–-347 p. n. e.) grecki filozof

O myślach , O myśleniu , Kochać się

„Gdybym tej muzyki nie czuł, nie próbowałbym jej śpiewać.”

Elvis Presley (1935–1977) piosenkarz amerykański

Źródło: Leszek C. Strzeszewski, Elvis, op. cit., s. 61.

O śpiewie

„Nie miałem żadnych zainteresowań. Nic mnie nie obchodziło. Zupełnie nie wiedziałem, jak się wywinąć z tego wszystkiego. Inni umieli przynajmniej delektować się życiem. Jakby rozumieli coś, czego ja nie rozumiałem. Może miałem jakiś brak. Niewykluczone. Często czułem, że jestem gorszy. Chciałem się tylko od nich odczepić. Ale nie było dokąd pójść. Samobójstwo? Jezus Maria, jeszcze jedna robota do odwalenia. Miałem ochotę przespać pięć lat, ale mi nie dawali.”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

Z szynką raz!

O samobójstwie

„Z jednej strony chciałbym kiedyś znów się wzruszyć, pisząc rapy,
z drugiej chciałbym robić hajs, nie czuć w sumie nic poza tym.”

Taco Hemingway (1990) polski raper, znany też jako FV, albo Fifi

Marmur
Źródło: utwór Deszcz na betonie (?)

„Najgorszy błąd jaki może popełnić tancerz jest myślenie. Taniec trzeba czuć.”

Michael Jackson (1958–2009) amerykański muzyk, kompozytor i autor tekstów

O błędach , O myślach , O tańcu , O myśleniu

„Wiesz, ile chciałem czuć i po części doszedłem do uczucia naszej narodowej muzyki, zatem miarkuj, jak mi przyjemnie…”

Fryderyk Chopin (1810–1849) polski kompozytor i pianista XIX wieku

do Tytusa Wojciechowskiego 12 grudnia 1831.
Listy
Źródło: Mieczysław Tomaszewski, Fryderyk Chopin…, op. cit.

O emocjach

„Przychodzi niekiedy taki moment w życiu, że wszystko wydaje się mieć sens – a to nie jest taki moment. Choć wiem z pewnością, że nigdy w życiu nie czułem tyle miłości i wsparcia ze strony swoich rówieśników i od ludzi, których podziwiam, i od kompletnie obcych mi osób. A to dla mnie bardzo dużo znaczy. I gdyby nie liczyć osamotnienia czy nagłych ataków paniki – to byłaby to cudowna, cudowna podróż…”

Adrien Brody (1973) amerykański aktor

odbierając Oscara.

O ludziach , O wsparciu , Sens

„Pod koniec osiągnąłem punkt, w którym nie czułem się już Johnem Frusciante. Czułem się jak chłopak, który patrzy na wiszący na ścianie plakat Johna Frusciante i wyobraża sobie, że nim jest.”

John Frusciante (1970) gitarzysta amerykański (Red Hot Chili Peppers)

Chłopak

„Kobieta nie musi być inteligentna. W porównaniu z wykształconymi intelektualistkami moja matka była na pewno prostą kobietą, co żyje dla swojego męża i dzieci, w towarzystwie naszych wykształconych pań czułaby się chyba nieswojo – ale dała narodowi niemieckiemu wielkiego syna!”

Adolf Hitler (1889–1945) kanclerz Rzeszy, twórca i dyktator III Rzeszy niemieckiej

Cytaty przypisywane, Rozmowy przy stole
Źródło: s. 324

O kobietach , O dzieciach , O matce

„Gdybym mówił językiem ludzi i aniołów,
a miłości bym nie miał,
stałbym się jak miedź brzęcząca
albo cymbał brzmiący.

Gdybym też miał dar prorokowania
i znał wszystkie tajemnice,
i posiadał wszelką wiedzę,
i wszelką [możliwą] wiarę, tak iżbym góry przenosił,
a miłości bym nie miał,
byłbym niczym.

I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją,
a ciało wystawił na spalenie,
lecz miłości bym nie miał,
nic bym nie zyskał.

Miłość cierpliwa jest,
łaskawa jest.
Miłość nie zazdrości,
nie szuka poklasku,
nie unosi się pychą;

nie dopuszcza się bezwstydu,
nie szuka swego,
nie unosi się gniewem,
nie pamięta złego;

nie cieszy się z niesprawiedliwości,
lecz współweseli się z prawdą.

Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
we wszystko pokłada nadzieję,
wszystko przetrzyma.

Miłość nigdy nie ustaje,
[nie jest] jak proroctwa, które się skończą,
albo jak dar języków, który zniknie,
lub jak wiedza, której zabraknie.

Po części bowiem tylko poznajemy,
po części prorokujemy.

Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe,
zniknie to, co jest tylko częściowe.

Gdy byłem dzieckiem,
mówiłem jak dziecko,
czułem jak dziecko,
myślałem jak dziecko.
Kiedy zaś stałem się mężem,
wyzbyłem się tego, co dziecięce.

Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno;
wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz.
Teraz poznaję po części,
wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany.

Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość – te trzy:
z nich zaś największa jest miłość.”

Paweł z Tarsu (5–67) święty chrześciański, apostoł i misjonarz

O Jezusie
Źródło: Biblia Tysiąclecia, 1. List do Koryntian 13, 1–13

O miłości , O dzieciach , O ludziach , O tajemnicy

„O to, czy trzeba kochać, nie trzeba pytać, to trzeba czuć.”

Blaise Pascal (1623–1662) filozof, matematyk i fizyk francuski

Kochać się

„Żyletka? – krew, nieporządek;
Rzeka? – moczy;
Tabletka? – zła na żołądek;
Kwas? – szczypie w oczy;
Rewolwer? – a zezwolenie?
Pętla? – pęka w pierwszym użyciu;
Gaz? – czuć go wszędzie szalenie;
Lepiej już pozostać przy życiu.”

Dorothy Parker (1893–1967) amerykańska pisarka i poetka

Źródło: Résumé, tłum. Stanisław Barańczak

„Mało jest mężczyzn, którzy wiedzą, jak zadowolić kobietę, co jej powiedzieć, żeby czuła się tą jedyną na świecie. Nie chcę słyszeć, że jestem fajna i jest fajnie. Ja chcę czuć, jakbym cały czas była na lekkim haju, chcę, żeby moje oczy ciągle błyszczały… Nie ma nic fantastyczniejszego.”

Kasia Kowalska (1973) piosenkarka polska

Źródło: „Gentleman”, 2000

O kobietach , O czasie

„Sen cenię. Głazem być jest lepszym losem,
Póki zło z hańbą w świecie się panoszą.
Nie widzieć, nie czuć jest dla mnie rozkoszą;
Przeto mnie nie budź! Cyt! Mów cichym głosem!”

Michał Anioł (1475–1564) włoski rzeźbiarz, malarz, architekt i poeta

o swym dziele Noc i Dzień.
Źródło: Anna Klubówna, Krajobraz z tęczą, op. cit., s. 89.

O losie , O snach , O złu , O nocy

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„Te dzieci potrzebują czuć to samo, co inne dzieci. Bawić się, śmiać się i płakać, zawierać przyjaźnie, cieszyć się zwykłymi doświadczeniami dzieciństwa. Czuć się kochanymi, pielęgnowanymi i włączonymi w świat, w którym żyją, bez piętna, które AIDS na nich odcisnęło.”

Diana Spencer (1961–1997) księżna Walii

Kochać się , O dzieciach , O dzieciństwie , O świecie

„I gdybym nie miał kilku cech, o których wiem
Pewnie podszedłbym do ciebie w ten smutny szary dzień
Czułem, że czujesz to co ja, może się mylę
Czułem tak, gdy spojrzeniami spotkaliśmy się przez chwilę
I w moim innym świecie jesteśmy blisko
Ale tu bałem się, że mi pozwolisz spieprzyć wszystko.”

Pezet (1980)

Źródło: W moim świecie

„Połowa zła na tym świecie wynika stąd, że ktoś chce się czuć ważnym.”

Thomas Stearns Eliot (1888–1965) poeta, dramaturg i eseista angielski

„Kiedy weszłam do swej separatki, pogrążyłam się w modlitwie dziękczynnej za wszystko, co mi Pan zsyłał przez życie całe, poddając się zupełnie Jego najświętszej woli. Głębia radości i pokoju zalała mi duszę. Czułam głęboki spokój, że gdyby śmierć w tej chwili nastąpiła, nie powiedziałabym jej – poczekaj, bo mam jeszcze sprawy do załatwienia. Nie, ale z radością powitałabym ją, bo jestem gotowa na spotkanie się z Panem nie tylko dziś, ale od chwili, w której całkowicie zaufałam miłosierdziu Bożemu, zdając się zupełnie na Jego najświętszą wolę, pełną miłosierdzia i litości. Wiem, czym jestem sama z siebie…”

Faustyna Kowalska książka Dzienniczek

Dzienniczek
Źródło: 1679, s. 467

O życiu , O śmierci , O pokoju , O duszy

„Wczoraj skoczyłem, miałem skrzydła jak ptak,
Raz jeden w życiu każdy chyba to czuł.
Ktoś nagle krzyknął: „Tak to każdy by chciał!”
Coś pochwyciło i ściągnęło mnie w dół.”

Andrzej Mogielnicki (1948) polski autor tekstów piosenek

Źródło: Sztuka latania – piosenka zespołu Lady Pank.

O sztuce , O ptakach , O lataniu

„Zawsze czułam ochotę powiedzieć o pantomimie: „Jeśli chcecie mówić, dlaczego nie mówicie? Po co te na siłę wykonywane gesty jak w przytułku dla głuchoniemych?””

Isadora Duncan (1877–1927) tancerka amerykańska

O sile

„W Japonii czułam taką samotność, samotność w tej masie ludzi. Jak wyszłam tam na ulicę wieczorem, zaczęłam się śmiać. Miałam wrażenie, że ci ludzie wyszli właśnie z jakiegoś ogromnego spędu, koncertu typu Michael Jackson. Oni tak po prostu idą, idą, idą… I to jest deprymujące. Ale z drugiej strony – to jest fantastyczne, bo w tym tłumie można się tak łatwo schować, stajesz się taki niezauważalny. Genialna sytuacja. Genialna dla mnie. I ja się tam bardzo dobrze czułam.”

Kasia Kowalska (1973) piosenkarka polska

O pobycie w Japonii związanym z promocją płyty Samotna w wielkim mieście
Źródło: „Teraz Rock”, 6 października 2004

O ludziach , O wrażeniach , O samotności

„Kilka tygodni przed wyjazdem Łukasz Kadziewicz kupił sobie nowe buty do gry. Zapłacił 250 złotych. Ale nie czuł się w nich komfortowo, gdzieś go obcierały. Nie były dla niego. Któregoś wieczora zapytał mnie, czy chcę je od niego odkupić. Odpowiedziałem: „Kadziu, dam tobie dwie stówy i w tych butach zdobędę mistrzostwo Europy”. Chyba więc wierzyłem gdzieś po cichu w ten nasz sukces. W nowych butach rozegrałem cały turniej w Turcji.”

Daniel Pliński (1978) polski siatkarz

Źródło: wywiad, 2009 http://aves.lksdwernicki.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=86:daniel-pliski-dla-nas&catid=3:newsflash&Itemid=75

O butach , O sukcesie

„Chciałbym odzwyczaić się od wszystkiego, móc wszystko od nowa widzieć, od nowa słyszeć, od nowa czuć. Przyzwyczajenie psuje naszą filozofię.”

Georg Christoph Lichtenberg (1742–1799) pisarz niemiecki, aforysta

„Musisz wierzyć w siebie, ale zawsze pojawia się obawa porażki. Wychodząc na murawę nigdy nie można pozbyć się tego dreszczyku emocji. Musisz jednak czuć się jak zwycięzca.”

Gerard Piqué (1987) piłkarz hiszpański

Źródło: uefa.com http://pl.uefa.com/uefachampionsleague/news/newsid=1468997.html

„Dokąd nie przestanę rymować – zawsze będę czuł, że można to zrobić lepiej, niż na ostatniej nagrywce.”

Eminem (1972) Amerykański raper, uznawany za legendę hip-hopu wszech czasów

„Nawet gdybyś był najpiękniejszy ze wszystkich, gdybyś czynił znaki, jak wyrzucanie złych duchów, wszystkie te rzeczy są dla ciebie przeszkodą i nie możesz czuć się z nich dumny, bo nie są twoją własnością. Szczycić się możemy jedynie naszymi chorobami i niesieniem krzyża każdego dnia.”

Franciszek z Asyżu (1182–1226) święty katolicki, zakonnik, mistyk chrześcijański, stygmatyk, diakon

Źródło: Napomnienie V

O chorobach

„Myślenie jest największym błędem jaki może popełnić tancerz. Musisz czuć!”

Michael Jackson (1958–2009) amerykański muzyk, kompozytor i autor tekstów

Źródło: Living with Michael Jackson (2003)

O błędach , O myślach , O myśleniu

„Wiem, że nuda zabija związki. Ani przez sekundę nie czułem nudy z moją żoną i ona mam wrażenie też nie. Zawsze jest tak, że emocje gasną, ale cały czas trwa związek duchowo emocjonalny. I on cały czas inspiruje, cały czas kręci. Człowiek wstaje rano i jest ciekaw, co ona powie. Po prostu. Zwyczajna rzecz. Nie ma tak, że ktoś cię znudzi, to mówisz danke. To ja sobie znajdę nową lalkę i będę się bawił. Nie ma tak, bo wtedy człowiek zostaje z szeregiem lalek albo ze wspomnieniami o nich. Do człowieka trzeba się dogrzebać, doskrobać. To nie jest tak, że jak cię żona zmęczy, znudzi to jest koniec. Wystarczy chwilę przeczekać i już jest dobrze.”

Andrzej Stasiuk (1960) pisarz polski

Źródło: Waldemar Sulisz, Cały czas łapię balans: Rozmowa z pisarzem Andrzejem Stasiukiem http://www.dziennikwschodni.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=%2F20111120%2FMAGAZYN%2F41746310, dziennikwschodni.pl, 20 listopada 2011.

O wrażeniach , O czasie

„Gdyby moje życie nie było eksperymentem pełnym niebezpieczeństw i bólu, gdybym nie przebywał nieustannie nad otchłanią i nie czuł pustki pod stopami, moje życie nie byłoby nic warte i z pewnością nie napisałbym niczego.”

Hermann Hesse (1877–1962) prozaik, poeta i eseista niemiecki, noblista

motto wiersza Pawła Barańskiego.
Źródło: neurokultura.pl http://www.neurokultura.pl/poezja/32-pawe-baraski-wiersze.html

O życiu

„Na naszych koncertach dalej czuć ludzki pot!”

Gerard Way (1977)

w odpowiedzi na pytanie, jak wyglądają dziś ich koncerty.

„Marzenia o wielkości i sławie pachną zapewne laurowym liściem o bohaterstwie – potem i krwią, a myśli o śmierci czuć nieodmiennie kadzidłem, stęchlizną i zgniłym igliwiem.”

Halina Auderska (1904–2000) polska pisarka

Jabłko granatu (1971)
Źródło: s. 73

O śmierci , O marzeniach , O myślach , O myśleniu

„Wstaję o 7 po południu i widzę tylko cztery ściany. Poza publicznością na sali nie widuję nikogo. Zaraz po występie omawiam z zespołem zauważone błędy i koryguję je. Moja najlepsza publiczność to ludzie z małych miasteczek. Nigdy nie czułem się dobrze w towarzystwie facetów z wielkich miast.”

Elvis Presley (1935–1977) piosenkarz amerykański

o ciężkiej pracy nad koncertami.
Źródło: Leszek C. Strzeszewski, Elvis, op. cit., s. 124.

O ludziach

„Kiedy na planie zdjęciowym założyłam mundur, poprosiłam fotografa o stos zdjęć i rozesłałam bliskim, żeby się pośmiali. Dużo lepiej w nim wyglądałam, niż się czułam. Uwierał mnie pewien rodzaj usztywnienia, męskości. Stawałam się bardziej zasadnicza, czułam też, że ludzie odruchowo traktowali mnie poważniej. Nie zaciągnęłabym się do wojska, to wiem na pewno.”

Kamilla Baar-Kochańska (1979) polska aktorka

Źródło: Wywiad dla „Gali” http://www.gala.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/artykul/kamilla-baar-coreczka-tatusia.html

O ludziach

„Po lasach pełno było cietrzewi. Tokowiska zaczynały się bardzo wczesną wiosną. Cietrzewie zaczynały tokować już w początkach marca. W tych miejscach robiło się z jedliny wygodne budki, wykopywało dół, by można było wygodnie nogi spuścić, obkładało się darnią, gałązkami, siadało jak na krześle i przez jedlinę obserwowało teren naokoło. Wszystko zaczynało się o drugiej, trzeciej nad ranem. Wpierw odzywał się cietrzew, który zwoływał inne, na Białorusi nazywany takawik. Zaczynał gruchać, potem raptownie słyszało się łopot skrzydeł przypominający klaskanie, brzmiało to tak: czuhsiii, czuhsiii. Pierwszy cietrzew rzucał jak gdyby wezwanie, po nim przylatywał drugi. Tokowiska bywały tak bogate, że zbierało się jakieś czterdzieści, pięćdziesiąt par. Koguty prowadziły ze sobą walkę. Walczyły nie tylko parami, czasami w jednej gromadzie zbierało się trzech, czterech samców i jeden drugiego walił na wszystkie strony. Samiczki siadały oddzielnie, tak jak damy na turnieju, w jednym rzędzie i przyglądały się. Prawdopodobnie zwycięzca szedł potem po swoje laury i odbierał nagrodę. Wszystko to zaczynało się, kiedy jeszcze było całkiem ciemno, później dopiero robiło się szaro, jaśniej i jaśniej, aż do wschodu słońca. Jeżeli działo się to na dużej polanie, na którą zaczynały padać promienie wschodzącego słońca, to w momencie kiedy tarcza słoneczna wychylała się zza horyzontu, toki zamierały zupełnie. Ten, który je zwoływał i siedział na drzewie, także cichł, bitwa ustawała, wszystko nieruchomiało. Samce i samiczki, które siedziały wygodnie, zwracały się główkami do słońca i jakieś pół minuty, czasami minutę, trwała cisza. Sprawiało to przejmujące wrażenie, było coś nadzwyczajnego w patrzeniu na ten hołd oddawany słońcu. Później zaś znowu toczyła się walka. Wszystko trwało jeszcze około pół godziny, nie dłużej, po czym ptactwo odlatywało. Wcześniej, gdy jeszcze było szaro, jak ustrzeliło się jednego samca z walczącej pary, to często drugi wskakiwał na niego i walił go dziobem, aż i jego się ustrzeliło. Strzały początkowo nie płoszyły cietrzewi, dopiero kiedy słońce było wyżej, robiły na nich wrażenie, i po jednym, drugim strzale ptaki rozpierzchały się. Cichym przykazaniem myśliwych było, aby nie wychodzić z ukrycia, dopóki cietrzewie same się nie roproszyły. Żeby nie zapamiętały, że w budkach ukryci są ludzie. Jak już odleciały, wychodziło się, zabierało zabite sztuki i wracało do domu. Wieszało się je na kilka tygodni w przewiewnym miejscu, aby mięso skruszało. Na wielkanocnym stole zawsze był cietrzew.”

Aleksandra Ziółkowska (1949) pisarka polska

Lepszy dzien nie przyszedł już
Źródło: Z miejsca na miejsce [w: Lepszy dzień nie przyszedł już], Warszawa, Iskry 2012, str 214–215

O ludziach , O domu , O wiośnie , O wrażeniach

„Gdyby tylko Bóg dziś zobaczyć mógł, ile każdy z nas w sobie grzechów ma
Czułby pewnie żal, bo odkupienie dał całej masie psów, które czynią ból
Gdyby karał też tych, co niosą śmierć.
Patrzył winnym w twarz tak, by czuli strach…”

Kasia Kowalska (1973) piosenkarka polska

utwór poświęcony zmarłym marynarzom w katastrofie okrętu Kursk (2000).
Płyta 5
Źródło: Czekam, boję się

O śmierci , O Bogu , O bólu , O strachu

„Czułem, jak czas ujęty dotąd w ludzkie formy rozlewa się i powraca do swojej pierwotnej formy. Tutaj, w Sulinie, był wszechobecny jak wilgoć w powietrzu. Trawił domy i statki, toczył twarze i pejzaż, szklanki w barach i towary w sklepach. On po prostu przepalił, przeżarł delikatną powłokę minut, godzin i dni, i wziął w posiadanie całą przestrzeń, wszystkie widzialne i niewidzialne rzeczy, i ludzkie myśli też.”

Andrzej Stasiuk książka Jadąc do Babadag

Jadąc do Babadag

O myślach , O czasie , O myśleniu

„Czasem zdarza się, że człowiek
Najcnotliwszy – szewcem trąci,
Podczas kiedy duch służalczy
Ambrą pachnie i lawendą.
Są dziewicze czyste dusze,
A czuć od nich szare mydło,
Gdy występek się częstokroć
Różanemi wody myje.”

Heinrich Heine (1797–1856) poeta niemiecki

Atta Troll. Sen nocy letniej (1843)
Źródło: rozdz. VIII http://www.polona.pl/dlibra/doccontent?id=38982, s. 26

O duszy , O czasie

„Kiedy tak siedzieliśmy obok siebie, ujrzałem w jej oczach coś, czego nigdy wcześniej nie widziałem. Moje usta zbliżyły się do jej ust. Zaczęliśmy się całować. Nie potrafię wam opisać, co wtedy czułem Zdawało mi się, jakby całe moje życie zawęziło się do jednej doskonałej chwili, wypełnionej radością w barwie róż.”

Oscar Wilde książka Portret Doriana Graya

The Picture of Dorian Gray

O życiu , Radość

„Jeśli potrafisz spędzić z kimś pół godziny w zupełnym milczeniu i nie czuć przy tym wcale skrepowania, ty i osoba ta możecie zostać przyjaciółmi. Jeśli zaś milczenie będzie wam ciążyło, jesteście sobie obcy i nie warto nawet starać się o zadzierzgnięcie przyjaźni.”

Lucy Maud Montgomery (1874–1942) pisarka kanadyjska

The Blue Castle

O przyjaźni

„Wiele mi powiedziała Matka Boża. Oddałam Jej swoje śluby wieczyste, czułam, że jestem Jej dzieckiem, a Ona mi Matką. Nic mi nie odmówiła, o co Ją prosiłam.”

Faustyna Kowalska książka Dzienniczek

o wizycie na Jasnej Górze, gdy modliła się w Kaplicy Cudownego Obrazu Matki Bożej, 27 maja 1933.
Dzienniczek
Źródło: Do Matki Miłosierdzia w Wilnie http://jasnagora.com/wydarzenie-4234, jasnagora.com, 15 października 2008.

O dzieciach , O matce , O ślubie

„Nie trzeba być Indianinem, by czuć się samotnym i przerażonym w środku lasu. Była pani kiedykolwiek w lesie, setki kilometrów od cywilizacji? Las ma swoje ogromne, mroczne serce, niech mi pani wierzy. Nie będzie pani chciała wejść czemuś takiemu w drogę.”

Graham Masterton (1946) brytyjski pisarz

Wendigo (2006)

Serce

„Myślę, że moja droga nie należała do najłatwiejszych. Trochę czasu mi zajęło, żeby dojść do miejsca, w którym jestem. Nie było u mnie takiego boomu jak u niektórych debiutantów z „Idola” – wygrywali program i mieli wielkie wejście. Każda moja kolejna płyta sprzedawała się coraz lepiej. Czułam, że walczę o słuchaczy każdym zagranym koncertem. Taka droga uczy pokory. Umiem docenić to, co mam.”

Patrycja Markowska (1979) piosenkarka polska

Źródło: „Oliwia”

O myślach , O czasie , O myśleniu

„Ja czułem na pewno, że w Polsce znajdą się ciekawe tematy, których nikt z zagranicy nie robi, bo mało kto tu przyjeżdżał. Polscy fotografowie robili te tematy, ale nie każdy miał możliwość wysłania tego gdziekolwiek – nie wiedział do kogo wysłać, do jakiej gazety lub czasopisma, nie znał języka albo po prostu bał się wysłać. To trudno powiedzieć, były to dziwaczne czasy. Więc myślałem, że będę mógł przejąć dla siebie całą Polskę. Ale wtedy jeszcze sam komunizm mnie nie interesował, właściwie fotografia polityczna mnie nie interesowała. Wolałem taki temat jak straż pożarna zakonników w Niepokalanowie! To też poszło na cały świat.”

Chris Niedenthal (1950)

Źródło: Wywiad http://fototapeta.art.pl/2010/cnd.php

O świecie , O myślach , O myśleniu

„Złapałam go za poły płaszcza, on nadal kurczowo trzymał mnie za ramię, wbijając po raz kolejny ostrze. Czułam, jak krew spływa mi po skórze. Niczym para kochanków w tańcu śmierci staliśmy naprzeciwko siebie. Patrzyłam w te puste oczy, nie wiedząc, gdzie ani czemu jestem. Wiedziałam tylko, że umieram.”

Katarzyna Berenika Miszczuk (1988)

Ja, diablica

O śmierci , O kochankach , O tańcu

„Mimo że rano, przed wyjazdem z Sedony, Charlie użył supermocnego antyperspirantu, to z powodu powtarzających się dźgnięć dwóch wilgotnych psich członków nie czuł się już tak świeżo.
– Sophie, zabierz je. Zabierz je.
– Pieski tańczą z tatą! – Dziewczynka zachichotała.”

Christopher Moore (1957)

Tańcz, tatusiu!
Brudna robota

„Czuję się jako król całkowicie z Łaski Bożej i takim będę się czuł aż do swego kresu.”

Fryderyk Wilhelm IV Hohenzollern (1795–1861)

Źródło: list do nadprezydenta Prus Wschodnich i Zachodnich, Theodora von Schöna (grudzień 1840); cyt za Heinrich August Winkler, Długa droga na Zachód. Tom 1. – dzieje Niemiec 1806–1933, Wrocław 2007, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, s. 92.

„Pamiętał, że Henryk wybrał stek wiedeński, co byłe dowodem jego niewinności. Jestem przekonany, że nie wiedział co zamawia, i spodziewał się czegoś w rodzaju Wiener Schnitzel. Będąc na cudzym terenie czuł się zbyt skrępowany, by czynić uwagi na temat jedzenia, i w jakiś sposób uporał się wreszcie z różowym paskudztwem. Spróbował porta z ostrożną podejrzliwością; sądzę, że nie zapomniał wiedeńskiego steku.”

Graham Greene (1904–1991) angielski powieściopisarz i dramaturg

Koniec romansu

O jedzeniu

„Z natury jestem introwertykiem, powiedział do głuchej już słuchawki. Walczyłem, na swój sposób, aby znaleźć drogę do zrozumienia rzeczy wyższych, do chociażby odrobiny piękna. Kiedy miałem dobre dni, czułem, że było to w zasięgu ręki, tuż, tuż, gdzieś we mnie, gdzieś wewnątrz. Ale wciąż łudziło mnie. Uwikłałem się w rzeczy, w świat i jego bałagan i nie potrafię oprzeć się temu. Znalazłem się w niewoli groteski, tak jak uprzednio byłem w niewoli codzienności. Morze wypluło mnie z głębin w górę; życie na lądzie wciąga mnie w dół.”

Salman Rushdie książka Szatańskie wersety

Szatańskie wersety (1988)

O życiu , O świecie , O górach , O zrozumieniu

„Czasami miłość oślepia. I to właśnie dzieje się z nami. Nie jesteśmy w stanie myśleć, potrafimy tylko czuć.”

Maite Carranza (1958)

Wojna czarownic, Lodowa pustynia
Źródło: rozdział IV, Przeznaczenie i powinność

O miłości , O myślach , O myśleniu

„Scena, kiedy Tomek zostaje postrzelony. Trudna do przygotowania i fizycznie, i aktorsko. Pogoda wtedy nie była najlepsza, graliśmy pod wieczór. Druga to scena wypadku na motorze. Musiałem leżeć na noszach, wkładali mnie do karetki i jakoś dziwnie się z tym czułem. Nigdy w życiu nie miałem żadnych poważnych wypadków i nie znalazłem się w sytuacji zagrożenia życia. Grając takie sceny zmusza cię to do refleksji…”

Andrzej Młynarczyk (1980) aktor polski

o scenach w serialu M jak miłość, z których jest dumny.
Źródło: Joanna Rutkowska, Od „Czerwonego Kapturka” do „M jak Miłość” – rozmowa z Andrzejem Młynarczykiem, 8 listopada 2010 http://www.m-jak-milosc.pl/76798/od-czerwonego-kapturka-do-m-jak-milosc-rozmowa-z-andrzejem-mlynarczykiem.html

O miłości , O pogodzie

„Było coś takiego w Maurycym, że – choć nie miał kieszeni – czuło się konieczność codziennego sprawdzania stanu kasy.”

Terry Pratchett książka Zadziwiający Maurycy i jego edukowane gryzonie

Zadziwiający Maurycy i jego uczone szczury (2001)

„Czułem się szczęśliwy jak świnia w gnoju.”

Joseph Heller (1923–1999) pisarz amerykański

Bóg wie

„(…) spotkałam na planie moją profesorkę, opiekunkę mojego roku w szkole teatralnej – Agnieszkę Mandat. A w serialu zagrała moją podwładną – panią Helenkę. To był straszny stres. Czułam się jak na egzaminie. Myślałam, że zaraz wyciągnę indeks i okaże się czy zdałam. Trudność sprawiało mi to, że grałam jej zwierzchniczkę.”

Katarzyna Zielińska (1979) aktorka polska

Źródło: 500xBARWY: „Szpilki, łyk kawy i do dzieła!” Wywiad z Kasią Zielińską, 2 grudnia 2010 http://www.barwyszczescia.pl/15704/500xbarwy-szpilki-lyk-kawy-i-do-dziela.html

O myślach , O myśleniu

„Można się nie zgadzać z jego polityką i awanturnictwem. Ale to był człowiek, któremu o coś w polityce chodziło – o ludzką krzywdę. Choć często zaprzeczał temu, ubierając się u Prady. Zawsze czuł, że walczy w słusznej sprawie.”

Kamil Durczok (1968) polski dziennikarz

o Andrzeju Lepperze.
Źródło: Kamil Durczok wspomina Andrzeja Leppera: O coś mu chodziło, se.pl, 6 sierpnia 2011 http://www.se.pl/wydarzenia/kraj/kamil-durczok-wspomina-andrzeja-leppera-o-cos-mu-chodzio_199221.html

„Mógł robić tylko jedną rzecz naraz. Jeśli ją obejmował, nie mógł jej pocałować. Jeśli ją całował, nie mógł jej widzieć. Jeśli ją widział, nie mógł jej czuć dotykiem.(…) Jeśli jej dotknął, nie mógł do niej mówić, jeśli ją kochał, nie mógł odejść, jeśli mówił, nie mógł słuchać, jeśli walczył, nie mógł zwyciężyć.”

Arundhati Roy (1961)

Bóg rzeczy małych (1997)

O odejściu , Kochać się

„Doskonale wiem, co to są testy, i strasznie ich nie lubię. Gdy przez sześć lat chodziłem do szkoły specjalnej, stale robili testy i bardzo mnie tym męczyli. A oni nic, tylko liczyli mój iloraz. Gdy ich się zapytałem, gdzie mam ten iloraz, odpowiadali, że mam go w głowie. Ale ja wcale nie czułem, żebym go tam miał, i podejrzewałem, że ze mnie kpili, a ja tego okropnie nie lubię.”

Jerzy Siewierski (1932–2000)

Źródło: Sprawozdanie

„Każde dziecko powinno czuć, że szkoła pomaga mu stać się lepszym człowiekiem. Bohaterem.”

Philip Zimbardo (1933) psycholog amerykański

Źródło: Księga cytatów 2013, „Gazeta Wyborcza”, 21–22 grudnia 2013.

O dzieciach , O szkole

„A kiedy przyjdzie po mnie właśnie ona,
tak nieskazitelna, obejmie w ramiona,
po cichu, bez słowa, by czuć i całować,
by uśmierzyć ból, strach zamalować,
a kiedy przyjdzie po mnie, będę gotów,
wyruszyć w to miejsce, gdzie nie ma powrotu.”

Buka (1988)

Cytaty z SumaStyli, De Integro
Źródło: utwór Kiedy przyjdzie po mnie

O bólu , O strachu

„Zawsze byłam chłopaczarą. Lepiej mi się rozmawiało z facetami. Miałam z nimi więcej wspólnych tematów i z nimi też wolałam żartować. Lepiej się czułam rozmawiając o samochodach, niż o lalkach i kosmetykach. Na wakacjach też wolałam męskie towarzystwo.”

Anita Werner (1978) polska prezenterka telewizyjna

Źródło: Arkadiusz Bartosiak, Łukasz Klinke, Anita Werner, „Playboy”, nr 2, 2008

O wakacjach

„A to, co się czuje, nabywając coraz większą wiedzę, to co innego. Niestety. Nie tylko w przypadku powstania czułem sporo goryczy, badając wydarzenia. No niestety. Praca historyka jest ciekawym, ale bywa, że bardzo przykrym zajęciem. Bardzo. Człowiek się często rozczarowuje, kiedy konfrontuje funkcjonujące powszechne mity z historyczną rzeczywistością.”

Andrzej Leon Sowa (1946)

Źródło: Emil Marat, Wyrok na miasto, „Newsweek Historia”, nr 08/2016 http://www.newsweek.pl/plus/historia/xix-i-xx-wiek/powstanie-warszawskie-andrzej-leon-sowa-odziera-je-z-mitow,artykuly,392217,1,z.html

O historii , O rzeczywostości , O wieku

„Był pierwszym politykiem, który w latach 90. przyjechał do Pszczyny i zebrał pełną salę kinową ludzi. Partia Korwina była pierwszą, która jasno mówiła, że trzeba zerwać z socjalizmem, wtedy czułem, że inni mówią o tym za miękko.”

Tomasz Tomczykiewicz (1961–2015) polski polityk

o Januszu Korwin-Mikkem.
Źródło: polityka.pl, Pan Tomczykiewicz, 22 sierpnia 2010 http://www.polityka.pl/kraj/ludzie/1507932,1,tomczykiewicz-tomasz.read

O ludziach , O zerwaniu

„Nawet człowiek samotny nie mógłby się czuć samotnym bez tła, które tworzą inni ludzie.”

Karol Irzykowski (1873–1944) polski prozaik, dramaturg i krytyk literacki

Aforyzmy

O ludziach

„Nie oglądam telewizji. Nie czytam gazet. Nie chcę ciągle czuć się więźniem wściekłości, niemocy.”

Tim Robbins (1958) aktor i reżyser amerykański

Źródło: wywiad Jesúsa Ruiza Mantilli, „El País”, tłum. „Forum”, 6 września 2010.

O czytaniu

„Ponieważ byłam wychowywana w chrześcijańskiej rodzinie, starałam się nie przeklinać w moich tekstach. Czułam się winna, kiedy przeklinałam, ponieważ czułam się jakbym rozczarowywała rodziców.”

Avril Lavigne (1984) muzyk rockowy, wokalistka

O rodzinie , O rodzicach

„Cokolwiek było między nami albo cokolwiek będzie, to z pewnością cudowna rzecz i że musimy oboje czuć się zupełnie wolni; i cokolwiek ma się wydarzyć, powinno wydarzyć się tylko dlatego, że oboje tego pragniemy.”

Arianna Huffington (1950)

Pablo Picasso – Twórca i niszczyciel

„Pewnego dnia w kościele Pokoju Chrystusowego zobaczył stare retabulum, które zdawało się doskonale pasować do jego poglądów. Na retabulum widniał nagi człowiek szarpany przez anioła i diabła za ramiona. Anioł próbował zaciągnąć go do nieba, gdzie czekała na niego Trójca Przenajświętsza oraz reszta aniołów i błogosławionych; natomiast diabeł chciał go zawlec do piekła, z którego nawoływały go inne diabły, włochate, uszate i zezowate, tańczące między płomieniami i żarem. Człowiek, o włos od rozdarcia na połowy i nie będący w stanie opowiedzieć się za jedną bądź drugą stroną, patrzył przed siebie ogłupiały. Któż mnie wpakował w ten spór?, zdawał się mówić. Fabregas czuł z nim pełną solidarność”

Eduardo Mendoza (1943) pisarz hiszpański

Wyspa Niesłychana

O pokoju , O aniołach , O piekle , O czekaniu

„Co roku nie wiedząc o tym mijam ten dzień
Kiedy pożegnają mnie ostatnie ognie
I cisza odprawi
Niestrudzonego wędrowca (…).
Wtedy nie będę już czuł się
W życiu jak w cudzym ubraniu,
Zdziwiony ziemią
I miłością jednej kobiety
I bezwstydem ludzi,
Tak jak dziś, pisząc po trzech dniach deszczu,
Słysząc jak śpiewa strzyżyk i ustaje ulewa,
Zmierzając nie wiem ku czemu.”

William S. Merwin (1927–2019) amerykański poeta, dramaturg oraz tłumacz

Źródło: Na rocznicę mojej śmierci, tłum. Czesław Miłosz

O śmierci , O kobietach , O ludziach , O ciszy

„Jestem Niemką, bo moja mama stamtąd pochodzi, a ja wychowałam się w Hamburgu. Ale sama spójrz, czy ja wyglądam na Niemkę? Nigdy nie czułam się tam do końca u siebie. Chodziłam wiecznie uśmiechnięta, a wszyscy pytali: „I z czego się tak ciągle śmiejesz?”. Nawet moja mama często patrzyła na mnie zdziwiona, skąd u mnie taka spontaniczność, skoro wychowałam się w Niemczech. Myślę, że krew to krew, a mój tata pochodzi przecież z Karaibów. Jestem więc mieszkanką afro-karaibsko-europejską. Jestem chyba kosmpolitką.”

Oceana Mahlmann (1982)

Źródło: „Party” nr 10 (68), 17 maja 2010

O myślach , O myśleniu

„Źle. Nic nie zdziałałem. Birski, idiota się wplątał. Przykuł mnie do drzewa i poszedł po samochód. Cholera. Mało mnie nie dopadło.
– Uwolniłeś się?
Pokazał resztki kajdanek wiszące mu na nadgarstku.
– Zawieś czosnek. Jutro spróbuję znowu. Tylko, że ten cholerny gliniarz będzie teraz na mnie czatował. Boże, Ty widzisz taką ciemnotę i dlaczego nie oświecasz tego bałwana?
– Dzięki. Jak mogę się odwdzięczyć?
– Dopiero po robocie. Szkoda, że nie dałem rady dzisiaj.
– Czekaj, przetnę ci może chociaż do końca te bransoletki.
– Tego nie odmówię.
Poszli do szopy. Marek zręcznie przeciął szlifierką kajdanki, podkładając kawałek blachy. Jakub starannie wytarł je szmatką i wsypał do plastikowej torebki.
– Przyda się – wyjaśnił.
Wkrótce potem na swoim koniku jechał do domu. Dojechał do szosy na Chełm i pojechał w stronę Woj sławie. Gdy mijał cmentarz poczuł, że coś mu się przygląda.
– Jeszcze się do was dobiorę – obiecał.
Wrażenie przyglądania się zniknęło, tak jak gdyby to coś przestraszone wycofało się. Birski czekał swoim radiowozem na krzyżówkach.
– Dobry wieczór – rzucił kąśliwą uwagę.
– A dobry wieczór.
– A skąd to się wraca? Może z nielegalnych poszukiwań archeologicznych?
– A tak sobie jeżdżę. Cierpię na bezsenność. Pomyślałem, że odrobina świeżego powietrza dobrze mi zrobi.
– Słuchaj Jakub, ty mnie znasz.
– Trudno nie znać ozdoby naszej gminy i dzielnego pogromcy kłusowników, bimbrowników i wszelakich innych złoczyńców.
– Dopóki nie złapię cię na gorącym uczynku, możesz czuć się bezpieczny, ale strzeż się. Nawet, jeśli wiek cię uratuje przed odsiadką, to ja się postaram, żeby obrzydzić ci życie. Będą grzywny i inne takie. Ty się starzejesz. Nie jesteś już taki sprytny jak pięć lat temu, gdy obejmowałem tu służbę. A z czasem będzie coraz gorzej.
– Zapewne tak. A swoją drogą to mało brakowało, a tłumaczyłby się pan, dlaczego mój trup znaleziony na cmentarzu ma kajdanki na rękach.
– Hym?
– Wampiry przyszły. Na szczęście uwolniłem się.
– Oddaj chociaż kajdanki. To służbowe…
– Proszę – Jakub rzucił mu torebkę. Birski roześmiał się.
– Wiesz, za co cię posadzę?
– Tak?
– Za niszczenie milicyjnej własności.
– Pańskie słowo w sądzie przeciwko mojemu. To będzie bardzo trudno udowodnić.
– Tu są twoje odciski palców – potrząsnął torebką.
– Obawiam się, że nie. Wytarłem je flanelą. Nie został ani jeden.
Birski zawył. Naraz coś mu przyszło do głowy.
– Są za to na torebce.
– Niewątpliwie. Znalazł pan torebkę u mnie w kuble i wsypał pan do niej zniszczone uprzednio kajdanki. Na torebce są moje odciski palców, co nie czyni dowodu.
Milicjant zaklął.
– Muszę cię dopaść, choćby to była ostatnia rzecz, jaką zrobię w życiu.
– Życzę powodzenia.
– Mam. Kierowanie nieoznakowanym pojazdem. Ten konik nie ma nawet świateł odblaskowych o pozycyjnych, nie wspominając.
– Zgadza się. Sanie, fura przyczepa platforma muszą mieć światła odblaskowe. Ale konie nie. To taka luka w przepisach. Nie zacytuję z pamięci stosownego paragrafu. Ale mam w domu kodeks ruchu drogowego. Gdyby pan chciał skorzystać.
Birskiemu wpadł do głowy kolejny pomysł. Wyciągnął z kabury pistolet.
– Rzuć broń – polecił.
– Nie mam.
– Rzuć broń. Rzuć broń.
– Proszę o dodatkowe wyjaśnienia.
– Proste. Muszę trzy razy ostrzec, abyś rzucił broń. Potem oddam strzał ostrzegawczy, a potem postrzelę cię w obronie własnej i postaram się, aby to był nieszczęśliwy wypadek. Aby postrzał okazał się śmiertelny. – Zaraz, zaraz. Przecież nie mam broni.
– Przepisy milczą o takim przypadku. To taka luka, Jakubie. Muszę ostrzec, oddać strzał ostrzegawczy i mogę strzelać.
– A jeśli rzucę broń, to już pan nie może? – zaciekawił się Jakub.
– Wtedy nie.
Egzorcysta sięgnął do cholewy buta i wydobywszy z niej nóż, rzucił go na ziemię. Prosto pod nogi Birskiego.
– Rzuciłem broń. Tym samym nie może pan strzelać.
Birski rozpłakał się.
– Ja już nie mogę – powiedział. – Pan panie Wędrowycz jest okropnym człowiekiem.
– No nie rozklejaj się. Milicjant, a beczy. Zagniesz mnie następnym razem.
Posterunkowy otarł oczy.
– Rozmowa z panem to intelektualne przeżycie – wyznał. Jestem szczęśliwy, że tylko pan w tej gminie jest tak inteligentny. Proszę jechać do domu.
– Nie omieszkam się. Jestem już stary i muszę się wysypiać. A odnośnie świateł odblaskowych, to wiszą tam, pokazał gestem.
Na końcu ogona kłaczka miała zapiętą spinkę do włosów, na której huśtał się odblaskowy znaczek. Czterolistna koniczynka. Na szczęście. Birski wył długo i ponuro. Wył tak przejmująco, że aż pobudzili się okoliczni mieszkańcy. Nie zapalali świateł. Stali za firankami i przyglądali się temu zdumiewającemu widokowi. Pośrodku skrzyżowania stał radiowóz, a koło niego miejscowy posterunkowy, zadarłszy głowę, wył do księżyca. Okoliczne psy podchwyciły jego skowyt. Wkrótce obudziło się pół wsi.”

Andrzej Pilipiuk książka Czarownik Iwanow

rozmowa Jakuba z Birskim po nieudanej walce z wampirami.
Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Czarownik Iwanow

O koniach , O życiu , O Bogu , O szczęściu

„Ja chcę – Bez słów policzyć wszystkie chwile
Chcę – czuć Ciebie, gdy nie będziesz przy mnie
Chcę – by strach mógł wyjść, nie wracał już”

Michał Wiśniewski (1972) polski wokalista i autor tekstów

Spooko
Źródło: utwór Ja chcę

O strachu

„Czułbym się nieszczęśliwy w kraju, z którego prawem i moralnością się nie zgadzam.”

Tomasz Vetulani (1965) artysta, plastyk, malarz, rysownik i rzeźbiarz

Źródło: Tomasz Vetulani o Holandii, niskim kraju, nto.pl, 5 czerwca 2011 http://www.nto.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20110605/REPORTAZ01/762330357

„Rinaldo von Selerberg skradał się między bujnymi krzewami róż herbacianych w zamkowym ogrodzie. Jego serce tłukło się rozpaczliwie w klatce jego… klatki piersiowej oczywiście. (…) Ricky czuł pierwsze młodzieńcze oczarowanie. (Te poprzednie były de facto zupełnie nieważne, przelotne i jak się właśnie okazało, nieprawdziwe).
Kochał! Kochał! Ach, jak kochał… Nieco stresujący był fakt, że nie wiedział, kogo właściwie kocha, ale tak w ogóle stan wydawał się nawet dość przyjemny.”

Ewa Białołęcka (1967) polska pisarka

Róża Selerbergu
Źródło: Róża Selerbergu, czyli romans psychodeliczny

Serce , Kochać się

„Beniamin B. postanowił dzisiaj nie wychodzić z domu. Nie dlatego, że czuł się źle; czuł się źle codziennie i dzisiejsze samopoczucie Beniamina nie było ani gorsze, ani lepsze niż zazwyczaj. Postanowił, że nie wyjdzie z domu, bo czeka na ważny telefon. Mógł włączyć automatyczną sekretarkę, która jedwabistym głosem jakiegoś innego Beniamina, nieznanego Beniaminowi B., głosem pozornie oschłym, ale z nutą zagadkowości, głosem pozornie beznamiętnym, ale sunącym płynnie, lekko, jedwabiście, układającym się w słowa pełne obietnic, zachęty, pokusy, poinformuje, że to numer taki a taki, mieszkanie tego a tego, że ten a ten w tej chwili nie może, ale jak tylko będzie mógł, to z pewnością, bez wątpienia oddzwoni. Lecz Beniamin nie włączył sekretarki, bo bardzo czekał na ten telefon i chciał odebrać go osobiście.”

Roman Maciuszkiewicz (1955)

Źródło: Pamięć, „Dekada Literacka” 2002, nr 7/8

O domu , O czekaniu

„Lubię słynny akt Ingresa, ten z plecami odaliski, podobno z dwoma, a może nawet trzema dodatkowymi kręgami w kręgosłupie – stąd narkotyczność pleców. Plecy mają arcydzieła, ale są też jakoś niedoceniane. Podczas pocałunku dłoń obejmuje plecy. Bez tego objęcia w zasadzie nie ma pocałunku. Czy ta oczywista koincydencja ma artystyczno-intelektualną cześć w pełni oddaną? Pewnie jednak trzeba być malarzem, żeby czuć, jaka pomiędzy karkiem a pośladkami niebywała jest płaszczyzna. Plecy to domena mistrzów. Dajmy spokój rubensowskim biustom! Jak się patrzy na rubensowskie plecy, można zrozumieć, co znaczy zmysłowość. Pierwsza zmysłowość zawsze tyczy pleców. Bez ich dotykania nie ma wzajemnej skłonności, nie ma seksu. Bez dotykania pleców nie ma miłości.”

Jerzy Pilch (1952) polski pisarz, publicysta, scenarzysta

Źródło: rozmowa Doroty Wodeckiej-Lasoty, Jerzy Pilch udławiony z miłości, wysokieobcasy.pl, 8 kwietnia 2011 http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/2029020,96856,9398464.html

O seksie

„Moje życie było w tym czasie dość niezwykłe, dzięki temu stałam się tym, kim jestem dzisiaj. To był mój pierwszy chłopak. W tym wieku oczywiście interesował mnie seks z różnymi partnerami i miałam szczęście natrafić na tego miłego, cudownego chłopca. Byliśmy w mojej sypialni, w miejscu, w którym czułam się najlepiej i najbezpieczniej. Gdyby doszło do jakiejś kłótni, to on wyleciałby z domu, nie ja. Opisałam to w taki, a nie inny sposób, dlatego że w wieku szesnastu lat, gdy większość ludzi chodzi na randki czy próbuje wykombinować, co do czego, ja miałam już za sobą regularny związek. Dlatego potem chciałam być sama. Chciałam pracować. My nie widywaliśmy się tylko w weekendy, ale cały czas byliśmy ze sobą. Czułam, że przez to nie mogę się skoncentrować na szkole. Ten związek trwał dość długo. Byłam wtedy bardzo młoda, ale dzieciaki robią w takim wieku różne rzeczy. Uprawiają seks w tajemnicy, czasami z groźnymi skutkami, poszukują kogoś, kto by się nimi opiekował, starają się zachowywać jak dorośli. A ja straciłam dziewictwo w wieku czternastu lat.”

Angelina Jolie (1975) aktorka amerykańska

O życiu , O szczęściu , O ludziach , O seksie

„Wreszcie powinienem czuć się dowartościowany. Całą dobę obserwowało mnie teraz dwoje szpiegów. To oznaczało, że byłem kimś. Kimś, z kogo nie wolno było spuszczać oczu.”

Robert Sheckley (1928–2005) amerykański pisarz science fiction

Źródło: Obywatel Galaktyki

„Wiara Jarosława Kaczyńskiego, że państwo może decydować, kto i kiedy ma prawo czuć się Ślązakiem, Kaszubem i w jakim stopniu ma być Polakiem, wpisuje się w najgorsze stereotypy naszej historii. W język upokorzeń, dyskryminacji i wymuszonej emigracji. Odrażających postaw rządzących, którzy, podobnie jak dziś Jarosław Kaczyński, tylko sobie dawali prawo do określania, gdzie leży racja stanu i kto ją wyznacza.”

Tomasz Wróblewski (dziennikarz) (1959) dziennikarz

Źródło: Zanim wywalą nam bezpieczniki, dziennik.pl, 4 kwietnia 2011 http://wiadomosci.dziennik.pl/opinie/komentatorzy/artykuly/329307,zanim-wywala-nam-bezpieczniki.html,1,2

O wierze , O historii

„Czułem, że chcę jechać do Australii. Śniła mi się po nocach podróż za oceany, na ląd smagany wiatrami i palony słońcem, nie do końca poznany.”

Jacek Koman (1956) aktor polski, działający w Australii

Źródło: Wywiad, „Gala”, 13/2009 http://www.gala.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/viewpointer/1/artykul/jacek-koman-przesuwalem-gore-po-ziarnku.html

O nocy

„Jeszcze wczoraj, zaraz po walce, czułam niedosyt. Weszłam do finału, więc oczywiście liczyłam na więcej. Popełniłam kilka błędów, byłam na siebie zła i bardzo psychicznie wyczerpana, bo to ogromny wysiłek, nie tylko fizyczny, ale przede wszystkim emocjonalny. Dzisiaj jednak dociera do mnie, że brązowy medal indywidualny na najwyższej rangą sportowej imprezie na świecie to przecież też jest wielki sukces. Jestem już spokojna i wreszcie mogę się nim cieszyć.”

Sylwia Gruchała (1981) polska florecistka

Źródło: Zuzanna O'Brien, Dwa słowa z... Sylwia Gruchała o swoim zwycięstwie w Atenach, „Gala” 2004, nr 35 (62), s. 14.

O wysiłku , O sukcesie , O walce

„Polscy współobywatele tutaj nie zachowują się tak jak należałoby oczekiwać i życzyć (…) tylko wtedy liczyć mogą na moją łaskę i uczestniczyć w niej w tym samym stopniu co Niemcy, gdy czuć się będą bezwzględnie jako pruscy obywatele.”

Wilhelm II Hohenzollern (1859–1941) król Prus i cesarz Niemiec

wygłoszone w Toruniu 22 września 1894.
Źródło: Lech Trzeciakowski, Pod pruskim zaborem 1850–1918, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973.

O wiedzę

„Myślę, że Hiroshige w znacznie większym stopniu wyczuwał, jaka jest jego rola, i z czym wiąże się jego praca. A dziś kto wie, na czym polega zadanie artysty? […] Dla artysty, który skończył akademię sztuk pięknych, swoboda musi być ciężarem. Nie mamy tradycji odlewów z brązu czy obrazów olejnych, w której można by się było zakotwiczyć, a to właśnie mógł zrobić Hiroshige. Jednocześnie cieszę się, że mam tak wielki wachlarz dostępnych możliwości, bo nie chcę czuć się niczym ograniczony. Lubię wybierać między rozmaitymi opcjami.”

Julian Opie (1958)

w 2008 Opie udzielał wywiadu jako kurator wystawy drzeworytów Utagawy Hiroshige (1797–1858)
Źródło: Stuart Jeffries, Mam was w 3D, „The Guardian”, 12 lutego 2011, cyt za: „Forum”, nr 29 (2395), 18–24 lipca 2011, str. 41

O myślach , O myśleniu , Obraz

„Nigdy nie udało mi się uwolnić od własnego sumienia. Lecz przez całe życie – nawet kiedy byłem jeszcze śmiertelnym młodzieńcem – czułem nieodparte pragnienie, by wbrew sumieniu dążyć do osiągnięcia doznań o wielkiej intensywności.”

Anne Rice (1941) pisarka amerykańska

Opowieść o Złodzieju Ciał

O życiu

„Życie aktora jest straszne. To zawód samotników, egocentryków, którzy na potrzeby sztuki wypłukują się ze wszystkich emocji. Bo żeby zagrać przekonywająco miłość lub nienawiść, to naprawdę musisz to czuć. A potem spada kurtyna, gasną światła i zostajesz sam ze sobą. Skąd wziąć potem siłę na to, żeby takie emocje przeżywać w prawdziwym życiu? Ja już nie chcę się tak wypłukiwać. Chcę żyć.”

Marek Kondrat (1950) aktor polski

Źródło: „Viva!”, nr 10 (269), 17 maja 2007

O miłości , O życiu , O nienawiści , O sile

„U nas w pierwszej turze zwyciężył Tymiński, niech się pan wczuje, jaki był nastrój. A ja kleiłem plakaty Lecha, zbierałem podpisy. Czułem, że tak muszę, że to jedyna szansa na zwycięstwo. Miałem rację.”

Wojciech Mojzesowicz (1954) polski rolnik i polityk

Źródło: Nie zdejmę Wałęsy z mojej ściany, wyborcza.pl, 30 czerwca 2009 http://wyborcza.pl/1,91250,5408188,Nie_zdejme_Walesy_z_mojej_sciany.html

O nastroju , O szansie , O zwycięstwie

„– Zostań. Już dobrze. Pijmy i patrzmy na róże. Tak blado wyglądają w świetle księżyca twarze zabitych po zakończonym ogniu karabinów maszynowych. Kiedyś widziałem to w Hiszpanii. „Niebo to wymysł faszystów” – powiedział wówczas metalowiec Pablo Nonas. Miał tylko jedną nogę. Był na mnie trochę rozgoryczony, ponieważ nie zakonserwowałem mu drugiej w spirytusie. Czuł się, jak by być w ćwierci żywcem pogrzebany. Nie wiedział, że psy ją porwały i zżarły…”

Erich Maria Remarque (1898–1970) pisarz niemiecki

Łuk triumfalny (1945)

O psie , O piciu

„Przez długi czas dążyłam do tego, by być kobietą idealną. Czułam, że muszę być perfekcyjna w każdej dziedzinie. I kiedy wreszcie sobie odpuściłam okazało się, że tak jest sto razy lepiej.”

Joanna Brodzik (1973) polska aktorka

O kobietach , O czasie

„Żałosne, ale czasem wystarczyło coś czuć. Nieważne, czy to bolało czy nie. Byle coś czuć.”

Harlan Coben (1962) amerykański pisarz

W głębi lasu (2007)
Źródło: rozdział 17

O czasie

„To nie do zniesienia: czuć się solidarną i bezsilną cząstką piękności, która umiera z czyjejś winy. Solidarną w jej piersi, bezsilną w ruchu jej umysłu.”

René Char (1907–1988)

„Była to tym razem kobieta, którą ujrzałem w mieście,
Mówiłem z nią, ona ze mną. Leżałem w łóżku, w ciemnościach. Powiedziano mi w pewnej chwili, że jest ona u mnie. I ujrzałem ją obok mnie, oddała mi się. Zaległa ciemność. Ogarnął mnie wielki niepokój,
Mnie okrywały łachmany, ona należała do wielkiego świata. Należało nakazać jej odejść, co za strapienie!
Posiadłem ją, pozwoliłem jej, prawie nagiej, upaść z łóżka. I, w mojej niewypowiedzianej słabości, spadłem na nią. I wciąż w ciemnościach tarzałem się wraz z nią wśród dywanów. Ogromna lampa w sąsiednim pokoju rozczerwieniła inną. Wtedy kobieta znikła.
Łez wylałem więcej niż Bóg mógłby żądać ich ode mnie. Wyszedłem do miasta, które nie miało granic. O utrudzenie! Czułem się zatopiony w głuchej nocy po ucieczce szczęścia. Była to jak gdyby noc zimowa ze śniegiem, pragnącym zdusić świat na zawsze.”

Arthur Rimbaud (1854–1891) francuski poeta

Wiersze wolne
Źródło: Pustynia miłości, tłum. Jadwiga Dackiewicz

O kobietach , O Bogu , O świecie , O pokoju

„Orfeusz tym razem zstępował w ciemność
Bez łaski
Już w progu czuł zupełne opuszczenie
Dusze jakie wzywał ku światu
Ociągały się przywierały do głazów
A on był zmęczony swoją śmiercią
Nie chciał szarpać duszy Kaina wczepionej w korzenie
Dusza Kaina wyglądała tak nędznie
Mogła podrzeć się i Orfeusz
Musiałby nieść jej ochłap
Zresztą wielu cofało się przed nim dysząc
A wielu usłuchało lecz pchali się na oślep
Tak że upadł i potem czuł na sobie tylko
Ciężkie stopy zbawionych jakby był w istocie
Ich drogą”

Urszula Małgorzata Benka (1953)

Tom Kielich Orfeusza
Źródło: Nie wiem kim byłeś Orfeuszu

O śmierci , O świecie , O duszy

„Tak wygląda cena, jaką płaci się za posiadanie surowego umysłu. Człowiek jest cały czas zdany na łaskę i niełaskę sił, których do końca nie rozumie. Przez moment czułem się jak zdziczałe dziecko, które stoi zawieszone między polem uprawnym a puszczą, gdzie grasują wilki, niezdolne dokonać wyboru między jednym a drugim.”

Michael Swanwick (1950)

Surowe umysły

O dzieciach , O czasie

„Po dziadku Karolu VI Henryk VI odziedziczył skłonność do zaburzeń psychicznych. Poślubił silną, apodyktyczną kobietę, Małgorzatę Andegaweńską, która siłą utrzymała go na tronie, choć on sam czułby się znacznie lepiej w klasztorze. Uwielbiał towarzystwo uczonych i polecił wybudować dwie wielkie uczelnie – Eton w Windsorze i Kings w Cambridge. Był jednak zbyt słaby, by zapobiec waśniom rodowym między Lancasterami i Yorkami. Zakończyła je dopiero wojna Dwóch Róż. Królowa Małgorzata z upodobaniem mieszała się do polityki, wydatnie zwiększając zamieszanie. Co gorsze, urodziła syna. Henryk był impotentem i na wieść o potomku kompletnie się załamał. Na dworze szeptano, że prawdziwym ojcem jest książę Somerset.”

Henryk VI Lancaster (1421–1471) król Anglii

Autorzy: Nigel Blundell, Susan Blackhall, Upadek domu Windsorów, tłum. Grażyna Jagielska, Wydawnictwo Prolog, Warszawa 1993, ISBN 8385763058, s. 36–37.

O kobietach , O wojnie , O sile

„Mnie ten Gorzów zjadł. Benzyna dusi, powietrze złe. Dobre ludzi dali mieszkanie, ale wziąć słowika w klatkę zamknąć, to on wszystko traci. Choć pięknie śpiewa, to jemu jest smutno. I te ściany takie ciężkie nade mną. A ja cygańska córka, las mi zdrowie daje. Jechałam taborem, to czułam się jak królowa Bona. Do mnie należeli perły rannej rosy. Moje były gwiazdy złote. Dziś co we włosy wplotę? W majowym słońcu jagody zbirałam, czarne jak łzy cygańskie. Na gałązkach się huśtałam. Żyłam wodnym szumem i jego srebrzystym dźwiękiem. Śpiewać nauczył mnie wiatr, ruczaje płakać. A jak lipy kwitły, to aż mnie zatykało, tak miód było czuć. W górach też cudnie. Jechalimy potokiem, pienił się, skakł, chodził po kamieniach, w deszczu groźniał, rozlewał się, wszystkich nas potopić chciał. Cyganka zejszła z wozu na drogę i tańczyła. Czemu? Bo jej radość była. Kawałek chleba suchego ugryzła, wody się napiła i była szczęśliwa. Z gołymi ręcami jechał człowiek po świecie. Czasem tylko coś pomieniał, parę groszy wziął. Wywróżył. I szedł dalej za tym chlebem żebraczym. Po pięćdziesiąt wozów jeździło u nas. Polskę znam od końca do końca. To wszystko nie można wydrężyć ze serca. Ale kto to zrozumi? Może tylko ci, co lubią przyrodę, świat, stare dawne życie przepamiętują w sobie.”

Papusza (1908–1987)

Źródło: Angelika Kuźniak, Papusza, op. cit., s. 21, 24.

O życiu , O ludziach , O zdrowiu , O świecie

„Świat filmowy bardzo się zmienił, od upadku PRL-u moją uwagę przykuły właściwie tylko dwa seriale: Na dobre i na złe oraz Ranczo. Zasługują na słowa pochwały z kilku powodów: mamy w nich niezłe, zapadające w pamięć aktorstwo, dobrą pracę kamery i przede wszystkim nie czuć w nich panującego i wszechobecnego pośpiechu. Oglądam je z prawdziwą przyjemnością i radością.”

Andrzej Konic (1926–2010) polski reżyser i aktor

Źródło: onet. pl, 2010 http://film.onet.pl/0,0,1617632,1,596,artykul.html

O przyjemności , O świecie , Radość

„Głęboko kochałem matkę. Była osobą jednocześnie bardzo ciepłą i bardzo zimną. Gdy czułem jej ciepło, próbowałem garnąć się do niej, ale w takich chwilach potrafiła odrzucać mnie.”

Ingmar Bergman (1918–2007) szwedzki reżyser

Źródło: Bergman: Pokonałem wszystkie swoje demony, Dziennik.pl, 13 października 2007, tłum. Zbigniew Mach http://film.dziennik.pl/artykuly/219458,bergman-pokonalem-wszystkie-swoje-demony.html

O matce , Kochać się

„Bez przerwy pisałem i pisałem, nieświadom, gdzie się znajduje, godzina za godziną. Doznawałem wrażenia, że jestem inną osobą. Nie byłem już nieszczęśliwy. Nie czułem się pokrzywdzony ani zamknięty w odosobnieniu. Byłem wolny, mogłem myśleć, żyć, tworzyć… Czułem ulgę i ukojenie, mogłem być sobą… I chociaż nie było mi dane poznać radości tańca, doznałem rozkoszy tworzenia.”

Christy Brown (1932–1981)

Źródło: Harry Adler, Umiejętność realizowania marzeń, Wydawnictwo „Ravi”, Łódź 1997, tłum. Barbara Moryń, s. 4.

O myślach , O wrażeniach , O tańcu , O myśleniu

„Tam… w Auszwicu… nie czułeś się nieszczęśliwy?
– Może i odczuwałem ten stan, może i byłem rzeczywiście nieszczęśliwy, ale o tym nie wiedziałem. Chyba dlatego, że pozbyłem się własnego czasu…Czy czegoś pragnąłem? Czy istniała jakaś hierarchia pragnień? Ich zakres w czasie? W każdym razie obca mi była myśl utopijna. Może dlatego, że musiałbym przekroczyć granicę czasu auszwickiego? Czując instynktownie tę linię demarkacyjną, odwracałem się od niej i skupiałem uwagę na mej codzienności.”

Marian Pankowski (1919–2011) polski pisarz, poeta, tłumacz

Z Auszwicu do Belsen

O myślach , O czasie , O myśleniu

„Amerykanie nie mają wyrzutów sumienia, gdy koncerny naftowe wypłacają władcom feudalnym miliony dolarów, wspierając ich nikczemne reżimy; ale czuliby się źle, gdyby ich wpływy albo ich pieniądze przydały się mieszkańcom Afryki Północnej (Francuzom i muzułmanom) przy tworzeniu wspólnoty formowanej w duchu zachodniej cywilizacji.”

Raymond Aron (1905–1983) francuski filozof, socjolog, teoretyk polityki i publicysta polityczny

Źródło: Tony Judt, Brzemię odpowiedzialności. Blum, Camus, Aron i francuski wiek dwudziesty, tłum. Michał Filipczuk, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2013, s. 237–238.

O pieniądzach , O wieku

„Ta historia jest żywa, prawdziwa, więc czułam na barkach odpowiedzialność za to, żeby w żaden sposób nie zawieść rodziców i rodzin tych dzieciaków, które zginęły. Podczas pracy na planie musiałam doprowadzać siebie do ekstremalnych stanów emocjonalnych. Film szedł śladami tamtej historii: to była ta sama kostnica, to samo miejsce, gdzie były wyławiane zwłoki, szpital. Po całym dniu zdjęciowym wracałam do hotelu przepłakana, bolało mnie całe ciało. Nie chciało mi się z nikim spotykać, rozmawiać. To były dla mnie wielkie emocje.”

Edyta Olszówka (1971) polska aktorka

o filmie Cisza.
Źródło: Edyta Olszówka: najbardziej interesujące jest zaczynanie od nowa, onet.pl, 2010 http://film.onet.pl/wiadomosci/edyta-olszowka-najbardziej-interesujace-jest-zaczynanie-od-nowa/1l6w7

O historii , O rodzicach , O ciszy

„Muszę widzieć twarz człowieka, z którym rozmawiam. To tak jak z dyrygowaniem, nie wyobrażam sobie, bym miał dyrygować na odległość za pomocą kamery. Muszę widzieć muzyka, słyszeć jego oddech, zobaczyć, jak układa się frak, suknia, grymas na twarzy, czuć atmosferę sali i skrzypienie instrumentów. Kiedy muzyk nie patrzy na dyrygenta, jest to krępujące i niepokojące.”

Jerzy Maksymiuk (1936) dyrygent polski

Źródło: „Gazeta Łódzka”, 12 lipca 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jmaksymiuk.htm

O muzyce , O odległości , O pomocy