Cytaty na temat widz (555 cytatów, strona 5)

„Żadnej rampy pomiędzy spektaklem i widzem. Nie ogląda się już życia, wnika się w nie. Wnikanie to zezwala na wszelkie intymności. Twarz wzięta pod lupę, defiluje przed nami, roztacza swą geografię…”

Jean Epstein (1897–1953) francuski reżyser, scenarzysta, teoretyk filmu pochodzenia polskiego

o zbliżeniu.
Źródło: La poésie d’aujoourd’hui, cyt. za: Jerzy Płażewski, Język filmu, Książka i Wiedza, Warszawa 2008, s. 51.

O książkach , O wiedzę

„Rozśmieszanie to rzadka umiejętność, ale mi od młodych lat przychodziło z łatwością. Myślę, że dzięki temu zaskarbiłem sobie sympatię widzów i nie chcę jej stracić.”

Cezary Pazura (1962) aktor polski

Źródło: Marta Zastawna, Pazura, jak znajdowałeś na to wszystko czas?, „Dziennik Elbląski” nr 94, 22 kwietnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/115805.html

O myślach , O czasie , O myśleniu

„Przy całym szacunku dla filmu i telewizji istotę zawodu aktora określa teatr. Granie na scenie jest otwieraniem wyobraźni widza. To proces właściwie nieskończony, choć nawet najlepszy artysta jest ograniczony warunkami stwarzanymi mu przez reżysera.”

Janusz Nowicki (1943)

Źródło: „Rzeczpospolita”, 20 lipca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wser.htm

„House jest jak facet stojący na gzymsie – jest określona ilość czasu, jaką można tam spędzić. Nie można stać przez 15 lat, bo widzowie zaczną wołać: „Och, skaczże!””

Hugh Laurie (1959) aktor brytyjski

O facetach , O czasie

„Zaniepokoiłem się kiedy odkryłem, że zostałem wybrany przez widzów. Czułem, że każdy czytelnik mógł mieć inną wizję Rhetta Butlera na ekranie i nie wiedziałem jak zadowolić każdego.”

Clark Gable (1901–1960) aktor amerykański

o castingu do Przeminęło z wiatrem.

„Chodzi o teatr świadomie oddziaływający na widza. Droga tego oddziaływania – „przez serce – do umysłu”. To rodzi konsekwencje ściśle praktyczne: w pracy nad daną sztuką każdy fragment akcji winniśmy stawiać pod kątem świadomego poruszenia emocji widza w sposób najwłaściwszy dla tych wielkich uczuć, jakie aktualnie pragniemy w nim obudzić.”

Jerzy Grotowski (1933–1999) polski reżyser, teoretyk teatru, pedagog

Źródło: W tonacji entuzjastycznej http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=7004, „Dziennik Polski” nr 27, 1 lutego 1955, s. 3–4.

O emocjach , Serce

„Telewizja jest dla idiotów, czyli dla tzw. szarego człowieka. Większość widzów i tak nie rozumie, co się do nich mówi, więc trzeba pilnować, by telewizja nie mąciła ich poglądów.”

Janusz Korwin-Mikke (1942) polski polityk

Źródło: „Do Rzeczy”, 1–7 lipca 2013

„(…) kiedy aktor gra postać rzeczywistą, doskonale znaną widzom, całkowita metamorfoza może okazać się niemożliwa. Istnieje wówczas inne rozwiązanie: wyobrazić sobie, co ta osoba musiała przeżywać w konkretnych sytuacjach, spróbować wymyślić się w jej psychikę. A potem odzwierciedlić to mimiką, gestami. Widzowie przestają wówczas zwracać uwagę na wygląd. Koncentrują się na emocjach bohaterki, przeżywają je wraz z nią.”

Meryl Streep (1949) aktorka amerykańska

Źródło: wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=59224

O grach , O wyglądzie

„W kinie nie mamy do czynienia z oczami, potem, łzami, wszystko jest na płachcie ekranu. Sceny powstawały kiedyś… A w teatrze wszystko jest teraz. Widz jest i świadkiem, i współtwórcą tej teraźniejszości.”

Krzysztof Globisz (1957) aktor polski

„TV Sat Magazyn”, 4 listopada 2005

Łza

„[Taka postać] nie pozostawia widza obojętnym. Źli bohaterowie po prostu potrafią zaleźć za skórę… Kobiety, o dziwo, reagują na moją osobę z uśmiechem, nie ma z ich strony żadnej dezaprobaty czy oburzenia. Mężczyźni… nieco inaczej, ale rozumiem to i akceptuję.”

Jacek Mikołajczak (1960) polski aktor

Źródło: Atrakcyjny, bo zły! http://www.barwyszczescia.pl/3979/atrakcyjny-bo-zly.html

O kobietach , O mężczyznach , O uśmiechu

„(…) posługuję się przemianą wyglądu. Nie mówię już o przemianie i charakterystyce wewnętrznej, której szukam zawsze. Próbuję, na przykład szukać: jak człowiek, którego mam grać, chodzi, jak mówi. Próbuję każdemu (na swój użytek, bo widz może nie zauważyć) wynaleźć indywidualny sposób mówienia. Bardzo to lubię.”

Zbigniew Zapasiewicz (1934–2009) polski aktor

Zapasowe maski

O wyglądzie

„Dokument stał się dla nas szkołą polskiej rzeczywistości i oczywiście szkołą warsztatu (…) Zaplecze doświadczeń dokumentalnych nauczyło nas przywiązywania wagi do realiów, do zwracania uwagi na szczegóły (…) do troski o to wszystko, co budzi wiarę widza w autentyczność pokazywanych mu wydarzeń.”

Jerzy Hoffman (1932) polski reżyser filmowy

Źródło: „Film”, 1975 nr 15.

O wierze , O rzeczywostości

„Zmieniło się może tyle, że dzisiaj ludzie mają większy dostęp do informacji. Gazety, telewizja, Internet pełne są wiadomości wszelakiego rodzaju. Dlatego też czytelnicy czy widzowie w większym stopniu zdają sobie sprawę z tego, co naprawdę dzieje się na świecie. Z tego, że coraz więcej władzy zagarniają wielkie ponadnarodowe korporacje. (…) Mimo upływu czasu pewne rzeczy nie zmieniają się.”

Denzel Washington (1954) aktor amerykański

Źródło: wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=25760

O ludziach , O czasie

„(…) jeśli nie przyciągnę widzów, to muszę zamknąć teatr. Skończmy z tym, że grzechem jest przyciągać ludzi do teatru przy pomocy rozpoznawalnych nazwisk!”

Emilian Kamiński (1952)

Źródło: „Dziennik Gazeta Prawna”, 18 września 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/24114

O ludziach , O czytaniu , O pomocy

„Spełniony jako aktor czułem się tylko dzięki widzom. Kiedy rozumiemy się wzajemnie, mogę pomyśleć, że przez chwilę byłem artystą. W przeciwieństwie do młodych ludzi grających w różnych serialach nie tytułuję się artystą. Jestem aktorem.”

Jerzy Łapiński (1940) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 15 lipca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zlre.htm

O ludziach

„Nie ma konkretnych odniesień personalnych. Serial traktuje o tym, że jest polityka i że są ludzie, którzy się nią zajmują. Myślę, że każdy z widzów będzie miał własne skojarzenia.(…) Serial będzie przedstawiał zbiorowy obraz polityki.”

Janusz Gajos (1939) polski aktor

o serialu Ekipa.
Źródło: „Tele Programy”, 8/07, 21 lutego 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nczw.htm

O ludziach , O myślach , O myśleniu , Obraz

„Dobra gra aktorska polega zaś na przekonaniu widza, że wydarzenia, które obserwuje na ekranie, są wyjątkowe i dzieją się po raz pierwszy w historii świata. Chciałbym zawsze umieć odseparować się od swojej codzienności i wszelkich przyzwyczajeń, by budować niezależne, pełnowymiarowe postaci oraz wprowadzać do historii aspekt nieprzewidywalności.”

Martin Landau (1928–2017) aktor amerykański

Źródło: Anna Bielak, Po raz pierwszy w historii świata http://www.dwutygodnik.com/artykul/4155/, Dwutygodnik.com nr 97/2012.

O historii , O grach

„Kim jestem? Z pewnością kimś innym niż byłem kiedyś. Kim byłem kiedyś? Byłem widzem. Chłopakiem z ostatniego rzędu.”

Joanna Szczepkowska (1953) aktorka polska

Kiedy gasną światła

Chłopak

„Czuję się zażenowany, kiedy słucham artystów znających odpowiedź na każde pytanie. Wydaje mi się, że stan, w którym człowiek wie wszystko, to wewnętrzna martwota. Przecież urok życia polega również na tym, że ciągle coś się zmienia. Stale pojawiają się nowe pytania. Szukam odpowiedzi w literaturze, teatrze, kinie. Nie noszę ich gotowych w sobie, dlatego nie lubię wywiadów. Całą swoją pracę traktuję jako formę dialogu. Teatr jest rozmową z widzem, podczas której największym twardzielom zdarza się płakać, chociaż nikomu się do tego nie przyznają. Jeżeli nie nawiążę kontaktu z drugim człowiekiem podczas spektaklu, to nie ma sensu potem tłumaczyć przyczyn tego niepowodzenia. Aktorstwo nie jest zawodem, który można uprawiać teoretycznie.”

Mariusz Benoit (1950) polski aktor

Źródło: „Rzeczpospolita”, 2 grudnia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wsnm.htm

O literaturze , O płaczu , Niepowodzenie , Sens

„To dzieci a nie dorośli, więc widz ma trudniejsze zadanie. Nic nie wie o ich pochodzeniu, miejscu w społeczeństwie. Są wyjęci z kontekstu, który ułatwiałby osąd. Publiczność sama musi wypełnić zaplanowane przeze mnie luki. Interesował mnie portret podzielonego miasta, gdzie bogaci i wykształceni mieszkają w jednej jego części, zaś ubodzy, niewyedukowani imigranci w drugiej.”

Ruben Östlund (1974)

o bohaterach w filmie Gra.
Źródło: Anna Kilian, Wyłącznie kwestia sumienia?, portalfilmowy.pl, 24 października 2012 http://www.portalfilmowy.pl/wydarzenia,5,11656,4,1,Wylacznie-kwestia-sumienia.html

O dzieciach , O grach

„Siedząca w fotelach publiczność, też, podobnie jak aktorzy, jak teatr, jest nośnikiem pewnych treści. Przychodząc do teatru przynosi ze sobą rzeczywistość pozateatralną. I te dwie rzeczywistości – sceniczna, przekazywana przez aktorów, czyli przez postaci i rzeczywistość publiczności, ta pozateatralna (…) – wchodzą ze sobą w związek, który nazywa się interakcją. I w tym momencie następuje świadome lub podświadome przyjmowanie przez widzów rzeczywistości przedstawionej. Inną rzeczą jest, czy publiczność się z tą rzeczywistością przedstawioną identyfikuje czy też nie, ale ją przyjmuje i już z samego tego faktu, że siedzi na widowni i jest, jakby powiedział Wyspiański: „przytomna grze na scenie.””

Temida Stankiewicz-Podhorecka (1946)

Źródło: Wykład „O kondycji współczesnego teatru”, WSKSiM, Toruń 30 marca 2011.

O grach , O rzeczywostości

„Miłość [w Niemczech] jest filmem tępym, płaskim i pozbawionym nerwu, zaś Hanna Schygulla, która wyspecjalizowała się w rolach cynicznych, zimnych kurew, nie potrafi zagrać zakochanej w Łysaku i przymusza się bezustannie z wysiłkiem zauważalnym dla widza. Co zaś dzieje się z Wajdą? Moim zdaniem, stracił talent około roku 76 (ostatni udany film: Człowiek z marmuru), co artystom się zdarza, i może dlatego stara się nadrobić polityką? Paradoks jego życiorysu polega na tym, że właśnie teraz uzyskał rozgłos światowy.”

Zygmunt Kałużyński (1918–2004) polski krytyk filmowy

fragment relacji z festiwalu w Cannes.
Źródło: „Polityka”, 1984.

O miłości , O wysiłku , O relacjach

„Odbijaliśmy nawet widzów dobranocce.”

Nina Gocławska (1957–2009) polska aktorka, tancerka, prezenterka telewizyjna

o programie Piękni i wspaniali.
Źródło: Nina Gocławska z „Pięknych i wspaniałych” http://www.teatry.art.pl/portrety/goclawska_n/ngzp.htm

„Każda scena, każdy monolog Szekspira ma swój wewnętrzny rytm, formalny i znaczeniowy. Słowa nie mogą zwalniać akcji, sensy i emocje muszą docierać do widza w tempie przewidzianym przez autora, który – jak wszyscy wielcy twórcy – był nieomylnym praktykiem i wiedział doskonale, co się sprawdza na scenie.”

Piotr Kamiński (1949)

Źródło: Joanna Walaszek, Natura Szekspira http://www.dwutygodnik.com/artykul/3935/, Dwutygodnik.com nr 91/2012.

O naturze , Sens

„Każdy kadr jest wysmakowany, każdy ruch kamery, każdy moment aktorstwa jest tak dobry, że z przyjemnością na to patrzę. Jakby mi ktoś serwował jakiś znakomity deser. Nie mogę tego powiedzieć o dużej części współczesnego kina, które drażni mnie nadużywaniem efektów specjalnych, nadużywaniem szybkiego montażu, tanimi próbami szokowania widza. To nie jest deser, raczej jakiś zakalec.”

Jerzy Skolimowski (1938) polski reżyser

o swoich filmach w porównaniu z innymi współczesnymi produkcjami.
Źródło: Jerzy Skolimowski specjalnie dla Stopklatki http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=48656, stopklatka.pl, 10 września 2008

O przyjemności

„Teatrów, które czują się w obowiązku formować świadomość i gusta widza, nie ma, wbrew pozorom wiele. W Warszawie to Współczesny Maćka Englerta, także Narodowy, który pod dyrekcją Jana Englerta urósł do rangi najważniejszej sceny w Polsce – zresztą za dyrekcji Grzegorzewskiego też był taki, tyle że trochę inaczej. Niewiele jeszcze wiemy o nowym Dramatycznym: dopiero się zapowiada.”

Izabella Cywińska (1935) polski reżyser teatralny, b. minister kultury i sztuki

Źródło: „Dziennik”, 14 listopada 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/kzrzu.htm

„Kiedy na festiwalu piosenki aktorskiej we Wrocławiu przeciskałem się przez tłum szturmujący spektakl, w którym grałem, usłyszałem: „Te, Margaret Astor, nie pchaj się!” Chcę wymazać się z pamięci widzów jako chłopak z reklamy. Muszę zaistnieć w teatrze i w kinie. Później się zobaczy.”

Paweł Deląg (1970) aktor polski

Źródło: „Filipinka”, 1995

Chłopak

„Wbrew potocznej wierze kolekcje online nie odciągną widzów od zbiorów fizycznych, a nagrania koncertów dostępne w sieci posłużą filharmonii prędzej jako promocja niż staną się nieuczciwą konkurencją.”

Alek Tarkowski (1977)

Źródło: Kultura kornukopii, culturecongress.eu http://www.culturecongress.eu/theme/theme_masses_of_culture/biweekly_tarkowski_mass_of_culture

O wierze

„Przez całe swe artystyczne życie poszukiwałem języka baletu, którym w sposób najbardziej wnikliwy mógłbym oddać ducha człowieka. Język ciała jest pełen tajemnicy. W nim skoncentrowana jest genetyczna pamięć o życiu emocjonalnym wielu pokoleń ludzi. Zadaniem choreografa jest odczytać te duchowe refleksy. Sztuka baletowa służy odkrywaniu świata wewnętrznego człowieka, sprawia, że widz zaczyna rozmyślać o swojej naturze, o czymś prawdziwym, co jest ukryte za codzienną wrzawą, chaosem i niepewnością świata.(…) Częste wykorzystywanie przeze mnie tematów z literatury klasycznej wynika z pragnienia, aby odkrywać nieznane w tym, co jest bardzo dobrze znane. Staram się w moich przedstawieniach wnikać w istotę filozoficznych i duchowych dociekań człowieka. Sądzę, że balet może opowiedzieć o ludzkiej naturze wszystko, bez względu na czas. Bo balet jest takim rodzajem sztuki, która może pokazać niewidoczne wnętrze człowieka.”

Borys Ejfman (1949)

Źródło: „Dziennik Polski”, 18 września 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/24134

O życiu , O ludziach , O sztuce , O poszukiwaniu

„Urzekł mnie brak wyraźnego podziału na dobro i zło, moralizowania, jak również skomplikowanie bohaterów, tajemnica, mroczność, a w warstwie wizualnej – monochromatyzm, cienie, kontrasty, zapożyczenia z niemieckiego ekspresjonizmu. Także i to, że w tych filmach ważniejsze od historii są emocje, klimat, aura niepewności. Oczywiście, są odrealnione, ilość niespodziewanych okoliczności burzy logikę wydarzeń, ale ja to kocham. Tak samo jak styl, sposób ubierania się bohaterów, zmysłowość femme fatale, sposób palenia papierosów. Jest w tym jakaś refleksja i prawda o nas, kim jesteśmy, my widzowie.”

Pen-Ek Ratanaruang (1962) reżyser i scenarzysta tajski

o filmach noir.
Źródło: Mariola Wiktor, Kryminał po buddyjsku, portalfilmowy.pl, 2 listopada 2012 http://www.portalfilmowy.pl/wydarzenia,5,11890,4,1,Kryminal-po-buddyjsku.html

O prawdzie , O tajemnicy , O historii , O złu

„Kostium, niezależnie od tego jak wygląda, jest wielkim przyjacielem aktora, pomagając mu wczuć się w rolę. Zawsze, kiedy założę kostium i zostanę ucharakteryzowany, staję przed lustrem, by przyjrzeć się postaci, jaką później widzowie zobaczą na ekranie.”

Gerard Butler (1969) aktor szkocki

Źródło: Gerard Butler najbardziej lubi role kostiumowe, teletydzien.pl, 27 marca 2013 http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-gerard-butler-najbardziej-lubi-role-kostiumowe,nId,947017

„Polskie seriale pokazują rzeczywistość trochę tak, jak komedie romantyczne – by była jak najłatwiejsza do strawienia. Wśród twórców i producentów panuje poczucie, że ludzie nie chcą podejmować żadnego intelektualnego wysiłku (…) że aktorzy nie mogą szybko mówić, bo polski widz nie nadąży.”

Agnieszka Holland (1948) polska reżyserka i scenarzystka

Źródło: Bartosz Staszczyszyn, Jak się robi seriale w Polsce, culture.pl http://culture.pl/pl/artykul/jak-sie-robi-seriale-w-polsce

O ludziach , O rzeczywostości , O wysiłku

„Nie miałem najmniejszego zamiaru kręcić komedii romantycznej. Jakoś nie jestem przekonany do tego gatunku. Wszystkie scenariusze kończą się zawsze tak samo. Jedyne różnice dotyczą szczegółów z drugiego planu. Owszem, czasami komuś uda się sklecić z tego materiału jakąś ciekawą, zabawną historię – przyznaję, to się faktycznie zdarza – generalnie jednak unikam tego rodzaju filmów.(…) Oglądać, owszem, lubię. Uważam jednak, że potwornie trudno jest zrealizować komedię romantyczną, która różniłaby się czymkolwiek od miliona innych i wciągnęła widzów na tyle, by zapomnieli o tym, że i tak wiedzą, jak to się skończy. A ja bardzo nie lubię popadać w schematy.”

George Clooney (1961) aktor amerykański

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Wyjdą z tego jakieś potwory. George Clooney, „Ostatni wielki gwiazdor”, specjalnie dla Stopklatki, stopklatka.pl, 20 czerwca 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=46652

O historii

„Nie rozumiałam i nie rozumiem aktorów, którzy uważają, że można stosować inną hierarchię w pracy, a inną w życiu prywatnym. Jeżeli aktor uważa reżysera za wyrocznię we wszystkim i pozwala się traktować przedmiotowo, a nie jako współtwórcę, to będzie się np. bezzasadnie obnażał. Dla mnie jest to upokorzenie i poniżanie nie tylko siebie, ale i widza. Chciałam robić coś swojego, realizować własną wizję teatru.”

Izabela Drobotowicz-Orkisz (1958)

Źródło: „Nasz Dziennik”, 31 grudnia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/teatrzprz.htm

„(…) farsę gra się głośno, wyraźnie, przy pełnych światłach. (…) Widz musi wszystko widzieć i słyszeć. Ma być mądrzejszy od aktora, ale i dać się zaskoczyć.”

Wojciech Pokora (1934–2018) polski aktor

Źródło: Jacek Antczak, Życie z dwoma żonami i dwoma „Maydayami” http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/126585.html, „Polska Gazeta Wrocławska” nr 257, 4 listopada 2011.

O życiu , O grach , O świetle

„Moje filmy mają zwykle widoczną warstwę sensacyjną, bądź melodramatyczną, która, oczywiście, wcale nie jest najważniejsza, ale dopiero na jej podstawie staram się budować znaczenia głębsze. Emocje są do pogodzenia ze sferą intelektualną. Obie te sfery powinny istnieć w filmie, jeśli ma on mieć jakąś rangę i dotrzeć do widza.”

Wiesław Saniewski (1948)

Źródło: „Kino” nr 5, 1986

„Stand-up comedy dopiero w Polsce raczkuje, ale powoli wchodzi na estrady, co mnie bardzo cieszy, bo era kabaretonów się przejadła. Byłam jedną z pierwszych kobiet stendaperek, posiadających cały program złożony z monologów. W stand-up nie chodzi tylko o żart, należy tu wykorzystać wszystkie środki, łącznie z improwizacją z widzem. Często trafiam na ludzi tak dowcipnych, że zabawa jest przednia.”

Aldona Jankowska (1964) aktorka polska

Źródło: Bohdan Gadomski, Jestem różowym koniem, „Angora” nr 2, 9 stycznia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108714.html#

O kobietach , O ludziach

„Każdy widz musi wytyczyć własną ścieżkę.”

Paweł Miśkiewicz (1964) polski aktor i reżyser teatralny

Źródło: Dorota Wyżyńska, Warszawa. „Stygmaty ciała” w Dramatycznym, „Gazeta Wyborcza Stołeczna” nr 229, 30 września 2008 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/60062,druk.html

„Bardzo trudno jest robić filmy o współczesności. Generalnie człowiek ma pewien rodzaj zniechęcenia. Co innego kręcić film psychologiczny, wchodzić w sektor samotności człowieka czy poruszać kwestie poszukiwania miłości itp. Są to tematy uniwersalne i dosyć łatwo czytelne. Robiąc jednak film w rodzaju, o jakim tutaj mówimy, człowiek naraża się, że jego wizja rzeczywistości po pierwsze nie zawsze zgadzać się będzie z odbiorem widzów, a po drugie z rzeczywistością projektowaną przez krytyków w swoich recenzjach. Jak się realizuje film historyczny ma się absolutną przewagę. Tymczasem w tym przypadku każdy może zawetować klucz, którym się posłużono do zobrazowania tej współczesności.”

Filip Bajon (1947) polski reżyser

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=49504

O poszukiwaniu , O rzeczywostości , O samotności

„Jest to taki, a nie inny gatunek filmu. Poza tym wcale nie łatwy do zrobienia. Wymagający lekkości i inteligencji najpierw scenarzysty a później też aktorów i reżysera. Specjalistami w tym gatunku są oczywiście Amerykanie, ale od dłuższego już czasu dobrzy są również Anglicy. Im udaje się tworzyć bohatera, którego widz lubi i ma autentyczną radość z oglądania go na ekranie. Generalnie komedia to wspaniała rzecz, tylko trzeba ją dobrze zrobić, tak jak uczynił to chociażby Woody Allen w Annie Hall, czy Richard Curtis w To właśnie miłość.”

Katarzyna Maciąg (1982) polska aktorka

o komedii.
Źródło: Wywiad, 5 lutego 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=62895

O miłości , O inteligencji , O czasie , Radość

„Teatr Narodowy ma zasadę, że pełna gotowość zespołu jest wyznaczona na 30 minut przed rozpoczęciem przedstawienia. Tej gotowości nie było, bo poprzedniego dnia, z braku wyboru, wystąpiłam o urlop na żądanie. Inni koledzy nie przebrali się w kostiumy, ale dyrektor Englert przygotował się tak, jakby za chwilę miał występować i w teatralnym stroju odegrał scenę odwoływania spektaklu przed publicznością. Jak to nazwać? Wykonano na mnie publiczny wyrok na oczach widzów. On chciał linczu, co potwierdził zwalniając mnie dyscyplinarnie cztery dni później.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Autorka: Grażyna Szapołowska, Szapołowska o kulisach zwolnienia: Wykonano na mnie publiczny wyrok, 16 kwietnia 2011 http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80273,9446283,Szapolowska_o_kulisach_zwolnienia__Wykonano_na_mnie.html
O Janie Englercie

„Dla mnie najważniejszy jest człowiek i wszystko, co go dotyczy. Najmniejsze, nawet najbardziej prozaiczne i nieważne szczegóły, detale. Kiedy jestem widzem, a patrzę na kino wyłącznie jako widz, szukam intymności, bliskości i prawdy. Płynące wieżowce to film o człowieku. To film o miłości, rodzinie i relacjach, jakie mogą w niej panować, o walce o siebie i swoich najbliższych. O niewykorzystanych szansach i utraconych marzeniach. O współczesnej rzeczywistości, której ofiarą może paść każdy z nas. To historia czytelna w swym etycznym przekazie, ale i odważnie mówiąca o ludzkiej kondycji.”

Tomasz Wasilewski (1980)

Źródło: „Płynące wieżowce” na Tribeca Film Festival, culture.pl, 6 marca 2013 http://www.culture.pl/kalendarz-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/L6vx/content/plynace-wiezowce-na-tribeca-film-festival

O rodzinie , O historii , O rzeczywostości , O relacjach

„Lalka ma przed sobą przyszłość. Dopóki istnieją namacalne przedmioty, a ludzkie dłonie są jeszcze w miarę sprawne, to lalka będzie istnieć, bo przy jej pomocy można bardzo dużo zrobić. To świetne medium do opowiadania historii nie z tej ziemi. Gorzej jest z wyobraźnią, bo jej twórcom, którzy wpływają na wyobrażenia widzów, czasem brakuje. Ale na razie sobie jakoś radzimy.”

Adam Walny (1972)

Źródło: Zbigniew Marecki, Lalka ma przyszłość, więc oddycham pełną piersią, „Głos Pomorza” nr 104, 6 maja 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/116546.html

O historii , O czasie , O przyszłości , O pomocy

„Nie mnie to osądzać. To rola widzów i krytyków.”

Quentin Tarantino (1963) amerykański reżyser i scenarzysta filmowy

o tym, czy film Bękarty wojny jest dobry czy zły.
Źródło: „To i Owo”, nr 40, 20 września 2009, s.5.

O wojnie

„Lubię występować. Te endorfiny, które się wyzwalają, wprowadzając nas i widzów w stany wręcz euforyczne, są tak bezcenne i silne, że nie sposób się od nich uwolnić. Dla mnie najcenniejsze są uśmiechnięte buzie i bolące od śmiechu brzuchy widzów, którzy przychodzą po występach i dziękują nam za radość, jakiej doznali.”

Agnieszka Litwin (1972)

Źródło: Śmiech cenniejszy od złota, „To i Owo” nr 5, 31 stycznia 2012, s. 12.

O śmiechu , Radość

„Współcześni aktorzy grają i prowadzą dialog tak, jakby tylko między sobą i dla siebie. Wydaje mi się, że czasem brakuje tej intencji, żeby wszystko dotarło do widza. Kiedyś – kiedy słowo było bardziej cenione – byli też i znakomici aktorzy, więc inaczej się grało. Dawniej gest był duży, wyrazisty, teraz mówi się jakby z kieszeni do kieszeni. Aktor musi pamiętać, że mówiąc do partnera scenicznego, trzeba liczyć się z widownią. Staram się tak grać, by to, co mówię dochodziło do publiczności, zwłaszcza do widowni dziecięcej. Jest ona szczególnie miła i chłonna, ale też i niecierpliwa, czasem lubią sobie w trakcie spektaklu porozmawiać.”

Irena Kwiatkowska (1912–2011) aktorka polska

Źródło: „Nasz Dziennik”, 29 stycznia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wzyciu.htm

O czasie

„Kiedy oglądasz film, w którym facet nosi bez przerwy te same ciuchy, wydaje ci się, że nic łatwiejszego: wziąć parę identycznych bluzek i od czasu do czasu zakładać nową. Tymczasem kiedy w grę wchodzą sceny akcji, sytuacja się komplikuje. Bo jeśli na przykład bohater podczas bójki straci jeden guzik, to trzeba uważać, żeby w kolejnych marynarkach też go nie było. Albo kiedy w rękawie zrobi się dziura. Na takie rzeczy trzeba uważać, bo widzowie potrafią wyłapać każdy błąd.”

Seth Rogen (1982) kanadyjski aktor komediowy

Źródło: wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=49471

O facetach , O błędach , O stracie , O czasie

„Nieodłącznym elementem teatru jest publiczność, pełni bardzo ważną rolę w spektaklu. Bez niej nie ma teatru. Teatr tworzy się dopiero w relacji sceny z widownią, w przytomności widza.”

Temida Stankiewicz-Podhorecka (1946)

Źródło: Wykład „O kondycji współczesnego teatru”, WSKSiM, Toruń 30 marca 2011.

O relacjach

„Miałam na początku takie szczęście lub nieszczęście, że w większości filmów byłam obsadzana w rolach księżniczek. No i jak to księżniczki – są to zazwyczaj cukierkowe postacie, których zadaniem jest oczarować widza swoją urodą i delikatnością. Zatem rola o niewielkim zakresie warsztatu aktorskiego. Ale po 2–3 latach grania w dubbingu zaczęto mi dawać postacie charakterystyczne. Jedna z takich moich ulubionych postaci to Helga z serialu Hej, Arnold! emitowanym przez Canal Plus. Grałam tam kilkunastoletnią dziewczynkę o bardzo chrapliwym głosie, bardzo krzykliwą, taką małą złośnicę. Przyznam się, że jest to jedna z takich postaci, która dała mi pole do aktorskiego popisu. Helga to bardzo barwna postać o różnych odcieniach: raz wścieka się i piekli, a innym razem jest słodka jak miód, raz nienawidzi i robi przykrość każdej napotkanej osobie a raz jest aniołem zakochanym w swym koledze z klasy. Taka rola to naprawdę sama przyjemność i satysfakcja.”

Olga Bończyk (1968) polska aktorka i wokalistka

Źródło: Wywiad, wrzesień 2005 http://www.dubbing.pl/wywiady/bonczykolga/

O nieszczęściu , O szczęściu , O przyjemności , O aniołach

„Aktor to jest ktoś, kto swoimi doświadczeniami, rozumem, wiedzą zawodową, chęcią przetwarzania potrafi tak przetworzyć, żeby wbudować to wszystko – swoje – w inny świat, który jest przynależny do zupełnie innej przestrzeni. Personifikuję ten zawód, bo to jedyny zawód na świecie, gdzie na bazie słowa, obrazu można nawiązać metafizyczny kontakt z inną osobą. To jest rzecz absolutnie niepowtarzalna. Zdarzało mi się parę razy uczestniczyć w takich realizacjach, gdzie miałem absolutną pewność, że to, co mówię, jest rozumiane przez widza. A widz dawał mi dokładny sygnał, że wie, co ja myślę. Czy to nie jest metafizyka? Posługuję się przecież normalnymi słowami, opowiadam o wyimaginowanych rzeczach, które wymyślił sobie Szekspir, i nagle okazuje się, że te bajki stają się sensem bycia. A nigdy nie spotkałem głupiego widza – bo jeśli ktoś przychodzi do teatru, to a priori nie jest głupi.”

Andrzej Wichrowski (1953)

Źródło: Agnieszka Michalak, ...i nagle te bajki stają się sensem bycia, teatry.art.pl, 24 kwietnia 2010 http://www.dziennikteatralny.pl/artykuly/i-nagle-te-bajki-staja-sie-sensem-bycia.html

O świecie , O myślach , O czytaniu , O myśleniu

„Jeżeli do tej pory unikałam kina hollywoodzkiego, to dlatego, że byłam idealistką. Nie chciałam tracić czasu na kino banalne, miałkie, takie, które nie wkręca widza w fotel.”

Chloë Sevigny (1974) aktorka amerykańska

Źródło: „Dziennik”, 15 czerwca 2007

O czasie

„W aktorstwie nic nie powinno być oczywiste, banalne. To kwestia szacunku dla siebie i dla widowni. Trzeba jej dawać do rozwiązania zagadki. Rzucanie ochłapu nie ma sensu. Oczywiście są i tacy, którzy go przełkną bez zastanowienia, ale jeśli przyzwyczaimy widzów do niższego poziomu – kiedyś zaczną nam dyktować warunki, staniemy się zakładnikami złego artystycznego kompromisu.”

Wojciech Malajkat (1963) aktor polski

Źródło: Jacek Cieślak, „Rzeczpospolita”, 7 kwietnia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/aktorska.htm

Sens

„Musi być wyrazisty bohater. Ten bohater powinien interesować widza, co nie znaczy, że widz musi się z nim utożsamiać. Ja nie zawsze się utożsamiałem z bohaterem, a szereg filmów jest mi bardzo bliskich.”

Roman Gutek (1958) polski działacz kulturalny, przedsiębiorca

Źródło: Wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=61298

„Monumentalizacja to po prostu zatrzymanie akcji w ruchu i ukazanie sylwet bohaterów w pomnikowej nieruchomości, w wyolbrzymieniu przez grę świateł, przez pustą przestrzeń jako tło. Jest to chwila, w której głos historii jakgdyby odzywał się na scenie.
Metafora, uogólnienie, monumentalizacja, to puenty podsumowujące dotychczasowe emocje widza w jego drodze do wielkiego uczucia. Ale poezję akcji w jej emocjonalnym oddziaływaniu winny również wzmacniać elementy ilustracji muzycznej, gra świateł i barw, sugestywny rytm, architektura syntetyczna i pełna przestrzeni, pomocna aktorskiemu ruchowi. Każdy z tych czynników w teatrze naszych marzeń winien być realizowany nie naturalistycznie, (…) ale tak, aby wzmacniał akcję w jej emocjonalnym oddziaływaniu.”

Jerzy Grotowski (1933–1999) polski reżyser, teoretyk teatru, pedagog

Źródło: Marzenie o teatrze http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=7023, „Dziennik Polski” nr 46, 23 lutego 1955, s. 2–3.

O emocjach , O historii , O grach , O świetle

„(…) staram się z wierszami robić tak, by słuchacz, słuchaczka mieli wrażenie, że mówię do nich – do każdej osoby indywidualnie, niemalże na ucho. (…) Poeci zapisują w poetyckiej formie swoje myśli. Te myśli trzeba przekazać z własną wrażliwością, z własnym bogactwem, doświadczeniem życiowym. Widz, słuchacz musi mieć wrażenie, że ktoś, być może nie codzienną mową, ale m ó w i do niego, a nie recytuje czy deklamuje mu wiersz.”

Krzysztof Kolberger (1950–2011) aktor polski

Źródło: rmf-classic.pl, 2 grudnia 2005, cyt. za: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_kolberger_krzysztof

O myślach , O wrażeniach , O bogactwie , O myśleniu

„To był żart o zupełnie innym charakterze. Reżyser przedstawienia udział Doroty Rabczewskiej potraktował jako udział pewnego fenomenu, współczesnego symbolu seksu. Witkacy kipi od takich typów: kobietonów, nadkobiet. Spodobała mi się ta idea. Doda była zdyscyplinowana, nie spóźniała się na próby, była ciekawa tego, co się wydarza. Moja zgoda na to przedstawienie to prowokacja. Nie jestem chodzącą monstrancją, która uosabia nieskazitelność zasad czy sposób bycia w zawodzie. Część widzów oburzyła się, że Peszek schodzi z piedestału i użycza swoich pleców, na których siedzi Doda, i kto to w ogóle Doda jest, jakby nie żyli na tym świecie. W mojej psychice podziały przebiegają w innym miejscu.”

Jan Peszek (1944) aktor polski

o udziale Dody w Przeglądzie Piosenki Aktorskiej.
Źródło: „Tygodnik Ciechanowski”, 18 września 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/24110

O seksie , O charakterze , O czytaniu

„Obraz zarejestrowany metodą HD, emitowany na ekran z rzutnika wizyjnego jest doskonały, ale plastikowy. Na widzu korzystniejsze wrażenie sprawia ten sam obraz, przetransferowany na pozytyw 35 mm, bo widz przywykł do tłumiących sztuczność cech emulsji światłoczułej – ziarna, mniejszej rozdzielczości.”

Krzysztof Ptak (1954–2016)

Źródło: „Kino” 12/2002

O wrażeniach , Obraz

„Każdy autor sztuk komicznych wie, że większość widowni śmieje się, gdy kilku widzów zacznie rechotać… Cały problem sprowadza się zatem do tego, jak tych kilka osób zmusić do śmiechu…”

Marcel Achard (1899–1974) francuski dramatopisarz

Źródło: Myślę, więc jestem. Aforyzmy, maksymy, sentencje, Czesława i Joachim Glenskowie (oprac.), Antyk, Kęty 1993, s. 17.

O problemach , O śmiechu

„Pewien nauczyciel aktorstwa mawiał, że mamy rzeczywistość i tak zwaną rzeczywistość stołu kuchennego. Na przykład teraz, rozmawiamy sobie przy stole, ale gdyby to się działo na scenie, widzowie z ostatniego rzędu niewiele by zrozumieli. Jak więc przełożyć moment taki jak ten na język teatru, aby nawet widz z ostatniego rzędu wiedział o co chodzi? Z pomocą przychodzi technika aktorska. Nie możesz chować twarzy, musisz pokazywać swoje emocje. Lubię kiedy moje emocje na scenie narastają, od takie naturalnej sytuacji do prawie przerysowanych. W filmie jest inaczej. Tam właśnie starasz się grać oszczędnie, kameralnie.”

Daniel Okulitch (1976)

Źródło: „Zawsze podróżuję z biczem”. Daniel Okulitch o śpiewaniu, aktorstwie i lżejszej stronie opery, Tokfm.pl, 31 grudnia 2010 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108549.html#

O podróżowaniu , O rzeczywostości , O nauczycielach , O pomocy

„Jest święto. A ja w proteście chcę umrzeć z upokorzenia. Chcę, aby znaleźli mnie martwego, ze sterczącym penisem, ze spuszczonymi spodniami poplamionymi białą spermą, pośród zboża zabarwionego krwistoczerwoną posoką. I jestem przekonany, że moje ostatnie przedstawienie – którego będę jedynym aktorem i jedynym widzem, w rzece, nad którą nikt nie przychodzi – nabierze znaczenia.”

Pier Paolo Pasolini (1922–1975) włoski pisarz, poeta i reżyser filmowy

Źródło: Bestia stylu (Bestia da stile), 1970.

„W Polsce, jeżeli bierzemy do filmu nieprofesjonalistkę, każemy jej grać. Każemy. I ona jest sztuczna. Częsty komentarz widza: „O, wzięli jakąś lalę, która mówić nie umie”. Bo autorzy nie popatrzyli, jaka ona jest. Do roli krzykliwej trzeba szukać krzykliwej. Poszukiwać naturalności. Pomóc ludziom, by się otworzyli.”

Mariusz Pujszo (1957) aktor i reżyser polski

Źródło: Wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=12603

O poszukiwaniu

„Równolegle do lekcji z teorii atomu musimy zwrócić się ku problemom epistemologicznym, z którymi zetknęli się już tacy myśliciele jak Budda i Laozi, próbujących zharmonizować naszą sytuację widzów i aktorów w wielkim dramacie egzystencji.”

Niels Bohr (1885–1962) duński fizyk, noblista

Źródło: Forma i Pustka. Od buddyzmu do nauki i z powrotem, Hung, Opole 2005.

O nauce

„Do trzydziestki myślałam, że jestem aktorką dramatyczną. Ale uświadomiłam sobie, że im bardziej jestem dramatyczna, tym jestem śmieszniejsza. Widzom potrzebne jest przymrużenie oka. Kiedyś nie chciałam grać komedii, teraz ją cenię. Zwłaszcza groteskę, na granicy formy, kiedy śmieszność przechodzi w łzę.”

Lidia Schneider (1968–2011)

Źródło: Małgorzata Potoczak-Pełczyńska, Lidia Schneider już nie zagra, „Nowiny Jeleniogórskie”, 26 grudnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/129899.html

O myślach , O myśleniu

„Konkurujemy z filmami i chociaż widzowie nie widzą nas na ekranie kinowym, to widzą nas na pięćdziesięciocalowych telewizorach jak Ameryka długa i szeroka, więc to musi dobrze wyglądać…”

David Shore (1959) kanadyjski pisarz i scenarzysta filmowy

Źródło: Dr House – Oficjalny przewodnik po serialu

„Staram się robić rzeczy, które nie pozostawiają widza obojętnym. To chyba podstawowy wyznacznik w każdej dziedzinie sztuki. A że wokół mojej osoby nie ma otoczki ekscytacji i fajerwerków, to tylko mnie cieszy. Jeśli moje role wzbudzają radość, smutek, wzruszenie, nie potrzebuję niczego więcej.”

Marcin Hycnar (1983) polski aktor i reżyser

Źródło: Hycnar niebywalec, 2010 http://www.barwyszczescia.pl/wywiady:1424:10.html

O smutku , Radość

„Myślę, że w czasach, kiedy telewizja na nowo stara się zdefiniować samą siebie, a widzowie są zalewani bezwartościową papką, nasz serial był jednym z niewielu dostarczających sensowną rozrywkę widowni, reprezentującej różne pokolenia.”

Tony Shalhoub (1953) aktor amerykański

o serialu Detektyw Monk.
Źródło: Żegnam Monka w najlepszym momencie, z Tonym Shalhoubem rozmawiał Cliff Ford (IFA), „To i Owo” 2010, nr 31, s.5.

O myślach , O myśleniu

„W filmie ważne są pierwsze plany, zbliżenia, ogromną rolę w kostiumie odgrywają więc detale niedostrzegane przez widzów w teatrze. Lubię być na planie i ubierać nawet najmniej ważne postaci, dopracowywać każdy szczegół, choć długie wyczekiwanie na rozpoczęcie zdjęć bywa męczące. Czasami wręcz odnoszę wrażenie, że niekończące się rozmowy są ważniejsze od pracy.”

Franca Squarciapino (1940)

Źródło: Czerwień na ślubnej sukni, „Rzeczpospolita”, 27 marca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/cnss.htm

O wrażeniach

„Na następnym kanale wszyscy się czują doskonale. W kuchennych oparach gotują kilka potraw naraz. Rozprawiają o ingrediencjach, wypowiadając przy tym zaklęcia, i mieszając w garnkach, nie muszą na nic sarkać. Ślina aż zbiera się w ustach, gdy homar w śmietanie chlusta. Lecz tam, gdzie była kapusta, tkwią zabite noworodki. Ich rodzice wiedli żywot słodki. Zauważasz to, przełączając telewizor. Producenci są bowiem nieugięci i pokazują widzom małżeństwo, które chowało niemowlaki w beczce po kiszonej kapuście, żeby bez przeszkód oddawać się rozpuście.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Second life
Źródło: s. 53

O małżeństwie , O rodzicach , O gotowaniu

„W Ameryce panie zagospodarowały różne typy widzów. Julia Roberts to kobieta przebojowa, Meg Ryan – specjalistka od komedii romantycznych, słodkie niewiniątko. Nicole Kidman to kobieta samotna. W amerykańskich serialach, takich jak Ally McBeal czy Seks w wielkim mieście, można zobaczyć feministki.”

Wiesław Kot (1959) polski publicysta

Źródło: Panie na ekranie, rp.pl, 23 grudnia 2009 http://www.rp.pl/artykul/410118.html

O kobietach , O seksie

„Też wyjdę na idiotę, ale powiem, że jestem wystarczająco inteligentny, żeby występować w telewizji, ale nie, żeby ją oglądać. I trochę a propos tego zidiocenia, ja doszedłem do bardzo smutnego wniosku: widz w Polsce ogłupiany od lat, konsekwentnie przez wszystkich, bo tu jest straszna rywalizacja – zdebilenie w jednostce czasu – kto osiągnie największy sukces. Widz w Polsce wybaczy wiele, bardzo wiele, ale jednego nie wybaczy nigdy: nigdy, przenigdy nie wybaczy tego, żeby go potraktować poważnie. Włączyłem sobie dzisiaj kanał TVN24 i oglądałem go całkiem długo (…) i byłem tym zafascynowany, bo w telewizji informacyjnej przez trzy godziny właściwie o niczym mnie nie informowano. Przez trzy godziny się do mnie mizdrzono. Wszystko sprowadzone do anegdoty. Nie możemy mówić poważnie, bo poważny, to znaczy nudny, a jak nudny, to te barany wezmą pilota i przełączą.”

Tomasz Lis (1966) polski dziennikarz telewizyjny

Źródło: debata „Dlaczego głupiejemy?”, Uniwersytet Otwarty Uniwersytetu Warszawskiego, 25 marca 2010 http://www.uo.uw.edu.pl/debata/dlaczego_glupiejemy

O czasie , O sukcesie

„Artysta dopiero wówczas jest wielki, gdy sprawia, iż widzowie nie interesują się detalami.”

Sarah Bernhardt (1844–1923) francuska aktorka

„Widzowie starają się dotrzeć do sedna i zrozumieć film przez pryzmat własnych doświadczeń. A przeciętna recenzja tak naprawdę jest streszczeniem filmu, do tego dość precyzyjnym. Odbiera więc widzowi całą przyjemność niespodzianki i tajemnicy, jaką z sobą niesie oglądanie filmów. W recenzjach pojawiają się też oczywiście oceny, ale dość rzadko mamy w nich do czynienia z prawdziwą analizą. Czasem film jako całość może być nieudany, ale może być w nim coś fantastycznego, pięknego, ważnego – epizod, aktor, muzyka – coś, co warto dostrzec. (…) Mam wrażenie, że krytycy piszą bez cienia pokory i uwagi wobec tego, co widzą. We wszystkich opiniach widzów czuję konkretnego, żywego człowieka, za recenzją widzę natomiast znawcę kina, który wie wszystko, ale trudno jest znaleźć w tym, co mówi i pisze, rys osobisty.”

Dorota Kędzierzawska (1957) polska reżyserka filmowa

Źródło: Anna Bielak, Żeby nie narzekać http://www.dwutygodnik.com/artykul/4292/, Dwutygodnik.com nr 101/2013.

O przyjemności , O muzyce , O wrażeniach , O czasie

„Kościół składa ofiarę ze swego własnego języka, łaciny – która jest językiem sakralnym, poważnym, pięknym, wyjątkowo ekspresyjnym i eleganckim. Kościół składa tę ofiarę z wiekowych tradycji, a zwłaszcza z jedności językowej różnych ludów, dla dobra większej uniwersalności, aby dotrzeć do wszystkich. To dla was, wierni – abyście potrafili przejść ze stanu zwykłych widzów do stanu wiernych uczestniczących i aktywnych.”

Paweł VI (1897–1978) papież

fragment homilii z okazji odprawienia swojej pierwszej mszy św. po włosku, 7 marca 1964.
Źródło: ks. Grzegorz Śniadoch IBP, Msza święta trydencka. Mity i prawda, wydanie II popr. i uzup., Centrum Kultury i Tradycji, Ząbki 2014, s. 265-266.

O ludziach , O prawdzie

„Na szczęście publiczność uwielbia wpadki. Ludzie cieszą się, że aktor jest równie ułomny jak każdy. Na dodatek w tych potknięciach bywa urokliwy. Widzowie nie mają przed sobą ideału, lecz spoconego ze wstydu człowieka, śmiesznego i nieporadnego.”

Kinga Preis (1971) polska aktorka

Źródło: „Twój Styl” nr 10 (255), październik 2011

O szczęściu , O ludziach

„Drogi Oskarze, proszę uwierzyć doświadczonemu koledze. Tacy jak my nigdy nie powinni zaliczać się do widzów. Tacy jak my muszą znaleźć się na scenie, na arenie. Tacy jak my muszą nadawać ton grze i kierować akcją, bo inaczej staną się zabawką w rękach tamtych. A oni bardzo lubią źle się z nami bawić! (…) Oni przyjdą! Czy zajmą stadiony? Będą urządzali pochody z pochodniami! Wybudują trybuny, zapełnią trybuny, i z trybun będą głosić naszą zagładę, niech pan dobrze się przyjrzy, młody przyjacielu, co będzie się działo na trybunach! Niech pan stara się zawsze siedzieć na trybunie i nigdy nie stać przed trybuną!”

Günter Grass książka Blaszany bębenek

Postać: Bebra
Blaszany bębenek

O grach

„Dobry film istnieje na wielu poziomach. Mądrzejszy widz odbierze go inaczej niż masowy.”

Bogusław Linda (1952) aktor i reżyser polski

Źródło: wywiad, „Gala”, 4-5/2010 http://www.gala.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/viewpointer/1/artykul/boguslaw-linda-zmusil-mnie-pan-do-mowienia.html?page=2

„Przede wszystkim komentator nie powinien przeszkadzać widzowi w oglądaniu meczu. Powinien przybliżyć widzowi nieznane informacje dotyczące rywalizujących drużyn. Styl każdego z komentatorów zależy od indywidualnych cech i nie ma jakichś wzorcowych cech.”

Tomasz Jasina (1965) piłkarz polski

Źródło: czateria.interia.pl, 12 maja 2006 http://czateria.interia.pl/goscie-czaterii,czat,1618,strona,3

„Opowiadam się w tej chwili za układami otwartymi. (…) Układ otwarty jest przeciwieństwem idealistycznej koncepcji sztuki – dążenia do jednego, absolutnego, idealnego rozwiązania, przeciwieństwem tradycyjnego pojęcia stabilności dzieła – zakłada, że istnieje matematycznie określona / nieograniczona ilość zmian, wynikająca z przesunięć mechanicznych, ruchu widza, wprowadzenia ruchu fizycznego, wprowadzenia ruchu światła. Daje odbiorcy możliwość aktywnego włączenia się w akcję. Artysta przeprowadza wybór, decyduje i przewiduje.”

Wanda Gołkowska (1925–2013)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_golkowska_wanda

„To kamera powinna szukać aktora, wyprzedzać jego reakcje i odruchy naturalne. Tak przecież postępuje się w filmie dokumentalnym, gdzie mamy do czynienia z 'naturszczykami', których kamera wręcz podpatruje. Według mnie – film trzeba nakręcać w taki sposób aby dać odczuć widzowi wrażenie autentyzmu.”

Zygmunt Samosiuk (1939–1983)

Źródło: wywiad Urszuli Biełous, „Trybuna Ludu”, 3.06.1972

O ludziach , O wrażeniach

„Dla mnie jest to taka zabawa w kino. Praca z Olafem to niesamowicie mile i przyjemnie spędzony czas na planie. Nie jest to może jakieś wielkie wyzwanie aktorskie, ale po prostu robimy sobie żarty, które widzowie chcą oglądać.”

Maciej Stuhr (1975) aktor polski

o współpracy z Olafem Lubaszenką.
Źródło: wywiad, 2001 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=4669

O czasie , O współpracy

„…coś takiego, jak granica między prawdą a fikcją w Ostankino w ogóle już nie istnieje. Ale nawet wtedy, gdy już wiesz, że wszelkie uzasadnienie dla prowadzonej przez prezydenta wojny zostało sfabrykowane, nawet gdy rozumiesz, że te historię stworzono po to, by utrzymać prezydenta przy władzy i odciągnąć widzów od myśli o defraudacji państwowych pieniędzy, te kłamstwa powtarzane są tak często, że po jakimś czasie zaczniesz im przytakiwać, bo po prostu nie mieści ci się w głowie, że ci ludzie są w stanie kłamać aż tak często i aż tak bezwstydnie. Więc w pewnym sensie czujesz, że jeśli ludzie z Ostankino mogą pozwolić sobie na tyle kłamstw i uchodzi im to bezkarnie, oznacza to tyle, że posiadają faktyczną władzę, która pozwala im określać, co jest prawdą, a co tylko zmyśleniem. Czy więc nie będzie lepiej, jeśli się z nimi zgodzisz?”

Peter Pomerantsev (1977)

s. 282.
Jądro dziwności

O wojnie , O ludziach , O kłamstwie , O historii

„Melodramat, ckliwy sentymentalizm, wulgarny hedonizm, kult sex-appealu, pogoń za sensacją, lubowanie się w przedstawianiu czynów brutalnych lub okrutnych, trywialność fabuły, prymitywność psychologii, (…) tani optymizm, obowiązkowy „Happy end” większości filmów: wszystko to budziło i budzi dotąd niesmak w widzach bardziej subtelnych.”

Mieczysław Wallis (1895–1975)

Źródło: Odkrycie filmu, „Przegląd Filozoficzny”, rocznik XIV, z. 1–2, 1949, cyt. za: Stanisław Grzelecki, 3000 m sensacji, Filmowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1957, s. 64.

O optymiźmie

„Od momentu wejścia do teatru chcemy wprowadzić widzów w przedstawiany świat.”

Maciej Sobociński (1975)

Źródło: Odpowiedzialna wolność, 23 września 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/24243

O świecie , O wolności , O czytaniu

„(…) naszą ambicją jest to, aby widz wychodząc z kina, czuł się zdecydowanie lepiej niż wtedy, kiedy do niego wchodził.”

Łukasz Palkowski (1976)

Źródło: Artur Cichmiński, Moja głowa jest inna. Rozmowa z Łukaszem Palkowskim, Stopklatka.pl, 11 stycznia 2008 http://stopklatka.pl/-/6667005,moja-glowa-jest-inna-rozmowa-z-lukaszem-palkowskim

„Żałuję, że ludzie decydują się tylko na ulubiony smak, tak jakby musieli wybrać: albo kawa, albo herbata. Większość widzów zachwyconych Nigdy w życiu nie zaryzykuje wieczoru w teatrze – boją się, że może być nudno. A teatromani wstydzą się pójść na Nigdy w życiu, bo zostało uznane za filmowy śmieć, fast food.”

Danuta Stenka (1961) aktorka polska

Źródło: Jacek Cieślak, Na scenie czuję się wyzwolona, „Rzeczpospolita”, 1 grudnia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nscs.htm

O ludziach , O kawie , O herbacie

„Można narzekać na festiwale filmowe jako targowiska próżności, ale trzeba sprawiedliwie odnotować, że bez nich kontakt pomiędzy ambitnym filmem a wymagającym widzem byłby niesłychanie utrudniony.”

Krzysztof Zanussi (1939) polski reżyser i scenarzysta filmowy

Źródło: „Zwierciadło” nr 5/1951, maj 2009

„(…) teatr nie ma innego wyjścia. Robiony jest za społeczne pieniądze, a to zobowiązuje. Telewizja wyręcza go ze świadczenia rozrywki dla mas, wolna prasa – z politykowania. Pozostaje obowiązek namówienia widza do głębszej refleksji nad światem, nad kondycją ludzką, a artystów teatru do poszukiwania nowych środków wyrazu.”

Izabella Cywińska (1935) polski reżyser teatralny, b. minister kultury i sztuki

Źródło: „Rzeczpospolita”, 17 września 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ppide.htm

O pieniądzach , O świecie , O poszukiwaniu

„Nie ma już czegoś takiego jak klasyczna inscenizacja. Telewizja, film narzuciły kompletnie inny sposób montowania przedstawień. Reżyser wie, że może sobie teraz pozwolić np. na symultaniczną narrację. Widz jest przyzwyczajony do skrótu myślowego. Zawsze protestuję tylko przeciwko jednej formie teatru, która jest dla mnie jego zaprzeczeniem, tzn. próbą odzwierciedlenia na scenie rzeczywistości w skali 1:1. Teatr ma tworzyć nową rzeczywistość w oparciu o świat, który nas otacza.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: Bartosz Bator, Teatr Narodowy to nie tylko artystyczne przedstawienie oparte na rzemiośle, „Dziennik” nr 272, 22 listopada 2008 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/62572,druk.html

O świecie , O rzeczywostości

„(…) reżyser zabiera widza w podróż po jego wyobraźni. Kino jest cudem właśnie dlatego, że można za jego pośrednictwem opowiadać, o czym się tylko chce, tak długo, jak ludzie wierzą w tę opowieść.”

Alan Rickman (1946–2016) aktor brytyjski

Źródło: Anna Tatarska, Alan Rickman: nasza ostatnia rozmowa z aktorem, onet.pl, 14 stycznia 2016 http://film.onet.pl/artykuly-i-wywiady/alan-rickman-nasza-ostatnia-rozmowa-z-aktorem/pbyhqd

O ludziach

„To światowej klasy artysta, pozbawiony kompleksów, że pracuje dla dzieci. Przeciwnie, uczynił z tego swój wielki atut. A spoczywa na nim wielka odpowiedzialność - ktoś taki jak Andrzej wykonuje pracę u podstaw, kształtuje przyszłego widza, człowieka.”

Andrzej Maleszka (1955) polski reżyser i scenarzysta

Wiktor Zborowski o Andrzeju Maleszce
Źródło: Beata Kęczkowska, "Mistrz i Małgorzata", Michaił Bułhakow (audiobook z serii "Mistrzowie Słowa", biblioteka gazety wyborczej), Warszawa 2012, s. 12.

O dzieciach

„Wobec śmiertelnej walki, w której giną najszlachetniejsze jednostki, inteligencja polska odgrywa rolę w togę sędziowską udrapowanego widza. Lecz tajemnicą jej sędziowskiego spokoju – jest jej bierność, bierność wyrażająca prawdziwy, najistotniejszy stan jej ducha.”

Stanisław Brzozowski (1878–1911) polski pisarz i filozof

o postawie dużej części polskiej inteligencji podczas rewolucji 1905 roku.
Kultura i życie (1907)

O tajemnicy , O inteligencji , O walce

„(…) do widza najbardziej przemawia to, co ekspansywne.”

Tamara Arciuch (1975) polska aktorka

Źródło: Blondwłosa tajemnica - wywiad z Tamarą Arciuch, 31 stycznia 2011 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/6753/Blondwlosa-tajemnica-wywiad-z-Tamara-Arciuch.html

O tajemnicy

„Mnie osobiście jako widza martwi to, że polskie kino jest takie „skromne.””

Jan Hryniak (1969)

Źródło: wywiad, 12 marca 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=63875

„(…) to, co u widza powoduje wielkie przeżycia, można osiągnąć za pomocą technicznej sztuczki: zatrzymania oddechu, wypuszczenia powietrza.”

Jan Kociniak (1937–2007) polski aktor

Źródło: „Rzeczpospolita” 1998, nr 190

O pomocy

„Gdy już było pewne, że to mi przypadnie nagroda, krzyczałam z radości. Nie mogłam uwierzyć, że wygrałam! Przecież tylu innych aktorów gra w serialu i też kochają ich widzowie. Po prostu miałam więcej szczęścia.”

Julia Wróblewska (1998) polska aktorka młodzieżowa

o tytule najukochańszej postaci serialowej w M jak miłość.
Źródło: Krzyczałam z radości – rozmowa z Julią Wróblewską, 24 maja 2011 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/7046/Krzyczalam-z-radosci-rozmowa-z-Julia-Wroblewska.html

O miłości , O grach , Kochać się

„Czytelnik komiksu jest aktywnym odbiorcą, który ma przed oczami trzy osobne obrazki i potrafi złożyć z nich narrację większej historii. Widz filmowy jest z natury pasywny, więc jako reżyser musisz wcześniej pomyśleć o wszystkim. Poza tym nie zawsze to, co bawi czytelnika, rozśmieszy także widza. W słowie i w obrazie kryją się odmienne przekazy, trzeba zatem w różny sposób i z dużą świadomością podchodzić do każdego medium.”

Marjane Satrapi (1969) irańsko-francuska pisarka, autorka komiksów, reżyserka filmów animowanych

Źródło: Anna Bielak, Jestem zdegustowana http://www.dwutygodnik.com/artykul/4191/, Dwutygodnik.com nr 98/2012.

O historii , O naturze , Obraz

„35 tysięcy widzów nie przyszło do tej hali po to, by siedzieć w milczeniu.”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

Źródło: TVP

„Obserwowanie to dla mnie za mało. Widz powinien uwierzyć w ten świat, który kreuję na scenie. Ja danemu bohaterowi użyczam emocji, a z widzem się nimi dzielę. Dopuszczam go do mojego świata. Oddaję część własnej intymności. To chyba jakaś forma ekshibicjonizmu. Nie mówię: „widzu, widzu, mój bohater tak cierpi, przyjrzyj się”. Ja udzielam mu tego cierpienia, tych emocji. Widz nie może wyjść obojętny z teatru. Nie może powiedzieć „fajnie było.””

Błażej Peszek (1970) polski aktor

Może być wściekły, ale musi być poruszony.
Źródło: Natalia Sokólska, Dajcie mi rząd dusz!, „Magazine TOUCHÉ”, grudzień 2012 http://issuu.com/touche_magazine/docs/touche_grudzien2012/20

O świecie , O duszy , O cierpieniu

„Dexter jest seryjnym mordercą, ale jego fenomen polega na tym, że zabija ludzi, o których teoretycznie można powiedzieć, że na to zasługują. Poza tym, zwierzając się widzom ze swoich sekretów, wciąga ich niejako we współudział w zbrodni. Ludzie widzą w nim faceta z poważnymi problemami i do jakiegoś stopnia potrafią mu współczuć i wybaczyć to, co robi. Nie jestem psychologiem, ale mam wrażenie, że w naszej kulturze instynkt zabijania jest bardzo silnie zakorzeniony. Może z tego wynika powodzenie serialu.”

Michael C. Hall (1971) aktor amerykański

o postaci z serialu.
Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Nie oceniam Dextera. Michael C. Hall specjalnie dla Stopklatki, 15 kwietnia 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=64720

O ludziach , O wrażeniach

„Na początku TVN24 złośliwi mówili, że mamy siedmiu widzów, z czego sześciu znamy.”

Anita Werner (1978) polska prezenterka telewizyjna

Źródło: Arkadiusz Bartosiak, Łukasz Klinke, Anita Werner, „Playboy”, nr 2, 2008

Cytaty na temat widz strona 5

Cytaty na temat widz
strona 5