Cytaty na temat sztandar

Zbiór cytatów na temat sztandar, nasi, ludzie, ojczyzna.

Cytaty na temat sztandar

Oser Fotografia
Ernest Henry Shackleton Fotografia

„Sztandar nigdy dla mnie nie opuszczony, próba nigdy nie ostatnia.”

Ernest Henry Shackleton (1874–1922)

Źródło: Caroline Alexander, Endurance antarktyczna wyprawa Shackletona

Adam Ciołkosz Fotografia
François Duvalier Fotografia

„Jam jest haitański sztandar. Jedyny i niepodzielny. Jestem bytem niematerialnym.”

François Duvalier (1907–1971) polityk haitański

Źródło: Vincent Hugeux, Łagodna śmierć „Papy Doca” w: Ostatnie dni dyktatorów, tłum. Anna Maria Nowak, wyd. Znak Horyzont, Kraków 2014, s. 86

Kazimierz Ryczan Fotografia
Adam Michnik Fotografia

„Sztandar zwija się na końcu.”

Adam Michnik (1946) polski dziennikarz i publicysta

w 1968 w odpowiedzi na pytanie Bronisława Świderskiego, czy nie myśli o emigracji.
Źródło: „Rzeczpospolita” nr 264, 12 listopada 2005 (dodatek „Plus Minus”).

Paweł Zyzak Fotografia

„W Polsce, której 22. rok oczekujemy, nie powinno być kompromisów z odbiciem lustrzanym Jaruzelskiego, tym bardziej obawy, że stanie w pobliżu polskiego sztandaru, który przez jemu podobnych do 1989 r. musiał „ukrywać się” w Londynie.”

Paweł Zyzak (1984) historyk polski

o udziale Wojciecha Jaruzelskiego w uroczystości beatyfikacji Jana Pawła II.
Źródło: Nie rozliczył się ze swojej przeszłości, wywiad, „Nasz Dziennik”, 10 marca 2011 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20110310&typ=my&id=my03.txt

Arnold Słucki Fotografia

„W biały dzień
tkliwe jaskółki
nad brzegiem Mozeli
wiły w nas gniazda.
zapewniam was,
tu właśnie, jeżeli
porzucała nas wyobraźnia.
niby zbiegów w todze z przytułku
to była w tym ręka historii,
a stała tam Rzymska Łaźna
z czerwonym sztandarem wetkniętym
w omszały dach,
a dach był, jak gwiazda.”

Arnold Słucki (1920–1972) polski poeta i tłumacz żydowskiego pochodzenia

Źródło: Ekloga współczesna, „Życie Literackie” nr 17, 26 kwietnia 1964, s. 6 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=1604

Władysław Orkan Fotografia
Umberto Eco Fotografia
Walery Antoni Wróblewski Fotografia

„Dzisiaj jedynie sztandar socjalno-demokratyczny może być sztandarem naszej drogiej ojczyzny.”

Walery Antoni Wróblewski (1836–1908) Polski działacz rewolucyjno-demokratyczny, dowódca w powstaniu styczniowym, generał Komuny Paryskiej.

w 1875 na wiecu niepodległościowym w Londynie.
Źródło: Leonard Dubacki, Walery Wróblewski, „Przegląd Socjalistyczny” nr 1 (22), 2009 http://lewicowo.pl/walery-wroblewski/

Adam Ciołkosz Fotografia
Teodoro Obiang Nguema Mbasogo Fotografia

„Obawiamy się aby Libia nie przekształciła się w rodzaj nowej Somalii. Potrzebny jest więc rząd, który reprezentowałby wszystkie tendencje polityczne, ponieważ w Libii występuje wielka mnogość tendencji, które muszą ze sobą współistnieć: monarchiści, dysydenci, którzy porzucili sztandary Kaddafiego, integryści (islamscy) i wiele różnych plemion.”

Teodoro Obiang Nguema Mbasogo (1942) polityk i wojskowy, przywódca Gwinei Równikowej

podczas wizyty w RPA w październiku 2011.
Źródło: Krytyka libijskich władz. „To jest zastanawiające”, onet.pl, 22 października 2011 http://wiadomosci.onet.pl/raporty/upadek-kaddafiego/krytyka-libijskich-wladz-to-jest-zastanawiajace,1,4887450,wiadomosc.html

Bertolt Brecht Fotografia

„Człowiek pada, lecz sztandar powiewa.”

Bertolt Brecht (1898–1956) niemiecki pisarz, dramaturg, teoretyk teatru, inscenizator i poeta
Carol Emshwiller Fotografia
Aleksander Małachowski Fotografia
Mieczysław Rakowski Fotografia

„Sztandar Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej wyprowadzić!”

Mieczysław Rakowski (1926–2008) polski dziennikarz i polityk

podczas ostatniego zjazdu PZPR, 1990.

Paul Hazard Fotografia

„Światło, oświecenie, oto dewiza, którą wypisywali na sztandarach [przedstawiciele tej epoki], po raz pierwszy bowiem w historii epoka sama wybierała sobie imię.”

Paul Hazard (1878–1944) francuski historyk literatury

Myśl europejska w XVIII wieku od Monteskiusza do Lessinga (1946)

Əhməd Cavad Fotografia
José Manuel Balmaceda Fernández Fotografia

„Skoro nawet nasz sztandar, symbolizujący prawdziwie republikańskie rządy ludu, został zbrukany i zakrwawiony na polu bitwy, to zostanie on znów w niedługim czasie podniesiony przez licznych jego obrońców, mających więcej niż mu szczęścia, i załopocze pewnego dnia, by nadać godności instytucjom chilijskim, ku szczęściu ojczyzny, którą kocham ponad wszystko w życiu.”

z testamentu politycznego napisanego przed śmiercią.
Źródło: F. Encina, I. Castedo, L. Historia de Chile, t. III, Santiago, 1954, s. 2008, cyt. za: Alfredo Lastra Norambuena, Chile 1891: Kontrrewolucja i obca interwencja w: Zamachy stanu, przewroty, rewolucje. Ameryka Łacińska w XX w. pod redakcją Tadeusza Łepkowskiego, Spółdzielnia Wydawnicza Czytelnik, Warszawa 1983, ISBN 8307008336, s. 31.

Dalajlama I Fotografia

„Oby wszystkie istoty dzierżyły złotą rękojeść mądrości
i powiewały flagą duchowego nauczania, której ozdobą są
dyscyplina, medytacja i wgląd.
Oby ten sztandar prawdy widać było wszędzie.”

Dalajlama I (1391–1474)

Źródło: Glenn H. Mullin, Czternastu dalajlamów. Spadkobiercy oświeconej mądrości, tłum. z angielskiego Olena Waśkiewicz, 2008, str. 96.

Szymon An-ski Fotografia

„Bracia i siostry od znoju, co wre,
Wszyscy, co żeście rozproszyli się, –
Razem! Razem! Sztandar już tkwi.
Gniewnie łopocze czerwony od krwi!
Przysięga! Przysięga, po kres naszych dni!

Niebo i ziemia nas teraz wysłuchają,
Gwiazdy świetliste świadkami być mają.
Przysięga naszej krwi! Przysięga naszych łez!
Przysięgamy! Przysięgamy! Po życia kres!

Przysięgamy wierność bez granic „Bundowi”.
Jedynie on zrzucić może z nas okowy.
Czerwony sztandar wysoko już tkwi.
Gniewnie łopocze czerwony od krwi!
To Przysięga! Przysięga, po kres naszych dni!”

Szymon An-ski (1863–1920) żydowski pisarz

Brider un szwester fun arbet un nojt,
Ale, wos zajnen cezejt un ceszprejt, –
Cuzamen! cuzamen! Di fon, zi iz grejt.
Zi flatert fun corn, fun blut iz zi rojt!
A szwue! A szwue ojf lebn un tojt!

Himl un erd weln undz ojshern,
Ejdes wet zajn di lichtike sztern,
A szwue fun blut un a szwue fun trern!
Mir szwern! Mir szwern! Mir szwern!

Mir szwern a trajhejt on grenecn cum „Bund”.
Nor er ken di szklafn bafrajen acind.
Di fon di rojte iz hojch un brejt;
Zi flatert fun corn, fun blut iz zi rojt!
A szwue! A szwue ojf lebn un tojt! (jid.)
hymn Bundu.
Źródło: Di szwue (Przysięga), 1902 http://web.archive.org/web/20120305012144/http://www.krytykapolityczna.pl/dmdocuments/bund.pdf

„Jej narzeczony był ogromnym mężczyzną – taki miś olbrzymiego wzrostu, barczysty i potężny, ale odnoszący się do niej z ogromną subtelnością. Tę delikatną dziewczynę gorąco pokochał. Kiedyś stali oboje razem. Zaczęło się bombardowanie. Ona się wyrwała, zaczęła uciekać i została trafiona – na jego oczach. Jakiś podmuch zdarł z niej całe ubranie. W szpitalu na Mokotowskiej w kostnicy, wśród kilkunastu trupów, zobaczyłyśmy jej ciało. Leżała tylko w białej koszulce, całej we krwi. To było wzruszające i wstrząsające. Jej narzeczony chciał koniecznie zrobić dla niej trumnę. Trumien już od dawna nie było, większość wydobytych spod gruzów zwłok po prostu zakopywano w ziemi. Ale on zdobył jakieś deski, zbił proste pudło i gdzieś za ulicą Wiejską mieliśmy ją pochować. Trzeba było iść dość daleko, przejść przez cały Plac Trzech Krzyży, w okolicy Instytutu Głuchoniemych. (Wtedy to zobaczyłam zniszczoną moją szkołę Królowej Jadwigi). Narzeczony Wandzi sam wykopał grób, złożył ją do „trumny”, szlochał jak dziecko, a jego łzy padały na ciało Wandzi. Ponieważ co chwilę był nalot, chcieliśmy jak najszybciej zakończyć ten pogrzeb. Tymczasem on ukląkł, złożył całe dłonie jak przy pacierzu i modlił się serdecznie. Wandzia leżała słodko uśmiechnięta, spokojna, uroczo dziecinna, drobniutka w tej swojej koszulce, prawie naga, calutka we krwi. Była jak polski sztandar: biała koszulka i czerwona krew… Nie było księdza, więc my prowadziłyśmy modlitwy – jej narzeczony modlitwę. Potem nakrył swą skrzynkę jakąś deską, rzuciliśmy troszkę ziemi, on sam grób zakopał, usypał kopczyk i postawił krzyż, który wystrugał z odpowiadał. Gdy skończyłyśmy się modlić, on jeszcze zaczął „Pod Twoją obronę” i gdy łkającym głosem mówił, wszyscy płakaliśmy i tak łkając kończyliśmy patyków. Było coś wstrząsającego w żałobie tego olbrzymiego mężczyzny. A myśmy stały, jak zawsze zdumione, że jeszcze żyjemy. Inni odchodzą, a my zostajemy, nawet żadna z nas nie jest ranna.”

Maria Okońska (1920–2013)

Źródło: Maria Okońska Wspomnienie z Powstania Warszawskiego, op. cit., s. 124–125.

François Joseph Westermann Fotografia
Errico Malatesta Fotografia
Marian Zdziechowski Fotografia
Jacek Woroniecki Fotografia
Arminius Fotografia
Adam Michnik Fotografia
Nikita Chruszczow Fotografia

„Podnosząc rękę na towarzysza Stalina podnieśli rękę na wszystko, co ludzkość ma najlepszego, ponieważ Stalin jest naszą nadzieją (…) Stalin jest naszym sztandarem. Stalin jest naszą wolą. Stalin jest naszym zwycięstwem.”

Nikita Chruszczow (1894–1971) przywódca ZSRR

29 stycznia 1937 w przemówieniu do tłumu zgromadzonego na placu Czerwonym po ogłoszeniu werdyktu w procesie „alternatywnego antysowieckiego centrum trockistowskiego”.
Źródło: Simon Sebag Montefiore, Stalin…, op. cit., s. 204.

John le Carré Fotografia
Jerzy Urban Fotografia

„To mocny człowiek lewicy, dlatego myślę, że świetnie się nadaje do wynoszenia sztandarów. Pewnie szybko mu to pójdzie.”

Jerzy Urban (1933) polski dziennikarz

o Leszku Millerze.
Źródło: wp.pl, 25 października 2011 http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Zaskakujace-wyznanie-Jerzego-Urbana,wid,13922720,komentarz.html

Łukasz A. Turski Fotografia
Robert Biedroń Fotografia

„Jeżeli kiedyś nekrofilia zostanie zalegalizowana, to z cała pewnością ruch nekrofilski weźmie na sztandary Pawlaka. Idealny truposz.”

Robert Biedroń (1976) polski polityk i działacz środowiska gejowskiego

o Waldemarze Pawlaku.
Źródło: dziennik.pl http://www.dziennik.pl/wydarzenia/article450189/Tusk_jest_sexy_Kaczynski_jak_ciota_z_PRL.html, 30 września 2009.

Lesław Żurek Fotografia

„Młodzi, prężni ze sztandarem w dłoni – do takiego oblicza jesteśmy przyzwyczajeni…”

Lesław Żurek (1979) polski aktor

o bohaterze filmy Mniejsze zło.
Źródło: Trzeba umieć wąchać czas. Janusz Morgenstern i Lesław Żurek wspólnie specjalnie dla Stopklatki, stopklatka.pl, 22 października 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=59755

Ziemowit Szczerek Fotografia

„Tak więc powiewał dumnie polski sztandar nad żarówiasto-różowym napisem CUKIERNIA SOLARIUM na pomarańczowym tle. W sumie dobrze, że powiewał, bo gdzie miał powiewać, to przecież polski small business napędza PKB, napędza gospodarkę tego państwa, to jemu Rzeczpospolita zawdzięcza swoją współczesną kondycję, to małe i średnie przedsiębiorstwa są tym, co tworzy Polskę, to właśnie one, stworzone przez tak pogardzanych drobnych cwaniaczków i dorobkiewiczów z najntisów, sprawiają, że Polska jako tako działa, myślałeś, to właśnie oni, ci kolesie handlujący przy użyciu łóżek polowych skarpetkami, papierosami i niemiecką chemią, są prawdziwymi ojcami założycielami tego kraju, a nie Mieszko I czy Bolesław Chrobry.

To ich nazwiska, a nie królów, Kościuszków i generałów, o których nikt i tak nic nie wie, powinniśmy przytwierdzać do obrzępolonych ścian naszych ulic. Zresztą – lepiej by tam pasowały. Bo ja wygląda tabliczka z napisem „ul. Bolesława Chrobrego” na otynkowanej pastelowym barankiem ścianie domku-bliźniaka otoczonego powyginanym w pseudobarok betonowym płotem seryjnej produkcji, do tego tabliczka z wizerunkiem wilczura i napisem „Pies zły, teściowa jeszcze gorsza”? Albo tabliczka z napisem „ul. Jagiellońska” na rozpieprzonej do szczętu kamienicy, w której mieszkańcy nadal szczają i srają do jednego sracza na całe piętro i grzeją węglem z piwnicy, modląc się do Jezusa Chrystusa, żeby dach nie zawalił się już tej zimy. Kamienicy, przed którą rozciąga się blade klepisko z jakimiś dwiema nieokreślonymi budami z blachy, w której gnieżdżą się dwa samochody zajumane z Niemiec, czekające na przebicie numerów. A golf trójeczka i czwóreczka? A? Albo wielki napis „OSIEDLE TYSIĄCLECIA CHRZTU POLSKI” wymalowany wielkimi, kolorowymi kobyłami na czteropiętrowym bloku, świeżo otynkowanego na seledyn ze wstawkami ciepłych brązów, pod którego ścianami w wytartej trawie robią się błotniste kałuże przemieszane w koktajl z popękanymi płytami chodnikowymi i jakąś żuł-ławką, na której dobywa się picie ciepłego piwa w puszkach ze sklepu Żabka zlokalizowanego w ceglanej i nieotynkowanej dobudówce przyłączonej do bloku w szalonych latach dziewięćdziesiątych? Przecież to wszystko wygląda jak żarty, jak robienie sobie jaj.

Do tego wszystkiego pasują ulice z zupełnie innymi nazwami, na przykład „Handlarzy spod dworca Zoo w Berlinie” albo „Obrońców blaszanych szczęk pod Pałacem Kultury w Warszawie”. Albo „ul. Badylarzy”, „ul. Pionierów Prywaciarstwa Polskiego”. Ewentualnie „pl. Właścicieli Kantorów” czy „al. Wypożyczalni Wideo Hollywood.””

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

To są prawdziwi Ojcowie Ojczyzny. I nad tym wszystkim powinny wisieć flagi narodowe. Czemu nie, tak powinno być.
Siódemka (2014)
Źródło: s. 24–25.

Krystyna Pawłowicz Fotografia
Ziemowit Szczerek Fotografia

„Tak, Kraków to był nadal trup stolicy, tak samo jak w XIX wieku, gdy przerażał podróżników, którzy do niego przyjeżdżali. Ale wtedy wyglądał jak prawdziwy, porządny upiór zbieranina ruin pięknych niegdyś pałaców i kamienic, pomiędzy którymi snuły się poobdzierane zombie mieszkańców. (…)

A teraz to nadal jest trup, zmumifikowany trup stolicy, tylko że wyszminkowany, ubrany w karnawałowy kostium i elektrowstrząsami zmuszony do pląsania. W środku tego wszystkiego stał Wawel, wawelska katedra, która wyglądała w tym wszystkim jak zaginiona świątynia z Indiany Jonesa, gdzie – jak w winzipowym pliku – leżała zgromadzona cała polska historia. Można tam sobie spacerować między kryptami Kazimierza Wielkiego, Łokietka i Jagiełły i patrzeć z niedowierzaniem, jak te mityczne postaci nabierają realnego wymiaru, jakie musiały być małe, zwykłe, kruche i niedoskonałe. I to wszystko, truchła królewskie, artefakty, całe te narodowe czary-mary, Wawelu wzniosły mur, orły, sztandary, krzyże, kości mamuta wiszące nad bramą katedry, zebrane w jednym miejscu składniki Polski, zutaten, ingredients, które zmieszane razem powinny dać jakiś, jakikolwiek, kurwa, efekt, leżą sobie bezsilnie w pliku wawelskim, wawel. rar, polska. zip, i służą jedynie do kurzenia się i zaczepiania na chwilę znudzonych spojrzeń wycieczek szkolnych i ukrywających ziewanie panów Hubertów i pań Halin, którzy z nudów wybrali się do królewskiego miasta Krakowa w wolny weekend, bo ileż można patrzeć w telewizor, ileż można grilla zjeść, a dookoła nich wszystkich trwa jedna wielka impreza byłego polskiego chłopstwa, które – po wykonanym zgrabnie i niepostrzeżenie wyrzuceniu z kraju szlachty, twórców tego nieszczęsnego narodu, bo na dobrą sprawę nie do końca wiadomo, co się z tą szlachtą stało, cała impreza jakoś się, po prostu, rozpełzła, tysiąc lat historii, ot tak, rozeszło się po domach – samo przebrało się w polskie piórka, samo wskoczyło w pańsko-polskie kontusze i wycinało po trupie swojej dawnej stolicy takie hołubce, o jakich nikomu wcześniej się nie śniło, zredukowawszy ją do roli oberży.”

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

Siódemka (2014)
Źródło: s. 21.

Tadeusz Komorowski Fotografia

„Im trudniejsze dla nas nadchodzą czasy, tym więcej hartu, zwartości i poświęcenia mamy z siebie wydobyć. Nagrodą naszą nie będą zaszczyty, lecz wewnętrzne poczucie spełnionego obowiązku względem Narodu i Ojczyzny. Przed tymi, którzy spełniając swój żołnierski obowiązek złożyli życie w ofierze, często nieznanymi bohaterami i bohaterkami, chylimy nasze czoła. Obecnie, gdy odgłosy walki w Europie ucichły, myśli nasze zwracają się ku Polsce takiej, jaką ukochaliśmy, ku Polsce, za którą przelewaliśmy krew, ku Polsce wolnej, niepodległej i demokratycznej. Do takiej Polski prowadzi nasza droga. Droga ta może być przed nami jeszcze daleka, ale wierzę głęboko, że sprawiedliwości dziejowej stanie się zadość i że utrudzony żołnierz polski nie tylko powróci na łono swej wolnej nieumniejszonej Ojczyzny, lecz tworząc zbrojne ramię Narodu, stać będzie na wieki na straży jej niepodległości i granic. W naszych modłach codziennych Boga Wszechmogącego gorąco o to błagamy. Żołnierze! Wykonujcie swe obowiązki wierni ideałom, przyświecającym naszej walce, posłuszni rozkazom Prezydenta Rzeczypospolitej, Najwyższego Zwierzchnika Sił Zbrojnych, oraz prawom Rzeczypospolitej, pomni na nasze sztandary, na których widnieje dewiza: BÓG, HONOR i OJCZYZNA.”

Tadeusz Komorowski (1895–1966) polski generał, dowódca AK, polityk emigracyjny

Źródło: Tadeusz Bór-Komorowski w relacjach i dokumentach, opracował Andrzej Kunert, Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2000, s. 425–426.

Edmondo De Amicis Fotografia
Stanisław Andrzej Radek Fotografia
Rodoljub Čolaković Fotografia

„Czy ktokolwiek z nas, kto przeżywa rewolucję, mógł sobie wyobrazić te konkretne formy, w jakich się dokonuje? (…) marząc o niej, wyobrażaliśmy sobie, że głównym jej pobojowiskiem będą ulice naszych miast usiane barykadami, na których uzbrojone drużyny robotnicze rozwiną czerwone sztandary wolności.”

Rodoljub Čolaković (1900–1983)

Źródło: Notatki z wojny wyzwoleńczej, 29 listopada 1943, 1959 (maszynopis powielany w zbiorach Biblioteki Sejmowej), s. 2, cyt. za: Maciej Koźmiński, Piotr Luppóczy, Jerzy Robert Nowak, Węgry w: Europejskie kraje demokracji ludowej 1944–1948, wyd. Książka i Wiedza, Warszawa 1972, s. 180.

Jan Kasprowicz Fotografia
Ernst Jünger Fotografia
Tomasz Wołek Fotografia
Walter Benjamin Fotografia
José Antonio Primo de Rivera Fotografia

„Ruch, który dzisiaj tworzymy, który nie jest partią, lecz właśnie ruchem i który możemy nazwać anty-partią, nie jest ani prawicowy, ani lewicowy. Dlatego, że w gruncie rzeczy prawica jest dążeniem do zachowania organizacji ekonomicznej, chociaż jest niesprawiedliwa, a lewica jest w istocie pragnieniem zniszczenia organizacji ekonomi­cznej, chociaż zniszczenie jej pociągnie za sobą znisz­czenie wielu rzeczy dobrych. Następnie ozdabia się to, zarówno u jednych, jak i drugich, całym szeregiem względów duchowych. Wszyscy, którzy słuchają nas z dobrą wiarą wiedzą, że wszystkie te względy duchowe mieszczą się w naszym ruchu, lecz nasz ruch w żadnym wypadku nie zwiąże swoich losów z interesami jakiejś grupy lub klasy, które kryją się pod powierzchownym podziałem na prawicę i lewicę.
Wierzę, że sztandar został dziś wzniesiony. Będziemy bronić go radośnie, poetycznie. Ponieważ są tacy, którzy wobec marszu rewolucji myślą, że aby zjednać poparcie należy przedstawić rozwiązania ostrożne; myślą, że powinno się przemilczać w propagandzie wszystko to, co mogłoby wzbudzać emocje łub wskazywać postawę energiczną i skrajną. Co za błąd! Narodów nikt nigdy bardziej nie poruszył, niż poeci i biada temu, kto nie potrafi wznieść poezji, która niszczy, poezji, która niesie obietnicę!
W owym ruchu poetyckim wznosimy nasze płomienne pragnienie Hiszpanii, składamy siebie w ofierze, przyj­mujemy wszelkie wyrzeczenia, i nasze będzie zwycięst­wo, którego nie uzyskamy w zbliżających się wyborach. W tych wyborach głosowanie wydaje się mniejszym złem. Lecz nie powstanie stąd nasza Hiszpania, ani nie będzie tam naszego ducha. Tam jest atmosfera mętna, już wyczerpana, jak w tawernie pod koniec pijackiej nocy. Nie tam jest nasze miejsce. Nie zamierzamy iść spierać się o zwyczajowe niesmaczne resztki brudnego bankietu. Nasze miejsce jest na zewnątrz, nawet jeśli, być może, przejdziemy mimochodem przez tamto. Nasze miejsce jest na wolnym powietrzu, pod czystym nocnym niebem, z bronią w ręku i na wysokości, w gwiazdach. Niech inni zajmują się nadal swoimi ucztami. My, na zewnątrz, w napiętej czujności, żarliwej i niezawodnej, już przeczuwamy brzask w rado­ści naszych dusz.”

José Antonio Primo de Rivera (1903–1936) polityk hiszpański, ideolog narodowego syndykalizmu

29 października 1933 w Teatrze Comedia w Madrycie na kon­gresie założycielskim Falangi Hiszpańskiej.
Źródło: Wojciech Trojanowski, Jose Antonio Primo de Rivera – Presente! http://www.nacjonalista.pl/2010/11/19/jose-antonio-primo-de-rivera-presente/

Hernán Cortés Fotografia

„Panowie! Idźmy za naszym sztandarem, który jest symbolem Krzyża Świętego: z tym krzyżem zwyciężymy!”

Hernán Cortés (1485–1547) konkwistador hiszpański

Źródło: F.A. Kirkpatrick, Zdobywcy Ameryki, przeł. Jan Furuhjelm, Warszawa 1957.

Marian Opania Fotografia
Roman Giertych Fotografia

„Sztandar IV RP zachwiał się, ale nie upadł.”

Roman Giertych (1971) polski polityk narodowy

wypowiedź w odniesieniu do kryzysu politycznego w Polsce we wrześniu 2006.

Katarzyna Nosowska Fotografia
Dorota Masłowska Fotografia

„Dzisiaj „S” rozmienia się na drobne. Lech Wałęsa miał rację: w 1990 r., po upadku komuny, należało zwinąć historyczne sztandary i rozpocząć pracę na własne konto.”

Jerzy Wartak (1947–2018)

Źródło: Józef Krzyk, To nie „S” gwizdała na Tuska, wyborcza.pl, 23 września 2010 http://wyborcza.pl/1,76842,8416421,To_nie__S__gwizdala_na_Tuska.html

Feliks Dzierżyński Fotografia
Jacek Woroniecki Fotografia
Lena Dunham Fotografia
Krystyna Pawłowicz Fotografia
Ernest Renan Fotografia
Halina Mikołajska Fotografia

„Zwisam ze sceny jak sztandar narodowy.”

Halina Mikołajska (1925–1989) aktorka polska, działaczka opozycji demokratycznej

Źródło: Zwisam ze sceny jak sztandar narodowy, „Życie na Gorąco” nr 26/2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/120230.html

Pius IX Fotografia
Jacek Kurski Fotografia
Sławomir Nowak Fotografia

„Wolę wystąpienie Tuska, niż orędzie prezydenta z Angelą Merkel, Eriką Steinbach i przedwojenną mapą Polski w tle. Wolę polską flagę niż sztandar Indonezji.”

Sławomir Nowak (1974) polski polityk

o orędziu Donalda Tuska.
Źródło: tvn24.pl http://www.tvn24.pl/-1,1548427,wiadomosc.html

Janusz Palikot Fotografia

„Koleżanki i koledzy politycy: boicie się własnych grzechów i skutków ich ujawnienia, a wymachujecie sztandarem praw obywatelskich!”

Janusz Palikot (1964) polski polityk

o nowelizacji ustawy o dostępie do informacji publicznej, którą przygotował Palikot.
Źródło: blog Janusza Palikota http://palikot.blog.onet.pl/, 6 lipca 2009

Lech Raczak Fotografia
Jan Englert Fotografia
Michaił Tuchaczewski Fotografia

„Bohaterscy żołnierze Armii Czerwonej!
Nadszedł czas rozrachunku.
Armia Czerwonego Sztandaru oraz armia drapieżnego Białego Orła stanęły naprzeciw siebie przed bojem na śmierć i życie.
Przez trupa Białej Polski prowadzi droga ku ogólnoświatowej pożodze.
Na naszych bagnetach przyniesiemy szczęście i pokój masom pracującym.
Na zachód!”

Michaił Tuchaczewski (1893–1937) radziecki wojskowy, marszałek

Źródło: Na zachód!, Rozkaz do oddziałów Frontu Zachodniego Nr 1423, Smoleńsk, 2 lipca 1920, cyt. za: Norman Davies, Orzeł biały. Czerwona gwiazda. Wojna polsko-bolszewicka 1919–1920, przeł. A. Pawelec, wyd. Znak, Kraków 2000.

Eugène Pottier Fotografia

„Pocisków, kul w nią godził grad
Ze strzelb i samopałów,
Wraz z nią jej dumny sztandar padł
Na krwawym polu chwały –
I kat, co się zwycięzcą zwie,
Pozostał na pobojowisku…
Umarła? Nie!
Niech każdy wie:
Komuna żyje mimo wszystko!”

Eugène Pottier (1816–1887) poeta francuski, działacz socjalistyczny

Źródło: Komuna żyje, tłum. Eugeniusz Żytomirski, „Życie Literackie” nr 6 (30), 16 marca 1952 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14357

Louis Auguste Blanqui Fotografia
Jan Czyński Fotografia

„Rewolucje prędzej czy później biorą za sztandar równość.”

Jan Czyński (1801–1867)

Źródło: Cesarzewicz Konstanty i Joanna Grudzińska czyli Jakubini polscy http://www.polona.pl/dlibra/docmetadata?id=16110, tom II, Paryż 1834, s. 137.

Roman Dmowski Fotografia
Julian Tuwim Fotografia
Lew Trocki Fotografia
Szmul Zygelbojm Fotografia

„Językiem Żydów jest jidysz, natomiast syjonistyczne dążenia do wskrzeszenia języka hebrajskiego są jedynie sztandarem, pod którym się przemyca szowinizm i asymilację.”

Szmul Zygelbojm (1895–1943) polski działacz polityczny narodowości żydowskiej

Źródło: Prawda o syjonizmie, „Naprzód”, 23 czerwca 1929.

Janusz Palikot Fotografia
Władysław Sikorski Fotografia

„Podniosłem chylący się ku upadkowi sztandar Polski.”

Władysław Sikorski (1881–1943) generał polski, premier

ostatnie przemówienie gen. Sikorskiego wygłoszonego w czerwcu 1943 do junaków stacjonujących na Bliskim Wschodzie.

Kim Dzong Suk Fotografia
Robert Makłowicz Fotografia
Stanisław Andrzej Radek Fotografia
Robert Winnicki Fotografia

„Przez najbliższe miesiące będziemy mieli do czynienia ze zwalczaniem nas przez PiS, które będzie chciało wdeptać nas w ziemię zgodnie z tezą, że mają monopol na podnoszenie sztandarów suwerenności, patriotyzmu, tożsamości narodowej. Ale już dziś widać, że im się nie uda, nawet jeśli stworzą front przeciwko nam – od Millera i Palikota po Kaczyńskiego.”

Robert Winnicki (1985) Polski polityk, działacz społeczny, poseł na Sejm RP VIII i IX kadencji

Źródło: Ruch Narodowy nie będzie współpracował z PiS. Bo „to partia zanurzona w III RP i PRL” http://wyborcza.pl/1,76842,14079555,Ruch_Narodowy_nie_bedzie_wspolpracowal_z_PiS__Bo__to.html, wyborcza.pl, 11 czerwca 2013.

Bolesław Czerwieński Fotografia
Stanisław Andrzej Radek Fotografia
Andrzej Lepper Fotografia
Siergiej Łukjanienko Fotografia
Waldemar Krzystek Fotografia

„Przypominał nam, żeby sztandar sztuki nosić wysoko i nie nigdy go nie opuszczać.”

Waldemar Krzystek (1953) polski reżyser, scenarzysta filmowy

o Stanisławie Lenartowiczu.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 29 października 2010 http://wroclaw.gazeta.pl/wroclaw/1,35762,8591292,Przyjaciele_o_Lenartowiczu__Byl_z_litewskiej_stali.html

Claude Joseph Rouget de Lisle Fotografia
Krzysztof Kamil Baczyński Fotografia