Cytaty na temat podjęcie

Zbiór cytatów na temat podjęcie, decyzja, nie żyje, nasi.

Cytaty na temat podjęcie

Søren Kierkegaard Fotografia
Maria Konopnicka Fotografia
Stanisław Michalkiewicz Fotografia

„Dlatego też „Gazeta Wyborcza”, która w innym przypadku podniosłaby nieprawdopodobny klangor, projekt „instalacji”, jaką w gdańskim Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia”, zamierzała zainstalować Alina Żemojdzin, zrelacjonowała zupełnie spokojnie. Pani Żemojdzin w ramach pracy dyplomowej wyprodukowała „linię kosmetyków”, a więc m. in. różne „balsamy”, no i oczywiście mydło, używając ludzkiego tłuszczu, jako surowca. (…) Rzecz w tym, że tłuszcz tłuszczowi nierówny i jeśli, dajmy na to, pochodzi on od przedstawicieli narodów mniej wartościowych, to nie ma potrzeby wszczynać alarmu, bo ten powinien być zarezerwowany dla przypadków naprawdę karygodnych. (…) Niedawno pan premier Tusk zapowiedział podjęcie prac nad legalizacją eutanazji. Wprawdzie taki finał rządowej polityki miłości może wielu ludziom wydać się zaskakujący, ale z drugiej strony wszechświatowy kryzys daje się coraz bardziej we znaki i nie jest wykluczone, że władze nie widzą innego wyjścia, jak liczbę obywateli nieco zredukować. W czasach kryzysu nie można sobie pozwolić na marnotrawstwo, wobec czego rząd premiera Tuska, jako dobry gospodarz, decydując się na legalizację eutanazji, nie może zaniedbać nawet tych dochodów, jakie można uzyskać z utylizacji zwłok obywateli poddanych ustawowej procedurze. Wszystko zatem przed nami, co zresztą przewidział prze laty Janusz Szpotański, pisząc w proroczej wizji, że „trzeba golić, strzyc to bydło, a kiedy padnie – zrobić mydło.””

Stanisław Michalkiewicz (1947) polski pisarz i publicysta

Źródło: Narodowa strategia walki z kryzysem?, „Nasz Dziennik”, 13 marca 2009, za: www.michalkiewicz.pl

Jürgen Roth Fotografia
Jürgen Roth Fotografia
Stanisław Michalkiewicz Fotografia

„Projekt nowelizacji ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej przewidujący ujawnienie nazwisk wszystkich konfidentów UB i SB wzbudził ogromne zaniepokojenie w środowiskach autorytetów moralnych. Sytuacja ta przypomina „koalicję grubej kreski”, jaka utworzyła się natychmiast po tym, kiedy 28 maja 1992 roku Sejm z inicjatywy posła UPR Janusza Korwin-Mikke podjął uchwałę lustracyjną. Nakazywała ona ministrowi spraw wewnętrznych poinformowanie Sejmu, kto z posłów, senatorów, ministrów i wojewodów był w przeszłości tajnym współpracownikiem UB i SB. Minister Macierewicz przekazał Konwentowi Seniorów informacje, kto w archiwach MSW był odnotowany jako tajny współpracownik. W rezultacie rząd premiera Jana Olszewskiego został obalony 4 czerwca 1992 roku w okolicznościach przypominających zamach stanu, o czym przekonać mógł się każdy, kto obejrzał film Nocna zmiana. Rząd wprawdzie został obalony, ale uchwała nadal obowiązywała. Została więc zaskarżona do Trybunału Konstytucyjnego pod zarzutem niezgodności z konstytucją. Trybunał sprawę rozpatrzył i po zamknięciu przewodu sądowego zapowiedział ogłoszenie wyroku po dwóch godzinach. I rzeczywiście – po dwóch godzinach odczytany został wyrok oraz 30 stron maszynopisu jego uzasadnienia. Występujący w imieniu Sejmu Mec. Maciej Bednarkiewicz zauważył wtedy, że gdyby Trybunał odłożył ogłoszenie wyroku przynajmniej do następnego dnia, to wyglądałoby to trochę przyzwoicie. Widocznie jednak nie można było czekać.”

Stanisław Michalkiewicz (1947) polski pisarz i publicysta

Źródło: „Protector Traditorum”, Warszawa 2007, s. 71–72

Jürgen Roth Fotografia
Witold Gombrowicz Fotografia
Wanda Półtawska Fotografia
W.E.B. Du Bois Fotografia
Christina Aguilera Fotografia

„Gdy ludzie nie są słyszani, nie są dostrzegani, albo nie są godziwie traktowani ze względu na decyzje, jakie indywidualnie podjęli, staję w ich obronie, wspieram ich.”

Christina Aguilera (1980) amerykańska piosenkarka

Aguilera o wsparciu, jakiego udziela społeczności gejowskiej i mniejszościom seksualnym.
Źródło: Wywiad dla witryny pridesource.com http://www.pridesource.com/article.html?article=44273

Ewa Tomaszewska Fotografia
Hirohito Fotografia

„Podjąłem starania, by połykać łzy i chronić gatunku Narodu Japońskiego.”

Hirohito (1901–1989) cesarz Japonii

w dniu podpisania kapitulacji Japonii, 2 września 1945 r.

„Faktycznie w klubie trwa ostra dyskusja, dlatego nie podjęliśmy jeszcze decyzji czy wychodzimy. Nie wszyscy posłowie zgadzają się na to co proponuje kierownictwo. Niektórzy posłowie uważają, że partia wyjdzie z koalicji, to będzie jej polityczny koniec.”

Waldemar Nowakowski (1950) polski inżynier i polityk

w trakcie dyskusji nad wyjściem Samoobrony z koalicji z PiS.
Źródło: Kryzys w Samoobronie, tvn24.pl, 10 lipca 2007 https://www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju,3/kryzys-w-samoobronie,27645.html

Hieronim ze Strydonu Fotografia
Jerzy Trela Fotografia
Joachim Lelewel Fotografia
Józef Michalik Fotografia
Leszek Żebrowski Fotografia
Grzegorz Walasek Fotografia
Zygmunt Bauman Fotografia
Paweł Zatorski Fotografia
Pius IX Fotografia
Joseph Goebbels Fotografia
Rafał Mohr Fotografia
Edward Michael Grylls Fotografia
Tadeusz Komorowski Fotografia
Jan Paweł II Fotografia
Fryderyk Engels Fotografia
Sathya Sai Baba Fotografia
Jacek Rostowski Fotografia
Patryk Jaki Fotografia

„W reakcji na ogłoszone przez Sąd postanowienie o odmowie odrzucenia pozwu i przystąpienie przez Sąd do rozpoznania sprawy, pozwany Patryk Jaki sprawujący mandat posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej i pełniący funkcję wiceministra sprawiedliwości, wypowiedziami kierowanymi do Sądu podjął niedopuszczalną próbę wywarcia na Sąd nacisku. Było to działanie szczególnie naganne. Z uwagi na wykonywany mandat posła i pełnioną funkcję wiceministra sprawiedliwości sprawującego nadzór administracyjny nad sądami, Patryk Jaki winien powstrzymać się od jakichkolwiek działań, które mogłyby zostać poczytane za naruszanie niezawisłości sędziego lub niezależności sądu. Rażącym przekroczeniem elementarnych standardów w tym zakresie było stwierdzenie przez posła Patryka Jakiego o tolerowaniu przez Sąd „bezprawia”, jak również sformułowanie pod adresem Przewodniczącego składu Sądu groźby podjęcia działań mających na celu wszczęcie postępowania dyscyplinarnego. W ocenie Krajowej Rady Sądownictwa, swoją postawą Patryk Jaki uchybił godności sprawowanego mandatu posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej oraz pełnionej funkcji w Ministerstwie Sprawiedliwości.”

Patryk Jaki (1985) polski polityk

uchwała Krajowej Rady Sądownictwa w sprawie zachowania Patryka Jakiego podczas rozprawy w Sądzie Okręgowym w Warszawie podczas procesu z powództwa wytoczonego przeciwko niemu przez posła Roberta Kropiwnickiego o naruszenie dóbr osobistych.
Źródło: Uchwała Krajowej Rady Sądownictwa z 16 września 2016 r. w sprawie wypowiedzi wiceministra sprawiedliwości Patryka Jakiego 9 września 2016 r. w SO w Warszawie http://www.krs.pl/pl/aktualnosci/d,2016,9/4353,uchwala-krajowej-rady-sadownictwa-z-16-wrzesnia-2016-r-w-sprawie-wypowiedzi-wiceministra-sprawiedliwosci-partyka-jakiego-9-wrzesnia-2016-r-w-so-w-warszawie, krs.pl, 16 września 2016.

Tomasz Strzembosz Fotografia

„Powstanie Warszawskie zorganizowane, podjęte i prowadzone przez generałów i pułkowników, było – jak mało która bitwa – dziełem dwudziestolatków, ich sprawą, ich czynem, ich wielką życiową przygodą. Przyjęli je oni za własne i nasycili sobą, nadając mu ten kształt i tę atmosferę, którą znamy z tysięcznych przekazów: z pamiętników i wspomnień, piosenek i wierszy, z całej powstańczej literatury. Zawdzięczało im powstanie nie tylko atmosferę. Zawdzięczało także swoje uporczywe trwanie, aż do ostatecznego wyczerpania się możliwości walki, pomimo braku broni, zaopatrzenia i żywności. Oni spowodowali, że ta często do rzezi podobna walka zachowała się w pamięci społecznej nie tylko jako koszmar, ale także jako wielki i piękny zryw młodzieży, wspartej przez przytłaczającą większość ludności stolicy. Bo także jest prawdą, i to prawdą nie do podważenia, że wszędzie tam, gdzie powstanie nabrało charakteru walki nie pozbawionej szans powodzenia, gdzie trwało nieco dłużej i nie zaczynało się od rzezi, jak na Ochocie i Woli, zaakceptowane zostało przez ogół warszawiaków. I dlatego dzień 1 sierpnia gromadzi dziś na cmentarzu wojskowym w Warszawie, tak jak gromadził przez tyle lat, tłumy nie tylko byłych żołnierzy powstania, ale także ogromne rzesze tych, którzy przeżyli je nie na barykadzie i nie z bronią w ręku. Obok tych, którzy stracili wtedy swoich najbliższych, przychodzą tu co rok tacy, którzy nie mają nikogo ze swoich na tym cmentarzu. Powstanie bowiem było sprawą nie jakiejś garstki szaleńców, którzy wydali miasto na łup pożarów i pod kule żołdaków, lecz było i jest sprawą ludu Warszawy, który podobnie jak ci chłopcy i te dziewczęta w opaskach, przyjął je za swoje własne.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 119–120

Zdzisław Podkański Fotografia
Antoni Piechniczek Fotografia

„A wówczas bystrzy dziennikarze dorobili do tego „story” ideologiczne i oznajmili, że my, jako TVP, pierwsi poznaliśmy decyzję prezesa. A ta decyzja, powiedzmy sobie to szczerze, była wymuszona, podjęta w stresie.”

Antoni Piechniczek (1942) piłkarz polski, trener

o zwolnieniu Leo Beenhakkera.
Źródło: gazeta.pl http://www.sport.pl/sport/1,65025,7182004,Piechniczek__Leo_schowal_sie__w_klopie_.html, 24 października 2009

Javier Marías Fotografia

„Opowiadający zazwyczaj potrafi wszystko dobrze wytłumaczyć i zarazem wytłumaczyć siebie, opowiadać to to samo co przekonywać lub wykazywać, albo pozyskiwać zrozumienie, w ten sposób wszystko może stać się zrozumiałe, nawet największe podłości, i wszystko może być przebaczone, jeśli jest cokolwiek do przebaczenia, wszystko puszczone płazem czy oswojone, a nawet obdarzone współczuciem, stało się, trudno, i trzeba nauczyć się z tym żyć, jeśli już wiemy, że się stało, i usadowić to gdzieś w naszej świadomości i w naszej pamięci, tak by dało nam dalej żyć, pomimo tego że się stało i mimo tego że o tym wiemy. Właśnie dlatego to, co się zdarzyło, nie jest nigdy tak groźne jak obawy i hipotezy, domysły i wyobrażenia, i senne koszmary, o które wcale nie wzbogacamy naszego poznania, lecz już doznawszy tych przeżyć czy też jak najszybciej je przemyślawszy, odsuwamy je i spychamy, w rezultacie wciąż nas przerażają w odróżnieniu od zdarzeń, które tracą na wadze same przez się, to znaczy, właśnie dlatego, że są zdarzeniami, bo rozumujemy następująco: wobec tego, że to się stało i wiem o tym, i jest to nieodwracalne, to powinienem sobie to wytłumaczyć i oswoić się z tym lub też postarać się, by ktoś mi to wytłumaczył, a najlepiej byłoby, gdyby opowiedziała mi to osoba, która się tego podjęła, bo ona wie. Szkopuł w tym, że osoba ta, już opowiadając, może wkraść się w łaski. Siła przedstawiania, jak sądzę: dlatego są oskarżeni, dlatego są wrogowie, których się morduje albo dokonuje się na nich egzekucji, albo linczuje, nie dopuszczając, by powiedzieli choćby jedno słowo – dlatego istnieją przyjaciele, których skazuje się na wygnanie i mówi się im: „Nie znam cię”, albo nie odpowiada się na ich listy – żeby nie mogli się usprawiedliwiać i nie wkradli się nagle w łaski, mówiąc o mnie, wyłącznie mnie szkalują, więc lepiej, żeby nie mówili, choć milcząc nie stają w mojej obronie.”

Javier Marías (1951) hiszpański pisarz

Jutro, w czas bitwy, o mnie myśl

Antoni Macierewicz Fotografia
Michaił Bułhakow Fotografia
Jan Paweł II Fotografia
Piotr Adamczyk Fotografia
Éric-Emmanuel Schmitt Fotografia
Tomasz Strzembosz Fotografia

„Decyzja rozegrania bitwy w Warszawie, której ostatecznymi autorami byli Jan Stanisław Jankowski i Tadeusz Komorowski, zapadła 31 lipca, ale już w dniu następnym pomnożona została o tysiące decyzji, podejmowanych przez poszczególnych żołnierzy Okręgu Warszawskiego AK. Warszawska armia powstańcza była armią ochotniczą i tym między innymi różniła się od innych, że nie miała koszar, a raczej koszarami jej były rodzinne domy żołnierzy, zwykłe warszawskie mieszkania. Rozkaz, który docierał do żołnierzy poprzez zakonspirowane środki łączności, nie był i nie mógł być poparty przez żadne środki przymusu. Każdy z żołnierzy-ochotników sam decydował, czy rozkaz ten wykona i stawi się na wyznaczony punkt zborny, czy też tego nie zrobi. Każdy musiał taką decyzję podjąć sam, w ciszy własnego serca, patrząc w oczy matce, żonie czy narzeczonej, których nawet nie miał prawa powiadomić o tym, co zaraz się stanie. Musiał podjąć ją sam w chwili, gdy jeszcze nie uzbrojony, ale już narażony na niebezpieczeństwo, opuszczał rodzinne kąty, a razem z nimi całe dotychczasowe życie. Tego dnia, 1 sierpnia, podobnie jak podczas pierwszej koncentracji z 28 lipca, tysiące chłopców i dziewcząt powiedziało swoje „tak”, potwierdzając nim nie tylko żołnierską przysięgę wierności, ale także wolę walki. Te tysiące decyzji potwierdzających, więcej – przypieczętowujących rozkaz dowódcy, były zapoczątkowaniem zjawiska o zupełnie podstawowym znaczeniu.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 119

Dorota Deląg Fotografia

„Spotkałam się ze ścianą i osiem lat temu podjęłam decyzję o założeniu własnego biznesu.”

Dorota Deląg (1972) polska aktorka i prezenterka telewizyjna.

Źródło: Dorota Deląg aktorką tylko bywa http://nocoty.pl/title,Dorota-Delag-aktorka-tylko-bywa,wid,10097275,wiadomosc.html?ticaid=68140

Stefan Meller Fotografia

„Jeżeli chodzi o błazna, to chcę powiedzieć jako historyk, że jest w dziejach Polski taki wspaniały błazen, nazywał się Stańczyk i byłbym gotowy się podjąć tej roli, ale nie na dworze Andrzeja Pierwszego.”

Stefan Meller (1942–2008) polski historyk i dyplomata

komentarz do wypowiedzi Andrzeja Leppera o zapowiedzi oddania się do dyspozycji premiera po wejściu Samoobrony do rządu.

Tadeusz Pluciński Fotografia
Jerzy Samiec Fotografia

„Niestety, z niezrozumiałych względów Komisja Kultury i Środków Przekazu Sejmu RP, mimo prawidłowo zgłoszonego wniosku o ogłoszenie roku 2017 Rokiem Reformacji, nie podjęła dalszego procedowania w tej sprawie. Byłoby łatwiej zrozumieć odrzucenie wniosku niż jego całkowicie pominięcie.”

Jerzy Samiec (1963)

Źródło: Przemówienie Prezesa Polskiej Rady Ekumenicznej bp. Jerzego Samca podczas Ekumenicznego Spotkania Noworocznego Warszawa, 16 stycznia 2017 r. http://ekumenia.pl/content/uploads/2017/01/ESN-2017-przemowienie-prezesa-PRE.pdf, ekumenia.pl, 16 stycznia 2017.

Piotr Kraśko Fotografia
Adam Małysz Fotografia
Cyrus II Wielki Fotografia
Ramiro Pinilla Fotografia
Henryk Józef Marian Elzenberg Fotografia
Adam Ciołkosz Fotografia
Lisa Edelstein Fotografia

„Lubię pracować z tymi ludźmi, więc nigdy nie podjęłabym decyzji o odejściu i mam nadzieję, że taka decyzja nie zostanie podjęta za mnie.”

Lisa Edelstein (1967) aktorka amerykańska

Źródło: Lisa Edelstein nie chce opuszczać „Dr House’a”, film.onet.pl, 26 kwietnia 2010 http://film.onet.pl/0,12231,2160698,wiadomosci.html

Lukas Podolski Fotografia
Jean Louis d'Usson de Bonnac Fotografia
Wiktor Alter Fotografia
Stanisław Bułak-Bałachowicz Fotografia
Muhammad Ali Fotografia

„Ten, kto nie jest wystarczająco odważny, by podjąć ryzyko, niczego w życiu nie osiągnie.”

Muhammad Ali (1942–2016) bokser amerykański, filantrop, aktywista

Źródło: Cytaty o górach, alpinistyczne, wspinaczkowe, drytooling.com.pl, 9 stycznia 2013 http://drytooling.com.pl/serwis/art/artykuly/2136-cytaty-o-gorach-alpinizmie-himalaizmie-wspinaczce-wspinaczach?showall=&start=4

Viviane Reding Fotografia

„Dane, które dał pan firmie, może pan wycofać, nawet jeśli ta firma już je odsprzedała komuś innemu. Ta firma musi wtedy podjąć wszystkie kroki – w granicach rozsądku – żeby je odzyskać. Oczywiście są firmy, które nie chcą się na to zgodzić, bo cały ich model biznesowy opiera się na kradzieży prywatnych danych i odsprzedawaniu ich.”

Źródło: rozmowa Adama Leszczyńskiego, Ostrożnie daję moje dane internetowym firmom, „Gazeta Wyborcza”, 15 maja 2013 http://wyborcza.pl/1,76842,13910269,__Ostroznie_daje_moje_dane_internetowym_firmom____.html#ixzz2TSTPCkJ6

Tony Parsons Fotografia
Andrzej Werblan Fotografia

„Pojawią się procesy, które zaczną nas niszczyć, i partia będzie musiała podjąć walkę.”

30 sierpnia 1980.
Źródło: IPN http://www.ipn.gov.pl/portal/pl/2/4320/?poz=2

Tadeusz Gadacz Fotografia
Alfred Krupp Fotografia
Benedykt XVI Fotografia
Antoni Dydycz Fotografia
Chuck Norris Fotografia
Jeorios Andreas Papandreu Fotografia

„To najwyższy akt demokracji i patriotyzmu – umożliwienie ludziom podjęcie własnej decyzji. Mamy obowiązek promować rolę i odpowiedzialność każdego obywatela.”

po ogłoszeniu decyzji o rozpisaniu referendum w sprawie przyjęcia kolejnego pakietu pomocowego, 31 października 2011.
Źródło: NYT: Fala uderzeniowa z Grecji może załamać gospodarkę świata, gazeta.pl, 1 listopada 2011 http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114871,10570015,NYT__Fala_uderzeniowa_z_Grecji_moze_zalamac_gospodarke.html

Edward Whymper Fotografia
Tomasz Strzembosz Fotografia

„Wbrew potocznej opinii, przypisującej decyzję podjęcia walki w Warszawie jedynie dowódcy AK i jego sztabowi, podjęło ją gremium znacznie szersze i o kompetencjach nie tylko wojskowych. Przede wszystkim zgodę na powstanie w Warszawie wyraził premier rządu polskiego Stanisław Mikołajczyk, przekazując ostateczną decyzję w ręce delegata rządu na kraj, Jana Stanisława Jankowskiego. O decyzji tej powiadomieni byli i poparli ją bądź nie zgłosili zasadniczych zastrzeżeń: przewodniczący Rady Jedności Narodowej Kazimierz Pużak, członkowie Komisji Głównej RJN, reprezentujący najważniejsze stronnictwa, oraz członkowie Krajowej Rady Ministrów, najbliżsi współpracownicy delegata, który miał wówczas tytuł wicepremiera. Była to decyzja generalna: że w Warszawie będzie powstanie, że dojdzie do próby opanowania stolicy Polski. Ostateczna decyzja pozostawała jednak rzeczywiście w dużym stopniu w rękach generała Tadeusza Komorowskiego: on bowiem stawiał wniosek co do terminu powstania, chociaż o samym wybuchu zdecydować miał wspólnie z delegatem rządu i przewodniczącym RJN. Ostateczne postanowienie podjęli pod wieczór 31 lipca 1944 r. delegat rządu i dowódca AK, gdyż na ściągnięcie Pużaka zbrakło już czasu. Ale była to tylko sprawa terminu – decyzja zasadnicza zapadła kilka dni wcześniej. Nad sprawą powstania w Warszawie zastanawiały się więc najbardziej kompetentne czynniki polskiego państwa podziemnego. Jest to fakt o znaczeniu podstawowym, na który w literaturze przedmiotu nie zwraca się dostatecznej uwagi.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 113–114

Henryk Dzido Fotografia

„Jestem zszokowany. Musiało być coś strasznego, wstrząsającego, co spowodowało, że podjął taką decyzję. To był człowiek jednak twardy, zdecydowany.”

Henryk Dzido (1941–2018) polski polityk, prawnik

o śmierci Andrzeja Leppera.
Źródło: Andrzej Lepper popełnił samobójstwo. Wspomnienia Anny Kalaty i Henryka Dzido, se.pl, 5 sierpnia 2011 http://www.se.pl/wydarzenia/kraj/andrzej-lepper-popelnil-samobojstwo-wspomnienia-anny-kalaty-i-henryka-dzido_199169.html

Kang Kek Iew Fotografia
Maciej Stuhr Fotografia
Stefan Kisielewski Fotografia
Emmanuel Lévinas Fotografia
Serj Tankian Fotografia
Stanisław Kluza Fotografia
Gabriel García Márquez Fotografia
Janis Warufakis Fotografia
Waldemar Chrostowski Fotografia
Franz Halder Fotografia

„Proces mordowania Polaków na tyłach frontu postępuje w tak szybkim tempie, że wojsko prawdopodobnie będzie musiało rychło podjąć działania, aby temu zapobiec.”

Franz Halder (1884–1972) niemiecki generał

Źródło: Robert Gerwarth, Kat Hitlera, Wydawnictwo Esprit, Kraków 2013, s. 233.

Bernhard Schlink Fotografia

„(…) życie zaksięgowuje decyzje podjęte tak samo jak nie podjęte.”

Bernhard Schlink (1944) niemiecki profesor nauk prawnych oraz powieściopisarz

Coraz dalej od miłości (2010)

Barbara Fedyszak-Radziejowska Fotografia
Connie Hedegaard Fotografia
Sławoj Leszek Głódź Fotografia
Andrzej Lepper Fotografia
John Stevens Henslow Fotografia
John le Carré Fotografia
Alexander Haig Fotografia
Joanna Szczepkowska Fotografia