Cytaty na temat poddany
strona 2

Wilfrid Laurier Fotografia
John A. Macdonald Fotografia

„Urodziłem się poddanym brytyjskim i umrę poddanym brytyjskim.”

John A. Macdonald (1815–1891) premier Kanady

Źródło: Piotr Wróbel, Anna Wróbel, Kanada, Wydawnictwo Trio, Warszawa 2000, s. 76.

Fryderyk Engels Fotografia

„Państwo powstało z potrzeby utrzymania w karbach przeciwieństw klasowych, a jednocześnie samo powstało wśród konfliktów tych klas, to z reguły jest ono państwem klasy najsilniejszej, ekonomicznie panującej, która przy jego pomocy staje się również klasą panującą politycznie i w ten sposób zdobywa nowe środki do ciemiężenia i wyzyskiwania klas uciskanych. Tak więc państwo starożytne było przede wszystkim państwem właścicieli niewolników do ciemiężenia niewolników, podobnie jak państwo feudalne było organem szlachty do ciemiężenia pańszczyźnianych i poddanych chłopów, a nowożytne państwo przedstawicielskie jest narzędziem wyzysku pracy najemnej przez kapitał. Bywają jednak w drodze wyjątku okresy, w których walczące ze sobą klasy są tak bliskie równowagi, że władza państwowa, jako pozorna pośredniczka, chwilowo uzyskuje pewną samodzielność w stosunku do nich. Tak było z monarchią absolutną XVII i XVIII wieku, utrzymującą równowagę między szlachtą a mieszczaństwem; tak było z bonapartyzmem Pierwszego, a zwłaszcza Drugiego Cesarstwa we Francji, który wykorzystywał proletariat przeciwko burżuazji, a burżuazję przeciwko proletariatowi. Najnowszym wydaniem tego rodzaju równowagi, w której panujący i poddani wyglądają jednakowo komicznie, jest nowe niemieckie państwo narodu bismarkowskiego: kapitaliści i robotnicy są tu utrzymywani w równowadze i równomiernie oszukiwani na rzecz podupadłych junkrów pruskich. Ponadto w większości znanych z historii państw prawa przyznawane obywatelom stopniuje się według majątku, przez co stwierdza się wyraźnie, że państwo jest organizacją klasy posiadającej dla obrony przed nieposiadającą. Tak było już w ateńskich i rzymskich klasach majątkowych. Tak było w średniowiecznym państwie feudalnym, gdzie wpływ polityczny był uzależniony od wielkości posiadanego gruntu. Tak ma się rzecz w cenzusach wyborczych nowożytnych państw przedstawicielskich. To polityczne uznanie różnic majątkowych bynajmniej nie jest jednak rzeczą istotną. Przeciwnie - oznacza ono niski stopień rozwoju państwowego. Najwyższa forma państwa, republika demokratyczna, która w naszych nowożytnych stosunkach społecznych staje się coraz bardziej nieuniknioną koniecznością oraz formą państwa, w której jedynie rozegrać się może ostateczna, decydująca walka pomiędzy proletariatem a burżuazją - republika demokratyczna nie zna oficjalnie różnic własnościowych. Bogactwo sprawuje w niej władzę pośrednio, ale za to tym pewniej. Z jednej strony, wprost w postaci korupcji urzędników, czego przykładem klasycznym jest Ameryka, z drugiej zaś - w postaci sojuszu między rządem a giełdą. Jest on tym łatwiej urzeczywistniany, im bardziej rosną długi państwowe i im bardziej towarzystwa akcyjne koncentrują w swych rękach nie tylko transport, lecz i samą produkcję, znajdując znów swój punkt oparcia w giełdzie. Uderzający pod tym względem przykład oprócz Ameryki stanowi najnowsza Republika Francuska, a poczciwa Szwajcaria odznaczyła się również na tym polu. Ze jednak dla tego braterskiego sojuszu rządu z giełdą niekoniecznie potrzebna jest republika demokratyczna, tego dowodzi oprócz Anglii nowe państwo niemieckie, gdzie nie wiadomo kogo wyżej wyniosło głosowanie powszechne - Bismarcka czy Bleichrodera. I wreszcie klasa posiadająca panuje bezpośrednio przy pomocy powszechnego prawa głosowania. Dopóki klasa uciskana, a więc w naszym wypadku proletariat, jeszcze nie dojrzała do wyzwolenia się własnymi siłami, będzie ona w większości swej uznawała istniejący ustrój społeczny za jedynie możliwy i pod względem politycznym będzie się wlokła w ogonie klasy kapitalistów, będzie jej skrajnie lewym skrzydłem (…).”

Fryderyk Engels (1820–1895) niemiecki filozof i rewolucjonista

Pochodzenie rodziny, własności prywatnej i państwa (1884)

„Klęknij przed śmiercią i poddaj się śmierci
ona bez bólu zamrozi ci serce…”

Kazimierz Ratoń (1942–1982) Polski poeta

Źródło: Pieśni północne

Bruno Gollnisch Fotografia

„Poddaliście się dyktaturze skuteczniejszej niż Związek Radziecki.”

Bruno Gollnisch (1950) polityk francuski

do nowo przyjętych do Unii Europejskiej Bułgarii i Rumunii.
Źródło: „Forum”, 5 marca 2007

Ignacy Krasicki Fotografia
Piotr Skarga (kaznodzieja) Fotografia
Rozalia Celakówna Fotografia
Lew Tołstoj Fotografia
Jarosław Kaczyński Fotografia

„Spotkał nas olbrzymi cios. Nie możemy się jednak poddać. Będziemy dalej pracować, jesteśmy to winni tym, którzy odeszli. Musimy kontynuować ich dzieło.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

podczas spotkania z klubem PiS.
Źródło: tvn24.pl http://www.tvn24.pl/-1,1652703,0,1,nie-mozemy-sie-poddac,wiadomosc.html, 19 kwietnia 2010

Walter Salles Fotografia

„Wszyscy przedstawiciele tzw. bohemy to ludzie poddani procesowi ciągłych zmian.”

Walter Salles (1956) brazylijski reżyser i scenarzysta

Źródło: Anna Bielak, To nie jest film o bitnikach http://www.dwutygodnik.com/artykul/3940/, Dwutygodnik.com nr 91/2012.

Angus Young Fotografia
Małgorzata Gersdorf Fotografia

„W razie czego skład mieszany w Izbie Dyscyplinarnej usunie z urzędu każdego sędziego, który się nie zgadza z poddaniem prawa potrzebom bieżącej praktyki i woli politycznej.”

Małgorzata Gersdorf (1952) profesor prawa

o przedstawionym przez ministra sprawiedliwości i prokuratora generalnego Zbigniewa Ziobrę w styczniu 2017 projekcie utworzenia Izby Dyscyplinarnej Sądu Najwyższego.
Źródło: wystąpienie I Prezesa Sądu Najwyższego na Zebraniu Przedstawicieli Zebrań Sędziów Sądów Apelacyjnych oraz Zgromadzeń Ogólnych Sędziów Okręgów http://www.sn.pl/aktualnosci/SiteAssets/Lists/Wydarzenia/EditForm/Wyst%C4%85pienie%20Pierwszego%20Prezesa%20SN.pdf, Warszawa, 30 stycznia 2017.

Epiktet Fotografia
Amenhotep II Fotografia
Juan Donoso Cortés Fotografia

„Nigdy nie uważałem Joanny za heretyczkę (…). Nigdy nie uważałem, że należy ją poddać torturom.”

Thomas de Courcelles (1400–1469)

w protokole procesu zanotowano, że na procesie Joanny d’Arc domagał się tortur wbrew temu późniejszemu oświadczeniu.
Źródło: Kazimierz Pytko, Mężczyźni świętej Joanny, „Focus Historia” nr 10 (90)/2014 (październik), s. 38.

Jacek Woroniecki Fotografia
Tanya Huff Fotografia
Jacek Nawrocki Fotografia
Jorie Graham Fotografia
George Patton Fotografia

„Spaghetti można tylko ciągnąć, nie można go pchać – dowódca musi dowodzić od przodu. Armia amerykańskie jeszcze się wtedy tego nie nauczyła. Brytyjczycy to wiedzieli, Patton to wiedział. Zawsze podziwiałem Pattona, o tak, ten głupi bękart był nienormalny, jemu się wydawało, że on żyje gdzieś w średniowieczu, a jego żołnierze byli jego poddanymi. Nie podobało mi się takie podejście ale miałem wiele szacunku dla jego teorii i tego w jaki sposób potrafił motywować do walki.”

George Patton (1885–1945) amerykański generał

If you’re a leader, you don’t push wet spaghetti, you pull it. The U.S. Army still has to learn that. The British understand it. Patton understood it. I always admired Patton. Oh, sure, the stupid bastard was crazy. He was insane. He thought he was living in the Dark Ages. Soldiers were peasants to him. I didn’t like that attitude, but I certainly respected his theories and the techniques he used to get his men out of their foxholes.
Źródło: Bill Mauldin, amerykański rysownik w książce autobiograficznej The Brass Ring (1971)

Wanda Półtawska Fotografia

„Ciało jest święte. To ono ujawnia ducha. Ale możesz ujawniać albo ducha świata, albo Ducha Świętego. Od ciebie zależy, któremu z nich się poddasz.”

Wanda Półtawska (1921) polska lekarka i literatka

fragment wykładu w kaplicy parafii Matki Boskiej Królowej Męczenników w Fordonie.
Źródło: Duch świata czy Duch Święty? http://www.express.bydgoski.pl/look/article.tpl?IdLanguage=17&IdPublication=2&NrIssue=1356&NrSection=1&NrArticle=153889&IdTag=18, „Express Bydgoski”, 6 listopada 2009.

„[Właściciel] mógł teoretycznie wszystko. Mógł nawet zabić. Dopiero w 1773 r. konstytucja sejmowa zakazała zabijania poddanych. Ale ilu ich rzeczywiście zabito, tego nie wiemy.”

Źródło: rozmowa Adama Leszczyńskiego, Chłopi swoich panów, „Ale Historia”, w: „Gazeta Wyborcza”, 28 października 2013.

William Shakespeare Fotografia
Miguel de Cervantes Fotografia
Bertolt Brecht Fotografia

„[Brecht był opanowany] nie przez ruch robotniczy – tego nigdy nie znał – ale przez głęboką potrzebę całkowitego poddania się totalitarnej władzy, temu nowemu bizantyjskiemu Kościołowi Państwowemu, niewzruszonej hierarchii opartej na nieomylności przywódcy.”

Bertolt Brecht (1898–1956) niemiecki pisarz, dramaturg, teoretyk teatru, inscenizator i poeta

O Bertoldzie Brechcie
Źródło: Herbert Lüthy, Du Pauvre Bertold Brecht (1953)

Guillermo Fariñas Fotografia
Winston Churchill Fotografia

„Nigdy się nie poddamy. Będziemy walczyć do ostatniego Rosjanina.”

Winston Churchill (1874–1965) premier Wielkiej Brytanii

w 1941 do jednego ze swoich ministrów.

Platon Fotografia
Giulio Andreotti Fotografia

„To spotkanie było czymś przełomowym; zrozumiałem, iż de Gasperi miał rację i w sytuacji, kiedy Włochy i świat były poddane tragicznej zawierusze, byłoby lepiej, gdybym zajął się sprawami trochę mniej błahymi i ekstrawaganckimi.”

Giulio Andreotti (1919–2013) włoski polityk, premier

wspominając spotkanie z Alcide De Gasperim w 1938, kiedy ten zwrócił mu uwagę w Bibliotece Watykańskiej, że nie powinien zajmować się badaniami na temat papieskiej floty handlowej, gdyż Europa zagrożona jest rosnącym w siłę faszyzmem.
Źródło: R. Orfei, Andreotti, Mediolan 1975, s. 7, cyt. za: Marek Bankowicz, Demokraci i dyktatorzy, op. cit., s. 25.

Mehmed II Zdobywca Fotografia

„Człowiek, który potrafi wzbudzić taki strach u swoich poddanych, dokonałby cudów na czele wielkiej armii.”

Mehmed II Zdobywca (1432–1481)

o Władzie Palowniku.
Źródło: Alex Axelrod, Charles Phillips Władcy, tyrani, dyktatorzy. Leksykon, wyd. Politeja, Warszawa 2000, s. 616.

W.E.B. Du Bois Fotografia
Faustyna Kowalska Fotografia
Leonie Ossowski Fotografia

„Nie wiem, czy tu wytrzymam. Tę wieś, pokój, ludzi, rozumiesz. Puby, czegoś takiego tu nie ma. Prezenty, tutaj nie ma Indian. Trochę miłości, trochę nienawiści, a poza tym nic, ale nie myśl, że się poddam.”

Leonie Ossowski (1925–2019)

Ich weiß nicht, ob ich aushalte. Das Dorf, das Zimmer, die Leute, weißt du. Kneipe, so was gibt's hier nicht. Und Geschenke, das sind hier keine Indianer. Ein wenig Liebe, ein wenig Hass und dazwischen ist nichts, aber denk nicht, dass ich aufgebe.
Weichselkirschen

Fryderyk Engels Fotografia

„A przecież wszelka religia jest tylko fantastycznym odzwierciedleniem w głowach ludzkich tych zewnętrznych sił, które rządzą codziennym bytem ludzi, odzwierciedleniem, w którym siły ziemskie przybierają postać sił nadziemskich. W początkach dziejów przedmiotami tego odzwierciedlenia są zrazu siły przyrody, przybierające w dalszym rozwoju procesu ich personifikacji u różnych ludów najrozmaitsze, najróżnorodniejsze postacie. Mitologia porównawcza prześledziła ten pierwszy proces (…). Rychło jednak obok sił przyrody zaczynają też działać siły społeczne, które przeciwstawiają się ludziom jako siły tak samo im obce i na początku tak samo niewytłumaczalne, panujące nad nimi z tą samą na pozór koniecznością naturalną, co same siły przyrody. I fantastyczne postacie, w których początkowo odzwierciedlały się tylko tajemnicze siły przyrody, nabierają atrybutów społecznych, stają się reprezentantami sił dziejowycha. Na jeszcze wyższym szczeblu rozwoju wszystkie naturalne i społeczne cechy wielu bóstw zostają przeniesione na jednego wszechmocnego boga, który z kolei jest tylko refleksem abstrakcyjnego człowieka. Tak powstał monoteizm, który był, historycznie biorąc, ostatnim wytworem późnogreckiej filozofii ludowej i znalazł swoje gotowe ucieleśnienie w żydowskim, czysto narodowym bogu Jahwe. W tej wygodnej, poręcznej, łatwo przystosowalnej postaci religia może istnieć dalej jako bezpośrednia, to znaczy emocjonalna, forma ustosunkowania się ludzi do panujących nad nimi obcych sił przyrody i sił społecznych, dopóki ludzie pozostają pod panowaniem takich sił. Otóż widzieliśmy niejednokrotnie, że w dzisiejszym, burżuazyjnym społeczeństwie panują nad ludźmi jak obca jakaś siła przez nich samych stworzone stosunki ekonomiczne, przez nich samych wytworzone środki produkcji. Istnieje więc nadal faktyczne podłoże dla refleksu o charakterze religijnym, a wraz z nim i sam refleks religijny. I chociaż ekonomia burżuazyjna otwiera drogę do pewnego zrozumienia związku przyczynowego, z którego wyrasta to obce panowanie, fakt ten nie zmienia postaci rzeczy. Ekonomia burżuazyjna nie może ani zapobiec kryzysom w ogóle, ani uchronić poszczególnych kapitalistów przed stratami, niewypłacalnymi długami i bankructwem, a poszczególnych robotników przed bezrobociem i nędzą. Wciąż jeszcze mówimy: Człowiek myśli, Pan Bóg (to znaczy obce panowanie kapitalistycznego sposobu produkcji) kryśli. Samo zrozumienie - nawet szersze i głębsze niż to, które daje burżuazyjna ekonomia - nie wystarcza do poddania sił społecznych władzy społeczeństwa. Do tego potrzebny jest przede wszystkim czyn społeczny. Kiedy ten czyn zostanie dokonany, kiedy społeczeństwo przez objęcie w posiadanie wszystkich środków produkcji i ich planowe zastosowanie wyzwoli siebie i wszystkich swoich członków z niewoli, w jakiej trzymają ich obecnie te środki produkcji przez nich samych wytworzone, ale przeciwstawiające się im jako przemożna obca siła, z chwilą więc, gdy człowiek już nie tylko będzie "myślił", ale i "kryślił", dopiero wtedy zniknie ostatnia obca siła, która się jeszcze dziś odzwierciedla w religii, a tym samym zniknie też religijne odzwierciedlenie, jako że wówczas nie będzie już nic do odzwierciedlania. Natomiast pan Dühring nie może czekać, aż religia umrze taką śmiercią naturalną. Postępuje bardziej fundamentalnie. Przebismarczył Bismarcka, dekretuje obostrzone ustawy majowe 160 nie tylko przeciw katolicyzmowi, ale przeciwko wszelkiej religii w ogóle; szczuje swoich żandarmów przyszłości przeciw religii, pomagając jej zdobyć palmę męczeństwa i przedłużając jej żywot. Gdzie tylko spojrzeć - specyficznie pruski socjalizm.”

Fryderyk Engels (1820–1895) niemiecki filozof i rewolucjonista

Anty-Dühring (1878)

Nikos Kazandzakis Fotografia
Anatole France Fotografia
Jacek Woroniecki Fotografia
Joachim Gauck Fotografia
Stanisław Stefanek Fotografia

„Polacy w tej chwili zostali poddani takiej obróbce psychospołecznej, którą nazwałbym narkozą. Trzeba nas obudzić. Owo przebudzenie powinno pokazać, do czego zmierza stan uśpienia. Budzenie świadomości to nic innego jak budzenie świadomości chrześcijańskiej, narodowej, by każdy wiedział, jaką ma odegrać rolę.”

Stanisław Stefanek (1936–2020) polski duchowny katolicki, biskup łomżyński

Źródło: Budzić świadomość chrześcijańską, naszdziennik.pl, 11 lipca 2011 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20110711&typ=pi&id=pi13.txt

Grzegorz IX Fotografia
Franciszek Salezy Fotografia

„Dusze czyśćcowe poddane są całkowicie woli Bożej. Chcą tylko tego, czego chce Bóg. Nawet gdyby bramy nieba były otwarte, nigdy nie ważyłyby się stanąć przed obliczem Boga.”

Franciszek Salezy (1567–1622) francuski teolog i filozof katolicki, święty Kościoła Katolickiego

Źródło: Maria Simma, Moje przeżycia z duszami czyśćcowymi, Promic, Warszawa 2015, s. 170.

Katherine Mansfield Fotografia
Ewa Klajman-Gomolińska Fotografia
Chongzhen Fotografia
Felix Adler Fotografia

„Żadna religia nie zdoła długo zachować swej czystości, kiedy Kościół stanie się poddanym Państwa.”

Felix Adler (1851–1933)

Źródło: Jerzy Illg (wybór tekstów i opracowanie), Księga aforyzmów, wyd. Videograf II, Chorzów 2005, s. 291.

Dag Hammarskjöld Fotografia

„Na swoją obronę – przeciw budowniczym systemów:
Twoje życie osobiste nie może mieć sensu trwałego, tobie tylko właściwego. Sens zaś pochodny uzyskać może jedynie przez włączenie się i podporządkowanie czemuś, co „jest niezmienne” i samo posiada „sens”. Czy tu chodzi o to, co skłonni jesteśmy obiektywizować, gdy mówimy o życiu przez duże Ż? Czy twoje życie może mieć sens, jako cząsteczka Życia? Czy Życie istnieje? Żyj, a zaznasz Życia jako rzeczywistości. Czy Życie ma „sens”? Zaznaj Życia jako rzeczywistości, a stwierdzisz że pytanie takie jest bezsensowne.
„Żyj”? Tak, żyj, odważ się na skok w życie; poddaj mu się bez zastrzeżeń. Odważ się na to, gdy zostaniesz wyzwany, bo tylko w świetle wyzwania będziesz mógł dostrzec rozstaje dróg i mieć nadzieję, że dokonasz świadomego wyboru i odwrócisz się plecami do swego życia osobistego, odmawiając sobie nawet prawa do obejrzenia się wstecz.
Będziesz mógł stwierdzić, że jako „prototyp” jesteś wolny od konieczności życia „w stadzie”.
Będziesz mógł stwierdzić, że twoje życie, podporządkowane Życiu, zachowuje w pełni swój sens, niezależnie od ram, w jakich je masz urzeczywistniać.
Będziesz mógł stwierdzić, że wolność ciągłego rozstawania się i nieustającej ofiary z siebie – nadaje przeżywanej rzeczywistości taką czystość i ostrość, że staje się naprawdę realizowaniem siebie samego.
Będziesz mógł stwierdzić, że podporządkowanie się, jako akt woli, wymaga ciągłego ponawiania; i przestaje istnieć z chwilą, gdy pozwolimy naszemu życiu osobistemu znów wślizgnąć się do centrum spraw.”

Dag Hammarskjöld (1905–1961) szwedzki polityk, dyplomata, ekonomista i prawnik
Lew Sapieha Fotografia

„Nie to najgorsze, że się Moskwa poddać nie chce, ale że my nie mamy czym ich dobywać. Tak się wybrali na tę wojnę, jakby to z Krakowa do Łobzowa.”

Lew Sapieha (1557–1633) kanclerz wielki litewski i hetman wielki litewski

o wyprawie króla Zygmunta III na Smoleńsk, 1609.
Źródło: Paweł Jasienica, Rzeczpospolita Obojga Narodów. Srebrny wiek, Warszawa 1999.

Tomasz z Akwinu Fotografia

„Prawdą jest, że przy moich szowinistycznych, faszystowskich poglądach, przy mojej pozycji klasowej (…) wstąpiłem do partii komunistycznej jedynie jako wróg w obłudnych zamiarach, zatajając moją rzeczywistą działalność, ale od czasu, gdy zostałem uwięziony, poddałem całe moje życie nowej ocenie.”

György Pálffy (1909–1949)

słowa, które wygłosił w 1949 r. na swoim procesie po wielu miesiącach tortur w stalinowskim więzieniu.
Źródło: Lazar Brankov, Laszlo Rajk i jego wspólnicy przed Trybunałem Ludowym, cyt. za: Roman Bäcker, Gnoza polityczna, w: Totalitaryzm. Geneza. Istota. Upadek, Toruń 1992.

Leonardo da Vinci Fotografia

„Ciało nasze poddane jest niebu, niebo poddane duchowi.”

Leonardo da Vinci (1452–1519) malarz, rzeźbiarz, architekt, konstruktor maszyn, filozof

Źródło: Jan Kott, Szekspir współczesny, Wyd. Literackie, Kraków 1990, s. 280.

Anne Rice Fotografia
Piotr I Wielki Fotografia

„Car Piotr Wielki był jedną z najbardziej niezwykłych i wewnętrznie sprzecznych postaci w dziejach świata. Był władcą, którego nienasycona żądza wiedzy, nieposkromiona energia i zdolności techniczne oraz praktyczne, chociaż późno, wyciągnęły jednak Rosję ze średniowiecza, wprowadziły ją w nowożytność i zbliżyły do Europy. Ale był też absolutnym panem życia i śmierci swych poddanych, który nie omieszkał osobiście uczestniczyć w okrutnych torturach i egzekucjach. Potężnej postaci, silny jak niedźwiedź, wykazujący się niewyczerpaną krzepą w licznych wojnach, podróżach oraz nocnych pijatykach i ekscesach, lecz cierpiący na chorobę nerwową zbliżoną do epilepsji. Niepohamowane wybuchy bezgranicznej wściekłości łączyły się w jego naturze z psychologiczną wrażliwością i znajomością ludzi, jak i z tym, że potrafił być w naturalny sposób kumplem prostego żołnierza lub służącego. Ta wielorakość cechowała go także w stosunkach z kobietami. Umiał być równie dobrze chamski, jak rycerski. Sypiał z niezliczonymi kobietami, przeważnie tylko dla doraźnego zaspokojenia swej męskości, również i pod tym względem niebywałej. W dobieraniu sobie kochanek sięgał od księżniczek aż do prostytutek.”

Piotr I Wielki (1672–1725) car Rosji, cesarz, z dynastji Romanowów

O Piotrze I
Źródło: Wolfgang Kossak, Cudzołóstwo, tłum. Robert Stiller, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2002, ISBN 8311095159, s. 84.

Wiktor Osiatyński Fotografia
Lothar von Trotha Fotografia
Władimir Putin Fotografia
Wiktoria Hanowerska Fotografia
Marek Jędraszewski Fotografia

„[Bóg] powołał [mężczyznę i kobietę] do wspólnego życia, do tego, żeby żyli w małżeństwie, żeby rodzili dzieci, żeby czynili sobie ziemię poddaną. Dzisiaj chodzi o to, żeby się bawić, żeby – takie modne słowo – „grillować” – taka metafora współczesności. A po nas – niech będzie potop. Przy kwestionowaniu najbardziej – wydawałoby się dotychczas niepodważalnych zasad racjonalności, że ktoś jest kobietą lub mężczyzną.”

Marek Jędraszewski (1949) polski biskup katolicki

Źródło: Abp Jędraszewski krytykuje gender. „Dziś chodzi o to, żeby się bawić. Modne słowo - grillować. A po nas choćby i potop” http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114871,14966309,Abp_Jedraszewski_krytykuje_gender___Dzis_chodzi_o.html#BoxWiadTxt#BoxWiadTxt, gazeta. pl, 17 listopada 2013

Joanna Fabicka Fotografia
Michel Leiris Fotografia
Wacław Hryniewicz Fotografia
Martin Schulz Fotografia
Maria I Tudor Fotografia
Eleonora d'Arborea Fotografia
Moses Hess Fotografia
Maria Angela Truszkowska Fotografia

„Twoja miłość jest teraz prawdziwa, bo się objawia w cierpieniu, w zaparciu. Uskarżasz się, żeś pożytku nie odniosła z rekolekcji. Czyż może być większy, jak wyrzeczenie się samej siebie i poddanie woli Bożej?”

Maria Angela Truszkowska (1825–1898) polska założycielka felicjanek, błogosławiona katolicka

zalecenia dla sióstr felicjanek Matki Angeli.
Wariant: Twoja miłość jest teraz prawdziwa, bo się objawia w cierpieniu, w zaparciu. Uskarżasz się, żeś pożytku nie odniosła z rekolekcji. Czyż może być większy, jak wyrzeczenie się samej siebie i poddanie woli Bożej? [zalecenia dla sióstr felicjanek Matki Angeli. ]
Źródło: o. Joachim Roman Bar, s. Elżbieta Cherubina Frankowska, Polscy święci. Służebnica Boża Maria Angela Truszkowska, t. 7, op. cit., s. 99.

Thomas Alva Edison Fotografia

„Wielu życiowych rozbitków to ludzie, którzy nie zdawali sobie sprawy, jak bliscy są sukcesu, kiedy się poddali.”

Thomas Alva Edison (1847–1931) amerykański wynalazca

Źródło: Gordon Dryden, Jeanette Vos, Rewolucja w uczeniu, op. cit., s. 282.

Pierre Gringore Fotografia

„Nie wiem właściwie, dlaczego poeci nie zostali zaliczeni do cechu waszych poddanych. Ezop był włóczęgą, Homer był żebrakiem, Merkury był złodziejem.”

Pierre Gringore (1475–1539)

stojąc przed obliczem Klopina Postraszgłupcy
Wypowiedzi z powieści Victora Hugo, Katedra Marii Panny w Paryżu
Źródło: s. 94.

Al Pacino Fotografia
Leszek Sobocki Fotografia
Renato Martino Fotografia

„Daleko do tego, aby rządy okazywały szacunek wobec osoby ludzkiej, wymagany nawet wtedy, gdy jest poddana karze.”

Renato Martino (1932) kardynał włoski

Źródło: Kard. Martino: prawa człowieka – martwą literą http://www.wprost.pl/ar/144377/Kard-Martino-prawa-czlowieka-martwa-litera/, „Wprost”, 13 listopada 2008

„Mówienie memu ojcu, że ma opuścić kraj, to jakiś żart. On nigdy się nie podda. Będziemy walczyć do końca. To nasz kraj.”

Źródło: Libia. Syn Kadafiego: Zachód nie wygra tej wojny, Gazeta.pl, 4 lipca 2011 http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,9886878,Libia_Syn_Kadafiego__Zachod_nie_wygra_tej_wojny.html

Franciszek (papież) Fotografia
Matka Teresa z Kalkuty Fotografia
Jakub I Stuart Fotografia

„Bóg ma władzę stwarzania i niszczenia, dawania życia i zadawania śmierci (…) Tę samą władzę mają królowie. Tworzą i unicestwiają swoich poddanych, dysponują życiem i śmiercią, kierują wszystkimi sprawami, przed nikim innym nie są odpowiedzialni, jak tylko przed samym Bogiem. Mogą postępować ze swoimi poddanymi jak z figurami szachowymi.”

Jakub I Stuart (1566–1625) król Anglii i Szkocji

God hath power to create or destroy, make war or unmake at his pleasure, to give life or send death, (…) And the like power have kings: they make and unmake their subjects, they have power of raising and casting down, of life and of death, judges over all their subjects and in all causes and yet accountable to none but God only. They have power to exalt low things and abase high things, and make of their subjects, like men at the chess. (ang.)
Źródło: Speeches to Parliament (1609), cyt. za: Steven Kreis, Lectures on Early Modern European History, The History Guide, 2004 http://www.historyguide.org/earlymod/james1609.html

Prosper Guéranger Fotografia
Małgorzata Pieczyńska Fotografia
Pierre-Joseph Proudhon Fotografia
Jacek Żakowski Fotografia
Dietrich von Hildebrand Fotografia
Witold Gombrowicz Fotografia

„Człowiek jest poddany temu, co tworzy się „między”, i nie ma dla niego innej boskości jak tylko ta, która z ludzi się rodzi.”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Źródło: „Teksty”, wydania 4–6, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Oddz. w Warszawie, 1976, s. 240.

Luis Cardoza y Aragón Fotografia
John Milton Fotografia
Feliksa Kozłowska Fotografia

„Camerimage to ważna impreza, dająca operatorowi możliwość poddania swojej pracy ocenie najwybitniejszych światowych fachowców w dziedzinie obrazu filmowego.”

Piotr Kukla (1958)

Źródło: Grzegorz Wojtowicz, Chciałbym zrobić film w Polsce. Rozmowa z Piotrem Kuklą, stopklatka.pl, 22 września 2005 http://archiwum.stopklatka.pl/news/chcialbym-zrobic-film-w-polsce-rozmowa-z-piotrem-kukla-150452,9

Agnieszka Grochowska Fotografia