Cytaty na temat ocena (206 cytatów, strona 2)

„Ja, droga p. Kolendo-Zalewsko, publicystko, uważam akurat p. Anetę Krawczykową nie za „kobietę zboczoną”, co brzmi podniecająco, lecz za zwykłą k…ę – ale, oczywiście, nie będę się przy tej ocenie upierał. Ostatecznie p. Lepper zna Ją lepiej…”

Janusz Korwin-Mikke/J

odpowiedź na artykuł Katarzyny Kolendy-Zaleskiej opublikowany w „Dzienniku”.
Źródło: blog, 14 lutego 2007

O kobietach

„Natomiast mój gest oddaje mój osobisty stosunek do pana prezydenta. Uznałem, że nie wypada mi przyjąć od niego krzyża.(…) Prezydent Duda miał wiele możliwości do podejmowania własnych decyzji i mógł pozytywnie zaistnieć w polskiej polityce, ale w mojej ocenie te szanse zaprzepaścił.”

Lech Kosiak (1947)

po odmowie przyjęcia Krzyża Wolności i Solidarności od prezydenta Andrzeja Dudy.
Źródło: Odznaczony mimo woli. Lech Kosiak: Nie chcę Krzyża od prezydenta Andrzeja Dudy http://wyborcza.pl/1,75398,21089000,lech-kosiak-odznaczony-mimo-woli.html, wyborcza.pl, 10 grudnia 2016.

O decyzjach , O wolności

„Konflikty między teoriami istniały zawsze we wszystkich naukach, lecz w przytoczonym przez panią przykładzie konflikt jest najmniej widoczny. Wygotski reprezentował podejście „kulturalno-historyczne”. To właśnie dzięki umiejętności zdystansowania się wobec współczesnych badań oraz dzięki właściwej ocenie przyszłych skutków modnych wówczas teorii, Zeszyty filozoficzne Lenina miały tak istotny wpływ na pierwsze pięciolatki.”

Ted Allbeury (1917–2005)

Człowiek z mózgiem prezydenta

O nauce

„(…) historia nie jest równoznaczna z tym, co się zdarzyło. A żeby w ogóle nadawała się do opowiadania, wymaga selekcji, interpretacji, oceny. To, czego nie da się opowiedzieć, nie jest historią, właściwie jakby się nie stało.”

Bernhard Jaumann (1957)

Godzina szakala
Źródło: s. 124

O historii

„A pierwszą rzeczą, jaką się traci, wyzbywając się lęku, jest zdolność trafnej oceny sytuacji. Strach jest wam potrzebny, nieważne o ile lepiej czujecie się bez niego.”

Graham Masterton (1946) brytyjski pisarz

Strach

O strachu

„Camerimage to ważna impreza, dająca operatorowi możliwość poddania swojej pracy ocenie najwybitniejszych światowych fachowców w dziedzinie obrazu filmowego.”

Piotr Kukla (1958)

Źródło: Grzegorz Wojtowicz, Chciałbym zrobić film w Polsce. Rozmowa z Piotrem Kuklą, stopklatka.pl, 22 września 2005 http://archiwum.stopklatka.pl/news/chcialbym-zrobic-film-w-polsce-rozmowa-z-piotrem-kukla-150452,9

Obraz

„Pan Tomasz Lis za szybko jeździ, za szybko myśli, za szybko ocenia, za szybko wysuwa wnioski, stąd oceny są wyjątkowo pobieżne. Proszę więc Pana Redaktora, żeby trochę zwolnił. Wolniej – wtedy można się zastanowić i nad paroma faktami. I jeszcze proszę, żeby tylko choć na chwilę wyciszyć ego, które wie lepiej (wie lepiej, jaka prędkość jest adekwatna na danym odcinku drogi, wie lepiej, że tego znaku tu nie powinno być, wie lepiej, że ten fotoradar to stoi tylko po to, żeby nabić kieszeń Rostowskiemu). Także w zawodzie dziennikarza czasem wolniej – podobnie na drodze – znaczy mądrzej.”

Sławomir Nowak (1974) polski polityk

Źródło: Minister transportu: Tomaszowi Lisowi przydałby się w życiu fotoradar (list), tokfm.pl, 11 stycznia 2013 http://www.tokfm.pl/Tokfm/1,102433,13181915,Minister_transportu__Tomaszowi_Lisowi_przydalby_sie.html

O myślach , O czasie , O prędkości , O myśleniu

„Widzimy więc te same rzeczy w inny sposób. Widzimy co innego i czasem bywa to bolesne. (…) Życie społeczne, kontakty z innymi, nauka, media, sztuka – to drobiazgowe, mozolnie uzgadniane „prawdy”. Całe epoki mają swoje „prawdy”, które po czasie rozsypują się w pył. Mają też swoje „prawdy” poszczególne jednostki; niektóre z nich aktualne przez całe życie, inne podlegają kolejnym weryfikacjom. (…) Subiektywne poczucie prawdy wiążę się zawsze z aktem oceny. Jest to świadomy akt woli – uznaję, że coś jest prawdziwe, i na dodatek przyjmuje konsekwencje tej oceny. To rodzaj dobrowolnego przykrojenia doświadczenia do pewnego wzoru. Jest to konieczne, o ile mamy żyć we wspólnym poznawczo i etycznie świecie.”

Olga Tokarczuk książka Moment niedźwiedzia

Moment niedźwiedzia
Źródło: s. 184

O życiu , O sztuce , O nauce , O czasie

„Mój ojciec robił straszne rzeczy. Nie tłumaczy go nic, nawet to, że wierzył w te swoje ideały, że chciał socjalizmu z ludzkim obliczem, bo jednak był zbrodniarzem. Ale jego ocena historyczna jest niejednoznaczna, bo był też współautorem Października, a później bronił robotników przed Gomułką. Ale oczywiście, że kochałem i matkę, i ojca. Prywatnie był on bardzo miłym człowiekiem.”

Antoni Zambrowski (1934–2019) polski dziennikarz

Źródło: Zambrowski: Byłem czerwonym królewiątkiem, dziennik.pl, 12 października 2007 http://wiadomosci.dziennik.pl/wydarzenia/artykuly/193688,zambrowski-bylem-czerwonym-krolewiatkiem.html

O matce , Kochać się

„Opinia publiczna miała okazję zapoznać się z programem przyrządzonym wedle najlepszych wzorów prowokacji KGB. Oświadczam przeto, że nigdy „Gazeta Wyborcza” nie działała na zlecenie żadnych służb specjalnych. Nigdy nie uczestniczyliśmy w żadnym spisku, który miał prowadzić do zabójstwa czy prześladowania Aleksandra Gudzowatego. Ocenę naszych publikacji na temat interesów Gudzowatego pozostawiamy naszym Czytelnikom.”

Adam Michnik (1946) polski dziennikarz i publicysta

o stylu prezentacji w TVP fragmentów nagrań rozmów Michnika z Aleksandrem Gudzowatym.
Źródło: Michnik nie chciał zabić Gudzowatego, „Gazeta Wyborcza”, 20 października 2006.

„Ocena mojej pracy jest uzależniona nie tylko od tego, czy robię ładne zdjęcia, ale na przykład od tego, czy umiem szybko pracować. Mówiąc szczerze, jest to najważniejsze przy decyzji o zaangażowaniu operatora w Hollywood: czy jest to facet, który pracuje szybko. Producentów nie interesują efekty wizualne. Są dobre pod warunkiem, że operator nie poświęca im za dużo czasu na planie. Bo ten czas jest przeliczany na olbrzymie pieniądze, Ale oczywiście nie można zapominać i o tym, że obraz filmowy buduje przeżycie emocjonalne, które spowoduje, że ludzie wychodząc z kina będą namawiać innych, żeby poszli do kina.”

Sławomir Idziak (1945) polski operator filmowy

Wypowiedzi w wywiadach
Źródło: Anna Draniewicz, Ten facet, który szybko pracuje, „Kino” 5/2002

O pieniądzach , O ludziach , O facetach , O decyzjach

„Znajomość swoich mocnych stron pozwala wybrać właściwe zajęcia, a świadomość słabych, skłania do polegania na Bogu. Tak więc, uczciwa ocena swoich możliwości jest nieodzowna, aby odnieść trwały sukces.”

Alfred Palla (1960)

Źródło: Sięgnij po sukces, magazyncel.pl, 21 sierpnia 2013 http://www.magazyncel.pl/siegnij-po-sukces

O Bogu , O sukcesie

„Nas wtedy po prostu okradziono. (…) 92 proc. polskich przedsiębiorstw przeznaczonych na sprzedaż było wówczas ocenianych i wycenianych przez podmioty zagraniczne. Efekt był taki, że niektóre z nich sprywatyzowany za cenę niższą, niż wyniosły koszty ich oceny.”

Witold Kieżun (1922) polski ekonomista

o transformacji ustrojowej 1989 roku.
Źródło: Rafał Woś, Polska Afryką Europy, „Dziennik Gazeta Prawna”, 8–11 listopada 2013, nr 217 (3607), s. A2

„Pozytywna ocena religii islamu jest niepodważalna (…) Mahomet był człowiekiem religijnym, człowiekiem nadzwyczajnym i nadzwyczajnie głębokim.”

Yves Congar (1904–1995) francuski teolog katolicki, dominikanin, kardynał

Rozmowy jesienne
Źródło: s. 40.

O religii

„Miłość do wszystkiego co polskie – to częsta formuła narodowej, „patriotycznej” głupoty. Bo „polski” był przecież i ONR, i pogromy we Lwowie, Przytyku i Kielcach, i getto ławkowe, i pacyfikacje wsi ukraińskich, i Brześć, i Bereza, i obóz w Jabłonnie w 1920 roku – by poprzestać na 20 latach naszej historii. Patriotyzm – to nie tylko szacunek i miłość do tradycji, lecz również nieubłagana selekcja elementów tej tradycji, obowiązek intelektualnego wysiłku. Wina za fałszywą ocenę przeszłości, za utrwalanie fałszywych mitów narodowych, za służące megalomanii przemilczanie ciemnych plam własnej historii – jest zapewne mniejsza z moralnego punktu widzenia niż wyrządzanie zła bliźnim, lecz przecież jest źródłem dzisiejszego zła i zła przyszłego.”

Jan Józef Lipski (1926–1991) polski działacz polityczny, historyk literatury

Źródło: Dariusz Gawin, Krytyczny patriotyzm, omp.org.pl, 3 września 2010 http://www.omp.org.pl/artykul.php?artykul=82

O miłości , O głupocie , O historii , O wysiłku

„Każdy wyrok, także ten wydany przez sędziów Trybunału, podlega ocenie kryteriów ustawowych i konstytucyjnych. Oznacza to, że orzeczenia Trybunału nie zawsze są ważne i ostateczne”

Kamil Zaradkiewicz (1972) polski prawnik

Źródło: Orzeczenia TK nie zawsze są ostateczne http://www.rp.pl/Rzecz-o-polityce/304199890-Orzeczenia-TK-nie-zawsze-sa-ostateczne.html, rp.pl, 19 kwietnia 2016.

„Przyczyna mojego zwolnienia może być tylko jedna – to ocena sytuacji, w której żołnierze oddają honor osobie nieuprawnionej.”

Waldemar Skrzypczak (1956) generał polski

Źródło: „Nadszedł czas pogardy dla munduru”. Za te słowa generał Skrzypczak został zwolniony z pracy http://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/nadszedl-czas-pogardy-dla-munduru-za-te-slowa-general-skrzypczak-zostal-zwolniony-z/xs2rpb9, onet.pl, 3 lutego 2017.

O czasie

„Nie zgadzam się z oceną, że środowiska konserwatywne nie zapraszają uznanych na świecie autorytetów. Dopiero co byłem w Krakowie na wykładzie prof. Alejandro Chafuena, teoretyka wolnorynkowej myśli ekonomicznej z USA. Ostatnio zorganizowaliśmy spotkanie z prof. Andrew Michtą, dyrektorem warszawskiego biura The German Marshall Fund.”

Krzysztof Bosak (1982) polski polityk

Źródło: Ideologiczny kombajn http://www.rp.pl/artykul/944006-Ideologiczny-kombajn.html?p=4, rp.pl, 20 października 2012.

O myślach , O myśleniu

„Depresję reaktywną może wywołać nagła utrata przedmiotu miłości. Ocena siły urazu musi być zawsze robiona ze stanowiska chorego, a nie obserwatora, chodzi tu bowiem o uczucia chorego, a nie lekarza. A siła powiązań uczuciowych nie ma obiektywnej miary.”

Antoni Kępiński (1918–1972) polski psychiatra i pisarz

O emocjach , O sile

„Rozbudowany nawyk do pozytywnej oceny kosztowności najrozmaitszych dóbr i zwyczajowe identyfikowanie piękna z odpowiednią ceną powoduje, że przedmiotu, który nie jest drogi, nie uważa się za piękny.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

„Dlaczego wszystko, co sprawia nam radość, wszystko, czemu przypisujemy urok piękna, wszystko, co odziewamy w szatę ideału, kończy się czymś brudnym, głupim, nędznym lub śmierdzącym, dlaczego nietrwałość jest cechą absolutu, a wzniosłość i triumf nie są jego finałem? Miłość kona w znudzeniu, upodleniu lub zazdrości, dobroć w spektakularnych filantropiach, książka w składzie makulatury, poezja w ocenach szkolnych belfrów, konie wyścigowe w jatkach rzeźników, demokracja w tłumie, wolność w ZOO, sława w megalomanii, wiedza w pysze, cacka na śmietniku.”

Waldemar Łysiak książka Konkwista

Konkwista

O miłości , O książkach , O demokracji , O wiedzę

„[Papież] potwierdził, że praca duszpasterska jest bardzo trudna w klimacie walki politycznej. Zalecił szczególną rozwagę i umiarkowanie w ocenie konkretnych sytuacji. Uważa, że lepiej trzymać się pryncypiów, ponieważ w ferowaniu pewnych oskarżeń istnieje niebezpieczeństwo popełniania błędów.”

Oscar Romero (1917–1980) salwadorski duchowny katolicki, arcybiskup

po audiencji u Jana Pawła II, któremu przywiózł obszerną dokumentację zbrodni i prześladowań w Salwadorze
Źródło: Artur Domosławski, Święty pęknięty, „Polityka” nr 14 (3003), 1–7 kwietnia 2015, s. 65.

O walce

„Jeżeli zaś natchnieni pisarze to i owo zaczerpnęli z ludowych opowieści (co przyjąć wolno), nie można nigdy zapomnieć, że przy tego rodzaju postępowaniu wspomagało ich natchnienie Boże zabezpieczające ich od wszelkiego błędu w wyborze i ocenie dokumentów. Co zaś przeszło do Ksiąg Świętych z ludowych opowieści, tego żadną miarą nie można zestawiać z mitologicznymi albo innymi podobnymi opowieściami. O ile bowiem w tych ostatnich rolę gra raczej wybujała wyobraźnia, o tyle w Księgach Świętych, także Starego Testamentu, tak jasno występuje dążność do prostoty i prawdy, że naszym autorom natchnionym niepodobna nie przyznać jawnej wyższości nad świeckimi pisarzami starożytności.”

Pius XII (1876–1958) papież

Źródło: encyklika Humani generis

O Bogu , O błędach , O grach

„Pan prezydent Komorowski na trzy dni przed wyborami udaje gwałtowne zainteresowanie wsią, którą dotychczas znał chyba tylko z polowań na chłopskich polach. Prezydent Komorowski, który ma władzę prezydencką od 5 lat, parlamentarną i rządową od 8 lat, nie zrobił nic, absolutnie nic dla ochrony polskiej ziemi, dla wyrównania dopłat rolniczych, ani dla ochrony rolników przed nadużyciami pośredników. Polska wieś przez pięć lat nie miała prezydenta, który by dbał o jej sprawiedliwe traktowanie, który by jej bronił. Tej oceny nie może zmienić udawana troska, prezentowana tuż przed wyborami. Z przykrością muszę stwierdzić, że jest to polityczna obłuda i cyniczne oszukiwanie polskiej wsi i rolników.”

Andrzej Duda (1972) polski polityk, prezydent, prawnik

Źródło: Duda pisze do rolników i Ślązaków: „Polska wieś przez pięć lat nie miała prezydenta, który by dbał o jej sprawiedliwe traktowanie, który by jej bronił”, „Śląsk potrzebuje zmiany!” http://wpolityce.pl/polityka/245317-duda-pisze-do-rolnikow-i-slazakow-polska-wies-przez-piec-lat-nie-miala-prezydenta-ktory-by-dbal-o-jej-sprawiedliwe-traktowanie-ktory-by-jej-bronil-slask-potrzebuje-zmiany, wPolityce.pl, 21 maja 2015.

O piekle , O oszukiwaniu

„Tak czy owak wszystko dobrze się skończyło. Zmieniłem kierunek studiów na historię z ukierunkowaniem polityczno-filozoficznym i poznałem kilku nowych przyjaciół. Od tego czasu, życie na uczelni było wszystkim czego pragnąłem począwszy od niewielkiej ilości czasu jaki ode mnie wymagano. Tak naprawdę, nigdy się nie pogodziłem z faktem, że osiągnięcia na uczelni to coś wymagającego wysiłku. Dwa lata później zakończyłem swoją edukację z bardzo średnimi ocenami i dwoma na nowo odkrytymi i raczej naiwnymi ambicjami z lat młodzieńczych. Chciałem podróżować. I chciałem pisać.
Chęć oczywiście, sama w sobie nie gwarantuje sukcesu. Niestety moje raczej cieplarniane wychowanie nie nauczyło mnie tego. Nie nauczyły mnie tego również 3 lata w instytucji edukacyjnej, gdzie kobiety w średnim wieku codziennie sprzątają ci pokój i ścielą łóżko. Prawdę mówiąc byłem zepsuty. Przeniosłem się do Londynu, który wessał mnie niczym doktora Watsona na początku Studium w szkarłacie. W przeciwieństwie do Dr. Watsona nie zamierzałem jednak pozostać na długo – chciałem zaoszczędzić jedynie trochę pieniędzy, coś napisać i wybrać się w podróż dookoła świata płacąc za wszystko z zaliczek od hojnego wydawcy.
Jasne.
Londyn zweryfikował te marzenia. W domu, w Norfolk, a nawet w Cambridge, moje pragnienie zostania pisarzem odróżniały mnie od tłumu. W Londynie, fakt, że chcesz zostać pisarzem (artystą, reżyserem ) było czasem czymś dobijająco przeciętnym. Każdy w Londynie pisze powieść, planuje to zrobić, zna kogoś kto to robi, pracuje w wydawnictwie, albo co najgorsze z wszystkiego – już coś wydał.
Dzięki szczęśliwej sytuacji geopolitycznej będącej następstwem kliku wieków brytyjskiego imperializmu ustępującego pola szybko rozwijającej się strefie wpływów Stanów Zjednoczonych, ludzie na całym świecie chcą się uczyć angielskiego.
Z zupełnie zrozumiałych, choć pedagogicznie niepewnych powodów, ludzie wierzą, że jedyny sposób by nauczyć się angielskiego to lekcje z native speakerami. Dodaj do tego powszechną żyłkę handlową przedsiębiorców, odrobinę sprytnej reklamy i oto wynik – przemysł Nauki Języka Angielskiego (NJA). Niecały rok od momentu, gdy zdecydowałem, że chcę żyć i pracować za granicą znalazłem się w Istambule mając za sobą cztery tygodnie treningu w International House bez wartego uwagi doświadczenia i z większą pensją niż lokalny lekarz. Czyż gospodarka rynkowa nie jest wspaniała?
NJA była dla mnie dość przypadkową karierą (zapewne podobnie jak w przypadku 90% jej pracowników), lecz dziwnym trafem kontynuowałem ją 14 lat. Poczucie winy w stosunku do nieszczęsnych tureckich lekarzy sprawiło, że dobrze wyuczyłem się tego fachy. Czytałem literaturę, dołączyłem do zawodowych stowarzyszeń, zapisałem się na dalsze kursy. Z Istambułu jeździłem do Londynu, Z Londynu do Madrytu, z Madrytu do Glasgow. Z nieopierzonego ucznia stałem się dyrektorem studium, potem doświadczonym profesjonalistą w dziedzinie NJA i wreszcie trenerem nauczycieli. Moje wynagrodzenie rosło. Niewielkie szkółki otworzyły mi drogę do w miarę poważnych instytucji, które otworzyły mi drogę do profesjonalnych firm, które otworzyły mi drogę do posady na uniwersytecie. Rozdawałem foldery na konferencjach. Ale zaraz…
Czy nie chciałem zostać pisarzem? No tak. Podczas, kiedy utrzymywałem się z uczenia angielskiego, również pisałem w tym języku. czasem wściekle, czasem spokojnie i leniwie – zależnie od nastroju. Pisałem krótkie historie, pisałem artykuły. Pisałem scenariusz i poświęciłem półtora roku mojego cennego czasu próbując sprawić aby jakiś filmowiec potraktował go poważnie. Pisałem powieść. Zupełnie nic nie wydałem i nikt nie zrobił filmu.
Na plus mogę policzyć to, że pisałem to na co miałem ochotę.
W końcu napisałem Modyfikowany węgiel. Golancz go wydał, Hollywood kupiło, a ja zostawiłem swoją stałą pracę.
Osiem miesięcy. Tak po prostu.
Ciągle piszę. Musiałbym być martwy albo sparaliżowany, żeby przestać.”

Richard Morgan (1965)

Źródło: informacja biograficzna z obwoluty Modyfikowanego węgla

O języku słowackim , O życiu , O kobietach , O ludziach

„Po to, by zdobyć i zachować poważanie wśród ludzi, nie wystarczy mieć bogactwo i władzę. Trzeba składać widome dowody tego bogactwa i władzy, gdyż prestiż oparty jest na oznakach zewnętrznych. Służy to nie tylko przekonaniu innych o swojej ważności i utrzymywaniu ich w tym mniemaniu; jest również ważne jako podstawa oceny samego siebie i warunek zachowania wewnętrznego zadowolenia. We wszystkich stadiach rozwoju kultury, z wyjątkiem najniższego, warunkiem satysfakcji wewnętrznej i szacunku dla samego siebie jest „odpowiednie otoczenie” i zwolnienie od „czarnej roboty”. Przymusowa rezygnacja z tego „poziomu przyzwoitości”, zarówno jeśli chodzi o rodzaj wykonywanej pracy, jak i standard życia codziennego, uważana jest za poniżającą bez względu na to, co myślą o tym inni.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O ludziach , O zachowaniu , O myślach , O bogactwie

„Nasza śmierć – coś gorszego niż zawalenie oceny na semestr, aresztowanie przez policję czy zrobienie dziecka partnerce z balu – to może być największa i totalnie niezmywalna plama, jaką można dać w życiu.”

Chuck Palahniuk (1962)

Potępieni (2011)

O śmierci , O dzieciach

„Dzięki artykułom premiera Tuska prezes PiS przypomniał sobie wierszyk z dzieciństwa, ten o Samochwale. Panie Prezesie, w przeciwieństwie do Pana, my po prostu mamy się czym pochwalić. Na szczęście oceny naszych rządów dokonają Polacy; Pana „żadne krzyki i płacze… nie przekonają, że białe jest białe, a czarne jest czarne.””

Joanna Mucha (1976) polska działaczka polityczna

Źródło: wyborcza.pl http://wyborcza.pl/1,75515,9329679,Podrabiane_trufle_prezesa.html, 28 marca 2011

O szczęściu , O dzieciństwie , O płaczu

„Kolejne, XV Forum Polonijne w obecnej sytuacji jest bardzo ważne, przecież prawie połowa naszych rodaków mieszka poza Ojczyzną. Z reguły każde państwo, rządzący, którym zależy na swoim narodzie, stara się pomagać swoim organizacjom za granicą, jednoczyć je, wspierać. Bo co się zainwestuje w ludzi, to po stokroć wróci do ojczyzny. Niestety, w mojej ocenie jest tak, że Ministerstwo Spraw Zagranicznych nie tylko nie dąży do jednoczenia organizacji polonijnych, ale dzieli je, czego przykładem jest tzw. czarna lista ministra Radosława Sikorskiego, wskutek której wielu szefów dużych organizacji polonijnych ma zakaz wstępu do ambasad.”

Zbigniew Sulatycki (1933) polski inżynier, kapitan żeglugi wielkiej, publicysta i polityk

Źródło: Pilne polskie sprawy, naszdziennik.pl, 15 kwietnia 2011 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=po&dat=20110415&id=po10.txt

O ludziach , O ojczyźnie

„Bo się boję. Bo tak naprawdę rola komedianta w tym całym show-biznesie jest dla mnie pewnego rodzaju ucieczką. Dzięki temu ludzie traktują mnie z przymrużeniem oka i wybaczają pewne rzeczy. To był zawsze mój problem. Boję się występować na poważnie, bo boję się oceny. To mnie blokuje przed tym, co tak naprawdę chciałbym zrobić.”

Misiek Koterski (1979) aktor polski

Źródło: „Gazeta Telewizyjna”, 4 kwietnia 2008

O ludziach , O problemach

„Piszę fantastykę mocno osadzoną we współczesnych realiach, w ocenach recenzentów stanowiącą właściwie mieszaninę gatunków, w tym powieści obyczajowej czy sensacyjnej. Nie wydaje mi się to trudniejsze od napisania na przykład powieści obyczajowej opowiadającej o środowisku zupełnie mi nieznanym – takiej, której bohaterem byłaby stewardessa, narkoman, strażnik więzienny. Mimo całego wysiłku włożonego w zgłębienie danego tematu nadal byłby to dla mnie obcy świat i przy pisaniu zapewne nie uniknęłabym przekłamań, a w każdym razie ciągle bym się stresowała, czy na przykład za bardzo nie ulegam stereotypom.”

Magda Parus (1975)

Źródło: Wywiad, 2010 http://www.literatura.gildia.pl/wywiady/wywiad_z_magda_parus

O świecie , O literaturze , O wysiłku

„Aktorstwo to materia żywa, w której głównym czynnikiem jest człowiek oraz jego indywidualne i niepowtarzalne właściwości, osobowość, charakter lub jego brak, przeżycia, emocje, doświadczenie. Umiejętności nabyte w szkole lub „to coś”, czego nie zniszczyła żadna szkoła, wrażliwość na otoczenie, na zmieniającą się rzeczywistość i reagowanie z nią. To wszystko sprawia, że aktorstwo wymyka się klasyfikacji i dookreślaniu. Wymyka się również ocenom.”

Barbara Wysocka (1978)

Źródło: Rytmy wewnętrzne, „Tygodnik Powszechny” nr 51, 19 grudnia 2010 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108221.html

O szkole , O charakterze , O rzeczywostości , O osobowości

„Wiem doskonale, że dzieło jednego człowieka nie może być bezbłędne, choćby człowiek ten był najgenialniejszy i znacznie bardziej wykształcony ode mnie. Dlatego nie nadałem jeszcze mojemu językowi postaci ostatecznej, nie mówię więc: „oto język jest stworzony i gotowy, takim go chcę, taki ma być i taki ma pozostać!”. Wszystko, co da się ulepszyć, będzie ulepszane dzięki radom napływającym ze świata. Nie chcę być twórcą tego języka, chcę być tylko jego inicjatorem (…). Nie mogę powiedzieć, że język jest gotowy, dopóki nie przejdzie przez publiczną ocenę (…). Dlatego też nie mogę dokonywać żadnych zmian w języku natychmiast po otrzymaniu uwag, nawet najbardziej bezbłędnych i pochodzących od najbardziej kompetentnych osób. W ciągu całego roku 1888 język pozostanie całkowicie nie zmieniony (…). Jeżeli jakaś kompetentna akademia powiadomi mnie, że chce wziąć na siebie całą pracę, natychmiast prześlę jej cały materiał, który jest u mnie (…), a sam z wielką radością zejdę na zawsze ze sceny. Z autora i inicjatora stanę się zwykłym przyjacielem języka międzynarodowego, jak każdy inny jego przyjaciel.”

Ludwik Zamenhof książka Dua Libro

Źródło: Dua Libro (1888)

Radość

„Powstanie jest karygodną zbrodnią, za którą ponoszą odpowiedzialność pewne polskie ośrodki. Tak te wypadki ocenia polskie społeczeństwo, tak wyglądają one w rzeczywistości. Winni muszą ponieść odpowiedzialność. To moje słowa z listopada 1944 r. Dziś pewnie tak bym tego nie sformułował. Nie w sensie oceny politycznej, bo ta raczej się pogłębiła, ale w sferze języka.(…) Ten mit miał duże znaczenie dla odzyskania niepodległości, choć nie tak wielkie jak na cenę, jaką przyszło za niego zapłacić. Ale cóż, jeżeli ktoś coś kupi, a później okaże się, że bardzo przepłacił, to nie znaczy, że tę rzecz wyrzuci.”

Wiesław Chrzanowski (1923–2012) polityk polski

Źródło: wywiad dla „Gazety Wyborczej”, sierpień 2002 r. http://wyborcza.pl/56,75402,10046201,Wieslaw_Chrzanowski__powstaniec_warszawski__polityk__w,,12.html

O rzeczywostości , Sens

„Kwestia pomyłek w ocenie polityki Stalina – jeżeli obserwujemy ją przez pryzmat całego łańcucha takich pomyłek popełnianych przez ówczesnych najwybitniejszych przywódców wolnego świata – nie może specjalnie dziwić. Z drugiej strony mylne polskie oceny stanowiska mocarstw zachodnich wynikały z przyczyn, o których już była mowa. Polscy przywódcy sądzili – mylnie – że własny dobrze pojmowany interes anglosaski, a zwłaszcza amerykański, w zahamowaniu ekspansji sowieckiej jest tak oczywisty, iż w pewnym momencie odejdą oni od polityki ustępstw wobec Stalina. Nie zdawano sobie sprawy, że w istocie w Waszyngtonie zwyciężyła koncepcja przyjaznej współpracy dwóch supermocarstw, czyli nowy podział świata. O tym, że Roosevelt nie docenił globalnych apetytów Stalina zaczęto w USA mówić głośno dopiero w latach pięćdziesiątych, kiedy Amerykanie przeżyli szok inwazji komunistycznej na Koreę Południową i próbę zmuszenia mocarstw alianckich do wycofania się z Berlina Zachodniego. Wcześniej dość powszechnie podzielano przekonanie, że polityka Roosevelta była w sumie korzystna dla Stanów Zjednoczonych. Dziś również nie brakuje zwolenników poglądu, iż najlepszym zabezpieczeniem „porządku” w Europie Wschodniej jest silna Rosja. Zasadnicze, a zarazem najtrudniejsze ówcześnie do prawidłowego rozpoznania było pytanie, czy tendencja anglosaska do ustępstw wobec Stalina w sprawie polskiej jest tendencją odwracalną, czy trwałą? I czy są granice tych ustępstw? Wielu polskich (i nie tylko polskich) przywódców tego okresu uważało, że tendencja owa jest w jakiejś mierze bądź podatna na zmianę (a więc odwrócenie trendu), bądź na dłuższą metę ulegnie nieuchronnie odwróceniu.”

Stanisław Salmonowicz (1931) polski historyk

Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza
Źródło: s. 36.

O historii , O odejściu , O współpracy , Pytanie

„Na 130 kobiet pytanych o swój związek tylko 17 powiedziało, że ich partner jest kochankiem idealnym. Co prawda większość kobiet pozytywnie ocenia swoje małżeństwo i współżycie seksualne: 113 na 130 badanych kobiet jest zadowolonych ze swojego życia partnerskiego. Ale jeżeli podpytać je głębiej, twierdzą, że ich mężom wiele jednak brakuje do ideału kochanka. Bo w skali od 1 do 5 większość kobiet ocenia swoje życie seksualne na 3, tylko 28 dało ocenę dobrą, a zaledwie 2 – bardzo dobrą. Jedynie 17 kobiet oceniło partnera na szóstkę.”

Zbigniew Lew-Starowicz (1943) polski lekarz, ekspert seksuologii

Źródło: Czy istnieje kochanek idealny? Profesor Lew-Starowicz wyjaśnia, dziennik.pl, 27 maja 2013 http://zdrowie.dziennik.pl/aktualnosci/artykuly/428603,zbigniew-lew-starowicz-o-rozkoszy-ksiazka-recenzja.html

O życiu , O kobietach , O małżeństwie , O zdrowiu

„Podróże za każdym razem dają mi coś nowego, zarówno w spojrzeniu na świat, jak i w ocenie ludzi. Pod kątem obserwacyjnym zupełnie zmieniają perspektywę.”

Martyna Wojciechowska (1974) polska prezenterka telewizyjna

Z wywiadu dla „Cogito” nr 15/09

O ludziach , O świecie

„Pilną sprawą jest, by przyjąć w XXI wieku prawidłowe kryteria oceny człowieka. Dotychczasowe kryteria: stanowisko w społeczeństwie, wykształcenie, bogactwo, są wadliwe. Również nieporozumieniem jest traktowanie świata wirtualnego jako rzeczywistości, a tych, którzy pokazywani są na ekranie telewizora – jako elity społeczeństwa.”

Maria Szyszkowska (1937) polska działaczka polityczna, filozof

O wykształceniz , O rzeczywostości , O wieku , O bogactwie

„Dziś wymiana informacji odbywa się głównie w internecie. To medium niesie informacje, które są niewygodne dla rządzących. Kondycja naszego dziennikarstwa jest mierna. Oczywiście są wyjątki: gazeta, w której jest ten wywiad, tygodnik „Gazeta Polska”, „Nasz Dziennik”, póki co „Uważam Rze” i „Rzeczpospolita”. Jest kilku dziennikarzy, którzy tej misji się nie sprzeniewierzają, ocena reszty jest właśnie kwestią smaku.”

Przemysław Gintrowski (1951–2012) polski kompozytor i muzyk

Źródło: Żyjemy w czasach kłamstwa i obłudy, „Gazeta Polska Codziennie”, 21 stycznia 2012

O kłamstwie

„Syndrom Powstania powstrzymywał społeczeństwo od skrajnych form działania w latach zrywów 1956, 1970, 1980, ale z drugiej strony doskonała świadomość tego faktu wpływała moderująco na ocenę postawy społeczeństwa polskiego ze strony Moskwy i znacznie oględniejszy w sumie stosunek ZSRR do satelickiej Polski niż do innych państw bloku wschodniego.”

Władysław Bartoszewski (1922–2015) polski polityk, działacz społeczny, historyk

Źródło: wywiad dla „Gazety Wyborczej”, sierpień 2002 http://wyborcza.pl/56,75402,10046201,Wladyslaw_Bartoszewski__wywiad_dla___Gazety_Wyborczej___,,13.html

„Gombrowicz, który jest dla mnie ideałem ostrego pisania, twierdził w „Dziennikach”, że literatura jest damą surowych obyczajów i nie lubi, jak jej się zagląda pod spódnicę. Pisarz powinien być dotkliwy. Stąd moja krytyczna ocena tego, co się dziś nazywa satyrą. To nie jest satyra robiona z przesłaniem, żeby coś zmienić, tylko po to, żeby dostać brawa i zainkasować pieniądze. Ale mam też faworytów: łodzianina Andrzeja Poniedzielskiego i Artura Andrusa.”

Wojciech Młynarski (1941–2017) polski kompozytor i wykonawca piosenki autorskiej

Źródło: „Dziennik Zachodni”, 17 maja 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/calycz.htm

O pieniądzach , O literaturze

„Jaka więc była najlepsza i najpewniejsza droga Polski do odzyskania wolności i niepodległości? Czy można było nie wierzyć zobowiązaniom i obietnicom Aliantów zachodnich, starannie ukrywających swe porozumienia ze Stalinem? Czy można było rezygnować z wyczekiwanej przez lata okupacji i upragnionej przez cały naród walki z Niemcami o wolność? Jak zapobiegać rozbrajaniu przez Rosjan i wywożeniu do łagrów żołnierzy AK po wspólnej z nimi walce z Niemcami? To tylko niektóre zagadnienia, jakie w 1944 r. wymagały w równym stopniu decyzji kraju i Rządu Polskiego w Londynie. Dodajmy jeszcze, że w tajną dyplomację Wielkiej Trójki rząd nasz nie był wtajemniczony. Kraj miał jeszcze bardziej ograniczone możliwości prawidłowej oceny sytuacji międzynarodowej.”

Tadeusz Żenczykowski (1907–1997) polski prawnik, działacz polityczny i publicysta

Źródło: Tadeusz Żenczykowski, Samotny bój Warszawy, Wydawnictwo Editions Spotkania, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin–Paryż 1990, s. 8.

O decyzjach , O wolności , O walce

„Wcale nie ulegliśmy żądaniom szefów państw i rządów. Na nasze decyzje wpływ ma tylko nasza własna ocena sytuacji. Nie słuchamy „zaleceń” rządów, rynków i stron układów zbiorowych.”

Jean-Claude Trichet (1942) ekonomista francuski

o skupywaniu przez EBC pożyczek państwowych z zagrożonych na skutek kryzysu greckiego państw UE.
Źródło: wywiad Christopha Pauly’ego i Thomasa Tumy, „Der Spiegel”, tłum. „Forum”, 24 maja 2010.

O decyzjach

„Przede wszystkim studia były ciężkie. Nie wybrałam łatwej uczelni, gdyż zawsze staram się stawiać sobie wysoko poprzeczkę. Słyszałam nawet, że niektórzy pracodawcy wolą przyjąć pracownika, który skończył Uniwersytet im. Adama Mickiewicza z dostatecznymi niż absolwenta innej uczelni, który ukończył ją z lepszymi ocenami.”

Renata Beger (1958) polska polityk

Źródło: Z Renatą Beger o jej studiach, interia.pl, 4 lipca 2007 http://fakty.interia.pl/tylko_u_nas/news/z-renata-beger-o-jej-studiach,937620

O studiach

„Uważam, że zachowujemy się dość wstrzemięźliwie, a to, czy PiS w mediach jest za dużo i czy jest za ostry, to kwestia indywidualnej oceny. Ja jestem zwolennikiem stonowanego przekazu, ale część kolegów chciałaby, żeby był mocniejszy. Uznają, że daliśmy zdominować Platformie przekaz w tej sprawie, to ona wykonuje kolejne ruchy: premier ogłosił oczyszczenie rządu, przejął inicjatywę w sprawie zmian przepisów o hazardzie. Zamiast dyskusji o sprawach, które trzeba wyjaśnić, trwa dyskusja o propozycjach PO.”

Adam Lipiński (1956) polski polityk

Źródło: Dominik Uhlig, PiS: Czy leci z nami pilot?, wyborcza.pl http://wyborcza.pl/1,75248,7201916,PiS__Czy_leci_z_nami_pilot_.html, 30 października 2009

„Nasza inicjatywa jest rodzajem hołdu składanego naszym przodkom i ich potomkom, którzy tworzyli tę tradycję i kulturę. Wykorzystujemy czas, aby odkłamać prawdę o polskiej szlachcie i zmienić jej obraz wypaczony od okresu Pierwszej Rzeczypospolitej. W okresie niewoli nie mieliśmy na to wpływu, potem okres 20-lecia międzywojennego był zbyt krótki, aby dokonać refleksji o pozytywnej roli szlachty średniej i drobnej. Nie wymieniam tu ziemiaństwa, ponieważ jeśli mówimy o jakichkolwiek przewinieniach to dotyczą one ziemiaństwa właśnie i magnaterii. Potem lata powojenne aż do 1989 r. też nie były dobrym okresem na obiektywną ocenę roli polskiej szlachty. A to właśnie ona przyczyniła się do odzyskania niepodległości. Warto zatem sięgać do naszych polskich i podlaskich korzeni szczególnie tuż przed 1 maja 2004 r., u progu połączenia z Unią Europejską. Nasza kultura jest naszą identyfikacją narodową.”

Krzysztof Tołwiński (1968) polski polityk

o działalności Związku Szlachty Polskiej.
Źródło: O Związku Szlachty Polskiej, wrotapodlasia.pl, 4 marca 2004 http://www.wrotapodlasia.pl/pl/wywiady/jubilat+o+ZSP.htm

O czasie , Obraz

„Filmy, które chciałbym zrealizować, przestały budzić zainteresowanie ludzi, którzy mają pieniądze. Od jednego z producentów dowiedziałem się, w jaki sposób ocenia wartość trafiających do niego scenariuszy. Po prostu daje je do oceny swojej czternastoletniej córce.”

Waldemar Krzystek (1953) polski reżyser, scenarzysta filmowy

Źródło: „Rzeczpospolita”, 9 grudnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/czlowiekwa.htm

O pieniądzach , O ludziach

„Dwie kochające kobiety nie poddają się nieustannej ocenie, odwrotnie – tworzą ścisłe przymierze, ich miłość nosi cechy samouwielbienia.”

Anaïs Nin (1903–1977) pisarka francuska

O miłości , O kobietach

„Walka z Niemcami musi być kontynuowana w formie „Burzy”. Natomiast w obecnych warunkach jestem bezwzględnie przeciwny powszechnemu powstaniu, którego sens historyczny musiałby się z konieczności wyrazić w zmianie jednej okupacji na drugą. Wasza ocena sytuacji niemieckiej musi być bardzo trzeźwa i realna. Omyłka pod tym względem kosztowałaby bardzo wiele.”

Kazimierz Sosnkowski (1885–1969) generał polski, minister

29 lipca 1944 do dowództwa AK o ewentualnym planie powstania przeciwko Niemcom.

O walce , Sens

„Zwyczaj szukania w artykułach konsumpcyjnych oznak zbędnej kosztowności i wymóg, by wszystkie dobra posiadały pewien stopień pośredniej użyteczności, stanowiącej podstawę zawistnych porównań, prowadzi do zmiany kryteriów oceny użyteczności dóbr. Element prestiżowy i element bezpośredniej użyteczności nie odbiegają od siebie w ocenie konsumenta, lecz tworzą łączne pojęcie użyteczności dóbr. Żadne dobro nie będzie zgodne z tym kryterium jedynie dlatego, że posiada praktyczną, techniczną użyteczność. Dla uzupełnienia swych walorów i zdobycia pełnego uznania konsumenta musi wykazać się również elementem prestiżowym. Dzięki temu producenci dóbr konsumpcyjnych starają się, by ich artykuły odpowiadały wymaganiom dyktowanym względami prestiżowymi. Robią to z tym większym zapałem i lepszym skutkiem, że sami znajdują się w zasięgu tych samych wzorców wartości i przykry byłby dla nich widok artykułów, którym brakuje właściwego «przyzwoitego» wykończenia. Doszło więc do tego, że dzisiaj w żadnej dziedzinie nikt nie wytwarza i nie sprzedaje artykułów, które by w większym lub mniejszym stopniu nie zawierały elementu prestiżowego.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

„Są także wyborcze plusy. Proszę spojrzeć na wynik Ruchu Palikota. Zawdzięczamy mu osłabienie środowisk postkomunistycznych. Wyjdzie to Polsce na dobre (…) Korzyść kolejna to szansa na otrzeźwienie i większą społeczno-polityczną dojrzałość tych ogniw Kościoła katolickiego, które, posiadając słabą (w mojej ocenie) wyobraźnię socjologiczną, zarazem pielęgnowały więzi, kontakty, dusery ze środowiskami liberalnego salonu, elit kosmopolitycznych, medialnych, a i biznesowych. Mam na myśli te ogniwa Kościoła, które zachowywały się tak, jakby zapomniały o tym, że depozyt wiary spełnia się także w cywilizacyjnej misji Kościoła. W misji, która nie może spełniać się w nijakości. Duchowni, którzy nie rozumieli, jaka biznesowo-medialna i quasi-kulturowa tkanka wiąże się z promocją postaci typu Nergal, teraz dostali znak: otrzeźwijcie wreszcie.”

Andrzej Zybertowicz (1954) socjolog polski

Źródło: O pożytkach z wyborczych wyników, „Gazeta Polska”, 12 października 2011.

O wierze , O myślach , O szansie , O myśleniu

„Marzena Wróbel to rozpędzony pociąg pancerny. To moja subiektywna ocena, ale wiele osób przyznało mi rację. Publicznie stwierdzam, że bardziej pasował mi poziom debaty Jacka Kurskiego w komisji i przyznaję, że tęsknię za Jackiem Kurskim.”

Sebastian Karpiniuk (1972–2010) polski polityk

o posłance PiS.
Źródło: pardon.pl http://www.pardon.pl/artykul/9025/posel_po_tesknie_za_kurskim, 3 lipca 2009

„Pan Pietrzak dostrzegł (…) w surowej ocenie tego wydarzenia powrót cenzury politycznej, wprowadzanej przez Tuska i jego kompanów. Pani Zapendowska – okazuje się, jego zdaniem, być osobą stojącą na straży interesów zdrajców narodu, którzy chcieliby powrotu ingerencji partyjnych urzędników w dzieła wybitnych twórców. Do takich autor zaliczył p. Rosiewicza i oczywiście siebie. Żal tylko, że obaj panowie są już za starzy na lekcje u Eli Zapendowskiej – wcześniej nie było takich pedagogów i dlatego musieliśmy przez lata znosić cierpliwie ich wokalne wyczyny.”

Antoni Kopff (1944)

jurorzy programu Must Be The Music negatywnie ocenili występ chłopca, który śpiewał patriotyczną piosenkę z repertuaru Andrzeja Rosiewicza, najostrzej zareagowała Elżbieta Zapendowska.
Źródło: Starość musi się wyszumieć?, 22 kwietnia 2011 http://1944kopff.bloog.pl/id,329382163,title,Starosc-musi-sie-wyszumiec,index.html?ticaid=5c326

O starości , O śpiewie

„Skąd więc pochodzić może kobiecy rodzaj próżności? Łączy się on z brakiem jaźni „myślnej” (inteligibilnej), z brakiem tego, co podlega stałej i bezwzględnej ocenie, wynika z nieposiadania własnej wartości.”

Otto Weininger (1880–1903) filozof austriacki

Płeć i Charakter
Źródło: s. 47

„Różnice w ocenie szczegółów skomplikowanych kwestii między rozumnymi osobami są kondycją ludzką. Jeśli jednak kwestie rodzące najgłębsze podziały zostaną usunięte z programów politycznych, powinno być możliwe osiągnięcie pokojowego porozumienia w ramach demokratycznych instytucji.”

John Rawls (1921–2002)

Dziedzina polityczności i częściowy konsensus

„Istnieje tendencja, by uznawać, że Żydzi, którzy zginęli w Polsce po przybyciu armii sowieckiej latem 1944 r., padli w taki czy inny sposób ofiarą powszechnego polskiego antysemityzmu. W rzeczywistości przemoc wobec Żydów zrodziła się ze zróżnicowanych reakcji Polaków na co najmniej trzy osobne zjawiska: działania komunistów żydowskich, którzy walczyli o wprowadzenie w Polsce rewolucyjnego ustroju marksistowsko-leninowskiego, czyny żydowskich mścicieli usiłujących wymierzać pozasądową sprawiedliwość Polakom, którzy jakoby krzywdzili Żydów podczas okupacji niemieckiej, i starania wielu członków społeczności żydowskiej usiłujących odzyskać własność skonfiskowaną przez hitlerowców, a następnie przejętą przez Polaków. Polacy uważali, że zjawiska te miały ze sobą wiele wspólnego, co wzmacniało stereotyp żydokomuny. Z drugiej strony, różnorakie reakcje Polaków zlewały się w oczach Żydów w homogeniczne zjawisko przemocy, która wyrastała ze wszechobecnego polskiego antysemityzmu. Ocena ta dotyczyła szczególnie antykomunistycznych działaczy niepodległościowych. Jednak przemoc wobec Żydów ze strony działaczy podziemia wynikała przeważnie z antykomunizmu, a dokładniej z postrzegania w Polsce w latach 1944–1947 Żydów jako zagrożenia dla lokalnego ruchu antysowieckiego.”

Marek Jan Chodakiewicz (1962) amerykański historyk polskiego pochodzenia

Stosunki polsko-żydowskie
Źródło: M.J. Chodakiewicz, Po zagładzie. Stosunki polsko-żydowskie 1944–1947. Wyd. IPN, Warszawa 2008, s. 11. Seria: „Monografie”, tom 38, ISBN 9788360464649.

O sprawiedliwości , O rzeczywostości

„I liczy się też to, co sama o sobie myślisz, twój własny rachunek sumienia, a nie tylko ocena innych. Oni mogą się mylić.”

Dorota Terakowska (1938–2000) polska pisarka i dziennikarka

Dobry adres to człowiek

O myślach , O myśleniu

„Na pewno decyzja o wybuchu powstania została oparta na fałszywych przesłankach, bez właściwej oceny sytuacji. Gdyby były telefony komórkowe, ktoś dałby znać Komendzie Głównej Armii Krajowej, że Niemcy zdobyli przewagę w bitwie, która toczyła się już drugą dobę. Gdyby Rosjanie otrzymali jakieś wsparcie ze wschodu, może ponowiliby uderzenie na Pragę, ale wtedy doszły względy polityczne. Trwały rozmowy na linii Stalin-Mikołajczyk. W pierwszych dniach sierpnia Stalin oświadczył, że „awantura warszawska” go zupełnie nie interesuje.”

Edmund Baranowski (1925) powstaniec warszawski

Źródło: wywiad Marcina Bartnickiego, Edmund Baranowski dla WP.PL: co piąty powstaniec miał karabin, to był pierwszy głęboki zawód, wp.pl, 16 lipca 2014 http://historia.wp.pl/title,Edmund-Baranowski-dla-WPPL-co-piaty-powstaniec-mial-karabin-to-byl-pierwszy-gleboki-zawod,wid,16753251,wiadomosc.html?ticaid=113a1b

O historii , O piciu , O wsparciu , O decyzjach

„Z Andrzejem (Lepperem) znam się od ponad 10 lat. Teraz Samoobrona to poważna siła. W mojej ocenie może stać się narodową opcją polityczną.”

Leszek Bubel (1957) polski polityk, wydawca i dziennikarz

wypowiedź z 2002.
Źródło: Jesienny zaciąg Leppera, newsweek.pl, 6 października 2002 http://www.newsweek.pl/artykuly/sekcje/polska/jesienny-zaciag-leppera,25460,3

O sile

„Wyjątkowe sytuacje zdołają nas uleczyć z choroby ludzi nasyconych, która pozbawia nas zdolności oceny prawdziwej wartości łyżki strawy i kromki zeschłego chleba.”

Stefan Wyszyński (1901–1981) polski duchowny katolicki, prymas

O ludziach , O chorobach

„Sposób, w jaki ludność przyjmowała te kolejne nieszczęścia, a wreszcie samą kapitulację, przynosi Polakom większą chwałę niż sukcesy pierwszych tygodni. Są polskie i niepolskie opisy tego dnia, w którym po podpisaniu kapitulacji wojsko i ludność zaczęły opuszczać Warszawę. Godność tego pobitego wojska, które w zwartych szeregach odchodziło na jakże niepewny los, godność tej opuszczonej ludności, która żegnała je łzami, a nie słowami przekleństw – jest to coś, czego nie można zapomnieć i co winno zostać przeniesione przyszłym pokoleniom Polaków. Pobici, ale nie rozbici moralnie, zjednoczeni we wspólnym porywie, do końca nie ulegli rozkładowi wewnętrznemu, którego przecież można by się spodziewać po tylu dniach klęsk i zawodów – tak uzewnętrzniała się w chwili największej próby siła moralna Warszawy. Siła dojrzewająca w katakumbach konspiracji, a wyzwolona i eksplodująca podczas powstania. Ostatniego polskiego powstania pierwszej połowy XX wieku, godnego wielkich tradycji powstania wielkopolskiego i trzech powstań śląskich. Gdyby kończyło się ono rozkładem, nawet wtedy, gdyby w ostatniej chwili przyszedł jakiś ratunek i miasto ocalało – byłoby to powstanie prawdziwej klęski. Może nie tak tragiczne, ale odrażające, niosące przyszłym pokoleniom – jak każda małość, każda zdrada – nie pokarm, lecz truciznę. Jakkolwiek byśmy oceniali decyzję powstania – a oceniać ją można nie z jednego punktu widzenia i jak wiemy oceny są tutaj krańcowo różne, jakkolwiek ocenialibyśmy jego sens wojskowy i polityczny – i tutaj zdania są bardzo podzielone, jedno przynajmniej pozostanie jasne: egzamin, przed którym stanęło miasto, zdany został, z niewielkimi wyjątkami, bardzo dobrze. Zarówno pod względem samoorganizacji, współpracy z wojskiem, jak też postawy moralnej. Postawy moralnej utrzymanej do końca. Postawy, którą zachowały władze powstańcze, żołnierze i zwykli obywatele.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 123–124

O losie , O zdradzie , O zachowaniu , O decyzjach

„Nie ma wspólnego mianownika między żołnierzem armii, który wchodzi w skład organizacji stojącej pod opieką państwa i społeczeństwa, o którego się dba, którego życie i walki zostały ujęte w pewne normalne tryby, a bojowcem, który uczestniczy w samotnej walce, którego walka nie była funkcją państwową, ale buntem przeciw państwu, a nawet przeciw obojętności całego społeczeństwa.
I nie ma wspólnej oceny dla śmierci na polu walki, które jest dziełem losu, a śmierci na szubienicy, do której dochodzi się przez golgotę rewolucyjną. Rewolucjoniści to pionierzy.”

Adam Próchnik (1892–1942) działacz socjalistyczny i oświatowy, historyk

Źródło: Rewolucja 1905. Przewodnik Krytyki Politycznej, Warszawa 2013.

O życiu , O śmierci , O losie , O walce

„W sprawach o molestowanie seksualne nieletnich Amerykanów, sądom często brakuje rozsądku i trzeźwej oceny sytuacji. Tak było 30 lat temu i tak jest teraz.”

Marina Zenovich

Źródło: Mariola Wiktor, W poniedziałek Roman Polański kończy 75 lat, wyborcza.pl, 18 sierpnia 2008 http://wyborcza.pl/1,75475,5598068,W_poniedzialek_Roman_Polanski_konczy_75_lat.html?as=2&startsz=x

„Puszczając wodze fantazji wyobraźmy sobie, iż hitlerowscy ministrowie po drugiej wojnie światowej opływają w dostatek, a działacze narodowosocjalistyczni porozumieli się z opozycją antyhitlerowską, stając się zapleczem kadrowym demokratycznego państwa. Idąc dalej: fachowcy z gestapo tropiliby wówczas wrogów demokracji i podziemie neonazistowskie, a Abwehra stałaby się zapleczem kadr kierowniczych demokratycznych Niemiec. Minister Goebbels miałby własne środowisko demokratyczne, a przy tym wydawałby pluralistyczną gazetę, opiewając w niej uroki europejskości, demokracji i praw człowieka. Towarzyszyłyby temu – oczywiście – spółki tworzone w oparciu o majątek państwowy przez kadrę doskonałych narodowosocjalistycznych fachowców, wspieranych przez mniej doświadczonych profanów z dawnej opozycji. Członkowie partii narodowo-socjalistycznej – NSDAP – weryfikowaliby wówczas uprawnienia kombatanckie swoich przeciwników z czasów wojny. Na szczęście – po koszmarze hitleryzmu odbył się proces norymberski i dokonano surowej oceny co najmniej części zbrodniarzy. Odbyła się też w Niemczech denazyfikacja, której elementami były – między innymi – zakaz szerzenia poglądów narodowosocjalistycznych, demonopolizacja i dekartelizacja. Czas pokazał, że osąd ten oraz zastosowane środki były potrzebne i słuszne, choć może nie do końca konsekwentnie przeprowadzone. Obecnie nie kwestionuje tego chyba żaden poważny historyk, oczywiście – jeżeli nie należał do PZPR. Nie widzę dzisiaj żadnego powodu, aby osoby, które ułatwiały zniewolenie naszego kraju, mogły zajmować w nim stanowiska wymagające społecznego zaufania, prawości charakteru, a także kierowania się polską racją stanu. Odsunięcie tych ludzi od niektórych stanowisk jest niezbędne – w imię sprawiedliwości dziejowej i wiarygodności państwa. Bez tego obywatele naszego kraju nie wyzwolą się z apatii i zniechęcenia.”

Mariusz Marasek (1959) polski polityk

Źródło: Wystąpienie na posiedzeniu Sejmu, 5 września 1992 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata1.nsf/5c30b337b5bc240ec125746d0030d0fc/1198cd3a81e9a6d5c125750c0044e806?OpenDocument

O wojnie , O szczęściu , O ludziach , O sprawiedliwości

„Nie ma bardziej ryzykownej metody oceny kierunków filozoficznych, jak zaufanie do nazw, które nadają sobie ich wyznawcy. Jest to bez wątpienia prawda banalna, ale godna częstego powtarzania.”

Leszek Kołakowski (1927–2009) polski filozof

Szkice o filozofii katolickiej
Źródło: s. 74.

O prawdzie , O zaufaniu

„Widzowie starają się dotrzeć do sedna i zrozumieć film przez pryzmat własnych doświadczeń. A przeciętna recenzja tak naprawdę jest streszczeniem filmu, do tego dość precyzyjnym. Odbiera więc widzowi całą przyjemność niespodzianki i tajemnicy, jaką z sobą niesie oglądanie filmów. W recenzjach pojawiają się też oczywiście oceny, ale dość rzadko mamy w nich do czynienia z prawdziwą analizą. Czasem film jako całość może być nieudany, ale może być w nim coś fantastycznego, pięknego, ważnego – epizod, aktor, muzyka – coś, co warto dostrzec. (…) Mam wrażenie, że krytycy piszą bez cienia pokory i uwagi wobec tego, co widzą. We wszystkich opiniach widzów czuję konkretnego, żywego człowieka, za recenzją widzę natomiast znawcę kina, który wie wszystko, ale trudno jest znaleźć w tym, co mówi i pisze, rys osobisty.”

Dorota Kędzierzawska (1957) polska reżyserka filmowa

Źródło: Anna Bielak, Żeby nie narzekać http://www.dwutygodnik.com/artykul/4292/, Dwutygodnik.com nr 101/2013.

O przyjemności , O muzyce , O wrażeniach , O czasie

„Każda forma użytkowania dóbr wybrana przez konsumenta oraz każdy cel, który pragnie w ten sposób osiągnąć, jest dla niego pożyteczny, skoro go właśnie preferuje. Na gruncie teorii ekonomicznej problem marnotrawstwa, rozpatrywany z punktu widzenia indywidualnego konsumenta, nie istnieje w ogóle w związku z cym termin „marnotrawstwo” użyty w sensie technicznym nie zawiera negatywnej oceny motywów celów konsumenta działającego w myśl zasady marnotrawstwa na pokaz.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O myślach , O problemach , O myśleniu , Sens

„Uświadamiając sobie, że ludzie zawsze zanurzeni są w historii, którą sami stwarzają, bynajmniej nie musimy kapitulować przed relatywizmem czy nihilizmem, porzucając wszelką nadzieję, iż zdołamy zrozumieć nasz ludzki świat. Wręcz przeciwnie, afirmujemy w ten sposób moc człowieka, który stwarza sam siebie, dokonując oceny własnego miejsca w świecie i podejmując swoje wybory. Tylko dzięki temu jednostka może przezwyciężyć względność – poprzez absolutność własnej decyzji – i tylko dzięki temu może ona zawładnąć historią, którą w sobie niesie i która staje się jej własnością.”

Raymond Aron (1905–1983) francuski filozof, socjolog, teoretyk polityki i publicysta polityczny

Wprowadzenie do filozofii historii. Esej o granicach obiektywizmu historycznego

O ludziach , O świecie , O historii , O decyzjach

„To sztuka niska – nie jest to żadna ocena, ani tym bardziej atak, tylko obiektywny fakt. Rubik jest artystą dla mas, dla niewyrafinowanego odbiorcy i z tego powodu cieszy się takim wzięciem. (…) Siła Rubika polega na tworzeniu pozoru sztuki wyższej: ludzie myślą, że obcują z czymś wyższym. Tymczasem fakt, że coś jest grane przez orkiestrę symfoniczną nie oznacza, że od razu staje się klasyką.”

Mirosław Pęczak (1956)

o Piotrze Rubiku.

O ludziach , O sztuce , O myślach , O sile

„Wierzący w Chrystusa, uznający Chrystusa za Boga i człowieka, nie może być nieporuszony wieścią, że Jezus umarł za niego, że dobrowolnie przyjął karę śmierci za tych, których umiłował aż do końca. Krzyż i wyznanie wiary nigdy nie były, nie są i nie będą sprawą prywatną. Człowiek nie jest samotną wyspą. Żyje wśród innych i z innymi. Ma prawo ujawniać publicznie, wobec innych, swoje poglądy, hierarchię wartości, oceny, w tym także swoje przekonania religijne. Nikt mu w tym nie powinien przeszkadzać. To jest jedno z jego podstawowych praw jako suwerennej osoby.”

Ignacy Dec (1944) polski teolog katolicki, biskup

Źródło: Nie zdejmę krzyża, naszdziennik.pl, 11 września 2010 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20100911&id=my41.txt

O śmierci , O Bogu , O wierze , O karze

„Istnieje bardzo sprawiedliwa i obiektywna ocena teatru komediowego, sprawiedliwsza od recenzentów. To sala. Widownia, która bawi się lub właśnie kompletnie nic jej nie śmieszy. Przygotowując sztuki „śmieszne”, mam zawsze duże obawy, z końcem prób żaden z ogranych po tysiąckroć dowcipów już nie śmieszy, nic się nie układa, napięta do granic wytrzymałości nerwów „maszyneria” teatralna w przedpremierowej gorączce zgrzyta i trzeszczy. I dopiero podczas pierwszego spektaklu ta poczwarka przeradza się, no, ma szansę przerodzić się w motyla. Współpracuję często z fachowcem od komedii Wojciechem Pokorą i on na ostatnich próbach zwykł dopominać się publiczności. Bo potrzebuje już publiczności – partnera oddziałującego z drugiej strony.”

Marcin Sławiński (1951)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 7 listopada 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/muszas.htm

„W mojej rodzinie szło się albo do polityki, albo do mediów. Tymczasem moja siostra zbuntowała się i postanowiła na przekór wszystkim zostać normalną mamą i mieć dzieci. I rzeczywiście ma dwójkę, chłopca i dziewczynkę. Prowadzi normalne, spokojne życie w Kentucky. Co ciekawe, kiedy dziś o tym myślę, to dochodzę do wniosku, że to ja byłem tym mniej udanym dzieckiem. Moja siostra przeszła szkołę na samych piątkach, nauka nie sprawiała jej żadnego problemu. Ja za to musiałem się mocno namęczyć, żeby dostać dobre oceny. Ściągałem na sprawdzianach, przepisywałem od kolegów prace domowe… Był ze mnie taki mały oszust. A w domu z siostrą kłóciliśmy się niemal bez przerwy. Dzisiaj natomiast bardzo się lubimy i często jesteśmy w kontakcie, choć nie da się ukryć, że nasze życie potoczyło się zupełnie innymi drogami.”

George Clooney (1961) aktor amerykański

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Nie obawiam się starości. George Clooney specjalnie dla Stopklatki!, stopklatka.pl, 24 lutego 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=63402

O życiu , O dzieciach , O rodzinie , O domu

„Szkoła aktorska uczy obrony przed tym zawodem, ustawia psychicznie. Aktorzy żyją w ogromnym stresie, cały czas wystawieni na widok publiczny. Są wciąż oceniani. Muszą zachować dystans wobec pochlebnych recenzji i nie załamywać się negatywnymi. Ważne, by mieli własne kryteria oceny siebie i własnych osiągnięć. Nasi studenci przechodzą u nas przyspieszony proces dojrzewania. Dużo uczą się o człowieku, analizując postać od strony psychologicznej.”

Teresa Sawicka (1949) polska aktorka

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 21 lutego 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zwabilmnie.htm

O szkole , O zachowaniu , O czasie

„Występując codziennie na scenie lub przed kamerą, albo stojąc przed mikrofonem na estradzie ryzykujemy, ponieważ wystawiamy się na ocenę publiczności. Na publiczną ocenę widzów lub słuchaczy. Każdy może powiedzieć «Nie, chłopie, co ty wyrabiasz? Daj sobie święty spokój.» Jesteśmy przygotowani, że ktoś może nam coś takiego powiedzieć, to jest ryzyko.”

Andrzej Grabowski (1952) aktor polski

Źródło: „Gazeta Olsztyńska”, 28 grudnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26242

O czytaniu

„Nie można jeszcze dokładnie zorientować się w liczbie egzekucji dokonanych w Santiago i całym kraju… Oceny obserwatorów można jedynie przeciwstawić śmiechu wartym oficjalnym komunikatom junty Pinocheta.”

Augusto Pinochet (1915–2006) wojskowy dyktator Chile

O Augusto Pinochecie
Źródło: „Le Figaro”, wrzesień 1973, cyt. za: Artur Domosławski, Gorączka latynoamerykańska, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, s. 120.

O książkach , O świecie , O śmiechu

„Jesteśmy socjalistami, jesteśmy wrogami obecnego systemu kapitalistycznego, który wykorzystuje ekonomicznie słabszych, z jego niesprawiedliwymi płacami, z niesprawiedliwą oceną osoby ludzkiej według jej zamożności a nie według odpowiedzialności i rzeczywistych dokonań. Jesteśmy zdeterminowani aby zniszczyć ten system za wszelką cenę”

Adolf Hitler (1889–1945) kanclerz Rzeszy, twórca i dyktator III Rzeszy niemieckiej

przemówienie z 1 maja 1927, Hitler definiował jednak socjalizm odmiennie od marksistów.
Źródło: John Toland, Adolf Hitler, 1991, ISBN 9780385420532, s. 224.

„Filmy powinno się raczej odbierać jako dobre i złe. Taka przynajmniej jest moja kategoria oceny filmu. Nie dzielę filmów na smutne czy wesołe, optymistyczne bądź pesymistyczne.”

Sławomir Fabicki (1970) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: Artur Cichmiński, Właściwie to wkurza mnie wszystko. Rozmowa ze Sławkiem Fabickim, autorem filmu „Z odzysku”, stopklatka.pl, 16 listopada 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=34642

„Gdy przejął tygodnik, powiedziałem, że czuję się, jakbym oddał córkę do domu publicznego. Podtrzymuję to. Zeszmacił w mojej ocenie pismo całkowicie. (…) To, co on tworzy, to są wyroby prasopodobne. Żadnej samodzielnej myśli, tylko konfekcja. I powtarzanie opinii wygłoszonych już wcześniej w „Gazecie Wyborczej.””

Marek Król (1953) dziennikarz polski, działacz polityczny

o Tomaszu Lisie.
Źródło: Marek Król o Tomaszu Lisie: Zeszmacił „Wprost”, dziennik.pl, 27 marca 2012 http://wiadomosci.dziennik.pl/media/artykuly/384901,marek-krol-o-tomaszu-lisie-zeszmacil-wprost.html

O domu , O myślach , O myśleniu

„W ocenie Komitetu Politycznego Marek Migalski działał w większym stopniu na własną rzecz, na rzecz własnej kariery, popularności własnego blogu niż na rzecz zespołu, w którym powinien pracować.”

Mariusz Błaszczak (1969) polski polityk

o wykluczeniu Marka Migalskiego.
Źródło: rmf24.pl http://www.rmf24.pl/fakty/polska/news-blaszczak-migalski-dzialal-na-rzecz-wlasnej-kariery,nId,295543, 2 września 2010

„Byli wśród nas ludzie różnych pokoleń, tradycji, orientacji ideowych. Łączyła nas troska o wszystkich skrzywdzonych i bitych. Pragnęliśmy dawać temu świadectwo – bez względu na zagrożenie osobiste, bez względu na polityczną taktykę, bez względu na to, kim jest prześladowany. Kierowaliśmy się przekonaniem, że przestrzeganie praw człowieka i obywatela jest warunkiem pokoju między ludźmi i narodami; przekonaniem, że nie może być sprawiedliwej Europy bez niepodległej Polski na jej mapie. Służyliśmy sprawie wolności Polski i wolności Polaków w Polsce, tak jak mogliśmy i umieliśmy, jak dyktowało nam sumienie i obywatelskie rozeznanie sytuacji. Mieliśmy przed oczyma ideał Polski, która szczyciła się niegdyś tolerancją i wolnością; Polski, która umiała być wspólną ojczyzną Polaków, Białorusinów, Litwinów, Ukraińców, Żydów, ojczyzną wszystkich swych obywateli – bez względu na ich język, wyznanie, pochodzenie narodowościowe. Nie do nas należy ocena naszej pracy. My chcielibyśmy, aby stanowiła ona wkład do wielkiego narodowego dzieła: tworzenia niepodległej, sprawiedliwej, demokratycznej Polski.”

Edward Lipiński (1888–1986) polski ekonomista i polityk

Źródło: Jan Skórzyński, Siła bezsilnych. Historia Komitetu Obrony Robotników, Wyd. Świat Książki, Warszawa 2012.

O ludziach , O książkach , O świecie , O pokoju

„(…) przyznam, że nie znajduję już epitetów na określenie tego, co widzę. Bo jeśli powiem, że jest to okropne i obrzydliwe, to niczego to nie wniesie do tzw. debaty publicznej. Bardzo chciałbym, żeby jakaś powołana do tego instytucja, czyli może Trybunał Konstytucyjny, może Sąd Najwyższy, odniosła się do wymiaru prawnego tego, co się dzieje. Do władzy doszła bowiem szajka, która za nic ma obowiązujące prawa. Chodzi nie tylko o to, by to rozliczyć, ale o to, by coś podobnego nie powtórzyło się w przyszłości. Sytuacja, w której prokurator generalny wydaje podwładnym polecenia w swojej własnej sprawie, powinna zostać poddana publicznej, fachowej ocenie wybitnych prawników. To powinno zostać przez nich opisane i opublikowane ku przestrodze na przyszłość. To będzie cenniejsze niż ustalenia komisji sejmowych, bo w tych są politycy, którzy rozgrywają między sobą swoje sprawy i interesy. Tylko zatem obiektywni prawnicy mogliby to pokazać w jasnym świetle. To oni powinni przestrzec przyszłych koalicjantów, że tak postępować nie wolno. Oni powinni pokazać bez ogródek, kto przekracza prawo we wszystkich jego aspektach. Dość mam bowiem władzy, która jest instrumentem straszenia społeczeństwa, a nie służbą dla niego. Władza ma dbać o to, byśmy dobrze czuli się w naszym kraju, a nie być źródłem opresji. Tymczasem już dwa lata żyjemy – że użyję modnego ostatnio określenia – w rzeczywistości porażającej.”

Janusz Kijowski (1948)

Źródło: „Trybuna”, 18 sierpnia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mkna.htm

O rzeczywostości , O przyszłości

„Ktoś złośliwy powiedział, że jeden Polak to geniusz, dwóch to kłótnia, a trzech to anarchia. Nie uważam tej gadki za trafną ocenę naszego charakteru narodowego. Może ona odnosić się do inteligencji, obciążonej wadami zepsutej szlachty i anormalnymi warunkami życia, powodującymi rozwój neurastenii. W mojej działalności nie miałem wypadku, żeby hasło rozłamu wychodziło od dołu; zawsze gorszący przykład dawała elita, chorująca na egotyzm i doktrynerstwo, w niepodległej Polsce i na karierowiczostwo.”

Stanisław Wojciechowski (1869–1953) Prezydent Polski i naukowiec

Źródło: Daniel Wójtowicz, Niepokorny prezydent – Stanisław Wojciechowski 1869-1953, histmag.org http://histmag.org/Niepokorny-prezydent-Stanislaw-Wojciechowski-1869-1953-9205, 15 marca 2014.

O inteligencji , O charakterze

„Pięć lat przed powstaniem podjęty został w Warszawie bój, znany nam dobrze jako obrona stolicy z września 1939 r. Bój ten, którego wszak można było uniknąć ogłaszając Warszawę, podobnie jak potem Paryż, miastem otwartym, kosztował miasto kilkanaście procent jego zabudowy, z tym że najbardziej ucierpiało cenne śródmieście. Kosztował on także około 25000 zabitych cywilów i 6000 żołnierzy, a 50000 osób zostało rannych. Były to straty bardzo poważne, które dziś z punktu widzenia całkowitego zniszczenia miasta mógłby ktoś lekceważyć, ale jeśli porównamy je ze stratami innych stolic europejskich – należą do najcięższych. A kto dzisiaj podnosi te wszystkie straty kwestionując zasadność długotrwałej obrony stolicy? Obrony, która trwała trzy tygodnie, a już po dziesięciu dniach traciła wszelki sens operacyjny. Czy mówi się o zbrodniczym błędzie, o szaleństwie, o szukaniu odpowiedzialnych? Nie. Bo dojrzano sens tamtej walki w sferze zupełnie innej niż sfera zysków i strat materialnych, niż sfera wartości operacji wojskowych. Dostrzeżono ten sens w sferze moralnej, podkreślając ogromną rolę oblężenia Warszawy w podtrzymaniu woli narodu do stawienia oporu w okresie okupacji. A więc sens tej walki odnaleziony został w dziedzinie zupełnie różnej od tych, które decydują o ocenie powstania. W dziedzinie właściwie politycznej. Nie było sensu obrony stolicy z punktu widzenia przebiegu walk wrześniowych, gdyż nie miała ona żadnego wpływu na zwycięstwo, o którym trudno było marzyć. Miała ona sens na lata późniejsze, pozwalała je przetrwać w lepszej kondycji psychicznej, budowała dalszy opór, współdziałała z przyszłym zwycięstwem.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 125–126

O stracie , O zwycięstwie , O walce , O szaleństwie

„To właśnie protesty ACTA podważyły legitymację trwającego modelu rozwoju obnażając wszystkie iluzje, na jakich był oparty. Oceny takiej dokonali ci, którzy mieli być największym beneficjentem procesu transformacji – pokolenie Dzieci Sieci. Wychodząc na ulice pokazali kim są. Cyfrowy Tubylca – nasz odpowiednik Dobrego Dzikiego odsłonił swą realną twarz.”

Edwin Bendyk (1965) polski publicysta

Źródło: Bunt sieci. Premiera, Antymatrix, 4 kwietnia 2012 http://bendyk.blog.polityka.pl/2012/04/04/bunt-sieci-premiera/

O dzieciach

„Nagroda Fryderyk jest ostoją honorowania twórców z tzw. wyższej półki. Podział na sekcje i zatrudnianie do ich oceny specjalistów daje nam pewność, że będziemy honorować zarówno w dziedzinie jazzu, muzyki poważnej jak i rozrywkowej rzeczy najbardziej wartościowe.”

Piotr Metz (1957) dziennikarz polski

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/kalendarz-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/L6vx/content/fryderyki-2011

„(…) rodzice dali mi wolny wybór, kim chcę zostać w życiu. Grę w filmach traktowali tylko jako moje dodatkowe zajęcie. Mogłam być aktorką, ale pod warunkiem, że będę mieć w szkole najlepsze oceny. W ten sposób nauczyłam się odpowiedzialności.”

Mila Kunis (1983) aktorka amerykańska

Źródło: Joanna Ozdobińska, Mila Kunis. To nie seks, to... praca!, „To i Owo” nr 32, 7 sierpnia 2012, s. 6.

O seksie , O rodzicach

„Jesienią 1942 r., najwyższe władze ZSRR zdecydowały podjęcie boju o Stalingrad; w jego wyniku miasto zostało niemal starte z powierzchni ziemi. Trudno uwierzyć, ale ani w radzieckiej wielotomowej historii drugiej wojny światowej, ani w naszej encyklopedii II wojny, ani w innych dostępnych masowemu czytelnikowi opracowaniach nie znajdziemy jednego słowa o wielkości strat materialnych i ludzkich tego miasta, które miało 450 tysięcy mieszkańców. Są tylko straty niemieckie: liczby rozbitych dywizji, wyeliminowanych z walki żołnierzy, zdobytego sprzętu. Jakby nikogo cena tej bitwy – straty ludzkie i materialne – nie obchodziła. Jakby ważny był tylko sam fakt zwycięstwa przybliżającego koniec wojny. Nie podzielam takiego stanowiska. Straty powstańczej Warszawy obchodzą mnie i bolą, ale przecież nie można wszystkiego sprowadzać do jednego tylko czynnika. Tak jak nikt, oceniając polską działalność partyzancką, która we wszystkich publikatorach ma tak znakomitą prasę, nie spróbował nawet obliczyć, ile kosztowała ona ludność cywilną wsi polskich i jaki był stosunek między stratami Niemców a naszymi. Tak jak nikt nie potępia akcji na Kutscherę, za którą przyszło nam zapłacić życiem 300 rozstrzelanych więźniów Pawiaka. Jakże nierówną miarę można przykładać do podobnych w swej tragicznej wymowie wydarzeń! Jak dowolne są kryteria oceny różnych bitew tej samej wojny światowej! Tak samo jak na walkę wrześniową, partyzantkę, akcje bojowe podziemia, również na Powstanie Warszawskie trzeba spojrzeć biorąc pod uwagę i zestawiając różne czynniki, niczego nie eliminując. W procesie historycznym, w procesie długiego trwania, liczą się bowiem także wartości. Czasem nie tylko się liczą – decydują.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 126–127

O wojnie , O historii , O stracie , O czasie

„Biuro matrymonialne „Wesoła Wdówka”. Bogata oferta pań w różnym wieku.
Brygada odrybiająca stawy poszukuje stałego odbiorcy.
Skuteczne powiększanie ptaków. Zenek Ornitolog.
Eliksir życia produkcji ukraińskiej. 9zł/litr.
Kursy przetrwania dla nauczycieli. Wykładowcy z GROM-u i Specnazu.
Masz problem z ocenami? Zadzwoń, prosić Saszę.
„Warsztaty literackie” u Jakuba Wędrowycza!
Sprzedam kolekcję paszportów WNP, legitymację KGB.
Rejsy po Bugu na odcinku granicznym.
Wyporność łodzi dwie tony. Tylko poważne propozycje.
Legalizacja samowoli budowlanych. Szybko i niedrogo.
Bardzo tanie złoto produkcji własnej. Odlewnia mosiądzu przy Lwowskiej. Pytać o alchemika.
Tanie wędliny oferuje ferma lisów.”

Andrzej Pilipiuk książka Czarownik Iwanow

Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Czarownik Iwanow
Źródło: Ogłoszenia drobne – tylna okładka książki

O książkach , O poszukiwaniu , O grach , O problemach

„Nie cierpię, kiedy politycy zabierają się za oceny historii. Nie mają do tego żadnego prawa. Nie mają kwalifikacji, by oceniać historię, ponieważ nigdy jej nie badali. Ich wiedza jest minimalna, a oceny przez nich serwowane są jedynie bieżącymi przemyśleniami, które z prawdą historyczną nie mają naprawdę nic wspólnego. Oni powinni mieć ustawowy zakaz mówienia o historii, ponieważ czynią narodowi i spuściźnie narodowej krzywdę.”

Wojciech Muszyński (1972) polski historyk

Źródło: Dr Muszyński o szkalowaniu Brygady Świętokrzyskiej: „Politycy powinni mieć zakaz mówienia o historii” https://dzienniknarodowy.pl/dr-muszynski-o-szkalowaniu-brygady-swietokrzyskiej-politycy-powinni-miec-zakaz-mowienia-o-historii-wideo/,, dzienniknarodowy.pl, 19 sierpnia 2019.

O wiedzę , O historii , O cierpieniu

„Jeśli chodzi o sposób prowadzenia spraw, regulują to konkretne przepisy, ale każdy sędzia ma swój styl. Jest też w swoim orzekaniu niezależny i nie trzeba zbyt daleko wchodzić w niezawisłość sędziowską. Jeśli się wypowiada w ramach obowiązujących przepisów, jego prawo. Trybunał reprezentuje prezes, w związku z tym w sprawach Trybunału, tych ogólnych, musi się wypowiedzieć on albo osoba, którą upoważni. Nie uważam, że mam wyłączność na wypowiedzi. Jeśli sędziowie uznają, że chcą w jakiejś sprawie zabrać głos, to mogą. To jest potem kwestia oceny tej wypowiedzi, czego ona dotyczy. Jeśli zaś chodzi o samą organizację Trybunału, to spróbuję przenieść trochę różnych elementów organizacyjnych. Kiedy przejmowałam Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Sądzie Okręgowym w Poznaniu, to był najbardziej obciążony wydział. Na jednego sędziego przypadało około tysiąca spraw. Po roku doprowadziłam razem z zespołem do tego, że było to ok. 200 spraw.”

Julia Przyłębska (1959) polska prawniczka, sędzia Trybunału Konstytucyjnego

o Trybunale Konstytucyjnym.
Źródło: Prezes TK Julia Przyłębska: zwrócimy ten Trybunał obywatelom http://www.tvp.info/28641249/prezes-tk-julia-przylebska-zwrocimy-ten-trybunal-obywatelom, tvp. info, 16 stycznia 2017.

„Jest mi tym bardziej przykro, że w ostatnim czasie sędzia Lech Morawski doświadczył ogromnej nagonki medialnej. Bardzo się tym przejmował, bo to niezwykle porządny, uczciwy człowiek, osoba o niezłomnym charakterze i nie bardzo rozumiał, co dzieje się ze współczesnym światem. Nie bardzo rozumiał dlaczego nie może przebić się prawda, dlaczego próbowano zdyskredytować jego karierę – karierę wybitnego prawnika. Dlaczego uczciwego człowieka próbowano zdyskredytować jakimiś drobnymi – w jego ocenie nieistotnymi – sprawami.”

Julia Przyłębska (1959) polska prawniczka, sędzia Trybunału Konstytucyjnego

wypowiedź po śmierci Lecha Morawskiego.
Źródło: Julia Przyłębska w studiu wPolsce.pl: „Śmierć prof. Lecha Morawskiego to cios dla Trybunału Konstytucyjnego” https://wpolityce.pl/polityka/348388-julia-przylebska-w-studiu-wpolscepl-smierc-prof-lecha-morawskiego-to-cios-dla-trybunalu-konstytucyjnego, wpolityce.pl, 12 lipca 2017.

O charakterze , O prawdzie , O czasie , O świecie

„Konstytucja jest tutaj jednoznaczna, mówi o niezwłocznym publikowaniu wyroków Trybunału Konstytucyjnego. W mojej ocenie, w ocenie wielu ekspertów prawa, taki kwalifikowany zarzut konstytucyjny ciąży zarówno i na pani premier Beacie Szydło, i na panu premierze Mateuszu Morawieckim, który także nie opublikował tych wyroków Trybunału Konstytucyjnego niezwłocznie.”

Mateusz Morawiecki (1968) polski menedżer, historyk, bankowiec i polityk, Szesnasty Premier Rzeczypospolitej Polskiej od 2017 roku

Autorka: Kamila Gasiuk-Pihowicz
Źródło: Czy politycy PiS unikną Trybunału Stanu za niepublikowanie wyroków TK? http://www.newsweek.pl/polska/polityka/tomasz-lis-kamila-gasiuk-pihowicz-o-niepublikowaniu-przez-pis-wyrokow-tk,film,426217.html, newsweek.pl, 19 kwietnia 2018.

„Pisząc przez ostatnie 35 lat kilkanaście słowników, zawsze starałem się, pod byle pretekstem, przemycić do nich swoje widzenie świata, osobiste poglądy i oceny, a nawet własne poczucie humoru. Była to jednak z reguły kontrabanda ciasno ograniczona surowymi ramami gatunku.”

Władysław Kopaliński (1907–2007) polski leksykograf, tłumacz, wydawca

Mój przyjaciel Idzi
Źródło: Wstęp, s. 5.

„Konstytucja jest tutaj jednoznaczna, mówi o niezwłocznym publikowaniu wyroków Trybunału Konstytucyjnego. W mojej ocenie, w ocenie wielu ekspertów prawa, taki kwalifikowany zarzut konstytucyjny ciąży zarówno i na pani premier Beacie Szydło, i na panu premierze Mateuszu Morawieckim, który także nie opublikował tych wyroków Trybunału Konstytucyjnego niezwłocznie.”

Beata Szydło (1963) polska działaczka samorządowa i polityczna

Autorka: Kamila Gasiuk-Pihowicz
Źródło: Czy politycy PiS unikną Trybunału Stanu za niepublikowanie wyroków TK? http://www.newsweek.pl/polska/polityka/tomasz-lis-kamila-gasiuk-pihowicz-o-niepublikowaniu-przez-pis-wyrokow-tk,film,426217.html, newsweek.pl, 19 kwietnia 2018

„Wyrażam swój sprzeciw wobec łamania Konstytucji i psucia trójstopniowego podziału władzy, i wyrażam swoją solidarność z tymi, którzy pokazują, że każda władza musi podlegać ocenie przez organa niezależne, w tym wypadku Trybunał Konstytucyjny. Jestem dumny z sędziów Trybunału i wstyd mi za nowego prezydenta RP.”

Tomasz Dostatni (1964) polski dominikanin

Źródło: Katarzyna Miłkowska, Kolejny mocny głos Kościoła przeciw PiS. O. Tomasz Dostatni: Jestem dumny z sędziów Trybunału i wstyd mi za prezydenta https://natemat.pl/164249,kolejny-mocny-glos-kosciola-dominikanin-tomasz-dostatni-jestem-dumny-z-sedziow-trybunaly-i-wstyd-mi-za-nowego-prezydenta-rp, natemat.pl, 5 grudnia 2015.

„W praktyce orzeczniczej Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych jedną z metod oceny prawidłowości ustanowienia aktu normatywnego jest tzw. motive test.”

Marcin Matczak (1976) doktor habilitowany nauk prawnych

Test ten polega na analizie historii legislacyjnej - wypowiedzi kongresmanów i innych osób zaangażowanych w proces tworzenia aktu prawnego - oraz analizie tekstu uzasadnienia danego aktu w celu identyfikacji intencji, które przyświecały prawodawcom. W sytuacji, gdy tak zidentyfikowany cel (intencja) zostanie uznany za niezgodny z porządkiem prawnym lub wykazane zostanie, że akt prawny w rzeczywistości miał osiągnąć cel inny od oficjalnie deklarowanego, Sąd Najwyższy może orzec o niekonstytucyjności takiego aktu.
Źródło: Nadużycie kompetencji. Zarys problemu https://repozytorium.amu.edu.pl/bitstream/10593/5120/3/02_Marcin_Matczak_Nadu%C5%BCycie%20kompetencji_Zarys%20problemu_17-31.pdf, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny”, 69, 2007, 1, s. 30.

„I jeśli, co bardzo prawdopodobne, Trybunał Sprawiedliwości UE uzna, że nowe polskie przepisy o SN są sprzeczne z prawem unijnym, kariera tych powołanych dziś sędziów SN może się szybko skończyć. Właściwy organ będzie musiał stwierdzić, czy oni są sędziami, czy nie. Jednak, w mojej ocenie, te osoby nie zasługują nawet na to, by nazwać je prawnikami. Bo biorąc udział w tej procedurze złamały wszelkie standardy. Co ludzie nie tylko nie powinni być sędziami, zwłaszcza Sądu Najwyższego ale nie powinni w ogóle pełnić żadnych zawodów zaufania publicznego.”

Krystian Markiewicz (1976) profesor prawa

Źródło: Prezydent powołał pierwszych sędziów do Izby Dyscyplinarnej SN. Prof. Markiewicz: powołanie bezprawne, ci ludzie w ogóle nie powinni być prawnikami https://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/oni-ocenia-innych-prawnikow-prezydent-powolal-sedziow-do-izby-dyscyplinarnej/95vn12v, onet.pl, 20 września 2018.

O ludziach , O sprawiedliwości , O zaufaniu

„Konstytucja jest tutaj jednoznaczna, mówi o niezwłocznym publikowaniu wyroków Trybunału Konstytucyjnego. W mojej ocenie, w ocenie wielu ekspertów prawa, taki kwalifikowany zarzut konstytucyjny ciąży zarówno i na pani premier Beacie Szydło, i na panu premierze Mateuszu Morawieckim, który także nie opublikował tych wyroków Trybunału Konstytucyjnego niezwłocznie.”

Kamila Gasiuk-Pihowicz (1983) Polska polityk, prawnik, posłanka na Sejm

Źródło: Czy politycy PiS unikną Trybunału Stanu za niepublikowanie wyroków TK? http://www.newsweek.pl/polska/polityka/tomasz-lis-kamila-gasiuk-pihowicz-o-niepublikowaniu-przez-pis-wyrokow-tk,film,426217.html, newsweek.pl, 19 kwietnia 2018

„Posługiwanie się w tej sytuacji moralną oceną przy podejmowaniu jakiejkolwiek decyzji byłoby fikcją. Trudno jest oddzielić aborcję od dzieciobójstwa, ale czy łatwo znaleźć różnice między aborcją a antykoncepcją? Prawdą jest, że człowiek żyje dla przyszłości, a zabójstwo jest złem, ponieważ odbiera człowiekowi przyszłość. Przyszłość jest niczym innym niż projekcją czasu teraźniejszego. Kto mógłby przyjąć odpowiedzialność za przyszłość czegoś, co nie ma nawet teraźniejszości. Czy mógłby odwrócić się od rzeczywistości w imię odpowiedzialności?”

Kōbō Abe (1924–1993) japoński pisarz

Czwarta epoka (1959)

O przyszłości , O rzeczywostości , O decyzjach , O czasie

„Mankamenty nie przeszkadzają formułowaniu dobrej oceny opracowania tekstów źródłowych przez Szymona Rudnickiego. Zbiór pt. Roman Rybarski o narodzie, ustroju i gospodarce należy szczególnie polecić osobom zainteresowanym twórczością ideową polityków, którzy podobnie jak Rybarski, znaleźli się w ławach poselskich Drugiej Rzeczypospolitej, prowadząc jednocześnie ożywioną działalność naukową i publicystyczną.”

Szymon Rudnicki (1938)

Autorka: Ewa Maj, „Roman Rybarski o narodzie, ustroju i gospodarce”, wstęp, wybór i opracowanie Szymon Rudnicki, Warszawa 1997: [recenzja<nowiki> http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Annales_Universitatis_Mariae_Curie_Sklodowska_Sectio_K_Politologia/Annales_Universitatis_Mariae_Curie_Sklodowska_Sectio_K_Politologia-r2000-t7/Annales_Universitatis_Mariae_Curie_Sklodowska_Sectio_K_Politologia-r2000-t7-s122-125/Annales_Universitatis_Mariae_Curie_Sklodowska_Sectio_K_Politologia-r2000-t7-s122-125.pdf</nowiki>], „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio K, Politologia”, 2000, 7, s. 125.
recenzja pracy Szymona Rudnickiego.

Cytaty na temat ocena strona 2

Cytaty na temat ocena
strona 2