Cytaty na temat mienie
strona 10

Elias Lönnrot Fotografia
Popek Fotografia
Zdzisław Podkański Fotografia
Arystofanes Fotografia

„Uczynię je [kobiety] także wspólnymi dla mężczyzn i każda będzie spać z każdym, i dzieci będzie mógł mieć każdy z każdą.”

słowa Praksagory.
Źródło: Sejm kobiet, przeł. J. Ławińska-Tyszkowska, Warszawa 1970.

Pierre-Joseph Proudhon Fotografia
Janusz Weiss Fotografia
Waldemar Łysiak Fotografia
Aleksander Wolszczan Fotografia
Jacek Braciak Fotografia
Fidel Castro Fotografia
Marilyn Manson Fotografia

„Cedar Rapids, miałem sen tej nocy. Czy chcecie o nim usłyszeć? Pytam, czy chcecie o nim usłyszeć?! Tonąłem w morzu alkoholu. Fale wyrzuciły mnie na plażę kokainy. Niebo było zrobione z LSD. A każde drzewo było marihuaną! Niestety zatrzymały mnie gliny. Ale nie aresztowali mnie. Zamiast tego ssali mojego fiuta! I było to tak piękne, że aż Bóg zstąpił z niebios i powiedział do mnie: „Marilynie Mansonie, nie będziemy dłużej literować słowa Bóg B-Ó-G!” Zapytałem, jak więc chcesz je literować, Boże? A on odrzekł: „Powiedzcie D! Powiedzcie R! Powiedzcie U! Powiedzcie G! Powiedzcie S!””

Marilyn Manson (1969) kontrowersyjny muzyk amerykański

I jak literuje się Bóg?
I had a dream last night Cedar Rapids. You wanna hear that dream? I said do you wanna hear that dream?!? I was drownin' in a sea of liquor. And I washed up on a beach made of cocaine. The sky was made of LSD. And every tree was made of marijuana! But the cops pulled me over. But they did not arrest me. Instead they sucked my DICK! And it was so beautiful that God came down from heaven. He said to me, "Marilyn Manson, we will no longer spell the word 'God' G-O – D!" I said, "How do you wanna spell it, God?" He said, "Gimme a D! Gimme an R! Gimme a U! Gimme a Geeeee! GIVE ME AN S!" And what does that spell? (ang.)
wypowiedź przed piosenką I don't like the drugs.

Adolf Hitler Fotografia

„Nigdy nie miałem zaufania do wegetarian. Jest w tym coś z choroby umysłowej.”

Postać: Arivald
o swoim przyjacielu, Panience.
Ani słowa prawdy

Francis Scott Fitzgerald Fotografia
Sakja Pandita Fotografia
Maciej Balcar Fotografia

„Muzyka pozostaje niezmiennie najważniejszą dziedziną mojej pracy, aktorstwo to takie fascynujące dopełnienie tego, co robię w życiu. Szczerze mówiąc, nie wyobrażam sobie, aby te proporcje miały się kiedykolwiek odwrócić.”

Maciej Balcar (1971) polski muzyk i aktor

Źródło: Daria Prygiel, Maciej Balcar – Ostatecznie te dwa Macieje nie różnią się od siebie za bardzo..., maciekbalcar.pl http://www.maciekbalcar.pl/w_szczecinie_pl.htm

Ignacy Hołowiński Fotografia
Benicio Del Toro Fotografia

„Myślę, że klasykę horrorów miałem w małym palcu, jeszcze zanim na dobre poznałem bajki dla dzieci i filmy w stylu Dr. Dolittle.”

Benicio Del Toro (1967) aktor amerykański

Źródło: Robert Hayes, Benicio del Toro. Zawsze byłem fanem horrorów, „To i Owo” nr 14, 5 kwietnia 2011, s. 4.

Ernest Hemingway Fotografia
Mo Yan Fotografia

„Uważam, że mówienie prawdy to bez wątpienia jedna z najwartościowszych cech pisarza. Jeśli pisarz kłamie, to społeczeństwo nie ma z jego pracy żadnych korzyści, nie pozostaje to też bez negatywnego wpływu na jakość literatury. Największe dzieła literatury muszą mieć w sobie coś z prawdy, a w szczególności powinny odzwierciedlać życie ludzi z klas niższych.”

Mo Yan (1955) chiński pisarz, noblista

wykład na Wolnym Uniwersytecie Hongkongu (2005).
Źródło: Jakub Urbański, [Dzienniki zza Tarczy http://www.polska-azja.pl/2012/10/13/dzienniki-zza-tarczy-mo-yan-jak-zostalem-pisarzem/ Mo Yan – jak zostałem pisarzem, polska-azja.pl, 13 października 2012]

Konstanty Schmidt-Ciążyński Fotografia

„Sprawy miejskie
Posiedzenie Rady Miejskiej d. 1 kwietnia.
(…)
Z porządku dziennego r. m. Dr F. Jakubowski uzasadnia wnioski co do nabycia przez gminę dla Muzeum Narodowego zbioru kamei i gem p. Schmidta-Ciążyńskiego. Sprawozdawca podnosi wysoką wartość tego zbioru, jakiego nie posiada w takiej ilości żadna instytucya, a zbiór ten mieści 2,500 sztuk kamei i gem. Wartość tę zbioru sprawdzili wysłani do Wiednia pp. Maryan Sokołowski i Zygmunt Cieszkowski. Za zbiór ten, którego wykaz szczegółowy odczytuje sprawozdawca, zażądał właściciel wypłaty rocznej renty w sumie 3,600 złr. Suma ta przedstawia się jako mała w porównaniu z wartością zbioru, lecz ponieważ było za ciężko dla Rady ponosić takową wyłącznie, dlatego zwrócono się do Sejmu z prośbą o subwencyę jak najwyższą na ten cel, a Sejm przeznaczył 1,000 złr., przez co umożliwił nabycie zbioru. Prócz kamei i gem ofiaruje p. Schmidt-Ciążyński dla Muzeum 61 obrazów, które się już tam znajdują i 67 sztuk obrazów, które tymczasowo do Rapperswylu posłał, a których odebranie będzie połączone z pewnemi trudnościami. W ocenienie szczegółowe zbioru nie wdaje się sprawozdawca, znanym on jest bowiem z wystawy Sobieskiego, i prosi wreszcie Radę o przyjęcie wniosków, które brzmią następnie:
1) Gmina miasta Krakowa nabywa od p. Konstantego Schmidt-Ciążyńskiego zbiór kamei i gemm na własność, na rzecz Muzeum Narodowego w Krakowie, za rentę dożywotnią p. Konstantemu Schmidt Ciążyńskiemu, rocznie począwszy od 1 stycznia. 1885 w ilości 3600 zł. aw. w ratach półrocznych z góry opłacać się mającą. 2) Nabycie dokonanem zostaje na podstawie wykazu inwentarycznego dołączonego. 3) Renta roczna, w ustępie 1) określona, wypłacaną będzie w ten sposób, iż na ten cel użytą będzie suma 1000 złr. przez Sejm krajowy na ten cel przeznaczona, zaś resztę, w ilości 2600 złr. wa. wypłacać będzie gmina m. Krakowa z funduszów bieżących. 4) Poleca się Sekcyi skarbowej, aby fundusz na zapłacenie renty tegorocznej obmyśliła i do dyspozycyi Pana Prezydenta pozostawiła, tudzież, aby na przyszłość odpowiednie fundusze w budżecie rocznym zamieszczała. 5) Do zawarcia i podpisania umowy z p. Konstantym Schmidt Ciążyńskim, upoważnia Rada miejska Pana Prezydenta, tudzież Radców pp. Dra Faustyna Jakubowskiego i Dra Henryka Jordana.
Po otwarciu dyskusyi nad wnioskami, zabiera głos r. m. Baranowski, który sądzi, iż właśnie dlatego, że Muzeum jest Narodowe, Sejm powinien dać większą subwencyę, a mianowicie 2,600 złr., miasto zaś mogłoby się przyczynić kwotą 1,000 złr. Zawielki to ciężar dla gminy, dlatego oświadcza, iż głosować będzie przeciw wnioskom.
R. m. Dr Warschauer rozbiera szczegółowo charakter wydatków miejskich i dzieli takowe na egoistyczne, tj. potrzebne na budowę bruków, kanałów itd., i na wydatki krajowe, do których miasto przyczyniać się musi. Ani z jednego, ani z drugiego funduszu wydatku na nabycie kamei czynić nie można. Mówca był przeciwny założeniu Muzeum, które obecnie już kosztuje gminę 3,000 złr., a które przysporzyło miastu dwóch urzędników i woźnego. Niezawodnie jest ładnie, żeby były Muzea, galerye; niezawodnie, że zbiór rzeczony jest cenny, że ma pretium affectionis; niezawodnie, że ma gmina pewne obowiązki względem kraju, ale nie tak wielkie, bo przypuśćmy, że Sejm w którymkolwiek roku nie da subwencyi, to wtedy cały jej ciężar spadnie na miasto, za rzecz, która nie jest w ścisłym związku z Muzeum Narodowem, chyba o tyle, o ile działy sztuki wogóle mają związek ze sobą. Mówca doradza, aby i zamożne prywatne osoby przyczyniły się do nabycia, i proponuje następujący rozkład kwoty: Sejm niech da 1/3, miasto 1/3 i ludzie prywatni 1/3. Pieniądze są, trzeba je dać.
R. m. prezes Majer jest za wnioskami, ale musi się usprawiedliwić, dlaczego. Wiele jest prawdy w słowach mówcy poprzedniego, i gdyby nie pewne względy, nie mógłby oświadczyć się za nabyciem zbioru. Na wszelkie targi, jak podobny, bo inaczej układu na przeżycie nazwać nie można, wzdryga się jego sumienie, inna rzecz bowiem, jeżeli rodzice odstępują dzieciom majątek, a sobie zastrzegają rentę. Przyznaje mówca, że zbiór ten, to rzecz przydatna, ale pierwej iść powinny potrzeby konieczne. Gdyby nie było Muzeum Narodowego, to nikomu nie postałoby w głowie nabywanie zbioru, ale skoro Muzeum jest, to naszym obowiązkiem, aby się rozrastało. Znawcy powiadają, że nabytek robimy za cenę stosunkowo niską; znawcy w Wiedniu orzekli, iż wartość samego materyału, nie licząc wartości sztuki, oszacować można na 40,000 do 50,000 złr. Ale to wszystko mając na względzie, nie mógłby jeszcze mówca za nabyciem wotować, gdyby nie zasiłek, jaki przeznaczył Sejm w kwocie 1,000 złr., a nie traćmy nadziei, że usiłowaniom naszych posłów uda się więcej uzyskać. Drugim względem, skłaniającym mowcę do głosowania za nabyciem, jest zapewnienie, że znajdzie się fundusz i to taki, iż miasto ciężaru nie poniesie.
R. m. Dr Machalski wyjaśnia poprzedniemu mówcy, iż niema najmniejszej niemoralności co do zachodzącego tu dożywocia, bo ono jest uświęconem we wszystkich społeczeństwach cywilizowanych. Rada nie spekuluje tu na życie niczyje, a życie p. Schmidta-Ciążyńskiego jest w ręku Boskiem.
R. m. Rehman zapytuje, czy subwencya Sejmu jest jednorazową, czy też będzie udzielaną i na przyszłość.
R. m. Romanowicz wyjaśnia, że jest to datek roczny, więc nie potrzeba będzie wnosić petycye, bo odnośną kwotę będzie wstawiał co roku Wydział krajowy; nie chroni to wszakże tej rubryki od tego, że może się za nią nie podnieść większość rąk, czego przecież po reprezentacyi kraju przypuścić nie można, aby się w tym względzie taka większość nie znalazła.
Sprawozdawca Dr F. Jakubowski dodaje do wyjaśnienia r. m. Machalskiego tę uwagę, że jeżeli rodzice dzieciom majątek zostawiają, a sobie rentę dożywotnią zastrzegają, to tutaj obywatel przychodzi i mówi: oddaję wam wszystko, co mam, całą moją własność, dajcie mi rentę dożywotnią. Tu propozycya wychodzi z jego strony i jemu wolno tak postąpić; Co do r. m. Warschauera, który mówi: niech ktoś da, to nie od nas zawisło, by dał, ani Sejmu także do większej ofiary zmusić nie możemy, Sejmu, który w trudnych warunkach ofiarował 1000 złr. Jeżeli zaś ktoś ma dać, to nie od nas także zawisło, ale trzeba rozpocząć składać datki, a radca Warschauer rozpoczął od proponowania datków. Radca Warschauer dzieli także wydatki na niższe i wyższe, lecz ile razy przychodzimy z żądaniem niższych wydatków, to nam mówią o wyższych, ile zaś razy żądamy wydatków na wyższe cele, to nam mówią o brukach, kanałach itd. Gdy szło n. p. o szkołę przemysłową, to mówiono: po co szkoła przemysłowa! I zdaje się, ze słów p. Warschauera, jak gdyby gmina Krakowa mogła tylko kanały i bruki budować i ten jedynie miała obowiązek. Muzeum, przeciw któremu występuje p. Warschauer, ma dziś dziesięć razy większą wartość, niż suma, jaką na nie gmina wydała. Sprawozdawca wskazuje i na te wyższe cele, jakie miasto Kraków ma do spełnienia wobec kraju i narodu i prosi jeszcze raz o uchwalenie wniosków.
W głosowaniu imiennem, zarządzonem na wniosek r. m. Epsteina, głosowali za: Armółowicz, Dr Bobrzyński, Dr Bochenek, Geissler, Dr Hajdukiewicz, Dr F. Jakubowski, Dr Jakubowski Maciej, Dr Jordan, Dr Kasparek, dyrektor Kieszkowski, Knaus. JE. Dr Kopff, Dr Kohn, Dr Lisowski, Dr Majer, Dr Machalski, Muczkowski, hr. Potocki, Romanowicz, Dr Rosenblatt, Dr Straszewski, Szpakowski, hr. Tamowski, Zaremba, Dr Zatorski, Dr Zoll. Razem 26 głosów.
Przeciw głosowali: Dr Asnyk, Baranowski, Birnbaum, Epstein, Grosse, Gwiazdomorski, Kwiatkowski, Dr Oetinger, Rehman, Stockmar, Dr Warschauer, Zieleniewski. Razem 12 głosów.
Wstrzymali się od głosowania: Chęciński, Dr Domanski, Fedorowicz, Feintuch, wiceprezydent Friedlein, Goebel, Dr Horowitz, X. Midowicz, Mendelsburg, Schwarz.
Nieobecni: Chrzanowski Leon, Goldgardt, Matusińsiki, hr. Mieroszowski, Mirtenbaum, Dr Pareński, Dr Pieniążek, Dr Retinger, Rzewuski, Spira, Dr Weigel.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 76, 3 kwietnia 1885, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

Łukasz Kadziewicz Fotografia
Chris Rock Fotografia
Agnieszka Holland Fotografia
Łukasz Pawlikowski Fotografia

„Kiedy miałem kilka lat, często podchodziłem do drzwi pokoju, w którym akurat ćwiczyła mama, wsłuchiwałem się w dźwięki i wyobrażałem sobie tę muzykę.”

Łukasz Pawlikowski (1997) polski wiolonczelista

Źródło: Mały wiolonczelista z Krakowa podbija świat http://warszawa.naszemiasto.pl/archiwum/1664386,maly-wiolonczelista-z-krakowa-podbija-swiat,id,t.html, warszawa.naszemiasto.pl, 2 kwietnia 2008

Christina von Braun Fotografia
Nicolae Ceaușescu Fotografia

„Nie mieliśmy kont w Szwajcarii. Nikt nie otwierał żadnego konta. To dowód, jak bardzo się pan myli. Co za oszczerstwo, co za prowokacja! To jest zamach stanu.”

Nicolae Ceaușescu (1918–1989) komunistyczny przywódca Rumunii

Proces z 25 grudnia 1989
Źródło: Diane Ducret, Kobiety…, op. cit., s. 261.

Jessica Alba Fotografia
Samuel Willenberg Fotografia
Wojciech Giełżyński Fotografia
Robert Gliński Fotografia

„Z pomysłem zrobienia filmu o Katyniu wystąpił osiem lat temu Lew Rywin. (…) Bardzo szybko zdaliśmy sobie sprawę z tego, że największym problemem przy realizacji tej produkcji będzie nie kwestia pieniędzy czy obsady aktorskiej, ale właśnie scenariusza. Taka opowieść musiała się składać z ogromnej ilości szczegółów, a scenarzysta zajmujący się tym tematem powinien posiadać ogromną wiedzę o tragedii, która rozegrała się wiosną 1940 roku. Niestety, na horyzoncie nie pojawił się nikt, kto potrafiłby napisać taki scenariusz. Rywin rozpisał nawet taki wewnętrzny konkurs, to znaczy zaproponował kilku wybranym scenarzystom przedstawienie pomysłu na taki film. Konkurs ten nie przyniósł jakiś rewelacyjnych efektów, a najciekawszym z nich był pomysł zaprezentowany przez Jerzego Janickiego i Andrzeja Mularczyka. Pomysł ten jednak został odrzucony, ponieważ jego wizja miała za bardzo reportażowo-telewizyjny charakter. Wtedy zaproponowałem, żeby scenariusz napisał Cezary Harasimowicz. Czarek zaproponował opowieść bazującą po części na losach swojego dziadka, który był polskim oficerem i tylko cudem nie trafił do obozu. Jego scenariusz przedstawia tragizm kampanii wrześniowej oraz odmalowuje portret głównego bohatera zanim dostał się do Katynia. Najistotniejsza część scenariusza rozgrywa się w obozie w Kozielsku, gdzie przesłuchujący więźniów enkawudzista prowadzi brutalną grę o duszę polskiego oficera, próbując go zwerbować do sowieckiego wywiadu. Stawką tej rozgrywki jest życie Polaka. (…) Scenariusz Czarka został poddany kilku przeróbkom i wreszcie w 1998 Rywin zdecydował, że robimy ten film. Natychmiast rozpoczęliśmy przygotowania. Byliśmy w Rosji, zwiedzaliśmy monastyr w Kozielsku, byliśmy również w Katyniu, żeby zobaczyć, jak wygląda dzisiaj ów złowieszczy las. Spotykaliśmy się również z ludźmi, którzy pamiętają tamte czasy. W czasie tej dokumentacji był z nami również scenograf Jacek Osadowski, który przygotował wstępne projekty dekoracji.(…) Zaczęliśmy angażować aktorów, była już w większości skompletowana ekipa realizacyjna, był harmonogram zdjęć. Według niego zdjęcia miały rozpocząć się we wrześniu 1999 roku. Prowadziliśmy również rozmowy z kaskaderami. Nagle któregoś dnia, to było na wiosnę ubiegłego roku, Rywin zaprosił mnie i Frykowskiego do swojego gabinetu i oświadczył, że nie będziemy robić tego filmu, ponieważ Andrzej Wajda zamierza robić film o Katyniu. Co więcej, Wajda uważa, iż tylko on powinien zrobić taki film, a jeśli tak jest w rzeczywistości, to nie będziemy w stanie zdobyć pieniędzy na tę produkcję, ponieważ sprzeciw Wajdy podparty jego wielkim autorytetem sprawi, że stanie się to bardzo trudne.”

Robert Gliński (1952) polski reżyser

Źródło: Wywiad, 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1069

Maciej Stuhr Fotografia
Magdalena Cielecka Fotografia
Jared Leto Fotografia
Tadeusz Bartoś Fotografia
Tomasz à Kempis Fotografia
Bertrand Russell Fotografia

„Być może ludzkość tak się przestraszy bomby wodorowej, iż otrzeźwieje i stanie się tolerancyjna. Gdyby to nastąpiło, mielibyśmy powód, by błogosławić jej wynalazców.”

Bertrand Russell (1872–1970) angielski logik, matematyk, filozof, myśliciel, działacz społeczny i eseista, noblista w dziedzinie literat…

Źródło: Szkice niepopularne

Dieter Schenk Fotografia

„Chcę, nie mając żadnego politycznego celu, wyjaśniać fakty, uświadamiać czytelnika, w pierwszej kolejności niemieckiego. W tym widzę moją osobistą odpowiedzialność.”

Dieter Schenk (1937)

Źródło: Nieukarani zbrodniarze http://www.rp.pl/artykul/763647.html, rp.pl, 3 grudnia 2011

Wisława Szymborska Fotografia
Trummy Young Fotografia
Czesław Mozil Fotografia
Warłam Szałamow Fotografia
Mariusz Czerkawski Fotografia

„Gdy miałem 8 lat po raz pierwszy poszedłem z tatą na mecz hokeja w Tychach. I od tego momentu tak naprawdę, wszystko się zaczęło.”

Mariusz Czerkawski (1972) hokeista polski, olimpijczyk

Źródło: Mariusz Czerkawski: Na lodzie potrzeba iskierki do walki, samozaparcia, chęci rywalizacji, podkarpacie24.pl http://www.podkarpacie24.pl/aktualnosci/6/5572?eventsDate=2010-08-01

Hezjod Fotografia
Jerzy Szmajdziński Fotografia

„Niektórzy mówią, że i zupa w stołówce studenckiej może mieć charakter polityczny.”

Jerzy Szmajdziński (1952–2010) polski polityk

Źródło: Program III Polskiego Radia, 2 sierpnia 2004

Solon Fotografia
Marta Wiecka Fotografia
Grzegorz Kajdanowicz Fotografia
Maria Rodziewiczówna Fotografia
Frank Wilczek Fotografia
Adam Łomnicki Fotografia

„Ci nasi męczennicy, którzy byli tutaj wśród was, siedzieli w tych ławkach, oni mieli trzy zasady: Wiara, Chrystus i Maryja. Niech one będą także naszym drogowskazem w życiu.”

Edward Nowak (1940)

o dwóch misjonarzach, o. Zbigniewie Strzałkowskim i o. Michale Tomaszku, którzy zginęli z rąk terrorystycznego ugrupowania nazywającego się „Świetlistym Szlakiem”.
Źródło: Abp E. Nowak: Dla Chrystusa zrobili wszystko http://www.deon.pl/religia/kosciol-i-swiat/z-zycia-kosciola/art,6683,abp-e-nowak-dla-chrystusa-zrobili-wszystko.html, deon.pl, 10 sierpnia 2008

Ryszard Czarnecki Fotografia
Piotr Koj Fotografia
Edgar Quinet Fotografia
Janusz Kamiński Fotografia

„Studia filmowe chcą mieć w swoich produkcjach gwiazdy, bo one są gwarantem dużych zysków.”

Janusz Kamiński (1959) polski operator filmowy i reżyser działający w USA

Źródło: wywiad, 2001 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=2137

Filip Bajon Fotografia
Arthur Schopenhauer Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia
Emil Karewicz Fotografia
Stanisława Grabska Fotografia
Justin Trudeau Fotografia
Éric-Emmanuel Schmitt Fotografia
Alain Mabanckou Fotografia
Vasko Popa Fotografia
Krzysztof Dzikowski Fotografia

„Ale choćbyś przekroczył trzydziestkę,
Gdy pewnego dnia kiepski masz nastrój,
To rób wszystko, co tylko na świecie
dozwolone do lat osiemnastu!”

Krzysztof Dzikowski (1938) polski satyryk i literat

współautor: Kazimierz Winkler
Źródło: Dozwolone od lat 18

Aleksander Kwaśniewski Fotografia

„Ciasto powinno być tak wyrobione, aby mieć konsystencję sprawiającej przyjemność kobiecej piersi.”

Aleksander Kwaśniewski (1954) polski polityk, przezydent Polski

podając przepis kulinarny.
Źródło: TVN Style

Aleka Papariga Fotografia
Józef Piłsudski Fotografia

„(…) Jest to eksperyment. Rzecz się tak przedstawia, skoro ja – że się tak wyrażę – jestem tym, który Polskę wciągnąłem w to przedsięwzięcie, to mogę powiedzieć, że daję teraz Ukraińcom możliwości. Jeśli im się uda, to się uda, nie osiągną sukcesu, to nie będą go mieć. Są dwa sposoby, by nauczyć ludzi pływania. Wolę sposób rzucania ich na głęboką wodę i zmuszania, by pływali. To właśnie robię z Ukraińcami.”

Józef Piłsudski (1867–1935) polski działacz niepodległościowy i polityk, premier, Naczelnik Państwa, twórca tzw. rządów sanacyjnych

o wsparciu Polski dla Ukraińskiej Republiki Ludowej w wywiadzie dla angielskiej gazety „Daily News”, 16 maja 1920.
Źródło: Lech Wyszczelski, Wojna polsko-rosyjska 1919–1920, t. 1, wyd. Bellona, Warszawa 2010, s. 393.

Aureliusz Augustyn z Hippony Fotografia

„Nie trzeba mniemać, iż kłamstwo nie jest grzechem, skoro posługuje na korzyść cudzą. (…) Czy kłamstwo może kiedykolwiek nie być złem? Czy może kiedykolwiek być dobrem? (…) Powinniśmy nienawidzić powszechnie wszelkiego rodzaju kłamstwa, ponieważ nie ma żadnego, które przeciwnym nie byłoby prawdzie. Podobnie jak nie masz zgody pomiędzy światłem a ciemnością, między religią a bezbożnością, zdrowiem a chorobą, życiem a śmiercią: tak też nie ma żadnej godziwej umowy między kłamstwem a prawdą. O ile ta jest dla nas drogą, o tyle kłamstwem brzydzić się powinniśmy. Ale oto jest człowiek niewinny, któremu trzeba ocalić życie, oświadczając wbrew prawdzie, że nie wiemy gdzie się ukrył. Czy powiedzielibyście to samo w obecności najwyższego Sędziego, który by wam zadał to pytanie? Czyliż nie jest większą odwagą i cnotą odpowiedzieć: „Nie będę ani donosicielem, ani kłamcą”. Biskup Thagaste, imieniem Firmus wezwany imieniem cesarza, o wydanie człowieka, który się ukrywał u niego, odpowiedział śmiało, że nie chce ani kłamać, ani wydać nieszczęśliwego, woląc raczej wycierpieć najsroższe męki, niżeli uczynić to, czego wymagają po nim, lub powiedzieć fałsz.(…) Gdy nas przymuszają do kłamania z powodu zbawienia wiekuistego jakiej osoby, na przykład gdy idzie o udzielenie jej sakramentu chrztu świętego, do kogoż wtedy mam się uciec, jeżeli nie do ciebie; o prawdo święta? Ale czy prawda może pozwolić dopuścić się kłamstwa? (…) Nie uważane są za kłamstwa, pewne żarty, w których jawnie okazuje się ze sposobu, w jakim je wyrażamy, że nie mamy zamiaru oszukiwać, nawet mówiąc nieprawdę.”

Aureliusz Augustyn z Hippony (354–430) wczesnochrześcijański biskup i teolog

Źródło: Ks. Ambroży Guillois, Wykład historyczny, dogmatyczny, moralny, liturgiczny i kanoniczny wiary katolickiej, Wilno 1863, s. 380, 382.

Karol Okrasa Fotografia

„Cieszę się życiem i staram korzystać z niego jak najwięcej. Świetnie się bawię, żyjąc. Jestem szczęśliwym człowiekiem, mając ukochaną żonę i córkę obok siebie. To one dają mi potrzebną do życia energię i one mnie karmią „stymulatorami””

Karol Okrasa (1978) polski kucharz

czyli czułością i miłością.
Źródło: Anna Kaplińska-Struss, Karol Okrasa – O wakacyjnych odkryciach kulinarnych, gala.pl, 2 sierpnia 2012 http://www.gala.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/artykul/karol-okrasa-o-wakacyjnych-odkryciach-kulinarnych.html

Jarosław Gowin Fotografia
Makarios III Fotografia
William Gibson Fotografia
Krystyna Janda Fotografia
Jean-Paul Sartre Fotografia
Józef Pinior Fotografia
Karol XVI Gustaw Fotografia

„Jesteśmy sąsiadami, których rozdziela morze. Ale łączy nas historia. Szwedzi dobrze wiedzą, że pod koniec XVI wieku mieliśmy bliskie relacje.”

Karol XVI Gustaw (1946) król Szwecji

o swoich skojarzeniach związanych z Polską.
Źródło: Jak być królem Szwecji, wyborcza.pl, 4 maja 2011 http://wyborcza.pl/1,76842,9534279,Jak_byc_krolem_Szwecji.html#ixzz1LOVwVxy3

Jurij Andruchowycz Fotografia
Rebecca Romijn Fotografia

„Gdybym miała zdolności nadprzyrodzone, chciałabym, żeby po stosunku mój narzeczony zamienił się w botki od Prady.”

Rebecca Romijn (1972) modelka i aktorka amerykańska

Źródło: „Forum”, 10 kwietnia 2007

Muniek Staszczyk Fotografia
Fannie Flagg Fotografia
Jonas Mekas Fotografia

„Sam nie uznaję siebie za dokumentalistę, uprawiam raczej filmowe pamiętnikarstwo. W literaturze forma dziennika zaszła bardzo daleko, może być wyznaniem, opisywać dzień po dniu, albo może być dziennikiem fikcyjnym. To osobna forma, która nie jest dokumentem. W filmie, klasyczne dokumenty, uprawiane w latach trzydziestych i czterdziestych miały wiodący temat. Ich kręcenie polegało na tym, że kolekcjonowało się materiały do zilustrowania tego tematu. Zazwyczaj decydowano się na przedstawienie czegoś złego i zbierało się materiał, żeby pokazać jak bardzo to jest złe. Potem przyszli ludzie z Cinéma Vérité, którzy twierdzili, że będą otwarci i nie będą mówić, czy coś jest złe czy dobre, ale odkryją to ze wszystkich stron i widz sam zdecyduje o ocenie. Ale nawet pobieżne zapoznanie się z dokumentami Cinéma Vérité uświadamia, że wiele w tych filmach naświetla postawy ich twórców. Ja nie przynależę do żadnej z tych grup. Idę przez życie, zbieram niektóre jego momenty, nigdy nie planuję. Po prostu coś zachwyca moje oko i każe mi złapać za kamerę. Ja nawet się specjalnie nie rozglądam. Zwyczajnie idę. Nigdy nie wiem czemu i kiedy będę kręcił. Zatem cały mój materiał przedstawia mnie. Jeśli jestem dokumentalistą – to dokumentuję wyłącznie siebie. Bez scenariusza, aktorów, ustawionego planu, sztucznie wyprodukowanej rzeczywistości jak w hollywoodzkim filmie.”

Jonas Mekas (1922–2019) litewski reżyser i scenarzysta

Źródło: wywiad, 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=66195

Zygmunt Szczęsny Feliński Fotografia

„Moją zasadą jest poświęcać zawsze doczesność dla wieczności, materię dla ducha, dobry byt dla spokoju sumienia i – w zasadzie przynajmniej – wolę zawsze usłuchać głosu miłości niż głosu słuszności. Można bowiem nieraz mieć do czegoś słuszne prawo i bez grzechu tego użyć, a jednak boleśnie zakrwawić serce bliźniego.”

Zygmunt Szczęsny Feliński (1822–1895) arcybiskup, święty

fragment listu Z.S. Felińskiego do matki Ewy, Petersburg 22 lutego 1855.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, s. Regina Zdzisława Żylińska, Polscy święci. Sługa Boży Zygmunt Szczęsny Feliński, t. 6, ATK, Warszawa 1986, s. 159.

Paweł Małaszyński Fotografia
Felipe Calderón Fotografia

„To jest tak, jak gdybyśmy mieli za sąsiada największego narkomana na świecie.”

zrzucając na USA odpowiedzialność za przestępczość narkotykową we własnym kraju.
Źródło: „Forum”, 28 czerwca 2010