Cytaty na temat krok (526 cytatów, strona 4)

„Myślę, że kolektywizacja była krokiem fałszywym, nieudanym, i że do tego błędu nie wolno się było przyznać. Aby ukryć to niepowodzenie, musiano za pomocą wszelkich środków zastraszenia oduczyć ludzi samodzielnego myślenia, zmusić ich, by widzieli rzeczy nie istniejące i udowadniali nieprawdziwe teorie. Stąd bezprzykładne okrucieństwo jeżowszczyzny, ogłoszenie konstytucji, która nigdy nie miała być przestrzegana, wprowadzenie wyborów nie dających możliwości wyboru.”

Borys Pasternak (1890–1960) rosyjski poeta i prozaik

O ludziach , O błędach , O myślach , O pomocy

„W tym zawodzie chodzi o to, ażeby nie tworzyć jednolitych, prostolinijnych sylwetek. Aktor grając postaci jednoznaczne przestaje interesować widownię. (…) dramat leży tak blisko komedii, że wystarczy dać jeden krok, ale też trzeba być w miarę elastycznym, ażeby się nie poślizgnąć.”

Roman Wilhelmi (1936–1991) aktor polski

Źródło: „Walka Młodych” 1980, nr 5

O walce

„Uważamy, że Arabowie i Żydzi są kuzynami, bowiem cierpieli przemoc z rąk państw silniejszych od nich i dzięki szczęśliwemu zbiegowi okoliczności mogą razem podjąć kroki ku zrealizowaniu swoich narodowych ideałów. My, Arabowie, a zwłaszcza najbardziej wykształceni spośród nas, patrzymy z najgłębszą sympatią na ruch syjonistyczny. Zrobimy wszystko, co możliwe, aby pomóc temu ruchowi, i z całą życzliwością witamy Żydów. Pracujemy razem nad zbudowaniem nowego i zreformowanego Bliskiego Wschodu, a nasze działania mają charakter komplementarny. Ani my, ani Żydzi nie odniesiemy sukcesu, jeżeli będziemy działali osobno.”

Fajsal I (1883–1933) król Iraku

list napisany do Felixa Frankfurtera w trakcie konferencji pokojowej w Wersalu.
Źródło: Marcin Król, Klęska rozumu. Kulisy najważniejszych wydarzeń w historii najnowszej, wyd. Czerwone i Czarne, Warszawa 2013, ISBN 9788377001264, s. 151.

O historii , O charakterze , O cierpieniu , O sukcesie

„Polska specjalność, czyli narzekanie na stan faktyczny, zwykle kończy się na narzekaniu. Nikt nie podejmuje kroków, by nieciekawy stan rzeczy uległ zmianie.”

Robert Gonera (1969) polski aktor

Źródło: „Interscenario to nie miejsce lansu”. Gonera specjalnie dla Stopklatki, Stopklatka, 21 października 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=70479

„Zrób pierwszy krok w wierze. Nie musisz widzieć całej drogi. Po prostu zrób pierwszy krok.”

Martin Luther King (1929–1968) pastor, przywódca Murzynów w USA

Take the first step in faith. You don’t have to see the whole staircase. Just take the first step. (ang.)

O wierze

„Zbyszek Cybulski przyjechał w dniu rozpoczęcia zdjęć do filmu Popiół i diament o siódmej rano i natychmiast udał się do garderoby. Zobaczyłem go, kiedy wychodził szybkim, zdecydowanym krokiem, a za nim biegły dwie panie od kostiumów i wołały zrozpaczone: – Panie reżyserze, on nie chce się przebrać! Rzeczywiście Zbyszek ubrany był tak jak zawsze w ciągu wielu lat naszej znajomości: dżinsy, zielona wojskowa kurtka, przez ramię przewieszony wojskowy chlebak, sznurowane trzewiki. (…) Czyż jako reżyser mogłem nie zrozumieć tego wyzwania?”

Andrzej Wajda (1926–2016) polski reżyser filmowy

Źródło: Andrzej Wajda, Podwójne spojrzenie, Warszawa 1998.

„Jeśli powiedziałbym im [intelektualistom na Zachodzie], że największym marzeniem robotnika jest upić się na dwie godziny, by zapomnieć, zapomnieć się zupełnie – nie uwierzyliby. A jednak to prawda. Nieszczęściem człowieka żyjącego w kraju totalitarnym jest nie opuszczające go uczucie groteski i śmieszności samego siebie… zredukowanie marzeń… zredukowanie pragnień… niemożliwość reagowania na świństwa widziane każdego dnia, na każdym kroku..”

Marek Hłasko (1934–1969) polski pisarz

O nieszczęściu , O prawdzie , O emocjach

„Człowiek sam tworzy większość swoich lęków. Żeby się nie nudzić, zamartwia się na każdym kroku. Ale po śmierci ustają powody, aby się lękać.”

Jonathan Carroll (1949) pisarz amerykański

Cykl Vincent Ettrich, Szklana zupa

O śmierci

„Wszystko zaczęło się drobnymi krokami: najpierw były warsztaty w Woodstack, kolejne w Seattle, w renomowanym teatrze. Dyrektorem był Daniel Sufilvan, znaczący reżyser, nagrodzony m. in. prestiżową Tony Award. Nasza praca udała się i jej wynikiem było zaproszenie do prestiżowego Public Theatre w Nowym Jorku, którego dyrektorem był wówczas legendarny Joseph Papp. Dostałem od niego stypendium, by nauczyć się dobrze języka. Powiedział:"Jesteś utalentowany i masz u mnie grać Szekspira”. To mnie bardzo podbudowało. Poza tym u niego nadal czułem taki ferment twórczy, z jakiego wyjechałem z Krakowa. Granie w teatrach Off Broadwayu było niezwykle interesujące, prowadziłem bardzo ciekawe artystycznie życie. Ten „Off” zawsze bardzo mnie inspirował, ciekawił, choć przecież grałem też na dużych broadwayowskich scenach.”

Aleksander Krupa (1947) Polski aktor

o karierze w USA.

O życiu

„Już świt pierwszą roznietą złoci się po ścianie,
Gdy właśnie słychać kroki i do drzwi pukanie…

Więc zrywam się i biegnę! Wiatr po niebie dzwoni!
Serce w piersi zamiera… Nie!… To — Bóg, nie oni!…”

Bolesław Leśmian (1877–1937) polski poeta

Źródło: Urszula Kochanowska w: Napój cienisty, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1936, s. 84.

O Bogu , Serce

„W swoim niedawnym wystąpieniu Putin apelował do historyków rosyjskich o zmianę podejścia do negatywnych stron historii Rosji i ich pozytywne traktowanie. W Polsce wiedzą, o jakie negatywne strony historii chodzi. Putin nie chce uznać zbrodni katyńskiej za zbrodnię. Pakt Ribbentrop-Mołotow jest znowu traktowany jak za czasów historii sowieckiej – jako krok, do którego Stalina zmusił Zachód itd. Trzeba zrozumieć, że obecnie ludzie rządzący Rosją są wykształceni w uczelniach KGB.”

Władimir Bukowski (1942–2019) rosyjski dysydent, pisarz, obrońca praw człowieka

Źródło: Putin i jego ekipa rodem z KGB nigdy nie uznają Katynia, naszdziennik.pl, 17 kwietnia 2010 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=sw&dat=20070917&id=sw12.txt

O ludziach , O historii

„Jeśli będzie robił krok do środka, straci i tempo w ataku, i będzie wywrócony. Jak będzie grał w ataku wtedy? Leżąc?!”

Wojciech Drzyzga (1958) siatkarz polski, trener

MŚ 2006, mecz Polska–Rosja, o Michale Winiarskim.

O stracie

„Europa nam się starzeje. Słyszymy to i widzimy na każdym kroku. W krajach Unii Europejskiej rodzi się coraz mniej dzieci. Dlaczego? Czy przestaliśmy kochać dzieci? Nie. Mamy tylko większą świadomość trudu ich wychowania, a kobiety w Europie coraz rzadziej i coraz później podejmują decyzję o macierzyństwie. Jednym z powodów takiego stanu rzeczy jest zapewnienie opieki nad dziećmi podczas wykonywania pracy. Tylko kobiety, które mają zapewnioną właściwą opiekę nad swoimi dziećmi, mogą koncentrować się na obowiązkach zawodowych. Państwa, które zapewniają właściwą ochronę kobietom w ciąży, w okresie połogu, karmienia i potem, podczas wychowywania, mają mniejszy odsetek bezrobotnych kobiet.”

Marek Czarnecki (1959) polityk polski, prawnik

wystąpienie w Parlamencie Europejskim, 13 marca 2007.

O kobietach , O dzieciach , O decyzjach , O macierzyństwie

„Jak będzie wyglądał w przyszłości świat, jeśli nie zaczniemy o niego dbać? Nie jestem szaloną ekolożką, ale działam na swój sposób małymi krokami. Wyczuliłam się bardzo na oszczędność papieru. Na próbie odmówiłam Kasi Herman przyjęcia kolejnej wersji scenariusza – każda liczy po kilkadziesiąt stron! Po co brać nowy wydruk, skoro na poprzednim, można nanieść drobne zmiany? Zaoszczędzimy kawałek drzewa.”

Izabela Kuna (1970) aktorka polska

Źródło: Eko Iza, 2010 http://www.barwyszczescia.pl/wywiady:1392:40.html

O świecie , O przyszłości

„Następnym krokiem po osiągnięciu doskonałości powinna być wdzięczność.”

William Makepeace Thackeray (1811–1863) pisarz angielski

O wdzięczności

„A mu mamy wielką scenę,
dwadzieścia kroków wszerz i wzdłuż.”

Stanisław Wyspiański książka Wyzwolenie

Wyzwolenie (1903)
Źródło: akt I

„Pełnokrwiści autochtoni starają się bowiem śledzić każdy krok przyjezdnych. Pilnują praworządnego zachowania obcych w ich kraju i informują odpowiednie władze o każdym, najdrobniejszym nawet, wykroczeniu. Wszystko po to, by umocnić poczucie własnej lojalności, by móc nazywać się obywatelem. Trudno się zatem dziwić, iż u obcokrajowców wywołuje to niechęć do wychodzenia z mieszkań. Jest ona tym większa, im łatwiejsze do zauważenia są różnice między obcymi i tubylcami. Dlatego właśnie ludzie o innym kolorze skóry wychodzą na zewnątrz tylko wtedy, gdy jest to rzeczywiście niezbędne. Inni, póki nie da się im możliwości stałego „tu” przebywania, póki nie zgłębią tajemnic panującego „tu” porządku, przez całe lata zachowują się podobnie. Mają jednak tę przewagę, że ich obcość można stwierdzić dopiero, gdy się odezwą. Na pierwszy rzut oka nikt im jej nie jest w stanie zarzucić. W centrum miast spotyka się więc całe zastępy niemych mężczyzn, kobiet i dzieci. Milcząc, przeciskają się w tramwajach i sklepach. Milcząc, ustawiają się w kolejkach. Na postawione im pytania odpowiadają najchętniej ruchami ramion lub głowy. I tylko w ostateczności wypowiadają najprostsze zwroty – tak długo ćwiczone, żeby brzmiały jak najbardziej swojsko dla tutejszych.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Poszukiwanie całości
Źródło: s. 59

O kobietach , O dzieciach , O ludziach , O tajemnicy

„Wcale nie jest łatwo stworzyć dom, w którym na każdym kroku widać, jak wysoką wartość ma poczucie komfortu. Cieszę się, że mnie się udało.”

Giorgio Armani (1934) włoski projektant mody

o swoim domu w Mediolanie.
Źródło: „InStyle” nr 4/2010

O domu

„Nie jest łatwo Bogu dotrzymać kroku.”

Martin Buber (1878–1965)

O Bogu

„Małżeństwo i ojcostwo są kluczem do mojej podstawy. Wygrywam kolejne turnieje. Radzę wszystkim sportowcom, żeby również decydowali się na tak istotne kroki w życiu. Równowaga i stabilizacja w życiu prywatnym pomagają osiągać kolejne szczyty.”

Novak Đoković (1987) serbski tenisista

Źródło: „The Telegraph”, cyt. za: „Angora” nr 30 (1310), 26 lipca 2015, s. 82.

O małżeństwie

„Jeszcze jeden fragment pracy Marksa wyjaśnia nam dokładnie ten stosunek pomiędzy pracą i współdziałaniem. Ludzie - pisze Marks - poczynają się od zwierząt odróżniać, gdy tylko zaczynają wytwarzać sobie środki do życia - krok ukierunkowany na ich organizację cielesną.”

Bronisław Misztal (1946)

Marks, Engels t. 3. s. 27
Zagadnienia społecznego uczestnictwa i współdziałania
Źródło: s. 102 opublikowanej pracy habilitacyjnej Misztala

O ludziach , O zwierzętach

„Nirwano, zstąp!
Cichymi kroki kwiaty depcz,
Nieporuszoną, bladą twarz
Na naszej drżącej piersi złóż
I pochylona cicho szepcz,
Że nas pogrążysz w czarną głąb,
Że nie zaznany sen nam dasz
I nicość ciał –
I nicość dusz.”

Edward Leszczyński (1880–1921) poeta polski, krytyk literacki

Źródło: Hymn do Nirwany

O duszy , O snach , O Kwiatach

„Przetańczyć z tobą chcę całą noc
I nie opuszczę cię już na krok.
Czekałam jak we śnie,
Abyś ty objął mnie,
Więc tak jak chce los
przetańczmy tę noc,
Bo życie tak krótkie jest.”

Bogdan Olewicz (1946) polski autor tekstów piosenek i dziennikarz

Źródło: Moje jedyne marzenie z repertuaru Anny Jantar

O życiu , O losie , O snach , O czekaniu

„Ekipa czasem zapomina i traktuje mnie tak jakbym naprawdę spodziewała się dziecka! – śmieje się nasza gwiazda. – Panowie na każdym kroku ustępują mi miejsca, a panie z rozczuleniem głaszczą mnie po sztucznym brzuchu! Jest zrobiony klasycznie z gąbki i poduszek. Miałam podobny 35 lat temu na planie filmu Niespotykanie spokojny człowiek Stanisława Barei. To były czasy komunizmu, więc ekipa wykorzystywała mnie do zakupów spożywczych. Bywało, że poświęcaliśmy na to dwie godziny przed zdjęciami.”

Małgorzata Potocka (aktorka) (1953) polska aktorka, reżyserka, producentka filmowa

Źródło: Małgorzata Potocka i sztuczny brzuch! http://www.barwyszczescia.pl/wywiady:1492.html

O dzieciach , O gwiazdach , O czasie , O zapominaniu

„Chciałbym zachęcić posłów opozycji do opuszczenia sali. Ilekroć to robią, iloraz inteligencji w Izbie wyraźnie wzrasta.(…) Kiedy już dotrą do domu albo oddalą się choć na pięćdziesiąt kroków od parlamentu – stają się nikim.”

Pierre Trudeau (1919–2000) premier Kanady

Źródło: Jan Grabowski, Historia Kanady, Prószyński i S-ka, Warszawa 2001, s. 250.

O domu , O historii , O inteligencji

„Kokieteria – sztuka uczynienia pierwszego kroku tak, aby mężczyźnie się zdawało, że to on go zrobił.”

Georges Armand Masson (1794–1865)

O sztuce

„Te moje planety wyglądały początkowo jak wynik niedokładnej analizy. Warto więc mieć oczy szeroko otwarte i nie poddawać się rutynie. Bo ona, choć potrzebna, zabija postęp. Trzeba zawsze o tym pamiętać. To jedyny sposób, by od czasu do czasu wyłamać się z rygorów przyzwyczajenia i zrobić krok naprzód.”

Aleksander Wolszczan (1946) astronom polski

Źródło: rozmowa Tomasza Ulanowskiego, Inne życie, wysokieobcasy.pl, 21 stycznia 2008 http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,53581,4846817.html

O życiu , O czasie

„Łatwiej dotrzymać kroku niż obietnicy.”

Antoni Regulski

„Wierzę, że w przyszłości odegra on [samochód na etanol] ogromną rolę, choć nie rozwiąże wszystkich problemów z energią. Będzie tylko jedną z wielu możliwości. W Szwecji trwają badania nad produkcją etanolu z celulozy, które zajmą pewnie z pięć lat. Następny krok to być może etanol z odpadów z trzciny cukrowej.”

Karol XVI Gustaw (1946) król Szwecji

Źródło: Jak być królem Szwecji, wyborcza.pl, 4 maja 2011 http://wyborcza.pl/1,76842,9534279,Jak_byc_krolem_Szwecji.html#ixzz1LOVwVxy3

O samochodach , O przyszłości

„Czasem życie pozwala spojrzeć, jak w zaczarowany kalejdoskop, w przyszłość. Dzień za dniem, krok za krokiem i ukazuje się to wszystko, co byłoby – co będzie – dla osiągnięcia czego koniecznie trzeba chcieć żyć. Jeżeli człowiek z niechęcią odwraca twarz od tych obrazów, jeżeli nie chce ich widzieć i pragnie tylko zanurzyć się w nicość, wtedy śmierć łagodnie kładzie dłoń na słabnącym sercu i przerywa jego bieg. Potem przesuwa palce po jego twarzy, pokrywając rysy powłoką wiecznej martwoty. Niekiedy zdarza się jednak, że opowieść którą snuje życie, budzi w żyjącym taki ból, burzę, protest, przepełnia jego serce takim płaczem rozpaczy i żalu za tym, co najbardziej umiłowane, że każe mu gestem niecierpliwej tęsknoty wyciągać ramiona i wołać: – Ja chcę żyć! Każe mu spękanymi od pragnienia ustami szeptać swą jedyną prośbę: – Ja chcę żyć! Każe mu zebrać całą wolę, skupić wszystkie siły organizmu, każe mu uchwycić się życia i trwać najbardziej nieprawdopodobnym wysiłkiem. Śmierć nie cofa wprawdzie swej niewidzialnej ręki, lecz jej też nie zbliża. Tymczasem życie ujmuje w swą dłoń gasnące serce człowieka i powoli napełnia je własnym ciepłem. Pierwszym doznaniem budzącego się do życia jest cierpienie. Jeszcze nie ocknął się po męczących, gorączkowych zjawach, a już czuje że boli, tu głęboko, koło serca. Tak jakby jakaś dobra, kochająca ręka ściskała biedne serce z czułością, nie pamiętając, że to boleć może.”

Seweryna Szmaglewska książka Dymy nad Birkenau

Dymy nad Birkenau (1945)

O życiu , O śmierci , O bólu , O wysiłku

„Roszada, to pierwszy krok do stabilizacji.”

Ksawery Tartakower (1887–1956) szachista Polski i Francji

„oto moje skarby: przyimki
najpierw pomocny „przy”
potem filozoficzne „pomiędzy”
rozpięte mosty powietrzne (…)
pradawne afirmujące
krok za krokiem
tajemnicze „po”
z którego dziś zostało tylko to kroczenie
także „dla” jak gotowość
co już bierze w ręce
nie pytając najwłaściwsze narzędzie”

Aleksandra Olędzka-Frybesowa (1923–2012)

Źródło: Rozdział gramatyki, „Dekada Literacka” 1999, nr 3 (151)

„Mama stała się dla niego [Jimiego] aniołem. Powiedział mi, że jest pewny, iż jest aniołem i podąża za nim krok w krok.”

Leon Hendrix (1948)

po śmierci matki.
Źródło: Charles R. Cross, Jimi Hendrix. Pokój pełen luster, tłum. Jarosław Rybski, Wydawnictwo Dolnośląskie, ISBN 9788324594320, s. 60.

O śmierci , O pokoju , O aniołach , O matce

„Wznosimy modły do wszechmogącego Boga, aby ta konferencja stała się krokiem naprzód na drodze do jedności Afryki. Musimy zjednoczyć wysiłki narodów Afryki, aby usunąć ostatnie bastiony kolonializmu we wszystkich jego formach takich jak syjonizm, dyskryminacja rasowa i wszelkie inne rodzaje tyranii i panowania kolonialnego. Musimy unikać za wszelką cenę powstawania w Afryce ugrupowań, ponieważ będą one służyć rozbiciu jedności Afryki i będą stanowić realną groźbę dla naszego bezpieczeństwa i naszej egzystencji.”

Hasan as-Senussi (1928–1992)

na konferencji szefów państw afrykańskich w maju 1963, wspominając o rozwoju grup politycznych w Afryce nazwanych Casablancą, Monrovią i Brazzaville.
Źródło: Ryszard Kapuściński, Gdyby cała Afryka..., Agora SA, Warszawa, 2011, ISBN 9788326805264, s. 72.

O Bogu , O wysiłku

„No i co? – zapytałem.
– Nic. Jak dotąd nic. Ale znowu kogoś przesłuchiwali. Sprawa toczy się swym nieuchronnym trybem. To już tylko kwestia godzin… Wydaje mi się, że jestem śledzony.
– E, to chyba złudzenie… – uśmiechnąłem się, ale dreszcz przeszedł mi przez krzyże.
– Chyba nie – odparł. – Ciągle jeździ za mną czarna cytryna. Czasami, jak idę chodnikiem, sunie powoli przy brzegu o parę kroków z tyłu.
Wszyscy znali czarne citroëny, pędzące często przez miasto. Były to szybkie samochody i świetnie trzymały się drogi.”

Jerzy Stefan Stawiński (1921–2010) polski reżyser i scenarzysta filmowy, prozaik

Źródło: Sprawa holenderska

„Człowiek z przeszłością. Człowiek, który wspinając się w gorę i pokonując zakręt za zakrętem zbierał porażki, pakował je i taszczył ze sobą. (Ale nawet po zwycięstwach, które zawsze były tylko zwycięstwami cząstkowymi, nie chciał wyrzucać, pozbywać się balastu. Z każdym krokiem porusza minione.”

Günter Grass (1927–2015) pisarz niemiecki, noblista

Z dziennika ślimaka

O przeszłości

„Pomysł na napisanie książki powstawał już od dłuższego czasu, ale czekałem na taki moment, kiedy już na pewno będę gotowy na ten krok. Nadszedł on po wygraniu Ligi Mistrzów. Wszyscy o tym mówili, to był dobry czas na to, aby ludzie poznali mnie też z innej strony – jak się zaczęła moja przygoda z futbolem, jakim byłem i jestem człowiekiem.”

Jerzy Dudek (1973) piłkarz polski (bramkarz)

o książce „Uwierzyć w siebie. Do przerwy 0:3”
Źródło: Ludwik Mańczak, „Nigdy nie mów nigdy” – wywiad z Jerzym Dudkiem, papierowemyśli.pl, 16 lipca 2006 http://www.papierowemysli.pl/arts/artsReadFull/19

O ludziach , O książkach , O czasie , O czekaniu

„Chodził posuwistymi, wielkimi krokami, jakimi mógł poruszać się jedynie mężczyzna, który nigdy nie chadzał w towarzystwie kobiet; żadna nie zdołałaby dotrzymać mu kroku.”

Graham Masterton (1946) brytyjski pisarz

Dwa tygodnie strachu (1994)

O kobietach

„Stawiam w życiu małe, ale przemyślane kroki i mam nadzieję, że nadal tak będzie.”

Paweł Małaszyński (1976) polski aktor

Źródło: „Tele Tydzień”, nr 5, 29 stycznia 2007

„(…) problem dechrystianizacji – według mnie – nie polega na utracie wiary, lecz na utracie rozsądku. Trzeba zacząć myśleć bez uprzedzeń, co już jest wielkim krokiem prowadzącym do nowego odkrycia Chrystusa i planu Ojca.”

Giacomo Biffi (1928–2015) włoski duchowny katolicki, kardynał

Źródło: Przedmowa, [w:] Vittorio Messori, Czarne karty Kościoła, przeł. ks. Antoni Kajzerek, Księgarnia św. Jacka, Katowice 2003, s. 5.

O wierze , O myślach , O problemach , O myśleniu

„Nie widziałem innego sposobu ratunku dla nas, jak w gruzy obrócić miasto najpiękniejsze na świecie… byli bowiem bardziej oporni niż kiedykolwiek… mój plan polegał na tym, ażeby burzyć kolejno każdy dom w miarę naszego posuwania się w głąb miasta i nie postępować kroku naprzód, dopóki nie będzie zrównany z ziemią.”

Hernán Cortés (1485–1547) konkwistador hiszpański

o zagładzie Tenochtitlanu – stolicy państwa Azteków.
Źródło: F.A. Kirkpatrick, Zdobywcy Ameryki, przeł. Jan Furuhjelm, Warszawa 1957.

O domu

„W wojsku przeczytałem ogłoszenie o naborze do Studium Aktorskiego przy Teatrze Polskim i wystartowałem, nie myśląc o konsekwencjach tego kroku.”

Stanisław Melski (1955)

o tym, jak został aktorem.
Źródło: Gloria Artis dla Melskiego, „Polska Gazeta Wrocławska” nr 3 online, 5 stycznia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108686.html#

O myślach , O myśleniu

„Dokąd teraz, w obecnej chwili, zmierza nasza polityka? Do zbudowania trzonu partii nie na płaskich frazesach trockistów i spółki, lecz na rzeczywistym zbliżeniu ideowym plechanowców i bolszewików. Czy coś z tego wyjdzie, nie wiem. Jeśli nie – z powrotem do Bolszewickiego Ośrodka Kierowniczego. Jeśli nie wyjdzie – będzie to spory krok naprzód.”

Włodzimierz Lenin (1870–1924) organizator i przywódca Rewolucji Październikowej

Cytaty z listów
Źródło: list do L.B. Kamieniewa wysłany z Paryża do Wiednia 6 kwietnia 1910

„A każdy krok na moście, który musimy przejść by się spotkać, przybliża nas do siebie.”

Richard Bach (1936) amerykański pisarz

„Bardzo jednak liczę na to, że ten wynik będzie jeszcze lepszy. Uzyskane 6,6 proc. to dla nas umiarkowany sukces, ponieważ pełnym będzie dopiero autonomia dla regionu w 2020 roku. Jeśli będziemy mieli przedstawicieli w sejmiku, będzie to pierwszy krok do tego celu”

Jerzy Gorzelik (1971)

Źródło: W sejmiku województwa wygrana Platformy i sukces RAŚ, gazeta.pl, 21 listopada 2010 http://katowice.gazeta.pl/katowice/1,35019,8696477,W_sejmiku_wojewodztwa_wygrana_Platformy_i_sukces_RAS.html

O sukcesie

„A wróciliśmy do miejsc naszej miłości, starych ulic,
gdzie z liści spadał deszcz brunatny, w bezksiężycowe miasto.
Stają mi w oczach sceny tradycji pasterskiej:
Dafnis i Chloe koziołkujący pod drzewem,
Adam i Amaryllis, a może imiona są inne,
Werter przeszyty piorunem, kornwalijskie historie.
Towarzyszy nam wszędzie echo, w tych starych murach,
i z echem naszych kroków ta odleglejsza pamięć
tworzy harmonię. Dlatego ten spór?”

Bogdan Czaykowski (1932–2007)

Źródło: Tradycje miłości

O historii

„Nauka idzie naprzód na dwóch nogach, którymi są teoria i doświadczenie (…) Czasami jedna noga robi najpierw krok do przodu, a czasami druga, ale stały postęp dokonuje się tylko przy użyciu obu – przez teoretyzowanie poddawane następnie sprawdzeniu bądź przez znajdowanie nowych zależności przy eksperymentowaniu, czego następstwem jest ruch teoretycznej nogi do przodu, i tak na przemian, bez końca.”

Robert Millikan (1868–1953) fizyk amerykański, noblista

słowa z wykładu noblowskiego w 1924.
Źródło: Mirosław Galikowski, Romuald Hassa, Marek Kaczmarzyk, Aleksandra Mrzigod, Janusz Mrzigod, Marek Więckowski, Przyroda 1. Materiały merytoryczne przeznaczone do nauki przyrody w liceum ogólnokształcącym i technikum, Nowa Era, Warszawa 2012, ISBN 9788326713040, s. 11.

O nauce

„Poprzez film chcę się czegoś dowiedzieć. Nie tylko powiedzieć o czymś, co ja dobrze wiem. W związku z tym nie zakładam tezy, a aktorowi mówię: słuchaj, nie wiem, co znaczy twoja postać. Wiem wszystko o niej. O każdym jej kroku. Powiem ci, że wchodzisz do łazienki – co czujesz, jak widzisz przez kogoś niezakręconą tubkę od pasty? Czujesz furię – tyle ci mogę powiedzieć. Ale nie powiem ci, czy on jest w ogóle śmieszny, godny współczucia, czy zły – tego dowiemy się wspólnie od widza.”

Marek Koterski (1942) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: stopklatka.pl http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=10882

„Posłuchaj, chodź ze mną, chociaż zupełnie nie wiem dokąd,
Chodź ze mną by sens nadać życia krokom.”

Eldo (1979) polski raper

Eternia
Źródło: Chodź ze mną

Sens

„Zrozumienie jest, jak mówią, krokiem w kierunku oświecenia.”

John Katzenbach (1950)

Ofiara

O zrozumieniu

„Jako dramatopisarka urodziłam się już w zupełnie innych warunkach. I nie próbuję tworzyć świata, który być powinien, bo takiego świata po prostu nie będzie. Oczywiście nie oznacza to, że nie należy próbować czegoś zmienić. Jeżeli tekst dramatopisarza już na wstępie jest postrzegany wyłącznie jako coś do pocięcia i ponownego poskładania, to oznacza, że już z założenia traktuje się go jako zły. Naprawdę łatwo młodemu dramatopisarzowi powiedzieć, że jest kiepski, bo nie ma jeszcze doświadczenia. To stara śpiewka, słyszeli ją również reżyserzy, których dziś uważa się za świętych. Moim zdaniem trzeba na tę sytuację spojrzeć zupełnie inaczej, z miłością. Każdy kraj może dramatopisarzom – podobnie jak rodzina utalentowanym dzieciom – pomóc się rozwijać twórczo, bądź nie. Ale nie widzę większego sensu w tym, żeby ich poniżać, na każdym kroku porównując z tytanami przeszłości. Ci utalentowani dramatopisarze z reguły wiedzą, kto był przed nimi.”

Małgorzata Sikorska-Miszczuk (1964)

Źródło: Agata Dąbek, Wszystko, co wiem i potrafię http://www.dwutygodnik.com/artykul/4675-wszystko-co-wiem-i-potrafie.html, Dwutygodnik.com nr 113/2013.

O dzieciach , O rodzinie , O przeszłości , Sens

„Oczywiste jest i nasze konsekwentne stanowisko, i rozliczne konkretne kroki w celu integracji z Europą.”

Władimir Putin (1952) rosyjski polityk

przed Zgromadzeniem Federalnym.
Polityka i gospodarka

„Zarzucają mi tchórzostwo, że torpeduję rozmowy, że nie chcę brać udziału w pracach komisji mającej nawiązać kontakt z władzami dowództwa sowieckiego. I to kto? „Sobol” (Jan Stanisław Jankowski, Delegat Rządu na Kraj). Udowodnię mu jutro, że pójdę, chociaż wiem, co mnie czeka. I znowu areszt, a może i proces pokazowy? Oni to umieją robić. (…) Ale oni [politycy] mają bielmo na oku i wierzą, że przez rozmowy chociaż rąbek władzy uchwycą. Naiwni. Nie wiem tylko, czy nasze aresztowanie będzie przestrogą dla innych. Mnie już na tym nie zależy, swoje przeżyłem i jutro przekroczę granicę, z której już nie wrócę. Przygotowałem się do tego kroku. (…) Wrzód żołądka, utrata wiary w ludzi, mój świat runął, a do innego już się nie nadaję.”

Leopold Okulicki (1898–1946) generał polski

Okulicki do cichociemnego kpt. Zbigniewa Specylaka ps. „Tur”, przed swoim aresztowaniem przez NKWD w 1945.
Źródło: Andrzej Przemyski, Ostatni komendant generał Leopold Okulicki, op. cit., s. 205.

O ludziach , O świecie , O wierze , O czekaniu

„Czasami, żeby zrobić pierwszy krok, potrzebna jest czyjaś pomoc.”

Jodi Picoult (1966)

W naszym domu (2010)

O pomocy

„Poddany inercji ruchu szedł jeszcze chwilę, na kamiennych płytach coraz wolniej wybijając rytm kroków podkutymi obcasami.”

Wiktor Żwikiewicz (1950) polski pisarz science fiction

Wołanie na Mlecznej Drodze

„Obóz, jak się zorientowałem. Obejmował teren około półtora kilometra kwadratowego płaskiego terenu. Otoczony był solidnym ogrodzeniem z drutu kolczastego, rozpiętego kilkoma rzędami pomiędzy drewnianymi słupami. Ogrodzenie miało ponad dwa i pół metra wysokości. Po zewnętrznej stronie przechadzały się patrole w odstępach około pięćdziesięciometrowych. Po stronie wewnętrznej strażnicy z bronią stali co jakieś piętnaście metrów. Za drutami stało kilkanaście baraków. Przestrzeń pomiędzy nimi wypełniał gęsty, falujący tłum. Więźniowie tłoczyli się, przekrzykiwali. Z kolei strażnicy starali się utrzymywać ich we względnym porządku…
… Po lewej stronie od bramy, o jakieś sto metrów za ogrodzeniem, był tor kolejowy, a właściwie rodzaj rampy. Prowadził od niej do ogrodzenia chodnik zbity z desek. Na torowisku stał pociąg złożony z około trzydziestu wagonów towarowych. Były brudne i zakurzone…
… Mijaliśmy akurat jakiegoś starca. Siedział na ziemi nagi i rytmicznie kiwał się do przodu i tyłu. Jego oczy błyszczały i nieustannie mrugał powiekami. Nikt nie zwracał na niego uwagi. Obok leżało dziecko w łachmanach. Miało drgawki. Z przerażeniem spoglądało dookoła.
Tłum pulsował jakimś obłędnym rytmem. Wrzeszczeli, machali rękami, kłócili się i przeklinali. Zapewne wiedzieli, że niedługo odjadą w nieznane, a strach, głód i pragnienie potęgowały poczucie niepewności i zwierzęcego zagrożenia. Ludzie ci zostali wcześniej ograbieni z całego skromnego dobytku, jaki im pozwolono zabrać w tę podróż. Było to pięć kilogramów bagażu. Były to zwykle jakieś najpotrzebniejsze w drodze przedmioty. Poduszka, jakieś okrycie, trochę jedzenia, butelka z wodą. Czasem kosztowności czy pieniądze. Docierała tu przeważnie ludność gett, która nie miała już nic…
Pobyt w obozie nie trwał długo. Zazwyczaj nie dłużej niż cztery dni. Potem pakowano ich w wagony na śmierć. Przez czas pobytu w obozie prawie nie otrzymywali jedzenia. Zdani byli na własne zapasy.
Baraki obozowe mogły pomieścić mniej więcej połowę więźniów. Drugie tyle pozostawało na dworze. Powietrze wypełniał odór ludzkich odchodów, potu, brudu i zgnilizny…
… Oficer SS, odpowiadający zapewne za załadunek, stanął przed tłumem Żydów. Nogi rozstawił szeroko.
– Ruhe! Ruhe! Spokój! – wrzasnął. – Wszyscy Żydzi mają wejść do wagonów. Pojedziecie tam, gdzie jest dla was praca. Ma być porządek. Nie wolno się pchać ani opóźniać załadunku. Kto będzie wywoływał panikę albo stawiał opór, zostanie zastrzelony.
Przerwał i wbił wzrok w masę ludzką przed sobą. Spokojnie zaczął otwierać kaburę pistoletu. Wyjął broń. Pierwsze szeregi Żydów zaczęły się cofać. Niemiec zaśmiał się i oddał trzy strzały w tłum. W grobowej ciszy rozległ się przeszywający krzyk. Spokojnie schował pistolet.
– A teraz do wagonów! Raus! – wrzasnął.
Tłum zamarł. Z tyłu rozległy się strzały. Ludzie ławą ruszyli do przodu, krzycząc przeraźliwie. Zbliżali się do drewnianego pomostu. Ludzki strumień był jednak zbyt szeroki, aby się w nim pomieścić. Esesmani otworzyli ogień. Pędzący zaczęli padać. Rozległ się głuchy tupot nóg po deskach rampy. Teraz zaczęli strzelać strażnicy stojący przy wagonach. Tłum przyhamował.
– Ordnung! Ordnung! – wrzeszczał esesman.
Pierwsi Żydzi wpadli do wagonu. Niemcy przy drzwiach odliczali ich. Po liczbie „sto czterdzieści” esesman zawył „Halt!” i dwukrotnie strzelił. Przystanęli. Pociąg powoli szarpnął i nowy wagon wtoczył się na wysokość pomostu. Zaczęli go wypełniać nowi więźniowie.
Wedle wojskowych regulaminów wagon towarowy przeznaczony był na osiem koni lub czterdziestu żołnierzy w transporcie. Upychając ludzi na siłę i bez jakiegokolwiek bagażu, można było pomieścić w wagonie sto osób. Niemcy wydali rozkaz pakowania po stu trzydziestu, ale jeszcze dopychali dodatkową dziesiątkę. Gdy drzwi nie dały się zamknąć, tłukli na oślep kolbami, strzelali do środka wagonu, wrzeszczeli na nieszczęsnych Żydów. Ci, aby zrobić miejsce dla nowych, wspinali się na ramiona i głowy już znajdujących się wewnątrz. Z głębi wagonu dochodził jakiś potępieńczy ryk i wycie.
Gdy upchnięto już sto czterdzieści osób, strażnicy przystąpili do zamykania drzwi. Były ciężkie, wykonane z drewna obitego żelazem. Miażdżyły wystające na zewnątrz kończyny wśród wrzasków bólu. Po zasunięciu drzwi zabezpieczano je żelazną sztabą i ryglowano.
Przed załadunkiem na podłogę wagonów sypano warstwę niegaszonego wapna. Oficjalnie był to zabieg higieniczny. Chodziło o nie rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych. W praktyce wapno gwałtownie absorbowało wilgoć z powietrza. Spadała zawartość tlenu i ludzie zaczynali się dusić. Równocześnie wapno w kontakcie z ludzkimi odchodami wydzielało trujące substancje, między innymi chlor. Ten zaś dusił stłoczonych więźniów. Niemcy osiągali podwójny cel. Choroby zakaźne istotnie się nie rozprzestrzeniały, a wagon można było łatwiej po transporcie wymyć. Po drugie, transportu tego nie przeżywało wielu „podróżnych”. A o to przecież chodziło.
Czasami od polskich kolejarzy docierały informacje, że takie wagony z Żydami stały na bocznicach po kilka dni. Po otwarciu znajdowano w nich same trupy…
… Na obozowym placu pozostali zabici i konający. Strażnicy przechadzali się wolnym krokiem i dobijali ich strzałami w głowę. Wkrótce zapanowała cisza…”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

Karski dostał się w przebraniu strażnika do obozu tranzytowego dla Żydów w Izbicy, który był „ostatnim etapem” przez obozem zagłady w Bełżcu.
Tajne państwo: opowieść o polskim Podziemiu

Koń , O miłości , O śmierci , O pieniądzach

„Społeczeństwo obywatelskie jest stanem wzajemnej współzależności wszystkich ludzi, ludzie wszakże są źli, a większość z nich jest zmuszona zrezygnować z własnej woli i pracować na rzecz zaspokojenia potrzeb nielicznych. Ponieważ zaś to ci nieliczni ustalają prawa, większość ludzi nie ma nawet zapewnionej ochrony, dla której rzekomo dołączyli się do społeczeństwa. (…) To właśnie w społeczeństwie człowiek zaczyna pożądać pieniędzy i zaszczytów. (…) W pogoni za zaspokojeniem próżności natrafia na niekończącą się ilość okazji do sporu. (…) Naturalna namiętność współczucia zostaje wygaszona, a jedynym jej substytutem w nowych warunkach staje się moralność określająca ludzkie obowiązki i wspierana autorytetem władzy. Natura przestaje wystarczać. Przerażający stan wojny czyni ten krok koniecznym i gwarantuje zgodę biednych. (…) nierówność nabiera mocy prawnej – publiczna władza podporządkowuje sobie biednych dzięki przemocy.”

Jean-Jacques Rousseau (1712–1778) szwajcarski filozof, pisarz i pedagog

Źródło: Ekonomia polityczna (Économie politique), 1755, tłum. P. Nowak.

O wojnie , O ludziach , O naturze , O morzu

„Widzisz, każdy ma własną śmierć.
Ona idzie za nami wszędzie, przez całe życie, krok w krok.”

Philip Pullman (1946) pisarz angielski

Mroczne materie III: Bursztynowa luneta (2000)

O życiu , O śmierci

„Chcesz umrzeć, głupcze, żałując, że nigdy nie odważyłeś się na krok, który zawsze pragnąłeś uczynić?”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Łowcy dusz

„Literatura to jest pierwszy krok. Chcielibyśmy, żeby kino otworzyło się na to, co poza kinem.”

Piotr Marecki (1976) dziennikarz polski

Źródło: Marecki, Ostrowska: Restart polskiego kina, Stopklatka, 26 listopada 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=71729

O literaturze

„Można tęsknić za kimś, będąc o dwa kroki.”

Krystyna Siesicka (1928–2015) polska prozaik, autorka utworów dla młodzieży

Zapałka na zakręcie

„Z komunizmu do faszyzmu jeden krok. To śmiecie każdego społeczeństwa.”

Daniel Olbrychski (1945) polski aktor

Anioły wokół głowy

„Nie mierzcie socjalizmu krokami, bo dojdziecie do głupich wniosków.”

Ryszard Smożewski (1930–2008)

Źródło: 125 kroków, „Życie Literackie” nr 36, 2 września 1956, s. 4 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14826

O życiu

„Pan premier Kaczyński dokonał dziś istotnego kroku: do człowieka z marmuru i człowieka z żelaza dodał człowieka z tabletu. Mieliśmy okazję przekonać się, że profesor Gliński nie tylko symbolicznie znajduje się w rękach Kaczyńskiego.”

Leszek Miller (1946) polityk polski, premier

podczas debaty nad wotum nieufności dla rządu Donalda Tuska.
Źródło: wyborcza.pl http://wyborcza.pl/1,75478,13518907,Sejm_o_wotum_nieufnosci_dla_rzadu__Kaczynski_z_prof_.html?as=2, 7 marca 2013

„(…) zderzyliśmy się ze ścianą, nasza cywilizacja zaczyna być zagrożona, bo następnego kroku cywilizacyjnego bez zawczasu przygotowanego zaplecza już nie uczynimy. I stanie się tak na nasze własne życzenie, bo nie będzie już żadnego „okupanta”, którego będzie można o to winić.”

Łukasz A. Turski (1943) fizyk polski

Źródło: kurierlubelski.pl http://www.kurierlubelski.pl/opinie/wywiady/229354,prof-turski-grozi-nam-cywilizacyjna-zapasc,id,t.html#material_4

„Ból jest dowodem tego, że uczyniliśmy kolejny krok na ścieżce rozumu.”

Giacomo Casanova (1725–1798) wenecki awanturnik, podróżnik i literat

O bólu

„(…) jaka to rozkosz panować całkowicie nad koniem, nad każdym jego krokiem i ruchem. Jaka satysfakcja utrzymywać kontakt delikatnym drgnieniem łydki czy wodzy. To już nie są jak dawniej dwa niezgrane temperamenty, ale jedna całość stworzona z konia i jeźdźca.”

Maria Ginter (1922–2011)

Galopem na przełaj

O wodzie , Koń

„Nie odstępowałam go ani na krok. Być może to właśnie zwróciło jego uwagę. Gdy miał czas mnie słuchać, powtarzałam nieustannie: „Jeśli jest tak, jak pan mówi, i sprawy kraju są pana własnymi sprawami, przysięgam, że choćby wymagało to największych poświęceń, nie opuszczę pana aż do śmierci.””

Eva Perón (1919–1952) argentyńska działaczka związkowa, żona gen. Perona

Opisz: o początkach znajomości z Juanem Perónem.
Źródło: Nigel Cawthorne, Życie erotyczne wielkich dyktatorów, op. cit., s. 150.

O śmierci , O czasie

„Czy możemy w ogóle mówić o kontroli emocji czy zmysłów w naszej rzeczywistości? Żyjemy w świecie, w którym są one niezwykle intensywnie rozpędzone. W naszej cywilizacji są oczywiście ludzie, którzy nie mają z tym problemu i doskonale trwają w spokoju. Większość z nas jednak nie. Na każdym kroku cywilizacja stara się za wszelką cenę wyrwać kontrolę naszej świadomości i skierować ją do świata zmysłów, pragnień oraz podświadomości. Jeśli idąc ulicą jesteś atakowany wizerunkami nagich kobiet, to będąc heteroseksualnym mężczyzną, odbierasz nieustannie swoisty apel skierowany do twego instynktu. Cały czas trwasz w stanie lekkiego pobudzenia. Czy my to teraz kontrolujemy? Wydaje mi się, że już dawno nie.”

Łukasz Barczyk (1974) polski reżyser, scenarzysta, producent, pedagog, aktor, montażysta

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=50479

O kobietach , O ludziach , O rzeczywostości , O czasie

„Od fanatyzmu religijnego do barbarzyństwa już tylko jeden krok.”

Denis Diderot (1713–1784) francuski pisarz, filozof

Źródło: Rozprawy Wydziału Filologicznego, t. 58–59, nakł. PAU, 1918, s. 68.

„Mój drogi Winstonie – muszę przyznać, że ja również zauważyłam zmiany w Twoim zachowaniu: nie jesteś już tak miły jak dawniej. W obliczu jakiegoś partactwa to do Ciebie należy podejmowanie odpowiednich kroków – z wyjątkiem Króla, Arcybiskupa Canterbury i Przewodniczącego Izby Gmin możesz wylać z pracy każdego – dlatego też, posiadając tak ogromną władzę, musisz pielęgnować w sobie dobroć, uprzejmość i możliwie jak najwięcej opanowania. (…) nie mogę znieść myśli, że ludzie, którzy służą Krajowi i Tobie, będą Cię podziwiać i szanować, ale nie kochać… Poza tym drażliwością i grubiaństwem nie osiągniesz wiele. Twoi podwładni nie będą Cię lubić albo przyjmą postawę niewolników”

Clementine Churchill (1885–1977) żona Winstona Churchilla

a bunt w czasie Wojny jest przecież nie do pomyślenia!
fragment listu do Winstona Churchilla z 27 czerwca 1940.
Źródło: Shaun Usher (zebr. i oprac.), Listy niezapomniane, tłum. Jakub Małecki, Wydawnictwo SQN, Kraków 2013, ISBN 9788379243327, s. 129–131.

O wojnie , O ludziach , O zachowaniu , O myślach

„W tym czasie wielki książę, szczególnie gdy wieczorami podpił sobie, co zdarzało mu się co dzień, powziął wyraźną skłonność do księżniczki kurlandzkiej. Nie odstępował jej na krok, rozmawiał wyłącznie z nią; nie zachowywał przy tym żadnej dyskrecji, nie licząc się ani z obecnością moją, ani innych, tak że poczułam się urażona i dotknięta w miłości własnej, widząc jak przedkładał ponad mnie tę małą pokrakę. (…) Do oczu napłynęły mi łzy i poszłam spać. Zaledwie zasnęłam, gdy przyszedł wielki książę, aby się również położyć. Był tak pijany, że nie wiedział, co robi, i zaczął opowiadać mi o niezwykłych zaletach swojej ślicznotki. Udałam, że mocno śpię, aby go zmusić wreszcie do milczenia. On jednak podniósł głos, aby mnie obudzić, widząc zaś, że nie daje znaku życia, dwa czy trzy razy dość mocno trącił mnie w bok pięścią, aż wreszcie, pomstując na mój mocny sen, odwrócił się i zasnął. Po tych kuksańcach wiele tej nocy płakałam…”

Piotr III Romanow (1728–1762) car Rosji

Wypowiedzi Katarzyny II
Źródło: Ludwik Stomma, Tadeusz Dominik, Kobiet czar…, Wydawnictwo Książkowe Twój Styl, Warszawa 2000, ISBN 8371631537, s. 180–181.

O kobietach , O snach , O czasie , O płaczu

„W dniu, w którym absolwenci nie będą mogli służyć biurom architektury, Szkoła uczyni wielki krok naprzód.”

Luigi Snozzi (1932)

Il giorno in cui laureati non potranno più essere utilizzati negli uffici d'architettura, la scuola avrà fatto un passo in avanti. (wł.)

O szkole

„Jak wybrać, jak,
By mieć szybszy lot i start?
W co wierzyć, w co,
By krok w chmury nie był grą?
Z kim trzymać, z kim,
By się zgodził rytm i rym?
Gdzie mierzyć, gdzie,
By nie skończyć w szarym tle?”

Janusz Kondratowicz (1940–2014) polski poeta, satyryk

Źródło: piosenka Złudne prawdy z repertuaru zespołu Top One

„W Polsce praktycznie każda propozycja filmowa jest na wagę złota. Odmówiłam jednak roli w kolejnej komedii romantycznej. Uznałam, że to już robiłam, teraz chcę się rozwijać, iść o krok dalej. Ale też nie mogę powiedzieć, że jeśli otrzymam naprawdę ciekawą propozycję takiego filmu, to jej nie przyjmę. To jednak musi być coś interesującego. Dla mnie najważniejsze jest, aby nikt mnie nie zamknął w szufladzie z rolami łatwymi, prostymi i przyjemnymi. Wiem, że w tym kraju się nie odmawia i parę osób już się na mnie obraziło, ale nie mogę działać wbrew sobie. Zobaczymy, czym to się skończy? Może skaże mnie to na aktorski niebyt, a może wręcz odwrotnie? Na szczęście zawsze pozostaje jeszcze teatr, który daje mi bezpieczeństwo i doskonałą szkołę. Tam nabieram pewności siebie, a recenzję mam od razu.”

Marta Żmuda Trzebiatowska (1984) polska aktorka telewizyjna, filmowa i teatralna

Źródło: Artur Cichmiński, Jestem gotowa. Żmuda Trzebiatowska w Stopklatce, 7 kwietnia 2011 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=75822

O szczęściu , O pewności siebie

„Wolność słowa (jest) pierwszym, niezbędnym krokiem na drodze do demokracji. Bez wolności słowa nie ma dialogu, bez dialogu nie można dojść prawdy, a bez prawdy niemożliwy jest postęp.”

Adem Demaçi (1936–2018)

Źródło: Laureaci Nagrody Sacharowa – przegląd edycja 2010, europarl.pl, s. 12 http://www.europarl.pl/ressource/static/files/laureaci_nagrody_sacharowa_-_przeglad_-_edycja_2010.pdf

O demokracji , O wolności

„(…) cudem nad cud (…) jest jak niektórzy nauczyciele zaniedbali ten (tzn. studium przyrody) łatwy i niezawodny instrument wychowania i toczyli walkę o to, by narzucić kształcenie na podstawie Biblii jako pierwszy krok mający doprowadzić niespokojnego, pełnego życia chłopaka do myślenia o sprawach wyższych.”

Robert Baden-Powell (1857–1941) brytyjski wojskowy, pisarz, twórca skautingu

Skauting i Bóg

O myślach , O nauczycielach , O walce , O myśleniu

„Nauczyłem się mówić bez wstydu: „Tak, lubię Mireille Mathieu!”. Następnym krokiem było powiedzenie otwarcie: „Tak, jestem gejem!”.”

Tomasz Raczek (1957) polski krytyk filmowy, publicysta

„Miał posturę olbrzyma i jednym uderzeniem pięści mógł zabić każde zwierzę. Do jego ulubionych rozrywek należały walki z lwami i lampartami. Tych, którzy odważyli mu się sprzeciwiać, zabijał własnymi rękami. Nadmierne spożywanie wina popychało tego z natury gwałtownego człowieka do czynów niegodziwych. Ponieważ w czasie alkoholowych orgii mało kto mógł dotrzymać mu kroku, szydził w upojeniu ze swych towarzyszy, a potem bezlitośnie pozbawiał ich życia.”

Di Xin (-1105–-1046 p. n. e.)

Źródło: Helmut Werner, Tyranki. Najokrutniejsze kobiety w historii, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2005, tłum. Monika Gajowa, ISBN 8389632241, s. 53.

O kobietach , O świecie , O historii , O naturze

„Kiedyś, gdy zakładaliśmy nasz ośrodek, męczyłem wszystkich takimi testami moczu. I wie pani, jaki był skutek? Jedna z absolwentek wyznała mi kiedyś: gdy czuliśmy, że zbliża się test, to przerzucaliśmy się chwilowo na coś innego. To jak wyścig Armstronga z komitetem antydopingowym: oni go gonią i testują, podejrzewają, a sportowiec jest zawsze o krok do przodu, kombinuje, jak przechytrzyć. Skończyłem z testami, gdy się zorientowałem, że moi wychowankowie przynoszą w torebkach foliowych czysty mocz „na wypadek testu”. Gdy się już nauczyłem, że muszę sprawdzać, czy mocz nie jest zimny, oni ogrzewali go w torbach przyklejanych na brzuchu. Zabawa w kotka i myszkę. Teraz wiem, że jedyne, na czym warto się opierać, to budowanie zaufania.”

Łukasz Ługowski (1950)

Źródło: rozmowa Aleksandry Szyłło, Wyciągnij dziecko z doła, „Gazeta Wyborcza”, 23 stycznia 2013.

O dzieciach , O zaufaniu

„Pani Szewińska nie jest już tak świeża w kroku, jak dawniej.”

Bohdan Tomaszewski (1921–2015) polski dziennikarz sportowy

Wpadki komentatorskie

„Zasieki. Zasieki to jest to, co najpierw się widzi. Wystają ze śniegu, jak gdyby unoszą się ponad śniegiem linie, kozły, płoty zasieków. Jakież przedziwne kombinacje, zwęźlenia, skłębienia, całe konstrukcje tych zasieków spinających niebo i ziemię, wczepionych w każdy skrawek zamarzniętego pola, w biały pejzaż, lodowaty horyzont. Z pozoru ta kolczasta, drapieżna zapora rozciągnięta wzdłuż granicy wygląda na pomysł niedorzeczny i surrealistyczny, bo gdzie tu kto będzie się przedzierać, jak okiem sięgnąć śnieżna pustynia, żadnych dróg, żadnych ludzi, a śnieg dwumetrowy, nawet kroku nie można zrobić, a jednak te zasieki coś ci chcą powiedzieć, coś zakomunikować. One mówią ci: uważaj przekraczasz granice innego świata.”

Ryszard Kapuściński książka Imperium

Imperium

O ludziach

„Nie wystarczy wykazywać intelektualne zrozumienie dla cudzych trudności; musimy iść o krok dalej i poczuć je jako nasz własny ciężar.”

Fulton John Sheen (1895–1979) amerykański duchowny katolicki, arcybiskup

Źródło: s. 74

O zrozumieniu

„Miałam świadomość, że ludzie utożsamiają aktorów z granymi przez nich postaciami i przypuszczałam, że będą mnie obwiniać [o śmierć Ryszarda Lubicza, bohatera serialu]. Ale do głowy mi nie przyszło, że sprawy przybiorą aż tak dramatyczny obrót, bym się musiała tłumaczyć na każdym kroku, że będę napiętnowana! A mama mnie ostrzegała… – że to wstyd przed sąsiadami, że żadna sprzedawczyni w sklepie już teraz nic mi nie sprzeda! Dostałam też całą masę sms-ów od znajomych, którzy pytali, dlaczego się na to zgodziłam.”

Jolanta Mrotek (1970) aktorka polska

Źródło: Jolanta Majewska, Dyżurny czarny charakter, teletydzien. pl, 17 kwietnia 2012 http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-dyzurny-czarny-charakter,nId,598381

O śmierci , O ludziach , O charakterze

„Nie wierz nigdy kobiecie, dobrą radę ci dam,
Nic gorszego na świecie nie przytrafia się nam.
Nie wierz nigdy kobiecie, nie ustępuj na krok,
Bo przepadłeś z kretesem, nim zrozumiesz swój błąd.”

Andrzej Mogielnicki (1948) polski autor tekstów piosenek

Źródło: Nie wierz nigdy kobiecie – piosenka zespołu Budka Suflera.

O kobietach , O błędach

„Poczuł, że rozumie nudę tego życia, gdzie każda dróżka była improwizacją i gdzie znaczną część czasu poświęcało się na pilnowanie własnych kroków.”

William Golding (1911–1993) pisarz angielski, noblista

O czasie

„Jeśli opowiadamy tak, jakbyśmy cwałowali konno po polu, wyrzucając tylną nogą naszego konia raz kapustę ze skiby, raz buraki, to zachowujemy się tak skandalicznie bynajmniej nie dlatego, by pszczeli rój tego wszystkiego, co wiemy i co mamy do powiedzenia, pozbawił nas ostrości wiedzenia i zwykłej nam skądinąd powagi kroku i postawy, lecz jedynie i wyłącznie gwoli linii powietrznej, po której zmierzamy do naszego właściwego celu.”

Albert Paris Gütersloh (1887–1973)

Słońce i księżyc. Powieść historyczna z teraźniejszości

Koń

„Każdy z lat siedemdziesiątych blokowiec
Opętany przez szatański to wiedz
Patrz na te oczy bez wyrazu to braunowiec
Nie wiesz o co chodzi? To weź się kurwa dowiedz
Tak to boli wymknęło się spod kontroli
Nowe ofiary aluminium foli
Coraz więcej zombi w metropolii
Powiedz jak ty mogłeś wszystko tak spierdolić
Detoks jaki detoks po co w chuja walisz
Detoks miałeś cały czas palisz
Powiedz dobrze jest ci
Powiedz dobrze
To dobrze bo trwa twój pogrzeb

Dobrze jest ci? Powiedz czy dobrze jest ci?
Aluminium szeleści

Zażywasz – przegrywasz, to nic nie pomoże
W blokach i tak będzie gorzej
Szatan wszystko pochłonąć może
I happy endu nie ma w tym horrorze
Każdy mach, to krok w jego stronę
Jeszcze parę kroków i skończone
Ty szprycujesz się metadonem
Tylko jeden na sto wygra z armagedonem.”

Tede (1976) polski raper

Źródło: Warszafski Deszcz Aluminium

O czasie

„Byłem w tych latach tak namiętnym cyklistą, że nie robiłem prawie kroku pieszo i nawet w ulewny deszcz, w kaloszach i lodenowej pelerynie, jeździłem wszędzie na rowerze. Wnosiłem swój wehikuł do mieszkania na trzecim piętrze, gdzie miał stałe miejsce w kuchni. Przed południem, po pracy, zawsze odwracałem go kołami do góry i czyściłem. (…) W letnie popołudnia jeździłem z książką na kierownicy do lasku w Schleissheim.”

Thomas Mann (1875–1955) prozaik niemiecki, noblista

Źródło: Szkic autobiograficzny

„Co krok w życiu spotykamy ludzi, którzy dużo umieją, otrzymali więc gruntowne wykształcenie, a nie mają charakteru, nie umieją postępować jak należy, bo nie zostali wychowani.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

W szkole wychowania
Źródło: Zdolność wychowawcza szkoły publicznej i jej granice, s. 64

O ludziach , O wykształceniz , O charakterze

„Chyba po tym właśnie człowiek poznaje, że nie jest już młody – nie czuje potrzeby, aby sprzeciwiać się na każdym kroku rodzicom.”

Tony Parsons (1953)

Za moje dziecko

O rodzicach

„Wywalczyliśmy, wypracowaliśmy tam margines swobody, a zarazem wydawało się nam, że ta przestrzeń wciąż do nas mówi pełnym głosem. Kiedy wreszcie znaleźliśmy oś opartą na ogniu, sala otworzyła się akustycznie. Mijał czas, praca nabierała szlifu, ale naprawdę tylko w Brzezince udało się nam zachować i wpisać w strukturę spektaklu coś fundamentalnego dla naszego rozumienia dźwięku, ciszy i w konsekwencji dla przekazu całego spektaklu. Gdziekolwiek go prezentujemy, zaczyna się on tą samą pieśnią-sekwencją, którą nazywamy Zamykaniem, stwarzającą sugestię, że widzowie wchodzą w trakcie jakiegoś aktu, który właśnie się kończy i kiedy tylko usiądą i spróbują przyswoić sobie przestrzeń, słyszana jeszcze przez drzwi wejściowe pieśń już się skończyła, gasi się kolejne świece, kolejne lampy, dwie kobiety zlewają olej z lampad. Nie następuje jednak jeszcze cisza – po pieśni odsłaniają się dźwięki działań, kroków. Kiedy to zanika, dopiero wtedy słyszymy ogień w kominku, a kiedy oswoimy się i z tym, słyszymy dźwięki płynące z zewnątrz – w Brzezince są to ptaki i jaz młyński, który pracuje i jego głos do nas dochodzi. Cała ta fonosfera docierała do nas przez cały czas pracy i trzeba było, tak jak w procesie odłupywania, rzeźbienia, odejmować kolejne powierzchnie, żeby zostało to, co jest ciszą – nie tylko brakiem dźwięku, cyfrowym zerem, lecz ciszą głębokiej obecności świata. W Brzezince właśnie to na nas oddziaływało, pokazywało wewnętrzny kierunek naszej pracy – odsłaniania poprzez dźwięk.”

Jarosław Fret (1971)

o Teatrze ZAR.
Źródło: „Teatr”, 24 grudnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26200

O kobietach , O zachowaniu , O ptakach , O ciszy

„Truman był oburzony nieposłuszeństwem Indii. Jego reakcja, nie mniej elegancka niż obecne reakcje na niesubordynację „starej” Europy i Turcji, była taka, że Indie niechybnie „skonsultowały się z Wujkiem Józkiem i Mysim Łajnem [Mousie Dung], Chin”. Biały dostał tu imię, a nie wulgarny epitet. W części mógł to być zwykły rasizm, a być może dlatego, że Truman autentycznie lubił i podziwiał „starego Józka”, przypominającego mu szefa z Missouri, który pomógł mu stawiać pierwsze kroki w polityce. Pod koniec lat czterdziestych Truman uważał, że „stary Józek” to „przyzwoity gość”, ale jest „więźniem Politbiura” i „nie może robić tego, co chce.””

Noam Chomsky (1928) filozof, logik, językoznawca amerykański

Natomiast Mysie Łajno to podły żółtek.
komentarz do poglądów władz USA wobec państw niezgadzających się na amerykańską dominację, głównie Harry’ego Trumana („stary Józek” to Josif Dżugaszwili, a „Mysie Łajno” to Mao Zedong).
Hegemonia albo przetrwanie (2003)
Źródło: s. 170

„Każdy rodzi się Faustem, aby wszystko poznać, wszystkiego doświadczyć, wszystko wyrazić. (…). W nauce krok naprzód zaczyna się zgodnie z zasadą negacji, od odrzucenia panujących przesądów; fałszywych teorii. (…). Krok naprzód w sztuce zgodnie z zasadą przyciągania zaczyna się od naśladownictwa i kontynuacji ulubionych poprzedników.”

Borys Pasternak (1890–1960) rosyjski poeta i prozaik

O nauce

„Przyszedłem tu, aby dać ci pewność kroku,
choć wszystko wokół chce zabrać ją nam,
dla takich jak my, ta świętość to spokój,
brzydzi nas zawiść przez liczy i śmieszny hajs.”

Miuosh (1986)

Ulice bogów
Źródło: utwór Po drugiej stronie

„Przede wszystkim odniosłem wrażenie, że cała ludność dzielnicy z jakiegoś powodu znalazła się na ulicy. Idąc chodnikiem, potykaliśmy się o kobiety, mężczyzn i dzieci. Byli ubrani tak nędznie, że nasze ubrania wydały mi się jakimiś strojami wieczorowymi. Byli wychudzeni, głodni i chorzy.
Siedzieli na ziemi, usiłując żebrać lub coś sprzedać. Jakieś nędzna resztki tego, co im pozostało. Niekiedy przedmioty wręcz surrealistyczne. Jakaś kobieta trzymała przed sobą abażur lampy. Chłopiec obok niej wyciągał przed siebie karafkę w kształcie ryby i puste blaszane pudełko po paście do butów „Kiwi”. Mijali nas ludzie o dzikim spojrzeniu błyszczących od gorączki oczu. Gdzieś biegli, śpieszyli się. Czegoś gwałtownie szukali. Może – kogoś.
W powietrzu wisiało nienaturalne napięcie, chorobliwa aktywność, jakby przedśmiertne pobudzenie. Swoją sztuczną ruchliwością i zabieganiem chcieli oszukać śmierć?
Panował smród. Ulice były nie sprzątane. Rynsztoki wypełnione fekaliami. I trupy. Nagie trupy…
… Wyjrzałem przez okno. Środkiem ulicy szło dwóch młodych Niemców w mundurach. Byli wysocy, wysportowani. Jeden z nich trzymał w ręku pistolet. Ulica była pusta. Wodził wzrokiem po oknach. Przystanęli. Ten z pistoletem uważnie wpatrywał się teraz w jakiś punkt. Uniósł broń i starannie wycelował. Padł strzał. Doleciał nas brzęk szkła i rozpaczliwy okrzyk bólu. Strzelający uniósł rękę w geście satysfakcji. Jego kolega zamaszyście poklepał go po plecach. Następnie ruszyli wolnym krokiem w kierunku bramy wyjściowej getta. Gestykulowali, śmiali się, coś do siebie głośno mówili…”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

relacja Karskiego z pobytu w getcie warszawskim.
Tajne państwo: opowieść o polskim Podziemiu

O śmierci , O kobietach , O dzieciach , O ludziach

„Na każdej płycie staram się zrobić krok do przodu pod względem produkcji, ale przede wszystkim jeśli chodzi o muzykę. Inspirują mnie artyści i zespoły, z których większość nie ma nic wspólnego z metalem. Do moich idoli należy na przykład Diamanda Galas – kontrowersyjna wokalistka o ogromnej skali głosu, która łączy ze sobą bardzo różne style. Także zespoły z gatunku rocka industrialnego jak Nine Inch Nails, czy gotyckiego, jak Fields Of The Nephilim, uważam za nie mniej inspirujące niż cały obecny metal.”

Adam Buszko (1975)

Źródło: Lesław Dutkowski, Nad chaosem panuje nieskończoność, muzyka.onet.pl, 5 marca 2008 http://muzyka.onet.pl/publikacje/wywiady/nad-chaosem-panuje-nieskonczonosc,1,4583498,wiadomosc.html

O muzyce