Cytaty na temat klasa (513 cytatów, strona 5)

„(…) w sztukach Czechowa, podobnie jak Szekspira, nie mogą grać średni aktorzy. Tekst musi być wypełniony przez wybitne osobowości sceniczne, aktorów z klasą.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Tele Tydzień” nr 19, 7 maja 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/roin.htm

O osobowości

„Każdy mecz jest inny. Przeciwko Francji zagraliśmy z dużą dyscypliną taktyczną, rzadko atakowaliśmy. Znaliśmy klasę rywali i zależało nam głównie na tym, by nie przegrać inauguracyjnego spotkania. Udało się, osiągnęliśmy bezbramkowy remis. Z RPA musieliśmy postawić na atak. I też się udało. Zobaczymy, co trener Oscar Tabarez wymyśli na Meksyk.”

Diego Forlán (1979) piłkarz urugwajski

Źródło: wywiad, 2010 http://www.pomorska.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20100619/PILKA38/424400227

„W jednej ze swych bajek-opowieści (…) Szczedryn maluje typ biurokraty pyszałka, bardzo ograniczonego i tępego, ale bezgranicznie zarozumiałego i gorliwego. Gdy (…) wytracił tysiące mieszkańców, spalił dziesiątki miast i zaprowadził w ten sposób „ład i spokój” w „powierzonym” mu kraju, rozejrzał się wokoło i spostrzegł na horyzoncie Amerykę, kraj (…) mało znany, w którym istnieją (…) jakieś swobody, które bałamucą lud i gdzie państwem rządzą za pomocą innych metod. (…) spostrzegł Amerykę i oburzył się: co to za kraj, skąd on się wziął, jakim to prawem istnieje? Oczywiście, przypadkowo odkryto go przed kilkoma wiekami, ale czyż nie można go z powrotem zakryć, żeby po nim nawet śladu nie zostało? I powiedziawszy to, napisał rezolucję: „Zakryć z powrotem Amerykę”!
Wydaje mi się że panowie z „Deutsche Diplomatisch-Politische Korrespondenz” są jak dwie krople wody podobni do szczedrynowkskiego biurokraty. Panom tym ZSRR od dawna już jest solą w oku. Dziewiętnaście lat stoi ZSRR jak drogowskaz, zarażając duchem wyzwolenia klasę robotniczą całego świata i wywołując wściekłość wrogów klasy. robotniczej. I oto (…) ZSRR nie tylko po prostu istnieje, ale nawet rośnie, i nie tytko rośnie, ale nawet kwitnie, i nie tylko kwitnie, ale nawet układa projekt nowej Konstytucji, projekt podniecający umysły budząc nowe nadzieje w klasach uciskanych. Jakżeż po tym wszystkim nie mają się oburzać panowie z niemieckiego organu półoficjalnego? Co to za kraj wrzeszczą, jakim to prawem istnieje, i jeśli go odkryto w październiku 1917 roku, to dlaczego nie można go z powrotem zakryć, żeby po nim nawet śladu nie pozostało? I powiedziawszy to, postanowili: zakryć z powrotem ZSRR, obwieścić wszem i wobec, że ZSRR jako państwo nie istnieje, że ZSRR – to nic innego, jak tylko zwykłe pojecie geograficzne!”

Adam Schaff (1913–2006) filozof polski

Jak układać i wygłaszać przemówienia

O ludziach , O wieku , O pomocy , Wściekłość

„Państwo zawsze jest czyjeś, tzn., że zawsze realizuje interesy jakiejś klasy dominującej. W tym też sensie trzeba dostrzec, iż zadłużające się państwa stały się przez ostatnie dziesiątki lat państwami czynnie wcielającymi w życie doktrynę neoliberalizmu, co przejawiało się m. in. znacznymi obniżkami podatków, przede wszystkim dla bogatych (USA jest klinicznym przypadkiem takiej polityki). Jednocześnie, pomimo pewnych zabiegów, nie zdołały one całkiem zdemontować systemów opieki społecznej, choć się starały (jak np. rząd Thatcher). W tej sytuacji kryzys zadłużenia był tylko kwestią czasu. Jeśli dodamy do tego utrzymywanie na zaniżonym poziomie płac klas średniej (w Stanach Zjednoczonych płace te w wymiarze realnym w ciągu ostatnich 30 lat spadły!) oraz ciągłe ubożenie najuboższych, zrozumiemy bez trudu, dlaczego nie tylko państwa, ale i obywatele musieli się zadłużać.”

Andrzej Szahaj (1958) filozof polski

Źródło: Liberalizm przeciwko neoliberalizmowi, „Gazeta Wyborcza”, 20–21 sierpnia 2011.

O życiu , O czasie , Sens

„Palikot to pierwszy polityk, który ma szansę znaleźć się w głównym nurcie i mówi o tym otwarcie. Poparcie dla niego nie jest przejawem zamiłowania do świńskich ryjów, ale wynikiem ogromnej irytacji społeczeństwa polskiego wobec czołobitności całej klasy politycznej przed kościołem. Ja tę gadkę słyszę od 20 lat: Nie drażnijcie Kościoła, bo nie wejdziemy do unii. Nie drażnijcie Kościoła, bo antysemityzm się obudzi. Nie dokuczajcie Kościołowi, ponieważ lud polski jest głęboko religijny i urazicie jego uczucia.”

Agnieszka Graff (1970) pisarka polska i publicystka

Źródło: Graff: Kościół psuje polską demokrację. Dość szantażu PO, gazeta.pl, 22 września 2011 http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,10334046,Graff__Kosciol_psuje_polska_demokracje__Dosc_szantazu.html

O ludziach , O emocjach , O demokracji

„Myślę, że moi rodzice nie mieli ze mną łatwego życia. Byłam raczej aktywnym dzieckiem. Mama mówi, że jak uczyłam się chodzić, nic nie mogło stać na mojej drodze, a jak stało, to było ciężkie spotkanie, np. raz próbowałam przesunąć głową piec. Zawsze byłam uparciuchem. Nie byłam typowym łobuzem, ale potrafiłam zadzierać w szkole i czasem przynosiłam w dzienniczku uwagę. Miałam kolegę, któremu chyba się podobałam i dlatego szczególnie mi dokuczał, a ja nie pozostawałam mu dłużna. W trzeciej klasie podstawówki graliśmy razem w szkolnym przedstawieniu. To była bajka-samograjka Jana Brzechwy pt. „Czerwony Kapturek”. Grałam tytułową rolę, a on był Gajowym. Na zakończenie, Czerwony Kapturek miał Gajowego pocałować w policzek w podzięce za uratowanie życia. Powiedziałam, że się nie zgadzam i że niech go Babcia całuje. W rezultacie, jak tylko się nadarzyła okazja, zamiast całusa Gajowy od Kapturka dostawał kuksańca!”

Bożena Stachura (1974) polska aktorka

Źródło: Podróż sentymentalna - wywiad z Bożeną Stachurą http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1853/Podroz-sentymentalna-wywiad-z-Bozena-Stachura.html

O dzieciach , O myślach , O piekle , O bajkach

„Niech gadają chruszczowowcy, toghatowcy i inne śmiecie rewizjonistyczne, niech krytykują oni nieśmiertelne nauki Marksa, Engelsa, Lenina i Stalina dotyczące partii i awangardy klasy robotniczej. Nauki te nie drgną jak nasza góra Tomor, są one prawdziwe i trwałe jak granitowa skała.”

Enver Hoxha (1908–1985) komunistyczny przywódca Albanii

na plenum komitetu partii okręgu Mat (26 lutego 1972).
Źródło: Socjalizm budują masy. Partia uświadamia je, s. 7 http://maopd.files.wordpress.com/2012/04/socjalizm-buduja-masy-partia-uswiadamia-je-1972.pdf

O górach , O matce , O nauce

„Po raz kolejny już, nawet trudno mi zliczyć który, Wysoka Izba zajmuje się sprawą udzielenia zgody na zawarcie konkordatu pomiędzy Stolicą Apostolską a Polską. Sądząc z przedstawionej przez chwilą informacji ministra spraw zagranicznych na temat aktualnego stanu rokowań w tej sprawie, będziemy się tą kwestią zajmowali jeszcze wielokrotnie i przez dłuższy czas. Jest to smutna konstatacja i chciałbym się mylić, że moje przewidywania są nazbyt pesymistyczne. Wlokąca się od paru lat sprawa uregulowania prawnych stosunków między Polską a Stolicą Apostolską jest doświadczeniem bolesnym dla mnie jako obywatela, posła i osoby wierzącej. Uczestnicząc w kolejnych debatach na ten temat, z goryczą obserwuję, jak można, jeśli chodzi o pewne ważne dla narodu i państwa sprawy, uwikłać się w spory prawdziwe i fikcyjne, omotać poprzez stosowanie najgorszej klasy demagogicznych chwytów proceduralnych, uczynić ze sprawy konkordatu element gry politycznej, który jedynie pogłębia podziały naszego społeczeństwa, niwecząc wspólny trud jego jednoczenia.”

Władysław Żabiński (1942) polski polityk i poseł

Źródło: wystąpienie na posiedzeniu Sejmu, 6 grudnia 1996 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata2.nsf/5c30b337b5bc240ec125746d0030d0fc/8632b5c50b5ad12bc12574ef004b5470?OpenDocument

O czasie

„Z walki ludu z wyższymi klasami pochodzą wszystkie prawa wydane w interesie wolności.”

Niccolò Machiavelli (1469–1527) włoski pisarz, historyk i dyplomata

O ludziach , O wolności , O walce

„Wykładnie rewizjonizmu dali Kuroń i Modzelewski w Liście otwartym do partii, stawiając tezę o konflikcie pomiędzy nomenklaturą a klasą robotniczą i domagając się demokratyzacji komunizmu w duchu marksistowskim.”

Stefan Kisielewski (1911–1991) polski publicysta, działacz polityczny, kompozytor

o Kuroniu i Modzelewskim.

„Interes przedsiębiorców (…) jest zawsze pod pewnym względem różny od interesu publicznego, a nawet mu przeciwny (…). Propozycja jakiegoś nowego prawa czy przepisu regulującego handel, która pochodzi od tej klasy, powinna się zawsze spotkać z największą ostrożnością i nie powinna być nigdy przyjęta, zanim nie zostanie wszechstronnie i dokładnie zbadana, nie tylko z największą skrupulatnością, lecz z najbardziej podejrzliwą uwagą. Pochodzi bowiem od klasy, której interes nie jest dokładnie taki sam jak interes publiczny, a która jest zainteresowana tym, by oszukiwać, a nawet ciemiężyć społeczeństwo, i która je w wielu przypadkach oszukiwała, jak i uciskała.”

Adam Smith (1723–1790) brytyjski myśliciel

Badania nad naturą i przyczynami bogactwa narodów

O oszukiwaniu

„Żeby robić kabaret polityczny na poziomie, zwłaszcza w dzisiejszych czasach, trzeba mieć naprawdę klasę, na to może pozwolić sobie Jacek Fedorowicz czy Stanisław Tym.”

Dariusz Kamys (1963) polski artysta kabaretowy

Źródło: Magdalena Kozieł, Jak to jest być kabareciarzem, „Niedziela” 52/2000 http://niedziela.pl/artykul_w_niedzieli.php?doc=ed200052&nr=53

„Nawet staroszlachecka Rzeczpospolita Polska nie miała królobójstwa. Doczekały się tej hańby – zabójstwa Prezydenta – pierwsze lata Niepodległej Polski. Opinia publiczna została wstrząśnięta. I choć wobec postawy ludu endecy zaczęli pisać… „ciszej nad trumną…” – to jednak rozegrać się miał dalszy akt ohydy: gloryfikowanie mordercy. Niewiadomszczyzna zatruwać zaczynała atmosferę, zamącając współżycie między obywatelami, usiłując dzielić ich na obywateli pierwszej i drugiej klasy. Dalsze lata są aż nazbyt znane, aby je przypominać. Tworzenie pierwszych kadr faszystowskich przez tajne PPP (Polskie Pogotowie Patriotów) aż do ONR.”

Zygmunt Piotrowski (1891–1940)

Źródło: Walka z niewiadomszczyzną http://lewicowo.pl/walka-z-niewiadomszczyzna/, „Nasza Trybuna – żydowski dwutygodnik socjalistyczny” nr 1 (5), Warszawa, 9 stycznia 1938, cyt. za: lewicowo. pl

O ludziach , O walce

„Dzięki takim żołnierzom, fanatycznie oddanym sprawie wyzwolenie Polski i ludu polskiego z niewoli, stało się PPS „niepokonaną potęgą”, jak mówił prokurator rosyjski Żyżyn… Ale jacyż to dziwni byli „żołnierze”. Nie chciał ich kraj „uspokojony” po 1863 roku, bał się ich i przeklinał; nie mieli odznak żołnierskich, broń musieli kryć przed okiem szpiegów carskich i prowokatorów, a czekała ich nie śmierć na polu bitwy, lecz skatowanie przez zbirów carskich, lub – sąd wojenny i szubienica… W najlepszym razie straszna rosyjska katorga. Jawna prasa polska rzuciła na ich groby ciężkie kamienie oszczerstwa i obelgi, a tylko w podziemiach rewolucji otaczano ich nazwiska – pseudonimy skromnym wieńcem chwały. A przecież była to jedyna siła w narodzie, która z potęgą niepokonanego żywiołu dążyła do Niepodległej Ojczyzny! Dążyła do niej z całą świadomością, że bez zjednoczenia i wyzwolenia Polski nie ma co marzyć o nowoczesnym życiu, o rozwoju, o sile klasy robotniczej polskiej, rozbitej w zaborach na trzy odłamy, z konieczności słabe i niezdolne do wypełnienia historycznej misji proletariatu.”

Ignacy Daszyński (1886–1936) polski polityk

o bojowcach PPS walczących w rewolucji 1905.

O śmierci , O ludziach , O książkach , O sile

„Możemy się wreszcie zająć pytaniem: co byłoby bez biurokracji? Przestałoby państwu grozić bankructwo. Utrzymanie biurokracji przekracza od dawna siły finansowe wszystkich państw kontynentu europejskiego. Obcina się pensje urzędnikom, a za to przybywa ich całymi hufcami. Z nieuchronnego bankructwa państw wyłania się widmo anarchii na kilka pokoleń. Wspomnijmy tylko o tzw. „klasie średniej”, wieszającej się klamki państwowej. Jednocześnie mniej więcej bankructwo kilku państw europejskich toć bankructwo urzędników, oficerów, nauczycieli wszelkich rodzajów i stopni, sędziów policji, dostawców przemysłowych i handlowych, tudzież upadek mnóstwa drobnych „kapitalistów” i znacznej większości towarzystw akcyjnych. Nie zapobiegnie się temu inaczej, jak obcięciem radykalnym wszystkich budżetów w ogóle i zmniejszeniem podatków. Bez biurokracji żyłoby się w atmosferze wzajemnej życzliwości państwa wobec społeczeństwa. Zniknęłyby powody do starć, gdyby urzędy państwowe ograniczyły się do spraw państwowych, a przestały mieszać się w sprawy społeczne. Zniknęłoby schorzenie organizmu polskiego, pochodzące stąd, że niemal cała inteligencja nasza siedzi na publicznych urzędach. Wszyscy są niewolnikami „pierwszego”, zawiśli materialnie od władzy urzędowej. Jakżeż wobec tego ma ta inteligencja tworzyć „opinie publiczne”, skoro nie może wypowiadać swej myśli? Inaczej byłoby, gdyby się rzucili do handlu i przemysłu. Gdyby młodzież nie mogła liczyć na posady urzędowe, zmieniłaby się struktura społeczna w Polsce na korzyść narodu polskiego. Przestalibyśmy być najuboższym w Europie narodem. A my nawet nie zdajemy sobie sprawy z tego, żeśmy tacy ubodzy! My zatraciliśmy wszelki miernik bytu materialnego i nie wiemy nawet, jak wygląda zamożność. Ubóstwo nasze stanowi ciężką kulę u nogi dla wszystkich kategorii naszego bytu, od polityki do literatury.”

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

O biurokracji
Źródło: Państwo i Prawo, Wydawnictwo WAM, Kraków 1997, s. 92–93.

O młodzieży , O inteligencji , O literaturze , O myślach

„Tak jak pracujemy ramię przy ramieniu z naszymi braćmi, ojcami, mężami, z naszymi synami w fabrykach i warsztatach, na budowach i kopalniach, w handlach i biurach, we własnym i cudzym domu, tak chcemy ręka w rękę z nimi walczyć o uwolnienie klasy pracującej z więzów wyzysku ekonomicznego i politycznego ucisku, i tak jak nas państwo na równi z mężczyznami temu samemu prawu karnemu poddaje, żądamy też od niego równych praw i równej możności bronienia najżywotniejszych naszych interesów.”

Dorota Kłuszyńska (1876–1952)

fragment rezolucji konferencji kobiet Galicji i Śląska z 19 marca 1911 r.
Źródło: Walka o polityczne prawa kobiet, „Przedświt” nr 5/1911 http://lewicowo.pl/varia/viewpub/tid/2/pid/126.

O kobietach , O domu , O walce

„Opinia Führera o Polakach jest miażdżąca. Bardziej zwierzęta niż ludzie, całkiem tępi, bez wyrazu. Obok nich warstwa rządząca będąca przynajmniej produktem mieszaniny klas niższych z aryjską rasą panów. Brud Polaków jest wprost niewyobrażalny. Również ich zdolność dokonywania ocen jest równa zeru.”

Joseph Goebbels (1897–1945) niemiecki polityk nazistowski, minister propagandy

10 października 1939.
Dzienniki (1923–1945)

O ludziach , O zwierzętach

„(…) pierwszym krokiem rewolucji robotniczej jest wydźwignięcie proletariatu w klasę panującą, wywalczenie demokracji.
Proletariat użyje swojego panowania politycznego po to, by krok za krokiem wyrwać z rąk burżuazji cały kapitał, by scentralizować wszystkie narzędzia produkcji w ręku państwa, tj. w ręku zorganizowanego jako klasa panująca proletariatu i by możliwie szybko zwiększyć masę sił wytwórczych.”

Karol Marks książka Manifest komunistyczny

…) der erste Schritt in der Arbeiter-Revolution die Erhebung des Proletariats zur herrschenden Klasse, die Erkämpfung der Demokratie ist.
Das Proletariat wird seine politische Herrschaft dazu benutzen der Bourgeoisie nach und nach alles Kapital zu entreißen, alle Produktions-Instrumente in den Händen des Staats, d.h.des als herrschende Klasse organisirten Proletariats zu centralisiren und die Masse der Produktionskräfte möglichst rasch zu vermehren. (niem.
Manifest komunistyczny (1848)

O demokracji

„Na całym świecie już o państwa narodowe walczyć nie potrzeba. Ten punkt programu, jako ważniejszy, został urzeczywistniony przez burżuazję i tylko urzeczywistnienie demokracji zostało zwalone na plecy proletariatu. Ale w Polsce stało się inaczej, burżuazja i szlachta nie urzeczywistniły także, wyrzekły się jedności i niepodległości narodowej i proletariat musiał wziąć na siebie zadanie zdobycia nie tylko demokracji w państwie, ale i państwa narodowego. A o tych dwóch rzeczach dlatego wolno i trzeba mówić jednocześnie, jednym tchem, że są one absolutnie nierozłączne i jednakowo klasie robotniczej potrzebne.”

Kazimierz Kelles-Krauz (1872–1905)

Źródło: Niepodległość Polski a materialistyczne pojmowanie dziejów, „Krytyka” nr 4–5, 1905 http://lewicowo.pl/niepodleglosc-polski-a-materialistyczne-pojmowanie-dziejow/.

O demokracji

„Oto właściciele ziemscy – na czym im zależy? By ziemia była płodna, a pogoda sprzyjająca. Ale co z tego wynika? Że zboża będzie pod dostatkiem, a cena się obniży, a więc zyskają na tym ci, którzy nie mieli majątku. Oto producenci – o czym nieustannie myślą? Aby udoskonalać swoją pracę, zwiększać moc maszyn, zdobywać surowce na jak najlepszych warunkach. A do czego to wszystko prowadzi? Do obfitości i niskiej ceny produktów, to znaczy, że wszystkie wysiłki podejmowane przez producenta, który się tego nawet nie domyśla, przekształcają się w zysk konsumenta, którym także ty jesteś. To samo dotyczy wszystkich zawodów. Co więcej, także kapitaliści podlegają temu prawu. Oni są bardzo zajęci zarabianiem pieniędzy, oszczędzaniem, czerpaniem korzyści z tego wszystkiego, co robią. To bardzo dobrze, ale im większy sukces odnoszą, tym bardziej przyczyniają się do zwiększania kapitałów i siłą rzeczy do obniżania procentu. A kto czerpie korzyść z obniżania procentu? Czyż najpierw nie pożyczkobiorcy, a w końcu konsumenci produktów, które są wytwarzane dzięki kapitałom?
Nie ma zatem wątpliwości, że końcowy rezultat wysiłków każdej klasy to dobro wspólne wszystkich klas.”

Frédéric Bastiat (1801–1850) francuski ekonomista

Kapitał i zysk z kapitału
Źródło: s. 174–175

O myślach , O wysiłku , O sile , O sukcesie

„Kino tzw. tarantinowskie nie byłoby możliwe bez kopanych filmów azjatyckich czy kina klasy B i C. Zresztą może nie jest to najlepszy przykład ponieważ akurat Tarantino żywi się prawie wyłącznie kinem. Z kolei boom w latach sześćdziesiątych czy siedemdziesiątych w amerykańskim filmie, kiedy do głosu doszli Scorsese czy Schlesinger, podejrzewam, że nie byłby możliwy bez wpływów z kina europejskiego Wszystko ma tu jakieś znaczenie. Podobnie wpływ Hitchcocka na późniejszych filmowców. Każdy dokłada jakąś cegiełkę.”

Paweł Borowski (1973)

Źródło: Wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=59498

„Stalin: Ale dlaczego? Gdzie macie swoją przeklętą klasę robotniczą?
Beria: Gdyby ci ludzie coś mieli, walczyliby od pierwszego dnia jak lwy i tygrysy.”

Ławrientij Beria (1899–1953) radziecki działacz komunistyczny, szef NKWD

do Stalina przerażonego bezsilnością radzieckich wojsk w czasie niemieckiej ofensywy.
Źródło: Sergo Beria, Beria, mój ojciec

O ludziach , O czasie

„Moje dzieciństwo to była praca, praca, praca. Siedziałem na stołku i grałem bez ustanku. Pamiętam, w szóstej klasie podstawówki koledzy jechali na biwak i ja chciałem. Prosiłem ojca, a on: „Wykluczone. Nie umiesz sonaty Beethovena. Siedź i ćwicz”. I dodał swoje sławne powiedzenie: „Co masz zrobić jutro, zrób dzisiaj”. Przez okno widziałem, jak chłopcy odjeżdżali rowerami. A ja grałem Beethovena i łzy mi kapały po policzkach. I niech pan sobie wyobrazi, że ojciec po 40 latach, tutaj, u mnie, przed samą śmiercią mi powiedział: „Jak sobie przypomnę, że nie pozwoliłem ci jechać na biwak, a ty płakałeś, to mi się serce kraje.””

Bogusław Kaczyński (1942–2016) polski dziennikarz i krytyk muzyczny

Oniemiałem. Bo gdzie mi już ten biwak...
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 29 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jmcal.htm

O śmierci , O dzieciństwie , O płaczu , O łzach

„Komunizmu nie powstrzyma się przez podejmowanie rezolucji, lecz przez poprawę warunków życia naszych narodów, wyzyskiwanych przez klasy uprzywilejowane.”

Juan Perón (1895–1974) polityk argentyński, wojskowy

Źródło: Andrzej Pankowicz, Historia 4. Polska i świat współczesny. Podręcznik dla szkół średnich dla klasy IV liceum ogólnokształcącego oraz dla klasy III technikum i liceum zawodowego, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1994, ISBN 8302047538, s. 265.

O świecie , O historii

„Moja córka chodzi do II klasy technikum. Włącza telewizor we wtorek wieczorem, jest program pana Majewskiego show, gdzie suchej nitki na mnie się nie zostawia. Dziecko idzie do szkoły, 600 dzieci śmieje się z niej. Dziecko wraca do domu i mówi, że nie chce iść następnego dnia do szkoły. Ma myśli samobójcze. Co ja mam zrobić? Co zrobi ministerstwo w tej sprawie? Czy taki chory redaktor ma prawo pokazywać to w telewizji? Dziecko ma 17 lat, boi się chodzić do szkoły, boi się ośmieszenia. Czy ministerstwo mi w tej sprawie pomoże?”

Danuta Hojarska (1960) polski rolnik i polityk

Źródło: Wystąpienie na posiedzeniu Sejmu, 14 listopada 2006 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata5.nsf/851e81387c160e4fc125745f00379393/ef98777dfcd33787c12574650045a992?OpenDocument

O dzieciach , O domu , O myślach , O córce

„Zmarł śp. Ryszard Kapuściński. Na 100% agent bezpieki – co widać po klace, jaką Mu urządziła lewicowa część „klasy politycznej”. A przy tym dobry reporter (co prawda: za „komuny” nie miał konkurencji…) i mądry człowiek. Jedno drugiego nie wyklucza. Naprawdę!”

Janusz Korwin-Mikke (1942) polski polityk

o Ryszardzie Kapuścińskim.

O prawdzie

„Zainwestowałem w gospodarstwo 300 tysięcy zł, w tym 100 tysięcy wziąłem kredytu. Mam 42 krowy mleczne. Dwa lata temu za mleko w klasie ekstra mleczarnia płaciła mi 90 groszy za litr. Teraz płaci mi za takie samo mleko 65 groszy. Kiedy pytam, dlaczego cena spadła, to mówią mi, że rosną im koszty, bo ze strony państwa brak jest interwencyjnego skupu masła, sera, mleka w proszku. Magazyny mleczarń puchną od nadmiaru zapasów.”

Mieczysław Aszkiełowicz (1957) polski rolnik i polityk

Źródło: Policja usuwa blokady, rp.pl, 1 stycznia 1999 http://new-arch.rp.pl/artykul/206890.html

„Niewinny musi iść pod topór.
Klecha poleca duszę Bogu.
Kat w ciszy mu ogląda szyję,
Potem czyściutko go zabija.
Pies nawet po nim nie zaszczekał,
To przecież gałgan, strzęp człowieka,
Polak, robotnik niższej rasy,
Wliczony do zbrodniczej klasy.
Oto, co sprawiedliwość znaczy!
Pocieszcie się, nadejdą czasy,
Gdy w trybie przyspieszonym będzie
Sądzony ten, co dziś jest sędzią.”

Erich Weinert (1890–1953) niemiecki poeta

Źródło: Jakubowski, Antoni Marianowicz i Edmund Osmańczyk, Niemiecka satyra antyfaszystowska, Czytelnik 1951

O Bogu , O sprawiedliwości , O duszy

„Miałam na początku takie szczęście lub nieszczęście, że w większości filmów byłam obsadzana w rolach księżniczek. No i jak to księżniczki – są to zazwyczaj cukierkowe postacie, których zadaniem jest oczarować widza swoją urodą i delikatnością. Zatem rola o niewielkim zakresie warsztatu aktorskiego. Ale po 2–3 latach grania w dubbingu zaczęto mi dawać postacie charakterystyczne. Jedna z takich moich ulubionych postaci to Helga z serialu Hej, Arnold! emitowanym przez Canal Plus. Grałam tam kilkunastoletnią dziewczynkę o bardzo chrapliwym głosie, bardzo krzykliwą, taką małą złośnicę. Przyznam się, że jest to jedna z takich postaci, która dała mi pole do aktorskiego popisu. Helga to bardzo barwna postać o różnych odcieniach: raz wścieka się i piekli, a innym razem jest słodka jak miód, raz nienawidzi i robi przykrość każdej napotkanej osobie a raz jest aniołem zakochanym w swym koledze z klasy. Taka rola to naprawdę sama przyjemność i satysfakcja.”

Olga Bończyk (1968) polska aktorka i wokalistka

Źródło: Wywiad, wrzesień 2005 http://www.dubbing.pl/wywiady/bonczykolga/

O nieszczęściu , O szczęściu , O przyjemności , O aniołach

„Nie ma sensu rozwodzić się nad klasą rywali w fazie grupowej, jeżeli chcemy walczyć o medal, taki cel trzeba stawiać.”

Alojzy Świderek (1952) polski trener siatkarski

Sens

„Byłam w podstawówce, w siódmej klasie. Czytałam Zbrodnię i karę Dostojewskiego. Sama w domu, w środku nocy… Właśnie czytałam scenę, gdy Raskolnikow idzie po schodach, by zamordować lichwiarkę, gdy nagle do nocnej lampki wpadła ćma i zaczęła się tam niesamowicie szamotać. Na ścianie zobaczyłam gigantyczny, straszny cień… Po czym ćma wyskoczyła poparzona i wleciała mi prosto w twarz. Nigdy tego nie zapomnę! Ja wiem, że to może wydawać się śmieszne, ale naprawdę się przeraziłam! I zostało mi to do dzisiaj. Niektórzy boją się pająków, węży… A ja panicznie boję się ciem. Gdy jakaś wpadnie do pokoju, od razu się ewakuuję. Wniosek jest jeden: czytajcie, dzieci, lektury, tylko nie po nocach!”

Bożena Stachura (1974) polska aktorka

Źródło: Od Paczkowa do Grabiny – wywiad z Bożeną Stachurą, cz. I http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1056/Od-Paczkowa-do-Grabiny-wywiad-z-Bozena-Stachura-cz-I.html

O dzieciach , O pokoju , O karze , O domu

„Sprawa ACTA to kolejny dowód na to, że w Polsce nie tylko politycy są do wymiany. Ustawiczne (i nieraz słuszne) prasowe narzekania na jakość polskiej „klasy politycznej” skrywają problem wyjątkowej mizerii, oderwania od rzeczywistości i mentalnego skorumpowania polskiej, nazwijmy to, „klasy dziennikarskiej.””

Witold Mrozek (1986)

Źródło: Lenin na Pudelku, krytykapolityczna.pl, 12 lutego 2012 http://www.krytykapolityczna.pl/WitoldMrozek/LeninnaPudelku/menuid-351.html

O problemach , O rzeczywostości

„To jest problem wszystkich rządów. Nasza klasa polityczna gubi się, gdy nie ma wyrazistego, ważnego i dalekosiężnego celu.”

Jerzy Hausner (1949) polski polityk i ekonomista

o celach polskiej polityki zagranicznej.
Źródło: rozmowa Krystyny Doliniak, forbes.pl, 8 lipca 2011 http://www.forbes.pl/artykuly/sekcje/20-pytan-do/20-pytan-do----jerzego-hausnera,17019,1

O problemach

„Gdybyśmy nie mieli paru profesorów, którzy wstawiali się za mną, byłoby ze mną źle. (…) Jeden z naszych profesorów (…) [König, u którego Hitler miał lekcje francuskiego] był c. k. komisarzem do sprawdzania kotłów parowych (…). Podczas eksplozji odebrało mu mowę. Tak, że pewnych rzeczy nie mógł wymówić. Kiedyśmy przyszli do jego klasy, siedziałem całkiem z przodu. Zaczął odczytywać nazwiska. Kiedy doszło do mnie, patrzyłem na niego, nie ruszając się. Oburzony kazał mi się wytłumaczyć. Nie nazywam się Itler, nazywam się Hitler, panie profesorze! Nie mógł wymówić H.”

Adolf Hitler (1889–1945) kanclerz Rzeszy, twórca i dyktator III Rzeszy niemieckiej

wspomnienia z nocy 8/9 stycznia 1942.

„Najbardziej radykalny z możliwych podziałów, jakie można przeprowadzić wśród ludzi, to taki który dzieli ich na dwie klasy stworzeń – takich, którzy bardzo wiele wymagają od siebie, nie szczędząc sobie trudności i obowiązków oraz takich, którzy od siebie nie wymagają niczego szczególnego, lecz dla których żyć znaczy w każdym momencie być tym, czym naprawdę są, bez zmuszania się do jakiejkolwiek perfekcji, po prostu jak boje unoszące się na falach.”

José Ortega y Gasset (1883–1955) filozof i eseista hiszpański

O ludziach , O perfekcji

„Przedstawiciele klasy próżniaczej – prócz zainteresowania wiedzą klasyczną – najczęściej studiują prawo i politykę, a szczególnie problemy administracji. Te tak zwane nauki są właściwie zbiorem maksym ułatwiających sprawowanie władzy przez klasę próżniaczą w oparciu o zasadę własności. Tak więc zainteresowanie tymi dyscyplinami naukowymi nie wypływa na ogół wyłącznie z pobudek intelektualnych i nie ma charakteru czysto poznawczego. Jest ono podyktowane praktycznymi potrzebami wynikłymi z racji panowania klasy próżniaczej nad resztą społeczeństwa. W swej genezie rządzenie ma charakter łupieżczy i stanowi nieodłączną część archaicznego modelu życia klasy próżniaczej. Polega na kontrolowaniu i stosowaniu przymusu wobec ludności, z pracy której klasa próżniacza czerpie środki na swe utrzymanie.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O charakterze , O nauce

„Pierwszego dnia w szkole teatralnej musiałam wejść na scenę i improwizować. Stanęłam na środku i poczułam się jakoś znajomo. Miałam opowiedzieć o śmierci kogoś bliskiego i wygłosić mowę na pogrzebie. Płakałam, śmiałam się… sama z siebie, te emocje pojawiły się znikąd. Gdy wszyscy zamilkli, pomyślałam: „O kurczę, nie jest dobrze”. Ale gdy cała klasa zaczęła bić brawo, poczułam, że właśnie do tego jestem stworzona.”

Diane Kruger (1976) aktorka i modelka niemiecka

Źródło: „InStyle” nr 9 (18), 2009

O śmierci , O płaczu

„W tej naszej „szkole” nie ma ławek ani klas, ale każdy z jej „uczniów” ma tu własną tablicę, umieszczoną gdzieś głęboko w sercu i każdy na niej pisze swoją odpowiedź na fundamentalne pytanie: „po co, jak i dla kogo żyć?””

Ryszard Franciszek Makowski (1948)

Źródło: „Wychowawca”, czerwiec 2006 http://www.wychowawca.pl/miesiecznik_nowy/2006/06-2006/08.htm

Serce , Pytanie

„Internacjonalizm nie jest abstrakcyjną zasadą, ale teoretycznym i politycznym odbiciem charakteru światowej gospodarki, światowego rozwoju sił wytwórczych i toczącej się w skali światowej walki klas.”

Lew Trocki (1879–1940) rosyjski rewolucjonista

O charakterze , O walce

„Funkcja klasy próżniaczej w ewolucji społecznej polega na opóźnianiu postępu i zachowywaniu tego, co przestarzałe.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

„Istnienie klasy próżniaczej pośrednio sprzyja rozwojowi postaw nierywalizacyjnych, które na dłuższą metę mogą stać się zagrożeniem dla istnienia tej klasy, a nawet dla leżącej u jej podstaw własności prywatnej.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

„Przeloty długodystansowe to zupełnie inny rynek. Tutaj część klientów chce bardzo dobrych warunków i jest gotowa za to słono zapłacić, co kłóci się z ideą tanich lotów. W przypadku rejsów krótkodystansowych w niedalekiej przyszłości zniknie biznes klasa, bo to zwykłe marnotrastwo czasu i pieniędzy. Pomysł, żeby pasażerowie dostawali darmowe butelki szampana o siódmej rano, podróżując na jeden dzień do Europy, jest po prostu bezsensowny. Jesteśmy jakieś 10 lat za Stanami, gdzie to już nastąpiło i praktycznie nie ma klasy biznes na przelotach wewnątrz USA.”

Michael O'Leary (1961)

Źródło: Tomasz Dominiak, Prezes Ryanair: Unijni urzędnicy to banda idiotów http://gospodarka.dziennik.pl/porady/artykuly/200508,prezes-ryanair-unijni-urzednicy-to-banda-idiotow.html, dziennik.pl, 12 października 2007

O biznesie , O czasie , O przyszłości

„W społeczeństwie, w którym wszystkie niemal dobra są własnością prywatną, dążenie do zdobycia środków utrzymania jest potężną i stałe aktualną pobudką działania biedniejszych warstw ludności. Potrzeba zapewnienia sobie bytu i minimalnych wygód może przez jakiś czas być dominującym motywem zdobywania dóbr przez klasy pracujące fizycznie, których byt opiera się na niepewnych podstawach, które posiadają mało i gromadzą mało. Jednakże w toku dalszej analizy okaże się, że nawet wśród tych ubogich klas rola potrzeb fizycznych nie jest tak wielka, jak się czasem sądzi. Natomiast wśród klas społecznych zajętych głównie gromadzeniem bogactw motyw zdobycia środków utrzymania lub podstawowych wygód życiowych nie odgrywał nigdy zasadniczej roli. Podstawą powstania i rozwoju własności jako instytucji społecznej nie była potrzeba zdobycia minimum środków egzystencji. Istotną pobudką była od początku chęć wyróżnienia się spośród innych poprzez bogactwo i żaden inny motyw – chyba na krótko i wyjątkowo – nie wysunął się na pierwsze miejsce w dalszym rozwoju systemu własności.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O czasie , O bogactwie

„W 1964 r. (…) prezydent João Goulart zapowiedział reformę rolną i podniesienie płacy minimalnej. W odpowiedzi junta wojskowa na 20 lat zagarnęła władzę. Mówiliśmy sobie, że taka musiała być odpowiedź klas panujących.”

Ladislau Dowbor (1941)

Źródło: rozmowa Alicji i Piotra Pacewiczów, Szalony świat wymyka się z rąk, „Gazeta Wyborcza”, 11–12 sierpnia 2012.

O świecie

„Obraziłam się, gdy pokazałam tacie, co wymyśliłam i nie usłyszałam: „Ale super!”, tylko: „Trochę za smutno”. Zaczęłam dzielić się swoimi kompozycjami z kolegą z klasy. On słuchał i mówił: „Dobre, dobre, smutne, ale dobre”. To mi bardziej odpowiadało. A po latach „odobraziłam się” i pokazuję tacie to, co tworzę.”

Dorota Miśkiewicz (1973) polska wokalistka jazzowa, skrzypaczka

Źródło: Magdalena Rybak, Dorota Miśkiewicz: Zawsze mam jakieś „ale”…, zwierciadlo. pl, 19 lipca 2012 http://zwierciadlo.pl/2012/kultura-wywiady/dorota-miskiewicz-zawsze-mam-jakies-ale/5

„W konfrontacji z prawdziwym socjalizmem, bogate klasy zawsze stały po jego (Hitlera) stronie. To było wyraźnie widoczne w czasie hiszpańskiej wojny domowej i gdy Francja skapitulowała. W marionetkowym rządzie Hitlera nie działają robotnicy, ale gang bankierów, klika generałów i sprzedajnych prawicowców.”

George Orwell (1903–1950) pisarz i publicysta angielski

Therefore, as against genuine Socialism, the moneyed class have always been on his side. This was crystal clear at the time of the Spanish civil war, and clear again at the time when France surrendered. Hitler’s puppet government are not working men, but a gang of bankers, gaga generals and corrupt rightwing politicians. (ang.)
Źródło: The Lion and the Unicorn: Socialism and the English Genius http://ebooks.adelaide.edu.au/o/orwell/george/o79e/part14.html, 1941

O wojnie , O czasie

„Pan marszałek Borowski ma pewną klasę, to jest wykwit estetyczny na tle klubu SLD, ale to jednak wykwit chorobliwy.”

Ludwik Dorn (1954) polityk polski

„Podatki dla najzamożniejszych wynosiły przynajmniej 70 procent aż do roku 1981. Efekt: do roku 1957 górny jeden procent Amerykanów przejmował tylko 10,1 procent całkowitego dochodu. Większość reszty trafiała do rosnącej klasy średniej, której członkowie napędzali największy boom gospodarczy w historii świata.(…) Nie przyspieszymy, dopóki klasa średnia nie odzyska siły przetargowej, którą miała w pierwszych trzech dekadach po II wojnie światowej, aby domagać się dużo większe udziału w owocach wzrostu gospodarczego.”

Robert Reich (1946)

Źródło: Dlaczego gospodarka nie może wrzucić drugiego biegu?, krytykapolityczna.pl, 16 czerwca 2012 http://www.krytykapolityczna.pl/Opinie/ReichDlaczegogospodarkaniemozewrzucicdrugiegobiegu/menuid-1.html

O wojnie , O historii , O sile

„Konserwatyzm jest tak charakterystyczną cechą klasy bogaczy, że został nawet uznany za oznakę dobrego tonu. Zyskał on znamię szlachetności i elegancji jako atrybut bogatszej, a więc cieszącej się wyższym prestiżem części społeczeństwa. Stało się to normą do tego stopnia, że poglądy konserwatywne są w naszym pojęciu nieodłączną cechą człowieka wysoko postawionego, a wyznawanie ich jest obowiązkowe dla każdego, kto chce mieć nieskazitelnie dobrą opinię.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

„w dzisiejszych warunkach oddawać się pracy fizycznej to znaczy być zamkniętym przez długie godziny w niezdrowym pomieszczeniu, być skazanym na lichy zarobek, na niepewność jutra, na bezrobocie, bardzo często na nędze, a coraz częściej na śmierć przedwczesną w szpitalu, to znaczy mieć na czole przez całe życie piętno niższości, zadowalać się okruchami spadającymi ze stołów klasy uprzywilejowanej”

Piotr Kropotkin (1842–1921)

Kapitalizm

O życiu , O śmierci

„Czemu ta wolność taka trudna,
tyle trudniejsza od niewoli?
(…) W szkole wolności tyle wolnych klas
i bezrobotny belfer biedę klepie,
i w żadnej klasie jakoś nie ma, nie ma nas,
my nie musimy – my już wiemy lepiej.”

Wojciech Młynarski (1941–2017) polski kompozytor i wykonawca piosenki autorskiej

Źródło: W szkole wolności, 1992

O wolności

„Trudno sobie wyobrazić, że jeden mecz traktujecie poważniej od innego ze względu na klasę rywala.”

Leo Beenhakker (1942) holenderski trener piłkarski

wypowiedź Beenhakkera przytoczona przez Artura Boruca podczas wywiadu.
Źródło: wywiad z Arturem Borucem dla Sport.pl Artur Boruc: W czerwcu czas na zmianę klubu http://www.sport.pl/pilka/1,73556,4749258.html

O sporcie , O czasie

„Moim zdaniem reprezentuje on sobą najwyższą półkę światowego aktorstwa. Byłem w szoku, jak uroczy i miły z niego facet, a zarazem profesjonalny aktor. Bałem się tych zdjęć, zastanawiałem się, jak młody aktor – gówniarz tak naprawdę – ma grać z kimś takiej klasy. Okazało się, że w ogóle nie dał mi odczuć, że między nami jest taka różnica poziomów. Myślę, że dużo się od niego nauczyłem.”

Jakub Świderski (1985)

o Robercie Więckiewiczu.
Źródło: Szlify aktorskie zdobywał u Lubiczów, teletydzien.pl, 2 sierpnia 2012 http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-szlify-aktorskie-zdobywal-u-lubiczow,nId,626143

O facetach , O myślach , O myśleniu

„W czasie studiów uświadomiłem sobie, że w historii Ameryki, jakiej uczą na uniwersytecie, brak walki ludzi pracy o prawa socjalne. W podręczniku historii nie było niczego o mnie i o moim – małym jeszcze wówczas – życiowym doświadczeniu. Zacząłem szukać książek o historii walk świata pracy o prawa socjalne, studiować własnymi ścieżkami, docierać do historii nieobecnej lub słabo obecnej w oficjalnym dyskursie. Doszedłem do konkluzji wydającej się dziś zupełną oczywistością: że historia, jakiej nas uczono, była tylko jedną z wersji historii; wersją opowiedzianą z perspektywy klas wyższych. Podążając tą drogą, odkrywałem, że oficjalna historia Ameryki ignorowała także zmagania innych grup o ich prawa – rodowitych Amerykanów, zwanych Indianami, czarnych, kobiet. Kilkuletnie doświadczenie mieszkania na Południu Stanów w latach 50. i 60. umocniło we mnie dysydenckie spojrzenie na ich dzieje.”

Howard Zinn (1922–2010)

Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś
Źródło: s. 19.

O kobietach , O ludziach , O książkach , O historii

„Jeżeliby więc komunizm w tej sztucznej postaci, bez przeobrażenia się moralnego ludzi, mógł się nawet utrzymać, to w każdym razie zaprzeczałby samemu sobie i byłby takim potworem społecznym, o jakim nie marzyła nigdy żadna klasa uciskana, a tym bardziej proletariat, broniący praw człowieka i przez samą historię przeznaczony do jego wyzwolenia.”

Edward Abramowski (1868–1918) polski filozof i działacz polityczny

Źródło: Etyka a rewolucja w: Edward Abramowski, Pisma, tom I http://dir.icm.edu.pl/pl/Pisma/Tom_1/272, Warszawa 1924, s. 272–273.

O ludziach , O historii

„To światowej klasy artysta, pozbawiony kompleksów, że pracuje dla dzieci. Przeciwnie, uczynił z tego swój wielki atut. A spoczywa na nim wielka odpowiedzialność - ktoś taki jak Andrzej wykonuje pracę u podstaw, kształtuje przyszłego widza, człowieka.”

Andrzej Maleszka (1955) polski reżyser i scenarzysta

Wiktor Zborowski o Andrzeju Maleszce
Źródło: Beata Kęczkowska, "Mistrz i Małgorzata", Michaił Bułhakow (audiobook z serii "Mistrzowie Słowa", biblioteka gazety wyborczej), Warszawa 2012, s. 12.

O dzieciach

„W liceum uczęszczałam bowiem do klasy o profilu matematyczno-fizycznym i nic nie zapowiadało tego, że pewnego dnia trafię na scenę. Zawsze miałam jednak zacięcie artystyczne i uczestniczyłam w różnego rodzaju konkursach recytatorskich.”

Marta Żmuda Trzebiatowska (1984) polska aktorka telewizyjna, filmowa i teatralna

Źródło: Tomasz Bielicki, Z motyką na słońce, „Nowości” nr 63, 17 marca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/113259.html

O słońcu

„Jest dla mnie guru, jeśli chodzi o budowanie tekstów, szukanie pointy, rodzaj poczucia humoru i klasę bycia na scenie. Bardzo podobało mi się w nim to, że tworzył skecze obyczajowe, a mało wtrącał się w politykę.”

Cezary Pazura (1962) aktor polski

o Zenonie Laskowiku.
Źródło: Cezary Pazura: Przystojny jestem? http://film.wp.pl/id,185,name,Cezary-Pazura,osoba_wywiady.html?ticaid=182c3

„Opieramy się na woli milionów. Przekuwamy ją w program realizowany wysiłkiem klasy robotniczej, chłopów i inteligentów polskich. Dzięki temu mogliśmy pójść naprzód i osiągnąć sukces, który przysporzył nam szacunku i uznania w świecie. W krótkim czasie Polska stała się silniejsza, a Polakom zaczęło żyć się lepiej, i jest to fakt niepodważalny, którego nie kwestionuje nikt, nawet nasi wrogowie.”

Edward Gierek (1913–2001) polski polityk komunistyczny, I sekretarz KC PZPR

Źródło: z przemówienia w Katowicach w 1976

O wysiłku , O czasie , O sukcesie

„Większą skłonność do hulaszczego życia, którą da się zaobserwować wśród drukarzy niż u przeciętnych robotników, należy więc przypisać, przynajmniej w pewnej mierze, częstszym zmianom miejsca pobytu i co za tym idzie, bardziej przypadkowym i przemijającym kontaktom z ludźmi. Jednakże istotną przyczyną tych skłonności do hulanki jest, ostatecznie, to samo pragnienie zamanifestowania swojej wyższości i dobrobytu, która skłania francuskiego chłopa do oszczędności i pracowitości, a amerykańskiego milionera do fundowania szkół, szpitali i muzeów. Gdyby nakaz konsumpcji na pokaz nie był poważnie ograniczony przez inne, przeciwstawne cechy ludzkiej natury, ludzie żyjący w takich warunkach, w jakich żyją współczesne miejskie klasy pracujące i rzemieślnicy, w ogóle nie byliby w stanie oszczędzać, bez względu na wysokość swoich zarobków.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O ludziach , O naturze

„Wyższe podatki dla najbogatszych mogą sfinansować więcej inwestycji w infrastrukturę, edukację i opiekę zdrowotną, które są niezbędne dla zapewnienia produktywnej siły roboczej oraz ekonomicznych perspektyw klasy średniej. Wyższe podatki dla najbogatszych pozwalają również na obniżenie podatków na niższym szczeblu – potencjalnie przywracając wystarczającą ilość siły nabywczej klasy średniej, aby dało się utrzymać wzrost gospodarczy.”

Robert Reich (1946)

Źródło: Sprawiedliwa ekonomia i wzrost, krytykapolityczna.pl, 20 kwietnia 2012 http://www.krytykapolityczna.pl/Opinie/ReichSprawiedliwaekonomiaiwzrost/menuid-197.html

O sile

„Idziemy naprzód po to, by – na mocnych podstawach demokracji – z poparciem większości, doprowadzić do równości pod względem statusu tych klas społecznych, które do tej pory napotykały bariery, by zlikwidować podziały klasowe. By w ten sposób uczynić Szwecję dobrym domem dla wszystkich Szwedów.”

Per Albin Hansson (1885–1946) szwedzki polityk

przemówienie z 1928 zapowiadające budowę w Szwecji domu ludu (folkhemmet).
Źródło: Per Albin Hansson, Anna Lisa Berkling, Från fram till folkhemmet. Per Albin Hansson som tidningsman och talare, Metodica Press, Solna 1982, s. 227.

O ludziach , O demokracji , O domu

„Państwo to nic innego jak instrument opresji jednej klasy przez inną – w republice demokratycznej w nie mniejszym stopniu niż w monarchii.”

Fryderyk Engels (1820–1895) niemiecki filozof i rewolucjonista

„O dwóch dekad amerykańska klasa średnia jest w ciągłym kryzysie. Dziś to Europa tworzy lepsze warunki dla klasy średniej od Ameryki. Sen o klasie średniej to już teraz wasz sen, nie nasz.(…)
Pokazują to statystyki. W Europie działa więcej firm typu small business, a pracuje w nich dwie trzecie zatrudnionych w populacji, w Ameryce – tylko połowa. W dodatku te europejskie miejsca pracy są przeważnie oceniane przez pracowników jako bezpieczne, czyli dające stabilność zatrudnienia. Kondycja przeciętnej europejskiej małej firmy jest po prostu lepsza niż amerykańskiej.”

Steven Hill (1958)

Źródło: wywiad Wojciecha Orlińskiego, Europa daje kopa, „Gazeta Wyborcza”, 23–25 kwietnia 2011.

O snach

„Nie mam nic przeciw Wałęsie, jest to (czy był) charyzmatyczny przywódca robotników, o zdolności wpływania na masy równej Hitlerowi, ale ja nie jestem robotnikiem, w dupie mam walkę o lepsze jutro klasy pracującej, podobnie jak ona w dupie ma to, co ja robię, nie miałem nigdy nic wspólnego tak z Solidarnością, jak i z Partią, stosuje się raczej do mnie wiersz Gałczyńskiego wciąż uciekamy – inteligenci.”

Zdzisław Beksiński (1929–2005) polski malarz, rzeźbiarz, fotografik i grafik komputerowy

Źródło: Magdalena Grzebałkowska. Beksińscy. Portret podwójny, s. 272. Kraków 2014, wyd. Znak

O walce

„Nie ukrywałem nigdy tego, że urodziłem się w Chorwacji. Dlaczego jednak miałbym dzisiaj podkreślać, że jestem Chorwatem? Wychowywałem się w Jugosławii, wśród klasy robotniczej. Jestem więc Jugosłowianinem i nie mogę być nikim innym.”

Josip Broz Tito (1892–1980) komunistyczny polityki jugosłowiański

Źródło: Kazimierz Kozub, Politycy z pierwszych stron gazet, wyd. Iskry, Warszawa 1976, s. 372.

„Reprodukcja siły roboczej wymaga nie tylko reprodukcji jej umiejętności, ale zarazem reprodukcji jej podporządkowania regułom panującego porządku, tzn. w przypadku pracowników – reprodukcji ideologii panującej, a w przypadku przedstawicieli wyzysku i represji – możliwości odpowiedniego manipulowania ideologią panującą tak, by zapewnić dominację klasy panującej „w słowach i poprzez nie.””

Louis Althusser (1918–1990) francuski filozof

Źródło: Ideologia i ideologiczne aparaty państwa (wskazówki do badań), przeł. Andrzej Staroń.

O sile

„Napisałam Leninowi, co czuła awangarda niemieckiej klasy robotniczej, gdy towarzysze z radziecką gwiazdą na czapkach, w starych wystrzępionych mundurach i cywilnych ubraniach, w plecionych łapciach i zdartych butach kierowali swe małe, dzielne koniki prosto w kierunku niemieckiej granicy.”

Clara Zetkin (1857–1933) niemiecka polityk

Źródło: Reminscences of Lenin, Londyn 1929, s. 19–22.

O butach

„Również problemy dzielą się na klasy społeczne. Są problemy arystokratyczne, problemy plebejskie i niezliczone problemy klasy średniej.”

Nicolás Gómez Dávila (1913–1994)

„PZPR nie jest organizacją z natury niereformowalną – jak chcą niektórzy. Jest jednak organizacją bardzo oporną wobec istotnych reform, zawsze bardziej skłonną do zmiany dekoracji, niż treści. Nie wygramy jednak kampanii reform w kraju bez odnowy partii, bez zmiany układu sił wewnątrz tej organizacji. Tym razem nie uda się przywrócić nawet na krótko autorytetu partii za pomocą słów. Bariera społecznej wiarygodności władzy została wysoko podniesiona. Mamy też do czynienia z nową jakością – masy uzyskały swoją organizację. Nie pozwolą narzucić sobie bezkarnie polityki sprzecznej z ich odczuciami. Nie wolno jednak pokładać w nowych niezależnych związkach zawodowych zbyt wiele nadziei. Związki zawodowe, jako organizacja nastawiona ze swej natury do pilnowania interesów pracowniczych bardziej nadają się do korygowania złych rozwiązań, niż do wypracowywania programów. Krajowi i klasie robotniczej potrzebna jest partia robotnicza.(…) Dziś najkrótsza ku temu droga, to odnowa PZPR.”

Andrzej Zybertowicz (1954) socjolog polski

Źródło: „Wspólne Rozmowy” – organ Ośrodka Pracy Politycznej „Sigma” Socjalistycznego Związku Studentów Polskich, nr 12, grudzień 1980.

O naturze , O pomocy

„Państwo to specjalna organizacja siły, przemocy w celu uciskania jakiejś klasy.”

Włodzimierz Lenin książka Państwo i rewolucja

Źródło: Państwo i rewolucja, 1917

O sile

„Przezwyciężenie kryzysu i zniesienie bezrobocia winno być skutkiem planowej gospodarki, wykorzystania wszystkich sił produkcyjnych przy pomocy Działu Gospodarki Społecznej, nie obliczonej na zysk, a na zaspakajanie potrzeb ludności. Zapewnienie proletariatowi i jego sojusznikom decydującego wpływu na życie gospodarcze wynika z konstrukcji kierowniczych organów gospodarczych. Podniesienie poziomu życia mas pracujących jest osiągalne przez podwyżkę płac, przewidzianą w statutach gałęzi przemysłu, i przez działalność Działu Gospodarki Społecznej, jak zresztą i przez ogólne ożywienie życia gospodarczego. Zagadnienie klas średnich – a w tym i włościaństwa – znajduje swe rozwiązanie przez pozostawienie im zarówno samodzielności gospodarczej dla drobnych, a częściowo i średnich przedsiębiorstw, jak i przez zapewnienie im możności produkcyjnej pracy, wreszcie przez pozostawienie właścicielom ich majątku, nie przekraczającego określonego maksimum.”

Wiktor Alter (1890–1943) polsko-żydowski działacz socjalistyczny

Źródło: Gdy socjaliści dojdą do władzy…! (Pierwszy etap rewolucji społecznej), „Nowe Pismo” nr 2/1934 http://lewicowo.pl/gdy-socjalisci-dojda-do-wladzy-%E2%80%93-czesc-gospodarcza/.

O życiu , O pomocy

„Ten, kto wśród klas niższych albo najbardziej pogardzanych przez pysznych wielmożów wykonuje z honorem pożyteczny zawód, winien pod względem poważania zyskać sobie u współobywateli bardziej godne miejsce od tylu niskich dworzan, ciemnych szlachciców, tylu wielmożów pozbawionych cnót i talentów, którzy pożerają ojczyznę i prowadzą ją do ruiny.”

Paul d'Holbach (1723–1789)

Etokracja, czyli rząd oparty na moralności (1776)

O ojczyźnie

„Spodziewałem się jakiejś uwagi, komentarza, żarciku z tylnych ławek. Pragnąłem spięcia, eksplozji: Czego chcecie?! – wrzasnąłbym wówczas – Dlaczego trzymacie z nimi, a nie ze mną?! Do dyni, co ja wam zrobiłem? Nienawidzicie indywidualistów, szczególnie takich, co się wyróżniają, każdy musi być podobny do was, broń Boże inny i zawsze do dyspozycji, skromniutki, grzeczny i gotów spełnić kolektywne życzenia. A jeśli nie mam już ochoty grać w zespole i układać piosenek? To sprawa między mną a paczką, co wam do tego?! Co wam do tego, że zrobiłem numer Joannie? Odczepcie się, do dyni!… Ani żartu, ani uwag. Cisza.
– W każdym razie uczciwie popracowałeś z Joanną – powiedziała Rura. – Nie spodziewałam się, że w ciągu kilku dni odrobicie tak duże zaległości. Przepuszczam Joasię z czystym sumieniem – Spojrzała po klasie – Chyba możemy wspólnie wyrazić uznanie Arturowi.
Cisza. Potem jakiś niewyraźny pomruk i głos Marcina:
– Oczywiście, pani profesorko.
– Nie trzeba! – rzuciłem – zrobiłem to tylko dla pani. Bo przyrzekłem.
Rura wyszła zza katedry, zbliżyła się do mnie.
– Klasa chce, żeby wasz zespół wszedł do finału turnieju – powiedziała cicho – Chce, żebyście dalej byli przyjaciółmi.
A więc wiedziała wszystko. Uśmiechnąłem się, wzruszyłem ramionami.
– Za dużo chcą – odparłem – Nie do wszystkiego wolno wtykać nos. Zwłaszcza gdy nie wie się, o co poszło.
– A może wiedzą?
Odruchowo spojrzałem na Marcina. Wcale nie po to, żeby zaprzeczył. A jednak nieznacznie poruszył głową, dał mi znak, że nie.
– Wszystko jedno – powiedziałem z uporem – Zresztą, nie zależy mi. Nie jestem sentymentalny, pani profesorko.”

Aleksander Minkowski (1933–2016) polski prozaik, reportażysta, scenarzysta filmowy

Artur

O Bogu , O ciszy

„Najkrótszą i najdokładniejszą definicję prawdziwej cywilizacji napotkałem u Trevelyana: A leisured class with large and learned libraries in their country seats (klasa próżniacza z jej wielkimi i uczonymi bibliotekami w wiejskich domach).”

Nicolás Gómez Dávila (1913–1994)

O domu

„Bezczelnych historyków, którzy trudzą się mozolnie w archiwach i wykazują, że nieludzkie traktowanie chłopów kresowych jest głównym powodem tragedii XX w., oskarża się o marksizm i głoszenie walki klas. A przecież do tego samego wniosku można dojść, kierując się chrześcijańskim miłosierdziem lub zwykłą litością!”

Daniel Beauvois (1938)

Źródło: Kres kresomanii!, „Gazeta Wyborcza”, 8–9 września 2012.

O walce

„Kierunek, w jakim idzie kształtowanie charakteru społeczności przez klasę próżniaczą, można by w przybliżeniu określić jako zachowawczy czy nawet wsteczny. W konsekwencji prowadzi to do opóźniania rozwoju duchowego w danej społeczności. Szczególnie w późniejszych stadiach rozwoju kultury oddziaływanie owe przybiera charakter zdecydowanie konserwatywny”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O charakterze

„Można zapewne wykazać za pomocą faktów, że nie ma żadnej rdzennie amerykańskiej klasy przestępczej za wyjątkiem Kongresu.”

Mark Twain (1835–1910) amerykański pisarz, satyryk, humorysta

It could probably be shown by facts and figures that there is no distinctly native criminal class except Congress. (ang.)

O pomocy

„Wzory wykształcenia klasy próżniaczej, znajdujące wyraz w pogardliwym stosunku uczelni do wiedzy rzeczowej, są oceniane dla celów niniejszych rozważań wyłącznie z tego właśnie ekonomicznego punktu widzenia. Takie określenia, jak „szlachetny”, „podły”, „wyższy”, „niższy” itd. ukazują tu wyłącznie postawę i poglądy dyskutantów, niezależnie od tego, czy podnoszą wartość nowego czy starego systemu wykształcenia. Wszystkie te epitety przynoszą zaszczyt lub poniżają, są więc – innymi słowy – kategoriami rywalizacyjnego porównania podpadającymi w ostatecznej analizie pod ogólniejsze kategorie tego, co jest lub nie jest w dobrym tonie. Należą więc do rzędu idei charakterystycznych dla sposobu życia w systemie opartym na hierarchii pozycji społecznych. Są one w swej treści wyrazem ducha sportowego. Wyrażają łupieżczy i animistyczny sposób myślenia, archaiczny światopogląd i koncepcję życia odpowiednią dla łupieżczego stadium rozwoju kultury i organizacji gospodarczej, z których się zresztą wywodzą. Z punktu widzenia wydajności gospodarczej, w ogólniejszym znaczeniu, są jednak bezużytecznym anachronizmem.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O wykształceniz , O myślach , O wiedzę , O myśleniu

„Klasa próżniacza cieszy się najwyższym prestiżem w społeczeństwie i uznane przez nią wartości obowiązują w całym społeczeństwie, stają się miernikami prestiżu. Przestrzeganie w miarę możliwości tych norm obowiązuje wszystkie klasy znajdujące się niżej na drabinie społecznej. W nowoczesnych społeczeństwach cywilizowanych linie podziału między klasami częściowo się zatarły, w następstwie czego normy przyzwoitości i „wymogi szacowności” ustanowione przez klasę wyższą wywierają w zasadzie przemożny wpływ na wszystkie klasy społeczne, do najniższych włącznie. Wzorcem dla każdej z warstw staje się styl życia obowiązujący w najbliższej warstwie wyższej i cała energia zostaje skoncentrowana na dostosowaniu się do owego wzorca. Pod groźbą utraty dobrego imienia i szacunku dla samego siebie, trzeba podporządkowywać się tym obowiązującym przepisom, przynajmniej na zewnątrz.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

„Jestem wielkim fanem nurtu superbohaterskiego, ale kocham też kino jako takie. Filmy, na których dorastałem pochodziły z reguły z kultury amerykańskiej, której stałem się dzieckiem. Oglądałem wszystkie klasyki, które wyszły spod rąk Stevena Spielberga czy Chrisa Columbusa, ale oprócz tego bardzo lubię też horrory klasy B. To chyba powody, na podstawie których można mnie nazwać „popkulturowym geekiem.””

Ask Hasselbalch (1979)

Źródło: Robert Skowroński, „Antboy”: Rozmawiamy z reżyserem filmu, stopklatka.pl, 18 września 2014 http://stopklatka.pl/wywiady/-/134790850,-antboy-rozmawiamy-z-rezyserem-filmu

O dzieciach , Kochać się

„Poziom życia jednostki jest w dużej mierze wyznaczany przez standard obowiązujący w społeczności czy klasie, do której ta jednostka należy. Dzieje się tak dlatego, że obowiązujący standard wydaje się człowiekowi czymś właściwym i dobrym, gdyż ma go nieustannie przed oczami i przyzwyczajony jest do zwiazanego z nim stylu życia. Jest to bezpośredni wpływ powszechnie obowiązującego poziomu na indywidualny poziom życia. Istnieje jeszcze wpływ pośredni – poprzez nacisk opinii publicznej skłaniający do konformizmu wobec uznanego powszechnie poziomu wydatkowania. Dostosowanie się do niego, obwarowane groźbą niesławy i ostracyzmu, jest sprawą prestiżu. Uznanie i praktyczne osiągnięcie obowiązującego standardu jest zarówno przyjemne jak użyteczne, zwykle nawet niezbędne dla dobrego samopoczucia i sukcesu życiowego.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O sukcesie

„Klasyczna miejska klasa średnia: wykształcona, świetnie czująca się w nowych technologiach, artystyczna, pokojowa – i bezsilna. (…) utraciła swój główny polityczny talent, czyli zdolność do tworzenia koalicji z innymi grupami społecznymi.”

Iwan Krystew (1965)

Źródło: rozmowa Katarzyny Wężyk, Arogancja elit, „Gazeta Wyborcza”, 5–6 października 2013.

„Kiedyś do opery chodzili ludzie bogaci. Współcześnie na progresywne spektakle do teatru raczej nie chodzą bogacze, powiedziałbym, że niższe klasy średnie i biedota.”

Jacek Żakowski (1957) dziennikarz polski

Źródło: Agnieszka Wolny-Hamkało, Żakowski: Nowe kultury miejskie, newsweek.pl, 15 lipca 2012 http://kultura.newsweek.pl/zakowski--nowe-kultury-miejskie,94067,1,1.html

O ludziach

„Albo biurokracja, coraz bardziej stająca się organem światowej burżuazji w robotniczym państwie, obali nowe formy własności i odrzuci kraj do kapitalizmu, albo klasa robotnicza rozgromi biurokrację i otworzy drogę do socjalizmu.”

Lew Trocki (1879–1940) rosyjski rewolucjonista

Źródło: Sytuacja ZSRR a zadania epoki przejściowej, w: Program Przejściowy (Agonia kapitalizmu a zadania Czwartej Międzynarodówki), „Biuletyn Opozycji”, maj-czerwiec 1938, wyd. Nurt Lewicy Rewolucyjnej, marxists.org http://www.marxists.org/polski/trocki/1938/prog_przejsciowy.htm#Sytuacja%20ZSRR%20a%20zadania%20epoki%20przej%C5%9Bciowej

„W czasie I wojny światowej odsetek zabitych na froncie wśród członków klasy wyższej był większy niż wśród pozostałych – studiujące na Oksfordzie czy Cambridge dzieciaki lordów wiedziały, że legitymizacja ich klasy wynika z tego, że są gotowi w pierwszym szeregu umrzeć za ojczyznę. W rządzie Tony’ego Blaira nie było polityka, którego dziecko walczyłoby w Iraku. A bankierzy z Wall Street, którzy wywołali kryzys, oburzali się, gdy pojawiły się postulaty odebrania im premii! Dzisiejsze elity dzięki swoim pieniądzom są oderwane od rzeczywistości i nie mają pojęcia, jak żyje reszta społeczeństwa. A reszta społeczeństwa im nie ufa, bo nie ma powodu.”

Iwan Krystew (1965)

Źródło: rozmowa Katarzyny Wężyk, Arogancja elit, „Gazeta Wyborcza”, 5–6 października 2013.

O pieniądzach , O wojnie , O dzieciach , O rzeczywostości

„(…) związki zawodowe w krajach kapitalistycznych muszą być traktowane jako narzędzia kapitału i muszą być zwalczane, ale bez rozbijania jedności klasy robotniczej. Moim zdaniem związki zawodowe w krajach kapitalistycznych będą odgrywać ważną rolę tylko wtedy, jeśli rozbije się jej zależność od partii burżuazyjnych, socjaldemokratycznych czy rewizjonistycznych, i tylko wtedy, gdy wpływ arystokracji pracy w nich zostanie całkowicie wyeliminowany.”

Enver Hoxha (1908–1985) komunistyczny przywódca Albanii

Źródło: Ruch marksistowsko-leninowski a światowy kryzys kapitalizmu http://trzeciswiat.wordpress.com/2011/06/23/e-hodza-%E2%80%93-ruch-marksistowsko-leninowski-a-swiatowy-kryzys-kapitalizmu/

„Niedawno amerykański ekonomista Joseph Stiglitz odwiedził Szwecję i zapytał ministra finansów, jak to możliwe, że tak świetnie sobie radzą. „Bo mamy wysokie podatki” – usłyszał. Pieniądze podatników dobrze inwestują w obszary strategicznego rozwoju. Tyle że oni mają sprawne państwo współdziałające zarówno z biznesem, jak i klasą pracowniczą.”

Krzysztof Jasiecki (1960)

Źródło: rozmowa Grzegorza Sroczyńskiego, Co siedzi w głowie polskiego bogacza, „Gazeta Wyborcza”, 24–26 grudnia 2013.

O pieniądzach , O biznesie

„Każda epoka ma swe wymagania; nasza zdaje się mieć za zadanie wszystkie stany i klasy pomieszać ze sobą, wszystko bezładnie zniwelować, wszystkie prawa nabyte zniszczyć, wszelkiej powadze zaprzeczyć, wszystkie tradycje odepchnąć.”

Józef Ignacy Kraszewski (1812–1887) pisarz polski

Roboty i prace

„Bo też gdyby owa konsumpcja przywilejów, owo wielkie żarcie odbywało się jakoś po cichu, dyskretnie -wziął, schował i nic nie widać, poucztował, przedtem zasłaniając firankami okna, pobudował się, lecz głęboko w lesie, żeby innych nie drażnić. Ale gdzie tam! Tutaj zwyczaj nakazuje, żeby olśnić i oszołomić, żeby wyłożyć wszystko jak na wystawie, zapalić wszystkie światła, oślepić, rzucić na kolana, przytłoczyć, zmiażdżyć! Po cóż w ogóle mieć? Żeby tylko milczkiem, na boku, gdzieś tam, coś tam, podobno mówią, ktoś mówił, ktoś słyszał, ale gdzie, co? Nie! Tak mieć, to nie mieć wcale! Naprawdę mieć, to trąbić, że się ma, zwoływać, żeby oglądali, niech patrzą i podziwiają, niech im oczy wychodzą na wierzch! I rzeczywiście, na oczach milczącego i coraz bardziej wrogiego tłumu nowa klasa daje pokaz irańskiego dolce vita, które nie zna umiaru w swoim rozpasaniu, zachłanności i cynizmie. Sprowokuje ona pożar, w którego płomieniach zginie wraz ze swoim stworzycielem i protektorem.”

Ryszard Kapuściński książka Szachinszach

Shah of Shahs

„ja nie wybaczam niczego. nawet jeśli w piątej klasie zwędziłeś mi pomarańczową kredkę, to jesteś już na zawsze na mojej czarnej liście, draniu.”

Jonathan Carroll (1949) pisarz amerykański

„… chciałbym, aby awansował pan do wyższej klasy, klasy posiadaczy kóz, do której - jestem tego pewien - powinien pan należeć. Szczerze mówiąc, sprawia pan wrażenie posiadacza kozy.”

Philip Kindred Dick książka Czy androidy śnią o elektrycznych owcach?

Do Androids Dream of Electric Sheep?

O wrażeniach

„Pierwsi angielscy skini pochodzili z najuboższych rodzin robotniczych. Wychowywali się w zdemoralizowanych i przestępczych środowiskach, w ubóstwie oraz wśród bezrobotnych alkoholików i prostytutek. Do dzisiaj deklarują solidarność z klasą robotniczą.”

Jerzy Wojciech Wójcik (1937)

Od hippisów do satanistów (1992)
Źródło: s. 91

„Zdajemy sobie sprawę z tego, że kopalnie nie będą działały przez następne sto lat, ale nic nie może się tu odbywać bez udziału pracowników. Zrzucanie winy za smog na górników to może być sposób na zbieranie punktów u wyższej klasy średniej, ale na Śląsku wywołuje to tylko wściekłość.”

Maciej Konieczny (1980) polski polityk

Źródło: rozmowa Jana Smoleńskiego, Potrzebny jest atom https://krytykapolityczna.pl/kraj/maciej-konieczny-eurowybory-rozmowa/, krytykapolityczna.pl, 7 maja 2019.

Wściekłość

„Uważam, że prezes Jarosław Kaczyński jest politykiem najwyższej klasy.”

Marek Suski (1958) polski działacz polityczny

o Jarosławie Kaczyńskim.
Źródło: Marek Suski: Byłbym rad ze zmiany premiera. Kaczyński byłby najlepszym premierem w Polsce https://archiwum.radiozet.pl/Radio/Programy/Gosc-Radia-ZET/Artykuly/Gosc-Radia-ZET.-Marek-Suski-u-Konrada-Piaseckiego.-23.09.2016-r.-00028777, radiozet.pl, 23 września 2016

„Jedna część tej filozofii zawiera wszystkie nowe lub odnowione opinie, dotyczące położenia społeczeństwa, zasad prawodawstwa cywilnego i politycznego, jak np. naturalna równość ludzi, zniesienie przywilejów kast i klas, najwyższowładztwo ludu, wszechwładstwo potęgi państwowej, jednostajność praw. Wszystkie te doktryny nie są tylko przyczynami Rewolucyi francuskiej; stanowią one jej istotę, jej dzieło trwałe i istotne. Inna część doktryn XVIII st. uderza, ze szczególną zaciętością na kościół: na duchowieństwo, hierarchię, instytucye, dogmaty, zmierzając ku ostatecznemu zniesieniu chrześcijaństwa. Lecz ta część literatury XVIII w., zawdzięczająca istnienie swoje nadużyciom, które zniosła Rewolucya, znikła z nią razem. Chrześcijaństwo rozbudziło tę nienawiść przeciw sobie, nie jako instytucya religijna, lecz jako instytucya polityczna; nie dlatego, że księża chcieli rządzić rzeczami tamtego świata, lecz dlatego, że w tym byli właścicielami, panami, rządcami, że odbierali dziesięcinę; nie dlatego, że kościół nie mógłby znaleźć miejsca w nowem społeczeństwie, zbudowanem Rewolucyą, lecz dla tego, że zajmował najpotężniejsze i uprzywilijowane położenie w tem, które ona musiała zburzyć.”

Alexis de Tocqueville książka Dawny ustrój i rewolucja

Dawny ustrój i rewolucja

O literaturze , O nienawiści , O ludziach

„Mało tego: teraz jeszcze, w pięćdziesiąt kilka lat po maturze, my, żyjące nadal niedobitki naszej klasy, spotykamy się w każdy ostatni czwartek miesiąca w kawiarni u Zalipianek. Przychodzi zawsze parę osób a chociaż władze umysłowe niektórych nieco osłabły, jest ogromnie sympatycznie. Oczywiście wszyscy chcą się wygadać a mało kto słuchać: trafnie zauważył Erikson w swojej Tyranii chwili, że najbardziej deficytowym dobrem jest współcześnie uwaga innych. Zdarza się, że ktoś zdesperowany woła: dopuście mnie do głosu, bo zaraz zapomnę, co chciałem powiedzieć!”

Stanisław Moskal (1935–2019) polski naukowiec i pisarz

wspomnienia ze szkoły.
Niegdysiejsze śniegi, niegdysiejsze mgły
Źródło: s. 93.

„Zdumiewająca ta ewolucja poglądów świetnego prawnika, Wiesława Johanna. Poznałem kiedyś w Krzyżowej. Klasa. Wiedza. Panie Sędzio! Przykłada Pan rękę do fundamentów dyktatury. Oślepł Pan?”

Kamil Durczok (1968) polski dziennikarz

Źródło: Od obrońcy opozycjonistów do przybocznego eksperta prezydenta Dudy. Kim jest sędzia Wiesław Johann? https://natemat.pl/243043,kim-jest-sedzia-wieslaw-johann-nie-wszyscy-sedziowie-bronia-sn, natemat.pl, 8 lipca 2018.

O wiedzę

„Jak posłuchać Jarosława Kaczyńskiego i Leszka Millera, analizować ich sposób mówienia, język, to Miller jest opozycyjnym politykiem w demokratycznym kraju. A Kaczyński to jest KPP-owiec! Cokolwiek by zrobił rząd Kwiatkowskiego, Sławoja-Składkowskiego, Prystora czy Narutowicza – było dla KPP bez znaczenia; komuniści i tak mówili, że to wszystko jest nasilający się wyzysk klasy robotniczej i ludu pracującego miast i wsi. Oni państwo odrzucali a limine.”

Adam Michnik (1946) polski dziennikarz i publicysta

Dzisiaj jest to logika PiS-u – czeka na katastrofę państwa, nie chce przyłożyć ręki, by cokolwiek zmieniło się w Polsce na lepsze.
Źródło: rozmowa Jerzego Sadeckiego, Ile dać wolności przeciwnikowi?, „Gazeta Wyborcza”, 17–18 listopada 2012

O ludziach , O języku słowackim

„Najważniejszymi produktami gospodarki XXI wieku nie będą samochody, tekstylia ani jedzenie, ale ciało, mózg i świadomość – a więc sztuczne życie. (…) Ci superludzie mieliby takie zdolności fizyczne i poznawcze, które znacznie przewyższałyby nasze obecne. Lepszą pamięć, wyższą inteligencję, silniejsze, bardziej odporne ciało. Być może mały ułamek ludzkości uzyska niemal boskie przymioty, a większość społeczeństwa pozostanie bez zmian. Powstanie klasa ludzi bezużytecznych. (…) Superludzie będą się prawdopodobnie bardziej różnić od nas niż my od neandertalczyków czy szympansów. Z tego względu należałoby mówić o nowym gatunku.”

Yuval Noah Harari (1976) izraelski historyk i profesor

Źródło: rozmowa Guido Mingelsa, Homo Deus, „Der Spiegel”, tłum. „Forum” nr 8, 14–27 kwietnia 2017.

O inteligencji , O życiu , O ludziach , O wieku

Cytaty na temat klasa strona 5

Cytaty na temat klasa
strona 5