Cytaty na temat głowa
strona 5

Maria Czubaszek Fotografia
Eva Herzigová Fotografia

„Miłość nie bierze się z głowy.”

Eva Herzigová (1973) modelka i aktorka czeska

Źródło: „Forum”, 2 stycznia 2007

Bronisław Malinowski Fotografia
Paweł Wilczak Fotografia
Emma Donoghue Fotografia
Maciej Ślesicki Fotografia
Marcin Mroczek Fotografia

„Dziennikarz o głowie małpy.”

Wiera Dawydowa (1906–1993)

o Karolu Radku.
Wyznania kochanki Stalina
Źródło: s. 94

Lucía Puenzo Fotografia

„Rozpoczęłam pisać scenariusz mając w głowie obraz ciała, które jest jednocześnie żeńskie i męskie.”

Lucía Puenzo (1973)

o filmie XXY.
Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=42978

Kazimierz Staszewski Fotografia
Izabela Szolc Fotografia
Alexander McQueen Fotografia

„Lubię rozwalać ludziom głowy. Lubię im tam namieszać, zakłócić spokój. Na 20 minut zabrać ich do innego świata.”

Alexander McQueen (1969–2010)

o swoich pokazach.
Źródło: „ELLE”, nr 4/2010.

Fryderyk Engels Fotografia

„A przecież wszelka religia jest tylko fantastycznym odzwierciedleniem w głowach ludzkich tych zewnętrznych sił, które rządzą codziennym bytem ludzi, odzwierciedleniem, w którym siły ziemskie przybierają postać sił nadziemskich. W początkach dziejów przedmiotami tego odzwierciedlenia są zrazu siły przyrody, przybierające w dalszym rozwoju procesu ich personifikacji u różnych ludów najrozmaitsze, najróżnorodniejsze postacie. Mitologia porównawcza prześledziła ten pierwszy proces (…). Rychło jednak obok sił przyrody zaczynają też działać siły społeczne, które przeciwstawiają się ludziom jako siły tak samo im obce i na początku tak samo niewytłumaczalne, panujące nad nimi z tą samą na pozór koniecznością naturalną, co same siły przyrody. I fantastyczne postacie, w których początkowo odzwierciedlały się tylko tajemnicze siły przyrody, nabierają atrybutów społecznych, stają się reprezentantami sił dziejowycha. Na jeszcze wyższym szczeblu rozwoju wszystkie naturalne i społeczne cechy wielu bóstw zostają przeniesione na jednego wszechmocnego boga, który z kolei jest tylko refleksem abstrakcyjnego człowieka. Tak powstał monoteizm, który był, historycznie biorąc, ostatnim wytworem późnogreckiej filozofii ludowej i znalazł swoje gotowe ucieleśnienie w żydowskim, czysto narodowym bogu Jahwe. W tej wygodnej, poręcznej, łatwo przystosowalnej postaci religia może istnieć dalej jako bezpośrednia, to znaczy emocjonalna, forma ustosunkowania się ludzi do panujących nad nimi obcych sił przyrody i sił społecznych, dopóki ludzie pozostają pod panowaniem takich sił. Otóż widzieliśmy niejednokrotnie, że w dzisiejszym, burżuazyjnym społeczeństwie panują nad ludźmi jak obca jakaś siła przez nich samych stworzone stosunki ekonomiczne, przez nich samych wytworzone środki produkcji. Istnieje więc nadal faktyczne podłoże dla refleksu o charakterze religijnym, a wraz z nim i sam refleks religijny. I chociaż ekonomia burżuazyjna otwiera drogę do pewnego zrozumienia związku przyczynowego, z którego wyrasta to obce panowanie, fakt ten nie zmienia postaci rzeczy. Ekonomia burżuazyjna nie może ani zapobiec kryzysom w ogóle, ani uchronić poszczególnych kapitalistów przed stratami, niewypłacalnymi długami i bankructwem, a poszczególnych robotników przed bezrobociem i nędzą. Wciąż jeszcze mówimy: Człowiek myśli, Pan Bóg (to znaczy obce panowanie kapitalistycznego sposobu produkcji) kryśli. Samo zrozumienie - nawet szersze i głębsze niż to, które daje burżuazyjna ekonomia - nie wystarcza do poddania sił społecznych władzy społeczeństwa. Do tego potrzebny jest przede wszystkim czyn społeczny. Kiedy ten czyn zostanie dokonany, kiedy społeczeństwo przez objęcie w posiadanie wszystkich środków produkcji i ich planowe zastosowanie wyzwoli siebie i wszystkich swoich członków z niewoli, w jakiej trzymają ich obecnie te środki produkcji przez nich samych wytworzone, ale przeciwstawiające się im jako przemożna obca siła, z chwilą więc, gdy człowiek już nie tylko będzie "myślił", ale i "kryślił", dopiero wtedy zniknie ostatnia obca siła, która się jeszcze dziś odzwierciedla w religii, a tym samym zniknie też religijne odzwierciedlenie, jako że wówczas nie będzie już nic do odzwierciedlania. Natomiast pan Dühring nie może czekać, aż religia umrze taką śmiercią naturalną. Postępuje bardziej fundamentalnie. Przebismarczył Bismarcka, dekretuje obostrzone ustawy majowe 160 nie tylko przeciw katolicyzmowi, ale przeciwko wszelkiej religii w ogóle; szczuje swoich żandarmów przyszłości przeciw religii, pomagając jej zdobyć palmę męczeństwa i przedłużając jej żywot. Gdzie tylko spojrzeć - specyficznie pruski socjalizm.”

Fryderyk Engels (1820–1895) niemiecki filozof i rewolucjonista

Anty-Dühring (1878)

Józef Ignacy Kraszewski Fotografia
Irena Jurgielewiczowa Fotografia
Anita Lipnicka Fotografia

„Wszystko się może zdarzyć, gdy głowa pełna marzeń,
gdy tylko czegoś pragniesz,
gdy bardzo chcesz, wszystko może zdarzyć się.”

Anita Lipnicka (1975) piosenkarka polska

Źródło: Wszystko może się zdarzyć.

Karol Marks Fotografia

„W organizmie rozumnym głowa nie może być z żelaza, a tułów z ciała.”

Karol Marks (1818–1883) niemiecki filozof, ekonomista i działacz rewolucyjny
Thomas Jefferson Fotografia
Eliza Orzeszkowa Fotografia
Krzysztof Beśka Fotografia

„Głowa bowiem i serce, jak sam powiedziałeś, to najlepszy pergamin, na którym można pisać.”

Krzysztof Beśka (1972) polski pisarz

Ornat z krwi
Źródło: s. 300

Georg Christoph Lichtenberg Fotografia
Joanna Liszowska Fotografia
Erskine Caldwell Fotografia
Madonna Fotografia

„Któregoś dnia myślałam o śmierci. Ten temat przyszedł mi do głowy, kiedy siedziałam na klozecie, sikając. Tam miewam najbardziej błyskotliwe przemyślenia.”

Madonna (1958) amerykańska piosenkarka

Źródło: Zabawne gafy gwiazd http://www.papilot.pl/zwiazki-i-seks/6801/Zabawne-gafy-gwiazd.html

„(…) może czytanie to jakiś rodzaj przekleństwa. (…) Może lepiej trzymać się tylko tego, co człowiek ma w głowie.”

Dan Simmons (1948) amerykański pisarz fantastyki naukowej

Terror (2007)
Źródło: rozdział 26, Goodsir

A.E. Housman Fotografia

„Dwudziestojednoletni,
Słyszałem rady mędrca:
„Trwoń funty i gwinee,
Lecz nie kapitał serca,
Nie trać dla kogoś głowy –
Najgorsza to ze strat”.
Dwudziestojednoletni
Nie słucha takich rad.
Dwudziestojednoletni,
Słyszałem, co rzekł dalej:
„Kto odda komuś serce,
Sam płaci – łzą i żalem;
A nic nie zyska – poza
Nie wiedzieć jakim złem”.
Dwadzieścia dwa mam lata
I, ech, już wiem, już wiem.”

A.E. Housman (1859–1936)

When I was one-and-twenty
I heard him say again,
„The heart out of the bosom
Was never given in vain;
'Tis paid with sighs a plenty
And sold for endless rue.”
And I am two-and-twenty
And oh, 'tis true, 'tis true. (ang.)
Źródło: Dwudziestojednoletni, „Dekada Literacka” nr 7, 1992, tłum. Stanisław Barańczak

Ludwig van Beethoven Fotografia

„Händel jest największym kompozytorem jaki kiedykolwiek żył. Zdejmuję czapkę z głowy i klękam przed jego grobem.”

Ludwig van Beethoven (1770–1827) niemiecki kompozytor

Händel ist der größte Komponist, der je lebte. Ich würde decken Sie meinen Kopf auf und knien Sie auf seinem Grab. (niem.)
mówiąc do J.A. Stumpffa jesienią 1823.
Źródło: Friedrich Kerst, Beethoven der Mann und der Künstler

Anna Grodzka Fotografia

„(…) poczułam się tak upokorzona wypowiedziami pani poseł Pawłowicz. Oni twierdzą, że płci zmienić nie można – całkowicie podzielam tę opinię. Tyle że płcią nie są geny, genitalia ani ludzki fenotyp. Płeć mamy w głowie, w duszy, w sercu.”

Anna Grodzka (1954) polski polityk

Źródło: rozmowa Renaty Grochal, Grodzka: Robię swoje http://wyborcza.pl/1,76842,13341234,Grodzka__Robie_swoje__ROZMOWA_TYGODNIA_.html, wyborcza.pl, 4 lutego 2013.

Günter Grass Fotografia

„Niejeden puknąłby się w czoło. Ale tego nie zrobi, gdy nie ma do tego głowy.”

Władysław Grzeszczyk (1935) polski aforysta

Parada paradoksów (1985)

Leo Beenhakker Fotografia
Dariusz Adamowski Fotografia
Zbigniew Girzyński Fotografia

„Trochę nudziarz, jak na prawnika przystało, w każdym razie do głowy by mi nie przyszło porównywać do uczestników Big Brothera.”

Zbigniew Girzyński (1973) doktor nauk humanistycznych, polityk

o Arkadiuszu Mularczyku.
Źródło: pardon.pl za blogiem posła http://www.pardon.pl/artykul/7025/politycy_kochaja_gwiazde_brukowcow_jola_do_sejmu, 2 grudnia 2008

Ewa Podleś Fotografia

„Wie pan, jaka jest różnica między dobrym i złym dyrygentem? Doby ma partyturę w głowie, a zły ma głowę w partyturze.”

Ewa Podleś (1952)

Źródło: „Zwierciadło” nr 6/1964, czerwiec 2010

Zbigniew Herbert Fotografia
Jan Brzechwa Fotografia

„Co głowa to rozum, co rozum to głowa,
I woda sodowa, i woda sodowa.”

Jan Brzechwa (1898–1966) polski poeta

Źródło: Palcem w bucie. Woda sodowa, 1947

Andrea Arnold Fotografia

„Nim pojawi się scenariusz, mam w głowie zazwyczaj jakiś obraz.”

Andrea Arnold (1961)

Źródło: Anna Serdiukow, Luksus bycia szczerym – wywiad z Andreą Arnold, stopklatka.pl, 6 lutego 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=62916

Agnieszka Osiecka Fotografia

„Chociaż wiesz, ja w sumie ciągle się „pocieszam”, ja tak piszę, jakbym ludzi głaskała po głowie. Jakbym sama siebie głaskała po głowie…”

Agnieszka Osiecka (1936–1997) polska poetka, autorka tekstów piosenek

Cytaty z tekstów literackich, Rozmowy w tańcu (1992)

John Steinbeck Fotografia

„Czy nigdy nie będę szczęśliwy? Co mam zrobić, żeby być? – Chciał sobie przypomnieć, czy kiedyś już w życiu odczuwał prawdziwą radość. Stanęły mu przed oczami zapomniane fragmenty przeszłości: bardzo wczesny chłodny poranek, słońce wstaje zza gór, po błotnistej drodze skaczą małe szare ptaszki. Nie miał wtedy żadnego specjalnego powodu do radości, ale ją czuł.
Albo to: wieczór, koń o lśniącej sierści ociera swą piękną szyję o płot, słychać nawoływanie przepiórek, gdzieś, skądś kapie woda. Aż zaczął szybciej oddychać w podnieceniu, kiedy sobie to przypomniał.
I jeszcze: jedzie starym wozem drabiniastym ze swoją kuzynką. Była starsza od niego, nie pamięta, jak wyglądała. Koń spłoszył się i szarpnął, ona upadła na niego i podnosząc się oparła rękę na jego nodze. Ogarnęła go rozkosz, czuł ją w brzuchu, uderzyła mu do głowy, aż do mózgu, aż do bólu.
I to: jest o północy w wielkiej ciemnej katedrze, ostry barbarzyński zapach żywicy kręci mu w nosie. Trzyma w ręku małą świeczkę przewiązaną białą jedwabną kokardą. Senny szmer odprawianej przed wielkim ołtarzem mszy nadpływa z oddali i usypia go słodko.
Mięśnie Juana rozluźniły się. Zasypiał na słomie w opuszczonej stodole. Nieśmiałe myszy wyczuły, że śpi, wyszły spod słomy, zaczęły się bawić i krzątać, i deszcz poszeptywał cicho na dachu”

Autobus do San Juan

Georg Christoph Lichtenberg Fotografia
Matthias Habich Fotografia

„Mam w głowie takie flesze: mój pokój, łóżko, pianino, balkon, ogród przy domu.”

Źródło: „Rzeczpospolita”, 24 września 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jestemob.htm

Andrzej Pilipiuk Fotografia

„Wiedza jest jak spirytus, tylko tęgiej głowie służy…”

Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Zagadka Kuby Rozpruwacza
Źródło: Rosyjska ruletka

Friedrich Nietzsche Fotografia
Uta Ranke-Heinemann Fotografia

„Dziewica i anioł – to temat dla poety i malarza. Poeta – Łukasz – rzecz opisał, a malarze wciąż na nowo temat ten podejmują. Zwiastun tego, co boskie i niewinna dziewica, oddalona jeszcze od znojów konkretnego ludzkiego życia, będąca na pograniczu młodości i kobiecości, ogarnięta jeszcze czasem oczekiwania i nadziei, pełna marzeń… Obraz rozrasta się, napełniając się czarem ludzkiej i religijnej fantazji, tak jak fascynował ludzi od zawsze.
Na podstawie podobnych fantazji już w starych religiach astrologicznych dziewica została przeniesiona jako gwiazdozbiór na firmament niebieski; jako niebiańską dawczynię płodności Egipcjanie wynieśli do gwiazd Izis, Grecy – Dike, jako Asteę gwiazdozbiór Panny, a także Demeter i Tyche. W wyniku takich fantazji umysłu ludzkiego również mnóstwo innych antycznych bogiń było dziewicami, na przykład Artemida, bogini, która nie tylko ochraniała młodych i niewinnych chłopców, ale była także władczynią-opiekunką młodości, wesela i narodzin. Atena była dziewicą, boginią bez matki, która podobnie jak dziewica Nike, wyszła z głowy Dzeusa. Nemesis i wspomniana już Dike są dziewicami, nieprzystępnymi i niezależnymi boginiami prawa.
Można by wymieniać jeszcze wiele. W przypadku ich wszystkich wyobrażenie o boskości i dziewiczości było zarazem przejawem i wyrazem starego marzenia i tęsknoty za niedoczesnym i pozadoczesnym bytem. Dziewicą jest też wielka dziewica chrześcijaństwa – Maria. I dla wielu, nawet jeśli Kościół to kwestionuje, jest ona – chociaż w sposób nie wyrażany wprost – wielką boginią chrześcijaństwa.”

Źródło: Nie i amen

Maria Czubaszek Fotografia
Krzysztof Piskorski Fotografia
Marek Majewski Fotografia
Ryszard Kapuściński Fotografia
Ingeborg Bachmann Fotografia
Georg Christoph Lichtenberg Fotografia
Emil Cioran Fotografia

„Kiedy wychodzę na ulicę, pierwsze, co mi przychodzi do głowy, to – eksterminacja.”

Emil Cioran (1911–1995) pisarz pochodzenia rumuńskiego

Święci i łzy

Michael Crichton Fotografia
Samuel Willenberg Fotografia
Felice Orsini Fotografia

„Bardzo proszę, by nie wrzucił pan mojej głowy do tego samego kosza, co głowę tego tchórza!”

Felice Orsini (1819–1858)

wypowiedziane do kata, gdy wspólnik Orsiniego, Pieri, po wejściu na szafot zaczął szczękać zębami i trząść się ze strachu.
Źródło: Isabelle Bricard, Leksykon śmierci wielkich ludzi, tłum. Anita i Krzysztof Staroniowie, Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 1998, ISBN 8305129713, s. 352.

Heinrich Himmler Fotografia
Jacek Borcuch Fotografia
Jarosław Kaczyński Fotografia
L.U.C Fotografia
Krystyna Siesicka Fotografia

„(…) każdy z nas miał z tego niezłą frajdę. Rozumiesz, a to jakaś odcięta noga, obryzgana krwią ściana, piła nad szyją czy dziura w głowie…”

Paweł Tomaszewski (1983) aktor polski

o pracy na planie filmu Pora mroku.
Źródło: wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=43420

Christopher Hitchens Fotografia

„W jednym jestem stały, w walce przeciw totalitaryzmom, i tym z prawej, i z lewej strony. Totalitaryzm jest moim wrogiem, ten absolutny, który chce kontrolować to, co jest w twojej głowie, a nie tylko to, co robisz i twoje podatki.”

Christopher Hitchens (1949–2011)

I have one consistency, which is [being] against the totalitarian – on the left and on the right. The totalitarian, to me, is the enemy – the one that's absolute, the one that wants control over the inside of your head, not just your actions and your taxes. (ang.)
Źródło: rozmowa Richarda Dawkinsa, „New Statesman”, 13 grudnia 2011 http://www.newstatesman.com/blogs/the-staggers/2011/12/dawkins-hitchens-catholic

Artur Więcek Fotografia

„Najlepiej zacząć od siebie. Najpierw trzeba znaleźć raj we własnej głowie, a potem wyjść na ulicę i uśmiechnąć się do innych ludzi.”

Artur Więcek (1967) filmowiec polski

Źródło: Wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=25620

Grzegorz Halama Fotografia
Zofia Staniszewska Fotografia
Noam Chomsky Fotografia
Stanisław Jerzy Lec Fotografia
Jerzy Kryszak Fotografia
Kuba Wojewódzki Fotografia

„Lubię, gdy rzeczywistość staje na głowie.”

Kuba Wojewódzki (1963) polski dziennikarz muzyczny

Źródło: MW Media

Siergiej Kirow Fotografia

„Samokrytyka – to najpewniejszy, najtrwalej działający, jedyny środek zabezpieczenia się przed chorobą, którą towarzysz Stalin nazwał zawrotem głowy od sukcesów.”

Siergiej Kirow (1886–1934) polityk radziecki

wypowiedziane 31 stycznia 1934.
Źródło: O szkoleniu partyjnym i o samokrytyce http://web.archive.org/20110810065524/https://trzeciswiat.wordpress.com/2010/12/20/s-kirow-o-szkoleniu-partyjnym-i-o-samokrytyce/

Zygmunt Klukowski Fotografia
Haile Selassie I Fotografia
Maja Lidia Kossakowska Fotografia
Lew Tołstoj Fotografia
Jan Brzechwa Fotografia
Adam Ubertowski Fotografia

„Bo ja, proszę pana, byłem świadkiem. Oglądałem likwidację getta w moich Siedlcach. Nie zapomnę, siedzi to we mnie. Byłem, proszę pana, pomocnikiem murarza, pracowałem na rampie kolejowej, kiedy ich prowadzili przez całe miasto. Stały wagony, wysypane wapnem niegaszonym, załadowano ich, biednych, zwyczajnych ludzi, ohyda. Był tam pan Zając – miał sklepik, gdzie kupowałem razem z mamą. Pan Ganiewski, fotograf. Pojechali do Treblinki. Pociąg odjechał, na rampie zostało kilku młodych chłopaków, żeby posprzątać, wyczyścić. Rampa pokryta krwią, jakieś chustki, stare walizki, śmieci, strzępy ubrań, mycki, mój Boże wszystko, co zostaje po ludziach. Patrzę, a jednym z tych zostawionych chłopaków jest mój kolega z gimnazjum, młodszy trochę. Znałem tę rodzinę, kolega nazywał się Szymek Różowykwiat. Jego tata był wspaniałym krawcem. Udawałem, że coś muruję, podszedłem do Szymka. Opowiedział mi najstraszniejszą historię, jaką kiedykolwiek słyszałem. No więc wpadli do nich nocą, byli już spakowani. Pan Różowykwiat coś powiedział, to go zastrzelili. Potem Heńka, Szymkowego brata. Potem mamę Szymka. A najmłodszego brata esesman chwycił za nóżkę, rozkręcił i głową o ścianę. Zabił. Wie pan, chciałem pomóc, nawet coś Szymkowi mówiłem, żeby uciekał, przyszedł do nas do domu. Ale nic nie mogłem więcej. Szymek wtedy nie przyszedł. Ale w moich snach przychodzi. Jeszcze dzisiaj. Gładzę go wtedy, w tym śnie, po głowie i przepraszam, bo przecież nie ochroniłem go, nie pomogłem.”

Robert Rogalski (1920) aktor polski

Źródło: Paweł Smoleński, Opowiedziałem o tym, co dla mnie ważne, „Gazeta Wyborcza” http://wyborcza.pl/magazyn/1,129628,12911524,Opowiedzialem_o_tym__co_dla_mnie_wazne.html, 23 listopada 2012

Jerzy Waldorff Fotografia
Jakub Jarosz Fotografia
Andrzej Pilipiuk Fotografia

„Choć w spiżarni u nich pusto,
w głowach za to – groch z kapustą.”

Antoni Marianowicz (1924–2003) polski pisarz, tłumacz i satyryk

Źródło: Diagnoza

„Papierowe łódeczki wylądowały w koszu. Tim otworzył szufladę i wrzucił do niej noże, widelce i serwetki. Ja złapałem karton mleka i wsunąłem go do stojącego na półce wazonu. W ten sposób została tylko taca. Tim podał ją mnie. Rozejrzałem się w poszukiwaniu miejsca, gdzie można by ją schować. Nie znalazłem, więc postawiłem ją na krześle i usiadłem na niej.
– Proszę wejść! – zawołał Tim.
Nachylił się nad biurkiem i skrobał coś na czystej kartce papieru. Robiłoby to lepsze wrażenie, gdyby używał właściwego końca pióra.
Drzwi się otworzyły.
Nasz gość miał ze sobą pistolet – i to właśnie pistolet zobaczyłem najpierw. Mały, z krótką lufą, metalicznie szary. Gość też był mały, niewiele wyższy ode mnie, i taki blady, jakby dopiero co wyszedł z jednego z tych starych, czarno-białych filmów. Miał kwadratowy podbródek, krótko przycięte włosy i małe oczka, które zdawały się chować za grubymi szkłami okularów. Albo on był bardzo krótkowzroczny, albo jego okulista. A może po prostu czuł się za tymi kuloodpornymi szkłami bezpieczniej.
Zamknął za sobą drzwi. Na zewnątrz najwyraźniej padało, bo duże krople wody przywarły mu do czoła i skapywały z brzegu płaszcza. A może po prostu się pocił.
– Pan jest Tim Diament? – zapytał.
– Tak, to ja – przyznał Tim.
Mężczyzna wszedł dalej do środka i wtedy zobaczył mnie. Przez chwilę lufa mierzyła w moim kierunku. Ręce automatycznie zatrzepotały mi gdzieś ponad głową.
– A ty? – zapytał ostro.
– Nick Diament – odpowiedziałem.”

Jego brat. Przesunął wzrok niżej.
– Czemu siedzisz na tacy?
– Bo czuję się jak filiżanka herbaty.
To była pierwsza rzecz, jaka przyszła mi do głowy, lecz najwyraźniej jemu to wystarczyło, bo chwilę później, gdy podszedł do okna, już o mnie zapomniał.
Źródło: Szpieg mimo woli

Jarosław Grzędowicz Fotografia
Juliusz Machulski Fotografia

„Praca nad scenariuszem w moim przypadku przebiega etapowo. Najpierw plączą mi się po głowie pojedyncze myśli: pomysły na postaci, czy sceny, które dopiero staram się ze sobą połączyć. Zasiadając do pisania, mam już w głowie ogólny zarys filmu, jak również pewne pomysły dotyczące obsady (…).”

Juliusz Machulski (1955) polski reżyser filmowy

Źródło: „Coś w klimacie Vabanku” – wywiad z Juliuszem Machulskim http://www.filmweb.pl/%22Co%C5%9B+w+klimacie+Vabanku%22+-+wywiad+z+Juliuszem+Machulskim,News,id=18466