Cytaty o zwierzętach

strona 3

„Gdyby przyznać rację rozumowaniom przeciwników, byłbyś jeszcze bardziej zdradzieckim, nielitościwym, nie dotrzymującym przymierzy, nieczułym na związki przyrodzone, ponieważ kazałeś mieć w nienawiści rodziców, porzucać ich, wyrzekać się żon i dzieci (które są dla nas bliższe), a do tego opuścić rolę i domy dla imienia twojego. Gdyby to było wykroczeniem (według mniemania tych mędrków), natenczas ty byś owych obelg i oszczerstw był najniewątpliwszą przyczyną, jako żeś tyle praw przyrodzonych stargać i złamać rozkazał, które dla wszystkich nawet zwierząt najdzikszych, są święte i nienaruszone.”

„Zwierzęta nie mają głosu. Człowiek może powiedzieć, że ktoś mu robi krzywdę, jest głodny, czy chory. Zwierzęta nie obronią się, one potrzebują naszego głosu.”

„Według mnie, ten najlepszy, co się najmniej chwali.”

„Celem moim było sprawić, abyście wy moi słuchacze z przyjaciół boga, stali się przyjaciółmi człowieka, z ludzi wierzących – ludźmi myślącymi, z ludzi modlących się – ludźmi działającymi, z kandydatów do tamtego świata – badaczami tego świata, z chrześcijan, którzy wedle swego wyznania są „na pół zwierzętami, na pół aniołami””

„Moim rodakom może brakować formalnego wykształcenia, lecz odziedziczyli tradycyjną, głęboką troskę o środowisko naturalne. Nawet dzieci uważają za święte okoliczne góry, rzeki, niektóre dzikie zwierzęta, okazując im stosowny szacunek. To część rodzinnej spuścizny i naszej kultury.”

„Dopominając się dla siebie praw człowiek zapomina, ze jest zwierzęciem: jest nim koniecznie, lecz bez praw i czuje się zmuszony to ukrywać.”

„Może zwierzęta nie myślą, ale na pewno czują (…).”

„Traktował mieszkańców Afryki Środkowej jak gdyby byli zwierzętami, psami.”

„Małpa: zwierzę żyjące na drzewach, szczególnie chętnie na drzewach genealogicznych.”

„Dla zwierzęcia, które nie wpada w pułapkę ja, nie istnieje nic tragicznego.”

„Wiadomo, iż mrówki czerwone prowadzą wojnę z mrówkami czarnemi i kradną im poczwarki, które po wykluciu się w niewoli stają się najlepszymi robotnicami, pilnemi i posłusznemi. Ludzkość biała w pewnym momencie swej historii znalazła się również wobec podobnej okazji; lecz nie tak mądra, jak mrówki czerwone, przez sentymentalizm pozwoliła uciec okazji, wyrzekając się pod wpływem chrześcijaństwa kompletnego i ostatecznego rozwoju cywilizacji. Czy nie jest to śmieszne, gdy wmawiają w nas, że niewolnictwo jest przeciwne naturze, podczas gdy spotykamy je jako objaw normalny i zupełnie naturalny u najintelgientniejszych zwierząt? […] Gatunki niższe, sąsiadujące z wyższemi a skazane na wymarcie, odnoszą olbrzymią korzyść z niewolnictwa, gdyż zapewnia im ono ciągłość życia i ten rodzaj rozwoju, który najbardziej odpowiada ich słabości.”

„Zwierzęta są na swoim terenie, to my jesteśmy intruzami.”

„(…) przez całe stulecia wywyższał człowieka nad zwierzę i wznosił go ku wyżynom nie kij, ale muzyka: czar powabnej prawdy, powab jej wzorców.”

„Przede wszystkim musimy odróżnić zachowania homoseksualne od orientacji. Te pierwsze występują u kilkuset gatunków zwierząt – owadów, ryb, płazów, gadów, ptaków i, oczywiście ssaków.”

„Lord Hokus-Pokus: … powiedzcie, czy widzieliście węża morskiego?
Entomologia: Widzieliśmy na własne oczy! Takie zwierzę nie istnieje.”

„Czyż fakt, że człowiek jest zwierzęciem mięsożernym nie przynosi mu ujmy?”

„Nie zyskamy uczestnictwa w duchu, próbując rzucić się w niego jak w swobodny, bezgraniczny żywioł; uzyskamy go wówczas, gdy nas samych opęta. Duch jest związany z życiem jako zagęszczenie, jako idea i jako sensowne spełnienie tego życia, skąd kieruje się od tego co szczególne, co ograniczone, co „związane” ku temu, co ogólne, ale to, co ogólne, nie zawiera w sobie tego, co szczególne, na zasadzie podporządkowania, jak np. w systematyce zwierząt. Duch ma męską, agresywną naturę, nie pragnie rozpłynąć się w świecie, ale nad nim władać. Pragnie, by świat był jego światem, był takim jak on.”

„Ci, co powiadają: „Im lepiej poznaję ludzi, tym więcej kocham psy”, ci co znajdują w zwierzętach wytchnienie od wymagań, które im stawia towarzystwo ludzi, niech się dobrze zastanowią nad prawdziwą przyczyną swoich uczuć.”

„Ponieważ współczucie w stosunku do zwierząt jest tak nierozerwalnie związane z dobrocią charakteru, można zaufać poglądowi, że jeśli ktoś jest okrutny wobec zwierząt, to nie może to być dobry człowiek.”

„Ani smoki, ani „Władza L**u” nie istnieją. Takich zwierząt nie ma.”

„Istota żyjąca w samotności, poza społeczeństwem, jest albo zwierzęciem, albo bogiem.”

„Człowiek różni się od innych zwierząt tym, że otrzymał dar mowy. Żeby dar mowy został właściwie przyjęty przez człowieka, musi umieć myśleć i słuchać, inaczej dar mowy nie zadziała; łańcuszek nie będzie kompletny. Mówić umie dominująca większość, myśleć niecała połowa z nich, słuchać prawie nikt. Zwłaszcza, że słuchać trzeba nie tylko wtedy, gdy się chce lub gdy się ma czas; słuchać trzeba zawsze.”

„Afryka (…) jest kryterium, na podstawie którego będziemy sądzeni. To najbardziej zagrożony kontynent. Jeśli nasza chciwość go zniszczy, wszyscy będziemy skazani na zagładę. Na niebezpieczeństwo narażone jest nie tylko życie poszczególnych dzikich zwierząt, istnieje wręcz groźba wyginięcia całych gatunków.”

„Człowiek, czyli właściwie zwierzę posiadające dar mowy, jest jedynym stworzeniem, które potrzebuje rozmów również do rozmnażania się.”

„Płyniemy jak woda płynie. Każdy z nas jest obrazem.
I znowu stajemy się dziećmi na te chwile. Stajemy się ptakami, zmarłymi mewami na palach, wrzeszczącymi gaworami czerniącymi gałęzie, trzepoczącymi w przezroczystym powietrzu zimnokrwistymi zwierzętami i tak jak one jesteśmy rysownikami imaginacji.
Ludzie pojawiają się jak zagadka, jak obraz sam w sobie.
Gdy rozpłatamy się w życiu na części, w obrazie stajemy się jednością…
Nikt nie rozumie siebie bardziej niż po dziele, które stworzył.”

„Jeśli wśród ostatnich nominacji sędziowskich do sądów rejonowych było 100 proc. kobiet, to czy w mechanizmie kreującym sędziów nie ma nieprawidłowości? Słyszę, że sędzią jest 40-letnia kobieta, która mieszka u rodziców, jest panną, wydaje pieniądze tylko na ciuchy i wycieczki zagraniczne, inna, która zajmuje się tylko psami i kotami – czy ci ludzie mogą zrozumieć świat przestępców, zrozumieć ludzi w tarapatach? Nie, chcą po prostu spokojnie pracować i awansować, mieć na lepsze wycieczki czy lepszą karmę dla zwierząt.”

„Z ekonomicznego punktu widzenia próżnowanie, traktowane jako zajęcie, ma bardzo wiele wspólnego z czynami świetnymi, owoce bezczynnego życia, będące jednocześnie jego prestiżowymi oznakami, są w istocie swej bardzo zbliżone do trofeów uzyskanych dzięki czynom bohaterskim. Jednakże bezczynność w węższym sensie, w odróżnieniu zarówno od wykonywania tych czynów, jak jakichkolwiek zajęć produkcyjnych, na ogół nie pozostawia żadnych śladów materialnych. Dlatego też świadectwa spędzenia jakiegoś okresu życia na czcigodnym próżnowaniu przybierają zwykle formę dóbr «niematerialnych». Takimi niematerialnymi dowodami próżnowania są quasi-naukowe lub quasi-artystyczne osiągnięcia, a także wiedza nieużyteczna, która nie służy bezpośrednio podtrzymywaniu lub przedłużeniu życia ludzkiego. W naszych czasach np. funkcję taką pełni znajomość języków martwych i filozofii okultystycznej, znajomość zasad poprawnej wymowy, składni i prozodii; uprawianie różnych rodzajów muzyki (tylko w domu i dla przyjemności) oraz pielęgnowanie innego rodzaju «talentów»; kultywowanie mody w zakresie ubrania, umeblowania i ekwipaży; oddawanie się grom towarzyskim i sportowym, hodowanie nieużytecznych, służących rozrywce zwierząt, jak psy pokojowe lub konie wyścigowe. We wcześniejszych stadiach rozwoju motywem skłaniającym do zdobywania tych wszystkich umiejętności mogło być coś innego niż potrzeba udowodnienia, że nie spędziło się czasu na żadnym pożytecznym produkcyjnym zajęciu – inne mogły być także przyczyny, dla których umiejętności te i zainteresowania stały się modne. Jednakże, gdyby nie okazały się z czasem użyteczne jako świadectwo nieprodukcyjnego użytkowania czasu, nie przetrwałyby do dzisiaj i nie stałyby się zajęciami i zainteresowaniami właściwymi klasie próżniaczej.”

„(…) teoria była prosta: ze światem wszystko jest w porządku – to ludzie są nienormalni. Nigdy niczego się nie uczą, tylko w kółko powtarzają te same kretyńskie błędy. Zwierzęta są okej, ale ludzie… Ludzie to idioci! Ona przecież musiała być idiotką, żeby wyjść za Earla!”

„Mieszkam w mieście, więc wydawać by się mogło, że podobny problem mnie nie dotyczy. Codziennie słyszę w jednym z mieszkań wyjące psy. Ich właściciele zostawiają je na cały dzień, bo pracują. Taki pies też jest w jakiś sposób przywiązany. Łańcuchy dotyczą nie tylko psów na wsiach. Uważam, że nie każdy musi mieć psa w domu. Zwierzęta całkowicie od nas zależą, ważne żeby współodczuwać z nimi. Jak się już ma psa, to trzeba żyć jego życiem, wtedy on będzie żył naszym.”

„Mój brat? Nie wiem, co robi. Od czterech lat nie mamy kontaktu. Doszedłem do wniosku, że najwyższy czas zerwać toksyczny związek. Dlaczego mam utrzymywać kontakt z człowiekiem, który jest zupełnie inny niż ja, z człowiekiem, z którym nie jest mi kompletnie po drodze? Który wypowiada sądy, z którymi się całkowicie nie zgadzam, i na przykład zabija zwierzęta. Ja tego nie toleruję.”

„Smoki charakteryzują się długimi, wstrętnymi pyskami, ostrymi zębami i ognistym językiem, uszy mają podobne do rogów, kark jest długi a ciało jaszczurcze. Dwie nogi są podobne do orlich pazurów, a skrzydła mają jak nietoperze. Smoki mieszkają w Indiach i w Etiopii, gdzie stale jest lato. Są to największe zwierzęta na świecie.”

„Jest namiętna i pełna pasji. Jej jasne, hipnotyzujące spojrzenie przypomina spojrzenie dzikiego zwierzęcia. Ma wysokie czoło, naznaczone, jak mniemam, długą i przerażającą przeszłością. Jest życzliwa i przyjacielska, a jednak kiedy się zbliża, cofam się odruchowo. Ona mnie przeraża.”

„Uczyńmy ten świat światem Dharmy, co jest bardzo odpowiednie do życia nie tylko dla ludzkich istot, zwierząt, żywych stworzeń i roślin, ale także dla Buddów.”

„Miłość to zagadka dla wszystkich z wyjątkiem poetów, a nikt normalny przecież się nie połapie w tym, co tam o niej wypisują.”

„Wszys­tkie ar­gu­men­ty na pod­parcie ludzkiej wyższości nie są w sta­nie zap­rzeczyć jed­nej niezap­rzeczal­nej praw­dzie: w cier­pieniu zwierzęta są nam równe.”

„Prasa to najgłupsze zwierzę na tej bożej ziemi.”

„Jej ojciec był srebrnowłosym i złotoustym zwierzęciem politycznym o gumowej twarzy doktora z telenoweli.”

„(…) była w tym spojrzeniu tradycja trzynastu tysięcy lat – sposób myślenia i styl życia tak stare, tak ugruntowane, tak logiczne i spójne, że dawały człowiekowi swobodę, autorytet, perfekcję dzikiego zwierzęcia, wielkiego i dziwnego stworzenia, które przygląda się człowiekowi ze swojej wiecznej teraźniejszości.”

„Ludzie sami nie wiedzą czego chcą. Kiedyś idę sobie do pracy, a po drugiej stronie ulicy manifestacja obrońców praw zwierząt. Stał sobie tam człowiek w białej koszulce z napisem "Ku pomocy zwierzętom!" i opychał się napchanym zwierzęcym mięsem kebabem…”

„Podświadomość społeczeństwa. Zwierzęta doświadczalne, które powoli zadręcza się na śmierć w laboratoriach, rurki gumowe podłączone do żył na szyi i wprowadzone do żołądków, komórki rakowe, które długimi cienkimi igłami wprowadza się do wątroby żywych psów.”

„Ci, którzy uważają, że jesteśmy czymś więcej niż zwierzętami, są ślepi. Wszyscy ludzie to dzikusy. Tylko, że syci są po prostu leniwi. Nie muszą zabijać, żeby zdobyć pożywienie.”

„Kobieta to zdobycz, która zaczaja się na drapieżne zwierzę.”

„Fotografuj zoomem: histeryczny saksofon
zaraz potem czuły niczym dziecko pośród
piskląt; talerze perkusji sypiące refleksami
i bas konający jak zwierzę. A on siedział
i czuwał – z czupryną ognia na głowie
w białej koszuli poplamionej mrokiem.”

„Demokracja nie może się sprawdzić. Wszędzie są matematycy, wieśniacy i zwierzęta – tak więc demokracja, teoria oparta na założeniu, że matematycy i wieśniacy są równi, nigdy się nie sprawdza. Mądrości nie można sumować – jej maksimum mierzy się mądrością najbystrzejszego członka danej grupy.”

„Prasa od początku mojej kariery przylepiła mi etykietkę „porządne dziecko” zamiast „imprezowe zwierzę”, więc nie wzbudzam takich sensacji, dla nich jestem po prostu nudna.”

„Czyn zaszczytny nie jest niczym innym niż udanym aktem agresji, a skoro agresja oznacza walkę z ludźmi lub zwierzętami, działalnością najbardziej zaszczytną staje się dawanie świadectwa swej siły fizycznej. Naiwny, archaiczny stosunek do wszelkiej manifestacji siły jako do przejawu charakteru lub „silnej woli” umacnia ową zwyczajową gloryfikację silnej ręki. Zaszczytne tytuły, popularne zarówno wśród barbarzyńców, jak u ludów na wyższym szczeblu kultury, noszą zazwyczaj piętno tego prymitywnego pojęcia honoru.”

„Dla nich wszyscy ludzie to naziści, a ich życie to wieczna Treblinka”

„Jeździectwo to dla mnie najpiękniejszy sport na świecie, a koń – najwspanialsze zwierzę, jakie zostało stworzone.”

„Nie wspierajcie kwestii tybetańskiej dopóty, dopóki Tybetańczycy nie przestaną kłusować w Indiach (pojedźcie do Tybetu, a zobaczycie skóry panter i tygrysów wiszące na wystawach ich sklepów. Wiem, że to kontrowersyjne oświadczenie, ale większość Tybetańczyków, którzy schronili się w Indiach, to przemytnicy dzikich zwierząt do Chin, Pakistanu i Nepalu).”

„Jej twórczość jest równie atrakcyjna i nowoczesna jak 20 lat temu! Zafascynowała mnie jej wrażliwość muzyczna: w studiu śpiewem płakała, śmiała się, odtwarzała dźwięki zwierząt… Była niesamowita!”

„Wiele zwierząt przewyższa nas wdziękiem.”

„Żaden z tych dźwięków i ruchów, wyrażających stan emocjonalny zwierzęcia, nie ma na celu świadomego oddziaływania na jego pobratymców. Dowodzi tego fakt, że nawet gęsi czy kawki wychowywane i trzymane oddzielnie, dają wszystkie te sygnały, kiedy wpadną w odpowiedni nastrój.”

„Żyję wśród ludzi, jak wszyscy twierdzą, zacnych, pobożnych, dobrych chrześcijan. A mnie się oni wydają okrutniejsi od najokrutniejszych pogan, głupsi od najgłupszych zwierząt. Nie mogę uwierzyć, że taka jest prawda. Że życie musi być pozbawione wzajemnego zrozumienia i współczucia. Że nie ma istot dość wspaniałomyślnych, aby zrozumieć, ile wycierpiałam i dlaczego cierpię… i że bez względu na to, jakie popełniłam grzechy, nie jest rzeczą słuszną, abym musiała tak cierpieć.”

„Dawno przestaliśmy
ufać gramatyce. I dziś już bez strachu
wyciągamy dłonie ku dzikim zwierzętom.”

„Których czyny przewidziano w ustawie
ci sądzeni będą z paragrafu.
Których czynów nie przewidziano
dla tych wyszukajcie równoległy paragraf.
Nie jest ważne
czy analogii dostarczy zwierzę czy bóstwo
byle prawo nie stanęło bezradne.”

„Do tego stopnia wystrzegamy się [spożywania] ludzkiej krwi, że nawet obywamy się w naszych pokarmach bez krwi zwierząt.”

„Jestem zbulwersowany postawą prezydenta Clintona i Kongresu, że pozwalają na takie traktowanie ludzi i zwierząt.”

„Zwierzęta jak ludzie, tylko tym lepsze, że gadać nie mogą i pieniędzy nie znają! A zresztą to samo! Bywa dobry i zły, łagodny i gniewliwy, skrzętny i próżniak, uczciwy i złodziej, ładny i brzydki. Tylko się przypatrzyć!”

„Nie jesteśmy w pełni ludźmi; wręcz przeciwnie, jesteśmy nimi tylko w minimalnej części, powiedzmy w dwóch procentach, w pozostałych dziewięćdziesięciu ośmiu jesteśmy zwierzętami.”

„Wszystko w polowaniu jest urocze i nęcące. Z wyjątkiem zabijania zwierząt.”

„Kiedy ktoś usiłuje wynieść się ponad prawa natury, najczęściej pada ich ofiarą. Najlepszy z ludzi gotów stać się zwierzęciem, gdy zboczy z prostej drogi przeznaczenia.”

„Człowiek to jedyne zwierzę, które potrafi odczuwać smutek rozłożony liniowo na osi czasu. Naszym przekleństwem jako gatunku jest, że zostaliśmy uwięzieni przez czas, że musimy interpretować życie jako szereg następujących po sobie wydarzeń, jako historię – i że kiedy nie potrafimy zrozumieć, na czym polega ta historia, czujemy się zagubieni.”

„Spójrzmy na siebie w lustrze. Nie ma wątpliwości, że w ciągu ostatnich tysiącleci dokonaliśmy ogromnego postępu. Latamy jak ptaki, pływamy pod wodą jak ryby, docieramy na Księżyc i wysyłamy sondy na Marsa. Jesteśmy teraz nawet zdolni do klonowania życia. A jednak mimo to nie jesteśmy w zgodzie ani z samymi sobą, ani ze światem wokół nas. Zdeptaliśmy Ziemię, skaziliśmy rzeki i jeziora, wycięliśmy całe połacie lasów i zmieniliśmy w piekło życie zwierząt, z wyjątkiem tych niewielu, które nazywamy przyjaciółmi i które rozpieszczamy dopóty, dopóki służą nam jako namiastka towarzystwa ludzi.”

„zwierzę ciszy, obwąchuje ciebie
dzikie, niepoznawalne
nie da się oswoić”

„Spółkowanie ze zwierzętami przekreśla świadomość istnienia drugiego, dlatego przyciągało tyle umysłów, z Balzakiem włącznie.”

„Czułość to praca, a nie – jak się wszystkim właśnie wydaje – słabość.”

„Psią miłość śpiewam i tragiczny lament,
A tragizm będzie taki sukisyński,
Że, choć to własny pisze mój atrament:
Powieść tę mógłby stworzyć Dygasiński,
Który, zmierziwszy sobie ludzki nierząd,
Ukochał troski i radości zwierząt.
Choć, im się więcej poznaje człowieka,
Tem psa się więcej szanować zaczyna:
Jednak — i w owem stworzeniu, co szczeka,
Dziś obyczajów jest wielka ruina.
A zwłaszcza suki… Dla waszej nauki
Piszę tę powieść, o potomne suki!”

„Dlaczego miałbym się spowiadać z tego, że się godziwie odżywiam? Gdybym się opychał pieczonymi trupami zwierząt, to wtedy mielibyście podstawy do indagowania mnie, czemu tak postępuję.”

„Wielkość narodu i jego postęp moralny można poznać po tym w jaki sposób obchodzi się on ze swymi zwierzętami.”

„Dotrwaliśmy do końca koncertu, ale on [Brian] padł przed samym, samym końcem, więc tak naprawdę nie mogliśmy wyjść na bisy. Więc musiałem im powiedzieć; musiałem wyjść tam i kazać publiczności zachować spokój. Kiedy stoisz przed 20 000 ludzi, możesz się trochę denerwować, ponieważ oni patrzą na ciebie jak na jakieś wielkie zwierzę. Czułem się trochę jak chrześcijanie rzuceni lwom na pożarcie.”

„Kiedy zwierzę lub osoba z autyzmem widzi świat rzeczywisty zamiast idei świata, oznacza to, że dostrzega związane z nim szczegóły. To najważniejsza rzecz, o której trzeba pamiętać – percepcja zwierząt polega na zauważaniu szczegółów, których nie dostrzegają ludzie. Są one całkowicie skupione na szczegółach. To klucz do zrozumienia zwierząt.”

„Braterstwo jest tym, co wyróżnia człowieka, zwierzęta znają tylko miłość. Żeby znaleźć braci, muszę odwołać się do człowieka.”

„Twierdzę, że zwierzę, które uważa się za coś lepszego, gdy tymczasem chętnie bawi się kawałkiem sznurka przez trzy godziny, ma pewne braki w ważnych sprawach ducha.”

„Samochód był w środku strasznie zapaskudzony. Wróciliśmy do dziupli i porządnie go wyszorowaliśmy. Nie baliśmy się, tylko byliśmy wszyscy nabuzowani. Trudno to opisać. Ale wtedy poczułem przypływ siły Zrozumiałem, że odebrałem człowiekowi życie, że mam władzę nad życiem i śmiercią. Byłem drapieżnikiem. Byłem zwierzęciem. Byłem cosa nostra.”

„Setki tysięcy młodych Polaków codziennie zabijają. Co prawda myszką komputerową, ale to nic nie szkodzi. My im na to pozwalamy. Ja wiem, że mamy demokrację: „Niech żyje wolność i swoboda, i dziewczyna młoda”, ale są granice. Czy trzeba daniny krwi, żebyśmy się nad tym problemem pochylili? A spójrzcie na naturę, jak zwierzęta troszczą się o swoje młode… No, niektóre nawet zjadają swoje młode, ale to inna sprawa, większość chroni. Takie pingwiny. Noszą jajo całymi tygodniami, chudną, nie jedzą, ale noszą. Mamy być gorsi od zwierząt?”

„Biurokracja jest wyrazem elementarnego strachu przed zezwierzęceniem. Bo żyć bez dokumentów – to żyć jak zwierzę.”

„My mamy światopogląd, a Zwierzęta światoczucie, wiesz?”

„Bardzo ciepły facet. W polityce drapieżnik, ale pod tą gruba skórą był czysty chłopak ze wsi. Przyroda, zwierzęta, ptaki, pola, to był jego prawdziwy świat, który kochał.”

„W telewizji… usłyszałem słowa o prawie reprodukcyjnym, a miała być mowa o poczęciu człowieka. A kiedyś, ja mieszkałem na wsi, tak się mówiło o problemie zwierząt. Zrobiliśmy w myśli społecznej krok ku zoologii.”

„Los zwierząt jest dla mnie ważniejszy niż strach przed ośmieszeniem. Los zwierząt jest nierozerwalnie związany z losem człowieka.”

„Słodycze. Jedna cukiernia, mówię ci. Żebyś był łagodny, żebyś był grzeczny. Żebyś się pogodził z każdą przykrością, jeśli cię ktoś nie zrozumie albo nie chce być dla ciebie dobry – kobieta, uważasz – to jest twoja wina, a nie jej. Że najwyższym dobrem jest społeczna równowaga, stabilizacja, i tak dalej…(…) Cała masa rzeczy jeszcze tam była: że nie można nigdy używać siły ani agresywnego tonu wobec nikogo, a już hańbą jest uderzyć kogoś, zbrodnią nawet, bo to powoduje straszny szok. Że bez względu na okoliczności nie wolno walczyć, bo tylko zwierzęta walczą, że…”

„Wszystkie zwierzęta wśród nas
Mają swoich ludzi.”

„Człowiek – pierwsze zwierzę, które pomyślało, że nie jest zwierzęciem.”

„Człowiek pozbawiony lęku byłby gorszy od zwierzęcia.”

„Zawsze stały u nas ładne meble i nasz dom był przyjemny dla oka. Mieliśmy oddzielne pokoje, jadalnię, prosięta i zwierzęta gospodarskie. Znałam ludzi pozbawionych tego wszystkiego, wiedziałam, że mam lepiej i że nie jesteśmy biedni.”

„Człowiek w ekstremalnych warunkach zamienia się w zwierzę.”

„Miałem zamiar założyć w Rosji zakon wojskowy buddystów. Po co? – Dla obrony moralnej ewolucji ludzkości od zgubnych wpływów rewolucji, gdyż jestem tego zdania, że postęp ewolucyjny prowadzi do ideału, t. j. bóstwa, rewolucja zaś po gwałtownym skoku naprzód wstrzymuje rozwój i prowadzi wstecz do zezwierzęcenia.”

„W wojnie powinno o coś chodzić, o coś dla całego społeczeństwa, mam nadzieję, a tutaj chodzi ciągle o interes partyjny i to jest walka na śmierć i życie. Mówią: musimy zwyciężyć, no, jakimi metodami przepraszam, jesteśmy ludźmi, a nie zwierzętami.”

„Zostałam wegetarianką ze względu na zwierzęta, ponieważ nienawidzę żadnej przemocy. Potem pojawiły się też różne inne korzystne efekty. Zaczęłam czuć się lepiej, poprawiło się moje zdrowie, a ciało stało się bardziej sprawne i giętkie, co jest bardzo ważne dla sportowców. Potrzebuję teraz mniej snu, moja cera poprawiła się, a mój organizm ma teraz więcej energii. Uwielbiam być wegetarianką.”

„Niektóre niemowlęta nie są jeszcze skażone przez swój świat. Dlatego wiedzą, widzą i słyszą to, czego nie wiedzą, nie widzą i nie słyszą starsze dzieci lub dorośli. Posiadają naturalny dar odróżniania dobra od zła i białej magii od czarnej. Gdy mówią, nie kłamią, za to znakomicie wyczuwają kłamstwa innych. Rozumieją tez mowę ptaków, zwierząt, kamieni, roślin. Potem, niestety, z tego wyrastają (…).”

„Wszystkie armie świata zebrane razem nie są w stanie powstrzymać postępu, którego czas właśnie nastał.”

„Człowiek nie różni się od zwierząt, jeśli pominąć cechy przygodne.”

„Większość ludzi jest naprawdę miła, ale niektórzy gapią się na mnie, jakbym była zwierzęciem w zoo, a nie żywą osobą mającą uczucia. Nawet jeśli odjąć od tego cały ten blichtr, zainteresowanie, premiery, wciąż sprowadza się to do tego, że gram.”

„Uważamy, że należy stawiać na ludzi młodszych, żeby kościół zdrowo się rozwijał. Dzieci są dla nas wszystkim, uwielbiają przekaz ewangelii… że Bóg ich kocha, że są prezentem od Boga. W publicznych szkołach mówią im, że są zwierzętami, produktem naturalnej selekcji… a my mówimy: „Bóg was kocha, macie w życiu cel.””

„Ofiarą węgierskiego smutku i niechęci do życia padają przede wszystkim warzywa – synonim świeżości, zdrowia i lekkości. Warzywo trzeba zabić, upolować jak zwierzę, wszystko co żywe, zawierające witaminy, należy z tego życia i zdrowia wypatroszyć, utopić w occie lub udusić w zasmażce ze smalcu i mąki.”

„(…) opowieść o granicach, zarówno tych fizycznych i namacalnych, jak i tych nieuchwytnych, które konstruujemy w naszych głowach, żeby zbudować sobie zwodnicze poczucie porządku i kontroli nad rzeczywistością. Przeszłość – przyszłość, realne – nierealne, kobieta – mężczyzna, człowiek – zwierzę, sen – jawa, jeden kraj – drugi kraj, jeden język – drugi język. Biegunowość tych kategorii tworzy prostą siatkę, która pozwala nam czuć się bezpiecznie – mamy wrażenie, że rozumiemy świat. Jednak to, co najciekawsze, to, co najbardziej żywe i prawdziwe, dzieje się zawsze gdzieś pomiędzy, na nieskończenie wielkim pograniczu.”

„(…) dzieciństwo w teatrze jest bardzo przyjemne. Widzi się wiele ciekawych rzeczy… Do tej pory pamiętam taki moment, gdy po przedstawieniu stałam za kulisami i mogłam na chwilę wejść na scenę. I nagle zrobiło mi się tak jakoś dziwnie… Poczułam, że jestem w naprawdę szczególnym miejscu. Miałam wtedy zaledwie kilka lat, więc to musiało być naprawdę silne uczucie, skoro pamiętam je do dzisiaj! Ale, niestety: gdy w końcu sama zostałam aktorką, to się już nie powtórzyło. Na scenie zawsze towarzyszył mi stres czy skupienie, ale już bez takiego „dreszczu”… Zresztą, na początku, wcale nie chciałam być aktorką. Marzyłam, żeby pracować z dzikimi zwierzętami. Najpierw myślałam o ogrodzie zoologicznym, ale później, gdy pojawił się serial „Elza z afrykańskiego buszu”, moje aspiracje wzrosły. Praca na łonie natury, na sawannie… To dopiero wyzwanie! A potem ktoś mi uprzytomnił, że jak już skończę zoologię, to prawdopodobnie będę uczyć w szkole. No i jakoś mi przeszło… Później był okres, gdy bardzo lubiłam malować. Ale przełomowy moment nastąpił, gdy miałam anginę i nie chodziłam przez to do szkoły. Z nudów zaczęłam sobie nagrywać na magnetofon wiersze. I tak mnie to wciągnęło, że rok później zdawałam do szkoły teatralnej!”

„(…) dla mnie dobroczyńcy zwierząt są trochę jak jacyś chrześcijanie. Wszyscy tacy radośni i pełni dobrych intencji, aż po pewnym czasie człowieka korci, żeby pójść w świat i odrobinę sobie pogwałcić i poplądrować.”

„Żar lał się z nieba. Zdawało się, że to nie tylko samo słońce tak grzeje, ale i ziemia, budynki i drzewa, że nawet zwierzęta wganiane do chlewów i stajni roznoszą tę duchotę, że nawet ludzie, że to z zielonej ściany parku bucha jak z pieca to duszne, nagrzane powietrze, które lepiło się do ciała, zatykało oddech, gryzło w oczy jak dym.”