Cytaty o wariatach

„Dwa są tylko miejsca dla metafizycznych jednostek w naszych czasach: więzienie i szpital wariatów.”

„Czubek trochę przypomina osobę obarczoną obowiązkiem pełnienia roli reprezentacyjnej. Często szalona jest cała rodzina, ale ponieważ cała rodzina nie może iść do szpitala, wyznacza się na wariata jedną osobę, reprezentanta, który zostaje hospitalizowany.”

„Może wariaci to tacy ludzie, którzy wszystko widzą tak, jak jest, tylko udało im się znaleźć sposób żeby z tym żyć.”

„Kiedyś myślałem, że samobójcy to tchórze, że ten desperacki krok jest ucieczką przed życiem, przed jego problemami i przed odpowiedzialnością. A może samobójcy to ludzie, którzy wygrali w chińczyka z Panem Bogiem, rzucili kostką i kiedy tamten odwrócił głowę, dali dyla, zanim w swojej łasce pozwolił im umrzeć naturalnie lub w wypadku. Teraz wiem, że samobójcy to ludzie całkowicie wolni, a tym samym nieposłuszni, to odważni wariaci, którzy sami wybierają swoje miejsce i czas, ubiegają Pana Boga, prowadzą z Nim jeden do zera.”

„Poznajcie prawdę, dotarła już do mnie – życie jest snem wariata śnionym nieprzytomnie…”

„Każdy z nas jest trochę spełniony i niespełniony; czasem już się mu wydaje, że wie, jak żyć, a potem znów ma mnóstwo pytań i wątpliwości.”

„Byłem świadkiem cudu, a jednak zastanawiałem się, czy przypadkiem nie tędy właśnie przechodzą na „tamtą stronę” wszyscy wariaci.”

„Piekielne pomysły działają na zmysły
a dusza gdzieś skryta
nikt o nią nie pyta (…).”

„Trzeba czasem mówić do kobiety zgodnie z jej kobiecością, a to jest tak, jakby mówić do wariata zgodnie z jego obłędem.”

„Powiecie, żem jest wariat, lecz przysiąc jestem gotów:
Porządny kot nie mniej niż trzy imiona ma (…)
Gdyś czasem spostrzegł, że w głębokiej medytacji
Twój albo inny kot w dal patrzy w zamyśleniu
To wiedz: ta kontemplacja jest z jednej zawsze racji:
On myśli, myśli, myśli, myśli o Tamtym swym Imieniu,
O swym zmyślnym, wymyślnym, przemyślnym, Niedomyślnym,
Utajonym, niedosięgłym, najbardziej własnym Imieniu.”

„Dlatego alchemia jest niewinną nierządnicą, która ma licznych kochanków, lecz wszystkich zwodzi i żadnemu nie pozwala wziąć się w objęcia. Zamienia głupców w wariatów, bogatych w nędzarzy, filozofów w durniów, a oszukanych w złotoustych oszustów…”

„Jedyną rzeczą, na którą mogłem sobie pozwolić, był psychiatra. Przez pierwsze dwa lata miałem trzy wizyty w tygodniu. Teraz tylko jedną. W ciągu sześciu lat opuściłem ledwie dwa spotkania. Kiedyś zapytałem mojego psychiatrę, czy byłem wariatem. Po wyrazie jego twarzy zrozumiałem, że myśli, że tak. Ale zaraz powiedział: Teraz już nie jesteś.”

„My, którzy czytamy już skomentowane dzieła geniuszów albo korzystamy z ich prac, jesteśmy przekonani, że nic łatwiejszego, jak poznać się na geniuszu. Tymczasem, który był z nich od razu poznany?… Filantropów męczono lub wyśmiewano; wynalazców nazywano wariatami, a reformatorów heretykami. Można głowę postawić o zakład, że z dwu ludzi stających do jakiegoś wyścigu w dziedzinie ducha – mierność od razu zdobędzie podziw i oklaski, a geniusz – przede wszystkim zaniepokoi widzów. I dopiero następujące pokolenia dostrzegają, że jeden prześlicznie chodził po wyszlifowanych gościńcach, a drugi stwarzał nowe światy.”

„Oczywiście, proszę Pana, że należę do tradycji Oświecenia i że jestem racjonalistą, tyle że nieco zrozpaczonym. Zrozpaczony Racjonalista jest to niekiedy bliski krewny wariata.”

„Bądźmy wdzięczni, że istnieją wariaci. Bez nich nie moglibyśmy odnosić sukcesów.”

„Wariat: człowiek cierpiący na dużą niezależność intelektualną.”

„XX wiek, w którym spędziłem większość życia, jest dla mnie wiekiem absurdu, wiekiem pobytu kilku wariatów, kurdupli, którzy wywalili kawał świata w powietrze.”

„Żyjemy w świecie, w którym jeden wariat tworzy wielu wariatów, lecz jeden rozsądny człowiek tylko niewielu rozsądnych.”

„Uwierz mi na słowo: najgłupsza kobieta potrafi kierować mądrym mężczyzną, ale trzeba bardzo mądrej kobiety, by kierować głupcem.”

„Prawie niemożliwe jest spojrzeć na przeciętną fizjonomię i nie odwracać wtedy wzroku, by popatrzeć na coś innego, by popatrzeć na cokolwiek, pomarańczę, skałę, butelkę terpentyny, psi tyłek. Przyzwoitych twarzy nie ma nawet w więzieniach ani domach wariatów, a lekarz, który pochyla się nad tobą w chwili, gdy umierasz, nosi maskę idioty. Nie lubię swojej twarzy, nienawidzę luster; popełniliśmy błąd gdzieś kiedyś dawno temu i nie potrafimy znaleźć drogi powrotnej.”

„Pensjonariusz wewnętrznego domu wariatów, niebezpieczny, lecz wyłącznie dla swych myśli, które umykały w popłochu.”

„Wariat, zakochany i poeta, wszyscy trzej z wyobraźni są utkani.”

„Że wiara czasem uszczęśliwia, że szczęśliwość z pewnej idee fixe nie czyni jeszcze prawdziwej idei, że wiara gór nie przenosi, lecz owszem góry osadza tam, gdzie żadnych nie ma: o tym poucza nas przelotne przejście się przez dom wariatów.”

„Powiem panu tylko, że całe dziesięciolecia spędziłem nawet nie jako obywatel drugiej kategorii, ale spychano mnie do roli wariata, wpychano do jakiejś ciemnej piwnicy, miałem status psychopaty, bo skoro nie rozumiem potrzeby i ducha nowych czasów – perswadowano mi – to znaczy, że jestem wariatem. A gdy niemal wszyscy przez dziesięciolecia wmawiają ci, że jesteś psychopatą, to stopniowo zapędzają w matnię, w szaleństwo.”

„Wszyscy ludzie, którzy naprawdę wierzą w siebie, znajdują się w domach wariatów.”

„By zrozumieć poetę,
trzeba porzucić dyscyplinę myślową,
być magikiem, szarlatanem,
wariatem, kuglarzem,
cyrkowcem słów i zdań,
kimś, kto droczy się ze światem,
przeinacza go, przekształca.”

„Sądzicie —
Że poezja to halucynacja wariata
Gdy w szpitalu
Przed oczami poety
Przechodzą zjawy w czarnych ornatach”

„Gdy widziałem z jaką jasnością umysłu i wewnętrzną logiką niektórzy wariaci wyjaśniają sobie samym i innym swe obłąkane idee, na zawsze straciłem pewność co do jasności mego umysłu.”

„(…) zrozumiałem, że można było znajdować się w pomieszczeniu, za ścianami, zakratowanymi oknami i zamkami w drzwiach, w otoczeniu innych wariatów albo nawet być wciśniętym samotnie do izolatki, ale tak naprawdę przebywało się gdzie indziej. Prawdziwe otoczenie tworzyły wspomnienia, związki, wydarzenia, wszelkiego rodzaju niewidoczne siły. Czasem omamy. Czasem halucynacje. Pragnienia. Sny i nadzieje albo ambicje. Czasem gniew. To bardzo ważne: zawsze rozpoznawać, z czego wzniesione są prawdziwe mury.”

„Może ja jestem obłąkana? Czy to możliwe, żeby samotność doprowadziła kogoś do szaleństwa i naprawdę uczyniła kogoś wariatem?”

„O ile jakiś człowiek nie wierzy w to, w co my wierzymy, stwierdzamy, że jest wariatem i to załatwia sprawę. W naszych czasach, rzecz jasna, i tylko dlatego, że nie możemy spalić go na stosie.”

„Wariatem jest ten, kto ma się za całkowicie normalnego, a za nienormalnych uważa całą resztę.”

„Wszystko, co wiązało się z Hughesem, było ponad ludzką miarę, łącznie z pełną paradoksów legendą. Urodzony w Houston spadkobierca rodzinnej fortuny osiągniętej dzięki patentowi głowicy wiertła, która zrewolucjonizowała przemysł wydobywczy ropy naftowej, dziarski młody Hughes przykuł wyobraźnię Amerykanów w czasach wielkiego kryzysu. Brawurowy pilot, hollywoodzki playboy, patriotyczny producent sprzętu wojskowego, genialny finansista, był jak bohater komiksu, dla którego nie ma rzeczy niemożliwych. W późniejszym okresie jego życia, kiedy ekscentryczność przekształciła się w szaleństwo, pojawił się bardziej mroczny obraz: starzec z zaniedbanym, rozczochranymi włosami, przemawiający z patosem wariat, który z powodu śmiertelnej obawy przed zarazkami zaszył się w swojej luksusowej pustelni. Przez całe życie obsesja władzy Hughesa wyrażała się w manii szpiegowskiej, zwłaszcza jeżeli wiązało się to z rozwojem jego i tak już znacznych zasobów finansowych. Jednak pomimo jego pozornej wszechobecności w centrum burzliwych spisków, Hughes był manipulowany dokładnie tak samo, jak inni. Zwany w kręgach szpiegowskich Akcjonariuszem, występował jako parawan tajnych operacji CIA, często bez swojej wiedzy. Ten szalony pustelnik przekonał się, że jego imperium było zdalnie sterowane.”

„Gdyby się każdy nad tym zastanowił,
Nie byłoby wariatów i szpitali,
Wszyscy by chodzili obłąkani”

„Niestety, wiek ma swoje prawa. Kiedyś nadchodzi moment, że trzeba zejść z desek. Granie w teatrze w tym wieku to dość ryzykowne wyzwanie. Moi rówieśnicy: Bernard Ładysz, Zygmunt Kęstowicz czy Igor Śmiałowski, już od lat nie pokazują się na scenie. Kiedy powiedziałem kolegom, m. in. Staszkowi Mikulskiemu, że znów będę grał w teatrze, wszyscy uznali mnie za wariata. Sam czuję się trochę jak desperat, ale może dobrnę do szczęśliwego końca. Zobaczymy.”

„Świnia jak człowiek, nie lubi, kiedy z niej wariata robić, nic tylko nim teraz dzieci straszyć.”

„Ej wy
ludzie psy
mokra wasza sierść
ej będziemy dziś
smutek łyżkami jeść
ej wy
ludzie psy
brudna wasza maść
ej będziemy dziś
spokój ludziom kraść

kundle odmieńcy
śmieci wariaci
obywatele degeneraci
ej duszy podpalacze
róbmy dym”

„Jedyne, co odróżnia mnie od wariata, to fakt, że nim nie jestem.”

„Zaiste wariat na swobodzie największą klęską jest w przyrodzie.”

„Dobrobyt, rozszalały po przeprowadzce zbrojeń na Księżyc, miał, w połączeniu z automatyzacją przemysłu, dość ponure skutki. Russell zwał je epoką jaskiniowej elektroniki. Szerzył się analfabetyzm, tym bardziej, że nawet czeku nikt już nie musiał umieć podpisać, skoro wystarczał odcisk palca, a resztą zajmowały się komputerowe czytniki. (…) W większości przodujących państw zniesiono przymus szkolnej oświaty. "Dzieckiem być" – głosiła doktryna deskolaryzacji – "to tyle, co być skazanym na codzienne uwięzienie w celi tortur psychicznych przezwanych nauczaniem". Tylko wariatowi potrzebna jest wiedza, ile koszul męskich można uszyć z osiemnastu metrów perkalu, jeśli na jedną koszulę wychodzi 7/8 metra… Tak samo zbędne są wiadomości o królach, wojnach, podbojach, wyprawach krzyżowych i wszelkich innych świństwach prehistorii. Geografii najlepiej uczą podróże. Trzeba tylko orientować się w cenach odpowiednich biletów oraz w rozkładzie lotów. Po co obce języki, skoro dość wetknąć do ucha minitranslatorek? Nauki przyrodnicze deprymują i deprawują młodociane umysły… Zresztą kto jako rodzic ma przemożną chętkę kształcenia dziatwy, załatwia to swoim domowym terminalem. Lecz odkąd Sąd Najwyższy orzekł, iż dzieciom tak staroświecko myślących osób przysługuje prawo apelacji od taty i mamy, rodzinno-domowe nauczanie, również terminalowe, zeszło do podziemi…”

„Nie ten wariatem, kto traci wyobraźnię, ale ten, co traci logikę.”

„Libijczycy kulturowo i cechami charakteru są zbliżeni do Żydów. Umieją liczyć pieniądze, wiedzą, gdzie je zdobyć.”

„Jestem przekonany, że gdyby Bóg stworzył człowieka tak, jak wyobrażają go sobie magistrzy i profesorowie filozofii, trzeba by go pierwszego dnia zamknąć w domu wariatów.”

„Kiedy już zrobią z ciebie wariata, proponują Ci pomoc psychologiczną.”

„Gdyby nie mój zawód, wylądowałbym w domu wariatów. Ale pracowałem bez przerwy i praca okazała się zbawienna dla mojego zdrowia. Dlatego nie musiałem przechodzić terapii.”

„W dzisiejszym życiu świat należy tylko do głupców, do niewrażliwych, do podekscytowanych. Prawo do życia i zwycięstwa zdobywa się dziś nieomal tymi samymi sposobami, jakimi zdobywa się zamknięcie w domu wariatów: niezdolnością do myślenia, niemoralnością i hiperekscytacją.”

„Z początku wstydziłem się jej dać. Taki wiersz to jak oświadczyny prawie. A ona – jak się ucieszyła! Przeczytała i zrobiła się cała czerwona. Nie bujaj, mów, na pewno skądś przepisałeś. Jak Boga kocham, napisałem go specjalnie dla ciebie. No, nie wierzę. Chłopaki zawsze tak mówią. To ja na to, że zaraz na przerwie mogę jej napisać następny. No? Wziąłem kartkę, tę samą, i na drugiej stronie napisałem wiersz Jeżeli mi nie wierzysz. Dwie zwrotki, ale zawsze. „Jeżeli mi nie wierzysz, odejdę. By nigdy już tu nie wrócić. Daleko. Niczym nie zmierzysz. Pójdę rozbite serce rozrzucić. Na cztery strony. Świata. Bo jeśli ty mi nie wierzysz. Nie wzejdę. Jak słońce. Na Twoim niebie. O nieskończoność od Ciebie. W innym kosmosie. Kto inny zrozumie. I przyjmie. Nieszczęśliwego wariata.””

„W państwa stacji, w Telewizji Publicznej, od jakiegoś czasu próbuje się zupełnie niepotrzebnie prowadzić krucjatę przeciwko sektorowi pozarządowemu. (…) Przykro mi, że w Telewizji Publicznej, po zmianie politycznej, na którą ja harowałem przez wiele lat tego rodzaju zarzuty mnie spotykają (…) to jest jakiś koszmar, dom wariatów. Państwo żeście oszaleli z tymi programami dotyczącymi organizacji pozarządowych.”

„Angus? Twierdzę, że jest szalony. Przed pierwszą nocą zobaczyłem kapele w Australii na trasie koncertowej, znałem ich managera i nigdy przedtem nie słyszałem o AC/DC. Ich manager powiedział: „Stań tutaj”, kapela wchodzi za dwie minuty. Więc stałem tam i ta kapela weszła, i tam koło dużego faceta stał mały z mundurkiem szkolnym i torbą szkolną, i robił z siebie wariata. Śmiałem się i musiałem się śmiać pół godziny. I ciągle się śmiałem i myślę, że jest wspaniały.”

„Oczywiście jego zaczynający się obłęd był głównie sprawą związków chemicznych. Organizm Hoovera wytwarzał pewne związki naruszające jego równowagę umysłową. Ale Dwayne Hoover, podobnie jak wszyscy początkujący wariaci, potrzebował również jakiejś szkodliwej idei, która nadałaby jego szaleństwu kształt i kierunek.”

„Ludzie gonią wciąż za tym co ma niby im pomóc, pieniądz
a w połowie drogi dopada ich niemoc
leki, zimna herbata i teleturnieje
to wszystko ma cię omamić byś nie wiedział co się dzieje”

„Reporterzy, którzy obserwowali nazistowską przemoc na ulicy, jeździli w teren i zaglądali do piwiarni, nigdy się nie mylili.”

„Na samym początku mojej kadencji zmuszono cały korpus dyplomatyczny do przyglądania się, jak na uniwersytecie studenci wykonywali wyroki śmierci na jego [Kaddafiego] przeciwnikach politycznych. (…) Wszyscy oglądali. Żeby wykonywali te wyroki jak kat, byłoby szybko, zgrabnie i człowiek by się nie męczył. Ale tam wojsko tylko przyprowadzało skazanych, ręce związane do tyłu, ławki stały pod belką. Makabra (…).”

„[Libijczycy] mają superautostrady. Polacy im robili. Gdy komisja próbowała gładkość, to z pełnej, z meniskiem, szklanki wody w samochodzie nie wylała się ani kropelka. Polskie firmy budowały im kompletne farmy, gdzie pan to widział na świecie? Tysiące gospodarstw: dom mieszkalny, wybrukowane, ogrodzone podwórko, garaż, ciągnik, telewizor, wszystko do życia. Stawiali przed farmą żołnierza, żeby lokator nie uciekł; oni woleli chodzić po pustyni za owcami i wielbłądami.”

„U nas na wsi był wariat. Nic nie robił, bo do niczego się nie nadawał. Nawet krowy nie umiał upilnować. Żył bez domu i bez rodziny, tylko z tego, co mu ludzie dali. To co on robił, jak on nic nie robił? O czym on myślał? O czym on mógł myśleć, jak nic nie umiał i nic nie robił? On myślał tylko o myśleniu, on myślał tylko o myślach. A czy on był mądry? Nie, on głupi był. On był wariat.”

„Jeśli traktujemy aktorstwo tylko jako zawód, czyli zarabianie pieniędzy – to nie ma żadnego problemu. Natomiast, jeśli traktujemy go jako rodzaj ekspresji – jest on sferą szaleństwa. Pomiędzy dionizyjskim a apolińskim podejściem do sztuki aktorstwo jest bliskie dionizjom. To jest rodzaj zatracania się. Przez dwie, trzy godziny wolno nam się zatracać, zaprzedawać własną duszę. Takich wariatów – aktorów kochamy. Nie lubimy polonistów aktorstwa, ale kochamy szaleńców, dla których zatracanie się w roli jest wyznawaniem jakiegoś potwornego boga, wyznawaniem potwornej herezji. Idę w to całym sobą. Jeśli tylko lenistwo mnie nie dopada.”

„Koledzy po fachu odradzali, pukali się w czoło, mówili: „Jesteś wariatem”. A ja szukałem wyzwania, niezależnie od tego, że czekało ono na mnie daleko, za granicą, w zupełnie nieznanym kraju. Ten sam powód pchnął mnie do tego, żebym teraz znów coś zmienił. Jedyne, czego żałuję, to tego, że nie udało zdobyć się mistrzostwa Polski.”

„Żaden wariat nie jest wariatem, jeśli przyjmiemy jego racje. (…) Nigdy nie traci się wiary całkowicie (…) zawsze pozostają wątpliwości. (…) miłość jest uczuciem wbrew naturze, skazuje dwoje obcych sobie ludzi na nieszczęście i niezdrowe uzależnienie, tym ulotniejsze, im bardziej intensywne.”

„Najchętniej [zagrałbym] jakiegoś wariata, kryminalistę albo amanta. Brakuje mi już grania scen pełnych namiętności, w końcu jestem facetem, potencjał mam, prawda? Niestety, dostałem parę propozycji grania księdza i prócz jednej, pozostałe odrzuciłem. Powiedziałem: „Dajcie mi spokój! Nie ubierajcie mnie wciąż w sutannę!””

„Kiedy wszyscy są wariatami, nikt nie jest wariatem.”

„Cynizm w polityce w wykonaniu Andrzeja Leppera (…) to coś, co jest każdego dnia obecne. Przed głosowaniem, kiedy my wszystkie argumenty w sprawie CBA i WSI przedstawiamy, nie słucha się ich (…), a po głosowaniu, przepraszam za słowo, udaje wariata.”

„W Izraelu, niemalże na moich oczach, zastrzelono dziewczynę. Muzułmankę, która pod Ścianą Płaczu rzuciła się z nożem na modlącego się Żyda. Tam nikt się nie zastanawia: egzekucja następuje od razu. Drugi szok przeżyłam w Indiach. Znajomy, który nas tam gościł, wyjątkowo wolno jeździł – co nas zdziwiło, bo tam wszyscy pędzą jak wariaci. Zapytaliśmy więc, dlaczego? Okazało się, że kiedyś chłop, którego mijał jadąc szosą, rzucił mu pod koła dziecko. Po prostu: nie miał pieniędzy, żeby wyżywić kolejną gębę w rodzinie, więc się jej pozbył. I sprawa nawet nie trafiła do sądu! Zresztą w Indiach szokuje nawet sposób, w jaki ludzie podróżują. Do autobusu mieści się chyba setka ludzi: uwieszeni z boku, z tyłu, na dachu, z tobołkami i kurami…”

„Zawsze, jak magnes opiłki żelaza, przyciągałem wariatów.”

„Każdy głupi, który chodzi do psychiatry, powinien dać się zbadać w szpitalu wariatów.”

„To jakiś wariat, który w PRL chce krzewić liberalizm.”

„Nie trzeba być wariatem, żeby popełnić samobójstwo.”

„Chłopcy z tożsamościowej telewizji Fox News należącej do globalnego mecenasa wartości i rynku Ruperta Murdocha, uprzedzając atak „liberałów” na konserwatywne wartości i rynek handlu bronią w USA, już tłumaczą swojej połowie amerykańskiej widowni, że gdyby w kinie wszyscy byli uzbrojeni, to uzbrojony wariat nie mógłby do nich strzelać jak do kaczek, bo oni by go zastrzelili pierwsi. Zatem tragedia w Aurorze nie tylko nie jest dowodem na to, że trzeba ograniczyć swobodę dostępu do broni, ale przeciwnie, staje się promocją sprzedaży broni każdemu obywatelowi, najlepiej po parę sztuk.”

„Co to starzy za wariaci!”

„Przypadkowa przechadzka po szpitalu wariatów pokazuje, że wiara nie dowodzi niczego.”

„Prawdziwy satyryk nie cofa się przed niczym, ma nawet tyle odwagi, iż obala tak zwany zdrowy rozsądek, sens, tak zwaną prawdę i inne podobne drobiazgi. Boi się tylko jednego: bólu fizycznego i spraw honorowych”

„Nie powinienem robić więcej filmów. Moje miejsce jest w domu wariatów.”

„Byłem odpowiedzialny za odloty do Polski z Trypolisu. Na lotnisku tłum Polaków, a w samolocie wszystkie miejsca wyprzedane, sami Libijczycy. Poszedłem do komendanta lotniska; brał od nas free visa. Mówię, że dla Polaków nie ma miejsca. On: „Będą”. Patrzę, a tu przyjeżdża wojsko. Otaczają samolot, wyciągają Libijczyków i mówią: „Macie zdrowie lecieć do Europy na kurwy, to również macie siłę służyć w armii. Kto nie chce, będzie rozstrzelany natychmiast.””

„Raczej morderstwo… Wiesz, to jest bardzo hermetyczne środowisko, stado wariatów, tzw. artyści.
– No, trochę się tu czuję jak na przesłuchaniach Komisji ds. afery Rywina, medialny świat, cholera, a w łeb walą jak w ciemnej uliczce – wtrącił Sioła.”

„Żadnych innych nowych etatów nie będzie. Psychologa też nie, bo nie mamy w drużynie wariatów.”

„Upadek Republiki Weimarskiej daje dziennikarzom ponadczasową lekcję: jeśli czyjeś słowa wydają ci się absurdalne, przesadzone, zbrodnicze, nawet samobójcze, to jeszcze nie znaczy, że oni tego nie mówią na serio. Kiedy grupa ekstremistów głoszących skrajne hasła obejmuje władzę, należy zakładać, że chce zrobić dokładnie to, co mówi, i skorzysta z okazji.”

„Rewolucje nie lubią wariatów, bo same są śmiertelnie poważne.”

„Czeczeni to też ludzie. Wszyscy jesteśmy ludźmi! I wariaci, i normalni. Nie każdy Czeczen to terrorysta i nie każdy terrorysta to Czeczen! Rosjanie też bywają terrorystami. Muzułmanie atakują w odpowiedzi na agresję ekspansywnego Zachodu. Polska też jest skolonizowana przez Amerykę. Same hollywoodzkie filmy.”

„Wariat na trybunie; w czasie przemówienia Pryłuckiego jakiś młodzieniec pewnym krokiem przeszedł przez salę do trybuny; sądziłem, że nowy funkcjonariusz! Podchodzi do mówcy, staje obok niego. „Pewnie daje mu jakieś materiały”. Pryłucki milknie, wariat zaczyna mowę: „… Mickiewiczowskie czterdzieści cztery zbawi nas…””

„Dzieci są zakałą ludzkości.”

„Niedawno odwiedziłem swojego przyjaciela Rosjanina i zapytałem go, czy gdyby np. w lesie kabackim rozbił się samolot z Miedwiediewem na pokładzie, Rosja oddałaby śledztwo Polsce. Popatrzył na mnie jak na wariata i odpowiedział: – „Oszalałeś? Gdyby trzeba było, wjechałyby czołgi, żeby zabezpieczyć wrak.””

„Trzeba mieć dużo własnych pieniędzy na koncie, dużo przyjaciół, znajomych aktorów i to najlepiej utalentowanych. Generalnie znajomości górą. Ponadto trzeba poznać wariata, takiego jak Wiesiek Łysakowski, który zostanie twoim wspólnikiem i wyłoży połowę pieniędzy na to, czego nie można załatwić po znajomości.”

„Nie chcę, aby wyrok na mnie wykonany stał się powodem zemsty krwi. Był on zgodny z prawem i życzeniem moim, był zatem sprawiedliwy, więcej – był potrzebny. Śmierć moja jest koniecznym uzupełnieniem mego czynu. Bez niej był on nie tylko bezpłodny, ale leżałby na nim cień mordu. Śmierć to zatrze, czyn mój zakwitnie dopiero podlany krwią moją. Zakwitnie to znaczy przemówi do Narodu. Głupcy i hipokryci widzą w nim akt szaleństwa albo fanatyzmu. Tak nie jest! Byłoby źle z Polską, gdyby odrobina charakteru wystarczała aby być uznanym za wariata, a odrobina uczucia wychodzącego poza normy przeciętne dawała kwalifikacje na fanatyka. Czyn był straszny, bo musiałem uderzyć w naród. Nie słowem bezsilnym, lecz gromem. Gromem równym tej hańbie, jaką go opanowała spółka cynicznych hultajów i jawnych wrogów Polski. Musiałem uderzyć gromem, aby zbudzić tych co mniemają, że Polska już się ciałem stała, że minął czas wysiłków i ofiar i że broń można już złożyć. Tak nie jest! To, na co patrzą oczy nasze, nie jest jeszcze Polską. Nie o takiej śniły wielkie serca poetów naszych, nie za taką cierpiały, walczyły i ginęły pokolenia. (…) To jest dopiero Polska Piłsudskiego, Judeo-Polska. Naród polski do władzy w niej jeszcze nie doszedł. Polskę prawdziwą trzeba dopiero zdobyć i zbudować. W walce o nią niech się hartuje dusza pokoleń. Od udziału w tej walce nie zwalnia nikogo ani wiek, ani stanowisko społeczne, ani przynależność lub nieprzynależność do partii. Trzeba ją zacząć od zwycięstwa nad sobą, od pokonania własnej słabości.”

„Pisarz musi kłamać, bo kłamstwo jest wliczone w jego zawód. Przecież sama powieść to gra wyobraźni, zmyślanie, preparowanie półprawd i fikcji, koloryzowanie, manipulowanie. Pisarz kluczy, blefuje, zaciera za sobą ślady, przywdziewa maski, zmienia życiorysy, bajeruje, a często wręcz struga wariata. Nie jestem nałogowym kłamcą, ale szachrajem czasem bywam.”

„W tramwaju przeczytałem, że prowadzone są dodatkowe egzaminy do szkoły aktorskiej. Pomyślałem, że pójdę, spróbuję. Nauczyłem się wierszy Staffa. Do dziś nie wiem, czy bym zdał, gdyby nie Jacek Woszczerowicz. Kazał mi zagrać wariata, który nagle ma atak szału. Myślę, że dzięki temu zostałem przyjęty. Szkołę skończyłem w 1948 r. Zdałem egzamin, ale dyplomu nie odebrałem do dziś.”

„W Nowym Jorku nie można się nudzić. Jest on zlepkiem wszelkich kultur i etnicznych dzielnic, gdzie odnalazłem nawet zakonserwowany świat mojego dzieciństwa. To właściwie spęd niespokojnych typów wagabundów, wariatów i wieśniaków z całego świata. W gruncie rzeczy jest to gigantyczna wiocha świata z wesołym miasteczkiem na obrzeżu, gdzie ludzie jeszcze potrafią się bawić. Dla twórcy jest to kopalnia wrażeń i obserwacji.”

„Narrator opowiada nam historię w książce, prawda? Ale co jeśli… jeśli narrator kłamie? Może opowiada własną, fałszywą wersję, żeby przeciągnąć cię na swoją stronę? Albo żeby cię przestraszyć? A może jest wariatem!?”

„Hitler nigdy nie zyskał większości w wolnych wyborach. Nawet w 1933 r., kiedy już sprawował dyktatorską władzę i niemożliwa była kampania wyborcza opozycji i uczciwe liczenie głosów, dostał tylko 43 proc. Doszedł do władzy jedynie dzięki zręcznym zakulisowym intrygom, wystawiając do wiatru koalicjantów, którzy go zlekceważyli.”

„W naszym zespole jest kilku wariatów na czele ze mną. Nigdy nie byłem aniołkiem. Taki już jestem.”

„Śmiać się pani będzie, gdy opowiem o indagowaniu Goleniewskiego przez komisję senacką. Zgodnie z procedurą musiał najpierw podać dla protokołu swoje dane. Oznajmił, że jest Alieksiejem Nikołajewiczem Romanowem, cudownie uratowanym carewiczem, synem cara Mikołaja II, pretendentem do tronu Rosji. Łatwo to pani sprawdzi w archiwach Senatu. Członkowie komisji żądali, by się nie wygłupiał, lecz on się upierał, że jest carską pociechą, więc przesłuchanie zostało zawieszone, i tak skończyła się "afera Goleniewskiego" - kompromitacją CIA. Nawet nie leczono wariata, osiadł gdzieś na prowincji. To są fakty, pani redaktor. (…) Numer z carską progeniturą rzeczywiście wart był Nobla i Oscara razem wziętych, no ale cóż…”

„Starość urzeczywistnia marzenia młodości; widzimy to na przykładzie Swifta: w młodości budował dom dla wariatów, na starość sam tam poszedł.”

„To była akcja jak na podwórku – piłka do przodu i na wariata.”

„Sądziłem, że ona chce, abym dla niej został wariatem, i byłem gotów; ale ona chciała, abym został głupcem, tego odmówiłem wręcz.”

„Wariatem Luther nie był. Uczepiła się tylko jego mózgu nieznośna pycha, która mówiła głośno, iż ona tylko zna drogę do nieba i wie wszystko, co trzeba zrobić, aby się pozbyć katolicyzmu. Wielu z jego dawniejszych przyjaciół nie znosiło tej niepotrzebnej pychy. Gdy który z nich zaprzeczał mu coś, rzucał się na niego jak rozgniewany brytan. (…) Oprócz tego był Luther zanadto wrażliwym i nerwowym, czego dowodem jego ciężkie choroby.”

„W Helsinkach jest ciepło i wstrętnie. Śliska bryja, na którą pada deszcz, tak że taksówki ślizgają się. Piętnaście delegacji z krajów, już będących członkami Unii Europejskiej i drugie tyle z krajów, które chcą się włączyć do Wielkiej Szczęśliwej Rodziny. Schroeder, Chirac, Joschka, Tony Blair, Iwan Kostow. Dwa i pół tysiąca dziennikarzy. Widzę śpieszących się starych znajomych, którzy wchodzą i wychodzą dokądś. Dom wariatów.”

„Przy realizacji tego materiału niestety nie brałem udziału ze względu na chorobę, jednak emocje tego wyczynu i atmosferę tego koncertu znam doskonale z opowiadań uczestników. 3 tysiące wariatów śpiewających zespołowi „sto lat” i hymn narodowy, wystarczy by po włączeniu krążka odnaleźć się w Hali Wisły i oddać się w całości opętańczym rytmom i riffom wywracającyh flaki do góry nogami!.”

„Ludzie będą mówić, że Niżyński udaje wariata, by usprawiedliwić swe złe czyny. Złe czyny są straszne i w ogóle nie chcę ich popełniać. Przedtem popełniałem błędy, gdyż nie rozumiałem Boga…”

„Musiałem wyglądać jak wariat. Nieogolony. Podkoszulek cały w dziurach od papierosów. Moje marzenia sprowadzały się do tego, żeby mieć na kredensie więcej niż jedną butelkę. Nie przystawałem do świata, a świat nie przystawał do mnie. Szukałem towarzystwa pokrewnych dusz. Zwykle okazywały się kobietami z gatunku, którego większość mężczyzn unika jak ognia, ja jednak uwielbiałem je, szukałem w nich natchnienia, zgrywałem się przed nimi, kląłem, paradowałem w moim podkoszulku, snując napuszone opowieści o tym jaki to jestem niezwykły, opowieści, w które ja jeden wierzyłem. „Przestań pieprzyć, dolej wódy””

„Kaddafi miał hopla na punkcie obchodzenia świąt. (…) Nie można było patrzeć. Przyprowadzają żywą krowę, rżną, wyrywają kawały mięsa i jedzą. Zatrzymuje się oddział komandosów, każdy ma żywego królika, rozrywa, gryzie, krew się leje. Mówiłem po cichu, że nasza pomorska dywizja toby ich jednym kopniakiem rozwaliła, choć królików i kur na żywo nie zjadają.”

„Ja jestem Polak, a Polak jest wariat,
a wariat to lepszy gość (…).”