Cytaty na temat zewnętrzny (256 cytatów, strona 2)

„(…) całym celem rządu jest tworzenie prawa dla regulacji i ochrony własności oraz dla obrony wspólnoty przed agresją zewnętrzną, wszystko to zaś – jedynie dla dobra publicznego.”

John Locke (1632–1704) angielski filozof, lekarz, polityk, politolog i ekonomista

Źródło: Richard H. Popkin, Avrum Stroll, Filozofia, Poznań 1994, tłum. Jan Karłowski, Norbert Leśniewski, Andrzej Przyłębski, s. 115.

„Gdyby ci nikt nie powiedział, że nie będąc kochanym, jest się nieszczęśliwym, byłbyś szczęśliwy. Jeszcze jedno złudzenie: że zewnętrzne zdarzenia lub inni ludzie mogą cię zranić. Nie mogą. To ty im dajesz taką władzę nad sobą.”

Anthony de Mello (1931–1987) psychoterapeuta pochodzenia indyjskiego, jezuita

Przebudzenie

O ludziach , Kochać się

„Na harmonię w stanie sprawiedliwości pierwotnej składały się trzy ogniwa: pierwsze polegało na podporządkowaniu duszy Bogu, drugie ciała duszy, trzecie – świata zewnętrznego człowiekowi, w którego wnętrzu panowała harmonia całkowita. Grzech pychy pierwszego człowieka zerwał pierwsze ogniwo, a z nim pękły i pozostałe.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Katolicka etyka wychowawcza, Tom II/2
Źródło: s. 401

O Bogu , O sprawiedliwości , O duszy , O zerwaniu

„Zamach na wolność informacji albo zagrożenie dla funkcjonowania internetu w jego znanym kształcie powodują zawieszenie dotychczasowych animozji podobnie, jak kiedyś wywoływało to zagrożenie zewnętrzne wobec państwa.”

Piotr Czerski (1981) polski poeta, prozaik, informatyk

Boleść Palikota. Bezlitośnie został wyszydzony
Źródło: Boleść Palikota. Bezlitośnie został wyszydzony http://wiadomosci.wp.pl/title,Bolesc-Palikota-Bezlitosnie-zostal-wyszydzony,wid,14213718,wiadomosc.html?ticaid=1dd6a, wp.pl, 31 stycznia 2012

O wolności

„Sojusz polsko-radziecki rodził się w okresie Wielkiej Rewolucji Październikowej i na frontach wojny domowej w Rosji, kształtował się i umacniał na polach bitew II wojny światowej oraz w całej naszej działalności powojennej.
W walce ze śmiertelnym wrogiem i w klasowych zmaganiach powstawały i hartowały się więzi przyjaźni między narodami Polski i Związku Radzieckiego, braterstwo broni między Armią Radziecką i Wojskiem Polskim. Na wieki scementowała je wspólnie przelana krew za wielką sprawę ocalenia narodowego i społecznego wyzwolenia, za socjalizm (…). Związek Radziecki niejednokrotnie dawał wyraz temu, że jest żywotnie zainteresowany w istnieniu silnej, socjalistycznej, niepodległej Polski, w jej partnerskiej i sojuszniczej tożsamości. Polska wielokrotnie dawała wyraz temu, że zainteresowana jest w pomyślności i potędze ZSRR, z którym sojusz stanowi rękojmię zewnętrznego bezpieczeństwa naszego państwa, stwarza sprzyjające warunki naszego wszechstronnego rozwoju, umacniania obronności oraz wzrostu pozycji na arenie międzynarodowej. Sojusz polsko-radziecki, dobrze służąc naszym narodom, przyczynia się do umacniania jedności i siły wspólnoty państw socjalistycznych oraz pokoju w Europie.
Dla Polski więc socjalizm i niepodległość stały się nierozdzielne. Ta głęboka prawda zawarta jest w stwierdzeniu, że socjalizmu będziemy bronić tak, jak bronimy niepodległości Polski.”

Jan Śliwiński (1921–2009) polski wojskowy, polityk, działacz partyjny

Źródło: Na trwałym fundamencie /w/ tygodnik Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej „Przyjaźń”, nr 45, listopad 1983, str. 3

O przyjaźni , O wojnie , O prawdzie , O pokoju

„Moralność niewolników, by powstać, potrzebuje zawsze świata przeciwnego i zewnętrznego, potrzebuje, mówiąc fizjologicznie, podniet zewnętrznych, by w ogóle działać – jej akcja jest z gruntu reakcją.”

Friedrich Nietzsche książka Z genealogii moralności

Z genealogii moralności (1887)

O morzu

„Paranoidalne programy statecznych obywateli, nie mając się czym zajmować, dążą do wychwytywania i wzmacniania najsłabszych sygnałów o istnieniu zewnętrznego wroga. Takie wyolbrzymienie w histerycznej infosferze rozdziela się jako obraz położenia między konsumentów terroru, którzy pośrednie poczucie bycia zagrożonym przyjmują jako wspomożenie przemiany materii.”

Peter Sloterdijk (1947)

Kryształowy pałac. O filozoficzną teorię globalizacji
Źródło: s. 225.

Obraz

„Im warunki zewnętrzne są trudniejsze, tym więcej energii kosztuje zatrzymanie uwagi widzów.”

Paweł Szkotak (1965)

Źródło: Jacek Wakar, Nie jesteśmy celebrytami, „Przekrój” nr 34, 22 sierpnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/123289.html

„Zachodnie poczucie kultury osobistej i społecznej wymaga, aby nikogo nie strofować, nie pouczać z góry nawet w wypadku, gdy byłoby to obiektywnie uzasadnione przez sytuację lub nierówną pozycję dwóch stron. Nawet jeśli zachodzi nierówność usprawiedliwiająca np. pouczanie jednej strony przez drugą i jeśli sytuacja, zawód, charakter relacji takiego pouczania wręcz wymagają, robi się to zwykle w takiej formie, aby o ile można zatrzeć wrażenie nierówności, usunąć jej zewnętrzne objawy, zatrzeć ślady wywieranej presji lub upokorzenia. Obowiązuje to zwłaszcza w stosunkach tak oficjalnych i na taki wysokim szczeblu jak dyplomatyczne. Po sowiecku zaś czyni się na odwrót: niemal orientalna hierarchia zostaje podkreślana wszędzie, gdzie jest, a gdzie jej nie ma, tam każda ze stron stara się ją na swoją korzyść stworzyć i zamanifestować, przy czym protekcjonalna lub grubiańska wyniosłość jednej strony, a pokora lub upokorzenie drugiej, stanowią nieodłączny atrybut zewnętrzny tego stosunku.”

Robert Stiller (1928–2016) polski tłumacz i pisarz

Semantyka zbrodni

O wrażeniach , O charakterze , O relacjach

„Większość Amerykanów ma nikłe pojęcie o świecie zewnętrznym, większość nie wie prawdopodobnie, gdzie leży Polska. Weźmy za przykład protokół z Kioto. To naprawdę poważna sprawa. Amerykańska opinia publiczna zdecydowanie go popiera. Tak zdecydowanie, że większość wyborców Busha była przekonana, że on także. Bo mało komu przychodzi do głowy, że można być przeciw. Wszystko to jest możliwe dzięki takiemu, a nie innemu systemowi wyborczemu w Ameryce. System ten sprzedaje kandydatów opinii publicznej poprzez telewizję. A telewizora nie włącza się po to, żeby coś się z niego dowiedzieć. Włącza się go, żeby sobie popatrzeć. Tak jak reklama, np. aut, podważa rynek, zacierając prawdę o produkcie, tak reklama kandydatów podważa demokrację. Ale okazuje się, że społeczeństwu przestaje się to podobać. Popularność polityków jest rekordowo niska…”

Noam Chomsky (1928) filozof, logik, językoznawca amerykański

Źródło: Piotr Gillert, Ameryka w bagnie, „Rzeczpospolita”, 1 grudnia 2007 http://www.rp.pl/artykul/73447.html

O demokracji

„Nie jest to osoba konkretna, lecz kobieta pojęta jak najogólniej, symbolizująca całą naturę, cały zewnętrzny świat, który możemy sobie podporządkować. Niewiasta ta nie tylko cierpi pod skórzaną maską, czuje się dręczona i upokorzona (zaspokajając tym samym naszą żądzę siły i nasze wrodzone okrucieństwo), ale jej głowę, atrybut indywidualności i inteligencji, spotyka zniewaga, a nawet samo jej istnienie poddane zostaje w wątpliwość. Patrząc na nią, mężczyzna nie czuje się już w obecności „Boskiego tworu”, którego oblicze z wysokości ramion zdaje się kontemplować gwiazdy czy inny symbol patosu i czystości, lecz wie, że może zrobić użytek (z jakąż świętokradczą przyjemnością!) ze zwykłego, dostępnego wszystkim narzędzia erotyki.”

Michel Leiris (1901–1990)

o fotografii kobiecej głowy w skórzanej masce, autorstwa Jacques-Andre Boiffarda.
Źródło: Le „Cap Mortuum” mi la femme de 1’alchimiste, „Documents” nr 3/1930.

O kobietach , O przyjemności , O świecie , O inteligencji

„PO jest obła, śliska, taka masa, która się podporządkowuje oczekiwaniom zewnętrznym. (…) Mistrzem plastikowości jest Donald Tusk. Szanuję go jako premiera, ale on jest strasznie miałki poglądowo.”

Bartosz Arłukowicz (1971) polski lekarz i polityk

wypowiedź z grudnia 2009.
Źródło: Renata Grochal, Agnieszka Kublik, PO wyciska SLD i PJN, „Gazeta Wyborcza”, 11 maja 2011.

„Psychiczne prawo dozwala żyć tylko w jednym świecie realnym, spędzając wszystko, co przeczy realności, na peryferię marzeń. Gdy człowiek zostanie z rodzimej realności przepędzony na tułaczkę po obczyźnie przeżyć, ratuje się przyrodzoną samoobroną wewnętrznego i zewnętrznego aktorstwa. Aktorstwo to altera natura. Niemowlę ma tylko naturę somatyczną, bo nie stać go jeszcze na aktorstwo. Człowiek z wdziękiem to taki, który jest dobrym aktorem życia. Pozer to też aktor, tylko tyle, że zły. Zmanierowany zaś to ten, który nie może wydobyć się z szarży. W przeinaczonym (…) istnieniu jest się otoczonym nowymi elementami, wobec których nie pasuje już aktorstwo z rodzimej realności; trzeba improwizować i szukać nowej formy wyrazu. (…) Niespodziewanie w nowej realności odnajduje się człowiek w starym kostiumie. Trzeba się kryć przed ludźmi, aby nie razić ich oczu kontrnaturalnym połączeniemdwu wichrowatych wobec siebie czasów, które wypełniając w zestawieniu więcej powietrza, niż może pomieścić ograniczona przestrzeń uczuć, wywołują sprężenie atmosfery tak przygniatającej ciało, że czasem aż wyciska łzy.”

Stanisław Dygat książka Jezioro Bodeńskie

Jezioro Bodeńskie
Źródło: wyd. KiW 1987, s. 40–41.

O emocjach , O naturze , O czasie , O niemowlętach

„Warunki wszakże zewnętrzne nie mogłyby wystarczyć do zepchnięcia społeczeństwa w takiej mierze z jego drogi rozwojowej, gdyby w jego wewnętrznej organizacji nie istniały poważne po temu przyczyny.”

Roman Dmowski (1864–1939) polski polityk

Źródło: Myśli nowoczesnego Polaka, 1903

O myślach , O myśleniu

„Są tylko trzy rzeczy, które musi robić rząd, bo nikt go w tym nie wyręczy: chronić kraj przed zewnętrznymi zagrożeniami, strzec ładu wewnętrznego i dbać o porządny pieniądz. Oprócz tego są tysiące innych rzeczy, które rząd może robić i często rzeczywiście robi. Proszę jednak pamiętać, że im więcej jest dodatkowych zadań, tym bardziej prawdopodobne jest zaniedbywanie tamtych trzech głównych spraw.”

Paul Johnson (1928) dziennikarz i historyk angielski

słowa wypowiedziane do Margaret Thatcher.
Bohaterowie (2007)
Źródło: Bohaterowie, wyd. Świat Książki, Warszawa 2009, tłum. Anna i Jacek Maziarscy, s. 301

O pieniądzach , O książkach , O świecie

„Za pieniądze nie kupi się subtelnej natury, tytuł nie zawsze oznacza szlachetność, a prawdziwe szlachectwo można poznać mimo zewnętrznych braków.”

Louisa May Alcott książka Małe kobietki

Małe kobietki. Część druga

O pieniądzach , O naturze

„Dobre maniery mają dziś, w powszechnym odczuciu, wartość samą w sobie: nabrały charakteru sakramentalnego, na ogół niezależnego od tego, co wyrażały dawniej. Odstępstwa od zasad dobrego wychowania stały się czymś samo przez się odrażającym, a dobre wychowanie jest w opinii większości nie tylko zewnętrzną oznaką doskonałości, ale integralną cechą szlachectwa duszy. Mało co wywołuje w nas taki wstrząs wewnętrzny, jak złamanie przepisów dobrego wychowania. Tak daleko posunęliśmy się w przypisywaniu dobrym manierom rzeczywistej wartości, że tylko nieliczni z nas, jeżeli w ogóle ktokolwiek, potrafią dokonać rozróżnienia między wykroczeniem przeciw etykiecie a cechami charakteru człowieka, który to wykroczenie popełnił. Można przebaczyć złamanie wiary, ale nigdy złamania zasad dobrego wychowania. „Człowiek – to jego maniery.””

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O wierze , O duszy , O przebaczeniu , O charakterze

„Jego przeciwnicy mówią, że był królem bez korony i mylił jedność z jednomyślnością. W tym jego przeciwnicy mają rację. Jego przeciwnicy mówią, że gdyby Napoleon miał taką gazetę, jak Granma, żaden Francuz nie dowiedziałby się o klęsce pod Waterloo. W tym jego przeciwnicy mają rację. (…) Ale jego przeciwnicy nie mówią, że ta rewolucja wzrastała w karcerze i stała się tym, czym mogła, a nie tym, czym chciała.(…) I nie mówią, że mimo wszystkich zewnętrznych agresji i wewnętrznych ograniczeń, ta wyspa cierpiąca, ale uparcie wesoła, wydała na świat społeczność latynoamerykańską o najmniejszych nierównościach społecznych.”

Eduardo Galeano (1940–2015)

o Fidelu Castro.
Źródło: Ewita Spieglanin, Fidel – życie po życiu http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/ameryka-lacinska/20161203/fidel-zycie-po-zyciu, krytykapolityczna.pl, 3 grudnia 2016.

O życiu , O świecie

„Poprawa życia ziemskiego ludzkości - likwidacja ubóstwa i wojen - jest zapewne wielką naturalną wartością, a zainteresowanie nim jest postawą chwalebną i moralną. Ale czy Chrystus przyszedł właśnie po to, czy po to druga Osoba Boska przybrała naturę ludzką? Czymże jest wszelka zewnętrzna poprawa życia ludzkiego wobec faktu, iż człowiekowi daje się przez chrzest święty nową zasadę życia, która otwiera mu możliwość uświęcenia, glorificatio Boga i zbawienie wieczne dzięki śmierci Chrystusa na krzyżu? Świat, w którym nie byłoby już ubóstwa i wojen, a nawet chorób - świat bez cierpień fizycznych i psychicznych, w którym jednak nikt nie ugiąłby kolan przed Chrystusem, w którym nie modlono by się do Boga - nie miałby ani przez moment prawa istnieć i byłby godny zapaść w nicość.”

Dietrich von Hildebrand (1889–1977)

Spustoszona winnica
Źródło: s. 163, 164

O śmierci , O Bogu , O świecie , O naturze

„Cały program się chwieje, gdyż z kojca Casimira pod wozem dochodzi już przez cały czas bez najmniejszej przerwy gdakanie Franceski. Ta cudowna kura nie może doczekać się swego występu. Wyciąga szyję, trzepie skrzydłami, kuli się do desek podłogi i wyczynia ów sympatyczny harmider towarzyszący zazwyczaj zniesieniu jaja, który jest taki miły dla ucha, jeśli się nie wie, że właśnie ten przemożnie rozlegający się wrzask jest numerem Franceski i bynajmniej nie oznacza, że zniosła jajko. Gdakanie Franceski starczyłoby na dobre siedemnaście jajek, ale u Franceski nie ma to żadnego związku, ani zewnętrznego, ani wewnętrznego, ona gubi swoje jajko gdzieś nieuważnie za dnia, pomijając ten fakt milczeniem, o ile go w ogóle zauważa, ale za to właśnie gdacze: wylewnie i w urozmaicony sposób, krótkie urywane gamy, rozwlekłe skargi, szybkie, aż do najwyższych tonacji muśnięte glissanda, dużo tego, a przede wszystkim rozlega się bez przerwy i nader donośnie. Przeważnie na rozkaz, czasem – jak w tej chwili – z nudów, albo, może wskutek termy, niekiedy zaś – sądzę – po prostu z radości życia.”

Johannes Bobrowski (1917–1965) niemiecki poeta, prozaik i eseista

opis numeru cyrkowego w cyrku Scarletto – Francesca.
Młyn Lewina

O czasie

„Alaksandr Łukaszenka (…) w sprawach wewnętrznych i zewnętrznych prowadzi politykę, która jest popierana i podzielana przez większość mieszkańców kraju.”

Alaksandr Łukaszenka (1954) białoruski polityk, prezydent

Аляксандар Лукашэнка (…) ва ўнутраным і вонкавым пляне праводзіць палітыку, якая падтрымліваецца і падзяляецца большасьцю насельніцтва краіны. (biał.)
O Alaksandrze Łukaszence
Źródło: pod red. Waleryja Bułhakaua: Biełaruś: ni Europa, ni Rasieja. Mierkawańni biełaruskich elit. Warszawa: Wydawnictwo „ARCHE”, 2006, s. 175. ISBN 83-89406-77-2. (biał.)

„(…) poszedłem do rektora, którym był Dejmek. Chciałem się dowiedzieć, co zrobiłem źle, by się poprawić i wystartować w kolejnym roku. On odnalazł teczkę i mówi: „Wiersz dobrze, proza w porządku, scenka dobrze, poczucie rymu dobrze… Aaa, nie zdał pan, bo widzi pan, nie ma pan warunków zewnętrznych, a my w tym roku amantów potrzebujemy”. Po kilku latach udało mi się dostać do niego do Teatru Narodowego. Powiedziałem tylko: „Panie dyrektorze, niemożliwe żeby mnie Pan drugi raz odwalił”. Wyjaśniłem, że o szkołę chodzi i o mój brak warunków zewnętrznych. „Patrz pan, jaki człowiek był głupi” rzekł Dejmek i przygotował mi kartę wstępu na wszystkie próby „Żywotu Józefa”, do generalnej włącznie.”

Stanisław Ochmański (1929)

o niedostaniu się do szkoły filmowej.

„Myślę, że świat zewnętrzny nie jest dla nich istotny. Wielu osobom w PiS jest kompletnie obojętne, co będą myśleć Francuzi, Niemcy, Amerykanie. Ważne, co będą myśleć prezes i część elektoratu – ta najbardziej wściekła.”

Ryszard Schnepf (1951) dyplomata polski

o działaczach Prawa i Sprawiedliwości.
Źródło: Jak mnie wypluła dobra zmiana http://wyborcza.pl/magazyn/7,124059,21241630,zyjemy-w-bance-bez-szczelin-ambasador-schnepf-opowiada-co.html#BoxGWImg, wyborcza.pl, 13 stycznia 2017.

O świecie , O sprawiedliwości , O myślach , O zmianach

„Podkreślamy zatem: czyny ludzkie tylko miłością różnią się pod względem swej wartości. Niejeden czyn wygląda zewnętrznie na dobry, choć nie wyrasta z korzenia miłości. Podobnie i kwiaty mają ciernie. Niejeden czyn wygląda na surowy i twardy, choć dokonuje się go dla wychowania, z pobudki miłości. Dlatego polecamy ci jedno krótkie zdanie: Kochaj i czyń, co chcesz! Gdy milczysz, milcz z miłością; gdy mówisz, mów z miłości; gdy karcisz, karć z miłości; gdy przebaczasz, przebaczaj z miłości. Niechaj tkwi w sercu korzeń miłości; wyrośnie z niego tylko dobro.”

Aureliusz Augustyn z Hippony (354–430) wczesnochrześcijański biskup i teolog

Homilia na 1. list św. Jana
Źródło: homilia 7, 8

O Kwiatach , Serce , Kochać się

„Zamiast wnikać do głów polityków PiS, lepiej pomeblujmy trochę we własnych. Okazję daje raport „Outsourcing usług w instytucjach publicznych”, który jest dla polskich elit mocno wstydliwy. Badaczka Katarzyna Duda z zespołem przyjrzała się przetargom na usługi sprzątania i ochrony w urzędach, sądach i na uniwersytetach. A więc w miejscach, które powinny promieniować dobrymi wzorami. Tymczasem patologie kwitną właśnie tam. Pracownicy techniczni publicznych instytucji są przesuwani do firm zewnętrznych, pozbawiani etatów, składek emerytalnych, prawa do chorobowego, płatnych urlopów.”

Grzegorz Sroczyński (1974) polski dziennikarz i publicysta

Źródło: Łono Kaczyńskiego, czyli odwracanie uwagi, „Duży Format” http://wyborcza.pl/duzyformat/1,151490,19835004,lono-kaczynskiego-czyli-odwracanie-uwagi-sroczynski.html, wyborcza.pl, 31 marca 2016.

„Mnie przystoi pomniejszenie mojej zarozumiałości, samowoli, samolubstwa, czcigodności. Samo przez się to pomniejszenie stać się nie może. Dopiero działania zewnętrzne przez różne zawstydzenia, pogardy, wyśmiania, lekceważenia, coraz to pomniejszają i do „zera” sprowadzają, żem nicością i złością.”

Jan Wojciech Balicki (1869–1948) polski duchowny katolicki, teolog, błogosławiony Kościoła katolickiego

Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 383.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 276.

„Szczęście jest czymś więcej niż zewnętrzna pomyślnością; warunki wewnętrzne więcej dlań znaczą.”

Władysław Tatarkiewicz książka O szczęściu

Źródło: O szczęściu

O szczęściu

„Historia nie czyni nic, nie posiada żadnych kolosalnych bogactw, „nie walczy w żadnej walce”. To raczej człowiek – prawdziwy żywy człowiek – jest tym, który posiada wszystko i ze wszystkim walczy. W żadnym razie nie „historia” używa człowieka dla urzeczywistnienia swych celów, jakby była zewnętrzną wobec niego osobą, raczej jest historia niczym więcej niż aktywnością człowieka ścigającego swe cele.”

Karol Marks (1818–1883) niemiecki filozof, ekonomista i działacz rewolucyjny

Źródło: Święta Rodzina, czyli krytyka krytycznej krytyki, w: Dzieła, t. 2, przeł. Konstanty Jażdżewski, wyd. Książka i Wiedza 1960.

O książkach , O rodzinie , O historii , O wiedzę

„Gdyby tak można przepołowić wszystko, co jest całe. (…) Gdyby tak każdy mógł wyjść ze swojej tępej, nieświadomej całkowitości. Kiedy byłem cały, wszystko było dla mnie naturalne a pomieszane, głupie jak powietrze; myślałem, że wszystko widzę, a to była tylko zewnętrzna powłoka. Jeżeli ty kiedyś staniesz się połową siebie, a życzę ci tego, chłopcze, zrozumiesz rzeczy niedostępne dla pospolitej inteligencji mózgów całych. Utracisz połowę swojej osoby i świata, ale ta połowa, która ci pozostanie, będzie tysiąckroć głębsza i więcej warta.”

Italo Calvino (1923–1985) pisarz włoski

Wicehrabia przepołowiony (1952)

O inteligencji , O myślach , O myśleniu

„Poprzez niezliczone kalpy pustki nie było nazw. Od czasów Buddy w świecie istnieją nazwy. Ludzie tworzą wiedzę na podstawie zewnętrznych znaków. (…) To, co ma nazwę, jest ograniczone.(…)”

Nanquan Puyuan (748–835)

Źródło: Beata Szymańska, Chiński buddyzm – chan, Kraków 2009, str. 110

O ludziach

„Wielka dusza powinna mieć w sobie nieprzebrane źródło młodości, która ją utrzymuje zawsze młodą i świeżą, pomimo że zewnętrzna powłoka starzeje się.”

Malwida von Meysenburg (1816–1903)

Źródło: Myśli o człowieku, Wydawnictwo Europa, 2004

O duszy , O myślach , O myśleniu

„spójrz tylko! głodny? jest coś świeżego w zgniłej zieleni
jesiennego sadu. powietrze tu zjełczało, skwaśniało na tyle,
że możesz myśleć o zmianie klimatu. starej, rakowatej gruszy
zostało, hmm… ze dwa miesiące życia? a miast trajkotać milczy
jak zaklęta. miedziana linia ścieżki jest jak magnes, wijący się
druciany rdzeń, membrana, swego rodzaju pantoflowa poczta,
która prócz szumu i szeptu niewiele wnosi. gdyby mi dane było
zestarzeć się od środka, postępująca erozja zewnętrznej powłoki”

Maciej Sawa (1965)

Źródło: sztuka. nie do przejścia

O sztuce , O myślach , O myśleniu

„Wszyscy jesteśmy tacy sami. Bez względu na ewentualne zewnętrzne różnice – w środku dążymy do tego samego. Miłości, poczucia akceptacji, spełnienia w związku z drugą osobą. Nic innego nie zastąpi obecności drugiej osoby, nic nie zastąpi bycia z drugim człowiekiem.”

Alvaro Pastor (1972)

Źródło: Anna Serdiukow, Wszyscy jesteśmy tacy sami. Rozmowa z Alvaro Pastorem, reżyserem filmu „Ja, też!”, stopklatka.pl, 19 marca 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=64049

„Człowiek sam przez się zazwyczaj nie jest ani zły, ani dobry, ani urodzonym zdrajcą, ani rycerzem bez skazy. Zaś może stać się jednym lub drugim, w zależności od konkretnych warunków, z których część tylko zależna jest od danej jednostki. Zapewne – są ludzie, których hart duszy i siła charakteru potrafią w dużym stopniu zrównoważyć wpływy warunków zewnętrznych. Ci ludzie potrafią w każdej okoliczności pozostać wiernymi samym sobie. Są również inni, których wartość moralna jest patologicznie niska. Ale to są wyjątki. Zaś olbrzymia większość ludzkości nie tyle jest, ile staje się. I choć proces ten trwa już tysiące lat, dalekim jest jeszcze od końca. Gdyż człowiek wciąż jeszcze nie wyzwolił się spod przemożnego wpływu czynników zewnętrznych, wliczając do tych ostatnich istniejące stosunki społeczne.”

Wiktor Alter (1890–1943) polsko-żydowski działacz socjalistyczny

Źródło: To, co najważniejsze, w: Człowiek w społeczeństwie, Wydawnicza Spółdzielnia Czytelników Książki „Światło”, Warszawa 1938 http://lewicowo.pl/to-co-najwazniejsze/.

O ludziach , O książkach , O duszy , O charakterze

„Moderniści mówią, iż władza w Kościele, jako że jej cel jest czysto duchowy, powinna pozbyć się całego tego zewnętrznego przepychu, wszystkich tych pretensjonalnych zdobień, którymi się publicznie afiszuje. Zapominają przy tym, że religia, choć przynależy duszy, nie jest wyłącznie dla duszy i że cześć oddawana władzy przenosi się na Chrystusa, który tę władzę ustanawia.”

Pius X (1835–1914) patriarcha Wenecji, papież, święty Kościoła katolickiego

Encyklika Pascendi dominici gregis o zasadach modernistów

O religii , O duszy , O zapominaniu , Chrystus

„Nie tak łatwo oswajam ludzi, nie zawsze im wierzę, przez co trudniej mnie oszukać. Poza tym nie wzruszam się tak często, jak moja bohaterka i bardzo rzadko płaczę. Zewnętrznie też jestem różna – na co dzień ubieram się trochę jak chłopczyca, a ona jest zawsze taka zwiewna, dziewczęca… Ludzie postrzegają mnie przez pryzmat tej postaci, a potem są zdziwieni, że to tylko rola.”

Julia Rosnowska (1989) polska aktorka

porównując siebie z główną bohaterką serialu Julia.
Źródło: Rosnowska: Niech Julia nacieszy się Jankiem!, teletydzien.pl, 4 grudnia 2012 http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-rosnowska-niech-julia-nacieszy-sie-jankiem,nId,718793

O ludziach

„Po objawach zewnętrznych poznajemy ludzi, oceniamy ich wartość psychiczną, wdzieramy się do ich duszy. Wprawdzie życie wewnętrzne jednostki jest bardzo skomplikowane, niekiedy nawet zagadkowe, jednakie poznanie go chociażby tylko do pewnego stopnia, rozumienie zamiarów otaczających nas osób, ich myśli lub sposobu myślenia pozwala nam żyć społecznie, pozwala nam współżyć i współtworzyć. Gdyby nie możność poznania bliźniego, bylibyśmy strasznie opuszczeni, strasznie bezsilni: (…) życie zbiorowe, postęp i kultura byłyby niemożliwe.”

Władysław Pniewski (1893–1940) nauczyciel, publicysta, działacz oświatowy na Pomorzu Gdańskim i Kaszubach

Osobnicze cechy językowe w muzyce żywego słowa
Źródło: „Język Polski” nr 4, wrzesień-październik 1922, s. 12.

O życiu , O ludziach , O duszy , O myślach

„Stawianie znaku równości między oboma pojęciami jest pełne niedokładności i nie może być w każdym przypadku uważane za zgodne z prawdą, bo akurat na terenach mieszanych map językowe nie są w pełni identyczne z mapami narodowościowymi. Czynniki historyczne, społeczne i rodzinne odbijają zróżnicowanie w każdej osobowości. Językowo zewnętrzne oddziaływanie szkoły, wychowania, filmu i innych mediów czynią swoje, by wpłynąć na decyzję w sprawie przynależności narodowościowej, które na terenach językowo mieszanych jest w końcu decyzją indywidualną a w której język stanowi wprawdzie istotny, ale nie jedynie rozstrzygający czynnik. Dlatego też pytanie o stosunek języka do świadomości narodowościowej, mimo, że ono samo w sobie jest ważne, tym razem stawiamy poza nawias. Na terenach granicznych o politycznym napięciu, jak było to przed wojną na Górnym Śląsku, może również przy uczuciach patriotycznych ożywionych dobrymi chęciami dojść do rzeczowo fałszywej wykładni do stworzenia napięć, które przeciwstawiają się pierwotnej istocie języka jako łączącego ludzi środka porozumiewania się.”

Reinhold Olesch (1910–1990)

O wojnie , O ludziach , O emocjach , O decyzjach

„Przekształcenie w spółki akcyjne, tak samo jak przekształcenie we własność państwową, nie usuwa kapitalistycznego charakteru sił wytwórczych. O ile idzie o spółki akcyjne, jest to zupełnie jasne. Co się zaś tyczy nowoczesnego państwa, to jest ono tylko organizacją, którą stwarza sobie społeczeństwo burżuazyjne celem uchronienia ogólnych zewnętrznych warunków kapitalistycznego sposobu produkcji przed zamachami zarówno ze strony robotników, jak ze strony poszczególnych kapitalistów. Nowoczesne państwo jest bez względu na swoją formę machiną w istocie swej kapitalistyczną, państwem kapitalistów, idealnym kapitalistą zbiorowym. Im więcej sił wytwórczych przejmuje ono na swoją własność, w tym większym stopniu staje się rzeczywistym kapitalistą zbiorowym, tym więcej obywateli wyzyskuje. Robotnicy pozostają robotnikami najemnymi, proletariuszami. Stosunki kapitalistyczne nie zostają zniesione, przeciwnie, zaostrzają się do ostatecznych granic. Ale doszedłszy do tych granic, zmieniają się w swoje przeciwieństwo. Państwowa własność sił wytwórczych nie rozwiązuje konfliktu, ale kryje w sobie formalny środek, możliwość jego rozwiązania. Rozwiązanie to może polegać tylko na faktycznym uznaniu społecznej natury nowoczesnych sił wytwórczych, czyli na uzgodnieniu sposobu produkcji, zawłaszczania i wymiany ze społecznym charakterem środków produkcji. A to się może dokonać tylko wtedy, gdy społeczeństwo jawnie i bez żadnych półśrodków ujmie w swoje ręce siły wytwórcze, które przerosły wszelki inny prócz społecznego sposób kierowania nimi.”

Fryderyk Engels (1820–1895) niemiecki filozof i rewolucjonista

Anty-Dühring (1878)

O charakterze , O naturze , O sile

„Te gigalampiony ze sztucznymi kwiatami i różańcem zatopionym w przezroczystym, palnym żelu, to nic innego jak pamięć zewnętrzna. Pracuje za nas. Pokazuje wszystkim, za ile nam żal mamusi, dziadka, teściowej, której za życia nie mogliśmy znieść. (…) To reklama i marketing. To public relations, w imieniu zmarłych, ze światem żywych.”

Małgorzata Kalicińska (1956) polska powieściopisarka

Cykl Rozlewisko, Dom nad rozlewiskiem
Źródło: rozdział 5, O Zaduszkach i ognistym początku listopada

O świecie , O zmarłych

„Od razu zrozumiała, że popełniła fatalny błąd. Po raz pierwszy w życiu miała niezbitą pewność, że przystąpiła do tej najważniejszej próby całkowicie nieprzygotowana, zbytnio ufając we własne siły i umiejętności. Więzienie tak bardzo różniło się od świata zewnętrznego. Tu nie miało się wyboru, nie było scenariusza, według którego należało postępować. Wszystko było czarno-białe, sprowadzone do podziału na prawdę i fałsz. Tak wyglądał najpoważniejszy sprawdzian w jej życiu, a ona świadomie przystąpiła do niego bez przygotowania.”

Olivia Goldsmith (1949–2004)

Kumpelki z paki

O błędach , O sile

„Etykiety konserwatywny i postępowy powodują, że alternatywa domaga się w istocie od wiernych dokonania wyboru pomiędzy sprzeciwem wobec wszelkiej odnowy, nawet wtedy, gdy w odnowie chodzi o usunięcie tego, co wkradło się do Kościoła za sprawą ludzkiej słabości (np. legalizmu, abstrakcjonizmu, zewnętrznego nacisku w kwestiach sumienia, ciężkich nadużyć władzy w klasztorach) a zmianą, postępem w dziedzinie wiary katolickiej, przy czym postęp ów może oznaczać jedynie porzucenie wiary. Jest to alternatywa fałszywa. Istnieje bowiem trzeci wybór, który chętnie przyjmuje oficjalne postanowienia Soboru, lecz jednocześnie zdecydowanie odrzuca sekularyzujące interpretacje nadawane im przez wielu tak zwanych postępowych teologów i ludzi świeckich.”

Dietrich von Hildebrand (1889–1977)

Koń trojański w mieście Boga
Źródło: s. 23

O ludziach , O wierze , O zmianach

„Absolutna przestrzeń w swojej własnej istocie, bez związku z czymkolwiek zewnętrznym, pozostaje zawsze podobna i nieporuszona.”

Isaac Newton (1643–1727) angielski naukowiec, odkrywca m.in. prawa powszechnego ciążenia

klasyczne pojęcie przestrzeni.
Philosophiae naturalis. Principia mathematica (1687)

„Praca naukowa jest szukaniem prawdy i wysiłki pracowników, którym często towarzyszy wielkie poświęcenie i wyrzeczenie się tego, co inni mają w życiu, z miłości prawdy pochodzą. Zbliżenie się z nauką, zrozumienie jej ducha rozwija w społeczeństwie miłość prawdy, wypiera z życia społecznego kłamstwo: kłamstwo poczciwe, polegające na złudzeniach co do siebie samych i co do świata zewnętrznego, złudzeniach, które były źródłem tylu klęsk naszej ojczyzny – i kłamstwo podłe, obmyślane i często zorganizowane, które znieprawia życie polityczne i rozkłada siłę narodu.”

Roman Dmowski (1864–1939) polski polityk

O miłości , O życiu , O kłamstwie , O zrozumieniu

„Nieumiejętność praktyczna i niemożność teoretyczna rozwiązania „skomplikowanych węzłów” demokracji parlamentarnej doprowadziły szereg odłamów europejskiego liberalizmu do ucieczki od dawnych ideałów, do ukrycia własnej klęski w fałdach płaszcza dyktatora, pod chorągwią „cezaryzmu”, gdzieniegdzie w „cichej przystani” dogmatycznej doktryny faszystowskiej. Tzw. kryzys parlamentaryzmu można by nazwać w pewnym sensie kryzysem wewnętrznym mieszczańskiej myśli liberalnej, która usiłuje przerzucić odpowiedzialność za swoje załamanie się, za swoją niewystarczalność ideową, na świat zewnętrzny.”

Mieczysław Niedziałkowski (1893–1940) polityk polski

Źródło: Socjalizm a liberalizm, w: Demokracja parlamentarna w Polsce, Wyd. Księgarni Robotniczej, Warszawa 1930 http://lewicowo.pl/socjalizm-i-liberalizm/

O świecie , O demokracji , O myślach , O myśleniu

„Jeśli naród jest aktywną wspólnotą kultury, jeśli więc żyje o tyle, o ile się czuje podmiotem tego życia, czyli odpowiada za siebie, to najskuteczniejszym sposobem zniszczenia narodu jest pozbawić go samego tego poczucia odpowiedzialności, sprawić, aby uwierzył w to, iż na skutek własnej bezsiły albo małoletniości albo okoliczności zewnętrznych zmuszony jest żyć tak, jak mu inni każą. Naród, który by uwierzył, że jest bezwzględnie pozbawiony wolności moralnej, straciłby wszelką nadzieję odzyskania jej kiedykolwiek. Więzień, który sądzi, że nie rozporządza już żadnym stopniem wolności, zostaje donosicielem lub prowokatorem, gdy go o to poproszą: niewiara we własną wolność wystarcza, by upodlenie stało się pełne.”

Leszek Kołakowski (1927–2009) polski filozof

Sprawa polska (1973)

O wierze , O wolności

„Z uznaniem postrzegamy wysiłki narodu białoruskiego w utrzymaniu jego prawa do zachowania suwerennej polityki wewnętrznej i zewnętrznej oraz przeciwstawiania się zewnętrznym naciskom.”

Xi Jinping (1953) polityk chiński

podczas wizyty na Białorusi, marzec 2010.
Źródło: Łukasz Kobeszko, Białoruś i Chiny bliskimi sojusznikami, psz.pl, 25 marca 2010 http://www.psz.pl/tekst-29383/Bialorus-i-Chiny-bliskimi-sojusznikami

O zachowaniu , O wysiłku

„Moralność jest niczym innym jak zewnętrzną formą chytrości.”

Henry Becque (1837–1899) Francuski dramaturg i krytyk literacki

O morzu

„Po to, by zdobyć i zachować poważanie wśród ludzi, nie wystarczy mieć bogactwo i władzę. Trzeba składać widome dowody tego bogactwa i władzy, gdyż prestiż oparty jest na oznakach zewnętrznych. Służy to nie tylko przekonaniu innych o swojej ważności i utrzymywaniu ich w tym mniemaniu; jest również ważne jako podstawa oceny samego siebie i warunek zachowania wewnętrznego zadowolenia. We wszystkich stadiach rozwoju kultury, z wyjątkiem najniższego, warunkiem satysfakcji wewnętrznej i szacunku dla samego siebie jest „odpowiednie otoczenie” i zwolnienie od „czarnej roboty”. Przymusowa rezygnacja z tego „poziomu przyzwoitości”, zarówno jeśli chodzi o rodzaj wykonywanej pracy, jak i standard życia codziennego, uważana jest za poniżającą bez względu na to, co myślą o tym inni.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O ludziach , O zachowaniu , O myślach , O bogactwie

„Nie wystarczy poprzestać na znajomości geografii, topografii, przyrody, historii czy archeologii Ziemi Świętej. To są wymiary bardzo ważne, ale mogą być zewnętrzne wobec Biblii. One stanowią oprawę wydarzeń, o których Biblia opowiada. Jeżeli ktoś przywiązuje wagę do realiów, powinien pamiętać, że czytanie i objaśnianie Biblii ma przede wszystkim wymiar wewnętrzny. Trzeba ją przepuścić przez filtr własnego wnętrza, duchowości, potrzeb i życia po to, aby ją uczynić własną, czyli swoją. Biblia jest księgą zaadresowaną. Nie jest tak, iż w jednakowym stopniu jest przeznaczona dla każdego oraz że każdy może ją czytać z jednakowym pożytkiem. Biblia to list napisany przez Boga. List może trafić w przypadkowe ręce i nie będzie wiele mówić temu, kto go przeczyta. Biblia ma konkretny adres: powstała z wiary i w celu budowania wiary. Biblię najlepiej i najpełniej rozumieją ci, którzy mają potrzebę umacniania i pogłębiania swojej wiary. Oczywiście znajomość realiów świata biblijnego może temu bardzo pomagać.”

Waldemar Chrostowski (1951)

Źródło: Jacek Dziedzina, Tam jestem u siebie http://kosciol.wiara.pl/doc/2300479.Tam-jestem-u-siebie, kosciol.wiara.pl, 20 stycznia 2015

O Bogu , O wierze , O historii , O czytaniu

„Uwierzyłam Miłości, zresztą zdawało mi się, że to już nie wiara, ale pewność, obecność bowiem Pana Jezusa wśród mojej duszy była tak żywą i odczuwalną, że wystarczyło mi przymknąć oczy na rzeczy zewnętrzne, byłam całkiem z Umiłowanym mej duszy.”

Leonia Nastał (1903–1940) polska zakonnica

Pisma Sługi Bożej Leonii Marii Nastał siostry Profeski Zgromadzenia Służebniczek NMP Niepokalanie Poczętej w Starej Wsi, t. 1, s. 31–32.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, s. Janina Bernadeta Lipian – Polscy święci. Służebnica Boża Leonia Maria Nastał, t. 2, op. cit., s. 288–289.

O wierze , O duszy , O siostrze

„Obecnie wśród izraelskich obrońców praw człowieka toczy się duża debata na ten temat, wielu z nich nie wierzy już w żadną zmianę społeczną i dlatego są przekonani, że musimy liczyć na wsparcie społeczności międzynarodowej. Uważam, że świat zewnętrzny ma do odegrania bardzo dużą rolę, ale nie wydaje mi się, aby było to wystarczające. Czy zmiana jest możliwa od wewnątrz? Wierzę, że Izraelczycy i Palestyńczycy mogą żyć razem tutaj. (…) Uważam, że zmiana jest możliwa również w samym Izraelu.”

Arik Ascherman (1959)

Źródło: Aneta Jerska, Rabin odbudowuje palestyński dom http://www.przekroj.pl/artykul/815910,929384-Rabin-odbudowuje-palestynski-dom.html, Przekrój.pl, 2 września 2012 r.

O świecie , O domu , O wsparciu , O zmianach

„Obóz, jak się zorientowałem. Obejmował teren około półtora kilometra kwadratowego płaskiego terenu. Otoczony był solidnym ogrodzeniem z drutu kolczastego, rozpiętego kilkoma rzędami pomiędzy drewnianymi słupami. Ogrodzenie miało ponad dwa i pół metra wysokości. Po zewnętrznej stronie przechadzały się patrole w odstępach około pięćdziesięciometrowych. Po stronie wewnętrznej strażnicy z bronią stali co jakieś piętnaście metrów. Za drutami stało kilkanaście baraków. Przestrzeń pomiędzy nimi wypełniał gęsty, falujący tłum. Więźniowie tłoczyli się, przekrzykiwali. Z kolei strażnicy starali się utrzymywać ich we względnym porządku…
… Po lewej stronie od bramy, o jakieś sto metrów za ogrodzeniem, był tor kolejowy, a właściwie rodzaj rampy. Prowadził od niej do ogrodzenia chodnik zbity z desek. Na torowisku stał pociąg złożony z około trzydziestu wagonów towarowych. Były brudne i zakurzone…
… Mijaliśmy akurat jakiegoś starca. Siedział na ziemi nagi i rytmicznie kiwał się do przodu i tyłu. Jego oczy błyszczały i nieustannie mrugał powiekami. Nikt nie zwracał na niego uwagi. Obok leżało dziecko w łachmanach. Miało drgawki. Z przerażeniem spoglądało dookoła.
Tłum pulsował jakimś obłędnym rytmem. Wrzeszczeli, machali rękami, kłócili się i przeklinali. Zapewne wiedzieli, że niedługo odjadą w nieznane, a strach, głód i pragnienie potęgowały poczucie niepewności i zwierzęcego zagrożenia. Ludzie ci zostali wcześniej ograbieni z całego skromnego dobytku, jaki im pozwolono zabrać w tę podróż. Było to pięć kilogramów bagażu. Były to zwykle jakieś najpotrzebniejsze w drodze przedmioty. Poduszka, jakieś okrycie, trochę jedzenia, butelka z wodą. Czasem kosztowności czy pieniądze. Docierała tu przeważnie ludność gett, która nie miała już nic…
Pobyt w obozie nie trwał długo. Zazwyczaj nie dłużej niż cztery dni. Potem pakowano ich w wagony na śmierć. Przez czas pobytu w obozie prawie nie otrzymywali jedzenia. Zdani byli na własne zapasy.
Baraki obozowe mogły pomieścić mniej więcej połowę więźniów. Drugie tyle pozostawało na dworze. Powietrze wypełniał odór ludzkich odchodów, potu, brudu i zgnilizny…
… Oficer SS, odpowiadający zapewne za załadunek, stanął przed tłumem Żydów. Nogi rozstawił szeroko.
– Ruhe! Ruhe! Spokój! – wrzasnął. – Wszyscy Żydzi mają wejść do wagonów. Pojedziecie tam, gdzie jest dla was praca. Ma być porządek. Nie wolno się pchać ani opóźniać załadunku. Kto będzie wywoływał panikę albo stawiał opór, zostanie zastrzelony.
Przerwał i wbił wzrok w masę ludzką przed sobą. Spokojnie zaczął otwierać kaburę pistoletu. Wyjął broń. Pierwsze szeregi Żydów zaczęły się cofać. Niemiec zaśmiał się i oddał trzy strzały w tłum. W grobowej ciszy rozległ się przeszywający krzyk. Spokojnie schował pistolet.
– A teraz do wagonów! Raus! – wrzasnął.
Tłum zamarł. Z tyłu rozległy się strzały. Ludzie ławą ruszyli do przodu, krzycząc przeraźliwie. Zbliżali się do drewnianego pomostu. Ludzki strumień był jednak zbyt szeroki, aby się w nim pomieścić. Esesmani otworzyli ogień. Pędzący zaczęli padać. Rozległ się głuchy tupot nóg po deskach rampy. Teraz zaczęli strzelać strażnicy stojący przy wagonach. Tłum przyhamował.
– Ordnung! Ordnung! – wrzeszczał esesman.
Pierwsi Żydzi wpadli do wagonu. Niemcy przy drzwiach odliczali ich. Po liczbie „sto czterdzieści” esesman zawył „Halt!” i dwukrotnie strzelił. Przystanęli. Pociąg powoli szarpnął i nowy wagon wtoczył się na wysokość pomostu. Zaczęli go wypełniać nowi więźniowie.
Wedle wojskowych regulaminów wagon towarowy przeznaczony był na osiem koni lub czterdziestu żołnierzy w transporcie. Upychając ludzi na siłę i bez jakiegokolwiek bagażu, można było pomieścić w wagonie sto osób. Niemcy wydali rozkaz pakowania po stu trzydziestu, ale jeszcze dopychali dodatkową dziesiątkę. Gdy drzwi nie dały się zamknąć, tłukli na oślep kolbami, strzelali do środka wagonu, wrzeszczeli na nieszczęsnych Żydów. Ci, aby zrobić miejsce dla nowych, wspinali się na ramiona i głowy już znajdujących się wewnątrz. Z głębi wagonu dochodził jakiś potępieńczy ryk i wycie.
Gdy upchnięto już sto czterdzieści osób, strażnicy przystąpili do zamykania drzwi. Były ciężkie, wykonane z drewna obitego żelazem. Miażdżyły wystające na zewnątrz kończyny wśród wrzasków bólu. Po zasunięciu drzwi zabezpieczano je żelazną sztabą i ryglowano.
Przed załadunkiem na podłogę wagonów sypano warstwę niegaszonego wapna. Oficjalnie był to zabieg higieniczny. Chodziło o nie rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych. W praktyce wapno gwałtownie absorbowało wilgoć z powietrza. Spadała zawartość tlenu i ludzie zaczynali się dusić. Równocześnie wapno w kontakcie z ludzkimi odchodami wydzielało trujące substancje, między innymi chlor. Ten zaś dusił stłoczonych więźniów. Niemcy osiągali podwójny cel. Choroby zakaźne istotnie się nie rozprzestrzeniały, a wagon można było łatwiej po transporcie wymyć. Po drugie, transportu tego nie przeżywało wielu „podróżnych”. A o to przecież chodziło.
Czasami od polskich kolejarzy docierały informacje, że takie wagony z Żydami stały na bocznicach po kilka dni. Po otwarciu znajdowano w nich same trupy…
… Na obozowym placu pozostali zabici i konający. Strażnicy przechadzali się wolnym krokiem i dobijali ich strzałami w głowę. Wkrótce zapanowała cisza…”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

Karski dostał się w przebraniu strażnika do obozu tranzytowego dla Żydów w Izbicy, który był „ostatnim etapem” przez obozem zagłady w Bełżcu.
Tajne państwo: opowieść o polskim Podziemiu

Koń , O miłości , O śmierci , O pieniądzach

„Literatura to ruch. I nawet jeśli wydrukowany tekst może się wydawać względnie niezmiennym punktem odniesienia, to tak naprawdę stanowi on raczej stałą matrycę zmian, której zewnętrzną oznaką jest choćby otwartość na różne interpretacje.”

Marcin Orliński (1980)

Źródło: Jakub Przybyłowski, Tajemny związek, „Lampa” nr 4(85), 2011.

O literaturze

„Wielkim wysiłkiem Polaków zewnętrznie nasz kraj w dużym stopniu upodobnił się do państw Zachodu i możemy być z tego dumni. Ale w środku Polska wciąż nie jest krajem naszych marzeń – pod względem łatwości i wygody życia, jakości opieki zdrowotnej, funkcjonowania urzędów, poziomu korupcji, jakości sądownictwa, policji, szkolnictwa czy nauki.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

Polska naszych marzeń

O wysiłku , O nauce

„Skwar i udręka leżały na owym aralsko-kaspijskim stepie; nawet krowy, które wyszły się paść, stały zdesperowane wpośród tak przygnębiającego działania przyrody, a nieświadome rojenia lęgły się w ich głowach. Główno, momentalnie przekształcający zewnętrzne fakty we własne wewnętrzne odczucia, pomyślał, że świat należy zmieniać jak najszybciej, bo już i stworzenia zaczynają wariować.”

Andriej Płatonow (1899–1951) pisarz rosyjski

Juwenilne morze

O świecie , O udręce

„Kiedy jej zabraknie, pojawia się niebezpieczeństwo życia na koszt państwa, podczas gdy niezmiennie trwa konkurencja zewnętrzna, zawody między państwami. W tę pustkę wkrada się terror. Oczywiście, jego nadejście umożliwiają już inne warunki: tutaj objawia się jedna z przyczyn, które umożliwiają mu trwanie. Ów pęd, który przedtem był wynikiem powszechnie trwającego wyścigu, musi teraz przerodzić się w strach. Tamta sytuacja trwała pod wysokim ciśnieniem, tutaj czynnikiem jest próżnia. Tam to zwycięzca nadawał tempo, tutaj czyni to każdy, komu powodzi się gorzej.”

Ernst Jünger (1895–1998) pisarz niemiecki

Leśny wędrowiec

O strachu

„Żaden badacz gospodarstwa publicznego w krajach polskich nie zaprzeczy, że brak własnego rządu, bezpośrednio dbającego o przemysł polski, zapewniającego mu rynek narodowy i reprezentującego oraz broniącego go w stosunkach z rynkami zewnętrznymi, a także istnienie granic celnych między trzema dzielnicami Polski i różnych prawodawstw i systemów monetarnych w każdej z nich, stoją na przeszkodzie pełnemu rozwojowi ekonomicznemu Polski.”

Kazimierz Kelles-Krauz (1872–1905)

Źródło: Niepodległość Polski a materialistyczne pojmowanie dziejów, „Krytyka” nr 4–5, 1905 http://lewicowo.pl/niepodleglosc-polski-a-materialistyczne-pojmowanie-dziejow/.

„Zdziwienie, zaskoczenie to początek zrozumienia. To specyficzny i ekskluzywny sport i luksus intelektualistów. Dlatego też charakterystycznym dla nich gestem jest patrzenie na świat rozszerzonymi ze zdziwienia źrenicami. Cały otaczający nas świat jest dziwny i cudowny, jeśli nań spojrzeć szeroko otwartymi oczami. To właśnie, uleganie radosnemu zdziwieniu, jest rozkoszą dla futbolisty niedostępną, natomiast dzięki niej intelektualista idzie przez życie pogrążony w nie kończącym się, wizjonerskim upojeniu, którego oznaką zewnętrzną jest zdziwienie widoczne w oczach. Dlatego też dla starożytnych symbolem Minerwy była sowa, ptak, którego oczy są zawsze szeroko otwarte, jak gdyby w niemym zdziwieniu.”

José Ortega y Gasset (1883–1955) filozof i eseista hiszpański

O życiu , O świecie , O zrozumieniu , O ptakach

„Dla narodu „żyć w godności” tyle oznacza, co uznać na serio, że naród może zginąć tylko z własnej bezwoli, że nie może – pod pretekstem, iż jest małoliczny, osłabiony, zewnętrzną siłą zniewolony – wyrzekać się swojej woli bycia dla siebie podmiotem; że uprawnienie narodu do bycia sobą nie przedawnia się, chyba za jego zgodą.”

Leszek Kołakowski (1927–2009) polski filozof

Sprawa polska (1973)

O sile

„Wszyscy pragną pokoju. Można go osiągnąć dzięki rozwijaniu współczucia i absolutnej wiedzy na temat pustości. Pokoju na świecie nie da się uzyskać poprzez poprawianie zewnętrznego świata w sensie podwyższania standardów życia.”

Taje Dordże (1983)

Źródło: Wszyscy pragną pokoju, diamentowadroga.pl http://www.diamentowadroga.pl/dd38/wszyscy_pragna_pokoju

O pokoju , O wiedzę , Sens

„Tak więc uzyskanie prawa do dziecka było teraz szczególnym wyróżnieniem, nie przyznawanym byle komu; dalej, rodzice nie mogli izolować dzieci od ich rówieśników – tworzono specjalnie dobierane, dwupłciowe grupy (…), a uczenie wszystkich rozpoczynano niezwykle wcześnie. Nie była to nauka pisania i czytania, ta przychodziła daleko później; osobliwe kształcenie najmłodszych polegało na wprowadzaniu ich – poprzez specjalne zabawy – w funkcjonowanie świata, Ziemi, w bogactwo i rozmaitość życia społecznego; już cztero-, pięcioletnim wpajano, właśnie w taki, niejako naturalny sposób, zasady tolerancji, współżycia, poszanowania innych przekonań i postaw, nieistotności najbardziej odmiennych, zewnętrznych cech fizycznych dzieci (więc ludzi) różnych ras.”

Stanisław Lem książka Powrót z gwiazd

wizja globalnego kształcenia dzieci wg informacji przekazanych przez Eri Halowi Breggowi.
Utwory, Powrót z gwiazd
Źródło: s. 228

O dzieciach , O ludziach , O rodzicach , O nauce

„Ludzie mylą się często co do istoty i natury powodów, dla których niektóre umysły areligijne lub pozbawione wiary mają dla katolicyzmu wielki szacunek, prowadzący do wielkiego przywiązania. (…) Istotny jest byt moralny, do którego wznosi się myśl, kiedy usta wypowiadają imię Kościoła rzymskiego. (…) Starzec w białych szatach, siedzący na samym szczycie katolickiej hierarchii, może przypominać władców, jednak przez większość czasu jego władza to pełnienie pokojowej funkcji przewodnika chóru, dyrygującego śpiewem, który chórzyści rozumieją. Zewnętrzny porządek nie kończy pojęcia katolicyzmu, jego harmonia idzie dalej. (…) Zasady rządzące wnętrzem organizacji odnajdują się w ścisłości krytycznych wyborów, racjonalnych opinii, jakie logika dogmatu nakazuje wiernym. Obowiązują hierarchiczne stopnie, na których spoczywają majestatyczne autorytety. Wszystko to, co człowiek może otrzymać od wiary Kościoła, dostaje proporcjonalnie, wedle stopnia ważności, użyteczności i dobroci. Nic w świecie nie może się równać z tym ciałem złożonym z zasad tak prostych, podporządkowanych jednej idei, że wszyscy ci, którzy zgodzą się tę wielkość uznać, nie będą mogli nigdy się tłumaczyć, że zbłądzili z powodu niewiedzy czy nieświadomości.”

Charles Maurras (1868–1952)

Le dilemme de Marc Sangnier. Essai sur la démocratie religieuse
Źródło: s. 59

O ludziach , O wierze , O myślach , O naturze

„Sprawa na tym polega, że każdy, kto ze szczodrobliwości Bożej otrzymał więcej dóbr, czy to zewnętrznych i materialnych, czy też duchowych, otrzymał je po to, by posługiwać się nimi dla własnego doskonalenia się, a równocześnie, by jako szafarz Bożej Opatrzności, obracać je na pożytek innych. Kto więc ma talent niech się wystrzega zupełnego milczenia; kto ma nadmiar dóbr, niech czuwa, by nie był ospały w pełnieniu miłosierdzia; kto zaś ma zdolności organizacyjne, niech się stara usilnie, by ich używanie i korzyści z nich płynące dzielił z bliźnimi”

Leon XIII (1810–1903) papież

Encyklika Rerum novarum o kwestii robotniczej

„Czy jakiegokolwiek chłopaka można poznać naprawdę? Wiedzieć, co taki myśli i czuje, co się kryje za jego zewnętrznym zachowaniem, za jego słowami? Te słowa są przeważnie szorstkie albo kpiące, albo po prostu głupie. A czasem znów inaczej: wydają się jakby nie dokończone, zawierają ukrytą intencję, którą powinno się odgadnąć, a to jest właściwie niemożliwe…”

Irena Jurgielewiczowa (1903–2003) polska powieściopisarka, pedagog

Wszystko inaczej

O zachowaniu , O myślach , O czasie , O myśleniu

„To, co dokonuje się w świecie zewnętrznym rankiem, po wschodzie słońca, powinno się dokonywać każdego dnia w nas, wraz ze wschodem Słońca, którym jest Chrystus.”

Raniero Cantalamessa (1934) włoski duchowny katolicki, kaznodzieja, kapucyn

Źródło: Pascha. Przejście do tego, co nie przemija, Kraków 2005, s. 41.

Chrystus

„Naród ginie, gdy znieprawia swojego ducha, naród rośnie, gdy duch jego coraz bardziej się oczyszcza i tego żadne siły zewnętrzne nie zdołają zniszczyć”

Jan Paweł II (1920–2005) papież, święty Kościoła katolickiego

13
Źródło: homilia wygłoszona w czasie mszy św. odprawionej pod szczytem Jasnej Góry w Częstochowie, 19 czerwca 1983.

O sile , O czasie

„Musimy porzucić nasze fałszywe pewności, naszą intelektualną pychę, która uniemożliwia nam dostrzeżenie bliskości Boga. Musimy podążać drogą wewnętrzną świętego Franciszka – drogą ku tej ogromnej prostocie zewnętrznej i wewnętrznej, która czyni serce zdolnym do widzenia.”

Benedykt XVI (1927) papież

homilia w czasie pasterki, 24 grudnia 2011.
Źródło: Omelia del Santo Padre Benedetto XVI, 24 dicembre 2011 http://www.vatican.va/holy_father/benedict_xvi/homilies/2011/documents/hf_ben-xvi_hom_20111224_christmas_pl.html

O Bogu , O czasie , Serce

„Chrystus przedwieczny, jako pan, zawsze był w dostatkach, nie cierpiał ubóstwa, przeto i swoich wyznawców wzbogacił wszystkiego rodzaju dobrami: miastami, wsiami, folwarkami, dziesięcinami itd., i to nie tylko papieży, kardynałów, biskupów, kanoników, lecz i wszystkich kapłanów, mnichów i ich nałożnice, tak że nie tylko mają oni dostatek wszystkiego, lecz toną w zbytku.(…)
Chrystus bogaty ma za sobą wszystkich królów, książęta, urzędy, przeto za ich pośrednictwem nie tylko w krajach podległych papieżowi, ale wszędzie, gdziekolwiek mu się cześć oddaje, zmusza mieczem, karą więzienia czy proskrypcji do wyznawania religii. Nie obchodzi go zupełnie, jak się w niego wierzy, byleby widział zewnętrzne oznaki czci. Nie szuka serca, byleby tylko usty był wyznawany.”

Jerzy Blandrata (1515–1588)

Przeciwstawienie fałszywego Chrystusa i owego prawdziwego, zrodzonego z Maryi, Chrystus bogaty, za którym idzie papież antychryst wraz z całym światem

O religii , O karze , O cierpieniu , Serce

„Rządy Donalda Tuska to nie jest polityka wyzbyta ambicji. Przeciwnie, ambicje są, i to wielkie: zdezintegrować społeczeństwo, podważając solidarność międzygrupową, międzypokoleniową i międzyregionalną. Zdezintegrować naród, rozbijając system edukacji, politykę kulturalną, w tym historyczną, media publiczne, wreszcie zdezintegrować państwo, likwidując de facto jego unitarny charakter i poddając je na różnych płaszczyznach wpływowi sieci zewnętrznych ośrodków decyzyjnych.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

Źródło: Dziennik.pl, 18 września 2008 http://wiadomosci.dziennik.pl/opinie/artykuly/131580,celem-tuska-jest-dezintegracja-narodu.html

O charakterze

„Nie, nie mam zamiaru pisać wyznań ani spowiedzi… Mnie będzie chodziło tylko o to, aby opowiedzieć, jak świat zewnętrzny z całym jego pięknem, z cała szpetotą, tragizmem i radością przełamywał się w duszy dziecka, młodzieńca i mężczyzny, i jak przygotowywałem się do spełnienia trzech zadań, które sobie postawiłem w zaraniu życia, aby możliwie najdokładniej ten świat „poznać, zrozumieć i wyrazić.””

Jarosław Iwaszkiewicz (1894–1980) polski poeta i pisarz

Cytaty z utworów biograficznych
Źródło: Książka moich wspomnień, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1983

O dzieciach , O książkach , O świecie , Cytaty o pięknie

„Ból nie zaczął się właściwie aż do rana. Ale oczywiście rano było gorzej. O tym czasie przyszło już odrętwienie, a z nim ten tępy ból gojenia, który jest zawsze gorszy od ostrego, czystego bólu w pierwszym momencie (…) Jednakże ból był czymś co znał. Ból był jak stary przyjaciel, którego od dawna nie widział. Umiał sobie dać radę z bólem. Z bólem trzeba leżeć, a nie odsuwać się od niego. Trzeba niejako poruszać się dookoła zewnętrznego skraju bólu, tak jak się robi z zimną wodą, dopóki człowiek w końcu nie zdobędzie się na dość odwagi, by wziąć się w garść. Wtedy trzeba nabrać głęboko tchu, dać nurka i opaść aż na samo dno. A potem, kiedy już pozostałeś jakiś czas w głębi, stwierdzasz, że nie jest wcale tak zimno, jak myślałeś, gdy twoje mięśnie cofały się przed tą zewnętrzną krawędzią, kiedy chodziłeś dokoła próbując zebrać się na odwagę. Znał ból. Ból był jak walka na ringu; jeżeli do tego powracasz dostatecznie długo, nabierasz w końcu pewnego instynktu. Nigdy nie wiesz, kiedy przychodzi ani skąd się bierze, ale nagle odkrywasz że go masz i że go masz od dawna, nic o tym nie wiedząc. Tak samo jest z bólem. Ból był jak wioska u stóp góry, na której garbie, wysoko nad wsią, wybudowana jest katedra, a dzwony tej katedry bezustannie wydzwaniają pieśń o krzyżu.”

James Jones książka Stąd do wieczności

Postać: Prewitt
Stąd do wieczności

O bólu , O myślach , O wodzie , O czasie

„Nie wystarczy miłować uczuciem, na które może by ktoś i wewnątrz serca się zdobył, lecz trzeba również zewnętrznym uczynkiem, co także jest powinnością człowieka zewnętrznego, a do tego i błogosławić, i modlić się, co jest znamieniem człowieka wewnętrznego, czyli nowego, a przez dobre uczynki nie tylko siebie im lub innym ludziom zalecać, lecz także ich Bogu. Czynimy zaś to, za wrogów się modląc.”

Grzegorz Paweł z Brzezin (1525–1591)

Przeciwko zdaniu o wojnie Jakuba Paleologa (1572)
Źródło: s. 133.

O Bogu , O emocjach , Serce

„Późny kapitalizm ustanawia proces polegający na tym, że ostatnie ocalałe, wewnętrzne i zewnętrzne przestrzenie są zajmowane przez prokapitalistyczne rozwiązania – ostatnie pozostałości nieurynkowionych lub tradycyjnych sfer położonych wewnątrz lub poza obrębem rozwiniętego świata – są teraz stopniowo przenikane i kolonizowane.”

Fredric Jameson (1934)

Źródło: The Ideologies of Theory. Essays 1971–1986, University of Minnesota Press, 1988.

„Zewnętrzne uwarunkowania człowieka:
Teraz, tutaj, to tylko fakt, fakt
Wewnętrzne uwarunkowania człowieka:
Obojętnie kiedy, byle nie teraz
obojętnie gdzie, byle nie tutaj
obojętnie co, byle nie to (…).”

Gunnar Ekelöf (1907–1968) szwedzki poeta

Źródło: Gimnosofista, tłum. Piotr Bukowski

„Wielki to nierozum wziąć złodzieja do domu, aby nas strzegł i bronił od złodziejów zewnętrznych.”

Gotthold Ephraim Lessing (1729–1781) pisarz niemiecki

O domu

„Wreszcie z przerażeniem ujrzałam, że do znieważania Jezusa w Najświętszym Sakramencie przyczyniało się także wielu kapłanów rozmaitych stopni hierarchii kościelnej nawet takich, którzy sami mieli się za wierzących i pobożnych. Z wielu tych nieszczęśliwców wspomnę jeden tylko rodzaj. Byli to tacy, którzy wierzyli w obecność żywego Boga w Najświętszym Sakramencie, czcili Go i stosowanie do tego nauczali lud, lecz z tej obecności Boga na ołtarzu niewiele sobie robili, a mianowicie nie starali się i niedbali o pałac, tron, namiot, siedzibę i strój królewski tego Króla Nieba i ziemi, tj. nie starali się utrzymać w porządku i schludności kościoła, ołtarza, tabernakulum, monstrancji żywego Boga; dalej, wszystkich naczyń, sprzętów, ozdób, strojów, wszystkich w ogóle przyborów i rzeczy kościoła, domu Bożego. Wszystko to pozostawiali ci kapłani w opuszczeniu na pastwę pyłu, rdzy, zbutwienia i wieloletniego niechlujstwa, a służbę Bożą, tj. obrzędy religijne odprawiali od niechcenia, opieszale, więc choć jeszcze nie popełniali istotnego świętokradztwa, ale pozbawiali je zewnętrznej godności blasku Bożego.”

Anna Katarzyna Emmerich (1774–1824)

Źródło: Żywot i bolesna Męka Pana Naszego Jezusa Chrystusa i Najświętszej Matki Jego Maryi, Wrocław 2012, s. 719n, [cyt. za:] ks. Grzegorz Śniadoch IBP, Msza święta trydencka. Mity i prawda, wydanie II popr. i uzup., Centrum Kultury i Tradycji, Ząbki 2014, s. 159–160.

O Bogu , O ludziach , O prawdzie , O domu

„Świadomość tego, że pewnego dnia będę martwy jest jednym z najważniejszych narzędzi, jakie pomogły mi w podjęciu największych decyzji mojego życia. Prawie wszystko – zewnętrzne oczekiwania wobec ciebie, duma, strach przed wstydem lub porażką – wszystkie te rzeczy są niczym wobec śmierci. Tylko życie jest naprawdę ważne. Pamiętanie o tym, że kiedyś umrzesz jest najlepszym sposobem jaki znam na uniknięcie myślenia o tym, że masz cokolwiek do stracenia. Już teraz jesteś nagi. Nie ma powodu, dla którego nie powinieneś żyć tak, jak nakazuje ci serce.”

Steve Jobs (1955–2011) informatyk i przedsiębiorca amerykański

O życiu , O śmierci , O strachu , O myślach

„Ludzie są rodzimą siłą niezależności i postępu naszego kraju, a Rosja Radziecka jest naszym bezpieczeństwem w świecie zewnętrznym.”

Damdin Suche Bator (1893–1923)

Cytaty przypisywane
Źródło: Baabar, Historia Mongolii, Wydawnictwo Akademickie Dialog, Warszawa 2005, s. 460.

O ludziach , O historii , O sile

„(…) oni są zmanipulowani, mają wyprane mózgi, o świecie zewnętrznym wiedzą dokładnie tyle, ile świat zewnętrzny wie o nich. Nawet nie zdają sobie sprawy, ile zmieniło się w Chinach, choć to ich najbliższy sąsiad.”

Patrick Chovanec (1970)

o Koreańczykach z Północy.
Źródło: Rafał Kostrzyński, O świecie wiedzą tyle, ile świat wie o nich, rp.pl, 19 grudnia 2011 http://www.rp.pl/artykul/107684,775716-Korea-wie-o-swiecie-tyle--ile-swiat-wie-o-niej.html

O świecie

„aż nasze życie
zniknie
w jakimś zupełnie
innym
ani bardzo bliskim
ani bardzo odległym
ani wewnętrznym
ani zewnętrznym
nieznanym życiu
i nigdy się
nie dowiemy
w jakim początku
jest nasz kres”

Zbigniew Machej (1958) polski poeta i tłumacz

Źródło: Śmierć

O życiu , O śmierci , Odległy

„To, co w Polsce uchodzi za liberalizm (…), jest czystym oportunizmem bez żadnych poglądów. W związku z tym pozostaje tylko konserwatyzm, czasami przy zewnętrznych pozorach liberalizmu. Czasem ktoś udaje, że jest w centrum, umiarkowanym centrum mądrali. Ale robi to tylko po to, by zablokować dyskusję i wyrażanie silnych tożsamości ideowych po stronie innej niż prawa.”

Kinga Dunin (1954) polska publicystka, socjolog kultury, krytyk literacki

Źródło: krytykapolityczna.pl http://www.krytykapolityczna.pl/content/view/1465/129/, 14 stycznia 2007

O czasie

„Gdy instytucja przekroczy liczbę 1000 urzędników, nie potrzebuje do swego istnienia świata zewnętrznego: jej własne problemy pochłaniają cały jej czas i wysiłek.”

Cyril Northcote Parkinson (1909–1993)

prawo tysiąca

O wysiłku , O czasie

„(…) naiwność, niepewność, pokora przydaje wszystkim bohaterkom literatury XIX-wiecznej dystynkcję i powściągliwość w uzewnętrznianiu największych namiętności. Toteż siły przeżycia, napięć, ludzkiego dramatu tych postaci nie można wyrazić środkami zbyt zewnętrznymi. Ekspresja musi być uprawdopodobniona wewnętrznie. W tym tkwi cała tajemnica. I o tym, sądzę, trzeba pamiętać grając heroiny romantyczne.”

Elżbieta Barszczewska (1913–1987) polska aktorka

Źródło: „Ekran”, 1980, nr 34

O tajemnicy , O literaturze , O sile , O naiwności

„W radiu tworzymy teatr wyobraźni, który odwołuje się przede wszystkim do wrażliwości słuchacza, do jego pejzażu wewnętrznego. Rzecz polega bardziej na rozpoznaniu osobowości granego przeze mnie bohatera niż jego cech zewnętrznych. Nie ma rekwizytów ani kostiumu, ale są realizatorzy, którzy dbają, by wypełnić sceniczną przestrzeń. Scenografię i atmosferę miejsca budują, używając całej gamy dźwięków czy utworów muzycznych. To znakomici fachowcy.”

Mariusz Benoit (1950) polski aktor

Źródło: „Rzeczpospolita”, 2 grudnia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wsnm.htm

O osobowości

„Chodziło o taką strukturę władzy, w której istotną kontrolę zachowają komuniści, a atrapą zewnętrzną będzie „Solidarność”. Przypomnijcie sobie panowie, kto rzucił hasło „naszego rządu.””

Antoni Macierewicz (1948) polityk polski, historyk

Adam Michnik…
Źródło: Lewy czerwcowy

O zachowaniu

„Świat jest jak przejażdżka w wesołym miasteczku i kiedy się na nią zdecydujesz, to myślisz, że jedziesz naprawdę, bo tak potężne są nasze umysły. I przejażdżka leci do góry i na dół, i wszędzie dookoła, chwilami jest przerażająco, chwilami spokojnie i jest bardzo kolorowo, i jest bardzo głośno, i jest zabawnie… przez jakiś czas. Niektórzy są na przejażdżce już od dłuższego czasu i zaczynają zadawać pytanie: „ To się dzieje naprawdę czy to tylko przejażdżka?” A inni ludzie, którzy pamiętają, przychodzą do nas i mówią: „Hej, nie przejmuj się, nie bądź wystraszony. Nigdy. Ponieważ… to tylko przejażdżka.”
Ale my… zabijamy tych ludzi.
„ – Uciszyć go! Dużo zainwestowaliśmy w tę przejażdżkę. Uciszyć go! Popatrzcie, jakie mam zmarszczki od zmartwień, popatrzcie na moje grube konto w banku i na moją rodzinę. To musi być prawdziwe.”
– To tylko przejażdżka.
Ale my zawsze zabijamy tych dobrych ludzi, którzy próbują nam to powiedzieć. Zauważyliście to? I pozwalamy demonom rządzić w amoku. Ale to i tak nie ma znaczenia, ponieważ… to tylko przejażdżka. I możemy ją zmienić, kiedy tylko chcemy. To tylko kwestia wyboru. Żadnego wysiłku, żadnej pracy, żadnych oszczędności… Wystarczy wybrać. Teraz. Pomiędzy strachem a miłością. Oczy strachu chcą, abyś założył sobie większy zamek w drzwiach, kupił broń, zamknął się w domu. Oczy miłości zamiast tego postrzegają nas wszystkich jako jedność. Więc oto co możemy teraz zrobić, żeby zmienić świat. Żeby mieć lepszą przejażdżkę. Wziąć całą kasę, którą każdego roku wydajemy na zbrojenia… i przeznaczyć ją na ubranie, wyżywienie i edukowanie biednych tego świata, co zwróciłoby się wielokrotnie. Żadna osoba nie czułaby się wykluczona. A my moglibyśmy podbić wszechświat. Razem. Zarówno ten wewnętrzny, jak i zewnętrzny… na zawsze. W pokoju.”

Bill Hicks (1961–1994) amerykański komik i satyryk

Występ w Queens Theatre w Londynie (1992)

O ludziach , O świecie , O strachu , O rodzinie

„Istoty o wyższych duchowych możliwościach nie przechodzą w ogóle przez bardo. Śmierć takich zrealizowanych istot jest opisywana na różne sposoby. Jedno z wyjaśnień porównuje ich śmierć do wazy która pęka – powietrze na zewnątrz i wewnątrz miesza się. To, co zewnętrzne, i to, co wewnętrzne, staje się jednością.”

Lopon Tseczu Rinpocze (1918–2003)

Źródło: diamentowadroga.pl http://diamentowadroga.pl

O śmierci

„Pomostem łączącym świat zewnętrzny z nami jest symbol, jest znak, który świat otaczający nam daje i który dla nas coś oznacza.”

Antoni Kępiński (1918–1972) polski psychiatra i pisarz

Autoportret człowieka. Myśli, aforyzmy, Środowisko społeczne
Źródło: s. 102

O świecie

„Czy zło istnieje? Czy jest śmiercionośną mocą, która opętuje nieostrożnych? Czymś oddzielnym, co można oskarżyć i obciążyć winą, odrębnym od osoby, którą wykorzystało? Czy przeskakuje z duszy do duszy, snując swe diaboliczne spiski w niedostrzegalnych miejscach, czy splata w węzły paraliżujące lęki i zdumiewające sposobności, czyste przerażenie i brutalny interes? A może to straszliwe słowo jest jedynie staromodnym, bardzo wygodnym określeniem wszelkich cech, którym zdecydowanie brak moralnego kontekstu, uogólnieniem obejmującym wszystko co zdeprawowane i porażająco okrutne, nazwą definiującą ów szczególny błysk w oku tego, kto jest dawcą grozy, bólu, cierpienia i niemożliwej do zniesienia żałoby? Dajcie demonowi szkarłatne łuski i ostre szpony. Macki i ociekające jadem kły. Troje oczu i sześć wężowych języków. A gdy przycupnie w waszej duszy, kolejnym mieszkaniu w wiecznym korowodzie mieszkań, niech wszyscy bogowie uklękną w modlitwie. W rzeczywistości jednak zło to tylko słowo, zbędne uprzedmiotowienie. Odrzućmy ideę zewnętrznego czynnika będącego źródłem niewyobrażalnego okrucieństwa. Smutna prawda wygląda tak, że wszyscy jesteśmy skłonni do obojętności, świadomej odmowy miłosierdzia, odrzucenia wszystkiego, co w nas moralne.”

Steven Erikson książka Myto ogarów

Myto ogarów (2008)

O Bogu , O prawdzie , O duszy , O rzeczywostości

„Zewnętrzny świat może uważać, że sytuacja w naszym kraju zmieniła się, ponieważ teraz Narodowa Liga na rzecz Demokracji (NLD) zasiada w parlamencie. Reżim dał ludziom małą szansę wypowiadania się na temat polityki i dzielenia pomysłami. Jednak z drugiej strony wciąż kontroluje wszystko bardzo dokładnie. My nie jesteśmy wolni.”

Ashin Issariya (1975)

Źródło: Katarzyna Sznaucner, DOKTOR NIE ZGADZA SIĘ NA ODWIEDZINY MNICHA – ASHINA GAMBIRY!, polska-azja.pl, 4 maja 2012 http://www.polska-azja.pl/2012/05/04/doktor-nie-zgadza-sie-na-odwiedziny-mnicha-%E2%80%93-ashina-gambiry/

O świecie , O demokracji

„Tęsknota byłaby po prostu straszna, gdyby nie filozofia. Taka prosta filozofia. Siądzie się na oknie. Najpierw szosa. Potem Michaś. Potem przechodziła z targu służąca pani aptekarzowej. Potem szedł rabin Szymsze. To się nazywa świat zewnętrzny. Potem przychodzi tęsknota. Potem znowu chęć ukochania kogoś aż do dna. Potem żal bezdenny, że wszystko tak mija. To się nazywa świat wewnętrzny. Filozofia polega na tym, iż się udaje przed samym sobą, że sie tego nie widzi. Czasem można spostrzec Michasia. Czasem żal bezdenny. Ale rabin Szymsze? Szerokie susy szosy nic nie znaczą naprawdę, rabin Szymsze nic nie znaczy. Nic nie ma. Nawet mnie nie ma, bo nie ma mego bólu.”

Jarosław Iwaszkiewicz (1894–1980) polski poeta i pisarz

Cytaty z prozy
Źródło: Wieczór u Abdona

O świecie , O czasie

„Dorastaliśmy z siecią – i w sieci. To nas odróżnia, to czyni nieoczywistą z waszej perspektywy, ale istotną różnicę: my nie „surfujemy”, a sieć nie jest dla nas „miejscem” czy „wirtualną przestrzenią”. Sieć nie jest dla nas czymś zewnętrznym wobec rzeczywistości, ale jej równoprawnym elementem: niewidoczną, ale stale obecną warstwą przenikającą się z przestrzenią fizyczną. My nie korzystamy z sieci, my w niej i z nią żyjemy.”

Piotr Czerski My, dzieci sieci

My, dzieci sieci
Źródło: My, dzieci Sieci http://pokazywarka.pl/pm1pgl/

O dzieciach , O rzeczywostości

„Otóż etyka chrześcijańska spodziewa się, że przy pomocy tych łask, jakie Bóg daje człowiekowi, będzie on w stanie w pewnych wyjątkowo trudnych sytuacjach życiowych wznieść się do bohaterstwa nie tylko zewnętrznego, zyskującego poklask ludzki, ale i cichego, wewnętrznego, które na ziemi może podziwiać tylko mała garstka, ale którego widokiem radują się aniołowie i zbawieni w niebie.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Katolicka etyka wychowawcza, Tom II/2
Źródło: s. 215

O Bogu , O aniołach , O pomocy

„Niewątpliwie, biorąc zewnętrznie, Polska jest klerykalna. Kina ani dansingu nie otworzy nikt bez święconej wody.”

Tadeusz Boy-Żeleński (1874–1941) polski pisarz, eseista, tłumacz

Źródło: Niebezpieczna fikcja, 1932

„Patrzałem na zagładę Żydów w Polsce z dwóch różnych punktów widzenia, między którymi była przepastna antynomia: jako chrześcijanin i jako Polak. Jako chrześcijanin nie mogłem nie współczuć mym bliźnim. Nieraz rozmyślałem o tym, co ci nieszczęśnicy przeżywali, gdy ich pędzono do komór gazowych. (…) Jako Polak patrzyłem na te wypadki inaczej. Hołdując ideologii Dmowskiego, uważałem Żydów za wewnętrznego zaborcę, i to zawsze wrogo do kraju diaspory nastawionego. Toteż nie mogłem nie żywić uczucia zadowolenia, że się tego okupanta pozbawiamy, i to rękami nie własnymi, ale drugiego, zewnętrznego zaborcy (…). Nie mogłem ukryć uczucia zadowolenia, gdy przejeżdżałem przez odżydzone nasze miasteczka i gdy widziałem, że ohydne, niechlujne żydowskie rudery z nieodłączną kozą przestały szpecić nasz krajobraz. Zapytany przez Thurma [urzędnika niemieckiego, z którym akurat autor był w podróży] „Sehen die Polen die Befreiung vom den Juden als ein Segnen an?” – czy Polacy postrzegają uwolnienie się od Żydów jako błogosławieństwo? – odpowiedziałem „Gewiss””

Józef Górski (1904–1983)

jasne – będąc przeświadczony, iż jestem wyrazicielem opinii przygniatającej większości mych rodaków.
Źródło: Na przełomie dziejów, oprac. Artur Ziontek, Siedlce 2006, s. 288–291.

O emocjach

„Trzeba dostosować polskie życie wewnętrzne do rosnących niebezpieczeństw zewnętrznych. Ci, którzy temu przeszkadzają przez swoisty „patriotyzm reżimowy” czy „obozowy” przez hymny pochwalne i kadzidła, nie nadające się zupełnie do sytuacji – biorą na siebie olbrzymią historyczną odpowiedzialność.”

Mieczysław Niedziałkowski (1893–1940) polityk polski

krytykując oderwaną od rzeczywistości megalomanię obozu rządzącego.
Źródło: Akt drugi, „Robotnik”, marzec 1939 http://lewicowo.pl/mieczyslaw-niedzialkowski-1893-1940/; cyt. za: lewicowo.pl

O życiu , O rzeczywostości

„Nigdy nie zapomnę emocji i uczuć, jakie wzbudziły we mnie pierwsze spotkania ze światem Disneya. Na ile było to możliwe, starałem się poprzez swoją pracę przekazać te przeżycia czytelnikom. Mam nadzieję, że się udało. Uważam się za szczęśliwca, po tylu latach nie straciłem bowiem entuzjazmu w stosunku do swojej pracy. To bez wątpienia także zasługa czytelników, którzy przez lata przysyłali mi pełne sympatii listy, które bardzo mnie cieszyły. Nie można zapominać, że twórca pracuje w samotności swojego gabinetu, a łączność z zewnętrznym światem zapewnia mu jedynie druk jego dzieł. Kiedy przekaz zostaje odebrany i doceniony, autor odczuwa ogromną satysfakcję.”

Marco Rota (1942)

Źródło: Kaczogród, wyd. Egmont Polska, Warszawa, ISBN 978-83-237-2993-8, tłum. Jacek Drewnowski, s. 12.

O świecie , O emocjach , O samotności , O zapominaniu

„W lustrze zobaczył poważnego, bladego, jedenastoletniego chłopca, z krótkimi sterczącymi włosami i odstającymi uszami. Oczywiście to nie był on, tylko jego zewnętrzna powłoka; fizyczna maska, którą przybrał po to, żeby podczas sprawdzania obecności w szkole móc podnosić rękę i odpowiadać: Obecny.”

Graham Masterton (1946) brytyjski pisarz

Czternaście obliczy strachu (1995)

„Lech Kaczyński zadał sobie pytanie, które postawił w XIX w. wielki polski poeta: „Polska, ale jaka?”. Mój śp. brat odpowiedział, że Polska musi być państwem suwerennym, bezpiecznym, podmiotowym. Tym kierował się w polityce wewnętrznej i zewnętrznej. Zagadnieniem, któremu poświęcił wiele wysiłków, było bezpieczeństwo energetyczne. Lech Kaczyński podejmował bardzo wiele przedsięwzięć politycznych, gospodarczych, które miały poprawić to bezpieczeństwo. Jednym z nich była budowa gazoportu. Ale sprawy energetyczne były dla Lecha Kaczyńskiego przesłanką do podejmowania innych inicjatyw, tych, które dotyczą polskiego statusu i pozycji. (…) Polityka, którą prowadził, była konsekwentną całością.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

Źródło: Jarosław Kaczyński: ten gazoport będzie trwał i przypominał o Lechu Kaczyńskim, niezalezna. pl, 18 czerwca 2016 http://niezalezna.pl/82067-jaroslaw-kaczynski-ten-gazoport-bedzie-trwal-i-przypominal-o-lechu-kaczynskim

O wysiłku , Pytanie

Cytaty na temat zewnętrzny strona 2

Cytaty na temat zewnętrzny
strona 2