Cytaty na temat środek
strona 7

Danuta Stenka Fotografia

„Cały świat robi komedie romantyczne. Umówmy się, tu nie chodzi o wielką sztukę. Wszyscy o tym wiemy. To jest po prostu bajka dla dorosłych. Każdy z nas ma w środku swoje dziecko, które pielęgnuje. Choć nie wszyscy chcą się do tego przyznać. To dziecko chce oglądać bajki!”

Danuta Stenka (1961) aktorka polska

Źródło: Tomasz Piekarski, Chciałam iść w ślady mamy. Rozmowa z Danutą Stenką http://www.we-dwoje.pl/chcialam;isc;w;slady;mamy;rozmowa;z;danuta;stenka,artykul,9155.html

Andrzej Lepper Fotografia
Anne Rice Fotografia

„Ja wiem, że jak kobieta chce mieć dziecko, to zrobi wszystko, żeby je mieć, a jak nie chce mieć dziecka, to zrobi wszystko, żeby go nie mieć. Trzydzieści klika lat temu pojawiały się w szpitalach pacjentki, które wlewały sobie do macicy żrący płyn jako środek poronny. Pamiętam taką, która po tego typu działaniu zmarła.”

Romuald Dębski (1956–2018) polski lekarz

Źródło: rozmowa Aleksandry Szyłło, Dębski: Jestem z pacjentką na dobre i na złe, „Duży Format” http://wyborcza.pl/duzyformat/1,139142,16171511,Debski__Jestem_z_pacjentka_na_dobre_i_na_zle.html, wyborcza.pl, 18 czerwca 2014.

Bogdan Zdrojewski Fotografia

„W Polsce jedna interwencja na rynku rolnym (likwidacja przed laty tzw. górki wieprzowej) zaangażowała większe środki, niż całoroczny budżet ministerstwa kultury.”

Bogdan Zdrojewski (1957) polityk i samorządowiec polski

Źródło: bendyk.blog.polityka.pl, 30 czerwca 2010 http://bendyk.blog.polityka.pl/

Margaret Fuller Fotografia

„Mężczyzni, w pogoni za środkami do życia, tracą z oczu samo życie.”

Margaret Fuller (1810–1850)

Men, for the sake of getting a living, forget to live. (ang.)
Źródło: Summer on the Lakes http://www.gutenberg.org/files/11526/11526-h/11526-h.htm, rozdz. VII, 1844

Demi Lovato Fotografia

„Lustro kłamie. Nie pokazuje tego, co jest w środku. I może powiedzieć ci, że jesteś pełen życia, to niesamowite, co możesz ukryć, uśmiechając się.”

Demi Lovato (1992) aktorka i piosenkarka amerykańska

The mirror can lie. Doesn’t show you what’s inside. And it, it can tell you you’re full of life. It’s amzing what you can hide just by putting on a smile. (ang.)

Graham Greene Fotografia

„W dzieciństwie zdarza się zawsze taka chwila, kiedy otwierają się drzwi, by wpuścić do środka przyszłość.”

Graham Greene (1904–1991) angielski powieściopisarz i dramaturg

Źródło: Moc i chwała

Thorstein Veblen Fotografia
William Wharton Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia
Greg Bear Fotografia
Sidney Polak Fotografia
Wanda Nowicka Fotografia
Friedrich August von Hayek Fotografia
Fryderyk Engels Fotografia

„Przekształcenie w spółki akcyjne, tak samo jak przekształcenie we własność państwową, nie usuwa kapitalistycznego charakteru sił wytwórczych. O ile idzie o spółki akcyjne, jest to zupełnie jasne. Co się zaś tyczy nowoczesnego państwa, to jest ono tylko organizacją, którą stwarza sobie społeczeństwo burżuazyjne celem uchronienia ogólnych zewnętrznych warunków kapitalistycznego sposobu produkcji przed zamachami zarówno ze strony robotników, jak ze strony poszczególnych kapitalistów. Nowoczesne państwo jest bez względu na swoją formę machiną w istocie swej kapitalistyczną, państwem kapitalistów, idealnym kapitalistą zbiorowym. Im więcej sił wytwórczych przejmuje ono na swoją własność, w tym większym stopniu staje się rzeczywistym kapitalistą zbiorowym, tym więcej obywateli wyzyskuje. Robotnicy pozostają robotnikami najemnymi, proletariuszami. Stosunki kapitalistyczne nie zostają zniesione, przeciwnie, zaostrzają się do ostatecznych granic. Ale doszedłszy do tych granic, zmieniają się w swoje przeciwieństwo. Państwowa własność sił wytwórczych nie rozwiązuje konfliktu, ale kryje w sobie formalny środek, możliwość jego rozwiązania. Rozwiązanie to może polegać tylko na faktycznym uznaniu społecznej natury nowoczesnych sił wytwórczych, czyli na uzgodnieniu sposobu produkcji, zawłaszczania i wymiany ze społecznym charakterem środków produkcji. A to się może dokonać tylko wtedy, gdy społeczeństwo jawnie i bez żadnych półśrodków ujmie w swoje ręce siły wytwórcze, które przerosły wszelki inny prócz społecznego sposób kierowania nimi.”

Fryderyk Engels (1820–1895) niemiecki filozof i rewolucjonista

Anty-Dühring (1878)

Dietrich von Hildebrand Fotografia
Patrycja Soliman Fotografia

„Nie klasyfikowałabym tego filmu. Myślę, że jest to bliskie spojrzenie na inność. Możliwość zatrzymania się i przyjrzenia się człowiekowi. Nie tylko jego opakowaniu, ale przede wszystkim temu, co ma w środku.”

Patrycja Soliman (1981) aktorka polska

o filmie Ogród Luizy.
Źródło: Artur Cichmiński, Zabieganie o rolę nie leży w mojej naturze. Rozmowa z Patrycją Soliman, bohaterką „Ogrodu Luizy”, stopklatka.pl, 11 kwietnia 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=44953

Étienne de La Boétie Fotografia
Julius Evola Fotografia
Napoleon Bonaparte Fotografia
Jan Axel Blomberg Fotografia
Henry David Thoreau Fotografia
Tadeusz Mazowiecki Fotografia

„Terroryzm działa absolutnie niekonwencjonalnymi środkami, państwo swoją armią nigdy z nim nie wygra.”

Tadeusz Mazowiecki (1927–2013) polski polityk, premier RP

Źródło: Wykoślawiony, z Tadeuszem Mazowieckim rozmawia Piotr Najsztub, „Przekrój”, 19 września 2004

Tomasz Dedek Fotografia

„Aktorzy chyba nie są łatwi do życia właśnie dlatego, że stale muszą coś robić w środku siebie.”

Tomasz Dedek (1957) polski aktor

Źródło: Dedek... kombinuje http://www.barwyszczescia.pl/wywiady:1039:210.html

Robert Friedrich Fotografia

„(…) cudownie być dziadkiem na rockowej scenie i na tyle młodo się czującym. Kiedy idę z wnukiem, ludzie mówią: o jaki synek fajny, a ja na to: to wnuczek! Gdzieś w środku czuję, że mam 20 lat. Każdy kolejny wnuk to taki rodzaj błogosławieństwa, którego doświadczam.”

Robert Friedrich (1968) polski gitarzysta, pseud. Litza (Acid Drinkers, Arka Noego)

Źródło: Arek Lerch, „Pokusy są potrzebne” – mówi Litza w nowym numerze „W Sieci”. Fragment wywiadu, wnas.pl, 11 maja 2014 http://wnas.pl/artykuly/4839-pokusy-sa-potrzebne-mowi-litza-w-nowym-numerze-wsieci-fragment-wywiadu

L. Ron Hubbard Fotografia
Paweł Małaszyński Fotografia
Jurij Andropow Fotografia

„Co się tyczy linii komunikacyjnych, wiodących z ZSRR do NRD przez Polskę, to powinniśmy, rzecz jasna, coś zrobić i przedsięwziąć środki do ich ochrony.”

Jurij Andropow (1914–1984) radziecki działacz partyjny i państwowy

Źródło: posiedzenie Biura Politycznego KC KPZR, 10 grudnia 1981, z dokumentu IPN 13 grudnia 2007, s. 533.

Slavoj Žižek Fotografia
Mike Dirnt Fotografia

„Tylko wprowadzenie zakazu sprzedaży i stosowania medycznych środków antykoncepcyjnych uratuje Naród przed zagładą.”

Krzysztof Oksiuta (1961) polski polityk

o sytuacji demograficznej Polski.
Źródło: Twitter http://twitter.com/KrzysiekOksiuta/status/288933498251780096, 9 stycznia 2013

Peter Greenaway Fotografia
Ayn Rand Fotografia
Sebastian Świderski Fotografia
Leonardo da Vinci Fotografia

„Ziemia nie znajduje się w środku koła słonecznego ani w środku świata.”

Leonardo da Vinci (1452–1519) malarz, rzeźbiarz, architekt, konstruktor maszyn, filozof
Maria Szyszkowska Fotografia

„Zaniepokojona bezideowością lewicy, postanowiłam sporządzić w zwięzłej formie zarys 'manifestu człowieka lewicy'. Pragnę podkreślić, że ten, kto jest wrażliwy na biedę i nieszczęścia innych w naturalny sposób może stać się zwolennikiem prądów lewicowych.
Człowiekiem lewicy nie jest ten, kto wcześniej należał do PZPR, a dziś chce to zatrzeć i wtóruje prawicy w krytyce minionego systemu. Człowiekiem lewicy nie jest ten, kto kiedyś cenił wartość socjalizmu, a dziś mówi o tym pogardliwie chcąc czerpać profity w nowej rzeczywistości.
Lewicowość wiąże się nierozdzielnie z traktowaniem każdego człowieka jako celu samego w sobie, a nigdy jako środka do nawet najbardziej szczytnych celów. Ta zasada płynąca z filozofii Kanta stanowi podstawę socjalizmu.
Człowiek lewicy, ceniąc narodową tradycję i kulturę, czuje się przede wszystkim częścią ludzkości. Stanowi to zaporę dla kierowania się egoizmem rodzinnym w polityce.
Twierdzę, że obowiązkiem człowieka lewicy – w obliczu wynalezienia broni masowej zagłady – jest dążenie do trwałego pokoju, a nawet szerzej – urzeczywistnianie idei pacyfistycznych.
Człowiek lewicy powinien być rzecznikiem rozdzielenia religii i prawa, religii i polityki, jak również religii i nauki. Może wyznawać określoną religię, może być bezwyznaniowym, czy agnostykiem, bądź ateistą, ale zarazem zwolennikiem państwa neutralnego światopoglądowo.
Ideowość – nie zaś karierowiczostwo i pragmatyzm – ma znamionować człowieka lewicy. Troska o nią winna prowadzić do starań, by telewizja i radio publiczne wreszcie zaczęły nadawać programy o treściach lewicowych. Inaczej nie powstanie społeczeństwo obywatelskie, a więc wieloświatopoglądowe.
Człowiek lewicy nie powinien uznawać własności prywatnej za świętą i nienaruszalną. Powinien cenić także własność państwową i spółdzielczą.
Przedstawiciel lewicy powinien być człowiekiem czynu. Bieda, nędza, głód, bezrobocie, bezprawie – wymagają przezwyciężenia. Sprawiedliwość należy urzeczywistniać poprzez rozwiązania systemowe. Filantropia może jedynie doraźnie rozwiązać czyjś problem i z reguły uwłacza tym, do których jest skierowana.
Człowiek lewicy powinien pozwalać innym na głoszenie poglądów, które sam uznaje za błędne i nieprawidłowe. Ma być życzliwy dla prawd innych niż własne. Konsekwentnie ma wygłaszać niezgodę na nietolerancję.
Człowiek lewicy ma czynić wysiłki, by zmieniać świadomość społeczeństwa. Istotne znaczenie ma wyzbywanie się uprzedzeń i stereotypów.
Człowiek lewicy ma działać na rzecz eliminowania dyskryminacji i braku akceptacji rozmaitych grup społecznych.
Człowiek lewicy powinien czuć się częścią świata przyrody, a więc odznaczać się braterskim stosunkiem do innych istot żywych.
Wierność wobec wyznawanych wartości powinna znamionować człowieka lewicy.”

Maria Szyszkowska (1937) polska działaczka polityczna, filozof

Źródło: '„Manifest człowieka lewicy”', w: „Lewicowość w XXI wieku”, tChu, W-wa 2004.

Napoleon Bonaparte Fotografia
Philippe Pétain Fotografia

„Trzeba przerwać walkę. Zwróciłem się do przeciwnika z pytaniem, czy gotów jest przystąpić do poszukiwania, między nami żołnierzami, po walce i honorowo, środków wiodących do położenia kresu działaniom wojennym. Niech wszyscy Francuzi skupią się wokół rządu, niech się pozbędą niepokoju i oddadzą się wyłącznie wierze w przeznaczenie ojczyzny.”

Philippe Pétain (1856–1951) marszałek Francji, szef rządu Vichy

Źródło: Rząd Vichy – ratunek dla kraju czy hańba? http://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/1168361,Rzad-Vichy-%E2%80%93-ratunek-dla-kraju-czy-hanba/?utm_source=box&utm_medium=link&utm_campaign=related, polskieradio.pl, 23 lipca 2014.

Ewa Tomaszewska Fotografia
Wasilij Grossman Fotografia
Jacek Woroniecki Fotografia
Zygmunt Bauman Fotografia
Tadeusz Bartoś Fotografia
Wojciech Orliński Fotografia
Slavoj Žižek Fotografia
Stanisław Witkiewicz Fotografia
Abdul Halim Chaddam Fotografia

„Chcemy użyć wszelkich środków wewnątrz kraju i poza nim, by obalić reżim Asada.”

Abdul Halim Chaddam (1932) syryjski polityk

Źródło: Żądają interwencji w Syrii, PAP, tvn24.pl, 7 listopada 2011 http://www.tvn24.pl/12691,1723478,0,1,zadaja-interwencji-w-syrii,wiadomosc.html

Charles Maurras Fotografia

„Wszelkimi środkami, nawet legalnymi.”

Charles Maurras (1868–1952)

o obaleniu Republiki.
Źródło: La contre-révolution spontanée. Le recherche, la discussion, l’émeute, 1899–1939, Lyon 1943.

Manuela Gretkowska Fotografia
Haruki Murakami Fotografia
Jacek Kurski Fotografia
Peja Fotografia

„A na razie w urojeniach pogrążeni, środek bagna
To codzienna rzeczywistość polskiego nastolatka”

Peja (1976) polski wykonawca muzyki hip-hop i rap

Źródło: Mój rap moja rzeczywistość

Dietrich von Hildebrand Fotografia
Jakub Berman Fotografia

„Gdy rewolucja zbliża się do osiągnięcia swoich celów, jej wrogowie walczą coraz rozpaczliwiej, a zatem oddani rewolucjoniści muszą sięgać po środki coraz skrajniejsze.”

Jakub Berman (1901–1984) polski polityk i działacz komunistyczny

Źródło: Timothy Snyder, Skrwawione ziemie. Europa między Hitlerem a Stalinem, tłum. Bartłomiej Pietrzyk, wyd. Świat Książki, Warszawa 2011.

Jan Karski Fotografia

„Obóz, jak się zorientowałem. Obejmował teren około półtora kilometra kwadratowego płaskiego terenu. Otoczony był solidnym ogrodzeniem z drutu kolczastego, rozpiętego kilkoma rzędami pomiędzy drewnianymi słupami. Ogrodzenie miało ponad dwa i pół metra wysokości. Po zewnętrznej stronie przechadzały się patrole w odstępach około pięćdziesięciometrowych. Po stronie wewnętrznej strażnicy z bronią stali co jakieś piętnaście metrów. Za drutami stało kilkanaście baraków. Przestrzeń pomiędzy nimi wypełniał gęsty, falujący tłum. Więźniowie tłoczyli się, przekrzykiwali. Z kolei strażnicy starali się utrzymywać ich we względnym porządku…
… Po lewej stronie od bramy, o jakieś sto metrów za ogrodzeniem, był tor kolejowy, a właściwie rodzaj rampy. Prowadził od niej do ogrodzenia chodnik zbity z desek. Na torowisku stał pociąg złożony z około trzydziestu wagonów towarowych. Były brudne i zakurzone…
… Mijaliśmy akurat jakiegoś starca. Siedział na ziemi nagi i rytmicznie kiwał się do przodu i tyłu. Jego oczy błyszczały i nieustannie mrugał powiekami. Nikt nie zwracał na niego uwagi. Obok leżało dziecko w łachmanach. Miało drgawki. Z przerażeniem spoglądało dookoła.
Tłum pulsował jakimś obłędnym rytmem. Wrzeszczeli, machali rękami, kłócili się i przeklinali. Zapewne wiedzieli, że niedługo odjadą w nieznane, a strach, głód i pragnienie potęgowały poczucie niepewności i zwierzęcego zagrożenia. Ludzie ci zostali wcześniej ograbieni z całego skromnego dobytku, jaki im pozwolono zabrać w tę podróż. Było to pięć kilogramów bagażu. Były to zwykle jakieś najpotrzebniejsze w drodze przedmioty. Poduszka, jakieś okrycie, trochę jedzenia, butelka z wodą. Czasem kosztowności czy pieniądze. Docierała tu przeważnie ludność gett, która nie miała już nic…
Pobyt w obozie nie trwał długo. Zazwyczaj nie dłużej niż cztery dni. Potem pakowano ich w wagony na śmierć. Przez czas pobytu w obozie prawie nie otrzymywali jedzenia. Zdani byli na własne zapasy.
Baraki obozowe mogły pomieścić mniej więcej połowę więźniów. Drugie tyle pozostawało na dworze. Powietrze wypełniał odór ludzkich odchodów, potu, brudu i zgnilizny…
… Oficer SS, odpowiadający zapewne za załadunek, stanął przed tłumem Żydów. Nogi rozstawił szeroko.
– Ruhe! Ruhe! Spokój! – wrzasnął. – Wszyscy Żydzi mają wejść do wagonów. Pojedziecie tam, gdzie jest dla was praca. Ma być porządek. Nie wolno się pchać ani opóźniać załadunku. Kto będzie wywoływał panikę albo stawiał opór, zostanie zastrzelony.
Przerwał i wbił wzrok w masę ludzką przed sobą. Spokojnie zaczął otwierać kaburę pistoletu. Wyjął broń. Pierwsze szeregi Żydów zaczęły się cofać. Niemiec zaśmiał się i oddał trzy strzały w tłum. W grobowej ciszy rozległ się przeszywający krzyk. Spokojnie schował pistolet.
– A teraz do wagonów! Raus! – wrzasnął.
Tłum zamarł. Z tyłu rozległy się strzały. Ludzie ławą ruszyli do przodu, krzycząc przeraźliwie. Zbliżali się do drewnianego pomostu. Ludzki strumień był jednak zbyt szeroki, aby się w nim pomieścić. Esesmani otworzyli ogień. Pędzący zaczęli padać. Rozległ się głuchy tupot nóg po deskach rampy. Teraz zaczęli strzelać strażnicy stojący przy wagonach. Tłum przyhamował.
– Ordnung! Ordnung! – wrzeszczał esesman.
Pierwsi Żydzi wpadli do wagonu. Niemcy przy drzwiach odliczali ich. Po liczbie „sto czterdzieści” esesman zawył „Halt!” i dwukrotnie strzelił. Przystanęli. Pociąg powoli szarpnął i nowy wagon wtoczył się na wysokość pomostu. Zaczęli go wypełniać nowi więźniowie.
Wedle wojskowych regulaminów wagon towarowy przeznaczony był na osiem koni lub czterdziestu żołnierzy w transporcie. Upychając ludzi na siłę i bez jakiegokolwiek bagażu, można było pomieścić w wagonie sto osób. Niemcy wydali rozkaz pakowania po stu trzydziestu, ale jeszcze dopychali dodatkową dziesiątkę. Gdy drzwi nie dały się zamknąć, tłukli na oślep kolbami, strzelali do środka wagonu, wrzeszczeli na nieszczęsnych Żydów. Ci, aby zrobić miejsce dla nowych, wspinali się na ramiona i głowy już znajdujących się wewnątrz. Z głębi wagonu dochodził jakiś potępieńczy ryk i wycie.
Gdy upchnięto już sto czterdzieści osób, strażnicy przystąpili do zamykania drzwi. Były ciężkie, wykonane z drewna obitego żelazem. Miażdżyły wystające na zewnątrz kończyny wśród wrzasków bólu. Po zasunięciu drzwi zabezpieczano je żelazną sztabą i ryglowano.
Przed załadunkiem na podłogę wagonów sypano warstwę niegaszonego wapna. Oficjalnie był to zabieg higieniczny. Chodziło o nie rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych. W praktyce wapno gwałtownie absorbowało wilgoć z powietrza. Spadała zawartość tlenu i ludzie zaczynali się dusić. Równocześnie wapno w kontakcie z ludzkimi odchodami wydzielało trujące substancje, między innymi chlor. Ten zaś dusił stłoczonych więźniów. Niemcy osiągali podwójny cel. Choroby zakaźne istotnie się nie rozprzestrzeniały, a wagon można było łatwiej po transporcie wymyć. Po drugie, transportu tego nie przeżywało wielu „podróżnych”. A o to przecież chodziło.
Czasami od polskich kolejarzy docierały informacje, że takie wagony z Żydami stały na bocznicach po kilka dni. Po otwarciu znajdowano w nich same trupy…
… Na obozowym placu pozostali zabici i konający. Strażnicy przechadzali się wolnym krokiem i dobijali ich strzałami w głowę. Wkrótce zapanowała cisza…”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

Karski dostał się w przebraniu strażnika do obozu tranzytowego dla Żydów w Izbicy, który był „ostatnim etapem” przez obozem zagłady w Bełżcu.
Tajne państwo: opowieść o polskim Podziemiu

Robert Mateusiak Fotografia
Izabella Cywińska Fotografia
Daniele Vicari Fotografia
Kamil Sipowicz Fotografia
Léon Blum Fotografia
Jarosław Kaczyński Fotografia
Anna Chodakowska Fotografia
Modibo Keïta Fotografia
Albert Camus Fotografia
Janusz Radziwiłł Fotografia
Bronisław Malinowski Fotografia
Feliksa Kozłowska Fotografia
Ignacy Daszyński Fotografia
Bernard Nathanson Fotografia

„W propagandzie na rzecz aborcji stosowaliśmy: ukrywanie wszystkich dowodów naukowych na to, że życie zaczyna się od poczęcia i zawładnięcie środkami masowego przekazu.”

Bernard Nathanson (1926–2011) lekarz amerykański, działacz ruchów pro-life

Źródło: Medizin und Ideologie, październik 1984, s. 17–21.

Voltaire Fotografia

„Nie dość zapewnić komuś zbawienie, trzeba mu jeszcze dać środki do życia.”

Voltaire (1694–1778) francuski pisarz epoki Oświecenia, filozof, dramaturg i historyk
Eva Braun Fotografia

„Do środka wchodzi szef (Hoffmann), a z nim jakiś pan w pewnym wieku, z komicznym wąsikiem, w jasnym, angielskim trenczu, z wielkim filcowym kapeluszem, w dłoni… Zerkam na nich ukradkiem, nie odwracając się, i widzę, że ten mężczyzna przygląda się moim nogom. Właśnie tego dnia skróciłam sukienkę i nie czułam się w niej całkiem dobrze, bo nie byłam pewna, czy udało mi się prawidłowo zaszyć zakładkę. Schodzę, a Hoffmann przedstawia go jako pana Wilka.”

Eva Braun (1913–1945) niemiecka aktorka, żona Adolfa Hitlera

wspominając poznanie Adolfa Hitlera pewnego wieczoru 1929, kiedy pracowała jako asystentka fotografa Heinricha Hoffmanna.
Źródło: Ulrike Grunewald, Słynne rywalki, czyli gra o miłość, pieniądze i władzę, tłum. Roman Niedballa, wyd. Videograf II, Katowice 2009, ISBN 9788371836824, s. 158.

Artur Hajzer Fotografia
Giorgio Napolitano Fotografia
Fokus Fotografia

„Wyobraź sobie sześcian,
A w środku siedzi Fokus.”

Fokus (1980) polski producent i artysta hip-hopowy

Prewersje
Źródło: utwór 6ścian

Włodzimierz Lenin Fotografia

„Rozwija się przy tym i u nas, jak we wszystkich innych krajach, reklama przedwyborcza, absolutnie nie przebierająca w środkach. Wszystkie partie burżuazyjne, czyli takie, które bronią ekonomicznych przywilejów kapitalistów, reklamują się zupełnie tak samo, jak poszczególni kapitaliści reklamują swe towary.”

Włodzimierz Lenin (1870–1924) organizator i przywódca Rewolucji Październikowej

Źródło: Partie polityczne w Rosji w: Dzieła wybrane, tom 1, Moskwa 1948, s. 760; wydrukowano w gazecie „Niewskaja Zwiezda”, 10 maja 1912

Gabriele Kuby Fotografia
Stanisław Lem Fotografia
Colin Powell Fotografia
Claude Lévi-Strauss Fotografia
Julius Evola Fotografia
Paulo Coelho Fotografia