Cytaty na temat rana (203 cytatów, strona 2)

„Piękność Boża, piękność błyska mi w duszy i rani, i porywa, i męczy, a tu: ani ująć, ani objąć, ani zobaczyć nie można, takie te Boże reflektory ukryte, a ciskające rozmaite światła. Ta piękność niepojęta Boga, to głód straszliwy, to puszcza bezludna.”

Bernardyna Maria Jabłońska (1878–1940) zakonnica polska, błogosławiona Kościoła katolickiego

fragment zapisków z rekolekcji 1 stycznia 1933.
Wariant: Piękność Boża, piękność błyska mi w duszy i rani, i porywa, i męczy, a tu: ani ująć, ani objąć, ani zobaczyć nie można, takie te Boże reflektory ukryte, a ciskające rozmaite światła. Ta piękność niepojęta Boga, to głód straszliwy, to puszcza bezludna. [fragment zapisków z rekolekcji 1 stycznia 1933. ]
Źródło: o. Joachim Roman Bar, o. Władysław Kluz, Polscy święci. Służebnica Boża Bernardyna Jabłońska, t. 11, op. cit., s. 241.

O głodzie , O Bogu , O duszy

„Nie urodziłem się po to, żeby od rana z wywalonym jęzorem biec na Woronicza, bo telewizja nie jest celem mojego życia. To tylko sposób zarabiania pieniędzy. Zawsze mogę robić co innego.”

Robert Janowski (1961) polski aktor, piosenkarz i prezenter telewizyjny

Źródło: Wywiad, 2010 http://www.gazetalubuska.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20100619/WYWIADY/964022125

„… akcja „Art Must Be Beautiful/Artist Must Be Beatiful”, gdzie czesałam włosy tak długo i intensywnie, aż utworzyła się krwawiąca rana na mojej głowie. (…) Jednak nawet we wczesnych radykalnych pracach związanych z zadawaniem sobie bólu traktowałam siebie jako rodzaj lustra. Publiczność widzi mój strach, ból, obrzydzenie. I jeśli ja jestem w stanie przejść przez to, co jest metaforą tego, co spotyka nas w życiu, to i widz poczuje się silniejszy. Temu samemu służą rytuały kultywowane jeszcze w społeczeństwach pierwotnych. Zadaje się sobie ból, by się od niego uwolnić.”

Marina Abramović (1946) jugosłowiańska artystka intermedialna

Źródło: rozmowa Marioli Wiktor, Gwiazda wycięta na brzuchu, „Gazeta Wyborcza”, 5 października 2012.

O bólu , O strachu , O gwiazdach

„Istnieją rzeczy gorsze niż rany i śmierć. Jeśli twój duch i twoja dusza ulegną nieodwracalnemu zniszczeniu, co ci przyjdzie z tego, że nadal możesz reagować na bodźce, oddychać, wydalać i spełniać wszystkie inne funkcje istot żywych?”

John Marsden (1950) Pisarz australijski

Seria Jutro, Jutro 5: Gorączka

O śmierci , O duszy

„Gdyby spotkał pan lekarza, który nie może patrzeć na krew, ropę czy otwarte rany, uznałby pan, że ten człowiek minął się z powołaniem. Gdyby spotkał pan adwokata, który nie chce mieć do czynienia z przestępcami, kryminalistami czy dyktatorami – byłoby podobnie.”

Jacques Vergès (1925–2013)

Źródło: polityka.pl, 22 grudnia 2008 http://www.polityka.pl/swiat/tygodnikforum/277325,1,obronca-zbrodniarzy.read

„Promienne jak uśmiech słońce
na błękitnym zwieńczeniu świata.
Ten grymas potrzyma nas w napięciu
od rana do wieczora.
W godzinie wzejścia wzbije się w niebo
paskudny księżyc,
bo zdeformowany częściowym zaćmieniem
i będzie olbrzymia droga z gwiazd:
mleczna jak tabliczka czekolady.”

Adam Siwołowski (1975)

Źródło: Promienne...

O uśmiechu , O słońcu

„Ach proszę pani proszę pani
Niech mnie pani więcej już nie rani
Już dosyć nie chcę nie chcę za nic
Niech nie rani mnie pani – nie pani”

Maciej Maleńczuk (1961) polski artysta rockowy, poeta

Źródło: utwór Ach proszę pani z płyty Pan Maleńczuk

„Przez dwa dziesięciolecia broniła swej cnoty
Przykładna Penelopa śród gachów hołoty.
W nieobecności mężów także nasze żony
Często żyją nabożnie, jak żeńskie zakony:
By w świętości pozostać bez pokus szatana,
W łożu trzymają mnichów przez noc aż do rana.”

Klemens Janicki (1516–1543) polski poeta

Źródło: Na obraz Penelopy

O nocy

„Nie ma chyba większego wysiłku, niż usiłować ładnie wyglądać od rana do północy.”

Brigitte Bardot (1934) francuska aktorka

O wysiłku

„Będąc aktorem, jest się uwiązanym do miejsca od rana do wieczora. Nie można wyskoczyć jak z biura – nawet na chwilę. Nie mogę wpaść do znajomych na weekend, nie jestem anonimowa podróżując, a także na wakacjach.”

Anna Seniuk (1942) aktorka polska

Źródło: „Rzeczpospolita”, 13 grudnia 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/radoscp.htm

O wakacjach

„Wiosna. U nas w celi jasno – dużo słońca. Ciepło. Na spacerze powietrze miękkie – pieści jak ręka ukochanej. Na kasztanach i krzakach bzu pączki nabrzmiały i już się rozwinęły w malutkie liście zielone, uśmiechające się do słońca. Trawa na podwórzu wyciągnęła się do słońca i cicha, wchłania powietrze i promienie wskrzeszające do życia. Cicho… Nie dla nas wiosna. My w więzieniu. W celi drzwi wciąż zamknięte; za nimi i za oknem żołnierze uzbrojeni ani na chwilę nie opuszczają swych posterunków – i jak przedtem co dwie godziny słychać, jak zmieniają się i szczęk karabinów, i ich słowa: „pod sdaczu sostoit post nr pierwyj…”, jak przedtem, żandarmi nam drzwi otwierają i na spacer prowadzą, jak przedtem, słychać brzęk kajdan i trzaskanie otwieranych i zamykanych drzwi. Za oknem od samego rana przechodzą oddziały wojska, cały dzień odzywają się ich śpiewy, czasami słychać muzykę wojskową. (…)””

Feliks Dzierżyński (1877–1926) polski i rosyjski działacz komunistyczny

Pamiętnik więźnia
Źródło: s. 76

O wiośnie , O trawie

„O, te wszystkie drobne, małe rzeczy,
Z których każda rani i kaleczy,
Tak bezpłodna, a jątrzy i skrzeczy.”

Leopold Staff (1878–1957) poeta polski

Źródło: Drobne rzeczy

„Rany i szkody, których możemy doznać, utrzymując ten związek, są niezliczone (…); wszelka podległość wobec Wielkiej Brytanii lub zależność od niej prowadzi bezpośrednio do zaangażowania się naszego kontynentu w europejskie wojny i waśnie, stawiając nas w konflikcie z narodami, z którymi w innym wypadku staralibyśmy się pozostawać w przyjaźni.”

Thomas Paine książka Zdrowy rozsądek

Zdrowy rozsądek (1776)

O przyjaźni , O wojnie

„(…) garderoba była moim drugim domem. Spotykały się w niej wszystkie pokolenia. Po spektaklu zostawało się czasami i do rana. Omawianie przedstawienia, biesiadowanie, opowiadanie anegdot – tworzyły niesamowicie silne więzy w naszym środowisku. Dziś jest inaczej – konkurencja na rynku zrobiła się tak duża, że aktorzy po prostu nie mogą być zmęczeni. Żyją bardziej po mieszczańsku, dbają o swoje domy, o rodziny, dzieci i spłatę kredytów. Teraz teatr pustoszeje po spektaklu w jedną minutę.”

Joanna Szczepkowska (1953) aktorka polska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Rzeczpospolita”, 25 października 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/anmbg.htm

O dzieciach , O domu

„Ach, oby i w nas łączyła się szlachetna postawa surowości z miłością! Niedostatecznie rozumiemy surowość i dobroć; a któż próbuje je w sobie łączyć? Sądzimy, iż nie można być dobrodusznym, nie rezygnując z surowości. Lecz kto usiłuje zgodnie z nakazem iść przez świat, z żarliwości zadając rany grzechowi, a zarazem szczodrze rozlewać balsam miłości? Kto bije z obowiązku i uzdrawia, ponieważ jest to jego przywilejem? Kto najmocniej kocha, gdy postępuje najsurowiej, kto obejmuje tych, których najostrzej potraktował?”

John Henry Newman (1801–1890) angielski teolog katolicki, filozof, kardynał

Predigten [Kazania]
Źródło: tom I, s. 206, 207.

O świecie , Kochać się

„Kiedy wyruszacie w drogę, przybierzcie na siebie łagodność owiec, chociaż zamierzacie iść do wilków – a nawet nie tylko do wilków, lecz pomiędzy nie: wtedy bowiem najwyraźniej ukażę moją moc, kiedy wilki zostaną pokonane przez owce, zaś owce, jakkolwiek znajdują się pośród wilków i odnoszą rany od niezliczonych ukąszeń, nie tylko nie zginą, lecz nawet przemienią wilki, dając im swoją własną naturę. Większą jest bowiem rzeczą i bardziej zadziwiającą odmienić usposobienie nieprzyjaciela, odwrócić całkiem jego duszę, niż go zabić… Dopóki jesteśmy owcami, zwyciężamy. Choćby osaczyło nas tysiąc wilków, weźmiemy nad nimi górę i będziemy zwycięzcami. Jeśli wszakże staniemy się wilkami, poniesiemy klęskę. Wtedy bowiem odjęta nam będzie pomoc Pasterza, który pasie nie wilki, lecz owce. Odejdzie On od ciebie i opuści cię, bo nie pozwalasz Mu objawić swojej mocy. Jeśli się jednak okażesz łagodny, wtedy zwycięstwo Jemu tylko przypadnie.”

Jan Chryzostom (349–407) biskup Konstantynopola, pisarz chrześcijański

Źródło: Homilia 34

O duszy , O górach , O odejściu , O naturze

„Jesteśmy właśnie świadkami początku nieuczciwej i otwarcie niebezpiecznej prezydencji Niemiec – ożywienia eurokonstytucji, ale robienie tego w ten sposób by unikać referendów w kluczowych państwach członkowskich, jest nie tylko obelgą dla Francuzów i Holendrów, to klasyczny przykład nowego zjawiska, które widzę od dzisiaj rana: euronacjonalizmu, gdzie nie jesteście zdolni przyjąć „nie” za odpowiedź.”

Nigel Farage (1964)

„Bestus stojom tak łod rana – pijom jabole i halba.
Jak brakować jus zacyno – niy pogardzom nawet brynom”

Dohtor Miód (1976)

o degradacji moralnej części mieszkańców Piekar Śląskich.
2005 Bioło Nysa
Źródło: Piekary II

„Pamiętasz naszą pierwszą randkę? (…)
Nasze pierwsze pocałunki przez przystankiem,
kiedy żal nam było nawet paru minut bez dotyku naszych rąk,
pierwszą noc przegadaną do rana
i pierwszą noc, kiedy nie chcieliśmy mówić nic.”

Zeus (1983)

O nocy

„Lecz to widmo, ta rana, ten krzyk, te cierpienia?!
To stało się tak dawno. O nocy zaklęta,
Nicości, weź mnie z sobą! – Prawdy nic nie zmienia:
Ktoś wyrwał moje serce. Wciąż o tym pamiętam.”

Charles Leconte de Lisle (1818–1894) francuski poeta, filozof, filolog klasyczny i krytyk literacki, przedstawiciel pesymizmu i parnasizmu, tłum…

O cierpieniu , Serce

„Kościołowi dziś najbardziej potrzeba zdolności do leczenia ran i rozgrzewania serc wiernych, bliskości. Widzę Kościół jako szpital polowy po bitwie. Nie ma sensu pytać ciężko rannego, czy ma wysoki poziom cholesterolu i cukru! Trzeba leczyć jego rany. Potem możemy rozmawiać o całej reszcie.”

Franciszek (papież) (1936) papież

Źródło: rozmowa o. Antonio Spadaro, „Civiltà Cattolica”, tłum. Paweł Bravo i o. Kasper Mariusz Kaproń, Leczmy rany, „Tygodnik Powszechny” nr 39, 29 września 2013.

Serce , Sens

„Jest niedziela
dziecko karmi chlebem gołębie
pies wykręca w tył łeb
żeby zobaczyć swe gówno
słońce wpatrzone w siebie
rani wszystko na oślep
wieczorem zdechnie
jak zawsze”

Marek Śnieciński (1958)

Źródło: Zwykła niedziela

O dzieciach , O słońcu

„W czasie sumy przed duszą przesunęła się znowu słodka, przecudna postać Matki Niepokalanej, ale w innej koronie, niż Ją widziałam z rana. Zdziwiona wpatrywałam się w tę koronę i odczytałam „Polonia” – litery ułożone były z jasnych, jak gwiazdy drogich kamieni. Maryja z majestatem królewskim błogosławiła Polskę na cztery strony, nazywając ją miłym Jej Sercu królestwem.”

Leonia Nastał (1903–1940) polska zakonnica

Źródło: Uwierzyłam miłości. Dziennik duchowy i wybór listów, Wydawnictwo WAM, Kraków 2010, s. 283.

O duszy , O matce , O czasie , Serce

„Wstręt może np. dotyczyć rzeczy wyraźnie nieestetycznych, jak brud, ropiejące rany itp. Odraza do takich rzeczy jest czymś w pełni uzasadnionym. Byłoby oznaką braku wrażliwości czy wręcz prymitywizmu, gdybyśmy byli na nie zupełnie obojętni. Odraza ta nie może jednak iść tak daleko, by stawiać szranki naszej miłości bliźniego. Jeśli drugi człowiek jest w potrzebie, to nie tylko nie może ona ograniczać naszej gotowości pomocy, ale powinna tak ustąpić na dalszy plan, by np. chory wymagający naszej pomocy nie odczuwał, że się brzydzimy.”

Dietrich von Hildebrand (1889–1977)

Przemienienie w Chrystusie
Źródło: s. 191

O pomocy

„Pamiętaj: nie należysz już do siebie. Jesteś ofiarą. A więc, przez wzgląd na miłość i dla dochowania wierności swojemu posłannictwu, nie pobłażaj sobie. Każda pokuta to odjęcie jednej rany twojemu Bogu – ty otrzymujesz ją za Mnie. Każda pokuta to światło, które zapala się w jednym sercu. Ja odejmę ci pokutę, kiedy uznam, że wystarczy cierpienia, i włożę ci w rękę palmę. Tylko Ja. Jestem twoim Panem.”

Maria Valtorta (1897–1961) włoska pisarka

Zeszyty z 1943
Źródło: s. 140.

O miłości , O Bogu , O świetle , O cierpieniu

„Rany Chrystusa Pana, mego biczowanego Cesarza, gorąco całuję, bo są dla mnie zbawienne. Udręki otaczam miłością, bo są podjęte dla mego życia, dla mego honoru, dla mojej wiecznej chwały.”

Stanisław Papczyński (1631–1701) zakonnik polski, założyciel katolickiego zgromadzenia marianów

Wskazania (Ukochaj Chrystusa cierpiącego).
Źródło: o. Stanisław Papczyński MIC – Duchowe wskazania., s. 30 http://www.stanislawpapczynski.org/assets/pdfs/duchowe_pl.pdf

O udręce , Chrystus

„Ileż razy w mym życiu wyrwał się z mej duszy okrzyk dziękczynienia względem Boga za to, że urodziłam się w Starej Wsi, w Starej Wsi, gdzie sobie tron założyła Królowa niebios, by z niego, jako Matka Miłosierdzia, rozdawać łaski tłumom pielgrzymów, którzy rokrocznie przychodzą do Niej w dni odpustowe, a Ona leczy ich rany, koi bóle, osusza łzy. Jakże wdzięczna jestem Bogu za to, że urodziłam się w Starej Wsi, gdzie Maria założyła sobie ogród, w którym pielęgnuje z miłością Matki lilie białe, które nie tylko niebo zachwycać mają swą wonią i bielą, ale i ziemię odnawiać dla Boga… Na łonie przyrody starowiejskiej rosłam i wychowywałam się jak kwiat polny, nad którym specjalną pieczę roztacza sam Bóg, by mimo wichrów i burz mógł się rozwijać.”

Leonia Nastał (1903–1940) polska zakonnica

Pisma Sługi Bożej Leonii Marii Nastał siostry Profeski Zgromadzenia Służebniczek NMP Niepokalanie Poczętej w Starej Wsi, t. 1, s.4.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, s. Janina Bernadeta Lipian – Polscy święci. Służebnica Boża Leonia Maria Nastał, t. 2, op. cit., s. 234.

O Bogu , O duszy , O matce , O siostrze

„jak lizać rany celnie zadane
jak lepić serce w proch potrzaskane”

Edward Stachura (1937–1979) polski poeta, prozaik, pieśniarz i tłumacz

Źródło: Missa pagana. Jak w: Wiersze, poematy, piosenki, przekłady, wyd. Czytelnik, Warszawa 1982, s. 190.

Serce

„Odbudowywał się, leczył rany kraj przeorany wojną, wyniszczony faszystowską grabieżą. Ale na granicach buszowały po lasach bandy. Ze zbiegłych gestapowców, faszystów ukraińskich, z hitlerowskich armii, z rodzimych faszystów z NSZ, z wysłanników rządu londyńskiego i takich, co to swego czasu chłopców z bronią na dziwne nocne „manewry” w las wyprowadzali”

Janina Broniewska (1904–1981) polska pisarka

w całkiem przeciwnym kierunku niż front nad Wisłą
O człowieku który się kulom nie kłaniał
Źródło: wyd. MON, Warszawa 1960, s. 168.

O wojnie , O czasie

„Choć Mary pozbawiona była uczuć, które nakazywałyby jej szacunek dla uczuć siostry, w tym momencie naprawdę nie podejrzewała, że rani ją tak boleśnie.”

Jane Austen książka Perswazje

tłum. Anna Przedpełska-Trzeciakowska
Perswazje (1817)

O emocjach , O siostrze

„W Nowej Zelandii istnieje pewien stereotyp, norma zachowania, która każe tłamsić w sobie wszelkie żale, pretensje, rany, wychodzące później na jaw, gdy normalny – zdawałoby się – mężczyzna idzie sobie do pubu, pije piwo z kolegami, funkcjonuje jak gdyby nigdy nic i nagle bach! Samobójstwo. Na ludziach ciąży społeczna presja, czy też raczej represja, która nakazuje zmagać się z własnymi problemami w ciszy, miast wywlekać je na światło dzienne i narzekać. Kiedy więc w końcu czara goryczy się przelewa, dzieje się to z hukiem. Jednak ów mroczny nurt to tylko jedna z dróg, jaką podążają filmowcy z Nowej Zelandii, choć być może najpopularniejsza, bo umożliwiająca sublimację tłumionych treści.”

Vincent Ward (1956)

Źródło: wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=47590

O zachowaniu , O piciu , O piwie , O samobójstwie

„Każda bakteria, jeśli jest patogenem, którego nasz organizm nie przyjmuje, musi się bronić przed atakiem układu immunologicznego. Układ immunologiczny zwalcza bakterie na różne sposoby: używa do tego neutrofili, granulocytów, cytokin, makrofagów. Wydzielają one związki niszczące bakterie. Równocześnie uszkadzają tkankę. Typowym objawem walki z bakteriami jest, na przykład, ropienie rany, kiedy wbijemy sobie drzazgę. Z reguły układ immunologiczny wygrywa.”

Jan Potempa (1955) polski biolog

Źródło: Dominika Giza, ZAPACH SUKCESU. Rozmowa z prof. Janem Potempą z Zakładu Mikrobiologii Wydziału Biochemii, Biofizyki i Biotechnologii UJ, laureatem „polskiego Nobla”, „Alma Mater” nr 144, luty 2012, s. 32.

O sukcesie , O walce

„Moje wczesne dzieciństwo zostawiło we mnie rany na długie lata. Jest to dramatyczne stwierdzenie i w gruncie rzeczy dość niesmaczne (…).”

Doris Lessing (1919–2013) pisarka brytyjska, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury

Pod skórą

O dzieciństwie

„Czas leczy rany.”

Aureliusz Augustyn z Hippony (354–430) wczesnochrześcijański biskup i teolog

Źródło: Jan Miodek, Rozmyślajcie nad mową!, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, s. 30.

O czasie

„Przez całą noc rozmyślałam o tym, że mam mózg z zepsutego kleju i że przyczepiają się do niego same głupstwa, sprawy z przeszłości, rany i ból.”

Lizzie Doron (1953)

Spokojne czasy

O bólu , O przeszłości , O nocy

„Jeśli kogoś pragniesz tak naprawdę, to jest tak, jakby wziąć nić chirurgiczną i przyszyć swoje szczęście do skóry tamtej osoby – próba rozdzielenia skończy się potem raną szarpaną.”

Elizabeth Gilbert (1969)

I że cię nie opuszczę... czyli Love story

O szczęściu

„Prawda – rzecz Krystowa,
Łeż – Antykrystowa;
Prawdę popi tają,
Iże się jej lękają,
Łeż pospólstwu bają.

Kryste, przez Twe rany,
Racz nam dać kapłany,
Jiżby prawdę wiedli,
Antykrysta pogrzebli,
Nas k Tobie przywiedli.”

Jędrzej Gałka (1400–1451)

Źródło: Pieśń o Wiklefie (łac. Cantilena vulgaris, 1449); cyt. za: Krzysztof Baczkowski, Dzieje Polski późnośredniowiecznej (1370–1506), Kraków 1999, str. 141.

O prawdzie

„Czas goi wszelkie rany.”

Menander (-342–-291 p. n. e.) starożytny poeta grecki, przedstawiciel komedii nowej i komedii charakterów

O czasie

„Chcę trochę czasu, bo czas, bo czas leczy rany…”

Ryszard Riedel (1956–1994) polski muzyk rockowy, wokalista

Źródło: Dżem, Modlitwa III

O czasie

„Ze wspomnieniem można żyć jak inni, którzy straty nie ponieśli. Można śmiać się i żartować, cieszyć się lub kłopotać tysiącem drobnych, błahych spraw. Z początku rana otwarta doskwiera nieznośnie, lecz życie szybko zadeptuje murawę na grobie, zabliźnia ranę na sercu i toczy się dalej, jak gdyby wszystko tak właśnie być miało.”

Zofia Kossak-Szczucka (1889–1968) pisarka polska

Dziedzictwo

O życiu , O stracie , Serce

„Zwycięstwa koją wszelkie rany.”

Jerry Stackhouse (1974) koszykarz amerykański

Źródło: Zejdź mi z drogi, „Pro-Basket. Magazyn” nr 6/99 (34), s. 24.

„Oczy jej (pokutującej wychowanki) spoczywają na świętych obrazach, raz po raz łza żalu toczy się po policzkach, usta poruszają się w modlitwie błagalnej. Ręce przyciskają i tulą do Serca Rany Zbawiciela Ukrzyżowanego. Widzi ona w tych Ranach Najświętszych swoje zbawienie, widzi Dobrego Pasterza, który do ostatniej kropli Krew Najświętszą wylał, aby ją ocalić.”

Maria Karłowska (1865–1935) polska zakonnica, założycielka Zgromadzenia Sióstr Pasterek, błogosławiona katolicka

Źródło: Waldemar Rozynkowski, s. Glaudiosa Dobrska, Św. Marii Magdaleny miłość i pokuta: notatki z rekolekcji/bł. Maria Karłowska. Wydawnictwo Bernardinum. Pelpin. 2012. Pisma t. IV, 4 s. 79.

O miłości , Obraz , Serce , Łza

„Przysięgam wam, że płynie czas!
Że płynie czas i zabija rany!”

Edward Stachura (1937–1979) polski poeta, prozaik, pieśniarz i tłumacz

Źródło: Czas płynie i zabija rany w: Wiersze, poematy, piosenki, przekłady, wyd. Czytelnik, Warszawa 1982, s. 232.

O czasie

„Kraków jest znakomity, ale do niego tylko wpada się i wypada. Wrocław tętni życiem do rana. Wtedy się chodzi od lokalu do lokalu. W teatrze mówimy, że wędruje się „szlakiem hańby.””

Wojciech Dąbrowski (1959) aktor polski

Źródło: Na szlaku hańby, „Tele Tydzień”, nr 32, 8 sierpnia 2005 http://www.plebania.pl/wywiady/dabrowski.html

„Ból nie zaczął się właściwie aż do rana. Ale oczywiście rano było gorzej. O tym czasie przyszło już odrętwienie, a z nim ten tępy ból gojenia, który jest zawsze gorszy od ostrego, czystego bólu w pierwszym momencie (…) Jednakże ból był czymś co znał. Ból był jak stary przyjaciel, którego od dawna nie widział. Umiał sobie dać radę z bólem. Z bólem trzeba leżeć, a nie odsuwać się od niego. Trzeba niejako poruszać się dookoła zewnętrznego skraju bólu, tak jak się robi z zimną wodą, dopóki człowiek w końcu nie zdobędzie się na dość odwagi, by wziąć się w garść. Wtedy trzeba nabrać głęboko tchu, dać nurka i opaść aż na samo dno. A potem, kiedy już pozostałeś jakiś czas w głębi, stwierdzasz, że nie jest wcale tak zimno, jak myślałeś, gdy twoje mięśnie cofały się przed tą zewnętrzną krawędzią, kiedy chodziłeś dokoła próbując zebrać się na odwagę. Znał ból. Ból był jak walka na ringu; jeżeli do tego powracasz dostatecznie długo, nabierasz w końcu pewnego instynktu. Nigdy nie wiesz, kiedy przychodzi ani skąd się bierze, ale nagle odkrywasz że go masz i że go masz od dawna, nic o tym nie wiedząc. Tak samo jest z bólem. Ból był jak wioska u stóp góry, na której garbie, wysoko nad wsią, wybudowana jest katedra, a dzwony tej katedry bezustannie wydzwaniają pieśń o krzyżu.”

James Jones książka Stąd do wieczności

Postać: Prewitt
Stąd do wieczności

O bólu , O myślach , O wodzie , O czasie

„Jak byłam młoda, śpiewałam go na prawo i lewo, zrywałam gardło, duszę, gitarę. Nazywali mnie nawet „Wysocki w spódnicy”. To był zbiorowy szał. Jego piosenki były zakazane, ale wszyscy je znali. Płyty rozchodziły się z rąk do rąk, w drugim obiegu. Informacje o spotkaniach przekazywano sobie z ust do ust. Zbieraliśmy się nocami w mieszkaniach i pokładając się na podłodze, śpiewaliśmy do rana. Prawdziwy rosyjski underground. Potem jednak pomyślałam, że chyba to nie jest najlepsze zajęcie dla kobiety.”

Żanna Gierasimowa (1966)

o Włodzimierzu Wysockim.

O kobietach , O duszy , O śpiewie , O nocy

„– Zawsze gdy przechodzę obok tych pomników… „Polegli za wolność naszą i waszą”, „W obronie ojczyzny”, „Za niepodległą Polskę”… Rany boskie, czy jest w ogóle coś bardziej idiotycznego? Ludzie wyjeżdżają, osiedlają się w Anglii, Hiszpanii, Holandii, Ameryce, znajomy ożenił się z dziewczyną z Nowej Zelandii – ważne jest JAK, nie GDZIE, gdzie zaniosą cię namiętności, praca, los; tam. Co to ma za znaczenie, pod jaką flagą, jakim rządem, jakim językiem żyć ci przyszło, jaką pieczątkę biją ci w papiery i jakie słowo wpisują w rubryce „narodowość”? Toż trzeba by być socjopatą! Życie to jest co innego: twoi rodzice, dom, nachylające się nad tobą twarze, dzieciństwo i młodość, przyjaciele i znajomi, ludzie i uczucia między ludźmi, twoje życie, jaki zawód wybierzesz, jakie książki, filmy, potrawy lubisz, czy spoglądasz nocą w niebo, czy zasypiasz na łące pod kwiatami, czy odurzył cię zapach lasu, co zapamiętasz, twoje życie, kilka osób, kilka przedmiotów, kilka miejsc, żona, dzieci, kilka osób, które kochasz i które ciebie kochają, i żebyś mógł zapewnić im szczęście, widział, jak dorastają, starzeją się, dał, co najlepsze, wziął, co najlepsze, żeby wnuki twoją twarz nad sobą widziały, i żeby tak się domknęło, kilka osób, kilka przedmiotów, kilka miejsc, twoje życie. Coś kruchego, bezbronnego, niemowlę ukryje w swojej dłoni. W jakie szaleństwo, w jaką chorobę umysłu trzeba zapaść, żeby to odrzucić, zdeptać, zniszczyć – dla tych paru słów, kolorów i pieczątek, dla nazw! Jak ci kibole pierdolnięci, co się pałują i rżną w obronie „honoru” swojego klubu – tylko że kibole narodowi mają jeszcze większego świra i tu zawsze idzie zadyma na śmierć i życie. Wyrzuć to z siebie! „My”, „oni””

Jacek Dukaj (1974) pisarz polski

do niczego ci to nie potrzebne! Masz tylko swoje życie.
Źródło: Przyjaciel prawdy. Dialog idei

O życiu , O śmierci , O losie , O szczęściu

„No, to jadziem na Bielany, cała paka rusza dziś:
Mańka, Feluś ten szemrany, ruda Zośka, ja i Zdziś.
Pod tę pachę bierz panienkę, a wałówkę w drugą rękę,
Bo od rana na Bielanach ubaw na sto dwa!
Tańczy kizior ze swą cizią, z rudą Zośką ja,
A Antoni na harmonii tra, ra, ra, ra gra.”

Michał Ochorowicz (1907–1998)

Źródło: Jadziem na Bielany

O grach

„Unikaj pochwał pochlebców i szkodliwych i fałszywych pochlebstw, jakby zarazy duszy. Nie ma nic, co by tak łatwo psuło dusze ludzkie, i nic, co by zadawało duszy tak słodkie i niebolesne rany.”

Hieronim ze Strydonu (345–420) pisarz chrześcijański, święty Kościoła katolickiego, ojciec Kościoła

Źródło: List 148.

O duszy

„Od samego dzisiaj rana
czegoś mi się chce…
Nie cukierka, nie banana -
może piasku, może siana
albo nawet – nie wiem sama
muchy tse-tse-tse?”

Danuta Wawiłow (1942–1999)

Źródło: Czego mi się chce

„Takiemu magnatowi prasowemu za 2000 r. dali ulgę w podatku 2 mld zł. On może się mądrzyć, może pisać teksty antypolskie, antyludzkie, przeciwko Samoobronie. Cała śmieszność w tym, że on to robi za nasze pieniądze – kpi sobie z Polski i Polaków. Teraz media mu jeszcze oddać – telewizję, radio i będzie jeden Michnik od rana do wieczora.”

Andrzej Lepper (1954–2011) polski polityk

o Adamie Michniku.
Źródło: wystąpienie na kongresie Samoobrony, kwiecień 2002

O pieniądzach

„z samego rana dobry „esemes” zamiast
śniadania: „miałam zły sen. uważaj na pasach.”
jeszcze przed chwilą, tuż po przebudzeniu
przypomniałem sobie, że za dwa dni
minęłyby trzy lata.
teraz wiem, że nie żyję już nawet
w jej snach.”

Wojciech Brzoska (1978)

Źródło: na wszelki wypadek

O snach

„Rany, nie wiem, co zjem dziś na kolację, więc trudno mi powiedzieć, co będę robił za dziesięć lat.”

Justin Bartha (1978) amerykański aktor

Źródło: „To i Owo” nr 42, 13 października 2009, s. 5.

„…) Jestem białym biedakiem przez wszystkich oszukiwanym,
Jestem Murzynem, który po batach wciąż nosi rany.
Jestem czerwonoskórym wygnanym ze swojej ziemi,
Jestem przybyszem z Europy, co jeszcze nie traci nadziei.
Każdemu z nas wciąż wciskają ten sam stary, głupi schemat.
Że każdy walczyć ma z każdym, a słabszy szans żadnych nie ma (…).

O, niechaj Ameryka znów Ameryką będzie –
Krainą, którą dotąd nigdy nie była jeszcze –
A którą stać się musi – ziemią, gdzie każdy jest wolny.
Która należy do nas – Indian, Murzynów, bezrolnych –
Tych, którzy ją stworzyli,
Potem i krwią ją zrosili;
Tych, co w fabrykach się trudzą,
Co brną przez pole za pługiem.
Niech spełni się wielki nasz sen:
Odbierzmy łotrom kraj ten.

Możesz więc na mnie miotać obelgi w bezsilnej złości,
Dowiedz się jednak, że rdza nie ima się stali wolności.
Czas wyrwać już naszą ziemię, odebrać im Amerykę! (…”

Langston Hughes (1902–1967)

Źródło: Let America be America Again (1936), przeł. Andrzej Wojtasik

O snach , O wolności , O czasie , O oszukiwaniu

„Ostatnia rzecz, o jakiej myślę, to: „O rany, co ludzie powiedzą?””

Oceana Mahlmann (1982)

Źródło: „Party” nr 10 (68), 17 maja 2010

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Żyjemy nadal w „erze postwestfalskiej”, liżąc dotąd niezaleczone (być może nieuleczalne) rany, które zasada cuius regio, eius religio zadała i nadal zadaje społeczeństwom dążącym do integracji bądź zabiegającym o jej ochronę i przetrwanie. Proces wydobywania się z mrocznego cienia „suwerenności westfalskiej” trwa i był jak dotąd bolesny i daleki od jednorodności. O ile liczne moce (finanse, kapitały inwestycyjne i spekulacyjne, rynki towarowe, handel informacją, bronią i narkotykami, przestępczość czy terroryzm) zyskały już (w praktyce, jeśli nie w teorii) swobodę ignorowania owej zjawy i nieliczenia się z jej wymogami, o tyle polityka (możność decydowania o tym, jak i po co się moc wykorzystuje) wciąż miota się bezradnie w matni narzuconych przez nią ograniczeń.”

Zygmunt Bauman (1925–2017) polski socjolog, filozof, eseista

Źródło: Polityka, dobre społeczeństwo i „suwerenność westfalska”, krytykapolityczna.pl, 15 sierpnia 2012 http://www.krytykapolityczna.pl/Opinie/BaumanPolitykadobrespoleczenstwoi-suwerennoscwestfalska-/menuid-1.html

„O księżycu.
Znudziły go ciągłe
miłosne wyznania,
więc wypiął swą pełnię
i błyszczał do rana.”

Mariusz Parlicki (1974)

„Jeśli chcesz, możesz przyjść, kupić wino, zostać na noc,
nie przytulę cię potem, odwrócę, rzucę „dobranoc”,
jeśli chcesz, możesz przyjść, zdjąć bluzkę, zostać do rana,
nie odprowadzę cię potem, do drzwi trafisz sama.”

Skubas (1981)

Brzask
Źródło: utwór Nie mam dla ciebie miłości

O winie , O zdjęciach , O nocy

„O czym mam ci powiedzieć, Rosjo, czy to, że Puszkin jest pisarz niebieski?
Czy o tym, że mnie ze wzgardą smagał Dostojewski? (…)
Czy to, że po twym ciele kołysze słodkie i ciężkie zboże?
Czy to, że dzieli nas przepaść, na którą już nic nie pomoże,
Przepaść, która mnie boli i pali, jak nożem zatrutym zadana nieuleczalna rana?
Mam ci rzec, że cię nienawidzę? Czy rzec, że jesteś ukochana?”

Jarosław Iwaszkiewicz (1894–1980) polski poeta i pisarz

Źródło: Do Rosji

„Nie wiem czy państwo wiecie co robicie, ja mogę śpiewać do samego rana.”

Joanna Słowińska (1971)

po trzech bisach i dalszych oklaskach na koncercie w Toruniu w Piwnicy pod Aniołem, 17 grudnia 2007.

O aniołach , O śpiewie

„Wiele się na Uniwersytecie Jagiellońskim nauczyłem, ale też podarowałem sobie beztroskie, cudowne krakowskie życie. W szkole teatralnej zajęcia trwają od rana do późnego wieczora, a potem jeszcze trzeba wkuwać role i próbować. Na psychologii człowiek pouczył się dwie godziny i do baru.”

Maciej Stuhr (1975) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 30 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20986

O życiu , O czytaniu

„Rany się zabliźniają, ale blizny rosną wraz z nami.”

Stanisław Jerzy Lec (1909–1966) poeta polski, aforysta

Źródło: Aneta Łastik, Poznaj swój głos..., op. cit., s. 54.

„Mnie nic nie boli, nie męczy, nie gubi, póki ziemi stanie i słońca! Zima jak troska, długo trwa, a lato, jak szczęście, mija chwilą… Oto wieki stoję i Bóg mi lata nigdy nie odebrał, przyjdzie słonce i ożywi każdego! Przyjdzie dzień co rany zabliźni!…
– Czy przyjdzie? – zapytał człowiek zgnębiony.
Dąb się zakołysał jak gniewny.
„Widziałeś ty, człowieku-efemerydo, takie lody, których marzec nie stopi? Widziałeś ty pola, których Pergrubia nie obudzi?… Dziesięć wieków stoję i wiem, że wszystko mija. Kto silny, najgorsze wytrzyma…”
Księżyc wszedł i świecił w pełni podniesione oblicze samotnika. Ostre rysy wygładziły się stopniowo, wyprostował się hardo.”

Maria Rodziewiczówna książka Dewajtis

Wytrzymam… – rzekł półgłosem.
Dewajtis
Źródło: s. 104

O Bogu , O szczęściu , O zimie , O lecie

„Męczyły mnie okropne bóle, głośno wyłem, gdyż miałem wybite dwa przednie zęby, głębokie rany na twarzy i całym ciele; byłem jak sparaliżowany, a nogi miałem opuchnięte.”

Heinrich Schliemann (1822–1890) niemiecki archeolog amator

w liście do siostry, opisując swój stan po przeżyciu zatonięcia statku u brzegu Wysp Fryzyjskich.
Źródło: Ludwik Stomma, Choroby i dolegliwości sławnych ludzi, Wydawnictwo Literatura Net Pl, Gdańsk, ISBN 8392364546, s. 124.

O ludziach , O chorobach , O literaturze , O siostrze

„Królowe nart, damy, już nie mają tak ciasno na parkiecie, kiedy rozpoczynała się ta taneczna rywalizacja, już tylko dwie zostały, ale tak to jest często na zabawach, na wielkich balach, kiedy do rana tempo wodzireja wytrzymują tylko najwytrwalsi.”

Tomasz Zimoch (1957)

w czasie biegu na 30 km kobiet na igrzyskach olimpijskich w Vancouver.
Wpadki komentatorskie

O kobietach , O czasie

„U nas sztukę zepchnięto na margines, a tam [w Korei Północnej] każda fabryka ma swoją orkiestrę. Od rana grają muzykę na ulicach.”

Michael Chant (1945)

Źródło: Zabójcze puenty, „Forum”, nr 21, 16-29 października 2015, s. 82.

„(…) klub to przeciwwaga dla dyskoteki: w niej gra się przeboje, w klubie muzykę ambitną; do dyskoteki idzie się na podryw, do klubu po atmosferę; zabawa dyskotekowa kończy się w środku nocy, szanujący się klub działa do białego rana (albo trochę dłużej). Taka jest ich autodefinicja. Klub kojarzy mi się nade wszystko z trzema rzeczami: miastem, muzyką i nocą. Każdy klub poszukuje własnej formuły, każdy pracuje nad oryginalnością, wypracowuje własny klimat. Kluby często chwalą się działaniami wykraczającymi poza puszczanie muzyki i podawanie drinków: wyświetlają filmy, organizują wernisaże, spotkania z poetami, dyskusje. Cecha, jak się wydaje najczęściej podkreślana przez właścicieli klubów i ich bywalców, to kreatywność: w doborze muzyki, wystroju wnętrza, karcie dań i napojów, pomysłach na kolejne imprezy. Jednak mimo deklarowanej kreatywności, polskie kluby cierpią na wspólną chorobę. Jest nią uleganie tym samym modom muzycznym. Do niedawna w większości z nich królowały różne odmiany muzyki house. Innej muzyki trzeba było szukać ze świecą. Być może dzieje się tak z tego powodu, że stali bywalcy klubów to skończone mieszczuchy, a house jest przecież dla nich.”

Waldemar Kuligowski (1972)

Źródło: „Teatr” 3/07, 21 kwietnia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ctea.htm

O poszukiwaniu , O grach , O cierpieniu

„Zarazy na was nie ma antychrysty wilkołaki żeby was piorun jasny spopielił i święta ziemia pochłonęła przybłędy próżniowe przejść człowiekowi spokojnemu nie dają purchle parszywe no i co narobiłeś ty łbie kapuściany ty purchawko spulchła żebyś ty jutra nic doczekał za moją krzywdą poczwaro kosmiczna niech cię Pan Bóg skarze łobuzie tyłem się nachodziła od samiusieńkiego rana, łojezu ledwie nogami powłóczą i wszystko na nic wszystko zmarnuje ten diabli pomiot!”

Janusz A. Zajdel książka Wyjście z cienia

staruszka spotkana w lesie przez Tima wyzywa Proksów którzy połakomili się na zebrane przez nią grzyby.
Wyjście z cienia

O Bogu

„Mówił, że z Nangijali pochodzą wszystkie bajki, bo właśnie tam takie rzeczy się dzieją i ten, kto się tam znajdzie, ma przygody i od rana do wieczora, a nawet w nocy.”

Astrid Lindgren książka Bracia Lwie Serce

Bracia Lwie Serce

„Mnie się zdaje, że teraz pan ma prawo nauczania, gdy sam ludzkiego bólu doznał. Nie ten, wedle mnie, jest człowiekiem, kto nad świat wyższy własną pychą, ale kto te rany zbadał i w sobie nosił, a potem dopiero na nie lekarstwa szuka. Teraz dopiero myśl pana będzie jaśniejszą, rozum prawszym!”

Maria Rodziewiczówna (1864–1944) polska pisarka

Kwiat lotosu
Źródło: Wyd. Alfa, Warszawa 1990, s. 162

O świecie , O myślach , O myśleniu

„To nie jest śmiertelna rana, doktorze.”

Alexander Hamilton (1757–1804) polityk amerykański

ostatnie słowa
Źródło: Ostatnie słowa przed śmiercią, itvl.pl, 16 kwietnia 2013 http://www.itvl.pl/news/ostatnie-slowa-przed-smiercia

O śmierci

„W kwietniu 1940 roku ponad 21 tysięcy polskich jeńców z obozów i więzień NKWD zostało zamordowanych. Tej zbrodni ludobójstwa dokonano z woli Stalina, na rozkaz najwyższych władz Związku Sowieckiego. Sojusz III Rzeszy i ZSRR, pakt Ribbentrop-Mołotow i agresja na Polskę 17 września 1939 roku znalazły swoją wstrząsającą kulminację w zbrodni katyńskiej.
Nie tylko w lasach Katynia, także w Twerze, Charkowie i w innych, znanych i jeszcze nieznanych miejscach straceń wymordowano obywateli II Rzeczypospolitej, ludzi tworzących podstawę naszej państwowości, nieugiętych w służbie ojczyzny. W tym samym czasie rodziny pomordowanych i tysiące mieszkańców przedwojennych Kresów były zsyłane w głąb Związku Sowieckiego, gdzie ich niewypowiedziane cierpienia znaczyły drogę polskiej Golgoty Wschodu.
Najbardziej tragiczną stacją tej drogi był Katyń. Polskich oficerów, duchownych, urzędników, policjantów, funkcjonariuszy straży granicznej i służby więziennej zgładzono bez procesów i wyroków. Byli ofiarami niewypowiedzianej wojny. Zostali zamordowani z pogwałceniem praw i konwencji cywilizowanego świata. Zdeptano ich godność jako żołnierzy, Polaków i ludzi. Doły śmierci na zawsze miały ukryć ciała pomordowanych i prawdę o zbrodni. Świat miał się nigdy nie dowiedzieć. Rodzinom ofiar odebrano prawo do publicznej żałoby, do opłakania i godnego upamiętnienia najbliższych. Ziemia przykryła ślady zbrodni, a kłamstwo miało wymazać ją z ludzkiej pamięci.
Ukrywanie prawdy o Katyniu – efekt decyzji tych, którzy do zbrodni doprowadzili – stało się jednym z fundamentów polityki komunistów w powojennej Polsce: założycielskim kłamstwem PRL. Był to czas, kiedy za pamięć i prawdę o Katyniu płaciło się wysoką cenę. Jednak bliscy pomordowanych i inni, odważni ludzie trwali wiernie przy tej pamięci, bronili jej i przekazywali kolejnym pokoleniom Polaków. Przenieśli ją przez czas komunistycznych rządów i powierzyli rodakom, wolnej, niepodległej Polsce. Dlatego im wszystkim, a zwłaszcza Rodzinom Katyńskim, jesteśmy winni szacunek i wdzięczność.
W imieniu Rzeczypospolitej składam najgłębsze podziękowanie za to, że broniąc pamięci o swoich bliskich, ocaliliście Państwo jakże ważny wymiar naszej polskiej świadomości i tożsamości.
Katyń stał się bolesną raną polskiej historii, ale także na długie dziesięciolecia zatruł relacje między Polakami i Rosjanami. Sprawmy, by katyńska rana mogła się wreszcie w pełni zagoić i zabliźnić. Jesteśmy już na tej drodze. My, Polacy, doceniamy działania Rosjan z ostatnich lat. Tą drogą, która zbliża nasze narody, powinniśmy iść dalej, nie zatrzymując się na niej ani nie cofając.
Wszystkie okoliczności zbrodni katyńskiej muszą zostać do końca zbadane i wyjaśnione. Ważne jest, by została potwierdzona prawnie niewinność ofiar, by ujawnione zostały wszystkie dokumenty dotyczące tej zbrodni. Aby kłamstwo katyńskie zniknęło na zawsze z przestrzeni publicznej. Domagamy się tych działań przede wszystkim ze względu na pamięć ofiar i szacunek dla cierpienia ich rodzin. Ale domagamy się ich także w imię wspólnych wartości, które muszą tworzyć fundament zaufania i partnerstwa pomiędzy sąsiednimi narodami w całej Europie.
Oddajmy wspólnie hołd pomordowanym i pomódlmy się nad ich głowami. Chwała bohaterom! Cześć Ich pamięci!”

Lech Kaczyński (1949–2010) polski polityk, prezydent Polski

ostatnie, niewygłoszone, katyńskie przemówienie.
Przemówienia rocznicowe

O śmierci , O wojnie , O ludziach , O kłamstwie

„Moja rana na coś się przydała: zwróciła mi moich przyjaciół.”

Gustaw III (1746–1792) król Szwecji z dynastii Holstein-Gottorp

gdy u jego łoża pojawili się niektórzy członkowie dotychczasowej opozycji (umierał wówczas po zamachu na swoje życie).
Źródło: Isabelle Bricard, Leksykon śmierci wielkich ludzi, tłum. Anita i Krzysztof Staroniowie, Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 1998, ISBN 8305129713, s. 213.

O życiu , O śmierci , O ludziach , O książkach

„Są sprawy, (…) o których nie masz pojęcia. Nie zetknęłaś się nigdy z nimi. I dobrze. Bo je trudno przeżyć, a jeszcze trudniej zapomnieć, okaleczają cię na zawsze. Nie istnieje na nie lekarstwo. Stajesz się żywą raną, która jedynie od czasu do czasu zasklepia się, zasycha, a potem nagle otwiera i zaczynasz krwawić od nowa.”

Ewa Ostrowska (1938–2012)

Abonent czasowo niedostępny (2009)
Źródło: część pierwsza: Rana

O czasie

„Pewien zraniony człowiek leżał na ziemi i roje much obsiadły jego rany. Podróżny, który tamtędy przechodził ulitował się nad nim i myśląc, że jest za słaby, aby się przed nimi bronić, zbliżył się doń pragnąc je odpędzić. Lecz ów prosił, by tego nie czynił. Zapytany z kolei dlaczego nie chce uwolnić się od tej plagi, odparł: „Gdybyś je spędził, jeszcze większą krzywdę byś mi wyrządził. Albowiem one nasyciwszy się już moją krwią nie naprzykrzają się tak natarczywie i są nieco łagodniejsze. Jeśli zaś przyjdą inne zgłodniałe i obsiada mnie już wycieńczonego, na śmierć mnie zamęczą”. Dlatego też sam – ciągnął dalej – stara się swoim poddanym, nękanym rozlicznymi grabieżami nie nasyłać coraz to innych urzędników, którzy by im krew niby muchy wysysali, gdyż ich naturalną chciwość podsycałaby jeszcze obawa, że rychło mogą postradać możność zaspokajania tej przyjemności.”

Tyberiusz (-42–37 p. n. e.) Cesarz rzymski

w odpowiedzi na zarzut zbyt długiego utrzymywania tych samych namiestników prowincji.

O śmierci , O przyjemności , O myślach , O myśleniu

„Co pan robi od rana do wieczora?
– Znoszę siebie.”

Emil Cioran (1911–1995) pisarz pochodzenia rumuńskiego

Źródło: E.M. Cioran: Aforyzmy, wybór i przekład Joanna Ugniewska

„Gleba jest biała noc błękitna
I broczy krwią ukrzyżowanie
Gdy męką krwawą rany kwitną
Żołnierza Ziemi Obiecanej”

Guillaume Apollinaire książka Kaligramy

Kaligramy
Źródło: Śpiew horyzontu w Szampanii (Chant de l’horizon en Champagne)

O nocy

„wrośniesz we mnie prośbą przychylnym podaniem otworzysz się
raną białego tunelu który prowadzi w ciemność”

Marta Kapelińska (1988)

Źródło: Martwy sezon

„Tej świetlanej stolicy widzialnego siły niewidzialnego zadały straszny cios. (…) Teraz musimy sprawić, by rana nie okazała się śmiertelna. By świat tego, co widzialne, zatriumfował nad tym, co otoczone tajemnicą, dostrzegalne tylko przez skutki swych okropnych czynów.”

Salman Rushdie (1947) pisarz brytyjski

o zamachu z 11 września 2001 na Nowy Jork.

O tajemnicy , O świecie , O sile

„Z Francuzką sprawa krótka:
Szampan, żabie udka
Jej fundujesz i flirtujesz
Z nią do rana!
Mężatka czy rozwódka –
Zawsze jest milutka
Jak pluszowy miś, pluszowy miś!”

Adrianna Biedrzyńska (1962) polska aktorka i piosenkarka

Źródło: piosenka „Do Europy”

„Siedem problemów z czasów okupacji i okresu utrwalania władzy ludowej spoczywało w jego ogrodzie i wąchało kwiatki od spodu. Problemy miały rany od broni palnej, siecznej i nie żyły. Trochę problemów zakopano w stodole. Problemy te można określić z grubsza jako broń palna i amunicja do niej. (…) Zasadniczy problem, który od kilku pokoleń trzymał jego rodzinę w tym miejscu, spoczywał głęboko pod stajnią. Problem miał sto dwadzieścia metrów średnicy, ponad dziesięć grubości i był edonickim statkiem kosmicznym.”

Andrzej Pilipiuk (1974) polski pisarz

Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Weźmisz czarno kure…
Źródło: Problemy

O rodzinie , O problemach

„Od rana budzą nas no i walczą o wszystko, stale budzą nas ty rozumiesz sam oczy zdziwione mam”

Ewa Farna (1993) polsko-czeska piosenkarka

Cytaty z piosenek wykonywanych przez piosenkarkę
Źródło: Ogień we mnie

„O wieczorze! dnia wrogu niemy, nieubłagany!
Jakimż snem letargicznym w serc zbolałych rany
Fala włosów twych mrocznych godzin cicho płynie.”

Catulle Mendès (1841–1909)

Źródło: Soror Dolorosa, [w:] Liryka francuska. Serya pierwsza http://www.sbc.org.pl/dlibra/info?forceRequestHandlerId=true&mimetype=image/x.djvu&sec=false&handler=djvu&content_url=/Content/24336/_6034_I.djvu, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1911, s. 55, tł. Bronisława Ostrowska.

O snach , Serce

„To, jak bardzo moje serce przywiązane jest do moich dzieci, jak ich radość staje się moją radością, muszą one odnajdować od rana do wieczora na mojej twarzy i w moich słowach.”

Johann Heinrich Pestalozzi (1746–1827) szwajcarski pedagog i pisarz

O dzieciach , Serce , Radość

„W trakcie wojen z Meksykanami odniosłem z ich ręki wiele ran: postrzał w prawą nogę ponad kolanem; przestrzelenie lewego przedramienia; cięcie szablą w prawą nogę poniżej kolana; rana od uderzenia kolbą muszkietu w czubek głowy; postrzał tuż poniżej zewnętrznego kącika lewego oka; postrzał w lewy bok i postrzał w plecy (…).”

Geronimo (1829–1909) wódz Indian Chiricahua

Źródło: Ludwik Stomma, Choroby i dolegliwości sławnych ludzi, Wydawnictwo Literatura Net Pl, Gdańsk, ISBN 8392364546, s. 131.

O ludziach , O chorobach , O literaturze

„To są dość specyficzne studia, bo pracuje się siedem dni w tygodniu od rana do wieczora z nocami włącznie. Do tego, mimo że się pracuje w zespole, to tak naprawdę wszystko idzie na własny rachunek. Nie ma takich porównań – kto lepiej, kto gorzej… Potem życie weryfikuje, komu się uda.”

Michał Lesień (1974) polski aktor

o szkole filmowej.
Źródło: „Nie jest różowo” - wywiad z Michałem Lesieniem, 27 sierpnia 2009 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/5451/Nie-jest-rozowo-wywiad-z-Michalem-Lesieniem.html

O życiu , O studiach , O nocy

„Jarosław Kaczyński jest wielkim mężem stanu, który jako jedyny lider spośród wszystkich ugrupowań ma programową wizję Polski. Prezes PiS chce Polski solidarnej, nowoczesnej, demokratycznej, bezpiecznej i skutecznie walczącej z kryzysem. Polski zgodnej z interesem całego narodu. Kaczyński stanowi zagrożenie dla tych, którzy dobrze się urządzili kosztem reszty społeczeństwa i którzy mają na uwadze tylko swoje partykularne interesy i stad te wściekłe ataki w mediach od rana do wieczora.”

Anna Sobecka (1951) polska działaczka polityczna

Źródło: Posłanka PiS: Radio Maryja służy dobru, onet.pl, 1 maja 2011 http://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/poslanka-pis-radio-maryja-sluzy-dobru,1,4259511,wiadomosc.html

„Lecz ty jedna mnie poznasz niezłomnie,
Gdy, twe imię śpiewając w doliny,
Z raną w piersi, zmieniony ogromnie
Przyjdę jutro, choć nie znam godziny…”

Bolesław Leśmian książka Sad rozstajny

Źródło: Przyjdę jutro, choć nie znam godziny w: Sad rozstajny, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1912, s. 27.

„Czas goi rany, a pogłębia zmarszczki.”

Tomasz Wargala (1976)

Antologia del Premio internazionale per l’aforisma „Torino in sintesi”

O czasie

„Być czy nie być? nie znają tych zwątpień tytany.
Być – i walczyć – i cierpieć – i kochać swe rany!”

Antoni Lange (1862–1929) polski poeta, dramatopisarz i powieściopisarz okresu Młodej Polski, także poliglota i tłumacz

Cytaty z utworów poetyckich
Źródło: Idźcie więc, mary grobów, skądeście wybiegły!…, w: Poezye cz. 2, Kraków 1898, s. 13.

O cierpieniu , Kochać się

„Bywają w życiu chwile, gdy rani nas do krwi, szydzi z nas okrutnie bogata, rozrzutna Uroda Świata.”

Gustaw Herling-Grudziński (1919–2000) polski pisarz

Błogosławiona, święta

„Rany, nawet chinscy komunisci niejednego by sie mogli od siostry nauczyc!”

Ken Kesey książka Lot nad kukułczym gniazdem

One Flew Over the Cuckoo's Nest

O siostrze

„Na wspomnienie o Traklu Amalfitano, prowadząc swój wykład niemal automatycznie, pomyślał o aptece nieopodal jego mieszkania w Barcelonie, do której zwykle chodził, kiedy potrzebował lekarstwa dla Rosy. Pracował w niej farmacueta wyglądający na nastolatka, nadzwyczaj chudy i w wielkich okularach, który nocami, kiedy apteka pełniła dyżur, zawsze czytał książkę. Pewnej nocy Amalfitano zapytał go, czuł bowiem, że powinien coś powiedzieć, podczas gdy farmaceuta szukał leków na półkach, jakie książki lubi i jaką książkę czyta w tej chwili. Farmaceuta odpowiedział mu, nawet się nie odwracając, że podobały mu się książki typu "Przemiana", "Bartleby", "Proste serce", "Opowieść wigilijna". A potem powiedział, że czyta teraz "Śniadanie u Tiffany'ego", Capotego. Pomijając "Proste serce" i "Opowieść wigilijną", które, jak powszechnie wiadomo, są opowiadaniami, a nie książkami, intrygujące było owo upodobanie młodego farmaceuty - który być może w swoim poprzednim życiu był Traklem, a być może w tym życiu miał napisać wiersze smutniejsze jeszcze niż te, które wyszły spod pióra jego dalekiego austriackiego kolegi - przedkładającego, ponad wszelką wątpliwość, dzieła mniejsze nad dzieła większe. Wybierał "Przemianę" zamiast "Procesu", wybierał "Bartleby'ego" zamiast "Moby Dicka", wybierał "Proste serce" zamiast "Bouvarda i Pecucheta", "Opowieść wigilijną" zamiast "Opowieści o dwóch miastach" albo "Klubu Pickwicka". Jakiż to smutny paradoks, pomyślał Amalfitano. Już nawet oświeceni farmaceuci nie mają odwagi siegnąć po wielkie dzieła, niedoskonałe, gwałtowne, te, które otwierają drogę w nieznane. Wybierają doskonałe wprawki wielkich mistrzów. Albo, by powiedzieć innymi słowy to samo: chcą widzieć wielkich mistrzów podczas szermierczych sesji treningowych, ale nie obchodzą ich prawdziwe batalie, gdzie wielcy mistrzowie walczą z czymś, z tym czymś, co przeraża nas wszystkich, czymś, co nas paraliżuje i bierze za rogi, i jest krew, i śmiertelne rany, i smród.”

Roberto Bolaño (1953–2003) chilijski pisarz

O nocy , Serce , O wspomnieniach , O książkach

„Porucznik Burhardt, prowadząc batalion, zdobył trzy szeregi okopów, zabezpieczonych drutami, wzniecając popłoch u nieprzyjaciela. Podporucznik Ścieżyński z 8 ludźmi wziął w okopach 100 nieprzyjacielskich żołnierzy, jako jeńców. Podporucznik Bortnowski, pomimo bolesnej rany w szczękę, pozostał w szeregu i kierował plutonem dalej. Podoficer Świderski na czele patrolu z 9 ludźmi przyprowadził, jako jeńców – pułkownika rosyjskiego, a przy nim 3 oficerów i 28 ludzi.”

Józef Piłsudski (1867–1935) polski działacz niepodległościowy i polityk, premier, Naczelnik Państwa, twórca tzw. rządów sanacyjnych

o bitwie pod Łowczówkiem żołnierzy I Brygady Legionów Polskich.
Źródło: Skończony pod Łowczówkiem bój http://www.bitwapodlowczowkiem.pl/?page_id=74, bitwapodlowczowkiem.pl

O ludziach

„Nie interesują mnie ani rany opozycji, ani rany PiS. Teraz najważniejsze są rany, jakie Jarosław Piłsudski – tak mówię: Jarosław Piłsudski – zadaje mojemu państwu.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

Autorka: Ewa Milewicz
Źródło: Publicystka „Gazety Wyborczej”: Teraz najważniejsze są rany, jakie Jarosław Piłsudski zadaje mojemu państwu http://wiadomosci.dziennik.pl/opinie/artykuly/558731,robert-mazurek-rozmawia-z-ewa-milewicz.html, dziennik.pl, 29 grudnia 2017

„Każdy człowiek, niezależnie od swojego światopoglądu, wyznawanych zasad, orientacji seksualnej czy religii bezwarunkowo zasługuje na szacunek. Ma też prawo do wyrażania swoich opinii i poglądów. Prawo to jednak kończy się w momencie, gdy swoją działalnością czy przekazem łamie wolność, wrażliwość, rani uczucia drugiego człowieka i wszystko, co dla niego jest święte.”

Wojciech Polak (1964) Prymas Polski

Źródło: Prymas Polski o profanacjach: Prawo do wyrażania opinii i poglądów nie jest bezwarunkowe https://www.pch24.pl/prymas-polski-o-profanacjach--prawo-do-wyrazania-opinii-i-pogladow-nie-jest-bezwarunkowe,68095,i.html, pch24.pl, 8 maja 2019.

O emocjach , O wolności , O religii

„Bliscy sobie ludzie to po prostu tacy, którzy bezsensownie zadają sobie rany.”

Kōbō Abe (1924–1993) japoński pisarz

Czwarta epoka (1959)

O ludziach

„Nikt nie wie, ile złośliwości, ile obelg musiałaś znieść, mówisz, że czołgałaś się prosząc o przebaczenie tych, którzy nie mogli ci wybaczyć, oskarżasz się, że obdarzałaś swym gniewem tych, co na niego nie zasłużyli, mówisz, że mogłaś być wolna poprzez swoje niewolnictwo, mówisz o oddaleniu i dystansie, już nie przypominam sobie, nigdy o tym nie rozprawiam, obnażać się ze swoim bólem? nigdy! w ten sposób przestaje nazywać się bólem (…) jeśli zadali mi cierpienie, nie mówię im tego i nie zobaczą mnie, jak w mojej jamie liżę sobie rany, kto nie ofiarował mi całego nieba, aby nie dać mi ani skrawka chmury?.”

Carlos Fuentes (1928–2012) pisarz meksykański

Rozdział: Erynie, s. 132
Święta strefa

O przebaczeniu , O cierpieniu

„Nic mi nie poprawia humoru tak, jak prawackie hejty z rana (lewackie wolę wieczorami), więc bardzo się ucieszyłem, kiedy z porannego przewijania feja dowiedziałem się, iż Anita Gargas zdemaskowała mnie jako ideologa RAŚ. Razem z profesorem Kadłubkiem. Towarzystwo najlepsze, wyobraziłem sobie więc, że pisowska dziennikarka śledcza odkrywa spisek na miarę kodu Leonarda.”

Szczepan Twardoch (1979) polski pisarz fantasy

Źródło: Szczepan Twardoch nazwany „ideologiem RAŚ” w programie Anity Gargas http://ksiazki.onet.pl/wiadomosci/szczepan-twardoch-nazwany-ideologiem-ras-w-programie-anity-gargas/9ggbdg, onet.pl, 16 lutego 2017.

„Dwadzieścia miesięcy leczyłem rany na całym ciele. Nie tylko rany. Prześladowały mnie obrazy przeżytej grozy. Na jawie i we śnie słyszałem jęki męczonych ofiar. I wołania dzieci. I warkot motoru. Nie mogłem wydrzeć z wyobraźni zbrodniczej gęby każdego gestapowca.”

Rudolf Reder (1881–1968) polski przedsiębiorca

fragment opisu przeżyć Redera po ucieczce z obozu.
Bełżec
Źródło: s. 67.

Obraz , O dzieciach , O snach

Cytaty na temat rana strona 2

Cytaty na temat rana
strona 2