Cytaty na temat przeżycie (63 cytatów)

„To było wyjątkowe i niezapomniane przeżycie, ale trwało zaledwie chwilę, ponieważ mieliśmy dużo pracy do wykonania. Widoki były po prostu nadzwyczajne.”

Neil Armstrong (1930–2012) amerykański astronauta

o zejściu na Księżyc.
Źródło: Nie żyje Neil Armstrong, wp.pl, 25 sierpnia 2012 http://wiadomosci.wp.pl/kat,1356,title,Nie-zyje-Neil-Armstrong,wid,14871912,wiadomosc.html?ticaid=1f0d7&_ticrsn=3

„Kluczem do edukacji jest przeżycie piękna.”

Friedrich Schiller (1759–1805) poeta niemiecki

„Standardowa edukacja zapewni ci przeżycie. Samokształcenie – fortunę.”

Jim Rohn (1930–2009)

„Jest często w naszym życiu jedno wydarzenie, od którego wszystko się rozpoczyna i do którego wszystko powraca, jedno doświadczenie, które nadaje specjalną barwę psychiczną. Dzień, od którego widzi się inaczej świat i siebie, może to być choroba własna lub kogoś bliskiego, śmierć, miłość, urodzenie dziecka, przeżycie artystyczne, podróż, spotkanie. Potem, choć zdarzają się rzeczy większe i ważniejsze, wydarzenia odróżnia się na „przedtem” i „potem.””

Aleksandra Ziółkowska (1949) pisarka polska

Ulica Żółwiego Strumienia

O miłości , O śmierci , O dzieciach , O świecie

„Kryterium prawdy jest przeżycie pewności.”

Bolesław Piasecki (1915–1979) polski polityk

„Jak byłam małą dziewczynką zamiast czytać Dzieci z Bullerbyn czy Anię z Zielonego Wzgórza, zaczytywałam się w książkach Chmielewskiej. Do tej pory uwielbiam stworzone przez nią postacie, sposób narracji, poczucie humoru. Dlatego zrobić wywiad z pisarką, którą się bardzo ceni, to dopiero przeżycie! Autoryzacja też kosztowała mnie trochę stresu. Na szczęście nie poprawiła niczego, co bardzo mnie ucieszyło.”

Andżelika Piechowiak (1980) polska aktorka

Źródło: „Po prostu mam dużo energii w sobie!” - wywiad z Andżeliką Piechowiak, 8 maja 2009 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/5266/Po-prostu-mam-duzo-energii-w-sobie-wywiad-z-Andzelika-Piechowiak.html

O szczęściu , O dzieciach , O książkach , O czytaniu

„Mam wrażenie, że sława trochę mnie rozpieściła. Uwielbiam zaspokajać swoje zachcianki. Lubię kupować drogie rzeczy, weszło mi to w nawyk. Czasem myślę sobie, że któregoś dnia to wszystko się skończy, że pieniądze znikną i że idąc do sklepu, będę musiała ograniczyć się tylko do niezbędnych zakupów. Każda gwiazda prędzej czy później pójdzie w odstawkę. I co wtedy? Nie mam pojęcia i prawdę mówiąc, na razie niezbyt często się nad tym zastanawiam. Nie wyobrażam sobie innej pracy. Płacą mi za to, co lubię. I jeszcze coś: popularność ma to do siebie, że wystarczy byle drobiazg, jakieś słowo lub gest, by dzięki tobie ludzie poczuli się szczęśliwi. Dla normalnego, szarego człowieka to niezwykłe przeżycie móc porozmawiać z gwiazdą choćby tylko przez chwilę. Cieszę się, jeśli w ten sposób mogę poprawić komuś nastrój…”

Uma Thurman (1970) aktorka amerykańska

Źródło: wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=25312

O pieniądzach , O ludziach , O gwiazdach , O myślach

„Nie ma wiedzy, nie ma rzemiosła, które by mogło zastąpić przeżycie, uratować od banału, jeżeli artysta reaguje, odczuwa banalnie. Spojrzenie malarza, pisarza jest stopione z jakością jego odczuwania, odruchowe wartościowanie, doświadczenia życiowe, męka i radość – wszystko działa na spojrzenie. Sam akt pisania, malowania jest już zagadnieniem wtórnym, może on wrażliwość pogłębić, nawet wobec takiego czy innego faktu czy przedmiotu – wywołać, ale na dnie arcydzieła jest zawsze przeżycie intymne.”

Józef Czapski (1896–1993) polski malarz i pisarz

Patrząc
Źródło: s. 183–184 [O lekkości, grudzień 1953]

O wiedzę , Radość

„Przez przeżycie własnej osobności idzie się do przeżycia wspólnot.”

Janusz Pasierb (1929–1993) polski ksiądz, poeta, eseista, historyk sztuki

Wspólnota

„Mając do wyboru – skakać ze spadochronem jako awangarda ofensywy albo iść noga za nogą, w tłumie ludzi, którym nie można ufać – uznali, że mniejsze szansę na przeżycie mają jako szara masa armatniego mięsa. Kiedy zaczną do nich strzelać, woleli trafić gdzieś, gdzie mogliby na sąsiada patrzyć z nadzieją, a nie z obawą.”

Stephen E. Ambrose książka Kompania braci

Kompania braci

O ludziach

„„Kariera” dotyczy osobistych wyzwań, podczas gdy w „pracy” chodzi tylko o przeżycie.”

Mike Gayle (1970)

Moja legendarna dziewczyna

„Źle. Nic nie zdziałałem. Birski, idiota się wplątał. Przykuł mnie do drzewa i poszedł po samochód. Cholera. Mało mnie nie dopadło.
– Uwolniłeś się?
Pokazał resztki kajdanek wiszące mu na nadgarstku.
– Zawieś czosnek. Jutro spróbuję znowu. Tylko, że ten cholerny gliniarz będzie teraz na mnie czatował. Boże, Ty widzisz taką ciemnotę i dlaczego nie oświecasz tego bałwana?
– Dzięki. Jak mogę się odwdzięczyć?
– Dopiero po robocie. Szkoda, że nie dałem rady dzisiaj.
– Czekaj, przetnę ci może chociaż do końca te bransoletki.
– Tego nie odmówię.
Poszli do szopy. Marek zręcznie przeciął szlifierką kajdanki, podkładając kawałek blachy. Jakub starannie wytarł je szmatką i wsypał do plastikowej torebki.
– Przyda się – wyjaśnił.
Wkrótce potem na swoim koniku jechał do domu. Dojechał do szosy na Chełm i pojechał w stronę Woj sławie. Gdy mijał cmentarz poczuł, że coś mu się przygląda.
– Jeszcze się do was dobiorę – obiecał.
Wrażenie przyglądania się zniknęło, tak jak gdyby to coś przestraszone wycofało się. Birski czekał swoim radiowozem na krzyżówkach.
– Dobry wieczór – rzucił kąśliwą uwagę.
– A dobry wieczór.
– A skąd to się wraca? Może z nielegalnych poszukiwań archeologicznych?
– A tak sobie jeżdżę. Cierpię na bezsenność. Pomyślałem, że odrobina świeżego powietrza dobrze mi zrobi.
– Słuchaj Jakub, ty mnie znasz.
– Trudno nie znać ozdoby naszej gminy i dzielnego pogromcy kłusowników, bimbrowników i wszelakich innych złoczyńców.
– Dopóki nie złapię cię na gorącym uczynku, możesz czuć się bezpieczny, ale strzeż się. Nawet, jeśli wiek cię uratuje przed odsiadką, to ja się postaram, żeby obrzydzić ci życie. Będą grzywny i inne takie. Ty się starzejesz. Nie jesteś już taki sprytny jak pięć lat temu, gdy obejmowałem tu służbę. A z czasem będzie coraz gorzej.
– Zapewne tak. A swoją drogą to mało brakowało, a tłumaczyłby się pan, dlaczego mój trup znaleziony na cmentarzu ma kajdanki na rękach.
– Hym?
– Wampiry przyszły. Na szczęście uwolniłem się.
– Oddaj chociaż kajdanki. To służbowe…
– Proszę – Jakub rzucił mu torebkę. Birski roześmiał się.
– Wiesz, za co cię posadzę?
– Tak?
– Za niszczenie milicyjnej własności.
– Pańskie słowo w sądzie przeciwko mojemu. To będzie bardzo trudno udowodnić.
– Tu są twoje odciski palców – potrząsnął torebką.
– Obawiam się, że nie. Wytarłem je flanelą. Nie został ani jeden.
Birski zawył. Naraz coś mu przyszło do głowy.
– Są za to na torebce.
– Niewątpliwie. Znalazł pan torebkę u mnie w kuble i wsypał pan do niej zniszczone uprzednio kajdanki. Na torebce są moje odciski palców, co nie czyni dowodu.
Milicjant zaklął.
– Muszę cię dopaść, choćby to była ostatnia rzecz, jaką zrobię w życiu.
– Życzę powodzenia.
– Mam. Kierowanie nieoznakowanym pojazdem. Ten konik nie ma nawet świateł odblaskowych o pozycyjnych, nie wspominając.
– Zgadza się. Sanie, fura przyczepa platforma muszą mieć światła odblaskowe. Ale konie nie. To taka luka w przepisach. Nie zacytuję z pamięci stosownego paragrafu. Ale mam w domu kodeks ruchu drogowego. Gdyby pan chciał skorzystać.
Birskiemu wpadł do głowy kolejny pomysł. Wyciągnął z kabury pistolet.
– Rzuć broń – polecił.
– Nie mam.
– Rzuć broń. Rzuć broń.
– Proszę o dodatkowe wyjaśnienia.
– Proste. Muszę trzy razy ostrzec, abyś rzucił broń. Potem oddam strzał ostrzegawczy, a potem postrzelę cię w obronie własnej i postaram się, aby to był nieszczęśliwy wypadek. Aby postrzał okazał się śmiertelny. – Zaraz, zaraz. Przecież nie mam broni.
– Przepisy milczą o takim przypadku. To taka luka, Jakubie. Muszę ostrzec, oddać strzał ostrzegawczy i mogę strzelać.
– A jeśli rzucę broń, to już pan nie może? – zaciekawił się Jakub.
– Wtedy nie.
Egzorcysta sięgnął do cholewy buta i wydobywszy z niej nóż, rzucił go na ziemię. Prosto pod nogi Birskiego.
– Rzuciłem broń. Tym samym nie może pan strzelać.
Birski rozpłakał się.
– Ja już nie mogę – powiedział. – Pan panie Wędrowycz jest okropnym człowiekiem.
– No nie rozklejaj się. Milicjant, a beczy. Zagniesz mnie następnym razem.
Posterunkowy otarł oczy.
– Rozmowa z panem to intelektualne przeżycie – wyznał. Jestem szczęśliwy, że tylko pan w tej gminie jest tak inteligentny. Proszę jechać do domu.
– Nie omieszkam się. Jestem już stary i muszę się wysypiać. A odnośnie świateł odblaskowych, to wiszą tam, pokazał gestem.
Na końcu ogona kłaczka miała zapiętą spinkę do włosów, na której huśtał się odblaskowy znaczek. Czterolistna koniczynka. Na szczęście. Birski wył długo i ponuro. Wył tak przejmująco, że aż pobudzili się okoliczni mieszkańcy. Nie zapalali świateł. Stali za firankami i przyglądali się temu zdumiewającemu widokowi. Pośrodku skrzyżowania stał radiowóz, a koło niego miejscowy posterunkowy, zadarłszy głowę, wył do księżyca. Okoliczne psy podchwyciły jego skowyt. Wkrótce obudziło się pół wsi.”

Andrzej Pilipiuk książka Czarownik Iwanow

rozmowa Jakuba z Birskim po nieudanej walce z wampirami.
Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Czarownik Iwanow

O koniach , O życiu , O Bogu , O szczęściu

„Bałem się, że cokolwiek bym napisał, to i tak będzie źle. Pisanie o rodzinie to trochę jak chodzenie po polu minowym. Kiedy „Książka” się ukazała, jedna z ciotek powiedziała: „O, Boże, teraz wszyscy będą wiedzieli, że jesteśmy Żydami!”. „Książka” to dla rodziny mocne przeżycie. Ale mam wrażenie, że zbliżyła nas do siebie.”

Mikołaj Łoziński (1980) polski pisarz i fotograf.

Źródło: Justyna Sobolewska, Rodzinne pole minowe, polityka. pl, 4 marca 2012 http://www.polityka.pl/paszportypolityki/rozmowy/1524457,1,rozmowa-z-mikolajem-lozinskim.read

O Bogu , O książkach , O rodzinie , O wrażeniach

„W życiu nie wrócę do teatru. To było masakryczne przeżycie. Wpakowałem się w gówno. W sztuce dla mnie najważniejsza jest wolność, a aktorstwo z wolnością nie ma nic wspólnego. To zniewolenie, pornografia. Robisz tylko to, co każe reżyser. Przeczytałem książkę „Aktor według Kantora” i tam jest to świetnie wytłumaczone. Aktor powinien być traktowany jak manekin i w sztuce ma o tyle znaczenie, o ile dobrze się komponuje na scenie. Śmieszy mnie, że aktorzy nadal myślą, że zmieniają świat, a tak naprawdę nic nie mają do powiedzenia. Ze starszymi aktorami jest inaczej. Oni coś przeżyli, zrozumieli, z nimi można pogadać. Najgorsi są młodzi gówniarze, którym palma odbija.”

Maciej Maleńczuk (1961) polski artysta rockowy, poeta

Źródło: Maciej Maleńczuk – Spowiedź skandalisty http://polki.pl/viva_artykul,10012577,1.html

O świecie , O myślach , O wolności , O myśleniu

„Sprawy miejskie
Posiedzenie Rady Miejskiej d. 1 kwietnia.
(…)
Z porządku dziennego r. m. Dr F. Jakubowski uzasadnia wnioski co do nabycia przez gminę dla Muzeum Narodowego zbioru kamei i gem p. Schmidta-Ciążyńskiego. Sprawozdawca podnosi wysoką wartość tego zbioru, jakiego nie posiada w takiej ilości żadna instytucya, a zbiór ten mieści 2,500 sztuk kamei i gem. Wartość tę zbioru sprawdzili wysłani do Wiednia pp. Maryan Sokołowski i Zygmunt Cieszkowski. Za zbiór ten, którego wykaz szczegółowy odczytuje sprawozdawca, zażądał właściciel wypłaty rocznej renty w sumie 3,600 złr. Suma ta przedstawia się jako mała w porównaniu z wartością zbioru, lecz ponieważ było za ciężko dla Rady ponosić takową wyłącznie, dlatego zwrócono się do Sejmu z prośbą o subwencyę jak najwyższą na ten cel, a Sejm przeznaczył 1,000 złr., przez co umożliwił nabycie zbioru. Prócz kamei i gem oﬁaruje p. Schmidt-Ciążyński dla Muzeum 61 obrazów, które się już tam znajdują i 67 sztuk obrazów, które tymczasowo do Rapperswylu posłał, a których odebranie będzie połączone z pewnemi trudnościami. W ocenienie szczegółowe zbioru nie wdaje się sprawozdawca, znanym on jest bowiem z wystawy Sobieskiego, i prosi wreszcie Radę o przyjęcie wniosków, które brzmią następnie:
1) Gmina miasta Krakowa nabywa od p. Konstantego Schmidt-Ciążyńskiego zbiór kamei i gemm na własność, na rzecz Muzeum Narodowego w Krakowie, za rentę dożywotnią p. Konstantemu Schmidt Ciążyńskiemu, rocznie począwszy od 1 stycznia. 1885 w ilości 3600 zł. aw. w ratach półrocznych z góry opłacać się mającą. 2) Nabycie dokonanem zostaje na podstawie wykazu inwentarycznego dołączonego. 3) Renta roczna, w ustępie 1) określona, wypłacaną będzie w ten sposób, iż na ten cel użytą będzie suma 1000 złr. przez Sejm krajowy na ten cel przeznaczona, zaś resztę, w ilości 2600 złr. wa. wypłacać będzie gmina m. Krakowa z funduszów bieżących. 4) Poleca się Sekcyi skarbowej, aby fundusz na zapłacenie renty tegorocznej obmyśliła i do dyspozycyi Pana Prezydenta pozostawiła, tudzież, aby na przyszłość odpowiednie fundusze w budżecie rocznym zamieszczała. 5) Do zawarcia i podpisania umowy z p. Konstantym Schmidt Ciążyńskim, upoważnia Rada miejska Pana Prezydenta, tudzież Radców pp. Dra Faustyna Jakubowskiego i Dra Henryka Jordana.
Po otwarciu dyskusyi nad wnioskami, zabiera głos r. m. Baranowski, który sądzi, iż właśnie dlatego, że Muzeum jest Narodowe, Sejm powinien dać większą subwencyę, a mianowicie 2,600 złr., miasto zaś mogłoby się przyczynić kwotą 1,000 złr. Zawielki to ciężar dla gminy, dlatego oświadcza, iż głosować będzie przeciw wnioskom.
R. m. Dr Warschauer rozbiera szczegółowo charakter wydatków miejskich i dzieli takowe na egoistyczne, tj. potrzebne na budowę bruków, kanałów itd., i na wydatki krajowe, do których miasto przyczyniać się musi. Ani z jednego, ani z drugiego funduszu wydatku na nabycie kamei czynić nie można. Mówca był przeciwny założeniu Muzeum, które obecnie już kosztuje gminę 3,000 złr., a które przysporzyło miastu dwóch urzędników i woźnego. Niezawodnie jest ładnie, żeby były Muzea, galerye; niezawodnie, że zbiór rzeczony jest cenny, że ma pretium affectionis; niezawodnie, że ma gmina pewne obowiązki względem kraju, ale nie tak wielkie, bo przypuśćmy, że Sejm w którymkolwiek roku nie da subwencyi, to wtedy cały jej ciężar spadnie na miasto, za rzecz, która nie jest w ścisłym związku z Muzeum Narodowem, chyba o tyle, o ile działy sztuki wogóle mają związek ze sobą. Mówca doradza, aby i zamożne prywatne osoby przyczyniły się do nabycia, i proponuje następujący rozkład kwoty: Sejm niech da 1/3, miasto 1/3 i ludzie prywatni 1/3. Pieniądze są, trzeba je dać.
R. m. prezes Majer jest za wnioskami, ale musi się usprawiedliwić, dlaczego. Wiele jest prawdy w słowach mówcy poprzedniego, i gdyby nie pewne względy, nie mógłby oświadczyć się za nabyciem zbioru. Na wszelkie targi, jak podobny, bo inaczej układu na przeżycie nazwać nie można, wzdryga się jego sumienie, inna rzecz bowiem, jeżeli rodzice odstępują dzieciom majątek, a sobie zastrzegają rentę. Przyznaje mówca, że zbiór ten, to rzecz przydatna, ale pierwej iść powinny potrzeby konieczne. Gdyby nie było Muzeum Narodowego, to nikomu nie postałoby w głowie nabywanie zbioru, ale skoro Muzeum jest, to naszym obowiązkiem, aby się rozrastało. Znawcy powiadają, że nabytek robimy za cenę stosunkowo niską; znawcy w Wiedniu orzekli, iż wartość samego materyału, nie licząc wartości sztuki, oszacować można na 40,000 do 50,000 złr. Ale to wszystko mając na względzie, nie mógłby jeszcze mówca za nabyciem wotować, gdyby nie zasiłek, jaki przeznaczył Sejm w kwocie 1,000 złr., a nie traćmy nadziei, że usiłowaniom naszych posłów uda się więcej uzyskać. Drugim względem, skłaniającym mowcę do głosowania za nabyciem, jest zapewnienie, że znajdzie się fundusz i to taki, iż miasto ciężaru nie poniesie.
R. m. Dr Machalski wyjaśnia poprzedniemu mówcy, iż niema najmniejszej niemoralności co do zachodzącego tu dożywocia, bo ono jest uświęconem we wszystkich społeczeństwach cywilizowanych. Rada nie spekuluje tu na życie niczyje, a życie p. Schmidta-Ciążyńskiego jest w ręku Boskiem.
R. m. Rehman zapytuje, czy subwencya Sejmu jest jednorazową, czy też będzie udzielaną i na przyszłość.
R. m. Romanowicz wyjaśnia, że jest to datek roczny, więc nie potrzeba będzie wnosić petycye, bo odnośną kwotę będzie wstawiał co roku Wydział krajowy; nie chroni to wszakże tej rubryki od tego, że może się za nią nie podnieść większość rąk, czego przecież po reprezentacyi kraju przypuścić nie można, aby się w tym względzie taka większość nie znalazła.
Sprawozdawca Dr F. Jakubowski dodaje do wyjaśnienia r. m. Machalskiego tę uwagę, że jeżeli rodzice dzieciom majątek zostawiają, a sobie rentę dożywotnią zastrzegają, to tutaj obywatel przychodzi i mówi: oddaję wam wszystko, co mam, całą moją własność, dajcie mi rentę dożywotnią. Tu propozycya wychodzi z jego strony i jemu wolno tak postąpić; Co do r. m. Warschauera, który mówi: niech ktoś da, to nie od nas zawisło, by dał, ani Sejmu także do większej oﬁary zmusić nie możemy, Sejmu, który w trudnych warunkach oﬁarował 1000 złr. Jeżeli zaś ktoś ma dać, to nie od nas także zawisło, ale trzeba rozpocząć składać datki, a radca Warschauer rozpoczął od proponowania datków. Radca Warschauer dzieli także wydatki na niższe i wyższe, lecz ile razy przychodzimy z żądaniem niższych wydatków, to nam mówią o wyższych, ile zaś razy żądamy wydatków na wyższe cele, to nam mówią o brukach, kanałach itd. Gdy szło n. p. o szkołę przemysłową, to mówiono: po co szkoła przemysłowa! I zdaje się, ze słów p. Warschauera, jak gdyby gmina Krakowa mogła tylko kanały i bruki budować i ten jedynie miała obowiązek. Muzeum, przeciw któremu występuje p. Warschauer, ma dziś dziesięć razy większą wartość, niż suma, jaką na nie gmina wydała. Sprawozdawca wskazuje i na te wyższe cele, jakie miasto Kraków ma do spełnienia wobec kraju i narodu i prosi jeszcze raz o uchwalenie wniosków.
W głosowaniu imiennem, zarządzonem na wniosek r. m. Epsteina, głosowali za: Armółowicz, Dr Bobrzyński, Dr Bochenek, Geissler, Dr Hajdukiewicz, Dr F. Jakubowski, Dr Jakubowski Maciej, Dr Jordan, Dr Kasparek, dyrektor Kieszkowski, Knaus. JE. Dr Kopff, Dr Kohn, Dr Lisowski, Dr Majer, Dr Machalski, Muczkowski, hr. Potocki, Romanowicz, Dr Rosenblatt, Dr Straszewski, Szpakowski, hr. Tamowski, Zaremba, Dr Zatorski, Dr Zoll. Razem 26 głosów.
Przeciw głosowali: Dr Asnyk, Baranowski, Birnbaum, Epstein, Grosse, Gwiazdomorski, Kwiatkowski, Dr Oetinger, Rehman, Stockmar, Dr Warschauer, Zieleniewski. Razem 12 głosów.
Wstrzymali się od głosowania: Chęciński, Dr Domanski, Fedorowicz, Feintuch, wiceprezydent Friedlein, Goebel, Dr Horowitz, X. Midowicz, Mendelsburg, Schwarz.
Nieobecni: Chrzanowski Leon, Goldgardt, Matusińsiki, hr. Mieroszowski, Mirtenbaum, Dr Pareński, Dr Pieniążek, Dr Retinger, Rzewuski, Spira, Dr Weigel.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 76, 3 kwietnia 1885, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

Obraz , O życiu , O pieniądzach , O dzieciach

„Zastanawiałem się, dlaczego uczymy ludzi pisać książki skoro ani prezydenci i senatorowie ich nie czytają, ani generałowie ich nie czytają. Pewne uniwersyteckie przeżycie nauczyło mnie, że jest bardzo dobry powód. Łapiesz ludzi zanim zostaną generałami czy prezydentami i zatruwasz ich umysły… humanizmem. I nie ważne w jaki sposób to robisz, chodzi o to aby zachęcić ich do zmiany świata na lepsze.”

Kurt Vonnegut (1922–2007) amerykański pisarz i publicysta

Well, I’ve worried some about, you know, why write books… why are we teaching people to write books when presidents and senators do not read them, and generals do not read them. And it’s been the university experience that taught me that there is a very good reason, that you catch people before they become generals and presidents and so forth and you poison their minds with… humanity, and however you want to poison their minds, it’s presumably to encourage them to make a better world. (ang.)

O ludziach , O książkach , O czytaniu

„Koterski powiedział mi, że jego bohatera nie można zagrać, że to jest po prostu przeżycie. Stawiał mnie na bardzo cienkim ostrzu, z którego można było spaść albo się przepołowić. U niego groteska z prawdziwym dramatem obcują przez bardzo cienką ścianę, bo tak wygląda nasze życie. Uświadomił mi to kiedyś taksówkarz, który oglądał 'Dzień świra' i film skojarzył mu się z pewną sytuacją. Samochód jadący przed nim potrącił kota. Nieszczęsne zwierzę zwijało się w konwulsjach, a dookoła stała grupka ludzi i śmiała się, bo on takie dziwne ruchy wykonywał. Ów taksówkarz uchwycił istotę filmu Marka.”

Marek Kondrat (1950) aktor polski

Źródło: wywiad Katarzyny Janowskiej i Piotra Mucharskiego, „Gazeta Wyborcza”, 3 czerwca 2006

O życiu , O ludziach , O samochodach , O zwierzętach

„Miłość upiększa każde romantyczne przeżycie i usprawiedliwia każde szaleństwo.”

George Bernard Shaw (1856–1950) dramaturg i prozaik irlandzki, noblista

O miłości , O szaleństwie

„Nie potrzeba już żadnej staromodnej cenzury. Wystarczy oferta zamieszczenia reklam lub jej brak, by i tak walczące o przeżycie media drukowane poddać szantażowi. Niemniej, to znaczy mimo niepisanego nakazu milczenia, informowanie przez rzetelnych, to znaczy dogrzebujących się do korzeni spraw, dziennikarzy o władzy sprawowanej przez rozmaite pozbawione legitymacji lobby pozostaje koniecznością.”

Günter Grass (1927–2015) pisarz niemiecki, noblista

Źródło: Kamienie Syzyfa, tłum. Piotr Buras, wyborcza.pl, 1 sierpnia 2011 http://wyborcza.pl/1,97738,10030963,Grass__Kamienie_Syzyfa.html?as=2&startsz=x

„Lata formowała się ta mgławicowa masa, która dzisiaj jest mną, sumą nie tyle moich przeżyć, ile moich na te przeżycia reakcji. Chociaż i to nie jest ścisłe, bo takie, a nie inne przeżycia wywołały takie, a nie inne reakcje i może gdyby choć jedno przeżycie było inne, łańcuch reakcji w innym poszedłby kierunku, tworząc inną mnie zamiast tej (…).”

Zofia Chądzyńska (1912–2003) polska pisarka i tłumaczka literatury iberoamerykańskiej

Źródło: Chemia

„Matematyka uczy pokory. Zmusza do precyzyjnego myślenia, ale wymaga też wyobraźni. Gdy jej zabraknie, nawet proste do sformułowania problemy nie dają się rozwiązać. Były i są takie problemy, które opierają się pokoleniom matematyków, ale matematyka pozwala czasem zachłysnąć się specyficznym pięknem, pięknem twierdzenia, rozumowania, zaskakującego przykładu. Chyba niewielu naukowcom dane jest takie przeżycie w odniesieniu do własnego wyniku, ale można je odczuć także po zapoznaniu się i zrozumieniu rezultatu kogoś innego – tak jak można odczuć piękno po wysłuchaniu znanego dzieła muzycznego.”

Andrzej Pelczar (1937–2010)

Źródło: Marzena Włodek, NA SZLAKACH ŻYCIA I NAUKI. ANDRZEJ PELCZAR (1937–2010). Wystawa w Archiwum Nauki PAN i PAU w Krakowie, „Alma Mater” nr 139, październik 2011, s. 43.

Cytaty o pięknie , O myślach , O zrozumieniu , O nauce

„Witajcie, Panie Robercie – rzekłem serdecznym tonem.
– Witajcie – odparł, nie odwracając na mnie wzroku. – Wiecie, że od świtu patrzę na tego pająka. O tam, widzicie, pomiędzy tymi dwiema szparami w suficie…
Powiodłem w ślad za jego wzrokiem i rzeczywiście dostrzegłem nieruchomo tkwiącego pająka.
– Nawet o cal się nie ruszył od tych kilku godzin. Czemu? Na co czeka?
– Może śpi? – poddałem.
– Może i tak – westchnął Pleiss. – Ale jaki jest sens jego istnienia? Co robi poza spaniem i polowaniem w poszukiwaniu pokarmu? Poza tym, że biegnie w stronę ofiary i biegnie również, kiedy chce uciec jak najdalej od napastnika. Czy jego życie polega na czymś innym, jak nie na ciągłej walce o przeżycie kolejnego dnia?
Niespecjalnie interesowało mnie życie emocjonalne pająków, lecz wiedziałem z własnego doświadczenia, iż myśli ludzi zagrożonych śmiercią błąkają się czasami na dziwnych pustkowiach. I zastanawiają się oni wtedy nad kwestiami, które w innej sytuacji nie zaprzątałyby wcale ich uwagi.
– Każde zwierzę, każdy najmniejszy robak ma jedną cechę – rzekłem.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

A jest nią instynkt przetrwania. My, ludzie, czasem o tym zapominamy.
Ja, inkwizytor. Dotyk zła
Źródło: s. 88–89, wyd. I

O życiu , O śmierci , O ludziach , O poszukiwaniu

„Miałem okazję być w klatce z prawdziwymi tygrysami. To było niesamowite przeżycie. Nie chciałbym go więcej powtarzać.”

Dariusz Michalczewski (1968) polski bokser

„Nie jestem osobą „super wierzącą”. Ale gdy patrzy się na swoje dziecko, które umiera… Pojawia się wymiar metafizyczny. To, że mój Rysio jest dzisiaj zdrowy, to naprawdę cud. Wierzę, że w tym była boska pomoc. Bo Rysiek szanse na przeżycie miał bardzo nikłe. I było kilka momentów, gdy naprawdę mógł odejść.”

Ewa Gorzelak (1974) .

Źródło: Los zatoczył koło – druga część rozmowy z Ewą Gorzelak http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1154/Los-zatoczyl-kolo-druga-czesc-rozmowy-z-Ewa-Gorzelak.html

O losie , O dzieciach , O odejściu , O pomocy

„Mnie też dawano minimalne szanse na przeżycie operacji. Pierwsza się nie powiodła i kiedy przed drugą odwiedziła mnie żona z trzema córkami, wiedziałem, że one nie przyszły mnie odwiedzić, ale pożegnać się ze mną. Ale widocznie Bóg uznał, że jeszcze jestem im potrzebny tu, na Ziemi. Zostawił mnie przy nich, a ja dowiedziałem się, że życie to nie żarty i że każdy moment jest ważny.”

Robert Friedrich (1968) polski gitarzysta, pseud. Litza (Acid Drinkers, Arka Noego)

o swoich operacjach serca.
Źródło: wywiad, „Gala” nr 35/2005 http://uroda.onet.pl/plotki/gwiazdy/robert-litza-friedrich,2,4970543,artykul.html

O życiu , O Bogu , O pożegnaniu

„Historia ukazuje mi jedną i tylko jedną drogę prowadzącą do wysokiego stopnia ucywilizowania, mianowicie walkę rasy przeciw rasie i przeżycie tej rasy, która jest sprawniejsza fizycznie i umysłowo.”

Karl Pearson (1857–1936) angielski matematyk i statystyk

Źródło: National Life from the Standpoint of Science, wyd. 2, Cambridge 1919, s. 21, cyt. za: Francis Fukuyama, Koniec człowieka. Konsekwencje rewolucji biotechnologicznej, tłum. Bartłomiej Pietrzyk.

O historii , O walce

„Preferuję Indie buddyjskie, nie hinduskie. Byłam tam dwa razy, raz na północy w średnich Himalajach. Spokój, piękne wioski, czułam się jak w bajce. Piękne przestrzenie. Góry. Kolory. Uśmiechy tubylców. Za drugim razem pojechałam na wyspy Andamany na Oceanie Indyjskim. Tylko prawdziwi podróżnicy tam dojeżdżają. Widziałam tam najpiękniejszą plażę na świecie. Piasek jest koloru cegły, na nią schodzi turkus Oceanu Indyjskiego przecięty pasem zielonych palm i błękitem nieba. Wokół żywej duszy. Po raz pierwszy w życiu poczułam, że otula mnie granat. Niebywałe przeżycie.”

Anita Sokołowska (1976) polska aktorka

Źródło: Bohdan Gadomski, Jestem szczęśliwą osobą, „Tygodnik Angora” nr 39/2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/147170.html

O uśmiechu , O duszy

„Pierwszy odcinek oglądałem u sąsiadów, nie chciałem być sam i to było traumatyczne przeżycie. Już czołówka podnosi poziom adrenaliny. Ten nędzny dowcip, że oto przerywamy program i ta zaskakująca muzyka… nawiasem mówiąc, nie wiem, dlaczego do obrabiania znanych motywów od „Siekiery motyki”, poprzez „Głęboką studzienkę” po „Dla Elizy” Beethovena zaangażowano zdolnego kompozytora Janusza Stokłosę. Powiedział mi, że dostał te motywy gotowe od reżysera, razem ze scenami. To w takim razie chyba reżyser Warchoł powinien się pod tym podpisać. Ale pal diabli muzykę. Sąsiedzi patrzyli na mnie i pytali: o co tu chodzi? Skąd się pojawił ten Pokorny? Co to za koleś? Trzeba panu wiedzieć, że w scenariuszu on był zupełnie inaczej wprowadzony, była w tym logika. Pointa o zadłużeniu domu miała pojawić się znacznie później, tu reżyser sprzedał ją zaraz na początku. Żałosny dowcip Nauczycielki, która pyta Docenta, czy ją też nadmucha, został wymyślony i wstawiony przez reżysera. A cała Polska myśli, że to ja mam takie wyrafinowane poczucie humoru. W ogóle karygodne jest samodzielne dopisywanie kwestii do scenariusza, w sytuacji, kiedy autor jest pod ręką. Skróty mógłbym zaakceptować, dopisywania nie. Więc czułem się strasznie. Po odcinku zadzwoniłem do reżysera i mieliśmy bardzo nieprzyjemną rozmowę.”

Janusz Płoński (1947)

o serialu Dylematu 5.
Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=37769

O muzyce , O domu , O myślach , O myśleniu

„Należy go [film] kręcić niejako zgodnie z tym, jak płynie życie jego bohaterów i większość rzeczy na planie robić własnymi siłami. Nigdy nie jest on gigantycznym konstruktem wypełnionym tysiącami statystów i technicznych. Trzeba czerpać siłę z chaosu, wprowadzić go niejako w system krwionośny filmu i odpowiednio wykorzystać jego potencjał. Nasze nastawienie zakłada rezygnację z filmowej precyzji i zastąpienie jej siłą mięśni, fizyczną pracą wyciskającą siódme poty z każdego, kto próbuje zapisać na taśmie ulotne wrażenia… Więcej tu przypadku niż decyzji i testowania pierwotnych założeń. Główną rolę zawsze odgrywa proces zainicjowany decyzją, że przeżycie przygody wraz z bohaterami własnego filmu jest nie tylko środkiem, ale i celem reżysera.”

Benh Zeitlin (1982)

Źródło: Anna Bielak, Wędrówka wspomnień http://www.dwutygodnik.com/artykul/4007/, Dwutygodnik.com nr 93/2012

O życiu , O wrażeniach , O decyzjach , O sile

„Myślę, że [prezydent Łukaszenka] to jest polityk, któremu bardzo zależy na Białorusi. Zależy na tym żeby Białoruś się rozwijała. Widać, że się rozwija, bo gołym okiem widać, że Białoruś zmienia się. Byłem tam chyba jedenaście lat temu i dokonano dużych zmian. (…) I widać to, że [prezydent Łukaszenka] jest człowiekiem takim ciepłym, o tak, jeśli mógłbym określić to spotkanie w olbrzymim pałacu, monumentalnej budowie, takiej przytłaczającej, chwilę czekałem na pana prezydenta to jest jakieś przeżycie.”

Stanisław Karczewski (1955) chirurg, senator VI kadencji

Źródło: rozmowa Konrada Piaseckiego, Karczewski: Trzeba szybko uchwalić ustawę o zgromadzeniach, bo opozycja dąży do konfrontacji, Gość Radia Zet http://www.radiozet.pl/Radio/Programy/Gosc-Radia-ZET/Artykuly/Gosc-Radia-ZET.-Stanislaw-Karczewski.-7.12.2016-r.-00033362, 7 grudnia 2016.

O ustawie , O myślach , O czekaniu , O myśleniu

„Naprawdę lubię muzykę, ale jest z nią pewien zasadniczy problem: jeśli nie masz konkretnej historii, to trudno jest o niej opowiadać. Muzyka jest kompletnie niewerbalna. Nie da się jej przełożyć na słowa ani wytłumaczyć. To jest właściwe niemożliwe. Muzyka to raczej pewnego rodzaju wewnętrzne doświadczenie, magiczne przeżycie.”

Malik Bendjelloul (1977–2014) szwedzki reżyser filmowy

Źródło: Artur Zaborski, Lepiej bym tego nie zmyślił!, empik.com, 26 lutego 2013 http://www.empik.com/lepiej-bym-tego-nie-zmyslil-wywiady-empikultura,90546,a

O muzyce , O historii , O problemach

„Dla aktora to świetna zabawa, a zarazem ciekawe przeżycie, wcielić się w postać, która stanowi jego kompletne przeciwieństwo.”

Patrick Dempsey (1962) aktor amerykański

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Ten serial dał mi naprawdę wiele. Patrick Dempsey rozmawia z Yolą specjalnie dla Stopklatki, stopklatka.pl, 25 lipca 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=47543

„Bo przeżywać przy biurku potrafi każdy dureń; odnowić przy biurku przeżycie minione, to jest poeta.”

Tadeusz Peiper (1891–1969) polski poeta, krytyk literacki, teoretyk poezji

Nowe usta (1925)
Źródło: s. 360 (podkreślenia Peipera)

„Mamy fioła na własnym punkcie. (…) Z drugiej zaś strony – bolesne przeżycie niższości wobec wymarzonego Zachodu.(…) Jedna z tez, ostrożnie postawiona, bardzo mnie przekonuje: Polska jest późnym tworem na Starym Kontynencie. Dziesiąty wiek to późno, zważywszy, że nie ma żadnych odnośników do przeszłości.”

Marek Kondrat (1950) aktor polski

Źródło: wywiad dla „Dziennika” z 20 kwietnia 2006, cyt. za: Maria Janion, Niesamowita Słowiańszczyzna, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2007, str. 15.

O wieku , O przeszłości

„(…) każda sztuka, każda rola, którą się robi w danym momencie, jest najważniejsza, ponieważ uczy czegoś nowego oraz zmusza do podejmowania kolejnych wyzwań. Tak naprawdę aktor się nigdy nie cofa. Każda nowa rola, to jest doskonalenie swojego warsztatu, podnoszenie swoich umiejętności oczko wyżej. W związku z powyższym w danym momencie to, co się robi, jest najważniejsze i pozostaje takim do momentu, w którym rozpoczyna się kolejna przygoda. I znowu okazuje się, że nie jest to poprzeczka na wysokości 6,15 m, tylko jest 6,20 m i ten próg też trzeba przeskoczyć. W tej chwili bez wątpienia, to jest właśnie najtrudniejsze, najciekawsze, najwspanialsze przeżycie, a następne pewnie kiedyś tam znowu się zdarzy.”

Janusz Kruciński (1974)

Źródło: „Dziennik Teatralny”, Katowice, 1 grudnia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/tmac.htm

O sztuce

„Uważam, że rdzeniem teatru jest tzw. wspólne przeżycie – nieważne, jakie ono by było, chodzi o to, żeby ludzie zebrali się w jednym miejscu i wspólnie coś przeżyli.”

Gabriel Gietzky (1969)

Źródło: „Dziennik Teatralny”, Katowice, 7 maja 2010 http://www.dziennikteatralny.pl/artykuly/miedzy-realizmem-magicznym-a-tragedia-antyczna.html

O ludziach

„Dziennikarz, który się specjalizuje jako korespondent wojenny, idzie czasem z jakimś oddziałem na akcję i wtedy czuje się z nim związany. Nawet podwójnie związany. Popiera ich sprawę, solidaryzuje się z nimi – to raz. Po drugie, kiedy sytuacja staje się groźna, ryzykowna, pragnie tym swoim udzielić wsparcia, żeby nie być ciężarem, którym się mają zajmować, opiekować. W ogniu wszystko inne jest nieważne. Nikt nie ma głowy do ratowania korespondenta, żeby mógł zdać światu relację o tej walce. Musi wziąć odpowiedzialność za samego siebie, strzelać, żeby nie być zastrzelonym. Walczy się o przeżycie…”

Ryszard Kapuściński (1932–2007) polski reportażysta, dziennikarz, pisarz i publicysta

O mediach
Źródło: newsweek.pl, 21 lutego 2010 http://www.newsweek.pl/wydania/1165/kapuscinski-z-karabinem--na-ramieniu,54032,1,1

O świecie , O wsparciu , O relacjach , O czasie

„Nic w tym dziwnego, skoro tylko armia sowiecka dawała im nadzieję na przeżycie, a komunizm obiecywał walkę z antysemityzmem. Mniej by Żydów pociągał komunizm, gdyby była ich nie odtrącała Polska przez tyle lat.”

Jerzy Giedroyc (1906–2000) polski publicysta, działacz emigracyjny, wydawca

o nadreprezentacji Żydów w aparacie bezpieczeństwa PRL.
Źródło: Magdalena Grochowska, Jerzy Giedroyc. Do Polski ze snu, Warszawa 2009.

O walce

„Na początku miłość jest jak nauka jazdy na łyżwach. Trzeba opanować równowagę, potem jazdę do przodu i skręcanie, następnie obroty i hamowanie. Potem pojawią się bardziej skomplikowane figury i w końcu układy taneczne. Lecz nawet perfekcja techniczna nie wystarczy, by zostać mistrzem i pojechać na olimpiadę. Dopiero artystyczny przekaz, połączony z wirtuozerią w działaniu, dadzą mistrzowski, niepowtarzalny efekt. Ten sam lód, te same łyżwy, nierzadko podobny układ taneczny, dają różne rezultaty. Przyglądając się jednemu występowi powiemy, że ktoś ładnie jeździł na łyżwach, patrząc na drugi powiemy, że to było cudowne przeżycie.”

Maciej Bennewicz (1961)

Miłość toksyczna, miłość dojrzała. Coaching relacji (2011)

O miłości , O nauce , O perfekcji

„Gdy byłam na studiach, zajmowałam się głównie językoznawstwem i skierowano mnie do osoby, która opiekowała się dziewczynkami, bliźniętami z zespołem Downa z elementami autyzmu. One posługiwały się swoim własnym językiem, który miał regularną gramatykę i indywidualne reguły. Dziewczynki świetnie się ze sobą porozumiewały, natomiast nikt z zewnątrz tego nie rozumiał. Dla mnie to było niesamowite, wręcz kosmiczne przeżycie, tak jak zwiedzanie innej planety. Udało mi się ten język rozszyfrować, ale nie zrobiłam z tego pracy, którą mi zlecono, bo uznałam, że byłoby to zbyt silną ingerencją w cudzą intymność.”

Katarzyna Ryrych (1959)

Źródło: Agnieszka Sikorska-Celejewska, Pisanie prozy zawdzięczam kotu – wywiad z Katarzyną Ryrych http://qlturka.pl/2015/12/11/pisanie-prozy-zawdzieczam-kotu-wywiad-z-katarzyna-ryrych/, qlturka.pl, 19 kwietnia 2011

O kotach , O literaturze

„W pierwszą noc, kiedy będziemy razem, pozbawię Vikingę całej nordyckiej oziębłości, którą nosi w sobie od kołyski. Obnażę ją jednym szarpnięciem, a potem gryząc i ściskając, sprawię, że będzie się poruszała, wiła, jęczała i walczyła o przeżycie. Jak Murzynka. Ona naga i ja nagi w miłosnej walce, wreszcie ta pozbawiona naturalności mieszczka nauczy się grzeszyć, doznawać rozkoszy, dawać rozkosz, być gorąca, uległa i soczysta jak kobiety z Saint-Pierre.”

Mario Vargas Llosa książka Raj tuż za rogiem

Źródło: Raj tuż za rogiem, przekład Danuta Rycerz, Wydawnictwo Znak, 2010, s. 79.

O kobietach , O walce , O nocy , Szarpnięcie

„Fakt, że dwie trzecie polskiego społeczeństwa nie ma żadnych oszczędności oznacza, że osiągane dochody zaledwie wystarczają na przeżycie. Decyzja o przeznaczeniu części tych dochodów na przyszłą emeryturę jest niezwykle trudna, a w przypadku szczególnie niskich dochodów i zadłużeniu wręcz niemożliwa. A zatem likwidacja państwowego przymusu ubezpieczeń społecznych musi oznaczać, że obok ludzi pracujących na czarno bez ubezpieczenia lub na umowach śmieciowych pojawi się kolejna duża grupa, która po zakończeniu pracy zawodowej będzie zmuszona żyć z pomocy socjalnej lub przymierać głodem.”

Piotr Ikonowicz (1956) polski polityk

Źródło: Pozory wolności, krytykapolityczna.pl, 22 stycznia 2013 http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/opinie/20130122/ikonowicz-pozory-wolnosci

O głodzie , O ludziach , O decyzjach , O wolności

„Droga do uczestnictwa w kulturze w Europie, w świecie prowadzi przez przeżycie własnej tożsamości. Przez przeżycie własnej osobowości idzie się do przeżycia wspólnot.”

Janusz Pasierb (1929–1993) polski ksiądz, poeta, eseista, historyk sztuki

Kultura

O osobowości

„Śmierć jest faktem banalnym, ale jej przeżycie – nigdy.”

Zofia Bystrzycka (1922–2011) powieściopisarka polska

O śmierci

„Miłość to męczące przeżycie. Krew szybciej wtedy krąży w żyłach albo krzepnie jak ścięta mrozem, człowiek przestaje sypiać, serce ma chorobliwie powiększone, nerwy poszarpane, wszystko kończy się zawsze smutkiem i rozczarowaniem, smakiem popiołu w ustach i dokuczliwym bólem głowy.”

Pierre La Mure (1899–1976)

O miłości , O rozczarowaniu , Serce

„O „obrońcach ludu” pisze się w cudzysłowie, z ironią, domaganie się środków na elementarne przeżycie jest „roszczeniowością”. Słowem, zmasowany atak ludzi zamożnych i wykształconych na ciemną masę, która bezczelnie uważa, że i jej coś się należy.”

Andrzej Walicki (1930) filozof i historyk polski

Źródło: Kartki z dziennika 1998–2006

O ludziach

„Ocena mojej pracy jest uzależniona nie tylko od tego, czy robię ładne zdjęcia, ale na przykład od tego, czy umiem szybko pracować. Mówiąc szczerze, jest to najważniejsze przy decyzji o zaangażowaniu operatora w Hollywood: czy jest to facet, który pracuje szybko. Producentów nie interesują efekty wizualne. Są dobre pod warunkiem, że operator nie poświęca im za dużo czasu na planie. Bo ten czas jest przeliczany na olbrzymie pieniądze, Ale oczywiście nie można zapominać i o tym, że obraz filmowy buduje przeżycie emocjonalne, które spowoduje, że ludzie wychodząc z kina będą namawiać innych, żeby poszli do kina.”

Sławomir Idziak (1945) polski operator filmowy

Wypowiedzi w wywiadach
Źródło: Anna Draniewicz, Ten facet, który szybko pracuje, „Kino” 5/2002

O pieniądzach , O ludziach , O facetach , O decyzjach

„Życie jest krótkie. Życie jest nudne. Życie jest pełne bólu. Ale nagle trafia się szansa na przeżycie czegoś wyjątkowego.”

Woody Allen (1935) amerykański scenarzysta, reżyser, producent i aktor pochodzenia żydowskiego

Cytaty z utworów literackich (w tym scenariuszy), Vicky Cristina Barcelona

O życiu , O szansie

„Krzysztof Kieślowski powiedział, że robienie filmów jest rozmową z publicznością. Nawiązywanie kontaktu z ludźmi to emocjonujące przeżycie. Kiedy gram, czuję, że żyję. Gdybym mogła wybierać, chciałabym umrzeć w sali prób.”

Cate Blanchett (1969) australijska aktorka

Źródło: „Newsweek” nr 5/2007

„Niezapomniane przeżycie; dziwna kultura, nie można było chodzić w krótkich spodenkach.”

Marcin Możdżonek (1985) siatkarz polski

o pobycie w Teheranie.

„(…) powinniśmy wspólnie ponownie zastanowić się nad tym, co uważamy za sukces – czy jest nim wzrost gospodarczy, rozwój lub osobiste bogactwo. Obecny model wzrostu gospodarczego jest po prostu nieosiągalny dla większości mieszkańców naszej planety, którzy z dnia na dzień walczą o przeżycie.”

Ogjen Trinlej Dordże (1985) dominicki poeta

Źródło: Buddyzm ekologiczny – na ścieżce współczucia i pustki, ekobuddyzm.pl http://ekobuddyzm.pl/2012/04/j-s-xvii-gjallang-karmapa-buddyzm-ekologiczny-na-sciezce-wspolczucia-i-pustki/

O sukcesie , O bogactwie

„Jedynym sposobem na pokonanie komunizmu jest stworzenie lepszego systemu produkcji i dystrybucji. Niech będzie to uczciwa rywalizacja. Zacięty, lecz pokojowy wyścig w służbie ludzkości. Przyczyną wszystkich naszych błędów jest strach. Rosja obawia się anglosaskiej dominacji na świecie, my boimy się komunistycznej infiltracji. Pod wpływem strachu narody zachowują się, jak osaczone zwierzęta, które walczą o przeżycie. Prości ludzie nie będą tolerować imperializmu, nawet pod oświeconym atomowym patronatem. Przeznaczeniem Anglosasów jest służyć światu, a nie nad nim dominować.”

Henry Wallace (1888–1965) polityk amerykański

wygłoszone w lutym 1946.
Źródło: Oliver Stone's Untold History of the United States (2012), tłum. Anna Rajca, Mirosław Filipowicz, odcinek 4

O ludziach , O świecie , O strachu , O zwierzętach

„To było wspaniałe przeżycie. Przede wszystkim dlatego, że Wojciech Marczewski jest znakomitym reżyserem. Możliwość pracy z nim jest dla aktora naprawdę dużym wyróżnieniem.”

Juliane Köhler (1965)

Źródło: Wywiad, 2001 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=2109

„Mądrość była premią za przeżycie wielu lat.”

Michael Blake (1945–2015)

Tańczący z wilkami

O mądrości

„Twierdzę, że kosmiczne przeżycie religijne stanowi najsilniejszą i najszlachetniejszą pobudkę do badań naukowych.”

Albert Einstein (1879–1955) fizyk niemiecki, noblista

„Siedzieć na ławce rezerwowych przez ostanie dwa lata i nie móv pobawić się piłką to duże przeżycie.”

Bill Curley (1972) amerykański koszykarz

o przerwie po kontuzji i rehabilitacji.
Źródło: Zdrowy Bill, „Pro-Bakset. Magazyn” nr 4/99 (32), s. 53.

„Było to dla mnie ogromne przeżycie. Miałam szczęście, gdyż w tym czasie poszukiwano młodych prezenterów do nowego programu informacyjnego Teleexpress Junior, więc postanowiłam się w to zaangażować.”

Beata Chmielowska-Olech (1975) polska dziennikarka

O szczęściu , O poszukiwaniu , O czasie

„Zostaliśmy w Anglii. Do Polski nie wróciliśmy, bo Polska nie była wolna. Pozostawała nadal pod obcą okupacją, a nasze Ziemie Wschodnie zostały włączone do Związku Sowieckiego. Nie było dokąd wrócić i byliśmy… „jak ptaki wędrowne powracające w rodzinne strony i postrzegające z przerażeniem, że ich świat już nie istnieje, gniazda zniszczone, a zastawiane sidła i pułapki uniemożliwiają im przeżycie. Co robić? Lecieć dalej, szukać innego kraju? A czy jest taki jak ich?””

Danuta Halina Wojciechowicz (1921)

Źródło: Major Edward Wojciechowicz – żołnierz 2. Korpusu Polskiego, Wydawnictwo Instytutu Tarnogórskiego, Londyn-Tarnów 2009.

O świecie , O ptakach

„W powszechnym przekonaniu rak to wyrok. Zależało mi na zrobieniu filmu, którego przekaz jest taki, że ten wyrok, poprzez świadome działania, i podjęcie walki, nie musi oznaczać śmierci.(…) Jak można obłaskawić śmierć? Statystyka jest taka, że jeżeli stadium raka jest odpowiednio niskie, jeśli choroba zostanie wcześnie zdiagnozowana, to mamy 85 procent na przeżycie. Włosy odrastają, można żyć bez piersi, można sobie zrobić implanty. Kwestia utraty atrybutów kobiecości może się stać tymczasowa. Oczywiście ważne jest także wsparcie bliskich, szczególnie mężczyzn, partnerów życiowych.”

Liliana Komorowska (1956) polska aktorka filmowa i teatralna

o filmie Piękne i bestia.
Źródło: Katarzyna Skorupska, Jak obłaskawić śmierć?, portalfilmowy.pl, 4 października 2012 http://www.portalfilmowy.pl/wydarzenia,5,11150,4,1,Jak-oblaskawic-smierc.html

O śmierci , O chorobach , O wsparciu , O walce

„Film kręcony w Kazachstanie. Była to wielka przygoda. Tam na planie, czy poza nim, praktycznie nie ma różnicy. Te przestrzenie, ci ludzie są tacy sami od wielu lat. Prawie nic się tam nie zmienia. To było całkowite oderwanie od znanej mi rzeczywistości. Można więc powiedzieć, że w tym momencie przełomowe jest dla mnie osobiste przeżycie. Ale też kumulacja moich doświadczeń i tego, co do tej pory zrobiłam.”

Agnieszka Grochowska (1979) polska aktorka

Źródło: Artur Cichmiński, Wyszło tak niechcący. Grochowska w Stopklatce, stopklatka.pl, 7 listopada 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=71051

O ludziach , O rzeczywostości

„(…) kwiaty raniły przechodzące obok twarze. Ponieważ były tak piękne, ponieważ nie straciły blasku krajobrazu, lasów i błoni, i łąk, napawały jedynie smutkiem. Należały do kraju, a kraj był zawsze przeciwieństwem państwa. Kwitły rok w rok, nie potrzebowały niczego, aby rosnąć. Ten upór piękna tuż obok biedy jawił mi się czasami jako obojętność, ignorowanie ludzi.

Jeśli w państwie przeżycie stało się sensem istnienia, piękno kraju jest bólem.”

Herta Müller książka Hunger und Seide

Hunger und Seide

Cytaty o pięknie , O ludziach , O obojętności , O Kwiatach

„Spróbuj sobie wyobrazić, jakie to uczucie usłyszeć Raya Charlesa po raz pierwszy w życiu, to niezwykłe doświadczenie. Obawiam się, że ludziom dziś nie dane jest już takie przeżycie. Nie ma takiego kontaktu ze sztuką, nie siadasz sobie wygodnie, by się nacieszyć muzyką. Dźwięki biją cię po uszach, aż masz ich dość.”

Gary Brooker (1945) brytyjski muzyk rockowy, pianista (Procol Harum)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Sopot, 1 czerwca 2001.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 280.

O emocjach

„Pismo Święte poucza nas równie dobrze o tym, jakie jest prawo użytkowania dóbr ziemskich, której to rzeczy nie należy zaniedbywać, gdy chodzi o dobre przeżycie naszego żywota. Ponieważ jeśli mamy żyć, winniśmy także korzystać ze środków do życia niezbędnych.(…) Należy więc zachować pewien umiar w tym, co użytkujemy w czystym i zdrowym sumieniu, tak dla naszych potrzeb, jak i dla naszych rozkoszy. Umiar ten został nam nakazany przez Boga, kiedy On naucza, iż życie doczesne jest dla sług jego jakby pielgrzymką, którą oni odbywają do królestwa niebieskiego. Jeśli musimy tylko przejść przez ziemię, to nie ulega wątpliwości, iż powinniśmy tak użytkować te oto dobra, aby przyspieszały one, a nie hamowały nasz marsz.”

Jan Kalwin książka Institutio religionis christianae

Źródło: O korzystaniu z dóbr doczesnych; w: Institutio religionis christianae (1559)

O życiu , O Bogu , O zachowaniu