Cytaty na temat postać (365 cytatów)

„Och, cóż to była za kobieta! Na temat tajemnicy jej pochodzenia i burzliwego życia napisano tomy, jej postać do dzisiaj wzbudza emocje i wywołuje ostra spory. Piękna i ambitna, kochająca i namiętnie kochana, wywalczyła sobie pozycję na szczytach ówczesnej hierarchii społecznej. Nieodrodna córa swojej epoki!”

Marek Żukow-Karczewski (1961) polski historyk, publicysta i działacz społeczny

Źródło: Krajobrazy utracone: Zofiówka – romantyczny ogród krajobrazowy w Humaniu, Ekologia.pl, 2012. http://ekologia.pl/styl-zycia/podroze/krajobrazy-utracone-zofiowka-romantyczny-ogrod-krajobrazowy-w-humaniu,16401.html

O kobietach , Kochać się

„Może warto już w innym świetle niż dotychczas spojrzeć na tę ciągle kontrowersyjną i przecież wciąż tak mało znaną postać Stanisława Augusta, której to postaci równie łatwo przypisywano wątpliwe zasługi jak i niepopełnione błędy i winy. Powrót do Polski króla Stanisława Augusta Poniatowskiego dokonać się musi bowiem najpierw poprzez serca i umysły Polaków, aby stać się powrotem faktycznym i nieodwracalnym.”

Marek Żukow-Karczewski (1961) polski historyk, publicysta i działacz społeczny

Źródło: Stanisław August w Petersburgu, „Życie Literackie” nr 43, 25 października 1987, s. 1, 6. http://mbc.malopolska.pl/dlibra/docmetadata?id=12440&from=publication&tab=1

O życiu , Serce

„Wystarczy spojrzeć na Koran: ta marna książka wystarczyła do stworzenia religii światowej, do zaspokojenia od 1200 lat metafizycznej potrzeby niezliczonych milionów ludzi, stała się podstawą ich moralności i znacznej pogardy wobec śmierci, a także potrafiła zagrzać ich do krwawych wojen i dalekosiężnych podbojów. Tutaj odnajdujemy najsmutniejszą i najuboższą postać teizmu. Być może wiele zagubiło się przez przekład, ale nie udało mi się znaleźć w Koranie ani jednej wartościowej myśli.”

Arthur Schopenhauer (1788–1860) filozof niemiecki

Man betrachte zum Beispiel den Koran: dieses schlechte Buch war hinreichend, eine Weltreligion zu begründen, das metaphysische Bedürfnis zahlloser Millionen Menschen seit 1200 Jahren zu befriedigen, die Grundlage ihrer Moral und einer bedeutenden Verachtung des Todes zu werden, wie auch, sie zu blutigen Kriegen und den ausgedehntesten Eroberungen zu begeistern. Wir finden in ihm die traurigste und ärmlichste Gestalt des Theismus. Viel mag durch die Übersetzungen verloren gehen; aber ich habe keinen einzigen wertvollen Gedanken darin entdecken können. (niem.)
Świat jako wola i przedstawienie
Źródło: t. 2, rozdz. 17

O śmierci , O ludziach , O książkach , O religii

„Czekałem na ten telefon 24 lata. Czekałem, aż ktoś zadzwoni i powie: „Hej, chcemy, żebyś wcielił się w postać, którą chciałeś być przez całe życie”. Ja tego naprawdę pragnąłem. Jak każdy chłopiec, który wewnątrz czuje się silniejszy, niż na to wygląda. Jak każdy chudzielec, który pragnie, by jego masa mięśniowa odpowiadała jego poczuciu niesprawiedliwości. Boże, tak właśnie wyglądają marzenia…”

Andrew Garfield (1983)

o propozycji zagrania w filmie Niesamowity Spider-Man.

O życiu , O Bogu , O marzeniach , O gwiazdach

„Rommel był wojskowym fenomenem; ludzie tak odważni i śmiali uchodzą z życiem jedynie w wyjątkowych wypadkach. Na polu walki był równie dzielny jak Ney, ale z większym namysłem, równie napastliwy jak Murat, ale z większą rozwagą, jako taktyk był równie opanowany i szybki jak Wellington. Każdy kto pozna tę historię […] uzna w nim wybitną postać i wielkiego żołnierza: Wśród niewielu wybrańców; Wśród niezwykle dzielnych, bardzo prawdziwego.”

Erwin Rommel (1891–1944) niemiecki generał

marszałek polny Earl Archibald P. Wavell
O Erwinie Rommlu

O ludziach , O historii , O walce

„Życie jest zbyt krótkie, by przez cały czas udawać postać, którą się gra. Potrzebna jest przerwa na nabranie odpowiedniego dystansu. Niektórzy nawet podczas przerw nie wychodzą z roli – ja oczywiście nie zamierzam tego krytykować, bo każdy pracuje tak, jak mu pasuje najlepiej. Moje metoda jest jednak inna: kiedy pracuję, to pracuję. A kiedy nie pracuję, to nie pracuję. Kiedy mamy przerwy między kolejnymi ujęciami, nie pracuję, chyba że akurat pracuję między ujęciami.”

Robert Downey Jr. (1965) aktor amerykański

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Robert Downey Jr. specjalnie dla Stopklatki o rolach Sherlocka Holmesa i Tony’ego Starka, stopklatka.pl, 14 stycznia 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=62288

O życiu , O grach , O czasie

„Ci wyjątkowi ludzie zwykli miewać trzy podstawowe przymioty: postać niezwykłą fizycznie, swoisty luz wewnętrznej pewności siebie i emanujący potężny zwierzęcy magnetyzm. (…) Posiadali te cechy niektórzy wielcy ludzie w historii, z polityków Czyngis Chan, Aleksander Wielki, Napoleon. (…) Numer Dwa niewątpliwie posiadał te właściwości.(…) Nazywał się Ernst Stavro Blofeld.”

Ian Fleming (1908–1964) pisarz brytyjski najbardziej znany z serii powieści szpiegowskich z Jamesem Bondem

Operacja piorun (1961)

O ludziach , O historii , O pewności siebie

„Im lepiej uda ci się sportretować daną postać, tym bardziej ludzie mitologizują cię w tej roli.”

Marlon Brando (1924–2004) amerykański aktor

O ludziach

„Tylko u mnie! Tylko za grosze!
Za bezcen! Brać i wybierać proszą:
Miasta i wioski. Fabryki, huty,
Wszystko za trochę oddam waluty
Za ciężką pracę mych robotników
Razem trzydziestu żądam srebrników
Inna postać Szopki – Amerykanin – śpiewała:
Dolarów rzeka płynie
I rośnie, rośnie Wehrmacht mój
Z gadziny na gadzinę.
Moi ludzie w więzieniach szukają,
Zaglądają w okienka, wołają,
Bo ci z SA i ci z SS
To skarb nasz największy jest. (…)
HITLEROWIEC: Lecz się jednak dogadać trzeba w sprawie granic.
EMIGRANT: Po co się dogadywać? Nikt nie będzie łez lał,
Gdy Szczecin nazwiesz Stettin, a Wrocław znów Breslau.
Zaraz, zaraz… Pan bodaj przeżył okupację
Jako okupant w Łodzi, to jest w Litzmannstacie?
HITLEROWIEC: Tak jest. I pięknych wspomnień tkwią w mym sercu drzazgi.
EMIGRANT: Więc Łódź wasza! Nie mówmy o tym, to drobiazgi!”

Jan Brzechwa (1898–1966) polski poeta

Źródło: Szopka satyryczna 1953

O ludziach , O śpiewie , Serce

„Na skłonie Skały w ponurej grocie
Klęczy pod krzyżem postać dziewicza,
Habit Jej szary i skroń nie w złocie:
To Salomea, Pani Halicza!”

Błogosławiona Salomea (1212–1268) polska klaryska

fragment pieśni do błogosławionej Salomei „Pustelnia w Grodzisku”.
O Błogosławionej Salomei
Źródło: Pieśń do bł. Salomei „Pustelnia w Grodzisku” http://www.opnorgpl.host247.pl/dolina-pradnika-w-poezji/piesn-do-bl-salomei-pustelnia-w-grodzisku/

„Każda rewolucja przybiera początkowo postać skargi ludu, oskarżenia wadliwego stanu rzeczy, którego dokuczliwość pierwsi odczuwają najbiedniejsi.”

Pierre-Joseph Proudhon (1809–1865) francuski polityk i filozof

O ludziach

„(…) mimo swoich nerwów, niecierpliwości, chęci szybkiego nazwania i posiadania jej, od momentu kiedy przeczytam scenariusz gdzieś w zakamarkach mego mózgu ta postać już się rodzi, rodzi się sama. Ona już pracuje. Poza moją świadomością zbiera na ulicy obrazki, książki, które chciałaby przeczytać, doświadczenia, a nawet sposoby trzymania łyżeczki. Ale to właśnie wymaga czasu.”

Agata Buzek (1976) polska aktorka i modelka, córka Jerzego

Źródło: Artur Cichmiński, Nagroda im. Cybulskiego. Agata Buzek: Długo bez filmu nie mogłabym wytrzymać, 17 listopada 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=60638

O książkach , O czasie , O cierpliwości

„Ludzie stworzyli bogów na swój własny obraz. Śmiertelnym się zdaje, że bogowie zostali zrodzeni jak oni, że noszą ich szaty, mają ich głos i postać. Etiopowie uważają, że ich bogowie mają spłaszczone nosy i są czarni, Trakowie zaś, że mają niebieskie oczy i rude włosy. Gdyby woły, konie i lwy miały ręce i mogły nimi malować, to konie malowałyby obrazy bogów podobne do koni, a woły podobne do wołów.”

Ksenofanes (-570–-475 p. n. e.) starożytny grecki filozof

Źródło: Jostein Gaarder, Świat Zofii. Cudowna podróż w głąb historii filozofii, Warszawa 1995, tłum. Iwona Zimnicka, s. 39, 40.

O Bogu , O ludziach , O świecie , O historii

„Izolda to postać zupełnie odległa od mojego usposobienia.”

Joanna Kupińska (1979)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Szczecin, 13 września 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/cochwile.htm

Odległy

„Piasecki jest bodaj najbardziej zdemonizowaną, a jednocześnie najmniej zrozumiałą postacią naszej najnowszej historii. Pisano o nim z rożnych pozycji, ale zawsze źle. Jedno robili to z nienawiści, inni z ignorancji, jeszcze inni z wyrachowaniem. Przeciwko Piaseckiemu wylano morze atramentu i tylko dziwić może, jak to się dzieje, że tak rzekomo niewiele znacząca postać budzi takie zainteresowanie. Odpowiedź na to może być tylko jedna – w Piaseckim było coś, co przykuwa uwagę, niepokoi i fascynuje, zmusza do ciągłego zajmowania się jego życiorysem.”

Bolesław Piasecki (1915–1979) polski polityk

Autorzy: Grzegorz Pytel, Antoni Dudek
Źródło: Jan Engelgard, Wielka gra Bolesława Piaseckiego, Warszawa 2008, s. 5, ISBN 9788392528449.

O historii , O morzu

„Są w życiu takie momenty, kiedy skrywane uczucia do innej osoby – tłumiona niechęć lub szalona miłość – wydobywają się na powierzchnię świadomości z niezwykłą wyrazistością; czasem przybiera to postać wręcz fizycznego wstrząsu, którego nie sposób zapomnieć.”

William Styron książka Wybór Zofii

Wybór Zofii

O miłości , O emocjach , O czasie

„Jego długa postać w łóżku i srebro oczu, przeświecające spod powiek. Jego dusza usiadła, potem wyszła mi naprzeciw. Takie dusze zawsze to czynią – to te najlepsze. Podnoszą się i mówią: „Znam cię, jestem gotowa. Nie, żebym się prosiła, oczywiście, ale pójdę z tobą dobrowolnie”. Te dusze są bardzo lekkie, bo idą bez bagażu, rozdały już siebie. Ta częściowo odpłynęła z oddechem akordeonu, ze wspomnieniem bąbelków wypitego latem szampana, z dotrzymanymi obietnicami.”

Markus Zusak książka Złodziejka książek

The Book Thief

O duszy

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„Prawdziwa postać człowieka ujawnia się, gdy jest pijany.”

Charles Chaplin (1889–1977) angielski aktor i reżyser kina niemego

„Przyznam (…), że była to wyczerpująca psychicznie rola. Po skończeniu tego filmu trząsłem się jak galareta jeszcze przez dwa tygodnie. A moja rodzina musiała obcować z prawdziwym świrem błąkającym się po domu. Żeby dobrze zagrać tę postać konieczne było zdjęcie z siebie skóry, tak jak to zrobił reżyser. Było to bardzo bolesne.”

Marek Kondrat (1950) aktor polski

Źródło: Wywiad, 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=8785

O rodzinie , O domu , O zdjęciach

„Każdy film, który w jakiś pozytywny sposób na nas oddziałuje, musi posiadać postać, z którą możemy się identyfikować.”

Bogusław Linda (1952) aktor i reżyser polski

Źródło: wywiad, 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=67165

„Serial odniósł sukces, a na mnie niespodziewanie spadła ogromna popularność. Nigdy nie miałam do czynienia z masową popularnością, ale myślę, że jest ona przejściowa. Jeżeli ktoś widzi we mnie tylko serialową postać, to jest to jego problem, a nie mój.”

Joanna Żółkowska (1950) polska aktorka teatralna i filmowa

o roli w serialu Klan.
Źródło: „Gazeta w Bydgoszczy”, 29 września 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jzolkowska.htm

O myślach , O problemach , O sukcesie , O myśleniu

„Teatr się zmienia. To naturalne. Ma przecież według Szekspira „służyć niejako za zwierciadło naturze, pokazywać cnocie własne jej rysy, złości żywy jej obraz, a światu i duchowi wieku postać ich i piętno.””

Teresa Budzisz-Krzyżanowska (1942) aktorka polska

Niestety.
Źródło: „Dziennik”, 28 stycznia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jjzcb.htm

O świecie , O naturze , O wieku , Obraz

„Bezmyślność to choroba duszy. Występuje w dwóch postaciach: manii i niewiedzy.”

Platon (-427–-347 p. n. e.) grecki filozof

O chorobach , O duszy

„Najpierw chciałem zostać artystą malarzem, ale też kochałem grać, więc w Akademii uczyłem się i malarstwa, i aktorstwa. Na początkach mojej kariery, kiedy starałem się o angaż, byłem lepiej znany jako malarz niż aktor. Teatr przynosi więcej satysfakcji, ponieważ co wieczór wcielasz się w kompletną postać. To jest jak wystawna kolacja co wieczór. W filmie jest inaczej, bo pracujesz nie po kolei i przez wiele miesięcy. Tak, że trudno ogarnąć całą złożoność bohatera. A i tak po zmontowaniu, może się okazać, że film jest niedobry. Jednak minusem teatru jest to, że trzeba grać codziennie. Najgorsze dla mnie są główne role. Na przykład w komediach romantycznych. O wiele ciekawsze są role drugoplanowe, bo ich bohaterowie często są dużo bardziej złożeni.”

Justin Theroux (1971) aktor amerykański

O malarstwie , Kochać się

„Chciałem stworzyć postać wiarygodnie podłą, szemraną, tchórzliwą, żądną pieniędzy… ale też starałem się zrozumieć i pokazać, dlaczego ten człowiek jest właśnie taki. Nie musiałem bronić Chilona. Obrony podjął się już sam Sienkiewicz, nawracając go i przywracając mu sumienie.”

Jerzy Trela (1942) polski aktor

o roli w filmie Quo vadis.
Źródło: Jestem ostrożny, „Życie Warszawy”, nr 215, 14 września 2001

O życiu

„Staram się przekładać jego „zło” na moje „dobro”. Dostaję od niego więcej odwagi, więcej bezpośredniości. Ale tak naprawdę – postać jest dla mnie postacią. Jedynym punktem stycznym pomiędzy mną a moimi bohaterami jest ciekawość, która popycha mnie do tego, żeby „włamywać” się do ich głów.”

Bartosz Porczyk (1980) aktor polski

o roli w serialu Barwy szczęścia.

O złu

„„Osobowość autorytarna” oznacza ostatecznie taką postać podmiotowości, która „irracjonalnie” upiera się przy swym specyficznym sposobie życia i – w imię własnej rozkoszy – odrzuca liberalne dowody wykazujące, na czym polegać mają jej „prawdziwe” interesy. Teoria „autorytarnej osobowości” stanowi jedynie wyraz resentymentu lewicowo-liberalnej inteligencji wobec faktu, że „nieoświecone” klasy robotnicze nie są skłonne zaakceptować jej przywództwa: stanowi ona wyraz niezdolności inteligencji do sformułowania pozytywnej teorii tego robotniczego oporu.”

Slavoj Žižek (1949) słoweński socjolog, filozof, psychoanalityk i krytyk kulturalny

o jednostce autorytarnej.
Źródło: Raduj się swoim narodem, jak sobą samym!, „Nowa Krytyka”, 5 lutego 2008.

O inteligencji , O osobowości

„(…) w latach 80. grałam ją w telenoweli zatytułowanej „W labiryncie” i kiedy pan Paweł Karpiński, producent i reżyser, zaproponował mi, żebym wróciła jako ta postać tym razem do „Klanu”, to pomyślałam sobie: czy tu ktoś nie zwariował? Ale, jak widać, w serialach jest wszystko możliwe. I tak oto, od pięciu lat trwa nowy, stary żywot Marioli Kaczorek.”

Anna Wojton (1960) polska aktorka

Źródło: Jolanta Majewska, Nowy stary żywot Mariolki, teletydzien.pl, 2 sierpnia 2012 http://www.teletydzien.pl/seriale/klan-692/news-nowy-stary-zywot-mariolki,nId,626205

„Wolałbym, aby fani nie zapominali, jak nazywa się aktor, który gra ich ulubioną postać.”

Rowan Atkinson (1955) brytyjski aktor komediowy

Źródło: „Tele Tydzień” nr 20, 14 maja 2007

O grach , O zapominaniu

„Bardzo chciałabym zagrać jakąś postać z bajki. Zawsze chciałam zagrać Pinokia, teraz już jest na to za późno.”

Barbara Lubos-Święs (1971) polska aktorka

Źródło: „Dziennik Teatralny”, 16 maja 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zczp.htm

„Z marszałkiem Piłsudskim schodzi do grobu postać organizatora niepodległości Państwa Polskiego, który rozumiał, ze polskich ruch niepodległościowy musi zbrojnie wystąpić przeciwko Rosji (…) Pakt o nieagresji nie jest dla ZSRR wyłącznie dokumentem dyplomatycznym, lecz wyrazem głębokiego pragnienia by żyć z Polska w pokoju. Naszą sprawą nad mogiłą człowieka, którego jedyną namiętnością była myśl o niepodległości i wielkości Polski, tak jak On rozumiał, jest wyciągnięcie ręki do narodu polskiego i powiedzenie mu: Nic nie grozi Polsce ze strony ZSRR. Przyjaźń Polski i ZSRR może stać się kamieniem węgielnym pokoju w Europie.”

Karol Radek (1885–1939) polityk austriacki

reakcja na śmierć Józefa Piłsudskiego w oświadczeniu prasowym.
Źródło: „Izwiestia”, cyt. za: „Gazeta Lwowska”, 110/1935, s. 3.

O śmierci , O przyjaźni , O pokoju , O myślach

„Role, które stworzyła u Jerzego Kawalerowicza, to zdecydowanie role wybitne. Matka Joanna od Aniołów to jej ogromna kreacja. Bardzo skomplikowana, dziwna. W tej roli wydobyła rodzaj wewnętrznego ciepła. To było nieoczekiwane, ponieważ jest to rola, która polega na kontraście historycznym. Z jednej strony opętanie przez demona, z drugiej strony dość intrygująca postać, która coś knuje. To była piękna rola, skomplikowana i interesująca.”

Lucyna Winnicka (1928–2013) polska aktorka i dziennikarka

O Lucynie Winnickiej
Źródło: Zmarła Lucyna Winnicka, culture.pl, 22 stycznia 2013 http://www.culture.pl/kalendarz-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/L6vx/content/zmarla-lucyna-winnicka

O aniołach , O matce , O zmarłych

„W sztuce kostium tworzy też postać. Pokazuje jaką ona jest.”

Zofia de Ines-Lewczuk (1948)

Źródło: „Dziennik Bałtycki”, 6 października 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zdii.htm

„Z tym filmem jest taki problem, że jest genialny. Zaprezentowana tam postać Amadeusza jest genialna, Milos Forman fantastycznie to wyreżyserował. Ciężko jest się z czymś takim zmierzyć. Na pewno u nas w teatrze będzie to inne. Zresztą już sam scenariusz teatralny różni się od tego filmowego. Jest obawa do porównywania nas do filmu, ale spektakl teatralny rządzi się swoimi prawami. Ta postać może jest tą samą, jeśli chodzi o warstwę historyczną, ale w teatrze i w filmie wygląda ona zupełnie inaczej. W filmie można przedstawić tę postać w zupełnie inny sposób, można zrobić zbliżenie, a tutaj jesteśmy na żywo, jesteśmy jeden do jeden i to jest zupełnie coś innego.”

Łukasz Chrzuszcz (1983)

odpowiedź na pytanie, czy nie boi się porównywania swojej roli – Amadeusza – do kreacji z filmu Amadeusz.
Źródło: Amadeusz – rockman z ADHD „Dziennik Teatralny”, 25 lutego 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/27310

O problemach , O czytaniu

„Ta postać [Sydneya Price] jest dla mnie realna, wiem, co zrobiłaby w konkretnej sytuacji, tutaj, teraz. Price jest szlachetnym geniuszem, naiwnym i jednocześnie umiejącym kochać człowiekiem.”

Cezary Kosiński (1973) polski aktor

Źródło: „Rzeczpospolita” 1999, nr 95

Kochać się

„Nelli Rokita to postać kabaretowa. Przypomina mi Kononowicza.”

Stefan Niesiołowski (1944) polityk polski, biolog

o wywiadzie posłanki w Kropce nad i z 24 czerwca 2009.
Źródło: dziennik.pl http://www.dziennik.pl/polityka/article404844/Niesiolowski_Nelli_Rokita_to_Kononowicz.html, 25 czerwca 2009

„(…) na tym właśnie polega praca w serialu: aktor zazwyczaj nie wie, jak rozwinie się jego postać.”

Waldemar Kownacki (1949)

Źródło: Waldemar Kownacki – Jestem wolny – mogę wszystko http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/823/Waldemar-Kownacki-Jestem-wolny-moge-wszystko.html

„Po pierwsze, ludzie sami nie rozumieją, co chcą tym osiągnąć. Zebrali się, postali. I co dalej? Zbierze się następnym razem 10 tysięcy. I znowu, co dalej? Po drugie, organizatorzy tych akcji ogłaszają, że nie chcą się mieszać w politykę, iść pod czyimiś flagami. Ale bez politycznego zabarwienia, imprezy, które w swoim czasie trafnie nazwał Zianon Paźniak kiełbasianymi buntami, moim zdaniem, sukcesu nie odniosą.”

Ryhor Kastusiou (1957) polityk

Во-первых, люди не понимают сами, чего они хотят этим добиться. Собрались, постояли. И что дальше? Соберется в следующий раз 10 тысяч. И, опять же, что дальше? Во-вторых, организаторы этих акций заявляют, что не хотят включаться в политику, идти под чьими-то флагами. Но без политической окраски у мероприятий, которые в свое время метко назвал Зенон Пазьняк колбасными бунтами, на мой взгляд, успеха не будет. (ros.)
o tym, dlaczego Partia BNF nie uczestniczyła w milczących protestach w centrach białoruskich miast, 28 czerwca 2011 roku.
Kwestie społeczne, Polityka na Białorusi
Źródło: naviny.by, 28 czerwca 2011 http://www.naviny.by/rubrics/politic/2011/06/28/ic_articles_112_174180/

O ludziach , O czasie , O sukcesie

„Mistrz Wincenty za protoplastę Wiślan uważa wprawdzie Kraka, którego imię z pewnością od Krakowa wywodzi, ale jest to postać mityczna, wspólna również innym narodom słowiańskim. Kronikarz Kosmas Kroka wymienia także w Czechach.
O mityczności Kraka świadczyć może jego walka z wawelskim smokiem oraz fakt, że władzę po nim przejęła córka imieniem Wanda. Sprawowanie władzy przez kobietę w patriarchalnym społeczeństwie słowiańskim było jeszcze mniej prawdopodobne niż istnienie smoka, tym bardziej zresztą, że nosiła ona dziwaczne imię, którym żadna polska kobieta nie posługiwała się aż do XVIII wieku. Imię to Kadłubek wywiódł od rzeki Vandalus, którą z Wisłą naiwnie utożsamiał.”

Jerzy Jankowski (1887–1941)

Monarsze sekrety

O kobietach , O córce , O wieku , O walce

„Muszę przyznać, że zdecydowanie bardziej odpowiada mi tragikomedia niż czysta komedia czy farsa. Lubię, gdy postać chociaż odrobinę podszyta jest smutkiem, refleksją a nawet tragizmem.”

Dominika Ostałowska (1971) aktorka polska

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_ostalowska_dominika

„Mój ojciec Leon przed wojną był restauratorem, gdy wrócił po wojnie z robót w Niemczech, chciał kontynuować tę działalność. Pozwolono mu potem nawet na wydzierżawienie restauracji. Ale jego prywatna inicjatywa była tolerowana tylko przez pół roku. Lokal upaństwowiono, a rodzina musiała szukać innych źródeł dochodu. I tak trafiliśmy do Leszna, gdzie mieszkał brat mojej mamy Heleny, Władysław Pietek. To też zresztą była bardzo ciekawa postać. W czasie wojny musiał się ukrywać przed Niemcami, którzy zabrali jego majątek. Wyznaczono nawet 40 tys. marek nagrody za wskazanie miejsca jego pobytu. Po wojnie próbował wrócić do dawnych zajęć, produkował pędzle, szczotki. Był człowiekiem zaradnym, przedsiębiorczym, ale jak się okazuje, nie na tamte czasy. Komuniści postanowili zlikwidować prywatną inicjatywę i ofiarą tej akcji padł także wuj.”

Elżbieta Barys (1947) polski polityk

Źródło: Przekonuję ludzi do słusznych pomysłów, naszdziennik.pl, 29 września 2007 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20070929&id=my12.txt

O wojnie , O ludziach , O rodzinie , O czasie

„Pożądanie zostało ubrane w piękne kostiumy i stało się towarem. Seksualność natomiast w wielu polskich rodzinach wciąż jest tematem wstydliwym i przemilczanym, antykoncepcja zaś nieznanym. Niesamowity paradoks. Na co drugim billboardzie widnieje półnaga postać, wykonująca niemal lubieżny gest, w każdej gazecie, nawet tej z programem telewizyjnym, są postaci określane dwuznacznym mianem „ciacha”, ale w domu wciąż nie można porozmawiać o tym, jaką stosować antykoncepcję z chłopakiem lub dziewczyną. Jesteśmy świadkami zaciekłych politycznych debat dotyczących antykoncepcji, dopuszczalności aborcji, stosunku do dewiantów seksualnych, metod sztucznego zapłodnienia, gdy tymczasem podstawowa edukacja seksualna skierowana do młodzieży wciąż jest w powijakach, rodzinny obyczaj nakazuje zaś traktować seks jako temat tabu. Żyjemy w czasach hipokryzji i paradoksu. Seks jest wszechobecny, popularny i medialny a jednocześnie niesłychanie wstydliwy i gorszący.”

Maciej Bennewicz (1961)

Miłość toksyczna, miłość dojrzała. Coaching relacji (2011)

O młodzieży , O seksie , O domu , Chłopak

„To nie jest postać jak w książce czy filmie. On nie jest kierowcą autobusu. Nie prowadzi wózka widłowego. Nie jest seryjnym mordercą. To jestem ja, który śpiewa w taki sposób, jasno i prosto. Nie powinniśmy mylić śpiewaków i wykonawców z aktorami. Aktorzy powiedzą: „Moja postać to, moja postać tamto”. Dudnią jak zdechłe konie. Kogo obchodzi postać? Wstań i graj. Nie musisz mi tego wyjaśniać.”

Bob Dylan (1941) amerykański muzyk rockowy, wokalista, gitarzysta, kompozytor, poeta

O śpiewie , O koniach

„Uważam siebie za cervantesowską postać. Gonię za swoimi ideałami, które opakowuję – moim zdaniem inteligentnie – w sarkazm albo ironię. I to jest mój, możemy użyć tego słowa: misja. Uważam, że ludzie w mediach, ci inteligentni, powinni mącić, być niepoprawni, uczyć myślenia.”

Kuba Wojewódzki (1963) polski dziennikarz muzyczny

Źródło: „Twój Styl” nr 11/2008

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Gdy kończę pracę, zostawiam postać w studio i zajmuję się swoim życiem. Nigdy nie zabieram tego ze sobą do domu.”

Liam Neeson (1952) północnoirlandzki aktor

Źródło: wywiad, 2005 http://film.onet.pl/wiadomosci/publikacje/wywiady/tajemniczy-pomocnik-batmana,1,3806444,wiadomosc.html

O domu

„Trzeba mieć pewien rodzaj skupienia, pewien rodzaj koncentracji, by wejść w postać codziennie trochę inaczej, bo codziennie jesteśmy troszeczkę inni. Nie tylko dlatego, że coraz starsi, ale dlatego, że jest taka a nie inna pogoda, że coś się zdarzyło, a coś się nie zdarzyło. Zawsze jest trochę inaczej.”

Wiktor Zborowski (1951) aktor polski

Źródło: Beata Kęczkowska, "Mistrz i Małgorzata", Michaił Bułhakow (audiobook z serii "Mistrzowie Słowa", biblioteka gazety wyborczej), Warszawa 2012, s. 14.

O pogodzie

„Lubię postać, którą gram w Magdzie M. Wiem, że jest negatywna, i że widzowie jej nie lubią. Ale jeśli jej nie lubią, to znaczy, że dobrze ją gram. Negatywne, pokomplikowane postaci są ciekawsze do grania.”

Magdalena Cielecka (1972) polska aktorka

„Epizod to projekcja postaci bardzo skondensowanej, zwięzłej, ale zawsze pełnej. Pełny, żywy człowiek, chociaż rola epizodyczna. W niedużym fragmencie trzeba strzelić w dziesiątkę. (…) Aktor musi wejść w postać, zasmakować, cieszyć się nią. Stwarzam sobie jej życie wewnętrzne, wchłaniam je w siebie. Przeżywam ją jako 'ja', bo ma coś z mojego temperamentu, z mojej osobowości. (…) Epizod ani nie ogranicza aktora, ani w niczym mu nie ujmuje.”

Krystyna Feldman (1916–2007) aktorka polska

Źródło: „Kino” 1998, nr 07/08

O życiu , O osobowości

„Co do mnie, ponieważ nie byłem ani z niej wyleczony, ani od niej odzwyczajony, cóż – poległem. Widok jej sprawił mi wielki ból. Kiedy mnie opuściła, zabrała ze sobą wszystko to, co miałem w sobie pozytywnego: nadzieję, zaufanie i wiarę w przyszłość. gdy jej uśmiechnięta barwna postać znikła z mego życia, stałem się pustynią. Zabiła moje serce pozbawiając je na zawsze umiejętności kochania. moje życie wewnętrzne stało się wypaloną ziemią, taką, na której nie rosną drzewa, nad którą nie fruwają ptaki i gdzie wiecznie panuje styczniowe zimno. (…), jedynie czego chciałem to otumanić się lekarstwami, żeby nigdy nie wracać do bolesnych wspomnień.”

Guillaume Musso (1974)

Papierowa dziewczyna

O życiu , O bólu , O wierze , O zaufaniu

„Ja bardzo kocham polskie kobiety, a feministki tutaj bardzo rzadko spotykam. Feminizm to jest rodzaj zboczenia, ponieważ uważam, że kobieta jest wspaniałym egzemplarzem człowieka. To znaczy, człowiek występuje w dwóch postaciach – mężczyzny i kobiety. Kobieta jest znacznie lepsza niż mężczyzna i mogę to udowodnić, ale nie o to chodzi. Ja nie jestem feministką. Feminizm jako taki, jest reakcją na patriarchalne spojrzenie na kobietę i na rolę kobiety w społeczeństwie. Oczywiście patriarchalizm jest orientacją paskudną i z nim trzeba walczyć. I myślę, że mężczyźni powinni z nim walczyć, tak jak i kobiety. Tu jesteśmy feministami na jednej stopie. Natomiast bardzo mnie niepokoi dalszy ciąg tego spojrzenia mówiący, że mężczyzna jest niepotrzebny. Każda normalna kobieta kocha mężczyznę nie za to, że jest on inaczej zbudowany, tylko za to, że on wzbogaca swoją innością życie kobiety. Inność jako taka i płciowa, i umysłowa jest czymś wspaniałym, dlatego nic przeciwko innym orientacjom nie mam, ponieważ każdy taki człowiek jest inny i trzeba cenić tą inność.”

Aleksy Awdiejew (1940) polski aktor, piosenkarz i językoznawca

Wypowiedzi w wywiadach
Źródło: Mówię o sobie „błazen”, wywiad http://hum.uwb.edu.pl/~kolo/wy_awd.htm

O życiu , O kobietach , O mężczyznach , O myślach

„To Steven Meisel nauczył mnie, że artysta ciągle musi wymyślać się na nowo. Sesje z nim są jak kręcenie filmów. Nie tylko pozujesz w ubraniach i ładnie wyglądasz. Z każdym ujęciem wcielasz się w nową postać.”

Madonna (1958) amerykańska piosenkarka

o fotografiku Stevenie Meiselu.

„Staram się moje postać różnie zabarwiać. W jaki sposób Don Juan jest inny? Już tylko przez to, jak traktuje kobiety. Nigdy nie grałem człowieka, dla którego uwodzenie jest sensem życia. Okazuje się, że nie jest w stanie uciec od swojej natury i w pewnych okolicznościach zachowuje się jak przed przemianą.”

Marcin Czarnik (1976) polski aktor

o roli Dun Juana.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 29 marca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ndjn.htm

O kobietach , O naturze , Sens

„Nie można cały czas grać tego samego. Każda postać ma swoje wyzwania. Nigdy nie mówiłam sobie „Och, chciałabym zagrać kelnerkę” czy „Teraz zagrałabym glinę.””

Diane Kruger (1976) aktorka i modelka niemiecka

Czasami role same nas znajdują.
Źródło: Diane Kruger. Kobieta z pistoletem, „To i Owo” nr 28, 9 lipca 2013, s. 7.

O kobietach , O czasie

„(…) dla mnie najważniejsze jest to, jak facet – o wielkich ambicjach i żądzy władzy – wiezie się na okolicznościach. Jak je wykorzystuje: śmierć brata, pojawienie się poplecznika… Jak myśli: ktoś jest dobry, ale najlepszy jestem ja. Na tym buduję jego postać.”

Witold Dębicki (1943) polski aktor

o roli Ryszarda II.
Źródło: Ewa Obrębowska-Piasecka, Wszystko zagrało znakomicie, „Gazeta Wyborcza – Poznań” nr 108, 10 maja 2004 http://www.e-teatr.pl/en/artykuly/1496,druk.html

O śmierci , O facetach , O myślach , O myśleniu

„A wtem widzimy powstającego Adama [Mickiewicza]. Cała twarz jego przybrała jakąś anielską postać i dziwna, niepojęta światłość otoczyła jego skronie. Powstali wszyscy jakby na zjawienie się bóstwa przychodzącego odwiedzić śmiertelnych. A on wypuszczał z ust swych rzekę słów, najcudowniejszych myśli i rymów, z taką siłą, gwałtownością i mocą, a razem z takim wdziękiem, że im nic równego nie było. Taki pęd niewstrzymany, że nam oddech tamowało. Staliśmy w osłupieniu, milczenie było grobowe. Całej jego improwizacji było może półtorasta wierszy. Kiedy ją skończył, nastąpiła chwila najuroczystsza dla wieszcza, bo wszyscy zalali się łzami, jeden okrzyk uwielbienia wyrwał się z piersi, wszyscy padli przed nim na kolana. Jakieś uczucie spólnej miłości ogarnęło serce wszystkich. Mało znajomi ściskali się jak dawni przyjaciele, poprzysięgali sobie wzajemną przyjaźń. Byli i tacy, co doznali nerwowego ataku, jakiegoś konwulsyjnego wzruszenia. Chorzy mówili, że są uzdrowieni, a artyści czuli w sobie nową siłę twórczą, która im w tej chwili geniusz użyczał.”

Eustachy Januszkiewicz (1805–1874) polski pisarz, wydawca i księgarz

relacja z organizowanej przez siebie uczty, na której był Adam Mickiewicz
Źródło: List do Eugenii Larissówny, 1840, cyt. za: Tomasz Małkowski, Jacek Rześniowiecki, Historia III. Podręcznik do klasy III gimnazjum, Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe, Gdańsk 2012, ISBN 978-83-7420-253-4, s. 135.

O przyjaźni , O emocjach , O historii , O myślach

„Mam twarz taką, jaką mam. Wyglądam na złego. Wszyscy zatem myślą, że muszę być kawał drania i tak mnie obsadzają, w rolach przestępców itd. Ostatnio pokazywałem się w serialu, ale już „wsadzili mnie” do więzienia. A dawno temu jeden z przyjaciół powiedział, że mam „rysę szlachetności” – bliznę na czole… Pomimo to, kiedy gra się złą postać, trzeba szukać u niej dobrych stron; tak zalecał Konstanty Stanisławski. Wtedy bohater jest intrygujący.”

Marek Kasprzyk (1961) polski aktor

Źródło: „Gazeta Łódzka”, 24 czerwca 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dobryz.htm

O grach , O myślach , O myśleniu

„Życie społeczeństw, w których panują nowoczesne warunki produkcji, przypomina olbrzymie zbiorowisko spektakli. Wszystko, co dawniej przeżywano bezpośrednio, oddaliło się, przybierając postać przedstawienia.”

Guy Debord (1931–1994) francuski pisarz, filozof, myśliciel polityczny, filmowiec

Społeczeństwo spektaklu (1973)
Źródło: s. 33

O życiu

„(…) widzowie mają zobaczyć na ekranie nie Charlize Theron, tylko postać, którą gram. Na tym polega moja praca. Aktor w rękach reżysera jest jak czysta karta, którą trzeba zapełnić treścią. Jeśli więc na przykład gram policjantkę, to muszę wyglądać i zachowywać się jak policjantka. Inaczej bohaterka nie byłaby wiarygodna. Wszystko zależy od tego, co jest napisane w scenariuszu.(…) Nigdy nie obdarzam swoich postaci własnymi cechami. Nie chcę. Nawet jeśli nie zawsze zgadzam się z opiniami czy zachowaniem postaci, którą gram. W czasie pracy jednak kompletnie wchodzę w skórę swojej bohaterki. Gdyby było inaczej, gdybym chciała przekazać na ekranie coś osobistego, to nie byłaby to tak naprawdę rola. Grałabym po prostu samą siebie, a reżyser musiałby zmienić imię postaci na Charlize.”

Charlize Theron (1975) aktorka amerykańska

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=45607

O zachowaniu , O czasie

„Jest taki moment w konstruowaniu postaci, gdy pozwalam jej niejako wniknąć w moje życie. To czas, gdy chcę poczuć, jak ta postać się porusza, co lubi jeść, jakiej muzyki słucha. Muszę być tą postacią. Bardzo dużo o niej myślę, w domu piszę monologi wewnętrzne. Żyję nią przez dwadzieścia cztery godziny na dobę. Kiedy wreszcie ją 'uchwycę”

Maja Ostaszewska (1972) aktorka polska

wracam do niej już tylko wtedy, gdy gram.
Źródło: „Pani” 5/2000

O życiu , O domu , O myślach , O czasie

„Sprawy miejskie
Posiedzenie Rady Miejskiej d. 1 kwietnia.
(…)
Z porządku dziennego r. m. Dr F. Jakubowski uzasadnia wnioski co do nabycia przez gminę dla Muzeum Narodowego zbioru kamei i gem p. Schmidta-Ciążyńskiego. Sprawozdawca podnosi wysoką wartość tego zbioru, jakiego nie posiada w takiej ilości żadna instytucya, a zbiór ten mieści 2,500 sztuk kamei i gem. Wartość tę zbioru sprawdzili wysłani do Wiednia pp. Maryan Sokołowski i Zygmunt Cieszkowski. Za zbiór ten, którego wykaz szczegółowy odczytuje sprawozdawca, zażądał właściciel wypłaty rocznej renty w sumie 3,600 złr. Suma ta przedstawia się jako mała w porównaniu z wartością zbioru, lecz ponieważ było za ciężko dla Rady ponosić takową wyłącznie, dlatego zwrócono się do Sejmu z prośbą o subwencyę jak najwyższą na ten cel, a Sejm przeznaczył 1,000 złr., przez co umożliwił nabycie zbioru. Prócz kamei i gem oﬁaruje p. Schmidt-Ciążyński dla Muzeum 61 obrazów, które się już tam znajdują i 67 sztuk obrazów, które tymczasowo do Rapperswylu posłał, a których odebranie będzie połączone z pewnemi trudnościami. W ocenienie szczegółowe zbioru nie wdaje się sprawozdawca, znanym on jest bowiem z wystawy Sobieskiego, i prosi wreszcie Radę o przyjęcie wniosków, które brzmią następnie:
1) Gmina miasta Krakowa nabywa od p. Konstantego Schmidt-Ciążyńskiego zbiór kamei i gemm na własność, na rzecz Muzeum Narodowego w Krakowie, za rentę dożywotnią p. Konstantemu Schmidt Ciążyńskiemu, rocznie począwszy od 1 stycznia. 1885 w ilości 3600 zł. aw. w ratach półrocznych z góry opłacać się mającą. 2) Nabycie dokonanem zostaje na podstawie wykazu inwentarycznego dołączonego. 3) Renta roczna, w ustępie 1) określona, wypłacaną będzie w ten sposób, iż na ten cel użytą będzie suma 1000 złr. przez Sejm krajowy na ten cel przeznaczona, zaś resztę, w ilości 2600 złr. wa. wypłacać będzie gmina m. Krakowa z funduszów bieżących. 4) Poleca się Sekcyi skarbowej, aby fundusz na zapłacenie renty tegorocznej obmyśliła i do dyspozycyi Pana Prezydenta pozostawiła, tudzież, aby na przyszłość odpowiednie fundusze w budżecie rocznym zamieszczała. 5) Do zawarcia i podpisania umowy z p. Konstantym Schmidt Ciążyńskim, upoważnia Rada miejska Pana Prezydenta, tudzież Radców pp. Dra Faustyna Jakubowskiego i Dra Henryka Jordana.
Po otwarciu dyskusyi nad wnioskami, zabiera głos r. m. Baranowski, który sądzi, iż właśnie dlatego, że Muzeum jest Narodowe, Sejm powinien dać większą subwencyę, a mianowicie 2,600 złr., miasto zaś mogłoby się przyczynić kwotą 1,000 złr. Zawielki to ciężar dla gminy, dlatego oświadcza, iż głosować będzie przeciw wnioskom.
R. m. Dr Warschauer rozbiera szczegółowo charakter wydatków miejskich i dzieli takowe na egoistyczne, tj. potrzebne na budowę bruków, kanałów itd., i na wydatki krajowe, do których miasto przyczyniać się musi. Ani z jednego, ani z drugiego funduszu wydatku na nabycie kamei czynić nie można. Mówca był przeciwny założeniu Muzeum, które obecnie już kosztuje gminę 3,000 złr., a które przysporzyło miastu dwóch urzędników i woźnego. Niezawodnie jest ładnie, żeby były Muzea, galerye; niezawodnie, że zbiór rzeczony jest cenny, że ma pretium affectionis; niezawodnie, że ma gmina pewne obowiązki względem kraju, ale nie tak wielkie, bo przypuśćmy, że Sejm w którymkolwiek roku nie da subwencyi, to wtedy cały jej ciężar spadnie na miasto, za rzecz, która nie jest w ścisłym związku z Muzeum Narodowem, chyba o tyle, o ile działy sztuki wogóle mają związek ze sobą. Mówca doradza, aby i zamożne prywatne osoby przyczyniły się do nabycia, i proponuje następujący rozkład kwoty: Sejm niech da 1/3, miasto 1/3 i ludzie prywatni 1/3. Pieniądze są, trzeba je dać.
R. m. prezes Majer jest za wnioskami, ale musi się usprawiedliwić, dlaczego. Wiele jest prawdy w słowach mówcy poprzedniego, i gdyby nie pewne względy, nie mógłby oświadczyć się za nabyciem zbioru. Na wszelkie targi, jak podobny, bo inaczej układu na przeżycie nazwać nie można, wzdryga się jego sumienie, inna rzecz bowiem, jeżeli rodzice odstępują dzieciom majątek, a sobie zastrzegają rentę. Przyznaje mówca, że zbiór ten, to rzecz przydatna, ale pierwej iść powinny potrzeby konieczne. Gdyby nie było Muzeum Narodowego, to nikomu nie postałoby w głowie nabywanie zbioru, ale skoro Muzeum jest, to naszym obowiązkiem, aby się rozrastało. Znawcy powiadają, że nabytek robimy za cenę stosunkowo niską; znawcy w Wiedniu orzekli, iż wartość samego materyału, nie licząc wartości sztuki, oszacować można na 40,000 do 50,000 złr. Ale to wszystko mając na względzie, nie mógłby jeszcze mówca za nabyciem wotować, gdyby nie zasiłek, jaki przeznaczył Sejm w kwocie 1,000 złr., a nie traćmy nadziei, że usiłowaniom naszych posłów uda się więcej uzyskać. Drugim względem, skłaniającym mowcę do głosowania za nabyciem, jest zapewnienie, że znajdzie się fundusz i to taki, iż miasto ciężaru nie poniesie.
R. m. Dr Machalski wyjaśnia poprzedniemu mówcy, iż niema najmniejszej niemoralności co do zachodzącego tu dożywocia, bo ono jest uświęconem we wszystkich społeczeństwach cywilizowanych. Rada nie spekuluje tu na życie niczyje, a życie p. Schmidta-Ciążyńskiego jest w ręku Boskiem.
R. m. Rehman zapytuje, czy subwencya Sejmu jest jednorazową, czy też będzie udzielaną i na przyszłość.
R. m. Romanowicz wyjaśnia, że jest to datek roczny, więc nie potrzeba będzie wnosić petycye, bo odnośną kwotę będzie wstawiał co roku Wydział krajowy; nie chroni to wszakże tej rubryki od tego, że może się za nią nie podnieść większość rąk, czego przecież po reprezentacyi kraju przypuścić nie można, aby się w tym względzie taka większość nie znalazła.
Sprawozdawca Dr F. Jakubowski dodaje do wyjaśnienia r. m. Machalskiego tę uwagę, że jeżeli rodzice dzieciom majątek zostawiają, a sobie rentę dożywotnią zastrzegają, to tutaj obywatel przychodzi i mówi: oddaję wam wszystko, co mam, całą moją własność, dajcie mi rentę dożywotnią. Tu propozycya wychodzi z jego strony i jemu wolno tak postąpić; Co do r. m. Warschauera, który mówi: niech ktoś da, to nie od nas zawisło, by dał, ani Sejmu także do większej oﬁary zmusić nie możemy, Sejmu, który w trudnych warunkach oﬁarował 1000 złr. Jeżeli zaś ktoś ma dać, to nie od nas także zawisło, ale trzeba rozpocząć składać datki, a radca Warschauer rozpoczął od proponowania datków. Radca Warschauer dzieli także wydatki na niższe i wyższe, lecz ile razy przychodzimy z żądaniem niższych wydatków, to nam mówią o wyższych, ile zaś razy żądamy wydatków na wyższe cele, to nam mówią o brukach, kanałach itd. Gdy szło n. p. o szkołę przemysłową, to mówiono: po co szkoła przemysłowa! I zdaje się, ze słów p. Warschauera, jak gdyby gmina Krakowa mogła tylko kanały i bruki budować i ten jedynie miała obowiązek. Muzeum, przeciw któremu występuje p. Warschauer, ma dziś dziesięć razy większą wartość, niż suma, jaką na nie gmina wydała. Sprawozdawca wskazuje i na te wyższe cele, jakie miasto Kraków ma do spełnienia wobec kraju i narodu i prosi jeszcze raz o uchwalenie wniosków.
W głosowaniu imiennem, zarządzonem na wniosek r. m. Epsteina, głosowali za: Armółowicz, Dr Bobrzyński, Dr Bochenek, Geissler, Dr Hajdukiewicz, Dr F. Jakubowski, Dr Jakubowski Maciej, Dr Jordan, Dr Kasparek, dyrektor Kieszkowski, Knaus. JE. Dr Kopff, Dr Kohn, Dr Lisowski, Dr Majer, Dr Machalski, Muczkowski, hr. Potocki, Romanowicz, Dr Rosenblatt, Dr Straszewski, Szpakowski, hr. Tamowski, Zaremba, Dr Zatorski, Dr Zoll. Razem 26 głosów.
Przeciw głosowali: Dr Asnyk, Baranowski, Birnbaum, Epstein, Grosse, Gwiazdomorski, Kwiatkowski, Dr Oetinger, Rehman, Stockmar, Dr Warschauer, Zieleniewski. Razem 12 głosów.
Wstrzymali się od głosowania: Chęciński, Dr Domanski, Fedorowicz, Feintuch, wiceprezydent Friedlein, Goebel, Dr Horowitz, X. Midowicz, Mendelsburg, Schwarz.
Nieobecni: Chrzanowski Leon, Goldgardt, Matusińsiki, hr. Mieroszowski, Mirtenbaum, Dr Pareński, Dr Pieniążek, Dr Retinger, Rzewuski, Spira, Dr Weigel.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 76, 3 kwietnia 1885, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

Obraz , O życiu , O pieniądzach , O dzieciach

„Tragedia jest naśladowczym przedstawieniem akcji poważnej i zamkniętej; posiada określoną wielkość jest tworem mowy ozdobnej, a w każdej swej części odmiennej; ma postać nie opowiadania, lecz działania; wzbudza współczucie i strach i przez to oczyszcza te uczucia.”

Arystoteles książka Poetyka

Poetyka

O strachu , O emocjach

„Dla mnie nie ma słów, które są wyświechtane, wytarte lub zbyt często używane. Pod każdym słowem istnieje intencja. Jeżeli intencja jest prawdziwa, to słowa są autentyczne. Jestem daleki od takiej postawy, w której się na coś zamykamy i koncentrujemy na znaczeniu, które kojarzy nam się z medialnych przekazów. Misja jest jednym z piękniejszych słów, jakie możemy sobie w ogóle wyobrazić. Wszystko, co robimy w życiu jest misją, ale samo słowo zostało zdewaluowane w wyniku nadużywania lub przeinaczania sensu, najczęściej w przypadku telewizji. Artysta bez misji przestaje być artystą. On tworzy postać, kreuje rzeczywistość, względem tej, w której funkcjonuje. Artysta na początku tego działania nie ma myślenia o chlebie, o zarobkach. Jest misja, tylko i wyłącznie.”

Tomasz Schimscheiner (1973) aktor polski

Źródło: „Aktor bez misji przestaje być artystą”. Schimscheiner w Stopklatce, Stopklatka, 1 października 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=69814

O myślach , O rzeczywostości , O myśleniu , Sens

„Autor nie jest narratorem, chyba że zechce tak to ustawić. Narrator nie jest autorem, choćby wyskoczył ze skóry. Siedzi wewnątrz historyjki jak w pudełku i wie tyle, ile chce autor. Być narratorem – to w moim rozumieniu jest to samo, co wcielić się w postać z książki, czyli coś fizycznie niemożliwego.”

Magdalena Tulli (1955) polska pisarka i tłumaczka

Źródło: Agnieszka Sowińska, Czytelnia: Rozlazłość mi wyszła uszami http://www.dwutygodnik.com/artykul/4729-czytelnia-rozlazlosc-mi-wyszla-uszami.html, dwutygodnik.com nr 115/2013.

O książkach , Pudełko

„Ethan też świetnie pasował do mojego bohatera filmowego, profesora literatury, bo jest aktorem w typie intelektualnym. Zresztą, sam napisał dwie powieści. Poza tym ma w sobie jeszcze coś z młodzieńca, łatwo wzbudza sympatię, a na tym bardzo mi zależało. Tym bardziej, że w trakcie filmu ta postać staje się coraz bardziej podejrzana i dwuznaczna, a ja chciałem, żeby widzowie jakoś się z nią utożsamiali. Niewielu jest takich aktorów, którzy mają w sobie naturalny autentyzm. Ethan go ma.”

Paweł Pawlikowski (1957) polski reżyser i scenarzysta

o filmie Kobieta z piątej dzielnicy.
Źródło: Marcin Zawiśliński, Polacy w Piątej Dzielnicy, portalfilmowy.pl, 25 września 2012 http://www.portalfilmowy.pl/wydarzenia,5,10918,4,1,Polacy-w-Piatej-Dzielnicy.html

O kobietach , O literaturze

„(…) Kazik i Kult – to jest autorytet. Można się czepiać jakichś pierdół, ale jest to autorytet dla mnie niepodważalny. Jako muzyk, artysta i jako człowiek – inspiruje mnie jego postać, droga jaką przechodzi.”

Hubert Dobaczewski (1974) polski muzyk i wokalista

Źródło: Michał Kapuściarz, Staramy się być oryginalni http://muzyka.onet.pl/alternatywa/staramy-sie-byc-oryginalni/f87j9, muzyka.onet.pl, 13 marca 2008.

O muzyce

„Jeśli kiedyś zobaczysz w pochmurny dzień
Postać bez parasola pijącą deszcz
To poeta próbuje językiem swym spomiędzy kropel wyłuskać rym…”

Katarzyna Nosowska (1971) polska piosenkarka rockowa

Utwór: Nix, z płyty Sushi
Cytaty utworów

„Jeśli kosmici odwiedzą nas kiedykolwiek, myślę, że skutki mogą być podobne, jak w przypadku odkrycia Ameryki przez Krzysztofa Kolumba. Jak wiadomo, wydarzenie to okazało się niezbyt pomyślne dla rdzennych mieszkańców tego kontynentu. Wystarczy nam zresztą przyjrzeć się samym sobie, aby dojść do wniosku, że inteligentne życie może w swym rozwoju przybrać postać, z jaką wolelibyśmy się raczej nie spotkać.”

Stephen Hawking (1942–2018) astrofizyk, kosmolog i fizyk angielski

Źródło: Powrót do przyszłości, „Forum”, 17 maja 2010.

O życiu , O myślach , O przyszłości , O myśleniu

„Na scenie gram postać stworzoną przez autora i mówię cudzym tekstem. A tutaj jestem naprawdę sobą i mówię własnym głosem.”

Magdalena Zawadzka (1944) aktorka polska

o zbiorze felietonów Kij w mrowisko.
Źródło: Dystans do siebie, „Kobieta i Styl” 2001, nr 2

O kobietach

„Trochę się zabezpieczyłam. Przy postaciach autentycznych, a pojawiających się w „Mieście ryb” umieściłam przypisy wyjaśniające, że jest to postacie wymyślone. W wypadku instytucji podobnie – telewizja białoruska w rzeczywistości nazywa się przecież zupełnie inaczej, jest natomiast KGB, a nie powieściowe KBB. Podobne zabiegi mogą kogoś śmieszyć, ale przestają, kiedy zrozumie on sytuację niezależnej kultury na Białorusi.”

Natalla Babina (1966) białoruska dziennikarka i pisarka narodowości ukraińskiej

o ryzyku represji politycznych za treść książek.
Źródło: Wywiad Netkultury: Natalia Babina – Na własnych nogach i we własnych butach, 8 stycznia 2011 http://www.netkultura.pl/697/697

O książkach , O butach , O rzeczywostości

„W filmie można przeprowadzić postać od początku do końca, bo zna się cały jej rozwój, początek i koniec historii, każdy krok. Można mieć na nią pomysł, przemyśleć i zbudować. W serialu nie da się tego zrobić na dłuższą metę, bo scenariusze powstają na bieżąco. Jest jeszcze jedna różnica. Na planie filmu gra się powściągliwiej, bo na duży ekran dużo się przenosi. Trzeba uważać, żeby nie przesadzić. Grając w serialu można pozwolić sobie na więcej ekspresji. Trzeba też nauczyć się mierzyć z ewoluowaniem postaci. Mimo wielu zmian, jakie przechodzi na przestrzeni odcinków, należy jej bronić. To też sztuka.”

Katarzyna Glinka (1977) polska aktorka

porównując pracę w filmie i serialu.
Źródło: Dzień dobry i hop do łóżka! Rozmowa z Katarzyną Glinką, 11 stycznia 2011 http://www.barwyszczescia.pl/16595/dzien-dobry-i-hop-do-lozka.html

O sztuce , O historii , O grach

„Nie miałam potrzeby sprzedania się i zaistnienia na ekranie w sposób barwny, bo to nie była barwna postać i wcale nie musi wydawać się atrakcyjna widzowi.”

Kinga Preis (1971) polska aktorka

o filmie Cztery noce z Anną.
Źródło: wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=48582

„Dla ludzi wiarygodni są ci bohaterowie, którzy mają realne problemy, podobne do ich własnych. W pewnym momencie grana przeze mnie Hanka Mostowiak stała się chodzącym ideałem. To, o ironio, osłabiło tę postać. Na jej kryształowym charakterze musiała pojawić się rysa. Dopiero po tym, jak w scenariuszu pojawił się wątek choroby alkoholowej, ludzie znów zaczęli Hance kibicować.”

Małgorzata Kożuchowska (1971) aktorka polska

o roli w M jak miłość.
Źródło: Widzowie nie lubią ideałów, „Rzeczpospolita” nr 46, „TV magazyn”, 25 lutego 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/111792.html

O miłości , O ludziach , O chorobach , O charakterze

„Powiedziano nam, że będziemy mieli prezydenta, zobaczymy wielką postać o światowej renomie. Człowieka, który mógłby być politycznym przywódcą 500 milionów ludzi. Człowieka, który będzie reprezentował nas wszystkich na światowej scenie, którego praca jest tak ważna, że płaci mu się więcej niż prezydentowi Obamie. Cóż, obawiam się, że mamy pana. (…) Nie chcę być niegrzeczny, ale wie pan, naprawdę ma pan charyzmę ofiary losu i wygląd szarego urzędnika bankowego. Pytaniem, które chciałbym zadać i które wszyscy będziemy zadawać: kim pan jest? Nigdy o panu nie słyszałem; żaden Europejczyk o panu nie słyszał. Chciałbym pana zapytać, panie przewodniczący: kto na pana głosował?”

Nigel Farage (1964)

o Hermanie Van Rompuyu.
Źródło: Debata o strategii Unii Europejskiej 2020, 11 lutego 2010 http://www.youtube.com/watch?v=suOVgIDi504.

O losie , O ludziach , O wyglądzie , Pytanie

„To żałosne, skoro taka postać jak ja znalazła się na liście autorytetów. Chyba coś złego dzieje się z tym pojęciem i z tą wartością. Jerzy Owsiak prowadzi wielką akcję na rzecz WOŚP, Dalajlama na rzecz swego narodu, a ja prowadzę wielką akcję na rzecz swojego intelektualnego hedonizmu, więc jestem największą kanalią w tym towarzystwie.”

Kuba Wojewódzki (1963) polski dziennikarz muzyczny

o rankingu „Rzeczpospolitej” dot. autorytetów.
Źródło: pardon.pl http://www.pardon.pl/artykul/9119/owsiak_wojewodzki_i_majewski_-_autorytety_pokolenia_jpii, 16 lipca 2009

„Mam w planach zrobienie filmu o kobietach Picassa, nie o nim samym, lecz o pewnej sile tworzenia i destrukcji. Nie patrzę na tę postać jak na geniusza, lecz widzę w niej bardzo ludzką istotę z ogromną niszczącą, a zarazem kreatywną energią. Przygotowania do tego filmu okazały się bardzo interesujące i zabrały mnie w daleką podróż w głąb, gdzie jest bardzo mrocznie. Sprowokowały też wiele wątpliwości na temat natury człowieka oraz refleksji o relacjach między kobietami a mężczyznami. (…) prawdopodobnie będzie to film fikcji. W rzeczywistości te kobiety nigdy się nie spotkały, ale ja umieszczam je w jednym miejscu.”

Thomas Grube (1971)

Źródło: wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=47451

O kobietach , O naturze , O rzeczywostości , O sile

„Kitty to bardzo bliska mi postać, szczególnie ze względu na swą łobuzerskość. Niepokorna natura, temperament i poczucie humoru to cechy, które odnajduję również w sobie. Tak, Kitty ma wiele wspólnego z Izą.”

Izabella Bukowska (1973)

o dubbingowanej postaci – Kitty Kociłapce.
Źródło: Michał Culek, Izabella Bukowska-Chądzyńska (Kot w butach), dubbing.pl, grudzień 2011 http://dubbing.pl/wywiady/bukowska-chadzynska-izabella-kot-w-butach/

O butach , O kotach , O naturze

„Hamilkarze, senny władco grodu książek, czujny stróżu nocny! Przed szkaradnymi gryzoniami bronisz rękopisów i druków, które stary uczony nabył za cenę skromnego dochodu i niezmordowanej gorliwości. W tej cichej bibliotece, której strzegą twe cnoty marsowe, śpij, Hamilkarze, jak lubieżna sułtanka! Bo w swej osobie łączysz straszną postać tatarskiego rycerza z ociężałym wdziękiem kobiety Wschodu. Bohaterski i zmysłowy Hamilkarze, śpij, czekając chwili, gdy myszy przy świetle księżyca zaczną wyprawiać harce Acta sanctorum uczonych bollandystów.”

Anatole France (1844–1924) powieściopisarz i krytyk francuski

O kobietach , O książkach

„Najważniejsze, czy proponowana rola ma coś ciekawego do opowiedzenia. Nie jest ważne, czy to pierwszoplanowa czy drugoplanowa postać.”

Sigourney Weaver (1949) amerykańska aktorka

Źródło: „Tele Tydzień” nr 15, 10 kwietnia 2007

„Są różne szkoły aktorstwa. Ja wybieram tę, gdzie za każdym razem tworzy się ową, inną postać. Oczywiście na bazie mojej osoby.”

Anna Kerth (1980) polska aktorka

Źródło: „Tele Tydzień”, nr 20, 14 maja 2007

„Z historycznego punktu widzenia moja postać jest absolutnie negatywna. Nie ma potrzeby tego ukrywać. Mówiąc językiem kolokwialnym, Bocian tuż po wojnie dosłownie wykańczał polskie podziemie. Zresztą właśnie w tym celu został sprowadzony do kraju. Nic więc dziwnego, że mógł budzić skrajne emocje wśród widzów.”

Grzegorz Damięcki (1967) polski aktor

o roli w serialu Czas honoru.
Źródło: Bogna Lift, Dogadał się z Fronczewskim, „Uważam Rze” nr 5, 4 lutego 2013 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/155547.html

O wojnie , O czasie

„Staram się aktorów uruchamiać. Czasem przez przytoczenie analogicznej emocjonalnie sytuacji, albo wyznaczenie postaci wyraźnego celu. Najgorsza reżyseria to przymiotniki: bądź smutny, bądź wesoły. (…) Aktor musi wejść w postać i koncentrować się na działaniu. A ja mam po prostu stworzyć mu do tego dogodne warunki.”

Julia Kolberger (1978)

Źródło: Mateusz Pacewicz, Nowy film Julii Kolberger. Rozmowa z reżyserką http://wyborcza.pl/1,75475,12597477,Nowy_film_Julii_Kolberger__Rozmowa_z_rezyserka.html, wyborcza.pl, 3 października 2012.

O czasie

„Dobry reżyser dubbingowy powinien posiadać zdolność poszukiwania w materiale, który jest dany i w potencjale, który posiada w aktorach. Znajdowania styczności tych elementów, tzn. mówi się, że się obsadza na zasadzie fizycznego podobieństwa. Bardzo często tak jest. Natomiast nie jest to normą. Przy obsadzaniu trzeba pamiętać nie o fizycznym podobieństwie aktora do postaci, którą gra, lecz o tym, co dana postać niesie ze sobą (tutaj się w pełni zgadzam z poglądami mojej matki). Ważne jest to, by reżyser dubbingowy posiadał zdolność akceptacji propozycji, przysłuchiwania i prowadzenia aktora, tzn., żeby aktor miał możliwość wejścia w tę postać a nie, że ja odcisnę swoje piętno i zmuszę do mojej wersji – to nie o to chodzi. Tutaj chodzi o połączenie mojej i jego twórczości. Aktor musi włożyć w swoją rolę kawałeczek siebie, bo inaczej nie ma co grać. To jest dla aktora bardzo trudne zadanie i właśnie reżyser dubbingowy powinien mu w tym pomóc, w miarę swoich możliwości.”

Miriam Aleksandrowicz (1957) polska aktorka i reżyser dubbingu

Źródło: Wywiad, wrzesień 2005 http://www.dubbing.pl/wywiady/aleksandrowiczmiriam/

O poszukiwaniu , O grach , O matce

„Dostaję propozycje od różnych reżyserów, ale nie wyobrażam sobie, żebym w tej chwili nagle rzucił wszystko i przestał grać House'a. To dla mnie nie tylko przyjemność, ale i źródło utrzymania. Gram tę postać już od sześciu lat, mało który aktor ma w życiu tyle szczęścia. Nie tak dawno słyszałem w radiu rozmowę, z której wynikało, że przeciętny okres zatrudnienia w banku czy firmie ubezpieczeniowej wynosi trzy i pół roku. Trzy i pół roku! Kiedy zaczynałem karierę, do pracy w banku szło się z myślą, że człowiek spędzi w tej instytucji czterdzieści lat, aktorstwo zaś związane było z wielkim ryzykiem. Teraz wszystko się pozmieniało. Aktor ma stabilniejsze zajęcie niż urzędnik z firmy ubezpieczeniowej. Nie chce się wierzyć, ale tak to wygląda. Oczywiście mam świadomość, że serial kiedyś dobiegnie końca i trzeba będzie poszukać sobie innego źródła zarobku. Nic, co dobre, nie trwa wiecznie.”

Hugh Laurie (1959) aktor brytyjski

Źródło: Wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=61631

O przyjemności , O myślach , O myśleniu

„Rodzice Leny zaprowadzili nas do starego, samotnego domku letniskowego, a ja chciałam natychmiast zrobić w tył zwrot. Było ciemno, ponuro. Wyobraźnia zaczęła pracować przeciwko mnie. Ale odwrotu nie było.(…)
Chciałam uciekać, ale nie było jak. „Nie wyrzucaj tylko żadnych śmieci do tego śmietnika przed domem”, ostrzegł mnie R. „Mogłyby zwabić niedźwiedzia, a wiesz, że ostatnio jakiś tu podobno zwiedza okolicę, sam pan Antoni mówił”.(…)
Na powitanie – grzmoty. Nocą, oszołomionych winem i cukrem, obudziła nas burza, o jakiej świat nie słyszał. Zatrzęsła wrotami, jakby ktoś nimi szarpał, dobijał się i wołał: „Otwierać! Ręce do góry!”. Zbiegłam na dół w popłochu. Albo to Ukraińcy, albo niedźwiedź przyszedł w gościnę – jakaś wielka muskularna ciemna postać tam jest, na pewno.
Po co tu przyjechałaś? Myślałaś, że to jest zabawa?
Pogasiliśmy światła. Skuliliśmy się(…)”

Brigitta Helbig-Mischewski (1963) polska literaturoznawczyni i pisarka mieszkająca w Niemczech

Źródło: Steinfels – teren zamknięty. w: „Tygiel Kultury”, 1–6 (2015), s. 171.

O świecie , O domu , O myślach , O rodzicach

„Mam mały monitor zespolony z magnetowidem, który stawiam obok komputera. Zanim zacznę pisać, kilkakrotnie oglądam film, żeby zorientować się w ogólnej intrydze. Potem oglądam kawałek filmu, piszę kwestię, a następnie sprawdzam, czy napisana przez mnie fraza mieści się w kłapach, czyli czy pasuje do ruchu ust aktora. W związku z tym, że mam już jakieś doświadczenie, w tej chwili przede wszystkim staram się dbać o to, żeby kwestie danej postaci były konsekwentne i żeby służyły budowaniu jej psychologicznego rysu. W zależności od tego, co napiszę, to właśnie w taki a nie inny sposób widz będzie odbierał daną postać. Inaczej może się zdarzyć, że wszystko jest perfekcyjnie dobrane pod względem synchronicznym, ale nie „brzmi” tak jak powinno, bo brakuje spójności stylistycznej.”

Bartosz Wierzbięta (1974) polski tłumacz, dialogista

Źródło: wywiad, 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=9771

„Zadedykowałbym tę rolę wszystkim ekstremalnym politykom i dziennikarzom, którzy nie widzą chwilami, jak mocno można ranić słowami. Nie jest mi łatwo mówić o Porfirym, bo jak każdy aktor chcę obronić graną przez siebie postać. A jego trudno polubić. Jest bezwzględnym manipulantem, który eliminuje wszystkich najbliższych. Kiedy orientuje się, że rodzinne gniazdo jest puste, jest już za późno. W czasach, w których na nowo definiujemy istotę rodziny i relacje międzyludzkie, ta powieść przynosi niezwykle przenikliwy ich obraz.”

Przemysław Bluszcz (1970) polski aktor

o roli Porfirego w spektaklu Judaszek.
Źródło: www.teatrateneum.pl http://www.teatrateneum.pl/#/opis-spektaklu/23

O relacjach , Obraz

„Lud darzył go sympatią, z uciechą gawędził o jego eskapadach miłosnych i z uczuciem satysfakcji rozpływał się nad tym, jak zalazł za skórę nienawistnym Filistynom. W Samsonie znalazło także wyraz wątłe uświadomienie polityczne Izraelitów w epoce sędziów, w epoce anarchii i plemiennych partykularyzmów. Nie jest on przecież wodzem, który podobnie jak inni sędziowie organizuje opór przeciwko ciemięzcom. Jego utarczki z Filistynami mają charakter samotnej partyzantki zagorzalca, który chce się pomścić za doznane lub urojone zniewagi. Pobudką jego czynów jest nie tyle patriotyzm, co chęć załatwienia osobistych porachunków. I dopiero pod koniec opowieści postać jego ulega wyraźnej sublimacji, staje się postacią bohaterską i prawdziwie tragiczną. W tym głęboko przejmującym finale tkwi jakby zapowiedź nadchodzących nowych czasów, kiedy skłócone plemiona izraelskie, pod grozą rosnącego niebezpieczeństwa filistyńskiego, zaczną wreszcie rozumieć konieczność jednoczenia się do wspólnej walki o wolność.”

Zenon Kosidowski (1898–1978) polski pisarz, esseista, poeta

o Samsonie.
Opowieści biblijne (1963)
Źródło: s. 244

O ludziach , O emocjach , O charakterze , O wolności

„Wierzę, że to się może zdarzyć. Musiałam sobie to wyobrazić, grając postać w „Samotności w sieci”. Tak naprawdę miłość przychodzi, kiedy chce. Nie mamy na to wpływu. Różnymi drogami. Jedną z nich może być internet… Ale ja nie jestem wielką internautką, więc mnie to nie grozi!”

Magdalena Cielecka (1972) polska aktorka

O miłości , O samotności

„Zacząłem rzeźbić po to tylko, aby wyrazić taką sprawę jak nieobecność i przeczuwałem, że pustkę można wyrazić tylko poprzez rzeźbienie. Chciałem pokazać figurę, której pojedynczość, samotność wyrazić można tym, że w niej tej drugiej figury nie ma – stąd mieści się w niej negatyw ciała, jakby druga postać.”

Jacek Waltoś (1938) polski malarz, rzeźbiarz i grafik

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_waltos_jacek

O samotności

„Aktorom z mojego pokolenia zależało na precyzyjnej, autentycznej grze. Wszyscy dopiero odkrywaliśmy uroki telewizji, szaleliśmy na jej punkcie, ale nie chcieliśmy występować w reklamach. Dorastałem, obsesyjnie słuchając radia, które fenomenalnie inspirowało moją wyobraźnię. Podczas każdego słuchowiska wcielałem się w wybraną postać, fantazjowałem na temat scenografii i reżyserowałem ciąg zdarzeń.”

Martin Landau (1928–2017) aktor amerykański

Źródło: Anna Bielak, Po raz pierwszy w historii świata http://www.dwutygodnik.com/artykul/4155/, Dwutygodnik.com nr 97/2012.

O historii , O grach

„Miałam dużo oporów przed wystąpieniem w scenach rozbieranych. Wątpliwości rozwiała moja mama, wysuwając słuszne argumenty: że przecież występują w tym filmie wybitni aktorzy, a reżyseruje sam Janusz Majewski. Zagrałam postać Małgorzaty, uświadamianej przez uroczego diabła, granego przez Marka Kondrata. Do tej pory lubię ten film, jest to dla piękna malarska impresja.”

Renata Dancewicz (1969) aktorka polska

o filmie Diabelska edukacja.
Źródło: Marek Pałka, Nie znoszę rywalizacji, „Dziennik Zachodni”, 27 czerwca 2007 http://www.dziennikteatralny.pl/artykuly/nie-znosze-rywalizacji.html