Cytaty na temat pół (317 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Około w pół do dwunastej w korytarzach rozległ się głuchy odgłos, jakby olbrzymi, ciągnięty przez wiele koni wóz zbliżał się do drzwi sypialni. Z każdą minutą dźwięk ten stawał się coraz bardziej posępny, jak grzmot. Cała sypialnia się trzęsła. Przerażeni klerycy wyskoczyli ze swych łóżek i stłoczyli się w jednym kącie. I wtedy właśnie, wśród posępnego łoskotu gromu, rozległ się jasny głos Alojzego Comollo, który po trzykroć powiedział: Bosko, jestem zbawiony!”

Jan Bosko (1815–1888) włoski duchowny katolicki, święty

o swoim zmarłym przyjacielu Alojzym Comollo, którego umierającego prosił o odpowiedź czy został zbawiony.
Źródło: Po Bogu najbardziej kochał młodzież, miewał prorocze sny i dar bilokacji https://www.gosc.pl/doc/4481902.Po-Bogu-najbardziej-kochal-mlodziez-miewal-prorocze-sny-i-dar, gosc.pl, 31 stycznia 2018.

O zmarłych , O miłości , Koń

„Wielce Szanowni Państwo! Aczkolwiek mieszkam w najbliższym sąsiedztwie już pół roku i chciałem państwa odwiedzić, nie dane mi było, ku wielkiemu mojemu ubolewaniu, złożyć państwu wizytę. Zawsze coś stawało na przeszkodzie. Sami zresztą państwo wiecie, jak trudno jest człowiekowi wywiązać się ze swoich najprymitywniejszych obowiązków. Dzisiaj jednak powiedziałem sobie: Teraz to musi nastąpić. Jestem przekonany, że państwo niewątpliwie są zdziwieni, po tak długim ociąganiu się przyszedłem bez kołnierzyka, w rannych pantoflach i bez zapowiedzi. To wszystko wyda się państwu nieodpowiednie. Zgadzam się pod tym względem z państwem całkowicie. Mam nadzieję, że państwo mi wybaczą, jeżeli dowiedzą się przyczyny, dla której musiałem zrezygnować z przestrzegania obowiązujących zwyczajów i przybyć do państwa bezzwłocznie. Chciałem donieść, że u państwa pali się i że płomienie wydobywające się z drugiej strony domu obejmują pewnie wiązadła dachu.”

Mark Twain (1835–1910) amerykański pisarz, satyryk, humorysta

gdy po przeprowadzce po raz pierwszy przyszedł do domu sąsiadów.
Źródło: Wielka księga gier, łamigłówek i humoru 2002, Wydawnictwo Reader’s Digest, red. naczelna: Adelsa Atelier Tourisme, Paryż 2000; red. naczelny polskiej wersji: Jacek Fronczak, Warszawa 2001, tłum. Magdalena Rodak.

O domu

„Tak, człowiek jest śmiertelny, ale to jeszcze pół biedy. Najgorsze, że to, iż jest śmiertelny, okazuje się niespodziewanie, w tym właśnie sęk!”

Michaił Bułhakow książka Mistrz i Małgorzata

Mistrz i Małgorzata
Źródło: rozdział 1

„My tak będziemy grać, bo ta gra przynosi nam efekty. Nie oczekujcie od nas, że będziemy grać pięknie w piłkę, bo taka gra nie przynosiła nam efektów. Ten sposób gry, odpowiednia defensywa, przesuwanie, walka, zaangażowanie i pół sytuacje, które sobie stworzymy i wykorzystamy, to w ten sposób będziemy wygrywać spotkania.”

Grzegorz Krychowiak (1990) piłkarz polski

Źródło: https://sport.wprost.pl/pilka-nozna/reprezentacja-polski/10960402/grzegorz-krychowiak-zaszokowal-po-meczu-z-chile-wymowne-slowa-na-temat-gry-reprezentacji.html

O grach , O walce

„Pieniądze… Czy wy wiecie, jakie spustoszenie w lodówce potrafi zrobić nastoletni chłopak? Wróci taki z treningu, zakrada się do lodówki i zaczyna. Chleb ciach, ciach i już jest cały stół kromek. Potem kiełbasa: ciach, ciach, ciach i pół kilo w plasterkach poszło. W końcu pytam żonę: Baśka, gdzie są pieniądze!? Zapisujemy teraz każdy wydatek. Kino, tramwaj i tak dalej. I co się okazało? Na sam jogurt 300 złotych miesięcznie wydajemy! Jak czasami nas, posłów, zaczepiają i chcą, żebyśmy coś zasponsorowali, to mi ciężko 50 złotych wyjąć. A niektórzy posłowie to i tysiąc dają. Skąd mają – nie wiem, bo czasami dzieci niewiele u nich mniej. I to mnie dziwi.”

Tadeusz Cymański (1955) polski ekonomista i polityk

Źródło: wywiad dla „Gazety Wyborczej”

O pieniądzach , O dzieciach , Chłopak , Trening

„Jeśli zabierzecie mi moje karate, to co mi zostanie? Trenowałem na drodze karate przez ponad pół wieku. I nie umiem nic innego. Chcę pozostać aktywnym w nauczaniu sztuki karate aż do śmierci. Jeśli to możliwe nie chciałbym umrzeć leżąc w łóżku, ale zaabsorbowany treningiem, na podłodze dojo jak wytrwały, stary dąb niechętny do rozsypania się. To jest moja największa aspiracja.”

Masutatsu Ōyama (1923–1994) japoński karateka

O śmierci , O wieku , Trening

„Ilość homosiów w każdym kraju jest od pół do jednego, czasami w niektórych krajach, do półtora procenta.”

Janusz Korwin-Mikke (1942) polski polityk

odpowiedź na stwierdzenie R. Biedronia, który powiedział, że w Polsce żyją dwa miliony osób homoseksualnych.
Źródło: 24 godziny, TVN24, 13 czerwca 2009 http://www.tvn24.pl/12690,1605017,1,1,slowo-na-g-kojarzy-sie-z-gownem,wiadomosc.html

„Chciałbym, żeby wynaleziono pigułki, bo jedzenie zajmuje mi pół życia. Lubię herbatę, płatki kukurydziane i tym podobne rzeczy.”

John Lennon (1940–1980) muzyk rockowy, członek The Beatles

O jedzeniu , O herbacie

„Równać można w górę, równać można w dół, najwygodniej jednak w życiu równać pół na pół.”

Stefan Pacek (1938)

O górach

„Biada, kto daje ojczyźnie pół duszy,
A drugie tu pół dla szczęścia zachowa.”

Juliusz Słowacki książka Beniowski

Beniowski
Źródło: Pieśń III, wiersz 721–722

O duszy , O ojczyźnie

„Po lasach pełno było cietrzewi. Tokowiska zaczynały się bardzo wczesną wiosną. Cietrzewie zaczynały tokować już w początkach marca. W tych miejscach robiło się z jedliny wygodne budki, wykopywało dół, by można było wygodnie nogi spuścić, obkładało się darnią, gałązkami, siadało jak na krześle i przez jedlinę obserwowało teren naokoło. Wszystko zaczynało się o drugiej, trzeciej nad ranem. Wpierw odzywał się cietrzew, który zwoływał inne, na Białorusi nazywany takawik. Zaczynał gruchać, potem raptownie słyszało się łopot skrzydeł przypominający klaskanie, brzmiało to tak: czuhsiii, czuhsiii. Pierwszy cietrzew rzucał jak gdyby wezwanie, po nim przylatywał drugi. Tokowiska bywały tak bogate, że zbierało się jakieś czterdzieści, pięćdziesiąt par. Koguty prowadziły ze sobą walkę. Walczyły nie tylko parami, czasami w jednej gromadzie zbierało się trzech, czterech samców i jeden drugiego walił na wszystkie strony. Samiczki siadały oddzielnie, tak jak damy na turnieju, w jednym rzędzie i przyglądały się. Prawdopodobnie zwycięzca szedł potem po swoje laury i odbierał nagrodę. Wszystko to zaczynało się, kiedy jeszcze było całkiem ciemno, później dopiero robiło się szaro, jaśniej i jaśniej, aż do wschodu słońca. Jeżeli działo się to na dużej polanie, na którą zaczynały padać promienie wschodzącego słońca, to w momencie kiedy tarcza słoneczna wychylała się zza horyzontu, toki zamierały zupełnie. Ten, który je zwoływał i siedział na drzewie, także cichł, bitwa ustawała, wszystko nieruchomiało. Samce i samiczki, które siedziały wygodnie, zwracały się główkami do słońca i jakieś pół minuty, czasami minutę, trwała cisza. Sprawiało to przejmujące wrażenie, było coś nadzwyczajnego w patrzeniu na ten hołd oddawany słońcu. Później zaś znowu toczyła się walka. Wszystko trwało jeszcze około pół godziny, nie dłużej, po czym ptactwo odlatywało. Wcześniej, gdy jeszcze było szaro, jak ustrzeliło się jednego samca z walczącej pary, to często drugi wskakiwał na niego i walił go dziobem, aż i jego się ustrzeliło. Strzały początkowo nie płoszyły cietrzewi, dopiero kiedy słońce było wyżej, robiły na nich wrażenie, i po jednym, drugim strzale ptaki rozpierzchały się. Cichym przykazaniem myśliwych było, aby nie wychodzić z ukrycia, dopóki cietrzewie same się nie roproszyły. Żeby nie zapamiętały, że w budkach ukryci są ludzie. Jak już odleciały, wychodziło się, zabierało zabite sztuki i wracało do domu. Wieszało się je na kilka tygodni w przewiewnym miejscu, aby mięso skruszało. Na wielkanocnym stole zawsze był cietrzew.”

Aleksandra Ziółkowska (1949) pisarka polska

Lepszy dzien nie przyszedł już
Źródło: Z miejsca na miejsce [w: Lepszy dzień nie przyszedł już], Warszawa, Iskry 2012, str 214–215

O ludziach , O domu , O wiośnie , O wrażeniach

„Gdybym miał władzę, oparłbym się na wojsku. Zebrałbym grupę trzydziestolatków, pułkowników, którzy dowodzili już batalionami. Powiedziałbym: urodziłeś się w Wałbrzychu, będziesz wojewodą w Suwałkach, za pół roku melduj mi o efektach. Byłby wreszcie ład i spokój. Za niewykonanie rozkazu w wojsku jest kula w łeb.”

Stanisław Skalski (1915–2004) lotnik polski, generał

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 29 października 1993

„…często na pół zakochany
Byłem w śmierci kojącej”

John Keats (1795–1821) angielski poeta

Źródło: Ogród, tłum. S. Barańczak

O śmierci

„Pół prawdy to całe kłamstwo.”

Horacy Safrin (1899–1980) polski poeta, satyryk, dramatopisarz i tłumacz

O kłamstwie

„Jeśli potrafisz spędzić z kimś pół godziny w zupełnym milczeniu i nie czuć przy tym wcale skrepowania, ty i osoba ta możecie zostać przyjaciółmi. Jeśli zaś milczenie będzie wam ciążyło, jesteście sobie obcy i nie warto nawet starać się o zadzierzgnięcie przyjaźni.”

Lucy Maud Montgomery (1874–1942) pisarka kanadyjska

The Blue Castle

O przyjaźni

„Muszę jakiegoś pilnować interesu, bo ja za chwilę nie będę miał na kampanię wyborczą pieniędzy. Bo z tych, co dostaję z Senatu, to jest kur… psie pieniądze. Na paliwo dla mnie i na garniturek. Na ubranie k…. 9 tys., a teraz to nawet zaczęli mi płacić po 8 i pół. Straszne pieniądze. A za trzy roki to auto zajeździsz. To jest urągające dla parlamentarzysty. Takie moje zdanie jest. A jaki k… pokój mamy. W jakich warunkach trzeba mieszkać. To k… bezdomni w Niemcach mają lepsze warunki.”

Tadeusz Skorupa (1959) polityk polski

Źródło: Senator Skorupa: 9 tysięcy złotych to „psie pieniądze”!, se.pl, 25 marca 2010 http://www.se.pl/wydarzenia/kraj/9-tysiecy-zlotych-dla-senatora-pis-psie-pieniadze_134511.html

O pieniądzach , O pokoju

„Mam taką szczęśliwą naturę, iż nigdy nie mogę się martwić dłużej niż pół godziny.”

Michał Choromański książka Schodami w górę, schodami w dół

Schodami w górę, schodami w dół (1965)
Źródło: s. 108

O naturze

„Wojnę można było zakończyć pół roku wcześniej – nie w maju 1945, ale do grudnia 1944, gdyby nie decyzja Stalina wstrzymująca I Front Białoruski w sierpniu 1944. (…) Moglibyśmy dojść dalej na Zachód, nie do Berlina i nad Łabę, ale aż do Renu. Los wojny potoczyłby się inaczej.”

Wasilij Czujkow (1900–1982) marszałek ZSRR

Źródło: Romuald Szeremietiew, Absurdyzm tropiciela absurdów http://prawica.net/30914, prawica.net 4 sierpnia 2012.

O losie , O wojnie , O decyzjach

„Ręka z piórem zadrżała, a z ust pociekła ślina. W głowie mu się rozjaśniło jak nigdy przedtem po zażyciu 0,8 dawki weronalu. Ale rozjaśnienie trwało zaledwie pół, najwyżej godzinę. Żył po prostu w ciemnościach, dzień za dniem. Jakby opierając się na cienkim wyszczerbionym mieczu.”

Ryūnosuke Akutagawa (1892–1927) japoński pisarz

Życie pewnego szaleńca i inne opowiadania
Źródło: Życie pewnego idioty (jap. 或阿呆の一生 Aru ahō no isshō), tłum. Mikołaj Melanowicz, rozdz. 51: Klęska, s. 161.

„W zasadzie nie mam nic przeciwko udziałowi aktorów w życiu społecznym czy politycznym, zwłaszcza tych, których film czy teatr nie bardzo potrzebuje (np. Ronald Reagan). Natomiast jestem przeciwko zajmowaniu się naraz jednym i drugim, bo zawsze coś cierpi. Pół biedy, jeśli polityka.”

Juliusz Machulski (1955) polski reżyser filmowy

Tańczący z VIP-ami

O cierpieniu

„Każdy z nas chce się zaangażować, chce mieć przy swoim boku osobę, która będzie towarzyszyła mu w podziwianiu piękna Genewy, dyskutowała o życiu lub nawet jadła razem z nami kanapkę. Lepiej zjeść tylko pół kanapki, niż całą, nie mając w pobliżu kogoś, z kim można się czymkolwiek podzielić.”

Paulo Coelho (1947) pisarz brazylijski

Całkowita samotność

„Ciągle muszę odpowiadać na pytania o Dziewięć i pół tygodnia.”

Kim Basinger (1953) amerykańska aktorka

Źródło: Agnieszka Kwiecień, Zagubiona dziewczyna z Południa, rp.pl, 17 kwietnia 2009 http://www.rp.pl/artykul/292128.html

Pytanie

„Sami mówimy o sobie, choć nie ma o czym gadać,
o szczyt walczysz latami, w pół dnia z niego spadasz w dół.”

Miuosh (1986)

Prosto przed siebie
Źródło: utwór Matka i krew

O matce

„Gdy Stany Zjednoczone będą mogły zdesantować w Marsylii pół miliona żołnierzy, trzy tysiące czołgów i trzy tysiące samolotów, wtedy będę gotów pomaszerować za wami.”

François Darlan (1881–1942) polityk i wojskowy francuski

odpowiadając na postawione w trakcie II wojny światowej pytania admirała Williama Daniela Leahy’ego, w jakich warunkach Francja przystąpiłaby ponownie po stronie aliantów
Źródło: Dariusz Łyżnik, Morderstwa polityczne XX wieku, Oficyna Wydawnicza Maj, Warszawa 1992, s. 56.

O wojnie , O wieku

„Pozwalamy sobie na oklaskiwanie w kinie Charlie Chaplina, pół-Żyda; na wielbienie Prousta, pół-Żyda; na oklaskiwanie Yehudi Menuhina, Żyda; a głos Hitlera niesie się na falach radiowych nazwanych nazwiskiem Żyda Hertza. (…) Nie chcemy nikogo zabijać ani organizować żadnych pogromów. Uważamy jednak, że najlepszym sposobem zapobieżenia nieprzewidzianym aktom odruchowego antysemityzmu jest właśnie urządzenie antysemityzmu rozsądnego.”

Robert Brasillach (1909–1945)

w 1938 r.
Źródło: Slavoj Žižek, Od tragedii do farsy, czyli jak historia się powtarza, tłum. M. Kropiwnicki, B. Szelewa, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2011, s. 84.

O historii

„To światowe centrum jazzu, jest nim co najmniej od pół wieku.”

Norah Jones (1979) piosenkarka i pianistka amerykańska

o Nowym Jorku.
Źródło: „Zwierciadło”, nr 1/1959, styczeń 2010

O wieku

„Prowincja jest największym przegranym transformacji. Wraz z przyłączeniem się do Unii dostanie jeszcze cios na dobitkę. Przecież reguły unijne nadal będą gnębiły rolnictwo, które i tak leży na łopatkach. Na Węgrzech upadnie około połowy miliona drobnych rolników. Pół miliona rodzin! Unia popiera tylko duże gospodarstwa, drobni rolnicy nie wytrzymają konkurencji mocno dotowanych zachodnich producentów. Boli mnie, gdy o tym myślę, boli, że w moim kraju utrwala się głębokie podziały między warstwami społecznymi. Pozbawieni szans ludzie z prowincji wychowują potomstwo pozbawione szans, a elity reprodukują same siebie. Taki porządek społeczny głęboko narusza moje poczucie sprawiedliwości i jest dla mnie całkowicie nie do przyjęcia.”

János Háy (1960)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Warszawa, 30 kwietnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zrozumieci.htm

O ludziach , O sprawiedliwości , O myślach , O myśleniu

„Źle. Nic nie zdziałałem. Birski, idiota się wplątał. Przykuł mnie do drzewa i poszedł po samochód. Cholera. Mało mnie nie dopadło.
– Uwolniłeś się?
Pokazał resztki kajdanek wiszące mu na nadgarstku.
– Zawieś czosnek. Jutro spróbuję znowu. Tylko, że ten cholerny gliniarz będzie teraz na mnie czatował. Boże, Ty widzisz taką ciemnotę i dlaczego nie oświecasz tego bałwana?
– Dzięki. Jak mogę się odwdzięczyć?
– Dopiero po robocie. Szkoda, że nie dałem rady dzisiaj.
– Czekaj, przetnę ci może chociaż do końca te bransoletki.
– Tego nie odmówię.
Poszli do szopy. Marek zręcznie przeciął szlifierką kajdanki, podkładając kawałek blachy. Jakub starannie wytarł je szmatką i wsypał do plastikowej torebki.
– Przyda się – wyjaśnił.
Wkrótce potem na swoim koniku jechał do domu. Dojechał do szosy na Chełm i pojechał w stronę Woj sławie. Gdy mijał cmentarz poczuł, że coś mu się przygląda.
– Jeszcze się do was dobiorę – obiecał.
Wrażenie przyglądania się zniknęło, tak jak gdyby to coś przestraszone wycofało się. Birski czekał swoim radiowozem na krzyżówkach.
– Dobry wieczór – rzucił kąśliwą uwagę.
– A dobry wieczór.
– A skąd to się wraca? Może z nielegalnych poszukiwań archeologicznych?
– A tak sobie jeżdżę. Cierpię na bezsenność. Pomyślałem, że odrobina świeżego powietrza dobrze mi zrobi.
– Słuchaj Jakub, ty mnie znasz.
– Trudno nie znać ozdoby naszej gminy i dzielnego pogromcy kłusowników, bimbrowników i wszelakich innych złoczyńców.
– Dopóki nie złapię cię na gorącym uczynku, możesz czuć się bezpieczny, ale strzeż się. Nawet, jeśli wiek cię uratuje przed odsiadką, to ja się postaram, żeby obrzydzić ci życie. Będą grzywny i inne takie. Ty się starzejesz. Nie jesteś już taki sprytny jak pięć lat temu, gdy obejmowałem tu służbę. A z czasem będzie coraz gorzej.
– Zapewne tak. A swoją drogą to mało brakowało, a tłumaczyłby się pan, dlaczego mój trup znaleziony na cmentarzu ma kajdanki na rękach.
– Hym?
– Wampiry przyszły. Na szczęście uwolniłem się.
– Oddaj chociaż kajdanki. To służbowe…
– Proszę – Jakub rzucił mu torebkę. Birski roześmiał się.
– Wiesz, za co cię posadzę?
– Tak?
– Za niszczenie milicyjnej własności.
– Pańskie słowo w sądzie przeciwko mojemu. To będzie bardzo trudno udowodnić.
– Tu są twoje odciski palców – potrząsnął torebką.
– Obawiam się, że nie. Wytarłem je flanelą. Nie został ani jeden.
Birski zawył. Naraz coś mu przyszło do głowy.
– Są za to na torebce.
– Niewątpliwie. Znalazł pan torebkę u mnie w kuble i wsypał pan do niej zniszczone uprzednio kajdanki. Na torebce są moje odciski palców, co nie czyni dowodu.
Milicjant zaklął.
– Muszę cię dopaść, choćby to była ostatnia rzecz, jaką zrobię w życiu.
– Życzę powodzenia.
– Mam. Kierowanie nieoznakowanym pojazdem. Ten konik nie ma nawet świateł odblaskowych o pozycyjnych, nie wspominając.
– Zgadza się. Sanie, fura przyczepa platforma muszą mieć światła odblaskowe. Ale konie nie. To taka luka w przepisach. Nie zacytuję z pamięci stosownego paragrafu. Ale mam w domu kodeks ruchu drogowego. Gdyby pan chciał skorzystać.
Birskiemu wpadł do głowy kolejny pomysł. Wyciągnął z kabury pistolet.
– Rzuć broń – polecił.
– Nie mam.
– Rzuć broń. Rzuć broń.
– Proszę o dodatkowe wyjaśnienia.
– Proste. Muszę trzy razy ostrzec, abyś rzucił broń. Potem oddam strzał ostrzegawczy, a potem postrzelę cię w obronie własnej i postaram się, aby to był nieszczęśliwy wypadek. Aby postrzał okazał się śmiertelny. – Zaraz, zaraz. Przecież nie mam broni.
– Przepisy milczą o takim przypadku. To taka luka, Jakubie. Muszę ostrzec, oddać strzał ostrzegawczy i mogę strzelać.
– A jeśli rzucę broń, to już pan nie może? – zaciekawił się Jakub.
– Wtedy nie.
Egzorcysta sięgnął do cholewy buta i wydobywszy z niej nóż, rzucił go na ziemię. Prosto pod nogi Birskiego.
– Rzuciłem broń. Tym samym nie może pan strzelać.
Birski rozpłakał się.
– Ja już nie mogę – powiedział. – Pan panie Wędrowycz jest okropnym człowiekiem.
– No nie rozklejaj się. Milicjant, a beczy. Zagniesz mnie następnym razem.
Posterunkowy otarł oczy.
– Rozmowa z panem to intelektualne przeżycie – wyznał. Jestem szczęśliwy, że tylko pan w tej gminie jest tak inteligentny. Proszę jechać do domu.
– Nie omieszkam się. Jestem już stary i muszę się wysypiać. A odnośnie świateł odblaskowych, to wiszą tam, pokazał gestem.
Na końcu ogona kłaczka miała zapiętą spinkę do włosów, na której huśtał się odblaskowy znaczek. Czterolistna koniczynka. Na szczęście. Birski wył długo i ponuro. Wył tak przejmująco, że aż pobudzili się okoliczni mieszkańcy. Nie zapalali świateł. Stali za firankami i przyglądali się temu zdumiewającemu widokowi. Pośrodku skrzyżowania stał radiowóz, a koło niego miejscowy posterunkowy, zadarłszy głowę, wył do księżyca. Okoliczne psy podchwyciły jego skowyt. Wkrótce obudziło się pół wsi.”

Andrzej Pilipiuk książka Czarownik Iwanow

rozmowa Jakuba z Birskim po nieudanej walce z wampirami.
Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Czarownik Iwanow

O koniach , O życiu , O Bogu , O szczęściu

„Mój ojciec Leon przed wojną był restauratorem, gdy wrócił po wojnie z robót w Niemczech, chciał kontynuować tę działalność. Pozwolono mu potem nawet na wydzierżawienie restauracji. Ale jego prywatna inicjatywa była tolerowana tylko przez pół roku. Lokal upaństwowiono, a rodzina musiała szukać innych źródeł dochodu. I tak trafiliśmy do Leszna, gdzie mieszkał brat mojej mamy Heleny, Władysław Pietek. To też zresztą była bardzo ciekawa postać. W czasie wojny musiał się ukrywać przed Niemcami, którzy zabrali jego majątek. Wyznaczono nawet 40 tys. marek nagrody za wskazanie miejsca jego pobytu. Po wojnie próbował wrócić do dawnych zajęć, produkował pędzle, szczotki. Był człowiekiem zaradnym, przedsiębiorczym, ale jak się okazuje, nie na tamte czasy. Komuniści postanowili zlikwidować prywatną inicjatywę i ofiarą tej akcji padł także wuj.”

Elżbieta Barys (1947) polski polityk

Źródło: Przekonuję ludzi do słusznych pomysłów, naszdziennik.pl, 29 września 2007 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20070929&id=my12.txt

O wojnie , O ludziach , O rodzinie , O czasie

„Pół prawdy to całe kłamstwo.”

Françoise Sagan (1935–2004) pisarka francuska

O kłamstwie

„Jestem prawnikiem od blisko pół wieku. Pracowałem w NIK, byłem prokuratorem, sędzią Trybunału Stanu, od trzydziestu lat jestem adwokatem. Miałem czas i możliwości poznać wszystkie aspekty pracy prawnika. I to z każdej strony.”

Henryk Dzido (1941–2018) polski polityk, prawnik

Źródło: Adwokat Henryk Dzido, lawkaprawna.pl http://www.lawkaprawna.pl/poznaj-adwokata/49-adwokat-henryk-dzido

O czasie , O wieku

„Decyzja o wstąpieniu do partii nie jest decyzją na gorąco. Ta decyzja od wielu tygodni w nas narastała, ponieważ w klubie Prawo i Sprawiedliwość jestem już tę kadencję i pół poprzedniej, dlatego jestem z klubem bardzo związany. Decyzję uznaję jako formalizację mej przynależności do partii. Koledzy, którzy są ze mną w Senacie wyrażali duże zdziwienie, dlaczego dotychczas nie jestem w Prawie i Sprawiedliwości, natomiast niektórzy z nich, w chwili kiedy wstąpiłem do klubu, myśleli, że dawno w nim jestem.”

Waldemar Kraska (1963) chirurg, senator VI kadencji

Źródło: Senator Waldemar Kraska o wstąpieniu do PiS, podlasie24.pl, 31 stycznia 2011 http://podlasie24.pl/wiadomosci/sokolow-podlaski/senator-waldemar-kraska-o-wstapieniu-do-pis-5b78.html

O sprawiedliwości , O myślach , O decyzjach , O myśleniu

„W ciągu pół wieku nie mogłem zrobić kroku bez towarzyszącego mi policjanta. Jak mógłbym pozwolić sobie na jakąś przygodę sercową?”

Filip, książę Edynburga (1921) książę Edynburga, mąż królowej brytyjskiej Elżbiety II

Źródło: Tadeusz Pasierbiński, Monarchie świata. Poczet rodów królewskich i książęcych, wyd. Iskry, Warszawa 2002, ISBN 8320717051, s. 196.

O wieku

„Słyszałem kiedyś opowieść o kobiecie, która trafiła do nieba. Stanęła przed świętym Piotrem, ten spojrzał na nią i powiedział: „Jeżeli chcesz wejść do nieba, musisz uzbierać cztery tysiące punktów. Co dobrego w swym życiu zrobiłaś?”. Kobieta zastanowiła się przez chwilę, po czym powiedziała: „Chodziłam co niedziela na mszę świętą”. „Dobrze – powiedział święty Piotr – za to masz jeden punkt”. „Codziennie odmawiałam różaniec”. „Za to pół punktu”. „Czytałam prasę katolicką”. „Pół punktu”. W ten sposób uzbierała dwadzieścia pięć punktów. Święty Piotr rzekł więc do niej: „To za mało, by wejść do nieba”. Kobieta przeraziła się i zawołała: „Jezu miłosierny, ratuj!””

Leon Knabit (1929) polski duchowny katolicki, benedyktyn, katecheta

Święty Piotr na to: „Za to cztery tysiące punktów”.
Źródło: O mszy świętej, Wydawnictwo Znak, Kraków 2007, s. 93.

O kobietach , O czytaniu

„Kasia ma 15 i pół roku. Kończy gimnazjum. Od kilku lat wygrywa w konkursach recytatorskich, ma świetny słuch, warunki aktorskie. Jest utalentowana. Myślę jednak, że aktorką nie będzie i bardzo się z tego cieszę. Cóż, obserwuje jak ciężka to praca, ilu wymaga poświęceń. Kasia jest na tyle mądrą dziewczynką, że wybierze sobie odpowiedni zawód. I na szczęście, bo dla kobiety aktorstwo jest szczególnie niewdzięczne.”

Michał Kula (1955)

o córce.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Częstochowa, 9 lutego 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/staramsi.htm

O kobietach , O szczęściu , O myślach , O myśleniu

„Dzisiejsze stawki aktorskie powodują, że czujemy pewien dyskomfort. Nie mamy poczucia, żeby ktoś naszą pracę cenił. Oczywiście jeśli po ujęciu koledzy poklepią mnie z uznaniem po ramieniu, to jest to miłe, ale znacznie większą przyjemność sprawiłaby mi uczciwie skalkulowana gaża. Jestem tak cenny jak suma na którą się na mnie wydaje. Ja aktorstwa nie uważam za powołanie. To jest mój zawód i nie zamierzam uprawiać go za darmo. Aktorzy zgadzają się często występować za pół darmo, ponieważ propozycje, które otrzymują są bardzo ciekawe. Jeśli się odmówi, to można już nie mieć okazji, aby taką rolę zagrać.”

Jacek Braciak (1968) polski aktor

Źródło: Grzegorz Wojtowicz, Orły 2003. Rozmowa z Jackiem Braciakiem, stopklatka.pl, 14 marca 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=13486

O przyjemności

„Na początku było tutaj trzy i pół miliona Żydów, z tej liczby dzisiaj pozostało jeszcze tylko kilka Kompanii Roboczych, wszyscy inni – powiedzmy – wyemigrowali.”

Hans Frank (1900–1946) nazista, gubernator Generalnego Gubernatorstwa

z dziennika pod datą 2 czerwca 1943
Źródło: Norbert i Stephan Lebertowie, Noszę jego nazwisko. Rozmowy z dziećmi przywódców III Rzeszy, op. cit., s. 82.

O dzieciach , O książkach , O świecie

„Prawie pół wieku wytrwałego pisania wierszy (i opowiadań), kilkanaście zbiorków. Żadnych nagród, na szczęście. W dodatku wiele lat nieobecności na rynku wydawniczym. Ostatni zbiorek nowych wierszy, Jak bajka o wilku, ukazał się na początku lat osiemdziesiątych. Długa choroba (nawracające depresje) sprawiła, że moje „świecenie nieobecnością” uczyniło miejsce dla innych. Takie prawo natury…”

Mieczysława Buczkówna (1924–2015)

Źródło: „Topos” nr 5–6/2000

O szczęściu , O chorobach , O bajkach , O naturze

„W znacznym stopniu tkwimy w tamtej epoce, w tym, co się wtedy stało, co się działo przez następne pół wieku. Przede wszystkim ponosimy konsekwencje i następne pokolenia po nas też będą ponosiły konsekwencje wszelkiego rodzaju: polityczne, gospodarcze, moralne.”

Leszek Żebrowski (1955) polski historyk, ekonomista i publicysta

Źródło: Bohaterowie czy zdrajcy?, blogpress.pl, 13 czerwca 2012 http://www.blogpress.pl/node/13272

O wieku

„Żem też od razu nie poznał. Przecież widać. Pólelfka.
– Twój kutas jest pół – warknęła Fryga – Pół tego co uchodzi w standard!”

Andrzej Sapkowski książka Sezon burz

Sezon burz

„Muzyka to jedyna rzecz, jaką się zajmowałem przez ostanie pół wieku. To dzięki niej czuję się fantastycznie, a w chwilach zwątpienia odzyskuję wiarę w siebie. Oczywiście od samego początku jedną z moich motywacji była chęć osiągnięcia artystycznego sukcesu, a później jego utrzymania. I chyba mi się udało, bo nigdy nie nagrałem płyty, której musiałbym się wstydzić. Nie pracuję, bo muszę. Pracuję, bo to kocham.”

Ronnie James Dio (1942–2010) muzyk amerykański

Wywiady
Źródło: muzyka.onet.pl, 16 maja 2010 http://muzyka.onet.pl/publikacje/wywiady/co-bedzie-dalej-zobaczymy,3,4556484,wiadomosc.html

O wierze , O muzyce , O motywacji , O sukcesie

„Powrót do źródeł jest pożyteczny, wzbogacając język teatru, który tu i ówdzie szoruje brzuchem po chodniku. Jakby dreptał o pół wieku za muzyką, co szczególnie razi na bezkarnie masakrowanej scenie operowej, gdzie włada jeden styl, stosowany do wszystkiego: skundlony „post-stanisławski” realizm przyprawiony Brechtem, ekspresjonizmem i reality show.
Z „oryginalnym” teatrem jest zaś tak samo, jak z oryginalnymi instrumentami w muzyce. Od lat namawiam znajomych muzyków „modern”, żeby się nie dali odstraszyć od Haendla, Haydna i Mozarta, gdzie królują dzisiaj „barokowcy.””

Piotr Kamiński (1949)

Źródło: Joanna Walaszek, Natura Szekspira http://www.dwutygodnik.com/artykul/3935/, Dwutygodnik.com nr 91/2012.

O naturze , O wieku

„Złam to serce na pół
Przeżuwaj i spluń
Niech resztki spłucze deszcz”

Katarzyna Nosowska (1971) polska piosenkarka rockowa

Utwór: Karatetyka, z płyty UniSexBlues
Cytaty utworów

Serce

„ZSRR i Niemcy dopuściły się agresji wobec Polski. Należy zatem Polsce zwrócić to, co straciła w rezultacie agresji. Jeśli potępiać zbrodnie stalinizmu, to niewątpliwie wszystkie i w całości.(…) Litwa w ogóle nie uznaje swojej obecności w składzie ZSRR za prawowitą, legalną i zgodną z prawem, na jakiej więc podstawie włada terytorium, które podarował jej Związek Radziecki? Jeszcze pół roku temu to, co teraz mówimy o Litwie, można było powiedzieć i o Ukrainie, podstawy po temu byłyby nawet jeszcze większe.”

Aleksandr Chramczichin (1967)

Źródło: Wilno i Lwów do zwrotu?, „Czastnyj Korriespondient”, tłum. „Forum”, 30 sierpnia 2010.

„Dziś wszyscy piszą, że frank szwajcarski o pół promila poszedł do góry, jesteśmy bardzo zmartwieni, a Sejm uchwala odpowiednią ustawę. Tymczasem na początku lat 90. rolnicy mieli do spłacenia 800 razy więcej niż my teraz. To była grupa społeczna, która dostała strasznie w tyłek. Z tego buntu wyrósł Andrzej Lepper.”

Krzysztof Skowroński (1965) polski dziennikarz

Źródło: Krzysztof Skowroński WSPOMINA Andrzeja Leppera: Nie znaliśmy go, se.pl, 6 sierpnia 2011 http://www.se.pl/wydarzenia/kraj/krzysztof-skowronski-wspomina-andrzeja-leppera-nie-znalismy-go_199222.html

O ustawie

„Epoka Misia Colargola oraz Bolka i Lolka minęła bezpowrotnie. Trudno, żeby w czasach, gdy dzieciaki siedzą pół dnia przed komputerem, Pomysłowy Dobromir pokazywał, jak można zrobić żarówkę z plasteliny. Zmienił się język, sposoby komunikacji, zacierają się różnice między 25- a 40-latkiem. Czasami ten młodszy jest szefem starszego. W tej zmieniającej się rzeczywistości trzeba również unowocześniać sposób dotarcia do młodego widza. Jednak najważniejsze są wzajemne relacje bohaterów i uczucia, a tutaj nic się nie zmieniło. Mam nadzieję, że te filmy wychowują.”

Grzegorz Pawlak (1961) polski aktor głosowy

o produkcjach animowanych.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 7 sierpnia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/rknd.htm

O emocjach , O komunikacji , O rzeczywostości , O relacjach

„Kiedy kropla rosy
opadnie na zaspaną ziemię
zbudzi się samotne ziarno
drzewa – jesień
raz jeszcze
zatrzyma się w pół kroku”

Lesław Falecki (1951)

Źródło:

Jesień

„Dostaję propozycje od różnych reżyserów, ale nie wyobrażam sobie, żebym w tej chwili nagle rzucił wszystko i przestał grać House'a. To dla mnie nie tylko przyjemność, ale i źródło utrzymania. Gram tę postać już od sześciu lat, mało który aktor ma w życiu tyle szczęścia. Nie tak dawno słyszałem w radiu rozmowę, z której wynikało, że przeciętny okres zatrudnienia w banku czy firmie ubezpieczeniowej wynosi trzy i pół roku. Trzy i pół roku! Kiedy zaczynałem karierę, do pracy w banku szło się z myślą, że człowiek spędzi w tej instytucji czterdzieści lat, aktorstwo zaś związane było z wielkim ryzykiem. Teraz wszystko się pozmieniało. Aktor ma stabilniejsze zajęcie niż urzędnik z firmy ubezpieczeniowej. Nie chce się wierzyć, ale tak to wygląda. Oczywiście mam świadomość, że serial kiedyś dobiegnie końca i trzeba będzie poszukać sobie innego źródła zarobku. Nic, co dobre, nie trwa wiecznie.”

Hugh Laurie (1959) aktor brytyjski

Źródło: Wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=61631

O przyjemności , O myślach , O myśleniu

„Lepiej, że dostaliśmy pół jajka niż samą skorupkę.”

Piet Joubert (1834–1900)

w 1884 w reakcji na ustalenia konwencji londyńskiej gwarantującej Transwalowi niemal pełną niezależność od Wielkiej Brytanii.
Źródło: Rafał Matera, Paulus Kruger: biografia burskiego prezydenta, Toruń 2005, s. 61.

„Mieliśmy dwa worki marihuany, siedemdziesiąt pięć kulek meskaliny, pięć bibułek nasączonych ostrym kwasem, solniczkę nabitą kokainą, i całą galaktykę tęczowych dołersów, głupawek i nakręcaczy… a także ćwiartkę tequili, ćwiartkę rumu, skrzynkę budweisera, pół litra eteru i sporo amylu.”

Hunter S. Thompson książka Lęk i odraza w Las Vegas

Lęk i odraza w Las Vegas (1971)

„Rano okazało się, że mam skośne oczy. Cera też wyraźnie mi zżółkła. Niezwłocznie stłukłem lustro, zmieszałem pół na pół kefiru i czystej, zaklinowałem i odleciałem. Następnego dnia, na ile mogłem to stwierdzić w resztkach lustra, uskośnienie się pogłębiło. Pozostało zaakceptować brutalną prawdę – co czwarty człowiek musi być Chińczykiem i właśnie wypadło na mnie!”

Konrad T. Lewandowski (1966) polski pisarz

Źródło: Uskośnienie

„Kiedy Daszeńka porządnie wzuła buty (właściwie to nie wzuła butów, tylko zakasała rękawy, ściśle mówiąc, nawet i rękawów nie zakasała, tylko – jak to się mówi – popluła w dłonie; zrozumcież mnie: ona nie mogła popluć w dłonie, dlatego że pluć jeszcze w ogóle nie umiała, a dłonie, czyli łapki, miała takie maleńkie, że nawet by do nich nie trafiła) – słowem, kiedy się Daszeńka do tego zabrała tak na dobre, w ciągu pół dnia przeturlała się od maminej przedniej nogi do maminej tylnej nogi, przy czym po drodze ze trzy razy się najadła i ze dwa razy przespała.”

Karel Čapek (1890–1938) pisarz czeski

Daszeńka, czyli żywot szczeniaka

O butach

„Było gorzej. Bo szedłem nie do dentysty, ale na oddział chirurgii Akademii Medycznej. Do świetnego chirurga doktora Janusza Płomińskiego. Potem były nie dwa, a trzy miesiące chodzenia o kulach. Osiem razy dziennie po pół godziny ćwiczenia i oto dzień dzieli się na czas, gdy ćwiczysz, i na czas, gdy czekasz, by znów zacząć ćwiczyć. Żyjesz rygorem życia kaleki. Gdy kolega przywiózł mnie ze szpitala, zostałem sam w mieszkaniu. Zrobiłem w kuchni kawę. Potem stanąłem nad nią na tych dwóch kulach i… zacząłem się śmiać. Teoretycznie wszystko OK: jest ranek, jest kawa. Tylko tę kawę trzeba jakoś wypić. Przenieść. I nie ma jak. Nie przeniesiesz kawy, chodząc o kulach. Zrozumiałem, że jestem bezradny wobec prozaicznych rzeczy. Kilka dni później wracam z zakupami do domu, kuśtyk, kuśtyk do windy, a winda zepsuta. Szóste piętro, marsz o kulach. Znów było śmiesznie. Takie drobiazgi uczą pokory i porządkują widzenie świata.”

Maciej Kozłowski (1957–2010) polski aktor

o operacji kolana i rehabilitacji.
Źródło: „Viva!” nr 8, 13 kwietnia 2004

O ćwiczeniach , O domu , O kawie , O czasie

„Jeżeli panowanie tej kobiety potrwa dłużej, to Madagaskar zostanie całkowicie wyludniony… Krew i zawsze krew – to maksyma królowej Ranavalony, a każdy dzień, w którym nie podpisze co najmniej pół tuzina wyroków śmierci wydaje się tej nikczemnej kobiecie stracony.”

Ida Pfeiffer (1797–1858)

Źródło: Last travels, cyt. za: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, wyd. Muza SA, Warszawa, 2006, ISBN 83-7319-854-7, tłum. Barbara Gutowska-Nowak, s. 83.

O śmierci , O kobietach , O historii

„Przeniknąłem (pół żartem, pół serio) wszystkie święte imiona (których jest wiele
i ciągle się mnożą):
losowo wymieniam tu, dla ciebie, St. Peter Memoriał, który wyrósł (to oczywiste, zbyt oczywiste, bardzo prawdziwe), koło Kafarnaum (czy jak tam się to pisze i wymawia), wśród wykopalisk świeckich i uświęconych (VIA MARIS, MILESTONE, jak grzmi słup graniczny, naszpikowany napisami bez miary i bez normy), over the house of St. Peter:
błąkałem się wraz z bezładną
wycieczkową bandą (nie wyłączając maleńkiej pani z Argentyny), wśród tysięcznych ladies and gentelmen, dostarczanych gratis przez pilnego pilota: (dodaj, w wersji palestyńskiej, Piotrosza, poddanego dogłębnej degustacji, z pewnym docentem z Pisy i innymi ludźmi, na plaży w Tyberiadzie, przed wycieczką statkiem, kiedy ogłuszające tango eksplodowało ekspresyjnie niewyczerpanym potpourrie):
potem, wobec kaprysu pewnego Caprice (to znaczy gallery, która jest jewellery i diament factory, z salą kinową do pokazów), burdel z nieprawdopodobnym zwrotem VAT-u (czy TVA), wkurwiając mnie; pozbawił cię dwóch pereł: to twoje kamienie zodiakalne, znaczą „health, wealth and long life” (horoskop się nie zmienia), ze zniżką 15%:
co do przenikania, jednakże, to w świątyni Afrodyty Hadriana (niesłusznie dziś uznanej za grobowiec świętego), pochylony tanatofil, płaszcząc się, zanurzyłem chciwie moją dłoń, drążącą i nagą, pod niezwykłym ołtarzem, w małą mroźną otchłań warg sromowych prawdy (…).”

Edoardo Sanguineti (1930–2010)

Źródło: Konkluzja, tłum. Monika Woźniak

„Cały czas oglądałem się za siebie, wyczuwając, że ktoś podąża za mną. Czy to mógł być Zły? Czyżby Alice i stracharz mieli jednak rację? Przyspieszyłem kroku, tak że niemal biegłem. Nad moja głowa pędziły czarne chmury; do zachodu słońca pozostało niecałe pół godziny.”

Joseph Delaney (1945)

Pomyłka Stracharza (2008)

O czasie

„Przez całe życie [babka] buntowała się przeciwko władzy męża, z którym została zaręczona jako dwunastoletnia dziewczynka z zamożnej rodziny. Prosta kobieta, której ambicje intelektualne nie wychodziły poza podstawowe modlitwy i napisanie listu w łamanym jidysz, kpiła sobie z uczoności męża i jego surowej, męskiej natury. Najbardziej nie mogła mu wybaczyć jego małomówności. Przez całe lata ledwo co zamieniał parę słów z kobietą, z którą miał pół tuzina dzieci. Od samego dnia ślubu, który nastąpił gdy ona miała czternaście, a on piętnaście lat, ich życie toczyło się własnymi drogami.”

Israel Joszua Singer (1893–1944) pisarz, dramaturg i dziennikarz żydowski tworzący w języku jidysz

O świecie, którego już nie ma

O życiu , O kobietach , O dzieciach , O naturze

„Gardzę aktorami i innymi ludźmi czynnymi w sferze publicznej, którzy strawili pół życia, by znaleźć się tu, gdzie są teraz, a kiedy zawędrowali już na swój wymarzony szczyt, poproszeni o autograf grymaszą i demonstrują ennui. Psiakość, łajdaku, to twój psi obowiązek – tym bardziej, że przecież tylko o tym marzyłeś, a teraz, obdarowany, traktujesz swoją sławę, jako coś, co ci się należało, jako nużący balast! Oburzające. Moja popularność nie jest dla mnie najważniejsza, ale zawsze przyjmuję ją z wdzięcznością.”

Nikita Michałkow (1945) reżyser rosyjski

Źródło: film.onet.pl http://film.onet.pl/0,0,1608858,4,596,artykul.html

„Niewolnictwo wśród tych dzikich barbarzyńców – jak ich oceniamy – przyjmuje znacznie łagodniejsze formy niż w naszych koloniach. Z jednej strony nie ma tam bowiem tak rozległych pół uprawnych jak nasze zachodnioindyjskie plantacje, nie ma zatem potrzeby nadmiernej, ciągłej pracy, która wyczerpuje naszych niewolników; z drugiej strony nie jest dozwolony żaden przelew ludzkiej krwi – nawet krwi niewolnika.”

John Newton (1725–1807)

o niewolnictwie, które istniało w Afryce.
Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 59.

O historii

„A teraz odcina was pani minister Kalata od 14 mld zł, może nawet 18 mld zł, które będą płynęły do otwartych funduszów emerytalnych, i to tak mocno boli, oj, boli, ponieważ na 15 funduszów emerytalnych w Polsce dokładnie dwa i pół jest z kapitałem polskim, a reszta to wszystko fundusze zagraniczne (…) Pani minister Kalata zasługuje na słowa wielkiego uznania, bo rzuciła wyzwanie, rękawicę ekipie wujka Bronka, rzuciła rękawicę tym, którzy chcą wyprowadzić 15 mld zł z polskiego funduszu emerytalnego. To jest narażenie się kapitałowi (…) Pani minister Kalata odważyła się powiedzieć: koniec z wyprowadzaniem polskich pieniążków do zagranicznych funduszy emerytalnych. Stwarzamy Polakom możliwość odkładania i inwestowania tych pieniędzy w polską gospodarkę, bo polska gospodarka dzisiaj, jak nigdy, zaczyna funkcjonować na właściwych obrotach. Jest szansa, że ci, którzy przez tyle lat budowali kraj, będą mogli skorzystać z dobrodziejstwa tych zysków.”

Andrzej Fedorowicz (1950) polski polityk

Źródło: Wystąpienie na posiedzeniu Sejmu, 28 marca 2007 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata5.nsf/851e81387c160e4fc125745f00379393/b84698dd07467a35c1257465004893e6?OpenDocument

O szansie

„Ostatecznie o wyniku decyduje psychika. Jeśli podjeżdżasz do ostatniego strzelania i myślisz, co wygrasz, jeśli dobrze trafisz, już po tobie. Musisz zachować koncentrację. Musisz zapomnieć, że biegniesz po mistrzostwo świata. Musisz stanąć, wymierzyć i strzelać. Nie kalkulować, że może jeszcze trochę, jeszcze sekundę. Musi być jak na treningach. Jak na tysiącach strzelań, które oddało się latem. Ideał to takie wyłączenie, że nie widzisz wokół niczego. Strzelasz i nawet tego nie zauważasz. Te pół minuty wypada z życiorysu… Ale to się zdarza raz na kilkanaście startów.”

Tomasz Sikora (1973) polski biathlonista, mistrz świata i medalista olimpijski

Źródło: onet.pl http://sport.onet.pl/zimowe/biathlon/tomasz-sikora-niespotykanie-cierpliwy-olimpijczyk,1,3152910,wiadomosc.html

O zachowaniu , O myślach , O sporcie , O myśleniu

„Jak zatrzymać ten zegar w pół kroku
Co mu jest cichym świerszcz sekundnikiem?
Jak zatrzymać ten pośpiech obłoków
I ten wyraz twych oczu nim zniknie?
Jak? Jak?
Jak zatrzymać wszystko to?
Nie dać, żeby zaszło mgłą
Nie dać, żeby zaszło mgłą
Mgłą?”

Jeremi Przybora (1915–2004) polski aktor, satyryk, poeta, piosenkarz

Źródło: Jak zatrzymać tę chwilę

„Zwalczanie analfabetyzmu spowodowało upowszechnienie się horoskopów drukowanych w miliardach kopii. Co gorsza, powstała warstwa pół-inteligentów, którzy rozumieją zdanie typu: „Bioenergetyczna transformacja konfiguratywnego pola transcendencji wektorowej stanowi fundament heurezy protoekstremalnych koacerwatów”. Byłoby taniej i bezpieczniej gdyby czytali manifesty poezji nowoczesnej lub odmawiali litanie.”

Janusz Korwin-Mikke (1942) polski polityk

Źródło: Super-dedukcji destrukcja, w: Ratujmy państwo! (zbiór felietonów), Wydawnictwo Prawnicze, Warszawa 1990, s. 126.

O czytaniu

„Polacy przez ponad miesiąc byli okłamywani w kwestii tego, co prokuratorzy i biegli odkryli na przełomie września i października. Kłamstwo było tym bardziej perfidne, że nosiło znamiona prawdy. Prokuratorzy skryci za podwójną gardą prawniczego języka tak skonstruowali przekaz, by nie można było im zarzucić wprost minięcia się z prawdą, ale by odbiorcy tej prawdy nie poznali. „Cząstki wysokoenergetyczne”, „podobne do materiałów wybuchowych”, „zjonizowane cząsteczki mające strukturę bądź masę zbliżoną do cząsteczek wchodzących w skład materiałów wybuchowych” – cały ten prawniczo-naukowy slang miał przykryć trzy litery: TNT – trójnitrotoluen, a mówiąc po polsku – trotyl. Nie da się ukryć, że po raz kolejny potwierdziło się stare powiedzenie – pół prawdy to całe kłamstwo”

Cezary Gmyz (1967)

o działaniu prokuratury.

O kłamstwie

„Bo wam się wydaje, że jesteście z Czechami i Słowacją do serii, że wasza przestrzeń jest do czeskiej i słowackiej bardzo podobna, co jest nieprawdą, bo jeśli wasza przestrzeń jest do czegokolwiek podoba, to raczej do Rosji czy Ukrainy, ale wy myślicie, że do Czech i Słowacji, w czym utwierdzają was różne wspólne grupy, do których należycie: od Grupy Wyszehradzkiej, która i tak nie działa, do językowej grupy zachodniosłowiańskiej, stworzonej dla potrzeb akademickich badaczy, ale poprawiającej wam humor. (…) Wydaje się wam, że w Polsce jest jak tam, że w sumie może jest „u nas”, w Europie Środkowej, trochę biedniej i surowiej niż w Europie Zachodniej, ale nie aż tak znowu bardzo, że Polska wstaje z kolan i polska przestrzeń publiczna jest być może trochę odrapana, ale generalnie do przyjęcia. Nie zdajecie sobie sprawy, że żyjecie w postapokalipsie, w chaosie, w którym państwo zajmuje się wycinkami rzeczywistości, ale całą rzeczywistością zająć się nie jest w stanie. Bo je to przerasta. I fakt ten manifestuje się w waszej przestrzeni publicznej, tyle że to wypieracie.
A na wschodzie, na wschodzie znajduje się przestrzeń, do której nadal mentalnie przynależycie, ale z której od zawsze próbujecie się wyrwać, co jest – w sumie – i słuszne i ambitne. Ale wyrwano was stamtąd, wraz z granicami dopiero nieco ponad pół wieku temu i nadal macie w sobie mnóstwo wschodu, którym sami przecież gardzicie i którego sami nienawidzicie; ale wasz niby-zachodni kościół jest wschodni, bo więcej w nim bizantyńskiego przepychu niż zachodniej wstrzemięźliwej klasy, więcej w nim wrzeszczących przesądów i zabobonów, batiuszkowania tępego, stygmatyzowania wrzaskliwego niż rzetelnego dialogu i szacunku do bliźniego. Wasze niby-zachodnie urzędy, w których obowiązują zachodnie, niby, zasady, są tak naprawdę wschodnie, bo tylko małpują zachodnie rozwiązania, nie czując ich sensu, nie używając prawa w taki sposób, do jakiego zostało stworzone, olewając jego ducha, a manipulując literą. Wasze niby-zachodnie wartości: prawa człowieka czy akceptacja inności mają znaczenie tylko wtedy, gdy dotycząc was samych, i tak wam trzeba je tłumaczyć, bo inaczej ich nie pojmiecie.”

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

Siódemka (2014)
Źródło: s. 54.

O myślach , O rzeczywostości , O wieku , O myśleniu

„Angus? Twierdzę, że jest szalony. Przed pierwszą nocą zobaczyłem kapele w Australii na trasie koncertowej, znałem ich managera i nigdy przedtem nie słyszałem o AC/DC. Ich manager powiedział: „Stań tutaj”, kapela wchodzi za dwie minuty. Więc stałem tam i ta kapela weszła, i tam koło dużego faceta stał mały z mundurkiem szkolnym i torbą szkolną, i robił z siebie wariata. Śmiałem się i musiałem się śmiać pół godziny. I ciągle się śmiałem i myślę, że jest wspaniały.”

Bon Scott (1946–1980) australijski wokalista rockowy (AC/DC)

o Angusie Youngu, gitarzystę AC/DC.
Źródło: „Reims”, grudzień 1979

O wariatach , O myślach , O myśleniu

„Gdy rozpoczynałyśmy tę walkę, nie wyobrażałyśmy sobie, że pół wieku później będziemy musiały powierzyć finał batalii kolejnemu pokoleniu kobiet. Lecz serca nasze wypełnia radość, wiemy bowiem, że podejmują to zadanie zbrojne w wykształcenie akademickie, doświadczenie w prowadzeniu interesów i uznawane powszechnie prawo do wystąpień publicznych, a wszystkich tych przywilejów odmawiano kobietom jeszcze pięćdziesiąt lat temu.”

Susan Brownell Anthony (1820–1906)

słowa z jesieni życia Anthony.
Źródło: Deborah G. Felder, 100 kobiet, które miały największy wpływ na dzieje ludzkości, tłum. Maciej Świerkocki, wyd. Świat Książki, Warszawa 1998, ISBN 8371296665, s. 38.

O kobietach , O książkach , O świecie , O wykształceniz

„Znam paru sukinsynów pierwszej wody, którzy fantastycznie udają wrażliwość. Grają takich, by ludzie postrzegali ich jako osoby uduchowione. W rzeczywistości codzienne życie z nimi to koszmar. Gdy startowałem w tym zawodzie i poznawałem ich w sytuacjach prywatnych, myślałem nieraz: „Boże, co za leszcz, a w nim się pół Polski kocha!””

Maciej Kozłowski (1957–2010) polski aktor

Źródło: wywiad dla „Pani”

O życiu , O Bogu , O ludziach , O myślach

„Gdy zmarł, przez cztery i pół roku pisałem do niego listy na łamach „Przekroju”, a Pan Piotr odpisywał mi z nieba. Chciałem zmniejszyć tęsknotę i w jakiś sposób utrzymać go przy życiu. Ciągle mi go brakuje, a moja pamięć o nim jest nadal żywa. Czasem zdarza mi się myśleć, jak Pan Piotr zachowałby się w danej sytuacji, co by mi powiedział.”

Piotr Skrzynecki (1930–1997) polski aktor, twórca "Piwnicy pod Baranami"

Źródło: Dominika Gwit, Jan Nowicki o przyjaźni z Piotrem Skrzyneckim, PAP Life, 28 kwietnia, 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/115990.html

O przyjaźni , O zachowaniu , O myślach , O czasie

„Świetnie czuję się w towarzystwie, ale bardzo lubię być sama. Nawet w dzieciństwie, gdy bawiłam się z dziećmi, to musiałam na pół godziny odejść, posiedzieć w swoim kąciku i pomyśleć. Musiałam mieć wszystko swoje, szuflady zamykane na klucz. I ten teatr jest mój i tylko mój. Nikt mi go nie zabierze. Na początku współpracowałam ze scenografami, reżyserami. Ale to było bez sensu, bo i tak wszystko potem przerabiałam. Mnie interesuje autentyk. siebie. A siebie mogę dawać tylko poprzez siebie. Ludziom trzeba opowiadać zdarzenia, mówić Umiem udawać, grać, wszystkich mogę zagrać, tak mi się ułożyło, natomiast ja chcę dawać o człowieczeństwie, o magii. W teatrze jestem zależna od partnera. A moje każde przedstawienie jest inne, bo moim partnerem jest publiczność, a publiczność jest różna, bo się zmienia i mnie inspiruje. Być aktorem to nie znaczy być artystą, bo się jest wyuczonym, że dwa kroki w prawo, trzy w lewo…”

Nina Repetowska (1940)

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.karnet.krakow.pl/aktualnosci/wywiady/23/dziewiec-sil-kobiecosci-dziewiec-miesiecy-dziewiec-roznych-kregow-kobiet.html

O kobietach , O dzieciach , O odejściu , O dzieciństwie

„Czy można oddać Bogu pół serca, czwartą część duszy, jedną setną swojego czasu?”

Jan Twardowski (1915–2006) poeta polski, duchowny katolicki

O Bogu , O duszy , O czasie , Serce

„To takie właściwie pół summer, pół winter games.”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

Letnie igrzyska olimpijskie w Sydney, 2000

„Cóż, trzeba było uciec się do przemocy. Trzasnąłem najbliżej stojącą w twarz, drugą cisnąłem ma łóżko. Jakże żałowałem, że nie mam solidnej rózgi z wierzbowych witek! Kostuch okazał się lepszym mediatorem ode mnie. Wyszarpnął zza pasa krzywą szablę, uderzył nią w srebrny dzban, przecinając go na pół, i huknął:
– Milczeć, bo zarżnę was wszystkie, małe kurwiszony!”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Łowcy dusz
Źródło: s. 236

„Nie może być firm, które nie pracują albo pracują na pół gwizdka. Nieważne z jakiego powodu. To ostrzeżenie dla właścicieli: my chcemy, żeby pracowały na cały gwizdek!”

Hugo Chávez (1954–2013) polityk wenezuelski

Źródło: lewica.pl, 11 października 2005

„Gdy zawaliłem studia, zastanawiałem się, co robić dalej. Może pójść na biologię, może na ochronę wód? Nawet na Uniwersytet Śląski składałem papiery. Aż tu ojciec, pamiętając moje parateatralne działania ze szkoły, mówi: „A może byś do szkoły teatralnej poszedł”. „Czy ja wiem? Nie wiem”. „To chodź do teatru”. I tak zostałem adeptem w Teatrze Nowym w Zabrzu. Pół roku w nim byłem. Prześliznąłem się przez jedną sztukę Różewicza. Wyszedłem na scenę i właściwie nic poza tym. Jednak wyszedłem po raz pierwszy na prawdziwe, zawodowe deski. I pomyślałem: „No dobrze, może spróbuję”. Tato wymyślił cały repertuar na egzaminy, przygotował mnie do nich i zdałem. A jak już zdałem, to nadal nie wiedziałem, czy to faktycznie jest to. Na szczęście miałem takich profesorów, od których nie dało się już odejść. Aczkolwiek Tadeusz Łomnicki, który był opiekunem naszego roku, zawsze nam mówił: „Słuchajcie, jest tyle zawodów na «a»: a murarz, a piekarz, a… Jak ktoś nie chce być aktorem, to niech da sobie spokój”. Razem z Łomnickim uczyła nas cała plejada wspaniałych aktorów. Byłoby więc nietaktem nie przykładać się do pracy. I w końcu gdzieś na drugim roku zrozumiałem, że chcę być aktorem. Musiałem jednak popracować nad wymową. Troszkę przeszkadzała mi śląska gwara. Pani od dykcji mówiła: „Andrzej, popracuj, popracuj, bo zaciągasz.””

Andrzej Grabarczyk (1953) aktor polski

Z tym zaciąganiem miałem jeszcze problem przez jakieś trzy lata po ukończeniu studiów.
Źródło: Danuta Lubina-Cipińska, Wincenty i Andrzej Grabarczykowie. Ode mnie wziął miłość do teatru, „Śląsk” 7/04 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/odemnie.htm

O miłości , O szczęściu , O odejściu , O problemach

„Mój ojciec miał cztery żony. Każda z nich miała swój kraal. Kraal był gospodarstwem i z reguły składał się z prostej zagrody dla zwierząt, pół uprawnych i jednej lub więcej chat krytych trawą. Kraale żon mojego ojca dzieliło wiele mil i przemieszczał się pomiędzy nimi. W tych podróżach ojciec spłodził 13 dzieci, czterech chłopców i dziewięcioro dziewcząt.”

Nelson Mandela (1918–2013) prezydent RPA, noblista w dziedzinie pokoju

Źródło: Adam Leszczyński, Alfabet Mandeli, „Gazeta Wyborcza”, 7–8 grudnia 2013.

O dzieciach , O trawie , O zwierzętach

„Gdy [Piotr Skrzynecki] zmarł, przez cztery i pół roku pisałem do niego listy na łamach „Przekroju”, a Pan Piotr odpisywał mi z nieba. Chciałem zmniejszyć tęsknotę i w jakiś sposób utrzymać go przy życiu. Ciągle mi go brakuje, a moja pamięć o nim jest nadal żywa. Czasem zdarza mi się myśleć, jak Pan Piotr zachowałby się w danej sytuacji, co by mi powiedział.”

Jan Nowicki (1939) polski aktor, pedagog

Źródło: Dominika Gwit, Jan Nowicki o przyjaźni z Piotrem Skrzyneckim, PAP Life, 28 kwietnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/115990.html

O przyjaźni , O zachowaniu , O myślach , O czasie

„Budda Budda umarł
dwa i pół tysiąca lat
temu Budda Budda
żyje dziś nim jestem
pytają mnie o Boga
milczę wciąż pytają
o prawdę też milczę
dotykam ziemi naraz
obydwiema rękami”

Antoni Matuszkiewicz (1945) polski poeta

Źródło:

O Bogu

„Fundamentalizm jest największym oszustwem, stwarza bowiem złudzenie, że może nam tu i teraz zapewnić nieomylne poznanie, ogarnięcie absolutu, nieskończoności, metafizyki, do których dążymy, ale których sami nigdy nie osiągniemy. Fundamentalistyczni przywódcy, papieże, prorocy, guru nie są na ogół tak naiwni, by nie wiedzieć, że nie mogą rozporządzać absolutem; przypuszczalnie sami mają czasem wątpliwości, czy on w ogóle istnieje; albo też są wystarczająco cyniczni, aby uważać go za iluzję, za „opium dla ludu”. Ale wskutek opętania, odurzenia władzą i przekonania, że „pociechę przynosi jedynie absolut”, absolutyzują rzeczy względne, czynią naród, partię albo rasę, Kościół albo wyznanie, zysk albo klasę – bezwarunkową, najwyższą wartością, której należy się nieograniczone uwielbienie i ubóstwienie, podają pół – lub ćwierćprawdy za niezbitą prawdę o zbawieniu, za dogmat, ogłaszają jakiś dokument Pismem Świętym. Zauważmy: systemy fundamentalistyczne nie mogą obejść się bez dogmatów i pism, stanowią one bowiem dla władców szczególny probierz wierności. Ludzi bardziej można przywiązać do słowa pisanego niż mówionego, wykazać ich aberracje, udowodnić im herezję.”

Hubertus Mynarek (1929)

Zakaz myślenia. Fundamentalizm w chrześcijaństwie i islamie
Źródło: s. 17, 18

O ludziach , O oszustwie , O czasie

„To worek, sierżancie – zameldował Coates. – A w środku jest coś ciężkiego.
– Coś takiego… – Stuk wciąż wpatrywał się w Vimesa. – Otwórz go, mój chłopcze. Delikatnie. Nie chcemy przecież niczego uszkodzić, prawda?
Zaszeleścił jutowy materiał.
– Eee… To połówka cegły, sierżancie – oznajmił Coates.
– Co?
– Pół cegły, sir.
– Zbieram na dom – wyjaśnił Vimes”

Terry Pratchett książka Straż nocna

Straż nocna (2002)

O prawdzie , O domu

„'Grzegorz Sroczyński:' 19 października 1991 roku był pan premierem Polski. Przepis likwidujący pegeery i decydujący o losie pół miliona ludzi ma pięć zdań. „Wykreślenie przedsiębiorstwa z rejestru podmiotów” – to zdanie najważniejsze. Wyście w ogóle pomyśleli, co będzie z ludźmi?
'Jan Krzysztof Bielecki:' Nie pamiętam.”

Jan Krzysztof Bielecki (1951) polski ekonomista i polityk

Źródło: rozmowa Grzegorza Sroczyńskiego, Jak kusi kasa. Spowiedź liberała http://wyborcza.pl/magazyn/1,137946,15976928,Jak_kusi_kasa__Spowiedz_liberala.html, wyborcza. pl, 16 maja 2014.

O losie , O ludziach

„Ów bezimienny piekielny potępieniec – pół bestia, pół człowiek – wciąż przebywa na wolności i grasuje po naszym mieście. Ohydne, nieludzkie zło, śmiertelnie niebezpieczna przebiegłość, nienasycona żądza krwi – oto cechy charakteryzujące tego szalonego zabójcę. Ta upiorna kreatura, podążająca śladem swych ofiar niczym tropiący zwierzynę Indianin, upaja się krwią, a mimo to wciąż pozostaje nienasycona.”

Kuba Rozpruwacz (1865) Seryjny morderca działający w okolicach Londynu

Źródło: „Star”, cyt. za: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, op. cit., s. 175.

O historii , O wolności , O złu

„Podchodzący do lądowania samolot TU-154 (model specjalny), targnięty nagłym porywem wiatru wypadł z pasa i eksplodował. Tak przynajmniej podano w oficjalnym oświadczeniu. Identyczną wersję przedrukowały wszystkie gazety świata. W podobnym brzmieniu przekazywały wiadomość, przerywając w pół słowa programy, główne stacje telewizyjne. Bo i była to istotnie katastrofa stulecia, fatalnym tupolewem podróżowała bowiem cała „wierchuszka”. Czy był to przypadek, czy zaplanowany zamach? Speckomisja badająca sprawę nigdy nie ogłosiła wyników śledztwa. Nie wyjaśniono nawet dlaczego, wbrew procedurom bezpieczeństwa, aż tylu członków ścisłego kierownictwa leciało jednym samolotem…”

Marcin Wolski (1947) polski historyk, pisarz, dziennikarz, satyryk

Cytaty z powieści, Alterland (2003)

O podróżowaniu

„Niektórzy uważają, że spóźnianie się należy do dobrego tonu. A ja wolę przyjść pół godziny wcześniej, niż dwie minuty się spóźnić.”

Stanisław Mikulski (1929–2014) polski aktor filmowy i teatralny

Źródło: gala. pl http://www.gala.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/artykul/stanislaw-i-kuba-mikulscy-co-ich-wzrusza.html

„To nie jest młynek do kawy, chociaż ma też taką szufladkę, to jest lira korbowa… instrument zrobiony na wzór instrumentu z muzeum etnograficznego krakowskiego… Dawniej nie trzeba było w ogóle nic innego, tylko lira i dziad. A ja mam lirę i dziada i jeszcze akordeonistę…
(…)
Przygoda moja z Zygmuntem Koniecznym i z jego muzyką, a raczej powinnam powiedzieć odwrotnie z muzyką Zygmunta Koniecznego moja przygoda – to był wielki stres… My się znamy od 2000 roku prawda, więc to będzie dziewiąty rok, minie. I to jest ciągły przełom – ponieważ co roku albo co pół roku – albo znajduję jakiś utwór Zygmunta, który przekracza moje możliwości wykonawcze albo on pisze dla mnie taki utwór, który przekracza moje możliwości wykonawcze. Wobec czego jestem w ciągłej gotowości i dyspozycji…
(…)
Jeśli ktoś z państwa słyszał jak śpiewałam przed rokiem 2000 to wie, a jeśli ktoś z państwa nie słyszał to powiem – śpiewałam głośno. To można było na pewno powiedzieć, że śpiewam głośno zawsze i w każdych warunkach. Z mikrofonem, bez mikrofonu – głośno. A Zygmunt Konieczny nauczył śpiewać mnie cicho.
(…)
Drodzy państwo Marcin Wyrostek to jest postać niezwykła – Marcin. Niezwykły jest to człowiek, niezwykły instrumentalista, niezwykły muzyk… Ponieważ ja uwielbiam śpiewać piosenki Zygmunta Koniecznego, o ile można nazwać te utwory piosenkami ale trudno jest mi znaleźć oprócz Kondzia (Konrad Mastyło), kogoś kto z chęcią i łatwością akompaniuje, ponieważ nauczenie się tego akompaniamentu jest zazwyczaj niezwykle trudne. Marcin jest jedynym znanym mi akompaniatorem, który nie tylko, że się nauczy ale jeszcze zmusza mnie, żebym te trudniejsze śpiewała
(…)
Drodzy państwo pora na skandal. Już jesteśmy po koncercie Zygmuncie. Skandal będzie polegał na tym, że zaśpiewam z nut. Ponieważ tej piosenki uczę się trzy lata… Ja mam takie trzy podziały piosenek Zygmunta – to są tak: trzymiesięczne, półroczne i wieloletnie. Tej się uczę trzy lata i jej ani razu nie odważyłam się zaśpiewać…”

Joanna Słowińska (1971)

„Już ja z tobą nie zostanę” słowa Wojciech Młynarski
Źródło: Fragment wypowiedzi Joanny Słowińskiej w czasie koncertu piosenek Zygmunta Koniecznego w Galerii Chromego w Krakowie, 11 stycznia 2009

O prawdzie , O śpiewie , O czasie , Pora roku

„Bardotka ma już pół wieku, swoisty wdzięk ma glista (…).”

Andrzej Waligórski (1926–1992) polski artysta kabaretowy, poeta

Cytaty z tomu wierszy Błędny rycerz (wyd. 1999)

O wieku

„Powiedział, że mam zakaz rozmów z dziennikarzami, żadnych zdjęć. To ja mówię: „Co, mam się rzucać na ulicy na fotoreportera, jak mi zdjęcie zrobi?”. A Lepper: „Tak, wtedy trzeba uciekać”. Potem mówi, że nie wolno mi jeździć hummerem ani maybachem. To co? Rowerem mam przyjeżdżać do Sejmu? Więc odpowiadam Lepperowi: „Ale hummer jeszcze pół roku temu był OK?”. Do Krakowa ich woziłem i przez godzinę jeździliśmy w tę i z powrotem jak idioci, żeby wszyscy Leppera widzieli. Potem mówi do mnie: „Bo pokazuje pan pieniądze”. A pół roku temu moje pieniądze były dobre? Smakowały? – pytam go. Dopiero potem było głosowanie nad wykluczeniem mnie z klubu parlamentarnego. Po głosowaniu 30 posłów do mnie przyszło. Tłumaczyli, że musieli głosować „za”. Mam rodzinę, kredyty, nie dziw się – przekonywali.”

Piotr Misztal (1965) polski przedsiębiorca i polityk

o swojej rozmowie z Andrzejem Lepperem.

O pieniądzach , O rodzinie , O zdjęciach , O idiotach

„Bestią dziką i podłą był niemiec Zepf. Ten najbardziej znęcał się nad dziećmi. Gdy popychał kobiety, a te prosiły go, by nie napierał, gdyż mają przy sobie dzieci, wyrywał im wówczas dziecko z rąk i albo rozrywał je w pół, biorąc za nóżki, albo główką uderzał o ścianę i odrzucał zabite. To nie były pojedyncze te wypadki, co kilka kroków odbywały się takie tragiczne sceny.”

Jankiel Wiernik (1889–1972) ocalony z Treblinki, świadek Holokaustu

Rok w Treblince
Źródło: s. 20.

O kobietach , O dzieciach

„Modne jest kino akcji, a tu okazuje się, że dwa i pół tysiąca lat temu wszystko już było. Bo Król Edyp to jest właściwie kryminalna historia. Dzisiejsze środki, mimo tej ogromnej techniki, przegrywają z tym.”

Jan Kociniak (1937–2007) polski aktor

Źródło: „Głos Wielkopolski”, 3 listopada 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ritr.htm

O historii

„W 1972 roku zacząłem – znowu od „negocjatora”. Partnerami do negocjacji byli głównie Rosjanie. A ja potrafiłem z nimi rozmawiać. Rosyjski znałem perfekt. Ale nie to było najważniejsze. Po latach jeden z szefów Jukosu powiedział mi: „Kiedy wszyscy w Finlandii traktowali nas jak dzikich, ty jeden rozmawiałeś z nami jak z równymi sobie”. Ja po prostu lubię ludzi, jestem otwarty, ciekawy świata. W tamtych latach, latając do Moskwy na negocjacje, poznałem pół rządu rosyjskiego.”

Stefan Widomski (1943) polski działacz gospodarczy

Źródło: Piotr Głuchowski, Marcin Kowalski, Nokiaman. Tylko głupi umiera bogaty http://wyborcza.biz/biznes/1,101716,11573237,Nokiaman__Tylko_glupi_umiera_bogaty.html?as=1, gazeta. pl, 10 kwietnia 2012 roku

O ludziach , O biznesie

„Tosca prostuje się i spiczastym nosem dziobie powietrze, to włoskie cudeńko polskiej przyrody, i jest w kostiumie. Ma czerwone porteczki ze srebrnymi lampasami i wokół tułowia dość szeroką trójbarwną szarfę. Najpierw kręci się trochę w miejscu, cofa do tyłu i nieco w bok, drapie parę razy ziemię i węszy. Teraz jednak Scarletto wydaje dwukrotnie krótki gwizd, wówczas Tosca cofa się parę kroków, przystaje, bierze nagły rozpęd i – patrzcie państwo, wyskakuje do góry i wywija salto w powietrzu, i właśnie w tym momencie wzlatuje czerwona makatka z zielonymi frędzlami i leży od razu rozpostarta, to (…) Antonella potrafi zrobić bardzo zgrabnie i w samą porę, tedy Tosca ląduje na tej czerwonej makatce z zielonymi frędzlami, chociaż zrobiła wprawdzie o pół obrotu za dużo, spada zatem na plecy i ponadto jeszcze ukośnie. Ale całość wywiera wielkie wrażenie. Teraz Tosca stoi i myje sobie nos i wąsy, oczekuje zatem nagrody, a my możemy być w pełni zadowoleni. Nie ma nic ponad latające szczury, chciałoby się rzec, to, co również widzowie włoskiego cyrku Cyganów zwykle stwierdzają. Tosca machała tylnymi łapkami, mówi Antonio, w trzeciej fazie. Ten syn cyrku rzeczywiście już może zabierać głos. Ale wobec tego są to już dwa błędy popełnione przez Toskę.
Numer Toski zatem także nie wychodzi.”

Johannes Bobrowski (1917–1965) niemiecki poeta, prozaik i eseista

opis numeru cyrkowego w cyrku Scarletto – Toska.
Młyn Lewina

O wrażeniach

„Gdy wyliczam, że przelewane przez pracodawcę (…) ZUS i OFE tysiąc złotych każdego miesiąca razy czterdzieści lat, daje bez odsetek blisko pół miliona złotych, a szansa, że mężczyzna dożyje wieku emerytalnego wynosi około pięćdziesiąt procent, więc żona może liczyć na kilka tysięcy „trumnowego” – ludzie kiwają z niedowierzaniem głowami, nie pytając nawet o odsetki (…)”

Wojciech Popiela (1971)

Źródło: Prokapitalizm, 8 sierpnia 2010 http://www.prokapitalizm.pl

O ludziach , O szansie , O wieku

„Nie bądźcie zapóźnieni o pół wieku. Pogódźcie się z faktem, że Stary Kontynent szuka dla siebie przyszłości poza nacjonalizmami.”

Raymond Aron (1905–1983) francuski filozof, socjolog, teoretyk polityki i publicysta polityczny

zwracając się w latach 60. do Brytyjczyków.
Źródło: Tony Judt, Brzemię odpowiedzialności…, op. cit., s. 213.

O wieku , O przyszłości

„Słuchaj, to jest zwyczajne świństwo
Tak się nie mówi „do widzenia”
Nie można wyjść ot, tak
W połowie snu i w pół marzenia”

Marek Dutkiewicz (1949) polski autor tekstów piosenek

Źródło: Czas ołowiu z repertuaru Budki Suflera

O marzeniach , O czasie

„Na podstawie danych historycznych z telefonów komórkowych (analiza wstecz sięgająca pół roku) możemy z 93 proc. prawdopodobieństwem określić przyszłe położenie abonenta. Prawdopodobieństwo to opisywane jest rozkładem normalnym, najniższy wynik w badanej próbie wynosił 80 proc. Ergo, wszyscy jesteśmy przewidywalni.”

Albert-László Barabási (1967) węgierski fizyk

Źródło: Limits of Predictability in Human Mobility, „Science”, 19 lutego 2010.

„Generalnie polska żywność postrzegana jest jako żywność wysokiej jakości i wyrabiana w sposób tradycyjny. Konsumenci, a jest ich w samej Unii Europejskiej ponad pół miliarda, doceniają zwłaszcza polskie wędliny, nabiał, a także słodycze i alkohole. Do tej grupy dołączają również owoce i mrożonki warzywne.”

Marek Sawicki (1958) polski rolnik i polityk ruchu ludowego

Źródło: hurtidetal.pl http://www.hurtidetal.pl/c_article_more.php/aid,2030/title,Wywiad-z-Markiem-Sawickim-Ministrem-Rolnictwa-i-Rozwoju-Wsi/place,img/