Cytaty na temat miara (354 cytatów, strona 2)

„Okazało się, że dla inspiratorów rewolucji cały ten zamęt przemian i przewartościowań to jedyny rodziny żywioł, że niczym się ich bardziej nie udelektuje niż wydarzeniami na miarę całej kuli ziemskiej. Ich cel to budowa światów, etapy przejściowe. Niczego innego się nie nauczyli, niczego nie umieją. (…). Człowiek się rodzi po to, aby żyć, a nie, by się przygotowywać do życia. I same zjawisko życia, dar życia są tak porywająco prawdziwe!”

Borys Pasternak (1890–1960) rosyjski poeta i prozaik

ocena rewolucji i jej przywódców

O świecie

„Najpiękniejsze życie jest to, które kształtuje się na wzór pospolity i ludzki, z porządkiem, ale bez cudu i bez przekraczania miary.”

Michel de Montaigne książka Próby

Próby (1580)
Źródło: Antologia literatury francuskiej http://www.polona.pl/dlibra/doccontent?id=38439, wyd. Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1922, s. 66.

O życiu , O literaturze

„Jako forma liberalizmu politycznego sprawiedliwość jako bezstronność głosi zatem, że przy założeniu w miarę dobrze urządzonego ustroju konstytucyjnego i uznając niezbędne elementy konstytucji, wielkie wartości polityczne, wyrażone przez zasady i ideały tego ustroju, normalnie mają dostateczną wagę, by mieć pierwszeństwo przed innymi wartościami, które mogą wejść z nimi w konflikt.”

John Rawls (1921–2002)

Dziedzina polityczności i częściowy konsensus

O sprawiedliwości

„Rozsądek i miłość niedobrze żyją razem: w miarę jak miłość rośnie, rozsądek się kurczy.”

François de La Rochefoucauld książka Maksymy i rozważania moralne

Maksymy i rozważania moralne

O miłości

„Więc jaka była różnica między tymi dwoma życiami?
Jedno składało się z obowiązków, a drugie z możliwości. Stąd, być może, pojęcie realności. Obowiązki bowiem są namacalne, mocno zakorzenione w czynach obu stron; możliwości zaś to chimery, kruche i bezwartościowe, nawet niebezpieczne. I w miarę, jak stajesz się starszy i mądrzejszy, uświadamiasz to sobie i odcinasz je. W ten sposób jest lepiej. Oczywiście.”

Nicholas Evans książka Zaklinacz koni

Zaklinacz koni

„W miarę jak się starzejemy, odkrywamy, że najrzadsza jest odwaga myślenia.”

Anatole France (1844–1924) powieściopisarz i krytyk francuski

O myślach , O odwadze , O myśleniu

„Uwielbiam portretować kobiety, a przy okazji tego filmu chciałam również zgłębić temat macierzyństwa, ale w zupełnie inny sposób, niż miało to miejsce w moim wcześniejszym obrazie Zauważ morze. Tam dwa aspekty instynktu macierzyńskiego zilustrowane zostały przez dwie różne kobiety: dobrą matkę i złą matkę. W Rickym te dwa aspekty łączy w sobie postać Katie, a w miarę rozwoju wydarzeń widz staje się świadkiem złożonej ewolucji jej macierzyńskich impulsów.”

François Ozon (1967) pisarz i reżyser francuski

o filmie Ricky.

O kobietach , O matce , O macierzyństwie , O morzu

„W miarę możności należy unikać błędów.”

Arystoteles (-384–-321 p. n. e.) Filozof starożytnej Grecji

„Dziś jeszcze ciąży na nas pierworodny grzech szlachetczyzny. Dziś jeszcze, gdy wzbogacony niepomiernie ziemianin wyjdzie o poranku wiosennym na ganek dworu i spostrzeże, że, dajmy na to, słońce zbyt silnie przygrzewa, a w łanach pszenicy i żyta tworzą się łysiny w miejscach przypalonych, postanawia stante pede podnieść cenę „pary” zboża. Gbur wzbogacony idzie w tym wypadku ręka w rękę z dziedzicem i skwapliwie go naśladuje. Gdy tylko ta koncepcja w czyn wchodzi, co prędzej piekarz podnosi cenę chleba. Robotnik fabryczny, wskutek podwyższenia ceny chleba, żąda podwyższenia swej płacy dziennej, a skoro mu nie podwyższają, musi strajkować, ażeby mieć za co chleba kupić. Skoro zaś fabrykant, czy przedsiębiorca płacę za dzień roboczy podwyższył, natychmiast skacze cena cegły z dwudziestu tysięcy na trzydzieści tysięcy za tysiąc – i wyżej. Ktokolwiek zamierzał wznosić budowle, staje i na czas nieograniczony odkłada swój zamiar. Pęka Warszawa od nadmiaru mieszkańców, walą się stare domostwa. A ziemianin poczciwy, zgarnąwszy papierków bez liku i bez miary, nic nie buduje. W starym swym dworze, urąga na żydów i czytuje kiedy niekiedy gazetkę co reakcyjniejszą, co soczystszą w wymyślaniu na strajkujących parobków, pisaną przez najemnych chwalców starego porządku rzeczy.”

Stefan Żeromski (1864–1925) powieściopisarz polski

Snobizm i postęp
Źródło: rozdz. IV, s. 40 http://www.biblioteka.vilo.bialystok.pl/lektury/Dwudziestolecie_miedzywojenne/Stefan_Zeromski_Snobizm_i_postep.pdf

O życiu , O czasie , O słońcu

„Miarą prawdy jest dolar.”

William James (1842–1910) filozof i psycholog amerykański

„Nie ma łatwego sukcesu i jednej drogi do jego osiągnięcia. Sukces to połączenie wielu czynników: talentu, miłości do zawodu, ciężkiej pracy, profesjonalnego przygotowania, odwagi. Jak mawiał trener Hubert Wagner: „Sukces tworzą ludzie inteligentni, którzy wiedzą co chcą osiągnąć i jakim sposobem. Dla osiągnięcia wybitnych sukcesów na miarę światową, trzeba się wyjątkowo dobrze przygotować i poświęcić w zupełności”. W zawodzie, który mam szczęście wykonywać poświeceń mnożny się mnóstwo. Wielu jest powołanych, lecz mało wybranych. Tu nie ma drogi na skróty. Obligatoryjnie trzeba przejść przez wszystkie szczeble drabiny bez taryfy ulgowej, bo i tak weryfikacja następuje bardzo szybko na scenie. Najpierw należy budujemy bardzo solidne fundamenty, z dobrych materiałów, które są doszlifowywane, ociosywane przez mistrzów, których spotykamy na własnej drodze, a następnie bazując na tych elementach tworzymy własną niepowtarzalną przestrzeń artystycznej wypowiedzi.”

Jerzy Jeszke (1958) polski aktor musicalowy

Źródło: Adam Trajdos, Jerzy Jeszke: Zawód aktora to mistyka http://www.wiadomosci24.pl/artykul/jerzy_jeszke_zawod_aktora_to_mistyka_203202.html, wiadomości24. pl, 7 lipca 2011

O szczęściu , O ludziach , O sukcesie

„Cena jest miarą fikcji. Nic nie ma wartości, dopóki nie znajdzie się kupiec skłonny zapłacić za coś daną kwotę.”

Robert McLiam Wilson (1964)

Źródło: Autopsja (ang. Manfred’s Pain), tłum. Maria Grabska-Ryńska

„Tylko wielkie cele warte są wielkich ofiar, tylko wysiłek na miarę olbrzymią posiada moc oczywistą, która przekształca miliony „zjadaczy chleba” w świadomych twórców historii.”

Adam Ciołkosz (1902–1978) polski działacz socjalistyczny, instruktor harcerski

Źródło: Służba przyszłości, „Dziennik Ludowy”, 11 listopada 1938.

O historii , O wysiłku , O przyszłości

„Anarchizm, tak samo jak socjalizm, ma za podstawę, punkt wyjścia, równość warunków; hasłem jego solidarność, a metodą wolność. Nie jest on doskonałością; nie jest bezwzględnym ideałem, który oddala się jak horyzont w miarę naszego zbliżania się; lecz jest on drogą otwartą dla wszelkiego postępu, do wszystkiego doskonalenia, a to w interesie ogółu. […] Nie wiemy, czy w przyszłej rewolucji anarchia i socjalizm zwyciężą, […] ale nigdy nie uznamy za pożyteczne pozostawienie w życiu cząstki złego systemu, który jest przyczyną cierpień ludzkości. W każdym razie będziemy mieli wpływ na wypadki, który da nam nasza ilość, nasza energia, nasza inteligencja, nasza wytrwałość; nawet jeżeli będziemy zwyciężeni, nasza praca nie będzie bezużyteczna, gdyż im bardziej będziemy zdecydowani na wykonanie całego naszego programu, w nowym społeczeństwie mniej będzie panowania i własności. I dokonamy wielkiego dzieła, ponieważ postęp ludzki mierzy się właśnie według zmniejszenia władzy i prywatnej własności. I jeśli dziś padniemy, nie wypuszczając z rąk naszego sztandaru, możemy być pewni zwycięstwa jutro!”

Errico Malatesta (1853–1932) włoski myśliciel polityczny, anarchista

Państwo i władza

O inteligencji , O wolności , O cierpieniu

„Apetyt przychodzi w miarę jedzenie – powiedział Augeston; ale pragnienie ulatnia się z piciem.”

François Rabelais (1494–1553) francuski pisarz

Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, wybór i oprac. Leszek Bubel, wyd. „Zamek”, Warszawa 1995, s. 148.

O jedzeniu , O piciu

„Nie będzie przebaczenia,
litość jest bezsilna:
wszystkie matki wietnamskie
dobrze wiedzą,
że jedna koszula
wystarczy na całun.
Amerykanie, Amerykanie!
powiadam wam:
na usprawiedliwienie
trzeba będzie czegoś więcej niż łez,
a wyście przebrali miarę wszystkiego,
nawet nieszczęścia.”

Jean Marcenac (1913–1984)

Źródło: Południe nad Oklahomą, tłum. Julian Rogoziński

O matce , O przebaczeniu

„Ja jestem człowiekiem konfliktowym. Ja jestem przede wszystkim solistą i zespół ludzi, współpracownicy, partnerzy, jakkolwiek ich nazwiemy, muszą być trochę skrojeni na miarę mojego formatu. To fatalnie brzmi, narcystycznie, ale taka jest prawda, żebym ja mógł dobrze funkcjonować. I najlepiej mi się pracuje z ludźmi, których sam sobie selekcjonuję. Jestem selekcjonerem ludzi, którzy tylko mi mówią komplementy.”

Kuba Wojewódzki (1963) polski dziennikarz muzyczny

Źródło: Powiedz tylko marzenie, Radio Zet

O ludziach , O prawdzie

„W podróży i w życiu niecierpliwość rośnie w miarę, jak się zbliżamy do celu…”

Józef Ignacy Kraszewski (1812–1887) pisarz polski

O cierpliwości

„Podobnie jak dla Mariusza Pudzianowskiego śpiewanie. Wcześniej, gdy w „Tańcu z gwiazdami” wbił się we frak, przypominał pingwina po wulkanizacji. Teraz będzie wył pod okiem fachowców. Akurat pod okiem Pudzian już niedługo może mieć pokaźnych rozmiarów limo, jeśli nadal będzie próbował godzić obowiązki króla ringu i księcia swingu. Wystarczy cios o sile, powiedzmy, jednej setnej Eltona. Nowa jednostka miary, stosowana przy uderzeniach w głowę, powinna zostać zaaprobowana przez Światową Organizację Zdrowia jak najszybciej.”

Krzysztof Feusette (1971) dziennikarz i publicysta

o Mariuszu Pudzianowskim.
Źródło: Szczypta swingu w ringu, rp.pl, 25 lutego 2010 http://www.rp.pl/artykul/439373.html

O sile , O tańcu

„Mieszkańcy Dalekiego Wschodu operują innym kryterium piękna i zła – i jeśli Chińczyk wydaje się nam istotą niepojętą, to dlatego właśnie, że posługuje się odrębnym kanonem wartości, miarą, dla której wzorem nie był Fidiasz i Platon. Nie różni nas struktura czaszki, jakość krwi i rysunek twarzy. Różnią nas zasady wartościowania. Właściwą nam zasadą wartościowania jest Grecja.”

Fernand Braudel (1902–1985) francuski historyk

Źródło: O Grecji (1947)

„(…) horror w ogóle jest dosyć pojemnym gatunkiem. Obecnie dominuje typ gore, czyli ociekające krwią produkcje amerykańskie, w których chodzi głównie o to, w jaki sposób kogoś zabić. Nie twierdzę, że jest to zły gatunek, pewnie tam też mógłbym mieć coś do powiedzenia. Natomiast sam horror, poprzez powieść gotycką, przez opowieści niesamowite, jest w miarę obszernym gatunkiem i nie musi być w nim tylko to, co w tej chwili jest oglądane przez młodzież.”

Grzegorz Lewandowski (1969) Polski reżyser i scenarzysta

Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=41338

O młodzieży

„Oto przysłowie filozoficzne „niech niczego nie będzie zbyt wiele” winniśmy stosować nie tylko do obyczajów, ale i do słów; cokolwiek bowiem przekracza miarę, jest skażone.”

Alkuin (735–804)

Źródło: filozofia

„Dlaczego miarą miłości jest jej utrata?”

Jeanette Winterson (1959) ang. pisarka

Zapisane na ciele (1992)

„Ktokolwiek starannie zbada i rozważy stan, w jakim znajdują się rozmaite wspólnoty religijne, podzielone między sobą i odłączone od Kościoła katolickiego – który od czasów naszego Pana Jezusa Chrystusa i Jego Apostołów zawsze wykonywał przez swych prawowitych pasterzy i nadal wykonuje boską władzę powierzoną mu przez samego Pana – łatwo przekona się, że żadna z tych społeczności, czy to pojedynczo czy też łącznie, nie jest w żaden sposób ani w żadnej formie owym jedynym Kościołem katolickim, który nasz Pan ustanowił i zbudował; oraz że nie może być żadną miarą tak, iż społeczności te są członkami czy częściami tego Kościoła, jako że w sposób widzialny odłączone są od katolickiej jedności.”

Pius IX (1792–1878) papież

Źródło: list apostolski Iam vos omnes do wszystkich protestantów i innych niekatolików z okazji zbliżających się obrad Soboru Watykańskiego I.

Chrystus

„Bez miary lekarstwo - stanie za truciznę.”

Andrzej Maksymilian Fredro (1620–1679) polski pisarz polityczny

Źródło: Przysłowia mów potocznych, albo przestrogi obyczajowe, radne, wojenne http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccontent?id=92602, wyd. Karola Pollaka, Sanok 1855, s. 49.

„A jeśli pomylę twój głos z jakimś innym? Jeśli będę popełniał błędy? (…)
– Oczywiście, że będziesz popełniał błędy. Wszyscy je popełniają, ale w miarę jak nasza relacja będzie się umacniać, nauczysz się lepiej rozpoznawać mój głos. (…) błędy to część życia, a Tata wykorzystuje je do swoich celów.”

William P. Young (1955) amerykański pisarz

Chata (2008)

O relacjach

„Miarą indywidualności człowieka będzie zawsze nienawiść jego wrogów. Jeśli jest potężna – człowiek jest dużo wart.”

Stanisław Mackiewicz (1896–1966) premier Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Wychodźstwie

Dostojewski
Źródło: s. 275

O nienawiści

„W chorobie zwanej miłością na początku ataki gorączki zdarzają się w coraz to krótszych okresach.
Później te ataki stają się coraz rzadsze, w miarę jak się zbliża ozdrowienie.”

Alexandre Dumas książka Wicehrabia de Bragelonne

Wicehrabia de Bragelonne
Źródło: t. II, rozdział 61, Portret

O chorobach

„Prawdziwa cnota, która jest w nas dziełem łaski, wypędza sama, w miarę jak rośnie, wszelkie kłamstwo z duszy. Szczerość jest cechą tego, co jest czyste i klarowne.”

Jacques Maritain (1882–1973) filozof i teolog francuski

Trzej Reformatorzy. Luter, Kartezjusz, Rousseau

O kłamstwie , O duszy , O szczerości

„Apetyt najbardziej rośnie w miarę zaciskania pasa.”

Urszula Zybura (1952)

„Większą wagę powinniśmy przywiązywać do tego, co stało się elementem wspólnym, który wynikał zarówno z tradycji religijnej i niereligijnej. Takim elementem jest pojęcie osoby ludzkiej i jej godności. Ono może być wyrażone w języku religijnym przez fakt, że człowiek został stworzony na podobieństwo Boga, który oddał się w ofierze ludziom, ale także może być formułowane zasadą, że człowiek jest miarą wszechrzeczy…”

Bronisław Geremek (1932–2008) polski historyk i polityk

Źródło: wyborcza.pl, 22 lipca 2008 http://wyborcza.pl/1,88473,5478074,Kosciol__lewica__humanizm.html#ixzz1LPIulQb0

O Bogu

„Z punktu widzenia Biblii jestem przekonany, że ateista to ten, który nie kocha, który rzeczywiście neguje istnienie Boga. Mam towarzyszy, którzy twierdzą, że nie wierzą, że nie mają wiary, ale przeżywają w życiu miłość. A oddanie, zdolność do poświęcenia się przez 20 lat sprawie biednych w dniu sądu ostatecznego zostanie na pewno uznane za prawdziwą wiarę. I znam innych, którzy w imię Boga na pograniczu kraju podrzynają gardła wieśniakom, aby wywołać ogólną panikę. Są w naszym kraju panowie, którzy z imieniem Boga na ustach przestają inwestować, aby wywołać kryzys gospodarczy w kraju, wywożą swoje dolary, mówiąc, że te rewolucja marksistowska, ateistyczna i w imię Boga przynoszą szkodę swemu narodowi. Inni w imię Boga uważają się za powołanych, aby być klasą panującą i wierzą, że Bóg ich wybrał, bo są wyżsi, a inni muszą im służyć. Taka jest ich wiara i taki jest ich Bóg na miarę przywilejów i interesów.”

Fernando Cardenal (1934–2016)

Źródło: Teófilo Cabestrero, U źródeł... http://www.ocm.republika.pl/4/1_5.html, op. cit.

O miłości , O Bogu , O wierze , Kochać się

„Pośrodku życia bywa że śmierć przychodzi:
bierze miarę z człowieka. O tej wizycie
zapomina się, życie trwa. Lecz garnitur
szyje się cichcem.”

Tomas Tranströmer (1931–2015) poeta szwedzki

Półgotowe niebo
Źródło: Czarne widokówki, II, tłum.L. Neuger

O życiu , O śmierci , O zapominaniu

„Własne miary chcemy ustalać sami… Nikt nam w tym nie powinien przeszkadzać, ani nadmiernie pomagać.”

Stefan Pacek (1938)

„Za chwilę może się okazać, że wiedza o nas wykorzystywana jest w sposób dla nas nieakceptowany. Już dziś nastolatki gotowe są świadczyć seks w zamian za ubrania czy inne gadżety, które „muszą” mieć, bo im to wmówiono. Firmy zatrudniają analityków, psychologów, marketingowców, którzy potrafią stworzyć reklamę na miarę każdego z nas. Reklama behawioralna wychowuje młode pokolenie do konsumpcji, nie do wartości, i to się może stać społecznym problemem. Możemy łatwo dojść do punktu, w którym trzeba będzie płacić za zostawienie w spokoju, za niemolestowanie reklamami, niepoddawanie naciskom.”

Katarzyna Szymielewicz (1981) polska prawniczka, współzałożycielka i prezes Fundacji Panoptykon

Źródło: rozmowa Ewy Siedleckiej, Nasza droga e-prywatność. Zostawiasz dane i stajesz się towarem, wyborcza.pl, 13 maja 2013 http://wyborcza.pl/1,76842,13897150,Nasza_droga_e_prywatnosc__Zostawiasz_dane_i_stajesz.html?as=1#ixzz2TSIT5sn0

O seksie , O wiedzę

„Cukier jest wprawdzie słodki, temu jednak biada
Kto często, lub nad miarę, cukrem się objada.”

Stanisław Trembecki książka Sofiówka

Sofiówka (1806)
Źródło: Poezye Stanisława Trembeckiego http://www.sbc.org.pl/dlibra/doccontent?id=10361, tom II, wyd. Breitkopf et Haertel, Lipsk 1836, s. 23.

„Dopóki ma się kontrakt, boksuje się w miarę regularnie, to nie ma z tym większego problemu. A jeśli uda się gdzieś przebić do czołówki, to i odłożyć na przyszłość jakieś pieniądze można. Nie trzeba być nawet kimś pokroju Adamka, żeby całkiem przyzwoicie zarobić. Trzeba tylko solidnie podchodzić do swojej pracy, być zawodowcem…”

Roman Bugaj (1973)

Źródło: Przemysław Mrzygłód, APK: Bugaj – Maccarinelli, ringpolska.pl, 16 października 2010 http://www.ringpolska.pl/archiwum-polskiego-kibica/4306-apk-bugaj-maccarinelli-wywiad-z-romanem-bugajem

O pieniądzach , O przyszłości

„Kiedy ludzie pytają mnie… o to, co jest nazywane polityką, jedyną odpowiedzią jest to, że mamy zamiar robić to, co wydaje się nam najlepsze, w każdej sytuacji w miarę jej rozwoju, kierując się interesami naszego kraju.”

Henry Temple, 3. wicehrabia Palmerston (1784–1865)

Źródło: Henry Kissinger, Dyplomacja, Warszawa 2002, s. 101.

O ludziach

„Nie można robić takiego samego teatru jak 20 czy 30 lat temu. Marzenia, że po raz kolejny pojawi się artysta na miarę Swinarskiego, są płonne. Nie da się tej konwencji reanimować.”

Maciej Nowak (1964) Polski krytyk teatralny i kulinarny

Źródło: „Przegląd” 47/08, 9 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/twotw.htm

O marzeniach

„Nie jest mianowicie prawdą, że – w miarę jak przechodzimy od planety do mojej własnej ręki – pomyłka staje się coraz bardziej i bardziej nieprawdopodobna. Ale w pewnym punkcie jest ona już nie do pomyślenia.”

Ludwig Wittgenstein (1889–1951) filozof austriacki

O pewności

„W przeciwieństwie do sytuacji obecnej, o tym, co dzieje się w Operze Poznańskiej, mówiło się w latach moich studiów wszędzie na wykładach, w klubach studenckich, w akademikach, kawiarniach, a nawet podczas przerw w szkoleniu wojskowym studentów. Robert Satanowski – nowy dyrektor Gmachu pod Pegazem – przedstawił w jesieni roku 1963 i zaczął realizować rewolucyjny – jak na tamte czasy – program artystyczny. Jego ważnym elementem był powrót do rodzinnego miasta Conrada Drzewieckiego (po 10-letniej międzynarodowej karierze), pełnego energii, konceptów kadrowych, planów twórczych i niezłomnej woli stworzenia zespołu baletowego na miarę XX wieku.”

Sławomir Pietras (1943)

Wejście dla artystów (rubryka felietonowa w tygodniku „Angora”)
Źródło: Już Cię więcej nie zobaczę…, „Angora” nr 16 (1296), 19 kwietnia 2015, s. 9.

O wieku , Jesień

„Zwyczajni Europejczycy mają szansę wyłącznie na poplątanie. Ale i ono ma swoje dobre strony. Trudno spodziewać się bowiem, by komukolwiek udało się taki chaos uporządkować na miarę systemów, które panowały w wieku dwudziestym. Zachodzi jednak pytanie, czy będzie to wystarczającym powodem do utrzymywania wspólnoty przy życiu?”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Nie w rzędzie czyli „w poprzek” – rozmowa Józefa Plessa – „AKANT” Nr 4/2000

O wieku , Pytanie

„Pomysły na wiersze przychodzą do mnie w tajemniczej formie. Trudno jest mi je zrozumieć, niezależnie od tego, czy są to kwestie na miarę życia i śmierci, czy raczej konkrety – niedalekie pielgrzymki.”

Eiléan Ní Chuilleanáin (1942)

Źródło: Grzegorz Czemiel, Ten ciemny element w poezji Rozmowa z Eiléan Ní Chuilleanáin, dwutygodnik.com http://www.dwutygodnik.com/artykul/3450-ten-ciemny-element-w-poezji.html

O śmierci

„Rozmawiać, rozmawiać, rozmawiać. Nie unikać dyskusji na temat związku, na temat naszych potrzeb, chęci, zmian zachodzących z upływem lat, a także obopólnego podtrzymywania tego, co nas łączy. Trzeba mieć absolutną pewność, że się chce, aby ten związek trwał. Obie strony muszą nawzajem znać swoje potrzeby i starać się je spełniać. W miarę upływu czasu staje się to coraz łatwiejsze.”

John Travolta (1954) aktor amerykański

odpowiedź na pytanie, jaki jest sposób na trwały i pomyślny związek.
Źródło: Wywiad, 2001 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=6323

O czasie

„Zaczęło się to wszyćo – prawdę powiedziawszy – za sanacyji. Chłopakiem jeszcze byłem, kiej przyszło ze starostwa zarządzenie, żeby w każdym obejściu wybudować komóreczkę. Z serduszkiem w drzwijach i pachnącą żywicą. W miarę możliwości.
Garstka prorządowo nastrojonych gospodarzy dostosowała się do zarządzenia. Opozycja nie ugięła się jednak pod sanacyjnym naciskiem i dała upust tradycyjnym upodobaniom. Każden szedł za stodołę jak na bitwę.”

Jerzy Ofierski (1926–2007) aktor, pisarz, dziennikarz polski

Źródło: Organistówka z folderu z książki Za Kierdziołkową miedzą

O książkach , O nastroju , Chłopak

„Pcheł w żaden sposób nie mogłem wyłapać, były szybsze ode mnie – całkiem zrozumiałe, w końcu lepiej się odżywiały. Wszy mogłem łapać z łatwością, tyle że to nie miało sensu. Jeśli już byłem na nie bardzo zły, przesuwałem paznokciem wielkiego palca po naprężonym na plecach płótnie koszuli i dobrze słyszalna seria trzasków była miarą mojej zemsty, rozkoszowałem się ich zagładą, ale już po minucie mogłem to powtórzyć, choćby dokładnie w tym samym miejscu i znów z dokładnie tym samym rezultatem.”

Imre Kertész książka Los utracony

Los utracony

O zemście , Sens

„Niech mnie kleszcze oblezą, jeśli nie traktuję was lepiej niż powietrze. Powietrze dla przykładu, zdarza mi się zepsuć, na co wobec was nie ośmieliłbym się żadną miarą.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

Yarpen do Yennefer na naradzie przed polowaniem na smoka.
Miecz przeznaczenia, Granica możliwości

„Boję się. Jutro stanę przed Bogiem Sędzią, będzie On kartkował wszystkie tomy mojej Etyki. Wodząc palcem po stronicach zacznie mi wykazywać: Tego się dopuściłeś, to popełniłeś. Ale gdy Bóg skończy, wtedy Mu powiem: To prawda, Panie, wszystko uczyniłem, lecz jestem autorem innej jeszcze książki: Tajemnica Miłosierdzia Bożego.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Tę miarę do mnie zastosuj.
dzień przed śmiercią.
Źródło: s. Imelda Błeszyńska, O. Jacek Woroniecki. Dominikanin – wychowawca – patriota. 1978–1949, Fundacja Servire Veritati Instytut Edukacji Narodowej, Lublin 2006, s. 223.

O śmierci , O Bogu , O prawdzie , O tajemnicy

„Ale nie sprzeczajcie się z nami, ujmując na miarę waszych burżuazyjnych pojęć o wolności, wykształceniu, prawie itp. sprawę zniesienia własności burżuazyjnej. Same wasze idee są wytworem burżuazyjnych stosunków produkcji i własności, podobnie jak wasze prawo jest tylko podniesioną do godności ustawy wolą waszej klasy, wolą, której treść określają materialne warunki istnienia waszej klasy.Ze wszystkimi poprzednio panującymi, już unicestwionymi klasami podzielacie stronniczy pogląd, który zamienia wasze stosunki produkcji i własności – historycznie wytwarzane i przemijające z biegiem produkcji – w wieczne prawa przyrody i rozumu. Co zdolni jesteście zrozumieć w stosunku do własności antycznej, co zdolni jesteście zrozumieć w stosunku do własności feudalnej, tego nie możecie zrozumieć, gdy mowa o własności burżuazyjnej.”

Karol Marks książka Manifest komunistyczny

Aber streitet nicht mit uns, indem Ihr an Euren bürgerlichen Vorstellungen von Freiheit, Bildung, Recht u.s.w. die Abschaffung des bürgerlichen Eigenthums meßt. Eure Ideen selbst sind Erzeugnisse der bürgerlichen Produktions – und Eigenthums-Verhältnisse, wie Euer Recht nur der zum Gesetz erhobene Wille Eurer Klasse ist, ein Wille, dessen Inhalt gegeben ist in den materiellen Lebensbedingungen Eurer Klasse.
Die interessirte Vorstellung, worin Ihr Eure Produktions – und Eigenthums-Verhältnisse aus geschichtlichen, in dem Lauf der Produktion vorübergehenden Verhältnissen in ewige Natur und Vernunftgesetze verwandelt, theilt Ihr mit allen untergegangenen herrschenden Klassen. Was ihr für das antike Eigenthum begreift, was Ihr für das feudale Eigenthum begreift, dürft Ihr nicht mehr begreifen für das bürgerliche Eigenthum. (niem.)
Manifest komunistyczny (1848)

O wykształceniz , O wolności

„Liczebność tłumu bywa zwodniczą miarą ludzkiego ciepła.”

Jacek Wejroch (1929)

„Trzeba wszystko przyjmować jako zadatek wiecznego szczęścia i jako dowód, że Pan Jezus o nas pamięta i staje się jakby dłużnikiem naszym i czeka tylko, aby nam oddać zapłatę za cierpienia znoszone dla Niego z miłością i oddaniem się woli Jego. My malutko pocierpimy, a Pan Bóg nam odda miarę pełną, natłoczoną, opływającą. Bądźmy gotowi dla miłości Bożej na wszystkie choroby, zarazy, opuszczenia i śmierć ze wszystkimi najokropniejszymi bólami i mękami, pamiętając jednak o tym, że wszystko, co robimy i przecierpimy dla Pana Boga jest niczym i nic nam się to nie należy.”

Bernardyna Maria Jabłońska (1878–1940) zakonnica polska, błogosławiona Kościoła katolickiego

Źródło: o. Joachim Roman Bar, o. Władysław Kluz, Polscy święci. Służebnica Boża Bernardyna Jabłońska, t. 11, op. cit., s. 233.

O śmierci , O Bogu , O chorobach , O cierpieniu

„Trzeźwość a miara to są najważniejsze stróże zdrowia naszego.”

Jan Kochanowski (1530–1584) polski poeta

Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, wybór i oprac. Leszek Bubel, wyd. „Zamek”, Warszawa 1995, s. 148.

„Człowiek potrafi produkować na miarę każdego gatunku i stosować do każdego przedmiotu właściwą miarę: dlatego człowiek formuje też według praw piękna.”

Karol Marks książka Rękopisy ekonomiczno-filozoficzne

Rękopisy ekonomiczno-filozoficzne (1844)

„W okresie kiedy wydaliśmy nasz ostatni album, Lars Ulrich z Metalliki przekazał mi poprzez wypowiedź dla prasy pewną rzecz. Powiedział, że jestem utalentowany, ale powinienem częściej podejmować ryzyko, co przyjąłem jako dobrą radę. W miarę jak ta płyta przybierała swój ostateczny kształt, stawało się coraz bardziej jasne, że odpowiednim dla niej tytułem będzie Risk [Ryzyko]. W końcu ten zespół nazywa się Megadeth – my nie boimy się ryzykować.”

Dave Mustaine (1961) gitarzysta amerykański (Metallica, Megadeth)

w 1999.

„Najbardziej boimy się nie tego, że jesteśmy do niczego.
Najbardziej boimy się tego, że jesteśmy potężni ponad miarę.
To nasza jasna – a nie ciemna – strona nas przeraża.
Zadajemy sobie pytanie, czy możemy być śmiali, błyskotliwi, piękni,
utalentowani i niezwykli.
A czyż właśnie tacy nie jesteśmy?”

Nelson Mandela (1918–2013) prezydent RPA, noblista w dziedzinie pokoju

Pytanie

„W miarę jak władza monarchy staje się olbrzymia, zmniejsza się jego bezpieczeństwo.”

Monteskiusz (1689–1755) francuski filozof i pisarz

„Moje zadanie polega na zdiagnozowaniu, dlaczego piłkarze nie grają na miarę możliwości.”

Maciej Skorża (1972) polski trener piłkarski

Źródło: „Gazeta Wyborcza” nr 138, 15 czerwca 2007

„Trzeba zadawać pytania na własną miarę. Trzeba też pilnie słuchać i w tym słuchaniu się zatracić. Bo tylko w ten sposób bohater wprowadzi reportera w swój świat. A na koniec trzeba tak postawić literki, żeby tego wszystkiego nie spieprzyć.”

Włodzimierz Nowak (1958) polski dziennikarz i reporter

O świecie , Pytanie

„Imigrant to człowiek niepewny i niepełny, żyjący w stanie ciągłego niepokoju. Najwyższą miarą jego jego sukcesu jest umiejętność zaadaptowania się do nowych warunków.”

Henk van Woerden (1947–2005)

Źródło: The Assassin, Granta, 2000, cyt. za: Lauren Carter, Najgroźniejsi gangsterzy w historii, tłum. Barbara Gutowska-Nowak, Muza, Warszawa 2008, ISBN 9788374955096, s. 8.

O historii , O sukcesie

„Selektywna adaptacja do klasy próżniaczej funkcjonuje bez przerwy, od początku istnienia rywalizacji pieniężnej, czyli, mówiąc inaczej, od czasu powstania klasy próżniaczej. Jednakże szczegółowe, konkretne kryteria selekcji nie zawsze były takie same, więc też proces selekcji nie zawsze dawał te same rezultaty. We wczesnym okresie kultury barbarzyńskiej, czyli we właściwej fazie łupieżczej, kryterium selekcji stanowiła dzielność, w pierwotnym naiwnym znaczeniu tego wyrazu. By uzyskać wstęp do klasy wyższej, kandydat musiał odznaczać się poczuciem odrębności klanowej, potężną postacią, dzikością, brakiem skrupułów i bezwzględnością w osiąganiu celu. Były to cechy potrzebne do gromadzenia i trwałego utrzymania bogactw. Ekonomiczną podstawą klasy próżnującej było wówczas, tak jak do tej pory, bogactwo. Jednakże metody jego gromadzenia i cechy potrzebne do jego utrzymania uległy pewnym zmianom od czasu wczesnego stadium kultury łupieżczej. W wyniku procesu selekcji, dominującymi cechami wczesnej barbarzyńskiej klasy próżniaczej były: gwałtowna agresywność, wyczulenie na różnice stanowe i brak skrupułów w popełnianiu oszustw. Członkowie tej klasy utrzymywali swą pozycję dzięki osobistej dzielności. W późniejszym stadium kultury barbarzyńskiej społeczeństwo wypracowało stałe zasady zawłaszczania i posiadania w ramach quasi-pokojowego systemu opartego na różnicach stanowych. Bezpośrednia agresja i niepohamowana przemoc ustąpiły miejsca sprytnym manewrom i oszukańczym manipulacjom jako najskuteczniejszym sposobom gromadzenia bogactw. Klasa próżniacza wypracowała w tym okresie odmienny zespół umiejętności i postaw. Dążenie do panowania, agresywność i związana z tym siła fizyczna, w połączeniu z bardzo silnym poczuciem istniejących różnic stanowych, wciąż jeszcze zaliczały się do najwspanialszych cech tej klasy. Pozostały one nadal w naszej tradycji „typowymi cnotami arystokratycznymi.””

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Lecz stopniowo wiązały się z nimi inne, mniej efektowne cnoty kultury pieniężnej zapobiegliwość, rozwaga i krętactwo. Z biegiem czasu, w miarę zbliżania się do nowoczesnego pokojowego stadium kultury pieniężnej, te właśnie cechy i obyczaje stały się bardziej przydatne w osiąganiu celów finansowych i zaczęto się wiecej z nimi liczyć jako z kryterium awansu do klasy próżniaczej i utrzymania się w jej szeregach.
Teoria klasy próżniaczej (1899)

O sile , O czasie , O bogactwie

„Miłość – to jedyny ogień, który przygasa w miarę podsycania.”

Władysław Grzeszczyk (1935) polski aforysta

O miłości

„Synteza możliwą jest tylko pomiędzy kulturami tej samej cywilizacyi, lecz między cywilizacyami żadną miarą.”

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

O cywilizacjach
Źródło: O wielości cywilizacyj, Wydawnictwo Antyk – Marcin Dybowski, Warszawa 2002, s. 363. ISBN 83-87809-69-1

„Myślę, że brano pod uwagę pewną symetrię, która istnieje w mojej działalności, a którą mógłbym streścić mniej więcej tak: są trzy aspekty, trzy poziomy mojej działalności – naukowo-badawcza, dydaktyczna i popularyzatorska. Te trzy aspekty zawsze zajmowały wiele miejsca w moim życiu, bo starałem się z jednej strony uprawiać teologię akademicką, naukową, uniwersytecką, z drugiej również mieć dorobek dydaktyczny, zarówno w postaci magistrów, jak też piętnastu osób, które pod moim kierunkiem uzyskały stopień doktora. I wreszcie zostaje działalność popularyzatorska. Sądzę, że to wszystko złożyło się na to, że gdy już przyszła wiadomość o przyznaniu tej nagrody, to przyjąłem ją z wielką radością i z satysfakcją. Traktuję ją jako wielkie zobowiązanie, by tę działalność jeszcze bardziej, w miarę możliwości, zintensyfikować.”

Waldemar Chrostowski (1951)

Źródło: Watykan: ks. prof. Waldemar Chrostowski otrzymał nagrodę Fundacji im. J. Ratzingera-Benedykta XVI http://www.niedziela.pl/artykul/12645/Watykan-ks-prof-Waldemar-Chrostowski, niedziela.pl, 22 listopada 2014

O myślach , O myśleniu , Radość

„Kiedy wracałem z zagranicy, to zawsze pytałem, co tu się działo. Opowieści były coraz bardziej przesiąknięte poczuciem beznadziejności, poczuciem grzęźnięcia w bagnie, poczuciem, że to bagno nas wchłania. Drugi objaw, to nasilające się – w miarę upływu czasu – wrażenie, że coś musi się stać. Istniało przekonanie, że ten naród – zduszony, przygnieciony, pozbawiony głosu, pozbawiony szansy samorealizacji – wybuchnie. To były wizje krwawej rzeźni, krwawego odwetu. Istniało przekonanie, że kierownictwo Partii już dawno przeciągnęło strunę odporności psychicznej społeczeństwa, a ponieważ społeczeństwo nie jest zorganizowane, to zareaguje w sposób chaotyczny. To były wizje katastroficzne, apokaliptyczne. Te wizje wynikały z faktu, że udało się władzy doprowadzić do bardzo dużej atomizacji społeczeństwa, udało się przy pomocy propagandy wszystkich pseudowartości reklamowanych w środkach masowego przekazu stworzyć nieufność człowieka do człowieka, skłócenie wewnętrzne, ale również dezintegrację w sensie warstwowym, klasowym, grupowym.”

Marek Miller (1951)

Kto tu wpuścił dziennikarzy

O wrażeniach , O czasie , O pomocy , Sens

„Główne Miasto, Stare Miasto, Korzenne Miasto, Stare Przedmieście, Młode Miasto, Nowe Miasto i Dolne Miasto, budowane łącznie ponad siedemset lat, spłonęły w trzy dni. Nie był to pierwszy pożar Gdańska. Pomorzanie, Brandenburczycy, Krzyżacy, Polacy, Szwedzi i znów Szwedzi, Francuzi, Prusacy i Rosjanie, także Sasi już przedtem, tworząc historię, co parę dziesiątków lat uznawali, że trzeba to miasto spalić – a teraz Rosjanie, Polacy, Niemcy i Anglicy wspólnie wypalali po raz setny cegły gotyckich budowli, nie uzyskując w ten sposób sucharów. Płonęła Straganiarska, Długa, Szeroka, Tkacka i Wełniarska, płonęła Ogarna, Tobiasza, Podwale Staromiejskie, Podwale Przedmiejskie, płonęły Wały i Długie Pobrzeże. Żuraw był z drzewa i płonął szczególnie pięknie. Na ulicy Spodniarzy ogień kazał sobie wziąć miarę na wiele par uderzająco jaskrawych spodni. Kościół Najświętszej Marii Panny płonął od środka i przez ostrołukowe okna ukazywał uroczyste oświetlenie. Pozostałe, nie ewakuowane jeszcze dzwony Świętej Katarzyny, Świętego Jana, Świętej Brygidy, Barbary, Elżbiety, Piotra i Pawła, Świętej Trójcy i Bożego Ciała stapiały się w dzwonnicach i skapywały bez szmeru. W Wielkim Młynie mielono czerwoną pszenicę. Na Rzeźnickiej pachniało przypaloną niedzielną pieczenią. W Teatrze Miejskim dawano prapremierę „Snów podpalacza” dwuznacznej jednoaktówki. Na ratuszu Głównego Miasta postanowiono podwyższyć po pożarze, z ważnością wstecz, pensje strażaków. Ulica Świętego Ducha płonęła w imię Świętego Ducha, Radośnie płonął klasztor franciszkanów w imię Świętego Franciszka, który przecież kochał i opiewał ogień. Ulica Mariacka płonęła równocześnie w imię Ojca i Syna. Że spłonął Targ Drzewny, Targ Węglowy, Targ Sienny, to samo przez się zrozumiałe. Na Chlebnickiej chlebki już nie wyszły z pieca. Na Stągiewnej kipiało w stągwiach. Tylko budynek Zachodniopruskiego Towarzystwa Ubezpieczeń od Ognia z czysto symbolicznych względów nie chciał spłonąć.”

Günter Grass książka Blaszany bębenek

Blaszany bębenek

O historii , O piekle , O snach , Kochać się

„Jednakową miarą mierz pochwały i potwarze.”

Aleksander Puszkin (1799–1837) poeta rosyjski

Źródło: Pomnik

„Oglądaj i studiuj w miarę swych możliwości cuda i piękno, które ona rozpościera dla twej radości. Zachęć wreszcie swój umysł do odkrycia tego, w jaki sposób mógłbyś najlepiej służyć Bogu wtedy, kiedy będziesz się radował z Jego wielkiego daru: z życia, którym cię obdarzył.”

Robert Baden-Powell (1857–1941) brytyjski wojskowy, pisarz, twórca skautingu

Skauting i Bóg

O Bogu , Cytaty o pięknie

„Niesamowity obraz zburzonego i wypalonego miasta pozostanie na długo w pamięci wszystkich, którzy to widzieli. (…) Postanowiłem zachować ten obraz i w miarę swych skromnych możliwości przystąpić natychmiast do fotografowania.(…) fotografując starałem się nie tylko dokumentować poszczególne obiekty, ale ponadto oddać ogólny, tragiczny w swym wyrazie pejzaż martwego miasta i jego nastrój.”

Leonard Sempoliński (1902–1988)

o zbiorze fotografii przedstawiających ruiny Warszawy.
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_sempolinski_leonard

O zachowaniu , O nastroju , Obraz

„Tragedia aktu erotycznego – że ponawiając się nieskończenie, nie potęguje się w miarę tego, nie zyskuje na intensywności”

Stefan Napierski (1899–1940) polski poeta, tłumacz i eseista

„Niepełnosprawność to efekt wrodzonej dysfunkcji, choroby, albo wypadku. Jest to w miarę stały stan, do którego trzeba się dostosować, żeby żyć aktywnie, żeby realizować swoje plany i zwykłe obowiązki.”

Marek Plura (1970) polski polityk

Źródło: Plura: Z taktem i uśmiechem, czyli niepełnosprawność to nie choroba, dziennikzachodni.pl, 11 lutego 2014 http://www.dziennikzachodni.pl/artykul/3329247,plura-z-taktem-i-usmiechem-czyli-niepelnosprawnosc-to-nie-choroba,id,t.html

O chorobach , O uśmiechu

„Jeśli istnieje waga, szale się nie chwieją.
Jeśli jest sprawiedliwość, oto ona.

Umrzeć ile konieczne, nie przebrawszy miary.
Odrosnąć ile trzeba z ocalonej reszty.”

Wisława Szymborska (1923–2012) polska poetka, noblistka

Tom Wszelki wypadek (1972)
Źródło: Autotomia

O sprawiedliwości

„W miarę zdawania egzaminów doszedłem do przekonania, że największa wyższość egzaminatora polega na tym, iż znajduje się po lepszej stronie stołu.”

Édouard Herriot (1872–1957) polityk francuski

Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

O myślach , O myśleniu

„Jestem chyba winien jeszcze jedno oświadczenie dotyczące mego stosunku do Adolfa Hitlera. Czy okazał się on niezdolny do spełnienia decydującego zadania wobec narodu niemieckiego, ba, całej Europy, gdyż w sobie widział miarę wszystkich rzeczy, czy też jeszcze raz spróbował się bronić przeciw biegowi nieubłaganego losu, daremnie, posuwając się do niepojętych ekscesów? Dla mnie pozostaje człowiekiem, który do niemieckiej historii wpisał Wielkie Niemcy jako fakt. Temu człowiekowi służyłem. Co przyszło potem? Nie mogę dziś wołać: „Ukrzyżuj go!”, skoro wczoraj wołałem: „Hosanna!”. Moim ostatnim słowem jest zasada, w myśl której zawsze postępowałem i której pozostanę wierny do ostatniego tchnienia: wierzę w Niemcy!”

Arthur Seyss-Inquart (1892–1946) austriacki polityk hitlerowski

wypowiedziane w dniu 31 sierpnia 1946 w norymberskim Pałacu Sprawiedliwości jako ostatnie słowo w procesie.

O losie , O książkach , O świecie , O sprawiedliwości

„(…) dobro jest na ogół złudzeniem. Bajeczką, którą mamią się ludzie, żeby w miarę bezboleśnie przejść przez życie.”

Stephen King film Sztorm stulecia

Sztorm stulecia

O życiu , O ludziach

„Miarą człowieka nie jest zachowanie w chwilach spokoju, lecz to, co czyni, gdy nadchodzi czas próby.”

Martin Luther King książka Strength to Love

The ultimate measure of a man is not where he stands in moments of comfort and convenience, but where he stands at times of challenge and controversy. (ang.)
Źródło: Strength to Love, 1963.

O zachowaniu , O czasie

„Św. Paweł mówi: Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi (Kol. 3, 2). Jest rzeczą aż nadto zrozumiałą, iż wskutek przeniesienia punktu ciężkości na postęp ziemski - łagodzenie zmartwień i cierpień doczesnych, przezwyciężanie ubóstwa i wojen - także lęk przed Bogiem schodzi na plan dalszy. Jak pomniejsza się wagę wszystkiego, co nadprzyrodzone, by nie przeszkadzało w koncentracji na sprawach tego świata oraz na radosnym, optymistycznym rozwijaniu sił naturalnych na rzecz ziemskiego postępu, tak też usiłuje się w miarę możliwości wyeliminować Krzyż. Ba, w kazaniach, katechizmach, listach pasterskich unika się także wspominania o piekle i świętej trwodze.”

Dietrich von Hildebrand (1889–1977)

Spustoszona winnica
Źródło: s. 260

O Bogu , O cierpieniu

„Co zaś się tyczy tego wzmożenia sił duchowych, to ono się tłumaczy coraz większą powolnością oczyszczonych władz duszy na działanie czynników nadprzyrodzonych, w szczególności darów Ducha Świętego. Każdy człowiek, będący w stanie łaski, otrzymuje wraz z nią i cnotami wlanymi i te szczególne pomoce Boże, mające mu ułatwić powolność natchnieniom Ducha Św. w myśl słów św. Pawła „Którzy dają się powodować Duchowi Świętemu, ci są synami Bożymi” (Rz 8, 14). Ale póki dusza nie przejdzie procesu oczyszczenia, dary Ducha Świętego napotykają w jej władzach tyle oporów, że nie mogą w pełni rozwinąć swej działalności. Dopiero w miarę, jak się dusza oczyszcza, i władze jej stają się jakby przejrzystsze i podatniejsze na natchnienia Ducha Świętego, i działalność darów staje się coraz intensywniejsza.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Hagiografia
Źródło: s. 14, 15.

O Bogu , O duszy , O myślach , O pomocy

„Cnoty człowieka nie powinno się mierzyć jej wyskokiem, ale jej pospolitą miarą.”

Michel de Montaigne książka Próby

Próby (1580)
Źródło: II, 1

„Kto przebiera w złości miarę i u ludzi straci wiarę, temu maska nie pomoże.”

Iwan Kryłow (1769–1844) bajkopisarz rosyjski

Źródło: Leksykon złotych myśli, op. cit.

O ludziach , O wierze , O myślach , O stracie

„W warunkach własności prywatnej podstawowym sposobem osiągania wyznaczonego celu, formą celowej działalności jest zdobywanie i gromadzenie dóbr, a w miarę utrwalania się w umysłowości ludzi egoistycznego przeciwstawienia człowieka człowiekowi, potrzeba osiągnięć instynktu pracy przekształca się coraz bardziej w dążenie do zdystansowania innych pod względem majątkowym. Zwyczajowym, naturalnym niejako celem działania staje się względny sukces materialny, tzn. mierzony porównywaniem z sukcesami innych. Powszechnie uznanym celem wszelkich wysiłków jest korzystny wynik takiego porównania; w ten to sposób awersja do wysiłków bezowocnych staje się podnietą do rywalizacji. Każde niepowodzenie w dążeniu do sukcesu finansowego spotyka się z ostrą dezaprobatą, co jeszcze silniej akcentuje element rywalizacji o prestiż oparty na bogactwie. Celowy wysiłek zaczyna oznaczać przede wszystkim wysiłek w kierunku coraz wiarygodniejszej i wspanialszej demonstracji bogactwa. W ten sposób wśród motywów, które skłoniły ludzi do gromadzenia bogactwa, podstawowe znaczenie uzyskuje motyw rywalizacji.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O ludziach , O wysiłku , O sukcesie , O bogactwie

„Dzieło malarza tej miary, co Bacon ukazuje wzorcowy paradoks sztuki w którymkolwiek z jej szczytowych osiągnięć. Tam gdzie artysta pozostaje w najwyższym stopniu wierny własnej twórczości, coś innego czeka już, aby również się w niej i poprzez nią wyrazić, coś, co należałoby nazwać historyczną dominantą jego czasów.”

Francis Bacon (malarz) (1909–1992) malarz

Julio Cortázar, Do ukrzyżowania głową w dół, tłum. Iwona Krupecka, ze zbioru: Niespodziewane stronice
O Francisie Baconie

O czekaniu

„Prawdziwa wielkość człowieka mierzy się miarą jego zjednoczenia z Bogiem, mierzy się jego umiejętnością i gorliwością wykonywania planów Bożych. Obiektywnie najwięcej znaczy ten, który nosi w sobie życie Boże i potrafi to życie budzić w innych i doprowadzać do pełnego rozwoju. Wobec tej prawdy nie może ulegać wątpliwości, że kapłan Chrystusowy mocą swego powołania i swej godności kapłańskiej wyrasta ponad zwykłych ludzi, bo Bóg powierza mu najważniejsze zadanie i w tym celu dopuszcza go do dopuszcza go do najściślejszego zjednoczenia z sobą.”

Michał Kozal (1893–1943) polski biskup, męczennik Kościoła Katolickiego

fragment jednego z kazań Michała Kozala.
Źródło: „Nowa Biblioteka Kaznodziejska”, tom LIV, 1938, s. 410.

O życiu , O Bogu , O ludziach , O wierze

„Ryzyko, które podejmujesz jest miarą tego, co cenisz.”

Jeanette Winterson (1959) ang. pisarka

Zapisane na ciele (1992)

„W telewizji kartka i prompter dla mnie nie istniały. Miałem sprawność mówienia i przez lata nie mogli mi tego darować. Albo inny zarzut, że jeśli zapraszam artystkę, to nie daję jej dojść do głosu, tylko sam mówię. Nieraz miałem takie wrażenie. Ale nie było powszechnie wiadomo, że często moim gościem była wybitna artystka, która prywatnie okazywała się kompletną niemową. Jeśli siedziała i milczała, to za nią mówiłem na temat. Na żywo haftowałem i przeżywałem chwile straszne. Dawno temu Beata Artemska, pocieszając mnie po prasowej napaści, powiedziała: „Miarą twoich sukcesów będzie liczba twoich wrogów. Jeśli teoria królowej naszej operetki jest prawdziwa, to mogę stwierdzić, że moja kariera jest ogromna””

Bogusław Kaczyński (1942–2016) polski dziennikarz i krytyk muzyczny

mówił pan przed laty. Nie rozumiałem jej słów w chłopięcej naiwności. Po latach zrozumiałem, że są prawdziwe.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 29 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jmcal.htm

O wrażeniach , O sukcesie , O lecie