Cytaty na temat dziwne (582 cytatów, strona 2)

„Koterski powiedział mi, że jego bohatera nie można zagrać, że to jest po prostu przeżycie. Stawiał mnie na bardzo cienkim ostrzu, z którego można było spaść albo się przepołowić. U niego groteska z prawdziwym dramatem obcują przez bardzo cienką ścianę, bo tak wygląda nasze życie. Uświadomił mi to kiedyś taksówkarz, który oglądał 'Dzień świra' i film skojarzył mu się z pewną sytuacją. Samochód jadący przed nim potrącił kota. Nieszczęsne zwierzę zwijało się w konwulsjach, a dookoła stała grupka ludzi i śmiała się, bo on takie dziwne ruchy wykonywał. Ów taksówkarz uchwycił istotę filmu Marka.”

Marek Kondrat (1950) aktor polski

Źródło: wywiad Katarzyny Janowskiej i Piotra Mucharskiego, „Gazeta Wyborcza”, 3 czerwca 2006

O życiu , O ludziach , O samochodach , O zwierzętach

„W maju 1979 roku, podczas swoich wielkich teoriopoetyckich sporów, młodzi krasopisarze Zbigniew Loba i Tadeusz Żukowski zakładają się o wódkę, kto wymyśli najbardziej płaską metaforę świata.
Przyszły poeta Żukowski rzuca szybko: „flądra plaży”. I niedoszły poeta Loba nic już nie może wymyślić. Bardziej płaskiego, oczywiście.
Wkrótce potem Zbigniew Loba napisał jednak ciekawą, szkoda że niewydaną, powieść Wędrowałem w ciemności.
Kto wymyślił najbardziej płaską metaforę świata?
Założę się o wódkę, że między „flądrą plaży” a „wędrówką w ciemności” istnieje dziwne, wcale niemetaforyczne podobieństwo.”

Sergiusz Sterna-Wachowiak (1953) polski poeta i prozaik

Źródło: Najbardziej płaska metafora świata w: Sceny z życia codziennego artystów, „Akcent”, nr 3/2011

„Żal, bo przecież w dwóch ostatnich mundialach byliśmy! Żal, bo po tych mundialach awansowaliśmy po fascynujących spotkaniach, za kadencji Jerzego Engela czy Pawła Janasa. To, że rozczarowaliśmy w finale (szansa na czwartą bramkę), … to już zupełnie fragment innej opowieści. Coś jest dziwnego i trzeba to zmienić. Leo Beenhakker… nie było mu po drodze z Polskim Związkiem Piłki Nożnej, kiedy obwiniał o wszystko działaczy na czele z Antonim Piechniczkiem. To było dość uwłaczające, kiedy trenerowi, który dwukrotnie zagrał z Polską w finałach mistrzostw Świata, zarzucał brak kompetencji.”

Dariusz Szpakowski (1951) polski dziennikarz sportowy

Słowenia-Polska 3–0, 9 września 2009

O szansie

„Zobaczył ludzi ociekających wodą, w biegu, ubrania i ciała mokre od spryskiwaczy. Na ulicy leżały porozrzucane buty, torebki, laptopy, mężczyzna siedzący na chodniku kaszlał krwią. Papierowe kubki turlały się dziwnie w dal. Świat był też sylwetkami w oknach na wysokości trzystu metrów, padającymi w wolną przestrzeń, i odorem płonącego paliwa, i monotonnym rozdzierającym wyciem syren.”

Don DeLillo Spadając

Źródło: Spadając, 2007

O ludziach , O świecie , O butach , O wodzie

„A tu lata mijają, a ci ludzie wciąż dbają,
góry, góry, mikstury etcetera.
lecz rzecz dziwna, tym niemniej,
Choć to nie brzmi przyjemnie
coraz gdzieś jakiś człowiek umiera.”

Andrzej Waligórski (1926–1992) polski artysta kabaretowy, poeta

Źródło: Ludzie dbają o siebie

O ludziach

„Panowie wróciłem z Paryża, jaki ładny! Idę sobie nucąc szlagier, Charlesa Aznavoura i podziwiam wieżę Eiffela, a pod nią kłębowisko ludzi przed dziwnym urządzeniem, wyglądającym jak tory wąskotorówki, wznoszące się łagodnie ku niebu, gdzieś na 20 metrów. Co chwila ktoś potężnie zbudowany jednym ruchem ręki wypycha po torach mały wagonik. Z amerykańskimi muskularnymi marynarzami rywalizuje kilku angielskich „byczków”, pchają w granicach 17 metrów. Każdy z nich ma nadzieje, że jego wózek wtoczy się do końca torów, co wcześniej jeszcze nie zdarzyło się – i zdobędzie nagrodę 1000 franków oraz uznanie gapiów. Pomyślałem, że chyba właściciel torowiska założył pod nie magnesy, aby do tego jeszcze nie doszło. Chcąc się o tym przekonać, płacę 3 franki, zawijam rękawy i przystępuję do walki. Mocno zapieram się nogami, robię kilka głębokich oddechów i posyłam wózek w chmury. Tak panowie, wózek po torach pędzi z ogromną szybkością, uderza w zaporę, której szczątki spadają, na głowę zdumionych obserwatorów, wyje syrena, a wózek leci dalej! Właściciel łapie się za głowę. Prawie błaga mnie, abym nie podchodził już do jego urządzenia, daje mi nagrodę oraz dodatkowo 500 franków. Gratulacjom i poklepywaniu po plecach nie ma końca. (…).”

Marian Glinka (1943–2008) polski aktor

Źródło: Jan Włodarek, Marian Glinka – silny i sprawny http://www.jwip.pl/readarticle.php?article_id=1119

O ludziach , O walce

„Obecnie pewnie 90 procent wykonywanej muzyki to muzyka klasycyzmu i romantyzmu. To jakaś anomalia, coś dziwnego. Taki jednostronny repertuar zatyka słuchaczom uszy, przez umiłowanie Brahmsa czy Czajkowskiego nie potrafią oni usłyszeć melodii w Lutosławskim czy Messiaenie. Zawsze tłumaczę, że tam jest melodia, tylko inna. Słyszę: 'Nie, już Szymanowski nie miał melodii.' Boże, jaka tam jest melodyka wspaniała, cudowna. Inna, to prawda – wybujała, kapryśna, połamana, z wielkimi interwałami, wzbogacona. Ale przecież nie możemy melodii opierać tylko na sekundach i trójdźwiękach, musimy otwierać słuchaczom uszy!”

Jan Krenz (1926) polski kompozytor i dyrygent

Źródło: „Studio” 1993, nr 7

O Bogu , O prawdzie , O muzyce

„Nazywam moje dzieciństwo najdziwniejszym z dziwnych, ponieważ w czasach, gdy Chiny obwołano republiką, a ludzkość wkraczała w wiek XX, ja nadal prowadziłem życie cesarza i wdychałem kurz dziewiętnastego stulecia.”

Puyi (1906–1967) ostatni cesarz Chin

Byłem ostatnim cesarzem Chin
Źródło: tom I, s. 33

O życiu , O wieku , O dzieciństwie

„Barbarzyństwo zdobywców Konstantynopola przeszło wszelkie wyobrażenia. (…) Nawet Saraceni okazaliby więcej miłosierdzia – wołał z rozpaczą historyk Choniates Niketas – i miał rację.(…) Nic dziwnego więc, że Bizancjum oddalało się coraz bardziej od chrześcijaństwa zachodniego.”

Steven Runciman książka Dzieje wypraw krzyżowych

o zdobyciu Konstantynopola przez krzyżowców w 1204 r.
Źródło: Dzieje wypraw krzyżowych, t. III: Królestwo Akki i późniejsze krucjaty, Warszawa 1993, s. 125.

„Kiedy słyszę: „to się nam przydarzyło” albo: „niech każdy zajmie się swoimi sprawami”, mam ochotę umrzeć. To jest postawa totalnie nieodpowiedzialna politycznie. Tak jakby wszystko odbywało się poza naszą świadomością i wolą. Nic dziwnego, że rzeczywistość wydaje się wtedy absurdalna. Nawet jeśli taka jest – trzeba odkryć gatunek tego absurdu i go nazwać, w przeciwnym wypadku utoniemy w apatii. A apatia to też rodzaj trucizny, która wymaga dekontaminacji.”

Borka Pavićević (1947–2019)

Źródło: Joanna Wichowska, Magiczna ściereczka http://www.dwutygodnik.com/artykul/3867/, Dwutygodnik.com nr 89/2012.

O rzeczywostości

„W imieniu Boga czyni się dziwne rzeczy i oczekuje się od Niego dziwnych przysług. Siły zbrojne obierają Go sobie za swego opiekuna i swoje natchnienie, dzięki czemu każda wyprawa wojenna staje się wojną słuszną, wojną uprawnioną, w której Boga stawia się zazwyczaj po stronie rzekomej „sprawiedliwości’.”

Frank Percy Crozier (1879–1937)

Ludzie, których zabiłem
Źródło: s. 176

O Bogu , O wojnie , O sprawiedliwości , O sile

„Tak naprawdę nie należę do tego świata i nie sądzę, aby ktokolwiek za mną tęsknił. (…) Przepraszam, że odniosłem taki sukces. Naprawdę tego nie planowałem. Nie ma w tym nic dziwnego, że niektórzy mnie przez to znienawidzili.”

Phil Collins (1951) angielski perkusista i wokalista rockowy

o zakończeniu kariery.
Źródło: epa, Słynny piosenkarz Phil Collins kończy karierę i przeprasza za sukcesy http://www.google.com/hostednews/epa/article/ALeqM5gAq-M4WEiyOCrZGQ4ftynaYzqGwA?docId=8488423

O sukcesie

„Z historycznego punktu widzenia moja postać jest absolutnie negatywna. Nie ma potrzeby tego ukrywać. Mówiąc językiem kolokwialnym, Bocian tuż po wojnie dosłownie wykańczał polskie podziemie. Zresztą właśnie w tym celu został sprowadzony do kraju. Nic więc dziwnego, że mógł budzić skrajne emocje wśród widzów.”

Grzegorz Damięcki (1967) polski aktor

o roli w serialu Czas honoru.
Źródło: Bogna Lift, Dogadał się z Fronczewskim, „Uważam Rze” nr 5, 4 lutego 2013 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/155547.html

O wojnie , O czasie

„Zrównaliśmy się z Niemcami. Oddział ich był mały. Może ze dwudziestu konnych. Ale jaki oddział! Na pewno najlepszych kawalerzystów z całej hitlerowskiej armii wybrali. Konie duże, syte, aż lśnią. Nigdy takich w Rosji nie widziałem. Uprząż na nich błyszczy okuciami i wszystko z dobrej skóry. Chłopy jak lwy. Ubranie na nich porządne, siwego koloru. Uzbrojeni są potężnie. Nic dziwnego, że tacy żołnierze zwyciężają. Pewnie nawet mięso jedzą codziennie, a nie, jak nasi żołnierze, śmierdzącą rybę. I to nie zawsze dają. Bo czasem po tygodniu i dłużej tylko spleśniałe suchary są, co po wiele lat w składach leżały.”

Sergiusz Piasecki książka Zapiski oficera Armii Czerwonej

Zapiski oficera Armii Czerwonej
Źródło: op. cit., s. 143.

O rybach , O czasie , O koniach

„Bycie sławnym jest raczej przyjemne. Fajnie czuć się wyjątkowym i zwracać na siebie uwagę. Ludzie uśmiechają się do ciebie, pozdrawiają cię. Oczywiście nie zawsze. Są takie chwile, kiedy odczuwam potrzebę prywatności, bycia zwykłym człowiekiem. Zwłaszcza gdy zdarzają się dziwne czy głupie sytuacje. Na przykład kiedy ktoś za mną krzyczy albo zaczepia w nieodpowiednim miejscu. Nie wiem, jak się wtedy zachować. Albo kiedy dziecko podchodzi do mnie z kartką i prośbą o autograf… w kościele. Odczuwam wtedy zażenowanie.”

Rafał Mroczek (1982) aktor polski

Źródło: Nieustanny wywiad http://www.eurostudent.pl/Nieustanny-wywiad-rozmowa-z-Marcinem-Mroczkiem,artykul,144,artykuly.html

O dzieciach , O ludziach , O zachowaniu

„Turul, dziwne skrzyżowanie orła z gęsią, jest połączoną personifikacją węgierskich marzeń i kompleksów.”

Krzysztof Varga (1968) polski pisarz

Gulasz z turula

„Polska to dziwny kraj, któremu nie starcza na szpitale i podręczniki dla dzieci, ale za to pożycza grube miliardy, które oddaje prywatnym firmom, żeby sobie nimi grały na giełdzie. Dość ekstrawagancki pomysł. Z wielkim poświęceniem tniemy wydatki na szpitale o miliard, a tymczasem spadek aktywów o trzy miliardy w OFE jest możliwy w jeden dzień, jeśli WIG spadnie o 3 proc. Likwidowano stołówki w szkołach, a OFE w tym czasie grały publicznymi pieniędzmi.”

Leokadia Oręziak (1954)

Źródło: Grzegorz Sroczyński, Myślisz, że sam sobie poradzisz?, wyborcza.pl, 2 sierpnia 2013 http://wyborcza.pl/magazyn/1,133673,14380111,Myslisz__ze_sam_sobie_poradzisz_.html

O dzieciach , O myślach , O czasie , O myśleniu

„Na nasz temat krążyły jakieś plotki, dziwne historie, rozpowszechniane przez jakichś podludzi.”

Adam Darski (1977) polski muzyk rockowy (Behemoth)

Źródło: rockmetal.pl, 7 grudnia 2000.

O historii

„Mam dziwną obsesję: bym w wieku atomowym nie zginął pod dorożkarskim koniem.”

Tadeusz Gicgier (1927–2005)

O wieku , Koń

„Jaskier dzielił atrakcyjne kobiety, w tej liczbie i czarodziejki, na przemiłe, miłe, niemiłe i bardzo niemiłe. Przemiłe na propozycję pójścia do łóżka reagowały radosną zgodą, miłe wesołym śmiechem. Niemiłe reagowały w sposób trudny do przewidzenia. Do bardzo niemiłych trubadur zaliczał zaś te, wobec których sama myśl o złożeniu propozycji wywoływała dziwne zimno na plecach i drżenie kolan.”

Andrzej Sapkowski Wiedźmin

Saga o wiedźminie, Krew elfów

O kobietach , O myślach , O śmiechu , O myśleniu

„Bywało, że wracam z dalekiej
wyprawy, znajdując słowo szukane —
na progu. Dziwne są losu karty!
Gdy gwiazda, która w przepaść spada
jest tą jedyną w smutnym kraju,
pełnym wyniosłego chłodu.”

Marzena Broda (1965) polska pisarka, poetka i dramaturg

Źródło:

O losie , O gwiazdach

„Dziwna jest nasza sytuacja na tej Ziemi. Każdy przychodzi z krótką wizytą, nie wiedząc dlaczego, a jednak czasami wydaje się, że przeczuwa jej cel.”

Albert Einstein (1879–1955) fizyk niemiecki, noblista

Źródło: Janusz Fedirko, Einsteiniana, „Alma Mater” nr 114, maj 2009, s. 80.

„Tak, kazała mi powtarzać 10 tysięcy razy skoki i wrzeszczała podczas porannego ważenia, ale nauczyła diety, a na lodzie trzeba wyglądać kobieco. Czasem jej nienawidziłam, ale często zastępowała mi matkę, szyła sukienki. Nie faszerowała dziwnymi pigułkami, jakie dostawały inne gwiazdy sportu NRD. Jej życie, apartament, pensja, dostęp do luksusów też zależały od medali, jakie przywoziłam z imprez. Byłyśmy na siebie skazane.”

Katarina Witt (1965) niemiecka łyżwiarka figurowa

o swojej trenerce Jutta Müller.
Źródło: Rzeczpospolita, 25 października 2007 http://www.rp.pl/artykul/64880.html

O życiu , O matce , O sporcie , O czasie

„Gdzie stał posąg Newtona, z pryzmatem, w milczeniu. Marmurowy pomnik umysłu, zawsze samotnie podróżującego przez dziwne morza myśli.”

William Wordsworth (1770–1850) angielski poeta

O myślach , O myśleniu

„Jest to dziwne, ale gdy z jednej strony przybierają na sile zjawiska degradacji ludzkości poprzez różne formy nałogów indywidualnych i zbiorowych, zjawiska degradacji moralnej wszelkiego typu, to z drugiej strony upowszechnia się jakieś poczucie niewinności. Myśli się, iż wystarczy żyć mniej więcej uczciwie, nie zabijać, nie kraść, nie robić nikomu nic złego. Takie poczucie niewinności sprawia, że człowiek nie jest zdolny przyznać się do słabości, o których mówią teksty Pisma Świętego, odsłaniające grzechy tkwiące w głębi ludzkiego serca.”

Carlo Maria Martini (1927–2012) włoski duchowny katolicki, kardynał

Źródło: o. Krzysztof Osuch, Rachunek sumienia szczegółowy i ogólny, Wydawnictwo WAM, Kraków 2004, s. 50.

O myślach , O sile , O myśleniu , Serce

„Problem polega na tym, że mamy tandetny poziom nauczania matematyki i dlatego kandydaci na studia mają niewystarczającą wiedzę w tej dziedzinie. Problemem są dla nich nawet ułamki. I to nie dlatego, że głupia jest młodzież, tylko dlatego, że jest głupio uczona. Nic dziwnego, skoro właśnie obchodzimy 25. rocznicę zakazu nauki matematyki.”

Łukasz A. Turski (1943) fizyk polski

Źródło: przekroj.pl, 2010 http://www.przekroj.pl/wydarzenia_kraj_artykul,6840.html

O młodzieży , O problemach , O studiach , O nauce

„Delphinus, Delphin albo Świnia morska, według Ateneusza i Aristotelesa żółci nie ma, dlatego pełen łagodności. Sami się in suo genere dziwnie lubią. Gdy pod Karyą Miastem jednego złowiono, drugich przybyła gromada bronić towarzysza, aż go wypuszczono nazad w wodę, teste Jonstono. Najbardziej lubi, gdy go kto Szymona woła imieniem; śpiewaniom, świstaniem i muzyką dziwnie się delektuje; co jeno usłyszy na Okręcie, zaraz się w wielkjej innych komitywie zbliża do niego. Żyje ex mente Aristotelesa 120 lat. Jest Zwierz z wodnych i ziemnych naprędszy. Gdy chce zasypiać, po wierzchu Wody pływa, zadrzymawszy, na dno morskie zwolna się spuszcza, tam sobą o dno uderzeniom obudzony, znowu na wierzch wody wypływa, wypłynąwszy zasypia, i znowu na dół puszczony, tymże sposobem ocuca się, a tak in motu zażywa quietem. Święty Martimnus, gdy przed Niewiastą na złą rzecz sollicytującą uciekł i na morze się puszczał, koło Cezary! w Palestynie dwóch przybywszy DELFINÓW, na brzeg go przenieśli bezpiecznie, jako świadczy Metaphrastes.”

Benedykt Chmielowski książka Nowe Ateny

Nowe Ateny

O wodzie , O śpiewie , O morzu

„Dziwną drogą upodobałeś sobie prowadzić mnie, Panie, lecz któż odgadnie Twoje drogi i zamiary.”

Jerzy Matulewicz (1871–1927) biskup wileński

„Opole jest polską nazwą, a dookoła jest coraz więcej nazw wiosek po niemiecku. Ja się w ogóle z tym nie zgadzam, nie mam pojęcia, dlaczego tak jest. Wychowywałem się na Opolszczyźnie od urodzenia i zawsze byłem przyzwyczajony do polskich nazw. Tak samo ci ludzie, którzy wychowywali się tam, uczyli się w naszych polskich szkołach, chodzili do pracy, biorą teraz polskie emerytury lub renty, wychowywali dzieci w polskich szkołach, leczyli się w polskich szpitalach, dlaczego żądają, żeby ich wioski nazywały się po niemiecku? Jest to dziwna sprawa, nad którą się zastanawiam: dlaczego mniejszość ma rządzić większością? Jeżeli jest mniejszość niemiecka, to jest to mniejszość i niech uszanują nasze prawo. Jeżeli jest na wiosce dwóch Niemców i żąda nazwy niemieckiej to się im natychmiast daje nazwę niemiecką.”

Andrzej Nowak (gitarzysta) (1959) polski gitarzysta

Wypowiedzi z wywiadów
Źródło: Złe Psy (Andrzej Nowak). Rock'n'roll i patriotyzm, metalmundus.pl, 8 sierpnia 2012 http://www.metalmundus.pl/articles.php?article_id=3742

O dzieciach , O ludziach , O psie

„Mamy na świecie opinię dziwnego, egzotycznego kraju, który zakazuje aborcji, zwalczając jednocześnie antykoncepcję. Gdy na zagranicznych kongresach przedstawiam wyniki swoich badań dotyczących stosowanych u nas metod antykoncepcji i podaję, że 16 proc. wybiera stosunek przerywany, zawsze któryś z uczestników zwraca mi uwagę, że to nie jest metoda antykoncepcyjna. Wtedy prowadzący obrady wyjaśnia: ale Zbigniew jest z Polski.”

Zbigniew Izdebski (1956) seksuolog polski

Źródło: Joanna Podgórska, Pół wieku z pigułką, „Polityka”, 18 maja 2010.

O wieku

„Oglądanie postaci, którą tak dobrze znam w innym wykonaniu było dziwnym i ciekawym doświadczeniem”

Tomasz Kot (1966) duchowny polski, jezuita

Źródło: Wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=34514

„Polska – dla Żydów – to kraj szczególny. Z jednej strony wspólnota naszych losów trwała na tej ziemi prawie 1000 lat. W Polsce znajdowały się wspaniałe, promieniujące na cały świat żydowskie akademie i synagogi. Żydzi tworzyli tutaj wielkie dzieła swojej architektury i sztuki, ukształtowali własny żydowski język (jidisz) i bogatą literaturę. Polska jest ojczyzną żydowskiej mistyki i chasydyzmu. Do dziś Żydzi dobrze pamiętają smak chleba i szum polskich sosen, ale towarzyszy temu poczucie, że nigdy tu nie wrócą. Oni tę ziemię kochali, czuli się tu u siebie. Wielokrotnie spotykałem się ze stwierdzeniem, że o ile Izrael jest dla nich Ojcem, o tyle Polska – Matką. Nic więc dziwnego, że traktują nasz kraj inaczej niż jakikolwiek inny kraj na świecie.”

Waldemar Chrostowski (1951)

Rozmowy o dialogu
Źródło: s. 51.

O losie , O świecie , O literaturze , O matce

„Jeżeli dziwny człowiek idzie po dziwnych schodach, to nie ma w tym nic dziwnego. Dziwne jest tylko wtedy, kiedy dziwny człowiek idzie po zwykłych schodach albo zwykły człowiek idzie po dziwnych schodach. Natomiast jeśli dziwny człowiek idzie po dziwnych schodach, to znaczy, że znajdujemy się w dziwnym świecie. A w dziwnym świecie dziwne są tylko rzeczy zwykłe”

Joanna Szczepkowska (1953) aktorka polska

Kocham Paula McCartneya

„No cóż trzeba żyć z tymi dziwnymi zdarzeniami i faktami. My mamy tutaj swoją robotę.”

Donald Tusk (1957) polski polityk

o wylocie Lecha Kaczyńskiego do Brukseli.
Źródło: onet.pl http://wiadomosci.onet.pl/1844307,11,item.html, 15 października 2008

„Pinochet „Najwyższym Dowódcą Narodu”! Ileż pochlebstw, nacisków, gróźb i intryg musiał użyć, by uzyskać od pozostałych trzech członków junty zgodę na ten dziwny tytuł? Jedno jest pewne: Pinochet tylko wtedy będzie zadowolony, kiedy wydusi od junty rezolucję proklamującą go prezydentem republiki. I jeszcze jedno jest pewne: jego koledzy, jak dotąd, nie wyrazili na to zgody. Ale wiemy, jak jest uparty i znamy jego zdolność do intryg… Nie spocznie w połowie drogi. Jego celem jest prezydentura republiki ze wszystkimi atrybutami władzy wykonawczej, choćby dla osiągnięcia tego miał wyrzucić przez okno Merina, Leigha i Mendozę”

Carlos Prats (1915–1974)

pozostałych członków junty
wpis z 27 czerwca 1974.
Dziennik chilijskiego żołnierza
Źródło: s. 122.

„To sezon ogórkowy. Opowieści dziwnej treści. Literatura fantastyczna.”

Mariusz Błaszczak (1969) polski polityk

o plotkach na temat ustąpienia Jarosława Kaczyńskiego z funkcji prezesa PiS.
Źródło: Tok FM http://www.tokfm.pl/Tokfm/1,103087,8301214,Blaszczak__Kluzik_Rostkowska_dostala_propozycje_wiceprezesury.html, 27 sierpnia 2010

O literaturze

„W zaraniu dziejów społeczeństwa amerykańskiego główne wyznania charakteryzowały się rytuałem i liturgią o wyjątkowej prostocie. Wiadomo jednak, że z upływem czasu wyznania te przyswajały sobie stopniowo elementy „widowiskowe”, które najpierw odrzuciły. Ogólnie można stwierdzić, że proces ten następował w miarę wzrostu zamożności i wygód – życiowych wyznawców. Nic więc dziwnego, że tendencja do rytualizacji najpełniejszy swój wyraz znalazła wśród klas o najwyższym poziomie bogactwa i prestiżu społecznego.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O czasie , O bogactwie

„Najbliżej Blecherowi do surrealizmu. Nie wiadomo do końca, czy kryzysy przychodziły z zewnątrz, to znaczy z ciała, co przy autobiograficznej lekturze książki jednak się narzuca, czy to raczej ciało padało ofiarą eksperymentów duchowych bohatera, sądującego swoją podświadomość metodycznie i bezwzględnie. Chyba był do takich praktyk szczególnie predestynowany, nie musiał się uciekać do flagowych metod surrealistów, jak na przykład zapis automatyczny, który miał gwarantować ominięcie punktów kontrolnych rozsądku i prawdopodobieństwa, a na planie literackim wydostanie się z kolein konwencjonalnej narracji. Blecher opowiada o dziwnej przygodzie bycia człowiekiem może nie ze spokojem, ale z jakąś mroczną, przejmującą logiką, unikając literackich sztuczek, niepotrzebnych ekstrawagancji i nie szafując cudownością.”

Max Blecher (1909–1938)

Cytaty o pisarzu
Źródło: Dariusz Sośnicki, Trochę dziwny chłopak, dwutygodnik.com, nr 108/2013 http://www.dwutygodnik.com/artykul/4534/

O książkach

„Z jakiejś dziwnej przyczyny dostałam szansę zrobienia z nim wirtualnego duetu [z Elvisem Presleyem]. To było bardzo interesujące. Na początku sam pomysł wydał mi się trochę straszny, ale postanowiłam spróbować, bo dlaczego nie? Uwielbiam tę piosenkę. To było magiczne uczucie kiedy nagrywałam wokal w moich wielkich słuchawkach i wydobywał się z nich głos Elvisa, tak jakby był ze mną w studio. Zamknęłam nawet oczy żeby sobie to lepiej wyobrazić.”

Russian Red (1985)

Źródło: Zdzisław Furgał, Russian Red: „Zamknęłam oczy i poczułam obecność Elvisa”, 2011 http://www.nuta.pl/wywiady/d/2/177/?pnum=2

O emocjach

„W dziwny sposób okłamują siebie i innych ci, którzy uważają, że zabójstwo polityczne nie jest grzechem. Jakby polityka miała zwalniać człowieka od obowiązku przestrzegania Prawa Bożego i usprawiedliwiała niecne czyny sprzeczne z naturą ludzką. Tak nie jest. Chrześcijanin zobowiązany jest do przestrzegania Prawa Bożego nie tylko w życiu prywatnym, ale także w politycznym i społecznym. Człowiek, który przelewa niewinną krew swojego wroga, przeciwnika politycznego, jest takim samym zabójcą jak ten, który czyni to w celu rabunkowym. Tak samo zasługuje on na Karę Bożą i klątwę Kościoła”

Andrzej Szeptycki (1865–1944) greckokatolicki metropolita kijowsko-halicki

List pasterski Ne ubij (Nie zabijaj) 21 listopada 1942

O karze , O naturze

„Był taki czas, gdy życie ludzi było nieuporządkowane, zwierzęco dzikie, poddane panowaniu siły; nie było wtedy żadnej nagrody dla dobrych ani żadnej kary dla złych.
Dopiero później, jak przypuszczam, ludzie ustanowili prawa karzące; chodziło im o to, żeby Prawo stało się tyranem ujarzmiającym zuchwałość, by karany był, ktokolwiek popełnił przestępstwo. A kiedy już prawa zabraniały ludziom popełniania jawnych gwałtów, ludzie czynili zło po kryjomu. Wtedy dopiero jakiś przebiegły i mądry mąż wpadł na myśl, że trzeba wynaleźć lęk przed bogami, aby istniało coś, co odstrasza złych wtedy, gdy czynią, mówią lub zamyślają coś po kryjomu. Rozumując tak wymyślił bóstwo, mówiąc: „Istnieje dziwny duch (daimon), wiecznym cieszący się życiem, słyszy on, widzi i czuje rozumną myślą, na wszystko baczną, boską naturę mając, co wszelkie ludzkie słowo posłyszy zaraz i będzie mogło dojrzeć wszelakie czyny; a choćbyś zło ukradkiem zamyślał jakie, zostanie to zauważone przez bogów, bo rozum czujny posiadają.””

Krycjasz (-460–-403 p. n. e.)

Źródło: Sekstus Empiryk O bogach, przeł.A. Bańkowski, w: A. Nowicki: Filozofowie o religii, t. 2, Warszawa 1963

O życiu , O Bogu , O ludziach , O religii

„Dziwna sprawa ta młodość.”

Jarosław Iwaszkiewicz (1894–1980) polski poeta i pisarz

Cytaty z prozy, Księżyc wschodzi
Źródło: przedmowa

„Gdy dusza znajduje się w obecności Bożej, wówczas ogarnia ją dziwny spokój, nastaje ogromna cisza, tak że nic prócz Boga nie przykuwa jej. Z tym spokojem przychodzi do duszy niezmierne szczęście, którego nie da się wypowiedzieć. Powstaje również niezmierne pragnienie miłości Bożej, które zdaje się swoim ciężarem miażdżyć całą istotę duszy, a także poniekąd i ciała. Jednym słowem, wszystkie władze duszy koncentrują się w Miłości. Takie porywy duszy przychodzą najczęściej niespodziewanie i tak samo znikają. Nie można ich wywołać ani też dłużej zatrzymać i nie trwają długo, czasem – kilka minut.”

Rozalia Celakówna (1901–1944) polska pielęgniarka

fragment listu do o. Władysława Całki z 22 września 1934.
Źródło: Małgorzata Czepiel: Rozalia Celakówna. Pisma, Wyd. WAM, Kraków 2008, ISBN 9788375052312, s. 162–163.

O Bogu , O szczęściu , O duszy , O ciszy

„To dziwne, że czasami myśląc o sobie myślimy o kimś innym. O kimś, kto zajmuje w świecie tyle samo miejsca co my, a może nawet zajmuje nasze miejsce.”

Marzena Broda (1965) polska pisarka, poetka i dramaturg

Luka

O myślach , O myśleniu

„Dziwne miasto, w którym pomniki pochodzą z cmentarza.”

Ilja Ilf (1897–1937)

Z notatnika (1925–1937, wyd. 1939)

„Witajcie, Panie Robercie – rzekłem serdecznym tonem.
– Witajcie – odparł, nie odwracając na mnie wzroku. – Wiecie, że od świtu patrzę na tego pająka. O tam, widzicie, pomiędzy tymi dwiema szparami w suficie…
Powiodłem w ślad za jego wzrokiem i rzeczywiście dostrzegłem nieruchomo tkwiącego pająka.
– Nawet o cal się nie ruszył od tych kilku godzin. Czemu? Na co czeka?
– Może śpi? – poddałem.
– Może i tak – westchnął Pleiss. – Ale jaki jest sens jego istnienia? Co robi poza spaniem i polowaniem w poszukiwaniu pokarmu? Poza tym, że biegnie w stronę ofiary i biegnie również, kiedy chce uciec jak najdalej od napastnika. Czy jego życie polega na czymś innym, jak nie na ciągłej walce o przeżycie kolejnego dnia?
Niespecjalnie interesowało mnie życie emocjonalne pająków, lecz wiedziałem z własnego doświadczenia, iż myśli ludzi zagrożonych śmiercią błąkają się czasami na dziwnych pustkowiach. I zastanawiają się oni wtedy nad kwestiami, które w innej sytuacji nie zaprzątałyby wcale ich uwagi.
– Każde zwierzę, każdy najmniejszy robak ma jedną cechę – rzekłem.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

A jest nią instynkt przetrwania. My, ludzie, czasem o tym zapominamy.
Ja, inkwizytor. Dotyk zła
Źródło: s. 88–89, wyd. I

O życiu , O śmierci , O ludziach , O poszukiwaniu

„Do szkoły teatralnej nie dostałem się od razu, zdawałem najpierw do łódzkiej, potem krakowskiej i dopiero takim ostatnim rzutem na taśmę, dostałem się do warszawskiej. Warszawy się trochę obawiałem, myślałem: za wysokie progi… Nawet po skończeniu szkoły, gdy spotykałem znane osobistości, czułem tremę. Z czasem ochłonąłem. Teraz, kiedy jestem poza metropoliami i ktoś mnie prosi o spotkania, także z młodzieżą, nie odmawiam. Staram się im pokazać, że nie jestem jakimś tam gwiazdorem z ekranu, niedostępną dziwną istotą, tylko normalnym facetem, wywodzącym się z takiego środowiska jak oni. I staram się im uświadamiać, że każdy może zaistnieć w świecie. Chociaż teraz młodzież ma łatwiejszy, niż ja kiedyś miałem, dostęp do wszystkiego.”

Rafał Królikowski (1966) aktor polski

Źródło: „Kurier Szczeciński”, 27 grudnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/chlopakze.htm

O młodzieży , O facetach , O myślach , O czasie

„Czy znasz ten symbol? – spytałem.
Przyglądał mu się dłuższą chwilę z dziwnym wyrazem twarzy.
– Nie – powiedział.
– Spotyka się go na Ziemi, na Hain i na Cziffewar. To Yin i Yang. „Światło jest lewą ręką ciemności…”, jak to szło? Światło i ciemność. Strach i odwaga. Zimno i ciepło. Żeńskie i męskie. To jesteś ty, Therem. Oba w jednym. Cień na śniegu.”

Ursula K. Le Guin książka Lewa ręka ciemności

Cykl Hain (Ekumena), Lewa ręka ciemności

O strachu , O świetle , O odwadze

„Ten zawód stawia nas w bardzo dziwnej sytuacji. Z jednej strony oczywistym jest, że na scenę wychodzę ja, Matylda, z drugiej strony postać, z którą przychodzi mi się zmierzyć w teatrze czy w filmie, często zachowuje się zupełnie inaczej niż ja prywatnie, bohaterka doświadcza rzeczy, których czasami na szczęście, a czasami niestety, prywatnie nigdy nie przeżyłam. Bywa, że staje się to przywilejem danym w tym zawodzie, dzięki któremu mogę sobie pozwolić na więcej, ale zdarza się również, że trzeba przejść przez mniej przyjemne sytuacje i towarzyszące im emocje. Moja praca jest częścią mojego życia. Każda z postaci w procesie przygotowań z pewnością staje mi się na tyle bliska, że w jakimś stopniu zostaje we mnie. I tak jak w życiu prywatnym przyjmuję złe i dobre zdarzenia oraz emocje jako coś naturalnego, tak samo traktuję to, co przydarza mi się dzięki aktorstwu. Pozwalam, żeby to, co mnie spotyka, w odpowiednim tempie przeze mnie przepływało. Wierzę, że zostaje we mnie tyle, ile powinno. Nie martwi mnie to, ile już zapomniałam, i nie męczy mnie to, co pamiętam.”

Matylda Podfilipska (1980)

o aktorstwie.
Źródło: „artPapier”, 5 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zbzpr.htm

O szczęściu

„(…) Polska jest dość dziwnym krajem. Z jednej strony mamy ogromne aspiracje, a z drugiej słoma ciągle nam z butów wyłazi. Taka mentalność przekłada się także na produkt telewizyjny i filmowy. Polskie filmy w dużej mierze są prowincjonalne. Realizowane są dla masowego widza w Ostrołęce, Mławie czy Wyszkowie. Nie bierze się w ogóle pod uwagę tego, że taki film mógłby obejrzeć ktoś na przykład w Pradze czy w Berlinie. Brak takiego myślenia wprawia mnie w osłupienie. Obszar grupy docelowej, do której adresowane są od lat polskie produkcje wyznaczają koryta Odry i Bugu. Zamykamy się we własnym grajdole i nie chcemy z niego wyjść, ale krzyczymy na cały świat, że jesteśmy wielcy. Takie zjawisko z odległej perspektywy po prostu śmieszy. Zróbmy coś, co zainteresuje ludzi mieszkających w innych krajach.”

Janusz Płoński (1947)

Źródło: Wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=18349

O ludziach , O świecie , O butach , O myślach

„Po zwycięstwie nad Zenitem poszedłem na trybuny dać buziaka mojej żonie Natalii. Błyskawicznie obok mnie pojawił się jeden z organizatorów z ostrą reprymendą. Ten sam człowiek udał się potem do prezesa mojego klubu w towarzystwie dwóch policjantów i chyba chciał mi wymierzyć karę. (…) Ten incydent został nagłośniony w całym świecie arabskim. Udzieliłem nawet wywiadu na żywo telewizji Al Jazeera, w którym tłumaczyłem przebieg zajścia.(…) Przeprosiłem mieszkańców za zachowanie. Przyznałem, że przebywam w obcym kraju i nie znam reguł w nim obowiązujących. Faktem jest, że czułem się bardzo dziwnie, całe zamieszanie z powodu jednego pocałunku. Trzeba jednak odnosić się z szacunkiem do innych kultur.”

Leandro Vissotto Neves (1983) siatkarz brazylijski

na Klubowych Mistrzostwach Świata w Katarze.
Źródło: reprezentacja.net http://www.reprezentacja.net/siatkowka/1/23874

O karze , O zachowaniu

„Ja nie czuję się komfortowo w takiej sytuacji. Wolałbym od razu po meczu iść do hotelu i posiedzieć w spokoju, a tutaj muszę rozdawać autografy. Zresztą, kiedy stoi obok mnie i autografy rozdaje Sebastian Świderski, to w ogóle jest dziwne uczucie, bo wydaje mi się, że tam nie pasuję.”

Bartosz Kurek (1988) siatkarz polski

na pytanie czy lubi rozdawać autografy.

O emocjach

„Można tylko podziwiać wytrwałość, z jaką człowiek w całych swych dziejach usiłował sięgać gdzieś dalej. Jego dążenia nigdy nie ograniczały się do zaspokajania bieżących potrzeb życiowych. Wiecznie czegoś szukał, szedł po omacku naprzód i parł ku rzeczom nieosiągalnym. Ten dziwny, właściwy człowiekowi pęd to jego aktywność duchowa.”

Ivar Lissner (1909–1967)

Człowiek, Bóg i magia

„Dziwna ta
Polska. Byłby niezły Meksyk, tylko morze trzeba by podgrzać,
pustynię usypać, dżunglę uprawiać.”

Zenon Kałuża (1973)

Źródło: Wrzesień – dziwna Polska

O morzu

„To dziwne, jak wiele można o kimś wiedzieć, nie wiedząc wszystkiego. A wciąż nam się wydaje, że kiedyś nadejdzie dzień, kiedy poznamy całą prawdę.”

Lauren Oliver książka 7 razy dziś

7 razy dziś
Źródło: rozdział 2

„Postać Konrada [w Studium o słuchu] od razu niesamowicie mnie wzruszyła. Co dziwne – w konfrontacji z tą dosyć mroczną postacią były to uczucia wyłącznie ciepłe. Dokonana przez niego zbrodnia była oczywista i dostrzegałem jej straszliwość. Mimo to, uznałem, że ten człowiek – posiadając taki a nie inny umysł – nie miał wyjścia – po prostu musiało do tego dojść, chociaż brzmi to okropnie.”

Andrzej Hudziak (1955–2014) aktor polski

Źródło: „Gazeta Krakowska”, 7 stycznia 1993

O emocjach

„Ci chłopi to dziwna rasa.”

Mikołaj Biernacki (1836–1901) polski poeta i satyryk

„Wszystko, co się przytrafia kobiecie w życiu, wydaje jej się dziwne”

Pitigrilli (1893–1975)

Pogodny pesymista

O kobietach

„Zauważyłem, że na obu krańcach drabiny społecznej – wśród bogaczy i zupełnych nędzarzy – szaleńcy często mogą się swobodnie poruszać. Zdawałem sobie sprawę, że brak mi którejś klepki. Od dzieciństwa wiedziałem, że jestem dziwny. Jakby sądzone mi było zostać mordercą, bandytą, świętym, gwałcicielem, mnichem, pustelnikiem. Potrzebowałem odosobnienia, kryjówki.”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

Z szynką raz!

O dzieciństwie

„Leć zwinna duszo, ruszaj w podróż dziwną
leć ku morzu znaczeń, boś perłą jest cenną.”

Rumi (1207–1273) perski poeta i mistyk

Pozostałe
Źródło: gazal XXIII (2873), tłum. Albert Kwiatkowski; cyt. za literaturaperska.com http://www.literaturaperska.com/rumigazale/rumigazale23.html

O duszy

„Urywam. Marek również milczy. Widzę jego odbicie w matowej kuli, zniekształcone, owalne. I odżywa we mnie ten wieczór, krótka rozmowa w bramie, wściekła pasja ukryta pod zjadliwie chłodnymi uśmieszkami:
– Za ile cię kupił?
– Nie powiem, bobyś pękł z zawiści. A na ciebie on nie reflektuje.
– Nic dziwnego. Nie mam lokajskiej duszy.
– Coś ty powiedział, Marek?
– Powiedziałem: „nie mam lokajskiej duszy…””

Aleksander Minkowski (1933–2016) polski prozaik, reportażysta, scenarzysta filmowy

Źródło: Podróż na wyspę Borneo

O duszy , O pasji

„Żyjemy w tak dziwnym kraju, w którym nazwanie kogoś liberałem uważane jest za najgorszą obelgę. Czasami przychodzi jednak taki czas w życiu, kiedy należy określić i zdefiniować swój własny światopogląd. Nie można jednak tego zrobić, jeżeli wcześniej nie określi się najważniejszych dla siebie wartości. Gdybym sam miał wskazać wartości, które w znaczącym stopniu (czytaj: w przeważającym) wpłynęły na ukształtowanie mojego światopoglądu, to poruszając się na największym poziomie ogólności, na pewno zaliczyłbym do nich wolność i godność. Uważam się więc za lewicowego liberała, dla którego granicę w przestrzeni jego wolności wyznacza naruszenie godności osoby ludzkiej.”

Jarosław Hebel (1974) dziennikarz polski

Jeszcze będzie pięknie

O wolności , O czasie , O czytaniu

„Vukovar w pewnej chwili utracił pamięć. Jeśli z miastami sprawy mają się tak jak z ludźmi, nie ma w tym nic dziwnego: w takim razie i one mogą chorować. Tak też zachorował Vukovar, tylko że jego dosięgła niezwykła choroba, bo zresztą we wszystkim jest on niezwykły: ogarnęła go amnezja.”

Pavao Pavličić (1946)

Źródło: Ideologia zapomnienia, tłum. Magdalena Dyras

O chorobach

„Czytam w polskiej prasie artykuł jakiegoś dupka: "narodowcy wyszli na ulice". Jak jakieś hitlerjugend. Kto te bzdury pisze? Kim jest ten pajac dziennikarski, który rozumie świat na opak? Kto go zatrudnia? W Ameryce tacy "narodowcy" to zwykli mieszkańcy Ameryki. Dlaczego w Polsce niektóre media stygmatyzują wolnych, patriotycznych obywateli? Nic dziwnego, że w rankingu Wolności Prasy jesteśmy za wszystkimi państwami cywilizacji zachodniej i mamy rating jak Trynidad i Tobago.”

Mariusz Max Kolonko (1965) Polski dziennikarz

Wywiady z Kolonką
Źródło: JS, Mariusz Max Kolonko: dlaczego w Polsce niektóre media stygmatyzują wolnych, patriotycznych obywateli? http://wiadomosci.onet.pl/prasa/mariusz-max-kolonko-dlaczego-w-polsce-niektore-media-stygmatyzuja-wolnych/gnq29, onet. pl, 17 maja 2013

O świecie , O wolności , O czytaniu

„Jak jest tak ostry podział polityczny w społeczeństwie, to nic dziwnego, że jest też w środowisku dziennikarskim.”

Adam Michnik (1946) polski dziennikarz i publicysta

Źródło: Głos zmęczonej Kasandry. Z Adamem Michnikiem rozmawiał Piotr Najsztub, „Przekrój”, 11 października 2007.

„Filmów „jakiś” powstaje dużo mniej niż przeciętnych, co drugi film w Polsce jest komedią romantyczną. To trochę dziwne, bo te filmy są takie wesołe, a ludzie u nas tacy pochmurni.”

Łukasz Kośmicki (1968)

Źródło: Wywiad, 18 lutego 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=63241

O ludziach

„Uważam, że ubranie powinno podkreślać seksowne cechy człowieka, zarówno kobiety, jak i faceta. Moda jest po to, żeby pokazać, że jest się atrakcyjnym. Ma dodać nam odwagi, pewności siebie i sznytu. Oszpecanie się, robienie się na dziwnego czy ciekawego mnie nie kręci.”

Dawid Woliński (1977)

Źródło: Uwielbiam robić dekonstrukcję, „Gala” http://www.gala.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/artykul/dawid-wolinski-uwielbiam-robic-dekonstrukcje.html

O kobietach , O modzie , O pewności siebie

„Ale musicie przyznać, że wierzenia bywają dziwne. Wielu chrześcijan nosi krzyże na szyi. Czy naprawdę sądzicie, że jak Jezus wróci, to jeszcze kiedykolwiek będzie chciał oglądać pierdolony krzyż? Może dlatego jeszcze nie wrócił? „Ja pierdolę, tato! Oni cały czas noszą krzyże? Niczego nie zrozumieli! Nie ma bata, nie wracam. Jak zaczną nosić ryby, to może przyjdę.””

Bill Hicks (1961–1994) amerykański komik i satyryk

Występ w Centaur Theatre w Montrealu (1991)

O rybach , O czasie

„Jak dziwnie mija czas, gdy człowiek zgubi się na odludziu. Nie widzi się piękna i majestatu gór skalistych. A przecież dla tych widoków przyjeżdża tu tak wielu turystów.”

Edward Michael Grylls (1974) brytyjski podróżnik, pisarz, prezenter telewizyjny

Sezon 1, Odcinek 1, Szkoła przetrwania: Góry Skaliste w USA

O czasie

„Mamy do czynienia z dziwną sytuacją, ponieważ oni po prostu rozdają Windows XP – oddają go praktycznie za darmo producentom netbooków. Przy takiej agresywnej strategii cenowej rzeczywiście niektórzy mogą mówić, że Linux jest droższy niż Windows XP.”

Mark Shuttleworth (1973) południowoafrykański przedsiębiorca, astronauta

Źródło: technonews, 22.01.2009 http://www.technonews.pl/Technonews/1,94439,6189842,Sponsor_Ubuntu__Windows_7_to_swietny_system.html

„Ujrzałam go: me lice spłonęło, pobladło,
Dziwne zmięszanie jakieś na duszę mi padło,
Oczy przestały widzieć, dech zamarł mi w łonie,
Uczułam, iż me ciało drży całe i płonie…”

Jean Baptiste Racine Fedra

Fedra
Źródło: Akt I, scena III http://www.polona.pl/dlibra/doccontent?id=36865, wyd. Biblioteka Polska, Warszawa 1924, s. 15, tłum. Tadeusz Boy-Żeleński.

O emocjach , O duszy

„O, bramy warszawskie! Cóż mogę wam teraz poświęcić, ja, szukający ledwie uchwytnych cieniów kronikarz? Garść chaotycznych wspomnień. Nie z mego ołówka spłynąć mogą poważne, czcigodne o was rozprawy. Wiem tylko, że w waszym chłodnym półmroku, wśród waszych śmiesznych i pretensjonalnych sztukaterii i pseudorenesansowych gzymsów odnajdywaliśmy nasze Dzikie Pola. My, chłopcy z pięter, nasze pierwsze siniaki i pierwszą krew z nosa, pierwszy hazard i zapamiętanie w grze w chowanego, w czarnego luda, w siódemkę. Później odnajdywaliśmy na waszych ścianach pierwszy gryzący humor nieprzyzwoitych napisów, jeszcze później szukaliśmy pierwszej wiedzy o dorosłym życiu w ciemnościach waszych kątów, za żelaznymi, dębowymi lub szklanymi drzwiami, poznając tam pierwszy zawrót głowy po pierwszym papierosie, pierwsze starannie skrywane obrzydzenie po pierwszym hauście wódki, pierwszą słodycz po pierwszym pocałunku. Jeszcze później byłyście świadkami, o, bramy warszawskie! naszych westchnień i wyznań, naszych werterowskich rozpaczy i zaklęć, jakich pełne były długie, nocne rozmowy po powrocie z kina czy z wieczorynki, gdy ręka długo spoczywała na dzwonku, nie naciskając go w obawie przed przedwczesną interwencją stróża — tego rozespanego Neptuna bram warszawskich, wynurzającego się z ciemnego niebytu w zbroi z kożucha. Nie zawsze też byłyście sceną lekkoskrzydłych fars wielkomiejskich i beztroskich popisów farmazonów, sprzedających w waszym cieniu sztuczne brylanty naiwnym wieśniakom. Zdarzyło się wam osłonić swoim mrokiem niejedną tragedię, niejeden błysk noża gasł w waszych odmętach, niejeden straszliwy krzyk odbił się w was echem, zagłuszając chlust kwasu solnego wyżerającego oczy niewiernego kochanka, niejeden cichy jęk osuwającej się ofiary rozległ się wraz z brzękiem spadającej na wasz bruk flaszki po octowej esencji. Aż nadszedł czas, gdy stałyście się ostatnim schronieniem w walce ulicznej, kiedy płytki wasz tunelik stanowił nieraz błogosławieństwo dla kluczącego i uciekającego przed tępą przemocą goniących zbirów. I jak wszystko w tym dziwnym mieście, tak wy, bramy warszawskie, wkroczyłyście wprost z śmieszności i nędz, w najszczytniejsze bohaterstwo bez póz, koturnów i wzniosłych słów, raczej z lekko wulgarnym krzykiem, tak jak to się czyni w Warszawie.”

Leopold Tyrmand książka Zły

Zły

O miłości , O grach , O kochankach , O wiedzę

„Novotný gra teraz dobrze i nic dziwnego, że Łukasz Żygadło w nim widzi swoją największą armatę.”

Przemysław Iwańczyk

O grach

„Cóż to za dziwny gatunek, ci poeci, jeśli potrafią głosić chwałę Jowisza jako żywej istoty, a zachowują milczenie wobec Jowisza – ogromnej kuli złożonej z metanu i amoniaku.”

Richard Feynman (1918–1988) amerykański fizyk, noblista

„Internet to tylko duża komora plotek – dlatego jest tak fascynujący i zabawny. To wspaniała platforma dla powierzchownej komunikacji. Czuję, że Internet powinien zostać w jakiś sposób rozbrojony. Istnieje potrzeba filozoficznego podważenia. Bierzemy go zbyt poważnie i dosłownie. Dla odniesienia idziemy do Wikipedii, która pełna jest nieścisłości i dezinformacji. Jest to pewien rodzaj piękna – wszystko jest wytworem wyobraźni; nie jest rzeczywistością w ogóle. Ktoś mówił mi, że jest tam wideo Steve Gadda, albo jakiegoś innego perkusisty na YouTube. To było najbardziej błahe nagranie, ale w ciągu dwóch czy trzech komentarzy dwaj mężczyźni kłócą się kto był najlepszym perkusistą na świecie i planują między sobą miejsce spotkania i walki. To było pełne przekleństwa. Wydaje się dziwne, jak szybko dostajesz wiadomość od tego do tego. To co kultywuje Internet, jest szaleńcze i bardzo dziwne. Myślę, że to nie jest zdrowe. Powinni zakazać zamieszczania komentarzy! To koszmarna sprawa gdzieś wejść, żeby uzyskać informacje albo kupić bilety i wszędzie napotykać przekleństwa. Przypuszczam, że to jest jak z graffiti w stoisku łazienkowym: chcesz po prostu się odlać i utykasz patrząc na bluźnierstwa na ścianie albo brutalnie dobitne rysunki.”

Sufjan Stevens (1975)

Źródło: „Drowned In Sound”, 1 grudnia 2011 http://www.interviewmagazine.com/blogs/music/2009-12-01/sufjan-stevens-bqe/

O mężczyznach , O komunikacji , O myślach , O rzeczywostości

„Dziwne w latach 80. jest to, że to epoka, która naśmiewa się z samej siebie, szczególnie w filmie. Każdy patrzy w przeszłość i postrzega tę dekadę jako żart, ale ja pamiętam, że to był wspaniały okres, najlepszy czas mojego życia, nic nie miało wtedy dla mnie konsekwencji. Mogłem robić, co tylko chciałem i wszystko układało się dobrze. A jeżeli byłeś gwiazdą rocka, to już z pewnością mogłeś robić, co tylko chciałeś. Zawsze mogłeś wyrzucić telewizor przez okno, a później obejrzeć to w wiadomościach MTV.”

Adam Shankman (1964) choreograf, reżyser i aktor amerykański

Źródło: Wywiad z reżyserem filmu „Rock of Ages”, empik.com, 6 września 2012 https://www.empik.com/empikultura/wywiad-z-rezyserem-filmu-rock-of-ages,10407,a

O czasie , O przeszłości

„Podczas nagrań programów zdarzały się problemy techniczne, ale widzowie tego nie wiedzieli, wiedzieli tylko człowieka na wizji, który dziwnie się zachowuje.”

Maciej Orłoś (1960) dziennikarz polski, aktor

Źródło: wywiad z Maciejem Orłosiem, „Kwadrat”, 15 kwietnia 2011, s. 11.

„Dziwne, jak wszyscy ukrywamy, że jednym z głównych motorów naszego życia są pieniądze.”

Lew Tołstoj (1828–1910) pisarz rosyjski

Kapitalizm

O pieniądzach

„Jestem w trakcie pisania książki o zespole przez co miewam różne dziwne sny, czasami bardzo mroczne. Zawsze ciepło wspominam tamte lata, ten entuzjazm, który nam towarzyszył. Smutek pojawia się, kiedy myślę o Ianie, jego zmaganiach z chorobą i tragicznym finale.”

Peter Hook (1956) muzyk brytyjski

odpowiedź na pytanie „ Jak wspominasz czasy Joy Division?”
Źródło: Karolina Wanat, „Myliliśmy się i to jak bardzo” (rozmowa z Peterem Hookiem), muzyka.wp.pl, 10 lutego 2012 http://muzyka.wp.pl/interviewId,650366,page,2,title,Mylilismy-sie-i-to-jak-bardzo-rozmowa-z-Peterem-Hookiem,wywiad.html

O książkach , O smutku , O muzyce , O myślach

„W dali majaczy rozświt dzawy
I dziwnych rytmów płyną pienia…
Upadam mdlejąc ze znużenia –
Wśród oceanu czarnej kawy.”

Ludwik Szczepański (1872–1954)

Źródło: Żegluga (1899)

„Dziwnie się czuję, że w TVP 1 gram jedną Klaudię [w serialu Ranczo], a TVP 2 – drugą. Gdy dostałam rolę w Barwach Szczęścia, prosiłam produkcję, żeby zmienili imię mojej bohaterki, ale okazało się, że to niemożliwie, ponieważ w serialu mówiło się o niej od dłuższego czasu. Nie wiem, dlaczego cały czas gram różne Klaudie. Może gdy szukają kogoś do obsadzenia postaci, która ma tak na imię, od razu pojawia im się przed oczami Chodorowska? Najgorsze jest to, że nie lubię tego imienia. Przepraszam wszystkie Klaudie, które poczują się urażone.”

Marta Chodorowska (1981) polska aktorka

Źródło: Jan Dziekan, Prześladuje mnie Klaudia! Druga część rozmowy z Martą Chodorowską, 11 kwietnia 2011 http://www.barwyszczescia.pl/18113/przesladuje-mnie-klaudia.html

O czasie

„Sanatorium V było dla mnie bardzo ważną pracą. Okoliczności pamiętam dokładnie. Długo chorowałem, wreszcie poczułem się lepiej. Mogłem wyjść do parku. Było pogodnie, ułożyłem się na trawie, słuchałem jak rośnie. I nagle stało się coś dziwnego. Stwierdziłem z zaskoczeniem, że trawa ogromnieje mi w oczach, staje się groźna, przesłania masyw budynku, że ten masyw ożywa nagle, że wszystko poczyna wchodzić w nieoczekiwane związki.”

Józef Gielniak (1932–1972)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_gielniak_jozef

O trawie

„Osoby znane wzbudzają zainteresowanie. Mogą o sobie przeczytać wiele dziwnych, nieprawdziwych rzeczy. Rozmawiam o tym z aktorami z M jak miłość i obserwuję, że podchodzą do tego ze spokojem. Z biegiem lat nabrali do tego dystansu. Ja chyba jeszcze bym nie potrafił ze spokojem znosić głupot wypisywanych o mnie. Musiałbym zareagować. Jednak mam nadzieję, że uda mi się od tego uchronić.”

Adrian Żuchewicz (1992)

Źródło: Joanna Rutkowska, Śmiały romantyk – wywiad z Adrianem Żuchewiczem, 26 lipca 2009 http://www.m-jak-milosc.pl/76746/smialy-romantyk-wywiad-z-adrianem-zuchewiczem.html

O miłości , O głupocie

„Apostołowie, jak również człowiek rzekomo nazywający się Chrystusem, wszyscy byli pochodzenia żydowskiego. Dziwne jednak, że nigdy nie wepchnęli swoich samobójczych idei Żydom. Wręcz przeciwnie, zrzucili je na największą cywilizację Starożytności – Rzymian.”

Ben Klassen (1918–1993)

Odwieczna Religia Natury

Chrystus

„(…) mam takie poczucie, o czym cały czas przekonują mnie rozmowy z różnymi producentami, że debiutujący reżyser i scenarzysta w Polsce postrzegany jest jak hochsztapler, który usiłuje coś wyłudzić. Ja się w tym zawodzie nie czuję jeszcze dość pewnie, szczególnie jeśli chodzi o twórczość fabularną. W Polsce mamy do czynienia z pewnego rodzaju kuglarstwem, cały ten biznes jest dość rachityczny, funkcjonujący na dziwnych zasadach, raczej za pomocą amatorskich sposobów, trików i sztuczek, niż sprawnego systemu. To się zmienia, ale jeszcze daleka droga do pełnego sukcesu i profesjonalizmu.”

Michał Rogalski (1970)

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=44508

O biznesie , O czasie , O sukcesie , O pomocy

„Mogę ukazać czytelnikom coś, czego jeszcze nie widzieli, przedstawić historie, jakie im się nawet nigdy nie śniły. Może inni pisarze mają ciekawsze wątki w swoich powieściach, ale za to chyba nikt nie pisze w tak dziwny sposób jak ja.”

Simon R. Green (1955)

odpowiedź na pytanie: „Co najbardziej polubił pan w pisaniu science fiction i fantasy?”
Źródło: Marta Mentek, Rozmowy: Simon R. Green, coolturka.com.pl, 18 kwietnia 2012 http://www.coolturka.com.pl/2012/04/18/rozmowy-simon-r-green/

O historii

„Muszę być romantykiem, bo inaczej byłabym w zupełnie innym miejscu w moim życiu. Lubię rzeczy 'czyste'. Może zabrzmi to dziwnie i pretensjonalnie, ale ja jestem 'czysta'. To czyni mnie niepełnosprawną w tym biznesie. Bycie 'czystą' nie jest koniecznie dobra rzeczą w show biznesie. Lubię tez pracować z 'czystymi' ludźmi.(…) Jestem raczej realistyczną romantyczką. Nie lubię za dużo romantyzmu. No wiesz, głowa w chmurach… marzenia… itd. Lubię romantyzm mocno osadzony w rzeczywistości. A jeśli chodzi o kino, to jestem romantyczną marzycielką, bo chcę robić dobre filmy. Dziś, żeby robić dobre filmy trzeba być idealistą. Ja jestem wielką idealistką – idealistką do kości. To bywa bardzo trudne w dzisiejszym świecie.”

Julie Delpy (1969) aktorka francuska

Źródło: Wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=22393

O marzeniach , O rzeczywostości

„Aa, a, kotki dwa,
Szare, bure, obydwa.
Aa, a, kotki trzy,
Zjadły mózgi szare wszy.
Aa, a, kotki cztery,
Poszedł papa do hetery.
Aa, a, kotków pięć,
Mama czuje dziwną chęć.
Aa, a, kotków sześć,
Nieskończoność w szklance mieść.”

Stanisław Ignacy Witkiewicz (1885–1939) polski pisarz, filozof, dramaturg i malarz

Źródło: Tumor Mózgowicz, akt III, wyd. Fala, Kraków, 1921.

„W słońcu płonie ratusz, jak spojówka zwierzęcia o dziwnym wyrazie,
ulga dla oka, ujście zmyślnej łzy.”

Natalia Malek (1988)

Źródło: Unter den Linden

O zwierzętach , O łzach

„(…) z biografią Stanisława Staszewskiego nikt nie może się mierzyć ani wiązać. Jest ona mocno dramatyczna. Kilkoro ludzi można by obdzielić takim życiorysem. Jego piosenki zwróciły moją uwagę kilkanaście lat temu, ponieważ były dziwnym połączeniem miękkości, takiej męskiej, ale bardzo dojrzałej, ze swego rodzaju melancholią, która jest mi bliska. I tak naprawdę przez kilka lat czekałem, aż ja dojrzeję, skończę czterdziestkę, znajdę w sobie pokłady dramatyzmu, a jednocześnie dużego dystansu, które są w tych tekstach. Myślę, że gdybym je śpiewał jako młodszy człowiek, kilkanaście lat temu, nie byłyby do końca prawdziwe i miarodajne.”

Jacek Bończyk (1967) polski aktor

Źródło: Martyna Słowik, Nigdy nie piszę do szuflady, „Dziennik Polski”, 30 sierpnia 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/145228.html

O ludziach , O myślach , O śpiewie , O czekaniu

„Pisząc wiersz, okrywamy w sobie inność, o którą nie podejrzewaliśmy siebie, zanim usiedliśmy nad kartką. Bo pisanie wiersza to zaskakująco wartościowy rodzaj odkrywania – w sobie samym i siebie samego. To dziwne i piękne uczucie.”

Ryszard Kapuściński (1932–2007) polski reportażysta, dziennikarz, pisarz i publicysta

Z mediów
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 20 lutego 2006

O emocjach

„Człowiekowi czasem samemu ze sobą trudno wytrzymać, nic więc dziwnego, że gdy pracuje się razem, nie zawsze jest pięknie. To po pierwsze, niemożliwe, a po drugie – gdyby nawet było możliwe – byłoby niehigieniczne. U nas jest jak we włoskiej rodzinie – często dyskutujemy, czasem nawet jest tak ostro, że wybuchamy, ale to jest oczyszczające. Najważniejsze, że potrafimy ze sobą rozmawiać. Dopasowaliśmy się do siebie i teraz nie zamieniłabym naszego życia na inne.”

Danuta Błażejczyk (1953) polska piosenkarka

o życiu rodzinnym.
Źródło: Anna Malec, Rozumiemy się bez słów, „Magazyn Familia”, 31 maja 2011 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/Rozumiemy_sie_bez_slow,4381,91.html

O rodzinie , O czasie

„Kolejna noc bezsenna. Nie mogę już znieść takiego życia. Pojadę go odnaleźć. Tylko moje dzieci, te nieszczęsne dzieci mnie od tego powstrzymują. Noszę w sercu ogromny ciężar, tu on, a tam dzieci. Nie mogę opuścić żadnego z nich. Chce mi się płakać. Naprawdę chce mi się płakać. Na próżno się staram ze wszystkich sił, nie potrafię przestać go kochać. Nie jestem w stanie… Jak dziwną rzeczą są ludzkie uczucia. San Chunhe tak bardzo mnie kocha, a ja nawet na niego nie popatrzę. Ach, jak go kocham! O, Nieba! Wskażcie mi właściwą drogę!”

Yang Kaihui (1901–1930)

bez tytułu, 28 stycznia 1930.
Źródło: Jung Chang, Jon Halliday, Mao, l’histoire inconnue, Gallimard, Paryż 2007, cyt. za: Diane Ducret, Kobiety dyktatorów, tłum. Maria Rostworowska, Wydawnictwo Znak, Kraków 2012, ISBN 9788324018840, s. 223.

O kobietach , O dzieciach , O emocjach , O płaczu

„Takie nowe dla niego, a takie stare dla mnie, takie dziwne dla niego, takie powszednie dla mnie. Takie smutne dla nas obojga…”

Karol Dickens książka Wielkie nadzieje

Wielkie nadzieje (1861)

„Kiedy mój nowy menedżer przyjrzał się wszystkim wcześniejszym naszym rozliczeniom, bo byłyśmy związane oficjalnym kontraktem, okazało się, że matka pobierała z moich dochodów większy procent na swoje oddzielne konto, niż była do tego upoważniona. Bardzo mnie to zabolało, choć nie kwestia pieniędzy była najważniejsza, ale to, że ona po prostu mnie oszukiwała. Nie widziałam się z nią od ponad dziewięciu lat. (…) Z nim (ojcem) też nie mam kontaktu. Dziwna ta moja rodzinka, co?”

Vanessa-Mae (1978)

Źródło: polityka.pl, 1 sierpnia 2010 http://www.polityka.pl/spoleczenstwo/artykuly/1507346,2,rozmowa-z-vanessa-mae.read

O matce , O oszukiwaniu

„Podczas pracy nad Hanemannem wiele razy miałem dziwne wrażenie, że wchodzę do świata w którym już kiedyś byłem, że rozpoznaję dawne miejsca, ulice, drzewa, przedmioty, ludzi. Tak jakbym to wszystko już kiedyś widział.”

Stefan Chwin (1949) polski pisarz

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/baza-literatura-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/stefan-chwin

O ludziach , O literaturze , O wrażeniach

„To jest dziwne stronnictwo, cezarze. Walczy jedną tylko bronią: przeświadczeniem, że nie ma śmierci.”

Lloyd C. Douglas książka Szata

Szata

O śmierci

„Żyjemy jednak w dość małym kraju, według standardów którego rzeczywiście możemy się wydawać nieco dziwni. Każda rodzina jest szalona na swój sposób, a my w dodatku jesteśmy rodziną artystyczną, w związku z czym wszyscy nas znają, prasa śledzi każdy nasz ruch i pieczołowicie go opisuje. Niemniej nie nazwałabym nas dziwakami.”

Shira Geffen (1971)

Źródło: Błażej Hrapkowicz, Reżyseria to męski zawód. Laureatka Cannes w Stopklatce, Stopklatka.pl, 25 kwietnia 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=45286

O rodzinie

„Dziennikarz: Czy klasyka literatury amerykańskiej ma jakiś wpływ na twoje teksty?
Sufjan Stevens: Hmm, tylko tyle, że to lektura obowiązkowa w liceum i na uczelni. Każdy czyta Thoreau i jego Walden, Emersona i transcendentalistów i tak dalej. Ale to wydaje się być archaiczną filozofią. Nie wiem, jak bardzo wpłynęła na mnie, na pewno mam respekt dla świata przyrody, który jest ogromny i myślę, że w mojej muzyce w dużej ilości to zakomunikowałem – niemal strach na cuda natury. Ale jednocześnie jestem bardzo społecznie aktywny i bardzo miejski i wolę żyć we wspólnocie i społeczeństwie. Wiem, że to trochę napięcie z transcendentalistami, jednak Whitman był przyrodnikiem i romantykiem, ale był również bardzo miejski i mieszkał na Brooklynie czując przynależność do miasta. Jest to w Ameryce dość powszechny rodzaj napięcia, miejski przeciw wiejski walka przez cały czas, czy to w polityce czy estetyce lub w sposobie życia i to coraz bardziej staje się wyraźne, ludzie wracają do miast za wszystkimi jego odnowami, a przedmieścia uważane są za te dziwne, problematyczne, czyścowa rzecz, która jest teraz zupełnie nie modna.”

Sufjan Stevens (1975)

Źródło: Bunyip Voodoo, 16 listopada 2009 http://bunyipvoodoo.blogspot.com/2009/11/law-of-abstraction-sufjan-stevens-urban.html

O ludziach , O strachu , O literaturze , O myślach

„Bronisław Komorowski określający się jako konserwatywny, wierzący otworzył drzwi do sporu o miejsce krzyża w sferze publicznej. Nic dziwnego, że środowiska lewicowo-liberalne podjęły rękawicę i weszły w ten atrakcyjny dla siebie polityczno-cywilizacyjny spór z chrześcijaństwem.”

Barbara Fedyszak-Radziejowska (1949) polska socjolog

Źródło: Walka z krzyżem to powtórka z PRL, naszdziennik.pl, 11 sierpnia 2010 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20100811&id=my11.txt

O walce

Cytaty na temat dziwne strona 2

Cytaty na temat dziwne
strona 2