Cytaty na temat dowcip (97 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Nie ma dla mnie bardziej stresującej pracy niż zawód komika, szczególnie estradowego. Na samą myśl o tym, że miałabym wyjść na scenę i zacząć rozśmieszać ludzi, umarłabym ze strachu. Nie byłabym w stanie opowiedzieć ani jednego dowcipu. Dlatego komedia to jedno z najtrudniejszych wyzwań dla aktora. Nie ma nic gorszego niż próbować rozbawić kogoś na siłę. Z drugiej strony moja rodzina i przyjaciele twierdzą, że w moim towarzystwie bawią się znakomicie, być może więc cały problem tkwi w tym, że przed obcymi ludźmi nie potrafię się otworzyć.”

Edie Falco (1963) aktorka amerykańska

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Ja w ogóle nie jestem zabawna! Yola rozmawia z Edie Falco, stopklatka.pl, 21 września 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=69452

O ludziach , O strachu , O rodzinie , O myślach

„Dowcipem nie należy celować, tylko trafiać.”

Hugo Steinhaus (1887–1972) polski matematyk

Słownik racjonalny

„Myślę, że do Boga ludzie dochodzą w różny sposób. W ogóle, jeśli chodzi o Absolut i Wielkiego Scenarzystę, to tak się jakoś układa, że każdy kroczy własną drogą. Dowcip polega na tym, że trzeba Go zacząć szukać. W tym momencie mądrze analizowana potrzeba duchowości zakłada poszukiwanie. Bez naszej potrzeby znalezienia, na pewno Wielki Scenarzysta sam z siebie nas nie odwiedzi.”

Tomasz Wiszniewski (1958–2016) polski reżyser

Źródło: wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=40688

O Bogu , O ludziach , O poszukiwaniu , O myślach

„Podejmujemy kogoś stosownie do nazwiska lub ubrania, jakie nosi, lecz odprowadzamy ku drzwiom stosownie do dowcipu, jakim się wykazał.”

Charles-Maurice de Talleyrand (1754–1838) francuski polityk

„Jest taki stary dowcip o behawiorystach: behawioryści są przekonani, że nie istnieją przekonania, myślą, że nikt nie myśli, i według ich opinii nikt nie ma opinii.”

Daniel Dennett (1942) filozof amerykański

Natura umysłów

O myślach , O myśleniu

„To była miłość od pierwszego dowcipu.”

Cate Blanchett (1969) australijska aktorka

o swoim mężu Andrew Uptonie.
Źródło: „Zwierciadło” nr 4/1926, 2007

O miłości

„Opowiedziano mi ostatni dowcip na temat junty: „Prezydent [Jorge] Alessandri nazywał Chilijczyków «obywatelami», prezydent Frei «kolegami», prezydent Allende «towarzyszami». Generał Pinochet mówi zaś po prostu «ci, którzy przeżyli»”. Jak widać, Chilijczycy nie tracąc swego sarkastycznego poczucia humoru trafili w dziesiątkę. Tylko bardzo mi smutno, kiedy słyszę, że armia jest obiektem żartów.”

Carlos Prats (1915–1974)

wpis z 14 kwietnia 1974.
Dziennik chilijskiego żołnierza

„Wielki Bóg miał na mnie zbyt wiele spluw, był zbyt potężny i racja była po jego stronie aż za bardzo. Nie chciałem żeby mi wybaczono albo mnie zaakceptowano, albo odnaleziono, chciałem czegoś mniej, czegoś nie za wiele – kobiety o przeciętnej uczciwości ducha i ciała, samochodu, miejsca do mieszkania, trochę jedzenia, niezbyt wielu bolących zębów i przebitych opon, nie chorować długo przed śmiercią; dobry byłby nawet telewizor, w którym pokazywano by kiepskie programy, i pies byłby czymś miłym, i małe grono przyjaciół, i dobra kanalizacja, wystarczająco dużo czegoś do picia, by wypełnić czas do śmierci, której (jak na tchórza) niespecjalnie się boję. Śmierć niewiele dla mnie znaczy. To ostatni dowcip z serii fatalnych dowcipów. Śmierć nie jest problemem dla umarłego. Śmierć to kolejny film i to jest w porządku. Śmierć przysparza problemów tylko tym, których się za sobą zostawia, związanym jakoś ze zmarłym, a te problemy zwiększają się bezpośrednio w racjonalnym świecie, proporcjonalnie do wielkości majątku zostawionego przez umrzyka. Przy wypadku samochodowym jedynym problemem jest usunięcie resztek.”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

Szekspir nigdy tego nie robił

O śmierci , O kobietach , O Bogu , O jedzeniu

„Najważniejsza jest natomiast próba rozwiązania tej bardzo poważnej sprawy dowcipem czy zbyciem ją anegdotą, jak usiłowała to na swój sposób zrobić posłanka Wanda Łyżwińska. Ślubna Stanisława Ł., komentując zaistniałą sytuację żołnierskimi słowami: „dobre chłopy, skoro jeszcze mogą…”, mężowi nie pomogła, a nawet może i zaszkodziła. Jej jedynym sukcesem może być tylko nominacja w konkursie „Cytat roku 2007.””

Ryszard Czarnecki (1963) polityk polski

Źródło: blog Ryszarda Czarneckiego, 4 grudnia 2006

O sukcesie

„Cóż teraz trener może powiedzieć swoim zawodnikom… może opowiedzieć im dowcip.”

Zdzisław Ambroziak (1944–2004) polski siatkarz i dziennikarz

„Gdyby nic nie istniało po śmierci – byłby to największy dowcip szatana.”

Jan Stępień (1949) polski rzeźbiarz, poeta i pisarz

Zamyślenia

O śmierci

„Mogę powiedzieć dowcip sytuacyjny. W 2003 roku w Sejmie toczyła się dyskusja w obronie zwierząt. Czekaliśmy na głosowania i jeden z posłów nachylił się między mną a Krzysztofem Jurgielem i zaczął opowiadać anegdotę, że w związku z wejściem do Unii chłopi postanowili sprowadzić do Polski jakieś egzotyczne zwierzę. Otworzyli atlas i wskazali zebrę. I ta zebra stoi przed obórką z krową i bykiem… Atmosfera ciężka, nikt z nikim nie rozmawia, ale zebra – zwierzę nowoczesne – chce rozluźnić atmosferę, więc pyta krowę: Kto ty jesteś? Odpowiedź: krowa. – A co ty dajesz? – Mleko. Rozmowa się urywa. Po chwili zebra odwraca się do byka: – Kto ty jesteś? – Byk. – A co ty dajesz? – Oj, mała, zdejmij tę piżamkę, to ci pokażę… Z ustawą o ochronie zwierząt zawsze kojarzy mi się ta rozmowa.”

Przemysław Gosiewski (1964–2010) polski prawnik i polityk

odpowiedź na pytanie o dowcip

O ustawie , O czekaniu , O zwierzętach

„Pytał mnie pan, jaki wpływ wywarła na mnie Łódź – większy wpływ wywarł chyba właśnie handel zagraniczny. W handlu nie ma miejsca na ideologie i szowinizmy – tutaj Arab musi się dogadać z Żydem, komunista z kapitalistą. Podpisanie kontraktu nigdy nie wyglądało tak, że siedzą naprzeciwko dwie ponure grupy w garniturach. Tak wyglądały najwyżej negocjacje ze Związkiem Radzieckim w ramach RWPG. Kontrakty często zawierało się podczas kolacji, na nieformalnych spotkaniach. Trzeba było umieć zrobić dobre wrażenie, uśmiechnąć się, opowiedzieć dowcip, pogadać o sztuce, łowiectwie, hazardzie i kobietach, myśleć pozytywnie. A wszystkie swoje urazy i uprzedzenia zostawiało się w domu.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

Wywiady i spotkania
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, maj 2002

O kobietach , O domu , O myślach , O wrażeniach

„Chciał go uratować, tonącego w smutku. Satyryk. Nie był w stanie podać mu brzytwy humoru, bo właśnie się golił, więc rzucił mu ostatni kapralski dowcip ratunku.”

Marek Konecki (1949)

Księga kpin (satyry, ironie i nonsensy)

„Publiczność machała dmuchanymi palmami. Niech będą błogosławieni. Moja publika jest wspaniała. Trochę złośliwych uśmieszków i dowcip zrozumiały tylko w naszym kręgu. Spadam z drzewa, a oni mi je dają.”

Keith Richards (1943) brytyjski muzyk rockowy, gitarzysta (The Rolling Stones)

Życie

„Kiedyś zarzucano Jezusowi, że się nie uśmiechał. Moim zdaniem, wiele Jego zachowań i opowieści jest pełnych humoru. Na przykład taka opowieść o celniku, który wlazł na drzewo. Chciał zobaczyć Pana Jezusa, nie mógł się przecisnąć. Był bogaty, mógł dać łapówkę, toby go przepuścili. Ale on, jak nieśmiały zakochany, wdrapał się na drzewo i z daleka na Niego patrzył. Ten wyższy urzędnik, który wpakował się na gałąź, to jest przecież swoisty dowcip, uśmiech Pana Jezusa. Może nie znamy Jezusa zaśmiewającego się, ale pogodnego – na pewno.”

Jan Twardowski (1915–2006) poeta polski, duchowny katolicki

O uśmiechu , O zachowaniu , O drzewach

„Niejednokrotnie bywałem rugany z powodu błędów, na popełnienie których mój mentor nie miał dość siły czy dowcipu.”

Georg Christoph Lichtenberg (1742–1799) pisarz niemiecki, aforysta

O sile

„Największą wartością dobrego dowcipu jest jego niezależność od umysłu, w którym powstaje.”

Marian Hemar (1901–1972) poeta polski, satyryk

„Miłość rodzi dowcip i karmi się dowcipem, kochać – to wymaga umiejętności.”

Blaise Pascal (1623–1662) filozof, matematyk i fizyk francuski

O miłości , Kochać się

„A uczone obiady? Znasz może to imię,
Gdzie połowa nie gada, a połowa drzymie;
W którym król musi wszystkie zastąpić ekspensa
Dowcipu, wiadomości i wina, i mięsa.”

Tomasz Kajetan Węgierski (1756–1787) pisarz polski

Źródło: o obiadach czwartkowych.

„(…) pewnych ludzi po prostu opisać niepodobna, tak jak nie można opisać dowcipu.”

Edward Dziewoński (1916–2002) polski aktor i satyryk

o Adolfie Dymszy.
Źródło: Jan Bończa-Szabłowski, Nie można opisać Dudka, „Rzeczpospolita”, 17 sierpnia 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/144474.html

O ludziach

„Trudno jest żyć pod jednym dachem z niedostosowanymi rodzicami. Chyba nikt tego nie wie lepiej ode mnie. Zresztą czego się można spodziewać po ludziach, którzy mają nazwisko Makota??? I zamiast z tego powodu wpaść w kompleksy czy po prostu zastanowić się nad sobą i zmienić je, to oni…(…) Oni uznali, że to będzie świetny dowcip, jeżeli swoją córkę nazwą Ala…”

Małgorzata Budzyńska (1950)

Ala Makota. Notatnik sfrustrowanej nastolatki 1 (2000)
Źródło: s. 8

O rodzicach

„Jestem niepoprawnym optymistą. We wszystkim staram się dostrzec humor. Nie zawsze go znajduję, ale przynajmniej próbuję szukać. Dzięki temu odkryłem m. in. dowcip u Boscha. Większość ludzi widzi przede wszystkim potworność jego obrazów, tymczasem Bosch ma poczucie humoru. Część stworzonych przez niego potworów nie jest obrzydliwa. Są kpiarskie, zabawne, chociaż nie każdy to dostrzeże.”

Adam Kilian (1923–2016) polski scenograf teatru lalek

Źródło: Jolanta Gajda, Piękno za ogon złapane, „Życie Warszawy”, 22 maja 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pieknoz.htm

O życiu , O ludziach , Cytaty o pięknie , Obraz

„(…) Kabaret Mumio buduje swój dowcip bez żadnych aluzji: politycznych, erotycznych czy satyry społecznej. Śmieszność jest u nich wynikiem posługiwania się wyłącznie sztuką aktorską. Ich abstrakcyjny humor adresowany jest do ludzi wrażliwych i muzykalnych na teatr. Zespół przypomina, że kabaret nie musi być wyłącznie publicystyczny.”

Bogdan Augustyniak (1940–2006) polski reżyser teatralny, radiowy i telewizyjny

Źródło: „Rzeczpospolita”, 27 lipca 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/letniez.htm

O ludziach

„Historię sztuki, jak zresztą i inne nauki humanistyczne o pokrewnym charakterze, spotyka najwięcej ataków ze strony artystów. W kawiarnianych dyskusjach uderza wzajemna niechęć, jaką żywią ku sobie obie strony.(…) Jakaś podświadoma pogarda występuje u malarzy lub rzeźbiarzy, z chwilą gdy zaczynają mówić o badaczach sztuki.
Oskarżenia bywają gwałtowne i nie liczące się z istotnemi faktami. Mają najczęściej charakter subiektywny, bo ludzie, którzy je rzucają, nie sprawdzają na zimno swych myśli i nie ważą każdego ze słów. Forma tych zarzutów najczęściej bywa pełna wyższości, sarkazmu, złośliwości, dowcipu.”

Karol Estreicher (młodszy) (1906–1984) polski historyk sztuki

Źródło: Wizja sztuki i historja sztuki http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=63444&dirids=1, Kraków 1933, s. 3.

O ludziach , O historii , O myślach , O charakterze

„Miałem problem po ukończeniu Akademii, właściwie już podczas trwania studiów, bo wszyscy malowali mniej więcej tak samo, rysowali tak samo (…). Mieliśmy zawężone horyzonty i równie nieciekawe perspektywy. (…) I właśnie wtedy pomógł mi Nikifor. (…) Osobiście poznałem go w 1966 lub 1967 roku, bo przyjechał na Akademię, a właściwie przywieźli go szarą warszawą. Był z nim opiekun. Nikifor wysiadł, usiadł przy nas na ławce i zaczął rysować. Rysował i rysował, a ja patrzyłem. (…) To fakt, że starałem się wtedy malować trochę jak Nikifor, ale to był jedynie przewrotny rozpęd we własnym kierunku. Tak więc to raczej dowcip z tym moim Nikiforem. Niemniej wtedy był dla mnie bardzo ważny, wskazał mi drogę.”

Edward Dwurnik (1943–2018) polski malarz i grafik

Źródło: Krótka historia mojego malarstwa

O historii , O problemach , O malarstwie

„Ludzie godzą się, by śmiano się z ich dowcipu, ale nie z ich głupoty.”

Jonathan Swift (1667–1745) pisarz irlandzki

O ludziach , O głupocie

„Pierwszy odcinek oglądałem u sąsiadów, nie chciałem być sam i to było traumatyczne przeżycie. Już czołówka podnosi poziom adrenaliny. Ten nędzny dowcip, że oto przerywamy program i ta zaskakująca muzyka… nawiasem mówiąc, nie wiem, dlaczego do obrabiania znanych motywów od „Siekiery motyki”, poprzez „Głęboką studzienkę” po „Dla Elizy” Beethovena zaangażowano zdolnego kompozytora Janusza Stokłosę. Powiedział mi, że dostał te motywy gotowe od reżysera, razem ze scenami. To w takim razie chyba reżyser Warchoł powinien się pod tym podpisać. Ale pal diabli muzykę. Sąsiedzi patrzyli na mnie i pytali: o co tu chodzi? Skąd się pojawił ten Pokorny? Co to za koleś? Trzeba panu wiedzieć, że w scenariuszu on był zupełnie inaczej wprowadzony, była w tym logika. Pointa o zadłużeniu domu miała pojawić się znacznie później, tu reżyser sprzedał ją zaraz na początku. Żałosny dowcip Nauczycielki, która pyta Docenta, czy ją też nadmucha, został wymyślony i wstawiony przez reżysera. A cała Polska myśli, że to ja mam takie wyrafinowane poczucie humoru. W ogóle karygodne jest samodzielne dopisywanie kwestii do scenariusza, w sytuacji, kiedy autor jest pod ręką. Skróty mógłbym zaakceptować, dopisywania nie. Więc czułem się strasznie. Po odcinku zadzwoniłem do reżysera i mieliśmy bardzo nieprzyjemną rozmowę.”

Janusz Płoński (1947)

o serialu Dylematu 5.
Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=37769

O muzyce , O domu , O myślach , O myśleniu

„Ha, dobrze mieć dowcip tak bystry, iż potrafię nim zadowolić nawet tak wyrafinowanego człowieka jak ja sam…”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Ja, inkwizytor. Bicz Boży
Źródło: s. 428, wyd. I

„We mnie zawsze tkwiły dwie osobowości, co znalazło podwójny wyraz w sztuce. Nie wiem, co dla mnie ważniejsze: Piwnica czy moje filmy? W filmach jestem absolutnym dekadentem. Nie ma w nich dowcipu.”

Andrzej Warchał (1943–2008)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_warchal_andrzej

O osobowości

„Dowcip i intelekt są czasami męczące; to powszechnie spotykane, niewiele znaczące popisy geniuszu.”

Michael Cunningham książka Godziny

Postać: Clarissa Vaughan
Godziny

„(…) kiedyś telewizja dawała możliwość wyboru. Małoekranowa rozrywka miała różne oblicza, a dowcip bywał wysublimowany. Dziś rechot się dogrywa. I już.”

Krzysztof Materna (1948) polski twórca telewizyjny i radiowy

Źródło: „Dziennik Zachodni”, 24 marca 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/teatrjed.htm

„Filozofowie Wschodu w ogóle nie uwzględniają problemu dowcipu. Poczucie humoru z punktu widzenia tantryzmu nie istnieje. W ogóle z punktu widzenia filozofii…”

Hanna Bakuła (1950) polska malarka, kostiumolog

Źródło: Pierwszy nos

„Zabrał mi najlepszy dowcip ateuszowski, który właśnie ja powiedzieć mogłem: „jedynym usprawiedliwieniem Boga jest to, że nie istnieje.””

Friedrich Nietzsche (1844–1900) filozof niemiecki

o Stendhalu.
Ecce Homo (1908)

O Bogu

„Whoopi Goldberg, którą lubię i podziwiam za dowcip i inteligencję, a kocham za wielką, tragiczną rolę w „Kolorze purpury” Stevena Spielberga. I Meryl Streep – bardzo rzadki i piękny instrument w orkiestrze ludzkich osobowości.”

Agnieszka Fatyga (1958) polska aktorka i śpiewaczka

odpowiedź na pytanie o ulubionego aktora zagranicznego.
Źródło: Mam apetyt na fakty http://merlin.pl/browse/xcso/agnieszka_fatyga.html

O inteligencji , O osobowości , Kochać się

„Dowcip dość głęboko sięga w istotę rzeczywistości.(…) A z tym poczuciem humoru to u mnie jest trochę tak, jak w opowieści Leszka Kołakowskiego o jego przyjacielu, który jako więzień Auschwitz był świadkiem wysyłania ludzi do gazu, a resztę życia spędził na opowiadaniu dowcipów. Mnie, uchowaj Boże, nie dotyczą takie doświadczenia, ale… Hegel kiedyś napisał, co lubię cytować, że zasada sprzeczności sięga głębiej w istotę bytu niż zasada tożsamości. A mówiąc językiem teatralnego slangu: i śmieszno i straszno. Jak w pożyciu z tygrysem. Rzeczywistość jest najbardziej fascynująca w swoich paradoksach, zderzeniach i dwuznacznościach.”

Maciej Wojtyszko (1946) polski reżyser i pisarz

Źródło: „Dziennik Polski” 2003, nr 262

O Bogu , O ludziach , O rzeczywostości

„Bojaźń przed biczem dowcipu więcej złego wstrzymuje niże najpiękniejsze kazania.”

Karol Juliusz Weber (1767–1832)

„Dowcip jest bronią, ale nie należy karać za nielegalne posiadanie dowcipu.”

Antoni Słonimski (1895–1976) polski poeta, felietonista, dramatopisarz, satyryk, krytyk teatralny i działacz społeczny

Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

O myślach , O myśleniu

„Do mnie co jakiś czas dzwoni jakaś taka oszalała pani z Polskiego Radia w Nowym Jorku. Zawsze pyta, jaki dowcip krąży po Warszawie. Akurat wtedy krążył taki nie najlepszy, ale nic mi nie przychodziło więcej do głowy i nie ma się też co wysilać, bo za to nie płacą, więc co mi do głowy przychodzi, to mówię. „Dlaczego Jarosław Kaczyński jest kawalerem? Bo najładniejszą dziewczynę poderwał mu Lech”. Zadzwoniła do mnie za tydzień i przed wejściem na antenę powiedziała „pani Mario, mieliśmy tyle telefonów od oburzonych słuchaczy, że jak można z żony prezydenta się śmiać?””

Maria Czubaszek (1939–2016) polska pisarka, satyryk, autorka tekstów piosenek, scenarzystka, felietonistka, dziennikarka

Ich to oburzyło. Ta granica jest cienka.
Wywiady
Źródło: Seweryn Domagała, Rozmowa o kabarecie - Czubaszek, Andrus, Górski i Halama, 26 marca 2008 http://www.sewi.pl/wywiady/rozmowa-o-kabarecie-czubaszek-andrus-gorski-i-halama/

O czasie

„Nadzwyczaj szlachetna [jest] wytworność tak [jego] postaci, jak rysów twarzy oraz sama wysmukła budowa ciała, nieco przewyższająca wysokością ludzi średniego wzrostu. Spojrzenie jego ujmujące, nacechowane jednak jakąś pełną szacunku godnością. Mowa zawsze skromna, zaprawiona jednak wytwornym dowcipem.”

Kazimierz II Sprawiedliwy (1138–1194) książę krakowski, mazowiecki i kujawski

Źródło: Mistrza Wincentego Kronika polska, tłum. K. Abgarowicz, B. Kürbis

O ludziach

„[…] jest taki dowcip z okresu okupacji niemieckiej. Kiedy były różne deficyty, brakowało różnych rzeczy, więc zarabiano na robieniu różnych kursów, w których uczono ludzi jak sobie radzić bez czegoś, z różnymi zamiennikami. Wtedy jedna z takich osób idzie na kurs, weszła do kamienicy, ale pomyliła drzwi i zapukała. Właściciel otwiera, ta osoba patrzy, a tam w salonie grupa osób dziwnie kuca. Pyta:
– Przepraszam, czy to kurs prania bez mydła?
– Nie, proszę Pana, to jest kurs srania bez jedzenia.
Otóż pomysł pana Rostowskiego to jest kurs srania bez jedzenia i to jest pomysł rządów Platformy. Jesteśmy na kursie srania bez jedzenia.”

Andrzej Szlęzak (1962)

krytyczna opinia dotycząca reformy samorządowej.

O ludziach , O jedzeniu

„Teraz patrzę na listę nazwisk w czołówkach i ogarnia mnie pusty śmiech. Chyba niektórzy podpisują się pod filmem w ramach dowcipu, bo co tam robi na przykład menedżer aktora? Co chce sobie załatwić? Darmową reklamę? Widziałem kiedyś film, pod którym podpisało się 17 producentów, a obsada nie liczyła nawet 10 osób. Kiedyś to byli ludzie zbyt dumni, by schylać się po takie „zaszczyty.””

Robert De Niro (1943) aktor amerykański

Źródło: Wywiad z Robertem De Niro, students.pl http://www.students.pl/kultura/details/24142/Co-jest-grane-panie-Linson-wywiad-z-Robertem-De-Niro

O ludziach , O śmiechu

„Jest to bzdura i cyrk medialny. Pani Janda to wymyśliła i dowcip polega na tym, że to nie będzie żaden strajk, tylko kobiety będą zmuszone uczestniczyć w tym wydarzeniu przez swoich pracodawców. Pamiętajmy o tym, że samorządami rządzi w większości PO i PSL. Podobnie będzie z firmami, które skłaniają się ku tzw. „lewactwu”. Korpomyszki zostaną wysłane na ulice, a korposzczury będą je zastępować, by zademonstrować swój sprzeciw przeciwko zakazowi aborcji.”

Krystyna Grzybowska (dziennikarka) (1940–2018) dziennikarka polska

o Czarnym proteście zorganizowanym przeciwko zaostrzeniu ustawy antyaborcyjnej w wielu miejscowościach Polski, 3 października 2016.

O kobietach

„Do obśmiania została już chyba tylko śmierć. Mimo usilnych prób nie udało się jej do końca zbrukać dowcipem, utytłać w błocie banału, strącić z podestu powagi w otchłań trywialnego żartu. Obśmiano już dotkliwe cierpienie fizyczne i psychiczne innych. Religijne symbole, drogie totemy, święte obrazki i czułe miejsca. Obśmiano wysiłek bezpieniężny, krople potu na czole, w drodze do człowieka w sobie. Tylko śmierć jest ciekawa kolejnego żartu na swój temat. Gdy udany, bawi się dobrze i nie zawraca nigdy z drogi. Do ciebie, humorysto.”

Marek Konecki (1949)

Księga kpin (satyry, ironie i nonsensy)

O śmierci , O wysiłku , O cierpieniu

„Jest taki stary dowcip. Pytają Marksa, Engelsa i Lenina, kogo wolą: żonę czy kochankę. Marks odpowiada: „Żonę”. Engels: „Kochankę”. A Lenin mówi: „Obie”. I wszyscy się dziwią: „Jak to, Lenin, przecież z ciebie jest taki asceta. Po co ci żona i kochanka?”. A on wyjaśnia: „Jak to po co? Kochance będę mówił, że jestem u żony, a żonie, że u kochanki”. „No, ale co będziesz robił w tym czasie?”. Lenin na to: „Jak to co? Uczył się”. Kiedy byłem w szkole, na wszystkich ścianach wisiało przesłanie Lenina do młodych ludzi: „Uczitsia, uczitsia, uczitsia.””

Slavoj Žižek (1949) słoweński socjolog, filozof, psychoanalityk i krytyk kulturalny

Dziś znowu jest aktualne.
Źródło: Jeżeli Boga nie ma, wszystko jest zakazane, „Europa”, 24 marca 2007.

O Bogu , O ludziach , O kochankach , O czasie

„Dowcip jest jakby fajerwerkiem ducha; pamięć i bystry zmysł spostrzegawczy zbierają palne materiały, a dowcip sporządza z nich race i wypuszcza je ku uciesze.”

Karol Juliusz Weber (1767–1832)

„Przy okazji, jeśli ktoś z was tutaj jest z branży reklamowej lub z marketingu… zabijcie się! To tylko taka moja myśl, po prostu staram się zasiać nasiona… Może pewnego dnia wykiełkują – nie wiem. Spróbuj. Zrób co możesz. Zabij się. Nie, naprawdę, jeżeli jesteś [z marketingu] to się zabij. Nie, serio… Nie ma racjonalnego wytłumaczenia dla tego co wyprawiacie. Jesteście małymi pomocnikami szatana. Zabijcie się. Serio. Rujnujecie wszystko co dobre. Serio. To nie żart. Pewnie myślicie „Za tym kryje się jakiś dowcip”. Nie. Nie idzie za tym żaden dowcip. Jesteście szatańskimi pomiotami wypełniającymi świat żółcią i śmieciami. Jesteście pojebani. I jebiecie nas. Zabijcie się! To jedyny sposób na ocalenie waszych pieprzonych dusz. Zabijcie się.”

Bill Hicks (1961–1994) amerykański komik i satyryk

Występ w Queens Theatre w Londynie (1992)

O świecie , O duszy , O myślach , O myśleniu

„Stary dowcip z kręgów Kurii Rzymskiej mówi, że kandydat do aureoli oprócz posiadania CV pełnego cnót, powinien spełniać jeszcze dwa warunki. Po pierwsze – nie żyć, bo nikt żywy nie wytrzymałby wieloletniej procedury wynoszenia na ołtarze. Po drugie – wykazać się cudem.”

Szymon Hołownia (1976) polski dziennikarz

Cytaty z książek, Kościół dla średnio zaawansowanych (2004)
Źródło: Fabryka świętych

„Najwyraźniejszą i wyłączną naturą człowieka w ogólności, jest sztuka. Imaginacja czucie i dowcip są warunkami, sztuka dopiero jest istotą poezji.”

Kazimierz Brodziński (1791–1835) polski poeta, historyk, krytyk literacki, tłumacz i publicysta

O krytyce
Źródło: s. 52.

O sztuce , O naturze

„Cienki dowcip: dowcip tak cienki, że aż niedostrzegalny.”

Tadeusz Gicgier (1927–2005)

„Löbsack był dowcipny, cały swój dowcip czerpał z garbu, mówił o nim bez żenady, bo takie chwyty zawsze ludziom się podobają. Prędzej on pozbędzie się garbu, twierdził Löbsack, niż zwycięży komuna. Można było przewidzieć, że garbu się nie pozbędzie, że garb jak był, tak pozostanie, garb miał zatem rację, a z nim partia – z czego można wyciągnąć wniosek, że garb stanowi idealną podstawę idei.”

Günter Grass książka Blaszany bębenek

Löbsack hatte Witz, zog all seinen Witz aus dem Buckel, nannte seinen Buckel beim Namen, denn so etwas gefällt den Leuten immer. Eher werde er seinen Buckel verlieren, behauptete Löbsack, als daß die Kommune hochkomme. Es war vorauszusehen, daß er den Buckel nicht verlor, daß an dem Buckel nicht zu rütteln war, folglich behielt der Buckel recht, mit ihm die Partei – woraus man schließen kann, daß ein Buckel die ideale Grundlage einer Idee bildet. (niem.)
Blaszany bębenek
Źródło: tłum. Sławomir Błaut, wyd. Mediasat Poland, Kraków 2004, s. 109.

„I nawet jeżeli nasi premierzy czy prezydenci bywają błaznami, nie powinniśmy się śmiać z nich zbyt głośno. Jest taki dowcip braci Marx: „Ten człowiek wygląda jak skorumpowany kretyn i zachowuje się jak skorumpowany kretyn – ale to nie powinno nikogo mylić. On naprawdę jest skorumpowanym kretynem”. To samo można powiedzieć o teflonowych politykach-klaunach: mimo że są tym, kim wydają się być, ich wygląd i tak kompletnie nas myli.
Mamy do czynienia z postmodernistycznymi politykami, od których nikt nie oczekuje, że zrealizują swój wyborczy program. To czyni ich odpornymi na wszelką sensowną krytykę: bo skoro ich słowa i tak nic nie znaczą, to co w ogóle można im zarzucić. To się zaczęło jeszcze za Reagana (nic dziwnego, że pionier tego trendu był aktorem): jego popularność szła do góry właśnie wtedy, gdy dziennikarze wytykali mu kłamstwa lub błędy.”

Slavoj Žižek (1949) słoweński socjolog, filozof, psychoanalityk i krytyk kulturalny

Źródło: Wywiad w Newsweeku, 5 stycznia 2010 http://www.newsweek.pl/magazyn/artykuly/Europa/zizek-dla-newsweeka--dlaczego-kapitalizm-zawsze-zwycieza,51206,6

O kłamstwie , O wyglądzie

„Wszystko trzeba ukochać: orchideę, niespodziewanie rozkwitającą w dżungli, pięknego wierzchowca, gest dziecka, dowcip czy uśmiech kobiety. Trzeba podziwiać wszelką piękność odkrywać ją, nawet jeśli nurza się w błocie i podnosić do Boga”

Guy de Larigaudie (1908–1940)

O kobietach , O Bogu , O dzieciach , O uśmiechu

„Musielibyśmy być Czechami, aby w pełni wychwycić dowcip Arabeli.”

Paweł Aigner-Piotrowski (1968)

Źródło: Łukasz Rudziński, Paweł Aigner o „Arabeli”: czeski humor jest nam obcy, trojmiasto.pl, 30 maja 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/140182.html

„To – domyślamy się – miała być komedia. (…) Tak jak kochankom zdecydowanie brakuje subtelności w wyrażaniu emocji, tak zabrakło Koterskiemu subtelności karykaturalnego wizerunku. Jego bohaterowie narysowani zostali tak grubą krechą, że przy nich postacie Andrzeja Mleczki to sympatyczne krasnoludki. Wydaje się, że podstawową intencją reżysera było uczynienie swych bohaterów jak najbardziej obrzydliwymi. (…) Polski docent dostał w gębę. Ale przy tej okazji reżyser sam sobie przyprawił gębę. Pseudopsychologa z ciężkim dowcipem.”

Marek Koterski (1942) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: Krzysztof Żurek, „Przekrój” http://mbc.malopolska.pl/dlibra/docmetadata?id=61774 nr 28/2820, 11 lipca 1999, s. 38.

O kochankach

„Westchnąłem. I tak to było rzucać perły dowcipu przed ryje świń pokroju Hautera. Równie dobrze mógłbym zaproponować Syzyfowi, że razem wepchniemy jego nieszczęsny głaz.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Ja, inkwizytor. Wieże do nieba

„Jest taki dowcip: jak wygląda gra wstępna po australijsku? Facet mówi do dziewczyny: „To teraz uważaj, mała.””

Hugh Jackman (1968) aktor australijski

Źródło: wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=14160

O facetach , O dziewczynach , O grach

„Dowcip może zdziałać wiele dobrego i wstrzymać wiele złego; niejeden możny lub zły człowiek bardziej boi się ostrego języka i pióra niż dziesięć przykazań i wszelkich paragrafów.”

Karol Juliusz Weber (1767–1832)

„Imprezuję, chlejemy z chłopakami. Ja colę, ale im polewam wódkę. Kawał pijaka we mnie jednak został. Pijacki dowcip, czasem pijackie rzucanie mięsem. Ale nic poza tym.”

Gienek Loska (1975) wokalista i gitarzysta białoruskiego pochodzenia, mieszkający w Polsce

Źródło: Życie uczy pokory. Hipisi też wyłysieją. http://www.gazetakrakowska.pl/magazyn/356617,zycie-uczy-pokory-hipisi-tez-wylysieja,id,t.html

O życiu , O czasie , Chłopak

„Dowcip jest jak kawior – należy go serwować w małych porcjach i nie rozsmarowywać jak marmoladę.”

Noël Coward (1899–1973) aktor brytyjski

„Wódz: Dzisiaj będę straszny, opowiem wam dowcip…
Indianin 1: Ten o gąsce Balbince?
Indianin 2: Ależ wodzu, co wódz!
Wódz: To ja przepraszam.”

Tadeusz Baranowski (1945) polski scenarzysta i rysownik komiksów, ilustrator, grafik

Skąd się bierze woda sodowa i nie tylko

„Ten taki rozum zowie się też diabelski. Bo czart niocz się więcej nie stara, jedno aby ludzie wieczne dobra jako i on tracili i nic o tym, co jest po śmierci, nie myślili, ale się tylo tym dobrym mienim widomym zabawiwszy i na nim się w grzechach uwichławszy, na wieki ginęli. A też pospolicie taka świecka mądrość wszytek swój dowcip, dóbr tych świeckich dostając, na oszukanie i na szkody ludzkie obraca, co jest własno piekielnikom, którzy na takim dowcipie i warstacie zasiedli.”

Piotr Skarga (kaznodzieja) książka Kazania sejmowe

Kazania sejmowe

O śmierci , O mądrości , O ludziach , O wieku

„Mimo, iż jeszcze nie wydobrzała po wydaniu na świat syna, ta dwudziestopięcioletnia kobieta była niezwykłą pięknością. Jej blada twarz, którą okalały czarne włosy, pałała nadzwyczajną żądzą. Miała wąską kibić, która pasowała do jej wysokiego wzrostu. Jej kołyszący chód dodawał jej wyjątkowej dostojności. W rozmowie zachwycała swoim dowcipem i umiała niemal natychmiast przejść na poważne tematy. Wiedziała, jak zdobyć mężczyznę.”

Stanisław August Poniatowski (1732–1798) król Polski (panowanie: 1764–1795), mecenas literatury, nauki i sztuki

o swej kochance Katarzynie II Wielkiej.
Źródło: Helmut Werner, Tyranki. Najokrutniejsze kobiety w historii, tłum. Monika Gajowa, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2005, ISBN 8389632241, s. 199–200.

O kobietach , O świecie , O historii

„Ludzie dowcipni nie mają nigdy humoru. Ludzie z humorem nie mają nigdy dowcipu.”

Henryk Ferdynand Kaden (1871–1932) polski bankowiec

O ludziach

„Niech on wie, że Ci nie imponuje ani rozumem swoim, ani dowcipem. Byłoby grzechem, abyś nad sobą górować pozwolił.”

Leonard Rettel (1811–1885)

do Bronisława Zaleskiego o Cyprianie Kamilu Norwidzie, którego nie lubił.
Źródło: Cyprian Kamil Norwid, Pisma wszystkie, t. 11, Warszawa 1976, s. 128.

„Lepiej żałować, że na przyjęciu nie powiedzieliśmy żadnego dowcipu, niż żałować, że powiedzieliśmy.”

Louise de Vilmorin (1902–1969)

„Największy wpływ na Atomówki miał aktorski serial Batman z lat 60. Jako dziecko oglądałem go z pełną powagą i naprawdę martwiło mnie, że rodzice się śmieją. Dopiero kiedy dorosłem i odkryłem ten show na nowo, zdałem sobie sprawę, że był całkowicie żartem. Dlatego kiedy zacząłem Atomówki chciałem, żeby oddziaływały na dwóch poziomach. Do dzieci powinien przemawiać dowcip i akcja, do dorosłych dwuznaczność dowcipu na granicy świadomego kiczu.”

Craig McCracken (1971)

Źródło: Sztuka animacji. Od ołówka do piksela. Historia filmu animowanego pod red. Jerry’ego Becka, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 2006, ISBN 832134433X, s. 348–349

O dzieciach , O sztuce , O historii , O rodzicach

„Mam na imię Amor. Brzmi jak kiepski dowcip, ale to szczera prawda. Tak dali mi na imię rodzice. Do dziś są zachwyceni swoim pomysłem, uważają, że to najlepsze, co im w życiu przyszło do głowy.”

Liliana Fabisińska (1971)

początek powieści.
Źródło: Amor z ulicy Rozkosznej

O prawdzie , O rodzicach

„Już nie wyliczam wyników, a życie czynię ciągiem wiedeoklipów,
troch w nim dramatu, trochę w nim dowcipu.”

L.U.C (1981) polski raper

Źródło: O Witu, o izolofoteliku i o ślepym śledziu

O życiu

„(…) nie istnieje nic takiego jak jednostajny przebieg kariery. Życie aktora to pasmo wzlotów i upadków. Dowcip w tym, aby po upadku umieć się podnieść i doczekać następnego wzlotu.”

Gene Hackman (1930) aktor amerykański

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Już się nie upijam. Gene Hackman specjalnie dla Stopklatki, 4 kwietnia 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=19370, tłum. K. Lipka-Chudzik

O życiu

„Biegając za dowcipem, łapiemy głupstwo.”

Monteskiusz (1689–1755) francuski filozof i pisarz

Źródło: „Przekrój”, tom 1, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, Kraków 1978, s. 99.

„Kobiety są jak mumie, myśli są wyzbyte, bez wdzięku, bez dowcipu, kiedy już zdobyte.”

John Donne (1572–1631) czołowy poeta angielskiego

O kobietach , O myślach , O myśleniu

„Widziałam go najpierw sama w domu i trochę się bałam, co będzie. Natomiast bardzo miło byłam zaskoczona na premierze, dlatego, że okazało się, że ludzie się śmieją i to nawet sporo. Jeśli chodzi o mnie, to momentami ten dowcip mnie nie śmieszy a momentami mnie śmieszy. Tam każdy może się dopatrzeć czegoś dla siebie. Babcia się śmieje z tego, że inne babcie jarają trawę. Każdy znajdzie jakiś taki temat, który jego interesuje. Mnie na przykład interesowały koty, bo sama mam trzy koty, więc śmieszy mnie scena z kotami. Smaku dodają też wpadki aktorów pokazane na końcu, to jest bardzo fajne. Każdego jednak coś innego bawi. Ten dowcip jest bardzo różny, niektóre są stare, niektóre są nowe, wymyślone. Także film jest pomieszany. Ale nie jest to zła komedia na pewno. Ludzie się śmiali i to jest największy wyznacznik, bo jak ja oglądam coś sama, to patrzę dość krytycznie. Mnie nie za bardzo śmieszą moje sceny. Jak się pracuje przy takim filmie, to człowiek się boi, że może się nie udać. Natomiast tak naprawdę efekt się widzi dopiero wtedy, kiedy się usiądzie w kinie pośród innych ludzi.”

Agnieszka Włodarczyk (1980) polska aktorka

o filmie Job, czyli ostatnia szara komórka.
Źródło: Agata Żbikowska, Ludzie się śmieją. Rozmowa z Agnieszką Włodarczyk jedną z gwiazd „Joba”, stopklatka.pl, 3 listopada 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=34414

O ludziach , O domu , O trawie , O babci

„Dowcip jest przyprawą, a sama przyprawa potrawy nie zastąpi.”

Karol Juliusz Weber (1767–1832)

„Jeśli komik opowie Ci dowcip, a Ty się roześmiejesz, to pomyśli sobie: „Okej, w porządku. Skoro ona uważa, że jestem zabawny, to znaczy, że chyba mnie lubi”. A potem, kiedy przychodzi sława, gwiazdorstwo i uwielbienie fanów, łatwo się w tym pogubić. Kiedyś mój psychoanalityk powiedział: „Ludzie sukcesu rzadko bywają normalni, powodzenie bowiem zawdzięczają temu, co w nich nienormalne”. Trudno o lepsze podsumowanie tej profesji.(…) Trzeba mieć naprawdę silną psychikę, żeby w tym wszystkim nie zwariować.”

Judd Apatow (1967) amerykański scenarzysta i producent filmowy

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Judd Apatow specjalnie dla Stopklatki o „Funny Poeple”, współpracy z Kamińskim i humorze kloacznym, stopklatka. pl, 22 września 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=58639

O ludziach , O sukcesie , O współpracy

„Drwiny są często ubóstwem dowcipu.”

Jean de La Bruyère (1645–1696) pisarz francuski

„Jak piasek, tak mój dowcip nierodzący;
Dusza z frasunku w skałę przemieniona;
Serce, jak morze, wichry utrapione.

Ono wód pełno, a me zatopione
Oczy są łzami; wżdy myśl niezgwałcona,
Acz wszelka radość rodzi żal trapiący.”

Sebastian Grabowiecki (1543–1607)

Źródło: Sonet CVI

O duszy , O myślach , O morzu , O myśleniu

„Dowcip jest szyfrem; selekcjonuje automatycznie i bezbłędnie adresatów.”

Hugo Steinhaus (1887–1972) polski matematyk

„Brazylijski maczyzm to powierzchnia. Mamy taki dowcip. Dwóch facetów rozmawia. „U mnie w domu to ja mam zawsze ostatnie słowo”. „Jak ty to robisz? Co takiego mówisz żonie?””

Ladislau Dowbor (1941)

„Tak, kochanie”.
Źródło: rozmowa Alicji i Piotra Pacewiczów, Szalony świat wymyka się z rąk, „Gazeta Wyborcza”, 11–12 sierpnia 2012.

O świecie , O domu , Kochać się

„Cenzurki to dowcipu córki.”

Antoni Regulski

Kolacja u Pascala

Córki

„Rozum z dowcipem jaśniej błyszczy, ale i bez dowcipu jest dobry; dowcip zaś bez rozsądku jest jak okręt, który pełnymi żaglami płynie – na skały!”

Karol Juliusz Weber (1767–1832)

„Rozwałka brzmi zdrobniale, rzekłbyś jeden z etapów pracy piekarza, nazwany familiarnie. A tu chodzi o rozstrzeliwanie. „Janek poszedł na rozwałkę”. Słowa dochodzą z sąsiedniej koi. Jeden głos jakby smętny, pszczoła uwięziona za firanką, drugi silący się na dowcip, raz po raz wpada w refrenem do relacji kolegi. I tak przez KOMIN…i tak przed KOMIN! Janek poszedł na rozwałkę, jakby poszedł na ryby, na grzyby, na maliny-dziewczyny… A do tego czasownik wyraża gest samodzielny, samowolny, wbrew oczywistości!”

Marian Pankowski (1919–2011) polski pisarz, poeta, tłumacz

Z Auszwicu do Belsen

O dziewczynach , O rybach , O relacjach , O pszczołach

„Nie każdy może napisać sztukę, zbudować most lub nawet opowiedzieć dobry dowcip. Ale w szachach każdy musi przejawić intelektualną aktywność, co daje mu swoistą przyjemność.”

Siegbert Tarrasch (1862–1934) niemiecki szachista

Źródło: Władysław Litmanowicz, Nowe dykteryjki i ciekawostki szachowe, Sport i Turystyka 1983, s. 28.

O przyjemności , O sporcie

„Przecież ludzie, którzy czasem wydają nam się istotami pozbawionymi myśli i przeżyć, w rzeczywistości mają w sobie tyle dowcipu, uczuć, tyle ciepła i miłości! Tego wszystkiego, co jest w każdym z nas, ale w nich w wymiarze bardziej czystym i szczerym (…) mają w sobie taką pewną szlachetność w uczuciach, które wyrażają w dotyku, w przytuleniu się, w smutku.”

Jacek Bławut (1950) polski operator i reżyser filmowy

Źródło: rozmowa z Ewą Redel i Joanną Maciejewską, „Film” 5/1991

O ludziach , O emocjach , O myślach , O rzeczywostości

„Myślę, że każdy ma prawo posiadać broń. Rzecz w tym, do czego się tej broni używa. Wydaje mi się, że całe przesłanie Drugiej Poprawki zostało zafałszowane. Stworzono ją w innych czasach, w innej sytuacji. Posiadanie broni wydawało się naturalną rzeczą, gdy człowiek wyruszał na polowanie albo spodziewał się w każdej chwili ataku Indian, przepraszam, Rdzennych Amerykanów. Teraz jednak nic podobnego nam nie zagraża i można by się zastanowić, na ile Druga Poprawka jest jeszcze aktualna i czy ma w ogóle sens. Ja rozumiem, że żyjemy w kraju, który szczyci się swoją wolnością, ale cały dowcip w tym, by tej wolności nie nadużywać.”

Gene Hackman (1930) aktor amerykański

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Już się nie upijam. Gene Hackman specjalnie dla Stopklatki, 4 kwietnia 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=19370, tłum. K. Lipka-Chudzik

O myślach , O wolności , O myśleniu , Sens

„Dziś wydaje się nadzwyczajne, iż surowe na pozór wymagania Jezusa dostarczyć mogły tyle radości, a powrót do pogańskiej swobody obyczajów pogrąża zachodnią cywilizację w mroku przygnębienia i nudy. Czy Skandynawia rozbrzmiewa śmiechem szczęścia? Czy brodatą i rozebraną z biustonosza rewolucję kalifornijską zdobią wawrzyny uśmiechu, czy ich taneczny korowód przetacza się przez dzikie doliny? Czy uniwersyteckie dziedzińce dźwięczą radosną pieśnią i skrzą się dowcipem? Nie wydaje mi się. Choć nie potrafię wyjaśnić, doświadczyłem i wiem, że świat porzucony zaczyna lśnić wszystkimi swymi barwami, kształtami i dźwiękami jak nigdy przedtem; oczy zwrócone ku niebu widzą każdą tkankę ciała, fałdę sukni, całe ziemskie piękno tak wyraźnie, jak nigdy nie potrafi nikt, kto zwrócił wzrok ku ziemi; i że miłość, która wolna jest od żądzy posiadania, miłość o pustych rękach, wolna od żądła egoizmu i od żaru krwi, błyszczy jak wschodzące słońce, przepełniające świat ciepłem, światłem, zachwyceniem.”

Malcolm Muggeridge (1903–1990)

Jezus. Człowiek, który żyje
Źródło: Szymon Hołownia, Tabletki z krzyżykiem, Wydawnictwo Znak, Kraków, 2009, ISBN 978-83-240-0835-3, s. 156.

O miłości , O świecie , O uśmiechu , Cytaty o pięknie

„Dowcip jest jedyną rzeczą, którą tym trudniej znaleźć, im gorliwiej szuka.”

Friedrich Hebbel (1813–1863) niemiecki dramaturg i poeta

„Gdzieś w 1967 roku byłem pewnego dnia w sklepie Manny's Musical Instruments. Strasznie wtedy padało. Nagle do środka wszedł mały, nieco zmokły facecik, który przedstawił mi się jako Paul Simon. Powiedział, że chciałby, abym przyszedł dziś do niego na kolację, i dał mi swój adres. Powiedziałem, że przyjdę.
Kiedy wszedłem do mieszkania do Paula, on akurat tkwił na czworakach przed takim samym zestawem Magnavoxa, jaki miał Pląsacz z Sun Village. Miał ucho przyklejone do głośnika i słuchał płyty Django Reinhardta.
Po chwili Paul oznajmił mi ni stąd, ni zowąd, że jest wytrącony z równowagi, ponieważ musiał zapłacić w tym roku sześćset tysięcy podatku dochodowego. Pomyślałem sobie, żebym ja tylko mógł zarobić sześćset tysięcy dolarów! A w ogóle ile trzeba zarobić, żeby zapłacić taki podatek? I wtedy wszedł Art Garfunkel. Gadaliśmy razem bez końca.
Powiedzieli mi, że już od dawna nie byli na żadnym tournée. Wspominali z rozrzewnieniem stare dobre czasy. Nie wiedziałem, że nazywali się kiedyś Tom & Jerry i że mieli wtedy hit „Hey, Schoolgirl in the Second Row”.
Powiedziałem im: „Cóż, doskonale rozumiem waszą tęsknotę za rozkoszami życia w trasie, więc chcę wam coś zaproponować… Jutro wieczorem gramy w Buffalo. Co powiecie na to, żebyście pojechali z nami i otworzyli nasz koncert jako Tom & Jerry? Nikomu nie powiem, że to wy. Weźcie sprzęt, jedźcie z nami i zagrajcie «Hey, Schoolgirl in the Second Row» i inne stare kawałki, tylko nie przeboje Simona & Garfunkela”. Pomysł im się spodobał i powiedzieli, że pojadą.
Otworzyli nasz koncert jako duo Tom & Jerry. Potem przyszła kolej na nas. Kiedy bisowaliśmy, powiedziałem do publiczności: „Chciałbym, żeby nasi przyjaciele zagrali jeszcze jeden numer”. Wyszli i zaśpiewali „Sound of Silence”. Wtedy dopiero wszyscy zdali sobie sprawę, że to SIMON & GARFUNKEL. Po koncercie podeszła do mnie jakaś wykształcona pani i powiedziała: „Dlaczego pan to zrobił? Dlaczego żartuje pan sobie z Simona i Garfunkela?””

Frank Zappa (1940–1993) amerykański muzyk rockowy, multiinstrumentalista, kompozytor

Jakbym im naprawdę zrobił chamski dowcip! Co ona, kurwa, myślała? Że te dwie supergwiazdy spadły tu z nieba, a myśmy je zmusili do śpiewania: „OOO-boppa-loochy-bah, she's mine!”?
Źródło: Takiego mnie nie znacie

O myślach , O myśleniu

„Co bowiem może być weselszego, co zmysłom ludzkim ucieszniejszego, jako te prędkie, nagłe, niedomniemane różnych i niepodobnych sobie rzeczy jednych w drugie przekształtowania i przemiany (…), które nie tylko umysł cieszą, ale ledwie nie mamią, gdy (…) ledwie temu wierzy, że to nie są rzetelne i prawdziwe figury, ale dowcipu ludzkiego zmyślne igrzyska i kunszty.”

Walerian Otwinowski

o dziele Metamorfozy Owidiusza.
Źródło: Owidiusz, Księgi metamorphoseson, to jest przemiany, wyd. 1638, przedmowa tłumacza

„Jeśli weźmiemy pod uwagę niektórych prominentów, z których jeden np. wcześniej był członkiem Komitetu Centralnego, a przynajmniej do niedawna zasiadał w radzie banku BPH, połączonego teraz z Pekao SA, to można powiedzieć, że zamienił wpływy polityczne na gospodarcze, ale on już nie jest komunistą. Tu przypomina mi się taki dowcip, który brzmiał mniej więcej tak: „Co jest największą radością komunistów? To, że gdy idzie ulicą, to widzi, że domy są jego, drzewa są jego, a nawet sama ulica. Wszystko jest jego. A co jest jego największym zmartwieniem? Że ma wiele milionów wspólników…”. Myślę, że to dobrze oddaje sposób myślenia wielu z nich. Dlatego po prostu chcieli przejąć to, co uważali za swoje. Oni najczęściej byli kompletnie bezideowi. To byli po prostu karierowicze. Dla tych samych powodów, dla których wcześniej popierali komunizm, później polubili kapitalizm.”

Adam Borowski (1955) polski działacz opozycji demokratycznej i niepodległościowej w PRL

Źródło: Mariusz Bober, Mamy wolność, ale daliśmy się okraść, naszdziennik. pl, 13 grudnia 2007 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20071213&id=my31.txt

O myślach , O wolności , O myśleniu , Radość

„Farsa to rama, którą aktorzy muszą wypełnić. Co jest tym trudniejsze, że są naciskani z dwóch stron. „Od wewnątrz” posługują się – rzekłbym – „ograniczoną metodą Stanisławskiego”, rekonstruują motywacje postaci, ich osobowość, stany psychiczne. „Od zewnątrz” zaś szlifowani są jako precyzyjny element układanki. Jedno przekręcenie klucza w drzwiach za mało (albo za dużo) i okaże się, że jakaś pani nie będzie mogła wyjść ze swojej kuchni (albo wejść do środka) – i cały dowcip sytuacyjny bierze w łeb.”

Ryszard Maciej Nyczka (1958)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 26 stycznia 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/farsat.htm

O motywacji , O osobowości

„Przypuszczenie, że aktorzy komediowi mają nikłe poczucie humoru, uważam za bezpodstawne. Dowcip jest im niezbędny, żeby mogli przyjmować role, a raczej epizody.”

Zofia Czerwińska (1933–2019) polska aktorka

Źródło: „Rzeczpospolita”, 15 lipca 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dnak.htm

„Ach, tak, serce… W serce to on trafia – Korowiwo wyciągnął swój długi palec w kierunku Azazella – jak chce. W dowolny przedsionek albo w dowolną komorę – do wyboru.
Małgorzata nie od razu zrozumiała, a zrozumiawszy, zawołała ze zdumieniem:
-Ale przecież ich nie widać!
-Złociutka! - zaskrzeczał Korowiow – cała sztuka na tym polega, że są niewidoczne! Na tym właśnie polega cały dowcip! W przedmiot, który widać, każdy potrafi trafić!”

Michaił Bułhakow książka Mistrz i Małgorzata

The Master and Margarita

O sztuce , Serce

„Ja sobie sam wezmę twoje wytłumaczenie - odpowiedział Western - ściągaj kubrak! Obiję cię tak, ty półgłówku, jak jeszcześ nigdy w życiu nie był obity!
Tu wybuchnął wymyślaniem, nie szczędząc wyrażeń, które uchodzą tylko między dwoma wiejskimi szlachcicami o odmiennej opinii. Przytaczał często miano pewnej części ciała, które zazwyczaj pojawia się we wszelkich konwersacjach wśród niższych sfer angielskiej szlachty, na wyścigach, w czasie walk kogutów i w innych publicznych miejscach spotkań. Podobne aluzje są również często przytaczane w formie żartu, który, moim zdaniem, jest zazwyczaj błędnie interpretowany. W rzeczywistości dowcip polega na tym, iż radzisz przeciwnikowi, aby pocałował ciebie w d… za to, że zagroziłeś kopnięciem go w d…, bo zaobserwowałem z całą pewnością, że nikt nigdy nie proponuje, żebyś ty go kopnął, ani nie występuje z propozycją pocałowania ciebie w omawianą część ciała.
Może również wydać się zdumiewające, iż pomimo wielu tysięcy uprzejmych zaproszeń tego rodzaju, które musiał słyszeć każdy, kto przestawał z wiejską szlachtą, nikt - o ile wiem - nie był ani razu świadkiem, aby owo życzenie było spełnione - wyraźny przykład prowincjonalnego braku grzeczności, bo w miastach jest to powszechnie spotykaną ceremonią, którą najelegantsi panowie odprawiają codziennie w stosunku do swoich zwierzchników, wcale nawet o to nie proszeni.

Tom Jones, t. 1, s. 297.”

Henry Fielding książka Historia życia Toma Jonesa, czyli dzieje podrzutka

Tom Jones: Volume 1

O rzeczywostości , O czasie

„Ta cała pani Szakira, Dżakira, czy jak jej tam, nie ma nic wspólnego z żadnym kabaretem. To jest jakaś, przepraszam za wyrażenie, nie wiem, czy o tej porze mogę używać adekwatnych słów, to jest jakaś zdzira wynajęta, ta Szakira. Protestuję przeciwko używaniu słowa kabaret w związku z tą postacią, to jest koszmar, co ona wygaduje, bez taktu, bez ładu, bez składu, bez cienia dowcipu, tam nie ma cienia żartu. To jest ponure chamstwo.”

Jan Pietrzak (1937) polski satyryk

o Klaudii Jachirze
Źródło: gazeta.pl http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114884,25237118,jan-pietrzak-w-tvp-info-nazywa-klaudie-jachire-wynajeta-zdzira.html, 26 września 2019 r.

Pora roku

„Przed laty krążył dowcip o Mieczysławie Foggu, że niby odkopano w Egipcie mumię, która ożyła i spytała, czy ten Fogg jeszcze śpiewa. Dzisiaj bohaterem dowcipu jest Czesław Niemen. Na pewno po trosze dlatego, że Fogg od lat nie żyje, ale pewnie i z tego powodu, że nie wszystkie nastolatki słyszały śpiewającego Fogga. I ja nie mówię, że są niewykształcone i nieobyte. Każda epoka ma swego idola, a każde środowisko swoje dzieła i wykonawców, którymi się zachwyca. Oczywiście ważne, by poszerzać swój krąg zainteresowań, czyli sięgnąć po tego Mieczysława Fogga czy Ellę Fitzgerald, ale to już inna historia.”

Małgorzata Karolina Piekarska (1967) polska dziennikarka i pisarka

Wzrockowisko (rubryka w czasopiśmie Cogito)
Źródło: Co znaczy znany?, nr 20/2000 (144), 28 listopada 2000; cyt. za: s. 126.

O śpiewie , O lecie , O historii

„Czy artysta estradowy jest aktorem? Wychodzi na scenę przeważnie sam, nie ma innego partnera poza widzem, a temu sprzedaje głównie osobowość. Sprzedaje siebie, a zatem rezygnuje z tej programowej właściwości aktorstwa, jaką jest – być postacią z cudzej bajki. Oczywiście, artysta estradowy, jeśli chce być uznany za wybitnego, musi wykształcić w sobie aktorską technikę: umieć sprzedać dowcip, wyprowadzić pointę, wytrzymać pauzę itd. Ale techniki tej używa w sposób specyficzny, często przejaskrawiony, zresztą umiejętności techniczne to jeszcze nie aktorstwo, to zaledwie jego elementarz.”

Witold Filler (1931–2009) pisarz polski, dziennikarz, aktor

Teatr Syrena. Gwiazdy, premiery, kulisy (1991)
Źródło: s. 67.

O pewności siebie , O osobowości