Cytaty na temat zetknąć (81 cytatów)

„Wydaje się to takie oczywiste, że ja, że my, jesteśmy żywi, a jednak obawiam się, że nazbyt często i zbyt łatwo zapominamy o ważności tego prostego faktu. Tak łatwo jest zapomnieć, że naprawdę żyjemy, a przynajmniej doceniać, że się naprawdę żyje, że można obserwować każdy wschód słońca i cieszyć się każdym jego zachodem.
A przez wszystkie te godziny pomiędzy nimi, oraz przez wszystkie godziny po zmierzchu, można robić, co się chce.
Łatwo jest przegapić możliwość, że każda osoba, której ścieżka zetknie się z twoją może stać się wydarzeniem i wspomnieniem, dobrym bądź złym, aby wypełniać godziny doświadczeniem zamiast nudy, aby przełamywać monotonię mijających chwil. Te stracone chwile, te identyczne godziny, rutyna, są wrogiem, są małymi obszarami śmierci w obrębie życia.
[…]
Wszyscy umieramy, w każdej chwili, która mija każdego dnia. Nie da się uciec przed tą prawdą istnienia. Prawda ta może nas sparaliżować strachem lub nasączyć niecierpliwością, pragnieniem odkrywania oraz doświadczania, nadzieją – nie, żelazną wolą! – znajdywania wspomnień w każdym czynie. Aby być żywym, pod światłem słońca lub światłem gwiazd, w pogodzie pięknej lub burzowej. Aby tańczyć na każdym kroku, czy to w ogrodach pięknych kwiatów, czy w głębokich śniegach.
Młodzi znają tę prawdę, o której zapomniało tak wielu starych, a nawet w średnim wieku. Na tym polega źródło gniewu, zazdrości, jaką tak wielu żywi wobec młodych. Tak wiele razy słyszałem powszechne żale: „Gdybym tylko mógł się cofnąć do tego wieku, wiedząc to, co wiem!”. Słowa te wzbudzają we mnie wielkie rozbawienie, bowiem naprawdę powinno to brzmieć: „Gdybym tylko mógł odzyskać pożądanie i radość, jakie znałem wtedy!”.”

R.A. Salvatore (1959) amerykański pisarz science-fiction i fantasy

Legenda Drizzta

O śmierci , O prawdzie , O strachu , O pogodzie

„W jakimś stopniu jestem w stanie utożsamić się z Johnem Wilmotem, jako że sam również zetknąłem się wiele razy z niechęcią, antypatią czy wręcz nienawiścią.”

Johnny Depp (1963) aktor amerykański

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Zapracowałem sobie na opinię dziwaka. Johnny Depp specjalnie dla Stopklatki, stopklatka.pl, 30 czerwca 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=32268

„Niewielu zdaje sobie sprawę z tego, że ich życie, istota ich charakteru, zdolności ich i zuchwalstwa wypływają tylko z wiary w bezpieczeństwo otoczenia. Odwaga, spokój, zaufanie; uczucia i zasady; wszystkie wielkie i wszystkie błahe myśli należą nie do jednostki, tylko do tłumu; do tłumu, który wierzy ślepo w niewzruszoną siłę swych instytucji i swej moralności, w potęgę swej policji i swej opinii. Ale zetknięcie z nagą, nieokiełznaną dziczą, z pierwotną naturą i pierwotnym człowiekiem, wzbudza w sercu nagły i głęboki niepokój.”

Joseph Conrad książka Opowieści niepokojące

Opowieści niepokojące

O życiu , O wierze , O emocjach , O zaufaniu

„Lekarz pogotowia Nikołaj Bodin to świadek, który stał najbliżej „pancernej” brzozy, około kilkunastu metrów od niej. Bodin wyprowadził swój samochód z garażu i właśnie zamierzał do niego wsiąść, by odjechać, gdy nadleciał tupolew. Maszyna przemieszczała się tak nisko, że podmuch powietrza rzucił Bodina na ziemię. Leżąc na plecach, lekarz trzymał się drzwiczek samochodu, bojąc się, że podmuch może odrzucić go dalej. Jednocześnie obserwował tupolewa. Miał bardzo dobry widok na jego lewą część. Widział, jak zahaczył o brzozę. Zeznał potem podczas przesłuchania przed rosyjskimi prokuratorami, że samolotowi po zetknięciu z brzozą nic się nie stało, nie było widać, by odpadła od niego jakakolwiek część. Zdaniem Bodina tupolew nie zmienił także kierunku lotu – a to nam wmawiają raporty MAK i komisji Millera.”

Anita Gargas (1964) polska dziennikarz i matematyk

Źródło: Mapa smoleńskiego kłamstwa, gazetapolska.pl, 11 kwietnia 2012 http://www.gazetapolska.pl/16996-mapa-smolenskiego-klamstwa

O kłamstwie , O samochodach

„W chwili obecnej fizyka jest w stanie okropnego pomieszania. Jest w każdym razie zbyt trudna dla mnie i żałuję, że nie zostałem komikiem czy czymś w tym rodzaju i że kiedykolwiek zetknąłem się z fizyką.”

Wolfgang Pauli (1900–1958) fizyk szwajcarski, noblista

reakcja na rozszerzający się kryzys w fizyce w 1924 roku.
Źródło: The Structure of Scientific Revolutions, University of Chicago Press, Chicago 1962 (ISBN 0-226-45808-3)

„Nic nie jest warte takie życie, gdy obok faceta nie ma jego kobiety, która w pewnym sensie jest dla niego życiowym azymutem. Zresztą każdy facet ma uciechę z tego, gdy jego kobieta, będąc obok niego, uśmiecha się, trzymając w swoich małych dłoniach otrzymaną od niego kiść bzu. Spowija go ogromne szczęście, gdy może przytulić się do jej słodkich policzków i gdy jego usta zetkną się z jej ustami, żeby mocno do siebie przywrzeć w namiętnym i głębokim pocałunku, w którym ich języki z dwóch połówek zaczynają tworzyć jednego człowieka.”

Jarosław Hebel (1974) dziennikarz polski

Żal

O życiu , O kobietach , O szczęściu , O uśmiechu

„(…) każdego aktora na świecie ciągnie do Hollywood, to jest jakieś magiczne miejsce. W historii kina było tylko kilku śmiałków, którzy odwrócili się do fabryki snów plecami. Zrobił to między innymi Marcello Mastroianni, ale ja myślę, że on pod skrzydłami Felliniego osiągnął już taką pozycję w Europie, że nie musiał się starać o względy Ameryki. Z Hollywoodu zrejterował natomiast producent David Puttnam, który po wielkim sukcesie Rydwanów ognia dostał propozycję produkowania filmów w Ameryce. Poza tym nie znam ludzi, którzy byliby obdarzeni tak wielką siłą i indywidualnością żeby oprzeć się propozycji zza oceanu. Taka wyprawa nie zawsze jednak kończy się dla filmowców dobrze. Oprócz Polańskiego, którego indywidualność była tak wielka, że to on wywarł piętno na filmie amerykańskim, zwykle dochodzi do sytuacji zupełnie odwrotnej i europejscy twórcy w Hollywood zatracają swój indywidualny charakter. Mam tu na myśli między innymi Bernardo Bertolucciego. Ja nie otrzymałem z Hollywood żadnej propozycji. Wyjechałem tam na własne ryzyko, co więcej nawet nikogo tam nie znałem. Nie znałem też języka, a mimo wszystko pragnąłem zetknąć się z tą magiczną krainą.”

Krzysztof Pieczyński (1957) aktor polski

Źródło: Wywiad, 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1323

O ludziach , O historii , O myślach , O charakterze

„Czasem muszę odetchnąć od teatru, zetknąć się z prawdziwym życiem, bo przychodzi czas, kiedy męczy mnie ciągłe tworzenie iluzji. Teatr jest fantastyczny, ale zgodnie z tym, co powiedział Władysław Gomułka, który raz w życiu był w teatrze – „to takie bujdy.””

Joanna Szczepkowska (1953) aktorka polska

W tym wypadku miał rację
Inne wypowiedzi
Źródło: „Gala” nr 20, 12 maja 2008 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/55636.html

O czasie

„Kolory, inaczej niż kształty – które pozostają niezmienne, z wyjątkiem przypadków, kiedy urabia je czas – ewoluują i przeobrażają się w zetknięciu ze światłem oraz wraz ze zmianą nastroju odbijającego je oka. Dlatego kino, które jest ruchome, a co za tym idzie, zmienne, nie zachowuje kolorów, ale odkrywa je na nowo (przez co są zawsze prawdziwe), i dlatego fotografie, będące z założenia nieprzemijającym światłem oraz spojrzeniem, opisują świat nie takim, jakim był, ale takim, jakim zdarzyło mu się raz być, a co za tym idzie, jakim mógł być na wiele różnych sposobów.”

Julio Llamazares (1955) pisarz hiszpański

Sceny z niemego kina

O świecie , O zmianach , O czasie

„Mistyk to ktoś, kto wyrzekł się własnego umysłu przy pierwszym zetknięciu z umysłami innych. Gdzieś w dzieciństwie, gdy jego pojmowanie rzeczywistości zderzyło się z cudzymi twierdzeniami, arbitralnymi rozkazami i sprzecznymi żądaniami, ogarnął go tak przemożny lęk przed niezależnością, że wyrzekł się rozumu. Mając wybór między "ja wiem" a "oni mówią", wybrał autorytet innych, wolał się podporządkować, niż zrozumieć, wolał wierzyć, niż myśleć. Wiara w nadprzyrodzoność zaczyna się od wiary w wyższość innych. Jego poddanie się przybrało formę uczucia, że musi ukryć brak zrozumienia, że inni posiadają jakąś tajemną wiedzę, której sam jest pozbawiony i że w jakiś niedostępny mu sposób potrafią tak zaczarować rzeczywistość, by odpowiadała ich życzeniom.”

Ayn Rand książka Atlas zbuntowany

Atlas zbuntowany

O wierze , O emocjach , O myślach , O zrozumieniu

„Kiedykolwiek chrześcijanin zetknie się [z] wyrzeczeniem, z bólem, z cierpieniem, nie powinien nigdy zapominać, że są one drogą do szczęścia i chwały i że, porównane z niemi, są jak ta mgła poranna, która powoli ustępuje przed promieniami słońca, aż wreszcie się w nich rozpływa i śladu w powietrzu nie zostawia.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Królewskie kapłaństwo
Źródło: s. 120

O cierpieniu , O zapominaniu

„Jedyna droga do ocalenia dla Żydów prowadzi poprzez zetknięcie z ludnością miejscową. Żydzi niemający sposobności albo środków ani zdolności, by taki kontakt nawiązać, bądź też ci, których zaskoczy tempo zdarzeń, są skazani na śmierć – z wyjątkiem nielicznych, którzy przeżyli do końca wojny w obozach.”

Jan Tomasz Gross książka Złote żniwa

Złote żniwa
Źródło: s. 115.

O śmierci , O wojnie

„Właśnie w orkiestrze Lunceforda poznałem, co to znaczy cieszyć się powodzeniem i sławą. Wkrótce po przyłączeniu się do jego orkiestry zaczęło na mnie wywierać wpływ jeszcze coś innego. Nastąpiło to w wyniku zetknięcia się z niezwykłą kobietą.
Po raz pierwszy spotkałem Idę Fitzpatrick w garderobie. Miała wprost nieprawdopodobny talent do przedostawania się do pomieszczeń za sceną, gdzie nawet my, muzycy, nie chodziliśmy. Wyspecjalizowała się w odwiedzaniu muzyków i piosenkarzy, żeby z nimi porozmawiać o Biblii. Jakże znała tę Księgę! Szczególnie nam, muzykom i artystom estradowym, potrzebne było to orędzie, ponieważ wiedliśmy nazbyt swobodne życie.”

Trummy Young (1912–1984)

Muzyka zawładnęła moim życiem

O życiu , O kobietach

„Ludzie, którzy władają biblioteką, zetknęli się z książką, z życiem odbitym, stali się poniekąd sami już tylko lustrzanym odbiciem rzeczywistości żyjących ludzi.”

Izaak Babel (1894–1940) rosyjski pisarz

O ludziach , O rzeczywostości

„Kiedy miałam wystąpić z Elvisem Presleyem w Fun in Acapulco, myślałam, że zetknę się z kimś, kto jest tylko produktem reklamy. Tymczasem Elvis okazał się wręcz czarującym partnerem. Zawsze był usłużny i chętny do pomocy – sława idola wyraźnie go krępowała. Mam jego nagrania pieśni typu gospel i uważam je za bardzo piękne.”

Ursula Andress (1936) szwajcarska aktorka

Źródło: Leszek C. Strzeszewski, Elvis, PWM, Kraków 1986, s. 109.

O myślach , O pomocy , O myśleniu

„Ogień i popiół nie spotkają się nigdy, tak jak dzień wczorajszy nie zetknie się z dzisiejszym.”

Mian Mian (1970)

Cukiereczki

„Nie lubię rozróżniać gry w filmie, teatrze telewizji czy na deskach. Specyfika warsztatu polskich aktorów uwarunkowana jest ciężką, ciężką i jeszcze raz ciężką pracą już w szkole oraz czynnikami polityczno-geograficznymi. Student szkoły teatralnej czy filmowej otrzymuje wachlarz technik aktorskich intensywnie ćwiczonych przez cały okres szkoły. Wyposażony w taką wiedzę i umiejętności, przygotowany jest zarówno do gry w teatrze, jak i w filmie. Wielokrotnie zetknęłam się z pozytywną oceną umiejętności i gotowości polskich aktorów.”

Maria Pakulnis (1956) aktorka polska

Źródło: Marta Zastawna, Maski zostawia się w garderobie, „Dziennik Elbląski”, 11 kwietnia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/28214

O czytaniu

„Każdy twórca w teatrze – jeżeli funkcjonuje od jakiegoś czasu intensywnie, dostaje nagrody, jest zauważony – prędzej czy później zetknie się z sytuacją, że coś się u niego zamawia. Wtedy zawsze pojawia się pytanie, czy przypadkiem nie zdradzasz siebie, czy czujesz, że ten temat uruchomi twój talent. Czy coś, co masz w sobie, da oczekiwany przez wszystkich rezultat. I znowu: „przez wszystkich” – to czasem sprzeczność, ja mogę być zadowolona ze swojego tekstu a tak zwani „wszyscy” kompletnie nie. Trzeba mieć nerwy ze stali, żeby wytrzymać takie rozdwojenie.”

Małgorzata Sikorska-Miszczuk (1964)

Źródło: Agata Dąbek, Wszystko, co wiem i potrafię http://www.dwutygodnik.com/artykul/4675-wszystko-co-wiem-i-potrafie.html, Dwutygodnik. com nr 113/2013.

O czasie , Pytanie

„Miłość w tym znaczeniu, w jakim istnieje w społeczeństwie, jest tylko wymianą dwóch fantazji i zetknięciem się dwóch naskórków.”

Sébastien-Roch Nicolas de Chamfort (1741–1794)

L’amour, tel qu’il existe dans la société, n’est que l’échange de deux fantaisies et le contact de deux épidermes. (fr.)
Maksymy i myśli
Źródło: Maximes et pensées [w:] Oeuvres choisies de Chamfort http://books.google.pl/books?id=toFbAAAAQAAJ&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false, Bibliothèque nationale, 1869, s. 74.

O miłości , O fantazji

„Spójrzmy wreszcie na Powstanie Warszawskie jako na wielki wysiłek budowania nowego. Wysiłek budowania tutaj, w Warszawie, takiej Polski, jaka rodziła się długo w konspiracji. Poprzez doświadczenia Oświęcimia i Majdanka, poprzez doświadczenie Katynia. Polski dojrzalszej o te wszystkie doznania, o przeświadczenia stające się własnością milionów, które zetknęły się w okrutny sposób z totalitaryzmem i które z tego faktu wyciągnąć chciały wnioski na przyszłość. Przyjrzyjmy się temu, co zbudowano w ciągu zaledwie dwóch miesięcy w tej burzonej przez sztukasy Warszawie. Bo był to czas nie tylko walki i męczeństwa, ale także twórczości na wielu polach.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 109–110

O wysiłku , O czasie , O przyszłości , O walce

„Mówiąc o cierpieniu towarzyszącym poecie warto powołać się na „Notatkę o klęsce” Mariana Stali, w której można przeczytać, że: „wybierając literaturę ryzykujemy trzy spotkania z klęską. Najpierw jest ryzyko artystycznego niespełnienia (i niedocenienia przez odbiorców), potem – ryzyko cierpienia, jakie towarzyszy kreacji, wreszcie ryzyko zetknięcia się ze złem i bólem tkwiącym w świecie.””

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

I taka jest odpowiedź na pytanie: czy cierpienie zawsze towarzyszy poecie?
Źródło: Najwięcej miejsca trzeba zostawić dla ciszy – rozmowa Marleny Cieślik w „Poezja światłem i mrokiem w rozgrywkach o życie” (UŚ, 2005)

O życiu , O literaturze , O cierpieniu , Pytanie

„Mój sprzeciw wobec systemu, w formie, której mogłem dać wyraz jako aktor, był dwojaki. Nie brałem do wykonania załganych tekstów, które proponowano mi w telewizji czy w radiu. Na scenie było to mniej prawdopodobne, bo byłem w Teatrze Powszechnym Zygmunta Hübnera, który nie należał do pieszczochów reżimu. Recytowałem głównie w kościołach, gdzie cenzura nie ingerowała. Kiedy z końcem lat siedemdziesiątych uaktywniła się opozycja, los zetknął mnie z Haliną Mikołajską. Występowaliśmy z poezjami, które wówczas były na indeksie.”

Maciej Rayzacher (1940)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_rayzacher_maciej

O losie

„(…) wszystko, co ma na tym świecie jakąś wartość, jest w bardzo szczególny sposób sobą. Celebrujemy niepowtarzalność wyglądu, istnienia i zakładamy – (…) – że pewna część tej indywidualności trwa wiecznie, choćby tylko tylko w pamięci ludzi, którzy się z nią zetknęli.”

Clive Barker (1952) amerykański pisarz horrorów

Potępieńcza gra

O ludziach , O wyglądzie

„Aktorzy muszą być opłacani za próby. Nie wiem w jaki sposób ma to być sformalizowane, ale tylko tego rodzaju umowa może nas ustrzec przed głodem wynikającym z braku pracy w związku z zetknięciem się z charyzmatycznym twórcą, który może prace nad spektaklem – przeciągać latami. Jedynym sposobem, który może zdyscyplinować dyrektora będącego pod urokiem charyzmatycznego twórcy, to obowiązek płacenia za próby”

Joanna Szczepkowska (1953) aktorka polska

Inne wypowiedzi
Źródło: PAP, 21 grudnia 2009 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/84903.html

O głodzie

„Na świecie jest tylu znakomitych, utalentowanych aktorów, o których często nawet nie słyszymy. Warto angażować takich ludzi, choćby po to, by widzowie mogli zobaczyć coś nowego, coś, co ich zaskoczy. Styl gry, z którym się do tej pory nie zetknęli.”

Angelina Jolie (1975) aktorka amerykańska

Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=41400

O ludziach

„Rodacy! Dziękuję Wam za odwagę, którą miliony z Was się wykazują, oddając swój głos. Widzimy Waszą determinację. Słyszymy głos Waszego poparcia. Podzielamy Waszą niecierpliwość. Władza jest w waszych rękach. Obywatele Zimbabwe zasłużyli sobie na świętowanie. Ale dochodzą słuchy, że na horyzoncie naszego kraju zbierają się ciemne chmury… Niewiele jest przykładów w historii ludzkości, żeby naród, który zetknął się z taką brutalnością, potrafił ciągle przejawiać tak radosny entuzjazm.”

Morgan Tsvangirai (1952–2018)

oświadczenie prasowe złożone podczas oczekiwania na wyniki wyborów prezydenckich w Zimbabwe w 2002.
Źródło: Shelley Klein, Najgroźniejsi dyktatorzy w historii, op. cit., s. 200.

O historii , O cierpliwości

„Swój czas poświęcam działając w Fundacji Sue Ryder, z którą jestem związana od wielu lat. Kontynuujemy ideę Sue Ryder, która zetknąwszy się z odwagą Cichociemnych, zainspirowana ich bohaterstwem, postanowiła poświęcić życie ludziom chorym, odtrąconym i bezdomnym. Wybudowała 80 domów pomocy, hospicjów i szpitali w piętnastu krajach świata. W Polsce funkcjonuje 14 z nich, którym jako Fundacja pomagamy.”

Halina Rowicka (1951) polska aktorka

Źródło: Rowicka i Kalczyński: Nuda? Nie dla nas, teletydzien.pl, 26 czerwca 2012 http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-rowicka-i-kalczynski-nuda-nie-dla-nas,nId,615227

O życiu , O czasie , O pomocy

„Gdy podjąłem decyzję, że będę występował w M jak miłość, [żona] zapytała, czy zdaję sobie sprawę, z czym to się wiąże. Wtedy zacząłem sobie przypominać zetknięcia z widownią. Zaczepiali nas ludzie i nie byli zadowoleni z tego, jak zachowuje się jej bohaterka. Pytali, czy ma zamiar dalej tak postępować. Często byli źli. Moja żona jest bardzo delikatnym człowiekiem i miała kłopoty z przejściem do innego tematu. Ktoś opowiadał mi też historię o aktorze, który grał w serialu osobę niepełnosprawną. Po ujęciu wstał z wózka inwalidzkiego i zszedł z planu. Podbiegła do niego kobieta i zaczęła krzyczeć, że jest kłamcą.”

Mariusz Bonaszewski (1964) polski aktor

Źródło: Zły, czy dobry? – wywiad z Mariuszem Bonaszewskim, 29 grudnia 2010 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/6663/Zly-czy-dobry-wywiad-z-Mariuszem-Bonaszewskim.html

O miłości , O kobietach , O ludziach , O historii

„Ja staję się w zetknięciu z Ty; stając się Ja mówię Ty. Każde prawdziwe życie jest spotkaniem.”

Martin Buber (1878–1965)

Źródło: Ja i ty (1928)

O życiu

„Dokument zawsze był dla mnie fantastycznym zetknięciem z drugim człowiekiem. To doświadczenie, które buduje mnie jako twórcę i staje się dla mnie skarbnicą doświadczeń. Znakomicie wspominam każdy dzień pracy spędzony podczas pracy nad dokumentem. A właściwie każdą minutę.”

Patryk Vega (1977) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: Paweł Szaniawski, Mój Grunwald. Patryk Vega dla „Newsweeka” http://kultura.newsweek.pl/moj-grunwald--patryk-vega-dla--newsweeka-,93895,1,1.html, newsweek.pl, 13 lipca 2012.

„Porażka, którą idee chrześcijańskie poniosły w zetknięciu z życiem, nie przeszkadza w ukazywaniu ich jako wciąż aktualnego, niedościgłego wzorca. A równocześnie przekonuje się opinię publiczną, że krótkotrwały i nieudolny, podjęty w dodatku w krajach biednych, eksperyment komunistyczny raz na zawsze skompromitował idee tkwiące u jego podłoża. W rezultacie tęsknoty do życia w społeczeństwie odznaczającym się sprawiedliwością, związaną również ze sprawiedliwym podziałem dóbr materialnych i ze spełnionym prawem do pracy, nie mają wystarczająco silnych orędowników.”

Maria Szyszkowska (1937) polska działaczka polityczna, filozof

O sprawiedliwości

„W tym zawodzie połowa powodzenia zależy od szczęścia. Zagrałem w kilku filmach kompletnie nieudanych, ale nie z własnej winy. Na jakość obrazu składa się przecież wiele elementów. Kiedy scena jest źle zmontowana, oświetlona, sfotografowana, to choćbyś stworzył kreację, przejdzie niezauważona. Zetknąłem się na planie z wielkimi polskimi reżyserami. Byłem im znany z epizodów i dlatego mi je powierzali.”

Bogusław Sochnacki (1930–2004) polski aktor

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 27 listopada 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/niewal.htm

Obraz

„Lekarze egipscy używali miodu (80% cukru) do leczenia ran zakażonych. Amerykańscy lekarze od niedawna stosują również miód i roztwory cukru do tego samego celu. Wszystkie bakterie, które zetkną się z gęstym roztworem cukru lub miodu giną bardzo szybko. Rana staje się jałowa po dwóch dniach.”

Jan Kwaśniewski (1937–2019) polski lekarz i propagator diet

Dieta optymalna, Tłuste życie
Źródło: s. 148

„Dzięki aktorstwu mam okazję poznać ludzi, z którymi w inny sposób pewnie bym się nie zetknął. Na przykład włamywaczy, którzy pokazywali mi swoje triki i oprzyrządowanie, kiedy pracowałem na planie odcinków Twarzą w twarz.”

Paweł Małaszyński (1976) polski aktor

Źródło: Geje dziękują, starsze panie wychodzą..., „Rzeczpospolita” nr 22, „TV magazyn”, 28 stycznia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/110209.html

O ludziach

„Podróżowanie do Tajlandii jest raczej obietnicą przeżycia życiowej przygody. Tajska kultura ogromnie różni się od nordyckiej (czy mówiąc ogólniej: europejskiej). Ludzie wywodzący się z tak odmiennych miejsc mają sobie do zaoferowania mnóstwo rzeczy. Tajowie są wspaniałymi, miłymi i otwartymi osobami. Poza tym dla Duńczyków Tajlandia to raj znajdujący się na wyciągnięcie ręki – oddalony tylko o dziesięć godzin lotu. Czym jest raj? Miejscem stworzonym z twoich snów. Nie znaczy to jednak, że raj jest miejscem nierealnym. Nieprzystające do rzeczywistości są tylko marzenia, które pryskają w zetknięciu z nią.”

Mads Matthiesen (1976)

Źródło: Anna Bielak, Laureat Sundance: chcę burzyć stereotypy, stopklatka.pl, 6 września 2012 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=90527

O ludziach , O marzeniach , O podróżowaniu , O rzeczywostości

„W Polsce zetknąłem się z V żywiołem: błotem.”

Napoleon Bonaparte (1769–1821) cesarz Francuzów

„Dlaczego w Europie bił gejzer talentów? I tu kolejny szok dla obozu postępu. Zachód swoją kreatywność najbardziej zawdzięcza chrześcijaństwu, a zwłaszcza katolicyzmowi. Inkwizycja inkwizycją, ale żadna religia nie zachęcała tak mocno ludzi do samodzielności duchowej jako jednostki, jak czynił to Kościół katolicki. Po wahaniach Kościół przyjął pogląd św. Tomasza z Akwinu, że Bóg dał człowiekowi inteligencję i cieszy się, gdy używa jej do poznania świata. Co prawda judaizm także mocno zachęca do samodzielności umysłu, lecz Żydzi są bardzo twórczy dopiero w zetknięciu z innymi kulturami. Obecnie są najbardziej kreatywni.”

Krzysztof Kłopotowski (1946) polski dziennikarz i krytyk filmowy

Źródło: Kto myśli za ludzkość, wprost.pl nr 44/2009 http://www.wprost.pl/ar/176052/Kto-mysli-za-ludzkosc/

O Bogu , O ludziach , O prawdzie , O religii

„Klasy ubogie nie tylko nie mają odrobiny wolnego czasu niezbędnego do zetknięcia się i przyswojenia sobie najświeższych teorii naukowych, leżących u podstaw takiego widzenia świata. Członkowie tych klas są zazwyczaj osobiście uzależnieni i podporządkowani swym za-możnym zwierzchnikom, co istotnie opóźnia odejście od sposobu myślenia właściwego dla ustroju stanowego. W konsekwencji klasy ubogie zachowują w pewnej mierze sposób myślenia, którego głównym przejawem jest żywe odczuwanie osobistej pozycji społecznej, a jedną z cech – religijność.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O myślach , O odejściu , O czasie , O uzależnieniu

„(…) jestem osobą bezkompromisową, a spektakl zawsze jest wypadkową różnych gustów. Ostatnio miałam kilka takich przypadków zetknięcia się z materią teatralną, z którą się po prostu nie byłam w stanie zgodzić. Wycofywałam się i do niczego nie dochodziło.”

Joanna Szczepkowska (1953) aktorka polska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Dziennik Teatralny”, Katowice, 29 stycznia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dscw.htm

„Niższość gatunkową czy wręcz tandetność artykułów konsumpcyjnych, związanych z ich „pospolitością” czyli mówiąc inaczej niskim kosztem produkcji, wiele osób potraktowało bardzo serio. Zastrzeżenie wysuwane w odniesieniu do produktów wykonanych maszynowo przybiera często postać zastrzeżenia wobec pospolitości tych artykułów. To, co jest pospolite, jest dostępne wielu ludziom. Konsumowanie tych dóbr nie jest więc niczym uszlachetniającym ani eleganckim, ponieważ nie służy celom zawistnych porównań z innymi nabywcami. Stąd też konsumowanie, czy nawet sam widok tych artykułów, jest nieodłącznie związany z odpychającym obrazem życia „nie na poziomie” i dlatego zetknięcie się z takimi przedmiotami pozostawia wyraźne poczucie lichoty i przeciętności, tak niesmaczne i przykre dla osoby wrażliwej.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

Obraz

„Zetknięcie nasze jest jak pociągnięcie
smyczka, oboje łączy nas ze sobą,
żeby dwie struny jednym brzmiały głosem.”

Rainer Maria Rilke (1875–1926) poeta austriacki

Źródło: Pieśń miłosna, tłumaczenie Adam Pomorski

„Urodziłem się we Lwowie. Ojciec śpiewał w chórze w teatrze operowym. Brat mamy, obdarzony pięknym barytonem, był solistą w operze. Miał w swym repertuarze partię Oniegina, śpiewał w Halce Moniuszki, w Traviacie. Ja z magią teatru zetknąłem się już w wieku 7 lat, oglądałem opery, balet. Już w dzieciństwie lubiłem się przebierać w kostiumy teatralne, co niepokoiło moją mamę.”

Bohdan Stupka (1941–2012)

Źródło: Jan Bończa-Szabłowski, Ręka Woszczerowicza, „Rzeczpospolita”, 19 września 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/rekaw.htm

O śpiewie , O wieku , O dzieciństwie

„Ergo: jestem zdrowym, normalnym mężczyzną i lubię pisma dla dorosłych, niemniej zapytany o pornografię w kioskach odpowiadam: nie, to chyba nie jest miejsce dla takich pism, a jeżeli już, to powinny mieć zupełnie neutralne bądź przysłonięte okładki, tak żeby nikt przypadkiem, czekając na tramwaj, nie mógł zetknąć się z niemiłym dla siebie widokiem. Jednocześnie sex-shopów będę bronił jak niepodległości, podobnie jak restauracji z dowolnym menu oraz galerii sztuki i wszystkiego, co się w tych galeriach pokazuje. Sztuka nie jest zbiorem ugrzecznionych dzieł spełniających oczekiwania każdego odbiorcy. Kto o tym nie wie, niech się dowie i uważnie czyta recenzje, zanim zdecyduje się na kontakt z danym filmem, przedstawieniem teatralnym, książką, koncertem, wernisażem. Jeśli zostanie celowo wprowadzony w błąd - a, to już oczywiście nadużycie.”

Feliks W. Kres (1966) polski pisarz

Galeria dla dorosłych (2010)
Źródło: Czy wszystko wolno..., s. 46.

O sztuce , O błędach , O czytaniu

„Społeczności nie posiadające klasy próżniaczej wykazują jeszcze inne podobieństwa pod względem struktury społecznej i sposobu życia. Ich struktura społeczna jest prosta (archaiczna); są to zwykle małe, pokojowo nastawione, osiadłe, biedne społeczności, a prywatna własność nie jest podstawową cechą ich systemu gospodarczego. Nie znaczy to jednak bynajmniej, że są to społeczeństwa najmniejsze z istniejących, albo że ich struktura jest pod każdym względem najmniej zróżnicowana. Nie znaczy to także, że ta kategoria obejmuje wszystkie społeczeństwa pierwotne, w których nie występuje własność prywatna. Należy jednak zwrócić uwagę, że takie są najbardziej pokojowo nastawione plemiona pierwotne – być może nawet wszystkie. Najbardziej rzucającą się w oczy cechą wspólną członków tych społeczeństw jest pewna dobroduszna niezaradność w zetknięciu z oszustwem lub przemocą.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O oszustwie

„Zetknąłem się z muzyką jeszcze jako mały chłopiec, kiedy czepiając się fałd spódnicy matki, słuchałem jak jej palce dotykają strun gitary – lubiła śpiewać i za to też lubiano ją w naszej rodzinnej wiosce. Ja nie uczyłem się muzyki. Jestem samoukiem.”

Víctor Jara (1932–1973)

Źródło: Zdzisław Marzec, Umrzeć za Chile, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1980, s. 242.

O matce , O śpiewie

„Od momentu, gdy pierwszy raz zetknęłam się z naukami buddyjskimi, to było jak objawienie. Od dzieciństwa miałam zawsze wiele pytań – interesowało mnie co to znaczy istnienie i temu podobne rzeczy. Dania to kraj chrześcijański, lecz mało religijny, i to chrześcijaństwo, które spotkałam nie dało mi odpowiedzi, których szukałam.”

Hannah Nydahl (1946–2007) duńska mistrzyni buddyzmu

w 1995.
Źródło: Wywiad z Hannah Nydahl, diamentowadroga.pl http://www.diamentowadroga.pl/dd13/wywiad_z_hannah_nydahl

O nauce , O dzieciństwie , Pytanie

„Nigdy nie zetknąłem się z osobowością depresyjną, której dziecięce Ja, nie czułoby się znienawidzone przez osobę dorosłą.”

Nathaniel Branden (1930–2014)

6 filarów poczucia własnej wartości

O osobowości

„Heilowanie było głupie i niepotrzebne, ale to margines. Zetknąłem się z nim wyłącznie w żartach, w dużej mierze jako z reakcją na nagonkę wyzywającą od „faszystów i nazistów.””

Robert Winnicki (1985) Polski polityk, działacz społeczny, poseł na Sejm RP VIII i IX kadencji

Źródło: Wieczny student obala republikę http://www.polityka.pl/kraj/ludzie/1532783,1,robert-winnicki---lider-wszechpolakow.read, polityka.pl, 20 listopada 2012.

O ludziach

„Do Walencji przyjechałam z Barcelony, żeby pisać doktorat. W Barcelonie uczyłam się i pracowałam, i to tam po raz pierwszy zetknęłam się z nowoczesnymi laboratoriami i technologiami (np. tzw. „clean room”). Bardzo mi się to spodobało i postanowiłam zrobić z tego doktorat. Akurat w Walencji była grupa, która się podobnymi rzeczami zajmowała. Grupa dr. Henka Bolinka, chociaż była bardzo mała, generowała zaskakująco dużo publikacji. Tematy były bardzo współczesne, „życiowe” można powiedzieć, dużo w tej grupie było eksperymentowania i po pierwszej wizycie w ich laboratorium już byłam pewna, że zostaję. Henk to świetny szef, dał mi dużo swobody naukowej, po raz pierwszy w życiu poczułam, że mam decydujący wpływ na swoje badania i nagle w głowie otworzył się worek z pomysłami. Perowskity wpadły w moje ręce dzięki współpracy, jaką na przestrzeni lat miała nasza grupa z Politechniką Federalną w Lozannie (EPFL), gdzie powstały jedne z pierwszych na świecie ogniw bazujących na perowskicie.”

Olga Malinkiewicz (1982) Polska fizyk

Źródło: Olga Malinkiewicz - Polka, która może dokonać przełomu w energetyce http://biznes.onet.pl/wiadomosci/energetyka/olga-malinkiewicz-polka-ktora-moze-dokonac-przelomu-w-energetyce/e33mf, biznes.onet.pl, 7 maja 2014

O biznesie , O współpracy

„Po latach doszło do mnie, że gdyby nie tamto słynne zdjęcie, prawdopodobnie nikt, poza ludźmi z którymi zetknąłem się bezpośrednio, nie miał by pojęcia o moim istnieniu.”

Ernesto Guevara (1928–1967) rewolucjonista argentyński

O zdjęciach

„Ludzie, wśród których zetknięcie z nowoczesnym przemysłem nie wywarło wpływu na sposób myślenia, traktują nadal wiedzę o niepoznawalnym jako podstawową, jeśli w ogóle nie jedynie prawdziwą.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Żyjemy tu, w Warszawie życiem tramwajowym. Znaczy to, że w naszej warszawskiej epoce tramwaj wzniósł się do roli symbolu. Oczywiście tramwaj wyraża miejską jednostkę komunikacyjną, taką samą jak trolejbus czy autobus. Mówi się: żyjemy życiem takim czy innym, wtedy gdy życie owo dobywa z człowieka jego najistotniejsze cechy. Czyli że w zetknięciu z nim człowiek objawia się w całej okazałości. Przepełniony irracjonalnie tramwaj warszawski stanowi doskonały odczynnik, przekonujemy się w nim codziennie, jacy jesteśmy i jak bardzo żyjemy życiem tramwajowym. W chwili gdy najbliższy bliźni demoluje nam śledzionę, unicestwia czar dopiero co kupionego płaszcza, niweczy z trudem przyszyte guziki, gasi brutalnie przepiękny połysk żarliwie wyczyszczonych butów, gniecie na miazgę wiezione dla dzieci ciastka, uśmiecha się przepraszająco, pakując nam w usta rękaw od kurtki, w której przed chwilą czyścił kominy lub wypakowywał stare śledzie – w takiej chwili, powtarzam, instynkty, jak działa żaglowej fregaty, wysuwają się groźnie z burt naszych dusz. Wtedy dopiero spostrzegamy z przerażeniem, jacy potrafimy być pierwotni, dzicy, egoistyczni, kłótliwi, nietolerancyjni, zaślepieni, krótkowzroczni. Z drugiej strony – ileż wspaniałych wartości dostrzegamy naraz w życiu, gdy uda nam się wepchnąć jako ostatni do rozchodzącego się w szwach autobusu, gdy przygodny sąsiad, wisząc na stopniu, odstąpi nam trzy centymetry kwadratowe miejsca, akurat tyle, by postawić na nich szpic buta, gdy złapany rozpaczliwie za krawat ten, który już do połowy tkwi w środku, uśmiechnie się bez pretensji i przygnie nas mocnym ramieniem, gdy wreszcie starsza pani, której, prąc ku wyjściu, strąciliśmy kapelusz, porwali w strzępy gazety i wgnietli całą zawartość siatki z masłem, jajami i marmoladą w biust, uśmiechnie się z tramwajową melancholią i powie smutne, lecz przebaczające: – Nie szkodzi… – Wtedy widzimy, jak dalece potrafimy być solidarni, wyrozumiali, ludzcy i coś ciepłego rozpływa się nam jak słodka, rozgrzana czekolada koło serca. Nic nie wzbudza w nas tak nieprzytomnej złości i bezmyślnej chęci awantur, jak niekończące się wyczekiwanie na wypchane ludźmi trolejbusy, do których nie można się dostać, jak tępota, brutalności i nieuprzejmość w tramwaju, o nic nie będziemy się sprzeczać i kłócić tak namiętnie, jak o grubiaństwa współpasażerów i bezduszną wrogość konduktorów. Ale też nic nie wzbudza w nas takiego uczucia zadowolenia, satysfakcji i wygody, jak widok wyczekiwanego numeru na ulicznym horyzoncie i stwierdzenie, że znajdziemy w nim miejsce siedzące. Tramwaj wyzwala w nas dziś w Warszawie cenną bezpośredniość przeżywania i dlatego żyjemy tu, w Warszawie życiem tramwajowym.”

Leopold Tyrmand książka Zły

Zły

O życiu , O wrogości , O dzieciach , O uśmiechu

„Nie łudzę się, i to absolutnie, że czy będziemy nazywali ruch powstaniem, czy proletariacką rewolucją – dojdziemy do tego, by się stykać z wojskiem. Wobec tego sądzę, że ludzie muszą być przygotowani do zetknięcia się z wojskiem; pomimo że uświadomienie ogromnie szanuję, sądzę, że Marksem żołnierza zabić nie można.”

Józef Piłsudski (1867–1935) polski działacz niepodległościowy i polityk, premier, Naczelnik Państwa, twórca tzw. rządów sanacyjnych

Źródło: Włodzimierz Kalicki, Rok 1905: Przebudzeni bombą, „Duży Format”, 9 grudnia 2005 http://wyborcza.pl/1,86176,3058864.html?as=4&startsz=x

O ludziach

„Czasem
w skamieniałym świecie
kamienieją ptaki
w miejscu
zetknięcia się skrzydeł
z ziemią
okruchy skał”

Aleksander Wojciechowski (1930–1982)

Źródło: Spokój, z tomiku Tatrzańskie 1954–1978

O ptakach , O czasie

„Gdy człowiek raz uchwyci rytm Afryki, stwierdza potem, że powtarza się on w całej muzyce kontynentu. To, czego się nauczyłam od zwierząt, przydało mi się także wtedy, gdy miałam do czynienia z miejscowymi ludźmi… Po zetknięciu się z rodowitymi mieszkańcami Afryki dostosowałam rytm swojego codziennego życia do taktu afrykańskiej orkiestry.”

Karen Blixen książka Den afrikanske farm

Pożegnanie z Afryką

O zwierzętach

„Zetknął się z tym ponownie w 1949. Czyli jeszcze w dzieciństwie. To w pewnym sensie dokładniej pozwoliło zakopać, czy raczej pogłębić, czy może… W 1949 zabrali im ich kawałek wojny zza stodoły. Ten ciężki, przesiąknięty ich żyzną glebą kawałek. Tym razem Janek widział to już nie w prześwicie, widział prawie wszystko. Szedł za tym nawet jako delegacja ich gospodarstwa, jako odświętnie ubrany wnuk swego dziadka, potwierdzającego tym samym prawidłowe wychowanie wnuka.”

Inga Iwasiów (1963) polska literaturoznawczyni, krytyk literacki, poetka i prozaiczka

Źródło: Pamięć 1949

O wojnie , O dzieciństwie , Sens

„Jedną z gazet piszących o rewolucji była „Hsiang Chiang Jih-pao”. Na jej łamach debatowano o socjalizmie i tam po raz pierwszy zetknąłem się z tym terminem. O socjalizmie, a raczej o socjalreformizmie, dyskutowaliśmy także z innymi studentami i żołnierzami.”

Mao Zedong (1893–1976) przywódca chiński

Źródło: Edward Snow, Red Star over China, cyt. za: Shelley Klein, Najgroźniejsi dyktatorzy w historii, op. cit., s. 77.

O historii

„Negatywny obraz feminizmu jest jednym z narzędzi służących do upilnowania kobiecego stada, żeby nie zaczęło brykać i trzymało nóżki razem. I rzeczywiście, przyznanie się do feminizmu lub samo podejrzenie o to naraża kobietę na zetkniecie się z całym szeregiem często sprzecznych stereotypowych wyobrażeń. Rozsądną, a także dobrze uwewnętrznioną strategią dla kogoś, kto nie chce utracić społecznego szacunku, jest zatem nielubienie feminizmu. Niekoniecznie za postulaty, wystarczy za niewłaściwy sposób ich realizacji.”

Kinga Dunin (1954) polska publicystka, socjolog kultury, krytyk literacki

Źródło: Czy Jaś Kapela uwewnętrznił szmatę?, krytykapolityczna.pl, 22 maja 2013 http://www.krytykapolityczna.pl/felietony/20130522/czy-jas-kapela-uwewnetrznil-szmate

O kobietach , Obraz

„Równolegle do lekcji z teorii atomu musimy zwrócić się ku problemom epistemologicznym, z którymi zetknęli się już tacy myśliciele jak Budda i Laozi, próbujących zharmonizować naszą sytuację widzów i aktorów w wielkim dramacie egzystencji.”

Niels Bohr (1885–1962) duński fizyk, noblista

Źródło: Forma i Pustka. Od buddyzmu do nauki i z powrotem, Hung, Opole 2005.

O nauce

„Pierwszy raz zetknąłem się z dubbingiem, będąc w zespole Fasolki. Najwidoczniej poszukiwano dziecięcych głosów, więc ktoś z produkcji zgłosił się do Fasolek, wybrano mnie i tak pierwszy raz znalazłem się w studio. Był początek lat 90., miałem z 7 lat i zaproszono mnie do roli prosiaczka w Kubusiu Puchatku. Zamiast dubbingować, zacząłem powtarzać to samo co mówi postać po angielsku… Chyba nie byłem rozgarniętym dzieckiem, więc współpraca się zakończyła i wróciłem do śpiewania w Fasolkach. Po kilku latach z castingu dostałem się do Teatru Polskiego Radia, gdzie najpierw uczyłem się pod okiem Jana Warenyci, a potem nagrywałem słuchowiska. Na stanowisku kierownika produkcji, pracował tam Romuald Cieślak, który wyłowił mnie do studia Master Film. Potem już poszło. Byłem sprawny i elastyczny, poza tym umiałem już pracować z mikrofonem, więc zacząłem grać w innych studiach.”

Grzegorz Drojewski (1983)

Źródło: wywiad, styczeń 2011 http://www.dubbing.pl/wywiady/

O dzieciach , O poszukiwaniu , O studiach , O współpracy

„Są sprawy, (…) o których nie masz pojęcia. Nie zetknęłaś się nigdy z nimi. I dobrze. Bo je trudno przeżyć, a jeszcze trudniej zapomnieć, okaleczają cię na zawsze. Nie istnieje na nie lekarstwo. Stajesz się żywą raną, która jedynie od czasu do czasu zasklepia się, zasycha, a potem nagle otwiera i zaczynasz krwawić od nowa.”

Ewa Ostrowska (1938–2012)

Abonent czasowo niedostępny (2009)
Źródło: część pierwsza: Rana

O czasie

„Jestem ostatnim pokoleniem pamiętającym na żywo Mirę Zimińską-Sygietyńską, z którą miałem okazję wielokrotnie rozmawiać. Po nas nie ma już nikogo, kto by się zetknął z przedwojennymi znakomitymi artystami.”

Zbigniew Lesień (1947) polski aktor

Źródło: W przedwojennym klimacie, „Echo Katolickie” nr 8, 21 lutego 2013 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/156637.html

„Raz jeszcze zetknęłam się z kinem podczas zdjęć do filmu Gangsterzy i filantropi. Dostałam zaproszenie do nagrania piosenki tytułowej. Chciałam swą interpretację dopasować do fabuły i głównej bohaterki – udałam się do charakteryzatorni, gdzie aktorka nakładała makijaż. Spytałam z przejęciem, jak ona widzi tę piosenkę. Może jej na czymś specjalnie zależy, co mam zaakcentować, co ukryć… Pani odwróciła się do mnie i rzekła: – Jest mi wszystko jedno, jak pani zaśpiewa. Ja i tak zagram po swojemu.”

Irena Santor (1934) piosenkarka polska

Źródło: Miło wspomnieć, wyd. Grupa Image, 1995.

„Człowiek jest zrobiony z najbrudniejszego nasienia… karmiony krwią menstruacyjną, która ma być tak godna pogardy i nieczysta, że przy zetknięciu się z nią owoce nie rosną, a rośliny więdną… a gdy psy ją zeżrą, wówczas dostają wścieklizny.”

Innocenty III (1160–1216) papież

Źródło: Mikołaj Kozakiewicz, O miłości prawie wszystko, LSW, Warszawa 1982, s. 14.

O psie

„Wobec ateistów miałem od młodości kompleks niższości. Na wrocławskiej polonistyce lat 50. zetknąłem się z ludźmi tych poglądów, bardzo inteligentnymi, więc poczułem się jako katolik mocno zdołowany. Przechodzi mi to powoli (nie ironizuję – naprawdę), więc publicystyka profesor Środy nie bardzo mnie prowokuje – trochę jednak tak.”

Jan Turnau (1933)

Źródło: wyborcza.pl, 20 sierpnia 2008 http://wyborcza.pl/dziennikarze/1,95987,5608426,Wolna_amerykanka.html#ixzz0wH2qFEaq

„Pochodzę z ukraińskiej rodziny, urodziłem się i wychowałem w Kownie. I jako osoba ukraińskiego pochodzenia na Litwie zetknąłem się z dyskryminacją w wielu momentach swojego życia. Epizod, który do dziś bardzo dobrze pamiętam, wydarzył się bezpośrednio po tym, jak Litwa odzyskała niepodległość. Poszedłem wyrobić sobie nowy paszport i pani w biurze powiedziała mi, że nawet nie ma wystarczającej liczby dokumentów dla etnicznych Litwinów, a co dopiero dla mnie. Nawet dziś ludzie komentując artykuły w Internecie, w których się wypowiadam, mówią mi: „wracaj do Rosji!””

Vladimir Simonko (1964) litewski działacz środowisk LGBT

o nietolerancji narodowościowej na Litwie.
Źródło: Vladimir Simonko: Prawa człowieka to nie radykalizm, radiownet.pl, 4 lipca 2014 http://www.radiownet.pl/publikacje/vladimir-simonko-prawa-czlowieka-to-nie-radykalizm

O ludziach

„A gdy nasze wargi się zetknęły, wiedziałem, że gdybym nawet dożył setki i zwiedził wszystkie kraje świata, nic nie da się porównać z tą jedną chwilą, gdy po raz pierwszy pocałowałem dziewczynę moich marzeń, i byłem pewny, że moja miłość będzie trwała wiecznie.”

Nicholas Sparks książka I wciąż ją kocham

I wciąż ją kocham

O miłości

„Był kimś ogromnie wrażliwym i czułym. I chociaż był zarazem narwańcem i zgrywusem, miał w sobie wiele delikatności. To właśnie lubiłem w nim najbardziej: A znałem go dłużej niż ktokolwiek inny. Ktoś: kto zetknął się z nim tylko przelotnie, mógł stworzyć sobie fałszywy obraz jego osoby. John nie obnosił się bowiem ze swoją wrażliwością. A jednak można ją było dostrzec na jego twarzy. Nie bardzo odnajdywał się w całej tej grze…”

Robert Plant (1948) brytyjski muzyk rockowy, wokalista

o Johnie Bonhamie.
Źródło: Piotr Kaczkowski i Wiesław Weiss, Wywiad z Robertem Plantem i Jimmy’m Page’em, ledzeppelin.website.pl http://www.ledzeppelin.website.pl/index_pliki/wzjprp.html

O grach , Obraz

„B[ucur] T[incu], przyjaciel z dzieciństwa, pisze mi, ze czuje gorycz, bo nie mógł się "zrealizować". Takie rozgoryczenie jest nieuzasadnione. Każdy realizuje się na własny sposób. Ci zaś, którzy myślą, że pozostali gdzieś poniżej własnych możliwości, są w błędzie. Niech tylko spojrzą na tych, którym się udało, którzy dali z siebie wszystko, którzy - dzięki zasługom czy szczęściu - stali się znani: to wraki, strzępy, ludzie przegrani (…) Nic mi oni nie mają do powiedzenia, nudzę się przy nich; za to jakież wrażenie bogactwa w zetknięciu z tamtymi! Uciekajcie od wszystkich, którzy mają za sobą dzieło!

(…)

Jedyne, co robi mi naprawdę dobrze, to praca fizyczna. Nic innego nie potrafi mnie uszczęśliwić, bo nic innego tak przyjemnie ie zawiesza wiru pytań bez odpowiedzi.

Doskwiera mi chroniczne roztargnienie. Dłuższa koncentracja męczy mnie i nudzi. Na szczęście jestem obsesjonatem, a obsesja zmusza nas do koncentracji, jest koncentracją automatyczną.

"Zrobiliście błąd, stawiając na mnie!" - mamy w chwilach przygnębienia ochotę powiedzieć tym, którzy oczekują od nas Bóg wie jakich cudów. Zostać poniżej tego co można by zrobić, co powinno się zrobić… trudno o konstatację bardziej gorzką.”

Emil Cioran (1911–1995) pisarz pochodzenia rumuńskiego

Zeszyty 1957 - 1972

O myślach , O bogactwie , O myśleniu , O wrażeniach

„Quirke nie był tak naprawdę złym człowiekiem. Na to brakowało mu wyobraźni. Charakteryzowała go raczej dość ogólna, prymitywna złośliwość, jaka odrobinę bruka dusze wszystkich, którzy się z nią zetkną*

[*przyp.: Trochę podobnie do kolei państwowych. ].”

Terry Pratchett (1948–2015) angielski pisarz

Guards! Guards!

O duszy

„Czy więc nic nigdy nie może zostać naprawdę wyrażone, oddane w swoim stawaniu się anonimowym, nikt nigdy nie zdoła oddać bełkotu rodzącej się chwili, jak to jest, że, urodzeni z chaosu nie możemy nigdy z nim się zetknąć, zaledwie spojrzymy, a już pod naszym spojrzeniem rodzi się porządek… i kształt…”

Witold Gombrowicz książka Kosmos

Cosmos

„Żyjemy tu, w Warszawie życiem tramwajowym. Znaczy to, że w naszej warszawskiej epoce tramwaj wzniósł się do roli symbolu. Oczywiście tramwaj wyraża miejską jednostkę komunikacyjną, taką samą jak trolejbus czy autobus. Mówi się: żyjemy życiem takim czy innym, wtedy gdy życie owo dobywa z człowieka jego najistotniejsze cechy. Czyli że w zetknięciu z nim człowiek objawia się w całej okazałości. Przepełniony irracjonalnie tramwaj warszawski stanowi doskonały odczynnik, przekonujemy się w nim codziennie, jacy jesteśmy i jak bardzo żyjemy życiem tramwajowym. W chwili gdy najbliższy bliźni demoluje nam śledzionę, unicestwia czar dopiero co kupionego płaszcza, niweczy z trudem przyszyte guziki, gasi brutalnie przepiękny połysk żarliwie wyczyszczonych butów, gniecie na miazgę wiezione dla dzieci ciastka, uśmiecha się przepraszająco, pakując nam w usta rękaw od kurtki, w której przed chwilą czyścił kominy lub wypakowywał stare śledzie – w takiej chwili, powtarzam, instynkty, jak działa żaglowej fregaty, wysuwają się groźnie z burt naszych dusz. Wtedy dopiero spostrzegamy z przerażeniem, jacy potrafimy być pierwotni, dzicy, egoistyczni, kłótliwi, nietolerancyjni, zaślepieni, krótkowzroczni. Z drugiej strony – ileż wspaniałych wartości dostrzegamy naraz w życiu, gdy uda nam się wepchnąć jako ostatni do rozchodzącego się w szwach autobusu, gdy przygodny sąsiad, wisząc na stopniu, odstąpi nam trzy centymetry kwadratowe miejsca, akurat tyle, by postawić na nich szpic buta, gdy złapany rozpaczliwie za krawat ten, który już do połowy tkwi w środku, uśmiechnie się bez pretensji i przygnie nas mocnym ramieniem, gdy wreszcie starsza pani, której, prąc ku wyjściu, strąciliśmy kapelusz, porwali w strzępy gazety i wgnietli całą zawartość siatki z masłem, jajami i marmoladą w biust, uśmiechnie się z tramwajową melancholią i powie smutne, lecz przebaczające: – Nie szkodzi…”

Leopold Tyrmand książka Zły

Wtedy widzimy, jak dalece potrafimy być solidarni, wyrozumiali, ludzcy i coś ciepłego rozpływa się nam jak słodka, rozgrzana czekolada koło serca. Nic nie wzbudza w nas tak nieprzytomnej złości i bezmyślnej chęci awantur, jak niekończące się wyczekiwanie na wypchane ludźmi trolejbusy, do których nie można się dostać, jak tępota, brutalności i nieuprzejmość w tramwaju, o nic nie będziemy się sprzeczać i kłócić tak namiętnie, jak o grubiaństwa współpasażerów i bezduszną wrogość konduktorów. Ale też nic nie wzbudza w nas takiego uczucia zadowolenia, satysfakcji i wygody, jak widok wyczekiwanego numeru na ulicznym horyzoncie i stwierdzenie, że znajdziemy w nim miejsce siedzące. Tramwaj wyzwala w nas dziś w Warszawie cenną bezpośredniość przeżywania i dlatego żyjemy tu, w Warszawie życiem tramwajowym.
Zły

O życiu , O dzieciach , O uśmiechu , O butach

„Prałat Godlewski. Gdy wspominam to nazwisko, ogarnia mnie wzruszenie. Namiętność i miłość w jednej duszy. Ongiś bojowy antysemita, kapłan wojujący w piśmie i słowie. Ale gdy los zetknął go z tym dnem nędzy, odrzucił precz swoje nastawienie i cały żar swego kapłańskiego serca poświęcił Żydom. (…) Nie tylko myśmy go cenili. (…) prezes Gminy Czerniaków (…) opowiadał, jak się prałat rozpłakał w jego gabinecie, gdy mówił o żydowskiej niedoli i jak się starał pomóc i tej niedoli ulżyć. I mówił prezes Rady Żydowskiej, że ten ksiądz, były antysemita, więcej serca Żydom okazywał niż kler żydowski, któremu obca była idea pocieszyciela ogółu.”

Ludwik Hirszfeld (1884–1954) polski lekarz

o księdzu Marcelim Godlewskim, ratującym Żydów w czasie II wojny światowej i niemieckiej okupacji w Polsce.
Źródło: Księża ratujący Żydów http://www.radiomaryja.pl/bez-kategorii/ksieza-ratujacy-zydow/, radiomaryja.pl

O miłości , O losie , O duszy , Serce

„Po raz pierwszy zetknąłem się z 17-tysięczną rzeszą żołnierską, która oczekiwała mego przybycia. Do końca życia nie zapomnę ich wyglądu. Ogromna część bez butów i bez koszul. Wszyscy właściwie w łachmanach, częściowo w strzępach starych mundurów polskich, wychudli jak szkielety. Większość pokryta wrzodami wskutek awitaminozy. Ale, ku zdumieniu towarzyszących mi bolszewików z gen. Żukowem na czele, wszyscy byli ogoleni. I cóż za wspaniała żołnierska postawa. Serce mi się ścisnęło, gdy patrzyłem na tych nędzarzy, i zapytywałem się w duchu, czy uda się z nich jeszcze zrobić wojsko i czy zdołają znieść oczekujące ich trudy wojenne. Odpowiedź zjawiała się natychmiast; dość było popatrzeć w te błyszczące oczy, z których wyzierała wola i wiara (…). Pierwszy i – daj, Boże – ostatni raz w życiu przyjąłem defiladę żołnierzy bez butów. Uparli się, że chcą maszerować. Chcą pokazać bolszewikom, że bosymi, poranionymi nogami potrafią na piasku wybić takt wojskowy jako początek swego marszu do Polski.”

Władysław Anders (1892–1970) polski generał

o defiladzie żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR (1941–1942).
Źródło: Bez butów do Andersa https://dorzeczy.pl/historia/63066/Bez-butow-do-Andersa.html, dorzeczy.pl, 29 kwietnia 2018.

O Bogu , O wyglądzie , O woli , O wierze

„Jedną, z najbardziej zadziwiających definicji poezji, z jaką się kiedykolwiek zetknąłem, wypowiedział kiedyś – nieżyjący już niestety - malarz, profesor krakowskiej ASP, Zbysław M. Maciejewski. Otóż powiedział mi, że czyta poezję, ale tak po prawdzie, z wielkim wysiłkiem, a czasem nawet z niechęcią. – Dlaczego?”

Michał Świder (1962–2019) polski malarz, absolwent krakowskiej ASP

zapytałem: – Poezja - odpowiedział- to taka maleńka, przepełniona smutkiem dusza, wyrwana z olbrzymiej duszy, przepełnionej jeszcze większym smutkiem.
Źródło: Poeci http://www.michalswider.pl/miscellanea/12-3-poeci.html.

O czasie , O czytaniu , O wysiłku

„Walka o sprawiedliwość społeczną, poparcie dla rodzącego się ruchu robotniczego były wyraźne w utworach pisarzy żydowskich, szczególnie u Pereca i An-skiego. Literatura żydowska w jidysz miała ogromny wpływ na świadomość młodszego pokolenia Żydów w procesie ich sekularyzacji. (…) literatura w jidysz, z która zetknąłem się jeszcze jako chłopiec, miała również wpływ na rozwój moich poglądów społeczno-politycznych, na mój stosunek do biednych i uciskanych, którzy wprawdzie nie zawsze mają rację, ale zawsze mają prawo do żądania lepszych warunków życia i pracy.”

Włodzimierz Herman (1937) polski reżyser teatralny

Mój dybuk. W poszukiwaniu tożsamości: drogi, bezdroża, dygresje
Źródło: s. 214–215.

O literaturze , O sprawiedliwości , O walce

„Wielu różnych rzeczy spodziewałem się po Unii Europejskiej, tzn., że nie szanuje suwerenności państw członkowskich, jest to lewacka organizacja, zajmuje się śmiesznymi rzeczami od krzywizny bananów do dobrostanu goryli w Kongu. Jednak nie spodziewałem się, iż tak bezceremonialnie pokazuje, że demokracja w UE jest fasadowa: wszystko jest ustalone, zdajemy sobie sprawę, że nasze rezolucje i tak niewiele wnoszą, bo tak naprawdę o wszystkim decyduje Komisja Europejska. Nie liczymy głosów, głosujemy byle jak i nie przejmujemy się tym. To na pewno jest największe negatywne zaskoczenie. Nie było to wcześniej nagłaśniane, więc nie miałem okazji się z tym zetknąć, dopóki nie przekonałem się osobiście.”

Dobromir Sośnierz (1976) polski informatyk i polityk prawicowy, Poseł do Parlamentu Europejskiego w latach 2018-2019, Poseł na Sejm RP IX…

Źródło: Poseł D. Sośnierz: Polska daje się upokarzać przez UE na arenie międzynarodowej http://www.radiomaryja.pl/informacje/tylko-u-nas-posel-d-sosnierz-polska-daje-sie-upokarzac-przez-ue-na-arenie-miedzynarodowej/, radiomaryja.pl, 1 stycznia 2019.

O demokracji

„Śmierć Jolanty Szczypińskiej zasmuciła wszystkich, którzy się z nią zetknęli. Jola chorowała i bardzo cierpiała. Wiemy o tym wszyscy i wszyscy życzyliśmy jej powrotu do zdrowia. Pamiętam ją jeszcze z lat 70., a także gdy w czasach Porozumienia Centrum razem działaliśmy tworząc zręby, struktury działalności publicznej, politycznej w Polsce.”

Marek Kuchciński (1955) polski polityk

o Jolancie Szczypińskiej
Źródło: Prezes PiS o Jolancie Szczypińskiej: To była wyjątkowo dobra osoba https://www.tvp.info/40337691/, tvp.info, 8 grudnia 2018.

O śmierci , O cierpieniu

„Do ostatniej chwili nie wierzyłam w możliwość wybuchu wojny, wydało mi się to nieprawdopodobne i dalekie. Byłam na tyle naiwna, że chciałam wojny jako pewnej odmiany, po części z lenistwa i z ciekawości, jakże szybko zmieniłam zdanie. (…) Zaczęło się na pozór niewinnie, trochę strzałów, warkot samolotu i nic, ale od zachodu szła ku nam nawała niemiecka bezwzględna i nieubłagana - jak sama śmierć. Na wsi nie czuć było podniecenia, wszyscy myśleli, że to tylko próbne naloty, dopiero w mieście zetknęliśmy się oko w oko z groźną rzeczywistością. Słowo wojna usłyszałam po raz pierwszy z ust spikera czytającego tekst orędzia prezydenta Mościckiego. W domu wciągnęłam się od razu w atmosferę wojenną, trzeba było na gwałt zaklejać okna paskami i uszczelniać, szyć tampony, przygotowywać roztwór sody oczyszczonej. Wszystko to potem okazało się nonsensowne i bezcelowe.”

Anna Maria Hinel (1924–1943)

Źródło: Muzeum Auschwitz otrzymało pamiętnik więźniarki Anny Hinel (fragmenty) http://www.dziennikzachodni.pl/artykul/786257,muzeum-auschwitz-otrzymalo-pamietnik-wiezniarki-anny-hinel-fragmenty,2,id,t,sa.html, dziennikzachodni.pl, 19 marca 2013

O myślach , O myśleniu , O rzeczywostości , O śmierci

„To jest najbardziej wstrząsające w całej tej historii, że to nie był eksces jakiejś żywiołowej wściekłości, jakichś pijanych żołdaków, rozwścieczonych oporem powstańców – czegoś takiego nie było. (…) Ci żandarmi w ogóle nie zetknęli się z powstańcami, ich nie miało co rozwścieczyć, oni po prostu wykonywali ludobójcze rozkazy i to dość chętnie. Bo wiemy z niemieckich relacji, że można było odmówić wykonania rozkazów i były takie przypadki, że niektórzy żandarmi się migali albo przynajmniej tak później twierdzili, że oni tych rozkazów nie wykonywali.”

Piotr Gursztyn (1970) polski dziennikarz prasowy i telewizyjny

o Rzezi Woli w 1944 w Warszawie.
Źródło: 73 lata temu Niemcy prowadzili masowe egzekucje w Warszawie. Gursztyn: „Rzeź Woli była przemysłowym ludobójstwem” https://wpolityce.pl/historia/352002-73-lata-temu-niemcy-prowadzili-masowe-egzekucje-w-warszawie-gursztyn-rzez-woli-byla-przemyslowym-ludobojstwem, wpolityce.pl, 6 sierpnia 2017.

O relacjach , O historii

„Raz jeszcze zetknęłam się z kinem podczas zdjęć do filmu Gangsterzy i filantropi.”

Irena Santor (1934) piosenkarka polska

Dostałam zaproszenie do nagrania piosenki tytułowej. Chciałam swą interpretację dopasować do fabuły i głównej bohaterki – udałam się do charakteryzatorni, gdzie aktorka nakładała makijaż. Spytałam z przejęciem, jak ona widzi tę piosenkę. Może jej na czymś specjalnie zależy, co mam zaakcentować, co ukryć... Pani odwróciła się do mnie i rzekła: – Jest mi wszystko jedno, jak pani zaśpiewa. Ja i tak zagram po swojemu.
Źródło: Miło wspomnieć, wyd. Grupa Image, 1995.