Cytaty na temat tekst (517 cytatów, strona 3)

„(…) autorzy uwielbiają mówić o swoich tekstach. Nie cierpią tylko pytania „o czym to jest.””

Jakub Roszkowski (1984)

Źródło: Mirosław Baran, Dramaturg – postać drugiego planu, „Gazeta Wyborcza – Trójmiasto” nr 98, 28 kwietnia 2011 http://trojmiasto.gazeta.pl/trojmiasto/1,104807,9516743,Dramaturg___postac_drugiego_planu.html

O cierpieniu , Pytanie

„Zarzucano mi, że moje teksty emanują agresją. Ja nie namawiam do niczego, nie stwarzam podziałów. Opowiadam, a to jest różnica, której ludzie nie zauważają. Opowiadam, że jedna się puściła i nie wyszło, że gość wziął kwas i ledwo to przeżył, ze dziewczyna siedziała w domu i chlała przez cały dzień. Mówię: „nienawidzę cię”, ale nikogo nie namawiam do nienawiści…”

Agnieszka Chylińska (1976) polska piosenkarka

Źródło: Marta Szekichowska-Kiziniewicz, O sobie samej Chylińska (1998)

O ludziach , O domu

„Bezczelność dziennikarzy z tych pisemek przekracza już dopuszczalne granice. Ostatnio dowiedziałem się o swoim rzekomym romansie z damą, której w ogóle nie znam. Przez takie teksty związek, który rokuje, że dwoje ludzi mogłoby zostać mężem i żoną, może się rozsypać.”

Paweł Deląg (1970) aktor polski

Źródło: Najbardziej ciągnie mnie w stronę desperatów, „Filipinka”, 1998

O ludziach

„Milczenie to tekst, który niezwykle łatwo jest błędnie zinterpretować.”

Julian Tuwim (1894–1953) polski poeta

„Jeżeli w takim kraju jak Polska, kraju z taką tradycją i po takim ciężkim doświadczeniu historycznym, mówi się „przyjmiemy tylko 2 tysiące uchodźców”, to jest straszne. Dlatego napisałem ten tekst. Z desperacji, bo chciałbym żeby przywódcy mojego kraju powiedzieli: „Tak przyjmiemy ich 100 tysięcy, bo taki jest nasz humanitarny obowiązek”, chciałbym, żebyśmy tu byli wzorem dla świata. Tymczasem bierzemy udział w targu podobnym do tego z czasów wojny, gdy nikt, również moja druga ojczyzna Stany Zjednoczone, nie chciał przyjąć uciekających przed Zagładą Żydów.”

Jan Tomasz Gross (1947) historyk i socjolog polsko-amerykański

Źródło: Wojciech Czuchnowski, Gross: mój tekst był gestem desperacji http://wyborcza.pl/1,75478,18868975,gross-moj-tekst-byl-gestem-desperacji.html, wyborcza.pl, 22 września 2015.

O wojnie , O ojczyźnie

„(…) ja wierzę w siłę energii, jaka towarzyszy każdej pracy. Najbardziej kulawy tekst może się wtedy obronić i z pewnością wykluje się coś bardzo ciekawego.”

Agnieszka Dygant (1973) aktorka polska

Źródło: Bohdan Gadomski, Idealistka, „Angora” 42/03 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/idealistka.htm

O sile

„Przez wielka literaturę można powiedzieć wiele o współczesności, niekoniecznie ubierając tekst w glany czy koturny, ale sięgając głębiej.”

Krzysztof Zawadzki (1970) polski aktor

Źródło: Wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=32177

O literaturze

„Słucham waszych tekstów i się śmieję, głupi ciołku.
Krzyczysz „Jebać psy”, a nigdy w życiu jednej nocy nie spędziłeś na dołku.
Jesteś zwykłym obszczymurkiem a udajesz kota.”

Popek (1980) polski raper i zawodnik MMA

Wyjęty spod prawa
Źródło: Chujowi raperzy

O psie

„Nasze utwory nie mogą spełniać funkcji wychowawczych, bo tak jak sam chcę być postacią autentyczną, a nie ulepioną przez kogoś, nie leży w moich intencjach podawanie komuś wzorów, czy przestróg. To są tylko nasze refleksje. Ale to, że młodzi się z tym utożsamiają, jest przestrogą, ale dla tych, co tę młodzież w świat pakują (…). Nie należy dopatrywać się w tekstach nadzwyczajnych rzeczy, wszystko jest wyłożone kawa na ławę. Chyba, że ktoś bardzo chce, to jakieś drugie dno może znaleźć. Bo oscylujemy wokół smutku, bliskiego desperacji. Z drugiej strony wykładamy sprawy z przymrużeniem oka, żeby dać sygnał ludziom, że nie ma się czego bać. To wszystko było zadaniem zespołu Perfect.”

Zbigniew Hołdys (1951) polski muzyk, wokalista i kompozytor

wypowiedź w tygodniku Tu i Teraz, 1983
Źródło: M. Sart, M. Wiernik, Album polskiego rocka, Bydgoszcz 1987

O młodzieży , O świecie , O kawie

„Dla mnie w teatrze najważniejszych jest tekst.”

Dariusz Szymaniak (1969)

Źródło: Mirosław Baran, Historia z życia malarza Marka Rothko na Czarnej Sali, „Gazeta Wyborcza – Trójmiasto” nr 117, 21 maja 2011 http://cjg.gazeta.pl/CJG_Trojmiasto/1,109143,9634836,Historia_z_zycia_malarza_Marka_Rothko_na_Czarnej_Sali.html

O historii

„Jakiego modelowego czytelnika pragnąłem, kiedy pisałem? Z pewnością chodziło mi o wspólnika, godzącego się na grę, którą podjąłem. (…) Ale jednocześnie pragnąłem ze wszystkich sił, by zarysowała się postać czytelnika, który po przebrnięciu przez trudy inicjacji padnie moim łupem, czy też łupem tekstu, i uzna, że chce tego tylko, co tekst mu ofiaruje.”

Umberto Eco książka Imię róży

Imię róży, Dopiski na marginesie „Imienia róży”

„W czasach, gdy na pięć zajdlowych nominacji cztery dostawały teksty z NF, nominacja do nagrody była dla Ostatniego Naczelnego obiektywnym i niepodważalnym dowodem, że jest znakomitym redaktorem. Jakżeż przechwalał się wtedy „swoimi” Zajdlami! A gdy ci sami w większości fanowie, w tej samej procedurze, zaczęli nagradzać teksty przez niego odrzucone, jął dowodzić, że nagrodę tę przyznają ciemniaki i lobbyści według oszukańczego regulaminu.”

Rafał A. Ziemkiewicz (1964) polski pisarz

o Macieju Parowskim.
Źródło: Raz prawą, „Miesięcznik. Biuletyn informacyjny ŚKF” nr 136, 22 maja 2001

„(…) bo takie bicie się w cudze pierwsi jest żałosne.”

Rafał A. Ziemkiewicz (1964) polski pisarz

o przepraszaniu za rzekomy antysemityzm polskich chłopów m.in. przez potomków działaczy Komunistycznej Partii Polski.
Źródło: Wszystko przez PiS. Nawet Michnik, blog.rp.pl, 5 kwietnia 2011 http://blog.rp.pl/ziemkiewicz/2011/04/05/wszystko-przez-pis-nawet-michnik/%20%20

„Jonasz nie zdążył zobaczyć, jak jego wiersze interpretuję na scenie, ale zdążył wysłuchać moich nagrań. Z tekstami, które przed laty dostałam, do dziś trudno mi się rozstać. Są uniwersalne, ponadczasowe, dotyczą każdego człowieka. Noszą w sobie jakąś ludzką cielesność.”

Hanna Banaszak (1957) polska piosenkarka

o Jonaszu Kofcie.
Źródło: Wywiad, 2008 http://poznan.naszemiasto.pl/wydarzenia/931994.html

O lecie

„Ślązacy na pewno odróżniają się od pozostałych obywateli językiem. Dążą do zachowania swojego języka. Przykładem są: bardzo częste wybory przez nauczycieli i uczniów ścieżek regionalnych w szkołach, powstawanie ciągle nowych słowników śląskich, konkursy mowy śląskiej, teksty o Śląsku pisane po śląsku, próby wprowadzania etnolektu śląskiego na deski teatralne i do literatury. Etnolekt śląski zasłużył więc w pełni na status języka regionalnego”

Jolanta Tambor (1958)

Źródło: Orędowniczka śląskiej mowy może zostać pełnomocnikiem wojewody, 10 marca 2011 http://katowice.gazeta.pl/katowice/1,35063,9234260,Oredowniczka_slaskiej_mowy_moze_zostac_pelnomocnikiem.html#ixzz1IUdVKGSO

O zachowaniu , O literaturze , O nauczycielach

„I gdyby ten świat nie miał tego miarowego tętna, gdyby ta kula ziemska spokojnie nie odliczała godzin, gdyby ten kurz z biurka nie dusił go z taką siłą, no i gdyby nie ten tekst, te nazwiska ze starego wycinka… Gdyby te przeklęte wspomnienia nie wyciągały po niego rąk, na pewno dożyłby jeszcze i do jutra.”

Ewa Klajman-Gomolińska (1966)

Rzeź komunistów

O świecie , O sile

„Robię sobie kawę, włączam muzykę, siadam i czytam scenariusz. Uczę się tekstów na pamięć. Wczuwam się jakoś w scenę. Zastanawiam się, co powinienem w danej chwili ujęcia zrobić, by dobrze to wyglądało. Ale tak naprawdę, dopiero na planie reżyser zbiera aktorów i wspólnie zastanawiamy się, jak co ma wyglądać. Rzuca pomysłami, my podajemy swoje – taka burza mózgów.”

Adrian Żuchewicz (1992)

o przygotowaniach do roli.
Źródło: Joanna Rutkowska, Mówią na mnie „MOSTOWIAK” – rozmowa z Adrianem Żuchewiczem, serialowym Łukaszem, 20 czerwca 2009 http://www.m-jak-milosc.pl/76742/mowia-na-mnie-mostowiak-rozmowa-z-adrianem-zuchewiczem-serialowym-lukaszem.html

O kawie , O czytaniu

„Gest, jak i kostium, zastępują tekst, który, choć nieobecny, zawsze pozostanie punktem wyjścia. Musiałem więc szczególnie dbać o kształt moich projektów dla [teatru] Pantomimy, żeby uczytelnić znaczenia gestów, ich kompozycji, całych sytuacji i dostosować się do wymagań widowiska.”

Kazimierz Wiśniak (1931)

Źródło: Z życia scenografa, Kraków 1998

„Ciągle w bardzo dziecinny sposób fascynuje mnie ten moment, kiedy tekst pojawia się na pustej kartce. Moment, w którym mówię sobie „zobaczmy, co się teraz wydarzy”. Myślę, że to się już nigdy nie zmieni. Fascynuje mnie to, że dramat, który jest dziełem jednej osoby, przechodzi przez ręce i ciała reżysera i aktorów, a później także widzów. Dopiero wtedy zdarza się teatr.”

Mark Ravenhill (1966)

Źródło: Anka Herbut, Odpowiedni poziom pretensjonalności Rozmowa z Markiem Ravenhillem, dwutygodnik. com http://www.dwutygodnik.com/artykul/4020-odpowiedni-poziom-pretensjonalnosci.html

O myślach , O myśleniu

„Jest taka teoria, z którą w tym momencie nie można się nie zgodzić: zawsze, kiedy Polska bierze udział w zbrojeniach, albo sporach wojennych, ten tekst staje się niebezpiecznie aktualny.”

Kamilla Baar-Kochańska (1979) polska aktorka

o Makbecie.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Warszawa, 13 stycznia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/makbetw.htm

„Religia jest przecież sprawą osobistą, zakorzenia się w osobie, choć prowadzi do wspólnoty. W szkole najbardziej osobiste jest wnętrze plecaka. Tam może się znaleźć miejsce na mały znak, na krzyżyk własnego wyznania, na święty tekst, coś, co o wierze przypomina. Przyjaciół mogę dopuszczać do obejrzenia tego skarbu. Wszyscy wzajemnie będziemy okazywać szacunek pamiątkom, które nosimy ze sobą, udając się w świat. Nie muszą dzielić. Mogą wspierać.”

Halina Bortnowska (1931) polska filozof, teolog i publicystka

o krzyżach w szkołach.
Źródło: wyborcza.pl, 12 listopada 2009 http://wyborcza.pl/1,75515,7246261,Gdzie_krzyze_.html

O świecie , O wierze , O religii

„W naszej tradycji już komedia – a co dopiero farsa – kojarzy się fatalnie. Komedia nie może mówić niczego istotnego i niczego nie może nauczyć, służy jedynie rozbawianiu gawiedzi. To nieprawda, udowodnił to choćby Jacques Lassalle inscenizacją Tartuffe’a, pokazując inną twarz Moliera. Podobnie z Calderonem. Poza tym… Każdy przeżył początek miłości, gdy nie chodzimy, a lekko unosimy się nad ziemią. Coś podobnego czuję, pracując nad tym tekstem. Dotykam w nim tego, co w nas najprostsze, ale nie prostackie, tego, co najszlachetniejsze, ale nie szlacheckie, tego, co śmieszne, ale nie komiczne. Nie jest to graffiti, a raczej akwarela. Jesteśmy przyzwyczajeni, że teraz chlapie się farbą, gdzie popadnie. Proszę bardzo, ale z prawdziwą przyjemnością używam ultramaryny.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: Jacek Wakar, Zamiast graffiti – akwarela, „Dziennik Gazeta Prawna”, 24 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20802

O przyjemności , O czytaniu

„Najpotężniejsze kultury, które profesor w swoim tekście stawia nam jak wzór do naśladowania, jak amerykańska czy niemiecka, są silne właśnie potęgą artystów niepokornych, poszukujących, szargających świętości i zwalczanych przez swoich lokalnych profesorów Nowaków. Jakaż byłaby kultura amerykańska, gdyby usunąć z niej wszystkie elementy wywrotowe i etnicznie niepewne – Woody’ego Allena, South Park, Josepha Hellera oraz jazz, blues i rock and roll. Czyż można wyobrazić sobie kulturę niemiecką bez Heinego, Nietzschego, Schlöndorffa i Brechta. Byłyby słabe jak kultura polska, z której amputujemy Brunona Schulza, Stanisława Lema, Wisławę Szymborską i wszystkich tych artystów, którzy ośmielają się głosować na inne partie polityczne niż profesor Andrzej Nowak.”

Wojciech Orliński (1969) polski dzienikarz

o słowach Andrzeja Nowaka, który dzieli Polaków na „dumnych lechitów” głosujących na PiS i „tutejszych” czytających „Gazetę Wyborczą”.
Źródło: Kto jest tylko „tutejszym” a kto dumnym lechitą, wyborcza.pl, 21 maja 2012 http://wyborcza.pl/1,76842,11766215,Kto_jest_tylko__tutejszym__a_kto_dumnym_lechita.html#ixzz1vVD5aXrZ

„Miley Cyrus jest według mnie głupia i infantylna. Wkurza mnie, że małe dziewczynki będą traktować ją jako wzorzec. Wolałbym, żeby podziwiały kogoś inteligentniejszego. Na przykład taka Lorde. Ma 16 lat, pisze świetne piosenki z błyskotliwymi tekstami i do tego nie obmacuje się przy wszystkich. Miley może ma talent, może potrafi śpiewać, ale jest jak wypadek samochodowy. Ciężko oderwać od niej wzrok, ale nie jest to pozytywne zjawisko.”

Jon Gallant (1975)

Źródło: „Miley Cyrus jest jak wypadek samochodowy” (rozmowa z Billy Talent), wp.pl, 5 listopada 2013 http://muzyka.wp.pl/interviewId,682961,title,Miley-Cyrus-jest-jak-wypadek-samochodowy-rozmowa-z-Billy-Talent,wywiad.html

O muzyce , O śpiewie

„Tymczasem jest oczywiste, że istnieje duża różnica między rękopisami; wynika ona bądź z niedbalstwa pewnych kopistów, bądź z niegodnej śmiałości niektórych, bądź winę za to ponoszą ci, którzy nie zwracają uwagi na poprawność tekstów, bądź ci, którzy poprawiając dodają lub usuwają, co im się podoba.”

Orygenes (185–254) egzegeta i teolog czasów patrystycznych

Źródło: Komentarz do Ewangelii według Mateusza, XV, 14, przeł. Katarzyna Augustniak, Wyd. WAM, Kraków 1998, s. 246.

„W łacinie jest też cały ciężar historii i tradycji Kościoła. Ponieważ sam byłem wychowywany na łacinie, to nie umiem nawet dziś chodzić do kościoła, gdzie są msze po polsku. Wolę słuchać mszy w innym języku. Po polsku teksty liturgiczne wydają mi się banalne. Na pewno można by je lepiej przetłumaczyć.”

Krzysztof Penderecki (1933) polski kompozytor i dyrygent

Źródło: Tomasz Cyz, Chciałem napisać oryginalną „Pasję” http://www.dwutygodnik.com/artykul/3327/, Dwutygodnik.com nr 103/2013.

O historii

„Dla mnie najpiękniejsze jest kiedy aktor może uczestniczyć w pracy nad przedstawieniem, nad dramaturgią tekstu, ma możliwość wzięcia udziału w dyskusji dotyczącej muzyki, scenografii. Jest częścią przedstawienia i powinien mieć wpływ na pozostałe jego składowe. Czułbym się niekomfortowo, gdyby reżyser traktował mnie tylko jako pionka w grze.”

Wiktor Loga-Skarczewski (1985)

Źródło: „Exklusiv”, 4 stycznia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26349

O grach , O czytaniu

„Zdarzyło mu się napisać Złotą galerę – zwij go autorem Złotej Galery. Popełnił to w wieku lat 15 – potem już mogło być tylko gorzej. Pisze zawsze nie to, co powinien, i gorzej, niż byłoby go stać. Sądząc po jego tekstach krytycznych, cierpi na daleko posuniętą schizofrenię. Teoretycznie można go czasami zobaczyć na spotkaniach fandomu – ale nie licz, że uda ci się to dwa razy w dekadzie. Nie marnuj czasu na czytanie jego tekstów: został porażony białym światłem filozofii i pisze w sposób kompletnie niezrozumiały i o rzeczach całkowicie wydumanych. W szczególności nie poświęcaj uwagi jego wypowiedziom o samym sobie: to patologiczny pesymista i malkontent.”

Jacek Dukaj (1974) pisarz polski

o samym sobie.

O cierpieniu , O czasie , O czytaniu , O wieku

„Jeśli chodzi o serial, wszystko raczej jest już pokazane. Scenarzyści osnuwają postaci pewną tajemnicą, ale ona się w końcu ujawnia. Inaczej jest w teatrze, gdzie tekst dramatu ukazuje tylko niektóre wycinki z życia postaci. Żeby znać motywy jej postępowania, wspólnie z reżyserem opowiadamy o niej więcej, niż napisał autor. W serialu, w którym jestem teraz, zastanawiam się bardziej nad atmosferą panującą wokół mojej postaci. Nie zadaję sobie pytań intelektualnych, posługuję się intuicją.”

Maja Hirsch (1977) aktorka polska

Źródło: Nie jestem przezroczysta – wywiad z Mają Hirsch http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1896/Nie-jestem-przezroczysta-wywiad-z-Maja-Hirsch.html

O tajemnicy , Pytanie

„Staramy się unikać w tekstach typowych heavy metalowych slangów, jak seks czy satanizm, który dla mnie jest największym komunałem jaki pojawił się w muzyce. Nie jestem przeciwko temu z przyczyn religijnych, sprzeciwiam się ponieważ jest to jeden wielki bzdet.”

Lars Ulrich (1963) muzyk rockowy, perkusista, członek zespołu Metallica

Wypowiedzi członków zespołu, Lars Ulrich

O seksie

„Muzycy to ludzie, którzy często nie wnikają za mocno w warstwę tekstową piosenek. Ich interesuje sprzęt, gitary, kable, żeby wszystko stroiło, brzmiało dobrze. To trochę inna rasa i nie ma sensu się przebijać przez te wszystkie sensy i znaczenia w tekstach.”

Krzysztof Grabowski (wokalista) (1965) polski wokalista, kompozytor i autor tekstów

Źródło: Piotr Miecznikowski, Strachy na Lachy, empik.com, 6 lutego 2013 http://www.empik.com/strachy-na-lachy-wywiady-empikultura,90516,a

O ludziach , O strachu , Sens

„Napisanie tekstu to nic, zdobycie pozwoleń na wykorzystanie zdjęć to dopiero heroiczny wyczyn! (…) Powoli jednak coś zaczyna się zmieniać i zachodnie muzea dochodzą do wniosku, że nie powinny pobierać opłat za reprodukowanie w celach naukowych dzieł będących przecież dobrem wspólnym, zakupionych często i konserwowanych ze środków państwowych, a także digitalizowanych za publiczne pieniądze.”

Piotr Oczko (1973)

Źródło: Zofia Zaleska, Kraj miotły i szczotki http://www.dwutygodnik.com/artykul/4531/, Dwutygodnik.com nr 108/2013.

O pieniądzach

„Wydaje mi się, że moje teksty nie są dużo dziwniejsze niż filmy, które oglądamy, czy książki, które czytamy na co dzień.”

Gaba Kulka (1979) polska wokalistka, pianistka i kompozytorka

Źródło: muzyczna.pl http://www.muzyczna.pl/wywiady/wywiad-z-gabriela-kulka

O książkach , O czytaniu

„Wystarczy spojrzeć, jak panoszy się chamówa,
zero honoru, klasy zero, zasad brak.
Ciekawe co by robił tutaj Al Pacino?
Ciekawy jestem, jak zachowałby się Al.
Podobno dzisiaj już nikt nie słucha tekstów,
słowa piosenki nieistotne są,
ja jednak ciągle tutaj żyję, tutaj mieszkam
i w tym momencie chciałbym ci powiedzieć coś,

więc chyba mamy mamy o czym śpiewać:
„Przyszłość jest twoja” – słyszałem już ten kit,
zez wazeliny acid wciska się od tyłu,
trzymam pośladki mocno aby nie wlazł mi.”

Muniek Staszczyk (1963) polski muzyk rockowy

Źródło: piosenka No pasaran

O zachowaniu , O śpiewie , O przyszłości

„To nie jest dobra pora, żeby mówić o generale. Po co mi to? Żebym dostawał telefony z pogróżkami? Musi upłynąć trochę czasu. Z archiwów (nie naszych) na światło dzienne wyjdą dokumenty i pokażą go w innym świetle, ale nie powiem w jakim. Oceniając generała, trzeba mówić otwartym tekstem: albo był człowiekiem przyzwoitym, albo nie był, ale ja na te podstawowe pytania teraz nie odpowiem.”

Albin Siwak (1933–2019) polski działacz partyjny w okresie PRL

o Wojciechu Jaruzelskim.
Źródło: Krzysztof Różycki, Człowiek o wielu twarzach, „Angora” nr 23, 8 czerwca 2014, s. 15.

O świetle , O czasie , Pytanie , Pora roku

„Z dziennikarskiego obowiązku śledziłem „Gazetę Wyborczą” w przededniu Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych. I doliczyłem się czterech tekstów opluwających tych żołnierzy niepodległości. Seweryn Blumsztajn nawet otwarcie nazwał ich „bandytami” – dokładnie tak samo, jak po wojnie traktowali ich Sowieci i ich polscy kolaboranci, zdrajcy narodowej sprawy. Do tego wymyślane są kolejne kategorie „polskich” zbrodni, jak np. powojenne „polskie obozy koncentracyjne”. Ale czy NKWD, które przejęło te obozy po Niemcach, było jednostką polską?”

Tadeusz Płużański (ur. 1971) (1971) polski historyk, dziennikarz i publicysta

Źródło: Ważna rozmowa Wiktora Świetlika z Tadeuszem M. Płużańskim, autorem książki „Bestie”, wpolityce. pl, 14 kwietnia 2012 http://wpolityce.pl/wydarzenia/26643-wazna-rozmowa-wiktora-swietlika-z-tadeuszem-m-pluzanskim-autorem-ksiazki-bestie

O wojnie , O książkach

„Reportaż musi wypalić autora, wyciągnąć z niego całą energię. Wtedy jest szansa na to, że tekst będzie coś wart.”

Wojciech Tochman (1969) polski dziennikarz

Z wywiadów
Źródło: Zdziwienie i podziw, „Tygodnik Powszechny”, 11/2005

O szansie

„Prawie zrezygnowałem też z pisania, a kiedyś byłem w „Polityce” jednym z częściej piszących autorów. Doszedłem jednak do wniosku, że jestem przede wszystkim redaktorem naczelnym. Jeżeli redaktor, zwłaszcza naczelny, jest aktywnie piszący, nie jest to dobre dla dziennikarzy. Szef nie powinien z nimi konkurować. Na tym polega wartość redagowania. Człowiek staje się redaktorem dopiero wtedy, kiedy zaczyna odczuwać satysfakcję z cudzych tekstów.”

Jerzy Baczyński (1950) polski dziennikarz

Źródło: Grzegorz Kopacz, Pazerny na opinie, polityka.pl, 21 października 2010 http://www.polityka.pl/kultura/aktualnoscikulturalne/1509818,2,rozmowa-z-jerzym-baczynskim-redaktorem-naczelnym-polityki.read

„(…) największą trudnością było sprowadzenie tego sporego przecież tekstu do wymiaru 90-minutowego, czyli i tak dłuższego niż zwykle, słuchowiska. Cięcie tekstu tak bardzo osadzonego w kulturze, tak bardzo obrosłego różnymi skojarzeniami i kontekstami, jest wyjątkowo trudne. Każda decyzja dotycząca wyrzucenia jakiegokolwiek fragmentu może być przecież odczytana jako ważny trop interpretacyjny, więc to było rzeczywiście wymagające. Ale poza tym nie było w zasadzie żadnych trudności. Wręcz przeciwnie, praca nad tym spektaklem była dla mnie wielką przyjemnością.”

Waldemar Modestowicz (1954)

o pracy nad słuchowiskiem Hamlet na podstawie sztuki Szekspira.
Źródło: Przemysław Gulda, Praca nad Hamletem to była przyjemność i przygoda, „Gazeta Wyborcza Trójmiasto”, 22 maja 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/139596.html

O przyjemności , O decyzjach

„Można zrobić bardzo współczesny teatr, oparty na klasycznym tekście. I dla odmiany – można zrobić bardzo staroświecką rzecz, opartą na tekście współczesnym.”

Joanna Szczepkowska (1953) aktorka polska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Dziennik Teatralny”, Katowice, 29 stycznia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dscw.htm

„Widzieliśmy z dna Epoki Pieców, jak proponowane przez nich uwznioślenie państwa, przyobleczenie go powłoką mistyczną, nadanie mu poprzez osobę wodza rangi niemal sakralnej, czyni je potężniejszym jeszcze narzędziem ich zbrodni. Czytaliśmy z szyderstwem teksty filozofów, witających ową sakralizację państwa jako upragniony znak zmierzchu epoki sceptycznej, kres liberalizmu, wyraz dobrowolnej abdykacji jednostki, której czas nowożytny włożył na głowę zbyt ciężką dla niej koronę wolności. Jeśli kiedykolwiek nieufność do idealizmu mogła nam wejść pod dziesiątą skórę, to właśnie wtedy, podczas lektury idealistów, naciągających niebo zasad na piekło tych rządów i upatrujących istotę epoki w chwale zasad, a nie w nędzy praktyk. Myśmy żyli, i to żyli długo, na dnie tej nędzy jakby na dnie morza, mając nad sobą wielki słup ciśnienia, rozkruszający metodycznie wszelkie tamy, jakie ostatnie wieki zbudowały przeciwko absolutnej dowolności władzy.”

Jan Strzelecki (1919–1988) socjolog polski, eseista, działacz społeczny

Źródło: Próby świadectwa, w: Ślady tożsamości, Warszawa 1989; cyt. za: kulturologia.uw.edu.pl http://www.kulturologia.uw.edu.pl/page.php?page=tekst&haslo=strzelecki

O piekle , O wolności , O czasie , O czytaniu

„I raptem, dziko i rozpaczliwie, zapragnąłem podbiec do niej, chwycić za ręce, przyciągnąć, zajrzeć w oczy. Joaśka, moja miła, zapomnij. Wybacz mi. Jestem osioł, dureń, zarozumiały głupiec. Co tylko chcesz. Strzel mnie w gębę, bardzo cię proszę i zapomnijmy, niech będzie jak dawniej… Dlaczego?! Dziewczynom łatwo to przychodzi. Cudowna zdolność zapominania, skreślania tego, co staje się niewygodna. Przysięgi, obietnice. Słowa, taki zwyczajowy tekst: nigdy, na zawsze, kocham, wszyscy wszystkim to mówią, gdy świeci księżyc, nawet wydaje się, że to prawda, a potem przechodzi i tylko dureń może mieć pretensje. Po prostu tak już jest. Dlaczego Joanna miałaby stanowić wyjątek? Bo ją uważam za wyjątkową, niezwykłą? Bo umie przedziwnie deklamować Gałczyńskiego i człowiekowi się zdaje, że jedzie w zaczarowanej dorożce, słyszy stukanie kopyt, a dorożkarz ma skrzydła? Bo podchwytuje projekt przebudowania świata na zasadach muzycznej harmonii i zgłasza z zapałem własne wnioski, jakby to było na serio?”

Aleksander Minkowski (1933–2016) polski prozaik, reportażysta, scenarzysta filmowy

Artur

O prawdzie , O głupcach , O zapominaniu , Kochać się

„Spośród wszystkich artykułów ukazujących się w czasopismach, znajdujących się na najbardziej chyba cenionej, w świecie naukowym, Liście Fildelfijskiej aż 20% nie jest nigdy, nawet raz, od momentu publikacji cytowana. Jeśli od tego odejmiemy, tak powszechne wśród naukowców, autocytowania i cytowania pojedyncze, często grzecznościowe wynikające z poczucia wzajemności lub wdzięczności, to naukowy śmietnik rośnie w oczach. Biorąc pod uwagę fakt, że naukowcy powinni cytować wszystkie teksty, na których opierają swoją pracę, oznacza to, że artykuł, który nigdy nie został zacytowany nie miał żadnego wpływu na jakiegokolwiek naukowca na świecie, a co za tym idzie, nie miał również jakiegokolwiek wpływu na rozwój nauki.”

Tomasz Witkowski (1963)

Zakazana psychologia. Tom I
Źródło: s. 365.

O nauce

„Moje pierwsze doświadczenia sceniczne to spotkanie z teatrem amatorskim w Otwocku, który ostatnio obchodził 85-lecie. Jako kilkuletni chłopak widziałem tam Zemstę – znakomicie się bawiłem. Dlatego nieco później wpadałem do nich na próby, czasami pozwolono mi zaciągnąć kurtynę, a to wbrew pozorom wcale nie takie łatwe. W liceum przynajmniej raz w miesiącu do warszawskiego Teatru Polskiego zabierał nas – grupę 40 rozbisurmanionych chłopaków – polonista, profesor Minakowski. Był maniakiem teatralnym, zaraził nas tą fascynacją i okiełznał nasze temperamenty. Z Teatru Polskiego zapamiętałem przede wszystkim piękną kurtynę z frędzlami, która mieni się do dziś. Wtedy ten świat za tą wspaniałą płachtą zaczął mnie fascynować. Bardzo często też profesor Minakowski i inni nauczyciele prosili mnie o przygotowanie wiersza na akademię, a to Odę do młodości, a to dwie strony z życiorysu Napoleona. Zwrócono wówczas uwagę na moją umiejętność wypowiadania na głos tekstu. Nawet któregoś dnia podszedł do mnie katecheta i zapytał: „Ignasiu, a nie poszedłbyś do seminarium?”.”

Ignacy Gogolewski (1931) aktor i reżyser polski

Źródło: Agnieszka Michalak, Ignacy Gogolewski o „32 omdleniach”, paleniu i wdzięczności do wieszcza, dziennik. pl, 26 kwietnia 2011 http://kultura.dziennik.pl/artykuly/332792,ignacy-gogolewski-o-32-omdleniach-paleniu-i-wdziecznosci-do-wieszcza.html

O świecie , O zemście , O nauczycielach , Chłopak

„Cała książka – tekst i ilustracje – powstaje 9 miesięcy, tyle co ciąża.”

Pija Lindenbaum (1955)

Źródło: Agata Hołubowska, Tak naprawdę cały czas piszę o tym samym dziecku, tylko nadaję mu różne imiona – rozmowa z Piją Lindenbaum http://qlturka.pl/2015/12/11/tak-naprawde-caly-czas-pisze-o-tym-samym-dziecku-tylko-nadaje-mu-rozne-imiona-rozmowa-z-pija-lindenbaum/, qlturka.pl, 19 czerwca 2013

O dzieciach , O książkach , O literaturze , O piciu

„Kiedy ludzie pytali mnie o Snoopa, zawsze mówiłem o nim dobre rzeczy. Teraz muszę odpowiedzieć na jego wyzwanie. To trochę popierdolone. Po tym jak mu udowodnię, że jestem lepszym raperem, że mam lepsze teksty, chętnie znów przybiję z nim pionę. Wiesz, to tak jak mała walka z kumplem, po której godzicie się i wszystko jest w porządku.”

Coolio (1963)

Źródło: hip-hop.pl http://www.hip-hop.pl/teksty/projector.php?id=1075378172

O ludziach , O walce

„Cały świat ma dziś problem z tym, że dzieci nie czytają, nawet Finowie. Skoro nie czytają w domu, to nie należy się na to obrażać, tylko czytać głośno podczas lekcji. A potem rozmawiać o rzeczywistych problemach, które są w tekście, i pokazywać, że to te same problemy, które ma współczesny człowiek, tylko wyrażone innym językiem. Gdy się mówi o ważnych sprawach, uczniów to wciąga”

Zofia Agnieszka Kłakówna (1950) polska polonistka, nauczycielka, autorka podręczników

Źródło: Punkty za pochodzenie. Do szkoły, polityka.pl, 2 czerwca 2011 http://www.polityka.pl/spoleczenstwo/artykuly/1516350,2,ucz-sie-pod-klucz-czego-uczyc-na-polskim.read

O dzieciach , O świecie , O domu , O problemach

„Ludzie mogą interpretować nasze teksty jak im się tylko podoba. Zawsze staramy się podkreślać w wywiadach, że nie chcemy nikomu mówić co ma myśleć albo jak odczuwać jakąś konkretną sprawę. Jest tylko jedna rzecz, którą chcemy przekazać. „Bądź niezależny, nie słuchaj nikogo, nie słuchaj nawet nas.””

Lars Ulrich (1963) muzyk rockowy, perkusista, członek zespołu Metallica

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Moim obowiązkiem jest odczytanie intencji autora. Ale przygotowując swoje wieczory wybieram teksty, które we mnie coś poruszają. Wtedy mam pewność, że zostaną odczytane jako moje.”

Krzysztof Kolberger (1950–2011) aktor polski

Źródło: Jest taka cierpienia granica…, „Gazeta Wyborcza online”, 7 stycznia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108830.html?josso_assertion_id=873A989E096D3661

O cierpieniu

„Pracowałem kiedyś z Robertem w barze. On był DJ-em, a ja kucharzem, i takich „Mariolek” była tam cała masa. Ludzie podlani alkoholem zachowują się zupełnie inaczej, są rozluźnieni i nie martwią się tym, że powiedzą coś głupiego. Najbardziej zainspirowała mnie dziewczyna o imieniu Ewa, która zawsze opowiadała o swoich nowych podbojach, a jej ulubionym powiedzonkiem było „ja pyrtolę.””

Igor Kwiatkowski (1978) polski artysta kabaretowy

Od niej zaczęły się właśnie wszystkie teksty.
o skeczu Mariolka.
Źródło: „Polska Gazeta Wrocławska”, 27 listopada 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mjmn.htm

O ludziach

„Piosenki to tylko wehikuł, który ma wieźć teksty w świat.”

Joe Strummer (1952–2002) brytyjski muzyk rockowy, gitarzysta i wokalista

Źródło: Robert Sankowski, Wujek Joe zmienia świat, „Gazeta Wyborcza”, 22–23 grudnia 2012.

O świecie

„Gdyby nie było Republiki, zostałbym chyba piszącym wiersze nauczycielem polskiego. Zacząłem się jednak spełniać literacko, publikując teksty piosenek, a kolejne płyty traktowałem jak tomiki poetyckie.”

Grzegorz Ciechowski (1957–2001) polski muzyk rockowy

O sobie

O nauczycielach

„(…) zawsze chciałam być lekarką. Jednak fakt, że nie byłam najlepsza z matematyki, fizyki i chemii, zdyskwalifikował to moje marzenie. Później chciałam być pielęgniarką, ale okazało się, że boję się widoku krwi. W szkole mieliśmy swój kabaret, do którego pisaliśmy własne teksty. Jeździliśmy także z naszymi programami po całej Polsce. A co najważniejsze, cały czas żyliśmy tą atmosferą. Występy na scenie dawały mi ogromnie dużo radości i satysfakcji, tak więc postanowiłam spróbować zdawać do szkoły aktorskiej. I tak to się zaczęło.”

Barbara Lubos-Święs (1971) polska aktorka

Źródło: „Dziennik Teatralny”, 16 maja 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zczp.htm

O czasie , O matematyce

„Biała Lokomotywa to oksymoron, poetycka metafora. W czasach, kiedy lokomotywy były po prostu czarne, pisanie o białej lokomotywie było wyrażeniem tęsknoty za innym, mniej szarym światem. Wiersz Edwarda Stachury odwraca mit Orfeusza i Eurydyki. To Eurydyka wysyła Orfeuszowi będącemu w piekle Białą Lokomotywę, która z krainy cieni, mroków, martwych, pustych wierszy ma zawieść go do żywego świata. Dla nas, pokolenia ludzi wędrujących po polskiej zapyziałej prowincji, jeżdżących czarnymi parowozami, Biała Lokomotywa była smugą światła. Mam wrażenie, że to określenie bardzo długo miało takie właśnie znaczenie dla młodych ludzi. Kolejne pokolenia pisały do tego tekstu swoją muzykę. Stała się symbolem.”

Jerzy Satanowski (1947) polski kompozytor, dyrygent i reżyser

o Białej lokomotywie Edwarda Stachury
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Warszawa, 6 listopada 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/promowacm.htm

O ludziach , O świecie , O wrażeniach

„Czasem czuję lęk przed ludźmi. Dlatego zostałam aktorką. Chciałam sprowokować siebie do rozmowy z ludźmi, nawet jeśli mówię do nich cudzym tekstem. Ciągle tresuję wyobraźnię.”

Ewa Szykulska (1949) polska aktorka

Źródło: Wywiad http://www.teatrwytwornia.pl/?zawartosc=55&modul=artykul&grupa=8&idpodgrupy=131&art=199

O czasie

„Kiedy wracamy do tekstów, które wydawało nam się, że świetnie znamy, to jest trochę inaczej niż z powrotami do kobiet. Zaskoczenie, niespodzianka. Nowe olśnienia, oczarowanie. Nie dlatego, że wtedy mało wnikliwie czytałem.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: Dorota Wyżyńska, Jan Englert robi Fredrę, „Gazeta Wyborcza – Stołeczna” nr 94, 21 kwietnia 2007 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/38106,druk.html

O kobietach , O czytaniu

„Muzyka reggae niesie przesłanie, teksty czynią tę muzykę bardzo ważną, tak mi się przynajmniej wydaje.”

Bob Marley (1945–1981) jamajski muzyk reggae

O muzyce

„Cóż, w każdym razie jestem jednym z pięciu najlepszych autorów tekstów, których wydała angielska muzyka powojenna.”

Roger Waters (1943) muzyk rockowy, basista i wokalista

Filozofia, Muzyka
Źródło: „Q Magazine”, listopad 1992

O muzyce

„Aktor przede wszystkim musi być pokorny wobec zadania, przed którym stoi. Nie należy ulegać pozorom rzekomej łatwości danego tekstu.”

Irena Kwiatkowska (1912–2011) aktorka polska

Źródło: „Nasz Dziennik”, 29 stycznia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wzyciu.htm

„Nie odważyłbym się dziś widzów epatować czymkolwiek, a zwłaszcza własnymi bebechami, wnętrzem czy problemem. Jestem konserwatywny. Nawet jeśli to jest kontrowersyjny Ogień w głowie – bo i taki tekst robiłem – nie staram się być groźniejszy czy mądrzejszy niż autor. Jeśli autor pisze, że na palcu bohatera pojawia się krew, to nie uzurpuję sobie prawa do wylewania wiadra krwi na scenie. A autorów, którzy wylewają krew wiadrami, w ogóle nie traktuję poważnie i nie zajmuję się ich tekstami. Nie chciałbym, żeby jakakolwiek scena mojego spektaklu mogła być przez kogoś – nawet opacznie – zrozumiana jako gloryfikacja zła.”

Piotr Kruszczyński (1967)

Źródło: „Gazeta Wielkopolska”, 27 marca 2001

„Na początku było Słowo. Potem pojawił się pieprzony edytor tekstu. Potem procesor myślowy. A potem nastąpił koniec literatury. Tak to właśnie wygląda.”

Dan Simmons (1948) amerykański pisarz fantastyki naukowej

Cykl Hyperion Cantos, Dylogia Hyperion, Hyperion (1989)
Źródło: Pieśni Hyperiona

O literaturze

„Mówi się, że gdyby nie on, umarlibyśmy z głodu i nic by w Polsce nie było. Możemy jednak zauważyć, że są kraje, gdzie Balcerowicza nie było i to są dziś kraje liberalne. Mówi się, że Balcerowicz jest liberałem. A on przecież zaczynał swoją karierę w Instytucie Podstawowych Problemów Marksizmu-Leninizmu przy KC PZPR. Przez wiele lat publikował w zeszytach naukowych Szkoły Głównej Planowania i Statystyki. Zachęcam do poczytania jego tekstów z tamtego czasu i zobaczenia, jaki to był „liberalizm.””

Leszek Żebrowski (1955) polski historyk, ekonomista i publicysta

Taki „liberalizm”, jak u towarzysza Minca.
Źródło: Leszek Żebrowski o „Mitach przeciwko Polsce”, blogpress.pl, 20 stycznia 2013 http://www.blogpress.pl/node/15602

O głodzie , O czasie

„Przede wszystkim należy napisać dobry scenariusz. Nie wierzę, że przy naprawdę dobrym tekście, nie znajdą się na niego pieniądze.”

Wojciech Marczewski (1944)

Źródło: wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=61578

O pieniądzach

„Mistrz Wojciech z Brudzewa kończył pierwszy wykład
„O niebie I świecie” Arystotelesa.
Wpierw głosem donośnym czytał tekst, a po tym
we własny komentarz stroił Stagirytę:
„Gdzie ziemia spoczywa? Porusza się? Stoi?”
„Czy niebo skończone a ona pośrodku?”
„Czy w środku wszechświata jest ogień, a ziemia
Obraca się wkoło dzień rodząc i noce?”
Tak twierdzą idący za Pitagorasem…
I jeszcze dodają, że nie tylko sama
„Porusza się w okrąg, lecz i przeciwziemia.”
„Na której mieszkają jacyś antypodzi…”
Tu słowa zagłuszył donośny głos dzwonu.
Mistrz Wojciech z Brudzewa opuszcza katedrę.
tłum żaków wybiega z lektorium Platona.”

Stefan Flukowski (1902–1972) poeta i prozaik polski

Źródło: Kraków 1492, „Życie Literackie” nr 19, 10 maja 1964, s. 4 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=1607

O życiu , O czytaniu

„W komisji toczyliśmy ważny spór, ludzi o różnych poglądach, na to, jaki powinien być ten tekst, który Sejm mógłby uchwalić. Pan minister Komorowski mówił i ja to podtrzymywałem, że musi to być uchwała możliwa do zaakceptowania także przez parlament ukraiński i tylko ten tekst, komisyjny tekst, ma zgodę strony ukraińskiej. Z tym musimy się liczyć, podejmując decyzję o uchwale. Panu Komorowskiemu i mnie były przeciwne głosy posłów Prawa i Sprawiedliwości i Ligi Polskich Rodzin domagające się surowego nazwania prawdy o tamtym ludobójstwie. Tu muszę wspomnieć jeszcze jeden ważny szczegół sprawy, ważny element. Dla ludności zachodniej Ukrainy Ukraińska Powstańcza Armia, ta osławiona UPA, jest tym samym co dla nas Armia Krajowa, czyli formacją bojową.”

Aleksander Małachowski (1924–2004) polski polityk i publicysta

Źródło: sejm.gov.pl http://orka2.sejm.gov.pl/Debata4.nsf/main/2FE62312, 9 lipca 2003

O ludziach , O sprawiedliwości , O decyzjach

„Zawsze wierzyłem w to, że fotografia ma największą siłę z tego, co robimy. Między innymi dlatego, że może być efektowna. Sądziłem, że ludzi często nuży zapis czy komunikat, który jest dość oszczędny w formie, lakoniczny, czasami bardzo głęboki i mądry, natomiast jego forma, taka zwykła jak na przykład tekst, może nie zachęcać do jego analizowania. Dlatego wierzyłem, że fotografia jako materia na ogół łatwa do odbioru, jest w stanie zainteresować większą ilość osób. Mało tego – myślę, że to jest medium szalenie popularne i to również jest jego siła.”

Andrzej Świetlik (1951) polski artysta, fotografik, performer

Źródło: Wywiad http://fototapeta.art.pl/2002/asw.php

O ludziach , O myślach , O sile , O myśleniu

„W listach Wyspiańskiego zobaczyłam, że te granice [między poezją a mową potoczną] są, po pierwsze, całkowicie nieostre, a po drugie, że w sposób zaskakujący to, co zwyczajne, to, co anegdotyczne, czy to, co odnosi się do sfery codziennego otoczenia, może być ujęte w formę poetycką, a poezja kreująca jakiś niezwykły, odrealniony świat kryje się w tych tekstach prozatorskich, w tym pozornie potocznym dialogu z drugim człowiekiem, jakim jest każdy list. I to był kolejny punkt, który zmieniał mój sposób spojrzenia na tego pisarza.”

Ewa Miodońska-Brookes (1939)

Źródło: Anna Czabanowska-Wróbel, NIEPRZERWANY DIALOG. O Wyspiańskim i tajemnicach jego twórczości, „Alma Mater”, nr specjalny, 2007, s. 17.

O tajemnicy , O świecie

„Bhagawad Gita jest jak Słońce. Uważam, iż powinnością każdego Hindusa jest ją czcić, tak jak czci on pozostałe elementy go otaczające. Jestem z całego serca przekonany, że jeśli ktoś nie szanuje tego tekstu, nie ma dla niego miejsca w Indiach. Powinien opuścić kraj i osiedlić się poza jego granicami.”

Vishweshwar Hegde Kageri (1961)

Źródło: „Czytajcie Bhagawad Gitę albo opuście Indie”, polska-azja.pl, 20 lipca 2011 http://www.polska-azja.pl/2011/07/20/czytajcie-bhagawad-gite-albo-opuscie-indie/

O czytaniu , O słońcu , Serce

„Prawo muzułmańskie, interpretacje świętych tekstów w odniesieniu do konkretnych sytuacji społecznych, politycznych czy religijnych, na wielu obszarach nie występuje w czystej postaci. Na terytoriach plemiennych, wiejskich bywa, że szariat miesza się z prawem zwyczajowym, datującym się zwykle jeszcze sprzed narodzin islamu.”

Jerzy Zdanowski (1949)

Źródło: rozmowa Mariusza Janika, Ten straszny szariat. O co chodzi w islamskim prawie? http://wiadomosci.dziennik.pl/opinie/artykuly/501592,szariat-na-czym-polega-prawo-muzulmanow-prawo-w-islamie.html, dziennik.pl, 14 listopada 2015.

O narodzinach

„Teatr Współczesny to moja baza, a Erwin Axer, można powiedzieć, to mój teatralny ojciec.(…) Często zmieniałam teatry, ale tych pierwszych pięć lat we Współczesnym to bardzo ważny okres w moim życiu. Uczyłam się dogłębnego analitycznego sposobu myślenia. Musiałam dokładnie wszystko wiedzieć o swojej postaci, dlaczego wychodzę na scenę i dlaczego mówię akurat ten tekst. Axer tego wymagał, co mnie cieszyło, bo chciałam być perfekcyjna”

Stanisława Celińska (1947) polska aktorka

Źródło: „Niejedno przeszłam” - książkowy wywiad ze Stanisławą Celińską, PAP, 14 lipca 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/143199.html

O myślach , O myśleniu

„To jest to czego Lis nie mógł darować Kani. Kiedy bowiem swoją karierę rozpoczynała Monika Olejnik u szczytu swoich karier dziennikarskich byli Aleksandra Kedaj i Waldemar Kedaj, czyli rodzice Hanny Lis. Kiedy w roku 1982 dziennikarzy wyrzucano z roboty, kiedy wiele osób dostawało bilet na zachód tylko w jedną stronę, Waldemar Kedaj został stałym korespondentem „Trybuny Ludu” w Sztokholmie, żona zaś pana Kedaja była redaktorem i lektorem dzienników telewizyjnych. Mówiąc krótko, byli to reżimowi propagandyści, których wówczas wszyscy, którzy byli w oporze do władzy ludowej i stanu wojennego, uważali po prostu za zdrajców. Zarówno Aleksandra Kedaj i Waldemar Kedaj znaleźli się na „liście Kisiela”. W roku 1984 wymieniając ciurkiem w swoim tekście pt. „Moje typy” imiona i nazwiska kilkudziesięciu osób Stefan Kisielewski postanowił oddać w ten sposób „hołd” wszystkim tym, którzy w miejsce dziennikarstwa uprawiali czerwoną propagandę. I dlatego właśnie tak Tomasz Lis się zagotował na tekst Doroty Kani. Bowiem osią powyższego zdania Doroty Kani i całego sporu z Olejnik jest przekaz, że wiele osób, które zrobiły kariery m. in. w mediach zawdzięcza po prostu swoim dobrze umocowanym rodzicom oraz zbudowanym silnym układom.”

Jerzy Wasiukiewicz (1966)

Źródło: Tomasz Lis atakując brutalnie Dorotę Kanię nie broni Moniki Olejnik, ale staje w obronie Hanny Lis, wpolityce. pl, 8 lipca 2012 http://wpolityce.pl/dzienniki/dziennik-jerzego-wasiukiewicza/31964-tomasz-lis-atakujac-brutalnie-dorote-kanie-nie-broni-moniki-olejnik-ale-staje-w-obronie-hanny-lis

O ludziach , O rodzicach

„To bardzo ciężka praca, niewielu aktorów jest w stanie jej podołać. Dochodzą rzeczy techniczne, kiedy trzeba trafić w tzw. kłapy. Na Zachodzie aktorzy nawet nie rozumieją czasami, co to jest, bo animacja jest zrobiona pod usta bohatera. Oryginał mówi, gra tekst. A u nas ja muszę wiedzieć, gdzie skończyć, jak przedłużyć, oddać tym wszystkim charakter postaci. Dubbing jest piekielnie trudny. Mam w nim wieloletnie doświadczenie, opanowaną technikę, więc mogę się skupić na wyrazie, który uda się raz lepiej, raz gorzej.”

Zbigniew Suszyński (1961) aktor polski

o dubbingu.
Źródło: Adrianna Ośmiałowska, Teatr to dla mnie podstawa, „Gazeta Pomorska” nr 127, 4 czerwca 2005 http://www.e-teatr.pl/en/artykuly/13128.html

O grach , O charakterze

„Aktor jest ostatnią osobą, która powinna coś przekazywać poza rolą i poza tekstem. Od idei jest reżyser.”

Marcin Perchuć (1973)

Źródło: Rafał Bryndal, Bez napinki. Rozmowa z aktorem Marcinem Perchuciem, 29 kwietnia 2011 http://wyborcza.pl/1,106359,9507846,Bez_napinki.html#ixzz1KtV6shwz

„Generał Jaruzelski pogratulował mi kiedyś filmu Kingsajz, Seksmisja chyba też mu się podobała. Paradoksalnie PRL to złoty czas dla polskiego kina. Jak już scenariusz był zatwierdzony przez cenzurę, to pieniądze nie miały znaczenia. Miałem tylko jedną potyczkę z cenzurą – w Seksmisji wycięli mi 15 sekund z tekstem: „Uwaga grupa! Kierunek – wschód! Tam musi być jakaś cywilizacja!”. Właściwie każdy, kto w tamtym czasie pracował zawodowo, kolaborował, bo musiał mieć przyzwolenie władzy – chociaż co to za kolaboracja? Nam się przecież nie wydawało, że będzie kiedyś inaczej. Pewnie ciężko to zrozumieć młodym cherubinom z IPN-u.”

Juliusz Machulski (1955) polski reżyser filmowy

Źródło: rozmowa Donaty Subbotko, Więcej humoru w narodzie, poproszę, „Gazeta Wyborcza”, 22–23 września 2012

O pieniądzach , O czasie

„Bądź przekonana, że ja niczego nikomu do wierzenia nie podaję. Tego się w ogóle nie robi w naukowych książkach. I tak samo nikomu nie narzucam swoich myśli. Wprost przeciwnie. I tekst… i komentarz zachęcają do myślenia samodzielnego tych, którzy myśleć potrafią. Zapewne, że niejeden cymbał powtarza nieraz jak papuga to, co przeczytał, ale trudna na to rada. Mądremu człowiekowi te książki nie zaszkodzą – takie mam głębokie przekonanie, a z ludźmi ograniczonymi i niedobrymi liczyć się przy tej pracy nie można.”

Władysław Witwicki (1878–1948) polski psycholog, filozof i tłumacz

Źródło: list do siostry (zakonnicy)

O książkach , O myślach , O siostrze , O myśleniu

„Niejednokrotnie zdarza się, że niektórzy kaznodzieje i interpretatorzy Słowa Bożego, porównując rozmaite przekłady, opowiadają się za tym spośród nich, który bardziej odpowiada ich prywatnym poglądom. Ponadto często bywa tak, że przy różnych tekstach biblijnych powołują się oni na różne przekłady. Postawa taka wynika z przeświadczenia: To mnie właśnie Bóg dał to jedynie prawdziwe przekonanie i jedynie ja wiem jak dany tekst biblijny winien być przekładany i rozumiany.”

Leszek Jańczuk (1965) biblista, duchowny protestancki

O Biblii
Źródło: O przekładzie i interpretacji biblijnych tekstów http://archiwumchn.kz.pl/index.php?id=artykuly&link=1998/01-02/oprzekladzie.html, „Chrześcijanin”, nr 01-02/1998, za: archiwumchn.kz.pl

O Bogu

„Jan Paweł II był bardzo otwarty na naukę, zapraszał nas, dyskutował, zachęcał i może to jakoś przeniknęło także do świadomości i postaw naszej hierarchii. Jest np. taki watykański dokument, chyba jeszcze z lat 80., przeciwko fundamentalistycznemu interpretowaniu Biblii. Także papież Benedykt XVI podziela ten punkt widzenia; proszę przeczytać jego słynne przemówienie w Ratyzbonie. On mówi o hellenistycznej tradycji chrześcijaństwa, o Bogu racjonalnym… to jest piękny tekst.”

Michał Heller (1936) polski filozof, teolog, fizyk kosmolog

Wywiad Cząstka Pana Boga

O Bogu , O nauce

„W liście pasterskim uczczono „Społeczną krucjatę miłości” opracowaną przez ks. Prymasa. Była to trzecia rocznica tego „dzieła”, w którym przewija się oddanie w niewolę Matki Boskiej. Tekst wydał mi się okropny, wręcz grzeszny. Znoszę prawdziwe męki niepokornego chrześcijanina.”

Jerzy Zawieyski (1902–1969) polski pisarz, aktor, działacz polityczny

Źródło: dzienniki Jerzego Zawieyskiego, zapis z 27 października 1968, Niepublikowane dotychczas fragmenty dzienników Jerzego Zawieyskiego, serwis „Gazety Wyborczej”, 22 czerwca 2009 http://wyborcza.pl/1,76842,6737885,Niepublikowane_dotychczas_fragmenty_dziennikow_Jerzego.html, dostęp 25 sierpnia 2009

O matce

„To Rafał wymyśla sobie temat, to on pisze. A my jesteśmy tylko odtwórcami. To nie jest tak, że on siada z nami i mówi: Ej, co byście chcieli zagrać, co wam w duszy gra? To jego coś musi najpierw natknąć. Przynosi nam gotowe już teksty.”

Sonia Bohosiewicz (1975) polska aktorka

o Rafale Kmicie.
Źródło: „Dziennik Zachodni”, 26 października 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nmnd.htm

O duszy , O grach

„Takie zderzenie miałam już na festiwalu szkół teatralnych w Łodzi, gdzie wszystkie szkoły pokazują swoje dyplomy. Zauważyłam, że rówieśnicy z Warszawy umieją walczyć o siebie i są na scenie bardziej przebojowi. Miałam wrażenie, że my studentki z Krakowa jesteśmy trochę takimi uduchowionymi dziewczynkami, a studentki z Warszawy są kobietami, które na scenie są seksowne i wyzwolone. Kiedyś na jednym z castingów reżyser wyłożył mi, jak odróżnić aktorów po krakowskiej szkole od innych. Gdy przychodzą aktorzy z Warszawy i nie umieją tekstu, to i tak będą przekonywać, że są super przygotowani, a aktorzy z Krakowa odwrotnie – będą się tłumaczyć i przepraszać. A w tym zawodzie trzeba umieć walczyć o siebie!”

Agnieszka Kawiorska (1982) polska aktorka

Źródło: Joanna Rutkowska, Chcę być blisko wszystkiego, 6 czerwca 2011 http://www.barwyszczescia.pl/20423/chce-byc-blisko-wszystkiego.html

O kobietach , O wrażeniach

„U źródeł formy każdego utworu leży konkretna scena opisana przez Ewangelistę, zaś o jej wyrazie i stylu stanowią elementy zastosowanego języka muzycznego. Muzyka stanowi w ten sposób dźwiękową wykładnię treści ewangelicznego tekstu, którego wybór podyktowany jest zarówno przesłaniem skierowanym do współczesnego człowieka, jak i zawartymi w samym tekście elementami programowymi. Ostateczny kształt utworu jest efektem spontanicznego aktu twórczego, posługującego się specyficznymi środkami języka muzycznego, wypracowanego przez improwizatora.”

Julian Gembalski (1950) polski kompozytor, organista

o swoim dziele – Scenach ewangelicznych.
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_gembalski_julian

O muzyce

„Rozumiesz, jestem na obiedzie. Ciocia jedna – żabocik, druga – surducik, normalnie, srebro, wiesz, jak najbardziej, rozumiesz mnie, o co mnie chodzi. I jedna z cioć uprzejmie mówi: „Zdzisieńku, jak tam u was w teatrze?” Tu rosół, sztuka mięsa, jak najbardziej, nie wiem, czy wiesz, o co mnie chodzi. I jedna z cioć uprzejmie mówi: „Zdzisieńku, jak to tam u was w teatrze?” Tu rosół, ja mam kaca, nie wiem, czy wiesz, o co mnie chodzi. No wie ciocia, jak główna rola – to nie, ale jak mniejsza – to i mniej tekstu się trzeba nauczyć, to człowiek ma więcej czasu, nie wiem, czy ciocia wie, o co mnie chodzi. No to przecież w teatrze są koleżanki i koledzy, garderoba męska i żeńska. Zanim reżyser, zanim tego, to się pójdzie – czy do żeńskiej, czy do męskiej – z kolegą, prawda, czy z koleżanką. Troszeczkę sobie popijemy, no nie za dużo, bo za chwilę próba, prawda? To popróbujemy, potem obiad, no potem, proszę cioci, to idziemy, jest taki klub dla aktorów SPATiF. No tam są koleżanki rozwiedzione, często mają wolne mieszkania. To człowiek sobie popije, jak duża rola – to nie, ale jak mniejsza – to tę seteczkę, pójdzie sobie do koleżanki, rozpusta absolutna. No a potem, proszę cioci, mamy przedstawienie. No jak duża rola – to nie, a jak mniejsza – to jeszcze jeden kieliszeczek, człowiek coś powie ze sceny, potem SPATiF, znów rozpusta, a w poniedziałki to mamy wolne.”

Zdzisław Maklakiewicz (1927–1977) aktor polski

jedna z anegdot Maklakiewicza, opisującego rozmowę rodzinną.

O prawdzie , O sztuce , O czasie

„(…) bardzo lubię rzeczy pikantne. Wiadomo jednak, że pikanterii dodają potrawom przyprawy różne – nawet słodko-gorzkie. Przenosząc to na tekst scenariusza: szczypta humoru, lekkie przymrużenie oka powoduje, że wszystko staje się nie tylko „strawne”, ale i smakowite!”

Agnieszka Olejnik (1975)

Źródło: Justyna Tawicka, Wszystko dzieje się po coś. Rozmowa z Agnieszką Olejnik, nową scenarzystką serialu „M jak miłość” http://www.m-jak-milosc.pl/76653/wszystko-dzieje-sie-po-cos.html

O miłości

„Jeśli dla inscenizatora tekst jest tylko pretekstem, w grę wchodzą niechybnie podteksty.”

Tadeusz Gicgier (1927–2005)

„Idealnie byłoby napisać piosenkę specjalnie na własny pogrzeb, śpiewaną z perspektywy mnie samego leżącego w trumnie, zwracającego się do opłakujących mnie bliskich. Tekst brzmiałby mniej więcej tak: „Nie smućcie się, wszyscy skończycie tak samo jak ja.””

Paul Landers (1964) gitarzysta niemiecki (Rammstein)

Źródło: agressiva86.wordpress.com http://agressiva86.wordpress.com/2010/10/27/wywiad-z-paulem-landersem-dla-magazynu-gitarzysta/

„Dzisiejsza rzeczywistość jest jednym wielkim kabaretem, na trzeźwo nie da się wyjść z domu i zderzyć z codziennością. Kabaret… mam swój kabaret liryczny, do którego Jacek Bursztynowicz pisze teksty, Janusz Tylman pisze muzykę, a ja i Joasia Stefańska występujemy. Tworzymy wspaniały czworokąt, lubimy to, lubimy być ze sobą i lubimy być na wyższym poziomie niż życie – publiczność też to lubi.”

Barbara Bursztynowicz (1954) aktorka polska

Źródło: Marta Zastawna, Maski zostawia się w garderobie, „Dziennik Elbląski”, 11 kwietnia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/28214

O życiu , O domu , O rzeczywostości , O czytaniu

„Bunt zawsze był podstawą punk rocka. Kiedyś był on o tyle łatwy, że świat dzielił się na władzę i resztę społeczeństwa. Teksty atakowały komunę jako źródło wszelkiego zła. Po roku 1989, kiedy powoli zaczęła wkraczać demokracja, czarno-biały podział odszedł do lamusa. W tym momencie wiele zespołów się kompletnie zagubiło. Stracili wroga i nie wiedzieli przeciwko czemu się dalej buntować. A rzeczy, z którymi należy walczyć, jest coraz więcej. Obecnie największym wrogiem jest głupota. Jej emanacją są tandetni politycy, namaszczeni przez społeczeństwo ogłupione durnymi serialami.”

Jarosław Janiszewski (1962) polski muzyk, dziennikarz, wokalista, producent, kompozytor i tekściarz

Źródło: Krzysztof Stachowiak, Jakub Sommerfeld, „Współczuję zespołom, które od 30 lat grają te same akordy” – wywiad z Jarosławem Janiszewskim, fabrykazespolow.pl, 14 lutego 2012 http://www.fabrykazespolow.pl/wywiad/item/289-wspolczuje-zespolom-ktore-od-30-lat-graja-te-same-akordy-wywiad-z-jaroslawem-janiszewskim

O głupocie , O świecie , O demokracji , O odejściu

„W obu serialach, mimo że nie jestem ich scenarzystą, bardzo często zmieniam tekst, czy nawet całą sytuację, w jakiej znajdują się bohaterowie. Czasami mocniej, czasami słabiej… Ale takie jest prawo reżysera. To do niego należy ostatnie słowo.”

Piotr Wereśniak (1969)

o M jak miłość i Na dobre i na złe.
Źródło: Piotr Wereśniak, wywiad http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/809/Piotr-Weresniak.html

O miłości

„Nie ma nic poza tekstem.”

Jacques Derrida (1930–2004) filozof francuski

II n'y a pas de hors-texte. (fr.)
Źródło: O gramatologii

„Człowiek nosi w sobie pewne teksty literackie, z którymi się identyfikuje, które go ciekawią.”

Marek Fiedor (1962)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Opole, 5 czerwca 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/otworzylems.htm

„(…) tłumaczenie jest (…) interpretacją w sensie tym samym, co w wypadku interpretacji rozumianej jako eksplikacja tekstu przez krytyka.”

Stanisław Barańczak (1946–2014) polski pisarz

Cytaty z tekstów literackich, Mały, lecz maksymalistyczny manifest translatologiczny

Sens

„Akceptuję (…) okazjonalne innowacje funkcjonalnie uzasadnione, odświeżające codzienne zachowania językowe, służące dysautomatyzacji odbioru poszczególnych tekstów i ich destereotypizacji. Powiem więcej: żywa, potoczna mowa musi być źródłem pulsującym innowacjami! To one bowiem są warunkiem życia języka.”

Jan Miodek (1946) polski językoznawca, popularyzator wiedzy o języku polskim

Rozmyślajcie nad mową! (1998)
Źródło: s. 9, 10

O zachowaniu

„Wielu ludziom interesującym się literaturą chodzi często po głowie pytanie, jak to możliwe, żeby dwóch autorów pisało wspólnie powieść. Odpowiedź jest prosta: powieści wspólnie napisać się nie da. Można ją wspólnie wymyślić, skonstruować fabułę i rozwiązania, wspólnie obmyślić szczegółowy szkic, synopsę. Ale napisać tekst musi jeden z partnerów: drugi może potem – i powinien – krytycznie go ocenić, to znaczy nie tylko poprawić ortografię, ale też zaproponować na przykład inne epizody, sformułowania, uzupełnienia i skreślenia.”

Josef Škvorecký (1924–2012) czeski pisarz

Kryminały w moim życiu
Źródło: Kryminały w moim życiu, „Literatura na świecie” nr 3–4/2007

O literaturze , Pytanie

„W tekstach klasyków, które zrealizowałem do tej pory, odnajduję te treści, których mi brakuje w dramaturgii współczesnej. Dzieła klasyczne maję pokłady pełne wieloznaczności, materii będącej ponad konkretnym tu i teraz. Nie starałbym się formułować jakiejś radykalnej teorii na temat kondycji współczesnego dramatu, ale bronię się przed literaturą, którą nazywam „dramaturgią zupy” – opowiadającą o kolejnej patologicznej rodzinie. To mnie odrzuca, gdzieś podświadomie to wypieram. Chce zgłębiać pełnię w człowieku; wszystko, co się w nim zderza z tym, co ponad nami, z kosmosem, z Bogiem.”

Maciej Sobociński (1975)

Źródło: „Ad Spectatores”, 7 marca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/romi.htm

O Bogu , O rodzinie , O literaturze

„Każdy ma taki wewnętrzny głos, który mu podpowiada. Jedni twierdzą, że to Anioł Stróż, inni że szatan, a ja wiem, że to głos mojej żony. Wiele jej zawdzięczam. Bez jej pomocy nie dałbym sobie rady, nawet tekstu uczy się ze mną. Tylko patrzeć, jak wskoczy na moje miejsce.”

Krzysztof Respondek (1969) polski aktor i piosenkarz

Źródło: Nie Anioł Stróż, nie szatan - tylko żona http://www.barwyszczescia.pl/3910/nie-aniol-stroz-nie-szatan-tylko-zona.html

O aniołach , O pomocy

„Od ponad stu lat filmy opowiadają coraz to nowe historie. Zwykle scenarzyści i reżyserzy próbują w możliwie atrakcyjny sposób przedstawić jakiś skrawek świata dorosłych – poszukiwaczy przygód, superbohaterów albo po prostu zwykłych ludzi w niezwykłych okolicznościach. Zacząłem się zastanawiać, co by było, gdyby te wszystkie niesamowite postaci, ich teksty, cechy albo sytuacje, w których się znalazły, przedstawić w innym świetle… W świetle nieprzewidywalnej, rozbrajającej nieświadomości bardzo młodego człowieka. Z jakimi problemami zmagał się na co dzień filmowy morderca z kultowego horroru, kiedy był mały? Jak wyglądałoby załatwianie gangsterskich spraw w przedszkolu? Na co mogła się gniewać mama kilkuletniego Obcego?”

Maciej Frączyk (1984)

Ale Kino! – czyli co by było, gdy postaci filmowe były dziećmi
Źródło: Słowem wstępu, s. 3

O ludziach , O historii

„Teatr, który nas otacza i ponoć dotyka ważnych spraw społeczeństwa, jest w najlepszym razie teatrem socjologa. Brakuje w nim tego, co transcendentne. Tymczasem teatr wyrósł z modlitwy. Nie od rzeczy dramat klasyczny był wierszowany, bo z Bogiem łatwiej porozumieć się poprzez poezję. A my dziś nie dość, że chcemy mówić prozą, to jeszcze chcemy niemal rzygać prozą, a to jest zaprzeczeniem istoty teatru. Nie mówię tu o podziale na teatr klasyczny i awangardowy. Klasyka może być poezją i może być nie do zniesienia. Sarah Kane też może być poezją. Nie akceptuję tylko sytuacji, kiedy przychodzi tzw. dramaturg, bierze poezję i przepisuje ją na prozę. Dlatego, kiedy sam reżyseruję Calderona, mogę z tekstem zrobić wiele, ale na pewno go nie zdemoluję. Liczy się forma i styl. I w teatrze, i w życiu.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: Jacek Wakar, Zamiast graffiti – akwarela, „Dziennik Gazeta Prawna”, 24 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20802

O Bogu , O czytaniu

„Pracuję w zawodzie 30 lat. Mam na koncie spektakle, które były grane przez 8–10 lat. Na przykład List z Ameryki, Terminator. Bardzo lubię Przyjazne dusze. Z różnych względów. To jest bardzo mądry tekst, świetnie napisany. To jest świetna komedia romantyczna. Aktor zawsze mocno się przywiązuje do roli, w którą aktualnie się wciela. A nie wolno się przywiązywać się do roli, żeby nie oszaleć.”

Krzysztof Ławniczak (1960)

Źródło: Urszula Krutul, Przywiązując się do roli można oszaleć, „Gazeta Współczesna” nr 204, 21 października 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/125864.html

O duszy

„Napisz, Januszku, tekst o tym, że pamięć o człowieku nie umiera nigdy, nawet gdy próchnieją krzyże, gdyż tli się ona w nas, żywych.”

Krzysztof Klenczon (1942–1981) kompozytor, wokalista i gitarzysta

do Janusza Kondratowicza o piosence Biały krzyż.
Źródło: Ryszard Wolański, Krzysztof Klenczon…, op. cit., s. 15.

„Wrony, które były pokazywane w Berlinie, zostały wybrane przez jury dziecięce jako najlepszy film dla dzieci. Jak widać takie filmy też docierają właśnie do najmłodszych. W Berlinie po projekcji dzieci piszą na kartkach swoje uwagi, które możemy przeczytać. To wielka przyjemność. Bo widać, że dzieci wszystko rozumieją, a czasami nawet lepiej odczytują treść filmu niż dorośli. Kiedy byliśmy z Jestem w Nowym Jorku, jeden z dystrybutorów przyprowadził na projekcję swojego małego siostrzeńca, który nie zna angielskiego. I okazało się, że nasza historia jest na tyle uniwersalna, że nawet nie rozumiejąc tekstów, chłopiec wszystko zrozumiał.”

Artur Reinhart (1965)

Źródło: Wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=28304

O dzieciach , O przyjemności , O historii

Cytaty na temat tekst strona 3

Cytaty na temat tekst
strona 3