Cytaty na temat tekst (517 cytatów, strona 4)

„Przez kilka lat po studiach ilustrowałam teksty innych. Kiedyś na jakiejś imprezie zdradziłam znajomemu pisarzowi własny pomysł na książkę. Powiedział: „To jest świetne. Trzeba to wydać”. Umówiliśmy się, że on napisze tekst, a ja wykonam ilustracje. Ale nie mógł wczuć się główną rolę – postać dziewczynki, która ma siedmiu małych tatusiów. Powiedział, że to jest mój pomysł i że ja muszę go opisać. Tak powstała moja pierwsza autorska książka. To było w 1990 roku. Została dobrze przyjęta, została sprzedana do ośmiu krajów, więc poszłam za ciosem i stworzyłam kolejną.”

Pija Lindenbaum (1955)

Źródło: Agata Hołubowska, Tak naprawdę cały czas piszę o tym samym dziecku, tylko nadaję mu różne imiona – rozmowa z Piją Lindenbaum, qlturka. pl, 19 czerwca 2013 http://www.qlturka.pl/czytelnia,literatura,tak_naprawde_caly_czas_pisze_o_tym_samym_dziecku_tylko_nadaje_mu_rozne_imiona__rozmowa_z_pija_lindenbaum,19862.html

O dzieciach , O książkach , O literaturze , O piciu

„Kiedy czytam tekst i stwierdzam, że to jest mój język, to są moje problemy, że pisarz (…) reprezentuje mnie, to decyduję się szybko.”

Adam Sajnuk (1976)

Źródło: Roth mówi o nas, 20 kwietnia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/28430

O czytaniu

„Dekret Soboru Trydenckiego nie zabrania również, aby dla potrzeb i pożytku wiernych dokonywać tłumaczeń na języki nowożytne, celem ułatwienia zrozumienia Słowa Bożego. Czynić to można nawet z tekstów pierwotnych, jak tego – z uznaniem podkreślamy – dokonano już w różnych krajach za zezwoleniem Kościoła.”

Pius XII (1876–1958) papież

Źródło: encyklika Divino afflante Spiritu, tłum. E. Dąbrowski

O zrozumieniu

„(…) tekst – jak tekst; nie to jest najważniejsze w książce o sztuce, która powinna przemawiać reprodukcjami.”

Olgierd Terlecki (1922–1986) polski prozaik i historyk

Źródło: Polskie książki o sztuce, „Życie Literackie” nr 4, 26 stycznia 1958, s. 10. http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14898

O życiu , O książkach

„Moralność pani Dulskiej jest współczesna – sztuka, która powstała prawie sto lat temu, właściwie się nie zestarzała. Dramat Zapolskiej poddaliśmy próbie skonstruowania żywej przestrzeni pomiędzy bohaterami utworu. Myślę, że Zapolska napisała świetny dramat rodzinny. To jest tekst, który nadaje się do mówienia dla aktora. W nim znajduje ujście aktorska ekspresja. Ten utwór żyje.”

Anna Augustynowicz (1959)

Źródło: „Gazeta Łódzka”, 24 stycznia 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/aaugustynowicz1.htm

O sztuce , O myślach , O morzu , O myśleniu

„Krytyk filmowy w moim pojęciu jest człowiekiem pióra, który z tekstem filmowym próbuje dialogować, stara się werbalizować te intuicje, które reżyser filmowy obrazami zasugerował… Krytyk to ten, kto uwalnia filmowca od obowiązku mówienia na głos, to ten, kto człowiekowi obrazu wyjmuje słowa z ust; to ten wreszcie, na którego opinię twórca czeka z przejęciem po to, by dowiedzieć się, jaki film tak naprawdę nakręcił.”

Wojciech Kuczok (1972) pisarz polski

Źródło: „Zwierciadło” nr 5/1939, maj 2008

O czekaniu , Obraz

„Podczas przedstawienia słychać, co najlepiej 'trafia' w widzów. Albo jest milczenie, które jest gęstym słuchaniem, albo śmiech, albo nerwowe reakcje. Widzów nie wolno traktować jako gorszych czy głupszych niż grono specjalistów. Teatr jest dla wszystkich. Jeżeli działa na poziomie emocji, będzie skuteczny, bo poza wykształceniem i pochodzeniem jesteśmy przecież skonstruowani z emocji. W teatrze nie trzeba wszystkiego rozumieć. Poprzez teatr literacki jesteśmy wprawdzie przyzwyczajeni, by odwoływać się do znaczeń, ale nie wszystkie muszą być przez widza interpretowane. A stopnie trudności tekstów dramatycznych pozostawiam teatrologom.”

Anna Augustynowicz (1959)

Źródło: „Rzeczpospolita”, cyt. za: culture.pl http://www.culture.pl/baza-teatr-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/anna-augustynowicz

O wykształceniz , O śmiechu

„Dzisiaj marksizm-leninizm jest właśnie taki, jak powiedziałem: oparty o teksty klasyków: Engelsa, Lenina, nie zbudowany naukowo i ściśle dogmatyczny. Nie jest żadną nauką, ale całkiem po prostu pewnym rodzajem wiary.”

Józef Maria Bocheński (1902–1995) polski duchowny katolicki, dominikanin, filozof

Marksizm-leninizm. Nauka czy wiara?
Źródło: s. 138

O wierze , O nauce

„Z pewnością nie jest to polityczna prowokacja. Tekst jest ponadczasowy, mówi o mechanizmach władzy, tragicznym losie człowieka uwikłanego w rzeczywistość. Zresztą polityki tu jest niewiele. To bardziej opowieść o „everymanie” niż o konkretnym człowieku.”

Maciej Kowalewski (1969) aktor polski

o sztuce Obywatel M.
Źródło: „Gazeta Dolnośląska”, 30 marca 2002

O losie , O rzeczywostości

„Nie wierzę, że można napisać dobry tekst po pijanemu. Nie lubię alkoholu jako narkotyku, są lepsze rzeczy.”

Maciej Maleńczuk (1961) polski artysta rockowy, poeta

Źródło: „Gala” nr 19/2007

„Była to teczka dotycząca agenta o pseudonimie Bolek, chodziło o Lecha Wałęsę, był to właściwie jeden dokument. Był to opis wydarzeń, jakie miały miejsce w Stoczni Gdańskiej już po głównej fali strajków – albo przy końcu grudnia 1970, albo w styczniu 1971. Był to opis dość przejrzysty, wielostronicowy, z wymienianiem nazwisk. Chodziło o jakieś zamieszanie w stoczni, kilkusetosobowe wiece. Na moje stwierdzenie, że tego Wałęsa nie mógł napisać, bo by nie potrafił, jako że tekst był dość spójny, w miarę gramatyczny, a w każdym razie zrozumiały, Milczanowski odpowiedział mi: Co ty, nie wiesz, jak było?”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

on najpierw opowiedział to temu ubekowi, a później tamten mu to podyktował. I dlatego ten tekst jest taki.
o domniemanej współpracy Lecha Wałęsy z SB.
Źródło: zeznania złożone w prokuraturze w 1998 w śledztwie dotyczącym sprawy płk. Jana Lesiaka.

O współpracy

„Dotykają mnie osobiście. Ten tekst nie daje mi spokoju, towarzyszy mi od dawna.”

Maciej Sobociński (1975)

o dramacie Adama Mickiewicza Dziady.
Źródło: „Rzeczpospolita”, 24 kwietnia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dziadyt.htm

„Przez trzy lata starałem się zrobić w telewizji Road Movie. Szukałem reżysera, miałem swoją koncepcję tego filmu. Miała to być zajebista komedia obyczajowa. To miał być film zrobiony na wejście Polski do Unii Europejskiej. Chciałem jakby uprzedzić fakty i pokazać, jak grupa Polaków jedzie samochodem do nowej Europy. Wszyscy powtarzali, że to doskonały pomysł. I nic z tego nie wyszło. Dwa lata film był w telewizji przyblokowany. Potem sprzedałem go do TVN, gdzie tekst został całkowicie zmieniony. Weszły tam jakieś mafijne sytuacje… Naprawdę nie ma nawet czego komentować.”

Mariusz Pujszo (1957) aktor i reżyser polski

ze zmienionej wersji powstał film Francuski numer.

„Teksty są dla mnie ogromnie ważne i dlatego bardzo chętnie bym zaśpiewała cudzy tekst. Tylko to musi być tekst, który ma dla mnie znaczenie. To nie jest tak, że cudze teksty mogą dla mnie znaczyć mniej niż własne, a często znaczą tyle samo. Na tym polega piękno słuchania muzyki, bo przecież kiedy się słucha cudzego tekstu, też jest on dla Ciebie ważny, tak jakby był trochę Twój. Na tym to polega.”

Gaba Kulka (1979) polska wokalistka, pianistka i kompozytorka

Źródło: wiadomości24.pl http://www.wiadomosci24.pl/artykul/gaba_kulka_zaufanie_jest_podstawa_113240-4--1-a.html

Cytaty o pięknie

„Sprzedawanie nie pasuje do tego co przekazujemy w tekstach. Ale nie wiemy jak temu zaradzić, nie wynaleźliśmy jeszcze złotego środka na to.”

Mike Dirnt (1972) amerykański muzyk

Mike o wsparciu przez media.

O wsparciu

„Słowo – dar. Słowo, materiał ostatecznego, najwyższego i najdoskonalszego rzędu. Materiał przede wszystkim syntetyczny, zdolny wyrazić to wszystko, co wyrazić może wszelki inny materiał artystyczny; zdolny wywołać mianowicie wizję zarówno linii, jak kształtu, zarówno barwy, jak dźwięku.(…) I dlatego artyzm słowa, a nie gestu czy mimiki, uznajemy za najwyższą wartość i za istotę sztuki aktorskiej, za jej rdzeń i duszę, a aktora nade wszystko za wypowiadacza tekstu – Słowa.”

Mieczysław Kotlarczyk (1908–1978) reżyser i aktor polski

Źródło: Słowo w teatrze, w: Mieczysław Kotlarczyk, Karol Wojtyła, O Teatrze Rapsodycznym, Kraków 2001

O duszy

„Teksty pisane 20 lat temu o Okrągłym Stole nie wszystkie są teraz aktualne, ale pokazują, do jakiego stopnia była wytłumiona publiczna dyskusja o najważniejszych dla przyszłości decyzjach. I to jest ważne, ponieważ wyjaśnia, jak pewne sprawy poszły. W archiwum Stasi znajduje się zapis z obrad ministerstw państw Układu Warszawskiego, że gen. Kiszczak mówi: jedynym celem wprowadzenia stanu wojennego była zmiana kierownictwa „Solidarności.””

Andrzej Gwiazda (1935) polski działacz związkowy

Dobrze, że mamy obecnie nurt odkłamywania historii.
Źródło: Bunt wyborców i co dalej?, naszdziennik.pl, 5 maja 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=po&dat=20080505&id=po43.txt

O historii , O decyzjach , O zmianach , O przyszłości

„W pereelowskiej Polsce nie darzono zbyt wielką sympatią ani NRD, ani jej mieszkańców. Najczęściej przypisywano im prusko-hitlerowsko-bolszewicką mentalność i określano mianem czerwonych Prusaków. Naprawdę jednak nic, albo niewiele, o nich wiedziano. Nie przeszkadzało to oczywiście w krytykowaniu i ośmieszaniu „enerdówka” i „enerdowców”, postrzeganych przez pryzmat wschodnioniemieckiego produkcyjniaka telewizyjnego noszącego tytuł „Telefon 110”. (…) Za najbardziej znanego, enerdowskiego, muzyka jazzowego uchodził Zbigniew Namysłowski, a za najbardziej popularną, enerdowską piosenkarkę – Maryla Rodowicz. Nikt prawie nie słyszał u nas, o takich grupach jak Silly czy Pankow, których teksty wywoływały wściekłość enerdowskich cenzorów i entuzjazm wschodnioniemieckich, punk-rockowych kontestatorów. Mało kto znał też w Polsce nazwiska takich malarzy, jak Georg Baselitz, czy Gerhard Richter. A jeśli znał, to najczęściej nie podejrzewał nawet, że są to artyści pochodzący z NRD i że któryś z nich mógł swego czasu być członkiem FDJ, co przydarzyło się Richterowi. FDJ była bowiem, nawet przez polskich komunistów, uważana za organizację żałosną.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Dla „Odry” z Berlina – „Odra” nr 2/2004

O muzyce , O czasie , Wściekłość

„Przekład jest więc tylko momentem tekstu pozostającego w ciągłym ruchu. Przekład jest obrazem, choć nigdy nie skończonym. Nie byłby w stanie tekstu unieruchomić.”

Henri Meschonnic (1932–2009)

Źródło: Poétique du traduire, Verdier, Paryż 1999, s. 342, cyt. za: „Przekładaniec”, numer 22–23, Wydawnictwo UJ, 2010, s. 36.

Obraz

„(…) współczesne teorie literatury mówią, że tekstem jest nie tylko to, co jest napisane, ale i interpretacja reżyserska, nawet bardzo brutalna. Mimo że nie powstaje dzieło literackie w wymiarze tradycyjnym, to powstaje nowy tekst.”

Maciej Nowak (1964) Polski krytyk teatralny i kulinarny

Źródło: „Przegląd” 47/08, 9 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/twotw.htm

O literaturze

„Pisanie scenariusza jest w pewien sposób magiczną czynnością, bardzo trudną na początku, ale jednocześnie sprawiającą, że kiedy piszesz, czujesz jakby wszystko wokół ciebie wnikało i uzupełniało tekst. Włączasz radio, słyszysz piosenkę i czujesz, że to utwór, którego szukałeś do konkretnej sceny! W dokładnie taki sposób do scenariusza trafił Kierkegaard, mówili o nim w radiu w momencie, gdy go potrzebowałem.”

Dagur Kári (1973)

Źródło: Anna Bielak, Strach przed lataniem. Dagur Kari dla Stopklatki, 3 lipca 2011 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=78474

O strachu

„Myślę, że ten tekst jest wciąż nieprzeczytany.”

Ryszard Peryt (1947–2019) polski aktor i reżyser teatralny

o Weselu.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 23 marca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wcpe.htm

O myślach , O myśleniu

„Teatr jest miejscem, w którym sprawdzam swoje rzeczywiste umiejętności zawodowe. Jest to również jedyne miejsce, w którym widz jest współuczestnikiem procesu tworzenia. Teatr dzisiejszy wymaga od nas zupełnej zmiany warsztatu, zmiany konwencji. W tej chwili już nie da się porozumiewać z widzem ponad tekstem czy ponad rolą. Brechtowskie 'stanie z boku' już nie funkcjonuje. Widz musi zostać przeze mnie porwany.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Przegląd Tygodniowy”, 3 grudnia 1997

„Wnioskując po oklaskach po raz pierwszy poczułem wówczas, że [teksty] uzyskały akceptację. Startowałem w Piwnicy bez jakichkolwiek obciążeń, bo miałem świadomość, że jestem zupełnie inny od Dymnego. Nigdy z nim nie konkurowałem. Byliśmy tak różni, że w pewnym sensie mogliśmy się uzupełniać. Każdy człowiek wchodzący do zespołu Piwnicy musiał liczyć się z tym, że natrafi na pewien opór zespołu. Mnie też to nie ominęło – a trwało parę ładnych lat – nigdy jednak nie odczułem nawet cienia niechęci ze strony Wieśka.”

Andrzej Warchał (1943–2008)

o początkach pracy w Piwnicy pod Baranami.
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_warchal_andrzej

Sens

„Nie wiem, czy ten wpis politycznie opłaci się prezydentowi. Na pewno nie opłaci się Poznaniowi. Przez ten wpis prezydent potwierdza opinię, że Poznań jest miastem rządzonym pod dyktando pseudokibiców, która pojawiła się między innymi w tekście Magdaleny Środy we „Wprost”. A przecież służby prasowe prezydenta powinny walczyć z taką łatką.”

Ryszard Grobelny (1963) polski samorządowiec, prezydent Poznania

„Bardzo bym (…) chciał, żeby ludzie zobaczyli, co potrafi Karolak, kiedy jest dobrze obsadzony. To jest aktor całą gębą, ale szczęście aktora zależy od tego, kto go i w czym obsadzi oraz jaki tekst dostanie.”

Janusz Kondratiuk (1943–2019) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: Janusz Kondratiuk o filmie „Milion dolarów”, „Profilm”, 12 maja 2011 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/125,1

O szczęściu , O ludziach

„Jako dramatopisarka urodziłam się już w zupełnie innych warunkach. I nie próbuję tworzyć świata, który być powinien, bo takiego świata po prostu nie będzie. Oczywiście nie oznacza to, że nie należy próbować czegoś zmienić. Jeżeli tekst dramatopisarza już na wstępie jest postrzegany wyłącznie jako coś do pocięcia i ponownego poskładania, to oznacza, że już z założenia traktuje się go jako zły. Naprawdę łatwo młodemu dramatopisarzowi powiedzieć, że jest kiepski, bo nie ma jeszcze doświadczenia. To stara śpiewka, słyszeli ją również reżyserzy, których dziś uważa się za świętych. Moim zdaniem trzeba na tę sytuację spojrzeć zupełnie inaczej, z miłością. Każdy kraj może dramatopisarzom – podobnie jak rodzina utalentowanym dzieciom – pomóc się rozwijać twórczo, bądź nie. Ale nie widzę większego sensu w tym, żeby ich poniżać, na każdym kroku porównując z tytanami przeszłości. Ci utalentowani dramatopisarze z reguły wiedzą, kto był przed nimi.”

Małgorzata Sikorska-Miszczuk (1964)

Źródło: Agata Dąbek, Wszystko, co wiem i potrafię http://www.dwutygodnik.com/artykul/4675-wszystko-co-wiem-i-potrafie.html, Dwutygodnik.com nr 113/2013.

O dzieciach , O rodzinie , O przeszłości , Sens

„Bardzo lubię i cenię to, co robi, jego piosenki są melodyjne, przebojowe, ale jednocześnie mądre, oparte zawsze na dobrych tekstach, są niebanalne i nie głupie.”

Artur Więcek (1967) filmowiec polski

o Grzegorzu Turnau
Źródło: Wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=25620

„Ja chętnie rezygnuję z samej formy plastycznej, z ilustracji – na rzecz adekwatności z tekstem, szukam formy przestrzeni, formy teatru organicznie związanej z danym zadaniem. Stąd – upodobanie do uproszczenia obrazu.”

Zofia Wierchowicz (1924–1978)

Źródło: katalog do wystawy Wizja teatru Zofii Wierchowicz, Centrum Scenografii Polskiej Muzeum Śląskiego

Obraz

„Ci, którzy nas znają wiedzą, że nie lubimy mówić za wiele o życiu osobistym. Personalne kwestie wyrażamy w naszych piosenkach. One zawsze są osobiste.(…) Mówimy w pewien sposób o związkach. Co niekoniecznie musi oznaczać, że śpiewamy o relacji chłopaka z dziewczyną. Nad większością tekstów pracowałem razem z Chesterem Benningtonem. Jego osobiste doświadczenia są inne od moich, dlatego też śpiewa o innych sprawach niż ja. Gdy czytaliśmy skończony tekst piosenki, każdy z nas mógł powiedzieć: „Tak, to jest mój pogląd.””

Mike Shinoda (1977)

Źródło: Naturalny flow - wywiad z Linkin Park, empik.com, 2 lipca 2012 http://www.empik.com/naturalny-flow-wywiad-z-linkin-park-wywiady-empikultura,87355,a

O relacjach , O śpiewie , O czytaniu , Chłopak

„Znajomi mówią w nim o Stanisławie Staszewskim, że był człowiekiem cynicznym, że często drwił z samego siebie, ze śmierci, ale i z życia… Z całą pewnością to, co się jemu przydarzyło – a działo się bardzo dużo rzeczy złych – sprawiło, że nie umiał się odnaleźć w normalnej rzeczywistości. Dla mnie Staszewski był niezdiagnozowanym depresjonikiem. To słychać w tych tekstach. Wystarczy je przeczytać i okazuje się, że pozornie zwykłe piosenki, które można by było śpiewać na weselach albo gdzieś w knajpach, mają w sobie co najmniej podwójne dno.”

Jacek Bończyk (1967) polski aktor

Źródło: Martyna Słowik, Nigdy nie piszę do szuflady, „Dziennik Polski”, 30 sierpnia 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/145228.html

O śmierci , O rzeczywostości , O śpiewie

„Joachim Fersengeld jest Niemcem, który napisał swą Perykalipsę po holendersku (języka tego prawie nie zna, co sam we wstępie przyznaje), a wydał ją we Francji, słynącej z podłych korekt. Piszący te słowa też właściwie nie zna holenderskiego, lecz podług tytułu książki, angielskiego wstępu i nielicznych zrozumiałych w tekście wyrażeń uznał, że się na recenzenta przecież nadaje.”

Stanisław Lem książka Doskonała próżnia

Utwory
Źródło: Doskonała próżnia

O książkach

„Aby tekst był zrozumiały, potrzebne są odpowiednie akcentowanie i sposób mówienia.”

Krzysztof Babicki (1956)

Źródło: „Gazeta w Białymstoku”, 6 czerwca 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/kbabicki2.htm

„(…) wzorem jest dla mnie Jerzy Grzegorzewski. Zarówno jeśli chodzi o pracę nad materią spektaklu, jak i w stosunkach międzyludzkich. Szanował tekst, nad którym pracował, ludzi, z którymi pracował, i tych, dla których pracował. Próbuję przejąć część jego zasad, które mogą wydawać się banalne, ale wpływają na ostateczny efekt. Na próbach staramy się słuchać siebie nawzajem; nie twierdzimy, że znamy tylko jedno ostateczne rozwiązanie, że się nie mylimy.”

Wojciech Malajkat (1963) aktor polski

Źródło: Izabela Szymańska, „Gazeta Wyborcza Stołeczna”, 13 marca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wmal.htm

O ludziach

„Literatura to ruch. I nawet jeśli wydrukowany tekst może się wydawać względnie niezmiennym punktem odniesienia, to tak naprawdę stanowi on raczej stałą matrycę zmian, której zewnętrzną oznaką jest choćby otwartość na różne interpretacje.”

Marcin Orliński (1980)

Źródło: Jakub Przybyłowski, Tajemny związek, „Lampa” nr 4(85), 2011.

O literaturze

„Nie chwaląc się, muszę przyznać, że naprawdę dołożyliśmy wszelkich starań, by uniknąć przecieków. Zupełnie, jakby nie chodziło o film, a o jakieś tajne przedsięwzięcie na miarę Projektu Manhattan! Nie robiliśmy na przykład kopii scenariusza dla członków ekipy. Ani scenograf, ani autor zdjęć nie dostali tekstu! Oczywiście, jeśli ktoś potrzebował, mógł udać się do czytelni, gdzie znajdował się zamknięty w sejfie egzemplarz scenariusza. Można było robić notatki, ale po skończonej lekturze tekst z powrotem lądował w sejfie i w ogóle nie opuszczał pokoju. Żaden agent, żaden aktor nie dostał skryptu przed rozpoczęciem zdjęć. Oczywiście odtwórcy głównych ról mogli zapoznać się z tekstem, ale wtedy scenariusz przywoził im do domu specjalny kurier, który czekał przed wejściem. Potem zabierał skrypt i odwoził go na miejsce. Dzięki temu udało się nam zadbać o bezpieczeństwo. Tak naprawdę jednak naszymi największymi sojusznikami w walce o utrzymanie tajemnicy okazali się fani „Indiany Jonesa”. Widzowie po prostu nie chcieli wiedzieć zbyt wcześnie, co się wydarzy w filmie. Chcieli pójść do kina i pozwolić się zaskoczyć. W pewnym momencie doszło do przykrego incydentu, gdy pewna osoba ukradła z planu blisko 4000 zdjęć, które zdradziłyby całą fabułę. Złodziej zaoferował je pewnej stronie internetowej – nie będę wymieniał jej nazwy – która z reguły nie ma oporów przed ujawnianiem tego rodzaju sekretów. Okazało się jednak, że ci ludzie uwielbiają Indianę Jonesa i nie chcieli psuć innym fanom zabawy. Zadzwonili więc do działu prawnego Paramount Pictures, w porozumieniu z FBI przygotowali prowokację i w ten sposób doprowadzili do aresztowania złodzieja. W tej chwili, gdy rozmawiamy, człowiek ten siedzi już w więzieniu. George Lucas nie bierze jeńców. Mnie czasem stać na wielkoduszność, George jednak jest w takich sprawach bezwzględny.”

Steven Spielberg (1946) amerykański reżyser, scenarzysta i producent filmowy

Źródło: wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=45855

O ludziach , O pokoju , O domu , O czasie

„Nie wymyślom historii, pierdolony fantastyki
jest dupienie, są chaje, picie i narkotyki
to wszystko nos łotaczo, to tukej mo miejsce
bestus tekstów mi nie braknie, inspiracja durch mom jesce”

Dohtor Miód (1976)

2005 Bioło Nysa
Źródło: JOFIK

O historii , O piciu

„Ujawniony niedawno fakt wieloletniej współpracy naszego kolegi, redaktora i publicysty Leszka Maleszki z peerelowską Służbą Bezpieczeństwa był ciosem dla całego zespołu i środowiska „Gazety Wyborczej”. (…)
Przez 25 lat nikomu nigdy nie powiedział, co robił. I żył z tym przez 25 lat. Jest to świadectwo człowieka złamanego i zakłamanego, ze wszystkimi straszliwymi tego konsekwencjami. I, niestety, jest to świadectwo wymuszone – gdyby fakt współpracy z SB nie wyszedł na jaw, Leszek Maleszka prawdopodobnie sam by się nie przyznał. Pogrzebałby w sobie tę prawdę. (…)
Zawsze uważaliśmy i nadal uważamy, że w wolnej Polsce więcej złego niż dobrego przynosi sądzenie i skazywanie takich ludzi, publiczne roztrząsanie jako dowodów w ich sprawie raportów, zeznań, SB-ckich fałszerstw – świadectw ludzkiej słabości, strachu i upodlenia. O tym wszystkim pamiętamy i będziemy pamiętać; o tym trzeba wiedzieć, to także budzi moralne obrzydzenie.
Nikt ze środowiska „Gazety” nie znał prawdziwej przeszłości Leszka Maleszki. Znaliśmy kogo innego. Dzisiaj musimy się zmierzyć z faktem, że przez wiele lat cieszył się w zespole autorytetem znakomitego redaktora i autora, ogłaszał na naszych łamach teksty, do których publikowania – dzisiaj już to wiemy – nie miał tytułu moralnego. Leszek Maleszka stracił w naszych oczach wiarygodność i szacunek. Jego nazwisko musi na długie lata zniknąć z łam „Gazety”, bo to nazwisko wprowadzało nas i Czytelników w błąd.
Czy można się podnieść z moralnego upadku? Czy człowiek może wrócić z tak dalekiej podróży? Czy możemy i powinniśmy mu w tym pomóc?
Nie wiemy. Ale byłoby okrutną pychą z naszej strony wykluczyć pozytywne odpowiedzi na te pytania.”

Lesław Maleszka (1952) dziennikarz polski

O Lesławie Maleszce

O ludziach , O strachu , O błędach , O przeszłości

„Często z bratem przesiadywaliśmy na próbach (…) teatru (…). Dość szybko okazało się, że – nie wiadomo kiedy – nauczyliśmy się na pamięć wszystkich granych tam tekstów. Najlepiej zapamiętałam Trojanki. Potrafiliśmy też zagrać niemal całe Wyzwolenie Witkacego. Swoją pierwszą profesjonalną rolę na scenie zagrałam w wieku około 4 lat. To była Gridianna z Kieszonkowych przygód, bajki autorstwa Bułata Okudżawy. Przebrana w marynarskie ubranko mówiłam tylko jedno zdanie, ale pamiętam, jaka byłam przejęta. Odgrywane przez nas, wówczas pięcio – i trzyletnie dzieci, scenki ze spektakli stały się ulubionym elementem wszelkich domowych imprez. Granice były dla mnie bardzo płynne: teatr był zabawą, zabawa była teatrem.”

Ida Bocian (1976)

Źródło: Magdalena Hajdysz, Ida Bocian: Teatr w genach, „Gazeta Wyborcza - Trójmiasto” nr 197, 25 sierpnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/122584.html?josso_assertion_id=FE2507BAA8A143AC

O dzieciach , O wieku

„Wierzę, że przyjdzie czas, gdy będziemy mogli w teatrze tworzyć dzieła sztuki, obywając się bez pisanych tekstów i bez aktorów.”

Edward Gordon Craig (1872–1966)

I believe in the time when we shall be able to create works of art in the Theatre without the use of the written play, without the use of actors. (ang.)
Źródło: On the Art of the Theatre http://books.google.pl/books?id=ZQv533ZK6IQC&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false, BiblioBazaar, LLC, 2009, s. 53.

O czasie

„(…) tworząc teksty mam przed oczami człowieka, do którego piszę, ale nie jest to konkretna postać, ale raczej taki wirtualny odpowiednik mnie samego. Ktoś z otwartym umysłem, kto będzie chciał zrozumieć, co piszę i poddać się zabawie.”

Piotr Rogucki (1978) wokalista polski (Coma)

Źródło: Piotr Rogucki z zespołu Coma: wywiad, students.pl, 13 listopada 2008 http://www.students.pl/kultura/details/13145/Piotr-Rogucki-z-zespolu-Coma-wywiad

„Dla mnie to oczywiste, że w świadomości jednej osoby funkcjonuję jako Maciek z BrzydUli, a w świadomości innej, jako Pan Młody z Wesela Wyspiańskiego. Wiem, ile osób ogląda telewizję, a ile chodzi do teatru. I do jednego widza, i do drugiego mam szacunek. Ale należy pamiętać, że to są dwa różne światy. Teatr zawsze będzie ważny, bo teatr daje możliwość nieustannego treningu warsztatowego, daje inny rodzaj skupienia, inną relację z widzem. Teatr to praca z tekstem, nad tekstem, to ciągłe zadawanie pytań. W serialu tych spraw jest dużo mniej, ale są inne trudności. A film to pewnie coś pomiędzy pracą w teatrze a pracą w serialu. Podczas kręcenia filmu budujący rolę aktor zadaje podobne pytania jak w teatrze, ale ponieważ stoją kamery, to czasu jest już mniej. Nie tak dramatycznie mało jak w serialu, ale mniej niż w teatrze.”

Krzysztof Czeczot (1979) polski aktor i dramaturg

Źródło: wywiad, 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=69061

O relacjach , O czasie , Trening , Pytanie

„W garderobie zawsze mam egzemplarz dramatu i go przeglądam przed wyjściem na scenę. Dlaczego? Bo z tekstu zawsze można wyczytać coś nowego, odkryć inne znaczenie, wymyślić bardziej trafną puentę. To niewyczerpane źródło i warto go czytać tak długo, jak tylko można. Człowiek to nienażarta istota.”

Bronisław Wrocławski (1951) aktor polski

Źródło: „Gazeta Wrocławska”, 9 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20409

O czytaniu

„Wiele z tych tekstów [zespołu Machine Head] opartych jest o moje doświadczenia życiowe. Ciężko nie myśleć o nich, kiedy piszesz słowa do muzyki, którą grasz z przyjaciółmi.”

Robert Flynn (1967) amerykański muzyk rockowy, gitarzysta i wokalista (Machine Head)

Źródło: Miłosz Habura, Machine Head „Nagraliśmy «Hotel California» heavy metalu”, nuta.pl http://www.nuta.pl/wywiady/d/2/140/

O myślach , O myśleniu

„(…) we wszystkich spektaklach Janusza Wiśniewskiego (…) nie należy sugerować się tekstem sztuki.(…) jest jedynie pretekstem.”

Mirosław Kropielnicki (1965) polski aktor

Źródło: „Gazeta Festiwalowa”, 9 sierpnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/kca.htm

„My wszyscy mówimy tam jak w teatrze, bardzo głośno, nie ma żadnej intymności między bohaterami, tekst jest niezmiernie wystylizowany, zresztą zawsze uważałem, że jeśli chodzi o dialog ze śmiercią, to zaczerpnął on inspirację ze Strindberga. My wówczas nie byliśmy świadomi, że gramy w sposób tak mało realistyczny, ale było to jeszcze w czasach przed Marlonem Brando!”

Max von Sydow (1929) aktor szwedzki

o swoich wrażeniach po ponownym obejrzeniu ostatnich 20 minut „Siódmej pieczęci”.
Źródło: rozmowa Pascala Merigeau, Wolność gwiazdora, „Le Nouvel Observateur”, tłum. „Forum”, nr 14/15, 2 kwietnia 2012.

O śmierci , O wrażeniach , O wolności

„Jego [pisarza] zadaniem jest spisanie historii i poprzez nią dostarczenie czytelnikom emocji. Po ostatniej redakcji tekstu i oddaniu go do druku, autor powinien usunąć się w cień, bo jego rola się kończy – ster przejmuje odbiorca i to on staje się kluczowy. On tworzy całą tę historię na nowo w swojej wyobraźni. Gdyby więc pisarz nie krył się za książką, a zamiast tego wyskoczył ze środka jak diabeł z pudełka, zakłóciłby cały proces.”

Remigiusz Mróz (1987) polski pisarz

Źródło: Milena Buszkiewicz, Jesień w tym roku może okazać się wyjątkowo mroźna… – wywiad z Remigiuszem Mrozem, booklips.pl, 2 września 2016 http://booklips.pl/wywiady/jesien-w-tym-roku-moze-okazac-sie-wyjatkowo-mrozna-wywiad-z-remigiuszem-mrozem/

O historii , Pudełko

„Lubię pisać w podróży, rzadko kiedy teksty powstają w domowym zaciszu, choć i takie się zdarzyły. Tkanie zdań najlepiej wychodzi mi w zawierusze, natłoku pracy. W takich momentach, gdy przychodzi piosenka, dochodzi we mnie do automatycznego wyrównania ciśnienia wewnętrznego.”

Mela Koteluk (1985) polska piosenkarka i autorka tekstów

Źródło: Emilia Myrlak, Mela Koteluk – największe muzyczne odkrycie 2012 roku, planetakobiet.com.pl, 4 listopada 2012 http://www.planetakobiet.com.pl/artykul-3557-melakoteluknajwiekszemuzyczneodkrycie2012roku.htm

„Dzisiejsi aktorzy nie są tak dobrze przygotowani do roli… Nie chcę nikogo obrazić, ale rzadko się spotyka kogoś, kto tak skrupulatnie przygotowuje się do dnia, jaki nas czeka w pracy i uczy tekstu.”

Dorota Kędzierzawska (1957) polska reżyserka filmowa

Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=41041

O czekaniu

„Przypominam sobie pewną kontrowersję z dyrektorem Kazimierzem Dejmkiem. Odważyłam się nie zgodzić z opinią mojego wielkiego dyrektora o aktorach prostytuujących się w reklamach. Dyrektor kategorycznie zakazał bowiem swoim aktorom udziału w reklamie. Zdecydowałam się wypowiedzieć własne zdanie, ponieważ sama byłam i jestem do tej pory „bez grzechu” w tej materii. Powiedziałam dyrektorowi, że sprostytuować można się każdym żenującym, nieprzygotowanym występem, udziałem w niewybrednej imprezie czy masówce bez żadnych wartości, za to z dużymi pieniędzmi. Natomiast można zagrać dobrze rólkę – nie znaczy, że tak zawsze jest – w przyzwoicie zrobionej reklamie z pomysłem. A na koniec wypaliłam: „A ja, panie dyrektorze, nie gram w reklamie, uczę się tekstu, nie spóźniam się i mówię głośno i wyraźnie.””

Grażyna Barszczewska (1947) polska aktorka

„No to się aśćka do mnie nie przyp…..laj”, skomentował. Czepiał się, i słusznie, braków warsztatowych swoich aktorów i czuwał nad jakością słowa również.
Źródło: „Przegląd”, 24 marca 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/19944

O czytaniu

„Bardzo przeżyłam moment składania Ślubów. Ojciec stanął przed ogromnym Obrazem Matki Bożej Jasnogórskiej, wziął tekst Ślubów do ręki i powiedział do mnie: „Powtarzaj – «Królowo Polski – przyrzekamy!». Jesteśmy jakby symbolem ludu zebranego pod Szczytem Jasnej Góry”. Czytał dobitnie, wyraźnie, z ogromnym wzruszeniem. Ja drżącym głosem powtarzałam: „Królowo Polski, przyrzekamy!”. Po skończonej uroczystości Ojciec był radosny i szczęśliwy jak nigdy przedtem. Dokonało się to, czego tak bardzo pragnął: Naród złożył Śluby i Prymas złożył Śluby. W zadumie Ojciec powiedział: „Stała się wielka rzecz. Jakiś ogromny, wielki, ciężki kamień przetoczył mi się z ramion na ziemię. Czuję się wolny jak ptak. Ufam, że Królowa Niebios i Polski doznała dziś wielkiej chwały na Jasnej Górze!”. Na drugi dzień, 27 sierpnia, musiałam wyjechać z Komańczy. Kończyła mi się przepustka. Przy pożegnaniu Ojciec powiedział mi: „Dostałem wiadomość, że Śluby zostały złożone. Było przeszło milion ludzi. To był prawdziwy cud”.”

Maria Okońska (1920–2013)

o Ślubach Jasnogórskich z prymasem Wyszyńskim w Komańczy.

O ludziach , O matce , O ptakach , O ślubie

„Ja nawet nie piszę do tekstu, tylko interpretuję tekst. Tekst musi mieć coś, co mnie zachwyci, co da mi szansę oddania muzyką interpretacji. Ubieram teksty w struktury, wysokości dźwięku. Właściwie czuję się trochę jak reżyser”

Zygmunt Konieczny (1937) kompozytor polski

Źródło: „Życie”, 12 lutego 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jaje.htm

O życiu

„Staroświecki, rzadki w dobie automatyzacji sposób tłoczenia druków w harmonijnym połączeniu z niemniej ekskluzywnym, ręcznym składem tekstów i czerpanym papierem wnosi do książki, obok innych walorów, ową ciepłą atmosferę ludzkiego dotknięcia oraz nieosiągalne w zmechanizowanej produkcji masowej cechy indywidualne drukarstwa ręcznego, w którym najmniejszy nawet szczegół typograficznej formy staje się owocem troski i wysiłku człowieka – dziełem jego ręki i wyobraźni.”

Samuel Tyszkiewicz (1889–1954) polski typograf i wydawca

O książkach , O wysiłku

„To taki sport, przez cały wysiłek fizyczny traci się dziesięć kilo wagi dziennie. Na Szekspirze można polegać. To znaczy trzeba wiernie oddawać tekst.”

Mel Gibson (1956) amerykański aktor, reżyser i producent filmowy

o swojej roli w Hamlecie.

O wysiłku , O sporcie

„Moim sukcesem są teksty, które piszę. To, że potrafię się otworzyć i wyrazić uczucia słowami. Nie wszystko i nie zawsze, ale to co się udaje, jest sukcesem.”

Ramona Rey (1983)

Źródło: Natalia Sokólska, Imiona nierealne, „Magazine TOUCHÉ”, październik 2012 http://issuu.com/touche_magazine/docs/touche_pazdziernik/11

O emocjach , O sukcesie

„W momencie kiedy samemu piszesz scenariusz, po skończeniu trzeba umieć o nim zapomnieć. Potem trzeba zdobyć się względem tego tekstu na chamski, ordynarny i bezwzględny stosunek, aby uwolnić się od bycia jego autorem.”

Paweł Borowski (1973)

Źródło: Wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=59498

„Poprosiłem: Pamiętam ten uroczysty Dzień Chwały Wojskowej 8 września 1992 roku, kiedy wojskowi, członkowie Białoruskiego Związku Wojskowych i grupa deputowanych Rady Najwyższej na placu Niepodległości w Mińsku przyjmowali przysięgę na wierność narodowi Białorusi. Wtedy Halina stała na podium obok Wasila Bykaua, Michasia Tkaczoua, Mikoły Statkiewicza, i po tym jak wszyscy razem przeczytaliśmy tekst przysięgi, była bardzo wzruszona, podbiegła do nas i każdego z nas objęła, pocałowała. Człowiekowi, który wyrósł w rodzinie wojskowego, było zrozumiałe, co znaczy przysięga na wierność narodowi Białorusi.”

Leanid Dziejka (1950) białoruski parlamentarzysta

Памятаю той урачысты Дзень Вайсковай славы 8 верасьня 1992 году, калі вайскоўцы, сябры БЗВ і група дэпутатаў Вярхоўнага Савету на плошчы Незалежнасьці ў Менску прымалі прысягу на вернасьць народу Беларусі. Тады Галіна стаяла на подыюме побач з Васілём Быкавым, Міхасём Ткачовым, Міколам Статкевічам, і пасьля таго як мы ўсе разам прачыталі тэкст прысягі, яна была вельмі ўзрушаная, падбегла да нас і кожнага з нас абняла, пацалавала. Чалавеку, які вырас у сям’і вайскоўца, было зразумела, што значыць прысяга на вернасьць народу Беларусі. (biał.)
po śmierci Haliny Siamdzianawej
Źródło: Radio Swaboda http://www.svaboda.org/content/transcript/24333325.html, 19 września 2011

O rodzinie , O wierności

„Lady Makbet to rola, postać-legenda. Jednak dość szybko się z tego mitu lady Makbet wyzwoliłam. Spojrzałam na nią jak na prostą kobietę. To, co mnie szczególnie boli, dotyka w tym tekście, to problem uzależnienia kobiety od mężczyzny, która chce go zagarnąć tylko dla siebie. A z tego jej egoizmu rodzi się zło, to jej krzyk rozpaczy.”

Kamilla Baar-Kochańska (1979) polska aktorka

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Warszawa, 13 stycznia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/makbetw.htm

O kobietach , O problemach , O złu , O uzależnieniu

„Ujawniony niedawno fakt wieloletniej współpracy naszego kolegi, redaktora i publicysty Leszka Maleszki z peerelowską Służbą Bezpieczeństwa był ciosem dla całego zespołu i środowiska „Gazety Wyborczej”. (…)
Przez 25 lat nikomu nigdy nie powiedział, co robił. I żył z tym przez 25 lat. Jest to świadectwo człowieka złamanego i zakłamanego, ze wszystkimi straszliwymi tego konsekwencjami. I, niestety, jest to świadectwo wymuszone – gdyby fakt współpracy z SB nie wyszedł na jaw, Leszek Maleszka prawdopodobnie sam by się nie przyznał. Pogrzebałby w sobie tę prawdę. (…)
Zawsze uważaliśmy i nadal uważamy, że w wolnej Polsce więcej złego niż dobrego przynosi sądzenie i skazywanie takich ludzi, publiczne roztrząsanie jako dowodów w ich sprawie raportów, zeznań, SB-ckich fałszerstw – świadectw ludzkiej słabości, strachu i upodlenia. O tym wszystkim pamiętamy i będziemy pamiętać; o tym trzeba wiedzieć, to także budzi moralne obrzydzenie.
Nikt ze środowiska „Gazety” nie znał prawdziwej przeszłości Leszka Maleszki. Znaliśmy kogo innego. Dzisiaj musimy się zmierzyć z faktem, że przez wiele lat cieszył się w zespole autorytetem znakomitego redaktora i autora, ogłaszał na naszych łamach teksty, do których publikowania – dzisiaj już to wiemy – nie miał tytułu moralnego. Leszek Maleszka stracił w naszych oczach wiarygodność i szacunek. Jego nazwisko musi na długie lata zniknąć z łam „Gazety”, bo to nazwisko wprowadzało nas i Czytelników w błąd.
Czy można się podnieść z moralnego upadku? Czy człowiek może wrócić z tak dalekiej podróży? Czy możemy i powinniśmy mu w tym pomóc?
Nie wiemy. Ale byłoby okrutną pychą z naszej strony wykluczyć pozytywne odpowiedzi na te pytania.”

Adam Michnik (1946) polski dziennikarz i publicysta

Lesław Maleszka pracował dla „Gazety Wyborczej” adiustując teksty do emisji filmu Ewy Stankiewicz Trzech kumpli.
O Lesławie Maleszce

O ludziach , O strachu , O błędach , O przeszłości

„Nigdy nie mogłabym na scenie tańczyć razem z grupą tancerzy, ponieważ ja piszę swoje teksty i lubię dawać czadu na scenie.”

Avril Lavigne (1984) muzyk rockowy, wokalistka

„A wiesz, który moment jest najbardziej krępujący? Kiedy wchodzę do studia z nowym tekstem i mam go zaśpiewać przed chłopakami. Na przykład Rafał przynosi muzykę, a ja mam napisać do niej tekst, a później go przed nim zaśpiewać. I to jest najgorszy moment, bo raz, tekst może mu się nie spodobać, a dwa, jest mega osobisty, odkrywam w nim swoje uczucia.”

Patrycja Markowska (1979) piosenkarka polska

Źródło: „Rockmagazyn”, sierpień 2010

O emocjach , O studiach , Chłopak

„Nigdy nie płaczę nad mlekiem, które już się rozlało. Próbuję iść do przodu i zamykać kolejne karty swojego artystycznego życia. Jedno wiem na pewno, że chciałabym jeszcze kiedyś wrócić do tego tekstu i do roli, której nie dane było urodzić się w tym projekcie.”

Marta Ścisłowicz (1984) polska aktorka

Źródło: „artpapier”, 7 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20333

O czytaniu

„Jest parę idei wokół których krążymy. Są to: zaszumienie, gra językowa, zacieranie granic, wykorzystanie komputera na zasadach wykraczających poza tekst literacki nurtu głównego. Dezautomatyzacja przyzwyczajeń, wiersz losowy, wiersz poprzez algorytm, poszerzenie środków artystycznych, połączenia z obrazowością plastyczną, wizulaną i połączenia z muzycznością, muzyką instrumentów, szmerów, glitch'y itd.”

Roman Bromboszcz (1976)

Źródło: Poezja cybernetyczna http://www.allarte.pl/NzUzNw__df7233,poezja-cybernetyczna-wywiad-z-romanem-bromboszczem.html

O grach

„Wiesz co, tak pomysły na teksty jak fragmenty tych tekstów biorą się głównie z rozmów, z kontaktów z ludźmi, z trudnych do zapomnienia sytuacji, które siedzą mi potem we łbie i nie dają spać. A piszę zwykle ironicznie, bo przywykłem do tego, staram się ogólnie traktować świat z dużym przymrużeniem oka. Taki mam styl, sposób na przetrwanie.”

Afrojax (1978) polski raper, kompozytor i dziennikarz

Źródło: Wywiad, 2009 http://allrap.pl/wywiady.php?id=16

O świecie

„Robienie filmu to ciągłe przepisywanie. Montaż to przepisywanie. Kiedy maluję, nie tłumaczę, nie przekładam niczego. Po prostu to robię. Nie ma ciągłego tłumaczenia. Z pisaniem jest podobnie. Nie przekładasz niczego, po prostu piszesz. Ale jeśli chcesz coś napisać, żeby zrobić z tego film, musisz przetłumaczyć tekst na formę filmową. Kiedy masz już przetłumaczony materiał, możesz pracować z nim, tak jakbyś malował.”

Julian Schnabel (1951) amerykański reżyser i scenarzysta filmowy

Źródło: Julian Schnabel o filmie „Motyl i skafander”, „Best Film”, 16 stycznia 2008 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/39,2

„Kino to słowa i obrazy, piękno filmu, sens jego istnienia tkwi w jego złożoności, wielowymiarowości. Zaczynałem jako scenarzysta, więc słowa są dla mnie równie ważne, a praca nad scenariuszem jest kluczowa dla każdego filmu. Estetyka jest pochodną tekstu, ale i nie będę się wstydzić tego, że dbam o formę wizualną.”

Alan Parker (1944) brytyjski reżyser i scenarzysta filmowy

Źródło: Łukasz Biskupski, Lech Moliński, Alan Parker: Nie chcę remake’u „Harry’ego Angela”, stopklatka.pl, 4 grudnia 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=50984

Cytaty o pięknie , Obraz , Sens

„Jestem bardzo emocjonalną osobą, a mój talent przelewa emocje na papier. To jest coś, co po prostu potrafię. Ludzie mogą nie wierzyć, że ja byłam autorką tekstów, ale tak jest naprawdę.”

Avril Lavigne (1984) muzyk rockowy, wokalistka

O ludziach

„Uwaga krytyków skupia się niemal wyłącznie na gotowym filmie i ta decyzja metodologiczna sprawia, że ignorują oni proces twórczy poprzedzający zdjęcia, w tym punkt wyjścia i długotrwały, ewolucyjny proces, któremu podlega (…) scenariusz. Recenzje pisane są zatem bez analizy tekstu, a mimo to oceniają zarówno scenariusz, jak reżyserię.”

Ugo Pirro (1920–2008)

Źródło: Maciej Karpiński, Niedoskonałe odbicie. Warsztat scenarzysty filmowego, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 2006, s. 16.

O decyzjach

„Czasem reżyser cały życie czeka na scenariusz (…). Gdy dostałem do rąk skrypt Nędzników, wiedziałem, że mam „swój” scenariusz. Wiedziałem, że z tego tekstu może powstać albo wielki dramat, albo wielki teatr.”

Ryszard Bolesławski (1889–1937) polski reżyser

Źródło: Photoplay Studies 1935, nr 1, w: M. Kulesza, Ryszard Bolesławski. Umrzeć w Hollywood, Warszawa 1989

O życiu , O czasie , O czekaniu

„Tracimy język wieków chrześcijaństwa. Stajemy się jakby intruzami i dyletantami w literackim gmachu tekstów sakralnych. Przy okazji żegnamy się w jakimś sensie z tym niezrównanym, cudownym zjawiskiem artystycznym i duchowym, jakim jest śpiew gregoriański. Mamy powody, by odczuwać żal, a nawet by się martwić. Bo czymże zastąpimy ten anielski język? Zaiste, wielka jest cena tej ofiary.”

Paweł VI (1897–1978) papież

Źródło: Romano Amerio, Iota Unum. Analiza zmian w Kościele katolickim w XX wieku, Wydawnictwo Antyk, 2009, s. 723.

O wieku , Sens

„Teksty Barańczaka są niezwykle trudne. Poeta niemal żongluje słowami, także ich znaczeniami i skojarzeniami. Od wielu dni ciągle tkwię w świecie Barańczaka. „Oceaniczne bryzy wiejcie w nas, nawet w snach zamiera wdech”, ale już w następnych wersach: „nawet w snach zapiera dech”. Albo „śpiewamy dźwięczny hymn”, ale też: „śpiewamy wdzięczni hymn”. To powoduje, że cały czas trzeba być niezwykle skupionym. Kiedyś podczas próby na moment przed pieśnią X pomyślałem, że muszę wykonać gest. I to spowodowało zerwanie nici, jaka jest między pieśniami; wszystko się posypało niczym kostki domina.”

Andrzej Biegun (1955)

Źródło: Agnieszka Malatyńska-Stankiewicz, Jeszcze nie jest za późno, „Dziennik Polski”, 11 lutego 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/27042

O zerwaniu , O snach , O śpiewie , O czasie

„I to jest najgorsze w tym całym zamieszaniu – że buduje się w ludziach przekonanie, że dziennikarze są bogami. Przychodzą do redakcji, mają swoje źródła, nikt ich nie sprawdza. Otóż to jest nieprawda. Profesjonalna redakcja przenicowuje bardzo niebezpieczny tekst na wszystkie możliwe strony. Bada każde źródło, a nie tylko niektóre. Informatorzy powinni mieć świadomość, że nie tylko ta osoba, której sprzedają tę informację, ale również redaktor, będą o nich wiedzieć. Takie jest prawo prasowe, taki jest kodeks dobrych praktyk wydawców, który „Rz” podpisała, i pan chyba o tym wie. Więc nie wmawiajcie ludziom nieprawdy.”

Wojciech Mazowiecki (1957)

o artykule Trotyl na wraku tupolewa Cezarego Gmyza w Rzeczpospolitej.
Źródło: gazeta.pl, „Czy pan wie, co to znaczy weryfikacja źródła informacji?” – ostry spór Mazowieckiego i Gmyza, 8 listopada 2012 http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114871,12821019,_Czy_pan_wie__co_to_znaczy_weryfikacja_zrodla_informacji__.html

O Bogu

„Do jego tekstów podchodziłam z ogromnym pietyzmem, szanowałam „od kropki do kropki.””

Irena Kwiatkowska (1912–2011) aktorka polska

o Jeremim Przyborze.
Źródło: Jacek Marczyński, Mistrzyni wszelkich odcieni humoru, „Rzeczpospolita”, 17 września 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/146314.html?josso_assertion_id=2EAE78A8B3202A50

„Im tekst, na którym bazujesz, jest dłuższy, tym przed scenarzystą bardziej skomplikowane zadanie.”

Rafael Yglesias (1954)

Źródło: Scenarzysta Polańskiego: Romanowi się nie odmawia, stopklatka.pl, 17 lipca 2011 http://stopklatka.pl/news/scenarzysta-polanskiego-romanowi-sie-nie-odmawia-149867

„Jesteś twardziel? Rap ma być o prawdzie?
Jak rymowałem o ganji, to jarałem ganję
Po chuj się wypruwać z siebie z każdym tekstem?
Nie jestem u psychologa na kozetce
Po chuj to wszystko? Kto tu jest Ewą Drzyzgą?
To twój problem, że miałeś trudne dzieciństwo
(…)
A siedząc na ławce, narzekając z kumplami
Nie poznasz świata – świat cię wysra, jak strawi”

Tede (1976) polski raper

Źródło: Moje życie jest tu

O życiu , O świecie , O problemach , O dzieciństwie

„Wydaje mi się, że radość melancholijna polega w dużej mierze na gwałtownym pompowaniu chwili. Na przesadnym, acz histerycznym odegraniu hic et nunc. Teraz, now! Teraz jest święto, innego nie ma i nie będzie; teraz, tutaj, gadamy sobie i podjadamy, a wrednemu czasowi kij w oko! Ta iluzja trwania poza czasem, daleko od ohydnego Kronosa, to podstawa klasycznego opisu idylli – którą znajdziesz choćby w tekstach Starobinskiego. Chwila, ta radosna chwila to kwiat, wewnątrz którego siedzi robak – by użyć ogranej barokowej metafory; robak przez moment milknie, nie pamiętasz, że wkrótce ponownie zostaniesz wrzucony w czas.”

Marek Bieńczyk (1956)

Źródło: Bogusław Deptuła, Radości melancholii http://www.dwutygodnik.com/artykul/3157/, Dwutygodnik. com, nr 92/2012.

O czasie , O Kwiatach , Radość

„Aktorstwo jest rzemiosłem i to jest jedno, drugie to wewnętrzne bogactwo, osobista charyzma jaką posiada w sobie każdy człowiek. Najpierw tekst roli działa na aktora, potem trzeba oddzielić się od wzruszeń i starać się te wzruszenia, które się przeżyło, przekazać widowni. Z jednej strony jest to więc talent, z drugiej też praca nad tekstem i współpraca z partnerem. Aktorstwo jest trudną pracą, która daje też i owoce – a za nie trzeba dziękować Panu Bogu.”

Irena Kwiatkowska (1912–2011) aktorka polska

Źródło: „Nasz Dziennik”, 29 stycznia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wzyciu.htm

O Bogu , O współpracy , O bogactwie

„Frank po powrocie dzwonił do mnie, jak zwykle zniesmaczony.(…) Przed chwilą nagrała mi na sekretarkę wybitnie obrzydliwy tekst! (…) Jest już w takim wieku, że przestało jej być z tym do twarzy, jeżeli kiedykolwiek było.”

John Irving książka Hotel New Hampshire

Hotel New Hampshire (1981)

O wieku

„Szoah jako taki to żydowski wymysł (w oryginalnym tekście: invenzione ebraica), można by równie dobrze mówić z taką samą mocą i ustanowić dzień pamięci także o licznych ofiarach komunizmu, prześladowanych katolikach i chrześcijanach.”

Tadeusz Pieronek (1934–2018) polski duchowny katolicki, biskup

Źródło: pontifex.roma.it, 25 stycznia 2010 http://www.pontifex.roma.it/index.php/interviste/religiosi/3531-pacifici-racconta-barzellette-la-polonia-non-e-antisemita-gli-israeliani-non-rispettano-i-diritti-umani-dei-palestinesi-la-shoa-non-e-solo-ebraica-ma-riguarda-cattolici-e-polacchi-israele-gode-di-buona-stampa-il-potere-economico

„Jestem z wykształcenia polonistą, ale staram się zajmować filmem. W polskim kinie częstym błędem jest niedopracowanie na etapie scenariusza. Ponieważ sam piszę teksty, wiedza zdobyta na studiach pomaga mi przy narracji, konstrukcji bohatera. Pomimo różnic między językiem filmu i literatury, korzystam z doświadczeń zdobytych na polonistyce.”

Artur Pilarczyk (1975)

Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=41260

O wykształceniz , O błędach , O literaturze , O wiedzę

„Krzysztof zawsze, niezależnie od tego, czy pracuje nad tekstami współczesnymi, czy klasycznymi, opowiada o sobie. O tym, co się wydarza na świecie i w Polsce. Dziś w naszym kraju zakazuje się Parad Równości, zamyka się takie miejsca jak Le Madame. Nietolerancja, homofobia, niezgoda na wszystko co inne są na porządku dziennym. Aktualność „Aniołów..” dziś w naszym kraju jest wręcz porażająca, mimo że ich akcja rozgrywa się w Ameryce lat 80…”

Maja Ostaszewska (1972) aktorka polska

o Krzysztofie Warlikowskim.

O aniołach

„Takiemu magnatowi prasowemu za 2000 r. dali ulgę w podatku 2 mld zł. On może się mądrzyć, może pisać teksty antypolskie, antyludzkie, przeciwko Samoobronie. Cała śmieszność w tym, że on to robi za nasze pieniądze – kpi sobie z Polski i Polaków. Teraz media mu jeszcze oddać – telewizję, radio i będzie jeden Michnik od rana do wieczora.”

Andrzej Lepper (1954–2011) polski polityk

o Adamie Michniku.
Źródło: wystąpienie na kongresie Samoobrony, kwiecień 2002

O pieniądzach

„Chcieliśmy wziąć po cztery utwory z każdego okresu poprzedzającego Cryptic Writings… Cofnęliśmy się do czasów Rust in Peace i wzięliśmy cztery bardzo ciężkie kawałki – nagraliśmy FFF, Vortex, She Wolf i The Disintegrators – potem przeszliśmy do okresu Youthanasia, który jest stosunkowo niedawny, i nagraliśmy cztery bardzo melodyjne piosenki – Trust, Use the Man, I’ll Get Even i Almost Honest – a potem powróciliśmy do Countdown to Extinction, który był zdecydowanie punktem zwrotnym, kiedy zrezygnowaliśmy z bycia jeszcze jednym speed/thrash metalowym/heavymetalowym/hard rockowym zespołem, by spróbować coś osiągnąć zaangażowanymi tekstami – stąd masz kawałki jak Mastermind, Sin, A Secret Place i Have Cool, Will Travel.”

Dave Mustaine (1961) gitarzysta amerykański (Metallica, Megadeth)

„Kiedy otwieram świeżą prasę, szukam
zazwyczaj najpierw małego nawiasu
z datą ustawy, artykułem, punktem
numerem Dziennika Ustaw, pozycją:
najbardziej ciekaw jestem właśnie zawsze
wszystkich tych jasno wyróżnionych
tekstów przez specjalistów od martwej lektury
w łatwo zapalnym materiale biegłych
znawców Talmudu, bystrych jasnowidzów
żmudnych korników, ostrożnych magistrów
pirotechników węszących zawczasu.”

Florian Śmieja (1925–2019)

Źródło: Zapalny materiał

„Dla reżyserów podstawowym kryterium doboru do tych ról była tzw. ostra gęba. Wtedy jeszcze taki klucz obowiązywał, takie wyobrażenie o esesmanie. A tę ostrość w mojej twarzy jako pierwszy odkrył Ford, kiedy mnie zaangażował do Piątki z ulicy Barskiej, gdzie grałem Zenona. To był mój debiut. Przyjechałem na próbne zdjęcia, wchodzę do gabinetu reżysera, a on od razu do mnie: „Takie spiczaste oczy były mi potrzebne. Nie robimy żadnych zdjęć, proszę siadać, poczytamy tekst.””

August Kowalczyk (1921–2012)

o graniu czarnych charakterów.
Źródło: „Dziennik Zachodni”, 28 grudnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/straznikcz.htm

O charakterze

„Żydzi bardzo przyzwyczajeni są do haggad, czyli specyficznego – czasami nie dbającego o fakty, a nawet je przeinaczającego – opowiadania o przeszłości, opowiadania, które wyraża bardziej to, co oni myślą o świecie, niż to, co się wydarzyło naprawdę. (…) Rabin [Byron] Sherwin rzetelnie opisał to zjawisko (…) Zdarza się, że „haggada Holocaustu” przybiera ogromne rozmiary i odkrywa ogromne pokłady niechęci wobec wszystkich innych, szczególnie katolików i Polaków. Przykładem może być powieść ocalałego z Treblinki Martina Graya zatytułowana Wszystkim, których kochałem, uchodząca przez długi czas za „tekst kanoniczny”. Stała się światowym bestsellerem, przeczytało ją ponad 30 mln ludzi, zrealizowano na jej motywach serial fabularny. Potem okazało się, że powieść jest apokryfem, gdyż Gray nigdy w Treblince nie był. Jako dokument traktowano również powieść Jerzego Kosińskiego Malowany ptak, w której w bardzo negatywnym świetle – jako antysemitów i degeneratów – przedstawił polskich chłopów, którzy mieli się nad nim znęcać i dręczyć go. Po wielu latach okazało się, że to właśnie owi opisani przez Kosińskiego chłopi uratowali jego i jego rodzinę, ryzykując własną głową, gdyż za ukrywanie Żydów groziła im oraz ich rodzinom kara śmierci. Przykładów takich i podobnych opowieści, które nie były opisem faktów, lecz zmyśleniem odzwierciedlającym określoną świadomość, można przytoczyć więcej.”

Waldemar Chrostowski (1951)

Kościół, Żydzi, Polska
Źródło: s. 435–436.

O śmierci , O ludziach , O rodzinie , O karze

„Napisać dobrą piosenkę dla dzieci jest trudno, naprawdę trudno. Wiele osób postrzega dzieci jako nieuważnych słuchaczy, którym można wcisnąć teksty nie mające związku z ich doświadczeniem, lecz wywodzące się z naszych, dorosłych doświadczeń. Ważne jest, by umieć „przeczytać” świat dzieci i umieć go opowiedzieć za pośrednictwem muzyki. Tekst piosenki musi być zrozumiały dla dziecka i nie może banalizować jego świata, nie może zbywać problemów dziecka stwierdzeniem „poczekaj, aż dorośniesz.””

Sabrina Simoni (1969)

Źródło: Miejsca w sercu – Rozmowa z Sabriną Simoni, dyrygentką chóru dziecięcego Piccolo Coro dell’ Antoniano http://qlturka.pl/2015/12/02/miejsca-w-sercu-rozmowa-z-sabrina-simoni-dyrygentka-choru-dzieciecego-piccolo-coro-dell-antoniano/, qlturka.pl, 19 września 2010

O dzieciach , O świecie , O muzyce