Cytaty na temat pisarz (361 cytatów, strona 3)

„Jestem pisarzem, o którego książkach ludzie myślą, że to inni je czytają.”

Vidiadhar Surajprasad Naipaul (1932–2018) brytyjski prozaik i eseista, noblista

Źródło: Jenny Doubt, V.S. Naipaul w: 501 wielkich pisarzy pod red. Juliana Patricka, tłum. Hanna Pawlikowska-Gannon, Julita Degórska, Małgorzata Koenig, wyd. MWK, Warszawa 2009, ISBN 9788361095333, s. 527.

O ludziach , O książkach , O myślach , O czytaniu

„Jak jest się młodym, człowiekowi podoba się wszystko, co stoi w opozycji do zastanego porządku świata. Młody człowiek darzy sympatią każdego, kto wykazuje opór w stosunku do tego porządku, kto się buntuje, protestuje, przyjmuje inne niż większość dogmaty. Myślę, że ważne, na jakim etapie życia ktoś się zabiera za czytanie tego pisarza.”

Bent Hamer (1956)

Źródło: Wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=28120

O myślach , O czytaniu , O myśleniu

„Celem pisania jest idealizacja, ona odbywa się nawet, jeśli jej nie zamierzamy. Pisarz wymyśla pewne figury. Nie chce rozczarowywać czytelników. Ale to przede wszystkim mnie, a nie czytelnikowi, potrzebny jest taki mocny bohater.”

György Spiró (1946) węgierski prozaik, dramatopisarz, eseista, tłumacz

Źródło: Agata Pyzik, Biografie: archetyp wieszcza http://www.dwutygodnik.com/artykul/581-biografie-archetyp-wieszcza.html, [w:] „Dwutygodnik. Strona Kultury”, 16/2009

„Nikt nigdy nie jest najlepszym pisarzem amerykańskim.”

James Ellroy (1948)

Źródło: Zabójcze puenty, „Forum” nr 14, 10–23 lipca 2015

„Moja rada dla pisarzy, młodych scenarzystów jest taka: zabierzcie się do pracy. Wstawajcie o tej samej porze każdego ranka. Ja tak robię już od 40 lat. Pracę zaczynam kwadrans po ósmej, kończę kwadrans po dwunastej, później lunch, potem drzemka, wracam do pracy o piątej i pracuję do 18.15. Tak wygląda całe moje życie. No, może z wyjątkiem wakacji i wizyt przyjaciół. I tak po prostu się pisze. W tworzeniu scenariusza nie ma magii, magicznej formuły. Są ludzie, którzy oczywiście mają jakiś dar do pisania, powołanie. Ale to jest moja rada do młodych scenarzystów. Piszcie.”

Ronald Harwood (1934) brytyjski dramatopisarz i scenarzysta filmowy pochodzenia południowoafrykańskiego

Źródło: Wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=19673

O życiu , O ludziach , O wakacjach , Pora roku

„Był taki pisarz, Andrzej Szczypiorski, który był noszony w Niemczech na rękach; nagrody, wyróżnienia, wywiady, a on nic innego nie robił, tylko opluwał Polaków i Kościół. Potem się okazało, że przy okazji był też tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa PRL.”

Piotr Jaroszyński (1955)

Źródło: Mają rozmiękczać elity, naszdziennik.pl, 24 października 2009 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=po&dat=20091024&id=po12.txt

„Tak, Leopold Tyrmand jest wielkim pisarzem. Dla gówniarzy.”

Andrzej Kijowski (1928–1985) pisarz polski

Źródło: „Twórczość” nr 4, 1962

„Cała forsa idzie do kieszeni prawników, lekarzy i hydraulików. Pisarze? Pisarze głodują. Pisarze popełniają samobójstwo. Pisarze popadają w obłęd.”

Charles Bukowski książka Hollywood

Hollywood

O samobójstwie

„Jeżeli zaś natchnieni pisarze to i owo zaczerpnęli z ludowych opowieści (co przyjąć wolno), nie można nigdy zapomnieć, że przy tego rodzaju postępowaniu wspomagało ich natchnienie Boże zabezpieczające ich od wszelkiego błędu w wyborze i ocenie dokumentów. Co zaś przeszło do Ksiąg Świętych z ludowych opowieści, tego żadną miarą nie można zestawiać z mitologicznymi albo innymi podobnymi opowieściami. O ile bowiem w tych ostatnich rolę gra raczej wybujała wyobraźnia, o tyle w Księgach Świętych, także Starego Testamentu, tak jasno występuje dążność do prostoty i prawdy, że naszym autorom natchnionym niepodobna nie przyznać jawnej wyższości nad świeckimi pisarzami starożytności.”

Pius XII (1876–1958) papież

Źródło: encyklika Humani generis

O Bogu , O błędach , O grach

„Cóż, kto jak kto, ale pisarze wiedzą najlepiej, że umrzeć to czasem niełatwa sprawa.”

John Irving książka Ostatnia noc w Twisted River

Ostatnia noc w Twisted River (2009)

O czasie

„Moje książki są w bibliotece i nie mam z tego ani grosza. W Skandynawii biblioteka odprowadza składkę i dostaje się tantiemy. U nas biblioteki się zamyka, są tak niedofinansowane, że o odprowadzaniu tantiem nie ma co mówić. Poza tym wiadomo: książki są tam za darmo. Z czego ma żyć pisarz?”

Manuela Gretkowska (1964) pisarka polska

Źródło: Tomasz Kin, Państwo utrwala model, że wszystko się należy za darmo http://legalnakultura.pl/pl/czytelnia-kulturalna/rozmowy/news/517,panstwo-utrwala-model-ze-wszystko-sie-nalezy-za-darmo, wywiad w serwisie LegalnaKultura.pl, 27 lutego 2013.

O książkach

„Tak czy owak wszystko dobrze się skończyło. Zmieniłem kierunek studiów na historię z ukierunkowaniem polityczno-filozoficznym i poznałem kilku nowych przyjaciół. Od tego czasu, życie na uczelni było wszystkim czego pragnąłem począwszy od niewielkiej ilości czasu jaki ode mnie wymagano. Tak naprawdę, nigdy się nie pogodziłem z faktem, że osiągnięcia na uczelni to coś wymagającego wysiłku. Dwa lata później zakończyłem swoją edukację z bardzo średnimi ocenami i dwoma na nowo odkrytymi i raczej naiwnymi ambicjami z lat młodzieńczych. Chciałem podróżować. I chciałem pisać.
Chęć oczywiście, sama w sobie nie gwarantuje sukcesu. Niestety moje raczej cieplarniane wychowanie nie nauczyło mnie tego. Nie nauczyły mnie tego również 3 lata w instytucji edukacyjnej, gdzie kobiety w średnim wieku codziennie sprzątają ci pokój i ścielą łóżko. Prawdę mówiąc byłem zepsuty. Przeniosłem się do Londynu, który wessał mnie niczym doktora Watsona na początku Studium w szkarłacie. W przeciwieństwie do Dr. Watsona nie zamierzałem jednak pozostać na długo – chciałem zaoszczędzić jedynie trochę pieniędzy, coś napisać i wybrać się w podróż dookoła świata płacąc za wszystko z zaliczek od hojnego wydawcy.
Jasne.
Londyn zweryfikował te marzenia. W domu, w Norfolk, a nawet w Cambridge, moje pragnienie zostania pisarzem odróżniały mnie od tłumu. W Londynie, fakt, że chcesz zostać pisarzem (artystą, reżyserem ) było czasem czymś dobijająco przeciętnym. Każdy w Londynie pisze powieść, planuje to zrobić, zna kogoś kto to robi, pracuje w wydawnictwie, albo co najgorsze z wszystkiego – już coś wydał.
Dzięki szczęśliwej sytuacji geopolitycznej będącej następstwem kliku wieków brytyjskiego imperializmu ustępującego pola szybko rozwijającej się strefie wpływów Stanów Zjednoczonych, ludzie na całym świecie chcą się uczyć angielskiego.
Z zupełnie zrozumiałych, choć pedagogicznie niepewnych powodów, ludzie wierzą, że jedyny sposób by nauczyć się angielskiego to lekcje z native speakerami. Dodaj do tego powszechną żyłkę handlową przedsiębiorców, odrobinę sprytnej reklamy i oto wynik – przemysł Nauki Języka Angielskiego (NJA). Niecały rok od momentu, gdy zdecydowałem, że chcę żyć i pracować za granicą znalazłem się w Istambule mając za sobą cztery tygodnie treningu w International House bez wartego uwagi doświadczenia i z większą pensją niż lokalny lekarz. Czyż gospodarka rynkowa nie jest wspaniała?
NJA była dla mnie dość przypadkową karierą (zapewne podobnie jak w przypadku 90% jej pracowników), lecz dziwnym trafem kontynuowałem ją 14 lat. Poczucie winy w stosunku do nieszczęsnych tureckich lekarzy sprawiło, że dobrze wyuczyłem się tego fachy. Czytałem literaturę, dołączyłem do zawodowych stowarzyszeń, zapisałem się na dalsze kursy. Z Istambułu jeździłem do Londynu, Z Londynu do Madrytu, z Madrytu do Glasgow. Z nieopierzonego ucznia stałem się dyrektorem studium, potem doświadczonym profesjonalistą w dziedzinie NJA i wreszcie trenerem nauczycieli. Moje wynagrodzenie rosło. Niewielkie szkółki otworzyły mi drogę do w miarę poważnych instytucji, które otworzyły mi drogę do profesjonalnych firm, które otworzyły mi drogę do posady na uniwersytecie. Rozdawałem foldery na konferencjach. Ale zaraz…
Czy nie chciałem zostać pisarzem? No tak. Podczas, kiedy utrzymywałem się z uczenia angielskiego, również pisałem w tym języku. czasem wściekle, czasem spokojnie i leniwie – zależnie od nastroju. Pisałem krótkie historie, pisałem artykuły. Pisałem scenariusz i poświęciłem półtora roku mojego cennego czasu próbując sprawić aby jakiś filmowiec potraktował go poważnie. Pisałem powieść. Zupełnie nic nie wydałem i nikt nie zrobił filmu.
Na plus mogę policzyć to, że pisałem to na co miałem ochotę.
W końcu napisałem Modyfikowany węgiel. Golancz go wydał, Hollywood kupiło, a ja zostawiłem swoją stałą pracę.
Osiem miesięcy. Tak po prostu.
Ciągle piszę. Musiałbym być martwy albo sparaliżowany, żeby przestać.”

Richard Morgan (1965)

Źródło: informacja biograficzna z obwoluty Modyfikowanego węgla

O języku słowackim , O życiu , O kobietach , O ludziach

„Nigdy się nie przejmuję tym, czy gram pisarza, lekarza, hydraulika, ponieważ zawsze gram człowieka.”

Janusz Gajos (1939) polski aktor

Źródło: Monika Mokrzycka-Pokora, Janusz Gajos, culture.pl, grudzień 2001 http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_gajos_janusz

„Nie ważne, o czym się pisze, ale ważne jak. Tematyka to sprawa wtórna. O pisarzu nie świadczy problematyka, którą podejmuje, ale jego styl. Jeśli styl autora jest koślawy, niemrawy czy nieindywidualny, od razu skreślam utwór.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

Historia i fantastyka
Źródło: s. 251

„Pisarz umarł, a więc żyć zaczyna.”

Andrzej Kijowski (1928–1985) pisarz polski

Źródło: przemówienie na pogrzebie Marii Dąbrowskiej (1965), cyt. za: Zdzisław Libera, Maria Dąbrowska. Biblioteka polonistyki, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1975, s. 333.

„Wydaje mi się, że Krzywicka we wspomnieniach bywa mitomanką i w różnych sprawach przypisuje sobie rolę większą, niż odgrywała w rzeczywistości. Za gorszycielkę uznała się sama pod koniec życia, a jako świadek epoki jest niestety mało wiarygodna. Ale doceniam jej reportaże sądowe i muszę przyznać, że bywała zupełnie niezłą pisarką.”

Małgorzata Szpakowska (1940)

o Irenie Krzywickiej
Źródło: Zofia Zaleska, Niepiękne dwudziestolecie http://www.dwutygodnik.com/artykul/4019/, Dwutygodnik.com nr 93/2012.

O rzeczywostości

„Gdybym – biedaczka – nie była pisarką, pewnie zostałabym pierwszorzędnym kucharzem.”

Lucy Maud Montgomery (1874–1942) pisarka kanadyjska

o sobie.

„Kobiety brały udział w ruchu umysłowym, niekiedy nawet nim kierowały, zajęły równorzędne miejsce obok pisarzy i uczonych; miały mniej pedanterii, ich inteligencja była bardziej instynktowna, naturalna. Opuszczając swoją pensję klasztorną, często nic nie umiały: kształciły się później, spragnione nauki; pożądały żarliwie nie miłości, ale wiedzy.”

Paul Hazard (1878–1944) francuski historyk literatury

o roli kobiet w XVIII wieku.
Myśl europejska w XVIII wieku od Monteskiusza do Lessinga (1946)

O kobietach , O inteligencji , O wiedzę , O nauce

„Świetnie. Dużo częściej jestem w sytuacji, w której się cieszę, że go nie posiadam, niż w takiej, w której ewentualnie bym tego żałował. Wiele osób uważa, że to czyni ze mnie dziwaka, ale nie przeszkadza mi to. Nie jestem jedynym pisarzem, który nie znosi telefonów.”

Zbigniew Białas (1960) polski literaturoznawca

odpowiedź na pytanie „Jak się panu żyje bez telefonu komórkowego?”
Wywiady
Źródło: smakksiazki.pl, 9 kwietnia 2013 http://smakksiazki.pl/jedna-z-dwoch-znanych-mi-osob-ktora-nie-posiada-telefonu-komorkowego-na-co-dzien-wykladowca-na-uniwersytecie-slaskim-a-po-godzinach-pisarz-profesor-zbigniew-bialas-nie-spodziewal-sie-az-tak-duzego/

„W dziejach cywilizacji europejskiej procesy przeciwko pisarzom nie są niczym nowym. Wielu pisarzy było więzionych, byli nawet tacy, których powieszono lub rozstrzelano. Wielu pisarzy nonsensownie oskarżono, wielu wygnano z ich ojczyzny, wielu innym w różny sposób próbowano zamknąć usta i ocenzurować ich poglądy (…) Osip Mandelsztam, zamordowany przez Józefa Stalina, jest teraz największym rosyjskim poetą XX wieku. Jest chwałą cywilizacji rosyjskiej i chwałą cywilizacji europejskiej. A Józef Stalin jest teraz tym, kim był zawsze – nędznym pijaczkiem, nędznym ospowatym prześladowcą Osipa Mandelsztama. I tak to już zostanie – na wieki.”

Jarosław Marek Rymkiewicz (1935) polski pisarz i krytyk literacki

o procesie wytoczonym mu przez Adama Michnika.
Źródło: Oświadczenie Jarosława Marka Rymkiewicza, bibula.com, 25 października 2010 http://www.bibula.com/?p=27830

O wieku , O ojczyźnie

„Właśnie jego barbarzyńskie poglądy wywołują w nim to szalone przebudzenie, które za jakiś czas zobaczysz. Jest w tym podobny do zdeprawowanych pisarzy, których zepsucie jest tak niebezpieczne, tak żywe, iż ogłaszając drukiem swoje okropne systemy mają oni wyłącznie na celu przedłużenie ponad własne życie sumy dokonanych występków. Nie mogąc dłużej popełniać zbrodni, mają jednak świadomość, że ich przeklęte dzieła przyczynią się do dalszego pomnażania zła i właśnie ta słodka myśl, która unoszą do grobu, pociesza ich z konieczności w obliczu śmierci.”

Donatien Alphonse François de Sade (1740–1814)

Justyna, czyli Nieszczęścia cnoty

O życiu , O śmierci , O myślach , O czasie

„Ku sobie pchnął nas Krzysztof Zanussi, który był moim profesorem na wydziale reżyserii w Katowicach. Ponieważ podobały mu się moje szkolne prace powiedział żebym po zrobieniu dyplomy zgłosiła się do Studia Tor. Obiecał mi pomóc w zrealizowaniu debiutu. Oczywiście kiedy tylko skończyłam szkołę skontaktowałam się z Krzysztofem Zanussim. Przedstawiłam mu nieco nieudolny scenariusz, poruszający podobne tematy, które później znalazły się w Pręgach. Zanussi dał mi wtedy telefon do Wojciecha Kuczoka twierdząc, że powinnam się skontaktować z tym pisarzem ponieważ jego zdaniem mamy podobną wrażliwość i być może przyniesie to jakieś ciekawe efekty. Kiedy zadzwoniłam do Wojtka okazało się, że nasza znajomość sięga dziesięciu lat. Poznaliśmy się w pociągu, jadąc na dzień otwarty na wydział aktorski. Oboje chcieliśmy być aktorami. Wojtek z aktorstwa zrezygnował. Ja jeszcze kilkakrotnie próbowałam. Bezskutecznie. Potem kiedy studiowałam w Katowicach reżyserię ciągle widywaliśmy się ponieważ Wojtek przychodził na zajęcia z dramatopisarstwa.”

Magdalena Piekorz (1974) polska reżyser i scenarzystka filmowa

Źródło: Wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=21920

O studiach

„Przeznaczeniem pisarza jest pisać. Oglądając się wstecz, widzimy, w jakich warunkach tworzyli nasi poprzednicy w XIX w., np. Franciszek Boguszewicz czy Wincenty Dunin-Marcinkiewicz. Oni w ogóle tworzyli bez nadziei na opublikowanie, ale pisali, wiedząc, że tylko to, co oni napiszą i napiszą prawdziwie i z talentem, będzie świadczyć za nami, za naszą kulturą, za naszą przyszłością.”

Jazep Januszkiewicz (1959) białoruski pisarz, poeta, tłumacz, archiwista i archeograf tekstolog

o trudnościach z wydawaniem białoruskojęzycznych książek na Białorusi, 4 kwietnia 2007;
Źródło: eduskrypt.pl, 6 kwietnia 2007 http://www.eduskrypt.pl/wydawca_pana_tadeusza_na_bialorusi_nagrodzony_przez_polskich_naukowcow-info-5513.html

O książkach , O przyszłości

„Jego [pisarza] zadaniem jest spisanie historii i poprzez nią dostarczenie czytelnikom emocji. Po ostatniej redakcji tekstu i oddaniu go do druku, autor powinien usunąć się w cień, bo jego rola się kończy – ster przejmuje odbiorca i to on staje się kluczowy. On tworzy całą tę historię na nowo w swojej wyobraźni. Gdyby więc pisarz nie krył się za książką, a zamiast tego wyskoczył ze środka jak diabeł z pudełka, zakłóciłby cały proces.”

Remigiusz Mróz (1987) polski pisarz

Źródło: Milena Buszkiewicz, Jesień w tym roku może okazać się wyjątkowo mroźna… – wywiad z Remigiuszem Mrozem, booklips.pl, 2 września 2016 http://booklips.pl/wywiady/jesien-w-tym-roku-moze-okazac-sie-wyjatkowo-mrozna-wywiad-z-remigiuszem-mrozem/

O historii , Pudełko

„Przez lata uważałem Margarita Duarte za klasyczny przypadek postaci szukającej autora, na jaką my, pisarze, czekamy całe życie, i jeśli nigdy nie dałem mu się odnaleźć, to wyłącznie dlatego, że zakończenie jego historii wydawało mi się niewyobrażalne.”

Gabriel García Márquez (1927–2014) pisarz kolumbijski, noblista

Dwanaście opowiadań tułaczych

O życiu , O historii , O czekaniu

„Długosz jest pisarzem wyjątkowo wybitnym w swojej epoce. Da się zestawić chyba tylko z subtelnymi rozważaniami Eneasza Sylwiusza Piccolominiego. Długosz jest pisarzem nie tylko łacińskim, ale wprost rzymskim. Jego inteligencja jest na poziomie Tytusa Liwiusza, Cycerona, Seneki… Wielka pochodnia Rzymu, zagaszona przez barbarzyńców, oświetla umysł tego kanonika krakowskiego z XV wieku.”

Stanisław Mackiewicz (1896–1966) premier Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Wychodźstwie

Herezje i prawdy
Źródło: s. 254

O inteligencji , O wieku

„Kontrrewolucyjna grupa Haricha pogrążyła się w swoim czasie w pozbawionej skrupułów dyskusji o błędach, wciągając do niej redaktorów i niektórych pisarzy. Ideologiczne źródła grupy Haricha to prace Georga Lukacsa i Ernesta Blocha, a nie tylko wpływy Zachodu. Bloch nastawia studentów wrogo do państwa, ale sam milczy.”

Kurt Hager (1912–1998)

Źródło: Krytyka i samokrytyka na konferencji kulturalnej SED, „Życie Literackie” nr 45, 10 listopada 1957, s. 11 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14888

O życiu , O czasie

„Fałszywego pisarza łatwo poznać po jego pragnieniu pokazania, jakim to jest wielkim mędrcem, a właściwie – o ile jest mądrzejszy od czytelnika.”

Keith Botsford (1928–2018)

Źródło: Iga Gierblińska, Edyta Hetmanowska, Tożsamość ukryta między językami świata Rozmowa z Keithem Botsfordem, dwutygodnik.com http://www.dwutygodnik.com/artykul/386-tozsamosc-ukryta-miedzy-jezykami-swiata.html

„O tak, nie chcę jak większość ludzi żyć bez sensu. Chcę przynosić pożytek lub rozrywkę ludziom, którzy żyją dookoła mnie, a którzy mnie jednak nie znają, chcę żyć nadal, również po śmierci! I dlatego taka jestem wdzięczna Bogu, że przy narodzeniu dał mi już jedną możliwość, żebym się rozwijała i żebym pisała, a więc żebym wyrażała wszystko, co jest we mnie! Pisząc wyrzucam z siebie wszystko, moje zmartwienie znika, moja odwaga odżywa! Ale, i to jest wielkie pytanie, czy będę jeszcze kiedyś mogła napisać coś wielkiego, czy zostanę jeszcze kiedyś dziennikarką i pisarką? Mam nadzieję, że tak, o, mam taką nadzieję, bo pisząc mogę wszystko utrwalić, moje myśli, ideały, fantazje.”

Anne Frank (1929–1945) Żydówka, autorka dziennika

O śmierci , O Bogu , O ludziach , O fantazji

„To, co na pewno łączy twórczość Jerofiejewa (Wieniedikta), to często ostry i wulgarny język, mistrzowskie wręcz przedrzeźnianie znajdującego się w oparach absurdu radzieckiego porządku politycznego, a także alkoholizowanie się ponad miarę. Pisarz upatrywał bowiem w alkoholu ucieczki, ale ta ucieczka w konsekwencji na ogół okazywała się potworną złudą, istniejącą we śnie niebezpieczną fantasmagorią.”

Jarosław Hebel (1974) dziennikarz polski

Piórem o książkach. Zbiór recenzji z miesięcznika „Dziś” M.F. Rakowskiego

O snach

„W świecie fotografików od wielu lat krąży anegdota dotycząca spotkania Ernesta Hemingwaya i Irvinga Penna. Pisarz nigdy nie był zadowolony ze swoich portretów. Jednak fotografia autorstwa Penna spodobała się Hemingwayowi. Spytał więc fotografia: „Zrobił Pan takie ładne zdjęcie. Jakiego aparatu Pan używa?”. Można przypuszczać, że takie postawienie kwestii rozeźliło Penna. Odparł więc krótko: „A Pan pisze takie ładne książki. Jakiej marki jest Pańska maszyna do pisania?”.”

Irving Penn (1917–2009) fotograf amerykański

Źródło: Wojciech Tkaczyński, Co to znaczy „aparat profesjonalny”? Porównanie aparatów Bronica ETRSi i Bronica RF 645, „Pozytyw” nr 51, 2003–10.

O książkach , O zdjęciach

„Jak sie z chłopa stanie pisarz, to se myśli, że je cesarz.”

Andrzej Cinciała (1825–1898) polski prawnik, folklorysta, etnograf, wydawca i działacz narodowy

przysłowia śląskie
Źródło: Pierwszy dodatek do Przysłów ludu w Księstwie Cieszyńskiem w: Wisła. Miesięcznik Geograficzno-Etnograficzny http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=146532, tom II, z. 2, wyd. A. Gruszecki, Warszawa 1888, s. 308.

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Wreszcie trafiłam na wyjątkową panią – polonistkę. Ona zawróciła mnie z równi pochyłej, po której staczałam się ku izolacji. Organizowała spotkania z twórcami, z potomkami zmarłych pisarzy, oprowadzała nas po Warszawie, pokazując dom, w którym mieszkał Bolesław Prus. „Otóż Prus, moi drodzy – mówiła – jeździł na welocypedzie. A ponieważ miał kłopoty z błędnikiem, ciągle przewracał się do rowu.””

Ewa Błaszczyk (1955) polska aktorka

Wszystkiemu przyglądaliśmy się jakby przez szkło powiększające.
Wejść tam nie można (2005)
Źródło: s. 34

O domu , O zmarłych

„Sztuka pisarza polega przede wszystkim na tym, abyśmy czytając go, zapominali, że posługuje się on słowami.”

Henri Bergson (1859–1941) francuski filozof, noblista

O sztuce , O czytaniu , O zapominaniu

„XX-wieczni pisarze sami zresztą nieraz przyznawali się do tego, że oni nie tworzą już nic naprawdę oryginalnego i nowego, że jedynie żerują na tym, co stworzyli ich poprzednicy (jak robaki). Przyznaje się do tego Silitoe w Gawędziarzu, Joyce już samym tytułem Ullisses wskazał, co jest źródłem jego inspiracji. Cóż jest wzniosłego w Ulissesie, bądź w książkach Kafki. Pozbawione są dawnego urzekającego piękna.”

Leszek Jańczuk (1965) biblista, duchowny protestancki

Bóg urojony czy Dawkins zagubiony?

O książkach

„Jeśli piszesz scenariusz, wiesz, że nie zostaniesz Bergmanem. Jeżeli to jest powieść, jakim powieściopisarzem masz nadzieję zostać, wiedząc, że przed tobą był Dostojewski. I Dickens, i Cervantes, i wszyscy ci mistrzowie, którzy doprowadzili cię do tego więzienia przy biurku.
Ale jeśli jesteś prawdziwym pisarzem, nie masz innego wyjścia, musisz to robić, a solidną jak kamień podstawą tego wszystkiego musi być wiara w siebie.”

William Goldman (1931–2018) amerykański pisarz, dramaturg i scenarzysta

Źródło: Maciej Karpiński, Niedoskonałe odbicie, op. cit., s. 17, 18.

O wierze

„Islamscy Przywódcy państw, duchowni, pisarze, profesorowie. Oni nas nienawidzą i prędzej czy później będą chcieli zniszczyć. Wiek XX był wiekiem totalitaryzmów. Oby wiek XXI nie był wiekiem rzezi na cywilizacji zachodniej. Cywilizacja Białego Człowieka musi walczyć. Nie takimi metodami, jak PODGNIŁA, ZLEWACZAŁA, IMPOTENTNA, ZGEJOWANA i OBŁA Unia Europejska. Ale jak Ameryka. Twardo, a nawet bezwzględnie.”

Wojciech Wierzejski (1976) polityk polski

Źródło: blog Wierzejskiego, 11 września 2006

O wieku

„Gombrowicz, który jest dla mnie ideałem ostrego pisania, twierdził w „Dziennikach”, że literatura jest damą surowych obyczajów i nie lubi, jak jej się zagląda pod spódnicę. Pisarz powinien być dotkliwy. Stąd moja krytyczna ocena tego, co się dziś nazywa satyrą. To nie jest satyra robiona z przesłaniem, żeby coś zmienić, tylko po to, żeby dostać brawa i zainkasować pieniądze. Ale mam też faworytów: łodzianina Andrzeja Poniedzielskiego i Artura Andrusa.”

Wojciech Młynarski (1941–2017) polski kompozytor i wykonawca piosenki autorskiej

Źródło: „Dziennik Zachodni”, 17 maja 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/calycz.htm

O pieniądzach , O literaturze

„Czy jest pisarz, który pisałby tylko dla potomnych? Nie, nawet jeśli tak twierdzi; gdyż może jedynie wyobrażać sobie potomnych na podstawie tego, co wie o współczesnych.”

Umberto Eco książka Imię róży

Imię róży, Dopiski na marginesie „Imienia róży”

„Scenariusz jest dla mnie rzeczą raczej drugorzędną. Robię film, zanim poznam dokładnie treść scenariusza. Pojawia mi się on w kończonej formie jako odczucie całości. Dopiero potem szukam scenariusza i dostosowuję go do tego, co już mam w głowie. (…) Wybieram taki [scenariusz], który mogę dostosować do mego wyobrażenia o przyszłym filmie i wraz z pisarzem „ucieramy” go tak długo, aż zaczyna mi odpowiadać. Często nie przypomina to zupełnie wersji pierwotnej.”

Alfred Hitchcock (1899–1980) brytyjski reżyser i producent filmowy

Źródło: „Cahiers du Cinéma” nr 39, 1954, cyt. za: Stanisław Grzelecki, 3000 m sensacji, Filmowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1957, s. 62.

„Pojęcie feminizmu stało się dwuznaczne. Dodatnie i ujemne. Wiele napisała o tym (chyba najmądrzejsza kobieta świata) Esther Vilar, której twórczość wprowadziłem do Polski, przekładając jej powieści 'Matematyka Niny Gluckstein', 'Amerykańska papieżyca' i ostatnio 'Na dziewczęcej skórze'. Ta wielka (i do tego piękna) pisarka i feministka niemiecko-argentyńska podkreśla, że niektóre działaczki źle zaczęły z feminizmem, zwłaszcza w amerykańskiej wersji Women’s Liberation. Wmawiają sobie i światu, że kobieta i mężczyzna to wrogowie, że mężczyźni są potworami chcącymi tylko wykorzystać i zniszczyć kobietę. Tymczasem Vilar uświadamia, że kobiety również do perfekcji opanowały sztukę wyzyskiwania mężczyzn w zamian za usługi seksualne; że wynikają z tego mechanizmy chorobliwe i zgubne dla obu stron; że zdrowym rozwiązaniem może być tylko rzetelna i wszechstronna współpraca kobiet i mężczyzn w człowieczeństwie swym co najmniej równorzędnych.”

Robert Stiller (1928–2016) polski tłumacz i pisarz

Źródło: „Wysokie Obcasy”, 12 lipca 2009

O kobietach , O mężczyznach , O świecie , O matematyce

„…) zawsze uważałam, że najlepszym współczesnym pisarzem chińskim, ocierającym się o geniusz, zdecydowanie jest Mo Yan.(…”

Mo Yan (1955) chiński pisarz, noblista

Autorka: prof. Lidia Kasarełło
Źródło: Prof. Lidia Kasarełło o laureacie Nobla: Mo Yan to pisarz ocierający się o geniusz, polskatimes.pl, 11 października 2012 http://www.polskatimes.pl/artykul/675457,prof-lidia-kasarello-o-laureacie-nobla-mo-yan-to-pisarz,id,t.html

„W moim głębokim przekonaniu to jest i była zawsze najwspanialsza nagroda literacka przyznawana polskim pisarzom. Kiedy przyglądam się liście dotychczasowych laureatów, odczuwam onieśmielenie i dumę, ale też traktuję to wyróżnienie jako wyraz ogromnego zaufania i zobowiązanie na przyszłość.”

Marcin Kurek (1970) poeta i tłumacz polski

o nagrodzie Fundacji im. Kościelskich.
Źródło: Jan Zieliński, Marcin Kurek, culture.pl, październik 2010 http://magazyn.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_kurek_marcin

O zaufaniu , O przyszłości

„Cieszę się, że wszyscy nie jesteśmy artystami, albo się za takich nie uważamy. Cieszę się też, że wszyscy nie próbujemy zostać pisarzami. To byłby jakiś koszmar.”

Bent Hamer (1956)

Źródło: Wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=28120

„Z doświadczenia ornitologów. Żeby pisarze mogli rozwinąć skrzydła, muszą mieć swobodę korzystania z piór.”

Stanisław Jerzy Lec (1909–1966) poeta polski, aforysta

„Życie w Chinach przypomina oglądanie spektaklu na gigantycznej scenie. Fabuła jest absurdalna, scenariusz niewiarygodny do tego stopnia, że nie ogarnia go wyobraźnia żadnego pisarza.”

Murong Xuecun (1974)

Źródło: Potwór bez łańcucha, hfhrpol.waw.pl http://www.hfhrpol.waw.pl/Tybet/raport.php?raport_id=1459

O życiu

„Zero zaskoczeń dla pisarza – zero zaskoczeń dla czytelnika. Zero łez dla pisarza – zero łez dla czytelnika.”

Robert Frost (1874–1963) poeta amerykański

„Pożyczyłam nazwisko od pisarza Oscara Wilde’a. Nigdy nie sądziłam, że ludzie będą je tłumaczyć wprost, kojarząc z temperamentem!”

Olivia Wilde (1984) aktorka amerykańska

Źródło: „Maxim”, cyt. za: Magdalena Poulain, Olivia Wilde. Dzika „Trzynastka”. Portret, „To i Owo” nr 40, 4 października, s. 6.

O ludziach

„Małżeństwo daje nam zysk – wiedzę o kobiecie. I stratę, bo tracimy wszelkie złudzenia w tym względzie. Pisarz kawaler nie potrafi pisać o kobiecie. Żonaty poeta natomiast pisać już nie może.”

Sakutarō Hagiwara (1886–1942) japoński poeta, eseista i teoretyk literatury

O kobietach , O małżeństwie

„Pisarz jest, a przynajmniej powinien być, po stronie poniżonych i pokrzywdzonych. Od tego nie mogą go zwolnić żadne instancje świeckie czy duchowne.”

Zbigniew Herbert (1924–1998) polski poeta

na temat odmawiania udziału w życiu literackim w okresie socrealizmu.
Źródło: Antoni Lenkiewicz, Polacy na przełomie XX i XXI wieku, tom 8, Biuro Tłumaczeń, 1998, s. 45.

O wieku

„Przywiązanie pisarza, przebywającego poza krajem urodzenia, do ojczystego języka można wytłumaczyć poprzez to, co w „Traktacie poetyckim” napisał Czesław Miłosz. A mianowicie, że „mowa jest ojczyną”. Zresztą nie odnosi się to wyłącznie do pisarzy. Dla tych, którzy znaleźli się na emigracji, zazwyczaj właśnie język jest bowiem najważniejszym elementem zapewniającym nieprzerwaną więź z tym, co decyduje o ich tożsamości. Bez względu na narodowość. Co nie znaczy, że język ojczysty powinien być jaskinią, do której należy się chować, żeby uniknąć zalewu obcą mową.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Dlaczego nie piszę po niemiecku? – „Tygiel Kultury” Nr 7–12/2015

„Znowu, jak od lat, najlepiej będą się w Afryce mieli fałszywi prorocy i stowarzyszenia religijne. W literaturze, Nigeria nadal będzie mieć plamę pierwszeństwa, a jej pisarze nadal będą nas zadziwiać i zachwycać.”

Elizabeth Ohene (1945)

Źródło: Afryka w 2012 według Elizabeth Ohene, afryka.org, 30 stycznia 2012 http://afryka.org/afryka/afryka-w-2012-wedug-elizabeth-ohene,news/

O literaturze

„Maria Kuncewiczowa jest jedną z tych postaci w naszej literaturze, które zyskały już sobie trwałą i solidną pozycję. Jej niepospolita i wszechstronna kultura artystyczna, subtelność i pastelowość rysunku, język giętki, plastyczny, pełen wdzięku, a przytem par excellence liryczny, kompozycja nigdy nie szablonowa, inteligentna i celowa… Należy ona przy tym do rzędu tych pisarzy, którzy odzywają się wtedy jedynie, gdy istotnie mają coś do powiedzenia; kiedy chwyta za pióro – jest to już jakby ostatni etap, rezultat poważnych przemyśleń, podsumowanie ważnego i istotnego zagadnienia, zakończenie pewnego procesu.”

Maria Kuncewiczowa (1895–1989) polska pisarka

nota wydawcy.
O Kuncewiczowej
Źródło: Drugie życie doktora Murka, wyd. Tow. Wyd. Rój, Warszawa 1936, s. 348.

O życiu , O literaturze

„Książki moje zalicza się zwykle do kategorii popularnonaukowych. Nie uchybiając tej skądinąd pożytecznej dziedzinie, muszę wyznać, że ambicje moje sięgają dalej. Może ulegam złudzeniu, ale uważam siebie za pisarza, który za tworzywo artystyczne obrał sobie po prostu epopeję zdobyczy naukowych. Pasjonuje mnie odkrycie, ale w większym jeszcze stopniu sam odkrywca jako człowiek, jego trud, jego mozół i dramatyczna przygoda w drodze ku prawdzie, jego sukcesy jakże często osiągane za cenę zdrowia i życia. (…) Jeżeli pisałem o losach starodawnych kultur, to zawsze czyniłem to w poszukiwaniu tej właśnie afirmacji życia, tego cennego wątku ludzkiego postępu, który przewija się poprzez burzliwe czasokresy wojen, okrucieństw i ciemnoty. Szukałem człowieka, który miotając się w pętach pierwotnych instynktów i zabobonów, szedł jednak naprzód ku świtającym horyzontom bytu. Śledzenie jego pełnej udręki wędrówki przez ery, epoki i stulecia – to właśnie temat moich książek. Nie ma bowiem bardziej przejmującej epopei niż pochód rodzaju ludzkiego od jaskiniowca do odkrywcy atomu i tajemnic kosmosu.”

Zenon Kosidowski (1898–1978) polski pisarz, esseista, poeta

Opowieści biblijne (1963)
Źródło: ze wstępu, wydanie dwunaste, Warszawa 1987, s. 7.

O losie , O tajemnicy , O książkach , O poszukiwaniu

„Żaden zawód nie jest tak bezpłodny jak zawód pisarza.”

Giacomo Leopardi (1798–1837) włoski filozof i poeta

„Pisarz ma obowiązek poszukiwania dróg dostępu do duszy człowieka za pomocą wielu kluczy.”

Paweł Huelle (1957) pisarz polski

Źródło: Janusz Wróblewski, Rozmowa z Pawłem Huelle, polityka.pl, 4 listopada 2009 http://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/paszportypolityki/6146,1,rozmowa-z-pawlem-huelle.read

O duszy , O poszukiwaniu , O pomocy

„Wielki poeta, który jednocześnie nie był wielkim pisarzem.”

Wacław Borowy (1890–1950) polski historyk literatury i krytyk

o Stanisławie Wyspiańskim
Źródło: Łazienki a „Noc listopadowa” Wyspiańskiego, 1918

O nocy

„To straszne, jak politycy niszczą żywy język, który staje się w ich ustach ciągiem frazesów, sprofanowaną mową. Tak więc pisarz może pomóc oczyścić język ze wszystkich stereotypów, które niszczą myśl.”

Mario Vargas Llosa (1936) pisarz peruwiański

Źródło: wywiad Gillesa Anquetila i François Armaneta, „Le Nouvel Observateur”, tłum. „Forum”, 11 października 2010.

O myślach , O myśleniu

„Kto chce być autorem sporej ilości książek i artykułów fotograficznych, ten nie może jednocześnie całej swej energii pozostałej do pracy zawodowej (polegającej również na pisaniu rzeczy podobnych, tylko w innej dziedzinie wiedzy ludzkiej) poświęcać tworzeniu pięknych obrazów. Pisarz i artysta, w jednej skórze amatora, nie mieszczą się; zawsze ktoś z tej spółki wychodzi pokrzywdzony. Na razie górą jest pisarz, ale może przyjdzie czas, że moje miejsce zajmie w tej dziedzinie ktoś inny, a wówczas wrócą dawne dobre czasy, gdy główną troską fotograficzną był dobry obraz i solidnie obesłana wystawa.”

Tadeusz Cyprian (1898–1979) polski prawnik i fotografik

o tym, że liczne obowiązki zawodowe nie pozwalają mu w pełni poświęcić się fotografii artystycznej.
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_cyprian_tadeusz

O książkach , O wiedzę , O czasie , Obraz

„Podejrzewam, że dobry pisarz jest jak dobry aktor: jednocześnie odtwarza zastany materiał i stwarza go na nowo – ten przemysł dotyczy zarówno przedmiotu literatury, jak i jej podmiotu.”

Marcin Orliński (1980)

Cytaty z tekstów krytycznych, Płynne przejścia

O literaturze

„Kiedyś pisarze pisali, bo mieli coś do powiedzenia, teraz zaś piszą, żeby odkryć, czy mają coś do powiedzenia.”

John David Barrow (1952–2020) angielski fizyk i matematyk

„Asystent kamery zwykle wie, która kamera co robi, ale nie to, jak operować kolorami. Najlepszymi operatorami są nie-Amerykanie lub byli gafferzy. Pisarze i aktorzy są wiecznie sfrustrowani tym, że muszą w szczegółach wykonywać czyjeś instrukcje. Związki zawodowe ochraniają właścicieli. Wszyscy są nabijani w butelkę.”

Christopher Doyle (1952) australijski operator filmowy

Źródło: Wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=13704

„O czym mam ci powiedzieć, Rosjo, czy to, że Puszkin jest pisarz niebieski?
Czy o tym, że mnie ze wzgardą smagał Dostojewski? (…)
Czy to, że po twym ciele kołysze słodkie i ciężkie zboże?
Czy to, że dzieli nas przepaść, na którą już nic nie pomoże,
Przepaść, która mnie boli i pali, jak nożem zatrutym zadana nieuleczalna rana?
Mam ci rzec, że cię nienawidzę? Czy rzec, że jesteś ukochana?”

Jarosław Iwaszkiewicz (1894–1980) polski poeta i pisarz

Źródło: Do Rosji

„Obracając się w środowiskach uniwersyteckich, wśród intelektualistów i słuchając nazwisk, które padają w czasie rozmów o książkach, ciągle słyszy się:
Tolkien, Lovecraft, Heinlein, Sturgeon, Wells, Verne, Orwell, Vonnegut oraz, przepraszam za wyrażenie, Bradbury.
A nieczęsto – Kuttner.
Dlaczego tak jest?
Dlaczego Henry Kuttner po śmierci stał się pisarzem zapomnianym?
Czy był równie dobry jak tamci?
Tak.
Czy napisał wiele?
Więcej niż niejeden z nich.
Czy był pisarzem jak owoc granatu – pełnym nasion-pomysłów?
Tak.
Czy dorównywał pozostałym błyskotliwością?
Może nie zawsze.
Czy dął w swój własny róg?
Rzadko.
Może jego prace były zbyt różnorodne i obejmujące wiele rodzajów fantastyki?
Możliwe.”

Ray Bradbury (1920–2012) amerykański pisarz

Henry Kuttner – niedoceniony mistrz

O śmierci , O książkach , O czasie

„Pisarz nie powinien objaśniać swojego dzieła, po cóż bowiem pisałby powieść, która jest wszak maszyną do wytwarzania interpretacji.”

Umberto Eco książka Imię róży

Imię róży, Dopiski na marginesie „Imienia róży”

„Wieloletnie zainteresowanie jakimś tekstem pokazuje jedynie szacunek reżysera do pisarza. (…) bogate, wieloznaczne teksty można odczytywać na wiele sposobów. Podejście zmienia się w zależności od czasu, w którym człowiek żyje.”

Andrzej Maria Marczewski (1947) polski reżyser, dramaturg i scenarzysta

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 20 grudnia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/testowaniesz.htm

O czasie

„Znam nauczycieli, profesorów, rektorów, biznesmenów, muzyków, pisarzy, artystów, architektów i wielu innych, którzy w szkole ponieśli porażkę. Wielu osiągnęło sukces, kiedy tylko wydostali się ze szkół. Co z wszystkimi tymi, którym się nie udało? Główną przyczyną tego ogromnego marnotrawstwa zdolności w edukacji jest akademizm: troska o rozwój określonych zdolności naukowych przy wyłączeniu innych oraz zamęt w kwestii ogólnej inteligencji. Ta troska doprowadziła do zmarnowania niezliczonych ludzkich talentów i możliwości. To jest cena, na którą nas już nie stać.”

Ken Robinson (1950)

Oblicza Umysłu. Ucząc się kreatywności

O inteligencji , O nauczycielach , O sukcesie

„Homer na pewno nie wiedział, że dobrze pisze, tak samo i Shakespeare. Nasi dzisiejsi pisarze muszą uczyć się fatalnej sztuki: wiedzieć, że dobrze piszą.”

Georg Christoph Lichtenberg (1742–1799) pisarz niemiecki, aforysta

„Nasz wzrost zależy zawsze od tego, na ile naśladujemy Boga, także jako autora i wydawcę. Pisarz znajduje zawsze model do naśladowania w Biblii, wydawca otrzymuje wskazówki patrząc na proces powstawania i rozpowszechniania Biblii, która nie została jedynie spisana i zakonserwowana, ale została przetłumaczona na wszystkie języki i jest rozpowszechniania nieustannie.”

Jakub Alberione (1884–1971) włoski duchowny katolicki, założyciel paulistów, błogosławiony Kościoła katolickiego

O Bogu

„Trzeba jednak było poinformować mnie jakoś o pisarzach. Dziadek uczynił to taktownie, bez entuzjazmu. Wyuczył mnie nazwisk ludzi sławnych; w samotności recytowałem bezbłędnie ich listę, od Hezjoda do Wiktora Hugo; byli to Święci i Prorocy.”

Jean-Paul Sartre (1905–1980) powieściopisarz, dramaturg, eseista i filozof francuski, noblista

O ludziach , O samotności

„Słowa drukowane (…) są niczym pierwiastki chemiczne układu okresowego. Oddziaływają na siebie wzajemnie i wywierają wpływ za sprawą swego rodzaju „siły grawitacyjnej” na poziomie molekularnym w probówce zdania. Ich zbliżenie może prowadzić do zawłaszczenia bądź połączenia podstawowych cząstek konotacji oraz istoty gramatycznej, że się tak wyrażę, tworząc związek znaczenia i bytu nieznany, nim ów proces został zainicjowany przez pisarza.”

Jeffrey Ford (1955)

Waga słów

O sile

„Pisarz, im mniejszy rangą, tym większym ceremoniałem otacza godziny swej twórczości.”

François Mauriac (1885–1970) pisarz francuski, noblista

„Być może ktoś ode mnie oczekuje jakiegoś słowa uznania pod adresem masowej religii. Obawiam się, że nic z tego. Masowa religia w znacznym stopniu zdradziła ludzkiego ducha i wydała go, jak Samsona, ostrzyżonego i oślepionego, na pastwę kultury pełnej frustracji i autodestrukcji. Popularne hasła masowej religii są często równie jałowe i fałszywe jak slogany reklamujące nowy rodzaj mydła, tylko znacznie groźniejsze, bo jakość mydła można przynajmniej łatwo sprawdzić. Grzechem religijności jest uczynienie z Boga, pokoju, szczęścia, zbawienia i wszystkich pragnień człowieka – produktów, które wypuszcza się na rynek w atrakcyjnym opakowaniu. Problem nie leży w szczerości przekonań kaznodziejów i pisarzy religijnych, ale w samych założeniach, na których bezkrytycznie opierają swą działalność. Umysłowość religijna naszych czasów rzadko wykazuje skłonność do krytycznej analizy problemów naprawdę ważnych. Wygodnie nam z naszymi nawykami i zaściankowymi niechęciami, lecz czy aby nie nazbyt łatwo godzimy się na dwuznaczności, które Ewangelie i Prorocy każą nam bezkompromisowo odrzucać.”

Thomas Merton (1915–1968) amerykański pisarz, poeta, trapista

O Bogu , O pokoju , O religii , O problemach

„Pisanie to rodzaj wolności. Być wolnym to znaczy żyć tak, jak się ma na to ochotę. Użytek z wolności bywa jednak różny. Są pisarze, którzy na wolność słowa patrzą z obawą. Zawodowo osiągają nawet pewien sukces, ale są przecież świadomi, że nigdy nie stali się ludźmi wolnymi.”

Henryk Skwarczyński (1952)

Źródło: Skwar, cyt. za: Spotkanie z Henrykiem Skwarczyńskim 23 października 2009 http://pl.scribd.com/doc/23010473/Henryk-Skwarczynski

O wolności , O sukcesie

„Jedynie prawda jest ciekawa”, jak mówił pewien pisarz.
On ją znał i katyńskie groby widział.”

Tadek (1982) polski raper

Tadek – Niewygodna Prawda
Źródło: Powstanie

O prawdzie

„Dla swego wykształcenia pisarz powinien więcej przezywać, niż czytać. Dla swej rozrywki więcej pisać, niż czytać. Wtedy tylko mogą powstawać książki dla nauki i rozrywki czytelników.”

Karl Kraus (1874–1936)

O książkach , O wykształceniz , O nauce , O czytaniu

„Dla pisarza, poza codzienną obserwacją życia czy poza podróżami, podstawową nauką jest czytanie książek.”

Grzegorz Kozera (1963)

Źródło: Ewa Krzysiak, Grzegorz Kozera i jego „Droga do Travisio”, dobraliteratura.pl http://www.dobraliteratura.pl/blog/index.php/wywiad-z-grzegorzem-kozera-autorem-ksiazki-droga-do-tarvisio/

O książkach , O nauce , O czytaniu

„To prawda, że film odbiega od fabuły. Tak to zwykle bywa, gdy twórcy filmu nie zapoznają się z fabułą. Oczywiście hoolywodzka maniera kręcenia filmów obowiązuje i stała się już nawet kanonem. Dobrze jest jednak – oczywiście nie twierdzę, że to warunek sine qua non – ale dobrze jest, gdy biorąc się za ekranizację dzieła literackiego, owo dzieło się przeczyta. Za twórcami filmu stoi jednak ogromny argument: „po co nam czytać, skoro mamy komiks?”. Jak państwo zapewne wiedzą, czytanie tych małych cholernych literek na białym tle jest niesłychanie trudne, wymaga skupienia. A jak się ma komiks, to ten problem odpada – zdjęcia i litery są duże, obrazki mówią same za siebie. Trudno się więc dziwić, że chłopcy mając do wyboru mozolne czytanie książki a szybkie obejrzenie komiksu, zdecydowanie wybierają komiks i kręcą film na jego podstawie. Czy państwa nigdy nie zastanawiało np. dlaczego w roli Jaskra obsadzono Zamachowskiego? Otóż w komiksie autor zadrwił sobie z jednego z polskich pisarzy fantastyki, wrocławianina zresztą – Jacka Inglota – i skarykaturował go w tym komiksie jako Jaskra. Traf chciał, że uroda Inglota jest nieco zbieżna z urodą Zamachowskiego. Czy państwo znają adaptację dzieła literackiego lepszą od książki? Ja znam tylko jedną – „Lśnienie”. Przez wiele lat i nawet do dzisiaj Roger Zelazny był dla mnie autorem, za którego dałbym się posiekać. No i co, obejrzałem film nakręcony na podstawie jego jednej z późniejszych noweli i powiem wam, że przy tym, to filmowy „Wiedźmin” powinien dostać siedem Oskarów. To mniej więcej sytuacja podobna do takiej, w której wygrywam konkurs piękności, gdy staję do niego ja i pies sołtysa, w dodatku baaardzo brzydki.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

Polcon we Wrocławiu, 2012 rok.
Wywiady i spotkania

O prawdzie , O książkach , O problemach , O czytaniu

„Sądzą państwo zapewne, że powieściopisarze pracują zawsze według ściśle ustalonego planu, więc przyszłość zapowiedziana przez rozdział pierwszy musi być nieuchronnie teraźniejszością w rozdziale trzynastym. Powieściopisarze piszą jednak dla niezliczonych i najrozmaitszych powodów: dla pieniędzy, dla sławy, dla recenzentów, dla rodziców, dla przyjaciół, dla ukochanych, z próżności, z pychy, z ciekawości – podobnie jak dobrzy stolarze lubią robić meble, jak pijacy lubią pić, jak sędziowie lubią sądzić, jak Sycylijczycy lubią wygarniać z dubeltówki w plecy wroga. Mógłbym ułożyć całą księgę tego rodzaju powodów i pobudek, a wszystkie byłyby autentyczne, choć oczywiście nie dla każdego pisarza. Tylko jeden powód wszyscy mamy wspólny: pragniemy tworzyć światy równie rzeczywiste jak ten, który jest (albo był), lecz zarazem od niego odmienne. Dlatego nie możemy planować. Wiemy, że świat nie jest maszyną, lecz organizmem. Wiemy również, że świat stworzony rzetelnie musi być niezależny od swego twórcy – zaplanowany świat (taki, w którym widać wyraźnie, że go zaplanowano) to świat martwy. Gdy nasze postacie i wydarzenia przestają nas słuchać, wtedy dopiero zaczynają żyć prawdziwym życiem.”

John Fowles książka Kochanica Francuza

Kochanica Francuza
Źródło: s. 114, 115

O świecie , O piciu , O rodzicach , O przyszłości

„Jako dramaturg jestem trochę takim obserwatorem analitycznym, proponuję pewne rozwiązania lub kierunki, ale czasem (…) nie mogę wyrzucić jakiegoś tekstu, bądź czegoś dodać, bo mamy gotową partyturę i to jest nie do ruszenia. (…) Natomiast w teatrze dramaturg może powiedzieć, że brakuje jakiejś sceny i ją wymyślić lub wrzucić Balzaca, dysponuje innymi narzędziami. To specyficzny zawód.
Przyjmując ofertę pracy w roli dramaturga, nigdy nie myślę, że to zajęcie wyżej cenione bądź bardziej potrzebne teatrowi współczesnemu. To absurdalne myślenie. Po prostu, podchodzę do tego jak do kolejnego zadania teatralnego. Opowiadamy jakąś historię, przez teatr lub operę, i muszę uruchomić wszystko, co wiem i potrafię, swoje doświadczenia z pisania dramatów również. Bo kiedy jestem dramatopisarzem i czytam Gogola, to czytam go inaczej niż krytyk literacki. Być może jako pisarz zauważam inne rzeczy, włączam intuicję. Istotne natomiast, że zawsze patrzę na tekst jak kolega po piórze. Dlatego wartościowanie tych dwóch profesji, dramatopisarza i dramaturga, nigdy nie przyszłoby mi do głowy. Pytanie, czy urobek danego roku wszystkich dramatopisarzy jest oceniany przez krytyków jako rok urodzaju czy jako rok klęski.”

Małgorzata Sikorska-Miszczuk (1964)

Źródło: Agata Dąbek, Wszystko, co wiem i potrafię http://www.dwutygodnik.com/artykul/4675-wszystko-co-wiem-i-potrafie.html, Dwutygodnik.com nr 113/2013.

O historii , O myślach , O czasie , O czytaniu

„Gdy zamknęli Heberto Pabillę, pierwszego pisarza, który miał odwagę się sprzeciwić, artyści zrozumieli nagle, że prześladowania mogą dopaść każdego. Zaczął rozpowszechniać się strach. Strach przed więzieniem, strach o najbliższych.”

Raúl Rivero (1945)

Źródło: Castro – dyktator w piżamie, wyborcza.pl, 15 marca 2008 http://wyborcza.pl/1,86719,5025496.html?as=2&startsz=x#ixzz0vzddvods

O strachu

„Dziewczyny były dobre i potulne: żadna nie brała więcej niż pięć, dziesięć lewa.(…) Była wśród nich jedna nierozgarnięta grubaska. Pamiętam, jak kiedyś pojawiła się z grubą teczką pod pachą i położyła ją przed sobą na stoliku.
Pewnie sądziła, że w ten sposób zostanie uznana za poetkę, czy coś w tym stylu. Tonczo zamówił jej następną kolejkę koniaku (…). Zapytał ją (…), o co chodzi z tymi teczkami. Zaczerwieniła się, ale uparcie trzymała się swojej wersji:
– To są rękopisy pewnej młodej poetki – przyjaciółki. Dała mi je do przejrzenia.
– Co? – Oczy Toncza omal nie wyskoczyły z orbit.
– Co się tak dziwisz! – powiedziała dziewczyna. – Ostatnio w kraju sporo się pisze.
Tarzaliśmy się ze śmiechu. Bawiła nas powaga, z jaką grała swoją rolę.(…) A teraz zadaję sobie pytanie: dlaczego właściwie tak nas to śmieszyło. Czyjej nawyk noszenia ze sobą tej teczki nie przytrafiał się też wielu z nas – początkujących pisarzy? A dokładnie: czy nie tuszował uprawianej przez wielu z nas intelektualnej prostytucji.”

Atanas Sławow (1930–2010)

Kawiarnie literackie. Bambus

O dziewczynach , O śmiechu , Pytanie

„Pisarz powinien czytelnika uwrażliwiać, lecz nie powinien mu niczego narzucać. O ile chce oczywiście żeby to, co tworzy było literaturą, a nie publicystyką.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Stopień pokrewieństwa – rozmowa Sławomira Iwasiowa – „Kurier Szczeciński” 04.08. 2008

O literaturze

„Kto jest rewolucjonistą, ten kończy jako prezydent lub jako bandyta. Ja jestem bandytą, którego dopuszczają do stołu jako pisarza.”

Erri De Luca (1950)

Źródło: „Forum”, 7 maja 2012.

„Niemożliwe jest opisanie życia pisarza, bo jego prawdziwej części nie da się zapisać.”

Doris Lessing (1919–2013) pisarka brytyjska, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury

Spacer w cieniu

„Ogromnie cenię sobie utwory Jacka Vance’a. To wspaniały i unikalny stylista. Nikt nie potrafi pisać tak jak on. Tworzy wspaniałe światy i postaci. Nie ukrywam, że właśnie z tego powodu złożyłem mu hołd. „Umierająca Ziemia” jest cudownym zbiorem opowiadań. Z pisarzy historycznych bliscy są mi Thomas B. Costain i Francuz Maurice Druon, autor cyklu „Królowie przeklęci”. Ubóstwiam też prozę Bernarda Cornwella, który jest najlepszym żyjącym literatem piszącym o wojnie. Nikt tak jak on nie opisuje scen batalistycznych lub po prostu wojennych. I to niezależnie od faktu, czy rozgrywają się one na lądzie, czy w wodzie, w czasach arturiańskich bądź napoleońskich.”

George R.R. Martin (1948) amerykański pisarz fantasy i science fiction

Źródło: Od „Strefy Mroku” do „Gry o tron”, z Georgem R. R. Martinem rozmawia Michał Hernes http://www.fantastyka.pl/media/pdf_bonus_2012.pdf, bonusowy dodatek do „Nowej Fantastyki”, 2012 rok.

O wojnie

„Mam to szczęście, że rano, gdy wychodzę z psem, rozmawiam z menelemi, a wieczorem w balowej suki obserwuję jakąś uroczystość. Ten dualizm, który jest we mnie od dziecka, powoduje ferment i daje pole do popisu pisarzowi.”

Joanna Szczepkowska (1953) aktorka polska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Kraków, 8 maja 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/joannasz.htm

O szczęściu , O dzieciach

„Każdy pisarz, każdy twórca inspiruje się tym, co go spotyka (…).”

Cary Fukunaga (1977)

Źródło: Anna Serdiukow, Pod powierzchnią oczywistych znaczeń. Wywiad z Carym Fukunagą, stopklatka.pl, 10 października 2011 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=81500

„Myślę, że Kaczyńskiemu marzy się taka mapa sceny politycznej: my kontra oni, a w roli onych – rozemocjonowana wielkomiejska inteligencja, pomstująca na lud, który nie dorósł do jej wymagań. To dla niego bardzo korzystny podział. Ręce mi opadły, kiedy przeczytałem kilka dni temu na waszych łamach tekst Wojciecha Kuczoka. Znany pisarz obrzuca głosujących na PiS biedaków epitetami, bo „dali się kupić” zasiłkiem na dzieci. Nie zadaje sobie pytania, jak złą macochą musiała być Polska, skoro obietnica kilkuset złotych pomocy tak wielu przekonuje. To sarkanie z uprzywilejowanej pozycji na lud jest niemoralne, ale – co pewnie ważniejsze – jest też po prostu politycznie nieskuteczne. Jeśli tak miałyby wyglądać szańce obrony demokracji, to ja się na taką obronę nie piszę.”

Adrian Zandberg (1979) polski historyk i polityk lewicowy

Źródło: Maciej Stasiński, Polska. Macocha, nie matka. Rozmowa z Adrianem Zandbergiem http://wyborcza.pl/magazyn/1,149724,19297101,polska-macocha-nie-matka-rozmowa-z-adrianem-zandbergiem.html, wyborcza.pl, 5 grudnia 2015.

O dzieciach , O ludziach , O demokracji , O inteligencji

„Gdy przestajesz być sobą, nie możesz być pisarzem, gdyż to właśnie pierwiastek osobisty popycha cię do dalszego działania, lecz jeżeli chwilę jeszcze pozostaniesz uczepiony wątków osobistych, to znikniesz we własnym odbycie.”

Philip Roth (1933–2018) pisarz amerykański

Lekcja anatomii

„Bycie emigrantem nie zależy od powodów przebywania poza krajem rodzinnym, tylko od samego faktu opuszczenia swojego kraju. Inną zaś sprawą jest to, czy twórczość pisarzy emigracyjnych jest emigracyjną literaturą.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Nie w rzędzie czyli „w poprzek” – rozmowa Józefa Plessa – „AKANT” Nr 4/2000

O literaturze

„Pisarz nie przechodzi z czytelnikiem całej drogi, prowadzi go tylko kawałek, potem pokazuje mu mniej więcej kierunek i proponuje: – idź dalej. Pisarz nie wlecze za sobą czytelnika w drodze ku wartościom. Przede wszystkim stawia pytania i sugeruje odbiorcy, że jest wolny w odpowiedzi, niech odbiorca odpowiada jak potrafi, jak chce.”

Piotr Wojciechowski (1938)

rozmowa Heleny Zaworskiej z Piotrem Wojciechowskim.
Źródło: Helena Zaworska, Nam idzie o życie, Wiedza Powszechna, Warszawa 1991, s. 152.

O życiu , O wiedzę , Pytanie

„François [Ozon] chciał w tym filmie pokazać tę mniej znaną moją twarz, którą uwielbia – surową, angielską, protestancką. Wspólnie wymyśliliśmy postać starszej pisarki, chłodnej, poukładanej, nerwowej, sfrustrowanej. Pod wpływem wyobraźni nagle obok pojawia się jej alter ego, które jest jej przeciwieństwem. Zmysłowa, beztroska, wyzywająca dziewczyna. Jestem w obu tych postaciach.”

Charlotte Rampling (1946) aktorka i modelka angielska

o filmie Basen.
Źródło: rozmowa Katarzyny Surmiak-Domańskiej, Całe życie na widoku, „Wysokie Obcasy” nr 16, 5 maja 2012.

O życiu

„Moim marzeniem byłoby, by coś, czyli pieniądze, pozwoliło zrealizować całą Trylogię jako serial. Serial, który by uwzględnił wszystkie wątki i pozwolił zachować kompletny dialog Sienkiewicza, bo on jest świetny – niezależnie od tego, co się mówi o Sienkiewiczu jako pisarzu.”

Krzysztof Kowalewski (1937) aktor polski

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Poznań, 27 stycznia 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zdrowyo.htm

O pieniądzach , O zachowaniu

„(…) od jakiegoś czasu trafiały mi w ręce książki zajmujące się rodziną. Nie były to jednak powieści polskich pisarzy. Wymienię dwa tytuły i ich autorów: „Spokój” Bartisa, „Wstyd” Roncagliolo, które zrobiły na mnie niesamowite wrażenie i kazały mi myśleć intensywnie nad własną wersją losów bliskich sobie ludzi. Od chwili ukazania się na Zachodzie były tematem wielu omówień, dyskusji i analiz. Niestety, w Polsce nie zrobiły furory.”

Tomasz Białkowski (1969) polski prozaik

Źródło: Grzegorz Butkiewicz, Pułapki życia rodzinnego, studnia.net.pl, 29 czerwca 2011 http://www.studnia.net.pl/2011/06/29/pulapki-zycia-rodzinnego/

O losie , O ludziach , O książkach , O rodzinie

„Literatura rosyjska XIX wieku jest pełna przeczuć i przepowiedni, właściwa jest jej trwoga z powodu nadciągającej katastrofy. Wielu rosyjskich pisarzy przeczuwało, że Rosja stoi nad przepaścią. Literatura ta zrodziła się nie z radosnego nadmiaru twórczości, lecz z męki i pełnego cierpienia losu człowieka oraz narodu, z poszukiwania zbawienia dla całej ludzkości. Literaturę rosyjską tego okresu cechuje współcierpienie i humanizm, które zdumiały cały świat.”

Leszek Jańczuk (1965) biblista, duchowny protestancki

Źródło: Fenomen profetyzmu w literaturze rosyjskiej XIX i początku XX wieku, „Studia Theologica Pentecostalia”. 2, s. 107-132, 2014.

O losie , O świecie , O poszukiwaniu , O literaturze

„Pisanie książek to czysta schizofrenia. Pisarz zaczyna żyć życiem swoich bohaterów i żyje w stanie permanentnego rozszczepienia jaźni, emocji, swojego ja.”

Barbara Rosiek (1959) pisarka i poetka polska

O książkach

„Henryk Sienkiewicz był pisarzem dla dzieci, które na zawsze zostają w nas i którymi my na zawsze zostajemy gdzieś w głębi naszych serc i w mrokach podświadomości. Stefan Żeromski był pisarzem dla młodzieży. Józef Mackiewicz jest pisarzem dla dorosłych, dla ludzi w wieku męskim, wieku klęski.”

Marian Hemar (1901–1972) poeta polski, satyryk

Źródło: „Tydzień Polski”, 1966

O dzieciach , O ludziach , O młodzieży , O wieku

„Nie interesują mnie krytycy. To prawie zawsze są nieudani pisarze, zazdrośni i zawistni wobec tego, kto pisze.”

Oriana Fallaci (1929–2006) włoska dziennikarka i pisarka

Źródło: Oriana Fallaci. Wściekła, wysokieobcasy. pl http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,96856,619367.html?as=5&startsz=x

„Pisarz to swego rodzaju medium, przez które przemawiają języki.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Emigrant więcej zyskuje niż traci – rozmowa Alana Sasinowskiego – „Kurier Szczeciński” 30. 11. 2009

Cytaty na temat pisarz strona 3

Cytaty na temat pisarz
strona 3