Cytaty na temat modlitwa (331 cytatów)

„Podwójny zysk otrzymujemy z modlitwy, którą odmawiamy za dusze czyśćcowe. Po pierwsze skracamy tym biedakom mękę, a po drugie wielka jest zasługa, za którą Pan zamierza nam odpłacić, kiedy do Niego pójdziemy.”

Jan Bosko (1815–1888) włoski duchowny katolicki, święty

Źródło: Vademecum Katolika na rok 2019.

O duszy

„Módlcie się zawsze do Maryi, szczególnie zaś tym wezwaniem: Maryjo, Wspomożenie Wiernych, módl się za nami! To jest niedługa modlitwa, ale sam doświadczyłem, że jest bardzo skuteczna.”

Jan Bosko (1815–1888) włoski duchowny katolicki, święty

„Modlitwa jest kluczem do przebaczenia, ale nie módlcie się ze smutkiem, nie zanudzajcie naszego Pana, On jest Bogiem radości. Módlcie się z uśmiechem.”

Ojciec Pio (1887–1968) włoski zakonnik i duchowny, święty kościoła katolickiego (ojciec Pio)

O Bogu , O uśmiechu , O przebaczeniu

„Kościół umiera. Musimy być sami z Bogiem. Modlitwa jest jedynym inteligentnym czynem.”

Nicolás Gómez Dávila (1913–1994)

O Bogu

„Najsilniejszy jest zawsze ten, kto umie złożyć dłonie do modlitwy.”

Søren Kierkegaard (1813–1855) duński teolog i filozof

„Pobożna modlitwa jest jakby złotą drabiną sięgającą do nieba, po której wchodzi się do Boga.”

Johannes Eckhart (1260–1328) Niemiecki kaznodzieja i teolog XIII/XIV w., dominikanin, współtwórca mistyki nadreńskiej

O Bogu

„Modlitwa jest przelewaniem naszego serca do Serca Boga… Kiedy jest dobrze przeżywana, porusza Boskie Serce i skłania je coraz bardziej do wysłuchania nas. Zanosząc modlitwę do Boga, starajmy się wylać całą naszą duszę. Wówczas zostanie On pokonany naszymi błaganiami i przyjdzie nam z pomocą.”

Ojciec Pio (1887–1968) włoski zakonnik i duchowny, święty kościoła katolickiego (ojciec Pio)

Źródło: Dobrego dnia! Myśli na każdy dzień roku, wyd. Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 1998, ISBN 9788371681257, s. 30.

O pomocy , O duszy , O Bogu , Serce

„Miłość bliźniego jest sprawą trudną, ale stanowi ona probierz naszego chrześcijaństwa. Nie można być prawdziwym chrześcijaninem, jeśli się nienawidzi swoich bliźnich, jeśli długie lata nie rozmawia się ze swoim sąsiadem, krewnym z powodu jakichś drobiazgów, złego słowa czy wyrządzonej przykrości. Zdarza się, że chrześcijanie gniewają się całymi latami, nie odzywają się do siebie, traktują się jak wrogowie i mszczą się przy każdej okazji. Bywa, że wrogość, nienawiść, a także złe, wulgarne i podłe słowa panują w niejednej rodzinie, że z taką wrogością traktują się ci, którzy powinni być sobie najbliżsi. Czy to jest chrześcijaństwo? To nie jest chrześcijaństwo. Taki człowiek chociażby cały dzień siedział w kościele i odmawiał modlitwy, jeśli nienawidzi swoich bliźnich i krzywdzi ich, taki człowiek nie jest prawdziwym chrześcijaninem.”

Stanisław Wielgus (1939) polski arcybiskup katolicki

Źródło: Homilia podczas uroczystości odpustowych w sanktuarium Przemienienia Pańskiego w Cmolasie, 10 sierpnia 2008.

O miłości , O nienawiści , O wrogości , O rodzinie

„Kto nie kocha bliźniego, tym Bóg pogardza.
Kto działa z niedbałością, jest bliski upadku.
Kto gardzi modlitwą, gardzi wszelkim dobrem.
Lepsze jest opanowanie języka, niż post o chlebie i wodzie.
Lepiej jest cierpieć dla Boga, niż cudów dokonywać.
O, jakiegoż szczęścia będziemy doznawać na widok Trójcy Przenajświętszej.
Nie miej podejrzeń w stosunku do brata, abyś nie utracił czystości serca.
Nic nie umie, kto nie umie cierpieć dla Chrystusa.”

Jan od Krzyża (1542–1591)

O Bogu , O cierpieniu , Serce , Kochać się

„Pokornym daje Bóg łaskę, a więc skutkiem wieńczy modlitwy z upokorzonego serca płynące.”

Jan Wojciech Balicki (1869–1948) polski duchowny katolicki, teolog, błogosławiony Kościoła katolickiego

Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 304.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 278.

O Bogu , Serce

„Za najszczęśliwsze uważam chwile w swym życiu, które przepędziłem na serdecznej modlitwie, w bezpośrednim obcowaniu z Bogiem.”

Józef Jankowski (1910–1941) polski ksiądz pallotyn, męczennik II wojny światowej

Źródło: Kietliński Henryk, Błogosławiony ksiądz Józef Jankowski

O Bogu

„Przeciw pokusie są konieczne absolutnie trzy rzeczy: modlitwa, aby nas oświecić; sakramenty, aby nas umocnić, i czujność, aby nas ustrzec.”

Jan Maria Vianney (1786–1859) francuski duchowny, święty kościoła katolickiego

Źródło: Marta Żurawiecka, Z księdzem Twardowskim 2014, Wyd. Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, Sandomierz 2013, s. 205.

„Zdarza się aż nazbyt często, że coś, co uważaliśmy za największe nieszczęście, okazuje się później szczęściem. Zabiegamy ze wszystkich sił o jakieś dobro i molestujemy Boga, aby go nam udzielił, a później dziękujemy Bogu za to, żeśmy go nie otrzymali. Człowiek prawdziwie ufny w Bogu wie, że Bóg, którego miłosierne spojrzenie jest zawsze ku nam zwrócone, nigdy nie pozostawia naszej modlitwy nie zauważonej, ale że tylko On jeden wie, co nam może wyjść na dobre i że dlatego Jego odpowiedź jest zawsze odpowiedzią wszechwiedzącej miłości.”

Dietrich von Hildebrand (1889–1977)

Przemienienie w Chrystusie
Źródło: s. 152

O Bogu , O nieszczęściu , O szczęściu

„Zacznij się modlić! I powtarzaj potem modlitwy jak najczęściej! Bóg reszty dopełni – oświeci cię nowym życiem i ożywi.”

Bogdan Jański (1807–1840) Sługa Boży, polski ekonomista, założyciel Zgromadzenia Zmartwychwstania Pańskiego

O Bogu

„Dwóch rzeczy nam potrzeba, dużo modlitwy i dużo miłości.”

Alojzy Orione (1872–1940)

„Aby być świętym, trzeba być szalonym. Trzeba stracić głowę. To, co nas powstrzymuje od świętości, to brak refleksji, zastanowienia, modlitwy, zjednoczenia z Bogiem, którego do świętości koniecznie potrzeba.”

Jan Maria Vianney (1786–1859) francuski duchowny, święty kościoła katolickiego

Źródło: Marta Żurawiecka, Z księdzem Twardowskim 2014, Wyd. Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, Sandomierz 2013, s. 204.

O Bogu

„Pracę można traktować jako rodzaj modlitwy. Jeśli jestem blisko Chrystusa, jeśli nad Chrystusa nie przedkładam niczego, to całe moje życie powoli zmieni się w świecę spalającą się dla Boga, która nie tylko wydaje ciepło, blask i siłę, ale również przekształci rzeczywistość. Trzeba używać światła, którym jest kontakt człowieka z Bogiem. Praca bez Boga to całkowite zatracenie się, pracoholizm, wyzysk człowieka przez człowieka, niszczenie drugiego. Szczytem tego były obozy pracy w systemach totalitarnych. Przeciwieństwem powinna być humanizacja pracy, o której mówił ksiądz Tischner w swoich kazaniach solidarnościowych. Z kolei modlitwa bez pracy może być czczą dewocją. Modlitwa i praca muszą więc ściśle się łączyć, musi być między nimi równowaga.”

Leon Knabit (1929) polski duchowny katolicki, benedyktyn, katecheta

fragment konferencji wygłoszonej w czasie sesji „Wieczernik” w 2002.
Źródło: Modlitwa i praca http://www.katolik.pl/modlitwa-i-praca,670,416,cz.html?s=2, katolik.pl

O życiu , O Bogu , O rzeczywostości , O sile

„Kościół śpiewa, gdyż sama mowa nie wystarczałaby dla modlitwy.”

Josemaría Escrivá de Balaguer (1902–1975) założyciel Opus Dei, Hiszpan, święty Kościoła katolickiego

Droga
Źródło: punkt 523

O śpiewie

„Powoli. – Uważaj, co mówisz, kto to mówi i do kogo. – Bo to szybkie klepanie bez zastanowienia się, to pusty hałas, łomotanie w blachę. Więc powiem ci za św. Teresą, iż choćbyś najdłużej poruszał wargami, nie uważam tego za modlitwę.”

Josemaría Escrivá de Balaguer (1902–1975) założyciel Opus Dei, Hiszpan, święty Kościoła katolickiego

Droga
Źródło: punkt 85

„Przekazujemy nasze modlitwy przez ręce Maryi, Ona nasyci je wonią.”

Jan Maria Vianney (1786–1859) francuski duchowny, święty kościoła katolickiego

„Wytrwaj w modlitwie. – Wytrwaj, choćby twój wysiłek wydawał się daremny. – Modlitwa jest zawsze owocna.”

Josemaría Escrivá de Balaguer (1902–1975) założyciel Opus Dei, Hiszpan, święty Kościoła katolickiego

Bruzda
Źródło: punkt 101

O wysiłku

„Modlitwa i samotność czynią człowieka świętym.”

Maksymilian Maria Kolbe (1894–1941) polski działacz społeczny, święty kościoła katolickiego

O samotności

„Módl się nie więcej, ale lepiej i ufaj. Modlitwa „zmusza” Boga…”

Maksymilian Maria Kolbe (1894–1941) polski działacz społeczny, święty kościoła katolickiego

O Bogu

„Boże, Ty powołałeś Świętego Jana Bosko na ojca i nauczyciela młodzieży, spraw, abyśmy zapaleni taką samą miłością, starali się o zbawienie bliźnich i służyli Tobie samemu. [modlitwa za wstawiennictwem św. Jana Bosko. ]”

Jan Bosko (1815–1888) włoski duchowny katolicki, święty

Źródło: Św. Jan Bosko https://opoka.org.pl/biblioteka/T/TS/swieci/s_jan_bosko.html, opoka.org.pl, 2 lutego 2007.

O młodzieży , O Bogu , O nauczycielach

„Kochajcie Maryję i czyńcie wszystko, co możecie, aby Ją ludzie kochali. Odmawiajcie ku Jej czci różaniec. Czyńcie to zawsze (…). Przylgnijcie do różańca. Okazujcie wdzięczność Maryi, bo to ona dała nam Jezusa. Modlitwa różańcowa jest syntezą naszej wiary, podporą naszej nadziei, żarem naszej miłości.”

Ojciec Pio (1887–1968) włoski zakonnik i duchowny, święty kościoła katolickiego (ojciec Pio)

Źródło: „Zawsze Wierni” nr 5 (174), wrzesień-październik 2014, s. 108.

O ludziach , O wierze , O wdzięczności , Kochać się

„Takim środkiem [powściągania zmysłowości] jest modlitwa wszelka, a szczególnie myślna (…) Takim środkiem jest ciągła praca (…) Takim sposobem jest post, a i tego środka używają Święci tak żarliwie, że niektórzy czasem po kilka dni nic nie pożywają, albo ilość pokarmu ograniczają do minimum (…) Takim wreszcie środkiem jest umartwienie zmysłu czucia, jako siedziby żądzy zmysłowej. Święci dochodzą i tu do heroizmu, bo dla ujarzmienia tej żądzy używają przeróżnych narzędzi, jak włosiennicy, ostrej dyscypliny, żelaznych łańcuszków, drucianych pasów, sypiania na twardej desce albo na kamieniach, krótkiego snu, narażania się na zimno lub gorąco (…) Jeżeli te szczyty cnoty wydają się niedostępne, niech przynajmniej każdy kapłan dalekim będzie od pieszczenia swojego ciała i znosi cierpliwie niewygody, przykrości, choroby i bóle; jeżeli zaś żądza cielesna się burzy niech ją zaraz poskromi, czy dyscypliną (o co najłatwiej), czy w inny sposób.”

Józef Sebastian Pelczar (1842–1924) biskup przemyski, założyciel Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego, święty Kościoła Katolic…

Źródło: Rozmyślania o życiu kapłańskim, Ząbki 2008, s. 1012, 1013.

O chorobach , O czasie

„Cierpienie jest jak dźwięk dzwonka, który wzywa do modlitwy.”

Chiara Lubich (1920–2008)

O cierpieniu

„Nie liczcie na to, że o ósmej rano w Tokaju coś zjecie. W przeszklonej knajpie przy Kossuth ter można pić kawę za kawą i patrzeć, jak deszcz spada na pusty plac. Bardzo ciekawe myśli przychodzą wtedy do głowy. Na przykład, czy wziąć sobie za wzór tych dwóch przy sąsiednim stoliku, którzy zamówili dwa razy po trzysta aszu, czy też spokojnie zadawać sobie pytanie w stylu „co ja tu właściwie robię?”, czyli podstawową mantrę czy też modlitwę każdego podróżnika. Bo właśnie w podróży, rano, w obcym mieście, zanim druga kawa zacznie działać, doświadcza się najmocniej dziwności własnego, pozornie banalnego bytu. Podróż jest po prostu stosunkowo zdrowym rodzajem narkotyku.”

Andrzej Stasiuk książka Jadąc do Babadag

Jadąc do Babadag

O kawie , O myślach , O piciu , O myśleniu

„Mówi się często, że modlitwa nie została wysłuchana, jeśli coś, czego się gorąco pragnęło, pomimo wszystkich modlitw nie spełniło się. Otóż jest tylko jedno takie dobro, o którym wiemy, że wszystkie modlitwy o nie zostają wysłuchane: nasze szczęście wieczne. Wszystkie dobra, mogące być naszym udziałem, są temu jednemu dobru podporządkowane; są one tylko dopóty rzeczywistymi dobrami, dopóki mu służą. Czy jakieś konkretne dobro służy temu celowi i w jaki sposób, tego my z absolutną pewnością nigdy nie możemy stwierdzić; to wie jeden tylko Bóg. Nigdy więc nie możemy powiedzieć, że Bóg nie wysłuchał naszej modlitwy; z faktu, że nie nastąpiło to, czego pragniemy, nigdy nie możemy wnioskować, że Bóg odwrócił się od nas i że nasza prośba przeszła nie zauważona. Powinniśmy raczej przyjmować, że Bóg wie lepiej niż my, co nam jest przydatne do zbawienia, że właściwa intencja naszej modlitwy, dotycząca naszego prawdziwego szczęścia, w niespełnieniu naszych konkretnych życzeń zostaje właśnie wysłuchana.”

Dietrich von Hildebrand (1889–1977)

Przemienienie w Chrystusie
Źródło: s. 152

O Bogu , O szczęściu

„Modlitwa ma siłę niezmierną…, jeżeli z wiarą żywą jest połączona cuda czyni, nie ma dla niej nic niepodobnego… Jedna modlitwa przyspieszyć może porę miłosierdzia.”

Zygmunt Szczęsny Feliński (1822–1895) arcybiskup, święty

Źródło: ks. Ignacy Polkowski, Wspomnienia o Zygmuncie Szczęsnym Felińskim arcybiskupie metropolicie warszawskim, op. cit., s. 82–83.

O wierze , O sile

„Jakakolwiek jest przyczyna smutku i jakie jeszcze inne uczucie przygnębienie sprawiające, z tym smutkiem się łączą, zawsze najlepszym lekarstwem podanym przez Ducha Świętego jest modlitwa. Choćby tylko aktami strzelistymi wyrażona, będzie lekarstwem.”

Jan Wojciech Balicki (1869–1948) polski duchowny katolicki, teolog, błogosławiony Kościoła katolickiego

Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 401.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 278.

O emocjach

„Kościół czyni z modlitwy podstawowy i wzniosły wyraz wiary: wierzyć i modlić się zlewają się w jeden i ten sam akt, czyniąc z niego równocześnie wyraz nadziei.”

Paweł VI (1897–1978) papież

O wierze

„Zdaję sobie jasno sprawę, że naprawdę żyje, kiedy pracuję. Dlatego jak jest mi źle, siadam przed komputerem i piszę. to moja modlitwa, płacz, wołanie o ratunek.”

Pedro Almodóvar (1949) hiszpański reżyser i scenarzysta

O płaczu

„Modlitwa i ofiara są z pewnością ważniejsze niż wszystko, co możemy powiedzieć.”

Edith Stein (1891–1942) zakonnica niemiecka, filozof, święta Kościoła katolickiego

„Kiedy weszłam do swej separatki, pogrążyłam się w modlitwie dziękczynnej za wszystko, co mi Pan zsyłał przez życie całe, poddając się zupełnie Jego najświętszej woli. Głębia radości i pokoju zalała mi duszę. Czułam głęboki spokój, że gdyby śmierć w tej chwili nastąpiła, nie powiedziałabym jej – poczekaj, bo mam jeszcze sprawy do załatwienia. Nie, ale z radością powitałabym ją, bo jestem gotowa na spotkanie się z Panem nie tylko dziś, ale od chwili, w której całkowicie zaufałam miłosierdziu Bożemu, zdając się zupełnie na Jego najświętszą wolę, pełną miłosierdzia i litości. Wiem, czym jestem sama z siebie…”

Faustyna Kowalska książka Dzienniczek

Dzienniczek
Źródło: 1679, s. 467

O życiu , O śmierci , O pokoju , O duszy

„Modlitwa, która kończy się jedynie poczuciem dobrze spełnionego obowiązku, nie jest tak naprawdę modlitwą chrześcijańską. Modlitwa musi zmienić moje wnętrze, sprawić, że polubię człowieka, którego nie znoszę. Człowiek, który przyjął Bożego ducha, dzieli się wyłącznie dobrem. Bo Bóg jest nieskończenie dobry.”

Krzysztof Mądel (1966) polski jezuita, filozof, teolog moralista, etyk rynku i demokracji

Źródło: rozmowa Aleksandry Klich, Kto się boi Franciszka?, „Gazeta Wyborcza”, 3–4 sierpnia 2013.

O Bogu

„Jak jedni sądzą, że cała doskonałość chrześcijańska zawiera się w modlitwie, i nie rozumieją, że modlitwa, która na życie nie wpływa, nie przeistacza go, nie sprawia, że coraz bardziej przenika się ono duchem przykazań Bożych, żadnej wartości mieć nie może; tak drudzy, przeciwnie, mają skłonność upatrywać istotę doskonałości w dobrym życiu chrześcijańskim, lekceważąc rolę modlitwy i nie zdając sobie sprawy z tego, że ona jest właśnie źródłem i regulatorem życia moralnego.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Pełnia modlitwy
Źródło: s. 19

O życiu

„gwiazdy pociągnięte woskiem modlitw gasną
wiatr nie przegarnia włosów
słońce nie dotyka ust
tylko pszczoła
przynosi wieści o świetle

mówi: elementy czerwieni i złota
związane doskonale
dojrzewają
pod łagodnym skrzydłem jesieni
potrącam gałąź
wolno

brunatniejąc
opadają liście

elementy czerwieni i złota
rozsypane”

Halina Poświatowska (1935–1967) poetka polska

Źródło: Właśnie tutaj

O pszczołach , O słońcu , Jesień

„O co wolno się modlić po przegranej bitwie?
By znowu – nasza klęska – nie poszła na marne.
Ale żal, zamiast pomóc, przeszkadza w modlitwie.”

Marian Hemar (1901–1972) poeta polski, satyryk

Źródło: Kiedy znów zakwitną białe bzy, Wydawn. Literackie, 1991, s. 222.

„(…) albowiem dla człowieka szczęśliwego modlitwa to tylko zbiór słów, monotonnych i pozbawionych sensu, i dopiero kiedy przygniecie go rozpacz i ból, zaczyna pojmować prawdziwe znaczenie wzniosłego języka, jakim zwraca się do Boga.”

Alexandre Dumas książka Hrabia Monte Christo

Hrabia Monte Christo
Źródło: t. I, rozdział 15, Numer 34 i Numer 27, s. 111

O Bogu , O bólu , O rozpaczy , Sens

„Ofiara jest najlepszą modlitwą.”

Urszula Ledóchowska (1865–1939) polska zakonnica, założycielka urszulanek, święta katolicka

„Jest pokora, to jest ufność i każda modlitwa wysłuchana.”

Jan Wojciech Balicki (1869–1948) polski duchowny katolicki, teolog, błogosławiony Kościoła katolickiego

Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 381.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 278.

„W pewnych okolicznościach przekleństwo przynosi ulgę, jakiej nie daje nawet modlitwa.”

Mark Twain (1835–1910) amerykański pisarz, satyryk, humorysta

„Modlitwa. Dusza zbroi się przez modlitwę do walki wszelakiej. W jakimkolwiek dusza jest stanie, powinna się modlić. Musi się modlić dusza czysta i piękna, bo inaczej utraciłaby swą piękność; modlić się musi dusza dążąca do tej czystości, bo inaczej nie doszłaby do niej; modlić się musi dusza dopiero co nawrócona, bo inaczej upadłaby z powrotem; modlić się musi dusza grzeszna, pogrążona w grzechach, aby mogła powstać. I nie ma duszy, która by nie była obowiązana do modlitwy, bo wszelka łaska spływa przez modlitwę.”

Faustyna Kowalska książka Dzienniczek

Dzienniczek
Źródło: 146, s. 78.

O duszy , O walce

„Śnią mi się sny, w których zostaję sam,
Bo ci, których kocham nie chcą mnie znać.
Ci, których znałem odeszli w niepamięć,
Nie przynosi ulgi ulubiony kawałek.
Wyłączam radio, cisza każe mi myśleć,
Łzy cisną się same, w myślach mam modlitwę:
Boże, daj mi jeszcze trochę wiary,
Wątpię w cel podróży, pogubiłem mapy,
Nie mam siły iść, nie mam siły biec,
Nawet gdybym miał, to nie wiedziałbym gdzie.
Wskaż mi drogę, podaruj mi siłę
I wybacz mi proszę, to że w ciebie zwątpiłem.
Zła droga jest zawsze złą drogą,
Wybaczenie jest zawsze wybaczeniem,
Zwątpienie jest tylko zwątpieniem.
Ja wątpię we wszystko, jestem tylko człowiekiem.”

Diox (1985)

Wątpię 2

O Bogu , O wierze , O myślach , O odejściu

„A ten pokarm nazywa się u nas Eucharystią; nikomu nie wolno brać w nim udziału, tylko temu kto wierzy, że prawdą jest to czego uczymy, i kto został obmyty ową wodą na odpuszczenie grzechów i na odrodzenie, i kto żyje tak jak Chrystus przykazał. Bo my tego nie pożywamy, tak jak się je pospolity chleb i pije pospolity napój, lecz nauczono nas, że jak Jezus Chrystus Zbawiciel nasz, przez Słowo Boże stawszy się człowiekiem, miał Ciało i Krew dla naszego zbawienia, tak też i ów pokarm nad którym przez modlitwę zawierającą jego słowa, odprawiono dziękczynienie, a którym przez przemianę krew i ciało nasze odżywia się-jest Ciałem i Krwią tegoż Jezusa, który się wcielił.”

Justyn Męczennik (100–165) święty filozof i pisarz chrześcijański

Źródło: Apologia I, 66.

O Bogu , O piciu , O wodzie , Chrystus

„Dopiero doskonałe poznanie wzajemnych relacji między umysłem subiektywnym a obiektywnym pozwoli nauczyć się prawdziwej modlitwy.”

Joseph Murphy (1898–1981)

Potęga podświadomości

O relacjach

„Od dzieciństwa wiele znaków przyszłej dobroci wykazywał. Niektórych błogosławieństw i cnót początki pokazując. Między innymi świeciły w nim wrodzona pokora, modlitwy, gorącość i chęć do rzeczy duchowych, że od najmniejszej rozpusty i lekkomyślności dziecinnej wstrzymywał się i nic płochliwego nie czynił i dlatego przy dworze ojczystym wszyscy go szanowali.”

Stanisław Kostka (1550–1568) polski kleryk, święty Kościoła katolickiego

akta procesu kanonizacyjnego.
O Stanisławie Kostce
Źródło: o. Joachim Roman Bar OFMConv., ks. Stanisław Bońkowski, Święty Stanisław Kostka, t. 8. Warszawa, Akademia Teologii Katolickiej, 1987, seria Polscy święci. s. 168.

O dzieciństwie

„Wyznawcy, a nawet niektórzy członkowie partii nadal nie zdołali zerwać kajdan poglądów religijnego idealizmu. Zamiast poświęcić inteligencję i energię pracy na rzecz społeczeństwa i ludu, marnują drogocenny czas na jałowe modlitwy o własne szczęście w innym świecie, zamiast przeznaczyć swoje skromne środki na poprawę własnego bytu, bez opamiętania rozdają pieniądze w klasztorach, zamiast skierować dzieci do nowoczesnych szkół, posyłają je do klasztorów na mnichów i mniszki. Takie negatywne myślenie i postępowanie uniemożliwia rozwój nauki i techniki i zakłóca rozwój sił produkcji.”

Chen Kuiyuan (1941)

wypowiedziane podczas V Sesji Plenarnej Komitetu Partii TRA, 8 listopada 1997.
Źródło: Polityka Chin w Tybecie Walka na śmierć i życie ze starożytną cywilizacją, s. 10 http://www.hfhrpol.waw.pl/Tybet/pdf/polityka_chin.pdf

O życiu , O śmierci , O pieniądzach , O szczęściu

„Proszę się nie obrazić, ale wydaje mi się, że w Polsce mamy do czynienia z całkowicie nietrafionym duszpasterstwem dzieci i młodzieży. Wina tkwi w mojej opinii w pomyłkach osób duchownych. Obserwujemy dwie skrajności. Pierwsza jest taka, że księża całkowicie zaniedbują apostolstwo wśród młodych, wychodząc z założenia, że prędzej czy później do Kościoła i tak trafią. Kiedyś faktycznie tak było. Człowiek młody często odwracał się od Pana Boga, zaniedbywał wiarę, czasem nawet żył niemoralnie. Ale później nawracał się. Bo mu się życie nie ułożyło, bo się zestarzał i zaczął myśleć o śmierci, wreszcie zwyczajnie zmądrzał. Tymczasem teraz młodzi ludzie są tak silnie zindoktrynowani przez antykatolicką ideologię, że na starość trudno im będzie wrócić do Kościoła. (…) Druga postawa jest całkowitym przeciwieństwem tej pierwszej. Są księża, którym się wydaje – niestety na tym zazwyczaj poprzestają – że są „młodzieżowi”. Sztucznie używają slangu ulicznego, paradują z młodzieżą bez sutanny, czasem nawet każą sobie mówić po imieniu. Organizują Mszę św. „młodzieżową”, w czasie której młodzi ludzie grają na gitarach elektrycznych i perkusji, wszyscy stoją wokół ołtarza i podnoszą ręce w trakcie Modlitwy Pańskiej, czasem nawet przyjmują Komunię Świętą „na rękę.””

Kajetan Rajski (1994) pisarz

Prawie dosłownie zaglądają kapłanowi do kielicha. Zbyt się spoufalają. Widziałem mnóstwo takich przypadków. Później ci ludzie nie traktowali poważnie ani księdza, ani Kościoła, który ów kapłan reprezentuje.
Źródło: ks. Andrzej Antoni Klimek, Prawdziwy mężczyzna... czyli kto? http://www.opiekun.kalisz.pl/index.php?dzial=artykuly&id=3537, opiekun.kalisz.pl, 7 sierpnia 2015

O życiu , O śmierci , O Bogu , O dzieciach

„Razem z błogosławionym Janem Pawłem dziękujmy codziennie Bogu, że jest w Polsce takie Radio, że jest Radio Maryja, dziękujmy zwłaszcza za błogosławione owoce służby tego Radia w Kościele, który od zarania swoich dziejów trwa w nauce apostołów i we wspólnocie na łamaniu chleba i modlitwie.”

Andrzej Suski (1941) polski duchowny katolicki, biskup toruński

Źródło: Serca bijące wspólnym rytmem, naszdziennik.pl, 4 lipca 2011 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20110704&typ=wi&id=wi03.txt

O Bogu , O nauce

„O godzinie 7.00 modlitwa poranna. O godzinie 8.00 Przyjemne z pożytecznym, a w nim Adam Słodowy pokaże państwu, jak z worka po ziemniakach zrobić włosiennicę, a z porzeczek różaniec.”

Jacek Ziobro

Program wyborczy, Prawicowy

„Sztuka chrześcijańska rodzi się podobnie jak modlitwa: z potrzeby uwielbienia, z poczucia pokory i miłości, a także z całej ludzkiej niemocy, która przez cierpienie, przez słabość i grzech przedziera się ku Bogu.”

Jerzy Zawieyski (1902–1969) polski pisarz, aktor, działacz polityczny

O Bogu , O sztuce , O cierpieniu

„Nie ma silniejszego środka na pychę żywota jak modlitwa, to nieustające korzenie się przed Bogiem; kto się jej wiernie oddaje, tego nigdy nie opanuje pycha.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Katolicka etyka wychowawcza, Tom II/2
Źródło: s. 402

O Bogu

„Radio słyszane za oceanem i za Uralem jednoczy po latach rodaków pod sztandarem Kościoła, pod sztandarem Niepokalanej. Jednoczy ich Ta, która Jasnej broni Częstochowy i w Ostrej świeci Bramie. To prawda, że rodacy na obczyźnie poznali różne języki, jednak modlić się potrafimy tylko w języku serca. Z językiem serca dotarło do nich Radio Maryja. Fale radiowe, telewizyjne i impulsy internetu przyniosły prawdę o Kościele w Polsce i melodię „Czarna Madonna”. Chcesz dobrze rozpocząć nowy dzień, włącz Radio Maryja. Tam płynie modlitwa, która towarzyszyć ci będzie przy krojeniu chleba dla dzieci, zaprowadzi cię też do zakładu pracy.”

Kazimierz Ryczan (1939–2017) polski duchowny katolicki, biskup ordynariusz diecezji kieleckiej

Źródło: Zwyciężycie razem z Narodem, naszdziennik. pl, 3 grudnia 2011 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20111203&typ=rd&id=rd60.txt

O dzieciach , O prawdzie , Serce

„Dobry chrześcijanin nie dopuszcza do swego życia takich rzeczy, gdyż jedyną godną drogą przywołania ukrytych mocy jest modlitwa i łaska Pana Jezusa. Ale nie dlatego, że one nie działają”

Orson Scott Card książka Siódmy syn

Armor o zaklęciach.
Siódmy syn

„Chrystus ubogi nigdy nie żył w rozkoszach, nie wzywał też do nich swych służebników, nie rozdawał im skarbów ani dóbr ziemskich. Nigdy nic nie słyszał o papieżu, kardynałach i tym podobnych potworach. Wzywając bowiem do siebie biednych, pozostawiał ich na zawsze w tym ubóstwie, kazał im w modlitwie prosić o chleb na jeden dzień, a nie domagać się gwałtem dziesięciny za cały rok.”

Jerzy Blandrata (1515–1588)

Przeciwstawienie fałszywego Chrystusa i owego prawdziwego, zrodzonego z Maryi, Chrystus ubogi, za którym idą biedacy znienawidzeni przez świat

Chrystus

„Zarówno w sztabie Jarosława Kaczyńskiego, rządzonym przez Joannę Kluzik-Rostkowską, jak i w obozie Donalda Tuska zapanowała pełna zgoda – „Smoleńsk gasimy”. Prawie się udało. Na sprawę opuszczono kurtynę milczenia. Podporządkowali się temu niemal wszyscy, poza kilkoma redakcjami prawicowych mediów i niemym świadkiem modlitw i cierpienia setek tysięcy ludzi – Krzyżem Pamięci.”

Tomasz Sakiewicz (1967) polski dziennikarz

Źródło: Kto obudził diabła?, „Gazeta Polska”, 19 października 2011

O ludziach , O cierpieniu

„Jan Paweł II był już od dłuższego czasu wyczerpany tak, że ludzie mogli się spokojnie przygotować na jego śmierć. W czwartek 31 marca 2005 r. przeżył wstrząs septyczny, zatrucie całego organizmu. Po tym dla wszystkich było jasne, że nie ma nadziei na jego wyzdrowienie. Lekarze zapewniali, że można otoczyć papieża opieką lekarską również w jego domu. Dlatego zrezygnowaliśmy z ponownego umieszczenia Ojca Świętego w szpitalu. Ostatnie godziny życia powinien spędzić u siebie. Kilka godzin przed śmiercią Jan Paweł II był obecny z nami duchem, spokojny i odprężony. Można było dostrzec, że wyruszył na spotkanie z Panem dzięki swojej ogromnej, wewnętrznej wolności (…) Papież do końca zachował pełną świadomość, słuchał mszy, czytań i medytacji. Wiele osób go odwiedziło: kardynałowie, biskupi i przyjaciele, którzy chcieli go zobaczyć raz jeszcze i prosić o jego błogosławieństwo. To było także jego życzenie. Był całkiem spokojny i świadomy swego stanu zdrowia, odpowiadał za pomocą gestów. Wszyscy, którzy go odwiedzili, byli poruszeni jego duchową obecnością. W sobotę po południu (2 kwietnia 2005 r.) stopniowo zaczął tracić świadomość. Uczestniczył jeszcze w wieczornej mszy przed Niedzielą Miłosierdzia Bożego, po której zasnął spokojnie. Klęczeliśmy wokół papieża leżącego w półmroku. Towarzyszyliśmy mu naszą obecnością i modlitwą aż do „progu nadziei”, który wtedy przekraczał.”

Mieczysław Mokrzycki (1961) polski arcybiskup

Źródło: Jego śmierć poruszyła niebo i ziemię – Mieczysław Mokrzycki, były papieski sekretarz, o spuściźnie Jana Pawła II, portal.polscott.com, 1 maja 2011 http://www.portal.polscott.com/2011/05/01/jego-smierc-poruszyla-niebo-i-ziemie-%e2%80%93-mieczyslaw-mokrzycki-byly-papieski-sekretarz-o-spusciznie-jana-pawla-ii/

O śmierci , O ludziach , O zachowaniu , O domu

„Wesoło i miło było mi przy moich ukochanych chorych w tym dniu przeżywanym z radością, z modlitwą i śpiewem przy żłóbku.”

Marta Wiecka (1874–1904) polska zakonnica

o dyżurze wśród chorych w Wigilię Bożego Narodzenia w szpitalu w Podhajcach
Źródło: Bł. Marta Wiecka http://misjonarze.pl/?page_id=8854, misjonarze.pl

Radość

„Błogosławieni w których krzak żądz usechł,
którzy są niemi
w modlitwie odartej z ciała,
którzy kolumną ducha
utkwieni w niebie jak skała:
roca fixada.”

Jerzy Pietrkiewicz (1916–2007)

Źródło: Roca Fixada: zamek katarski

„Do pokornej modlitwy nie są mi bowiem potrzebne kościoły, a imię Pańskie można równie dobrze wychwalać w każdym innym miejscu (a może i nawet dobrze to robić w miejscu maksymalnie odległym od najbliższego księdza…).”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Miecz aniołów
Źródło: s. 293, wyd. I

Odległy

„Ma się rozumieć, że wiele też radości może dostarczyć kapłanowi działalność kaznodziejska, gdy się jej po starannem przygotowaniu z całem zaparciem się siebie odda. Więcej go tu czeka niebezpieczeństw szukania siebie i okradania Boga z Jego chwały, toteż bardziej będzie musiał czuwać, wchodząc na ambonę lub schodząc z niej, aby nie pozwolić próżności lub zarozumiałości zapanować w duszy. Nie szukać łatwych ludzkich powodzeń, nie podchlebiać swych słuchaczom dla zyskania ich sympatji, nie bawić się modnemi we współczesnym społeczeństwie hasłami, czyto narodowemi czy socjalnemi czy filozoficznemi, nie starać się o oryginalność, aby wywołać przelotne zainteresowanie, ale w nadprzyrodzonym duchu modlitwy i z całą prostotą wykładać odwieczne prawdy nauki Chrystusowej.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Źródłoː s. 137
Królewskie kapłaństwo

O Bogu , O duszy , O nauce , O czekaniu

„Dźwięki modlitwy, zaklęć zlewały się tu zawsze z dźwiękami policzków. Zwykle ktoś kogoś bił, gdy mowa była o Bogu.”

Stanisław Brzozowski (1878–1911) polski pisarz i filozof

Płomienie (1908)
Źródło: tom I; II, Sielskie-Anielskie

O Bogu

„Gdy Otto ujrzał z daleka upragniony gród, zbliżył się doń boso ze słowami modlitwy na ustach.”

Thietmar z Merseburga (975–1018)

Kronika Thietmara
Źródło: księga IV, 45

„Radość to modlitwa. Ona jest siłą i miłością. Ona jest siecią rybaka, w którą łowi się dusze. Serce pałające miłością to serce radosne.”

Matka Teresa z Kalkuty (1910–1997) katolicka siostra zakonna

O duszy , O sile , Serce , Radość

„Znajdujemy w Trylogii trzy spośród czterech klasycznych rodzajów modlitwy, a mianowicie modlitwę dziękczynną, przebłagalną i błagalną. A że modlitwa pochwalna znajduje zapewne swoje miejsce w nabożeństwach publicznych (na przykład w takich hymnach jak Te Deum (216), mamy u naszych rycerzy autentyczną „pełnię modlitwy” aby użyć wyrażenia ukutego przez o. Jacka Woronieckiego.”

Józef Maria Bocheński (1902–1995) polski duchowny katolicki, dominikanin, filozof

Religia w Trylogii
Źródło: s. 58

„Chrześcijanin to człowiek zawierzenia i modlitwy. Uczyńcie z tego cel waszego wewnętrznego dążenia.”

Marek Jędraszewski (1949) polski biskup katolicki

do uczniów szkół salezjańskich w Łodzi.
Źródło: Salezjanie świętowali ze swoim patronem http://archidiecezja.lodz.pl/new/?news_id=05765cb86e6d233c9835c6954f4699aa, archidiecezja.lodz.pl, 31 stycznia 2013

„W czasie tych kilku dni, dwa razy miałem szczęście odprawiać mszę św. u Grobu, raz na Golgocie, a drugi raz tamże przed ołtarzem Matki Bolesnej. Nie myślę ci opisywać stanu moich uczuć przy spełnianiu ofiar na tak świętych miejscach, to tylko nadmienię, że kiedy zawsze wyroki Ducha Świętego, to jest miejsca Pisma, albo natchnione modlitwy Kościoła, podnoszą myśl i serce, a cóż dopiero wtedy, gdy każde słowo odbija się o miejsce swego urodzenia, gdy każda myśl opisuje zdarzenie, co się stało na tem samem miejscu? A jeśli ja grzeszny kosztowałem nieopisanej słodyczy, jakież muszą zlewać się błogoście na świątobliwych mężów tu spełniających tajemnice Boskiej Miłości?”

Ignacy Hołowiński (1807–1855) arcybiskup; polski pisarz i tłumacz

O szczęściu , O tajemnicy , O emocjach , O matce

„Naszą najgłębszą modlitwą winno być, by hindus stał się lepszym hindusem, muzułmanin lepszym muzułmaninem, a chrześcijanin lepszym chrześcijaninem.”

Mohandas Karamchand Gandhi (1869–1948) Indyjski przywódca polityczny i religijny

Our innermost prayer should be a Hindu should be a better Hindu, a Muslim a better Muslim, a Christian a better Christian. (ang.)

„Świat, w którym jest tak wiele hałasu, tak wiele zagubienia, potrzebuje milczącej adoracji Jezusa ukrytego w hostii. Trwajcie w modlitwie adoracji i uczcie wiernych tej modlitwy. W niej znajdą pocieszenie i światło ludzie strapieni.”

Benedykt XVI (1927) papież

Źródło: Marta Żurawiecka, Z księdzem Twardowskim 2014, Wyd. Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, Sandomierz 2013, s. 54.

O ludziach , O świecie , O świetle

„Wyznam z ogromnym wstydem, że w początkowych latach istnienia Radia Maryja podchodziłem do tego medium z dużą ostrożnością – byłem pod wpływem propagandy początku lat 90. Teraz natomiast nie wyobrażam sobie życia bez Radia Maryja. Kilka dni temu na przykład jechałem do Skierniewic do brata na imieniny. Słuchałem Różańca w Radiu i modliłem się razem z osobami prowadzącymi modlitwę i z innymi słuchaczami. Dzięki Radiu podróż upłynęła mi niebywale szybko. Jeśli w ciągu dnia mam okazję posłuchać Radia Maryja, przypominam sobie, po co i dlaczego żyję.”

Antoni Krauze (1940–2018) polski reżyser i scenarzysta filmowy

Źródło: „Nasz Dziennik”, 3 grudnia 2011

„Dobrze, że Radio Maryja modli się, ze uczy swych słuchaczy modlitwy, ukazując, jak bardzo jest ona potrzebna współczesnemu człowiekowi, rodzinie, Kościołowi i światu.”

Jan Paweł II (1920–2005) papież, święty Kościoła katolickiego

wypowiedź z 16 października 1997.
Źródło: XV Rocznica RM: Homilia wygłoszona przez J.E. bpa Tadeusza Płoskiego, radiomaryja.pl, 8 grudnia 2006 http://www.radiomaryja.pl/artykuly.php?id=7030

O świecie , O rodzinie

„Wiersze, dobre wiersze są, muszą być poszukiwaniem tajemnicy, a więc muszą dotykać tematu Boga, ludzkiego życia i śmierci. Jak Modlitwa.”

Jan Twardowski (1915–2006) poeta polski, duchowny katolicki

O śmierci , O Bogu , O poszukiwaniu

„Zwróćcie uwagę, jak bardzo ci, co mają odmienne zdanie o przychodzącej do nas łasce Jezusa Chrystusa, przeciwni są myśli Bożej. (…) Powstrzymują się od Eucharystii i modlitwy, gdyż nie wierzą, że Eucharystia jest Ciałem Pana naszego, Ciałem, które cierpiało za nasze grzechy i które Ojciec w swej dobroci wskrzesił.”

Ignacy Antiocheński (35–108) święty, biskup Antiochii, Ojciec Kościoła

Źródło: Do Kościoła w Smyrnie 6:2–7:1.

O myślach , O cierpieniu , O myśleniu , Chrystus

„Doszły mnie słuchy, że Biblia jest zła. Opowiada ona o nowym królu, zwanym Bogiem oraz o jego premierze i synu, Jezusie Chrystusie. Usiłują oni przekonać moich poddanych, aby stali się częścią ich Królestwa Niebieskiego, modlili się do ich Króla Boga i prosili go o łaski. Jak wszyscy dobrze wiecie, jest tu tylko jedno królestwo – królestwo naszych przodków Randriamasinavalony, Randrianampoinimeriny, Radamy i moje! Oznajmiam, że odtąd moje królestwo nie będzie podzielone. Nie będzie w nim ich Królestwa Niebieskiego, ich Boga, który chce nami rządzić, ani ich Jezusa Chrystusa! Oni rządzą białymi ludźmi zza morza. Nie pozwolę na to, by zwodzili moich poddanych. Wiem, że niektórzy moi poddani zeszli przez nich na manowce; jestem przekonana, że nie zrobili tego świadomie, lecz za namową tych złych ludzi. Dlatego jestem skłonna im przebaczyć, jeżeli przyznają się do winy i powrócą do wiary w nasze bóstwa, czary i święte góry. Od dziś odmawianie modlitwy, posiadanie Biblii albo księgi psalmów, organizowanie spotkań w celu oddawania czci Bogu lub Jezusowi Chrystusowi, a także nauczanie czytania i pisania uznawane są za przestępstwa karane śmiercią i konfiskatą mienia.”

Ranavalona I Okrutna (1788–1861)

Źródło: James H. Fisher, Friends in Madagascar, Society of Friends, 1940, cyt. za: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, tłum. Barbara Gutowska-Nowak, wyd. Muza, Warszawa 2006, ISBN 8373198547, s. 87–88.

O śmierci , O Bogu , O ludziach , O wierze

„Modlitwa za dzikich w sercu, trzymanych w klatce.”

Tennessee Williams (1911–1983) dramaturg amerykański

A prayer for the wild at heart, kept in cages. (ang.)

Serce

„Nie jestem nietylko katolikiem, nietylko wogóle chrześcijaninem, nietylko jakimkolwiekbądź wyznaniowcem, nietylko człowiekiem osobiście religijnym, ale wogóle stoję poza wszelkiem wyznaniem, poza wszelką religją, czy to stadową, zbiorową, czy też jednostkową, indywidualną, a to zarówno ze strony zewnętrznej, powierzchownej, jako też ze strony wewnętrznej, ze strony uczuć, myśli i przekonań. Ze strony zewnętrznej nie jestem praktykantem wyznaniowym i nigdy, ze względu na „opinję publiczną” i dla zyskania sobie łaski zwierzchników, nie udawałem praktykanta. Po ostatniej w życiu spowiedzi nigdy nie odmawiałem żadnich modlitw, nie uczęszczałem na nabożeństwa kościelne, ani razu się nie spowiadałem, nie całowałem biskupów w rękę, nawet samego nieomylnego nie pocałowałbym w pantofel.”

Jan Niecisław Baudouin de Courtenay (1845–1929) polski językoznawca

Źródło: Mój stosunek do Kościoła, Warszawa 1927

O emocjach , O myślach , O myśleniu

„Proszę zwrócić uwagę, markizie, na prostotę i wielkość naszych modlitw. Nie prosimy w nich niebios o złoto ani diamenty, ani o godności. Prosimy o chleb: „Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj”. Jest jednak inny niezbędny człowiekowi pokarm, o który nie prosimy w naszych modlitwach – woda. Nie mogę zrozumieć, dlaczego w Pater noster chrześcijanin nie prosi Pana o powszednią wodę.”

Marcel Pagnol (1895–1974) francuski pisarz, dramaturg, reżyser filmowy

O wodzie

„Oddanie się całkowite bez zwrotów na siebie i miłość czysta, bezinteresowna, poznanie swej niemocy i ufność dziecka, bezgraniczna ufność, oparcie się na Jezusie to jest cały sekret modlitwy.”

Rozalia Celakówna (1901–1944) polska pielęgniarka

fragment listu do o. Kazimierza Dobrzyckiego z 5 stycznia 1939.
Źródło: Małgorzata Czepiel: Rozalia Celakówna. Wyznania z przeżyć wewnętrznych., op. cit., s. 189.

O miłości , O dzieciach

„Praca to inny rodzaj modlitwy.
Szczepisz w Izraelu duszę drzewa.
Szczepisz na pustyni ducha ogrodów.”

Dannie Abse (1923–2014)

Źródło: Pieśń dla Dowa Szamira

O duszy

„(…) Jeżeli świat nie jest rozsypaną przed nami łamigłówką, tylko zupą, w której pływają bez ładu i składu kawałki, od czasu do czasu zlepiające się przez przypadek w jakąś całość? Jeżeli wszystko, co istnieje, jest fragmentaryczne, nie donoszone, poronne, zdarzenia mają koniec bez początku albo tylko środek, sam przód albo tył, a my wciąż segregujemy, wyławiamy i rekonstruujemy, aż zaczynamy widzieć całe miłości, całe zdrady i klęski, chociaż naprawdę jesteśmy cząstkowi, byle jacy. Nasze twarze, nasze losy urabia statystyka, jesteśmy wypadkową ruchów brownowskich, ludzie to nie dokończone szkice, przypadkowo zarysowane projekty. Perfekcja, pełnia, doskonałość – to rzadki Wyjątek, zdarzający się tylko dlatego, że wszystkiego jest tak niesłychanie, niewyobrażalnie wiele! Olbrzymiość świata, nieprzeliczalna jego mnogość jest automatycznym regulatorem codziennej zwyczajności, dzięki niej uzupełniają się pozornie luki i wyrwy, myśl dla własnego zbawienia odnajduje i scala odległe fragmenty. Religia, filozofia są klejem, wciąż składamy i zbieramy rozpełzające się w statystykę ochłapy, żeby je złożyć w sens, jak w dzwon naszej chwały, żeby odezwały się jednym, jedynym głosem! Tymczasem jest tylko zupa. Matematyczny ład świata to nasza modlitwa do piramidy chaosu. Na wszystkie strony wystają kawałki życia poza znaczenia, które ustaliliśmy jako jedyne, a my nie chcemy, nie chcemy tego widzieć! Tymczasem istnieje tylko statystyka. Człowiek rozumny to człowiek statystyczny. Czy dziecko będzie piękne czy brzydkie? Czy muzyka da mu rozkosz? Czy dostanie raka? O tym wszystkim decyduje gra w kości. Statystyka stoi u naszego poczęcia, ona wylosowuje zlepki genów, z których tworzą się nasze ciała, ona wylosowuje naszą śmierć. O spotkaniu kobiety, którą pokocham, o mojej długowieczności, o wszystkim decyduje normalny rozkład statystyczny, więc może także o tym, czy będę nieśmiertelny? Może ona staje się czyimś udziałem na ślepo, przez przypadek, od czasu do czasu, tak samo jak uroda lub kalectwo? A skoro nie istnieją jednoznaczne przebiegi, skoro rozpacz, piękno, radość i brzydota są dziełem statystyki, statystyką jest podszyte nasze poznanie, istnieje tylko ślepa gra, wiekuiste układanie się przypadkowych wzorów. Nieskończona liczba Rzeczy szydzi z naszego umiłowania Ładu. Szukajcie – a znajdziecie; zawsze w końcu znajdziecie, jeżeli będziecie tylko dość żarliwie szukali, statystyka bowiem niczego nie wyklucza, czyni wszystko możliwym, jedynie mniej lub więcej prawdopodobnymi. Historia zaś jest ziszczaniem się brownowskich ruchów, statystycznym tańcem cząstek, które nie przestają marzyć o innym doczesnym świecie…
– Może i Bóg istnieje tylko czasami? – rzucił niegłośno Inspektor. Pochylił się do przodu i z niewidzialną twarzą słuchał tego, co Gregory z takim trudem wyrzucał z siebie, nie śmiejąc nań spojrzeć.
– Może – obojętnie odparł Gregory. – A przerwy w jego istnieniu są bardzo długie, wie pan?
Wstał, podszedł do ściany i wpatrzył się niewidzącymi oczami w jakąś fotografię.
– Może i my…”

Stanisław Lem książka Śledztwo

zaczął i zawahał się – ... i my jesteśmy tylko czasami, to znaczy: raz mniej, niekiedy prawie znikamy, rozpływamy się, a potem nagłym skurczem, nagłym wysiłkiem, scalając na chwilę rozpadające się rojowisko pamięci... na dzień stajemy się...
finalna rozmowa Inspektora z Gregorym.
Utwory, Śledztwo

O rozpaczy , O myśleniu , Radość , O śmierci

„Spacerowałem po Asyżu… i ujrzałem w niektórych miejscach modlitwy prawdziwe profanacje. Zobaczyłem buddystów tańczących wokół ołtarza; postawili na ołtarzu Buddę w miejsce Chrystusa, kadząc mu i oddając mu cześć. Jakiś benedyktyn protestował, lecz odprowadziła go policja…. Na twarzach katolików, którzy uczestniczyli w tej ceremonii, malowało się oczywiste zakłopotanie.”

Silvio Oddi (1910–2001) włoski duchowny katolicki, kardynał

Źródło: Confissőes de um Cardeal, wywiad udzielony przez kardynała dziennikarzowi Tommasco Ricciemu, „30 Dias”, listopad 1990, s. 64, cyt. za: Atila Sinke Guimarães, Quo Vadis, Petre?, Los Angeles 1999, s. 5, 6.

O losie , Chrystus

„Nie przestawajcie zalecać z gorliwością i usilnym naleganiem Różańca maryjnego, formy modlitwy tak drogiej Dziewiczej Matce Boga i tak często propagowanej przez Papieży, za pomocą której daje się wiernym najdoskonalszy środek wypełniania w sposób przyjemny i skuteczny zalecenia Boskiego Nauczyciela: „Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie, kołaczcie, a otworzą wam””

Paweł VI (1897–1978) papież

Mt 7,7
Źródło: encyklika Mense maio, 29 kwietnia 1965.

O Bogu , O matce , O nauczycielach , O pomocy

„Jako chłopiec usłyszałem tę historię w kościele. Pewien mężczyzna naprawiał pochyły dach na wysokim budynku i w pewnej chwili zaczął się zsuwać. Zbliżając się do krawędzi, zaczął się gorączkowo modlić: „Uratuj mnie, Panie, a będę chodzić do kościoła w każdą niedziele, przestane pic i stanę się najlepszym człowiekiem w mieście”. Gdy tylko wypowiedział ostatnie słowo swojej modlitwy, jego spodnie zahaczyły o wystający gwoźdź i w ten sposób został uratowany. Mężczyzna wzniósł oczy ku niebu i krzyknął: „W porządku, Panie Boże. Sam sobie poradziłem.””

Richard Paul Evans (1962)

Trudno o prawdziwszy obraz ludzkiej natury.
Dotknąć nieba

O Bogu , O historii , O naturze , Obraz

„Drodzy bracia kapłani, nie obawiajcie się poświęcać wiele czasu na lekturę Pisma, na medytację i modlitwę brewiarzową! Niemal niepostrzeżenie Słowo czytane i rozważane w Kościele oddziałuje na was i was przemienia. Jeżeli stanie się ono „towarzyszem” waszego życia, jako objawienie Bożej Mądrości będzie waszym „doradcą w dobrem”, waszą „pociechą w troskach i w smutku.””

Benedykt XVI (1927) papież

Źródło: homilia z nieszporów w Notre-Dame w Paryżu, w2.vatican.va, 12 września 2008 http://w2.vatican.va/content/benedict-xvi/pl/homilies/2008/documents/hf_ben-xvi_hom_20080912_parigi-vespri.html

O czasie , O czytaniu

„Wszystko minęło, lecz wyście przetrwały.
Takie same strzeliste, dumne i groźne,
jak w dniu owym, gdyście się wzniosły ponad poziom nizin (…)
stałyście się marzeniem, tęsknotą ludzi spragnionych modlitwy bezsłownej i słońca (…)
Tatry wy boże, niczyje…”

Mariusz Zaruski (1867–1941) polski generał, żeglarz, pionier wychowania morskiego, instruktor harcerstwa

Źródło: Na bezdrożach tatrzańskich

O Bogu , O ludziach

„W ogrodach chłopców widziałam zioła, krzewy i drzewka. Widziałam, że bracia Józefa często potajemnie deptali coś i wyrywali w ogródku Józefa. Przysparzali mu wielu zmartwień. Widziałam go często pod filarami ganku na dziedzińcu, jak klęczał zwrócony do ściany i modlił się z rozpostartymi ramionami, i jak jego bracia skradali się, szturchając go potajemnie w plecy. Pewnego razu ukazał mi się na klęczkach, a jeden z braci popchnął go stopą w plecy, a ponieważ on zdawał się tego nie zauważyć, powtórzył uderzenie tak mocno, że biedny Józef upadł na twardą kamienną posadzkę. Po tym poznałam, że był pogrążony w medytacji. Kiedy doszedł do siebie, nie rozgniewał się ani nie zemścił, lecz poszukał ukrytego zakątka, gdzie kontynuował swoją modlitwę.”

Anna Katarzyna Emmerich (1774–1824)

Źródło: Życie Maryi, bł. Anna Katharina Emmerich, Wydawnictwo M, Kraków 2008, s. 94.

O życiu

„Papież Jan Paweł II wszczął proces beatyfikacyjny matki Maciela i jego wujka, biskupa Guizara (biskup jest już teraz świętym Guizarem, a proces beatyfikacyjny matki wciąż trwa). Dopiero w 2006 r., już po śmierci Jana Pawła II, Watykan ogłosił, że Maciel „został zaproszony do prowadzenia życia na uboczu – w modlitwie i skrusze”. Maciel dożył swych lat w spokoju i zmarł w USA [w 2008 r. ]. Zastępy Legionu i jego bogactwo wciąż rosną…”

Marcial Maciel (1920–2008) meksykański duchowny katolicki

O śmierci , O matce , O bogactwie

„To byli harcerze tacy jak ja, „Zawiszacy”, którzy byli prowadzeni przez druha „Kuropatwę”, Przemysława Góreckiego. Cudowny, nadzwyczajny człowiek. I on, dokąd jeszcze „Prudential” jako tako stał, on nam w podziemiach „Prudentialu” urządzał wieczorne kominki. Tam żeśmy śpiewali wieczorami, dokąd jeszcze się dało. Ten śpiew to rzecz bardzo ważna! Młodzieży teraz to mówię, jak bardzo ważne jest wspólne śpiewanie. Nigdy tego nie zapomnę. „Kuropatwa” nas bardzo rozśpiewywał, on nam w tym śpiewie wzmacniał jedność. Kiedyś o czwartej nad ranem przed „Prudentialem” stanęłam razem z oddziałem idącym do pierwszej linii. Oni śpiewali jakąś modlitwę, a ja razem z nimi. Siły tego śpiewu, tego drżenia, tych skrzydeł rozwijanych, któreśmy czuli wszyscy w sobie, nie zapomnę do końca życia. Dlatego wiem jedno, że wspólne śpiewanie jest taką ogromną siłą, której nikt z młodzieży nie docenia! Szkoda, myśmy tego doświadczyli i mogę to potwierdzić.”

Hanna Szczepanowska (1929–2017)

o powstaniu warszawskim.
Źródło: Hanna Szczepanowska „Heban” Archiwum Historii Mówionej http://www.1944.pl/archiwum-historii-mowionej/hanna-szczepanowska,607.html 1944.pl

O młodzieży , O historii , O sile , O śpiewie

„Nie wystarczy zmienić na lepsze obyczaje i odstąpić od złych uczynków. Trzeba dać Bogu zadośćuczynienie przez pokutę, przez pokorne modlitwy, przez ofiarę serca skruszonego – przy współpracy jałmużny.”

Aureliusz Augustyn z Hippony (354–430) wczesnochrześcijański biskup i teolog

Źródło: Kazanie 351

O Bogu , O współpracy , Serce

„Był bez wątpienia człowiekiem, któremu naprawdę zależało na sprawach rolników. Jego śmierć to straszna tragedia. Jestem bardzo poruszony. Chyba jedynym komentarzem może być tu modlitwa.”

Marek Jurek (1960) polski polityk

o Andrzeju Lepperze.
Źródło: Andrzej Lepper nie żyje, rp.pl, 5 sierpnia 2011 http://www.rp.pl/artykul/10,697849-Andrzej-Lepper-nie-zyje.html

O śmierci

„Ale nasze bluźnierstwo – to tylko modlitwa
Rozpaczliwa i groźna jak ostatnia bitwa.
Nasz śmiech – to najboleśniej krwawych łez posoka,
Jakie płynęły kiedy z człowieczego oka.
A życie tak kochamy, jak wiosenne szumy
I jak usta dziewicze – i jak wieszczów dumy,
A modlim się do grobu – nicestwa – i dżumy.”

Antoni Lange (1862–1929) polski poeta, dramatopisarz i powieściopisarz okresu Młodej Polski, także poliglota i tłumacz

Cytaty z utworów poetyckich
Źródło: Vox posthuma, w: Poezye cz. 1, Kraków 1895, s. 112.

O życiu , O śmiechu , Kochać się

„Jak długo chowasz grzech w tajemnicy i w sobie, strachliwie szukasz pocieszenia w poście, modlitwie i pokucie, tak długo pozostaniesz hipokrytką, nie nadającą się do niczego.”

Grigorij Rasputin (1869–1916) mnich rosyjski, faworyt rodziny carskiej

nawracając tłumy kobiet na wiarę chłystów.
Źródło: Adam Ian, Seks i sława. Od Kleopatry do Polańskiego, Time after Time. International, Los Angeles-Łódź 1991, ISBN 8390036002, s. 199.

O kobietach , O losie , O wierze , O seksie

„Zdecydowałem się odejść z teatru nie mając pomysłu na to, co dalej. Pisałem piosenki, do których teksty przychodziły do mnie w czasie modlitwy. Jednak nigdzie tych utworów nie wykonywałem. Nie miałem pojęcia, czy to jest dobry materiał na koncert czy na płytę.”

Jakub Kornacki (1974) aktor polski

Źródło: Łukasz Jacek Sośniak, Rozbijać ludzkie twierdze, „Niedziela. Tygodnik Katolicki” nr 4, 23 stycznia 2013 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/154625.html

O odejściu , O czasie

„Jesteś odpowiedzią na każdą modlitwę, jaką zanosiłem. Jesteś pieśnią, marzeniem i szeptem. Sam nie pojmuję, jakim cudem tyle czasu bez ciebie wytrzymałem.”

Nicholas Sparks (1965)

Pamiętnik (1997)

O czasie

„A gdy chmury jak po bitwie
płyną we krwi, purpurowe,
moje słyszy on modlitwy
i miłości mojej słowa.”

Anna Achmatowa (1889–1966) rosyjska poetka

Tom Anno Domini (1922)
Źródło: Już na białym progu raju…, tłum. Seweryn Pollak

„Przez całe życie [babka] buntowała się przeciwko władzy męża, z którym została zaręczona jako dwunastoletnia dziewczynka z zamożnej rodziny. Prosta kobieta, której ambicje intelektualne nie wychodziły poza podstawowe modlitwy i napisanie listu w łamanym jidysz, kpiła sobie z uczoności męża i jego surowej, męskiej natury. Najbardziej nie mogła mu wybaczyć jego małomówności. Przez całe lata ledwo co zamieniał parę słów z kobietą, z którą miał pół tuzina dzieci. Od samego dnia ślubu, który nastąpił gdy ona miała czternaście, a on piętnaście lat, ich życie toczyło się własnymi drogami.”

Israel Joszua Singer (1893–1944) pisarz, dramaturg i dziennikarz żydowski tworzący w języku jidysz

O świecie, którego już nie ma

O życiu , O kobietach , O dzieciach , O naturze

„Raduję się obecnością słuchaczy Radia Maryja, które ma siedzibę w Toruniu. Rozgłośnia ta dociera do bardzo wielu rodaków w Polsce i na świecie. Wszystkim słuchaczom i pracownikom radia życzę tej radości, jaka płynie ze zwiastowania Dobrej Nowiny. Niech Maryja, Gwiazda Nowej Ewangelizacji, prowadzi wasze radio na spotkanie nowych ludzi i nowych czasów. Dziękuję wam za radiową katechezę, a szczególnie za modlitwy w intencji Kościoła i papieża. Pozdrowieniem moim obejmuję również wszystkie rozgłośnie katolickie w Polsce, a jest ich wiele. Pomagają one ludziom w odkrywaniu piękna i mocy ewangelii, która jest drogą do zbawienia każdego człowieka. Wasza działalność i apostolstwo są bardzo cenne, bardzo potrzebne Kościołowi i ojczyźnie. Niech wam Bóg błogosławi.”

Jan Paweł II (1920–2005) papież, święty Kościoła katolickiego

w przemówieniu wygłoszonym w Toruniu w 1999.
Źródło: Ojciec Święty Jan Paweł II w Toruniu. Przemówienie Ojca Świętego, torun.pl http://www.torun.pl/index.php?zw_wielkie_papiez_nab

O Bogu , O ludziach , O gwiazdach , O ojczyźnie

„Jej narzeczony był ogromnym mężczyzną – taki miś olbrzymiego wzrostu, barczysty i potężny, ale odnoszący się do niej z ogromną subtelnością. Tę delikatną dziewczynę gorąco pokochał. Kiedyś stali oboje razem. Zaczęło się bombardowanie. Ona się wyrwała, zaczęła uciekać i została trafiona – na jego oczach. Jakiś podmuch zdarł z niej całe ubranie. W szpitalu na Mokotowskiej w kostnicy, wśród kilkunastu trupów, zobaczyłyśmy jej ciało. Leżała tylko w białej koszulce, całej we krwi. To było wzruszające i wstrząsające. Jej narzeczony chciał koniecznie zrobić dla niej trumnę. Trumien już od dawna nie było, większość wydobytych spod gruzów zwłok po prostu zakopywano w ziemi. Ale on zdobył jakieś deski, zbił proste pudło i gdzieś za ulicą Wiejską mieliśmy ją pochować. Trzeba było iść dość daleko, przejść przez cały Plac Trzech Krzyży, w okolicy Instytutu Głuchoniemych. (Wtedy to zobaczyłam zniszczoną moją szkołę Królowej Jadwigi). Narzeczony Wandzi sam wykopał grób, złożył ją do „trumny”, szlochał jak dziecko, a jego łzy padały na ciało Wandzi. Ponieważ co chwilę był nalot, chcieliśmy jak najszybciej zakończyć ten pogrzeb. Tymczasem on ukląkł, złożył całe dłonie jak przy pacierzu i modlił się serdecznie. Wandzia leżała słodko uśmiechnięta, spokojna, uroczo dziecinna, drobniutka w tej swojej koszulce, prawie naga, calutka we krwi. Była jak polski sztandar: biała koszulka i czerwona krew… Nie było księdza, więc my prowadziłyśmy modlitwy – jej narzeczony modlitwę. Potem nakrył swą skrzynkę jakąś deską, rzuciliśmy troszkę ziemi, on sam grób zakopał, usypał kopczyk i postawił krzyż, który wystrugał z odpowiadał. Gdy skończyłyśmy się modlić, on jeszcze zaczął „Pod Twoją obronę” i gdy łkającym głosem mówił, wszyscy płakaliśmy i tak łkając kończyliśmy patyków. Było coś wstrząsającego w żałobie tego olbrzymiego mężczyzny. A myśmy stały, jak zawsze zdumione, że jeszcze żyjemy. Inni odchodzą, a my zostajemy, nawet żadna z nas nie jest ranna.”

Maria Okońska (1920–2013)

Źródło: Maria Okońska Wspomnienie z Powstania Warszawskiego, op. cit., s. 124–125.

O dzieciach , O wspomnieniach , O płaczu , O łzach