Cytaty na temat artykuł (93 cytatów)

„Przed kilkoma dniami w „Gazecie Wyborczej” ukazał się artykuł pióra Piotra Pacewicza, sławiący czyny pani Anety Krawczyk (…) Wprawdzie okazało się, że żaden z domniemanych ojców ojcem dziecka nie jest, w związku z czym pani Aneta wyraziła przypuszczenie, iż mógłby nim być nieznany mężczyzna, któremu oddała się w okolicach dworca kolejowego w Piotrkowie Trybunalskim, chociaż oczywiście nie traci nadziei, iż okaże się nim w końcu ktoś przynajmniej znany z imienia i nazwiska. Wszystko to czyni z pani Anety Krawczyk w oczach „Gazety Wyborczej” prawdziwą ozdobę naszego narodu, podobnie, jak panią Alicję Tysiąc (…) Ponieważ „Gazeta Wyborcza” od lat kreuje dla tubylczego narodu moralne autorytety, to artykuł red. Pacewicza można uznać za początek tak zwanego lansowania, w rezultacie którego panie Aneta Krawczyk i Alicja Tysiąc również zostaną autorytetami moralnymi, obok Adama Michnika, Magdaleny Środy, Bronisława Geremka i Marka Edelmana, albo przynajmniej – „ludźmi honoru””

Stanisław Michalkiewicz (1947) polski pisarz i publicysta

obok Czesława Kiszczaka i innych funkcjonariuszy razwiedki.
Źródło: „Dziennik Polski”, 9 maja 2008

O dzieciach

„Artykuł Sida Olsena w magazynie „Time” rozpoczynał się anegdotą, którą usłyszeli reporterzy afiliowani przy SHAEF na temat „nieprzewidywalnego” i błyskawicznie się przemieszczającego Pattona. Aliancki oficer zapytał kiedyś Ike’a, w jakim obszarze Niemiec znajduje się teraz Patton. „Cholera, nie wiem – odparł Eisenhower.”

George Patton (1885–1945) amerykański generał

Już od trzech godzin nie mam od niego meldunku”.

„Nawet poważny artykuł naukowy o działaniu alkoholu na system nerwowy zdradza zazwyczaj między wierszami, czy autor jest abstynentem, czy też nie.”

Bertrand Russell (1872–1970) angielski logik, matematyk, filozof, myśliciel, działacz społeczny i eseista, noblista w dziedzinie literat…

„To dość dziwne. Kilka lat temu byłem po prostu kolesiem siedzącym przed internetem. Teraz, kiedy wyślę e-mail lub zmienię jakiś artykuł, mówią o tym w wiadomościach na całym świecie… Kiedyś byłem tylko kolesiem – teraz jestem Jimmy Wales.”

Jimmy Wales (1966) jeden z założycieli Wikipedii

It is pretty weird. A few years ago, I was just some guy sitting in front of the internet. Now I send an e-mail or edit an article and it makes headlines around the world… I used to be just a guy – now I’m Jimmy Wales. (ang.)
Źródło: Identity question for world’s encyclopaedia, „The Times”

„Trzeba zdać sobie sprawę z bezwzględności metod sowieckich i wyrafinowania i przebiegłości ich agentów. CK PPR i MBP ściśle współpracują ze sobą. Można nazwać MBP pięścią, a CK PPR uchem i okiem sowieckim. Na każdy departament MBP przydzielony jest jeden lub więcej sowietników. Są oni instruktorami, kierownikami i wywiadem swej centrali NKGB. Wszystkie ważniejsze rozpracowania, dane agenturalne, protokoły z posiedzeń partyjnych, artykuły skonfiskowanych gazet itp. są natychmiast tłumaczone i przesyłane do Moskwy. (…) Sowietnicy oficjalnie nie występują w rolach kierowniczych, ich rola właściwa jest nawet na terenie MBP dokładnie zakonspirowana.”

Wacław Alchimowicz (1914–1948) polski wojskowy, żołnierz Armii Krajowej

informacja od kpt.W. Alchimowicza – ujawnienie roli „sowietników” tj. doradców radzieckich we wszystkich resortach i w MBP.
Źródło: Wiesław Jan Wysocki, Rotmistrz Pilecki, Warszawa 1994, s. 134.

„Przed przerwą na serwis dyskutowaliśmy o profesorze Jerzym Buzku, ocenialiśmy go jako premiera. Wówczas padło zdanie, że miał on szczęście, że za czasów jego rządów nie było jeszcze agresywnych tabloidów, bo by go zniszczyły. W trakcie przerwy, już podczas prywatnej rozmowy, wymyślaliśmy tytuły, jakimi mogłyby tabloidy opatrzyć artykuły o byłym premierze. Ja rzuciłem niestety taki.”

Wiesław Władyka (1947) polski historyk i dziennikarz

o swojej wpadce na antenie radia.
Źródło: dziennik.pl http://dziennik.pl/polityka/article398765/Publicysta_Polityki_Buzek_to_je_ka.html

O szczęściu

„Z powodu celibatu i wielu innych kwestii. To znaczy z powodu mojej obserwacji tego, jak funkcjonuje Kościół dziś no i z tą strukturą, tym sposobem funkcjonowania nie mogę się zgodzić, nie mogę być reprezentantem Kościoła jako duchowny, tych motywacji było wiele różnych, pisałem o tym w książkach, w artykułach.”

Tadeusz Bartoś (1967) polski teolog i filozof

odpowiedź na pytanie: Czy odszedł pan z Kościoła, przestał pan być dominikaninem właśnie z powodu celibatu?
Źródło: radiozet http://www.radiozet.pl/Programy/Gosc-Radia-ZET/Tadeusz-Bartos

O książkach , O motywacji , O odejściu

„W Hiszpanii, jeśli student osiąga sukces, zajmuje miejsce na podium, a promotor stoi obok. Pamiętam pierwszy artykuł w piśmie naukowym. Byłam zszokowana, że zostałam wymieniona jako pierwszy autor. Mój promotor uznał, że to oczywiste, bo to przede wszystkim moje osiągnięcie, a on mi tylko pomógł. Wtedy dotarło do mnie, że mogę pracować na swoje. To bardzo motywuje. W Hiszpanii promotor od początku we mnie inwestował: swoją wiedzę i czas. W Polsce takie partnerskie podejście jeszcze nie jest powszechne. Nie zawsze możesz tak po prostu pójść do kogoś, powiedzieć „cześć” i poprosić o pomoc. Można dużo pracować, być dobrym i długo czekać na docenienie. Na pewno trudniej się przebić, co nie znaczy, że się nie da.”

Olga Malinkiewicz (1982) Polska fizyk

Źródło: Perowskity młodej Polki. Ustawia się po nie kolejka http://www.forbes.pl/olga-malinkiewicz-i-perowskity-biznes-przyjal-ja-lepiej-niz-swiat-nauki,artykuly,201229,1,1.html, www.forbes.pl, 7 stycznia 2016

O biznesie , O nauce , O czasie , O czekaniu

„Tradycyjna, papierowa prasa odchodzi już w przeszłość. Wkrótce będziemy czytać wyłącznie artykuły z Sieci i blogi. A tych zazwyczaj nikt nie kontroluje, ludzie piszą, co im się podoba.”

Ben Affleck (1972) amerykański aktor

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Ben Affleck w Stopklatce o Internecie, Obamie i nowym filmie, Stopklatka.pl, 27 maja 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=55325

O ludziach , O czytaniu , O przeszłości

„Demokracja współczesna, w jakiej żyjemy, została ukształtowana przez Oświecenie i zbrodnicze pryncypia Rewolucji Francuskiej z 1789 r. Pozornie funkcjonuje ona na bazie demokracji klasycznej, ale w rzeczywistości jest to coś zupełnie innego. Kartą założycielską współczesnej demokracji jest Deklaracja Praw Człowiek i Obywatela z 1789, zawierająca rozporządzenia zmieniające dogłębnie naturę ustroju, którego nazwę i pozory zachowała. Artykuł 3. Deklaracji mówi: „Źródło wszelkiej władzy zasadniczo tkwi w narodzie. Żadne ciało, żadna jednostka nie może sprawować władzy, która by wyraźnie od narodu nie pochodziła”, z drugiej strony, artykuł 6 brzmi: „Prawo jest wyrazem woli powszechnej”. Trzymanie się tych dwóch zasad tworzy całkowicie nowy ustrój, różniący się nie tylko od demokracji klasycznej, ale od wszystkich, wcześniej znanych ustrojów politycznych a więc i monarchicznego.”

Michel De Jaeghere (1957)

Źródło: Franciszek L. Ćwik, Demokracja totalitarna http://www.pch24.pl/demokracja-totalitarna,17495,i.html, pch24. pl, 5 września 2013

O zachowaniu , O demokracji , O naturze , O rzeczywostości

„Pani minister, ja jestem w stanie powiedzieć tylko tyle, że wszystkie lewice, jakiekolwiek by one były, cały ten marksizm, czy to jest leninizm, trockizm, stalinizm, jaruzelskizm, nałęczyzm, każdy ten izm bazuje zawsze na marginesach. Zawsze na marginesach, na zboczeniach (…) A ja pytam, obłudna ekipo rządząca, w którym to miejscu wyrażacie troskę o rodzinę polską? Czy może nie słyszycie, nie widzicie westchnienia, nie odczuwacie powiewu stalinizmu? (…) Czy to nie jest propozycja nowej psychuszki? Czy to, co państwo proponujecie, to nie jest Pawka Morozow? Czy nie proponujecie, żeby w każdej rodzinie był co najmniej jeden Pawka Morozow? Panie marszałku, również do stenogramu artykuł z gazety katolickiej. Nie obrażajcie nas, katolików, bo bazujecie na marginesach, na słabościach ludzkich. Odchodzicie i chcecie jeszcze narobić trochę szkód, ale i tak odejdziecie w niechwale.”

Andrzej Fedorowicz (1950) polski polityk

o projekcie ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie.
Źródło: Wystąpienie w Sejmie, 16 lutego 2005 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata4.nsf/5c30b337b5bc240ec125746d0030d0fc/ac89235f0bfc7e1cc1257479003d9933?OpenDocument

O rodzinie , O odejściu

„Artykuły Czapskiego, płód pisarski zobiektywizowany przecież i uporządkowany, zdradzają raz po raz swój intymny „dziennikowy” początek. Czytelnik zżyty z biografią i pisaniem Autora odnajduje w ich chronologicznym ciągu bardzo osobisty zapis myśli o sztuce i o tej dziedzinie delikatnej, nie zawsze jednoznacznej, a jednak imperatywnej, jaką jest etyka sztuki, etyka artysty. I wreszcie, śledząc z uwagą myśl Czapskiego, odkrywa się jej ukryty, cichy wątek: wypatrywanie metafizycznej intuicji jako źródła i sensu twórczości.”

Józef Czapski (1896–1993) polski malarz i pisarz

Autorka: Joanna Pollakówna, O Józefie Czapskim (1982). W: Patrząc, Wydawnictwo Znak, Kraków 2016, s. 438.

O myślach , O myśleniu , Sens

„Ten artykuł Urbana to kontynuacja komunistycznej propagandy, próba jej utrzymania w ramach wolności. Dawniej propagandę robił w oparciu o siłę, a teraz to robi na zasadzie wykorzystywania wolności.”

Ryszard Bender (1932–2016) polski polityk i historyk

o artykule, który sąd uznał za zniesławiający Jana Pawła II.
Źródło: Satyra nie uprawnia do odbierania czci, 15 stycznia 2010 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20100115&typ=po&id=po21.txt

O wolności , O sile

„Pilnie uważaj to, co mówi ś. Ambroży, iż wiary Chrystusowej w odszczepieństwie i heretyctwie niemasz. Mówiąc niektórzy heretycy: iż wierzym w Chrystusa, i drudzy wszystko Credo z nami wyznawają. A cóż po tem — nie z wiary to czynią, którą sam Bóg wlewa Duchem swoim Świętym, i którą to wszystko wierzy, co Bóg przez Kościół, to jest starszych kościelnych, porządnie od siebie wezwanych i posłanych, mówi i naucza, ale ze swego obierania i rozumienia wierzą w Chrystusa, i inne artykuły o nim, ale nie dlatego, iż tak święty Kościół z Ducha Bożego naucza, ale iż to tak się im zda wedle rozumu ich, a jako oni mówią, wedle Pisma. I przetoż to wierzą, co chcą i co się im podoba; a co się im nie zda ani podoba, a jako mówią, czego w Piśmie, to jest w głowie swej i w swoich wykładach nie znajdują, temu nie wierzą. Przetoż wiara ich nie jest wiara Boska, święta, kościelna, od Ducha Świętego, ale obierki i wynalazki, i upodobanie ich.”

Piotr Skarga (kaznodzieja) (1536–1612) polski teolog, pisarz i kaznodzieja

Żywoty Świętych
Źródło: Żywot ś. Satyra brata ś. Ambrożego, t. IV, s. 416.

O Bogu , O wierze , Chrystus

„Moją druzgocącą krytykę systemu komunistycznego powtórzyłem w artykule, który miał być opublikowany w tygodniku „Po prostu”. Jednak cenzura wstrzymała publikację i rozpętała się kolejna burza, w wyniku której tygodnik został zamknięty, co zapoczątkowało rozruchy studenckie.”

Stefan Kurowski (1923–2011) polski ekonomista

Źródło: Moja droga, moja walka, naszdziennik. pl, 10 maja 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20080510&id=my61.txt

O walce

„Zawsze w takich sytuacjach winni są Żydzi, cykliści, ale najczęściej literatura. Czytając ten artykuł miałem od razu wrażenie, że nie orzeł to pisał, ale reszka.”

Antoni Słonimski (1895–1976) polski poeta, felietonista, dramatopisarz, satyryk, krytyk teatralny i działacz społeczny

Alfabet wspomnień
Źródło: s. 143

O literaturze , O wrażeniach , O czytaniu

„Jeśli więc zauważycie Państwo, że w jakiejś wypowiedzi powołam się na „sprawiedliwość społeczną” lub zażądam „wyrównywania szans” – to proszę natychmiast przestać czytać moje blogi, i napisane po tej dacie artykuły – kontentując się tymi, które napisałem, gdy byłem jeszcze przy zdrowych zmysłach!”

Janusz Korwin-Mikke (1942) polski polityk

Źródło: blog, 13 lutego 2007

O sprawiedliwości , O czytaniu

„Lubię tematy ostre, kontrowersyjne – wyznawał Samosiuk – takie, jak w Psychodramie czy w Sprawie o zanik serca. Na temat tego ostatniego dokumentu wpadł reżyser Krzysztof Gradowski. Przeczytał w gazecie artykuł o śmierci kobiety, którą zamknęła w komórce jej córka. (…) Pojechaliśmy do Łodzi. (…) Postanowiliśmy stanąć na głowie, żeby zrobić film na miejscu, tam gdzie wydarzyła się ta tragedia.(…) Nie robiłem ładnych zdjęć, fotografowałem w sposób tradycyjny, w tym filmie ładne zdjęcia byłyby zgrzytem, czymś niedobrym. Powróciliśmy w tym filmie do fotografii amatorskiej.”

Zygmunt Samosiuk (1939–1983)

Źródło: „Pomorze”, 15 grudnia 1970

O śmierci , O kobietach , O córce , Serce

„W jednostkach wojskowych narusza się konstytucję Rzeczypospolitej, konkretnie artykuły mówiące o wolności sumienia i wyznania. Przyjmuję rodziców podczas swoich dyżurów poselskich, a także żołnierzy, mówiących o tym, że kapelani zmuszają ich do przyjmowania komunii. Ba, niedługo dojdzie - być może - do takiej sytuacji, że będą się musieli na komendę spowiadać. Kiedyś straszono sierżantem, dzisiaj takim postrachem wojska staje się kapelan. Mam nadzieję, że na najbliższej odprawie pan (albo pan generał Głódź) poinformuje kapelanów o tym, że Polska nie jest krajem wyznaniowym.”

Izabella Sierakowska (1946) polska działaczka polityczna

Źródło: Wystąpienie na posiedzeniu Sejmu, 21 stycznia 1994 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata2.nsf/5c30b337b5bc240ec125746d0030d0fc/96ea3e8464f52270c12574e4004bd60d?OpenDocument

O rodzicach , O wolności

„Czytam w polskiej prasie artykuł jakiegoś dupka: "narodowcy wyszli na ulice". Jak jakieś hitlerjugend. Kto te bzdury pisze? Kim jest ten pajac dziennikarski, który rozumie świat na opak? Kto go zatrudnia? W Ameryce tacy "narodowcy" to zwykli mieszkańcy Ameryki. Dlaczego w Polsce niektóre media stygmatyzują wolnych, patriotycznych obywateli? Nic dziwnego, że w rankingu Wolności Prasy jesteśmy za wszystkimi państwami cywilizacji zachodniej i mamy rating jak Trynidad i Tobago.”

Mariusz Max Kolonko (1965) Polski dziennikarz

Wywiady z Kolonką
Źródło: JS, Mariusz Max Kolonko: dlaczego w Polsce niektóre media stygmatyzują wolnych, patriotycznych obywateli? http://wiadomosci.onet.pl/prasa/mariusz-max-kolonko-dlaczego-w-polsce-niektore-media-stygmatyzuja-wolnych/gnq29, onet. pl, 17 maja 2013

O świecie , O wolności , O czytaniu

„Ogłoszenia w gazecie zawierają więcej wiedzy o tym, co się dzieje w danym państwie niż jej artykuły wstępne.”

Henry Ward Beecher (1813–1887)

O wiedzę

„Nadal jestem nietknięta. Czysta. Pełnowartościowy artykuł handlowy.”

Libba Bray (1964)

Magiczny krąg, Mroczny sekret

„Prywatyzacja postępowała w atmosferze sztucznego pompowania strachu, mówiono o groźbie głodu, wojny domowej… Gajdar cały czas powtarzał: mój program nie ma alternatywy, innego wyboru nie ma, inaczej nastąpi głód i koszmar wojny domowej. Z Niemiec do Moskwy przychodziły tysiące przesyłek z artykułami spożywczymi, których adresatem było „głodujące rosyjskie dziecko”. A przecież głód wtedy nie groził. To był mit. Ale skuteczny politycznie. Architekci prywatyzacji zarządzali naszymi lękami.(…) Realny głód i wojna dotknęły miliony rodzin później, po 1993, 1994 roku, częściowo w rezultacie reform.”

Gleb Pawłowski (1951)

Źródło: rozmowa Tatiany Żurżenko i Iwana Krastewa, Anatomia bezalternatywności, przeł. Róża Maj, „Krytyka Polityczna”, Nr 27–28/2011.

O głodzie , O wojnie , O dzieciach , O strachu

„W Internecie przeczytałem kiedyś artykuł o reality show w niemieckiej telewizji. Nazywało się to właśnie Wyścig spermy. 12 kandydatów, w tym dwóch celebrities, oddawało swoją spermę. Widzowie oglądali perypetie nasienia wpuszczonego do specjalnej maszyny, w której był umieszczony substytut komórki jajowej. Właściciel zwycięskiej spermy dostawał czerwone Porsche. Pomyślałem – chyba już nie ma żadnych granic, skoro pokazuje się rzecz, która zawsze powinna być ukryta, czyli poczęcie. Poczęcie jest intymnością w intymności.”

Maciej Kowalewski (1969) aktor polski

odpowiedź na pytanie, skąd wziął się pomysł na sztukę Wyścig spermy.

„'Herbatniki'
Wydarzyło się to faktycznej osobie, a jestem nią ja. Chciałem złapać pociąg. Było to w kwietniu 1976 roku, w Cambridge w Wielkiej Brytanii. Zostało jeszcze trochę czasu do odjazdu pociągu. Poszedłem po gazetę, by porozwiązywać krzyżówkę, po kawę i paczkę herbatników. Usiadłem przy stoliku. Opiszę wam scenerię – jest niezwykle ważne, abyście bardzo wyraźnie ją ujrzeli. A więc tu mamy stolik, tu gazetę, filiżankę z kawą, herbatniki. Naprzeciwko mnie siedzi mężczyzna, całkiem przeciętny gość w biznesowym garniturze, z teczką. Nic nie wskazywało na to, aby miał zrobić cokolwiek dziwnego. A jednak zrobił: nagle pochylił się do przodu, wziął do ręki herbatniki, rozerwał opakowanie, wyjął jednego i zjadł.
Muszę powiedzieć, że z takiego typu rzeczami my Brytyjczycy bardzo źle sobie radzimy. W naszej historii, naszym wychowaniu, naszej edukacji nie ma nic, co uczyłoby nas, jak zachować się w stosunku do kogoś, kto w biały dzień kradnie nam herbatniki. Wiadomo, co by się stało, gdyby rzecz miała miejsce na dworcu South Central w Los Angeles. Natychmiast rozpoczęłaby się strzelanina, zjawiłyby się helikoptery, CNN, rozumiecie… w końcu zrobiłem to, co zrobiłby każdy czerwonokrwisty Brytyjczyk: zignorowałem wydarzenie. Gapiłem się w gazetę, wziąłem łyk kawy, próbowałem zrozumieć artykuł, w tekst którego się wpatrywałem, nie byłem jednak w stanie nic pojąć, z wyjątkiem powtarzania w myśli: „Co mam robić?”.
W końcu uznałem: „Trudno, muszę coś zrobić”. Próbując z całych sił nie zauważać, że w tajemniczy sposób paczka została otwarta, wyjąłem herbatnik. Pomyślałem sobie: „To go uspokoi”. Nie uspokoiło, bowiem po chwili powtórzył to, co przedtem. Wziął następny herbatnik. Ponieważ za pierwszym razem nic nie powiedziałem, za drugim jakby trudniej było podnieść temat: „Przepraszam bardzo, trudno tego nie zauważyć, ale…”. Nic by to nie dało.
Zjedliśmy całą paczkę. Było w niej co prawda tylko osiem herbatników, ale sprawa zdawała się trwać wieczność. On brał herbatnik, ja brałem herbatnik, on brał herbatnik. Kiedy skończył, wstał i odszedł. Wymieniliśmy pełne znaczenia spojrzenia, po czym poszedł sobie, ja zaś głęboko odetchnąłem i opadłem ciężko na oparcie krzesła.
Wkrótce podstawiono pociąg, dopiłem kawę, wstałem i podniosłem gazetę, pod którą leżały moje herbatniki. Tym, co szczególnie lubię w tej opowieści, jest wrażenie, że gdzieś po Anglii przez ostatnie ćwierć wieku krąży całkowicie przeciętny facet, który ma do opowiedzenia identyczną historię – tyle tylko, że brakuje jej puenty.”

Douglas Adams (1952–2001) brytyjski pisarz

z przemowy do pracowników Embedded Systems, 2001

O losie , O prawdzie , O facetach , O zachowaniu

„No taki chabaźnik, specjalista od mchów i porostów – mimo to objaśnił Sekułowski. – Taki strach na wróble, konopiasty łeb. Umiał tyle łaciny, żeby sklasyfikować, tyle fizjologii, żeby móc pisać artykuły, i tyle znał się na polityce, żeby swobodnie rozmawiać ze swoim woźnym. Kiedy się w dyskusji wyszło za grzyby, tumaniał. Nasz światek roi się od takich genialnych rachmistrzów, tylko oni wykształcili swą biedna umiejętność w kierunku pożytecznym społecznie, wiec się ich toleruje. Literatura pełna jest takich, którzy pisząc do praczki, stylizują z myślą o pośmiertnym wydaniu listów… no, a lekarze?”

Stanisław Lem książka Szpital Przemienienia

rozprawka Sekułowskiego.
Utwory, Szpital Przemienienia

O strachu , O literaturze , O myślach , O myśleniu

„Jestem człowiekiem, który… jeszcze dwa lata temu przy tych twardych dowodach, o których mówił pan Zbigniew Ziobro skierowano akt oskarżenia byłby dawno wyrok uniewinniający. Natomiast ja musiałem czekać przeszło dwa lata żeby usłyszeć decyzję prokuratury. Ale w związku z powyższym ja chciałby zadedykować, w tym również panu Jerzemu Engelkingowi artykuł 829 kodeksu postępowania cywilnego, albowiem faktycznie jest to osoba, która nie ukrywam wpisała się właśnie w osądzanie na konferencji, a za tym w stosunku do tej osoby mam nadzieję, że nie będzie zasłaniała się skarbem państwa, będę składał roszczenia odszkodowawcze i mam nadzieję, że…
Monika Olejnik: Mówiąc po ludzku poda pan…
Janusz Kaczmarek: … kupi sobie kozę, albowiem dłużnik może być pozostawiony z kozą. W związku z powyższym to sądzę, że będą wysokie procesy.”

Janusz Kaczmarek (1961) prawnik polski

o umorzeniu postępowania wobec niego.
Źródło: Radio Zet http://www.radiozet.pl/Programy/Gosc-Radia-ZET/Janusz-Kaczmarek, 1 grudnia 2009

O decyzjach , O czekaniu

„Panie Marszałku! Z wielką troską i z wielką sympatią do pana osoby kieruję te słowa do pana. Coś się panu porobiło. Chłopie, był pan w poprzedniej kadencji marszałkiem, który oprócz znajomości regulaminu demonstrował przede wszystkim kulturę osobistą. Dzisiaj pan się zachowuje na tej sali, jakby ta sala była pana własnością. Pan komentuje wypowiedzi posłów, zapominając, że polskie prawo zakazuje cenzury, nawet prewencyjnej. Pan dzisiaj zna tylko i wyłącznie jeden artykuł tego regulaminu, tj. art. 175, którym pan tu potrząsa, mówiąc o tym, że za chwilę pan ukarze karą finansową posła, który ma prawo do tego, żeby zabrać głos, i bierze odpowiedzialność za swoje słowa.”

Ewa Kopacz (1956) polska polityk

do Marka Kuchcińskiego w trakcie debaty o projekcie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym.
Źródło: stenogram z posiedzenia Sejmu w dniu 7 lipca 2016 http://orka2.sejm.gov.pl/StenoInter8.nsf/0/881B5D11A02E0CD8C1257FE90073DB82/%24File/22_c_ksiazka.pdf

O karze , Zapominając

„Trójpodział i równowaga władzy – co zostało przecież zapisane w artykule 10 konstytucji – zakłada, że władza ustawodawcza, wykonawcza i sądownicza są od siebie niezależne. Wyjątkowe sytuacje, które pozwalają, żeby Trybunał Konstytucyjny, czyli władza sądownicza, uchylił ustawę, to znaczy efekt pracy władzy legislacyjnej, muszą być wprost stwierdzone w konstytucji – i u nas oczywiście są. Nie ma nigdzie zapisu, z którego by wynikało, że władza wykonawcza, czyli premier rządu lub ktoś z jego współpracowników, może mieć możliwość oceny, czy wyrok sądu konstytucyjnego jest legalny. Powtarzam, nie ma takiego precedensu, by jedna władza w państwie decydowała bez podstawy konstytucyjnej o sile drugiej władzy i nie wyobrażam sobie, by mógł on w ogóle mieć miejsce. Gdyby taki porządek zaistniał, cofamy się o jakieś dwieście, trzysta lat, do tego momentu, gdy podstawą ustroju wielu krajów w Europie było jednowładztwo monarchy, którego nikt i nic nie mogło kontrolować. Ale te czasy przecież dawno minęły.”

Marcin Matczak (1976) doktor habilitowany nauk prawnych

Źródło: Marcin Matczak: Rząd nie ma prawa oceniać Trybunału Konstytucyjnego, nto.pl, 19 marca 2016 http://www.nto.pl/magazyn/wywiady/a/marcin-matczak-rzad-nie-ma-prawa-oceniac-trybunalu-konstytucyjnego,9756598/

O ustawie , O sile

„Życie człowieka zaczyna się z chwilą poczęcia: to nie jest artykuł wiary, to jest elementarny fakt biologiczny. (…) Aborcja jest zabójstwem, to pewne.”

Bogusław Wolniewicz (1927–2017) filozof polski

Źródło: s. 141

O życiu , O wierze

„Po 11 września 2001 roku, gdy mieliśmy tragedię w Ameryce, także na Łotwie pojawiła się arabofobia. Wtedy stwierdziłem, że muszę odejść od orientowania się tylko na Liban i założyłem Centrum Kultury Arabskiej. Mamy tam nie tylko Libańczyków, ale także Egipcjan, Jordańczyków, Syryjczyków, Sudańczyków. Razem jest nas paręset osób. Troszczymy się o sprawy arabskie. A jakie są problemy? W Rydze nie ma ani jednej arabskiej ambasady. Ja zajmuję się Arabami, pomagam im w sprawach prawnych. Zabieramy także głos na temat tego, co się dzieje w krajach arabskich. Mówimy o tradycji, wielkiej kulturze krajów arabskich. Walczymy z islamofobią, mówimy, że Arabowie to nie tylko muzułmanie. A więc co robimy: tłumaczymy, prowadzimy dialog, piszemy artykuły, działamy w NGO’s, uczestniczymy w konferencjach… Mówimy o prawach człowieka i wartościach europejskich. Jesteśmy mostem między Łotwą a światem arabskim.”

Hosams Abu Meri (1974)

o pracy na rzecz społeczności arabskiej.
Źródło: Hosams Abu Meri: gdy patrzę na wojnę w Syrii, odczuwam smutek, radiownet.pl, 20 września 2014 http://www.radiownet.pl/publikacje/hosams-abu-meri-gdy-patrze-na-wojne-w-syrii-odczuwam-smutek

O wojnie , O świecie , O smutku , O odejściu

„Publikacja Tygodnika jest typową manipulacją, w artykule znalazły się tylko niektóre fragmenty rozmowy, wybrane tak, by przedstawić mnie opinii publicznej w jak najgorszym świetle. Rozmowa z Panem Królem odbywała się między sąsiadami, a jej charakter określiłbym jako przysłowiowy „góralski spór o miedzę.””

Tadeusz Skorupa (1959) polityk polski

Źródło: Skorupa tłumaczy się i pozywa „Tygodnik Podhalański”,gazeta.pl, 25 marca 2010 http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80708,7702632,Skorupa_tlumaczy_sie_i_pozywa__Tygodnik_Podhalanski_.html

O charakterze

„Dotyczą nacisków, wywieranych przez UOP na redaktora naczelnego „Życia Warszawy” z 6 grudnia 2001 r. – funkcjonariusze robili naciski, że dobrze by było, aby ukazywały się artykuły kompromitujące Lecha Kaczyńskiego.”

Krzysztof Rutkowski (detektyw) (1960) detektyw polski, poseł na Sejm

o nagraniach przekazanych prokuraturze.

„Jestem antyjakobitą [sic! ], jakobinów śmiertelnie nienawidzę; uwielbiam króla, ale żywię odrazę do dawnych nadużyć; cenię niektóre artykuły konstytucji, inne mnie odstręczają. Chciałbym, aby przywrócono szlachcie całą jej świetność, gdyż pozbawienie jej blasku na nic się nie przydaje. Chciałbym, aby monarcha był przywódcą narodu. Nie życzę sobie za to zgromadzenia narodowego, wolałbym dwie izby jak w Anglii (…) Oto moje wyznanie wiary. Kim jestem, arystokratą czy demokratą…?”

Donatien Alphonse François de Sade (1740–1814)

fragment listu do mecenasa Gaufridy’ego z grudnia 1791.
Źródło: Jerzy Łojek, Wiek markiza de Sade, Lublin 1973.

O wierze , O wieku

„Na pewno będę głosować przeciw ratyfikacji. Sądzę, że świadomość posłów w klubie jest już wystarczająca i wiedzą, czym Polska ryzykuje. Na pewno będzie przeciwników ratyfikacji więcej. Artykuł 48 traktatu, punkt 6, o którym się nie mówi, jest szczególnie niepokojący. Zakłada on bowiem, że Rada UE może podjąć decyzję o zmianie każdego zapisu traktatu. Doświadczenia uczą, że nie należy się spodziewać czegoś dla nas dobrego, raczej można oczekiwać zmiany na zapisy bardziej liberalne. Ponadto oddaje się czterdzieści jeden kompetencji narodowych państwu unijnemu, co zupełnie świadczy o utracie suwerenności i degradacji parlamentu i rządu polskiego.”

Anna Sobecka (1951) polska działaczka polityczna

o ratyfikacji traktatu lizbońskiego.
Źródło: Być może były zewnętrzne naciski, naszdziennik.pl, 1 kwietnia 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20080401&typ=po&id=po03.txt

O decyzjach

„Większość nie zdała egzaminu. Wyjątkiem jest tu „Gazeta Polska”. Mój syn Jarek powiedział, że „Gazeta Polska” pokazuje, iż można być przyzwoitym i mimo wszystko dać sobie radę. Ale muszę też wspomnieć o „Naszym Dzienniku”, który zaczęłam regularnie czytać, o pięknej postawie Radia Maryja. Są też inne odważne pisma, szczególnie katolickie, np. „Niedziela”. Interesujące i pisane bez bojaźni artykuły ukazywały się też w „Rzeczpospolitej”. Większości tego, co się pisze i mówi w mediach, nie biorę pod uwagę. Ciągle można wyczytać o gen. Błasiku, o moim synu, że jakoby wydawali jakieś polecenia. Nie bardzo sobie wyobrażam, by Leszek wydawał tego rodzaju rozkazy.”

Jadwiga Kaczyńska (1927–2013) polska filolog

o sytuacji po tragedii smoleńskiej w wywiadzie z Anitą Gargas, „Gazeta Polska” nr 14 (922), 6 kwietnia 2011.

O czytaniu

„Pisałem już o aferze z budową „Stadionu Narodowego”. I oto (stołeczna) „Gazeta Wyborcza” wywala na pierwszej stronie artykuł: „Skrzypek i spółka, czyli jak PiS budowało stadion”. Istotnie: utworzyło spółkę, która nic nie zrobiła, tylko przejadła 2 mln zł na pensje i koszty… Skandal! Tyle, że przy okazji „GW” podaje, za ile to PiS (wtedy stolicą rządził JE Lech Kaczyński) miało ten stadion wybudować. Za 150 mln zł. Wiadomo, że w ostatecznym rozrachunku miało to być 300 mln – z czego 100 mln planowało „upartyjnić” sobie PiS. Jednak pod rządami PO koszt stadionu przekroczył już 2 miliardy – i wyniesie ok.3.000.000.000 zł. Ile z tego „upartyjni” sobie PO? Zobaczycie Państwo po liczbie i rozmiarze plakatów wyborczych. Wybory już za rok. Pamiętajcie więc: NIE GŁOSOWAĆ NA TYCH, CO MAJĄ WIELKIE BILLBOARDY. Przysięgnijcie to sobie Państwo. I powtarzajcie codziennie przed snem.”

Janusz Korwin-Mikke/P

Źródło: „Najwyższy Czas!”, 20 października 2009

O snach , O czasie , O gniewie

„Spośród wszystkich artykułów ukazujących się w czasopismach, znajdujących się na najbardziej chyba cenionej, w świecie naukowym, Liście Fildelfijskiej aż 20% nie jest nigdy, nawet raz, od momentu publikacji cytowana. Jeśli od tego odejmiemy, tak powszechne wśród naukowców, autocytowania i cytowania pojedyncze, często grzecznościowe wynikające z poczucia wzajemności lub wdzięczności, to naukowy śmietnik rośnie w oczach. Biorąc pod uwagę fakt, że naukowcy powinni cytować wszystkie teksty, na których opierają swoją pracę, oznacza to, że artykuł, który nigdy nie został zacytowany nie miał żadnego wpływu na jakiegokolwiek naukowca na świecie, a co za tym idzie, nie miał również jakiegokolwiek wpływu na rozwój nauki.”

Tomasz Witkowski (1963)

Zakazana psychologia. Tom I
Źródło: s. 365.

O nauce

„Kiedy zaczęła się arabska wiosna, napisałem artykuł dla łotewskiej prasy. Sens był taki: „ok., to dobrze, że jest demokracja. Ale co się stanie, po tym, jak ludzie będą wybierać demokratycznie?”. Kiedy dowiedziałem się, że zaczynają powstawać radykalnie islamskie grupy, napisałem kolejny artykuł. Że nie mamy już „arabskiej wiosny”, tylko „arabską jesień”. Będzie zatem gorzej. A co mamy w Syrii: tysiące zabitych, inwalidów, miliony uchodźców. To już nie jest walka o demokrację, a o coś innego. 40% mieszkańców Libanu to uchodźcy z Syrii. Mamy katastrofę służby zdrowia. Katastrofę systemu edukacji i bezpieczeństwa. Kiedy połowę ludności stanowią uchodźcy, rząd musi zapewnić lekarstwa, oświatę, bezpieczeństwo. Ekonomia Libanu się zapada. Mamy parędziesiąt procent bezrobotnych, bo Syryjczycy pracują za najniższe stawki. Jedni popierają opozycję, drudzy reżim w Damaszku. Mamy nawet grupy terrorystyczne. Tak więc dla Libanu nastał czas straszny, nawet gorszy niż wcześniejsza wojna domowa. Bo wtedy wiedziałeś, o co chodzi. Gdzie jest wróg. A teraz terrorystą może być twój sąsiad.”

Hosams Abu Meri (1974)

o współczesnej sytuacji krajów arabskich.

O wojnie , O ludziach , O smutku , O demokracji

„Dobra wytwarza się i konsumuje w celu pełniejszego zaspokojenia potrzeb ludzkich i ich użyteczność zależy przede wszystkim od tego, jak służą temu celowi. Celem tym, w ujęciu teoretycznym, jest przede wszystkim pełnia życia jednostki. Jednakże ludzka skłonność do rywalizacji spowodowała traktowanie dóbr konsumpcyjnych jako środka do zawistnych porównań, przypisując im dodatkową funkcję świadczenia o możliwościach finansowych swego właściciela na tle jego rywali. Ta wtórna funkcja dóbr konsumpcyjnych „uszlachetnia” samą konsumpcję, a także wpływa na te dobra, które najlepiej służą celom współzawodnictwa w konsumpcji. Konsumowanie kosztownych dóbr jest zasługą, a dużym uznaniem cieszą się te artykuły, których cena przewyższa ich wartość praktyczną. Oznaki dodatkowej, zbędnej kosztowności dóbr są więc oznakami ich wartości, stanowią o ich wysokiej przydatności dla wtórnych celów współzawodnictwa w konsumpcji, ponieważ wzbudzają zawiść. Odwrotnie – artykuły noszące piętno wulgarnie oszczędnego przystosowania do celów praktycznych i nie posiadające marginesu kosztowności, na którym mogłyby się oprzeć owe porównania – poniżają właściciela i są przez to nieatrakcyjne.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

„Światowa Organizacja Zdrowia dostaje pieniądze z Ameryki (…), co znaczy, że faworyzuje wielkie korporacje, ubóstwia zysk, i nie lubi radykalnych decyzji. Niech pan pójdzie na którekolwiek zgromadzenie WHO – i co pan zobaczy? (…) Lobbystów. Piarowców z wielkich firm farmaceutycznych. Tuzinami. Z każdej wielkiej firmy trzech albo czterech. „Chodźmy na lunch. Niech pan przyjdzie na nasze weekendowe spotkanie integracyjne. Czytał pan ten cudowny artykuł profesora takiego a takiego?” A Trzeci Świat nie jest skomplikowany. Oni nie mają pieniędzy, brakuje im doświadczenia. Posługując się dyplomatycznym językiem i intrygami, lobbyści potrafią owinąć każdego wokół palca.”

John le Carré (1931)

Wierny ogrodnik

O pieniądzach , O świecie , O decyzjach , O czytaniu

„E tam, skorzystamy. Składamy propozycję, ale to nie my będziemy pisać konkretne artykuły (…). Chcemy skasowania kar za błahe przestępstwa, dla skazanych za grzywny, alimenty (…). W Polsce dawno nie było amnestii. Ktoś w końcu musiał zgłosić taki projekt.”

Andrzej Lepper (1954–2011) polski polityk

o projekcie amnestii z okazji śmierci Jana Pawła II, która według dziennikarzy objęłaby m.in. polityków Samoobrony.
Źródło: Samoobrona chce samoamnestii, wyborcza.pl, 11 maja 2005 http://wyborcza.pl/1,75478,2699922.html

O śmierci

„Nowym przedmiotem troski, którą serce nasze jeszcze żywiej jest dotknięte – a która, przyznajmy, sprawia nam mękę, obarcza nas nieznośnym ciężarem i napawa nieskończoną trwogą – jest art. 22 konstytucji. Zezwala on nie tylko na wolność wyznań i sumienia – że użyjemy znajdującego się tam wyrażenia, ale daje tej wolności pomoc i opiekę, a poza tym sługom tego, co nazywa – wyznaniami. Zwracając się do biskupa takiego, jakim jesteś, nie potrzebuję dłuższej przemowy, byś jasno przyznał, jaki śmiertelny cios odebrała religia katolicka we Francji w tym artykule prawa. Już przez samo ustanowienie wolności wszystkich bez wyjątku wyznań – pomieszano prawdę z błędem: na równi z heretyckimi sektami, a nawet z przewrotnością żydowską postawiono świętą i niepokalaną Oblubienicę Chrystusową, Kościół, poza którym nie masz zbawienia. Nadto obiecując życzliwość i pomoc heretyckim sektom oraz ich ministrom, toleruje się i uprzywilejowuje nie tylko ich osoby – ale jednocześnie ich błędy. Jest to implicite klęskowa i zawsze pożałowania godna herezja, ta, którą święty Augustyn określa w tych słowach: „Twierdzi ona, że wszyscy heretycy są na dobrej drodze i mówią prawdę; niedorzeczność tak potworna, że nie wiem, czy jakakolwiek sekta ją w istocie wyznaje.””

Pius VII (1742–1823)

w kontekście uchwalenia liberalnej konstytucji francuskiej.
Źródło: H. Hello, Nowoczesne wolności w oświetleniu encyklik, Warszawa 1910, s. 35.

O religii , O błędach , O wolności , O pomocy

„W ciężkich czasach, tak samo jak w dobrych, nie słabnie popyt na dwa niezbędne artykuły: jedzenie i iluzje.”

Dean Koontz (1945) pisarz amerykański

Twarz (2003)

O jedzeniu

„Tylko „Najwyższy Czas!” ośmielił się wydrukować dwa felietony i jeden artykuł (trzy łyżki dziegciu) wytykające panu K. polityczne Dworskie maniery, czyli maniery dworaka, dworskość proreżimową (notabene tak udatnie przezeń wykpioną, jako ciężki grzech etiopskich dworaków, „Cesarzem”).”

Waldemar Łysiak (1944) polski pisarz i publicysta

Źródło: „Gazeta Polska” nr 7, 14 lutego 2007 [o Ryszardzie Kapuścińskim]

O czasie

„W grudniu 1970 r. uczestniczyłem w paleniu KW PZPR. Stocznie zareagowały strajkami i manifestacjami na decyzję władz o podwyżkach cen na podstawowe artykuły. Jednak bezpośrednim powodem spalenia Komitetu było aresztowanie delegacji strajkujących, która poszła na rozmowy. Następnego dnia stoczniowcy wyszli ze stoczni, aby odbić kolegów. Pod Komitetem, gdy milicja nie mogła sobie z nami poradzić, wezwała na pomoc piechotę morską, szkoloną w tłumieniu demonstracji.”

Andrzej Gwiazda (1935) polski działacz związkowy

Źródło: Nie poddaliśmy się poprawności politycznej, naszdziennik.pl, 28 czerwca 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20080628&typ=my&id=my11.txt

O decyzjach , O pomocy

„Napisałem artykuł Nasze kochane sanitariuszki. Kobiety były absolutnie naszymi pełnoprawnymi towarzyszami broni. W największym niebezpieczeństwie znajdowały się łączniczki.”

Witold Kieżun (1922) polski ekonomista

Źródło: Ewa Koszowska, Prof. Witold Kieżun dla WP. PL: większość moich studentów uważa Polaków za nazistów http://wiadomosci.wp.pl/title,Prof-Witold-Kiezun-dla-WPPL-wiekszosc-moich-studentow-uwaza-ze-nazisci-to-Polacy,wid,16753214,wiadomosc.html?ticaid=1131b3, wiadomosci. wp. pl, 15 lipca 2014

O kobietach , Kochać się

„Autorka jednego z artykułów w dużym polskim dzienniku pisze, że powinniśmy być dumni z Nergala, satanisty, i żebyśmy nie czuli się dumni z naszego byle jakiego chrześcijaństwa i byle jakiego katolicyzmu. Ostrzegam przed takim myśleniem, także panią, która napisała ten artykuł, niech się zastanowi nad słowami, które powiem: bo im bardziej się atakuje, im boleśniej się ośmiesza, im poważniej profanuje chrześcijaństwo, tym bardziej ożywia się duch i przywiązanie do wiary, tym bardziej ożywia się przywiązanie do Kościoła i do Chrystusa.”

Wiesław Mering (1945)

Źródło: Pasterz nie ucieka przed wilkami, naszdziennik.pl, 12 października 2011 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20111012&typ=my&id=my03.txt

O wierze , O myślach , O myśleniu , Chrystus

„Pewne artykuły użytkowe przedkłada się nad inne dlatego, że noszą cechy marnotrawstwa na pokaz, traktuje się je w pewnym sensie jako dobra użyteczne, proporcjonalnie do tych cech, mimo że są źle przystosowane do pełnienia właściwej funkcji użytkowej.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

Sens

„Nie było wśród korowców zwolenników narodowego powstania. Może zamiast powstania uda się wyciągnąć z muru jedną cegiełkę? Na przykład zawalczyć z obrzydliwymi artykułami w kodeksie pracy.”

Ludwika Wujec (1941)

Źródło: rozmowa Grzegorza Sroczyńskiego, Przyjaciele z KOR-u. Dlaczego teraz się nie lubią? Rozmowa z Ludwiką i Henrykiem Wujcami, „Duży Format” http://wyborcza.pl/duzyformat/1,127290,20692315,przyjaciele-z-kor-u-dlaczego-teraz-sie-nie-lubia-rozmowa-z.html, wyborcza.pl, 15 września 2016.

„Chciałbym poruszyć bardzo ważną kwestię, otóż w inkryminowanych oskarżonym artykułach przypisuje mi się przyjaźń z dyktatorem Paragwaju Stroessnerem. Nigdy nie poznałem go, nie byłem jego przyjacielem. Ofiarą rewolucji był mój przyjaciel, dr Peti. Gdy przyjechałem do Paragwaju, Stroesner nie był prezydentem. Prezydentem był Federico Chavez.”

Jan Kobylański (1923–2019) polski przedsiębiorca

Źródło: Zeznania Jana Kobylańskiego, usopal.com, 13 listopada 2010 http://www.usopal.pl/usopal/319-zeznania-pana-prezesa-jana-kobylaskiego,

O przyjaźni

„Przyszło powiadomienie z powiatu, że możemy otworzyć kuźnię, którą żeśwa w ramach likwidacji gromadzkiego kapitalizmu parę lat temu nazad zamknęli. Rzecz jasna, nie w starej sanacyjnej formie, ino jako postępowy kowalski punkt usługowy. Prywatny. Sprawa była pilna, bo to i konie z zacofanej siły pociągowej, która pożerała nasz system agrarny, przekształciły się w postępowy artykuł eksportowy: dewizową koninę.”

Jerzy Ofierski (1926–2007) aktor, pisarz, dziennikarz polski

Źródło: Leworęczny kowal z książki Za Kierdziołkową miedzą

O książkach , O sile , O koniach

„W rzeczy samej, nienawiść, jaką heretycy względem odpustów okazują, świadczy wyraźnie jak ich szatan nienawidzi, jak wielka jest ich moc i wartość przed Bogiem, jak one są miłe Panu Bogu. Wiara w odpusty tak ściśle jest związana z innemi dogmatów katolickich artykułami, z wiarą we władzę Stolicy świętej, z wiarą w czyściec, w zasługę dobrych uczynków, w świętych, w moc zadośćuczynienia, że słusznie wiarę w odpusty nazwać można pieczęcią prawowierności katolickiej. Nieszczęsna historia błędów i herezji, które zasmuciły Kościół, wyraźnie świadczy: że aby być świętym, trzeba koniecznie być prawdziwym katolikiem rzymskim, gdyż po za tem nie może być ani katolicyzmu, ani świętości.”

Frederick William Faber (1814–1863) angielski pisarz i teolog anglikański, a później katolicki

Źródło: Postęp duszy, Warszawa 1901, s. 257.

O Bogu , O nienawiści , O wierze , O duszy

„Czy pan by napisał artykuł o agentach WSI, to, co pan napisał o byłych ministrach spraw zagranicznych, gdyby pan nie miał dowodów? Ja sam nie wierzyłem panu na początku, ale teraz jestem przekonany, że ci jakoś ministrowie cicho siedzą, nie robią żadnej sprawy, niczego. Zobaczymy, co będzie w WSI.”

Andrzej Lepper (1954–2011) polski polityk

w wywiadzie z Tomaszem Sakiewiczem.
Źródło: Sygnały dnia, Polskie Radio, 12 grudnia 2006

„Żołnierze NSZ i środowisko polityczne, które te siły tworzyło, są w Polsce wciąż nieznani. W powszechnym nauczaniu, w podręcznikach szkolnych, a nawet w syntezach służących jako podręczniki akademickie informacje o NSZ są śladowe. Nieprawdziwe i błędne informacje z kolei pojawiają się w innych publikacjach. Co więcej, poza artykułami naukowymi i podręcznikami istnieje nie do końca sprecyzowane wyobrażenie o NSZ. Kojarzy się z pojęciami „faszyści, kolaboranci, antysemici”. A więc z wszystkim, co najgorsze. To oczywiście pokłosie czasów komunistycznych. Żołnierze NSZ i działacze polityczni tworzący tamto środowisko byli w sposób wyjątkowo brutalny tępieni przez okupanta niemieckiego, a później komunistycznego. Dodatkowo komuniści pohańbili ich, pomawiając – m. in. w powojennych procesach politycznych, w publicystyce i dziennikarstwie – o współpracę z Gestapo, mordowanie Żydów. Wszystkie te hańbiące i zdecydowanie nieprawdziwe wiadomości nie są dziś wprawdzie kreowane na poziomie nauki czy edukacji powszechnej, ale funkcjonują jako wyobrażenia. Dlatego wiedza o NSZ to wciąż biała plama w polskiej historii.”

Jan Żaryn (1958) polski historyk

Źródło: Specjalnie dla nas: Jan Żaryn o NSZ, niezalezna. pl, 20 września 2012 http://niezalezna.pl/33060-specjalnie-dla-nas-jan-zaryn-o-nsz

O historii , O wiedzę , O sile , O nauce

„Spotkałem dziesiątki bardzo aktywnych obrońców życia, których zaangażowanie w to dzieło miało swój początek albo w osobistym spotkaniu z ks. kard. Stefanem Wyszyńskim, albo z jego książkami czy artykułami. Czerpali od niego światło, mądrość, zdecydowanie i odwagę.”

Antoni Zięba (1948–2018)

Źródło: Niezłomny obrońca życia, naszdziennik.pl, 28 maja 2011 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20110528&typ=kw&id=kw14.txt

O mądrości , O książkach , O świetle

„Tak czy owak wszystko dobrze się skończyło. Zmieniłem kierunek studiów na historię z ukierunkowaniem polityczno-filozoficznym i poznałem kilku nowych przyjaciół. Od tego czasu, życie na uczelni było wszystkim czego pragnąłem począwszy od niewielkiej ilości czasu jaki ode mnie wymagano. Tak naprawdę, nigdy się nie pogodziłem z faktem, że osiągnięcia na uczelni to coś wymagającego wysiłku. Dwa lata później zakończyłem swoją edukację z bardzo średnimi ocenami i dwoma na nowo odkrytymi i raczej naiwnymi ambicjami z lat młodzieńczych. Chciałem podróżować. I chciałem pisać.
Chęć oczywiście, sama w sobie nie gwarantuje sukcesu. Niestety moje raczej cieplarniane wychowanie nie nauczyło mnie tego. Nie nauczyły mnie tego również 3 lata w instytucji edukacyjnej, gdzie kobiety w średnim wieku codziennie sprzątają ci pokój i ścielą łóżko. Prawdę mówiąc byłem zepsuty. Przeniosłem się do Londynu, który wessał mnie niczym doktora Watsona na początku Studium w szkarłacie. W przeciwieństwie do Dr. Watsona nie zamierzałem jednak pozostać na długo – chciałem zaoszczędzić jedynie trochę pieniędzy, coś napisać i wybrać się w podróż dookoła świata płacąc za wszystko z zaliczek od hojnego wydawcy.
Jasne.
Londyn zweryfikował te marzenia. W domu, w Norfolk, a nawet w Cambridge, moje pragnienie zostania pisarzem odróżniały mnie od tłumu. W Londynie, fakt, że chcesz zostać pisarzem (artystą, reżyserem ) było czasem czymś dobijająco przeciętnym. Każdy w Londynie pisze powieść, planuje to zrobić, zna kogoś kto to robi, pracuje w wydawnictwie, albo co najgorsze z wszystkiego – już coś wydał.
Dzięki szczęśliwej sytuacji geopolitycznej będącej następstwem kliku wieków brytyjskiego imperializmu ustępującego pola szybko rozwijającej się strefie wpływów Stanów Zjednoczonych, ludzie na całym świecie chcą się uczyć angielskiego.
Z zupełnie zrozumiałych, choć pedagogicznie niepewnych powodów, ludzie wierzą, że jedyny sposób by nauczyć się angielskiego to lekcje z native speakerami. Dodaj do tego powszechną żyłkę handlową przedsiębiorców, odrobinę sprytnej reklamy i oto wynik – przemysł Nauki Języka Angielskiego (NJA). Niecały rok od momentu, gdy zdecydowałem, że chcę żyć i pracować za granicą znalazłem się w Istambule mając za sobą cztery tygodnie treningu w International House bez wartego uwagi doświadczenia i z większą pensją niż lokalny lekarz. Czyż gospodarka rynkowa nie jest wspaniała?
NJA była dla mnie dość przypadkową karierą (zapewne podobnie jak w przypadku 90% jej pracowników), lecz dziwnym trafem kontynuowałem ją 14 lat. Poczucie winy w stosunku do nieszczęsnych tureckich lekarzy sprawiło, że dobrze wyuczyłem się tego fachy. Czytałem literaturę, dołączyłem do zawodowych stowarzyszeń, zapisałem się na dalsze kursy. Z Istambułu jeździłem do Londynu, Z Londynu do Madrytu, z Madrytu do Glasgow. Z nieopierzonego ucznia stałem się dyrektorem studium, potem doświadczonym profesjonalistą w dziedzinie NJA i wreszcie trenerem nauczycieli. Moje wynagrodzenie rosło. Niewielkie szkółki otworzyły mi drogę do w miarę poważnych instytucji, które otworzyły mi drogę do profesjonalnych firm, które otworzyły mi drogę do posady na uniwersytecie. Rozdawałem foldery na konferencjach. Ale zaraz…
Czy nie chciałem zostać pisarzem? No tak. Podczas, kiedy utrzymywałem się z uczenia angielskiego, również pisałem w tym języku. czasem wściekle, czasem spokojnie i leniwie – zależnie od nastroju. Pisałem krótkie historie, pisałem artykuły. Pisałem scenariusz i poświęciłem półtora roku mojego cennego czasu próbując sprawić aby jakiś filmowiec potraktował go poważnie. Pisałem powieść. Zupełnie nic nie wydałem i nikt nie zrobił filmu.
Na plus mogę policzyć to, że pisałem to na co miałem ochotę.
W końcu napisałem Modyfikowany węgiel. Golancz go wydał, Hollywood kupiło, a ja zostawiłem swoją stałą pracę.
Osiem miesięcy. Tak po prostu.
Ciągle piszę. Musiałbym być martwy albo sparaliżowany, żeby przestać.”

Richard Morgan (1965)

Źródło: informacja biograficzna z obwoluty Modyfikowanego węgla

O języku słowackim , O życiu , O kobietach , O ludziach

„Dzięki artykułom premiera Tuska prezes PiS przypomniał sobie wierszyk z dzieciństwa, ten o Samochwale. Panie Prezesie, w przeciwieństwie do Pana, my po prostu mamy się czym pochwalić. Na szczęście oceny naszych rządów dokonają Polacy; Pana „żadne krzyki i płacze… nie przekonają, że białe jest białe, a czarne jest czarne.””

Joanna Mucha (1976) polska działaczka polityczna

Źródło: wyborcza.pl http://wyborcza.pl/1,75515,9329679,Podrabiane_trufle_prezesa.html, 28 marca 2011

O szczęściu , O dzieciństwie , O płaczu

„Jeden z magazynów napisał, że miałam operację nosa i podniesienia brwi. Te informacje są zupełnie nieprawdziwe. Nie miałam żadnych operacji. Po tym artykule musiałam się zgłosić do terapeuty. Moje uczucia zostały mocno zranione. Od czasu publikacji tych bzdur co chwilę dzwonię do hipnoterapeuty i bez przerwy płaczę. Próbuję w ten sposób pozbyć się bólu i jakoś sobie poradzić z tą trudną sytuacją. Obecnie jestem już na takim etapie, że to wszystko mnie po prostu śmieszy”

Stacy Ferguson (1975)

O emocjach , O czasie

„O pewnym artykule prasowym: jest to artykuł zastępczy.”

Tadeusz Gicgier (1927–2005)

„Nogi: artykuł chodliwy.”

Antoni Regulski

„W gruncie rzeczy nigdy nic nie napisałem sam z siebie, zawsze tylko na zamówienie, mniej lub bardziej wyraźne. Należę do pokolenia ludzi małych pism literackich, dla których artykuł był często rodzajem rozwiniętego listu do bardzo wąskiej grupy czytelników, z których bardzo wielu się znało osobiście, którzy czytali te same książki, interesowali się tymi samymi problemami.”

Konstanty Jeleński (1922–1987) dziennikarz, publicysta, związany z paryską "Kulturą"

Źródło: Jacek Błach, Rachunki za hojność, „Dekada Literacka” 2008, nr 2-3 (228–229)

O ludziach , O książkach , O czytaniu

„W Islandii jest tak dużo Polaków, że polski sklep wydaje się tu być oczywistością. Ta oczywistość na imię ma „Stokrotka” i funkcjonuje w dzielnicy Hafnafjordur (tam, gdzie najwięcej Polaków mieszka). Mały sklepik na uboczu, z zewnątrz prawie niezauważalny. Klientami są głównie Polacy. Mogą dostać tam to, co zwykli jeść od dziecka, a czego nie mogą dostać w islandzkich sklepach – artykuły, o których Islandczycy nie mają pojęcia, albo które w wydaniu islandzkim smakują dramatycznie. Kaszanka, pulpety, leczo, gołąbki, kwaszone ogórki i kapusta, marynowane grzyby, mrożone pierogi i pyzy. Jest trochę słodyczy, a wśród nich narodowy przysmak tubylców, czyli wafle Prince Polo. Są też czasopisma i słownik polsko-islandzki, gdyby jakiś Islandczyk koniecznie chciał poznać treść etykietki polskich buraków. Można zjeść na miejscu, bo na zapleczu jest kuchnia, a w sklepie dwa stoliki. Schabowy! Naleśniki! Pierogi! Bigos! I spróbuj się powstrzymać.”

Mirosław Gabryś (1973)

Frazy osobiste
Źródło: „Fraza” 2007, nr 56

O dzieciach

„Pierwszy na FREEREPUBLIC (…) pojawił się artykuł z „New American” z 1997 roku, że minęła właśnie 16. ta rocznica wydania przez m. Kennesaw (Georgia) rozporządzenia, nakazującego posiadanie w domu co najmniej jednej sztuki broni przez głowę rodziny. Efekt: po wprowadzeniu tego nakazu w 1982 przestępczość spadła o 74% i w 1983 o dalsze 45% – i trzyma się nadal na rekordowo niskim poziomie mimo czterokrotnego zwiększenia liczby mieszkańców. Autor podkreśla, że amerykańskie telewizje i prasa, będące w rękach Lewicy w 85% NIGDY o takich faktach nie wspominają – bo są sprzeczne z lewicową doktryną.”

Janusz Korwin-Mikke/P

Źródło: blog, 18 kwietnia 2007

O domu

„Kariera handlowa cieszy się umiarkowanym prestiżem, jest tylko w połowie „w dobrym tonie”, gdyż, silnie związana z własnością, przynosi jednak również pewien społeczny pożytek. Prestiż handlowca zależy od towarów, które sprzedaje, od tego, czy zaspokajają one „niższe” czy „wyższe” potrzeby. Tak więc kupiec sprzedający zwykłe artykuły codziennego użytku spada do poziomu rzemieślnika lub robotnika fabrycznego. Praca fizyczna czy nawet obsługiwanie maszyn znajduje się, oczywiście, na najniższym szczeblu drabiny prestiżu.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

„Najwybitniejszym przedstawicielem kiczu w polsko-niemieckim pojednaniu był z pewnością Andrzej Szczypiorski, który uprawiał dziwną politykę, działając jakoby na rzecz pojednania. Te jego wywiady i nieustannie publikowane artykuły, na przykład na temat bohaterstwa Stauffenberga – z niedopowiedzeniem tego, kim naprawdę Stauffenberg był i co chciał osiągnąć – były nie do zniesienia. Bo jedną rzeczą jest to, że Stauffenberg działał w ugrupowaniu, które próbowało odsunąć Hitlera od władzy, a nawet fizycznie go unicestwić… Ale nie można zapominać, że w najbardziej liberalnych planach współpracownicy Stauffenberga proponowali Polsce jedynie autonomię, ze szkolnictwem zaledwie na poziomie zawodowym. Nie wydaje mi się więc, że taką postać powinno się kreować na europejskiego bohatera. A Szczypiorski robił to z bardzo dużym zaangażowaniem. Wywiady, jakich udzielał w niemieckiej oraz polskiej telewizji i prasie, wskazywały na całkowity brak równowagi w tym temacie. A właśnie w braku równowagi ten kicz się objawia.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Nie w rzędzie – rozmowa Izabeli Drozdowskiej-Broering – „eleWator” nr 6 (4/2013)

O zapominaniu

„Parę tygodni temu zaproponowałem na tym miejscu przyznanie Tomaszowi Lisowi tytułu Hieny Roku. A to za publikację artykułu (innego autora) o Rajmundzie Kaczyńskim opartym po części na plotkach o życiu osobistym ojca szefa opozycji, wziętych ze źródła anonimowego. Za linię redakcyjną i etykę pisma odpowiada naczelny. Tomasz Lis odniósł się do pomysłu entuzjastycznie. Na swoim portalu zawołał. „Dajcie mi tę hienę!”. Ale wie, że nie wystarczy poprosić. Trzeba jeszcze przekonać, że nagroda słusznie mu się należy. Więc w ostatnim Newsweeku mamy artykuł (innego autora) m. in. o tym, że PiS bardzo dużo wydaje na ochronę osobistą Jarosława Kaczyńskiego.”

Krzysztof Kłopotowski (1946) polski dziennikarz i krytyk filmowy

Źródło: Dajcie mu tę Hienę, sdp. pl (22 sierpnia 2012) http://www.sdp.pl/felieton-krzysztof-klopotowski-22-sierpnia-2012/

„Jeszcze w 1984 r. zachodnioniemiecki „Der Spiegel” zamieścił artykuł o podobieństwie losów Wiaczesława Mołotowa i Rudolfa Hessa, który ukończył wówczas 90 lat. W latach trzydziestych Hess był drugą po Hitlerze osobą w partii narodowosocjalistycznej, jednym z organizatorów terroru przeciwko antyfaszystom. Uczestniczył aktywnie w przygotowaniu paktu „Mołotow-Ribbentrop” i w rozmowach Mołotowa z Hitlerem w 1940 r. Na zdjęciu opublikowanym w piśmie Mołotow i Hess wymieniają uścisk dłoni uśmiechając się powściągliwie. Jak wiadomo, Hess też chciał dożyć setki, lecz zmarł czy popełnił samobójstwo w wieku 93 lat. W losach tych ludzi jest jednak istotna różnica. Od 1941 Hess, jako zbrodniarz wojenny, przebywał w więzieniu, początkowo brytyjskim, a od 1946 r. w pojedynczej celi berlińskiego więzienia Spandau. Nawiasem mówiąc, strzeżenie tego zbrodniarza kosztowało państwo niemieckie dziesięciokrotnie więcej niż „utrzymanie” Mołotowa w jego komfortowej willi w Żukowce. Można tylko wyrazić żal, że wielu najlepszych ludzi żyje często bardzo krótko, gdy tymczasem dużej liczbie znacznie gorszych przypada w udziale zdumiewająca długowieczność.”

Rudolf Hess (1894–1987) niemiecki działacz nazistowski

Źródło: Roj Miedwiediew, Ludzie Stalina (Przedmowa do pierwszego wydania), tłum. Tadeusz Kaczmarek, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, Warszawa 1989, s. 68–69.

O losie , O ludziach , O samobójstwie , O wieku

„Poeta to król bez kraju. Jest większy od prawdziwych władców, ale nie rządzi nigdzie. Jednak istnienie władców przypomina mu nieustannie, że został pozbawiony kraju. Inni mają swoje życie, swoją prace, swoje pieniądze, swój honor, i swoich rodziców, swoją koronę i berło. On nie posiada nic. I chociaż wie, że to nic jest o wiele więcej niż nic, nie jest wolny od zawiści. Próbuje siebie sprzedać. Staje się posłem narodu i pisuje dla narodu mentorskie artykuły. Ale nigdy nie zakosztuje prawdziwego życia. Z tego powodu, że wybrał inne życie, stanął obok życia prawdziwego. Nie wiem, czy ów wybór można potem zmienić. Ten krok jest wyjątkowy i nieunikniony. I tysiące ludzi zazdrości jemu, poecie, bo to on jest królem w królestwie, którego oni z kolei nigdy nie zaznają, bo oni wybrali życie.”

Anton Nigov (1962)

Źródło: Ćwiczenia, „Dekada Literacka” nr 9–10 (201–202), 2003, tłum. Aarno Puu

O życiu , O pieniądzach , O ludziach , O ćwiczeniach

„Zwyczaj szukania w artykułach konsumpcyjnych oznak zbędnej kosztowności i wymóg, by wszystkie dobra posiadały pewien stopień pośredniej użyteczności, stanowiącej podstawę zawistnych porównań, prowadzi do zmiany kryteriów oceny użyteczności dóbr. Element prestiżowy i element bezpośredniej użyteczności nie odbiegają od siebie w ocenie konsumenta, lecz tworzą łączne pojęcie użyteczności dóbr. Żadne dobro nie będzie zgodne z tym kryterium jedynie dlatego, że posiada praktyczną, techniczną użyteczność. Dla uzupełnienia swych walorów i zdobycia pełnego uznania konsumenta musi wykazać się również elementem prestiżowym. Dzięki temu producenci dóbr konsumpcyjnych starają się, by ich artykuły odpowiadały wymaganiom dyktowanym względami prestiżowymi. Robią to z tym większym zapałem i lepszym skutkiem, że sami znajdują się w zasięgu tych samych wzorców wartości i przykry byłby dla nich widok artykułów, którym brakuje właściwego «przyzwoitego» wykończenia. Doszło więc do tego, że dzisiaj w żadnej dziedzinie nikt nie wytwarza i nie sprzedaje artykułów, które by w większym lub mniejszym stopniu nie zawierały elementu prestiżowego.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

„Z powodu zbrodni przeciw narodowi, jakich się dopuściła ta dwójka tyranów, w imieniu ich ofiar proszę o wyrok śmierci dla obojga oskarżonych. Akt oskarżenia zawiera następujące punkty: ludobójstwo, zgodnie z artykułem 256 kodeksu karnego; atak zbrojny na naród i władzę państwową zgodnie z artykułem 163 kodeksu prawnego; niszczenie budynków i instytucji państwowych, osłabianie gospodarki narodowej, zgodnie z artykułami 165 i 145 kodeksu karnego.”

Nicolae Ceaușescu (1918–1989) komunistyczny przywódca Rumunii

fragment protokołu z zamkniętego procesu przeciwko Nicolae i Elenie Ceaușescu, 25 grudnia 1989.
Wypowiedzi z grudnia 1989
Źródło: Shelley Klein, Najgroźniejsi…, op. cit., s. 145.

O śmierci

„Następuje degradacja twierdzeń matematycznych do funkcji towaru. Można je kupić, ukraść, sprzedać.(…) Przychodzili do mnie różni ludzie i mówili: „Pracuje pan nad ciekawym zagadnieniem. Czy możemy się umówić, że damy panu pieniądze na badania, a potem wspólnie opublikujemy artykuł?””

Grigorij Perelman (1966) rosyjski matematyk

Źródło: Tim Neshitov, Gość z czwartego wymiaru, „Süddeutsche Zeitung”, tłum. „Forum”, 14 sierpnia 2013.

O pieniądzach , O ludziach

„Jest taki artykuł KK, który mówi, kto przemocą lub podstępem skłania inną osobę do niekorzystnego rozporządzania się własnym, cudzym mieniem podlega karze. Otóż, kto głosował w Sejmie za przymusem ubezpieczeń, ten zmuszał mnie do niekorzystnego rozporządzania własnym mieniem, a więc pójdzie siedzieć.”

Janusz Korwin-Mikke/J

Źródło: Program III Polskiego Radia, 10 listopada 2006

O karze

„Pan Mularczyk nie jest osobą prywatną, tylko występował jako funkcjonariusz publiczny i mieliśmy do czynienia z całą pewnością z nadużyciem władzy i nadużyciem swoich obowiązków, czyli artykuł 231 kodeksu karnego to jest tutaj, jak się mówi, jak drut.”

Andrzej Zoll (1943) polski prawnik, rzecznik praw obywatelskich

o postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym przedstawiciela Sejmu.
Źródło: radio Tok FM, 11 maja 2007

„Kończył właśnie wielkie dzieło, mające w pełni podkreślić i udokumentować tezę, którą wysunął w swoim pierwszym artykule Daltonizm wśród ludu Thang, rozwinął w książce Brak koordynacji u rasy Drang, uogólnił w monumentalnym dziele Niedostatki inteligencji w Galaktyce, w którym ostatecznie dowiódł, że inteligencja nieziemców maleje liniowo wraz z kwadratem odległości ich planety od Ziemi.
Ta teza w pełni rozkwitła w ostatniej pracy Carvera, w jego podsumowaniu, które miało nosić tytuł: Podstawowe przyczyny wrodzonej niższości ludów nieziemskich.”

Robert Sheckley (1928–2005) amerykański pisarz science fiction

Źródło: Zamiatacz z Loray

O ludziach , O inteligencji , O odległości

„Artykuł, który niczego nie porusza, nie porusza nikogo.”

Tadeusz Gicgier (1927–2005)

„Pewien krytyk filmowy napisał artykuł, w którym zgromił mnie i Janka Kolskiego za „zjudaizowanie” Pornografii. Kiedy zwierzyłem się jakiemuś dziennikarzowi, że fascynuje mnie buddyzm, ten sam krytyk zadzwonił do mnie, mówiąc pojednawczo, że on również jest buddystą. Pomyślałem, że to pierwszy buddysta-antysemita, o którym słyszałem w życiu! Chyba tylko w Polsce można znaleźć podobne dziwadło.”

Krzysztof Majchrzak (1948) aktor polski

Źródło: „Tygodnik Powszechny”, 19/08, 15 maja 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/osot.htm

„Dobry artykuł: pisany z przyspieszonym tętnem serca.”

Stefan Napierski (1899–1940) polski poeta, tłumacz i eseista

Serce

„Jeśli więc zauważycie Państwo, że w jakiejś wypowiedzi powołam się na „sprawiedliwość społeczną” lub zażądam „wyrównywania szans” – to proszę natychmiast przestać czytać moje blogi, i napisane po tej dacie artykuły – kontentując się tymi, które napisałem, gdy byłem jeszcze przy zdrowych zmysłach!”

Janusz Korwin-Mikke/J

Źródło: blog, 13 lutego 2007

O sprawiedliwości , O czytaniu

„Byłem 11-letnim fanem, miałem nawet niezłą teorię na temat mojego „związku” z Madonną. Przeczytałem w jakimś artykule, że ona miała w 1979 roku aborcję. Pomyślałem: a może jednak nie miała? To znaczy: zaszła w ciążę, ale jej nie usunęła? A jeśli tak, to właśnie ja mogę być synkiem Madonny! Daty się zgadzały.”

Michał Piróg (1979) polski tancerz i choreograf

Źródło: wywiad dla Repliki

„Pochodzę z ukraińskiej rodziny, urodziłem się i wychowałem w Kownie. I jako osoba ukraińskiego pochodzenia na Litwie zetknąłem się z dyskryminacją w wielu momentach swojego życia. Epizod, który do dziś bardzo dobrze pamiętam, wydarzył się bezpośrednio po tym, jak Litwa odzyskała niepodległość. Poszedłem wyrobić sobie nowy paszport i pani w biurze powiedziała mi, że nawet nie ma wystarczającej liczby dokumentów dla etnicznych Litwinów, a co dopiero dla mnie. Nawet dziś ludzie komentując artykuły w Internecie, w których się wypowiadam, mówią mi: „wracaj do Rosji!””

Vladimir Simonko (1964) litewski działacz środowisk LGBT

o nietolerancji narodowościowej na Litwie.
Źródło: Vladimir Simonko: Prawa człowieka to nie radykalizm, radiownet.pl, 4 lipca 2014 http://www.radiownet.pl/publikacje/vladimir-simonko-prawa-czlowieka-to-nie-radykalizm

O ludziach

„Podane w dniu dzisiejszym na stronach internetowych tygodnika „Newsweek” informacje zawarte w artykule Proces, który zmienił życie Zbigniewa Ziobry jakoby kiedyś przed laty chciałbym kupić marihuanę, są tak samo prawdziwe, jak to, że w każdy poniedziałek rano w redakcji Newsweeka autorzy tekstu – panowie Andrzej Stankiewicz i Piotr Śmiłowicz, wspólnie z redaktorem naczelnym – Panem Michałem Koboską molestują seksualnie pięcioletnich chłopców.”

Zbigniew Ziobro (1970) polski prawnik i polityk

oświadczenie odnoszące się do artykułu w tygodniku „Newsweek”.
Źródło: onet.pl http://wiadomosci.onet.pl/1615138,11,item.html

O życiu , O lecie

„Jak przeciwstawić się ofensywie zagranicznego kapitału, pokazała Kanada, która przez lata była zdominowana przez wielkie korporacje ze Stanów Zjednoczonych. Rząd powołał więc departament kontroli inwestycji zagranicznych i zaczął realizować program opracowany przez profesora Morgana (…) W wielkim skrócie polega on na tym, że zagraniczny inwestor, który kupuje kanadyjską firmę, musi pozostawić w niej produkcję przynajmniej jednego finalnego produktu. Po drugie – produkować przede wszystkim w oparciu o kanadyjskie surowce. Po trzecie – wszystkie artykuły wyprodukowane w Kanadzie przez zagraniczne firmy są oznakowane: „Made in Canada.””

Witold Kieżun (1922) polski ekonomista

Po czwarte – wysoki procent zysku pozostaje na miejscu i jest przeznaczany na inwestycje.
Źródło: Krzysztof Różycki, Co z tą Polską, „Angora”, 2 lutego 2014

„Było to fascynujące, szczególnie sklepy z artykułami papierniczymi - na nie mogłabym patrzeć bez końca. Rose twierdzi, że to najnudniejsze sklepy na świecie, poza, być może, rzeźnikiem. (Nie rozumiem, jak można nazwać sklepy rzeźnicze "nudnymi"; są zbyt pełne okrucieństwa).”

Dodie Smith książka I Capture the Castle

I Capture the Castle

„Nigdy nie sądziłem, że muzyka stanie się moim zawodem. Nigdy nie zapadło postanowienie – będę muzykiem. Po prostu nagle się okazało, że nim jestem. Pamiętam, kiedyś czytałem taki artykuł o plemieniu na wyspie południowego Pacyfiku, w Polinezji. Antropolog, który odwiedził to plemię, zapytał po pewnym czasie: nie widzę kościołów, gdzie wy się modlicie. A oni na to: nie ma kościołów, bo my modlimy się cały czas, we wszystkim co robimy, wszędzie. Myślę, że ze mną i muzyką było tak samo.”

Moby (1965)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Warszawa, 24 maja 2002.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 105.

O myślach , O myśleniu , O czasie , O czytaniu

„Proszę sobie wyobrazić, że w tej chwili informuję panią nie tylko o chorobie, ale i o tym, że musi pani na okres jednego miesiąca rzucić wszystko, położyć się w szpitalu, rozpocząć leczenie i czekać na jego wyniki. Pewnie najpierw pojawiłby się w pani bunt, że przecież ma pani plany, umówione spotkania, niedokończone artykuły, zaplanowane wakacje. Potem, być może, pojawiłby się też strach, dość częsty u kobiet, przed utratą włosów. Na końcu byłoby czekanie. Położyłaby się pani w tym szpitalnym, obcym łóżku z nadzieją, ale i z lękiem, że już może pani z niego nie wstać. Na szczęście większość ludzi wychodzi z tego doświadczenia, wracając do swojej wcześniejszej kondycji psychofizycznej. A w sensie psychicznym są oni najczęściej jeszcze wzmocnieni.”

Aleksander Skotnicki (1948) polski hematolog

Źródło: Piję z pacjentem kubek goryczy https://gazetakrakowska.pl/prof-aleksander-skotnicki-pije-z-pacjentem-kubek-goryczy/ar/3880765, z Aleksandrem Skotnickim rozmawia Maria Mazurek, Gazeta Krakowska, 28 maja 2015.

Sens , O kobietach , O szczęściu , O ludziach

„Primaaprilisowy żart amerykańskiego historyka posłużył abp. Jędraszewskiemu (profesorowi!) jako uzasadnienie rzekomo naukowych tez. Nieistniejąca kronika nieistniejącego Kpinomira ma być argumentem w artykule publikowanym w ponoć poważnym kwartalniku akademickim (…).”

Wojciech Maziarski (1960) polski dziennikarz, publicysta, opozycjonista

Philip Earl Steele, Zapiski Kpinomira. Życie erotyczne Mieszka I. https://www.rp.pl/Plus-Minus/304019875-Zapiski-Kpinomira-Zycie-erotyczne-Mieszka-I.html, rp.pl, 1 kwietnia 2016.
Źródło: Wojciech Maziarski, Ile są warte profesorskie tytuły dostojników Kościoła http://wyborcza.pl/7,75968,24827835,ile-sa-warte-profesorskie-tytuly-dostojnikow-kosciola.html, wyborcza.pl, 26 maja 2019.

„No co, piszecie artykuł o Jacku Kurskim, no to teraz się nie dziw, TVP zajmie się twoją rodziną i dziećmi.”

Jacek Łęski (1965)

do Tomasza Lisa.
Źródło: TVP wysłała drona nad dom Tomasza Lisa? Dzień wcześniej telefon od gwiazdy telewizji: TVP zajmie się twoją rodziną i dziećmi http://www.tokfm.pl/Tokfm/7,103085,25159512,tvp-wyslala-drona-nad-dom-tomasza-lisa-dzien-wczesniej-telefon.html, tokfm.pl, 5 września 2019

O dzieciach , O rodzinie

„Ta bezkompromisowość pana profesora prowadziła do tego, że mówił niewygodną prawdę wprost i sam był wielkim świadkiem prawdy. W swoich artykułach pokazywał głębię myśli, dociekliwość i umiejętność łączenia różnych dziedzin. Pisał bardzo szeroko i był anglosaskim, dobrym przykładem, profesora i patrioty. Jego odejście to wielka strata dla Polski.”

Marcin Warchoł (1980)

wypowiedź po śmierci Lecha Morawskiego
Źródło: Warchoł: „W nagonce na prof. Morawskiego przekroczono granice, których przekraczać nie można. Jego odejście to wielka strata dla Polski” https://wpolityce.pl/polityka/348440-nasz-wywiad-warchol-w-nagonce-na-prof-morawskiego-przekroczono-granice-ktorych-przekraczac-nie-mozna-jego-odejscie-to-wielka-strata-dla-polski, wpolityce.pl, 12 lipca 2017

O stracie , O myślach , O myśleniu , O odejściu

„Książka to nie skarpetka czy płyn do zmywania, to artykuł wyjątkowy, specjalne dobro.”

Magdalena Parys (1971) polska poetka, pisarka i tłumaczka mieszkająca w Berlinie

Źródło: rozmowa Martina Stysiaka. Magdalena Parys: Niemiec czyta bo lubi. Nie narzeka na ceny. Polacy chcą, by wszystko było za darmo. „Gazeta Wyborcza”, 24 czerwca 2015

O książkach

„W Internecie przeczytałem kiedyś artykuł o reality show w niemieckiej telewizji. Nazywało się to właśnie Wyścig spermy.”

Maciej Kowalewski (1969) aktor polski

12 kandydatów, w tym dwóch celebrities, oddawało swoją spermę. Widzowie oglądali perypetie nasienia wpuszczonego do specjalnej maszyny, w której był umieszczony substytut komórki jajowej. Właściciel zwycięskiej spermy dostawał czerwone Porsche. Pomyślałem – chyba już nie ma żadnych granic, skoro pokazuje się rzecz, która zawsze powinna być ukryta, czyli poczęcie. Poczęcie jest intymnością w intymności.
odpowiedź na pytanie, skąd wziął się pomysł na sztukę Wyścig spermy.
Źródło: „Dziennik”, 12 listopada 2007 http://www.dziennikteatralny.pl/artykuly/artysci-maja-prawo-wyboru.html

„Kupiec musi również badać i wprawnie próbować, do jakiego rodzaju towaru ma lepszą rękę, ponieważ niektórzy są zręczni i odpowiedni do handlu kruszcami, niektórzy różnymi artykułami żywnościowymi, niektórzy niewolnikami, inni drobnymi towarami, jakimi są wełna, bawełna, pieprz i tym podobne, itd., niektórzy wyrobami, niektórzy suknem i rękodziełami, niektórzy bydłem, jedni do wysyłania na wschód, jedni na zachód, inni na północ, jedni wysyłając towar, inni jadąc osobiście, i tak jednemu pasuje jedno, a drugiemu co innego. I tak to przebiega, jak ukazuje ci to nauka rachunku Ptolemeusza w Astrologii, ponieważ do wszystkiego dochodzi się od narodzin i początków.”

Benedykt Cotruglio książka Księga o sztuce handlu

Księga o sztuce handlu
Źródło: Księga I, Rozdział X - Ogólne zasady i porządek wymiany handlowej, s. 69

O narodzinach , O nauce

„Napisałem artykuł Nasze kochane sanitariuszki.”

Witold Kieżun (1922) polski ekonomista

Kobiety były absolutnie naszymi pełnoprawnymi towarzyszami broni. W największym niebezpieczeństwie znajdowały się łączniczki.
Źródło: Ewa Koszowska, Prof. Witold Kieżun dla WP.PL: większość moich studentów uważa Polaków za nazistów http://wiadomosci.wp.pl/title,Prof-Witold-Kiezun-dla-WPPL-wiekszosc-moich-studentow-uwaza-ze-nazisci-to-Polacy,wid,16753214,wiadomosc.html?ticaid=1131b3, wiadomosci.wp.pl, 15 lipca 2014

Kochać się