Cytaty na temat zwłoka (64 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Zwłoka może spowodować śmierć socjalistycznej Polski. Jutro wspólne działanie może być już spóźnione. (…) Jeśli polska zaraza przekroczy Odrę, to komunizm w Niemczech może upaść.”

Erich Honecker (1912–1994) niemiecki polityk komunistyczny, przywódca NRD (1971–1989), I sekretarz SED

w liście z 18 listopada 1981 do Leonida Breżniewa informując o rozpoczęciu przygotowań do zbrojnej interwencji o kryptonimie „Wintermarsch” („Marsz zimowy”) w celu zniszczenia „Solidarności”.
Źródło: Bartosz T. Wieliński, Zdławić „Solidarność”, „Ale Historia”, w: „Gazeta Wyborcza”, 9 grudnia 2013.

O śmierci , O historii

„Pierwszy raz śmierć zobaczyłem, kiedy miałem sześć, siedem lat. W kamienicy u sąsiadów wystawiono zwłoki, odbył się rodzaj rytuału. Mój strach mieszał się z mistycyzmem tego zdarzenia, był jakiś inny wymiar.”

Krzysztof Warlikowski (1962) polski reżyser teatralny

Źródło: Piotr Najsztub, Krzysztof Warlikowski, „Viva!” nr 7, 31 marca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/114665.html

O śmierci , O strachu

„Za późno na lekarstwo, gdy zło nabiera siły wskutek zwłoki.”

Owidiusz (-43–17 p. n. e.) poeta rzymski

O sile , O złu

„Dlatego też „Gazeta Wyborcza”, która w innym przypadku podniosłaby nieprawdopodobny klangor, projekt „instalacji”, jaką w gdańskim Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia”, zamierzała zainstalować Alina Żemojdzin, zrelacjonowała zupełnie spokojnie. Pani Żemojdzin w ramach pracy dyplomowej wyprodukowała „linię kosmetyków”, a więc m. in. różne „balsamy”, no i oczywiście mydło, używając ludzkiego tłuszczu, jako surowca. (…) Rzecz w tym, że tłuszcz tłuszczowi nierówny i jeśli, dajmy na to, pochodzi on od przedstawicieli narodów mniej wartościowych, to nie ma potrzeby wszczynać alarmu, bo ten powinien być zarezerwowany dla przypadków naprawdę karygodnych. (…) Niedawno pan premier Tusk zapowiedział podjęcie prac nad legalizacją eutanazji. Wprawdzie taki finał rządowej polityki miłości może wielu ludziom wydać się zaskakujący, ale z drugiej strony wszechświatowy kryzys daje się coraz bardziej we znaki i nie jest wykluczone, że władze nie widzą innego wyjścia, jak liczbę obywateli nieco zredukować. W czasach kryzysu nie można sobie pozwolić na marnotrawstwo, wobec czego rząd premiera Tuska, jako dobry gospodarz, decydując się na legalizację eutanazji, nie może zaniedbać nawet tych dochodów, jakie można uzyskać z utylizacji zwłok obywateli poddanych ustawowej procedurze. Wszystko zatem przed nami, co zresztą przewidział prze laty Janusz Szpotański, pisząc w proroczej wizji, że „trzeba golić, strzyc to bydło, a kiedy padnie – zrobić mydło.””

Stanisław Michalkiewicz (1947) polski pisarz i publicysta

Źródło: Narodowa strategia walki z kryzysem?, „Nasz Dziennik”, 13 marca 2009, za: www.michalkiewicz.pl

O lecie , O walce

„22 grudnia 2009 roku Awiakor przekazał polskiemu Ministerstwu Obrony Narodowej pierwszego tupolewa po generalnym remoncie. Był to samolot, którym polski prezydent leciał 10 kwietnia 2010 roku do Smoleńska. W dniu, w którym maszyna ta wróciła z Samary do Warszawy, znaleziono zwłoki Grzegorza Michniewicza, dyrektora kancelarii tajnej premiera Donalda Tuska, posiadającego dostęp do tajemnic NATO o najwyższej klauzuli tajności. Według ustaleń prokuratury miał on popełnić samobójstwo. Pozostały jednak wątpliwości, ponieważ 23 grudnia Michniewicz planował wspólny, bożonarodzeniowy wyjazd z żoną i dziećmi. Wydaje się zatem, że decyzję o samobójstwie musiał podjąć „spontanicznie.””

Jürgen Roth (1945–2017) niemiecki dziennikarz

Tajne akta S. Smoleńsk, MH-17 i wojna Putina na Ukrainie.
Źródło: s. 119

O dzieciach , O tajemnicy , O decyzjach , O samobójstwie

„Zwłoka, jeżeli nie jest za długa, zawsze wzmaga namiętność.”

Owidiusz książka Sztuka kochania

Sztuka kochania

„Był osaczony, schwytany w pułapkę, pozbawiony możliwości ucieczki. Przypominał eksponat, któremu mogła się do woli przyglądać, bez przeszkód taksować wzrokiem. Poczuł falę niepokoju. Wyobraził sobie swoje napęczniałe zwłoki na zimnym blacie, czekające na koronerski nóż Carol Stein.”

Warren Adler (1927–2019)

Prywatne kłamstwa

„Telewizja HBO zrobiła badania, które potwierdzają, że 60 procent społeczeństwa nie oddałoby swych zwłok nauce. Nie zdajemy sobie sprawy, że lekarz nie zdobędzie niezbędnej wiedzy, jeśli będzie się uczył na ciele, które służy studentom 30 lat i kompletnie się rozsypuje. W USA, na przykład, akademie medyczne mają nadmiar chętnych, bo ludzie rozumieją problem.”

Marcin Koszałka (1970) polski operator filmowy

Źródło: „Rzeczpospolita”, 25 października 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/owsm.htm

O ludziach , O wiedzę , O problemach , O nauce

„Być może te zwłoki mają po 100 lat. (…) Ci ludzie, którzy tam teraz szukają, mają chore umysły. Są naiwni. (…) Mogą kopać na całej planecie, gdzie tylko chcą. Kości będą zawsze znajdowali.”

Mirjana Marković (1942–2019) serbska polityczka, socjolożka

na temat masowych grobów znajdywanych w Serbii po wojnie.
Źródło: Erich Schaake, Kobiety dyktatorów, tłum. Roman Niedballa, wyd. Videograf II, Katowice 2004, s. 57.

O kobietach , O wojnie , O ludziach

„Wobec Egipcjan jesteśmy, doprawdy, barbarzyńcami; pochłonięci przez brutalne życie, zatraciliśmy subtelne poczucie śmierci. Ile tkliwości, ile żalu, ile miłości ujawnia ta drobiazgowa troskliwość, niesłychana ostrożność, ta staranność zbyteczna, której nikt nigdy widzieć nie miał, te pieszczoty składane pozbawionym czucia zwłokom, ta walka dla wyrwania zniszczeniu ubóstwianego kształtu i zwrócenia go, nienaruszonego, duszy w dniu połączenia ostatecznego!”

Théophile Gautier książka Romans mumii

opinia dr. Rumphiusa o staroegipskim rytuale pogrzebowym.
Romans mumii (1858)
Źródło: s. 35

O życiu , O śmierci , O duszy , O walce

„Jedyną atrakcję zapowiadały przedłużające się zdjęcia do teatru telewizji, kryminału, przypominającego legendarną „Kobrę”. Aktorzy wyłaniali się z charakteryzatorni w odpowiednich kostiumach, sporo osób było w policyjnych mundurach. Sensację budził aktor z dużą ilością czerwonej farby na głowie, imitującej ranę zadaną ostrym narzędziem. Na razie pił kawę, jakby fakt, że za chwilę wyniosą go na noszach w charakterze zwłok, nie robił na nim wrażenia.
Dopadła go charakteryzatorka, prosząc, by nie czynił szczególnie ekspresyjnych gestów, bo farba, której użyli, nie należy do najlepszych.
– Głupie oszczędności – mruknął poirytowany. – Już i tak parę kropel wleciało mi do filiżanki.
Cała ekipa miotała się po studiu, usiłując przygotować scenę odkrycia morderstwa.
– Co ty tu robisz? – warczał przez zęby reżyser do scenografa. – Po co mu podkładasz pod łeb te papiery? Na gołej podłodze będzie się lepiej kadrowało! I to jeszcze kolorowe gazety? Zwariowałeś?
– Mówiłeś, że ma być interesująco – bronił się wystraszony scenograf. – Patrz, tu są nawet gołe baby.
– Zabierz sobie do domu! Pusta podłoga i to jeszcze brudna!
Z filozoficznym spokojem aktor grający trupa położył się w końcu w wyznaczonym miejscu.
– Błagam, tylko mało dubli – poprosił.”

Marta Węgiel (1960)

Nie będę tak leżał godzinami.
Przypadkowy kadr

O domu , O kawie , O wrażeniach , O charakterze

„Ta historia jest żywa, prawdziwa, więc czułam na barkach odpowiedzialność za to, żeby w żaden sposób nie zawieść rodziców i rodzin tych dzieciaków, które zginęły. Podczas pracy na planie musiałam doprowadzać siebie do ekstremalnych stanów emocjonalnych. Film szedł śladami tamtej historii: to była ta sama kostnica, to samo miejsce, gdzie były wyławiane zwłoki, szpital. Po całym dniu zdjęciowym wracałam do hotelu przepłakana, bolało mnie całe ciało. Nie chciało mi się z nikim spotykać, rozmawiać. To były dla mnie wielkie emocje.”

Edyta Olszówka (1971) polska aktorka

o filmie Cisza.
Źródło: Edyta Olszówka: najbardziej interesujące jest zaczynanie od nowa, onet.pl, 2010 http://film.onet.pl/wiadomosci/edyta-olszowka-najbardziej-interesujace-jest-zaczynanie-od-nowa/1l6w7

O historii , O rodzicach , O ciszy

„Po aferze ze zwłokami Anny Walentynowicz intuicja mi podpowiada, że w sarkofagu prezydentostwa na Wawelu leży żołnierz radziecki wraz ze szkieletem wiernego konia.”

Jerzy Urban (1933) polski dziennikarz

Źródło: Kopanie trupów, blog Jerzego Urbana, 26 września 2012 http://jerzyurban.blog.pl/2012/09/26/kopanie-trupow/

Koń

„Ale potrzeba zapewnienia spokoju zmarłym jest bardzo silna we wszystkich kulturach na świecie. Chińczycy palą na pogrzebach papierowe pieniądze, żeby zmarły był bogaty, kiedy znajdzie się w niebie. Na Nowej Gwinei smaruje się zwłoki błotem i popiołem, żeby ciało łatwiej mogło powrócić do ziemi, z której powstało. A jakie słowa wyryte są na chrześcijańskich nagrobkach? „Spoczywaj w pokoju”. To jest ważne, nawet jeśli wcale tego nie rozumiemy. To jest instynktowne. Wiemy, że kiedy nasi najbliżsi umierają, doświadczają po śmierci przeżyć krańcowo odmiennych od tego, co znali za życia, w sensie fizycznym i psychicznym, toteż odczuwamy silną potrzebę, żeby ich chronić, żeby nimi pokierować, żeby zapewnić im bezpieczeństwo. Dlaczego reagujemy w ten sposób? Logicznie biorąc to absurd. Ale może w dawnych czasach zmarłym groziło bardziej jawne niebezpieczeństwo, może rytuał pogrzebowy stanowił istotny i zrozumiały środek ostrożności przeciw zagrożeniu, któremu musieli stawić czoło, zanim mogli odejść na wieczny odpoczynek?”

Graham Masterton książka Wyklęty

Wyklęty (1983)

O śmierci , O pieniądzach , O pokoju , O odejściu

„Potem do bram wnosili stróże
Zwłoki bojowców i sołdatów.
Zostały po nich krwi kałuże:
Lepka purpura łódzkich kwiatów.
Najpierw je wodą polewano,
Potem je piaskiem przysypano,
Nazajutrz zaś pędziły po nich,
Wprzężone w pary świetnych koni,
Powozy panów fabrykantów,
Panów prezesów i bogaczy,
Zadowolonych posiadaczy
Pałaców, banków i brylantów”

Julian Tuwim (1894–1953) polski poeta

Poematy, Kwiaty polskie (1940–1946)

O wodzie , Koń

„Często usłyszeć możemy, że sekcja zwłok potwierdziła samobójstwo. Nic takiego technicznie nie jest możliwe. Po otwarciu zwłok lekarz nie znajduje karteczki z napisem „zabiłem się.””

Kazimierz Turaliński

Źródło: Lepper, Petelicki, Muś… Ich bliscy nie wierzą w samobójstwa, wp.pl, 16 listopada 2012 http://wiadomosci.wp.pl/page,2,title,Lepper-Petelicki-Mus-Ich-bliscy-nie-wierza-w-samobojstwa,wid,15067652,wiadomosc.html

O samobójstwie

„Jestem Belizariusz – powiedział z dumą, a raczej z intonacją, w której domyśliłem się dumy. – Chorąży Niezwyciężonych Zastępów, Pan Rzeczy Ukrytych, Siewca Nieujarzmionej Grozy, Ten, Który Kroczy Pomiędzy Zwłokami, Morderca Dusz…”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Miecz aniołów
Źródło: s. 310, wyd. I

O duszy

„Był to pierwszy niemiecki żołnierz, jakiego zobaczyłem w stalowym hełmie i od razu wydał mi się jakby mieszkańcem obcego, bardziej surowego świata. Siedząc obok niego w rowie wypytywałem go natarczywie o sytuację na pozycji i usłyszałem monotonną opowieść o wielodniowym przesiadywaniu w lejach granatnich bez łączności i dróg obiegowych, o nieustannych natarciach, o polach zwłok i obłędnym pragnieniu, o konaniu rannych i wielu innych sprawach. Nieruchoma, obramowana stalowym hełmem twarz i monotonny głos, któremu towarzyszył huk frontu, wywarły na nas upiorne wrażenie. Kilka dni odcisnęło na tym posłańcu, który towarzyszyć miał nam do królestwa płomieni, piętno, jakie zdawało się go odróżniać od nas w niewypowiedzialny sposób. „Kto padnie, ten zostaje. Nic nie można poradzić. Nikt nie wie, czy powróci żywy. Każdego dnia nacierają, ale front trwa. Każdy wie, że chodzi o życie albo śmierć.””

Ernst Jünger (1895–1998) pisarz niemiecki

Nic nie pozostało w tym głosie, jak tylko wielka obojętność; wypalił go ogień. Z takimi ludźmi można walczyć.
W stalowych burzach
Źródło: s. 84

O życiu , O śmierci , O wrażeniach , O obojętności

„Moich ludzi nękał tak nieznośny głód, że jedli wszystko, co z natury budzi największą odrazę: ludzkie ciała i odchody, zarówno Anglików, jak i Indian; niektórzy wykopywali z grobów zwłoki pochowane tam trzy dni wcześniej i pożerali je w całości, inni, zazdroszcząc lepszego stanu ciała każdemu, kogo głód nie zniszczył jeszcze tak bardzo jak ich samych, czyhali na nich, grożąc, że zabiją ich i zjedzą; pewien mężczyzna zabił swoją żonę, gdy spała na jego łonie; pokroił ją na kawałki, zapeklował i zjadł całą, oprócz głowy, którą zachował.”

Thomas Smith (1558–1625)

zapis z zimy na przełomie 1609 i 1610 roku.
Źródło: Journals od the House of Burgesses of Virgina (1619)

O głodzie , O ludziach , O zachowaniu , O naturze

„Troje zmarłych z Ewangelii zostało przywróconych do życia, ponieważ nie potrafiłem oprzeć się łzom ojca, matki, siostry. Dusze ofiarne i apostolskie powinny być siostrami, matkami i ojcami dla biedaków, którzy umarli dla łaski, i przyjść od Mnie ze zwłokami nieszczęśnika na rękach, niosąc je niczym swój najcięższy krzyż, i cierpieć za niego, dopóki Ja nie wypowiem słów Życia.”

Maria Valtorta (1897–1961) włoska pisarka

Zeszyty z 1943
Źródło: s. 170.

O duszy , O matce , O siostrze , O cierpieniu

„Kościół ma na swoim sumieniu miliony ludzkich istnień. I to nie tylko z powodu wojen krzyżowych czy inkwizycji. W 1299 r. papież Bonifacy VIII zakazał „sekcji zwłok, jako czynności bezbożnej”, co wstrzymało na stulecia postęp medycyny i uniemożliwiło odkrycie skutecznych metod leczenia. Kościół zabraniał też transfuzji krwi twierdząc, że „zagadnienie przepływu krwi Bóg umyślnie ukrył przed ludzkim rozumem”. Okazało się, że tylko przed rozumem swoich funkcjonariuszy. Niczego to ich nie nauczyło. Teraz zakazują in vitro.”

Joanna Senyszyn (1949) polska działaczka polityczna, ekonomistka

Źródło: blog Joanny Senyszyn, 28 grudnia 2008

O Bogu

„Jej narzeczony był ogromnym mężczyzną – taki miś olbrzymiego wzrostu, barczysty i potężny, ale odnoszący się do niej z ogromną subtelnością. Tę delikatną dziewczynę gorąco pokochał. Kiedyś stali oboje razem. Zaczęło się bombardowanie. Ona się wyrwała, zaczęła uciekać i została trafiona – na jego oczach. Jakiś podmuch zdarł z niej całe ubranie. W szpitalu na Mokotowskiej w kostnicy, wśród kilkunastu trupów, zobaczyłyśmy jej ciało. Leżała tylko w białej koszulce, całej we krwi. To było wzruszające i wstrząsające. Jej narzeczony chciał koniecznie zrobić dla niej trumnę. Trumien już od dawna nie było, większość wydobytych spod gruzów zwłok po prostu zakopywano w ziemi. Ale on zdobył jakieś deski, zbił proste pudło i gdzieś za ulicą Wiejską mieliśmy ją pochować. Trzeba było iść dość daleko, przejść przez cały Plac Trzech Krzyży, w okolicy Instytutu Głuchoniemych. (Wtedy to zobaczyłam zniszczoną moją szkołę Królowej Jadwigi). Narzeczony Wandzi sam wykopał grób, złożył ją do „trumny”, szlochał jak dziecko, a jego łzy padały na ciało Wandzi. Ponieważ co chwilę był nalot, chcieliśmy jak najszybciej zakończyć ten pogrzeb. Tymczasem on ukląkł, złożył całe dłonie jak przy pacierzu i modlił się serdecznie. Wandzia leżała słodko uśmiechnięta, spokojna, uroczo dziecinna, drobniutka w tej swojej koszulce, prawie naga, calutka we krwi. Była jak polski sztandar: biała koszulka i czerwona krew… Nie było księdza, więc my prowadziłyśmy modlitwy – jej narzeczony modlitwę. Potem nakrył swą skrzynkę jakąś deską, rzuciliśmy troszkę ziemi, on sam grób zakopał, usypał kopczyk i postawił krzyż, który wystrugał z odpowiadał. Gdy skończyłyśmy się modlić, on jeszcze zaczął „Pod Twoją obronę” i gdy łkającym głosem mówił, wszyscy płakaliśmy i tak łkając kończyliśmy patyków. Było coś wstrząsającego w żałobie tego olbrzymiego mężczyzny. A myśmy stały, jak zawsze zdumione, że jeszcze żyjemy. Inni odchodzą, a my zostajemy, nawet żadna z nas nie jest ranna.”

Maria Okońska (1920–2013)

Źródło: Maria Okońska Wspomnienie z Powstania Warszawskiego, op. cit., s. 124–125.

O dzieciach , O wspomnieniach , O płaczu , O łzach

„Skazuję zwłoki na zapłacenie 40 dolarów grzywny za ukrywanie broni!”

Roy Bean (1825–1903)

po konfiskacie w 1892 rewolweru z ciała zmarłego Irlandczyka (noszenie broni w niewidocznym miejscy było nielegalne).
Źródło: Przemysław Słowiński, Sławni…, op. cit.

O zmarłych

„Zatem nic mu po mnie. Mam ja własne mroki
I własną samotność nie cierpiącą zwłoki.”

Jacek Kaczmarski (1957–2004) polski bard, poeta i prozaik

Źródło: Przypowieść na własne 44 urodziny, 1 marca 2001

O urodzinach , O samotności

„Niebezpieczeństwo w zwłoce.”

Tytus Liwiusz (-59–17 p. n. e.) rzymski historyk

„(…) śmierć jest wielką tajemnicą. Nikt, ani papież, ani święci, ani jacyś super kardynałowie nie są w stanie powiedzieć komuś wierzącemu, jak to jest. Dlatego pokazywanie aktu śmierci w sztuce jest wykładnią tajemnicy. Możemy pokazać go tylko symbolicznie. Jeśli pokażemy kawa na ławę – faceta, który leży zeszyty po sekcji zwłok, to nie jest to śmierć, to są po prostu zwłoki, a my niczego nie odkrywamy.(…) Śmierć mnie tak de facto nie interesuje, ja się wolę skupić na tym, co potrafię przeżyć, a to są wspomnienia. Wspomnienia po ludziach, wspomnienie tego, co zostało po rodzicach, po ojcu, matce.”

Marcin Koszałka (1970) polski operator filmowy

Źródło: Marta Sobolska, Śmierć jest tajemnicą, obiektywni.pl, 30 listopada 2009 http://www.obiektywni.pl/czytelnia/artykul-688-0.php

O śmierci , O tajemnicy , O kawie , O matce

„Przypomniałem sobie pewien ranek, gdy zobaczyłem uczepioną kory drzewa poczwarkę właśnie w chwili,
gdy motyl rozrywał spowijającą go powłokę, przygotowując się do lotu.
Czekałem dość długo, ale motyl zwlekał.
Niecierpliwie schyliłem się i zacząłem go ogrzewać własnym oddechem.
I w moich oczach – szybciej, niż przewiduje natura – zaczął dokonywać się cud.
Powłoka opadła i wyszedł motyl, ale kaleki.
Nigdy nie zapomnę przerażenia, jakie odczułem, gdy zobaczyłem, że nie może rozwinąć skrzydeł.
Drżąc próbował tego dokonać wysiłkiem całego ciała – na próżno – choć pomagałem mu oddechem.
Potrzebny był tu cierpliwy proces dojrzewania. Skrzydła powinny wolno rozwijać się w słońcu.
Teraz było już za późno. Ciepło mojego tchnienia zmusiło go, aby opuścił poczwarkę przedwcześnie, pomarszczony niby embrion.
Drżał rozpaczliwie jeszcze chwilę i umarł na mojej dłoni.
Te leciutkie zwłoki motyla spoczęły ogromnym ciężarem na moim sumieniu.
Dzisiaj już wiem, że pogwałcenie odwiecznych praw natury jest śmiertelnym grzechem.
Nie wolno nam ulegać niecierpliwości, winniśmy z ufnością poddawać się wieczystemu rytmowi wszechświata.
Usiadłem na skale, aby przemyśleć to z Nowym Rokiem.
O, gdyby ten motyl, którego zabiłem, mógł lecąc przede mną wskazywać mi drogę!”

Nikos Kazandzakis książka Grek Zorba

Grek Zorba

O naturze , O wysiłku , O czekaniu , O cierpliwości

„W piwnicy nie mam żadnych zwłok, tylko buty.”

Imelda Marcos (1929)

podczas śledztwa w sprawie zabójstwa Benigno Aquino, filipińskiego senatora i przywódcy antymarcosowej opozycji
Źródło: Erich Schaake, Kobiety dyktatorów, wyd. Videograf II, tłum. Roman Niedballa, Katowice 2004, s. 82.

O kobietach , O butach

„Najlepszym lekarstwem na gniew jest zwłoka. Wrogość natychmiast znika, jeśli się jej wyrzeknie jedna ze stron.”

Seneka Młodszy (-4–65 p. n. e.)

Źródło: Przykazania etyki prawniczej: księga myśli, norm i rycin, oprac. Roman Tokarczyk, wyd. Wolters Kluwer Polska, s. 30.

O wrogości , O myślach , O gniewie , O myśleniu

„To nie jest resort, w którym można filozoficznie patrzeć na przebieg zdarzeń za oknem gabinetu. W tym gabinecie każdego dnia podejmuje się dziesiątki decyzji, bo jeden dzień zwłoki powoduje od razu trudności.”

Krzysztof Kwiatkowski (polityk) (1971) samorządowiec polski

Źródło: Dobrze oceniany minister odchodzi, tvn24.pl, 17 listopada 2011 http://www.tvn24.pl/-1,1724672,0,1,kwiatkowski-to-nie-resort--gdzie-mozna-filozofowac,wiadomosc.html

O decyzjach

„Odczep się, żadnych zwłok nie miałam w planach.”

Joanna Chmielewska (1932–2013) polska pisarka powieści sensacyjnych

Kocie worki

„Nie da się bowiem konkurować z morzem o serce mężczyzny. Morze jest dla niego matką i kochanką, a kiedy nadejdzie czas, obmyje jego zwłoki i ukryje wśród koralu, kości i pereł.”

Neil Gaiman książka Gwiezdny pył

o marynarzach z Czarciego Prądu.
Gwiezdny pył

O matce , O czasie , O morzu , Serce

„Wołam do was, parlamentarzyści: nie lękajcie się otworzyć dla Chrystusa i w Chrystusie dla daru życia drzwi parlamentów i także kart i norm ustawowych i konstytucyjnych. Czas nadszedł, zwłoka kosztuje coraz więcej!”

Andrzej Dzięga (1952) polski duchowny katolicki, biskup

podczas Marszu dla Życia.
Źródło: Małgorzata Bochenek, Nadszedł czas na działanie!, naszdziennik.pl, 9 maja 2011 http://naszdziennik.pl/index.php?dat=20110509&typ=wi&id=wi21.txt

O czasie , Chrystus

„O zwłokach zawiadomił anonimowy informator, dzwoniący z automatu na pierwszej stacji benzynowej na autostradzie za Jankami, w kierunku Katowic. Dzwonił zaraz po wschodzie słońca, ledwo się rozwidniło, oznajmił, że TIR-y lecą, bo to poniedziałek, a zwłoki chyba świeże, rozjechane i płci żeńskiej. Kto chce, może je sobie zabrać.”

Joanna Chmielewska książka Porwanie

Porwanie

„But Szymona wskazuje na wschód
(tak przynajmniej twierdzi mech na trzech kamieniach)
I nic więcej Nikogo w pobliżu
Żadnej opłakującej skulonej wśród krzaczków
ani wyliniałego kundla co by wył przy zwłokach
Przez dziurki w podręcznikach widać tylko błocko
i pogubione nasiona dmuchawca”

Maria Korusewicz

Źródło: Śmierć Szymona de Monfort (1265). Wnioski z bitwy pod Evesham

O śmierci , O butach

„Kronika miejscowa i zagraniczna.
Kraków 27 listopada.
(…)
Dziennik Poznański w dwóch felietonach podaje ocenie kamei i gemm ze zbioru p. Schmidta-Ciążyńskiego. Autor zatrzymuje się szczegółowo nad temi kamyczkami mającymi podwójną wartość: artystycznych zabytków i kosztownych już przez sam materyał klejnotów. W konkluzyi autor wyraża zdziwienie, że sprawa zakupna na rzecz Muzeum Narodowego w Krakowie ulega zwłokom – i zdaje się przemawiać za przyłączeniem go do Rapperswylskiego muzeum. Caveant consules…”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 271, 28 listopada 1883, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie

„Osobiście jestem przekonany, że nawrócenie naszego społeczeństwa wymaga nawrócenia kobiety: jest rzeczą niezbędną i nie cierpiącą zwłoki, by porzuciła ona ten niebezpieczny wizerunek, jaki przynoszą i podsycają środki przekazu.”

Enrico dal Covolo (1950)

Źródło: Nawrócić społeczeństwo to nawrócić kobietę, gosc.pl, 11 stycznia 2012 http://gosc.pl/doc/1051271.Nawrocic-spoleczenstwo-to-nawrocic-kobiete

O kobietach

„Trzeba wiedzieć, z jakich powodów pewne osoby znikły. Jest wiele przyczyn: są zniknięci, którzy zeszli do konspiracji i podjęli działalność wywrotową; są zniknięci, których zlikwidowali wywrotowcy, którzy uznali ich za zdrajców sprawy; są zniknięci, których ciała spłonęły w ogniu w czasie starć zbrojnych, a zwłok nie dało się zidentyfikować; uznaję, że mogły zdarzyć się przypadki zniknięć w skutek nadmiernych represji…”

Jorge Rafael Videla (1925–2013)

w 1977 w Waszyngtonie o co najmniej 30 tysiącach tzw. „znikniętych” (hiszp. desaparecidos) – osobach porwanych, brutalnie torturowanych, a następnie zrzuconych do oceanu.
Źródło: Artur Domosławski, Gorączka latynoamerykańska, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, s. 217.

O książkach , O świecie , O czasie

„Zwłoka jest najbardziej zabójczą formą odmowy.”

Cecil Parkinson (1931–2016)

„Wielokrotnie dochodziły nas słuchy, że możni (…) z terenu Tracji, lekceważąc sobie ustawy wydane przez cesarzy i naturalne prawa ludzkie, a także i nasze rozkazy, w dalszym ciągu wciskają się na tereny wiejskie bądź drogą kupna, bądź też darowizny lub spadku, (…) tyranizując biedaków wypędzają ich z własnych pól, wypierają ich z ziemi, która do nich należy. Wskutek tego, po rozpatrzeniu [tych spraw] (…) ustanawiamy prawo następujące (…) wszyscy ci, którym prawa poprzedników naszych wzbraniały nabywania ziemi biedaków, a którzy (…) ośmielili się wcisnąć do jakiejkolwiek wsi lub osady lub w ogóle zagarnąć mienie biedaka – niechaj natychmiast, nie uciekając się do żadnych wykrętów i zwłoki, usuną się z gruntu zdobytego w podobny sposób, przy czym nie będzie im przysługiwało prawo roszczenia pretensji do jakichkolwiek odszkodowań.”

Konstantyn VII Porfirogeneta (905–959) bizantyński cesarz, uczony, mecenas

ustawa Konstantyna VII Porfirogenety o możnych, którzy zagarniają grunta biedaków.
Źródło: M.H. Serejski (oprac.), Upadek Cesarstwa Rzymskiego i początki feudalizmu na Zachodzie i w Bizancjum. Materiały źródłowe do historii powszechnej epoki feudalnej

O ustawie , O historii

„Szympansy przeżywają żałobę, deliberują nad zwłokami i pewno wiedzą, że śmierć jest nieodwracalna. Słonie długo przechowują pamięć o zmarłych przyjaciołach czy krewnych, odróżniają jedne zwłoki od innych i okazują im przywiązanie: odwiedzają, delikatnie ich dotykają, a po ich rozkładzie dotykają szkieletu. Starsze szympansy czy słonie mogą wiedzieć, że umrą.”

Andrzej Elżanowski (1950) polski zoolog i paleontolog

Źródło: rozmowa Ewy Siedleckiej, Krowa też człowiek, wyborcza.pl, 15 listopada 2012 http://wyborcza.pl/magazyn/1,129627,12861511,Krowa_tez_czlowiek.html?bo=1

O śmierci , O zmarłych

„Stworzymy takie warunki, żeby Polacy mogli budować na tańszych gruntach bez zbędnych formalności i kosztów, bez dziesiątków decyzji urzędniczych i niepotrzebnej zwłoki.”

Donald Tusk (1957) polski polityk

fragment exposé z 2007.

O decyzjach

„Istnieje dokument z podpisem premiera Millera, który reguluje funkcjonowanie w Polsce ośrodka będącego więzieniem śledczym CIA. Jest on do tego stopnia szczegółowy, że określa, co należy robić, jeśli w ośrodku pojawią się zwłoki przetrzymywanej tam osoby. To oznacza, że strona polska wiedziała, co tam się dzieje.”

Józef Pinior (1955) polityk polski

Źródło: wyborcza.pl, 31 maja 2011 http://wyborcza.pl/1,76842,9695783,Wiezienia_CIA_w_Polsce__Leszek_Miller_sie_broni.html#ixzz1NxUlJfWD

„Nie było to pozbawione uczucia, nie przypominało padliny parzącej się padliną. Gardziłem rozwiązłością tego rodzaju, seksem typowym dla Los Angeles, Hollywood, Bel Air, Malibu, Laguna Beach. Obcy podczas pierwszego spotkania, obcy przy rozstaniu – sala gimnastyczna pełna bezimiennych ciał onanizujących się nawzajem. Ludzie pozbawieni zasad moralnych często uważają się za bardziej wyzwolonych, ale przeważnie nie potrafią nic odczuwać lub są niezdolni do miłości. Dlatego uciekają w rozwiązłość. Trupy spółkujące z trupami. W ich grach nie ma ani elementu ryzyka, ani poczucia humoru. To wielka orgia zwłok. Moralność stwarza ograniczenia, ale ma oparcie w doświadczeniu ludzi na przestrzeni wieków. Niektóre jej zasady czynią z ludzi niewolników spędzających życie w fabrykach i kościołach, lojalnych poddanych państwa. Inne są całkiem rozsądne. To tak jak ogród, w którym rosną trujące i jadalne owoce. Trzeba wiedzieć, które można zerwać i zjeść, a które lepiej zostawić w spokoju.”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

Kobiety

O życiu , O losie , O ludziach , O seksie

„Nie, nie liczy ich pan poprawnie. Samo zabijanie zabierało mniej czasu. Można było pozbyć się dwóch tysięcy ludzi w ciągu pół godziny, ale palenie zwłok zabierało cały pozostały czas. Zabijanie było proste; nie potrzeba było nawet strażników, aby skierować ich do komór; po prostu wchodzili, spodziewając się, że idą pod prysznic, ale zamiast wody puszczaliśmy gaz. Cała sprawa posuwała się bardzo szybko.”

Rudolf Höß (1901–1947) administrator niemiecki, nazista

zapytany przez Gustave’a Giberta o funkcjonowanie komór gazowych.
Źródło: Joanna Lubecka, Kat, który kochał dzieci, „Pamięć.pl” nr 1 (34)/2015, s. 35.

O dzieciach , O ludziach , O czasie

„Jakiż jednak jest odstęp między naszym początkiem i końcem, tamtym w obłędzie żądzy i zachwycie rozkoszy, tym w zniszczeniu wszystkich organów i zapachu zgnilizny zwłok. Jeśli idzie o dobrobyt i radowanie się życiem, droga prowadzi też między obydwoma stale w dół: słodko marzące dzieciństwo, radosna młodość, utrudzone życie męskie, kaleka, często żałosna starość, męki ostatniej choroby i wreszcie agonia. Czy nie wygląda to, jakby istnienie było pomyłką, której skutki ujawniają się stopniowo coraz bardziej?”

Arthur Schopenhauer (1788–1860) filozof niemiecki

Źródło: Uzupełnienia do nauki o nicości istnienia

O życiu , O starości , O chorobach , O nauce

„Miliony jestestw pada w krwawych zapasach o kawałek chleba, o uczucia swoje, o prawa: jedne giną, aby żyły drugie. Każdy się bowiem broni, każdy walczy, ale nie każdy zwycięża. Życie ziemskie, oraz ziemia sama, aby się zapłodnić, potrzebują trupów, aby życie rozwijać dalej. Więc gdy jedni święcą pogrzeby i żałobę, drudzy ich kosztem wyprawiają wesela i uczty. W walce o istnienie znajdujemy tak dobrze trupy mrówek, świerszczów, motyli, jak zwłoki ludzi i różnych ssaków. Bo nic się nie organizuje bez dezorganizacyi. Wszędzie jest wojna, wszędzie bohaterowie, tryumfatorzy i bohaterzy-męczennicy.”

Adolf Dygasiński (1839–1902) polski pisarz, publicysta i pedagog

Źródło: Wilk, psy i ludzie, rozdział I, w: Wilk, psy i ludzie. W puszczy, wyd. Druk. Granowskiego i Sikorskiego, Warszawa 1898, s. 16.

O życiu , O wojnie , O ludziach , O psie

„Leżały tam zwłoki dwóch osób, powoli rozkładające się z powodu upału. Dopiero w trzecim budynku natknęli się na pozostałą jeszcze przy życiu pielęgniarkę, majaczącą w gorączce.”

Robin Cook (1931–1994) pisarz amerykański

Epidemia (1987)

„Zwariowałaś?! – syknęła Marta, gdy zniknęły w kuchni. Panowie rozsiedli się wygodnie w salonie przed telewizorem. – Po co zapraszałaś Damiana na kolację?
– Ty pierwsza wpuściłaś go do domu – Aneta patrzyła zaskoczona na wściekłą przyjaciółkę. – O co ci chodzi?
– Wpuściłam go, żeby pomógł! Potem bym się z nim umówiła na mieście i by sobie poszedł. – Wstawiła wodę na makaron. – Teraz obaj będą tu siedzieć, a ci tam na dole będą się dąć?
– Co będą robić?
– No, się rozdymać… – Przecież powinna wiedzieć, o co jej chodzi.
– Chodzi o to, że ciało zacznie puchnąć od gazów? – załapała w końcu Aneta. – Ale to jeszcze nie teraz. Na stronie medycyny sądowej było napisane, że to się zaczyna dopiero sześćdziesiąt godzin po śmierci. Ryszard jest świeższy. Na razie powinien być na etapie tężenia.
– Mówisz do niego po imieniu? – Zszokowana Marta rozsypała makaron.
– A co? Myślisz, że ma coś przeciwko? – Aneta zaczęła trzeć żółty ser. – Zresztą jak mam mówić? Trup? Zwłoki? Jeszcze ktoś usłyszy i zacznie się zastanawiać. Ryszard jest bezpieczniej.
– Może i coś w tym jest. – Po chwili zastanowienia Marta musiała przyznać przyjaciółce rację. Rzeczywiście, lepiej nie używać pewnych słów.”

Olga Rudnicka (1988)

Tylko, że twój Ryszard jest sztywny, a mój Andrzej niedługo zacznie się topić we własnych płynach ustrojowych!
– Zapomniałam, że Andrzej jest starszy. Ale spokojnie, z worka nie będzie przeciekał.
Zacisze 13

O śmierci , O domu , O myślach , O wodzie

„Zbysio łomem zdzielił Fredzia.
Gdzie są zwłoki, nikt nie wiedział,
Bo Zbyś, gdy coś robić pocznie,
Kończy całą rzecz
BEZZWŁOCZNIE.”

Antoni Marianowicz (1924–2003) polski pisarz, tłumacz i satyryk

Źródło: Przedsiębiorczy Zbysio (tomik Makabreski)

„Epoka zwłoki, półśrodków, łagodzenia i wyciszania, przekładania na później, zbliża się do końca. Rozpoczyna się epoka stawiania czoła konsekwencjom.”

Winston Churchill (1874–1965) premier Wielkiej Brytanii

„Któregoś dnia siedzę za kulisami i nagle brzęczy komórka: „Czy zgodziłby się pan wziąć udział w serialu Na dobre i na złe?” Co ma odpowiedzieć aktor, który w ogóle nie ogląda seriali, bo nie ma czasu? Gram na zwłokę, że odpowiedź dam później. Nagle słyszę: „Bierz! Bierz, bo to dobry serial!” – mówią koledzy. No i tak się zaczęło. Zobaczyłem parę odcinków, rola mi się podobała i stwierdziłem, że warto w tym wystąpić. Poważna, ambitna sprawa. Serial robiony profesjonalnie, co się niestety rzadko zdarza. Nie ma prób przypodobania się publiczności. Jest za to próba pokazania prawdziwego człowieka.”

Bogdan Baer (1926–2002) polski aktor

Źródło: Małgorzata Karnaszewska, Bogdan Baer – Cieszę się, że nie jestem amantem http://www.nadobre.pl/18876/bogdan-baer-ciesze-sie-ze-nie-jestem-amantem.html

O czasie

„Prędzej czy później, każde narodziny kończą się nieuchronnie śmiercią. Marzy mi się czasem najprostsze rozwiązanie, jak u owych ludów pustynnych, pozostawiających zwłoki swych zmarłych, spowite w biały całun, na łaskę dzikiej zwierzyny i żywiołów. Zredagowałem krótką notkę, zawierającą me ostatnie życzenia. Chciałbym, by miało to coś z radosnego pikniku nad brzegiem rzeki. Sama myśl o trumnach, kościołach, zniczach, nagrobnych pomnikach – wydaje mi się anatemą. Wolę zdecydowanie coś, co połączy mnie, na tyle ile to możliwe, ze źródłami życia, przy akompaniamencie muzyki ludowej i tańców. Jeśli już muszą być jakieś przemowy, niechaj zabiorą głos ci, którzy dobrze mnie znali. Sam ceremoniał i wydatki muszą być ograniczone do minimum, aby zaoszczędzone w ten sposób pieniądze przeznaczone zostały na moje szkoły. Powrót do ziemi, w cieniu drzewa, lub na dnie rzeki – to jest to, czego mi trzeba. Do Ciebie, którego nie znam i znać nie mogę, a z którym łączy mnie miłość, lęk i wiara; do Ciebie jednego i niezliczonego, kieruję tę modlitwę. Niech się stanie wola Twoja…”

Yehudi Menuhin (1916–1999) skrzypek, wiolonczelista i dyrygent

Źródło: Niedokończona podróż. Dwadzieścia lat później, tłum. Rafał Śmietana, Felberg SJA, 2002, ISBN 8388667157.

O miłości , O śmierci , O pieniądzach , O ludziach

„Odór dotarł do nas na wiele kilometrów przed celem podróży. Droga wiodła wzdłuż torów kolejowych. Gdy zostało piętnaście czy dwadzieścia minut jazdy do Treblinki, zaczęliśmy natykać się na zwłoki leżące obok torów, najpierw dwie-trzy sztuki, potem więcej, a kiedy w końcu dojechaliśmy do stacji kolejowej, leżały ich chyba setki – leżały tak przez wiele dni, w upale […] Tego dnia w Treblince było istne Piekło Dantego. Kiedy wjechałem do obozu i wysiadłem z samochodu na placu, stałem po kolana w pieniądzach. Brodziłem w banknotach, monetach, kamieniach szlachetnych, biżuterii, odzieży. Leżały rozrzucone po całym placu. Fetor był nie do zniesienia. Wszędzie leżały setki, nie, tysiące rozkładających się ciał […] Pośród namiotów i ognisk zobaczyłem grupy Ukraińców i kobiet – były to, jak się później dowiedziałem, prostytutki z całej okolicy – wszyscy pijani, tańczyli, śpiewali i grali na instrumentach.”

Franz Stangl (1908–1971) Austriak, komendant obozów koncentracyjnych

relacja z pierwszej wizyty w Treblince.
Źródło: Gita Sereny, W stronę ciemności. Rozmowy z komendantem Treblinki, wyd. Cyklady, Warszawa 2002, s. 135.

O kobietach , O pieniądzach , O piekle , O relacjach

„Na podwórko wpadł Niemiec na spienionym koniu i zażądał mydła. Gdy się umył, podjechał samochód i go zabrał. Koń został, lecz nie na długo. Podczas bombardowania zwierzę znikło. Zaraz po tym przez wieś przeszli żołnierze Armii Czerwonej. Gdy wreszcie nastała cisza, wziąłem mamę na rower i ruszyliśmy w stronę Białej Podlaskiej. To, co zobaczyliśmy na trasie, było wstrząsające. Wszędzie leżało mnóstwo zwłok. Poznaliśmy prawdziwy koszmar wojny.”

Wacław Kowalski (1916–1990) aktor polski

o końcowym czasie II wojny światowej.
Źródło: „Słowo Polskie”, cyt. za: Przecie on nasz podlaski, tutejszy http://wesly.republika.pl/waclawkowalskipodlasiak.html

O wojnie , O samochodach , O ciszy , O czasie

„Naprzód łopato i kilofie,
Do pracy bez dalszej zwłoki,
I otoczy nas dostatek i gloria
Na tej bogatej ziemi Kolumba.”

Jerónimo de la Ossa (1847–1907)

Źródło: hymnu narodowy Panamy

„Jaki był jęk, jaki płacz, jakie głośne narzekanie (…) podczas złożenia zwłok jego, tego język ludzki nie łatwo odpowiedzieć zdoła.”

Janko z Czarnkowa (1320–1387) polski kronikarz, podkanclerzy koronny, archidiakon gnieźnieński

o Kazimierzu III Wielkim.
Źródło: Piotr Małyszko, Słownik postaci historycznych, wyd. ParkEdukacja, Bielsko-Biała 2006, s. 47.

O płaczu

„Do tej pory UE dobrze wychodziła na trzymaniu się swoich zasad. Budowanie murów czy protekcjonizm wcale nie okazały się lepszą ofertą. Dziś bardzo wielu partnerów na świecie chętnie i bez zwłoki zawiera z Unią umowy handlowe. Jest to odpowiedź na neoprotekcjonizm i wojny handlowe. Jeśli będziemy trzymać się razem, nasza pozycja względem państw, które chcą sprzedawać nam towary wytwarzane z naruszeniem naszych wartości, będzie silniejsza. Możemy sobie pozwolić na przyjęcie pewnych standardów, jak w sprawie klimatu, wbrew opowieściom, że Europa nakłada sobie kajdanki, dążąc do szybkiej redukcji emisji gazów cieplarnianych. Doświadczenie pokazuje, że Unia potrafiła wyznaczać kierunki, w których z czasem podążała większość.”

Marek Prawda (1956)

Źródło: Magdalena Cedro, Grzegorz Osiecki, Działamy w stanie przerażenia (wywiad z Markiem Prawdą) https://serwisy.gazetaprawna.pl/ekologia/artykuly/1432252,dzialania-ue-ws-klimatu-wywiad-marek-prawda.html, Dziennik Gazeta Prawna, 27-29 września 2019, nr 188 (5090), s. 22-23.

O wojnie , O czasie

„Najstraszniejsze były jednak dla kobiet, dziewcząt i dzieci bezustanne gwałty. W Szydłowie, na południowy zachód od Opola, widziałem raz dwudziestu czerwonoarmistów, stojących w kolejce przed zwłokami wielokrotnie zgwałconej, mającej z całą pewnością więcej niż sześćdziesiąt lat starej kobiety. Wyli i wrzeszczeli, czekając, by zaspokoić swoje zwierzęce żądze na już pozbawionym życia ciele. Była to najstraszniejsza rzecz, jaką przyszło mi oglądać.”

Jürgen Thorwald (1915–2006)

Wielka ucieczka (1951), ISBN 978-83-08-05853-4, Wydawnictwo Literackie Sp. z o.o. 1995

O dzieciach , O kobietach , O pewności siebie

„To obraz makabryczny i absolutnie niedopuszczalny w cywilizowanym świecie oraz w naszej kulturze, zgodnie z której kanonami, ciało osoby zmarłej traktuje się zawsze z szacunkiem. To w jaki sposób potraktowano ciała ofiar katastrofy smoleńskiej przeczy tym kanonom. Druga sprawa to kwestia skali zaniedbań jakich się dopuszczono. Słyszeliśmy opowieści, z których miało rzekomo wynikać, że miejsce katastrofy zostało dokładnie przeszukane oraz zostało ono przekopane na metr w dół. Opowiadano nam o asyście polskich prokuratorów przy sekcjach zwłok ofiar katastrofy. Przekonywano, że istnieje zakaz otwierania trumien, który jak doskonale wiemy, nie miał żadnych podstaw prawnych.”

Marta Kaczyńska (1980) polska prawniczka, adwokatka, córka Prezydenta Polski Lecha Kaczyńskiego i Marii Kaczyńskiej z d. Mackiewicz

o katastrofie polskiego Tu-154 w Smoleńsku i ekshumacjach ofiar.
Źródło: Marta Kaczyńska o Ewie Kopacz, ekshumacjach i 10/04: „To obraz makabryczny i niedopuszczalny w cywilizowanym świecie” https://wpolityce.pl/smolensk/342413-nasz-wywiad-marta-kaczynska-o-ewie-kopacz-ekshumacjach-i-1004-to-obraz-makabryczny-i-niedopuszczalny-w-cywilizowanym-swiecie, wpolityce.pl, 1 czerwca 2017.

O zmarłych , Obraz

„Ciało każdego obywatela Polski, który zginął w niewyjaśnionych okolicznościach poza granicami kraju musi być poddane badaniom. Otwiera się trumny żołnierzy, którzy polegli na misjach, czy jak w ostatnim czasie, stało się przy okazji tragicznej śmierci pani Magdaleny Żuk. To absolutna oczywistość, że przeprowadza się sekcje zwłok, jeśli obywatel naszego kraju, ginie poza jego granicami. Mamy więc do czynienia z niewyobrażalną skalą zaniedbań, które zwyczajnie wymagają wyjaśnienia. Jesteśmy to winni ofiarom katastrofy. Mamy obowiązek moralny, a z drugiej strony jak w każdym państwie obligują nas do tego bezwzględnie obowiązujące przepisy.”

Marta Kaczyńska (1980) polska prawniczka, adwokatka, córka Prezydenta Polski Lecha Kaczyńskiego i Marii Kaczyńskiej z d. Mackiewicz

o katastrofie polskiego Tu-154 w Smoleńsku i ekshumacjach ofiar.
Źródło: Marta Kaczyńska o Ewie Kopacz, ekshumacjach i 10/04: „To obraz makabryczny i niedopuszczalny w cywilizowanym świecie” https://wpolityce.pl/smolensk/342413-nasz-wywiad-marta-kaczynska-o-ewie-kopacz-ekshumacjach-i-1004-to-obraz-makabryczny-i-niedopuszczalny-w-cywilizowanym-swiecie, wpolityce.pl, 1 czerwca 2017.

O śmierci , O czasie

„PiS postawiło na kunktatorstwo i bezczynność w sprawie ochrony życia i nie sądzę, aby kierownictwo partii miało zmienić zdanie. Nabierze odwagi, kiedy będzie w opozycji. Wtedy posłowie PiS dziarsko wzniosą ręce do góry za projektami, które i tak nie będą miały szans na przyjęcie. Tak działali, kiedy partia była w mniejszości. Także kompromitująca zwłoka Trybunału Konstytucyjnego przy rozstrzygnięciu wniosku o zbadanie zgodności aborcji eugenicznej z konstytucją dowodzi nie tyle suwerenności sądu konstytucyjnego, co jego zależności politycznej i podatności na sugestie płynące bynajmniej nie ze strony Kościoła.”

Andrzej Grajewski (1953)

Źródło: Czy jest co rozdzielać? https://www.gosc.pl/doc/5362787.Czy-jest-co-rozdzielac, gosc.pl, 28 lutego 2019.

„Ziemia przypominała zwłoki gotowe do sekcji, a jej wnętrzności były mokre i połyskujące. Zewsząd wystawały rury kanalizacyjne, niczym kiszki wypadające z rozpłatanego brzucha.”

Ester Kreitman (1891–1954) pisarka żydowska, tworząca w języku jidysz

widok po nalocie bombowym.
Rodowód
Źródło: opowiadanie Zegary, s. 162.

„Na samym brzegu grobów czekały i obłąkanym wzrokiem tępo patrzyły w głąb – dzieci, starcy, chorzy. Czekali na śmierć. Pozwalano im napatrzeć się do woli zwłokom, krwi i wdychać w siebie wyziewy zgnilizny, by za chwilę sprzątnąć ich strzałami krwawego Irrmana.”

Rudolf Reder (1881–1968) polski przedsiębiorca

o egzekucjach w obozowym „lazarecie”.
Bełżec
Źródło: s. 64–65.

O dzieciach , O pewności siebie , O czekaniu , O śmierci